OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hooggevoelige kinderen (en volwassenen) zijn gevoelig op verschillende gebieden, dit komt doordat de hersenen de prikkels op een andere en diepere manier verwerken dan bij niet hooggevoelige personen.
Dabrowski heeft een mooi model voor de grotere prikkelgevoeligheid bedacht. Hooggevoelige kinderen hoeven niet alle gevoeligheden van Dabrowski's model te uiten, maar in ieder geval wel de emotionele overgevoeligheid.
Hooggevoeligheid is geen stoornis, maar een karaktertrek.
Bij introverte denkers wordt vaak de misdiagnose ADD gesteld. Bij extroverte doeners wordt vaak de misdiagnose ADHD gesteld. Ook wordt bij HSP kinderen die moeite hebben met veranderingen of die sterk autonoom zijn al snel aan ASS
Kenmerken van hooggevoelige kinderen (highly sensitive person: HSP):
Kenmerken van hooggevoelige & strong-willed kinderen (hoogstimulatief/ high sensation seekers: HSS):
http://gevoeligheidgrootb(...)-strong-willed-kind/
[ Bericht 3% gewijzigd door Twinkly op 18-11-2016 19:06:34 ]
Dabrowski heeft een mooi model voor de grotere prikkelgevoeligheid bedacht. Hooggevoelige kinderen hoeven niet alle gevoeligheden van Dabrowski's model te uiten, maar in ieder geval wel de emotionele overgevoeligheid.
Hooggevoeligheid is geen stoornis, maar een karaktertrek.
Bij introverte denkers wordt vaak de misdiagnose ADD gesteld. Bij extroverte doeners wordt vaak de misdiagnose ADHD gesteld. Ook wordt bij HSP kinderen die moeite hebben met veranderingen of die sterk autonoom zijn al snel aan ASS
Kenmerken van hooggevoelige kinderen (highly sensitive person: HSP):
Kenmerken van hooggevoelige & strong-willed kinderen (hoogstimulatief/ high sensation seekers: HSS):
http://gevoeligheidgrootb(...)-strong-willed-kind/
[ Bericht 3% gewijzigd door Twinkly op 18-11-2016 19:06:34 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Mijn oudste, N van net 7 jaar, is hooggevoelig en daarbij hoogstimulatief. Dit houdt bij hem in dat hij prikkels opzoekt en nodig heeft, anders raakt hij heel lamlendig en verveeld door onderprikkeling, maar wel heel snel overprikkeld raakt.
Mijn jongste, S van bijna 3,5 jaar, is wel gevoelig, maar ik weet niet zeker of hij hooggevoelig is, maar dat kan ook komen doordat hij extrovert is en ik vooral ervaring heb met introverte hooggevoeligheid. Hij laat wel heel veel kenmerken van strong willed kinderen zien.
Een aantal recente voorbeelden van waar N tegenaan loopt door zijn hooggevoeligheid, misschien herkennen jullie hier iets in:
Hij is heel bang om fouten te maken en maakt daardoor werkjes op school liever niet. Hij vlucht naar de wc als hij iets tegenkomt dat hij niet meteen kan of snapt of wanneer het moeilijk lijkt. Ook thuis lopen we hier tegenaan, hij moet echt een (enorme) drempel over geholpen worden, ook bij dingen zoals zelf tandenpoetsen.
http://gevoeligheidgrootbrengen.nl/legt-zelf-de-lat-zo-hoog/
Op zwemles is hij zo ontzettend bang om water in zijn gezicht te krijgen en te verdrinken dat hij een schooljaar lang in het eerste watergewenningsbadje gezeten heeft. Uiteindelijk heb ik zelf het initiatief genomen om hem met een drijfvest meteen naar het diepe gedeelte te laten gaan en dat werkte gelukkig meteen. Hij zwemt nu mee met de groep, met alleen kurken.
Vorige week was hij na schooltijd de enige die intens verdrietig was omdat hij iets niet eerlijk vond van de meester. Die had een groepje beloond omdat ze snel stil waren, terwijl N's groepje net zo snel stil was. Hij heeft maandag zelf aan de meester verteld wat hij niet leuk vond en wat volgens hem een goede oplossing zou zijn, namelijk de hele klas belonen als ze snel stil zijn (en de meester heeft geluisterd, hoera!).
Hij wilde niet mee naar de Sinterklaasintocht, omdat hij de drukte en de herrie heel naar vindt.
Morgen heeft hij een kinderfeestje met jongens van 7-8 jaar. Ze gaan naar de bioscoop en dat vindt hij heel erg spannend. Hij wilde eigenlijk dat een van ons mee zou gaan, maar het voorstel dat de moeder van de jarige dichtbij hem blijft en voor hem zorgt vond hij ook goed.
Hij heeft een groot inlevingsvermogen. Bijvoorbeeld: als een vriendje niet wil spelen, bedenkt hij zelf waarom niet ("Misschien is hij heel moe of wil hij liever even alleen zijn, dat heb ik ook wel eens")
Motorische overgevoeligheid uit zich bij hem in veel wiebelen en friemelen en soms geluidjes maken. Dit doet hij vaak uit onderprikkeling op school, als hij zichzelf probeert op te peppen om op te letten.
De intellectuele overgevoeligheid uit zich bij hem in alles willen weten, begrijpen en goed verbanden kunnen leggen. Hij heeft een grote algemene kennis, maar schoolvakken vindt hij maar niks.
Wat betreft gevoelige verbeeldingskracht. Hij had als peuter een fantasievijand (geen vriendje dus
), Juju, die alles deed wat verkeerd was. En nu nog steeds zit hij heel snel in zijn fantasie en moet je vaak eerst zijn aandacht trekken voordat je iets zegt.
[ Bericht 3% gewijzigd door Twinkly op 18-11-2016 16:36:38 ]
Mijn jongste, S van bijna 3,5 jaar, is wel gevoelig, maar ik weet niet zeker of hij hooggevoelig is, maar dat kan ook komen doordat hij extrovert is en ik vooral ervaring heb met introverte hooggevoeligheid. Hij laat wel heel veel kenmerken van strong willed kinderen zien.
Een aantal recente voorbeelden van waar N tegenaan loopt door zijn hooggevoeligheid, misschien herkennen jullie hier iets in:
Hij is heel bang om fouten te maken en maakt daardoor werkjes op school liever niet. Hij vlucht naar de wc als hij iets tegenkomt dat hij niet meteen kan of snapt of wanneer het moeilijk lijkt. Ook thuis lopen we hier tegenaan, hij moet echt een (enorme) drempel over geholpen worden, ook bij dingen zoals zelf tandenpoetsen.
http://gevoeligheidgrootbrengen.nl/legt-zelf-de-lat-zo-hoog/
Op zwemles is hij zo ontzettend bang om water in zijn gezicht te krijgen en te verdrinken dat hij een schooljaar lang in het eerste watergewenningsbadje gezeten heeft. Uiteindelijk heb ik zelf het initiatief genomen om hem met een drijfvest meteen naar het diepe gedeelte te laten gaan en dat werkte gelukkig meteen. Hij zwemt nu mee met de groep, met alleen kurken.
Vorige week was hij na schooltijd de enige die intens verdrietig was omdat hij iets niet eerlijk vond van de meester. Die had een groepje beloond omdat ze snel stil waren, terwijl N's groepje net zo snel stil was. Hij heeft maandag zelf aan de meester verteld wat hij niet leuk vond en wat volgens hem een goede oplossing zou zijn, namelijk de hele klas belonen als ze snel stil zijn (en de meester heeft geluisterd, hoera!).
Hij wilde niet mee naar de Sinterklaasintocht, omdat hij de drukte en de herrie heel naar vindt.
Morgen heeft hij een kinderfeestje met jongens van 7-8 jaar. Ze gaan naar de bioscoop en dat vindt hij heel erg spannend. Hij wilde eigenlijk dat een van ons mee zou gaan, maar het voorstel dat de moeder van de jarige dichtbij hem blijft en voor hem zorgt vond hij ook goed.
Hij heeft een groot inlevingsvermogen. Bijvoorbeeld: als een vriendje niet wil spelen, bedenkt hij zelf waarom niet ("Misschien is hij heel moe of wil hij liever even alleen zijn, dat heb ik ook wel eens")
Motorische overgevoeligheid uit zich bij hem in veel wiebelen en friemelen en soms geluidjes maken. Dit doet hij vaak uit onderprikkeling op school, als hij zichzelf probeert op te peppen om op te letten.
De intellectuele overgevoeligheid uit zich bij hem in alles willen weten, begrijpen en goed verbanden kunnen leggen. Hij heeft een grote algemene kennis, maar schoolvakken vindt hij maar niks.
Wat betreft gevoelige verbeeldingskracht. Hij had als peuter een fantasievijand (geen vriendje dus
), Juju, die alles deed wat verkeerd was. En nu nog steeds zit hij heel snel in zijn fantasie en moet je vaak eerst zijn aandacht trekken voordat je iets zegt.[ Bericht 3% gewijzigd door Twinkly op 18-11-2016 16:36:38 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
.Ik krijg hier een ernstig "mijn kutkoter is een 'special snowflake' gevoel" van. Strong willed kinderen.. jezus. Het zijn gewoon kinderen. Doe normaal.
Huilen dan.
quote:Op vrijdag 18 november 2016 17:09 schreef Isdatzo het volgende:
Ik krijg hier een ernstig "mijn kutkoter is een 'special snowflake' gevoel" van. Strong willed kinderen.. jezus. Het zijn gewoon kinderen. Doe normaal.
Ik krijg hier een ernstig "ik moet reageren want ik kom aandacht tekort"-gevoel van.
Jezus. Doe normaal.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ja, precies dat. Misschien ben ik ook wel een special snowflake! Of je daar even rekening mee wil houden bij het opstellen van je reacties. Dank.
Huilen dan.
Dit heet toch gewoon autisme of is dit weer iets nieuws?
Op zondag 6 juni 2010 12:30 schreef Flounder het volgende:
'Jezus, je bent een echte Nederlander he?'
Op maandag 5 november 2012 01:17 schreef tarantism het volgende:
'speciaal ingelogd om deze post te eren _O_ :D'
'Jezus, je bent een echte Nederlander he?'
Op maandag 5 november 2012 01:17 schreef tarantism het volgende:
'speciaal ingelogd om deze post te eren _O_ :D'
Nee, het is zeker geen autisme. Het is ook niet nieuw of een modeverschijnsel. Het is gewoon een karaktertrek. De andere verwerking van prikkels in de hersenen is ook aangetoond door middel van hersenscans.quote:Op vrijdag 18 november 2016 17:32 schreef RhytmicalRemedy het volgende:
Dit heet toch gewoon autisme of is dit weer iets nieuws?
Hooggevoeligheid komt ook bij andere diersoorten voor omdat het de soort een evolutionair voordeel geeft als een deel van de soort gevoeliger is. Er wordt bijvoorbeeld door Rijksuniversiteit Groningen onderzoek gedaan bij koolmezen.
Ik zal de openingspost verduidelijken.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Heb je linkjes naar de wetenschappelijke onderbouwing hiervan? En dan bedoel ik niet die website die in de OP staat waar ze je ook 'energetische healing' en andere geldklopperij aan proberen te smeren. Een paar publicaties in een peer reviewed tijdschrift zou prima zijn.quote:Op vrijdag 18 november 2016 17:37 schreef Twinkly het volgende:
[..]
Nee, het is zeker geen autisme. Het is ook niet nieuw of een modeverschijnsel. Het is gewoon een karaktertrek. De andere verwerking van prikkels in de hersenen is ook aangetoond door middel van hersenscans.
Hooggevoeligheid komt ook bij andere diersoorten voor omdat het de soort een evolutionair voordeel geeft als een deel van de soort gevoeliger is. Er wordt bijvoorbeeld door Rijksuniversiteit Groningen onderzoek gedaan bij koolmezen.
Ik zal de openingspost verduidelijken.
Huilen dan.
Ik herken mijn oudste heel erg in jouw beschrijving van N. Behalve dat ze geen fantasievriendje heeft gehad, naar mijn weten. Ze had als 'extraatje' 
daarbij ook nog last van tics. Toch heb ik nooit de behoefte gehad het zo te benoemen en heb ik sinds dit schooljaar zelfs het gevoel dat ze eroverheen groeit, of misschien beter gezegd 'er meer controle over heeft'.
Mijn aanpak is denk ik wat harder, maar wel positief stimulerend.
Ik vraag me af waarom je hier zo induikt? Er zijn nog veel meer karaktertrekken aangetoond. Heb je (ook op de nieuwe school) het gevoel dat hij steeds verkeerd begrepen en begeleid wordt?
