Schuifpui | donderdag 16 mei 2019 @ 20:50 |
Toen ik studeerde had ik altijd een aantal doelen of momenten in de nabije toekomst waar ik naar toe werkte. Dus bijvoorbeeld, het halen van een bachelor, stage, afstuderen. Daarna was het doel een baan zoeken, een woning vinden, een huis zien te kopen, etc. Nu werk ik een jaar of 8, ben 32 en woon bijna 5 jaar in m'n koophuis waarvan ik al een goed deel heb afbetaald. Alleen heb ik nu helemaal geen doel meer of iets waar ik naar toe werk of leef. Ik heb het verder niet slecht. Heb eigenlijk alles wat ik nodig heb wel: een huis dat meer dan groot genoeg is, een auto, kan twee keer per jaar op een uitgebreide vakantie ver weg. Er is eigenlijk geen reden waarom ik dit de komende 40 jaar niet zou kunnen volhouden, maar het voelt alsof er iets ontbreekt. De dagen, weken, maanden gaan gewoon voorbij zonder dat er iets significants gebeurt. ![]() Ik heb dit gevoel al een paar jaar en het lijkt steeds erger te worden. Soms (of eigenlijk best vaak) heb ik het idee om m'n baan op te zeggen, m'n huis te verkopen en bijvoorbeeld naar de andere kant van de wereld te fietsen. Wellicht niet direct een heel nuttig doel, maar dat zou me in ieder geval een tijdje bezig houden en wat uitdaging bieden. Herkenbaar? Wat zijn de zaken waar jullie (mensen van mijn levensfase) naar toe werken of leven? | |
loni55 | donderdag 16 mei 2019 @ 20:53 |
Iets goeds doen voor anderen. | |
Postbus100 | donderdag 16 mei 2019 @ 21:05 |
Is het niet belangrijker dat je die vraag voor jezelf beantwoordt? | |
embedguy | donderdag 16 mei 2019 @ 21:40 |
Wat voor een werk doe je? Kun je daar geen doelen zetten? Als niet; misschien dat een andere baan je dit zou kunnen geven? En heb je een vriendin en kinderen of uitzicht op kinderen? | |
blomke | donderdag 16 mei 2019 @ 21:41 |
Is wel herkenbaar. Is was vroeger gelovig en dat gaf (dacht ik) een doel. Toen dat geloof wegviel, ben ik een stuk opener naar anderen en de wereld geworden, maar is mijn leven wel een stuk zinlozer geworden. Naar mijn bescheiden mening kan niemand je zin in het leven geven, alleen jijzelf kan dat, tenzij je de zinloosheid aanvaardt. Overigens heet zoiets "midlife crisis" of zoiets. In ieder geval word je er sterker van. Sterkte dus. Ik heb het vooral gezocht in buitenactiviteiten en materiële zaken losgelaten, voor mij was dat laatste ballast en het eerste een invulling van een leeg bestaan. | |
blomke | donderdag 16 mei 2019 @ 21:42 |
Zeker, maar een beetje creativiteit kan iemand wel op weg helpen. Ook loslaten van oude gewoontes, ideeën en omgevingen en nieuwe omarmen, kan een stuk opluchting geven…... | |
Samzz | donderdag 16 mei 2019 @ 21:57 |
Geen topics kapen. Posts verwijderd. | |
Postbus100 | donderdag 16 mei 2019 @ 22:04 |
Oh? ![]() Wel herkenbaar, al zit ik nog in het proces van opener worden (gaat nog niet zo goed ![]() Denk het ook. Vandaar mijn vraag terug ![]() Mooi hoe je het bij jezelf houdt. | |
blomke | donderdag 16 mei 2019 @ 22:10 |
Hoe zou ik dit interpreteren? Ja, ieder z'n invulling, zolang je een ander niet tot last bent, is zingeving (of: zinloosheid) zeer subjectief. | |
Postbus100 | donderdag 16 mei 2019 @ 22:12 |
dat het nieuw voor me is, verder niet. (niet dat ik het totaal niet achter jou gezocht had oid, want dat weet ik helemaal niet. Gewoon alleen dat het nieuw voor me is) Klopt | |
blomke | donderdag 16 mei 2019 @ 22:18 |
Ik kom uit een reli-dorp met idem opvoeding/scholen, zo bijzonder was dat 50 jaar geleden niet. Pas toen ik kritisch ging nadenken op de universiteit, bleek wat ik geloofde, niet te werken en niet in overeenstemming met mijn waarnemingen. Langzamerhand ben ik meegedreven met de ontkerkelijking. Ik ken kerken van binnenuit en ook hun aanpak. | |
Hyaenidae | donderdag 16 mei 2019 @ 22:36 |
Welk doel zou je graag hebben in je leven? | |
Schuifpui | donderdag 16 mei 2019 @ 22:37 |
Ik heb heel lang een baan gehad waarbij ik dat wel had. Ook altijd heel veel gewerkt en met plezier. Uiteindelijk ging het niet zo best met dat bedrijf en na 3 ontslagrondes te hebben overleeft, ben ik zelf wat anders gaan doen. Eerst bij een groot bedrijf gewerkt waar niemand echt hard werkte. Hoewel het bedrijf op zich wel leuke dingen werkte, vond ik de sfeer en de werkhouding maar niets. Toen weer geswitched. Nu werk ik weer ergens anders. Hier is het wel druk, maar het zijn korte projectjes, waar ik ook niet de voldoening uit kan halen wat ik eerst deed. Ik vraag me af of ik wat ik bij m'n eerste baan had, ooit weer ga vinden. Niet zo zeer omdat er geen andere leuke banen zijn, maar vooral omdat mijn kijk op het werk door al die gebeurtenissen bij m'n eerste baan nogal is veranderd. Nope. | |
Boca_Raton | donderdag 16 mei 2019 @ 22:42 |
Is je baan niet gewoon te saai en te voorspelbaar? | |
Schuifpui | donderdag 16 mei 2019 @ 22:43 |
