Welke film heb jij pas gezien? Recensies! Deel CCL

Heer en Meester de film

quote:

Heer & Meester de Film is een Nederlands tv-drama uit 2018 met in de hoofdrol Daan Schuurmans. De film is het langverwachte slot van de misdaadserie Heer & Meester, die op NPO 1 bij Omroep MAX te zien was.

In de tv-film wordt privédetective Valentijn Rixtus Bentinck geconfronteerd met zijn verleden. De serie draaide om de zoektocht van hij naar zijn achtergrond en afkomst. Naast Schuurmans zijn ook Sophie van Winden, Hubert Fermin en Robert de Hoog te zien in de film.

Van Heer en Meester verschenen twee seizoenen van ieder tien afleveringen. De reeksen werden in het voorjaar van 2014 en 2016 uitgezonden. De uitzendingen trokken gemiddeld meer dan een miljoen kijkers. Bron

Als je de serie hebt gevolgd (wat ik heb) erg leuk om te kijken wie nou eigenlijk de vader van Valentijn is en hoe en waarom hij achtergelaten werd.

Alleen thuis en hoewel ik om kom in het werk... tja, Netflix lonkt

Gisteravond:



Wow, voor mij echt een eye opener, kende het verhaal achter de artieste niet. Bizar levensverhaal, zeker een aanrader wat mij betreft.

IMDB: 7,6
Me: 8

Zojuist:



Wat een bizarre fil.. eh, het is niet echt een film eigenlijk Ok, je moet 40+ zijn om hier echt van te kunnen genieten en liefst ook nog redelijk nerd geweest zijn, met je Vic20, C64 of ZX-Spectrum (yeah, ik had ze alle drie), maar dan is dit echt een fucking mindfuck Meer wil ik er eigenlijk niet over verklappen, gewoon "kijken"

IMDB: 7,6
Me: 10+

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Frenzy.

Gaat over mensenhaaien. Met sterke vrouwelijke protagonisten in de hoofdrol. Dus daar verdien je als man toch wel weer punten mee?

[ Bericht 56% gewijzigd door Aluah-Snackbar op 10-01-2019 00:28:34 ]

Nog maar eentje meegepikt, die al tijden op de "to watch" lijst stond::



Ik ga vast tegen een heleboel schenen aanschoppen hier en de artyfarty filmkenners zullen me wel affikken, maareh... ik vond het he-le-maal niets Bizar eigenlijk, had ik niet verwacht

IMDB: 8,3
Me: 5

The Favourite

quote:

Het begin van de 18e eeuw, Engeland is in oorlog met Frankrijk. Desondanks beleven eendenraces en het eten van ananas hun hoogtijdagen. De broze koningin Anne (Olivia Colman) zit op de troon. Haar goede vriendin Lady Sarah (Rachel Weisz) regeert in haar plaats over het land en draagt tegelijkertijd zorg voor Anne’s slechte gezondheid en haar woedeuitbarstingen. Als de nieuwe dienares Abigail (Emma Stone) arriveert, raakt Sarah onder de indruk van haar charme. Wanneer Sarah, Abigail onder haar vleugels neemt, ziet Abigail een kans om weer terug te keren in de aristocratische kringen. Als oorlogspoltiek Sarah compleet in beslag neemt, ontfermt Abigail zich over de koningin. Hun ontluikende vriendschap geeft haar de mogelijkheid om haar ambities waar te maken, en daar laat ze geen vrouw, man, politiek of konijn tussenkomen.

Bitchfight aan het Engelse hof. Colman schittert als de koningin, Weisz en Stone zijn uiterst vermakelijk, de machtspelletjes zijn leuk om te zien, mannen zijn maar zwak vlees, maar wat ik het leukste vond waren de dansmoves. Grappig gevonden. En aan het eind vraag je je af wie nou eigelijk gewonnen heeft.

IMDB: 8/10
Ik: 8,2/10

quote:

Op donderdag 10 januari 2019 02:45 schreef flipsen het volgende:
Nog maar eentje meegepikt, die al tijden op de "to watch" lijst stond::

[ afbeelding ]

Ik ga vast tegen een heleboel schenen aanschoppen hier en de artyfarty filmkenners zullen me wel affikken, maareh... ik vond het he-le-maal niets Bizar eigenlijk, had ik niet verwacht

IMDB: 8,3
Me: 5

Au, m'n scheen

quote:

Op donderdag 10 januari 2019 02:45 schreef flipsen het volgende:
Nog maar eentje meegepikt, die al tijden op de "to watch" lijst stond::

[ afbeelding ]

Ik ga vast tegen een heleboel schenen aanschoppen hier en de artyfarty filmkenners zullen me wel affikken, maareh... ik vond het he-le-maal niets Bizar eigenlijk, had ik niet verwacht

IMDB: 8,3
Me: 5

Herkenbaar. Vond het ook niet zo veel.

quote:

Op donderdag 10 januari 2019 02:45 schreef flipsen het volgende:
Nog maar eentje meegepikt, die al tijden op de "to watch" lijst stond::

[ afbeelding ]

Ik ga vast tegen een heleboel schenen aanschoppen hier en de artyfarty filmkenners zullen me wel affikken, maareh... ik vond het he-le-maal niets Bizar eigenlijk, had ik niet verwacht

IMDB: 8,3
Me: 5

Is denk ik ook tijdsgeest, hoe vaak die kabouter verhaallijn al niet nagedaan is, hoe dood de muziek van Yann Tierssen inmiddels gedraaid is, ik denk dat de film niet zo goed gerijpt is. Toentertijd was het een nogal frisse film.