Ik vraag me altijd af of het nou helpt om zoiets te willen classificeren, of hoe noem je dat? Ik zie er ook wel een gevaar in, geloof ik.
daarbij ook nog last van tics. Toch heb ik nooit de behoefte gehad het zo te benoemen en heb ik sinds dit schooljaar zelfs het gevoel dat ze eroverheen groeit, of misschien beter gezegd 'er meer controle over heeft'.Mijn aanpak is denk ik wat harder, maar wel positief stimulerend.
Ik vraag me af waarom je hier zo induikt? Er zijn nog veel meer karaktertrekken aangetoond. Heb je (ook op de nieuwe school) het gevoel dat hij steeds verkeerd begrepen en begeleid wordt?
Ik vraag me altijd af of het nou helpt om zoiets te willen classificeren, of hoe noem je dat? Ik zie er ook wel een gevaar in, geloof ik.
Echt, serieus gastquote:Op vrijdag 18 november 2016 17:58 schreef Isdatzo het volgende:
[..]
Heb je linkjes naar de wetenschappelijke onderbouwing hiervan? En dan bedoel ik niet die website die in de OP staat waar ze je ook 'energetische healing' en andere geldklopperij aan proberen te smeren. Een paar publicaties in een peer reviewed tijdschrift zou prima zijn.
Het is een algemeen bekende karaktertrek, die jíj toevallig nog niet kent. Je doet net alsof ik een of andere zweefteef ben.
Ik zal de links voor je opzoeken.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Omdat het fijn is om handvatten te krijgen voor de opvoeding en om ervaringen uit te wisselen. Ik heb er al redelijk wat ervaring mee een andere moeders gaven aan dat ze een topic hierover fijn zouden vinden.quote:Op vrijdag 18 november 2016 17:59 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik vraag me af waarom je hier zo induikt? Er zijn nog veel meer karaktertrekken aangetoond.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ja kijk eerlijk gezegd start jij wel deze thread dus het is aannemelijk van wel.quote:
[..]
Echt, serieus gast
Het is een algemeen bekende karaktertrek, die jíj toevallig nog niet kent. Je doet net alsof ik een of andere zweefteef ben.
Ik zal de links voor je opzoeken.
Buiten dat is het wel interessant om te lezen hoor daar niet van. Maar meer info is wel nice lijkt nu idd zo'n geldklopperij scheme.
Op zondag 6 juni 2010 12:30 schreef Flounder het volgende:
'Jezus, je bent een echte Nederlander he?'
Op maandag 5 november 2012 01:17 schreef tarantism het volgende:
'speciaal ingelogd om deze post te eren _O_ :D'
'Jezus, je bent een echte Nederlander he?'
Op maandag 5 november 2012 01:17 schreef tarantism het volgende:
'speciaal ingelogd om deze post te eren _O_ :D'
Niet zó algemeen bekend dusquote:
[..]
Echt, serieus gast
Het is een algemeen bekende karaktertrek, die jíj toevallig nog niet kent.
. Ook als ik de term door google scholar of het zoeksysteem van de universiteit haal krijg ik weinig fatsoenlijke resultaten. Boehoehoequote:Je doet net alsof ik een of andere zweefteef ben.
! Vind je 't gek met zo'n OP?
Cool.quote:Ik zal de links voor je opzoeken.
Huilen dan.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Veel hoogsensitieve kinderen in de klas gehad. Komt me bekend voor wat er in de OP staat.
Noot noot.
Dat is een onderzoek op 18 (!) volwassenen in een nietszeggend tijdschrift (10 keer geciteerd.. poe-heequote:
). En ik zie het verband nog niet helemaal met dit topic. As predicted, for partner images and for happy facial photos, HSP scores were associated with stronger activation of brain regions involved in awareness, empathy, and self-other processing.
1) De proefpersonen kregen een HSP-score toebedeeld op basis van een vragenlijst.
2) De proefpersonen die een 'hoge' score hadden reageerden duidelijker op de MRI-scans dan proefpersonen met een lagere score.
Hoezo is dit nu hét bewijs dat 'hoogsensitiviteit' geen mode-etiketje is? Is het niet logisch dat mensen die wat meer empathisch ingesteld zijn iets duidelijker reageren wanneer ze foto's van hun geliefde voorbij zien komen? Gewoon omdat iedereen anders is "zegmaarrrrr".
Huilen dan.
Maakt het wat uit of het allemaal wetenschappelijk is onderbouwd? Het gaat hier om situaties die ouders herkennen en daar graag ervaringen over uitwisselen. Niet om het innemen van een stelling om daar een fijn debat over te kunnen voeren. Graag dus de focus op ervaringen.
disclaimer
Leuk dat je eigen onderzoek zegt dat het om een glijdende schaal gaat en dat iedereen in bepaalde mate hieraan onderhevig is. En dat de auteur zegt dat dit niets is wat op een bepaald persoon betrokken kan worden omdat dat weg kan nemen van echte psychologische stoornissenquote:
Op maandag 1 oktober 2012 18:45 schreef Chocolatebear het volgende:
Zei de man, terwijl hij een shaggie opstak en het gas open trok van zijn Tomos.
Zei de man, terwijl hij een shaggie opstak en het gas open trok van zijn Tomos.
Jazeker. TS roept dat het een algemeen bekende karaktertrek is.quote:
Maakt het wat uit of het allemaal wetenschappelijk is onderbouwd?
In elk geval is het belangrijk om de begrippen 'hoogsensitiveiteit' en 'strong willed' af te bakenen.
Wat is er mis met een fijn debat? Ik herken alle situaties in de OP en ik denk dat dit gewoon kind-eigen gedrag is. Ik wil graag begrijpen waarom dit nu ineens (door TS) gezien wordt als iets heel bijzonders.quote:Het gaat hier om situaties die ouders herkennen en daar graag ervaringen over uitwisselen. Niet om het innemen van een stelling om daar een fijn debat over te kunnen voeren. Graag dus de focus op ervaringen.
Huilen dan.
Je kunt best de discussie aangaan maar wel graag met respect voor elkaar (en niet alleen om er stoer over te braggen in een sc elders op het forum )
Derhalve heb ik enkele reacties verwijderd.
)Derhalve heb ik enkele reacties verwijderd.
disclaimer
Hoe dat? Als werkende krijg je vaak met teambuilding te maken. Vaak zit daar ook een sessie bij om je qua karakter te classificeren. Puur bedoeld, zodat je als collega's beter weet hoe met elkaar om te gaan.quote:
Ik vraag me altijd af of het nou helpt om zoiets te willen classificeren, of hoe noem je dat? Ik zie er ook wel een gevaar in, geloof ik.
Het voordeel van hoogsensitief, is dat je dat al van nature doet. Ik zie het als een positieve eigenschap. Hoeft niet per se een label, maar daardoor begrijp je in ieder geval je eigen reacties beter.
Ik herken overigens alleen mezelf erin, maar vind het een mooie eigenschap, mochten mijn kinderen het ook hebben.
Ik heb het trouwens het gevoel dat men meer over de naamgeving valt, dan de eigenschap zelf.
Twinkly, zie nu het verhaal over jouw oudste. De lat hoogleggen is denk ik lastig om als buitenstaander iets aan te doen.
Mijn dochter geeft na een mislukte eerste poging bijna altijd op. Ik stimuleer haar om nog eens te proberen en/of het samen te doen.
In de rest van je verhaal herken ik mijn broer. Introvert, maar altijd bezig met de gevoelens van anderen.Ook heeft hij heeft weken, zo niet maanden gehuild wanneer hij naar zwemles moest.
Nieuwe situaties ontweek hij liever, of zelfde soort drama. Over die grote angst voor het onbekende is hij heen gegroeid. Wel heeft hij nog een tijd hulp gehad voor faalangst.
Enige wat je kan doen als ouder, is je kind handvatten te geven om met situaties om te leren gaan. Wat natuurlijk voor alle eigenschappen geldt.
[ Bericht 24% gewijzigd door Theeleuter op 19-11-2016 08:17:20 ]
En dat is hoe ik het ook graag zie.quote:
[..]
Enige wat je kan doen als ouder, is je kind handvatten te geven om met situaties om te leren gaan. Wat natuurlijk voor alle eigenschappen geldt.
De discussie over wel of niet classificeren is een andere, die hier inderdaad niet op zijn plek is. Zoals SQ het mooi zegt, de bedoeling van dit topic is het uitwisselen van ervaringen.
Aah, ikzie dat ik met mijn SI kind dus wel een beetje tussen de 2 topics in val. Mijn kind heeft een sensomotorische integratiestoornis. Dat heeft betrekking op de prikkelverwerking en is dus wel een stoornis en geeen karaktertrek. Ik denk dat hijik in bepaalde mate ook hsp is maar ik herken zeker niet alles uit de op.
Ik heb gewoon de 5-jarige versie van de zoon van Twinkly 
En later reageer ik inhoudelijk Want onder welke noemer dan ook, ik wissel graag ervaringen uit
En later reageer ik inhoudelijk
Want onder welke noemer dan ook, ik wissel graag ervaringen uit
Oude (on)bekende.
quote:
Ik heb gewoon de 5-jarige versie van de zoon van Twinkly
!Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen.
Op school krijgen we steeds te horen dat ze zo'n kind als N niet vaak tegenkomen (Maar dan denk ik, ze herkennen het gewoon niet).
In zijn klas zit een begaafd meisje dat ook hooggevoelig is, maar bij haar uit het zich op school vooral in snel huilen en alles volgens de regels willen doen.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Theeleuter, in herken het ook van mezelf en van mijn man en op dit moment zie ik het bij ons ook juist als een positieve eigenschap.
Bij N gaat het thuis ook allemaal goed en in harmonie, hij loopt vooral op school en bij zwemles tegen problemen aan.
Voor zijn angst om fouten te maken gaat hij sinds kort naar een psychologe. Zij gaat met hem een mindset-traject doen en op school en thuis gaan we meedoen zodat hij een groeimindset zal ontwikkelen. Thuis zijn we sowieso heel duidelijk in dat hij niet moet opgeven, we complimenteren hem voor het laten zien van doorzettingsvermogen, etc. Maar het beklijft nog niet voldoende om ook op school zelfstandig door te durven zetten en fouten te durven maken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 19-11-2016 22:02:31 ]
Bij N gaat het thuis ook allemaal goed en in harmonie, hij loopt vooral op school en bij zwemles tegen problemen aan.
Voor zijn angst om fouten te maken gaat hij sinds kort naar een psychologe. Zij gaat met hem een mindset-traject doen en op school en thuis gaan we meedoen zodat hij een groeimindset zal ontwikkelen. Thuis zijn we sowieso heel duidelijk in dat hij niet moet opgeven, we complimenteren hem voor het laten zien van doorzettingsvermogen, etc. Maar het beklijft nog niet voldoende om ook op school zelfstandig door te durven zetten en fouten te durven maken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 19-11-2016 22:02:31 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Twinkly, ik kan me er ook ergens in vinden. Ik had het zelf ook!
Op de basisschool overgevoelig voor wat mensen van me vonden, verstopte me altijd in een hoekje en in de pauze in een bosje waar niemand me zag.
Als er een vraag werd gesteld ging mijn hoofd gelijk naar bedenen omdat ik wilde dat ik niet aan de beurt zou komen "Wat natuurlijk niet goed werkt en je juist gekozen wordt". Als dan ook alle ogen naar mij gericht waren voelde ik me angstig en rende huilend de klas uit, sportactiviteiten gingen niet want ik durfde mezelf niet zo goed te laten zien. Vanuit schaamte?? En het bleef zo tot klas 3 van de hogere school, toen ging ik praten met een psycholoog. Ik zit nu ook in een wajong, omdat ik het eng vind om sociale contacten aan te leggen, ookal zou ik dat wel willen!
Dus wel zeker dat het bestaat!
Op de basisschool overgevoelig voor wat mensen van me vonden, verstopte me altijd in een hoekje en in de pauze in een bosje waar niemand me zag.
Als er een vraag werd gesteld ging mijn hoofd gelijk naar bedenen omdat ik wilde dat ik niet aan de beurt zou komen "Wat natuurlijk niet goed werkt en je juist gekozen wordt". Als dan ook alle ogen naar mij gericht waren voelde ik me angstig en rende huilend de klas uit, sportactiviteiten gingen niet want ik durfde mezelf niet zo goed te laten zien. Vanuit schaamte?? En het bleef zo tot klas 3 van de hogere school, toen ging ik praten met een psycholoog. Ik zit nu ook in een wajong, omdat ik het eng vind om sociale contacten aan te leggen, ookal zou ik dat wel willen!
Dus wel zeker dat het bestaat!
Ik merk momenteel dat rust Eva veel goed doet. Dus wel leuke dingen ondernemen, maar dan niet ook nog 'druk doen' (stoeien, wilde spelletjes).