Ik ben ook niet materialistisch. Typ nu nog op m'n studielaptop uit 2009 bijvoorbeeld. Als ie stuk gaat, geen probleem, dan haal ik een nieuwe, maar ik geef niet veel geld aan dat soort dingen uit. Vrijheid vind ik veel belangrijker, dus weinig verplichtingen, zowel in het gewone leven, als financieel. De verplichting om werk te hebben, kom ik voorlopig niet echt onderuit. ![]() Buitenactiviteiten houd ik ook van. Ik reis graag, maar in het werkende leven blijft dat toch bij die paar keer 1 tot 3 weken weg per jaar. Toch vind ik hier niet direct een doel in of zo. Misschien ook wel een van de oorzaken van dit gemis: M'n absolute top drie qua reiswensen heb ik al gehad in de laatste drie jaar. | |
Schuifpui | donderdag 16 mei 2019 @ 22:50 |
Als ik dat wist, zou het wel makkelijk zijn. Op dit moment heb ik echt geen idee. Ik zoek inspiratie. Nu krijg ik vooral de neiging om iets kunstmatigs te zoeken, zoals een lange fiets of voetreis maken. De baan zelf valt wel mee. Het werkende leven is wel heel voorspelbaar en repetitief. Ik heb door m'n eerste baan geleerd te relativeren. Ik heb daar altijd keihard gewerkt om vervolgens ook de keiharde kant van het bedrijfsleven te zien. Daardoor is werk gewoon niet echt spannend meer en denk ik heel makkelijk: als het misgaat, niet lukken wil of niet leuk meer is, dan stop ik toch gewoon. | |
Bill_Hillie | donderdag 16 mei 2019 @ 22:51 |
Heel herkenbaar TS...zit namelijk in hetzelfde schuitje. Wat ik dan bij mezelf merk is dat ik nog wel eens verval in een nihilistische levensstijl. Weinig zelfzorg en dat mondt dan uit in teveel roken, drinken, weinig slapen en te laat op werk komen. Dan zit je erop een gegeven moment nogal ongelukkig bij kan ik je vertellen ![]() En wat je zegt over de boel achter te laten en de wereld over te fietsen herken ik zeker ook. Ik bedoel ja je hebt een huis en een baan. Je draait keurig mee in de maatschappij, maar ja...is dat nu je jongensdroom...''keurig meedraaien in de maatschappij'' Denk in ieder geval dat het goed is als je iets onderneemt wat je erg leuk/interessant lijkt, maar je tot nu toe altijd links heb laten liggen. Er zal vast wel iets zijn wat je al een hele tijd wil doen, maar wat er nog niet van is gekomen. Tip: ga dat doen. | |
DoubleDip | donderdag 16 mei 2019 @ 23:03 |
Kan je het niet zoeken in persoonlijke ontwikkeling in plaats van materiële dingen? of een nieuwe hobby, weet ik veel, ga alle postzegels die er nog bestaan verzamelen ofzo. | |
Schuifpui | donderdag 16 mei 2019 @ 23:04 |
Daar ik heb ik dan weer geen last van. Ik kook altijd netjes voor mezelf, eet redelijk gezond, slapen zou iets meer mogen, maar ik ben altijd netjes voor 8:00 op kantoor, sport een paar keer per week. Dat is het probleem een beetje, er is eigenlijk gewoon geen uitdaging meer. Daar ben ik eigenlijk nooit echt achter gekomen. Ik sport regelmatig, speel wel eens gitaar of keyboard, heb nog een taal erbij geleerd. Alleen zijn dat vaak weer periodes en wordt het nooit echt een passie of zo. | |
Burdie | donderdag 16 mei 2019 @ 23:08 |
Een gezin houdt je wel weer een jaar of 18 bezig. Minstens. | |
DoubleDip | donderdag 16 mei 2019 @ 23:08 |
Ga daten? | |
Haushofer | vrijdag 17 mei 2019 @ 07:54 |
Ik zou je willen aanraden om eens een cursus mindfullness of meditatie te proberen ![]() | |
TheoddDutchGuy | vrijdag 17 mei 2019 @ 07:57 |
Keep it simple, het doel van het leven, is leven. Hoe zie je simpelweg leven voor je op deze planeet? Nou dan streef je daar naar toe naar whatever beeld je daarbij hebt. Voila, gratis doel voor je. | |
bitterbal | vrijdag 17 mei 2019 @ 10:19 |
Denk dat veel mensen nog als doel hebben wat jij al hebt bereikt ![]() Ik heb geen idee hoe je dat zou kunnen oplossen. Misschien toch een risico nemen en die fietstocht doen of onbetaald verlof een optie? Ik zelf heb ook niet echt een doel in het leven. Ben ook geen ambitieus persoon. | |
Keep_Walking | vrijdag 17 mei 2019 @ 10:35 |
Vrouw? Kinderen? Ik zou wel in jouw positie willen zitten, eigenlijk. Ik denk dat als het gaat om je persoonlijke geluk, je beter kan investeren in een sociale leven. Dus een leuke vrouw, vrienden waar je op kan bouwen, hobbies, passie, God. Fietsen naar Azië gaat op een gegeven moment ook saai worden. | |
Burdie | vrijdag 17 mei 2019 @ 10:57 |
Welkom trouwens bij het dertigersdilemma ![]() | |
Cockwhale | vrijdag 17 mei 2019 @ 12:48 |
De wereld verbeteren, een eindeloos doel. Dit kan van alles zijn. Van projecten voor je wijk/dorp/stad, projecten in het buitenland, vrijwilligerswerk ten behoeve van goede doelen, noem maar op... gezondheid, sport, armoede, dierenbescherming, er is voldoende om je op te richten. Maar ja, dat streelt je ego wellicht niet genoeg. | |
muiske41 | vrijdag 17 mei 2019 @ 13:21 |
Lees eens het boek: Dertigers dilemma van Nienke Wijnants. Dat heeft mij heel erg geholpen. Ik ben 32 en heb lang hetzelfde gevoel gehad. Na het lezen van dit boek werd alles een stuk duidelijker. Het is ook een vraag/probleem waar bijna alle 30ers mee lopen. Je komt uit je tienerjaren en je jongvolwassen tijd en je komt in een periode waarin je een ' stabiel' bestaan hebt. Voor mijzelf, ik heb uitdagingen en doelen gezocht in reizen, mijn hobby (muziek maken) en ik ben vorig jaar van functie veranderd. Wil niet zeggen dat jij dat ook moet doen natuurlijk, maar het heeft mij een gevoel van vernieuwing gegeven waardoor alles weer interresanter werd. | |
onlogisch | vrijdag 17 mei 2019 @ 18:40 |