The House That Jack Built (2018) - IMDb



Lars von Trier... Mocht u niet zo van de familiefeestjes en sociale verplichtingen zijn dan raad ik u aan deze naam zo nu en dan onaangekondigd te laten vallen tijdens het oeverloze geklets, gelul en geroddel. Het aantal uitnodigingen voor dat soort samenkomsten slinkt daarna ws aanzienlijk. - Ik troost mezelf tijdens het bekijken van zijn films overigens weleens met de gedachte dat ie in zijn privéleven die gezellige en goedlachse man is waar de kinderen maar geen genoeg van krijgen. Om de pikzwarte scènes iets draaglijker te maken. n Beetje licht in de duisternis kan bij hem immers geen kwaad.

En hoe adoreer je n film die ( letterlijk en figuurlijk ) alle zenuwen blootlegt en wars is van adoratie?
Het is me bij de Antichrist nooit echt gelukt. En deze uitdaging is zo mogelijk nog groter.
- Ik hou van jou. Ik hou niet van jou. Ik hou van jou. Ik hou niet van jou. Ik hou van jou. Ik hou niet van jou. Ik hou...
Ik zal er wel nooit uitkomen. Maar ja, dat is uiteraard exact wat die zelfingenomen eikel wil. De schat.

Matt Dillon is als psychopaat briljant. Oscarwaardig, enzo. Maar ja, Oscars... Wie geeft daar n neuk om? Ja, Matt Dillon, misschien. _{Alle acteerprestaties zijn trouwens dik in orde. Mag ook niet echt n verrassing heten bij de films van Lars.}
De grootste verrassing is hier ms wel dat Lars zowaar zélf voorziet in het noodzakelijke licht in de duisternis, want wie had ooit durven dromen dat juist in deze donkere poel van ellende en verdorven krankzinnigheid de meest komische scènes van heel 2018 te vinden zijn. Ik heb soms schaterlachend op de bank gelegen. Doe je toch knap, Lars. Ouwe mafkees.

Nu, wat verder nog? Oja... Het ziet er uiteraard allemaal weer fantastisch uit. Ja, dat kan ie ook wel, die geniale gek.
Een dikke voldoende voor de esthetiek heeft ie altijd gehad. Alleen daarvoor zijn zijn films vaak al de moeite.
- Verder zou ik hier nog n heel verhaal kunnen houden over hoe de film tjokvol zit met allerlei metaforen en symboliek die duidelijk verwijzen naar zijn eigen leven en carrière ( en me het benauwende idee geven dat dit zomaar eens zijn zwanenzang kan zijn ), maar daar heb ik nu helemaal geen zin in. O, en de laatste 20 minuten doen wmb zwaar afbreuk aan de film.

Tot zover mijn onsamenhangende recensie waar je geen reet aan hebt.
_{Cijfer... God... Ook dat nog... Uhm... Tja... Lastig... Lars, hè... Doe maar n euh... 7.8245}

Buddy

quote:

“Zonder Mister zouden we nu waarschijnlijk niet meer samen zijn.’’ Patricia heeft het over de hond die haar man ‘s nachts wakker maakt als zijn nachtmerries hem terug brengen naar de oorlog in Afghanistan. Dankzij Mister houdt het huwelijk van veteraan Trevor en Patricia stand en kan hij weer vader zijn voor zijn kinderen.

In Buddy vertelt Heddy Honigmann het verhaal van zes bijzondere honden die onmisbaar zijn voor hun eigenaars. Ze zijn speciaal opgeleid om hen te helpen in het leven dat niet altijd makkelijk is. Dankzij de ongelooflijke vaardigheden van hun honden zijn zij echter zo onafhankelijk als mogelijk. Hulphond Kaiko helpt Erna bijvoorbeeld met uitkleden en keert haar ’s nachts om in haar bed, omdat ze daar zelf niet de kracht voor heeft. Utah is een onvoorwaardelijke vriend voor de autistische jongen Zeb. Ze wijst hem nooit af, zoals de kinderen in de buurt wel hebben gedaan. Hans vertrouwt volledig op zijn grote liefde, geleidehond Missy. En de rebelse Annebel gaat nergens heen zonder Kay, haar kameraad en ‘verpleger’ die over haar waakt als de pijn overweldigend wordt. Makker is al met pensioen. Jarenlang bracht hij de blinde, koppige Edith overal naartoe. Nu zijn ze allebei oud, maar nog steeds onafscheidelijk.

Buddy is een ode aan de vechtlust van de hoofdpersonen en een liefdesportret van de diepe band tussen mens en hond.

Aardige documentaire, waarbij je uiteraard een keer een traan zal laten. Het heeft alleen één probleem: 6 honden en hun eigenaren worden gevolgd en dat zijn er net een paar te veel. Dat je voor verschillende ziektes / handicaps een hulphond kunt gebruiken, was misschien de boodschap, maar dat maakt dat je niet bij iedereen de diepte in kunt. Dat had van mij als kijker juist wel wat meer gemogen en dan maar wat minder honden en eigenaars in beeld.