Gisteren kwam ze met het verkeerde been uit bed en het lukte haar niet om dat om te buigen. Iedereen moest het ontgelden.
Uiteindelijk zat ze bij me op schoot en begon ik automatisch haar schouders en rug te wrijven, waarbij ik merkte dat ze ontspande.
Wat zalf erbij gepakt en haar lekker gemasseerd. En dat bleek de oplossing!
Vanavond had ze een aanvaring met haar vader waar ze niet uit kwam. Om het minste geringse weer boos en huilen.
Wederom gemasseerd en ze is heerlijk ontspannen gaan slapen.
Ik hoop dat ik iets gevonden heb waar ik haar mee kan helpen ontspannen
(Nu nog op zoek naar een fijne crème of olie waar ze geen jeuk van krijgt. Iemand tips?)
Gisteren kwam ze met het verkeerde been uit bed en het lukte haar niet om dat om te buigen. Iedereen moest het ontgelden.
Uiteindelijk zat ze bij me op schoot en begon ik automatisch haar schouders en rug te wrijven, waarbij ik merkte dat ze ontspande.
Wat zalf erbij gepakt en haar lekker gemasseerd. En dat bleek de oplossing!
Vanavond had ze een aanvaring met haar vader waar ze niet uit kwam. Om het minste geringse weer boos en huilen.
Wederom gemasseerd en ze is heerlijk ontspannen gaan slapen.
Ik hoop dat ik iets gevonden heb waar ik haar mee kan helpen ontspannen
(Nu nog op zoek naar een fijne crème of olie waar ze geen jeuk van krijgt. Iemand tips?)
danic, hier is rust ook echt key. Wij gaan heel bewust met prikkels om, dat is in de feestdagenperiode nog best een uitdaging. De maand december blijft hij wel eens schoolziek thuis, gewoon om rust te kunnen nemen. Maar hij heeft zelf ook wel veel behoefte aan prikkels/drukte/gezelligheid, dat maakt het lastig. Ik denk echt dat het hem goed zal doen als hij vanuit school de rest van de middag lekker rustig een boek leest maar hij WIL echt van alles doen, met vriendjes afspreken, avonturieren. Het is dus voortdurend zoeken naar een evenwicht, en daar slagen we niet altijd in. Hier is lichamelijk contact ook altijd een goede manier om rust te vinden, maar ook om de verbinding met hem weer te krijgen. De periodes dat hij het moeilijker heeft slaapt een van ons bij hem in bed, dan knuffelen we tot hij in slaap valt. Ik vind het zo heerlijk dat we hem dat kunnen bieden, ik zou als kind daar zo gelukkig mee geweest zijn
Je vraag over olie: meestal gebruiken wij gewoon babyolie, kan ze daar niet tegen?
Je vraag over olie: meestal gebruiken wij gewoon babyolie, kan ze daar niet tegen?
Wij hebben dus een kind met een stoornis en geen karaktertrek* maar op school wordt nu een mogelijkheid gecreëerd waar hij terecht kan om even te "ontprikkelen". Dat wordt ook gewoon ingepland in het pictobord. Hoe dat precies vorm gaat krijgen was nog niet helemaal duidelijk maar hij heeft straks de mogelijkheid om elke dag even apart te zitten en maar met 1 zintuig tegelijk bezig te zijn. Luisterboek, puzzel, boekje lezen op een zitzak of een voelspelletje. En dan dus in een aparte ruimte en voor een bepaalde tijd. Ben erg benieuwd hoe dat straks gaat zijn.
* niet dat dat heel erg belangrijk is maar het verklaart het traject waar we in zitten en wellicht ook de medewerking vanuit school.
* niet dat dat heel erg belangrijk is maar het verklaart het traject waar we in zitten en wellicht ook de medewerking vanuit school.
Danic, wat fijn dat je ontdekt hebt dat ze van masseren ontspant Misschien dat amandelolie fijn is?
Hier moeten we ook goed letten op de hoeveelheid prikkels. Dit weekend had hij bijvoorbeeld een kinderfeestje met acht stuiterende jongens en een spannende 3d-film in de bioscoop en vandaag een verjaardagsfeestje. Hij vindt het allemaal hartstikke leuk en verheugd zich enorm, maar eigenlijk is het gewoon teveel. Hij probeert eerst zichzelf rustig te krijgen door zich terug te trekken en als dat niet kan door in zijn fantasie te gaan zitten, daarna wordt hij hyper en daarna stort hij in. We reden op de terugweg langs de Mc Donalds (Pokemon!), waar hij wat teveel at, hij is daarna de hele terugweg bang geweest om over te geven en thuis jammerend in slaap gevallen. Gelukkig heeft hij nooit (meer) moeite met in slaap vallen, dat hoor je ook vaak.
Als baby was hij de eerste maanden een huilbaby. Ook door reflux, maar ik heb de laatste tijd echt het idee dat reflux bij sommige kinderen veroorzaakt wordt door spanning. HIj was wel heel vrolijk, open, sociaal en alert en hij ontwikkelde zich redelijk snel, maar hij was ook heel erg prikkelgevoelig. We hebben een hele lange tijd maar een ding per dag kunnen doen, zoals naar de supermarkt gaan of ergens op bezoek gaan, anders kon hij 's avonds niet slapen en krijste hij de hele avond
Mede hierdoor heb ik geen eigen inkomen. Ik zie het nog steeds niet zitten om hem naar de BSO te laten gaan. Als hij thuiskomt uit school zoekt hij heel vaak meteen de rust op in zijn eigen kamer, daarna kan hij er weer tegenaan.
Misschien dat amandelolie fijn is?Hier moeten we ook goed letten op de hoeveelheid prikkels. Dit weekend had hij bijvoorbeeld een kinderfeestje met acht stuiterende jongens en een spannende 3d-film in de bioscoop en vandaag een verjaardagsfeestje. Hij vindt het allemaal hartstikke leuk en verheugd zich enorm, maar eigenlijk is het gewoon teveel. Hij probeert eerst zichzelf rustig te krijgen door zich terug te trekken en als dat niet kan door in zijn fantasie te gaan zitten, daarna wordt hij hyper en daarna stort hij in. We reden op de terugweg langs de Mc Donalds (Pokemon!), waar hij wat teveel at, hij is daarna de hele terugweg bang geweest om over te geven en thuis jammerend in slaap gevallen. Gelukkig heeft hij nooit (meer) moeite met in slaap vallen, dat hoor je ook vaak.
Als baby was hij de eerste maanden een huilbaby. Ook door reflux, maar ik heb de laatste tijd echt het idee dat reflux bij sommige kinderen veroorzaakt wordt door spanning. HIj was wel heel vrolijk, open, sociaal en alert en hij ontwikkelde zich redelijk snel, maar hij was ook heel erg prikkelgevoelig. We hebben een hele lange tijd maar een ding per dag kunnen doen, zoals naar de supermarkt gaan of ergens op bezoek gaan, anders kon hij 's avonds niet slapen en krijste hij de hele avond
Mede hierdoor heb ik geen eigen inkomen. Ik zie het nog steeds niet zitten om hem naar de BSO te laten gaan. Als hij thuiskomt uit school zoekt hij heel vaak meteen de rust op in zijn eigen kamer, daarna kan hij er weer tegenaan.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Aaah wat sneu Twinkly. Prikkelgevoelig was M ook als kind, hoewel het als baby wel mee viel geloof ik. Meer als dreumes/peuter.
Hier trouwens as. woensdag het allereerste kinderfeestje. Het sneeuwde in het andere topic een beetje onder dus ik probeer het hier nog maar een keer. Eerste kinderfeestje, überhaupt nog nooit een speelafspraak gehad. Hij vindt het leuk, ik vind het doodeng. Ik wil de moeder van het meisje nog wel even bellen vooraf om een paar dingetjes vooraf te vertellen maar zonder meteen een complete gebruiksaanwijzing mee te geven. Ik vind dat nog best wel een lastige.
Hier trouwens as. woensdag het allereerste kinderfeestje. Het sneeuwde in het andere topic een beetje onder dus ik probeer het hier nog maar een keer. Eerste kinderfeestje, überhaupt nog nooit een speelafspraak gehad. Hij vindt het leuk, ik vind het doodeng. Ik wil de moeder van het meisje nog wel even bellen vooraf om een paar dingetjes vooraf te vertellen maar zonder meteen een complete gebruiksaanwijzing mee te geven. Ik vind dat nog best wel een lastige.
Wat fijn en goed dat school zo goed meewerkt en -denkt! Hier was de kleuterklas door overprikkeling echt een ramp.quote:Op zondag 20 november 2016 22:28 schreef Kyara het volgende:
Wij hebben dus een kind met een stoornis en geen karaktertrek* maar op school wordt nu een mogelijkheid gecreëerd waar hij terecht kan om even te "ontprikkelen". Dat wordt ook gewoon ingepland in het pictobord. Hoe dat precies vorm gaat krijgen was nog niet helemaal duidelijk maar hij heeft straks de mogelijkheid om elke dag even apart te zitten en maar met 1 zintuig tegelijk bezig te zijn. Luisterboek, puzzel, boekje lezen op een zitzak of een voelspelletje. En dan dus in een aparte ruimte en voor een bepaalde tijd. Ben erg benieuwd hoe dat straks gaat zijn.
* niet dat dat heel erg belangrijk is maar het verklaart het traject waar we in zitten en wellicht ook de medewerking vanuit school.
N is ook gediagnostiseerd met SI, het komt heel vaak voor in combinatie met ASS, HSP, AD(H)D en begaafdheid. Maar op dit moment weet ik niet zeker of hij wel echt SI heeft, of dat hij er nu gewoon zelf beter mee om kan gaan? Of omdat groep 3 en 4 natuurlijk veel minder druk zijn dan een kleuterklas. Hij raakt veel minder snel overprikkeld namelijk.
Ik heb een paar maanden geleden bij de ergotherapeute een nieuwe SI-lijst ingevuld en daaruit kwam inderdaad ook uit dat hij minder symptomen vertoont.
Aan de andere kant heeft hij nu last van onderprikkeling. Maar op dit moment kan ik nog niet zo goed inschatten of dat misschien door verveling komt. Het lijkt wel zo, maar het kan ook puur een gebrek aan beweging zijn in de klas.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Wat spannend Kyara! Maar wel heel leuk!
Zou het hem helpen om begin volgende week al even samen bij het meisje langs te gaan voor een kopje thee? Sowieso zou ik vragen of ze goed op hem let en jou belt als hij naar huis wil.
Als hij het echt heel spannend vindt, of je verwacht echt een meltdown, dan kun je misschien aanbieden om te komen helpen?
Zou het hem helpen om begin volgende week al even samen bij het meisje langs te gaan voor een kopje thee? Sowieso zou ik vragen of ze goed op hem let en jou belt als hij naar huis wil.
Als hij het echt heel spannend vindt, of je verwacht echt een meltdown, dan kun je misschien aanbieden om te komen helpen?
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Tot mijn verbazing heeft Oudste met kinderfeestjes minder moeite dan met gewone speelafspraakjes, omdat daar veel meer vriendjes zijn die vertrouwd zijn. De ouders spreken doe ik eigenlijk altijd, dat hoeft niet al te ingewikkeld, ik zeg meestal: 'J. kan niet zo goed tegen drukte, als je denkt dat het hem te veel wordt (of als hij het aangeeft) mag hij mij bellen' en dat is voor J. genoeg ingebouwde escape, zeg maar.
Ja, zijn juf is ook echt wel een goede voor hem. Het interesseert haar ook enorm en ze wil ook alles er over lezen en zo. We hebben vorige week gesprek gehad op school samen met zijn fysio- en SI therapeute en ze heeft echt wel goede ideeën gegeven. Denk dat de hele klas meer gaat bewegen
Ik begreep wel dat de fysio verwacht dat het in groep 3 minder problemen zal geven. Omdat hij dan ouder is en bepaalde dingen beter kan handelen en relativeren maar ook omdat er veel gestructureerder gewerkt wordt. Dat maakt dan niet dat hij geen SI meer heeft maar wel dat hij er beter mee om kan gaan. Ik herken ook best veel dingen bij mezelf en nu kan ik bepaalde dingen bij mezelf ook veel beter plaatsen. Maar ik kan daar als volwassene prima mee om gaan.
Ik begreep wel dat de fysio verwacht dat het in groep 3 minder problemen zal geven. Omdat hij dan ouder is en bepaalde dingen beter kan handelen en relativeren maar ook omdat er veel gestructureerder gewerkt wordt. Dat maakt dan niet dat hij geen SI meer heeft maar wel dat hij er beter mee om kan gaan. Ik herken ook best veel dingen bij mezelf en nu kan ik bepaalde dingen bij mezelf ook veel beter plaatsen. Maar ik kan daar als volwassene prima mee om gaan.