Waarom zou je een doel moeten hebben in je leven? Doe gewoon waar je zin in hebt voor die hopelijk 80/90 jaar dat je hier bent... Het leven is tekort en te nietszeggend om er een doel aan te moeten verbinden als je dat van nature niet hebt. Live a happy life. En dat doe je naar mijn idee door te doen wat je leuk vindt zonder te zwaar aan het leven te tillen ![]() | |
Boca_Raton | vrijdag 17 mei 2019 @ 19:42 |
Maar... als je je nu doelloos voelt? Dat is onprettig. | |
#ANONIEM | vrijdag 17 mei 2019 @ 19:59 |
Stel dan doelen. | |
onlogisch | vrijdag 17 mei 2019 @ 20:15 |
Dat maak jij ervan. Ik ben nagenoeg doelloos maar voel me alles behalve onprettig ![]() | |
Postbus100 | vrijdag 17 mei 2019 @ 20:16 |
Hier zat ik ook aan te denken: kijk eens om je heen en zie waar nood is en ga eens kijken of je kunt helpen. En dat zuigt je vanzelf verder in een wereld vol betekenis waar je eerst geen weet van had. | |
Boca_Raton | vrijdag 17 mei 2019 @ 20:17 |
Ik bedoel het uiteraard in minder leuke zin ![]() | |
onlogisch | vrijdag 17 mei 2019 @ 20:18 |
Dat kan, maar het is niet gezegd dat wanneer iemand doelloos is hij of zij zich per definitie klote voelt. ![]() | |
Boca_Raton | vrijdag 17 mei 2019 @ 20:20 |
Hoe dan ook, TS heeft er last van. Anders meldt ie zich niet. | |
Schuifpui | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:32 |
Ik weet dat het ergens verwend klinkt. Heb best geluk gehad en tegelijkertijd ook hard voor gewerkt. Nu heb ik geen idee meer wat ik als volgende stap zou moeten doen. Onbetaald verlof heb ik al eens gedaan voor een aantal maanden. Toen gereisd en o.a. twee van m'n top drie reiswensen gedaan. Was heel gaaf en zou dat nog wel eens willen doen, maar tegelijkertijd is dat iets wat ik maar eens de paar jaar zou kunnen doen, tenzij ik overwaarde ga cashen. | |
bitterbal | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:35 |
Vind het helemaal niet verwend klinken. Zo was het niet bedoeld ![]() Meer wat doe je dan als je de eerste doelen voor de meeste dan al hebt bereikt op jonge leeftijd. Zou je zo geen tips kunnen geven eigenlijk. Misschien toch serieus kijken naar die fietstocht als dat iets is wat je graag zou doen. | |
Postbus100 | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:35 |
Je moet niks ![]() Serieus, wat zou je willen doen? Of wat vind je belangrijk in het leven? (=waarden) | |
Schuifpui | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:37 |
Een relatie is niet echt iets voor mij. Ik ben te veel op m'n vrijheid gesteld. Zal niet zeggen dat ik er nooit behoefte aan heb of heb gehad, maar al met al zie ik mezelf totaal geen relatie hebben. Vrienden komen en gaan altijd. Ik heb niet echt goede vrienden gehad de laatste jaren, wel gewoon mensen met wie ik af en toe wat doe, maar het is altijd een soort van tijdelijk. Net ook bijvoorbeeld naar een café geweest met wat mensen die ik via via kende. Heel gezellig, zal vast nog wel eens gaan, maar of ik ze over een jaar nog spreek.. geen idee. | |
Schuifpui | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:41 |
tja.. ik heb dus gewoon echt geen idee. Ik heb nu al drie keer iets geprobeerd te typen en vervolgens weer weggehaald. Ik weet het gewoon niet. Als ik dat wel had geweten, dan had ik dit 'probleem' ook niet gehad denk ik. | |
bitterbal | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:41 |
Misschien nog een studie doen om weer iets nieuws te leren? of een taal? | |
Postbus100 | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:44 |
Kan je de vraag 'wat vind je belangrijk in het leven?' ook niet beantwoorden? Probeer het eens... Het hoeft niet in één keer perfect he? | |
damsco | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:45 |
Jouw doel is het vinden van een doel | |
Spanky78 | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:46 |
Doe maar heeft hier een leuk liedje over gemaakt : ‘ Is dit alles’. (Oehoehoehoeoe). Is normaal. Zoek wat leuks om te doen, er is niets mis met je. | |
Schuifpui | vrijdag 17 mei 2019 @ 22:48 |
Zal eens kijken. Een stabiel bestaan klinkt voor mij vooral als: heel saai. Reizen heb ik de laatste drie jaar veel gedaan. Ik vind dat super leuk en dat wil ik ook zeker blijven doen. Tegelijkertijd zit daar ook niet perse heel veel uitdaging in, alles is tegenwoordig zo makkelijk gemaakt. Hooguit heb ik wat fysieke uitdagingen gedaan, zoals een hoge berg beklimmen, meerdaagse trekking etc. Ook al eens een reis laten boeken zonder de bestemming te weten, pas twee uur voor vertrek op Schiphol. | |
TATW | vrijdag 17 mei 2019 @ 23:04 |
