Blijft altijd leuk om ergens een eerste editie van te lopen, vaak klopt er het een en ander niet.
Strongviking is zijn markt aan het uitbreiden en heeft nu ook een trailrun georganiseerd. De afstanden waren 7,13,19 en 42. Routes waren bij inschrijven allemaal niet bekend alleen waar het was. Het was bij Wanroij in de buurt. De 19 vond ik iets te weinig en de 42 eigenlijk teveel. Toch maar voor de 42 gegaan.
Een week van tevoren kreeg ik te horen dat de route op instagram stond. Wat ik er uit kon opmaken werden het dus rondjes. Maar hoe of wat was totaal onduidelijk. Ach we volgen de personen voor mij wel.
https://www.instagram.com(...)b_button_share_sheetStart was pas om 10 uur dus hoefde niet heel vroeg mijn bed uit. In de auto gestapt en die kant opgegaan. De locatie zelf was slecht aangegeven. Parkeren zou ¤5 kosten. Kom je bij dat terrein aan en staat er bij de slagboom dat parkeren ¤2,50 kost en waar je de uitrijmunt kan halen. Iets verderop na de slagboom stonden ze de munten te verkopen voor ¤5.
Startnummer opgehaald. Strongviking werkt met een enkelband met chip erin om je tijd te registreren. Ook krijg je een polsbandje voor welke afstand je loopt. De marathonafstand noemen ze ook wel de ironviking. Je krijgt dan een groen hesje mee. Normaal krijg je dan voorrang bij obstakels, nu leek het mij dus niet erg nuttig.
Kleedruimte was netjes verzorgd. Tassenafname ook, krijg je nog een polsbandje erbij. Ze hadden afgifte voor alleen waardevolle spullen. Nog steeds geen idee wat nu de bedoeling van de route was.
Dat werd ook nergens aangegeven. In het startvak hoorde ik van een andere loper dat het gewoon eerst de 19, daarna de 13 en daarna de 7 lopen. Voor de oplettende rekenaar kom je dan 3 km te kort. Maar goed het is een trail dus zijn de afstanden altijd bij benadering.
Er hadden 90 personen ingeschreven voor de iron Viking, was dus niet echt dringen geblazen. En dat kwam mooi uit er waren een hoop stukjes single track. Route was goed aangegeven en prima begaanbaar. Na een km of 5 kreeg je een stuk van iets meer dan een kilometer mul zand voor je kiezen met ook nog eens vol wind tegen. Heerlijk al dat geklaag om je heen. Op dat stuk haal ik iemand in met een rat achterop zijn rugtas. Door het mulle zand raakten we aan de praat. Hij was begonnen op zijn 37e met lopen en zijn doel was voor zijn 50ste 100 marathons te lopen. Dat heeft hij iets bijgesteld daarna naar 150. De rat op zijn rugtas kwam door carnaval en is er sindsdien niet meer vanaf gegaan. Zo’n km of 10 samen opgelopen.
Bij een drankpost dook ik even de dixie in en hij ging verder. Wel mooi, door die dixie hoefde je ook het bos niet te bevuilen. Meteen even een iets dunner shirtje aangetrokken. En weer door. Lekker loopweertje. Het grootste deel was onverhard en waar de route langs de weg liep werd je de berm ingestuurd, zelfs als er een greppel lag.
Bij start finish was het erg onduidelijk hoe je de volgende ronde in moest gaan. Ben dus over de finish gegaan wat blijkbaar niet de bedoeling. Je hoorde daar vlak voor iets af te buigen. Geen nood gewoon creatief met de route omgaan en de volgende ronde in.
De route van de 13 was voor een groot gedeelte hetzelfde. Het liep allemaal wel lekker. Er zat veel minder hoogteverschil in de route dan ik verwacht had. Eigenlijk zat er nauwelijks hoogteverschil in. Goed opletten dat je per ongeluk niet weer de 19 pakt. Vrij vlot in de ronde kwam ik de man met de rat weer tegen, besloten om op eigen tempo maar door te gaan. Inmiddels liepen de andere afstanden ook op het parcours en haalde je de wat langzamere deelnemers daarvan in. En toen bleek dat groene hesje toch wel handig te zijn. Zodra sommige in gaten kregen dat er een groen hesje achter ze zat op een single trail werd er ruimte gemaakt. Ook kon je zo je mede iron vikingers inde gaten houden. Bij de drankpost ongeveer 2 km voor de finish aangekomen heerlijk om het geklaag te horen dat ze al 13 km op hun gps hadden staan en nog niet bij de finish te zijn.
Vermoeidheid kwam er bij mij ook wel in en als je dan met 35 km op de teller nog een klein rondje in mag. Op het laatste stukje voordat je de tweede ronde in gaat lekker in jezelf keren en aanhaken bij de andere lopers. Zo haal ik vlak voor de finish nog wat lopers in. Mijzelf nu voorgenomen om wel de juiste route te nemen. Rechthoudend en vlak voor de finish afbuigen naar rechts. Op dat moment wordt ik zowel links als rechts al sprintend ingehaald en krijg een bodycheck van degene rechts van mij. Dan maar weer rechtdoor over de finish en daar al terug bodycheckend naar die persoon de route vervolgen.
En toen werd het opeens erg stil op de route. Alleen de iron vikingers bleven over, en die waren over het algemeen aardig op aan het gaan en wisselend hardlopend en wandelend het laatste rondje af te leggen. Bij een drankpost 2 km in de ronde even staan praten met een vrijwilliger over wat verbeterpunten en of het beviel. Daar wist zij mij te vertellen dat de winnaar binnen 2 uur binnen was. Nou zeg ik dat is mooi dan is er vandaag een nieuw wereldrecord op de marathon gelopen. Hierna maar weer door gegaan.
Bij de afsplitsing van de 19/13 en de 7 aangekomen moest ik rechtsaf. Aan degene die daar zat in het voorbij gaan gevraagd of dat klopte kwam er niet echt een zinnig antwoord uit. En zo kom je op een plek aan waar wel wordt verteld dat op km 5 van de 19/13 zit maar niks over de 7. Ho wacht eens even loop ik nu wel goed, absoluut geen zin in zoveel extra bonus kilometers. Nu zat er vlak achter mij nog een paar iron vikingers, daar maar even opgewacht. Na een tijdje zag ik een groen hesje verschijnen, hij begreep mijn punt. Daarna zag ik in de verte er nog eentje verschijnen. Toen maar verder gaan lopen op goed geluk. Weer lekker door het mullezand met volle wind tegen. Niet lang daarna weer bij de laatste drankpost aangekomen. Was blijkbaar niet de enige die vond dat dat wat beter kon.
Nu nog het laatste stuk toch nog aardig wat lopers tegen gekomen die er klaar mee waren. Bij mij ging het ook niet helemaal meer. En zo kom je bij de finish. Bij strongviking obstacle krijg je normaal gesproken een rubberen armbandje met de afstand erop. Behalve de marathon en de ultra dan krijg je een medaille. En wat kreeg ik nu? Een armbandje van de 19 km. Prima geen medaille maar geef dan op zijn minst een bandje van alle drie de afstanden. Op mijn bandje waarmee ik starte stond op t-shirt. Daar maar naar gevraagd en dat bleek ook niet zo te zijn. Ik mocht wel het groene hesje houden. Uiteindelijk op bijna 44 km uitgekomen.
Die medaille en t-shirt komen nog wel een keer mocht ik de echte iron Viking met obstacles er tussendoor gaan door.
Al met al leuk loopje en lekker gelopen en op naar de volgende.