Ik verwacht geen meltdown op zich. Het wordt wel een enorme prikkeldag want de avond van tevoren mogen ze op school hun schoen zetten en die vinden ze dus woensdagochtend. En woensdagmiddag is het feestje. Meteen vanuit school.quote:
Wat spannend Kyara! Maar wel heel leuk!
Zou het hem helpen om begin volgende week al even samen bij het meisje langs te gaan voor een kopje thee? Sowieso zou ik vragen of ze goed op hem let en jou belt als hij naar huis wil.
Als hij het echt heel spannend vindt, of je verwacht echt een meltdown, dan kun je misschien aanbieden om te komen helpen?
Maar ik wilde inderdaad wel mijn nummer geven voor het geval dat. En het zijn ook meer dingen waarvan ik wil dat ze het weten zodat ze het niet raar vinden of zo. Mijn kleuter haat "lang zal ze leven" dus die zit dan geheid met zijn handen voor zijn oren heen en weer te wiegen. Om maar iets te noemen.
Haha, dan konden ze mooi samen met hun handen over hun oren zitten. N haat harde geluiden en kinderliedjes (maar Lang Zal Ze Leven dan weer niet, want dat hoort bij verjaardagen 
)
Maar heel veel kleuters zitten nog met hun handen over hun oren als er hard gezongen wordt hoor Ik bedoel, de reden is misschien anders, maar ik zou als ouder niet denken "wat maf".
)Maar heel veel kleuters zitten nog met hun handen over hun oren als er hard gezongen wordt hoor
Ik bedoel, de reden is misschien anders, maar ik zou als ouder niet denken "wat maf".
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Kyara oliver heeft nog nooit bij vriendjes alleen gespeeld maar wel eens een feestje. Ik leg dan de ouder uit van goh hij heeft SI en geef aan dat ze beste hem gewoon beetje moeten laten gaan. En meestal observeert hij in begin enorm. en daarna doet hij vanzelf mee. En thuis zorg ik dan voor onprikkeling ( of hij spuugt zijn bed onder... 
)
)
Engaging Infinite Improbability Drive..
Lang zal ze leven is hier ook een no go. Handen over haar oren inderdaad. Op haar eerste verjaardag staat ze huilend op mijn arm op de foto.
Toen uiteraard nog helemaal geen link gelegd.
Cadeautjes zijn ook spannend. Het feit dat ze niet ziet wat er in zitten en er dus misschien iets in zit wat ze niet leuk vindt, maar dan sociaal wenselijk dankbaar moet zijn, vraagt teveel van haar (ze krijgt alleen wat ze leuk vindt, maar zover is ze nog niet in haar gedachten).
Vaak pakken wel het op een door haar goedgekeurd moment samen uit. Een beetje teruggetrokken van de drukte. Ik probeer dat nog wel op de dag zelf te doen, omdat het voor de gever wel zo leuk is om een reactie te zien. Maar dat is geen must.
Kyara, ik had het eerder al gezegd, maar wij gaan ook mee met verjaardagsfeestjes. Weggaan is paniek. Gelukkig is dat voor M niet zo, maar even overleggen met de betreffende moeder kan nooit kwaad denk ik.
(Eva wordt dus wel raar aangekeken als ze met haar handen over haar oren zit. Ook door directe familie
)
Over de olie: ik gebruikte gisteren Kneipp huidolie amandelbloesem. Daar kreeg ze dus enorme jeuk van en heb ik daarna met een natte washand haar rug gewassen.
Op zwitsal reageert ze doorgaans ook behoorlijk, het ene product wel erger dan het ander. Ik heb nog een fles babyolie staan.
Maar tips voor oliën of crèmes voor de gevoelige huid zijn welkom.
Toen uiteraard nog helemaal geen link gelegd.
Cadeautjes zijn ook spannend. Het feit dat ze niet ziet wat er in zitten en er dus misschien iets in zit wat ze niet leuk vindt, maar dan sociaal wenselijk dankbaar moet zijn, vraagt teveel van haar (ze krijgt alleen wat ze leuk vindt, maar zover is ze nog niet in haar gedachten).
Vaak pakken wel het op een door haar goedgekeurd moment samen uit. Een beetje teruggetrokken van de drukte. Ik probeer dat nog wel op de dag zelf te doen, omdat het voor de gever wel zo leuk is om een reactie te zien. Maar dat is geen must.
Kyara, ik had het eerder al gezegd, maar wij gaan ook mee met verjaardagsfeestjes. Weggaan is paniek. Gelukkig is dat voor M niet zo, maar even overleggen met de betreffende moeder kan nooit kwaad denk ik.
(Eva wordt dus wel raar aangekeken als ze met haar handen over haar oren zit. Ook door directe familie
)Over de olie: ik gebruikte gisteren Kneipp huidolie amandelbloesem. Daar kreeg ze dus enorme jeuk van en heb ik daarna met een natte washand haar rug gewassen.
Op zwitsal reageert ze doorgaans ook behoorlijk, het ene product wel erger dan het ander. Ik heb nog een fles babyolie staan.
Maar tips voor oliën of crèmes voor de gevoelige huid zijn welkom.
Toen ik een cursus babymassage deed met F, kregen we pure druivenpitolie. Misschien is dat wat? Als het gebruikt wordt voor mini's, zal t geen veel voorkomende allergenen bevatten.quote:
Over de olie: ik gebruikte gisteren Kneipp huidolie amandelbloesem. Daar kreeg ze dus enorme jeuk van en heb ik daarna met een natte washand haar rug gewassen.
Op zwitsal reageert ze doorgaans ook behoorlijk, het ene product wel erger dan het ander. Ik heb nog een fles babyolie staan.
Maar tips voor oliën of crèmes voor de gevoelige huid zijn welkom.
Een veilige omgeving kan veel helpen. Het heeft Chris ook door de kleuterklas gesleept. Daarna werd het hier ook beter.quote:
Ja, zijn juf is ook echt wel een goede voor hem. Het interesseert haar ook enorm en ze wil ook alles er over lezen en zo. We hebben vorige week gesprek gehad op school samen met zijn fysio- en SI therapeute en ze heeft echt wel goede ideeën gegeven. Denk dat de hele klas meer gaat bewegen
Ik begreep wel dat de fysio verwacht dat het in groep 3 minder problemen zal geven. Omdat hij dan ouder is en bepaalde dingen beter kan handelen en relativeren maar ook omdat er veel gestructureerder gewerkt wordt. Dat maakt dan niet dat hij geen SI meer heeft maar wel dat hij er beter mee om kan gaan. Ik herken ook best veel dingen bij mezelf en nu kan ik bepaalde dingen bij mezelf ook veel beter plaatsen. Maar ik kan daar als volwassene prima mee om gaan.
Ik herken ook dingen van mezelf terug, maar miste die veilige omgeving op school. Ook thuis werd er weinig gepraat over emoties, dus ik heb het ook nooit goed geleerd. Chris kan zoveel onder woorden brengen van wat hij meemaakt, en daardoor kan ik hem veel beter begeleiden.
Chris zijn eerste kinderfeestje was bij een jochie waar hij 1 keer had gespeeld. Maar de moeders hadden achteraf wel zoiets "vond hij dit wel leuk". Chris had zich prima vermaakt, terwijl hij oa samen met de moeders naar de dansende kinderen keek. Hij was erbij, en dat was voor hem al mooi genoeg.
Chris heeft nu wat last van zijn gedroom. Zijn werktempo op school is laag omdat hij steeds in een andere wereld zit. Thuis heeft hij er ook wel een handje van. Ik (en juf) willen hem actiever zien te krijgen, zodat hij zijn taakjes gewoon doet. Maar ik wil dan niet over zijn gevoel heen lopen. Als hij veel prikkels heeft gehad, snap ik ook wel weer dat je even rust aan je hoofd nodig hebt. Maar sommige dingen moeten toch gebeuren.. Even een middenweg zien te vinden..
Ik neem aan dat SI staat voor Sensorische Integratie een onderdeel van ergotherapie. Is dit ook een diagnose, en wat kun je met zo'n diagnose? Onze oudste is ook bij een ergo therapeute in behandeling voor de prikkelverwerking en daar komen bergen goede tips voor thuis en op school uit maar (tot nog toe) geen diagnose.quote:
[..]
Wat fijn en goed dat school zo goed meewerkt en -denkt! Hier was de kleuterklas door overprikkeling echt een ramp.
N is ook gediagnostiseerd met SI, het komt heel vaak voor in combinatie met ASS, HSP, AD(H)D en begaafdheid.
Bij het hele onderwerp hoge sensitiviteit zweef ik ergens tussen "ja hier zitten echt verschillen" en
"kijk mijn kind eens bijzonder zijn". Volgens de definitie hierboven zou onze oudste niet hoog sensitief zijn omdat hij de emotionele zaken totaal niet vertoond. Toch zit hij in het speciaal onderwijs omdat hij (mede) door zijn prikkelverwerking in het reguliere onderwijs totaal niet mee komt.
live your fears, fear your live
De ergotherapeut (of fysiotherapeut) kan de diagnose stellen als hij/zij zich gespecialiseerd heeft in sensomotorische integratie. Dat klinkt eigenlijk wel zo als jullie al zoveel tips krijgen. Hebben jullie nooit een SI vragenlijst in moeten vullen over wat hij gevoelig op reageert?quote:
[..]
Ik neem aan dat SI staat voor Sensorische Integratie een onderdeel van ergotherapie. Is dit ook een diagnose, en wat kun je met zo'n diagnose? Onze oudste is ook bij een ergo therapeute in behandeling voor de prikkelverwerking en daar komen bergen goede tips voor thuis en op school uit maar (tot nog toe) geen diagnose.
Bij het hele onderwerp hoge sensitiviteit zweef ik ergens tussen "ja hier zitten echt verschillen" en
"kijk mijn kind eens bijzonder zijn". Volgens de definitie hierboven zou onze oudste niet hoog sensitief zijn omdat hij de emotionele zaken totaal niet vertoond. Toch zit hij in het speciaal onderwijs omdat hij (mede) door zijn prikkelverwerking in het reguliere onderwijs totaal niet mee komt.
Hier vind je de ergotherapeuten die de cursus gevolgd hebben:
http://www.sensomotorische-integratie.nl/therapeuten/
Ik denk dat sensomotorische overgevoeligheid bij HSP gewoon gevoeligheid wordt genoemd. Bij begaafdheid wordt het verklaard vanuit de psychomotorische en zintuiglijke overexcitabilities. Bij ASS komt een SI-stoornis bijna altijd voor, maar het kan ook los bestaan.
Ik denk eigenlijk dat het neurologisch gezien steeds hetzelfde is. Hooggevoelige kinderen zullen dan inderdaad ook nog op emotioneel vlak overgevoelig zijn en begaafde kinderen zijn daarbij ook op intellectueel vlak "overgevoelig".
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Die vragenlijsten zijn hier wel bekend. We weten dat hij heel sterk visueel en auditief geprikkeld wordt en dat bepaalde vormen van diepe druk helpen dit te verlichten. Maar SI als term voor diagnose gebruiken had ik nog nooit van gehoord.quote:
[..]
De ergotherapeut (of fysiotherapeut) kan de diagnose stellen als hij/zij zich gespecialiseerd heeft in sensomotorische integratie. Dat klinkt eigenlijk wel zo als jullie al zoveel tips krijgen. Hebben jullie nooit een SI vragenlijst in moeten vullen over wat hij gevoelig op reageert?
Hier vind je de ergotherapeuten die de cursus gevolgd hebben:
http://www.sensomotorische-integratie.nl/therapeuten/
Ik denk dat sensomotorische overgevoeligheid bij HSP gewoon gevoeligheid wordt genoemd. Bij begaafdheid wordt het verklaard vanuit de psychomotorische en zintuiglijke overexcitabilities. Bij ASS komt een SI-stoornis bijna altijd voor, maar het kan ook los bestaan.
Ik denk eigenlijk dat het neurologisch gezien steeds hetzelfde is. Hooggevoelige kinderen zullen dan inderdaad ook nog op emotioneel vlak overgevoelig zijn en begaafde kinderen zijn daarbij ook op intellectueel vlak "overgevoelig".
Ik ben er van overtuigd dat de hersenen zowel fysiek als qua "bedrading" van ieder persoon uniek zijn. Een heel aantal TED talks waarin dit behandeld wordt. Dit wordt versterkt door de nodige gesprekken met een kinderneuroloog deels rondom de voorbereiding van een schedeloperatie en deels omdat het gewoon heel goed klikte.
live your fears, fear your live
Onze fysiotherapeut staat niet op die lijst. Maar is wel aangesloten bij de NSSI.