Volgens mij is een doel iets dat je niet geforceerd kunt stellen. Daarnaast is het mijns inziens ook gewoon een kwestie van niet te veel verwachtingen van het leven hebben. Valt me zo vaak op bij mensen rond deze leeftijd (30). Veel te hoge verwachtingen gehad altijd van alles. Opgegroeid met series waarin mensen leven als jetsetters. Bijna iedereen heeft universiteit gedaan en verwacht een internationale Harvey Specter achtige carriere, maar uiteindelijk beland je gewoon bij een suffe afdeling bij een bank ofzo waar niemand echt om het werk geeft, en dan ga je denken : is dit alles? Herken wel veel van je OP, denk dat ik een vergelijkbaar leven heb : de basis is prima, het is comfortabel, maar het gaat nergens naartoe. Mijn eigen doel is wél een stabiel, huisje boompje beestje leven. Maargoed, hoe concreet is zo'n doel? En en relatie, gezin : je kunt het niet forceren, dus kun je dat dan wel een doel noemen? Het is wat anders dan 10 KG afvallen, daarvoor kun je een plan van aanpak opstellen en je hebt zelf volledig in de hand of het uit komt. Uiteindelijk ben ik zelf van mening dat het leven maar heel beperkt maakbaar is, en dat je levensverhaal aan het eind van de rit vooral wordt geschreven door wat je min of meer toevallig is overkomen. Je kunt wel een beetje sturen, maar niet te veel. Daarom zou ik gewoon doen wat je leuk vindt. En in je (onder)bewuste weet je het denk ik echt wel als je bepaalde doelen/wensen hebt die je uit angst/passiviteit op de lange baan aan het schuiven bent. Pak die dan op ![]() | |
Postbus100 | vrijdag 17 mei 2019 @ 23:17 |
Denk dat het niet zozeer het missen van het hebben van doelen is, maar het vervullen van verlangens. Het is allemaal zo leeg. Een reis: waarom zou je? Hobby: kan je ook kapot redeneren. Denk echt dat het gaat om vervulling van onderliggende behoeftes: waar vind jij voldoening in? Wat vind je belangrijk? En dan komen er vanzelf wel daaraan gerelateerde wensen bovendrijven, dingen die je oppakt omdat het je vreugde geeft of omdat je het belangrijk vindt. En soms is het ook gewoon een kwestie van gewoon ergens beginnen. | |
Spanky78 | zaterdag 18 mei 2019 @ 09:13 |
Exact. Je wilt iets vinden dat vervulling geeft. Ik vind een deel in mijn werk. Dat is mentaal een echte uitdaging en geen dag hetzelfde. Een mix van het leiden van hoogopgeleide mensen en het oplossen van complexe technische problemen, het creeeren van nieuwe technologie. Aan de andere kant word ik heel Blij van in de natuur zijn. Bergen beklimmen, de wildernis in. Dat geeft een soort heel natuurlijke vervulling. Dan heb ik nog wat hobbies zoals koken, sporten. Samen is dat een basis om zelf met voldoende plezier en voldoening in het leven te staan en zo ook iets mee te geven aan mijn kinderen. Aan de andere kant is het leven gewoon Ag en toe een beetje saai en stellen wij allemaal weinig voor. Zeer weinig mensen zijn tot grootse dingen in staat, laat staan dat ze het ook nog doen. En dan nog, op welke schaal? Kortom; een beetje acceptatie dat hetallemaal niet zo serieus hoeft helpt enorm. Maak een beetje plezier, doe nieuwe en spannende dingen, leer mensen kennen, geniet van wat er is. Maar maak het niet te zwaar allemaal. Calvinisme is prima om je gedrag enigszins te sturen, maar het schuldgevoel dat er bij hoort is slopend voor de moraal. Dus wees spaarzaam, zuinig, gedraag je goed en niet al te hedonistisch, maar voel je ook niet al te schuldig over hoe zalen zijn. [ Bericht 18% gewijzigd door Spanky78 op 18-05-2019 09:18:48 ] | |
SeLang | zaterdag 18 mei 2019 @ 09:32 |
Later = nu! Dus je doel is om vandaag (of de komende dagen/ weken/ maanden) de dingen te doen die je altijd al wilde doen. En daarna komen er vanzelf weer nieuwe toffe dingen die je wil doen, want je interesses veranderen ook door de jaren heen. Tot in je 20's heb je eigenlijk alleen maar je hele leven op school gezeten en sta je een beetje op auto-pilot en kabbel je met de stroom mee en doet de dingen die "moeten" of belangrijk zijn voor "later". Dan begin je met werken en is dat vaak een beetje hetzelfde, zeker als je jezelf allerlei molenstenen om je nek gaat hangen zoals koophuizen, hypotheken en dergelijke. Voor je het weet is je leven voorbij. Doorbreek dat patroon door te besluiten dat "later" nu is aangebroken! En als je dat (nog) niet kunt op dit moment (door financiën of andere redenen), dan heb je bij deze een doel gevonden voor de komende paar jaar. | |
Seven. | zaterdag 18 mei 2019 @ 09:53 |
Ik haal ook veruit de meeste voldoening uit mijn werk. En zonder dat zou ik me behoorlijk verloren voelen. Dat vind ik dan weer een enge gedachte.. want ik heb ook een kinderwens en als we daar werk van maken, dan kan ik de ontwikkeling op mijn werk voorlopig wel even in de koelkast schuiven. Maar dus, TS. Om deze vraag te beantwoorden, moet je eerst je eigen motivatie snappen. Ben jij als mens resultaatgericht of haal jij er voldoening uit dat anderen genieten en groeien? Om maar voorbeeld te geven: ik geloof uit de grond van mijn hart dat stilstaan achteruitgang is voor de mens. Er moet altijd een ontwikkeling zijn ergens, anders word ik doodongelukkig. Ik ben resultaatgericht, en ik geef mijzelf dus doelen en projecten mee naast het werk. Huis gekocht. Verbouwing fase 1 klaar. Verbouwing fase 2 komt eraan. 'Project' gezinsuitbreiding in de voorbereiding. Als ik dat niet doe, dan ga ik me zo voelen als jij. Ken jezelf, dan kun je dit gevoel 'wegmanagen'. [ Bericht 54% gewijzigd door Seven. op 18-05-2019 09:59:09 ] | |
blomke | zaterdag 18 mei 2019 @ 10:18 |
Over de Veluwe lopen ook hele mooie fietspaden. | |
Cockwhale | zaterdag 18 mei 2019 @ 10:56 |
Reageer dan eens op berichten die je tips geven ipv blijven janken over je zware leven. | |
