Deel vier. Voor de vierjarigen.
En de vijfjarigen mogen ook meedoen. En ook bijna kleuters en net geen kleuters meer.
Ik eindigde met.
Klopt. Ik rammel al zoveel jaar. En ik zou het zo graag willen.quote:Op woensdag 18 juli 2018 17:15 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Ik meen ergens gelezen te hebben dat je graag nog wel een 2e kindje wilde toch of heb ik het nu mis?
SPOILERMaar door veel negatief commentaar uit directe omgeving, mijn onzekerheid, een depressie en werkeloosheid stelde ik het telkens uit.
Nu heb ik sinds december een baan en vanaf september krijg ik een contract. Dus het gaat steeds beter. Maar nu voelt het ook niet goed om er aan te beginnen. En dan heb ik ook nog mijn leeftijd wel tegen.
En de oudste zoon van m'n zus appte al of hij ff kon logeren ivm iets met z'n werk. Dus die zit nu in ons huis en heeft lekker het rijk voor zichzelf
SPOILER
Omen, het lijkt me een lastig proces om in te zitten, omdat je in je eentje de beslissing moet nemen. Veel succes en sterkte. Ik vind je zo sterk in je moederschap!quote:Op woensdag 18 juli 2018 17:49 schreef Omentielvo het volgende:
En weer verder.
Ik eindigde met.
[..]
Klopt. Ik rammel al zoveel jaar. En ik zou het zo graag willen.SPOILERMaar door veel negatief commentaar uit directe omgeving, mijn onzekerheid, een depressie en werkeloosheid stelde ik het telkens uit.
Nu heb ik sinds december een baan en vanaf september krijg ik een contract. Dus het gaat steeds beter. Maar nu voelt het ook niet goed om er aan te beginnen. En dan heb ik ook nog mijn leeftijd wel tegen.
Wat betreft de jaloezie: op voorhand dacht ik ook dat I jaloers zou zijn. Omdat ze van nature de aandacht erg naar zich toetrekt en ook nogal aan mij hangt. Zelfs een invaller bij het kdv zei toen ik zwanger was: zo, dat zal zij wel moeilijk gaan vinden! (niet zo heel tactvol vond ik dat, maar goed). Maar het viel heel erg mee. I vraagt uiteraard nog steeds veel aandacht en kan soms ook wat jaloersig doen of dramatisch zeggen: ik krijg nooit aandacht!
Maar ze is ook ontzettend lief voor haar broertje en heel zorgzaam, en deze week valt me op hoe gehecht ze aan hem is en hoe erg ze hem mist als hij er niet is. Daarnaast is het ook gezond natuurlijk, dat ze leren dat het niet altijd allemaal om hen draait en dat ze niet altijd per direct de aandacht kunnen krijgen die ze willen.
quote:
En weer verder.
Ik eindigde met.
[..]
Klopt. Ik rammel al zoveel jaar. En ik zou het zo graag willen.SPOILERMaar door veel negatief commentaar uit directe omgeving, mijn onzekerheid, een depressie en werkeloosheid stelde ik het telkens uit.
Nu heb ik sinds december een baan en vanaf september krijg ik een contract. Dus het gaat steeds beter. Maar nu voelt het ook niet goed om er aan te beginnen. En dan heb ik ook nog mijn leeftijd wel tegen.
SPOILERwat maakt dat het nog niet goed voelt? Ik weet bijna zeker dat Riley er wel aan wennen zal om de aandacht te delen en leert dat brusjes ook wel heel tof kunnen zijn. Succes met deze moeilijke keuzes in elk geval.
wel onwijs fijn dat het beter gaat met je!
Je moet doen wat goed voor jou voelt. Maar ook dat je later geen spijt gaat hebben van had ik maar...quote:
En weer verder.
Ik eindigde met.
[..]
Klopt. Ik rammel al zoveel jaar. En ik zou het zo graag willen.SPOILERMaar door veel negatief commentaar uit directe omgeving, mijn onzekerheid, een depressie en werkeloosheid stelde ik het telkens uit.
Nu heb ik sinds december een baan en vanaf september krijg ik een contract. Dus het gaat steeds beter. Maar nu voelt het ook niet goed om er aan te beginnen. En dan heb ik ook nog mijn leeftijd wel tegen.
SPOILER
[ Bericht 19% gewijzigd door _NIKKI_ op 19-07-2018 21:58:19 ]
Ik probeerde het mobiel maar dat werkte niet helemaal zoals ik wilde inderdaad. Ik heb nu maar even de laptop aangezwengeld.quote:
voor Omen..En ik denk (nog steeds
) dat je het super zou doen GN, nu al hier
je hebt toch pas net een peuter (zeg ik, die over 2,5 maand volgt )Geniet van je vakantie Goitske!
Leuke foto Nikki
Leuke vakantiefoto's Goitske!SPOILERWat rot dat je daar negatief commentaar op krijgt van je naasten. Het lijkt me al zo moeilijk dat je dit soort vraagstukken alleen moet overwegen. Het zou fijn zijn als je er met je naaste omgeving over zou kunnen praten en je gesteund voelen
Mooie schoolfoto Nikki! Leuk om ze weer te zien samen
Sinds F naar school gaat is z'n vocabulaire wel aangevuld met woorden die ik hem nooit geleerd heb
Hij zoekt erg de grenzen op op het moment. Vandaag maakte hij het wel erg bont door te zeggen dat ik iets moest doen 'want anders ging hij mij dood maken'. Dat ging me nét wat te ver 
Ik ben even heel boos geworden en heb uitgelegd dat je zoiets niet kan zeggen tegen iemand. Ben benieuwd of het aankomt. Hij zegt regelmatig dat soort dingen; als je niet a/b/c/ doet dan ben je niet meer mijn vriend etc. Misschien zeg ik zelf ook wel vaak dingen op die manier, zo van oorzaak/gevolg. Herkennen jullie dit ook?
"Als je niet doet wat ik zeg ben ik niet meer je lieve meisje." (Dan hoor ik dus letterlijk mijn eigen woorden terug.) Andere uitspraken: "Dan ben je niet meer mijn mama/dan gooi ik lekker de deur heel hard dicht/dan ga ik weg (loopt dan ook inderdaad weg)/dan ga ik nooit meer met jou x doen (x is afhankelijk van wat wij op dat moment doen
.)Mooiste momenten zijn wel als ze dit doet:
"Ik stop pas met gillen *gil* als jij niet meer *gil* boos doet *gil*"
. 
. Van de week was ook wel grappig. We zijn op vakantie, dus er mag wat meer. En dat probeert ze natuurlijk ook meteen tot het maximale te benutten. Dus vroeg ze eergisteren bij het ontbijt of ze een snoepje mocht. Eeh, nee? Mevrouw flipte uit. Ik wilde gaan douchen en toen zei ze: "Dan pak ik het toch!" Ik uiteraard direct in de 'oh wee, als je dat doet'-stand.
. Ik trok me terug in de badkamer. Doet ze de badkamerdeur open en zegt heel beheerst boos: 'Ik vind je een stomkopdomkop AAAH' en daarna ging de deur weer dicht. Om vervolgens vanuit de keuken nog even te schreeuwen: "Ik wil ook wel eens beslissingen kunnen nemen!!" Soms denk ik dat ik gewoon met een puber te maken heb, gevangen in het lijfje van een vierjarige.
. 
. fazz heel herkenbaar hoor. als ik niet doe wat M wil dan ben ik niet meer lief en mag ik niet op zijn kinderfeestje komen.
Om mij heen hoor ik meer van dit soort dingen.
Hij mag van mij niks zeggen met de dood omdat ik dat echt niet leuk vind. "ik schiet je dood" bv. dat leg ik hem dan uit, maar hij denkt er vaak niet over na voor hij het zegt. Nou ja het zal er ook wel bij horen want volgens mij speelde we zelf ook oorlogje vroeger en riepen we dingen als "jij bent dood"
Franny
heerlijk kind die I.Dat is hier trouwens ook DE uitspraak tegenwoordig. "ik doe het lekker toch wel hoor"
En dan doet hij het dus ook
Ja dat laatste denk ik ook wel eens als ik je verhalen lees over Iquote:Op donderdag 19 juli 2018 22:53 schreef Franny_G het volgende:
Soms denk ik dat ik gewoon met een puber te maken heb, gevangen in het lijfje van een vierjarige.
Ze hebben het ook maar zwaar die kinders
Gisteren riep F: 'ik vind je heel LELIJK mama!!'.
Ik vroeg hem 'Lelijk? Weet je wat dat betekent?'; zegt ie 'uh nee'
E zit overigens precies zo in elkaar. Die kan ook woest worden om niks, en de ergste consequenties bedenken.....
Vandeweek noemde ze mij stomme dikzak
Toen ben ik niet heel boos geworden maar heb ik (zoals een tijdje terug al eerder) uitgelegd dat mensen verdrietig kunnen worden als ze je dik noemt. Dat kwam in die zin aan dat ze haar bokkenpruik opzette en me de rest van de ochtend niet meer aan heeft willen kijken. Dat doet ze als ze weet dat ze fout zit....Ik vind het maar lastig. Ik probeer haar nu te leren om eerst eens tot 10 te tellen als ze voelt dat ze boos wordt. Want echt, ze weet zich er soms geen raad mee.
Ik denk ook regelmatig een puber in huis te hebben. Ik kijk dan ook niet echt uit naar de echte puberteit
Wat een leuke foto, Nikki!
Wat tof dat je de verschillende karakters er echt in terug ziet.Welkom GM! Wat is ze al groot! Echt een kleuter
Ziet er uit als een heerlijke vakantie, Goitske
Franny. Die I van jou.
Fazz. Ik moest stiekem gniffelen dat hij niet eens wist wat het nou betekende. Slimme vraag trouwens.
LB. Heldere uitleg ook.
Hier ook een brutale grensoverschrijdende kleuter. Ze was laatst zo bezig dat ik mijn geduld totaal verloor. Ik sprak zo luid dat de buren ook gingen douchen. En ik noemde haar een stout kind. Normaal probeer ik echt op gedrag te benoemen. Dus kleine faalactie wel.
Omen lastige keus en wat vervelend dat je je niet gesteund voelt.
Sac zegt ook vaak dan doe ik het lekker toch. Het wisselt of ze het wel of niet doet.
T neemt heel veel brutaal gedrag over en dat resulteert exact in de uitspraken die hierboven zo ongeveer genoemd worden. Ook hier is weer zo'n duidelijk verschil te zien. T is echt een meeloper en spring letterlijk ook in de sloot als een ander kindje het zou doen, terwijl S gewoon lekker zijn eigen ding doet en zich totaal (soms iets te weinig) niets aantrekt van wat anderen doen.
Zo wilde T vanmorgen om half 7 een snoepje. Ik zei dat het niet mocht, hij ging het lekker toch doen, waarop ik zei dat hij alles mocht opeten wat er was en dat hij dan de rest van de vakantie lekker toch niets meer heeft.
Toen heeft hij het maar bij één snoepje gehouden. Omen wat een lastige keuze. Hoewel jouw dochter natuurlijk al 'wat ouder' is en dat maakt e.e.a. wel makkelijker denk ik. Als in, je staat er niet alleen voor als de baby er is. Daarmee bedoel ik niet dat je je dochter moet inzetten als nanny, maar het is wel fijn om af en toe een extra handje te hebben om iets aan te geven bijvoorbeeld. Daarnaast heeft je dochter toch inmiddels wat minder intensieve zorg nodig door haar leeftijd. Heel veel succes in ieder geval met het maken van een keuze. Het lijkt me heel lastig.
Maw heeft er bij jullie al een dochter oorbellen?
[ Bericht 0% gewijzigd door F_r op 20-07-2018 11:42:44 ]
Ja L van mij heeft oorbellen. Ze heeft ze gekregen toen ze 5 was omdat ze dat zelf graag wilde. Ze is er nog steeds heel blij mee.quote:
Sac wil heel graag oorbellen. Ik vind haar nog wat jong ze wordt in sept 5.
Maw heeft er bij jullie al een dochter ootbellen?
Van mij mogen ze maar willen ze (nog) niet.quote:
Sac wil heel graag oorbellen. Ik vind haar nog wat jong ze wordt in sept 5.
Maw heeft er bij jullie al een dochter ootbellen?
ik heb gaatjes vanaf dat ik 2 1/2 ben geen spijt van gehadquote:
Sac wil heel graag oorbellen. Ik vind haar nog wat jong ze wordt in sept 5.
Maw heeft er bij jullie al een dochter oorbellen?
. Ik herinner me nog wel dat het best meeviel en hoe blij ik ermee was. Het druppelen met sterilon vond ik wel vervelend. En wij hebben nu ein-de-lijk ook vakantie!!
Vlak voor we weg gingen zocht hij nog een vriendje, die stond op het plein van de midden- en bovenbouw. Dus ik zeg: Ren maar even snel, dan blijf ik hier wel wachten op je. I een beetje verschrikt: Maar ik mag toch niet alleen op het grote plein?
Eehhh technisch gezien ben je na schooltijd geen kleuter meer, dus ga je gang
.In vergelijking met andere moeders om me heen ben ik daar geloof ik een beetje anders in: aanvankelijk wilde ik dat allemaal niet. Ik houd gewoon niet van die focus op uiterlijk bij die jonge meisjes en ik vind het al meer dan genoeg dat I regelmatig in prinsessenjurk rondloopt e.d.. Maar ja, als alle buurmeisjes met gelakte teennagels lopen is het wel moeilijk vol te houden. Dus ging ik overstag. Al mag het niet altijd, zodat het iets speciaals blijft. Wat betreft de oorbellen houd ik vol: ze mag ze voor haar twaalfde verjaardag, als ze ze dan nog graag wil, maar niet eerder. Zo hebben mijn ouders het met hun vier dochters gedaan en dat heb ik zelf wel als iets moois ervaren. Het voelt dan als iets dat hoort in het proces van 'groot worden' en rond die leeftijd is het al wat meer een bewuste keuze dan op je vierde.
kwamen thuis elke nagel een andere kleur en trots dat ze dan waren!Ze wisten dat ik het wel prima vond. De jongens liepen er rustig een week mee.
Als ik zelf lak is het vaak blanke lak dus hebben ze ook wel eens op
Nagellak zie ik overigens niet als bezig zijn met uiterlijk. Meer dat het gaaf is als je nagels ook ingekleurd zijn!!!! Mijn jongens hebben het regelmatig. V steeds minder, want cool en stoer zijn wordt steeds belangrijker helaas.
Ik mocht oorbellen toen ik ongeveer 5 was. Ik heb daar toen zelf heel goed over na gedacht en nooit spijt van gehad. Ik weet dat ook nog precies.
Ze hebben de gaatjes bij mij aan 2 kanten tegelijk geschoten, zo wisten ze zeker dat ik met 2 oorbellen naar huis zou gaan
Als ik een dochter zou hebben zou ze dat ook mogen. Jongens met oorbellen vind ik echt niet mooi en dat zou ik dan weer niet goedkeuren. Misschien niet helemaal eerlijk...
Sac is wel echt een meisje ze vimdt kettingen ed ook mooi. Kijkt ook echt naar kleding maar ik ben zelf allergisch voor oorbellen en weet niet of ze dat geërfd heeft.
nagellak mag ze ook en af en toe mag ze ook wel even met mn make up makeuppen.
Ik ben geloof ik wat dat betreft wel erg makkelijk..
In dat opzicht hebben mijn jongens ook pech. Ik vind oorbellen bij jongens echt vreselijk! Willen ze dat doen? Prima als je uit huis bent succes er mee, tattoos heb ik het zelfde mee trouwens. Geef ik ook geen goedkeuring voor, doe lekker als je dat nog wil als je uit huis bent.quote:
mijn jongens lopen ook met nagellak rond
Ik mocht oorbellen toen ik ongeveer 5 was. Ik heb daar toen zelf heel goed over na gedacht en nooit spijt van gehad. Ik weet dat ook nog precies.
Ze hebben de gaatjes bij mij aan 2 kanten tegelijk geschoten, zo wisten ze zeker dat ik met 2 oorbellen naar huis zou gaan
Als ik een dochter zou hebben zou ze dat ook mogen. Jongens met oorbellen vind ik echt niet mooi en dat zou ik dan weer niet goedkeuren. Misschien niet helemaal eerlijk...
Maja vriendin van vroeger mocht van haar ouders ook pas gaatjes als ze 12 was, dus op haar 12de gaatjes, op 15de ofzo heeft ze nog een aantal erbij laten schieten en een tongpiercing. Vooral dat laatste vonden haar ouders geloof ik niet zo grappig
Ik vind het best lastig hoor, hoe om te gaan met die uiterlijkheden. Ze is de laatste tijd zo ontzettend veel bezig met mooi zijn, ik denk dat ze wel 30 x per dag zegt dat ze iets van zichzelf mooi vindt, danwel vraagt of ik het mooi vind, danwel zich afvraagt of vriendin X het mooi vindt, danwel mij mooi noemt. Als ze kleren aan krijgt s ochtends dan vraagt ze zich hardop af of een bepaalde vriendin het wel mooi vindt.
Ik probeer sowieso telkens andere kwaliteiten (stoer, lief, slim, grappig) van haar te benadrukken en een soort balans te vinden tussen haar laten weten dat ze hoe dan ook mooi is, dat het onbelangrijk is of vriendin X haar kleren mooi vindt en dat er sowieso een boel eigenschappen zijn die veel belangrijker zijn. Misschien is het een fase, maar ik vind het best lastig.
Nee, ik vind het persoonlijk echt heel lelijk, bij alles en iedereen.quote:
Sac wil heel graag oorbellen. Ik vind haar nog wat jong ze wordt in sept 5.
Maw heeft er bij jullie al een dochter oorbellen?
Ik vind het iets uitstralen dat ik niet wil dat mijn dochter uitstraalt op deze leeftijd.
Ze is nu 10 en ik wil als ze er zelf heel goed over nagedacht heeft in de toekomst wel toestaan maar nu nog niet. Ik hang er geen leeftijd aan maar nu nog niet.
Bij Claires (je weet wel, die winkel die asbesthoudende kinder-makeup verkoopt
) verkopen ze van die mooie stickeroorbellen. Heb voor A twee pakjes gekocht, eentje met pastelkleuren en eentje met poezen en hondjes. Voor die enkele keer dat ze om oorbellen vraagt, krijgt ze zoiets. Kind blij 
Qua nagellak heb ik een potje lichtroze met glitters voor ze gekocht maar andere makeup mogen ze van mij niet. Als ik me opmaak probeer ik ook niet de nadruk te leggen op "mooi maken".
Maar aan de andere kant willen ze ook graag mooie haren, maar mijn zoon heeft ook graag zijn haren mooi.
En ik zag ook nog een mooie foto van Nikki. Zo leuk om te zien hoe verschillend ze zijn
En Omen
voor jouw verhaal.En herkenbaarheid voor Franny. Hier spreken ze elkaar inmiddels op hun gedrag aan
O is nu wel weg van hasr horloge en een set met lulluke kralenkettingen. De ene is een buitenketting die zorgt dat je extra hard kan fietsen. Nooit weg! Denk ik dan
Ik doe dat ook Spees, voorsl haar eigenschappen benadrukken. Maar soms zeg ik heel ekspress dat ik haar mooi vind, gewoon omdat elk mens het verdient om dat af en toe te horen. Maar dan zeg ik het niet als ze opgedirkt is, maar gewoon zomaar.
Die ketting is wel super handig Room, die wil ik ook!