Mijn kind heeft gister op school zijn schoen gezet. Met een boel drukte, pietendisco en spanning. En dan zo fijn dat school op de hoogte is. Een van zijn juffen had 1 taak en dat was bij hem blijven. Ik mocht niet mee naar binnen maar juf stond al voor hem klaar. Dus toen het even te druk werd zijn ze de ruimte uit gegaan en verder heeft hij alles vanaf de tafel bekeken.
Vanochtend was rommelpiet geweest en dat pakte hij wel aardig op. Vanmiddag gaat hij uit school mee voor zijn allereerste kinderfeestje. M is geïnstrueerd, heb de moeder een summier wat dingen verteld. Ik vind het echt superspannend
Mijn kind heeft gister op school zijn schoen gezet. Met een boel drukte, pietendisco en spanning. En dan zo fijn dat school op de hoogte is. Een van zijn juffen had 1 taak en dat was bij hem blijven. Ik mocht niet mee naar binnen maar juf stond al voor hem klaar. Dus toen het even te druk werd zijn ze de ruimte uit gegaan en verder heeft hij alles vanaf de tafel bekeken.
Vanochtend was rommelpiet geweest en dat pakte hij wel aardig op. Vanmiddag gaat hij uit school mee voor zijn allereerste kinderfeestje. M is geïnstrueerd, heb de moeder een summier wat dingen verteld. Ik vind het echt superspannend
Ik heb nog geen concrete ervaring met afspreken of kinderfeestjes maar ik zou denk ik aangeven dat het zijn eerste keer spelen/feestje is en daardoor extra spannend. Daarbij aangeven hoe ze hem als het M wat teveel (lijkt) te worden even rust kan bieden.quote:
Aaah wat sneu Twinkly. Prikkelgevoelig was M ook als kind, hoewel het als baby wel mee viel geloof ik. Meer als dreumes/peuter.
Hier trouwens as. woensdag het allereerste kinderfeestje. Het sneeuwde in het andere topic een beetje onder dus ik probeer het hier nog maar een keer. Eerste kinderfeestje, überhaupt nog nooit een speelafspraak gehad. Hij vindt het leuk, ik vind het doodeng. Ik wil de moeder van het meisje nog wel even bellen vooraf om een paar dingetjes vooraf te vertellen maar zonder meteen een complete gebruiksaanwijzing mee te geven. Ik vind dat nog best wel een lastige.
Dat het voor hem dus geen straf is (niet vervelend is) om even in een andere kamer rustig te tekenen of een boekje te lezen maar het hem juist heel erg kan helpen.
Spuit 11 dus... snap dat je het spannend vindt, dat zou ik ook vinden.
Hoe is het vanmiddag gegaan Kyara?
Het is ook een heftige periode met sint, kerst en de verjaardag. Genoeg indrukken deze 2 maanden..
Het is ook een heftige periode met sint, kerst en de verjaardag. Genoeg indrukken deze 2 maanden..
SPOILER: tl;dr en kloon ;)Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Xenofiel op 23-11-2016 20:26:07 ]Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
quote:Op woensdag 23 november 2016 19:22 schreef Xenofiel het volgende:
"Laat het worden wie het al is"SPOILER: tl;dr en kloon ;)Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mooi♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
quote:Dankjewel voor deze reactie! Heb ik echt heel veel aanSPOILER: tl;dr en kloon ;)Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Bedankt voor je reactie. Ik wilde eigenlijk niet meer reageren, maar wat schrijf je mooie dingen over je jongetje, moest wel even reageren.quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
Ik denk dat ik hier ook 'hoor'. De dingen die jullie zeggen, de zaken waar jullie kinderen tegenaan lopen en de dingen waar jullie zelf tegenaan lopen zijn heel herkenbaar.
Fijne posts, veel goede tips en de post van xeno is voor mij echt heel waardevol. Ik zou er nooit aan hebben gedacht hem te leren om terug te trekken en rust te creeren in een prikkelvolle omgeving.
Zijn jullie nooit bang het fout te doen? Ik ben vooral de laatste weken heel bang om grote fouten te maken waardoor mijn kinderen geen fijne jeugd hebben. Dit komt voort uit het feit dat mijn broer gelijke kenmerken heeft (en gediagnostiseerde ADD) en nooit goed gehoord is door mn ouders waardoor hij in een gigantische depressie is geschoten. Ikzelf heb daardoor alles zelf moeten doen. Niet erg, gedane zaken nemen geen keer, maar ik ben met elke vezel van mn lichaam bang dat die geschiedenis zich zal herhalen.
Ook ben ik bang dat ik hem ga labelen zonder dat dat nodig is. Die angst nemen jullie wel wat weg, want ik zie dat het gewoon goed en normaal kan blijven als wij hem handvatten geven en de wereld waarin hij nu zit veilig en op de hoogte houden. Bedankt voor dat inzicht .
Fijne posts, veel goede tips en de post van xeno is voor mij echt heel waardevol. Ik zou er nooit aan hebben gedacht hem te leren om terug te trekken en rust te creeren in een prikkelvolle omgeving.
Zijn jullie nooit bang het fout te doen? Ik ben vooral de laatste weken heel bang om grote fouten te maken waardoor mijn kinderen geen fijne jeugd hebben. Dit komt voort uit het feit dat mijn broer gelijke kenmerken heeft (en gediagnostiseerde ADD) en nooit goed gehoord is door mn ouders waardoor hij in een gigantische depressie is geschoten. Ikzelf heb daardoor alles zelf moeten doen. Niet erg, gedane zaken nemen geen keer, maar ik ben met elke vezel van mn lichaam bang dat die geschiedenis zich zal herhalen.
Ook ben ik bang dat ik hem ga labelen zonder dat dat nodig is. Die angst nemen jullie wel wat weg, want ik zie dat het gewoon goed en normaal kan blijven als wij hem handvatten geven en de wereld waarin hij nu zit veilig en op de hoogte houden. Bedankt voor dat inzicht
.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
quote:
Bedankt voor het volgen van je gevoel.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
Voel het ritme van het leven en dans...
En nu ga ik weer offline.
En nu ga ik weer offline.
Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
Ik ben steeds minder bang. Voordeel is dat ik mezelf compleet herken in hem en dus goed terug kan halen wat ik nodig had als kind. Als ik heel goed naar mijn gevoel luister dan kan ik erg tegemoet komen aan zijn behoeftes. En ja, soms is daar een uitglijder (of een paar, of zestienduizend voor je gevoel) maar ik weet inmiddels ook dat hij niet meteen stuk gaat, ook niet mentaal gezien. Het is een proces voor alle partijen, je groeit daar ook samen in. Veel communiceren, en aan hem uitleggen dat je het soms ook niet weet is geen schande.quote:
Ik denk dat ik hier ook 'hoor'. De dingen die jullie zeggen, de zaken waar jullie kinderen tegenaan lopen en de dingen waar jullie zelf tegenaan lopen zijn heel herkenbaar.
Fijne posts, veel goede tips en de post van xeno is voor mij echt heel waardevol. Ik zou er nooit aan hebben gedacht hem te leren om terug te trekken en rust te creeren in een prikkelvolle omgeving.
Zijn jullie nooit bang het fout te doen? Ik ben vooral de laatste weken heel bang om grote fouten te maken waardoor mijn kinderen geen fijne jeugd hebben. Dit komt voort uit het feit dat mijn broer gelijke kenmerken heeft (en gediagnostiseerde ADD) en nooit goed gehoord is door mn ouders waardoor hij in een gigantische depressie is geschoten. Ikzelf heb daardoor alles zelf moeten doen. Niet erg, gedane zaken nemen geen keer, maar ik ben met elke vezel van mn lichaam bang dat die geschiedenis zich zal herhalen.
Ook ben ik bang dat ik hem ga labelen zonder dat dat nodig is. Die angst nemen jullie wel wat weg, want ik zie dat het gewoon goed en normaal kan blijven als wij hem handvatten geven en de wereld waarin hij nu zit veilig en op de hoogte houden. Bedankt voor dat inzicht
Angst om te labelen heb ik ook, ik zal ook niet snel zeggen dat mijn kind hooggevoelig is. Hij is erg gevoelig, dat klinkt dan toch anders
en ik wil hem vooral zien als wie hij is en dat is zoveel meer dan dat.
Gekke gedachte sprong..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 12% gewijzigd door Xenofiel op 23-11-2016 23:15:46 ]Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
Dankjewel voor je eerste post Xenofiel, ik herken veel in wat je schrijft, ook bij mezelf.
Vandaag wat ik bij een bijeenkomst voor ouders van hooggevoelige kinderen en daar werd hetzelfde benadrukt. Zorg voor een gevoel van veiligheid, je kunt je kind nooit teveel liefde en veiligheid geven. Als het zich veilig voelt zal het vanzelf de stappen nemen die het op dat moment nodig heeft. Dan zal het dus zelf aangeven dat het nu klaar is om op een sport te gaan of klaar is om zichzelf te laten zien op school (als het zich dus ook veilig voelt op school!).
En ik denk inderdaad dat je een psychose hebt nu
[ Bericht 1% gewijzigd door Twinkly op 24-11-2016 07:06:07 ]
Vandaag wat ik bij een bijeenkomst voor ouders van hooggevoelige kinderen en daar werd hetzelfde benadrukt. Zorg voor een gevoel van veiligheid, je kunt je kind nooit teveel liefde en veiligheid geven. Als het zich veilig voelt zal het vanzelf de stappen nemen die het op dat moment nodig heeft. Dan zal het dus zelf aangeven dat het nu klaar is om op een sport te gaan of klaar is om zichzelf te laten zien op school (als het zich dus ook veilig voelt op school!).
En ik denk inderdaad dat je een psychose hebt nu
[ Bericht 1% gewijzigd door Twinkly op 24-11-2016 07:06:07 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
quote:
Je kan het kind het meeste liefhebben, door zijn (voor)ouders lief te hebben.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Geniet van de nieuwe cadans in je leven. Geef het gevoel voort.
[ Bericht 2% gewijzigd door Xenofiel op 24-11-2016 05:01:08 ]Vreemdeling. Wie je bent is een vraag. Nu nog onbekenden voor elkaar. Maar niet voor lang, ik ontmoet je graag.
Met Nieuwetijdskinderen die hun energie uitstralen ofzo, daar kan ik helemaal niks mee. Sensitievere mensen dan gemiddeld zijn er altijd geweest, net als minder sensitieve mensen. Het is gewoon een normaal curve.
Maar ik denk wel dat je gelijk hebt in het belang van veiligheid bieden en dat dat bij ons het grootste probleem op school is.
Maar ik denk wel dat je gelijk hebt in het belang van veiligheid bieden en dat dat bij ons het grootste probleem op school is.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Veiligheid is juist wat Chris op schooltijd altijd heeft gehad. Ook de ruimte om sociaal dingen te ontdekken, ipv cognitief. Bij de kleuters mocht hij 300x hetzelfde telwerkje doen dat hij al kende, omdat hij tegelijk rondkijk bij de kinderen aan de tafel en zo ook dingen leerde.
Afgelopen jaar was het iets minder qua klik met zijn juf, maar nu gaat het heerlijk.
Alleen nu in groep 6 komen we op een punt dat hij sociaal steeds minder afwijkt, hij kan de dingen zelf beter een plek geven, of het aan mij vragen en mijn antwoorden beter snappen. De kinderen om hem heen zijn ook voorspelbaarder (kleuters zijn toch wat onberekenbaarder dan 9-jarigen)
Nu is het dus tijd om cognitief aan de slag te gaan, alleen nu nog even leren-leren, want dat heeft hij nog niet gedaan natuurlijk.. Deze juf heeft hij 3 jaar, dus ze gaan samen aan de slag..
Maar het veilig opvoeden, vanuit veiligheid de dingen ontdekken, helemaal voor.. Maar soms ook laten zien dat dingen wel veilig zijn, ook al lijkt het niet zo (van een stoeprand springen, van een glijbaan glijden), dan drong ik soms toch aan om te laten zien dat dat ook veilig is.. Maar heel bewust en met overleg..
Ik denk wel dat Chris is wie hij is, hij zit dicht bij zijn werkelijk karakter.. En eigenlijk ook wel heel erg dicht bij de mijne.. Ik heb alleen die veiligheid gemist vroeger en dus veel dingen veel later pas geleerd.
Afgelopen jaar was het iets minder qua klik met zijn juf, maar nu gaat het heerlijk.
Alleen nu in groep 6 komen we op een punt dat hij sociaal steeds minder afwijkt, hij kan de dingen zelf beter een plek geven, of het aan mij vragen en mijn antwoorden beter snappen. De kinderen om hem heen zijn ook voorspelbaarder (kleuters zijn toch wat onberekenbaarder dan 9-jarigen)
Nu is het dus tijd om cognitief aan de slag te gaan, alleen nu nog even leren-leren, want dat heeft hij nog niet gedaan natuurlijk.. Deze juf heeft hij 3 jaar, dus ze gaan samen aan de slag..