Daboman | zaterdag 18 mei 2019 @ 11:48 |
Tsja ik denk dat je je comfortzone uit moet durven gaan. Nu is alles stabiel en heb je gewoon een grote comfortzone. Moet je niet in ontwikkeling blijven voor je werk? In mijn branche wordt regelmatig gereorganiseerd, dus ik heb om interessant te blijven voor de arbeidsmarkt ook allerlei cursussen/opleidingen naast m'n baan gedaan, bijvoorbeeld een HBO jaarprogramma bij NCOI. Ik vond het nog leuk ook en sloot het programma af met een dikke 7. Maar toen ik het voor het eerst deed was het natuurlijk best eng; ik wist niet van tevoren of ik genoeg in huis had om een studie naast een fulltimebaan tot een succes te kunnen brengen. Dat in ontwikkeling blijven is waar ik veel voldoening uit haal. Soms kan het ook uit de baan zelf komen, door nieuwe projecten op te pakken. Ik heb ook ooit serieus overwogen om in de OR te gaan of vakbond kaderlid te worden. Ik hoopte op die manier enige invloed te hebben op beslissingen aangaande de flexibilisering van de arbeidsmarkt en al die reorganisaties. Maar toen dat van de grond begon te komen moest ik helaas weg bij die werkgever. Wellicht bij mijn nieuwe werkgever ooit, maar ik moet eerst weer dienstjaren opbouwen en/of een vast contract hebben. En natuurlijk helpen sociale kringen. Ik spreek regelmatig af met vrienden en ben ook lid van een sportvereniging. Daar doe ik ook regelmatig kaderwerkzaamheden. Ook daar genoeg ontwikkelmogelijkheden. Stel je eens beschikbaar voor kascontrole, dat is dan weer een opstap naar penningmeester. Maar stel je juist beschikbaar voor een vrijwilligersfunctie waarvan je niet helemaal zeker weet of je het kunt maar wel rationele argumenten te verzinnen zijn dat je het kan, dan treed je namelijk optimaal buiten je comfortzone. Ik heb geen vrouw en kinderen, maar op zich krijg ik genoeg voldoening uit andere dingen waardoor ik me nooit eenzaam voel oid. Ik wil mezelf juist af en toe kunnen terugtrekken. Ik erger me wel eens aan de turbulentie in mijn branche omdat ik vaak niet uit eigen beweging weg moet. Maar goed, misschien is de andere kant van dat spectrum ook niet leuk. | |
blomke | zaterdag 18 mei 2019 @ 18:02 |
Dat dus. | |
Schuifpui | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:32 |
Beetje gefrustreerd of zo? ![]() Volgens mij zeg ik juist dat het leven te makkelijk is ipv te zwaar. | |
Schuifpui | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:38 |
Ik ben heel resultaatgericht, eigenlijk is alles wat ik doe. Soms handig, soms leg ik onnodig veel druk op mezelf en vergeet ik te genieten van dingen. Met werk is het vaak handig, al moet ik wel oppassen dat ik mezelf niet voorbij loop. In m'n vrije tijd is het soms weleens nutteloos. Als ik op vakantie kan kiezen uit verschillende hikes, of bergen of wat dan ook, dan ga ik altijd voor de langste, hoogste, verste, zwaarste. Op die manier heb ik m'n hele leven ook ingevuld op de laatste 3-4 jaar na. Toen was m'n huis af, alles nieuw, werk vrij stabiel en doorgroeien is lastig. Kinderwens e.d. is bij mij niet van toepassingen, dus daar zitten ook geen projecten in. ![]()
| |
Schuifpui | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:43 |
Ik denk dat gelijk hebt. Voor mij geldt dan dat ik het belangrijk of leuk vind om moeilijke dingen te doen en dat vervolgens te kunnen delen met anderen. Het klinkt een beetje kinderachtig, maar ik vind het leuk om iets zwaars te doen en dan te kunnen vertellen dat ik iets volbracht heb. Op de een of andere manier vol ik me dan gewaardeerd of zo. ( ![]() | |
Postbus100 | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:53 |
Ah,oke. Wat zijn moeilijke dingen voor jou? | |
Schuifpui | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:53 |
Wat jij doet lijkt me heel gaaf. Veel van de wereld zien, reizen, lange stukken lopen. Ook bijvoorbeeld die wandeltochten van Levinson Wood vind ik heel gaaf. Hoewel ik het aardig voor elkaar heb qua werk en financiën, ben ik nu niet in staat op te stoppen met werken of elk jaar lange sabbaticals te nemen om zoiets te gaan doen. Een koophuis met hypotheek geeft me overigens pak en beet de helft van de maandlasten die ik zou hebben met een minimaal huurhuis in de vrije sector in mijn regio. Ik denk niet dat ik daarmee beter af zou zijn. Ik probeer wel eens in de paar jaar een paar maanden vrij te nemen. Langer zou betekenen dat ik m'n overwaarde moet cashen en dat wordt wel weer heel radicaal. ![]() Ik zou kunnen zeggen dat ik dat als doel ga zetten en ergens heb ik dat doel ook wel een beetje. Maar ik heb nog wel een jaar of 7-8 nodig om echt hypotheekvrij te zijn en dat soort vrijheden te realiseren. En dat als enig doel vind ik ten eerste nogal ver weg en ten tweede geeft alleen een financieel doel ook niet echt direct voldoening. | |
Schuifpui | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:55 |
Kan enerzijds lastige projecten op het werk zijn, en anderzijds bijvoorbeeld een berg van x-duizend meter beklimmen. | |
Postbus100 | zaterdag 18 mei 2019 @ 22:58 |
Hm, En genieten an sich? *ahum* | |
#ANONIEM | zaterdag 18 mei 2019 @ 23:40 |
De meeste mensen nemen een gezin.. | |
Cockwhale | zaterdag 18 mei 2019 @ 23:56 |
