Het kleutertopic deel 8

Nu moet ik wel zeggen dat ik heel veel dingen knap vond bij mijn oudste die ik bij de andere 2 inderdaad vrij normaal vind

Hahaha ik vond het ook geweldig en wel tijd worden met bijna 2 jaar. Alleen de jongste was met net 1 een beetje snel.

Ik zou dan dus we blij joelen en woohoo roepen en je kan het wat fij! Het is je gelukt.

Ik zou het dus wel erkennen en er blij mee zijn maar het lopen op zich vind ik niet knap.

Voor mij staat supertof om iets te zien helemaal los van het knap vinden. Ik zou dus zeker tegen mijn kind zeggen dat ik het mooi vindtdtom te zien.

( maar dus niet zeggen wat knap/goed van jou)

Maar waar zit dan het verschil tussen wat goed dat het gelukt is en wat fijn dat het gelukt is?

Ik denk dat je uit de “verschillende” opvoedingsstijlen onbewust kiest wat er bij jouw kind past. En dat er niet een opvoedingsstijl is die perfect bij een kind past.

Ik kom niet helemaal lekker uit mijn woorden, maar zo probeer ik zo onvoorwaardelijk mogelijk op te voeden. Maar nu mijn kleuter op het moment zoekend is naar grenzen, ben ik af en toe echt wel voorwaardelijk.. maar ik voel mezelf daardoor niet falend in mijn opvoeding ofzo (en ik hoop dat niemand dat doet hier )

En ik ben er ook zeker achter dat mijn kinderen allebei een andere opvoeding nodig hebben. De basis is hetzelfde hoor, maar er zijn echt wel verschillen

quote:

Op zondag 22 juli 2018 13:49 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Elk woord afwegen is wat anders dan obv gedegen onderzoek (niet omdat een paar artikelen het zeggen) te besluiten om in je feedback naar je kinderen niet teveel complimenten te geven die een waarde oordeel als “goed” bevatten. Ik probeer idd ook bewust meer op het proces terug te geven (en los daarvan vaak te vertellen dat ik van m hou, complimenten op de persoon doe ik heus wel maar niet om een of andere tekening).

Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.

Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.

quote:

Op zondag 22 juli 2018 15:31 schreef Franny_G het volgende:
Ook dit vind ik een lastige als het gaat om de invloed van anderen. Ik merk namelijk dat er ouders zijn die erg focussen op dat hun kind dingen precies 'goed' doet, bijvoorbeeld ook met tekenen. Hun kind van vier 'voortekenen' hoe je iets tekent en hun kind leren hoe 'het hoort'. En zo komt dat ook weer bij mijn kind terecht, want speelkameraadjes gaan I vertellen dat zij het 'niet goed' doet. Oef, daar kan ik best link om worden ook. Zo dodelijk voor je vrij en creatief ontwikkelen.

quote:

Op zondag 22 juli 2018 23:03 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.

Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.

Ik denk dat ik het niet heel anders doe dan jij nu stelt.

Melba en ik zijn sowieso nogal van de high fives als iets gelukt is.

Oh en mooi liedje

quote:

Op zondag 22 juli 2018 15:31 schreef Franny_G het volgende:
Ook dit vind ik een lastige als het gaat om de invloed van anderen. Ik merk namelijk dat er ouders zijn die erg focussen op dat hun kind dingen precies 'goed' doet, bijvoorbeeld ook met tekenen. Hun kind van vier 'voortekenen' hoe je iets tekent en hun kind leren hoe 'het hoort'. En zo komt dat ook weer bij mijn kind terecht, want speelkameraadjes gaan I vertellen dat zij het 'niet goed' doet. Oef, daar kan ik best link om worden ook. Zo dodelijk voor je vrij en creatief ontwikkelen.