Maar het veilig opvoeden, vanuit veiligheid de dingen ontdekken, helemaal voor.. Maar soms ook laten zien dat dingen wel veilig zijn, ook al lijkt het niet zo (van een stoeprand springen, van een glijbaan glijden), dan drong ik soms toch aan om te laten zien dat dat ook veilig is.. Maar heel bewust en met overleg..
Ik denk wel dat Chris is wie hij is, hij zit dicht bij zijn werkelijk karakter.. En eigenlijk ook wel heel erg dicht bij de mijne.. Ik heb alleen die veiligheid gemist vroeger en dus veel dingen veel later pas geleerd.
Ja, helemaal mee eens dat je moet laten zien dat iets wel veilig is, inderdaad. Hier steeds enorme drempels waar hij vaak hulp bij nodig heeft om overheen te komen, maar als het dan lukt is hij heel trots en opgelucht (zwemmen, leren fietsen, etc). Hij denkt zoveel na over alle gevaren dat het verlamd.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Goed om te horen dat er een omslag is nu bij Chris. Dat heb ik vaker gehoord over kinderen op die leeftijd en dat is wel een geruststelling.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Heel herkenbaar..
Chris was met fietsen alleen bangvoor de zijwieltjes omdat hij een paar keer van de stoep was gekukkeld, en zijn zijwieltjes eraf gingen, en hij erachteraan. Toen fietste hij opeens, erg onverwacht met 3,5 jaar los..
Chris was met fietsen alleen bangvoor de zijwieltjes omdat hij een paar keer van de stoep was gekukkeld, en zijn zijwieltjes eraf gingen, en hij erachteraan. Toen fietste hij opeens, erg onverwacht met 3,5 jaar los..
Mijn oudste (6) heeft dit ook o.a. met fietsen. Ze lijkt zich overbewust van elk hobbeltje, wiebeltje en mogelijke valkans. Ze durft echt niet zonder zijwieltjes en zelfs kinderen van twee jaar jonger gaan haar nu voorbij... Wat heeft jouw zoon geholpen om over de drempel heen te komen?quote:
Ja, helemaal mee eens dat je moet laten zien dat iets wel veilig is, inderdaad. Hier steeds enorme drempels waar hij vaak hulp bij nodig heeft om overheen te komen, maar als het dan lukt is hij heel trots en opgelucht (zwemmen, leren fietsen, etc). Hij denkt zoveel na over alle gevaren dat het verlamd.
Wij hebben een fietsvestje gekocht, daar zit een handvat aan. En toen mochten we hem absoluut niet loslaten, ondanks dat hij gewoon fietste als we hem heel losjes met één pink vasthieldenquote:
[..]
Mijn oudste (6) heeft dit ook o.a. met fietsen. Ze lijkt zich overbewust van elk hobbeltje, wiebeltje en mogelijke valkans. Ze durft echt niet zonder zijwieltjes en zelfs kinderen van twee jaar jonger gaan haar nu voorbij... Wat heeft jouw zoon geholpen om over de drempel heen te komen?
Uitleggen hielp niks.Uiteindelijk heb ik hem, met het risico zijn vertrouwen in mij te schaden, losgelaten. Het hielp wel, want toen had hij door dat hij het écht wel kon en écht niet meteen omviel. Daarna nog wel drama met vaart maken en dan opstappen gehad. Hij is er dan zo van overtuigd dat hij het niet kan dat hij niet naar tips wil luisteren of naar je kijken als je het voordoet. Maar toen het eenmaal lukte vond hij fietsen heel leuk, gelukkig
Wij fietsen bijna alles omdat we geen auto hebben.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Agu Bikybiky
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
quote:Op woensdag 23 november 2016 21:17 schreef Xenofiel het volgende:
Gekke gedachte sprong..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Gekke gedachte sprong..Drugs en hsp..ervaring.. wat wil je weten?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Thanks! Herkenbaar wat je vertelt: het (echt zo gevoelde) drama, niks willen aannemen. We hebben het hu een tijd laten rusten, ze hoeft niet per sé te fietsen. Het vervelende voor dochter zelf is alleen dat ze bij vlagen ècht wil, maar ze eenmaal op de fiets toch bijna gelijk in paniek raak. Ik vind het soms ook lastig waar ik goed aan doe. Ze heeft de tijd en ruimte nodig om het op haar manier te doen, maar ik wil haar tegelijk ook laten ervaren dat ze meer kan dan ze zelf denkt. Anyway, ik ga eens naar het vestje kijken!quote:
[..]
Wij hebben een fietsvestje gekocht, daar zit een handvat aan. En toen mochten we hem absoluut niet loslaten, ondanks dat hij gewoon fietste als we hem heel losjes met één pink vasthielden
Uiteindelijk heb ik hem, met het risico zijn vertrouwen in mij te schaden, losgelaten. Het hielp wel, want toen had hij door dat hij het écht wel kon en écht niet meteen omviel. Daarna nog wel drama met vaart maken en dan opstappen gehad. Hij is er dan zo van overtuigd dat hij het niet kan dat hij niet naar tips wil luisteren of naar je kijken als je het voordoet. Maar toen het eenmaal lukte vond hij fietsen heel leuk, gelukkig
Ik gebruikte een sjaal: onder de oksels door en dan op de rug stijf vastknijpen, heb je een beetje hetzelfde idee, alleen misschien niet vertrouwd genoeg....
Dat hebben wij in eerste instantie ook geprobeerd, herinner ik me nu. Maar dat was inderdaad toch nog te wiebelig ofzo voor hem, hij vertrouwde het absoluut niet.quote:
Ik gebruikte een sjaal: onder de oksels door en dan op de rug stijf vastknijpen, heb je een beetje hetzelfde idee, alleen misschien niet vertrouwd genoeg....
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Dromerig, verstrooid professortje.
Hij doet zo zijn best om aan de verwachtingen van volwassenen te voldoen, maar dat lukt hem vaak niet. En dan wordt er tegen hem gezegd dat hij zijn best niet doet, dat hij niet oplet of dat hij laks is.
Van de week met zwemles en vandaag toen hij zijn tas in moest pakken op school om naar de andere locatie te lopen. Het raakt hem enorm als het weer mis gaat en hij een berisping krijgt. En toen lachtte zijn vriendje hem ook nog uit om zijn verdriet.
Hij doet zo zijn best om aan de verwachtingen van volwassenen te voldoen, maar dat lukt hem vaak niet. En dan wordt er tegen hem gezegd dat hij zijn best niet doet, dat hij niet oplet of dat hij laks is.
Van de week met zwemles en vandaag toen hij zijn tas in moest pakken op school om naar de andere locatie te lopen. Het raakt hem enorm als het weer mis gaat en hij een berisping krijgt. En toen lachtte zijn vriendje hem ook nog uit om zijn verdriet.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ik heb wel eens een relatie gehad met een meisje dat diagnose HSP had. Zij kon bepaalde films niet aan en dergelijke. Naar mijn idee was ze er veel te druk mee bezig. Uiteindelijk was ze net zo ongevoelig als al die andere vrouwen.
I wonder what it's all about
Hoe komt het dat het moeilijk voor hem was om de tas in te pakken?quote:
Dromerig, verstrooid professortje.
Hij doet zo zijn best om aan de verwachtingen van volwassenen te voldoen, maar dat lukt hem vaak niet. En dan wordt er tegen hem gezegd dat hij zijn best niet doet, dat hij niet oplet of dat hij laks is.
Van de week met zwemles en vandaag toen hij zijn tas in moest pakken op school om naar de andere locatie te lopen. Het raakt hem enorm als het weer mis gaat en hij een berisping krijgt. En toen lachtte zijn vriendje hem ook nog uit om zijn verdriet.
Wederom wel herkenbaar. Als mijn oudste zelf kiest wat ze gaat doen dan kan ze heel goed bedenken hoe ze iets gaat aanpakken en krijgt ze dat ook voor elkaar. Maar taken die van een ander moeten en die nog geen routine, daar heeft ze wat meer moeite mee. Ze wil het wel doen, maar wil eerst begrijpen hoe, wanneer, waarom... kortom, het helemaal "doorgronden". Dat heeft tijd nodig. Als het dan snel snel moet, wordt ze onzeker, langzaam, vergeet ze dingen, blokkeert ze...
Mijn dochter heeft heel veel houvast aan lijstjes/planning. Ze heeft bijvoorbeeld een briefje waar met woorden en een plaatje op staat of er die dag gym/overblijf/bso is. Ze vraagt zelf ook om dingen als een aftelkalender of een weekschema. Dingen gaan dan niet per sé vlotter, maar ze heeft dan wel overzicht en voelt zich daardoor veel zekerder.
Ik denk niet dat dat het punt is. Ieder kind heeft wel eens wat, dat hoort erbij. Alleen sommige kinderen hebben nogal vaak "wat" en beleven dat ook nog eens heel intens (het levert ze een grote hoeveelheid spanning op). Dan is het wel belangrijk om als ouder je kind te ondersteunen om hoe daarmee om te gaan. Als je je kind daar teveel in alleen laat en (onbewust) de boodschap geeft dat hij zich niet moet aanstellen, loop je het risico dat je kind zelf een manier ontwikkelt om zichzelf te beschermen die niet constructief is. Door zich erg terug te trekken, overmatig onzeker te worden, juist met boosheid te reageren.quote:
Mijn dochters hebben ook wel eens wat en dan gaan ze janken. Jaja tis wat.
Dat kan als aanstellerij klinken als je het fenomeen zelf niet zo ervaart met je eigen kinderen of jezelf. Maar voor anderen, waaronder mijzelf, is dit wél echt een ding. Ik dacht een hele tijd dat het aan mij kon liggen, dat ik er teveel bovenop zat, overgevoelig of soft was. Maar nu heb ik er drie en merk ik duidelijk een verschil tussen mijn kinderen. De jongste reageert veel meer zoals ik andere kinderen ook zie reageren. No nonsens, open, kan wel tegen wat tegengas, de oudste twee zijn daarin echt anders. Niet "superspeciaal anders" of "teer zieltje-anders", maar gewoon anders dan uit de boekjes. Daarom vind ik het wel heel prettig om in dit topic ervaringen te kunnen delen.
Bedankt voor je zinvolle bijdragequote:
Mijn dochters hebben ook wel eens wat en dan gaan ze janken. Jaja tis wat.
Dit precies.quote:
[..]
Hoe komt het dat het moeilijk voor hem was om de tas in te pakken?
Wederom wel herkenbaar. Als mijn oudste zelf kiest wat ze gaat doen dan kan ze heel goed bedenken hoe ze iets gaat aanpakken en krijgt ze dat ook voor elkaar. Maar taken die van een ander moeten en die nog geen routine, daar heeft ze wat meer moeite mee. Ze wil het wel doen, maar wil eerst begrijpen hoe, wanneer, waarom... kortom, het helemaal "doorgronden". Dat heeft tijd nodig. Als het dan snel snel moet, wordt ze onzeker, langzaam, vergeet ze dingen, blokkeert ze...
Mijn dochter heeft heel veel houvast aan lijstjes/planning. Ze heeft bijvoorbeeld een briefje waar met woorden en een plaatje op staat of er die dag gym/overblijf/bso is. Ze vraagt zelf ook om dingen als een aftelkalender of een weekschema. Dingen gaan dan niet per sé vlotter, maar ze heeft dan wel overzicht en voelt zich daardoor veel zekerder.
Gisteren pakte hij uit zichzelf de tas in en controleerde zelf of hij alles had. Er misten twee boeken en hij was er van overtuigd dat hij ze in het andere gebouw had laten liggen de dag ervoor. De juf zag dat hij niet alles bij zich had en stuurde hem terug de klas in om het op te halen, waar het toch wel lag. Toen hij terugkwam was de juf alweer verder gelopen met de anderen en moest hij zelf het stuk naar het andere gebouw lopen. Dit vindt hij heel eng en hij had het gevoel gestraft te worden (wat niet zo was, ze ging er vanuit dat hij het wel zelf kon), waardoor hij heel erg moest huilen.
Precies.quote:
[..]
Ik denk niet dat dat het punt is. Ieder kind heeft wel eens wat, dat hoort erbij. Alleen sommige kinderen hebben nogal vaak "wat" en beleven dat ook nog eens heel intens (het levert ze een grote hoeveelheid spanning op). Dan is het wel belangrijk om als ouder je kind te ondersteunen om hoe daarmee om te gaan. Als je je kind daar teveel in alleen laat en (onbewust) de boodschap geeft dat hij zich niet moet aanstellen, loop je het risico dat je kind zelf een manier ontwikkelt om zichzelf te beschermen die niet constructief is. Door zich erg terug te trekken, overmatig onzeker te worden, juist met boosheid te reageren.