Bij V is het gelukkig wel zo dat hij vooral kijkt naar wat hij zelf vindt. Bij een vraag als ‘vind je dit mooi mama?’ zeg ik ook altijd dat ik hem altijd mooi vind en dat het overigens niet heel belangrijk is wat ik vind. Dan stel ik hem de vraag terug wat hij er zelf van vindt en om dat wel even in de spiegel te bekijken voordat hij antwoord geeft. Ik ben altijd heel blij als hij zichzelf mooi vindt en leert van zichzelf te houden.
Ik heb dit al wel eens eerder in peuter gezegd, maar misschien past het ook wel bij dit thema. Ik ga vaak met de kinderen voor de spiegel staan om complimentjes te geven aan zichzelf of aan mij/broer/papa. Ik vraag dan ook altijd hoe de dag was en of ze nog iets hebben gedaan wat ze goed/leuk/mooi/gezellig/moeilijk/spannend vonden aan de dag. Waar V eerder zat op banale zaken zoals dat hij zn haar mooi plat vond, gaat hij nu al meer de diepte in. Soms komt hij met dingen waar hij trots op is. Dat hij hoofdpijn had, maar toch had doorgezet met zwemmen of dat hij lief met zn broertje heeft gespeeld die dag.
Sowieso vind ik dat hij mentaal hele grote sprongen maakt. Hij weet nog -alles- te vertellen over de planeten uit het ruimte thema, komt met onderzoeksvragen voor thuis (zo hebben we laatst een youtube filmpje gekeken over de anatomie van een hart) en benoemd hij knelpunten en zaken die hij spannend vindt.
Nou lijkt O nog weinig bewust van uiterlijkheden maar dat is zeker iets dat we dan voor de spiegel gaan doen.
Oudste is wat dit betreft nogal ambivalent: kan een driftbui krijgen omdat zijn haar niet goed zit, maar fietst ook rustig zonder enige gene naar school na het ontbijt met de eiersalade in zijn wimpers zeg maar.
Mijn jongens maken mijn haar ook graag mooi (lees het staat alle kanten op), vinden nagellak mooi want het heeft kleurtjes, kleding vragen ze ook of het mooi staat en als je door vraagt heeft hij er bij nagedacht wat hij aangetrokken heeft dus het donkerblauwe blauw van zijn broek bijv zit als streepje in het kraagje van zijn polo of hij is helemaal blij dat hij zijn Ninjago shirt aan heeft.
Dat zijn haar recht omhoog staat weet ik het. Het is vaak veel onschuldiger dan dat je als volwassene denkt.
Als hij vraagt of ik mooi vind wat hij gemaakt heeft zeg je toch ook dat je het mooi vind alleen al omdat hij zijn best heeft gedaan. Dat weten ze ook dat ik het knap vind of mooi vind zolang ze hun best ergens voor doen
Als mijn kleuter dat hoort moeten we ook aan de plakoorbellen vrees ikquote:
Ik hoor hier nog lang niet, maar even over die oorbellen...
Bij Claires (je weet wel, die winkel die asbesthoudende kinder-makeup verkoopt
Nee, dit doe ik niet perse eigenlijk. Als ik het oprecht mooi vind, zeg ik dat, maar anders benoem ik vooral de inzet. 'Ik kan zien dat je hard heb gewerkt!' Niet alles wat ze maken is mooi.quote:
Ik denk dat wij het erger vinden dan dat het kind bedoeld
Mijn jongens maken mijn haar ook graag mooi (lees het staat alle kanten op), vinden nagellak mooi want het heeft kleurtjes, kleding vragen ze ook of het mooi staat en als je door vraagt heeft hij er bij nagedacht wat hij aangetrokken heeft dus het donkerblauwe blauw van zijn broek bijv zit als streepje in het kraagje van zijn polo of hij is helemaal blij dat hij zijn Ninjago shirt aan heeft.
Dat zijn haar recht omhoog staat weet ik het. Het is vaak veel onschuldiger dan dat je als volwassene denkt.
Als hij vraagt of ik mooi vind wat hij gemaakt heeft zeg je toch ook dat je het mooi vind alleen al omdat hij zijn best heeft gedaan. Dat weten ze ook dat ik het knap vind of mooi vind zolang ze hun best ergens voor doen
Maar ik vind idd nagellak van een iets andere orde dan oorbellen. Nagellak is mi meer iets dat kleur geeft dan dat het iemand mooi maakt. Als ik mascara op doe en O wil ook, dan doe ik de dop er op en strijk ik langs haar wimpers
Hier is het net zo, en vandaar dus ook dat ik probeer wat tegenwicht te geven. Ook in het voorleven. En dat gedoe van meisjes onder elkaar hoort er ook bij, en draagt er bij mij ook duidelijk aan bij dat ik er extra op let. Ik vind die buurmeiden, terwijl ze maar een beetje ouder zijn, ook al behoorlijk 'ouwelijk' in gedrag. Het valt me op dat best wel wat kleine meisjes zich helemaal niet echt speels/kinderlijk gedragen. I kan dat wel echt, durft gek te doen, de clown uit te hangen, in haar fantasie en spel op te gaan. Dat leverde laatst, toen die nieuwe meisjes hier net woonden, nog de opmerking op dat ze I ' een beetje raar' vonden. Maar ik vind dat juist zo leuk aan haar en dat wil ik ook graag behouden. Dat zit 'm natuurlijk niet in het weigeren van lippenstift of oorbelletjes, het is meer onderdeel van een algeheel gevoel en opvoeding van jezelf niet al te serieus nemen, niet teveel bezig zijn met hoe iets of hoe je eruit ziet en vooral nadruk op plezier hebben.quote:
Ik vind het best lastig hoor, hoe om te gaan met die uiterlijkheden. Ze is de laatste tijd zo ontzettend veel bezig met mooi zijn, ik denk dat ze wel 30 x per dag zegt dat ze iets van zichzelf mooi vindt, danwel vraagt of ik het mooi vind, danwel zich afvraagt of vriendin X het mooi vindt, danwel mij mooi noemt. Als ze kleren aan krijgt s ochtends dan vraagt ze zich hardop af of een bepaalde vriendin het wel mooi vindt.
I vraagt bijv wel waarom die meisjes dat allemaal mogen en waarom ik het liever niet heb. Dan probeer ik dat zo goed mogelijk uit te leggen. Ik vind schminken bijv ook weer anders dan make-up opdoen.
Zo was er een meisje in de klas van I die regelmatig in feestjurk naar school kwam (of wat dan in mijn ogen een soort verkleedjurk is) terwijl ik niet wil dat I dat doet (om te voorkomen dat ze overal mee naar toe wil in haar prinsessenjurk en omdat ik niet wil dat ze dus overal en de hele tijd het prinsesje gaat uithangen, met alle bijbehorende complimentjes/opmerkingen over uiterlijkheden als gevolg) dus dan krijg ik ook de vraag waarom dat meisje wel en zij niet.
Dat gezegd hebbende: vanavond is ze dus met haar vader uit eten gegaan naar een Sushi restaurant. Dat was al heel lang een wens, en omdat ze deze week haar vader nogal gemist had, mocht het. En ze mocht voor die ene keer in haar prinsessenjurk.
.wat ik dus zeg dat ik iets knap of mooi vind. En dat mooi kan van alles zijn dus hoe het er uit ziet, de kleuren die gebruikt zijn, hoe hoog het gebouw geworden is etc Maar inzet beloond ik ookal heeft het niet altijd het gewenste effect. Noem maar een kunstje op de trampoline dan zeg ik goed geprobeerd!quote:
[..]
Nee, dit doe ik niet perse eigenlijk. Als ik het oprecht mooi vind, zeg ik dat, maar anders benoem ik vooral de inzet. 'Ik kan zien dat je hard heb gewerkt!' Niet alles wat ze maken is mooi.
ik zou als het niet lukt zeggen, Jij kan dit! je bent er bijna. En als het dan lukt zeg ik ja woooohoo.
Of soortgelijke zinnen, maar goed vind ik echt een beladen woord, teveel complimenten maken namelijk onzeker of juist heel erg narcistisch
Goed vind ik een waardering die ik zo min mogelijk gebruik alleen als het echt goed is.
Ik zeg dus wel dat ik trots op ze ben, ik moedig ze ook graag aan.
Maar het kunnen van een salto vind ik niet goed, de inzet om een salto te kunnen maken kan ik wel heel knap vinden, doorzettingsvermogen enzo.
https://www.volkskrant.nl(...)ch-gedaan-~bbde4a93/
Heel mooi artikel er over.
Hij zou zo het bed uit stappen en zonder iets te doen naar school gaan. Hij vraagt qua uiterlijk ook nooit of iets mooi is ofzo.
nagellak is gewoon mega interessant want kleurtjes en glitters. Hoe zijn haar zit kan hem echt niet schelen
Mooie auto's of tractoren dat interesseert hem dan weer wel en dat benoemt hij ook. Of hij vraagt of ik zijn knutselwerkje mooi vind.
De oudste heeft een hele duidelijke fashion voorkeur.
Al vanaf 2 jaar en hoewel ze er wel in leeftijd in mee groeit is ze bijvoorbeeld nogsteeds helemaal fan van luipaard print
Ze heeft graag een lippenbalsem op, heeft een arianne grande haarspray met luchtje zodat ze lekker fris ruikt. Dol op nagels lakken. Heeft een grote tassen collectie en primark is de hemel <3 Dat heeft er altijd echt in gezeten. Daaronder zit V. van 7 hij is blij wanneer ik minecraft of pokemon, of mario kleding koop maar trekt alles aan wat je voor hem koopt. zijn haar zit altijd in een knot/staart en hij draagt graag een koptelefoon bij zich voor style maar verder boeit het hem weinig.
Dan heb je R. hij is nu 4,5 hij wil roze schoenen, niets anders heeft al jaren roze nikes.
Alsof hij altijd op hetzelfde paar loopt
Hij heeft heel lang blond haar bijna tot op zn billen en heeft het liefst de beachsurfer look, baggy korte broeken en een t-shirt. Hij trekt alles aan wat ik koop. Is in alles van mening dat hij prachtig is.
Hoewel bijna 2 nog maar is F. nu al meer ijdel dan de andere 2 jongens
Schoenen kopen is hels, niets is mooi, alles moet weg. Hij weet precies wat hij wil
Hij is dol op haren kammen, en dol op kleding, zegt wanneer anderen mooi zijn en geeft ook zelf aan zichzelf mooi te vinden. Heeft duidelijk favoriete kleding, wil dat dan ook echt niet uitrekken.
Ik denk dat heel erg veel afhangt van karakter maar ook hoe staan ze in een kdv in de groep, hoe is het op de peuterspeelzaal, hoeveel mentale tegenslag voelen ze tijdens hun jeugd. Zijn er juist enorm veel positieve tijden. Ik denk dat heel veel dingen invloed hebben.
Nee joh, er zijn zoveel kleuters die dat niet boeit. Mijn zoon wordt in de herfst 6 en die kon en kan zich geen seconde druk maken over zijn kleding of haar. Heeft wel een periode gehad dat hij graag armbanden en nagellak droeg, maar die maakte daar verder geen woorden aan vuil ofzoquote:
Is mijn kleuter dan de enige die nog helemaal niet met uiterlijk en mooi zijn bezig is?
Hij zou zo het bed uit stappen en zonder iets te doen naar school gaan. Hij vraagt qua uiterlijk ook nooit of iets mooi is ofzo.
nagellak is gewoon mega interessant want kleurtjes en glitters. Hoe zijn haar zit kan hem echt niet schelen
Mooie auto's of tractoren dat interesseert hem dan weer wel en dat benoemt hij ook. Of hij vraagt of ik zijn knutselwerkje mooi vind.
.Hij heeft dus kleding, die hij niet meer aan wil omdat iemand hem daarover een compliment heeft gegeven. Of hij kan opeens niet meer lezen als iemand zegt dat dat al zo knap van hem is.
Hij groeit hier wel in, want van ons vindt hij wel fijn om complimenten te krijgen (dat was vroeger echt anders) en vraagt hij steeds vaker bevestiging.
Het liefst is hij gewoon zo onopvallend mogelijk.. (en dat herken ik wel
) . Vriendje was confuus. Leuk al die onderzoeken maar ik zeg dus wel dat mijn kleuter wat goed doet. Ik vind het oprecht ook goed wat hij allemaal al kan. En als ik het minder vind zeg ik dat ook. Soms op een pedagogisch verantwoorde manier en soms dat hij nu moet kappen met klote omdat ik er klaar mee ben.
Ieder kind is anders en ik zie dat hij heel blij wordt als hij zijn best heeft gedaan (of soms zelfs als dingen spontaan gebeuren) en ik zeg hoe geweldig/knap/goed/leuk ik dat vind.
Ik zou er gek van worden als ik elk woord moet afwegen omdat bepaalde artikelen daar wat over zeggen.
buda
ik heb nu een beetje een Kelly family idee bij jullie
alleen maar liefde en iedereen kan zijn wat hij wil zijn. en natuurlijk dat lange haar Ze mag zelf haar kleding kiezen en vraagt soms wat bij elkaar past. Maar kies ook zelf.
Precies dit... Als zij vol trots komt laten zien dat ze een hele boerderij/toren/whatever heeft gebouwd dan krijgt ze daar gewoon n complimentje voor. erkenning is ook wat waard.quote:
Kijk het zijn net echte mensen die kleuters
Leuk al die onderzoeken maar ik zeg dus wel dat mijn kleuter wat goed doet. Ik vind het oprecht ook goed wat hij allemaal al kan. En als ik het minder vind zeg ik dat ook. Soms op een pedagogisch verantwoorde manier en soms dat hij nu moet kappen met klote omdat ik er klaar mee ben.
Ieder kind is anders en ik zie dat hij heel blij wordt als hij zijn best heeft gedaan (of soms zelfs als dingen spontaan gebeuren) en ik zeg hoe geweldig/knap/goed/leuk ik dat vind.
Ik zou er gek van worden als ik elk woord moet afwegen omdat bepaalde artikelen daar wat over zeggen.
buda
ik heb nu een beetje een Kelly family idee bij jullie
Omen waarom een
Saar vind zichzelf ook vaak "allemachtig prachtig"
en wie ben ik om daar iets tegenin te brengen. .Ik geef veel positieve feedback, maar ben zuinig met termen als goed/mooi. Toen ze leerde fietsen bv deed ik een vreugdedansje samen met haar en zeg bv iets als «wow je hebt zelf leren fietsen! » Dat is positief zonder waardeoordeel.
Ik ben me dan weer wel erg bewust met tekenen, verven of andere creatieve dingen. Werkdingetje denk ik, maar ik probeer focus te hebben op het proces. Dus niet altijd te vragen wat iets voorstelt, want dat is natuurlijk niet altijd het geval. Ik benoem liever dat ze zo fijn zit te kleuren, of vraag of ze iets over haar tekening wil vertellen, ipv meteen te zeggen dat iets mooi is.
Anyway - zo doe ik het. Ieder zn ding.
Elk woord afwegen is wat anders dan obv gedegen onderzoek (niet omdat een paar artikelen het zeggen) te besluiten om in je feedback naar je kinderen niet teveel complimenten te geven die een waarde oordeel als “goed” bevatten. Ik probeer idd ook bewust meer op het proces terug te geven (en los daarvan vaak te vertellen dat ik van m hou, complimenten op de persoon doe ik heus wel maar niet om een of andere tekening).quote:
Kijk het zijn net echte mensen die kleuters
Leuk al die onderzoeken maar ik zeg dus wel dat mijn kleuter wat goed doet. Ik vind het oprecht ook goed wat hij allemaal al kan. En als ik het minder vind zeg ik dat ook. Soms op een pedagogisch verantwoorde manier en soms dat hij nu moet kappen met klote omdat ik er klaar mee ben.
Ieder kind is anders en ik zie dat hij heel blij wordt als hij zijn best heeft gedaan (of soms zelfs als dingen spontaan gebeuren) en ik zeg hoe geweldig/knap/goed/leuk ik dat vind.
Ik zou er gek van worden als ik elk woord moet afwegen omdat bepaalde artikelen daar wat over zeggen.
buda
ik heb nu een beetje een Kelly family idee bij jullie
Ik heb zelf een enorme last ondervonden van vaak horen dat ik iets goed deed, wat leidde tot faalangst en onzekerheid (als ze zo enthousiast zijn over een makkelijk taakje dan is de rest vast veel te moeilijk) en de last van altijd goed moeten zijn (want ik had me vereenzelvigd met het idee dat ik dat dus moest zijn). niet doordat mijn ouders daar iets raars over zeiden of mee deden hoor! Maar in allerlei situaties kreeg ik van allerlei mensen veel van die “wat knap, wat ben je slim, wat goed - of nog erger voor jou is dat zo makkelijk, jij hebt toch wel een voldoende” reacties, tot in mijn studie aan toe. Ik heb zelf gewoon ervaren dat ik (ook omdat ik die bevestiging vaak zelf bleef vragen: kijk, mooi he!?!) erg hard heb moeten werken aan een gezond zelfbeeld en intrinsiek gevoel van waarde.
Over het narcistische effect maak ik me zelf niet zo druk. dat is denk ik iets waar we als Nederlanders te nuchter voor zijn, klinkt meer als Amerikaans “you win a prize and you win a prize, and everyone wins a prize!” houding zeg maar.
Prima als je dat zelf allemaal onzin vindt, maar bagatelliseer het niet tot “een paar artikelen”.
Oh maar dat doe ik ook, idd vragen waar ze over getekend heeft of dat ik het zo gezellig vind samen aan tafel.quote:
Nja ik vind het een beetje flauw om te doen alsof we bij elke opmerking een stapel artikelen erbij pakken om het «juiste» te doen. Ik ben me echt niet in elke situatie bewust wat de wetenschap ook al weer zei, maar dan is het een natuurlijke manier van communiceren geworden, die past bij mijn opvoedvisie.
Ik geef veel positieve feedback, maar ben zuinig met termen als goed/mooi. Toen ze leerde fietsen bv deed ik een vreugdedansje samen met haar en zeg bv iets als «wow je hebt zelf leren fietsen! » Dat is positief zonder waardeoordeel.
Ik ben me dan weer wel erg bewust met tekenen, verven of andere creatieve dingen. Werkdingetje denk ik, maar ik probeer focus te hebben op het proces. Dus niet altijd te vragen wat iets voorstelt, want dat is natuurlijk niet altijd het geval. Ik benoem liever dat ze zo fijn zit te kleuren, of vraag of ze iets over haar tekening wil vertellen, ipv meteen te zeggen dat iets mooi is.
Anyway - zo doe ik het. Ieder zn ding.
Ik snap je punt... en besef me ook gelijk dat ze wel eens langskomt met "knap van mij he" Misschien toch eens wat vaker op letten, ik reageer gewoon vaak vanuit wat ik dan voel..quote:
[..]
Elk woord afwegen is wat anders dan obv gedegen onderzoek (niet omdat een paar artikelen het zeggen) te besluiten om in je feedback naar je kinderen niet teveel complimenten te geven die een waarde oordeel als “goed” bevatten. Ik probeer idd ook bewust meer op het proces terug te geven (en los daarvan vaak te vertellen dat ik van m hou, complimenten op de persoon doe ik heus wel maar niet om een of andere tekening).