Is wel waar natuurlijk. Dat merk ik ook met A’s school/juffrouw. A. houdt op school nog altijd zijn potloden met zijn vuist vast I.p.v. met dat zogenaamde krokodillenbekje. Hij tekent dan ook graag in grote, grove lijnen.
Heeft de juf nu al een aantal keer benoemd alsof dat zo erg is en zo zijn er wel meer dingen waarin hij opvalt (heb ik eerder over geschreven. Dat hij druk is, ongeconcentreerd en onhandiger dan anderen).
Dus het klinkt al gauw alsof hij niet volgens het standaard patroon valt over hoe ze dingen moeten doen. Als je dan ook ziet waarop ze die kinderen ‘beoordelen’, dan vind ik het ook erg prestatiegericht en volgens een bepaalde norm.
Ik begrijp dat wel, zo gaan die dingen op school, maar ergens vind ik het lastig.

quote:

Op zondag 22 juli 2018 23:03 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Ik waardeoordeel heel veel over het proces. Wat goed dat je zelf rustig kon worden nadat je zo boos werd, wat knap dat je hebt doorgezet, goed zeg, dat jij zo lekker hebt gespeeld ondanks de drukte (bijzonder kind waarvoor sommige 'gewone dingen' extra moeilijk zijn).
Wel veel goed zo dus, maar niet zo vaak op een product dat ze maken. En wel wat zie je er mooi uit, die kleuren heb je goed bij elkaar gematcht of je heeft zo'n mooie jurk uitgekozen.

Ik denk dat het voor een kind best eens fijn is om te horen dat ie iets moois heeft gemaakt, maar eens dat je dat vooral niet moet overdrijven. Wordt het kind ook niet leuker van.

Ik denk dat dit ook is zoals wij dat doen. Goed is voor mij een vrij standaard woord, als ik dat niet meer zou "mogen" gebruiken dan zou het voor mij wel steeds het afwegen van woorden worden.

Maar goed, wij hanteren dus ook nog steeds de doe-maar-wat-opvoedmethode

quote:

Op maandag 23 juli 2018 06:02 schreef vencodark het volgende:

Heeft de juf nu al een aantal keer benoemd alsof dat zo erg is en zo zijn er wel meer dingen waarin hij opvalt (heb ik eerder over geschreven. Dat hij druk is, ongeconcentreerd en onhandiger dan anderen).
Dus het klinkt al gauw alsof hij niet volgens het standaard patroon valt over hoe ze dingen moeten doen. Als je dan ook ziet waarop ze die kinderen ‘beoordelen’, dan vind ik het ook erg prestatiegericht en volgens een bepaalde norm.
Ik begrijp dat wel, zo gaan die dingen op school, maar ergens vind ik het lastig.

Ja, daar heb ik dus ook wat moeite mee, vooral bij kleuters. Die juiste greep wordt pas belangrijk bij het leren schrijven. Tot die tijd is het volgens mij beter om een kind vooral te laten ontdekken en wellicht komen ze dan vanzelf wel tot die betere greep, als ze het bij anderen zien en merken dat het handiger is. Dat is naar mijn idee veel beter dan dat je hoort 'zo moet het en niet anders'.

Ik werd daar dus wat link over omdat een ander kind toen I nog op het kdv zat en pas drie jaar was haar nogal dwingend ging vertellen dat ze haar kleurpotlood niet goed vasthield en hoe het wel moest. Kom op zeg. I werd daar onzeker van en vroeg toen aan mij 'Maar zo is het ook goed toch?". Maar dat meisje had dat kennelijk thuis geleerd, want de kdv leidsters waren daar ook niet mee bezig.

quote:

Op maandag 23 juli 2018 08:47 schreef Kyara het volgende:

[..]

Ik denk dat dit ook is zoals wij dat doen. Goed is voor mij een vrij standaard woord, als ik dat niet meer zou "mogen" gebruiken dan zou het voor mij wel steeds het afwegen van woorden worden.

Maar goed, wij hanteren dus ook nog steeds de doe-maar-wat-opvoedmethode

nou precies dit!!
En ik ben ook heel erg van de high fives maar dan wel met "goed gedaan/knap man"

venco is het dan de manier waarop ze het benoemd of dat ze het überhaupt benoemd? Of alles bij elkaar?
Mijn M houdt zijn potlood ook niet goed vast en krijgt daar fysio voor op school. Ik heb er een keer bij gezeten en dat doen ze heel leuk. Met een verhaal over dat het potlood een vliegtuig is en zijn vingers de piloten. De juf en fysio zeggen niet dat hij het fout doet maar geven hem handvaten hoe hij het potlood anders vast kan houden voor het schrijven in groep 3.