En toch jank je. Je komt verwaand over. | |
KennyPowers | zondag 19 mei 2019 @ 01:30 |
Oefenen voor de dood. Dat dood zijn duurt zo lang, kan je maar beter goed voorbereid zijn. | |
Seven. | zondag 19 mei 2019 @ 11:26 |
Als je privé alles op de rit hebt, dan is het tijd om meer uitdaging in je werk te zoeken. Blijkbaar is de balans momenteel zoek. Toch maar eens kijken naar een andere baan? | |
Schuifpui | zondag 19 mei 2019 @ 14:27 |
Ik denk eerlijk gezegd dat het beter zou zijn om voldoening uit je privéleven te halen, dan uit werk. Ik heb jaren lang met veel plezier heel hard en veel gewerkt, maar terugkijkend voelt dat toch een beetje leeg aangezien ik daar zelf weinig aan het gehad uiteindelijk. Ik denk dat mensen met een saaie baan, maar leuk privéleven beter af zijn, dan andersom. Ik ben overigens net een paar weken terug een andere baan begonnen, m'n tweede switch uit m'n carrière in vrij korte tijd. Het werk is niet vervelend, mensen en sfeer zijn ook goed, maar echt heel veel voldoening geeft het nog niet. Ik ga dit sowieso wat meer tijd geven. Nog eens wisselen lijkt me niet zo verstandig op dit moment. De basis in m'n privéleven is prima, de voldoening is er niet echt. Dus ik zou het zelf eerder daar zoeken. | |
Schuifpui | zondag 19 mei 2019 @ 14:30 |
Genieten van dingen zou ik meer moeten doen. Ik heb altijd de neiging om altijd maar vooruit te kijken. Bijvoorbeeld tijdens hardlopen, ben ik vooral bezig met aftellen, dan van het buiten zijn aan het genieten. Wil ook weer niet zeggen dat ik helemaal nergens van geniet, de plekken die ik tijdens het reizen heb gezien en gedaan waren echt heel gaaf. Maar wat minder vooruitkijken zou beter zijn. | |
Maharski | zondag 19 mei 2019 @ 14:35 |
F&L / Doel van het leven ontdekt | |
KolonelBroodje | zondag 19 mei 2019 @ 14:41 |
Mocht je dit van plan door willen zetten en je zoekt een reisgenoot... Stuur mij eens een berichtje ![]() Vanaf februari (als ik ben afgestudeerd) wil ik naar China fietsen. TRV / Op de fiets naar China | |
SeLang | zondag 19 mei 2019 @ 18:29 |
Dit is iets wat ik bij veel mensen zie (o.a. op reis). Mensen zijn vaak zo met een resultaat bezig (bijvoorbeeld een lange trail completeren etc) dat ze vergeten van het moment zelf te genieten. Achteraf hebben ze dan spijt dat ze niet wat meer tijd hebben genomen om te focusseren op al het moois dat ze onderweg tegenkomen en geven toe bijna de hele tocht vooral naar hun eigen voeten te hebben gekeken. Zelf heb ik daar gelukkig weinig last van - het officiële doel is nooit het echte doel maar een means to an end. Een excuus om een mooi avontuur te beleven. Maar ik weet niet of dat iets is wat je kunt leren of dat het gewoon hard-wired is in je genen. Ik hoop voor jou en anderen dat het wel is te leren is, dat het een soort conditionering is. Wat andere dingen betreft (ik neem als voorbeeld even geld) kan het helpen om je eens voor te stellen wat je zou doen als je bijvoorbeeld 10x zoveel zou hebben. Wat zou je dan anders doen vergeleken met nu? Vaak is dat verrassend weinig. In dat geval realiseer je je dus dat je je op het verkeerde focusseert. Of, als je wel dingen anders zou doen, is het werkelijk zo dat de beperking daar ligt of kun je die wensen ook op een andere manier realiseren, in iets aangepaste vorm? Ik zie vaak dat mensen zichzelf barrieres inbeelden die helemaal niet bestaan. We zijn geconditioneerd om altijd naar meer te streven en beelden ons dan barrières in die er eigenlijk niet zijn. Dat is ook het makkelijkst, want lekker lui. Het is veel makkelijker om in een maalstroom te blijven dan te analyseren wat je echt wilt en daar creatief oplossingen voor te verzinnen. Wellicht is niet alles hier van toepassing op jou, maar misschien heb je er iets aan ![]() | |
Schuifpui | zondag 19 mei 2019 @ 19:06 |
Zal ik doen. Ik heb je topic weleens gezien, wist eigenlijk niet dat je nog moet gaan. Nog nieuws mbt voorbereidingen? | |
Schuifpui | zondag 19 mei 2019 @ 19:18 |
Ik ben bang dat het voor een groot deel wel in je zit. Het is ook niet perse een complete ramp, want ik geniet nog steeds wel, alleen zal het bereiken van iets altijd mee blijven spelen. Als ik 10x zoveel geld zou hebben als nu, zou het in ieder geval een stuk makkelijker zijn om zoiets als een lange fietstocht te gaan doen. Dan zou ik in ieder geval zonder zorgen m'n baan kunnen opzeggen en een jaar lang m'n huis kunnen aanhouden. En je hebt wel gelijk dat het nu ook wel zou kunnen, maar er komt wel een stuk meer gedoe en onzekerheid bij kijken. Nu zou ik niet m'n baan kunnen opzeggen en het huis kunnen aanhouden. Dus dan moet ik die verkopen of verhuren. Beide opties hebben hun risico's. Als je terugkomt, heb ik en geen baan en geen woning etc. Het is dus niet onhaalbaar, maar wel met onzekere gevolgen. Verder heb ik er vandaag nog eens over nagedacht. Een ander probleem is waarschijnlijk dat ik te veel wil. Dingen die ik leuk zou vinden om te doen zijn: lange fiets/wandeltocht, serieuze bergen beklimmen, emigreren naar Zuid-Amerika, een kitcar bouwen, en eigenlijk kan ik nog wel een hoop toffe dingen noemen die ik zou willen doen. Misschien ben ik wel bang om een keuze te maken. Als ik namelijk voor een van die dingen kies, dan betekent het dat in ieder geval de komende xx jaar de andere dingen niet kan doen. | |