IMDB: 6,6/10
Ik: 7,3/10

De 6,6 van IMDB vind ik wel erg laag, maar die is ook maar gebasseerd op 14 reviews.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2019 13:51 schreef UIO_AMS het volgende:
Buddy

[ afbeelding ]

[..]

Aardige documentaire, waarbij je uiteraard een keer een traan zal laten. Het heeft alleen één probleem: 6 honden en hun eigenaren worden gevolgd en dat zijn er net een paar te veel. Dat je voor verschillende ziektes / handicaps een hulphond kunt gebruiken, was misschien de boodschap, maar dat maakt dat je niet bij iedereen de diepte in kunt. Dat had van mij als kijker juist wel wat meer gemogen en dan maar wat minder honden en eigenaars in beeld.

IMDB: 6,6/10
Ik: 7,3/10

De 6,6 van IMDB vind ik wel erg laag, maar die is ook maar gebasseerd op 14 reviews.

Nederlandse film begrijp ik, die zal hier wel niet draaien

Eergisteren, laatste avondje alleen thuis dus Zoolander 2 is dan een goede optie. Dacht ik. Ik ga er niet eens een review aan besteden of filmposter voor zoeken. Een 2. En die ene extra punt is voor alle cameo´s die voorbij komen. Wat wel apart is, in zo´n waardeloze film. Zoolander 1 was grappig en absurd, maar dit slaat gewoon helemaal nergens op

Gisteravond: Set it up!



Twee kantoorslaven proberen hun respectievelijke bazen (m/v) te matchen, zodat ze eindelijk eens wat meer vrije tijd krijgen. Right... Het is dat Zoey Deutch nog een beetje leuk is om aan te gluren, maar de film was een draak. Zelfs voor een chickflick was het gewoon te slecht. Dat IMDB er nog en 6,5 van weet te maken vind ik knap.

IMDB: 6,5
Me: 4

Blackkklansman



Vermakelijke spike lee film, natuurlijk erg politiek geladen. Het verhaalt over een afro-amerikaan die infiltreert in de KKK via de telefoon, zijn joodse collega moet het veldwerk doen. Het levert wel wat grappige situaties op maar niet over the top grappen en grollen gelukkig. Het indrukwekkendste zijn eigenlijk de montages van huidig materiaal in de film. Het is weer eens een voorbeeld van hoe racisme ingebed zit in de amerikaanse cultuur, maar ook wat voor haat dat teweeg brengt aan de andere kant.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 28-01-2019 10:57:05 ]

How to train your dragon 3



Ik was al langer aan het wachten op dit slotstuk van de trilogy.
De setting (vikingen + draken) was/is origineel te noemen en gaat ook in dit deel niet vervelen.
Er wordt minder in herhaling gevallen dan deeltje 2 maar ook deze film had zijn déjà vu momenten, al waren dat er niet teveel (Wat ik bij 2 wel vond).
Animatiekwaliteit lijkt behoorlijk consistent over alle films en nergens lijken ze echt "sloppy" te zijn geweest. (Maar goed, wellicht heb ik over rariteiten heengekeken)

Het einde is niet geheel onvoorspelbaar, maar dat kan ook haast niet anders. Ik vond het een mooi en goed passend einde op een trilogie die een originele en redelijk consistente wereld heeft neergezet (Ook in de tvserie die tussen deeltje 1 en 2 werd uitgezonden)
8,8/10

Silverlake Life: The View from Here (1993)


Gisteren voor de 2de keer gezien,

Wow.. blijft een indrukwekkende film/documentaire

Waarbij Tom Joslin een videodagboek bijhield vanaf het moment dat hij en z,n vriend Mark Massi de diagnose aids kregen tot aan de dood van Tom (en later nog een paar stukjes van Mark) mensen die iemand aids toewensen moeten deze docu echt zien , dan denk je er toch wel anders over , zo,n aftakeling wens je niemand toe... en een paar scenes blijven echt op je netvlies branden.. , gelukkig eindigd de documentaire op een “positieve” manier

8/10

Bumblebee ik vond leuk

quote:

Op zondag 20 januari 2019 07:26 schreef EasyLife het volgende:
Bumblebee ik vond leuk

Na deze uitgebreide review ben ik overtuigd en wil ik hem meteen zien!

IO (2019) - IMDb

Beetje a la The 100: planeet aarde is grotendeels onbewoonbaar door een giftige atmosfeer. Dus een club mensen is de aarde ontvlucht door ergens in de ruimte te gaan wonen. Eén wetenschapper is nog op aarde om een oplossing te vinden. Ondertussen komt er nog een man in een luchtballon voorbij die ook naar de ruimte wil, maar eerst nog wat wil eten op Aarde.

De trailer in Netflix leek me wel ok. Beetje The 100. Maar de film was ergens wel aardig maar that's it. De film bestaat ook maar uit 4 karatkers, waarvan je er grotendeels 2 ziet. Weinig te beleven. Het einde heb ik niet gezien. In slaap gevallen

NOVEMBER

Dankzij de nieuwe arthouse bioscoop LAB-1 in Eindhoven valt er weer meer te genieten dan alleen tijdens t PAC festival. Zoals November, de Estlandse inzending voor de Oscar. Ik heb net zo vaak met eeen "WTF" naar m'n vrienden gekeken als met een "Wow, wat ziet t er sfeervol uit". Het valt t best te omschrijven als een donker folklore sprookje, met simpele boeren karakters, absurde hekserij, en vooral hebzucht en liefde.