Ik heb zelf een enorme last ondervonden van vaak horen dat ik iets goed deed, wat leidde tot faalangst en onzekerheid (als ze zo enthousiast zijn over een makkelijk taakje dan is de rest vast veel te moeilijk) en de last van altijd goed moeten zijn (want ik had me vereenzelvigd met het idee dat ik dat dus moest zijn). niet doordat mijn ouders daar iets raars over zeiden of mee deden hoor! Maar in allerlei situaties kreeg ik van allerlei mensen veel van die “wat knap, wat ben je slim, wat goed - of nog erger voor jou is dat zo makkelijk, jij hebt toch wel een voldoende” reacties, tot in mijn studie aan toe. Ik heb zelf gewoon ervaren dat ik (ook omdat ik die bevestiging vaak zelf bleef vragen: kijk, mooi he!?!) erg hard heb moeten werken aan een gezond zelfbeeld en intrinsiek gevoel van waarde.
Over het narcistische effect maak ik me zelf niet zo druk. dat is denk ik iets waar we als Nederlanders te nuchter voor zijn, klinkt meer als Amerikaans “you win a prize and you win a prize, and everyone wins a prize!” houding zeg maar.
Prima als je dat zelf allemaal onzin vindt, maar bagatelliseer het niet tot “een paar artikelen”.
Ik kan het zelf alleen niet want dan ben ik continue elk woord aan het afwegen. Dan praat ik vanuit een boek/artikel en niet vanuit mijn gevoel.
Net als dat sommige de grens stellen met oorbellen of make up ik vind dat mooi om te zien hoe andere daar in kunnen staan. Soms zou ik willen dat ik beter grenzen kan stellen maar ook dat heb ik niet in me. (niet alleen als het over de kinderen gaat)
En ik bedoel idd ook dat ik er niet zo in geloof dat je gelijk een narcist opvoed als je te vaak goed/geweldig/prachtig of wat dan ook zegt. Zn trekje moet je denk ik al in je karakter hebben.
En verder ben ik gewoon veel te nuchter dus heb ik misschien wat makkelijker/andere kijk op het op voeden.
(en daar wil ik niet gelijk mee zeggen dat dat per se beter is ofzo
)Erkenning en zien van het kind is heel belangrijk maar dat kan zonder onnodige complimenten.
Ik hoop dat ze dat zelf ook zo ervarenquote:
buda
ik heb nu een beetje een Kelly family idee bij jullie alleen maar liefde en iedereen kan zijn wat hij wil zijn. en natuurlijk dat lange haar
Ik probeer te letten op hoe ik het zegt. Maar af en toe ontsnapt er wel eens een goed zo.
Ik zeg gewoon dat ik een andere memo heb gelezen over hoe dingen horen te gaan.
Mijn jongens knikken dan en accepteren het, ik ben hun moedergodin.
Mijn meid blijft er dan wel mee zitten, die ervaart enorme druk om het goed te doen.
met een goedzo is ook niks mis. Je moet alleen niet als een cheerleader bij je kind gaan staan.quote:
Franny, dat merk je inderdaad echt heel erg zodra ze op school zitten. Is weer een van die dingen waar je merkt dat ze steeds meer invloed van buitenaf krijgen.
Ik probeer te letten op hoe ik het zegt. Maar af en toe ontsnapt er wel eens een goed zo.
Ik ben alleen van mening dat je niet continu je woorden hoeft af te wegen.
Je kunt prima zeggen dat een kind iets goed doet, dat ze er leuk of mooi uit zien of goed uitgezocht hebben dat de kleuren mooi/goed bij elkaar passen. Dat je fijn vind dat ze iets gedaan hebben.
Het betekend niet dat je continu je kind moet ophemelen bij elk ding dat ze doen
Dit is precies dus wat ik vind dat je niet moet zeggen.quote:
[..]
met een goedzo is ook niks mis. Je moet alleen niet als een cheerleader bij je kind gaan staan.
Ik ben alleen van mening dat je niet continu je woorden hoeft af te wegen.
Je kunt prima zeggen dat een kind iets goed doet, dat ze er leuk of mooi uit zien of goed uitgezocht hebben dat de kleuren mooi/goed bij elkaar passen. Dat je fijn vind dat ze iets gedaan hebben.
Het betekend niet dat je continu je kind moet ophemelen bij elk ding dat ze doen
Ik zal niets zeggen over kleding die goed bij elkaar past, nooit.
Ook niet over andere dingen die goed bij elkaar horen dat vind door een volwassenen opgelegde norm waar mijn kinderen niets mee te maken hebben, roze schoenen, rode broek, paars met geel shirt. Ik zeg doen.
Dat is smaak en daar bemoei ik mij niet mee. ik vind dat ze er zo bij moeten lopen dat het niet te warm of niet te koud is maar ik vind de focus op dat soort uiterlijkheden echt heel stom.
Ook zal ik niet zeggen dat ze er mooi uitzien, wel dat ik ze mooi vind maar dat is juist als ze door de blubber heen hebben zitten baggeren en met hun vieze kleding en lijf en lekkend ijsje op onze salontafel eten.
Uiterlijk vertoon vind ik niet een complimentje waard alleen op basis van dingen die niet bij je lijf horen zoals, make-up, kleding, schoenen. I
Ik zeg heus wel eens wat zie je er stralend uit, maar dan zeg ik dat vooral in de kleding waarvan ik weet dat zij zich er het fijnst in voel, dus ook als ze die foeilelijke rare haarband op dr kop heeft war ze zelf zo trots op is.
Maar ik weeg mijn woorden niet af, ik zeg ze heel spontaan en ze komen ook spontaan op.
Juist omdat ik de dingen ook niet als goed ervaar. Dat past niet bij mij.
En als ik ze dus wel zeg wat ook gewoon voor kan komen dan meen ik het helemaal.
Ik vind mn kinderen mooi met modderhoofd, maar ook als ze blij zijn met de door hun gekozen externe factoren, zoals kleding.
daar ben ik het mee eens. Laatst ging Teun super trots de deur uit. Ik dacht oh help wat een combi maar hij was zo trotsquote:
Eén hoeft het ander niet uit te sluiten. Kleren die goed bij elkaar passen -soms alleen in zijn ogen- passen goed bij hem en dus bij elkaar.
Ik vind mn kinderen mooi met modderhoofd, maar ook als ze blij zijn met de door hun gekozen externe factoren, zoals kleding.
Ik complimenteer mijn kinderen dan vast te veel maar ze zijn gelukkig, blij en daar doe ik het voor net als alle andere mama's hier.
Wat Goitske en Away zeggen kan ik me ook in vinden.
ach alles is beter dan de opvoeding die ik heb gehad en kijk ik ben ook op mijn pootjes geland!quote:
Kijk het zijn net echte mensen die kleuters
Leuk al die onderzoeken maar ik zeg dus wel dat mijn kleuter wat goed doet. Ik vind het oprecht ook goed wat hij allemaal al kan. En als ik het minder vind zeg ik dat ook. Soms op een pedagogisch verantwoorde manier en soms dat hij nu moet kappen met klote omdat ik er klaar mee ben.
Ieder kind is anders en ik zie dat hij heel blij wordt als hij zijn best heeft gedaan (of soms zelfs als dingen spontaan gebeuren) en ik zeg hoe geweldig/knap/goed/leuk ik dat vind.
Ik zou er gek van worden als ik elk woord moet afwegen omdat bepaalde artikelen daar wat over zeggen.
buda
ik heb nu een beetje een Kelly family idee bij jullie
Ik zal het niet doen zoals mijn ouders het hebben gedaan en ik lees geen onderzoeken. Ik volg mijn hart en daarmee ben ik al ver mee gekomen
Ik ben in een gereformeerde omgeving opgegroeid waar alles wat met ijdelheid/narcisme of heel cru gesteld een al te positief zelfbeeld te maken had in de kiem werd gesmoord. Ik vind het voor mezelf prima om mijn kinderen complimenten te geven en probeer gewoon een balans te vinden en vooral zo op te voeden dat ze in de gaten hebben dat trots zijn op iets wat je zomaar hebt of kan niet echt netjes is. Het gaat vooral om jezelf overwinnen of een eigen onafhankelijke koers varen.
Volgens mij is er een duidelijk verschil tussen een algemeen waardeoordeel 'dat heb je goed gedaan' en een ik-boodschap 'ik vind dat je dit mooi bij elkaar hebt gezocht'. Dat laatste doe ik wel, als ik dat inderdaad vind. Andersom doe ik het ook: dan zeg ik dat ik het niet zo mooi vind. Daar wordt ze dan wel boos om, maar dat is prima. Daardoor leert ze dat het dus subjectieve persoonsgeboden oordelen zijn en dat je dan zelf kunt bepalen of je je daardoor laat beïnvloeden of niet.
Ik vond het al van kinds af aan stom om te horen dat ik er mooi uitzag allen op basis van hoe ik er uit zag. Ik heb dat als heel negatief ervarn en jarenlang therapie nodig gehad om de enorme focus op dat sooort dingen los te laten. mijn leven draaide dankzij min moeder enorm om uiterlike vertoon.
ik zou dus wel zeggen, wat een leuk shirt heb je aan.
Wat zie jij er leuk uit in dat shirt dus niet.
Dit vind ik wel lastig. Een kind moet wel heel stevig in de schoenen staan om zich niet door de mening van een moeder te laten beïnvloeden. Denk ik.quote:Op zondag 22 juli 2018 17:58 schreef Franny_G het volgende:
Ik vind dat van wetenschappelijke artikelen die een verband aantonen tussen veel complimentjes geven en faalangst e.d. ook interessant. Tegelijkertijd lees ik in een naar mijn ogen wel erg 'strenge' interpretatie bij Buda over niet zeggen dat een kind mooie dingen bij elkaar heeft gezocht of dat je vindt dat iets mooi bij elkaar past, dat vind ik dan wel weer erg Hollandse en een tikje calvinistisch..Is dat nu echt wat er wordt bedoeld in die artikelen?
Ik ben in een gereformeerde omgeving opgegroeid waar alles wat met ijdelheid/narcisme of heel cru gesteld een al te positief zelfbeeld te maken had in de kiem werd gesmoord. Ik vind het voor mezelf prima om mijn kinderen complimenten te geven en probeer gewoon een balans te vinden en vooral zo op te voeden dat ze in de gaten hebben dat trots zijn op iets wat je zomaar hebt of kan niet echt netjes is. Het gaat vooral om jezelf overwinnen of een eigen onafhankelijke koers varen.
Volgens mij is er een duidelijk verschil tussen een algemeen waardeoordeel 'dat heb je goed gedaan' en een ik-boodschap 'ik vind dat je dit mooi bij elkaar hebt gezocht'. Dat laatste doe ik wel, als ik dat inderdaad vind. Andersom doe ik het ook: dan zeg ik dat ik het niet zo mooi vind. Daar wordt ze dan wel boos om, maar dat is prima. Daardoor leert ze dat het dus subjectieve persoonsgeboden oordelen zijn en dat je dan zelf kunt bepalen of je je daardoor laat beïnvloeden of niet.
Nou ik durf te wedden dat iedereen hier zijn hart volgt. Het is toch niet of-of?quote:
[..]
ach alles is beter dan de opvoeding die ik heb gehad en kijk ik ben ook op mijn pootjes geland!
Ik zal het niet doen zoals mijn ouders het hebben gedaan en ik lees geen onderzoeken. Ik volg mijn hart en daarmee ben ik al ver mee gekomen
Ik volg juist mijn hart door niet overdreven veel te goedzo’en. Voor mij os dat erg geforceerd. Zoals net: ze kreeg een dop van een fles. Zegt ze: kijk het lukte me zelf! Mijn primaire reactie is dan een enthusiast «oi, tof!!».
Voor mij persoonlijk is opvoeden juist daar waar hart en verstand samenkomen.
Dat hangt misschien ook weer van het kind af. I blaakt van het zelfvertrouwen, dus kan wel tegen een stootje. Daarnaast kan ze ook gesprekjes over deze dingen goed voeren. Ik heb het al wel met haar gedaan. Toen ze beneden kwam in een zelf bedacht outfitje. Eerst werd ze boos toen ik zei dat ik het niet mooi vond. "Het is wel mooi!" Kon ik haar uitleggen dat dit een kwestie van mening is. Ik legde ook uit dat ik het niet mooi vind, maar dat zij het draagt, dus dat het gaat om wat zij vindt. Toen ging ze nog eens kritisch in de spiegel kijken en zei ze: "Ik vind het toch wel mooi." En was ze ook tevreden daarmee. Het is natuurlijk ook lastig, maar voor mij is het een belangrijk opvoedkundig punt en dus stop ik daar energie in. Ik leef het ook voor, want andersom zegt I ook weleens dat ze het niet mooi vindt wat ik aan heb. Dan zeg ik ook: "Dat kan, maar ik vind het wel mooi en ik draag dit graag." En zo gaat 't natuurlijk met alles in de opvoeding, je stelt zo je prioriteiten op basis van een waardenpatroon, dichtbij de persoon die je bent en wilt zijn.quote:
[..]
Dit vind ik wel lastig. Een kind moet wel heel stevig in de schoenen staan om zich niet door de mening van een moeder te laten beïnvloeden. Denk ik.
Dat heb ik dan verkeerd gelezen.quote:Op zondag 22 juli 2018 18:18 schreef Budabuddumbam het volgende:
Ik link mijn opmerking niet aan artikelen, ik snap niet waarom jij dat wel doet.
Ik vond het al van kinds af aan stom om te horen dat ik er mooi uitzag allen op basis van hoe ik er uit zag. Ik heb dat als heel negatief ervarn en jarenlang therapie nodig gehad om de enorme focus op dat sooort dingen los te laten. mijn leven draaide dankzij min moeder enorm om uiterlike vertoon.
ik zou dus wel zeggen, wat een leuk shirt heb je aan.
Wat zie jij er leuk uit in dat shirt dus niet.
Wij hebben kennelijk een tegenovergestelde opvoeding gehad. Boeiend hoe dat dan weer duidelijk doorwerkt in je eigen opvoeding. Ik zeg wel tegen I dat een bepaald jurkje of shirt haar volgens mij goed staat, bijvoorbeeld omdat het goed bij de kleur van haar ogen past of zoiets. En dan hebben we daarna een gesprekje over de kleur van onze ogen. Gaan we samen in de spiegel naar onze ogen kijken e.d. Het gaat dan voor mij niet om uiterlijkheden maar meer om een bewustzijn over wie je bent en hoe je eruit ziet, wat natuurlijk ook bij je ontwikkeling hoort.
ik vraag mij dat wel eens af bij mensen. Dan bedoel ik het in het algemeen.quote:
[..]
Nou ik durf te wedden dat iedereen hier zijn hart volgt. Het is toch niet of-of?
Ik volg juist mijn hart door niet overdreven veel te goedzo’en. Voor mij os dat erg geforceerd. Zoals net: ze kreeg een dop van een fles. Zegt ze: kijk het lukte me zelf! Mijn primaire reactie is dan een enthusiast «oi, tof!!».
Voor mij persoonlijk is opvoeden juist daar waar hart en verstand samenkomen.
Op mijn werk komen met complete Excel schema's aan over hun kind. Dat een arts gewoon zegt en wanneer is knuffelen ingepland?
Of komen met complete boekwerken aan waarbij ik al moe word want ze hebben een hele verzameling met artikelen
Over de ouders nog maar te zwijgen die het hele internet hebben doorgespit en al met een diagnose komen ipv naar hun kind te kijken op naar het schermpje van hun telefoon/tablet/computer
Ik lees dus heel bewust die studies niet want ze beïnvloeden je wel in wat je doet. En ik wil juist gewoon mijn hart volgen met mijn ideeën over opvoeding en niet wat iemand in een studie bedacht heeft.
Daarbij doe ik al jaren mee aan een wetenschappelijke studie met Teun. Dat gaat over gevolgen van antibiotica gebruik in de eerste week na de bevalling
Ik moet 1x in de zoveel tijd gegevens aanleveren en kan zijn dat ze hem nog een x willen zien als hij ouder is
Ik volg mijn hart, alles op intuïtie en eigen mening niet vanwege een artikel.
Maar dat het uit vele onderzoeken blijkt sluit wel aan bij wat mijn hart zegt.
Grappig dat jij dit zo doet. ik zou dit dus nooit zeggen, ik denk dat de huidige maatschappij al heel veel kritiek geeft, het is ook een vraag die nooit is voorgekomen bij mijn kinderen.quote:
[..]
Dat hangt misschien ook weer van het kind af. I blaakt van het zelfvertrouwen, dus kan wel tegen een stootje. Daarnaast kan ze ook gesprekjes over deze dingen goed voeren. Ik heb het al wel met haar gedaan. Toen ze beneden kwam in een zelf bedacht outfitje. Eerst werd ze boos toen ik zei dat ik het niet mooi vond. "Het is wel mooi!" Kon ik haar uitleggen dat dit een kwestie van mening is. Ik legde ook uit dat ik het niet mooi vind, maar dat zij het draagt, dus dat het gaat om wat zij vindt. Toen ging ze nog eens kritisch in de spiegel kijken en zei ze: "Ik vind het toch wel mooi." En was ze ook tevreden daarmee. Het is natuurlijk ook lastig, maar voor mij is het een belangrijk opvoedkundig punt en dus stop ik daar energie in. Ik leef het ook voor, want andersom zegt I ook weleens dat ze het niet mooi vindt wat ik aan heb. Dan zeg ik ook: "Dat kan, maar ik vind het wel mooi en ik draag dit graag." En zo gaat 't natuurlijk met alles in de opvoeding, je stelt zo je prioriteiten op basis van een waardenpatroon, dichtbij de persoon die je bent en wilt zijn.
Ik geef als we de kleding kopen gerust mijn mening over ieder indivudueel kledingstuk maar mijn kinderen hebben nog nooit om die erkenning gevraagd hoe iets staat. (misschien wel doordat ik die ook minder positief geef).
ik zou dan zeggen, de kleding is niet mijn smaak maar ik vind je in alles mooi (en dat is ook zo).
Als ik thuis kom met kleding vraagt ze ook als ze het hoort of het haar stijl is of de mijne
Ik zit op Facebook ook in een paar oudergroepen.
En ik kies de dingen waar ik achter staat.
Voordat ik R kreeg wilde ik opvoeden zoals Jo Frost. Ik zag mezelf al met een time out stoel en een poster voor goed gedrag.
Na de geboorte van haar voelde die manier gewoon niet goed voor mij.
Door Fok en de blogs van Janet Lansbury ontdekte ik wat veel meer bij mij past.
Dus ook door dingen te lezen en daardoor keuzes te maken, komen ze uiteindelijk gewoon uit je hart. Is het meer van: “Oh. Deze manier past zo bij hoe ik ben en wat ik wil.”
Zeker mbt complimenten of niet. Ik complimenteer mijn kind wel maar ook niet overdreven. Als A zijn haar mooi gekamd is, benoem is dat ook. Maar als zijn haar lekker ongekamd zit, is hij net zo mooi.
Of als hij er stoer en cool uitzien met bepaalde kleding.
Ik geef wel aan dat het belangrijk is schoon en fris te zijn en fatsoenlijk eruit te zien als je weggaat.
Ik vind het fijn als hij tevreden is met zichzelf. Hoe dat dan ook is.
Als hij iets goeds doet, benoem ik dat ook gewoon. Zie niet in wat daar verkeerd in is.
Hij smeert sindskort zijn eigen brood (hij is net 5) en dat doet hij goed. Dat vind hij ook fijn om te horen.
En ik help hem dingen te leren en juist te doen dus hij krijgt dat ook graag bevestigd.
Ik lees zo nu en dan wel (wetenschappelijke) dingen over opvoeding maar ook niet teveel. Ik zou er wellicht onzeker van worden en kijk vooral naar hoe híj functioneert.
Ik ben zelf een onzeker en benauwd kind geweest en had vroeger best meer complimenten willen hebben. Juist om zelfvertrouwen te krijgen. Bij sommige kinderen zit dat er misschien vanzelf al een beetje in maar bij mij niet.
Ik vond andere meisjes altijd knapper of slimmer, leuker.
Mijn moeder benoemde vroeger bijv. wél als je klasgenootje van mij er leuk uit zag of mooi was maar herinner mij niet dat ze dat tegen/over míj zei.
Of ik had in een schoolschriftje een schrijfoefening gedaan waar ik heel trots op was dus ik liet dat aan mijn moeder zien en vroeg of ze het ook mooi geschreven vond.
Dat vond ze niet.
Dus ik denk dat dergelijke dingen heel erg liggen aan hoe je kind is. Sommige hebben het echt nodig en anderen niet zozeer.
Ik merk bij mezelf dat ik best wel afhankelijk ben van wat een ander van mij denkt. Dat ik soms snak naar een compliment omdat ik anders ga twijfelen of ik het fout aan het doen ben.
Ook merk ik bij mezelf dat ik kritiek als aanval op heel mijn wezen zie.
Dus teveel (loze) complimentjes met een al onzeker persoon kan daarvoor zorgen.
Ik geloof daarom wel oprecht dat het veel beter is om het proces te benoemen dan het resultaat.
En waar ik ook voor waak is dat ik niet bij alles roep: “Oh wat ben je slim.” Zeker niet bij alledaagse dingen, omdat juist zulke complimenten voor mijn gevoel kunnen zorgen dat een kind faalangstig kan worden als dingen moeilijker gaan worden.
Denk dat je ‘alles’ met mate moet doen. Als A. zelf wilt leren goeie boterhammen te smeren, dan mag best benoemd worden als dat goed gaat.quote:
Ik vind complimenteren heel lastig.
Ik merk bij mezelf dat ik best wel afhankelijk ben van wat een ander van mij denkt. Dat ik soms snak naar een compliment omdat ik anders ga twijfelen of ik het fout aan het doen ben.
Ook merk ik bij mezelf dat ik kritiek als aanval op heel mijn wezen zie.
Dus teveel (loze) complimentjes met een al onzeker persoon kan daarvoor zorgen.
Ik geloof daarom wel oprecht dat het veel beter is om het proces te benoemen dan het resultaat.
En waar ik ook voor waak is dat ik niet bij alles roep: “Oh wat ben je slim.” Zeker niet bij alledaagse dingen, omdat juist zulke complimenten voor mijn gevoel kunnen zorgen dat een kind faalangstig kan worden als dingen moeilijker gaan worden.
Of als hij ineens een bepaald verband ziet en benoemd, dan zeg ik ook dat hij dat slim bedacht heeft. Of een goed idee heeft.
Maar ja, als hij een slecht idee heeft, benoem ik dat ook.
Opvoeden blijft toch weleens lastig omdat je niet helemaal kan voorspellen hoe bepaalde acties en reacties van jou als ouder, gevolgen kunnen hebben voor de ontwikkeling van je kind en later als volwassene.
Ik ga er even vanuit dat de meeste ouders met de beste intenties hun kinderen willen laten opgroeiend tot fijne, verantwoordelijke, goede en gelukkige volwassenen.
Daar doe je allemaal toch je best voor?
Dit is trouwens niet iets waar ik wakker van lig of perse onzeker over ben. Het is meer iets waar ik bewust van ben zeg maar.
Ik heb er vanavond even op gelet hoevaak ik "goed zo/goed gedaan" zeg en dat is heel vaak
Het is hier het normaals woord van de wereld. "Sow dat is een goede drol" heb ik zelfs gezegd Ik zou heel ongelukkig worden als mijn man nooit zou zeggen dat ik er mooi uit zie of dat mijn haar mooi zit ofzo. Dat hij mijn jurk mooi vind kan me geen ruk schelen ik wil dat hij mij in die jurk mooi vindt.
Maar ik denk idd ook dat we allemaal het beste met onze kinderen voor hebben. Gelukkig zijn we allemaal anders en voeden we onze kinderen anders op.
Je weet nu toch niet hoe ze over 20 jaar zijn. Misschien zeggen ze dan wel dat ze de meest fantastische opvoeding ooit hebben gehad maar misschien gaan ze het totaal anders doen.
En ook al zal ik het niet doen zoals buda het doet, ik heb er toch wat van geleerd en ga wel puntjes mee nemen die ik van je over zou willen nemen op mijn manier. De manier waarop jij over je kinderen praat vind ik heel liefdevol
[ Bericht 0% gewijzigd door ikke_84 op 22-07-2018 21:50:39 ]
Dus ik ben me wel van bewust dat ik O positieve feedback geef. Misschien is dat wat jullie complimenten noemen. Maar iig feedback op iets specifieks, en haar het gevoel geven dat ik zie wat ze doet, en dat ik het fijn vind om samen te zijn en samen iets te doen.
Morgen ga ik een skateboard voor haar verjaardag kopen. Ben benieuwd of ze dat leuk gaat vinden
Aangezien Teun lactose intolerantie heeft komt hij altijd vertellen of hij goede poep had of niet. Hij kan daarbij ook vertellen welk nummertje het is trouwens want ik heb een kaartje hangen.
Ik kan zo bij houden waar zijn buikpijn vandaan komt en wat ik er evt aan kan doen
En ik denk door dat punt dat je naast de wetenschap wat een compliment kan doen ook altijd naar je eigen situatie en je eigen kind moet kijken.
Wat Franny net als voorbeeld zei over de keus van de kleding. Als iemand mij zou zeggen dat iets niet moois staan dan zou ik het achter in de kast gooien om het nooit meer te dragen.
Dus daardoor durf ik het nooit op die manier tegen R te zeggen. Terwijl zij qua karakter op sommige punten heel anders is dan ik.
Ik snap oprecht niet wat er knap is aan dingen die de hele wereld kunnen. Nuttig en handig wel. Ik zou dus wel zeggen wat handig he dat je dat nu kan. Ik vind veel doorzettingsvermogen wel weer heel knap daar zou ik dus zeker wat van zeggen. Zeker als het vaak mis gaat Net als fietsen ik vind het kunnen fietsen niet knap! Ik vind als het maar niet wil lukken de inzet wel iets knaps. De wil om iets kunnen en je daar voor blijven inzetten.
Ik weet overigens dat als je mijn kinderen zou vragen of ik veel complimentjes geef dat ze ja zullen zeggen. Ik geef heel vaak complimenten die ik echt meen en die niet prestatie gericht zijn.
Je bent ook mooi!quote:
Omen, daar zeg je wat. Ik snak soms ook naar erkenning, of eens horen dat ik mooi ben. Dat gebeurt weinig, en vind ik soms best heel lastig. Ik heb bij bijbaantjes wel eens zo hard mijn best gedaan voor erkenning, dat het belachelijk werd. Op een of andere manier viel ik nooit op. Dat zit er al vanaf kinds af aan, eigenlijk. Ik was vrij slim en redde me prima op school, dus erg veel aandacht kreeg ik daar niet.
Dus ik ben me wel van bewust dat ik O positieve feedback geef. Misschien is dat wat jullie complimenten noemen. Maar iig feedback op iets specifieks, en haar het gevoel geven dat ik zie wat ze doet, en dat ik het fijn vind om samen te zijn en samen iets te doen.
Morgen ga ik een skateboard voor haar verjaardag kopen. Ben benieuwd of ze dat leuk gaat vinden
Maar dat is toch niet gek.
Ik denk dat iedereen erkenning en aandacht wil.
Ik wel in ieder geval.
En zo heb ik dat met wel meer dingen die de hele wereld eigenlijk kan. De eerste keer dat mijn kind die dingen deed vond ik dat zo supertof om te zien.
Ik zou dan dus we blij joelen en woohoo roepen en je kan het wat fij! Het is je gelukt.
Ik zou het dus wel erkennen en er blij mee zijn maar het lopen op zich vind ik niet knap.
Voor mij staat supertof om iets te zien helemaal los van het knap vinden. Ik zou dus zeker tegen mijn kind zeggen dat ik het mooi vindtdtom te zien.
( maar dus niet zeggen wat knap/goed van jou)
Met het is je gelukt en wat fijn dat je het nu kan zit geen waardeoordeel. Je benoemt dan enkel de prestatie.
Ik kom niet helemaal lekker uit mijn woorden, maar zo probeer ik zo onvoorwaardelijk mogelijk op te voeden. Maar nu mijn kleuter op het moment zoekend is naar grenzen, ben ik af en toe echt wel voorwaardelijk.. maar ik voel mezelf daardoor niet falend in mijn opvoeding ofzo (en ik hoop dat niemand dat doet hier
)En ik ben er ook zeker achter dat mijn kinderen allebei een andere opvoeding nodig hebben. De basis is hetzelfde hoor, maar er zijn echt wel verschillen
Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).quote:
[..]
Elk woord afwegen is wat anders dan obv gedegen onderzoek (niet omdat een paar artikelen het zeggen) te besluiten om in je feedback naar je kinderen niet teveel complimenten te geven die een waarde oordeel als “goed” bevatten. Ik probeer idd ook bewust meer op het proces terug te geven (en los daarvan vaak te vertellen dat ik van m hou, complimenten op de persoon doe ik heus wel maar niet om een of andere tekening).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.
Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.
quote:
Ook dit vind ik een lastige als het gaat om de invloed van anderen. Ik merk namelijk dat er ouders zijn die erg focussen op dat hun kind dingen precies 'goed' doet, bijvoorbeeld ook met tekenen. Hun kind van vier 'voortekenen' hoe je iets tekent en hun kind leren hoe 'het hoort'. En zo komt dat ook weer bij mijn kind terecht, want speelkameraadjes gaan I vertellen dat zij het 'niet goed' doet. Oef, daar kan ik best link om worden ook. Zo dodelijk voor je vrij en creatief ontwikkelen.
Ik denk dat ik het niet heel anders doe dan jij nu stelt.quote:
[..]
Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.
Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.
Melba en ik zijn sowieso nogal van de high fives als iets gelukt is.
Is wel waar natuurlijk. Dat merk ik ook met A’s school/juffrouw. A. houdt op school nog altijd zijn potloden met zijn vuist vast I.p.v. met dat zogenaamde krokodillenbekje. Hij tekent dan ook graag in grote, grove lijnen.quote:
Ook dit vind ik een lastige als het gaat om de invloed van anderen. Ik merk namelijk dat er ouders zijn die erg focussen op dat hun kind dingen precies 'goed' doet, bijvoorbeeld ook met tekenen. Hun kind van vier 'voortekenen' hoe je iets tekent en hun kind leren hoe 'het hoort'. En zo komt dat ook weer bij mijn kind terecht, want speelkameraadjes gaan I vertellen dat zij het 'niet goed' doet. Oef, daar kan ik best link om worden ook. Zo dodelijk voor je vrij en creatief ontwikkelen.
Heeft de juf nu al een aantal keer benoemd alsof dat zo erg is en zo zijn er wel meer dingen waarin hij opvalt (heb ik eerder over geschreven. Dat hij druk is, ongeconcentreerd en onhandiger dan anderen).
Dus het klinkt al gauw alsof hij niet volgens het standaard patroon valt over hoe ze dingen moeten doen. Als je dan ook ziet waarop ze die kinderen ‘beoordelen’, dan vind ik het ook erg prestatiegericht en volgens een bepaalde norm.
Ik begrijp dat wel, zo gaan die dingen op school, maar ergens vind ik het lastig.
Hier legde de juf uit (ook aan R) dat die kleine lijntjes en de pen vasthouden belangrijk zijn om later te kunnen gaan schrijven. R wil graag gaan schrijven en daar gaan ze volgend mee oefenen.
Maar je merkt gewoon weer hoe belangrijk het is op welke manier je de boodschap overbrengt.
Ik denk dat dit ook is zoals wij dat doen. Goed is voor mij een vrij standaard woord, als ik dat niet meer zou "mogen" gebruiken dan zou het voor mij wel steeds het afwegen van woorden worden.quote:
[..]
Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.
Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.
Maar goed, wij hanteren dus ook nog steeds de doe-maar-wat-opvoedmethode
Ja, daar heb ik dus ook wat moeite mee, vooral bij kleuters. Die juiste greep wordt pas belangrijk bij het leren schrijven. Tot die tijd is het volgens mij beter om een kind vooral te laten ontdekken en wellicht komen ze dan vanzelf wel tot die betere greep, als ze het bij anderen zien en merken dat het handiger is. Dat is naar mijn idee veel beter dan dat je hoort 'zo moet het en niet anders'.quote:
Heeft de juf nu al een aantal keer benoemd alsof dat zo erg is en zo zijn er wel meer dingen waarin hij opvalt (heb ik eerder over geschreven. Dat hij druk is, ongeconcentreerd en onhandiger dan anderen).
Dus het klinkt al gauw alsof hij niet volgens het standaard patroon valt over hoe ze dingen moeten doen. Als je dan ook ziet waarop ze die kinderen ‘beoordelen’, dan vind ik het ook erg prestatiegericht en volgens een bepaalde norm.
Ik begrijp dat wel, zo gaan die dingen op school, maar ergens vind ik het lastig.
Ik werd daar dus wat link over omdat een ander kind toen I nog op het kdv zat en pas drie jaar was haar nogal dwingend ging vertellen dat ze haar kleurpotlood niet goed vasthield en hoe het wel moest. Kom op zeg. I werd daar onzeker van en vroeg toen aan mij 'Maar zo is het ook goed toch?". Maar dat meisje had dat kennelijk thuis geleerd, want de kdv leidsters waren daar ook niet mee bezig.
nou precies dit!!quote:
[..]
Ik denk dat dit ook is zoals wij dat doen. Goed is voor mij een vrij standaard woord, als ik dat niet meer zou "mogen" gebruiken dan zou het voor mij wel steeds het afwegen van woorden worden.
Maar goed, wij hanteren dus ook nog steeds de doe-maar-wat-opvoedmethode
En ik ben ook heel erg van de high fives maar dan wel met "goed gedaan/knap man"
venco is het dan de manier waarop ze het benoemd of dat ze het überhaupt benoemd? Of alles bij elkaar?
Mijn M houdt zijn potlood ook niet goed vast en krijgt daar fysio voor op school. Ik heb er een keer bij gezeten en dat doen ze heel leuk. Met een verhaal over dat het potlood een vliegtuig is en zijn vingers de piloten. De juf en fysio zeggen niet dat hij het fout doet maar geven hem handvaten hoe hij het potlood anders vast kan houden voor het schrijven in groep 3.
Ik wist helemaal niet hoe ze dat een kind aanleren dus ik heb er nooit wat mee gedaan en op het kdv deden ze dat ook niet want dat was toen nog niet belangrijk. Nu M naar groep 2 gaat vind ik het wel fijn als hij het spelenderwijs leert.
Maar - de manier waarop je dat doet maakt een hoop verschil. Op mijn werk ben ik dasr mee bezig masr ik zou nooit zeggen dat Ze iets fout doen. Ik laat ze de goede greep proberen en laat ze spelenderwijs leren dat een goede greep meer bewegelijkheid biedt.
Ik snap wel dat het voor leerkrachten van groep 3 fijn is als de leerlingen al voordat ze naar groep 3 komen die juiste greep geleerd hebben en dat daarom in de kleuterklassen daarop gelet wordt. Maar naar mijn idee is dit dus vooral bekeken vanuit de leerkracht en niet zozeer vanuit het kind. Het gaat er voor mij om dat een kind dingen op z'n eigen manier mag ontdekken en leren en dat gaat er op deze manier wel heel snel vanaf, als dat bij kleuters al zo wordt aangepakt. De tijd dat je gewoon wat mag aanmodderen en aanklooien is zo snel voorbij.
Ik ben trouwens linkshandig en mijn greep was mede daardoor ook altijd net even anders dan anders. Maar heeft me niet in de weg gestaan bij het netjes leren schrijven.
[ Bericht 11% gewijzigd door Franny_G op 23-07-2018 10:17:56 ]
Ik kan mij ergens vinden in jouw zienswijze Franny. Zelf leren en zelf ontdekken is een mooie visie, zeker bij jonge kinderen.quote:
In groep 3 zien ze natuurlijk direct of een kind een goede greep heeft of niet. Dat hoeft dan niet al meteen te leiden tot 'achterblijven', lijkt me, en als dat wel zo is dan haalt een kind dat ook weer in. Er is echt tijd genoeg om het dan te leren of extra te oefenen. De meeste kinderen zullen dat snel genoeg oppakken.
Ik snap wel dat het voor leerkrachten van groep 3 fijn is als de leerlingen al voordat ze naar groep 3 komen die juiste greep geleerd hebben en dat daarom in de kleuterklassen daarop gelet wordt. Maar naar mijn idee is dit dus vooral bekeken vanuit de leerkracht en niet zozeer vanuit het kind. Het gaat er voor mij om dat een kind dingen op z'n eigen manier mag ontdekken en leren en dat gaat er op deze manier wel heel snel vanaf, als dat bij kleuters al zo wordt aangepakt. De tijd dat je gewoon wat mag aanmodderen en aanklooien is zo snel voorbij.
Maar ik ben ook van mening dat de leerkracht in groep 2 wel gericht moet gaan observeren hoe de fijne motoriek zich ontwikkelt. Zodra een foute potloodgreep geautomatiseerd is heb je fysiotherapie nodig om dit weer in goede banen te kunnen leiden. Dit is niet met extra opletten en hulp van de juf van groep 3 op te lossen. Zo hebben veel kinderen nog een hardnekkige vuistgreep en harde potlooddruk in gr 3. Of juist andersom, te weinig druk om goed tot schrijven te kunnen komen. Dan heeft het kind motorisch wel een kleine achterstand t.o.v. het tempo waarin het schrijven wordt aangeleerd in gr 3.
Enigszins zicht houden op deze ontwikkeling bij de kleuters en op tijd bijsturen is wel nodig. Het gaat natuurlijk wel over de manier waarop, zoals hierboven ook wel benoemd is. Dus ik ben niet volledig voor het zelf ontdekken en zelf leren. De meeste kinderen hebben echt sturing nodig van een volwassene om toch de 'juiste' greep te ontwikkelen.
Als hij al 2 jaar zijn potlood verkeerd vast houdt is dat heel moeilijk weer af te leren.
Maar idd ik ben het er mee eens dat de kleuterklas is om te kleuteren en spelend te leren. Als ik zie wat voor een toetsen er al gemaakt moeten worden dan vind ik dat eigenlijk wel ver gaan.
Een hele andere vraag. Mijn M vraagt elke dag wel 100x per dag wanneer het licht en donker wordt. Doen meer kinderen dat?
Ik ben ook voor (bij)sturing als dat nodig is, maar in mijn ogen gaat het echt ver om in groep 1 al fysio voor te gaan stellen daarvoor.
Als docent op een middelbare school zie ik veel 'bijzondere' handschriften en zeker bij linkshandigen zoals ik zelf. Kan soms lastig zijn, maar een beetje ruimte in het anders zijn daarin mag wel, wat mij betreft. Ik vind het onderwijs momenteel behoorlijk normatief in deze dingen.
Daarnaast is het toch ook zo dat dit onderdeel is van de ontwikkeling in de fijne motoriek en dat het ene kind daar logischerwijs sneller in is dan het andere kind?
[ Bericht 13% gewijzigd door Franny_G op 23-07-2018 10:36:16 ]
Er was vroeger toch een liedje van kvk mama geef mij je make up zodat ik net zo mooi word als jij misschien oid
Het merendeel van de kinderen zal zich dat ook zelf aan kunnen leren.
Mijn M heeft daar wel wat hulp bij nodig en ik ben blij dat hij die hulp krijgt van iemand die weet waar ze het over heeft en het ook nog op een speelse manier kan aanleren.
De juf heeft 37 kinderen in de klas (na de zomer vakantie weer wat minder), die heeft dus echt niet de tijd om er zo voor te gaan zitten als de fysio dat doet. Ik vind het een goede samenwerking.
Wat ik bijzonder vind om te lezen is dat je denkt dat ze dit vooral bekijken vanuit de leerkracht en niet vanuit het kind.
Ik mag toch hopen dat leraren niet op die manier werken.
Dan moet ik het denk ik anders zeggen: het voelt voor mij alsof het kind zich dient te conformeren aan de eisen van het onderwijssysteem, en dat die eisen voor een kleuter al behoorlijk hoog liggen en dat er zo, naar mijn mening, niet altijd veel ruimte overblijft om het kind het zelf te laten doen.quote:
Knap van I dat ze dat helemaal zelf heeft geleerd.
Het merendeel van de kinderen zal zich dat ook zelf aan kunnen leren.
Mijn M heeft daar wel wat hulp bij nodig en ik ben blij dat hij die hulp krijgt van iemand die weet waar ze het over heeft en het ook nog op een speelse manier kan aanleren.
De juf heeft 37 kinderen in de klas (na de zomer vakantie weer wat minder), die heeft dus echt niet de tijd om er zo voor te gaan zitten als de fysio dat doet. Ik vind het een goede samenwerking.
Wat ik bijzonder vind om te lezen is dat je denkt dat ze dit vooral bekijken vanuit de leerkracht en niet vanuit het kind.
Ik mag toch hopen dat leraren niet op die manier werken.
Terwijl het ontwikkelen van zoiets als een potloodgreep in stadia verloopt, de ontwikkeling van het kind volgend in de fijne motoriek. Daar zie je dus verschillen in tussen kinderen. Rond de leeftijd van 6-7 zal bij de meeste kinderen die potloodgreep zich vanzelf hebben ontwikkeld (uiteraard met stimulans door activiteiten en met name in stimulans van de algehele fijne motoriek). Voor mijn gevoel gaat het dan nogal ver om bij een kind vanaf groep 1 kinderfysio aan te bieden. Behalve als er grote(re) achterstand is vastgesteld in de ontwikkeling van die fijne motoriek. Maar dat is dus mijn mening he. En ik ken jouw kind verder niet, dus is het niet individueel toegespitst.
Voor mij is dit, misschien in ogen van anderen wat overdreven vanuit mijn kant, een voorbeeld van hoe zaken in ons onderwijs momenteel al van heel jonge leeftijd af nogal geproblematiseerd worden, en dat van kinderen veel gevraagd wordt en dat ze ook al erg beoordeeld worden: het presteren en conformeren dus.
De juf van R is er gaan opletten, omdat R zelf haar naam wil gaan leren schrijven. (Ze vragen per periode wat kindjes willen leren hier). Dus toen heeft de juf haar op kindniveau uitleg gegeven hoe het werkt. En mij vertelde ze het tijdens de tien minuten gesprek.
Ik vind je daar niet overdreven in. Ik vind het interessant om te lezen hoe andere er tegen aan kijken.
Bij M in de klas wordt dit voorbeeld niet als een probleem gezien, maar als iets waar hij op spelende wijze ondersteuning bij kan krijgen.
Dat de fysio meekijkt is ook geen verplichting uiteraard, dit wordt besproken met ouders en er wordt toestemming voor gevraagd. De juf brengt het ook niet als probleem, ik denk dat dat ook veel uitmaakt.
En ik schrijf behoorlijk netjes.Ik zie ook wel veel voorbereiding op voorbereiding. Beetje flauwe vergelijking, maar het doet me denken aan de cb-arts die mijn moeder zei dat ze me wel sinaasappelsap van een lepeltje mocht gaan geven. Toen ik 2 maanden was. Want dan kon ik vast wennen aan het lepeltje voor het fruithapje straks
!E houdt haar potlood overigens op dezelfde manier vast als ik. En ik zeg er lekker niks van
Juf had het al wel opgemerkt las ik in het rapport, maar aangezien ze al aardig kan schrijven verwacht ik er geen actie op.En dan zou je ook wel gek zijn om daar geen gebruik van te maken.
Heel erg mee eens, goed verwoord. En ik snap ook dat ouders zeggen 'ach een beetje ondersteuning is toch fijn' maar ik vind het aanbieden van hulp bij iets wat geen probleem is alles zeggen over hoe je naar kinderen kijkt en waar je de focus op legt. En ik denk dat zulke ogenschijnlijke futiliteiten op de lange termijn wel een onwenselijk klimaat creeeren: een waar onzekerheid en faalangst veel meer voedingsbodem krijgt dan wanneer een kind de ruimte en de tijd krijgt om een eigen pad te volgen.quote:
[..]
Dan moet ik het denk ik anders zeggen: het voelt voor mij alsof het kind zich dient te conformeren aan de eisen van het onderwijssysteem, en dat die eisen voor een kleuter al behoorlijk hoog liggen en dat er zo, naar mijn mening, niet altijd veel ruimte overblijft om het kind het zelf te laten doen.
Vergelijk het met zwemles. Daar leert een kind ook zich op de meest efficiente manier te bewegen, ondanks dat het zich in een eerdere fase op een zelf-ontdekte manier bewoog in het water.
O heeft vanaf heel klein al een ontzettend goede fijne motoriek. Nu schrijft ze al kleine letters, terwijl ze morgen pas 4 wordt.
Er heerst hier heel erg een «leer kinderen niet schrijven en lezen want dan vervelen ze zich misschien op school»-houding. Ik denk meer dat ik haar natuurlijke ontwikkeling volg en dat ze over twee jaar op school maar moeten zorgen dat ze dan nog uitdaging heeft.
Hoe kijken jullie daar tegen aan?
Letters zoeken en leren prima
Schrijven dan kijk je naar letters samen en hoe je het doet
Is het een kind die lichamelijk graag actief is dus hele dagen voetballen, rennen, touwtjespringen etc zeg je toch ook niet doe maar niet want straks vervelen ze zich bij de gymles
Hahahaquote:
Je moet kijken wat je kind leuk vindt.
Letters zoeken en leren prima
Schrijven dan kijk je naar letters samen en hoe je het doet
Is het een kind die lichamelijk graag actief is dus hele dagen voetballen, rennen, touwtjespringen etc zeg je toch ook niet doe maar niet want straks vervelen ze zich bij de gymles
Zo had ik er nog niet naar gekeken nee Ik werd er ook een beetje recalcitrant van.
Bedoelen ze niet meer dat het risico bestaat dat een kind het dus verkeerd leert (zoals met die pengreep?).quote:
Ik ben het helemaal eens met dat er te resultaatgericht gewerkt wordt, maar met de pengreep vind ik dat het het kind plezier en vrijheid kan geven in tekenen en later schrijven, meer dan dat het het kind beperkt.
O heeft vanaf heel klein al een ontzettend goede fijne motoriek. Nu schrijft ze al kleine letters, terwijl ze morgen pas 4 wordt.
Er heerst hier heel erg een «leer kinderen niet schrijven en lezen want dan vervelen ze zich misschien op school»-houding. Ik denk meer dat ik haar natuurlijke ontwikkeling volg en dat ze over twee jaar op school maar moeten zorgen dat ze dan nog uitdaging heeft.
Hoe kijken jullie daar tegen aan?
Jij kunt dat natuurlijk wel goed beoordelen, maar niet alle ouders kunnen dat. Dus misschien zit 't m dan meer daarin, en niet het verveelpunt?
Ze bedoelden de cognitieve uitdaging. De pengreep wordt hier in de peuterspeelzaal gedaan (daar zitten ze tot 6 jaar).quote:
[..]
Bedoelen ze niet meer dat het risico bestaat dat een kind het dus verkeerd leert (zoals met die pengreep?).
Jij kunt dat natuurlijk wel goed beoordelen, maar niet alle ouders kunnen dat. Dus misschien zit 't m dan meer daarin, en niet het verveelpunt?
School is hier iets anders dan in NL. Er is geen niveaugedeeld onderwijs dus alle kinderen worden in een soort middenweg gepropt. Ik ben er niet zo van, maargoed. Daarom raden ze het af zodat ze niet te ver voorlopen, maae ik ben dus van mening dat je zulke ontwikkelingen niet moet stoppen. Gelukkig is de psz het eens en bieden zij iig uitdaging aan.
ik krijg er een beetje jeuk van dat kinderen precies in het gareel van school moeten lopen en vooral niet mogen afwijken van het geheel want dan is er "iets mis" labels zat van hoogsensitief, hoogbegaafd tot autisme spectrumquote:
[..]
Hahaha
Ik werd er ook een beetje recalcitrant van.
quote:
[..]
Hahaha
Ik werd er ook een beetje recalcitrant van.
Mooie vergelijking ja!Wij kozen voor Montessori-onderwijs juist vanuit de visie dat het kindvolgend is. Als een kleuter interesse heeft in letters, dan bieden ze een lesje aan en wordt dat gestimuleerd. Als de interesse er nog niet is, net zo prima. Dan komt het wel in groep 3.
Nu ben ik wel benieuwd hoe ze erin staan als een kleuter idd nog nul interesse heeft vlak voor groep 3, maar dat is bij ons iig niet aan de orde. Er blijven wel nog 2 oudste kleuters een extra jaar in groep 2 (ze zijn ‘al’ 6 nu). Dat geeft wel aan dat ze echt kijken of ze eraan toe zijn zonder strak naar leeftijd te kijken of hoe het ‘hoort’.
Mijn M schrijft ook al letters. Zijn vriendje in groep 1 nog niet, die krijgt ook geen fysio. Ik denk dat ze daar wel heel bewust naar kijken. (of misschien heeft hij het gewoon niet nodig kan natuurlijk ook)
Maar er bestaan dus meer mensen die met 3 vingers op de pen schrijven
Room als ze er nu zelf om vraagt dan zou ik haar daar ook bij helpen. Fijn dat ze haar op de psz ook uitdaging bieden. Als ze daar tot 6 jaar op zit dan is een beetje uitdaging ook nodig lijkt me.
Gaan ze daar dan 5 dagen in de week heen of is dat afhankelijk van hoeveel de ouders werken?
Het scheelt behoorlijk! Ik heb voor dat geld een voetbalveld met voetballers en balletjes, supportersbus van het nederlandselftal incl supporters en toebehoren, vrachtwagen met 2 bakken waar stenen enzo in kunnen incl plastic stenen en bestuurder, 2 extra voetballers en een brandweerman ofzo.quote:
wat leuk Goitske. Playmobil is normaal best prijzig, zelfs op marktplaats, dus dat was mazzel voor je jongens (en je portemonnee)
Mijn M schrijft ook al letters. Zijn vriendje in groep 1 nog niet, die krijgt ook geen fysio. Ik denk dat ze daar wel heel bewust naar kijken. (of misschien heeft hij het gewoon niet nodig kan natuurlijk ook)
Maar er bestaan dus meer mensen die met 3 vingers op de pen schrijven
Toevallig is mijn man in Berlijn in een winkel en zag daar ook het voetbalveld, nieuwprijs 50 euro
Ik schrijf ook niet zoals het moet. Heb een aparte pengrip en heb ook echt pennen waar ik geen grip op kan krijgen. Ik schrijf wel goed leesbaar en redelijk netjes dus vind het wel prima. Mijn man is linkshandig en ik kan het wel lezen maar netjes is anders
Ik kan echt jaloers zijn op mensen met een mooi, duidelijk en recht handschrift. Dat vind ik zo mooi. Als of ze er een liniaal onder hebben gelegd ofzo
5 dagen idd. Bijna elke ouder werkt ook 5 dagen. Er zijn haast geen parttime banen hier.quote:
wat leuk Goitske. Playmobil is normaal best prijzig, zelfs op marktplaats, dus dat was mazzel voor je jongens (en je portemonnee)
Mijn M schrijft ook al letters. Zijn vriendje in groep 1 nog niet, die krijgt ook geen fysio. Ik denk dat ze daar wel heel bewust naar kijken. (of misschien heeft hij het gewoon niet nodig kan natuurlijk ook)
Maar er bestaan dus meer mensen die met 3 vingers op de pen schrijven
Room als ze er nu zelf om vraagt dan zou ik haar daar ook bij helpen. Fijn dat ze haar op de psz ook uitdaging bieden. Als ze daar tot 6 jaar op zit dan is een beetje uitdaging ook nodig lijkt me.
Gaan ze daar dan 5 dagen in de week heen of is dat afhankelijk van hoeveel de ouders werken?
Omg morgen wordt O gewoon 4! Mijn baby’tje 😍
Vind je het ook zo bizar?... 4 jaar!!♡quote:
[..]
5 dagen idd. Bijna elke ouder werkt ook 5 dagen. Er zijn haast geen parttime banen hier.
Omg morgen wordt O gewoon 4! Mijn baby’tje 😍
.quote:
Jongens ik weet niet eens wat een goede of slechte pengreep is
herkenbaar! Ik zit nu ook heel hard te denken of ik 1 of 2 vingers op een pen heb? Het voelt allebei niet heel gek. Volgens mij heb ik er 2.Maar eigenlijk denk ik bij alles wat niet immoreel is, kind lekker door laten ontwikkelen wat het wil, toch? Wij zijn met toen 4-jarige naar ander land verhuisd, en hier noemen ze alle letters weer anders en sommige schrijfletters doen ze ook anders en dat komt allemaal écht wel weer goed. Of niet. En dan schrijven ze onleesbaar dus worden ze huisarts.
Dit! Ik check weleens bij Melba hoe ver hij is, en hij is echt nog vol in de vuistgreep dan wel bovenhandse greep.quote:
Wat betreft die pengreep: zoals genoemd doorlopen kinderen een fijn-motorische ontwikkeling. Zodra ze het potlood vanuit de vingers gaan bewegen, is het het handigst om de juiste pengreep aan te leren. Andere pengrepen kunnen leiden tot kramp, te hoge pendruk of het niet voldoende kunnen manipuleren van het potlood. Eenmaal foutief ingeslepen is het heel lastig weer af te leren. Dus een goede (kleuter)leerkracht kijkt in welke fase van ontwikkeling het kind is en begeleidt het daarin.
Vergelijk het met zwemles. Daar leert een kind ook zich op de meest efficiente manier te bewegen, ondanks dat het zich in een eerdere fase op een zelf-ontdekte manier bewoog in het water.
Heeft nu echt nog geen zin hem te laten zien hoe je je potlood ook kan vasthouden (keer geprobeerd en die vingertjes gaan meteen yerug naar vuistgreep, de ontspanning is er nog niet).
Hij wordt ook pas 4 in oktober. Het is niet dat hij nou zo slecht is fijnmotorisch, tekent poppetjes met wimpers en pupillen en handen met vingers en voeten met tenen en een lijf en ledematen, als hij wil. Op andere momenten is het een krasboel en dat is dan een monster, of juist heel veel lijnen en dan is het een plattegrond ofzo.
Alles op zijn tijd. Met sommige dingen loopt hij juist voor (lezen heeft hij zichzelf al geleerd, gaat steeds sneller ook), dus dan is er voor die andere ontwikkelingen juist weer meer ruimte.
Dat eerste doen ze volgens mij op steeds meer basisscholen tegenwoordig welquote:
[..]
Wij kozen voor Montessori-onderwijs juist vanuit de visie dat het kindvolgend is. Als een kleuter interesse heeft in letters, dan bieden ze een lesje aan en wordt dat gestimuleerd. Als de interesse er nog niet is, net zo prima. Dan komt het wel in groep 3.
Nu ben ik wel benieuwd hoe ze erin staan als een kleuter idd nog nul interesse heeft vlak voor groep 3, maar dat is bij ons iig niet aan de orde. Er blijven wel nog 2 oudste kleuters een extra jaar in groep 2 (ze zijn ‘al’ 6 nu). Dat geeft wel aan dat ze echt kijken of ze eraan toe zijn zonder strak naar leeftijd te kijken of hoe het ‘hoort’.
bij mij vroeger ook in de kleuterklas, op een reguliere school.Fijn dat ze wb doorstroom de ruimte geven!
Mi leren ze op school trucjes, algemene parate kennis en social skills. Passie en verdieping leer je thuis. Een kind dat goed kan voetballen zal pas een ster worden als zijn/haar ouders bereid zijn heel erg veel tijd te steken in halen/brengen, speciale kampen, buitenlandtraining en what not. Zijn ze daar niet bereid toe, dan wordt het in Nederland al vrij lastig.
De gym vergelijking snap ik eerlijk gezegd ook niet helemaal. Als kinderen zelf 5 km kunnen rennen, maar bijna elke schooldag verplicht wordt om zich de hele ochtend bezig te houden met 1km te rennen gedurende weet ik hoeveel weken, dan denk ik ook dat dat kind zich gaat vervelen.
Verder eens met je denk ik. Ik had t in elk geval meer over dat kinderen rijp zijn wanneer ze rijp zijn voor bepaalde dingen en dat daar niet zoveel in te sturen valt.
Ik kon Melba niet tegenhouden met lezen, ik zou hem kunnen proberen te trainen op die potloodgreep maar daar worden we allebei niks wijzer van (nu).
Ik denk niet dat het heel problematisch is om sterk te zijn in 1 vak. Ik kon ook al lezen en schrijven voor groep 3, dus toen mocht ik boekjes lezen terwijl de rest leerde lezen en schrijven. Ik vond dat allemaal wel best. Als kinderen sterker zijn in alles ten opzichte van de groep zal er mi toch wel een meer permanente oplossing gezocht moeten worden.
Ik heb zelf ook het idee dat sommige interesses opkomen en weer wegebben. Mijn broer kon ooit alle automerken en type auto’s opnoemen als hij ze zag. Het is nu al knap als hij het automerk van zn eigen auto weet.
Is het blijvend, dan is er een passie en verdieping. Dat kan best ingevuld worden op het moment van de behoefte. Staat voor mij los van het al dan niet later vervelen. Je weet niet hoe het zich ontwikkelt en of het blijvend is, of ze er door verveeld raken of dat er geen probleem is. Wie dan leeft, wie dan weet, wie dan zorgt.
Alleen de 1 is voor extra (in dit geval fysio) ondersteuning en de ander is meer van het kind zelf laten ontdekken en ontwikkelen.
Of sommige zitten er tussen in.
Of zeg ik het nu wel heel zwart wit?
Room 4 jaar alweer. Hier is dat wel een hele mijlpaal, want start school.
Ik vind dat ze echt zo veranderen als ze 4 zijn geweest. Veel wijzer en ineens echt mini mensjes die mee doen en mee denken
Ze gaat pas met 6 jaar naar schoolquote:
Voor mijn gevoel zeggen de meeste zo ongeveer het zelfde alleen in andere woorden.
Alleen de 1 is voor extra (in dit geval fysio) ondersteuning en de ander is meer van het kind zelf laten ontdekken en ontwikkelen.
Of sommige zitten er tussen in.
Of zeg ik het nu wel heel zwart wit?
Room 4 jaar alweer. Hier is dat wel een hele mijlpaal, want start school.
Ik vind dat ze echt zo veranderen als ze 4 zijn geweest. Veel wijzer en ineens echt mini mensjes die mee doen en mee denken
Zeker een mijlpaal. De cadeaus liggen klaar en de vlaggen zijn opgehangen. Ze ging naar bed met «vandaag is de laatste dag dat ik 3 ben». Ben benieuwd hoe ze morgen wakker wordt.
. Veel plezier morgen!Precies dat deden wij vandaagquote:
Ik ook. Met vier jaar was ze zo jarig. Er zo mee bezig. Ook met vier jaar en drie maanden. Dan gaan ze hun vijfde feestje alvast plannen en mensen uitnodigen voor de verjaardag.
F vertelde me alvast wie er op z'n verjaardagsfeestje mag komen (in mei 2019 ) (weet ze van hoor ). Ze heeft het al weken over wie er na wie jarig is en vandaag was ze zo groos: «nu ben ik de volgende!!»
En zo lief, toen ik vroeg of ze iets wenste voor dr verjaardag zei ze: «alleen een skateboard want ik heb al zoveel»
Dus nu wacht er een regenboogskateboard op haar. Ik heb er zin in 😍 Nu eerst nog even meeblèren op de parkeerplaats bij t vliegveld in mn nieuwe 💛auto💚met🧡mega❤stereo💙
Wat leuk dat je zus komt.
Heel veel plezier vandaag. Ik ben benieuwd hoe ze haar skateboard vindt.
Wat tof dat je zus is overgekomen Vooral de gereedschapsset viel in de smaak «oh dan kan ik ook een werkman zijn!» Skateboard is tof maar maakt krassen op het nieuwe terras dus manlief zat te piepen. Ik kan weer helemaal dat jarig-gevoel van vroeger terughalen. Het gevoel dat alles fijn is, iedereen lief is en je gewoon heel gelukkig bent.
S is gisteren met zijn papa en zus naar World of Dino's in de Jaarbeurs geweest. Het was leuk opgezet aldus mijn man, maar geen ding om je de hele dag te vermaken. Na een uur of 2-2.5 ben je er wel klaar. We hadden ook niet verwacht dat het een dagvullend iets zou zijn overigens, dus dit was prima voor ons. S ging voor het eerst met de trein (en papa ook
) dus dat was al een belevenis op zich. S vond de dino's ge-wel-dig en heeft samen met grote zus een speurtocht gedaan. Ik heb geen enkele foto waar S goed op staat omdat hij helemaal onder de indruk was van alles daar en dus niet stil stond. 's Avonds toen hij naar bed ging zei hij: "Mam als ik later groot ben dan wil ik een dino worden." Voor dinoliefhebbers die in de buurt van Utrecht wonen misschien een leuke tip voor regenachtige vakantiedagen. En via spoordeelwinkel is een leuke treincombi te koop dus ook als je verder weg woont best nog leuk om te doen. Mijn man was een paar dagen naar Berlijn is gisteravond thuis gekomen en de kinderen zijn weer rustiger.
Vandaag een dag thuis even rust in de tent. Bad in de tuin en verder liggen ze graag op de trampoline. Ik heb er maar even handdoeken op gelegd want ze lagen er zo op en dat ding was echt te heet
SPOILER
Ik kom hier binnenvallen, ik heb sinds vorige vrijdag een kleuter en ik heb gelijk een vraag aan jullie!
Hoe gaat het met de zelfstandigheid van jullie kinderen van 4? Ik vraag dit omdat Nora niet zelfstandig is, of niet wilt zijn. Ik denk het laatste. Vriend en ik moeten alles maar voor haar doen, anders wordt het krijsen. Zelfs haar eten blazen als het warm is vertikt ze. Vanavond ook, ik bracht haar naar bed, wilde ze een dekentje over zich heen wat naast haar lag. Waarop ik zei dat als ze een dekentje wilde, ze het zelf over haar heen moest leggen. Ook weer krijsen. Uiteindelijk kwam vriend boven wat er aan de hand was en die heeft een deken over haar heen gelegd en we hebben gelijk een mooi meningsverschil gehad dat vlak voor het slapen gaan dit niet de manier is en dat ik gewoon een deken over haar heen had moeten leggen. Dusja, ik ben nogal een frustro op het moment
Ik wil haar wat zelfstandiger laten worden door haar meer dingen zelf te laten doen, maar vriend blijft alles maar voorkauwen.. Aan de andere kant, reageer ik niet overtrokken en moet ik gewoon denken, ach het is nog maar een klein kind, ze moet later nog zoveel zelf kunnen. Zoiets. Ik vind het lastig om er een balans in te vinden.Ik ben zeer benieuwd hoe het volgende maand op school zal gaan.. Dan moet ze dingen wel zelf gaan doen...
[ Bericht 6% gewijzigd door Sunshine1982 op 26-07-2018 20:59:32 ]
Sarah is dan officieel nog geen 4, maar ze doet tegenwoordig wel steeds meer zelf, al blijven de stomste dingen reden tot krijsen als zij het naar eigen idee niet zelf kan...quote:
Room, gefeliciteerd! Fijn dat jullie een heerlijke dag hebben gehad!
Ik kom hier binnenvallen, ik heb sinds vorige vrijdag een kleuter en ik heb gelijk een vraag aan jullie!
Hoe gaat het met de zelfstandigheid van jullie kinderen van 4? Ik vraag dit omdat Nora niet zelfstandig is, of niet wilt zijn. Ik denk het laatste. Vriend en ik moeten alles maar voor haar doen, anders wordt het krijsen. Zelfs haar eten blazen als het warm is vertikt ze. Vanavond ook, ik bracht haar naar bed, wilde ze een dekentje over zich heen wat naast haar lag. Waarop ik zei dat als ze een dekentje wilde, ze het zelf over haar heen moest leggen. Ook weer krijsen. Uiteindelijk kwam vriend boven wat er aan de hand was en die heeft een deken over haar heen gelegd en we hebben gelijk een mooi meningsverschil gehad dat vlak voor het slapen gaan dit niet de manier is en dat ik gewoon een deken over haar heen had moeten leggen. Dusja, ik ben nogal een frustro op het moment
Ik ben zeer benieuwd hoe het volgende maand op school zal gaan.. Dan moet ze dingen wel zelf gaan doen...
Ze heeft hier gewoon de pech dat ze soms op haar broertje moet wachten.
En je zegt het zelf al, op school zal ze wel moeten...
Dat is inderdaadquote:
[..]
Sarah is dan officieel nog geen 4, maar ze doet tegenwoordig wel steeds meer zelf, al blijven de stomste dingen reden tot krijsen als zij het naar eigen idee niet zelf kan...
Ze heeft hier gewoon de pech dat ze soms op haar broertje moet wachten.
En je zegt het zelf al, op school zal ze wel moeten...
Afgelopen maandag was ze met een vriendinnetje, ook van 4, naar Plaswijck en zij deed alles zelf terwijl ik alles bij Nora zelf moest doen (sandalen uitdoen, korte broek uitdoen, etc.) Dan voel ik me vergeleken bij haar moeder wel een beetje een faalmoeder. En ik weet echt dat geen kind hetzelfde is en Nora ook dingen heeft wat zij heel goed kan, maarja.. Merk dat ik dit een beetje lastig vind Niet en gilt snel maar ik ga er niet in mee. Oma zei gisteren toen ik zei kom op ik moet nog naar de aldi van ga maar ik regel het wel met hem. Hij heeft zitten gillen dat ik weg ging! Daarna na 2 uur staking zijn brood opgegeten, ijsje gehad die Jan ook had gehad en daarna oma geholpen met afruimen waarna hij mij mocht bellen of ik hem wilde ophalen (en ik was net klaar bij de Aldi om de hoek
)Kortom het is een fase. Pick your battle. Als ze moe is en in bed ligt nou leg die deken er over heen. Als ze smorgens al vertikt met aankleden dan zeg je, je mag pas beneden komen als je aangekleed bent.
En op school moeten ze wel. Vegen ze echt hun billen zelf (wat ze huis spontaan niet kunnen), doen ze zelf de schoenen aan evt met hulp van een klasgenoot. En ja ze komen wel eens thuis na gym met het shirt binnenstebuiten maar wat boeit het
Misschien wil ik wel te veel. Ik heb me dat ook afgevraagd. Maar als ze dan weer heel de boel bij elkaar krijst omdat ze zelf haar kont moet afvegen na het plassen, dan weet ik niet wat wijsheid is. Wachten tot het gillen klaar is en zelf laten doen, of dat ik het maar weer ga doen. Om maar even een voorbeeld te geven.quote:
Die jongste van mij test ons en ook opa en oma uit. Stront eigenwijs!
Niet en gilt snel maar ik ga er niet in mee. Oma zei gisteren toen ik zei kom op ik moet nog naar de aldi van ga maar ik regel het wel met hem. Hij heeft zitten gillen dat ik weg ging! Daarna na 2 uur staking zijn brood opgegeten, ijsje gehad die Jan ook had gehad en daarna oma geholpen met afruimen waarna hij mij mocht bellen of ik hem wilde ophalen (en ik was net klaar bij de Aldi om de hoek
Kortom het is een fase. Pick your battle. Als ze moe is en in bed ligt nou leg die deken er over heen. Als ze smorgens al vertikt met aankleden dan zeg je, je mag pas beneden komen als je aangekleed bent.
En op school moeten ze wel. Vegen ze echt hun billen zelf (wat ze huis spontaan niet kunnen), doen ze zelf de schoenen aan evt met hulp van een klasgenoot. En ja ze komen wel eens thuis na gym met het shirt binnenstebuiten maar wat boeit het
Maargoed, ik moet het denk ik los laten... Op school komt het vast goed
Wat geeft ze zelf voor reden dat ze het niet zelf wil doen?quote:
[..]
Misschien wil ik wel te veel. Ik heb me dat ook afgevraagd. Maar als ze dan weer heel de boel bij elkaar krijst omdat ze zelf haar kont moet afvegen na het plassen, dan weet ik niet wat wijsheid is. Wachten tot het gillen klaar is en zelf laten doen, of dat ik het maar weer ga doen. Om maar even een voorbeeld te geven.
Maargoed, ik moet het denk ik los laten... Op school komt het vast goed
Geen zin. Mama, jij moet het doen *snikhuilkrijsgilsnikhuilkrijsgilrepeat*quote:
[..]
Wat geeft ze zelf voor reden dat ze het niet zelf wil doen?
Ze plast uit haar kont ofzo?quote:
[..]
haar kont moet afvegen na het plassen,
Je snapt wat ik bedoel.quote:
Heb je al eens op een ander moment met haar daarover gepraat? Dus niet als ze middenin zo’n moment zit, maar tijdens het wandelen ofzo?quote:
[..]
Geen zin. Mama, jij moet het doen *snikhuilkrijsgilsnikhuilkrijsgilrepeat*
Ja ok sorryquote:
Goed ideequote:
[..]
Heb je al eens op een ander moment met haar daarover gepraat? Dus niet als ze middenin zo’n moment zit, maar tijdens het wandelen ofzo?
Ik heb dat al eens een keertje gedaan en toen kreeg ik als antwoord 'maar ik wil dat gewoon niet doen'. 'Waarom niet dan' 'Daarom niet'. Maar we gaan vooruit met Woezel en Pip wcpapier, voorheen wilde ze zelfs het wcpapier niet zelf afscheuren na het plassen. Ga morgen het er morgen weer eventjes met haar over hebben.
Dat klinkt goed Nikki! Is er airco? Dan ga ik daar ook meteen slapen
Je man voor het eerst met de trein trouwens?
daarom zeg ik ook pick your battle. Kijk naar het moment, is ze al moe en overprikkeld help dan, maar je hoeft ook niet altijd te doen wat zij wil. Ik zeg ook wel eens als je dat wil moet je wachten ik ben bezig. Na 5 min heeft hij het zelf gedaan omdat het te lang duurt.quote:
[..]
Misschien wil ik wel te veel. Ik heb me dat ook afgevraagd. Maar als ze dan weer heel de boel bij elkaar krijst omdat ze zelf haar kont moet afvegen na het plassen, dan weet ik niet wat wijsheid is. Wachten tot het gillen klaar is en zelf laten doen, of dat ik het maar weer ga doen. Om maar even een voorbeeld te geven.
Maargoed, ik moet het denk ik los laten... Op school komt het vast goed
Wat betreft billen vegen. Kleine kindjes kunnen er soms nog niet goed bij om op de juiste manier te vegen.
Enige voorwaarde, ik laat me niet commanderen. Dan mag ze het zelf doen of het nog even lief vragen. En soms moet ze natuurlijk even wachten omdat ik bezig ben.
Het helpt wel om haar die vrijheid in keuze te geven want er komt steeds op een ander vlak wat meer zelfstandigheid in. Maar dit kind doet nou eenmaal de dingen op haar eigen moment.
Helaas poepen ze meestal 2 soms wel 3 keer per dag, dus het blijft niet bij één enkele keer niet goed afvegen.Oh en gisteren heb ik haar zelfs even in de peutertula gedragen
Ik vind het gewoon lastig om op dat moment te bepalen wat het juiste is om te doen. En ik weet van mezelf dat ik nogal principieel ben, ook betreft opvoeding. Ik moet dat ook gewoon leren los te laten....Elk kind wil op een gegeven moment zo zelfstandig mogelijk zijn. En het scheelt me zoooooveel gemopper en gevloek als ik haar help als ze dat wil.
Overigens hebben wij vaak in de avond ook geen opvoedtijd. We laten heus niet alles over onze kant gaan, maar we zien wel meer door de vingers bij een kind dat gewoon moe is van de dag en daardoor lui of onredelijk.
Dat idee dat het op school wel goed zal komen: dat was bij I niet perse zo. I doet het prima op school, maar van de juf kregen we wel al snel terug (en het blijft een aandachtspunt) dat ze nog veel hulp nodig had bij het aan- en uitkleden, jas aantrekken, tas inpakken en dichtdoen. Het is bij I niet zozeer luiheid, maar ook onhandigheid. Dat leidt dan weer tot frustratie en onzekerheid.
Ik denk dat het goed is om dit goed met je partner te bespreken en ook met hem over te hebben dat het jullie taak is om haar hierin te stimuleren. De vraag is alleen wanneer, bij welke activiteiten en hoe. Niet alles tegelijk, maar een paar speerpuntjes vaststellen.
Ik ben op gegeven moment maar weer met het stickerssysteem begonnen wat betreft het zelf aankleden. Maar ja, nu in de zomer is aankleden niet zo'n punt. Ze trekt een jurkje over haar hoofd en is klaar. Dat jurkje zit dan nog wel 7 van de 10 achterstevoren dus nu is de regel dat ze alleen een sticker krijgt als de kleding ook echt goed aangetrokken is. Vond ze heel gemeen en oneerlijk.
.Op mn werk ook. Kinderen kleden zich van top tot teen zelf aan en als ouders komen halen moeten ze ineens hulp met hun klittenbandschoenen
Een collega had daar een theorie over die ik op zich wel aannemelijk vind. Die zeidbat dit een manier is voor kleuters om genegenheid te zoeken bij ouders. Dat het een uiting is van zorg, behoefte aan intimiteit. Il vind dat in het geval van kindjes die vaak naar kdv of school gaan niet eens zo onwaarschijnlijk klinken.
Ik heb vaak gewoon zo onwijs weinig zin om er veel woorden aan vuil te maken dus ik ga er best ver in mee. Ik weet dat ze het in de kdv wel allemaal kan en doet, dus het zal wel loslopen.
Want Ow (en Js) kunnen mij ook weer heel goed helpen als het nodig is..
Zeker nu, even boven iets voor mij halen ofzo..
En dat ze dan opeens geen jas kunnen aandoen perfect voorbeeld met deze temperaturen
laat ik gewoon. Op school/kdv doen ze het wel Nog gefeliciteerd.quote:
[..]
Ze gaat pas met 6 jaar naar school
Zeker een mijlpaal. De cadeaus liggen klaar en de vlaggen zijn opgehangen. Ze ging naar bed met «vandaag is de laatste dag dat ik 3 ben». Ben benieuwd hoe ze morgen wakker wordt.
Even uit nieuwsgierigheid: met welke reden gaat je kind vanaf 6 jaar naar school?
.Hier sluit ik me helemaal bij aanquote:
In herken wel veel in het gedrag sunshine. Ik weet dat ze het meeste kan (ik zie het op het kdv) en toch vraagt ze standaard om hulp.
Op mn werk ook. Kinderen kleden zich van top tot teen zelf aan en als ouders komen halen moeten ze ineens hulp met hun klittenbandschoenen
Een collega had daar een theorie over die ik op zich wel aannemelijk vind. Die zeidbat dit een manier is voor kleuters om genegenheid te zoeken bij ouders. Dat het een uiting is van zorg, behoefte aan intimiteit. Il vind dat in het geval van kindjes die vaak naar kdv of school gaan niet eens zo onwaarschijnlijk klinken.
Ik heb vaak gewoon zo onwijs weinig zin om er veel woorden aan vuil te maken dus ik ga er best ver in mee. Ik weet dat ze het in de kdv wel allemaal kan en doet, dus het zal wel loslopen.
Inmiddels mág ik met enige regelmaat niet meer helpen, dus ik geloof wel dat het vanzelf goed komt.
Ik merk wel dat M op school veel handige trucjes heeft geleerd vooral voor het uittrekken van kleding.
Van mij wil hij vaak niks aannemen maar op school leert hij het van vriendjes en dan is het wel goed.
Ik help hem afhankelijk van hoe druk ik ben en hoe hij het vraagt. Het aan/uitkleden doet hij nu helemaal zelf maar billen af vegen vindt hij vies en doe ik.
En wat Loj zegt M doet ook heel veel voor mij. Spullen ophalen of bv de tafel dekken.
Gisteren heb ik ze zelfs de ramen laten wassen terwijl ik met een kop koffie op de bank zat, het zag er prachtig uit
Kleuter vindt het ook leuk om ramen te wassen, het enige lastige is dat d'r zusje elke keer in de emmer gaat zitten
officieel een kleuter♡ Zondag haar feest al gevierd en vandaag nog dunnetjes want vanavond uit eten met mijn oma die 80 wordt vandaag♡
Wat was ze jarig zondag! echt heel bewust van haar feest en dat haar vrienden voor haar kwamen, em ze is ook echt groot ineens, Klaar voor de volgende fase in haar leven.
Gefeliciteerd!quote:
Zondag haar feest al gevierd en vandaag nog dunnetjes want vanavond uit eten met mijn oma die 80 wordt vandaag♡
Wat was ze jarig zondag! echt heel bewust van haar feest en dat haar vrienden voor haar kwamen, em ze is ook echt groot ineens, Klaar voor de volgende fase in haar leven.
[ afbeelding ]
Gefeliciteerd GM met je echte kleuter
Sac tetterde van het weekend. Sinterklaas is echt wel dood die is al veel te oud. Terwijl grote zus op vakantie vroeg naar hoe het zat met tol. En ik zei dat je dat ook in Spanje moet betalen.
Nou dan kon Sinterklaas maar beter een abonnement nemen als hij hier speelgoed ging kopen.
Vandaag met B naar Dinoworld in Utrecht geweest. Even een uitje in de vakantie met hem. Maar viel best tegen.
Blij dat het voor ons maar 10 minuten rijden is. We hadden het dino deel in ruim een uur wel gezien en dat terwijl ik echt elk bordje heb gelezen en we ook bij elke dino rustig hebben gekeken en gekletst. In het speeldeel vermaakte hij zich prima maar gezien de (online) prijs niet echt in verhouding.B vond het leuk maar ook niet bijzonder.
Sowieso beginnen we nu te merken dat ie 6 weken vakantie heeft en echt alles in onze straat op vakantie is. Hij gaat wel 2 dagen naar de BSO en ik heb nu ook vakantie maar hij is aardig lamlendig. Morgenmiddag ga ik ook weer met hem op pad, er stopt hier op 1 minuut fietsen een fietsboot op de Vecht, ik ga met hem 2 haltes meevaren (45 minuten) en dan terugfietsen.
Respect voor ouders die altijd 6 weken hele weken thuiszijn met hun kroost....(wij gaan normaal ruim 3 weken op vakantie, dat breekt de vakantie aardig)
Gefeliciteerd GM!
5wk in het onderwijsquote:
Volgens mij kunnen alleen mensen in het onderwijs 6 weken lang thuis zijn met hun kind. (of mensen die sws al thuis zijn). Anders ben ik jaloers op het aantal vakantiedagen
Gefeliciteerd GM!
. .Mijn vrouw staat voor de klas en is dus 5 weken vrij normaal gesproken.
6 wk in het VO (en die ene week is niet verplicht in het PO toch? Je hebt gewoon 6 wkn vrij toch?)quote:
Vandaag waren wij naar de prinsen- en prinsessendag in Paleis het Loo. Dat was een groot feestje voor I, en ook Y heeft er op zijn manier van genoten. Wat een heerlijke plek is het toch, lekker ruim opgezet, mooie tuinen en met museumjaarkaart gewoon gratis.
. We zijn op vakantie in een particulier vakantiehuisje in Wapenveld, bij heel vriendelijke mensen, heerlijke grote tuin erbij, met hangmatten, schommel, badje, veel schaduw,. Bij terugkomst van Paleis het Loo mocht I spelen met mooie (wel oude
) hakschoenen van de gastvrouw. Ze heeft vervolgens de hele avond assepoester nagespeeld. .Nope niet meer. Laatste week moeten wij er weer zijn. Niet de hele week volle dagen maar je mag niet meer op vakantie zijn. Eerst was alleen de laatste vrijdag verplicht.quote:
[..]
6 wk in het VO (en die ene week is niet verplicht in het PO toch? Je hebt gewoon 6 wkn vrij toch?)
Mijn vrouw moet die laatste week verplicht op school zijn. Bij haar altijd al zo geweest.quote:
[..]
6 wk in het VO (en die ene week is niet verplicht in het PO toch? Je hebt gewoon 6 wkn vrij toch?)
Oh, zeker ter ‘verlaging’ van de werkdruk... bij ons is de 7e week er inderdaad ook vanaf gehaald vanwege die redenquote:
[..]
Nope niet meer. Laatste week moeten wij er weer zijn. Niet de hele week volle dagen maar je mag niet meer op vakantie zijn. Eerst was alleen de laatste vrijdag verplicht.
Overigens mag je maar drie dagen verplicht gevraagd worden op school te komen (in de een ste en laatste week in totaal) in t PO
https://onderwijs.cnvconn(...)/Opmaak_vakantie.pdf
En
https://www.aob.nl/nieuws(...)f-40-urige-werkweek/
Dat veel scholen het anders doen maakt het nog boet ok...
In het onderwijs (nou ja op school van mijn vrouw) nemen ze de regels wel vaker ruim. Vanaf dag 1 dat ze daar werkt (11 jaar nu) moet ze de laatste week van de zomervakantie minstens 3 dagen aanwezig zijn. Daarnaast hoort bij werkdruk verlagen in meerdere vakanties 1 dag terugkomen. Die mag ze nu nog weigeren maar wordt verre van gewaardeerd.quote:
[..]
Oh, zeker ter ‘verlaging’ van de werkdruk... bij ons is de 7e week er inderdaad ook vanaf gehaald vanwege die reden
Overigens mag je maar drie dagen verplicht gevraagd worden op school te komen (in de een ste en laatste week in totaal) in t PO
https://onderwijs.cnvconn(...)/Opmaak_vakantie.pdf
En
https://www.aob.nl/nieuws(...)f-40-urige-werkweek/
Dat veel scholen het anders doen maakt het nog boet ok...
Om over alle studiedagen op haar roostervrije dag nog maar te zwijgen.
Echt, het is dat ze zo'n hart voor het vak en de kinderen heeft anders was ze allang gillend weggelopen.
MAAR voor de komende jaren wel heeeeeel fijn dat ze 99% van de vakanties van B en over 4 jaar J kan afdekken zeg maar. Dat vinden we een luxe.
deze leeftijd zal wel lastig worden als ze echt naar school willen. Opvang is dicht meestal nu in vakantie door te weinig animo dus hij kan ook niet meer heen. Hij ging maar 1x in de week maar toch.Oververhitting, migraine en schouder uit de kom gehad dus ja... Wel zo leuk mogelijk de vakantie doorgebracht. Alleen autorijden enzo gaat nog niet lekker maar gelukkig reed mijn man alles.
Vrijdag extra zwemles omstandigheden er plek was
Gisteren heerlijk naar het heerdestrand geweest en Jan mopperde wel wat dat hij de bandjes om moest want hij kant toch zwemmen! Klopt maar nog geen diploma dus die gok neem ik niet. Op het einde mocht hij even een stukje naast mij zwemmen en deed het echt heel netjes.
Vandaag weer zwemles gehad en net vanavond een appje dat hij het super goed doet en vanaf nu elke les met kleren aan mag zwemmenSPOILER
diploma A komt in zicht B heeft de Donald Duck helemaal ontdekt, kan heel lang in 1 donald duckje bladeren. Hij had zaterdag van mij zo'n pocket gehad en vanochtend lag hij daar in zijn bed in te 'lezen'. Meteen een cadeau voor zijn 5e verjaardag: abo op de Duck.
We zijn gisteren de hele dag naar de M'veense Plassen geweest, die jongen heeft totaal geen waterangst. Duikt nu onder, van luchtbedden af etc. Allemaal met bandjes om uiteraard. Hij vindt het daar nog steeds zo fijn. Voor ons staat een vouwwagen en hij kan heel goed opschieten met de kindjes daarvan. Zo leuk om te zien. Het zijn nogal rouwdouwers zeg maar, wat goed is voor B om wat tegenwicht te krijgen tijdens het spelen.
Hij is wel doodop, hij slaapt goed (gisteren 08:30, vandaag voor de BSO met moeite om 08:00 wakker kunnen krijgen) maar is echt zo moe nu. Hij is toe aan minder weer denk ik (wie niet). Nadeel is alleen dat we net deze week elke dag kraamvisite krijgen, weken rustig aan gedaan. Ook allemaal visite met kinderen. Volgende week wordt het rukweer volgens mij, dan gaan we lekker binnen in onze familie bubbel zitten. Lego'en, Duckies lezen etc.
Er is ook Donald Duck Junior, dat heeft wat rustigere verhalen en is geschikt voor kinderen die net hebben leren lezen. J vindt het geweldig om in te bladeren en uit voorgelezen te worden.quote:
Meteen een cadeau voor zijn 5e verjaardag: abo op de Duck.
Ah dat wist ik niet, thx!quote:
[..]
Er is ook Donald Duck Junior, dat heeft wat rustigere verhalen en is geschikt voor kinderen die net hebben leren lezen. J vindt het geweldig om in te bladeren en uit voorgelezen te worden.
Hij verzint nu zelf de verhalen naar aanleiding van de plaatjes, erg leuk.
Nu was ik laatst naar een fietsenwinkel geweest, omdat ik graag een fatsoenlijke fiets wil (heb nu een oud barrel) waar ik een kinderzitje achterop kon doen. De verkoopster stelde me de onverwachte maar zeer wezenlijke vraag: hoe denk je op te gaan stappen?
Fiets is echt puur bedoeld voor af en toe een gezinsuitje, heb hem verder niet nodig. Het lijkt inderdaad veel handiger om een damesfiets aan te schaffen, zonder stang. (Ik ben niet zo groot, dus das geen probleem). Maar ik zat toch wel te denken, wat voor fiets hebben andere vaders, die kinderen achterop hebben zitten?!
Een verhoginkje zoeken dus!Maar wat is nou het nut van zo'n stang? Dat is toch alleen maar een extra onhandigheid die herenfietsen om 1 of andere reden hebben?
Als je al een herenfiets hebt snap ik best dat je trucjes uithaalt om toch je been over die stang te zwaaien zonder je kind te lanceren, maar als je nog een fiets moet aanschaffen zou ik voor 1 zonder stang gaan.
Maar dat is misschien ook afhankelijk van hoeveel kinderen je hebt en hoe lang je dus nog een kind achterop hebt.
maar veel mannen vinden het een beetje een aantasting van hun mannelijkheid als ze op een "damesfiets" moeten rijden, dus dat is de voornaamste reden vaak dat ze daar voor kiezen.mijn man pakt mijn moederfiets als hij eentje achterop moet hebben. Ik zou zelf ook voor een dames fiets gaan als ik jou wasquote:
Ik ben niet zo actief hier maar stel als vader van een kleuter af en toe een vraagje.
Nu was ik laatst naar een fietsenwinkel geweest, omdat ik graag een fatsoenlijke fiets wil (heb nu een oud barrel) waar ik een kinderzitje achterop kon doen. De verkoopster stelde me de onverwachte maar zeer wezenlijke vraag: hoe denk je op te gaan stappen?
Fiets is echt puur bedoeld voor af en toe een gezinsuitje, heb hem verder niet nodig. Het lijkt inderdaad veel handiger om een damesfiets aan te schaffen, zonder stang. (Ik ben niet zo groot, dus das geen probleem). Maar ik zat toch wel te denken, wat voor fiets hebben andere vaders, die kinderen achterop hebben zitten?!
Het gaat nu wel weer. Kan mijn arm nog niet helemaal omhoog doen zonder pijn dus was op hangen is even een taak van mijn man....quote:
Ai Goitske dat klinkt niet fijn nee! Hoe gaat het nu met je, van alles hersteld?
B heeft de Donald Duck helemaal ontdekt, kan heel lang in 1 donald duckje bladeren. Hij had zaterdag van mij zo'n pocket gehad en vanochtend lag hij daar in zijn bed in te 'lezen'. Meteen een cadeau voor zijn 5e verjaardag: abo op de Duck.
We zijn gisteren de hele dag naar de M'veense Plassen geweest, die jongen heeft totaal geen waterangst. Duikt nu onder, van luchtbedden af etc. Allemaal met bandjes om uiteraard. Hij vindt het daar nog steeds zo fijn. Voor ons staat een vouwwagen en hij kan heel goed opschieten met de kindjes daarvan. Zo leuk om te zien. Het zijn nogal rouwdouwers zeg maar, wat goed is voor B om wat tegenwicht te krijgen tijdens het spelen.
Hij is wel doodop, hij slaapt goed (gisteren 08:30, vandaag voor de BSO met moeite om 08:00 wakker kunnen krijgen) maar is echt zo moe nu. Hij is toe aan minder weer denk ik (wie niet). Nadeel is alleen dat we net deze week elke dag kraamvisite krijgen, weken rustig aan gedaan. Ook allemaal visite met kinderen. Volgende week wordt het rukweer volgens mij, dan gaan we lekker binnen in onze familie bubbel zitten. Lego'en, Duckies lezen etc.
Ik heb laatst een hele stapel duckies op de rommelmarkt gekocht. Liggen een paar in de auto jongens vinden het geweldig. Bedenken zelf het verhaal. Kijken ook graag naar de Ducktales
Nou ja, maar het is toch niet zo dat een damesfiets minder stevig is?quote:
De stang geeft het frame extra stevigheid, dus zinloos zijn ze zeker niet
jawelquote:
[..]
Nou ja, maar het is toch niet zo dat een damesfiets minder stevig is?
Ik haat herenfietsen, vorig jaar fietste ik er op 1 met kind achterop in het zitje. Ik schopte hem er eerst bijna af en schrok toen zo dat we bijna met fiets en al op de grond vielen
Beterschap Goitske!
Afgelopen week waren we een weekje weg in NL. Super weer voor strand natuurlijk! F vond het fantastisch, heeft veel in het water gespeeld en het samenspelen met zus ging goed
Vandaag was hij weer naar de BSO en de invloeden daar..... samen met wat andere jongetjes vindt hij het heel grappig om z'n billen te laten zien. Steeds z'n broek laten zakken en aan die billen zitten. Wat moet ik daar nou mee? In huis zeggen we er wat van en moet hij z'n broek weer aan doen. Lijkt me voor O ook niet zo'n mooi uitzicht om steeds haar broers bilnaad te moeten zien
Is het een fase die meer kinderen doorlopen?Mijn peuter heeft die fase al..quote:Op dinsdag 7 augustus 2018 21:44 schreef Fazzoletti het volgende:
Is dat niet al achterhaald?
Ik haat herenfietsen, vorig jaar fietste ik er op 1 met kind achterop in het zitje. Ik schopte hem er eerst bijna af en schrok toen zo dat we bijna met fiets en al op de grond vielen
Beterschap Goitske!
Afgelopen week waren we een weekje weg in NL. Super weer voor strand natuurlijk! F vond het fantastisch, heeft veel in het water gespeeld en het samenspelen met zus ging goed
Vandaag was hij weer naar de BSO en de invloeden daar..... samen met wat andere jongetjes vindt hij het heel grappig om z'n billen te laten zien. Steeds z'n broek laten zakken en aan die billen zitten. Wat moet ik daar nou mee? In huis zeggen we er wat van en moet hij z'n broek weer aan doen. Lijkt me voor O ook niet zo'n mooi uitzicht om steeds haar broers bilnaad te moeten zien
Haar favoriet:
"Lou heb jij een scheetje gelaten? Ik ruik 'm helemaal hier!"
Lou: "Jaaaaa
*rent naar mij en trekt haar broek en onderbroek naar beneden met haar blote billen naar mij toe* kun je het scheetje zo nóg beter ruiken?! " En in een deuk dat ze dan ligt
. Ik zou het maar lekker even laten gaan, Fazz. Z'n zus krijgt er vast geen trauma van. En een trauma voorzie ik ook niet nee Franny Het zijn echt van die buien, soms dagen niet en dan weer een dag dat hij 10x z'n broek uittrekt. Op school speelde dit ook al, er had zelfs een jongetje op het schoolplein gepoept wat F ontzettend grappig vond
lolTeun trok zijn broek op de BSO naar beneden. En dan komt naar achteren en op z'n Billenslaan en roepen billen dans! Billen dansquote:
Ik wist dat ik op Lou zou kunnen rekenen
Het zijn echt van die buien, soms dagen niet en dan weer een dag dat hij 10x z'n broek uittrekt. Op school speelde dit ook al, er had zelfs een jongetje op het schoolplein gepoept wat F ontzettend grappig vond
B kan zich uren vermaken met lego en bouwt ook echt, verzint van alles.
Vooral voor mijn vrouw fijn vandaag, hij reageert zich de laatste tijd op haar af. De nieuwe situatie met een zusje en een moeder die of slaapt of met J bezig is, is niet niks voor het jochie. Al vind ik nog dat ie het heel goed doet.
Skittles, ik moest heel hard lachen
Ik moet zeggen dat ik de ontvangst ook altijd erg rommelig vind. Amper een goedemorgen, vandaag was er weer een vakantiekracht. B was duidelijk de jongste, kom dan even naar hem toe als je ziet dat hij lastig afscheid neemt, maar nee hoor, hij bleef popijopie met de oudere kinderen doen.
De enige reden waarom ik nog breng en toch wegga, is omdat ik weet dat ie het uiteindelijk erg leuk vindt. Als ik hem ophaal wil hij altijd nog even blijven.
Ze gaan vandaag ook slijm maken en dat vindt ie erg leuk en zijn favo juf zou om 09:00 beginnen.
Maar pfoeh mijn moederhart.....
Heel de bovenverdieping stond gisteren blank omdat F, die alleen onder de douche stond, de afvoer had volgestopt met bakjes
Het is zo'n afvoergeul met rooster, dat rooster had hij opgetild en zo de afvoer verstopt. Ik was de dame aan het voeden op bed dus had niets gezien of gehoord. Tot ik uit het bed stapte en natte voeten kreeg. Leuke lekkage ook beneden, gelukkig hebben we een houten plafond wat geen vochtvlekken geeft Vandaag spraken we er nog even samen over, hij vond het toch wel erg dat hij geen ijsje meer had gekregen van me na het douchen (had ik toegezegd). Maar ja, ik was toch wel boos en was te druk met de boel dweilen/droogmaken... vandaag kreeg hij alsnog z'n geliefde ijsje
Jan is gisteren gebeten door een kat. Dus ik heb even de huisarts gebeld en de tetanus was voldoende maar wel antibiotica. En die vind hij zoooo vies. Uiteindelijk door chocomelk gedaan en dan krijgt hij het weg (werkt wel goed mee)
Dus hij blik 7 dagen chocomelk krijgt hij normaal alleen op het terras of als hij geluk heeft bij oma
Eventjes inhaken op choco, ik maak chocomelk van rauwe cacao en warme melk. Beetje suiker erbij (anders bitter) en voila, lekkere en gezonde chocomelkquote:
Oh help Fazz!
Jan is gisteren gebeten door een kat. Dus ik heb even de huisarts gebeld en de tetanus was voldoende maar wel antibiotica. En die vind hij zoooo vies. Uiteindelijk door chocomelk gedaan en dan krijgt hij het weg (werkt wel goed mee)
Dus hij blik 7 dagen chocomelk krijgt hij normaal alleen op het terras of als hij geluk heeft bij oma
zeikerd heeft zelfde als zijn vader... Drinkt alleen chocomelk van chocomel en dan denk ik ach die paar x per jaar dat hij het krijgt. Alleen nu even een paar dagen achter elkaar aan ivm antibiotica innamequote:
[..]
Eventjes inhaken op choco, ik maak chocomelk van rauwe cacao en warme melk. Beetje suiker erbij (anders bitter) en voila, lekkere en gezonde chocomelk
Denk per jaar dat ik iets van 4 pakken koop. Vind det iets wat een feestje moet zijn en geen gewoonte ding.
Nu heeft hij "geluk"
Mag zijn AB met zuivel? Sommige mag dat niet ivm verminderde werkingquote:
Oh help Fazz!
Jan is gisteren gebeten door een kat. Dus ik heb even de huisarts gebeld en de tetanus was voldoende maar wel antibiotica. En die vind hij zoooo vies. Uiteindelijk door chocomelk gedaan en dan krijgt hij het weg (werkt wel goed mee)
Dus hij blik 7 dagen chocomelk krijgt hij normaal alleen op het terras of als hij geluk heeft bij oma
Voor Melba laatste keer sojayoghurt gebruikt, dat mocht wel en at hij als vla... met veel onderhandelen en elke keer een half uur janken...
huisarts gaf het aan roer maar door yoghurt, vla, appelmoes of wat hij lekker vind, dus het mag bij deze gelukkig welquote:
[..]
Mag zijn AB met zuivel? Sommige mag dat niet ivm verminderde werking
Voor Melba laatste keer sojayoghurt gebruikt, dat mocht wel en at hij als vla... met veel onderhandelen en elke keer een half uur janken...
Misschien tip voor de volgende x Alpro soja heeft ook chocolade en vanille houdbare vla staat bij de houdbare melkproducten. Die smaken prima. Teun vind alleen de gele vanille vla lekker bij de soja. Jan zegt dat ze beide lekker zijn (moest toch van de andere smaken af dus heeft hij opgegeten)
Vriendjes van de opvang gaan nu 1 voor 1 naar school (en ook nog allemaal naar de andere basisschool), sommigen heeft hij niet meer gezien want vertrokken in onze vakantie
ik weet dat voor kinderen dat allemaal nog niet zo speelt maar ik vond het toch een beetje zielig voor hem Vandaag wilde hij weeeer niet naar de opvang, elke keer “ik wil niet ik wil bij jullie blijven” en als we vragen hoe het was is het nu steeds “het was niet leuk, het was saai”.
Hebben jullie dit ook gehad en hoe heb je t aangepakt of gewoon laten uitsudderen? Hij moet nog tot eind oktober
Maar op een mensenleven is het natuurlijk maar erg kort. Even wat meer oogjes dichtknijpen als ie thuis wat uitraast en eyes on the future!
).[ Bericht 5% gewijzigd door Sunshine1982 op 16-08-2018 22:43:33 ]
) . V heeft het echt in zak en as uitgezeten het laatste half jaar, Frans vindt het ook niet meer leuk, maar als de leidsters vertellen over zn dag heeft hij gewoon prima gespeeld.Het is even niet anders en die 1,5 maand zijn zo om incl wennen!
En ik heb hier zelf gevraagd of ze een beetje uitdagendere puzzels en werkjes hadden, de leidsters werden er juist enthousiast van (nu zit Js wel al in een speciale peutergroep, met kring en werkactiviteiten). Trouwens een ongevraagde tip... geef straks op de basisschool wel al aan dat hij cognitief echt wel veel verder is. Groep 1 start nog met tellen tot 10 en puzzels van 16 stukjes enzo
Fazz! Wat een verhaal
wel “leuk” dat ze het daarna begrijpen hè!Mijn bijna kleuter gaat morgen voor de vier jaar check. Ben benieuwd wat ze van zijn spraak nu vinden
(en zenuwachtig voor de prik ).En ik ga maandag met mijn echte kleuter naar de bios. Nu is hij best angstig, is de incredibles 2 dan wat als film? Verder draait er niet zoveel en hij wil zo graag een keer... (of kan ik dan beter kijken of er wat draait in het omniversum)
Ik ben met mijn kleuter ook naar The incredibles 2 geweest, sommige stukjes zijn echt wel spannend ja. Maar die van mij vond het wel een superleuke film.quote:
Hier hetzelfde hoor Kwak! Ik herken het ook heel erg van bij mijn oudste.
En ik heb hier zelf gevraagd of ze een beetje uitdagendere puzzels en werkjes hadden, de leidsters werden er juist enthousiast van (nu zit Js wel al in een speciale peutergroep, met kring en werkactiviteiten). Trouwens een ongevraagde tip... geef straks op de basisschool wel al aan dat hij cognitief echt wel veel verder is. Groep 1 start nog met tellen tot 10 en puzzels van 16 stukjes enzo
Fazz! Wat een verhaal
Mijn bijna kleuter gaat morgen voor de vier jaar check. Ben benieuwd wat ze van zijn spraak nu vinden
En ik ga maandag met mijn echte kleuter naar de bios. Nu is hij best angstig, is de incredibles 2 dan wat als film? Verder draait er niet zoveel en hij wil zo graag een keer... (of kan ik dan beter kijken of er wat draait in het omniversum)
Qua ‘toe zijn aan school’ en cognitief snel zijn, het was voor mij, heel suf, echt wel een goede ‘omdenker’ om juist even niet dat cognitieve te benadrukken. Er zijn zóveel andere dingen die ze juist ook op deze leeftijd leren waar ze nog veel meer plezier van hebben dan het cognitieve: leren praten over emoties (eigen en die van de ander), geduld hebben, creatief spel, leren jezelf vermaken, etc. Want als je cognitief snel bent brengt school niet opeens megaverlossing ofzo, denk ik. Wat wel helpt is inderdaad het kunnen lezen! Juist als dat een beetje loopt kan je gewoon veel boeken toewerpen en vermaken ze zich daarmee. Sinds dochter echt goed leest en gewoon Paul Biegel boeken en bijv De boze heks-reeks zelf kan lezen (en op school volgens mij veel van die informatieboekjes
) is de verveling echt veel meer weg. En dan gaat het gewoon ook niet meer om ‘wauw ik kan lezen’ maar echt om alle mooie verhalen waarmee je dan toegang krijgt!Alleen mijn kleuter werd er enorm onzeker en gefrustreerd van dat hij dan een puzzel van 8 stukjes voor zijn neus had liggen of dat de juf aan hem vroeg hoeveel boeken er lagen op tafel ofzo.
Hij was daardoor (aanname
) afgelopen jaar behoorlijk dichtgeslagen en liet niets meer cognitiefs zien op school (en heel veel frustratie thuis) en pas toen de juf ons eindelijk geloofde begon hij weer open te bloeien. En groeide hij juist vooral op de punten, die jij zei
Oké incredibles gaat het worden
Oh ja daarom ben ik juist blij dat hij straks in een nieuwe omgeving komt en andere sociale dingen etc zal leren.quote:
Incredibles 2 vond mijn kleuter ook erg leuk!
Qua ‘toe zijn aan school’ en cognitief snel zijn, het was voor mij, heel suf, echt wel een goede ‘omdenker’ om juist even niet dat cognitieve te benadrukken. Er zijn zóveel andere dingen die ze juist ook op deze leeftijd leren waar ze nog veel meer plezier van hebben dan het cognitieve: leren praten over emoties (eigen en die van de ander), geduld hebben, creatief spel, leren jezelf vermaken, etc. Want als je cognitief snel bent brengt school niet opeens megaverlossing ofzo, denk ik. Wat wel helpt is inderdaad het kunnen lezen! Juist als dat een beetje loopt kan je gewoon veel boeken toewerpen en vermaken ze zich daarmee. Sinds dochter echt goed leest en gewoon Paul Biegel boeken en bijv De boze heks-reeks zelf kan lezen (en op school volgens mij veel van die informatieboekjes
Familie zegt weleens: wat moeten ze nou met hem in de kleuterklas. Dan zeg ik “nou, bijvoorbeeld niet meteen verstoppen als je een nieuw persoon ziet, langer dan vijf minuten op een stoel zitten, niet slaan of gillen als je boos bent, nieuwe vriendjes maken, je werkje afmaken, dingen opruimen
, luisteren en mensen laten uitpraten, anderen helpen, lekker spelen, etc” Ik was cognitief net zo ver als hij en ik weet nog hoe verwarrend en moeilijk ik school in het begin vond. Letterlijk niks snappen van de processen en de (christelijke) liedjes niet kennen enzo. Uitdagend genoeg denk ik.
Lijkt me superleuk als hij zo goed kan lezen over een poos dat hij echt leuke boeken kan lezen. T is nu vooral nog korte of frequente woorden. Klein beetje woordbeeld en veel spellend lezen. Heeft ie zichzelf geleerd en wil ni s avonds meehelpen met voorlezen steeds
want duurt ook lekker lang dan dus dubbelbonus voor hem!Een evenwichtige ontwikkeling is ook van belang voor het zelfvertrouwen. Ik zie bij mij op school regelmatig hoogbegaafde kinderen met een onevenwichtige ontwikkeling: wel heel slim maar op bepaalde gebieden echt niets voor elkaar krijgen of heel erg kinderlijk zijn (je tas niet zelf goed kunnen inpakken bijv, je werk niet organiseren, niet naar anderen kunnen luisteren, niet op een creatievere manier met stof omgaan, niet kunnen samenwerken). Dat is heel frusterend en ik vind dat daar dan iets is blijven liggen in eerdere jaren.
I had het geluk dat op het kdv tot het einde toe een paar kinderen van haar leeftijd bleven. Er viel wel steeds weer eentje af en ik merkte dat dit wat met haar deed; steeds zo'n afscheid en wetende dat het bij jou ook gaat gebeuren. Daarom hebben we met sommige kinderen, die naar een andere school gingen, wel een beetje contact gehouden. Dus een speelafspraakje in de speeltuin e.d. Dat begint nu wel te verwateren, op een jongetje na waar ze echt een enorme klik mee heeft. Maar iets 'behouden' van die tijd op het kdv en daarmee de overgang wat minder heftig maken, heeft hier wel gewerkt. I kan nog steeds een beetje nostalgisch doen over de peutergroep. Ze had ook twee hele fijne, lieve leidsters en ze deden veel leuke dingen. I houdt erg van knutselen, kleuren en rollenspelletjes en dat kon ze daar naar hartelust doen. Ik vond het ook wel mooi om te zien dat ze in die laatste fase ineens zorgzaam/moederlijk werd naar de jongere kinderen toe.
Mijn oudste was cognitief helemaal toe aan school maar sociaal emotioneel en ook motorisch was het een hele grote stap. Hij is van januari en heeft 2,5 jaar gekleuterd en juist opdie vlakken heeft hij echt flinke stappen gezet. Ik verwacht alleen nu in groep 3 wat minder uitdaging maar dat zien we wel.
In het kader van zo kan het ook:quote:
Helemaal eens Franny!
Mijn oudste was cognitief helemaal toe aan school maar sociaal emotioneel en ook motorisch was het een hele grote stap. Hij is van januari en heeft 2,5 jaar gekleuterd en juist opdie vlakken heeft hij echt flinke stappen gezet. Ik verwacht alleen nu in groep 3 wat minder uitdaging maar dat zien we wel.
O kon lezen toen hij naar groep 3 ging en eind groep 3 leest en rekent hij op niveau midden groep zes.
Echter sociaal emotioneel zit hij precies waar hij moet zijn.
Mijn jongetje is er niet eentje dat snel de boel op stelten zal zetten maar de juf heeft hem ook voldoende uitdaging weten te geven. Ze nam allerlei weet je dat boeken van thuis mee bijvoorbeeld. Hij is het tafeldiploma gaan doen.
Één en ander valt en staat met de juiste juf maar met toepassing van adaptief onderwijs zou het prima mogelijk moeten zijn om ook de snellere kinderen uitdaging te blijven bieden. Juist in de klas waar ze sociaal emotioneel op hun plek zijn.
en dan nog veel beperkter dan nu mogelijk is.quote:
Ja, er valt altijd wat te leren natuurlijk. M hoopt vooral op minder knutselwerkjes
My kind of guy R maakt nooit puzzels maar kan het ook niet goed. Hier wil hij ook niet meer naar de baby's van de kdv zoals hij zelf zegt. Gelukkig nog wat driejarige maar hij is oudste ondertussen. En stout doen kan overal dus ook met peuters natuurlijk. Maar lastig is het wel, nog maar drie keer ofzo dan school al
CB gehad, met prik. Van te voren voorbereid. Ogentest mocht met plaatjes gelukkig weer. Goedgekeurd. 103,5 cm en 19,5 kg. Prachtig lijstje, lengte nu gemiddeld, gewicht neemt wat af, beter. Prik gkng wel aardig. Weer trots. Nu zindelijkheid wat vandaag wel goed ging, afgelopen dagen iets minder.
De ekster heeft ook zijn geheugen op de betreffende locatie gelaten naar ik het aanneem.
plekken hier van de afstandsbediening is achter de kussens van de bank, onder de salontafel, bij de wc, in de keuken bij de koelkast/Koekjesland/snoeptrommel of speelhoekquote:
Ik heb een ekster in huis die dingen verstopt om te voorkomen dat zn broertje zaken onder zich neemt. Tnt ben ik naar mijn weten kwijt: een compleet nieuw paar schoenen, de afstandbediening en een pak batterijen. De zoektocht naar het nest heeft nog niks opgeleverd.
De ekster heeft ook zijn geheugen op de betreffende locatie gelaten naar ik het aanneem.
Tof! Welke lunchbox gebruik jij? Ik had hier tot op vanmorgen nog nooit van gehoord. Ik was op zoek naar wat ideetjes voor de inhoud van een lunchtrommel en ik kom op Bento uit. Superleuk! Ik ben me dus wat aan het oriënterenquote:
Welke uistekers gebruik je? Gewoon van de action ofzo?We hebben lunchbots bento's ik doe het niet altijd all out in vormpjes hoor.
De laatste periode helemaal niet omdat ik gewoon armen en handen tekort kom.
Maar wel met bento inhoud, veel groente en fruit, granen, zuivel, vleeswaren etc
Ja, preciesquote:
Aliexpress, en action en eigenlijk vanalles wel.
We hebben lunchbots bento's ik doe het niet altijd all out in vormpjes hoor.
De laatste periode helemaal niet omdat ik gewoon armen en handen tekort kom.
Maar wel met bento inhoud, veel groente en fruit, granen, zuivel, vleeswaren etc
Wat leuk zeg dit. Ik kijk denk ik eerst voor een lunchbox met vakjes bij Xenos o.i.d. Vind de orginele nogal prijzig. Maar ze hebben wel leuke accessoires.Wij hebben Bento boxen van Sistema. Heel tevreden over. Bento is bij mij geen figuurtjes ofzo maar inderdaad meer variatie (vleesjes, fruit groenten, eitje, restjes pasta als pasta salade.. alles snack style) en minder vaak brood.quote:
[..]
Ja, precies
Ja precies, ik moet me er nog even in verdiepen hoor. Genoeg voorbeelden gelukkigquote:
[..]
Wij hebben Bento boxen van Sistema. Heel tevreden over. Bento is bij mij geen figuurtjes ofzo maar inderdaad meer variatie (vleesjes, fruit groenten, eitje, restjes pasta als pasta salade.. alles snack style) en minder vaak brood.
Ik doe geen figuurtjes steken maak gewoon gebruik van de vakken
Maar wissel nog wel af, heb ook de systema Cube is ook handig soms
het nadeel vind ik dat de schotjes niet tot de deksel gaan dus dan kan het ene wel in het andere vakje komen. Maar als ik bijvoorbeeld een hele appel mee en koekje etc en dan zo de hele lunch meequote:
[..]
Wij hebben Bento boxen van Sistema. Heel tevreden over. Bento is bij mij geen figuurtjes ofzo maar inderdaad meer variatie (vleesjes, fruit groenten, eitje, restjes pasta als pasta salade.. alles snack style) en minder vaak brood.
Ik heb voor I nu deze lunchbox:quote:
[..]
Tof! Welke lunchbox gebruik jij? Ik had hier tot op vanmorgen nog nooit van gehoord. Ik was op zoek naar wat ideetjes voor de inhoud van een lunchtrommel en ik kom op Bento uit. Superleuk! Ik ben me dus wat aan het oriënteren
https://www.bol.com/nl/p/(...)=CPS&utm_content=txl
met bijbehorende 'pop up' drinkfles, die vind ik ook heel handig. Kwaliteit is goed en I vindt de kleur natuurlijk geweldig. Verder weet ik weinig van Bento. Ik vind het alleen fijn als ik naast boterhammen/broodje ook nog wat anders kan meegeven: worstjes, plakjes komkommer e.d.
Deze ga ik ook kopen, dank voor de tipquote:
[..]
Ik heb voor I nu deze lunchbox:
https://www.bol.com/nl/p/(...)=CPS&utm_content=txl
met bijbehorende 'pop up' drinkfles, die vind ik ook heel handig. Kwaliteit is goed en I vindt de kleur natuurlijk geweldig. Verder weet ik weinig van Bento. Ik vind het alleen fijn als ik naast boterhammen/broodje ook nog wat anders kan meegeven: worstjes, plakjes komkommer e.d.
. Beetje weemoedig word ik ervan dat deze fijne tijd voorbij is. Hebben anderen daar ook last van?Bij MyMepal kun je deze ook helemaal zelf ontwerpen, met eigen kleuren, afbeeldingen en tekstquote:
[..]
Deze ga ik ook kopen, dank voor de tip
Voor mijn kleuter heb ik er een gemaakt met dino’s, met bijpassende drinkbeker. Fijn ding inderdaad!Ik herken het een beetje, Franny, vanuit een iets ander uitgangspunt. Mijn kleuter is net begonnen op school, en ik merk ineens dat ik daar op moet letten met afspraken maken enzo. In die week dat hij nu gaat, heeft hij al zoveel opgestoken en allemaal regeltjes, woorden en gewoontes opgepikt op school. Ik krijg er een GTST-gevoel van: ‘De tijd van onbezorgdheid is voorbijjjjj’
Het weer doet trouwens ook veel. Voorgaande jaren was ik echt wel blij toen de school weer begon. Dit jaar vond ik het wel jammer. Maar je zit echt zo snel weer in het ritme.
Nu is de herfst begonnen en dat vi d ik ook erg fijn, maar ik had best nog wel vrij willen zijn
Beide kinderen hebben zich zo ontwikkeld in de weken thuis. O fietste ineens weg zo der zijwielen, praat als een wetenschapper en verzint de gekste dingen Zeker als je bedenkt dat we deze zomer ook een nieuw huis hebben gekocht en ons huidige huis komende week op funda zal staan. Maar goed,quote:
Ik vind het zo nog een behoorlijk drukke zomervakantie Franny
. Het is toch rustiger dan combi werken, gezin en schrijven voor mijn blog. . En drie weken echt op vakantie was heerlijk. Daardoor kon ik de administratieve gedoetjes rond de koop van het nieuwe huis goed aan. Telefoontjes met financieel adviseur afhandelen terwijl je een biertje drinkt op een terras is best te doen. .Leuk vooruitzicht, een nieuw huis! Fijn dat alles al rond isquote:
[..]
Zeker als je bedenkt dat we deze zomer ook een nieuw huis hebben gekocht en ons huidige huis komende week op funda zal staan. Maar goed,
Ik heb vandaag mijn dochter en de dochter van mijn zus van 1,5. Net naar de speeltuin geweest met zijn drietjes, en mèn wat een werk. Ik zit nog steeds te twijfelen of ik een tweede wil (ook leuk voor Nora), maar na dat speeltuingebeuren heb ik echt zoiets van één is echt meer dan zat. Ik ben na 2 uurtjes gesloopt
. Maar het hangt ook een beetje af van hoe je het kunt regelen. Eén van de redenen dat I bijv een paar dagen naar BSO is gegaan in de vakantie is omdat ik op die dagen dan één op één tijd had voor Y. En Y ging dan weer op dagen naar het kdv als I juist vrij was. Af en toe zijn ze een dag allebei gegaan zodat ik ook nog wat tijd voor mezelf had. Ik heb dat vrij nauwkeurig van tevoren zitten plannen.
. Want ik ga ook liever niet met twee kinderen in mijn eentje op stap. . Wij zijn natuurlijk 6 weken thuis geweest en B kreeg minder aandacht door de komst van J. 2 dagen per week BSO waren heel fijn maar vaak was het toch schipperen. Het enige wat ik echt zal missen is het rustig aan doen 's ochtends en geen brood hoeven smeren in de ochtend en zijn appel schillen. We moeten daar een nieuw ritme in gaan krijgen met zijn 4en. Succes met de verkoop Kyara en Franny!
B is as we speak met een jongen aan het spelen die voorbij kwam fietsen. B bleek hem van school te kennen en ze zijn nu samen in de speelkamer met dino's aan het spelen. En ik kijk elke paar seconden buiten of de moeder van dat jochie niet zoekend voorbijkomt.
Het fijne van einde vakantie is dat er weer enorm veel kinderen buiten zijn steeds, dus B vermaakt zich wel. Grappige is wel dat hij steeds meer naar meisjes trekt eigenlijk, jongens vindt hij te wild.....dat was een jaar geleden wel anders. Ik vraag me nu ook af hoe lang het goed gaat want B wil vader en moeder spelen en die jongen wil vechten met de dino's
Die kan ik wel gebruiken nowadays
Toevallig heb ik me daar ook een beetje in verdiept. Het schijnt dat alles lekker is, behalve kaas. Wil dat ook wel gaan doen. Super handig!quote:
Wordt dat niet zompig dan, kaas bv..?
Zelf neem ik geen brood mee dus dat scheelt
Wij zijn sinds gisteren weer terug. We hebben afgesloten met vrijdag en zaterdag in movie park. Heerlijke vakantie gehad.