Franny ze kunnen het zich ook verkeerd aanleren. Zoals mijn M. Die houdt het potlood vast met 3 vingers bij de punt en 2 eronder. Zou jij dat dan op zn beloop laten en er pas in groep 3 wat mee doen het schrijven achter blijft? Of hoe zou jij dat dan aanpakken?
Ik wist helemaal niet hoe ze dat een kind aanleren dus ik heb er nooit wat mee gedaan en op het kdv deden ze dat ook niet want dat was toen nog niet belangrijk. Nu M naar groep 2 gaat vind ik het wel fijn als hij het spelenderwijs leert.

Potloodgreep goed aanleren is wel aan te raden. Als ze het verkeerd doen dan is dat echt lastig afleren. Ik zie zo veel kinderen die nooit gecorrigeerd zijn en die ect de raarste grepen hebben. Liever van meet af aan goed dan later moeten veranderen.


Maar - de manier waarop je dat doet maakt een hoop verschil. Op mijn werk ben ik dasr mee bezig masr ik zou nooit zeggen dat Ze iets fout doen. Ik laat ze de goede greep proberen en laat ze spelenderwijs leren dat een goede greep meer bewegelijkheid biedt.

In groep 3 zien ze natuurlijk direct of een kind een goede greep heeft of niet. Dat hoeft dan niet al meteen te leiden tot 'achterblijven', lijkt me, en als dat wel zo is dan haalt een kind dat ook weer in. Er is echt tijd genoeg om het dan te leren of extra te oefenen. De meeste kinderen zullen dat snel genoeg oppakken.

Ik snap wel dat het voor leerkrachten van groep 3 fijn is als de leerlingen al voordat ze naar groep 3 komen die juiste greep geleerd hebben en dat daarom in de kleuterklassen daarop gelet wordt. Maar naar mijn idee is dit dus vooral bekeken vanuit de leerkracht en niet zozeer vanuit het kind. Het gaat er voor mij om dat een kind dingen op z'n eigen manier mag ontdekken en leren en dat gaat er op deze manier wel heel snel vanaf, als dat bij kleuters al zo wordt aangepakt. De tijd dat je gewoon wat mag aanmodderen en aanklooien is zo snel voorbij.

Ik ben trouwens linkshandig en mijn greep was mede daardoor ook altijd net even anders dan anders. Maar heeft me niet in de weg gestaan bij het netjes leren schrijven.

[ Bericht 11% gewijzigd door Franny_G op 23-07-2018 10:17:56 ]

quote:

Op maandag 23 juli 2018 09:56 schreef Franny_G het volgende:
In groep 3 zien ze natuurlijk direct of een kind een goede greep heeft of niet. Dat hoeft dan niet al meteen te leiden tot 'achterblijven', lijkt me, en als dat wel zo is dan haalt een kind dat ook weer in. Er is echt tijd genoeg om het dan te leren of extra te oefenen. De meeste kinderen zullen dat snel genoeg oppakken.

Ik snap wel dat het voor leerkrachten van groep 3 fijn is als de leerlingen al voordat ze naar groep 3 komen die juiste greep geleerd hebben en dat daarom in de kleuterklassen daarop gelet wordt. Maar naar mijn idee is dit dus vooral bekeken vanuit de leerkracht en niet zozeer vanuit het kind. Het gaat er voor mij om dat een kind dingen op z'n eigen manier mag ontdekken en leren en dat gaat er op deze manier wel heel snel vanaf, als dat bij kleuters al zo wordt aangepakt. De tijd dat je gewoon wat mag aanmodderen en aanklooien is zo snel voorbij.