Postbus100 | zondag 19 mei 2019 @ 19:20 |
Wat is een kitcar? ![]() ![]() | |
Postbus100 | zondag 19 mei 2019 @ 19:22 |
En wat ik me dan wel eens afvraag: in hoeverre zijn jouw dromen echt je eigen dromen, of in hoeverre zijn het de dromen van mensen die je 'benijdt'/hoog hebt? ik bedoel: verre reizen maken: klinkt tof, of bergbeklimmingen doen, is dat ook echt je eigen passie, of vind je dat leuk omdat anderen dat leuk vinden, of omdat het stoer is? Indien iemand anders dromen: wat zijn ècht je eigen dromen? (kan je zo klein en groot maken als je het zelf wil, en zo ver of zo dicht mogelijk bij huis) | |
Nismo91 | zondag 19 mei 2019 @ 19:31 |
Dit dus ! Bezig blijven en constant nieuwe dingen zoeken die je bezig houden en waar je naartoe kan leven ! Heb in de laatste 9 jaar zoveel dingen gedaan die sommige mensen in 30 jaar doen, maar imo is dat alleen maar goed ! | |
Haushofer | zondag 19 mei 2019 @ 20:10 |
Het belangrijkste is niet wat je kiest, maar dat je kiest. En daar vervolgens wat van probeert te maken. | |
Spanky78 | zondag 19 mei 2019 @ 21:43 |
QTF, niet kiezen is ook kiezen. | |
Jed1Gam | zondag 19 mei 2019 @ 22:16 |
In een ander land wonen is ook een optie. Alles nieuw, andere cultuur, taal,werkethos etc. Ik heb in de laatste 10 jaar in 5 verschillende landen gewoont en gewerkt. Zolang je nog geen familie en vaste relatie hebt is alles mogelijk. Je moet natuurlijk wel wat opgeven, maar dat is bij elke keuze. | |
Postbus100 | zondag 19 mei 2019 @ 23:19 |
Zolang het maar uit jezelf komt /dicht bij jezelf is /gegrond is in jezelf. Ik weet niet hoe ik dat moet zeggen of uitleggen, maar dat dus. | |
Godshand | zondag 19 mei 2019 @ 23:40 |
Waarschijnlijk stelt hij die vraag ter inspiratie ![]() | |
Godshand | maandag 20 mei 2019 @ 00:03 |
Ik begin mij beetje te ergeren aan je. Ik lees alleen IK IK IK IK Want ik heb verder niet het idee dat jij in je werk voor veel anderen doet. Ik werk in de zorg dus buiten mijn werk is het inderdaad me time. Als jij dan een doel wil waar anderen trots op je zijn, doe dan iets voor anderen of voor onze Moeder Aarde: - ga de politiek in - ga bij Green Peace, Milieudefensie, Meat the victims of juist bij United Consumers voor mij part - ga koffie schenken in het bejaardenhuis. - ga met verstandelijk gehandicapten koken of op pad In plaats van je kut egotrips op de Mount Everest. | |
Stray_cat | maandag 20 mei 2019 @ 00:09 |
Boh, lees in jouw stukje toch ook wel een hoop "ik". | |
Godshand | maandag 20 mei 2019 @ 00:12 |
Kan best. Maar hij verveelt zich en wil iets waar mensen trots op zijn. 2 vliegen in één klap. Desnoods is het toch die Everest in zijn blote reet op voor KiKa ofzo... ![]() | |
Tlaloc | maandag 20 mei 2019 @ 18:28 |
Schuifpui | maandag 20 mei 2019 @ 18:54 |
Ik vind dit wel een bijzondere manier van een gesprek beginnen. Als je mij niet mag, dan loop je toch gewoon door en ga je naar iemand anders? Volgens mij heb ik nergens geschreven wat voor werk ik doe. Alleen de zorg of het onderwijs doet wat voor anderen? Of vallen andere beroepen er ook onder? Zeg maar dingen van algemeen nut: een bakker, een stratenmaker, een architect. Wat een haat zeg. Wat weet je nu eigenlijk van mij op basis van dit topic? | |
Schuifpui | maandag 20 mei 2019 @ 19:03 |
De dingen die ik genoemd heb, heb ik uiteraard van anderen gehoord. Soms via via, soms op tv. Niet perse dat ik die mensen veel meer vind dan anderen, maar ik vind het gewoon tof wat zij hebben gedaan. Ik kan op dit moment niet echt zeggen dat een van die dingen perse mijn passie is. Op dit moment heb ik geen passie en daar ben ik wel naar op zoek. Dus iets waar ik veel tijd en energie in kan steken en ook weer energie van terug krijg. Die dingen lijken mij gewoon gaaf. Het lijkt me tof om te doen en het met anderen te kunnen delen. Anders dan die dingen die ik opschreef zou ik het niet weten. Ik zou het niet perse willen omschrijven als dromen, maar gewoon gave dingen. Hooguit zijn het nu dromen omdat ik er wel aan denk, maar het vooralsnog niet doe. | |
Postbus100 | maandag 20 mei 2019 @ 19:33 |
Is er niet iets waar jouw vlammetje voor brandt? Niet te ingewikkeld maken. Wat je nu om je heen ziet (sla een plaatselijke krant open, kijk eens op een vrijwilligerssite, kijk naar wat past bij wat je nu doet, etc) en maak ergens werk van. Ik zag bijvoorbeeld gisteren hier op fok een vraag staan wanneer de zoektocht naar vrijwilligers voor het esf20 begint. Kijk, dat soort oproepjes zou je moeten aangrijpen om in beweging te komen, als het je tenminste leuk lijkt. En zo zijn er honderden onderwerpen. Als je iets leuks ziet, kijk of/hoe je aan kan sluiten. Niet te moeilijk denken. (het is soms dichter bij huis dan je denkt en meer voor de hand liggend dan je kunt geloven.) (zelf liep ik bijvoorbeeld al jaren met het idee /verlangen om een vreemde taal (beter) te leren/te verdiepen. Ik kon alleen nooit kiezen tussen Duits of Frans, omdat ik eigenlijk niet weet wat mijn favoriete vakantieland is, en ik daar toch