Niet voor iedereen. Moest er ook zelf heel erg inkomen, maar werd toch betoverd.

IMDB 7.2
Ik 8.0

The Favourite (2018) - IMDb

Geregisseerd door Yorgos Lanthimos

De film gaat over de (heel losjes gebaseerd op de waargebeurde) relatie tussen Queen Anne van Engeland (Olivia Colman) in de 18e eeuw en haar jeugdvriendin Sarah Churchill (Rachel Weisz), die onder druk komt te staan als het nichtje (Emma Stone) van de laatst genoemde zich in de kijker speelt van de koningin en haar plaats als favoriet lijkt in te nemen.

Prachtige shots, voornamelijk met natuurlijk licht. Licht absurdistische dialogen en scenes, die toch precies doen wat ze moeten doen. En dan het acteerwerk van de drie dames in de hoofdrol; prachtig. Colman die geweldige timing heeft, een soort vlees geworden hartenkoningin van Lewis Carol waar je medeleven voor voelt. Onzeker en op zoek naar oprechte liefde die ze nergens lijkt te krijgen, en dat ook doorheeft. Weisz al zelfverzekerde dominante en intelligente vrouw in een mannenwereld, die toch kwetsbaar over kan komen.

Prima film. Eentje die (net als The Lobster overigens) een paar dagen blijft hangen. Gefocussed op menselijke tekortkomingen in een soort van gevangenis, van luxe.

Imdb: 7.9
Ik: 8.5

Das schweigende klassenzimmer



Film over oost duitsland van vlak voor de muur, een groep studenten besluit uit piëteit met de hongaarse opstanden twee minuten stilte te houden in de klas. Dit onschuldig protest blijft niet onopgemerkt door het schoolbestuur. Ik vond het een erg goede film gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen. Het geeft een goed beeld van oostduitsland rond die tijd en hoe raar de situatie eigenlijk was. De film is wat langzaam maar ik vind dat bij deze film eigenlijk wel goed passen. Ondanks dat is het wel een erg toegankelijke film ik ging meeleven met de karakters.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 27-01-2019 10:17:32 ]

Bad Times at the El Royale (2018)
Tarantino-ish Thriller

8/10

It is better to steal something good than invent something bad. That's the vibe Bad Times at the El Royale gives. From the moment the movie starts up until the very end this movie breathes, lives and feels Tarantino-ish. The narrow decor, which is The El Royale, the captivating characters and the neverending suspense and twists: it feels all very 'seen this before', but in a magnificent way.

The art- and camerwork is sublime. The transissions between scenes is simply extraordinary. The setting and tone are both welcoming and very unsettling at the same time. The timeline is as to be expected with minor flashbacks and from different characters. But not too bad.

The cast, with Jeff Bridges as a highlight, is very well put together. A special sidenote I would like to make is for Lewis Pullman who plays the character of Miles Miller. I was amazed by his acting and the way he pulls off this perhaps kinda dull character. Very well done.

This movie is a must see. I don't see it competing for any (major) Oscars. Perhaps for cinematography. But this movie is overall more, much more, than amusing.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2019 16:33 schreef Bosbeetle het volgende:
Blackkklansman

[ afbeelding ]

Vermakelijke spike jonze film, natuurlijk erg politiek geladen. Het verhaalt over een afro-amerikaan die infiltreert in de KKK via de telefoon, zijn joodse collega moet het veldwerk doen. Het levert wel wat grappige situaties op maar niet over the top grappen en grollen gelukkig. Het indrukwekkendste zijn eigenlijk de montages van huidig materiaal in de film. Het is weer eens een voorbeeld van hoe racisme ingebed zit in de amerikaanse cultuur, maar ook wat voor haat dat teweeg brengt aan de andere kant.

Vreselijke Oscar-trekker..

A Street Cat Named Bob (2016)




Biografische film over drugsverslaafde James die z'n leven weer op de rail wil krijgen, en steun/motivatie vindt in de vriendschap die hij ontwikkeld met een aangelopen kat genaamd 'Bob'. En tja, qua verhaal is het ook niet veel meer als dat. Bob is wel cool, en de relatie die hij opbouwt met James is erg aandoenlijk. Maar af en toe gaat een scene bijna richting zo'n 'funny cat video' waar YouTube vol mee staat. en ik kreeg de indruk alsof alsof mensen in London werkelijk nog nooit een kat hebben gezien .

Al met al heb ik me wel vermaakt, hij keek makkelijk weg en had wat leuke momenten. Maar bleef uiteindelijk - omdat er verder geen verrassende dingen waren gebeurt - met zo'n 'oh, dat was alles?"-gevoel achter.

5.5/10

quote:

Op dinsdag 15 januari 2019 16:33 schreef Bosbeetle het volgende:
Blackkklansman

[ afbeelding ]

Vermakelijke spike jonze film, natuurlijk erg politiek geladen. Het verhaalt over een afro-amerikaan die infiltreert in de KKK via de telefoon, zijn joodse collega moet het veldwerk doen. Het levert wel wat grappige situaties op maar niet over the top grappen en grollen gelukkig. Het indrukwekkendste zijn eigenlijk de montages van huidig materiaal in de film. Het is weer eens een voorbeeld van hoe racisme ingebed zit in de amerikaanse cultuur, maar ook wat voor haat dat teweeg brengt aan de andere kant.

Spike Lee.

quote:

Op maandag 28 januari 2019 10:56 schreef Mike het volgende:

[..]

Spike Lee.

Die heb ik blijkbaar al jaren op één hoop gegooid

quote:

Op maandag 28 januari 2019 03:13 schreef Lyzio_NL het volgende:
Bad Times at the El Royale (2018)
Tarantino-ish Thriller

8/10

It is better to steal something good than invent something bad. That's the vibe Bad Times at the El Royale gives. From the moment the movie starts up until the very end this movie breathes, lives and feels Tarantino-ish. The narrow decor, which is The El Royale, the captivating characters and the neverending suspense and twists: it feels all very 'seen this before', but in a magnificent way.

The art- and camerwork is sublime. The transissions between scenes is simply extraordinary. The setting and tone are both welcoming and very unsettling at the same time. The timeline is as to be expected with minor flashbacks and from different characters. But not too bad.

The cast, with Jeff Bridges as a highlight, is very well put together. A special sidenote I would like to make is for Lewis Pullman who plays the character of Miles Miller. I was amazed by his acting and the way he pulls off this perhaps kinda dull character. Very well done.

This movie is a must see. I don't see it competing for any (major) Oscars. Perhaps for cinematography. But this movie is overall more, much more, than amusing.

Oeh dan toch nog maar keer kijken, had 'm al eens in m'n bezit in bagger kwaliteit, maar blijkbaar moet je hier dus echt even voor gaan zitten in goede kwaliteit!

Bird Box (2018)



Verenigde Staten
Drama / Sciencefiction
123 minuten

geregisseerd door Susanne Bier
met Sandra Bullock, Trevante Rhodes en John Malkovich

In de nasleep van een wereldwijde dreiging van onbekende oorsprong moet Malorie de kracht vinden om haar kinderen veilig te kunnen stellen. Ze vlucht met ze weg via een verraderlijke rivier, op zoek naar een veilig onderkomen. Vanwege dodelijke onzichtbare krachten moeten ze hun weg blind vervolgen.

Goede film. Een goed verhaal en een goede uitwerking. Meteen in het begin word je ingeleid in het verhaal. De film wisselt zich af met een paar flash forwards en flashbacks. De film blijft min of meer tot het einde mysterieus wat ook de spanning erin houdt..En Sandra Bullock is altijd een +1

IMDB 6.7/10
Ik 7;5/10

[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 30-01-2019 08:30:06 ]

quote:

Op maandag 28 januari 2019 11:41 schreef EasyLife het volgende:

[..]

Oeh dan toch nog maar keer kijken, had 'm al eens in m'n bezit in bagger kwaliteit, maar blijkbaar moet je hier dus echt even voor gaan zitten in goede kwaliteit!

Je moet je gewoon mee laten nemen door deze film. Het geluid en soundtrack is overigens van een geweldig niveau! Op Spotify heb je een hele playlist van de film.

Och verrek, hierboven staat ie ook



The road to hell is paved with LSD.

Een film van Gaspar Noe, dan weet je natuurlijk al dat t geen gezellige romkom gaat worden. Nee, dit wordt duister en rauw, de krochten van de hel en menselijke natuur niet schuwend. Voor mij m'n derde Noe-film, waar ik Irriversible meerdere malen heb gezien en Enter the Void echt nooit nooit meer.

Combineer de gebruikelijke Noe-gruwelen met schitterende dans-scenes, briljante lange camera shots en een heerlijke 90's duistere club-soundtrack en je krijgt deze film. Een plot? Neuh niet echt. Goede dialogen? Nope. Plotgaten of iig domme acties? Abosluut. Maar bij Noe gaat t meer om een gevoel dat losgemaakt wordt, en het gebouw en de beelden grepen me echt wel naar de keel. Erg beklemmend.

Dat voor mij de bioscoop ervaring daarna verder ging in hetzelfde pand met de opening van een nieuwe club met techno, maakte het allemaal nog spannender Geen sangria aanwezig. Gelukkig.

IMDb: 7.6/10
Ik: 8/10

quote:

Op maandag 4 februari 2019 10:04 schreef Ang3l het volgende:
Och verrek, hierboven staat ie ook

[ afbeelding ]

The road to hell is paved with LSD.

Een film van Gaspar Noe, dan weet je natuurlijk al dat t geen gezellige romkom gaat worden. Nee, dit wordt duister en rauw, de krochten van de hel en menselijke natuur niet schuwend. Voor mij m'n derde Noe-film, waar ik Irriversible meerdere malen heb gezien en Enter the Void echt nooit nooit meer.

Combineer de gebruikelijke Noe-gruwelen met schitterende dans-scenes, briljante lange camera shots en een heerlijke 90's duistere club-soundtrack en je krijgt deze film. Een plot? Neuh niet echt. Goede dialogen? Nope. Plotgaten of iig domme acties? Abosluut. Maar bij Noe gaat t meer om een gevoel dat losgemaakt wordt, en het gebouw en de beelden grepen me echt wel naar de keel. Erg beklemmend.

Dat voor mij de bioscoop ervaring daarna verder ging in hetzelfde pand met de opening van een nieuwe club met techno, maakte het allemaal nog spannender Geen sangria aanwezig. Gelukkig.

IMDb: 7.6/10
Ik: 8/10

Nog nooit van deze director of zijn genre gehoord. Maar klinkt erg aanlokkelijk. Aanrader dus?

Ik heb deze film vandaag gezien in de bioscoop. Het feit dat deze film nu nog in de bioscoop draait zegt wel enigszins iets over de populariteit van deze ter dood veroordeelde Oscar-knaller.

Het is (volgens mij) het debuut van Bradley Cooper als regisseur. En het is ook volgens mij de eerste keer dat Lady Gaga gecast wordt in een productie van deze magnitude. Zoals in veel 'eerste keren' zitten er wat kinderziektes in. Het regisseren valt in feite niet heel veel te verwijten, maar er wordt vaak voor de gemakkelijke muzikale weg gekozen. Safe, but not sound (no pun intended). Er had qua regisseren veel meer in deze film gezeten. En de makkelijke weg die gekozen wordt ging mij in ieder geval na een tijdje irriteren. Het begon cliché te worden en heel erg voorspelbaar. Of dat een meetpunt is in een film als deze is de vraag, maar ik vond dat het niet onvermeld mocht blijven.

Lady Gaga is daarentegen een openbaring op het witte doek. Voor de mensen die haar enkel kennen van PPPPPPokerface, zullen werkelijk versteld staan als ze deze film gaan zien. Het lijkt alsof ze dit al jaren doet en alsof het haar geen enkele moeite kost om de chemie op het witte doek er vanaf te laten spatten. Hulde, driewerf hulde.

In de schaduw van Bohemian Rhapsody is het natuurlijk niet gemakkelijk om met deze film mee te concurreren om de Oscars (al laten de nominaties anders verwachten). Toch blijft dit een film die je meeneemt op een prachtige muzikale reis. En al ben ik geen fan van Cooper als regisseur; het blijft een van de meest getalenteerde acteurs op dit moment. Gaat dit zien. Hear, hear, read all about it.

IMDb: 7,9
Ik: 7,5

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 00:09 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Bird Box (2018)

[ afbeelding ]

Verenigde Staten
Drama / Sciencefiction
123 minuten

geregisseerd door Susanne Bier
met Sandra Bullock, Trevante Rhodes en John Malkovich

In de nasleep van een wereldwijde dreiging van onbekende oorsprong moet Malorie de kracht vinden om haar kinderen veilig te kunnen stellen. Ze vlucht met ze weg via een verraderlijke rivier, op zoek naar een veilig onderkomen. Vanwege dodelijke onzichtbare krachten moeten ze hun weg blind vervolgen.

Goede film. Een goed verhaal en een goede uitwerking. Meteen in het begin word je ingeleid in het verhaal. De film wisselt zich af met een paar flash forwards en flashbacks. De film blijft min of meer tot het einde mysterieus wat ook de spanning erin houdt..En Sandra Bullock is altijd een +1

IMDB 6.7/10
Ik 7;5/10

Ik vond het een twijfelachtige poging van Netflix om op dit genre iets voort te borduren. Het is me dan ook nog altijd een raadsel hoe ze Sandra Bullock zo gek hebben gekregen voor deze rol. Overigens een meer dan klote einde.

quote:

Op dinsdag 5 februari 2019 00:24 schreef Lyzio_NL het volgende:

[..]

Nog nooit van deze director of zijn genre gehoord. Maar klinkt erg aanlokkelijk. Aanrader dus?

Ja, maar het zijn wel hate it or love it films.

Eergisteren Climax gezien, die nieuwe van Gaspar Noé. Zo, dat is wel een trip zeg. Begint nog vrij rustig (al is die dans scene wel echt heel fraai), maar naarmate die dansers door hebben wat er gebeurd veranderd het we echt in een heerlijke, duistere trip. Visueel echt heel fraai gedaan, met het camerawerk ook. De opzwepende techno en house beats voegen ook echt wat toe. Echt een adrenaline rush wel het laatste stuk, hoe duister ook.

8.3/10

Even een beetje geruimd. Dit topic is misschien wel het enige uit dit forum waar discussie of slowchat niet de bedoeling is. Een reactie mag natuurlijk altijd, maar het moet niet zoeken worden naar de recensies tussen de slowchat.

quote:

Op zaterdag 9 februari 2019 13:20 schreef Funzel het volgende:
Eergisteren Climax gezien, die nieuwe van Gaspar Noé. Zo, dat is wel een trip zeg. Begint nog vrij rustig (al is die dans scene wel echt heel fraai), maar naarmate die dansers door hebben wat er gebeurd veranderd het we echt in een heerlijke, duistere trip. Visueel echt heel fraai gedaan, met het camerawerk ook. De opzwepende techno en house beats voegen ook echt wat toe. Echt een adrenaline rush wel het laatste stuk, hoe duister ook.

8.3/10

Oeh betere cijfers dan Love, die vond ik al met vlagen geniaal.

Heb 'm inmiddels ook gezien, hele weirde film zeg. Kreeg er een raar gevoel van haha.

7.

[ Bericht 3% gewijzigd door EasyLife op 10-02-2019 10:33:07 ]

Bajo la Piel de Lobo - 2018
The Skin of the Wolf



Over een Norse jager Martinon die begin vorige eeuw in een afgelegen gebied in complete eenzaamheid in een verlaten stad woont. Om de zoveel tijd maakt hij de lange reis naar bewoond gebied om wolvenhuiden te verkopen aan de dorpelingen daar. Nadat een bewoner niet het beloofde geld kan betalen, stelt deze voor om z'n dochter uit te huwelijken aan Martinon. Mariton stemt hier mee in, zodat hij zich minder eenzaam kan voelen en een gezin kan stichten.

Maar dat loopt allemaal anders..

Het is een Netflix productie, en ik was wel benieuwd of dat iets zou zijn. Het is allemaal erg mooi gefilmd, en de setting en het acteerwerk is erg overtuigend. Het verloop van de film is enorm traag, dus dat is wel iets waar je van moet houden, persoonlijk had ik daar niet zoveel problemen mee.

Omdat Martinon bijna nooit emotie laat zien, is het lastig in hem te verplaatsen. Dat hij zich verder gedraagt als een botte lul en de hele tijd kreunt en smerige eetgeluiden maakt, helpen ook niet mee

Qua verhaal gebeurt er eerlijk gezegd niet heel veel, maar dat hoort een beetje bij dit trage genre heb ik het idee. Ik heb me in ieder geval op zich wel vermaakt, het is vooral dat ik achteraf met de vraag bleef zitten, waarom deze film eigenlijk gemaakt moest worden, en wat nou de boodschap van dit alles was. Want het voelt gewoon redelijk doelloos zo..

Imdb: 5.7
Ik: 6

Hunt for the Wilderpeople - 2016



Een avontuurlijke komedie drama. Over wees en probleemkind Ricky dat na een flinke geschiedenis terecht komt bij z'n nieuwe gezin. Bella en Hector wonen op een boerderij vlakbij een groot natuurgebied. Bella blijkt enorm positief in het leven te staan, en ziet enkel het goede van mensen in, het duurt dan ook niet lang tot de recalcitrante Ricky zich behoorlijk thuis voelt. Hector is precies het tegenovergestelde, een norse vent die eigenlijk niets van Ricky moet hebben (het nemen van een pleegkind was dan ook het idee van Bella).

Nouja je raadt het al (ik wel tenminste) op een of andere manier (ik ga verder niets spoilen) moeten Ricky en Hector een flinke tijd met elkaar optrekken in dat natuurgebied tijdens een groot avontuur.

De film heeft een unieke manier van vertellen, die ik enorm waardeerde. Op momenten meeslepend emotioneel, maar ook genoeg stukken waarop ik hardop moest lachen (en dat gebeurt niet vaak bij films).

Alles speelt zich af in een soort modern semi-realistische sprookjes-wereld (ik moest denken aan films als Matilda, maar dan een stuk volwassener en met meer 'swag'). Kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen is, maar ik vond zelf erg tof en verfrissend.

imdb: 7.9
ik: 8

Ok, ik heb een guilty pleasure, ik hou wel van chick-flics... Dus gisteravond op zoek naar eenvoudig vermaak op Netflix kwam ik deze tegen:



Diaz is altijd leuk natuurlijk (dacht ik tot gisteravond), Christina Applegate is erg leuk in deze film en Selma Blair ken ik eigenlijk alleen uit Cruel Intentions en kan kennelijk alleen maar dezelfde soort gezichten trekken.

Bueno, de plot van de film zelf hoef ik hier niet te gaan vertellen, want ik ga niemand aanraden deze miskleun te bekijken. Dat imdb er nog een 5 uit weet te persen is een godswonder, want het is echt een draak. Overslaan dus, mocht je hem nog nooit gezien hebben (is al een ouwetje).

IMDB: 5,1 (onbegrijpelijk)
Me: 2-

quote:

Op maandag 11 februari 2019 15:35 schreef flipsen het volgende:
Ok, ik heb een guilty pleasure, ik hou wel van chick-flics... Dus gisteravond op zoek naar eenvoudig vermaak op Netflix kwam ik deze tegen:

[ afbeelding ]

Diaz is altijd leuk natuurlijk (dacht ik tot gisteravond), Christina Applegate is erg leuk in deze film en Selma Blair ken ik eigenlijk alleen uit Cruel Intentions en kan kennelijk alleen maar dezelfde soort gezichten trekken.

Bueno, de plot van de film zelf hoef ik hier niet te gaan vertellen, want ik ga niemand aanraden deze miskleun te bekijken. Dat imdb er nog een 5 uit weet te persen is een godswonder, want het is echt een draak. Overslaan dus, mocht je hem nog nooit gezien hebben (is al een ouwetje).

IMDB: 5,1 (onbegrijpelijk)
Me: 2-

God wat een guilty pleasure is deze film
Heerlijke foute puberale meiden film.

We quoten 'm in de vriendengroep nog geregeld.
"Do we have time for a movie montage? We ALWAYS have time for a movie montage!"

quote:

Op maandag 11 februari 2019 15:36 schreef Ang3l het volgende:

[..]

God wat een guilty pleasure is deze film
We quoten 'm in de vriendengroep nog geregeld.
"Do we have time for a movie montage? We ALWAYS have time for a movie montage!"

Ok, dát stukje was even grappig. Net als natuurlijk de scene in de auto met de motorrijder. Ik kende deze scene trouwens al, ooit eens ergens gezien kennelijk, terwijl ik de film zelf nooit eerder heb gezien.

quote:

Op maandag 11 februari 2019 11:33 schreef Gehenna het volgende:
Hunt for the Wilderpeople - 2016

[ afbeelding ]

Een avontuurlijke komedie drama. Over wees en probleemkind Ricky dat na een flinke geschiedenis terecht komt bij z'n nieuwe gezin. Bella en Hector wonen op een boerderij vlakbij een groot natuurgebied. Bella blijkt enorm positief in het leven te staan, en ziet enkel het goede van mensen in, het duurt dan ook niet lang tot de recalcitrante Ricky zich behoorlijk thuis voelt. Hector is precies het tegenovergestelde, een norse vent die eigenlijk niets van Ricky moet hebben (het nemen van een pleegkind was dan ook het idee van Bella).

Nouja je raadt het al (ik wel tenminste) op een of andere manier (ik ga verder niets spoilen) moeten Ricky en Hector een flinke tijd met elkaar optrekken in dat natuurgebied tijdens een groot avontuur.

De film heeft een unieke manier van vertellen, die ik enorm waardeerde. Op momenten meeslepend emotioneel, maar ook genoeg stukken waarop ik hardop moest lachen (en dat gebeurt niet vaak bij films).

Alles speelt zich af in een soort modern semi-realistische sprookjes-wereld (ik moest denken aan films als Matilda, maar dan een stuk volwassener en met meer 'swag'). Kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen is, maar ik vond zelf erg tof en verfrissend.

imdb: 7.9
ik: 8

Moet je de eerdere waikiki ofzo (regisseur) films ook ff kijken. Die met de vampiers is ook briljant

Climax (2018) - IMDb

De problemen tijdens de vertoning gooiden een beetje roet in het eten, maar wat een fantastische rare film van Noé wederom. Irréversible blijft op eenzame hoogte staan, maar als nummer twee Noé film is het een muntje opwerpen tussen Enter The Void en Climax.

De opening is weird. De dansscene magisch en razend knap gemaakt. Het verhaal trippy en luguber. De manier waarop het geschoten is erg origineel en prachtig gedaan. De muziek geweldig. Een paar gruwelijke beelden, maar grotendeels wordt het aan de suggestie over gelaten. Het einde is nog wel de grootste trip en is tegelijk enorm verwarrend om naar te kijken als ook wonderschoon.

Het is een trance waar je ingezogen moet worden en je je op mee moet laten voeren om de film helemaal te ervaren. Helaas werd de film drie keer onderbroken wegens technische problemen, waardoor dat niet helemaal gelukt is (wel netjes opgelost door de bios voor de bezoekers, hulde daarvoor). Desalniettemin enorm genoten van Climax.

8,5/10

Gistermiddag deze bekeken:



Interessante "docu" wel, ik kende het hele Fyre festival (of meer het compleet geflopte Fyre idee) niet. De docu gaat daar dus over, een man met grootheidswaanzin die het festival van de eeuw wil organiseren, kan praten als brugman en zo uit alle hoeken en gaten inversteerders weet te verkrijgen en uiteindelijk in de bak beland voor grote fraude. En honderden werklui die onbetaald werk hebben verricht, honderden festivalgangers die de schrik van hun leven kregen bij aankomst en investeerders die in het kader van "take one for the team" de chef van de douane wilde gaan pijpen zodat containers werden vrijgegeven

IMDB: 7,3
* flipsen sluit zich daar bij aan

quote:

Op woensdag 13 februari 2019 14:59 schreef One_conundrum het volgende:

[..]

Moet je de eerdere waikiki ofzo (regisseur) films ook ff kijken. Die met de vampiers is ook briljant

Eens

Allebei geniaal

quote:

Op woensdag 13 februari 2019 14:59 schreef One_conundrum het volgende:

[..]

Moet je de eerdere waikiki ofzo (regisseur) films ook ff kijken. Die met de vampiers is ook briljant

Even opgezocht, klinkt ook erg tof, ga ik onthouden

The Rutles: All You Need Is Cash - 1974



Geweldige documentaire over de legendarische Pre-fab Four uit Rultand, die de hele wereld op hun kop zette met hun catchy nummers en strakke broeken.

"Their first album was made in 20 minutes, the second took even longer"

Godver, dat ik deze nooit eerder heb gezien. Ik ben een enorme fan van de Beatles, en van Monty Python, en dit is dus een mockumentary over The Beatles in typische Monty Python humor. Geschreven en gedirigeerd door Eric Idle met nummers van Neil Innes. Ik lig bijna een uur lang dubbel hier, vrijwel elk dom detail van The Beatles wordt belachelijk gemaakt op een heerlijk flauwe manier En een enorm aantal aan toffe cameo's

Een must voor fans van Monty Python, The Beatles en Spin̈al Tap

imdb: 7.4
ik: 8