Ik kan mij ergens vinden in jouw zienswijze Franny. Zelf leren en zelf ontdekken is een mooie visie, zeker bij jonge kinderen.
Maar ik ben ook van mening dat de leerkracht in groep 2 wel gericht moet gaan observeren hoe de fijne motoriek zich ontwikkelt. Zodra een foute potloodgreep geautomatiseerd is heb je fysiotherapie nodig om dit weer in goede banen te kunnen leiden. Dit is niet met extra opletten en hulp van de juf van groep 3 op te lossen. Zo hebben veel kinderen nog een hardnekkige vuistgreep en harde potlooddruk in gr 3. Of juist andersom, te weinig druk om goed tot schrijven te kunnen komen. Dan heeft het kind motorisch wel een kleine achterstand t.o.v. het tempo waarin het schrijven wordt aangeleerd in gr 3.
Enigszins zicht houden op deze ontwikkeling bij de kleuters en op tijd bijsturen is wel nodig. Het gaat natuurlijk wel over de manier waarop, zoals hierboven ook wel benoemd is. Dus ik ben niet volledig voor het zelf ontdekken en zelf leren. De meeste kinderen hebben echt sturing nodig van een volwassene om toch de 'juiste' greep te ontwikkelen.

ik kijk daar juist anders tegen aan. Dat de juf en fysio het hem nu goed aanleren is voor hem en niet voor de juf.
Als hij al 2 jaar zijn potlood verkeerd vast houdt is dat heel moeilijk weer af te leren.
Maar idd ik ben het er mee eens dat de kleuterklas is om te kleuteren en spelend te leren. Als ik zie wat voor een toetsen er al gemaakt moeten worden dan vind ik dat eigenlijk wel ver gaan.

Een hele andere vraag. Mijn M vraagt elke dag wel 100x per dag wanneer het licht en donker wordt. Doen meer kinderen dat?

Ja, een 'kleine achterstand' is dan mogelijk, maar naar mijn idee - en dat was een beetje waar het hier over ging - wordt zoiets nogal geproblematiseerd. Ook is het volgens mij niet waar dat je dan altijd fysio nodig hebt om het wel goed aan te leren.

Ik ben ook voor (bij)sturing als dat nodig is, maar in mijn ogen gaat het echt ver om in groep 1 al fysio voor te gaan stellen daarvoor.

Als docent op een middelbare school zie ik veel 'bijzondere' handschriften en zeker bij linkshandigen zoals ik zelf. Kan soms lastig zijn, maar een beetje ruimte in het anders zijn daarin mag wel, wat mij betreft. Ik vind het onderwijs momenteel behoorlijk normatief in deze dingen.

Maar juist door vanaf beginnend tekenen bij te sturen kun je voorkomen dat je in kleuterleeftijd het kind het idee geeft dat het iets fout doet of heeft gedaan. Liever begeleiden dan verbeteren zeg maar. Er kan met goede greep alsnog genoeg geklooid worden.

I heeft zonder bijsturing zelf ook doorgekregen hoe je een potlood/stift beter kunt vasthouden en dit zal echt voor veel kinderen gelden. Een kind kan zelf ook aanvoelen en inzien, en dat kan heel goed het moment zijn dat een kind leert schrijven. Wat ik mis is het vertrouwen dat veel kinderen dat echt zelf kunnen, alleen dan misschien niet 'volgens het boekje.'

Daarnaast is het toch ook zo dat dit onderdeel is van de ontwikkeling in de fijne motoriek en dat het ene kind daar logischerwijs sneller in is dan het andere kind?

[ Bericht 13% gewijzigd door Franny_G op 23-07-2018 10:36:16 ]

Ean hield haar potlood meteen goed vast. Sac niet maar wil het ook nog niet goed.

Er was vroeger toch een liedje van kvk mama geef mij je make up zodat ik net zo mooi word als jij misschien oid

Knap van I dat ze dat helemaal zelf heeft geleerd.
Het merendeel van de kinderen zal zich dat ook zelf aan kunnen leren.
Mijn M heeft daar wel wat hulp bij nodig en ik ben blij dat hij die hulp krijgt van iemand die weet waar ze het over heeft en het ook nog op een speelse manier kan aanleren.
De juf heeft 37 kinderen in de klas (na de zomer vakantie weer wat minder), die heeft dus echt niet de tijd om er zo voor te gaan zitten als de fysio dat doet. Ik vind het een goede samenwerking.

Wat ik bijzonder vind om te lezen is dat je denkt dat ze dit vooral bekijken vanuit de leerkracht en niet vanuit het kind.
Ik mag toch hopen dat leraren niet op die manier werken.

Ik vind het ook wel heel stellig. Ze zijn op school om te leren, dus wmb ook die dingen. Ik snap niet heel goed waarom leren pas vanaf groep 3 zou mogen.