wel iets van profijt van wil hebben. Was jarenlang een waakvlammetje in mijn hart. Paar jaar geleden ging ik op vakantie naar Engeland en toen vond ik het heel irritant dat ik niet wist wat nou de echte Engelse grammatica was. Ik had op de middelbare school de hoop opgegeven ooit fatsoenlijk Engels te kunnen. Op de uni moest ik wel, maar echt goed werd het nooit. Eenmaal terug van vakantie herinnerde ik me dat mijn collega het ooit over een bepaalde Engelse cursus had. Ik zocht en er bleek iets in de buurt te zijn. Ik had het gevoel dat ik naar het inloopspreekuur moest, en dat heb ik gedaan. Docent heeft me overgehaald deel te nemen, en met veel interesse ben ik de cursus gaan volgen. Sloot idd precies aan op wat ik zocht. Inmiddels ben ik weer in het buitenland geweest en mijn Engels is echt vooruit gegaan ![]() Moraal van het verhaal : denk niet te groot, denk niet dat het nù moet gebeuren, maar houd je oren, ogen en hart open naar wat voor jou van betekenis is. En durf ergens gewoon voor te gaan. Bij mij was het Engels (terwijl ik dacht dat het Frans of Duits moest zijn), bij jou is het misschien weer heel wat anders. En uniek. Succes [ Bericht 10% gewijzigd door Postbus100 op 20-05-2019 20:34:27 ] | |
Postbus100 | maandag 20 mei 2019 @ 20:29 |
Btw: sommige mensen pakken een project op, en delen de voortgang via fok. ideetje? ![]() | |
Schuifpui | maandag 20 mei 2019 @ 20:58 |
Dat soort dingen heb ik ook wel opgepakt. Een klein jaar geleden begonnen met Spaans leren. Inmiddels de Babbel app uitgespeeld en een jaar groepsles gehad. Ik kan nu redelijk een gesprekje voeren of een boek lezen, maar meedoen in een groep Spaanstaligen of een serie kijken zonder ondertitels wil nog niet echt. Na een jaar ben ik dan een soort van teleurgesteld en valt m'n motivatie weg. Hetzelfde bijvoorbeeld met gitaarspelen. Dat heb ik ook een paar jaar geprobeerd. Uiteindelijk zit er dan te weinig voortgang in en dan vind ik het niet leuk meer. Het zijn ook niet echt dingen die je kan delen. Goed genoeg worden voor een bandje zit er niet in als je eind 20 start met zoiets. Dan voelt het na een tijdje toch een beetje zinloos als er nooit iemand naar je luistert. En als er dan iemand wat hoort, staan ze op de stoep te klagen omdat de baby om 19:00 moet slapen. | |
reteppd | maandag 20 mei 2019 @ 22:12 |
Ik herken je vraag en probleem goed. Inderdaad altijd (meetbare) doelen gehad en die behaald. Nu is het best wel leeg. Ik heb een tijd gehad dat ik dacht dat reizen op zich een doel was. Zo veel mogelijk landen zien, maar dat gaf uiteindelijk geen voldoening. Zelf probeer ik nu wat meer "in het nu" te leven, maar ik moet nog merken of het werkt. Er zijn in elk geval nuttige dingen gepost, dus ik lees ook nog even mee. | |
Haushofer | dinsdag 21 mei 2019 @ 06:41 |
Een boekje dat ik erg interessant vond, is Steve Hagens "Meditation:now or never". Daarin staat heel mooi beschreven waarom dit soort pogingen uiteindelijk niet echt langdurig geluk opleveren . Wat ook paradoxaal is, is dat als je maar bezig bent om jezelf gelukkiger te maken, dit averechts kan werken. Richt je je meer op de ander via b.v. vrijwilligerswerk, dan worden we daar juist zelf ook gelukkig van. En in deze "op het ik gerichte" maatschappij is dat denk ik (:P ) een belangrijk inzicht. | |
Godshand | dinsdag 21 mei 2019 @ 09:23 |
Dit dus. Alleen wat tactischer verwoord dan mijn tirade ![]() | |
dagobertE6 | dinsdag 21 mei 2019 @ 12:43 |
Meedoen aan maatschappelijke normen ![]() | |
blomke | dinsdag 21 mei 2019 @ 19:15 |
Vind je tuinieren leuk? Heeft mij altijd voldoening gegeven; ook gewoon met m'n handen in de grond wroeten. Maar ja, kleinzoon van een boerenpummel he? | |
Schuifpui | donderdag 23 mei 2019 @ 23:18 |
Heb er geen hekel aan, maar ik vind dat vooral de aanleg leuk, een paar weekenden hard werken om zand, tuinaarde en de stenen op de goede plek te krijgen en vervolgens de planten erin. Daarna houd ik het netjes bij, prima op mooie dagen of tijdens telefoongesprekken ( ![]() | |
SeLang | vrijdag 24 mei 2019 @ 16:46 |
Bijna alle belangrijke draaipunten in zowel de wereldgeschiedenis als in je persoonlijke leven zijn "black swans" (onvoorspelbare gebeurtenissen met grote impact), zowel positief als negatief. Vroeg of laat komt er weer iets op je levensweg wat zin kan geven, of niet. Tot die tijd richt je je op het heden en maakt je niet teveel zorgen over al die dingen die toch buiten je control liggen. | |
blomke | zaterdag 25 mei 2019 @ 11:24 |
Mooi gezegd. Dingen lopen anders dan je wilt. | |
Twintig | zondag 2 juni 2019 @ 02:42 |
Je doel is gelukkig zijn in het leven. Wat je kan proberen is te kijken wat de overeenkomst is tussen al die activiteiten over bergbeklimmen, gitaar spelen etc. wat voor zeg maar waarden zitten er bij dan. Is dat vrijheid, avontuur, gelijkheid, gezelligheid etc? En dan proberen die waarden in te zetten voor anderen. Wat heb je heel de leven leuk gevonden? | |
RockNijntje | zondag 2 juni 2019 @ 06:03 |
Ik had hetzelfde. Toen ging ik maandenlang op reis. Mijn doel is nu om alle (veilige) landen ter wereld te bezoeken. Iedereen is anders, maar ik zou zeggen ga op reis. |