Hij is geen aansteller, absoluut niet. Hij houdt zich juist meestal (te) groot. Ik was vandaag juist blij dat hij zijn emoties liet zien: hij was verdrietig omdat hij ruzie had met zijn beste vriend.
Thuis reageren wij relativerend, zodat hij de situatie beter leert begrijpen. Echt niet overdreven troostend van "och, jongetje, de wereld is ook zo gemeen" ofzo.
Hij loopt gewoon heel vaak tegen dingen aan die bij hem lastiger gaan, waardoor hij een deuk in zijn zelfvertrouwen opgelopen heeft. Hij heeft door dat hij anders is en vraagt waarom kinderen van 4 jaar hem met zwemles inhalen bijvoorbeeld.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Chris heeft ook dat dubbele. Aan de ene kant zich groot houden, maar aan de andere kant toch erg gevoelig. Hij heeft inmiddels geleerd dat hij op school bij een klein maar groeiend probleem al kijkt naar een oplossing, want als hij het erop laat aankomen is het probleem te groot en volgt er ook een groter drama.. Dus hij heeft geleerd om de problemen eerder te zien, en daar ook naar te handelen..
Maar als je ziet dat je kind een situatie gewoon niet doorkomt, dan zul je het kind toch moeten leren hoe je er dan wel mee opgaat. De ene kind vind rekenen moeilijk, andere taal en mijn kind vond sociale omgang moeilijk te leren. Dan is het gewoon een kwestie van extra hulp om te zorgen dat ze dat ook leren. En in ons geval is dat nu bij 9 jaar wel grotendeels geregeld.. Andere kinderen blijven daar langer moeite mee houden (ook met rekenen of met taal).. Ieder kind heeft zijn talent
Die van mij ook. En ik ben echt geen softe-geitenwollen sokken-kusje-kroel- moeder. Ben hard genoeg geweest voor de kinderen, geef duidelijk grenzen aan en als je eroverheen gaat kom je de consequenties tegen. Je moet ze heus wel opvoeden..quote:
Mijn dochters hebben ook wel eens wat en dan gaan ze janken. Jaja tis wat.
Maar als je ziet dat je kind een situatie gewoon niet doorkomt, dan zul je het kind toch moeten leren hoe je er dan wel mee opgaat. De ene kind vind rekenen moeilijk, andere taal en mijn kind vond sociale omgang moeilijk te leren. Dan is het gewoon een kwestie van extra hulp om te zorgen dat ze dat ook leren. En in ons geval is dat nu bij 9 jaar wel grotendeels geregeld.. Andere kinderen blijven daar langer moeite mee houden (ook met rekenen of met taal).. Ieder kind heeft zijn talent
oh dit is zo herkenbaar voor mij.. L heeft precies hetzelfde...quote:
[..]
Mijn oudste (6) heeft dit ook o.a. met fietsen. Ze lijkt zich overbewust van elk hobbeltje, wiebeltje en mogelijke valkans. Ze durft echt niet zonder zijwieltjes en zelfs kinderen van twee jaar jonger gaan haar nu voorbij... Wat heeft jouw zoon geholpen om over de drempel heen te komen?
En hij wil niet zwemmen want straks komt er opeens een haai...
Al herken ik L meer in dit profiel: http://www.temperamentvollekinderen.nl/
Wat hier in de openingspost staat sluit er wel een beetje op aan.. Maar ook bij het lezen van dit boek herkende ik echt zo ontzettend veel.
Life is what happens while you are busy making other plans...
Nu ik die link weer lees herken ik ook heel veel Skoap. Alleen dan van mijn meisje. Die is ook zo temperamentvol maar tegelijkertijd ook heel gevoelig. Deze tijden met Sinterklaas zijn voor haar ook heel heftig. En sowieso het tegen school aan hikken.
Wat dat betreft best wel een verschil met mijn SI kind, die geniet met volle teugen van het hele Sinterklaasgebeuren en kan het voor zichzelf wel redelijk doseren zo lijkt het.
Wat dat betreft best wel een verschil met mijn SI kind, die geniet met volle teugen van het hele Sinterklaasgebeuren en kan het voor zichzelf wel redelijk doseren zo lijkt het.
juistem, dat is de hele kern... Best ingewikkeld af en toe... Pffoei!quote:
Die is ook zo temperamentvol maar tegelijkertijd ook heel gevoelig
Life is what happens while you are busy making other plans...
Dit herken ik zo bij mijn bijna kleuter.quote:
Nu ik die link weer lees herken ik ook heel veel Skoap. Alleen dan van mijn meisje. Die is ook zo temperamentvol maar tegelijkertijd ook heel gevoelig. Deze tijden met Sinterklaas zijn voor haar ook heel heftig. En sowieso het tegen school aan hikken.
Het boek Temperamentvolle Kinderen sluit ook helemaal aan hier, bij zowel N als S. Maar S uit het temperament veel meer, hij wordt vele malen bozer.
Bij N is een kaaskies ontdekt Een kies met onderontwikkeld glazuur die daardoor erg gevoelig is voor cariës en zelfs afbrokkelen. Oorzaak is onbekend, waarschijnlijk ziekte of zuurstofgebrek tijdens de eerste vier levensjaren.
Het is zijn vierde blijvende kies. Deze kies is net door en hij gaf sindsdien aan (drama) dat deze heel gevoelig is bij tandenpoetsen en voor tandpasta (koud). We waren dinsdag bij de tandarts en die wil zijn kiezen sealen zodat ze beter beschermd zijn en natuurlijk vooral deze kies. Maar N is zo ontzettend bang voor de smaak van de "shampoo" waarmee de kiezen eerst gereinigd moeten worden, voor het apparaatje dat het water afzuigt en voor pijn. Het is dan ook niet gelukt en volgende week donderdag moet hij terugkomen om het nogmaals te proberen.
Gelukkig hebben wij een tandarts die geduldig alles blijft uitleggen en niet doorzet als het niet lukt. Maar poeh, ik vind het heftig hoor bij zo'n gevoelig kind. Hij heeft ook echt een niet rationele angst waarbij praten niet werkt.
Ik zit eraan te denken om hem te belonen met iets kleins als het donderdag lukt, maar misschien maak ik het dan juist te groot.
Bij N is een kaaskies ontdekt
Een kies met onderontwikkeld glazuur die daardoor erg gevoelig is voor cariës en zelfs afbrokkelen. Oorzaak is onbekend, waarschijnlijk ziekte of zuurstofgebrek tijdens de eerste vier levensjaren.Het is zijn vierde blijvende kies. Deze kies is net door en hij gaf sindsdien aan (drama) dat deze heel gevoelig is bij tandenpoetsen en voor tandpasta (koud). We waren dinsdag bij de tandarts en die wil zijn kiezen sealen zodat ze beter beschermd zijn en natuurlijk vooral deze kies. Maar N is zo ontzettend bang voor de smaak van de "shampoo" waarmee de kiezen eerst gereinigd moeten worden, voor het apparaatje dat het water afzuigt en voor pijn. Het is dan ook niet gelukt en volgende week donderdag moet hij terugkomen om het nogmaals te proberen.
Gelukkig hebben wij een tandarts die geduldig alles blijft uitleggen en niet doorzet als het niet lukt. Maar poeh, ik vind het heftig hoor bij zo'n gevoelig kind. Hij heeft ook echt een niet rationele angst waarbij praten niet werkt.
Ik zit eraan te denken om hem te belonen met iets kleins als het donderdag lukt, maar misschien maak ik het dan juist te groot.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Twinkly voor hem is het een heel groot iets dus waarom niet..
Ik was ook altijd tegen belonen etc. Maar merk nu met Oliver hij een DS gekregen heeft en daar mee speeltijd kan verdienen hij wil proberen en gaat niet altijd over rozen. Maar spelletje doen vind hij leuk.Dus als het hem motiveert en net dat stukje durf geeft.
Ik was ook altijd tegen belonen etc. Maar merk nu met Oliver hij een DS gekregen heeft en daar mee speeltijd kan verdienen hij wil proberen en gaat niet altijd over rozen. Maar spelletje doen vind hij leuk.Dus als het hem motiveert en net dat stukje durf geeft.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dankjewel voor het delen van je ervaring, Evenstar. Extra speeltijd is wel een goed idee.quote:
Twinkly voor hem is het een heel groot iets dus waarom niet..
Ik was ook altijd tegen belonen etc. Maar merk nu met Oliver hij een DS gekregen heeft en daar mee speeltijd kan verdienen hij wil proberen en gaat niet altijd over rozen. Maar spelletje doen vind hij leuk.Dus als het hem motiveert en net dat stukje durf geeft.
Ik vermoed dat als het donderdag weer niet lukt, dat hij het dan nog veel groter en enger gaat maken in zijn hoofd, dus extra motivatie is wel fijn.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ik dacht ook altijd nee zijn normale dingen maar voor hun werkt het nu eenmaal anders als voor ons. En oliver heeft ook dagen dat hij er niet op speelt. Maar als ik.merk dat hij overprikkeld raakt dan mag hij er even op. Lekker in zijn bubbeltje. Als wij ons rot voelen troosten we onszelf ook wel eens toch?
Hier maakte het zoveel verschildoor de angst te erkennen.. en mensen zullen me heus voor gek verklaren maar als hij bijv iets nieuws probeert dan mag hij mijn handen helemaal fijn knijpen en maken we stappen plan. Eerst aanraken dan proeven en uitspugen dan een hapje en dan 4 nu inmiddels 5 want zo oud is hij
We jubelen en dansen en knuffelen en kussen bij elke stap. En daarna ontprikkelen met wat hij fijn vind.
Zo ook met de tandarts ( hier alleen nog kijken) Maar daar makennwe een avontuur van met wat zijn interesse heeft. laatste keer was hij heel erg bezig met ninjago. Dus was hij een nindroid net als zane en de tandarts moest dan speciale robot sensors in zijn mondje plaatsen. Dan is het ok want op die manier is hij zo bezig met het avontuur dat hij even vergeet. De paniek em ontprikkeling volgr alsnog maar uitgesteld soort van.
N. vind experimenten doen toch leuk. misschien kun je het hem uitleggen dat het maken van zijn kies een scheidkundig experiment is. Of met een robot iets.
Hier maakte het zoveel verschildoor de angst te erkennen.. en mensen zullen me heus voor gek verklaren maar als hij bijv iets nieuws probeert dan mag hij mijn handen helemaal fijn knijpen en maken we stappen plan. Eerst aanraken dan proeven en uitspugen dan een hapje en dan 4 nu inmiddels 5 want zo oud is hij
We jubelen en dansen en knuffelen en kussen bij elke stap. En daarna ontprikkelen met wat hij fijn vind.
Zo ook met de tandarts ( hier alleen nog kijken) Maar daar makennwe een avontuur van met wat zijn interesse heeft. laatste keer was hij heel erg bezig met ninjago. Dus was hij een nindroid net als zane en de tandarts moest dan speciale robot sensors in zijn mondje plaatsen. Dan is het ok want op die manier is hij zo bezig met het avontuur dat hij even vergeet. De paniek em ontprikkeling volgr alsnog maar uitgesteld soort van.
N. vind experimenten doen toch leuk. misschien kun je het hem uitleggen dat het maken van zijn kies een scheidkundig experiment is. Of met een robot iets.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Wat doe je dat creatief en lief, Evenstar
Hier werkt vooral heel goed de feiten vertellen, want fantasie heeft hij juist teveel en daarmee maakt hij het nog enger dan het is.
Wat je vertelt over eten proeven is hier ook heel actueel. We waren bezig met broccoli (als baby en dreumes was hij er dol op
) en dat begon steeds een ietsjepietje beter te gaan, van eerst er alleen aan likken, dan erin bijten (vermomd met ketchup, zout en/of kruiden) en daarna een minuscuul stukje van een mm ofzo doorslikken. Maar de laatste keer ging hij kokhalzen en sindsdien durft hij niet meer en kokhalst hij al als hij er alleen maar in bijt. Hij weet prima dat het zijn hersenen zijn die hem voor de gek houden en bang maken, maar gewoon doorzetten lukt nog niet.
Hier werkt vooral heel goed de feiten vertellen, want fantasie heeft hij juist teveel en daarmee maakt hij het nog enger dan het is.
Wat je vertelt over eten proeven is hier ook heel actueel. We waren bezig met broccoli (als baby en dreumes was hij er dol op
) en dat begon steeds een ietsjepietje beter te gaan, van eerst er alleen aan likken, dan erin bijten (vermomd met ketchup, zout en/of kruiden) en daarna een minuscuul stukje van een mm ofzo doorslikken. Maar de laatste keer ging hij kokhalzen en sindsdien durft hij niet meer en kokhalst hij al als hij er alleen maar in bijt. Hij weet prima dat het zijn hersenen zijn die hem voor de gek houden en bang maken, maar gewoon doorzetten lukt nog niet.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Brocolli hebben we hier nog niet gedaan. Bloemkool wel maar dat is zo rampzalig dat hoeft hij van mij echt niet.
En als voor Niels heel feitelijk werkt dan speel je toch daar op in. Het is soms zo lastig want wat vandaag ok is en werkt kan bijwijze van morgen ineens weer kortsluiting geven en moet je weer een nieuwe route kweken.
Vind het zelf wel fijn dat met Oli nu ook kan overleggen. En hij uit kan leggen.
En het helpt enorm dat zijn juffen geweldig inspelen op zijn behoeften en manier. Als ze zien dat hij overprikkeld raakt geven ze hem een clipboard met papier en mag hij gaan observeren. En aantekeningen maken. Daardoor krijgt hij weer overzicht en controle
Het is een bijzonder manneke die kleine aap. De dame ook maar op een andere manier.
En als voor Niels heel feitelijk werkt dan speel je toch daar op in. Het is soms zo lastig want wat vandaag ok is en werkt kan bijwijze van morgen ineens weer kortsluiting geven en moet je weer een nieuwe route kweken.
Vind het zelf wel fijn dat met Oli nu ook kan overleggen. En hij uit kan leggen.
En het helpt enorm dat zijn juffen geweldig inspelen op zijn behoeften en manier. Als ze zien dat hij overprikkeld raakt geven ze hem een clipboard met papier en mag hij gaan observeren. En aantekeningen maken. Daardoor krijgt hij weer overzicht en controle
Het is een bijzonder manneke die kleine aap. De dame ook maar op een andere manier.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Broccoli daar heeft mijn kleuter ook een dingetje mee. De roosjes vindt hij afschuwelijk, de steeltjes eet hij na overreding.
Hier 1 temperamentvol kind, en een overgevoelig (hsp?)kind. Heel fijne combi met een overgevoelige mama
Ik vind het knap hoe jullie dat allemaal kunnen zien, evenstar, twinkly, Kyara e.a.. Mij lukt het vaak niet om mijn grens op tijd aan te geven bij de kinderen, of lijken ze er niet gevoelig voor, en dan ontplof ik. Daar heb ik nog steeds geen goed stappenplan voor gevonden. Het gaat wel beter met meer slaap, maar in deze tijden is er elke nacht wel weer een kind onrustig..
daar heeft mijn kleuter ook een dingetje mee. De roosjes vindt hij afschuwelijk, de steeltjes eet hij na overreding.Hier 1 temperamentvol kind, en een overgevoelig (hsp?)kind. Heel fijne combi met een overgevoelige mama
Ik vind het knap hoe jullie dat allemaal kunnen zien, evenstar, twinkly, Kyara e.a.. Mij lukt het vaak niet om mijn grens op tijd aan te geven bij de kinderen, of lijken ze er niet gevoelig voor, en dan ontplof ik. Daar heb ik nog steeds geen goed stappenplan voor gevonden. Het gaat wel beter met meer slaap, maar in deze tijden is er elke nacht wel weer een kind onrustig..
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Och morretje dat lontje hier is ook wel eens korter en laatste tijd wat vaker hoor. Zijn verjaardag en kerst en papa die een huis gekocht heeft en uhm niet zo tactisch met Oli erover communiceert. Dus mag ik het weer rechtbreien 
En daarnovenop A die echt flink pubert
En daarnovenop A die echt flink pubert
Engaging Infinite Improbability Drive..
Hier ook regelmatig een kort(er) lontje hoor. Ik merk dat ik af en toe ook flink overprikkeld ben en ook weinig kan hebben qua kindergeschreeuw.
Nou dat! Nu ik er steeds meer over lees herken ik ook meer van mezelf. En je raad het nooit: ik merk nu ineens dat ik bepaalde situaties ook gewoon hartstikke overprikkeld raak.
Ik ga dus ook niet zomaar mee naar het zwembad. Dat doet mijn vriend met ze. Ik word helemaal gek in dat water, met gillende mensen en spetters en armen en benen overal.
Zo zijn wel vrijdagavond meegelopen met een lichtjesparade met de kerstman. De tocht van 45 minuten lukte me wel (maar deed ook meer dan ik dacht), maar het vuurwerk erna vond ik hel
In het begin vond Eva het geweldig, want die leeft voor vuurwerk, maar toen werd alles x10 qua knallen en geluiden en haakte ze ook af.
We merken nu ook wat dingetjes bij Rosalie, nadat de medewerkster van het JOT ons erop wees dat zij ook zomaar wel eens HSP zou kunnen zijn. Maar dan met andere prikkels.
Ik ga dus ook niet zomaar mee naar het zwembad. Dat doet mijn vriend met ze. Ik word helemaal gek in dat water, met gillende mensen en spetters en armen en benen overal.
Zo zijn wel vrijdagavond meegelopen met een lichtjesparade met de kerstman. De tocht van 45 minuten lukte me wel (maar deed ook meer dan ik dacht), maar het vuurwerk erna vond ik hel
In het begin vond Eva het geweldig, want die leeft voor vuurwerk, maar toen werd alles x10 qua knallen en geluiden en haakte ze ook af.
We merken nu ook wat dingetjes bij Rosalie, nadat de medewerkster van het JOT ons erop wees dat zij ook zomaar wel eens HSP zou kunnen zijn. Maar dan met andere prikkels.
Twinkly, mijn zoon zit bij een speciale kindertandarts. Het ging echt niet bij de gewone tandarts om de dingen die jij noemt. Angst voor de smaak, angst voor dingen in zijn mond en dergelijke. De oplossing bleek verrassend simpel (hoewel ongelooflijk intensief). We moesten de eerste tijd elke week met hem naar de tandarts en dan deden ze eerst alleen maar zijn tanden bekijken met zo'n spiegeltje. Daarna gingen ze zijn tanden poetsen (met zijn eigen tandenborstel en tandpasta). Daarna gingen ze eens een keer voorzichtig water afzuigen, enz. enz.quote:
Het boek Temperamentvolle Kinderen sluit ook helemaal aan hier, bij zowel N als S. Maar S uit het temperament veel meer, hij wordt vele malen bozer.
Bij N is een kaaskies ontdekt
Het is zijn vierde blijvende kies. Deze kies is net door en hij gaf sindsdien aan (drama) dat deze heel gevoelig is bij tandenpoetsen en voor tandpasta (koud). We waren dinsdag bij de tandarts en die wil zijn kiezen sealen zodat ze beter beschermd zijn en natuurlijk vooral deze kies. Maar N is zo ontzettend bang voor de smaak van de "shampoo" waarmee de kiezen eerst gereinigd moeten worden, voor het apparaatje dat het water afzuigt en voor pijn. Het is dan ook niet gelukt en volgende week donderdag moet hij terugkomen om het nogmaals te proberen.
Gelukkig hebben wij een tandarts die geduldig alles blijft uitleggen en niet doorzet als het niet lukt. Maar poeh, ik vind het heftig hoor bij zo'n gevoelig kind. Hij heeft ook echt een niet rationele angst waarbij praten niet werkt.
Ik zit eraan te denken om hem te belonen met iets kleins als het donderdag lukt, maar misschien maak ik het dan juist te groot.
Uiteindelijk na veel moeizame sessies hebben ze kunnen sealen, waarbij hij zelf mocht kiezen uit 3 smaakjes. En nu gaat hij elke 3 maanden naar de tandarts en gaat het eigenlijk zonder problemen.
En qua beloning werd ons altijd op het hart gedrukt om wel te belonen, maar dan met immateriele zaken. Mijn beloning voor hem was dat we een dagje naar het Spoorwegmuseum gingen of naar Micropia of zo.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ook heel herkenbaar. Ik heb dat in een supermarkt op zaterdagmiddag. Daar word ik zelf al knettergek van maar als ik dan ook nog een kind bij me hebquote:
Nou dat! Nu ik er steeds meer over lees herken ik ook meer van mezelf. En je raad het nooit: ik merk nu ineens dat ik bepaalde situaties ook gewoon hartstikke overprikkeld raak.
Ik ga dus ook niet zomaar mee naar het zwembad. Dat doet mijn vriend met ze. Ik word helemaal gek in dat water, met gillende mensen en spetters en armen en benen overal.
Zo zijn wel vrijdagavond meegelopen met een lichtjesparade met de kerstman. De tocht van 45 minuten lukte me wel (maar deed ook meer dan ik dacht), maar het vuurwerk erna vond ik hel
In het begin vond Eva het geweldig, want die leeft voor vuurwerk, maar toen werd alles x10 qua knallen en geluiden en haakte ze ook af.
We merken nu ook wat dingetjes bij Rosalie, nadat de medewerkster van het JOT ons erop wees dat zij ook zomaar wel eens HSP zou kunnen zijn. Maar dan met andere prikkels.
En ook herkenbaar dat je er op 1 kind focust en dan bij het andere ook ineens dingen herkent. Maar wel op hele andere vlakken en op een andere manier.
nog even een kleine aanvulling op het tandartsverhaal. Dit is wat er bij onze tandarts over op de site staat:
En de beloning was dus om gezellig samen iets te gaan doen en dat kleedde ik altijd in met de boodschap dat we nu toch al samen op pad waren en dat we dus net zo goed daarna nog wel naar het museum konden gaan. Zo hoopte ik het iets minder als beloning voor de handelingen zelf te maken, maar had de beloning meer als doel om het gaan naar de tandarts te vergemakkelijken.
Wat voor mij vooral leerzaam was, was dat ik dus niet van tevoren moest zeggen dat het allemaal wel mee zou vallen of dat ik ging beloven dat ze iets vast niet zouden doen.quote:Laat u niet verleiden om te zeggen wat we niet gaan doen.
Als uw kind vragen heeft die u niet kan beantwoorden, stuur dan gerust even een mailtje. Met de informatie die u dan krijgt, kan uw kind meer ontspannen naar de tandarts komen.
Pas op met goedbedoelde, maar angstig makende toezeggingen. Als u grote beloningen in het vooruitzicht stelt, kan een kind gaan denken dat er ‘dus’ wel iets ernstigs zal gaan gebeuren.
Bedenk dat veel handelingen bij de tandarts simpele dingen zijn die de meeste kinderen prima kunnen. Het helpt vergelijkingen te maken met het dagelijkse leven. Zo is op de stoel klimmen natuurlijk een makkie in vergelijking tot het klimrek in de speeltuin.
Wees voorzichtig met voorspellingen over pijn. Ieder kind ervaart andere dingen als pijnlijk. En soms is een raar of naar gevoel even onvermijdelijk.
En de beloning was dus om gezellig samen iets te gaan doen en dat kleedde ik altijd in met de boodschap dat we nu toch al samen op pad waren en dat we dus net zo goed daarna nog wel naar het museum konden gaan. Zo hoopte ik het iets minder als beloning voor de handelingen zelf te maken, maar had de beloning meer als doel om het gaan naar de tandarts te vergemakkelijken.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Argh, zwembad en supermarkt inderdaad.. Wat dat betreft ben ik zo blij dat mijn jongste nu ook naar school gaat, lekker heel vroeg op een ochtend naar de supermarkt.quote:
Nou dat! Nu ik er steeds meer over lees herken ik ook meer van mezelf. En je raad het nooit: ik merk nu ineens dat ik bepaalde situaties ook gewoon hartstikke overprikkeld raak.
Ik ga dus ook niet zomaar mee naar het zwembad. Dat doet mijn vriend met ze. Ik word helemaal gek in dat water, met gillende mensen en spetters en armen en benen overal.
[quote]
[..]
Ook heel herkenbaar. Ik heb dat in een supermarkt op zaterdagmiddag. Daar word ik zelf al knettergek van maar als ik dan ook nog een kind bij me heb
En ook herkenbaar dat je er op 1 kind focust en dan bij het andere ook ineens dingen herkent. Maar wel op hele andere vlakken en op een andere manier.
Wat betreft school trouwens, vanmorgen kleuter schreeuwend bij juf achtergelaten.
Donderdag was hij al moe, sliep langer dan gewoonlijk en wilde hij echt echt niet naar school. Ok, dacht ik, je bent net begonnen, nog maar net 4, je mag een baaldag. Heel de dag lekker aan het spelen geweest. Vrijdag sowieso vrij, toen weekend. Vanmorgen weigerde hij pertinent. En hij werd me toch boos toen de boodschap eindelijk aankwam bij juf in de klas dat hij zou blijven... Maar ik wilde niet nog een dag thuis, omdat hij ook "gewoon" mee "moet" in de stroom, juf rekent op hem. Maar het voelde zo enorm niet tof.. Ik vermoed een gevalletje 'donderdag mocht het ook', icm stijfkoppigheid en decembermoeheid.
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |