R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Broertje woont op 29-jarige leeftijd weer thuis. Raar?
Na in zoveel steden gewoond te hebben vanaf z'n 19e, woont m'n broertje vanaf 26e weer bij onze ouders in.
Huur was voor hem vrij hoog, op deze manier kan-ie sparen (al 3 jaar).
Echter, ik vraag mij af of de Fokkers dit ook herkennen in hun omgeving of bij zichzelf? In m'n directe omgeving ken ik namelijk geen voorbeelden, van mensen die op late leeftijd nog bij hun ouders wonen.
Dan vraag ik mij af of dit nog normaal is, en of het wel 'gezond' is. Of is het iets van de laatste tijd?
Huur was voor hem vrij hoog, op deze manier kan-ie sparen (al 3 jaar).
Echter, ik vraag mij af of de Fokkers dit ook herkennen in hun omgeving of bij zichzelf? In m'n directe omgeving ken ik namelijk geen voorbeelden, van mensen die op late leeftijd nog bij hun ouders wonen.
Dan vraag ik mij af of dit nog normaal is, en of het wel 'gezond' is. Of is het iets van de laatste tijd?
Ik vind hem wel wat oud om nog thuis te wonen.
Maar schijnbaar vinden je ouders en hij het wel fijn aangezien hij op z'n 29e er nog steeds woont.
Maar schijnbaar vinden je ouders en hij het wel fijn aangezien hij op z'n 29e er nog steeds woont.
👍Wanneer krijg ik de FA rechten terug?
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Dat is zo. Ze hebben er niet zo'n probleem mee. Ik vraag mij af of andere Fokkers dit ook in hun omgeving hebben.
Tegenwoordig zie je het wel vaker. Het wordt voor jongeren steeds lastiger om betaalbare woonruimte te krijgen. Vaak zijn ze of werkloos of hebben ze een contract van een aantal maanden, waardoor ze het niet aandurven om zelf iets te huren (want voor je het weet moet je weer weg omdat je het niet kan rooien) of inderdaad om een fatsoenlijke buffer op te bouwen.
Mijn broertje en ik zijn beiden teruggegaan naar mijn moeder. We waren dan wel niet zo oud en voor ons was het tijdelijk (anderhalf tot twee jaar). Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer op mezelf wonen en greep de kans zodra die er was. Mijn broertje woont nu samen met zijn vriendin.
Mijn broertje en ik zijn beiden teruggegaan naar mijn moeder. We waren dan wel niet zo oud en voor ons was het tijdelijk (anderhalf tot twee jaar). Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer op mezelf wonen en greep de kans zodra die er was. Mijn broertje woont nu samen met zijn vriendin.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Ik ken er momenteel eentje in Tilburg, die woont nog thuis, maar dan wel gewoon sinds zijn geboorte zeg maar, hij is nu sinds een maand 35, hij gedraagt zich ook erg kinderlijk overigens.
Maar dat is toch wel een heel ander voorbeeldje lijkt me..
Maar dat is toch wel een heel ander voorbeeldje lijkt me..
With a Song in my heart and a smile on my face...
Dat dus. Zelf ben ik ook zo'n geval, van mijn 18e tot mijn 27 woonde ik op mezelf (en later met mijn ex samen). Daarna heb ik 2 jaar bij mijn vader gewoond omdat ik geen vast werk kon vinden ondanks twee masters en het fantastische beleid van de regering mbt starters, werk en woonruimte. Daarna heb ik een jaar iets samen gehuurd met mijn beste vriend en nu na een weekje weer thuis wonen kreeg ik gisteren de sleutel van mijn nieuwe appartementje. En ik ben zeker niet de enige TS. Wat fera ook al aangeeft, het is gewoon heel moeilijk voor de huidige generatie 20-30 jarigen om werk te vinden en iets te huren/kopen. Helaas mis ik daar de discussie in politiek Nederland nogal over, die hebben het liever over de generatie die niets te klagen heeft maar toch het hardste klaagt (de babyboomers).quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 01:13 schreef Fera het volgende:
Tegenwoordig zie je het wel vaker. Het wordt voor jongeren steeds lastiger om betaalbare woonruimte te krijgen. Vaak zijn ze of werkloos of hebben ze een contract van een aantal maanden, waardoor ze het niet aandurven om zelf iets te huren (want voor je het weet moet je weer weg omdat je het niet kan rooien) of inderdaad om een fatsoenlijke buffer op te bouwen.
Mijn broertje en ik zijn beiden teruggegaan naar mijn moeder. We waren dan wel niet zo oud en voor ons was het tijdelijk (anderhalf tot twee jaar). Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer op mezelf wonen en greep de kans zodra die er was. Mijn broertje woont nu samen met zijn vriendin.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Broertje woonde tot 35+ thuis, terwijl hij een goedbetaalde baan had. Omdat thuiswonen supergoedkoop is, kon hij in luxe leven èn flink sparen. Een ander voordeel is dat zo'n beetje alles voor hem werd gedaan: hoefde niet te koken, te afwassen, kleren werden gewassen en gestreken, er werd dagelijks opgeruimd en schoongemaakt, rekeningen (gas, water, elektra, telefoon, internet, gemeentebelastingen, krant, etc) werden betaald.
Uiteindelijk verhuisde hij om in het buitenland werk te zoeken, voerde al die tijd geen klap uit (vond geen werk - beheerste de taal niet voldoende) en kwam toen zijn geld op was weer bij onze ouders aankloppen en heeft daar nog maanden gewoond tot hij eindelijk een huis vond dat aan zijn hoge eisen voldeed.
Dat hij zijn luxe had door mijn ouders uit te buiten (hij heeft nooit een poot uitgestoken om in het huishouden te helpen en betaalde er ook niet voor) vind ik niet juist. Ik denk daarom dat het beter is zo'n kind beter marktconform als kostganger te behandelen, maar ja, een moederhart is week. Tegenover broers en zussen is het niet fair om je ouders zo te claimen en te gebruiken.
De drang het huis uit te gaan is tegenwoordig kleiner, je gaat er gewoonlijk niet op vooruit.
Komt het vaker voor dat volwassenen langer bij hun ouders wonen? Ja, en al langere tijd. Het verschijnsel wordt wel "hotel mamma" genoemd.
Ik vind het een zorgelijke ontwikkeling dat sommigen zich gedwongen zien bij hun ouders te blijven wonen of terug te keren. Stel dat je ouders al zijn overleden en je komt in eenzelfde situatie -geen (vast) werk, geen betaalbaar huis- wat moet je dan? Dit zou niet nodig moeten zijn.
Bijkomend nadeel: die ouders wonen in een veel te groot huis. Verhuizen (doorstromen) naar een seniorenwoning kan niet, wat die zijn niet berekend op inwonende volwassen kinderen. Dus stagneert de woningmarkt weer. Er is echt een enorm gebrek aan goedkope huisvesting waarin starters kunnen wonen èn flink kunnen sparen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Lunatiek op 04-10-2016 07:22:51 ]
Uiteindelijk verhuisde hij om in het buitenland werk te zoeken, voerde al die tijd geen klap uit (vond geen werk - beheerste de taal niet voldoende) en kwam toen zijn geld op was weer bij onze ouders aankloppen en heeft daar nog maanden gewoond tot hij eindelijk een huis vond dat aan zijn hoge eisen voldeed.
Dat hij zijn luxe had door mijn ouders uit te buiten (hij heeft nooit een poot uitgestoken om in het huishouden te helpen en betaalde er ook niet voor) vind ik niet juist. Ik denk daarom dat het beter is zo'n kind beter marktconform als kostganger te behandelen, maar ja, een moederhart is week. Tegenover broers en zussen is het niet fair om je ouders zo te claimen en te gebruiken.
De drang het huis uit te gaan is tegenwoordig kleiner, je gaat er gewoonlijk niet op vooruit.
Komt het vaker voor dat volwassenen langer bij hun ouders wonen? Ja, en al langere tijd. Het verschijnsel wordt wel "hotel mamma" genoemd.
Ik vind het een zorgelijke ontwikkeling dat sommigen zich gedwongen zien bij hun ouders te blijven wonen of terug te keren. Stel dat je ouders al zijn overleden en je komt in eenzelfde situatie -geen (vast) werk, geen betaalbaar huis- wat moet je dan? Dit zou niet nodig moeten zijn.
Bijkomend nadeel: die ouders wonen in een veel te groot huis. Verhuizen (doorstromen) naar een seniorenwoning kan niet, wat die zijn niet berekend op inwonende volwassen kinderen. Dus stagneert de woningmarkt weer. Er is echt een enorm gebrek aan goedkope huisvesting waarin starters kunnen wonen èn flink kunnen sparen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Lunatiek op 04-10-2016 07:22:51 ]
Bij mij was dat nooit mogelijk helaas. Moeder stierf toen ik jong was, en met vader heb ik nooit een topband gehad.
Maar ik zou onder normale omstandigheden precies hetzelfde doen denk ik.
Lekker jarenlang sparen, een goede baan vinden, en dan een mooi huis kopen.
Ik ken iemand die heeft op die manier een dikke ton gespaard. Hij is pas op zijn 36ste het huis uit gegaan.
Maar ik zou onder normale omstandigheden precies hetzelfde doen denk ik.
Lekker jarenlang sparen, een goede baan vinden, en dan een mooi huis kopen.
Ik ken iemand die heeft op die manier een dikke ton gespaard. Hij is pas op zijn 36ste het huis uit gegaan.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Ik hoop dat je ook geen noodzaak had om bij je vader te gaan wonen.quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 07:38 schreef Harvest89 het volgende:
Bij mij was dat nooit mogelijk helaas. Moeder stierf toen ik jong was, en met vader heb ik nooit een topband gehad.
Nee niet echt. Alhoewel het in het begin best zwaar was.quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 07:49 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Ik hoop dat je ook geen noodzaak had om bij je vader te gaan wonen.
Ik had toen ik 19 was het geweldige idee om een woning te huren, terwijl ik studiefinanciering kreeg voor mijn mbo opleiding. Dat was wel pittig, ik had moeite om alle lasten te betalen. Ik vraag me nu soms nog steeds af, hoe ik toen sommige maanden ben rondgekomen.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Ik zou het de hel vinden. Heb echt aardige en relaxte ouders, maar dat beperkt je vrijheid toch enorm. Ik zie het ook niet in mijn omgeving.
Ik zou het zelf echt niet kunnen. Al heeft mijn vader tot zijn 33ste thuis gewoond. Een korte periode terug zou ik niet erg vinden (paar maanden of half jaar ofzo), zolang ik maar weet dat het echt tijdelijk is en het geen jaren gaan worden. Snap wel dat hij terugkomt, maar op een gegeven moment is het ook wel eens tijd om zelf wat te zoeken.
Hoe hebben die broers en zussen daar last van? En hoezo 'claimen'? Hebben die ouders dan minder tijd voor hun uitwonende kinderen omdat ze er nog eentje thuis hebben?quote:
Tegenover broers en zussen is het niet fair om je ouders zo te claimen en te gebruiken.
Mijn vriend woont met z'n 32ste ook nog 'thuis'. Hij betaalt geen kostgeld en hoeft vrijwel niets te doen in het huishouden. Hij kan gaan en staan waar wil zolang zijn moeder maar weet of ze op hem moet rekenen met het eten.
Zijn ouders gaan en staan ook waar ze willen zonder rekening te houden met hem. Wel verwachten zij dat hij 'op het huis past' als zij weer eens op vakantie zijn. Dan mag hij dus niet bij mij blijven slapen.
En hij doet zat voor ze hoor want ze zijn al wat ouder (echte babyboomers). Dus tuinonderhoud, klussen aan hun auto's, zware klussen, doet hij altijd.
En hij is daar in die omgeving de enige niet. Een lange wachtlijst voor een sociale huurwoning (meer dan 10 jaar), hoge private huren en uitbuitende werkgevers die zelfs het minimumloon te hoog vinden hoe goed ze ook hun werk doen. Als ik nadenk kom ik zeker op een stuk of 25 'jongeren' tussen de 25 en 30 jaar die daarom nog 'thuis' wonen. Allemaal mbo 3 niveau. Bouw, transport, hoveniers, automonteurs.
Ik heb een jaar of 8 alleen/samen met ex gewoond. Nu tijdelijk sinds juni bij mijn moeder maar binnen nu en 2 maanden woon ik weer samen met verloofde. Ben blij met deze mogelijkheid en backup maar nog blijer dat ik er straks weer weg ben.
Ik ben nu 34
Ik ben nu 34
Gek op mieren? Kijk eens op MierAlsHuisdier
Bij mijn vriendengroep is iedereen op zichzelf(of samen) gaan wonen rond hun 24-25e. Bij mijn broertje (is nu 25) is dat hetzelfde geval. Denk dat 90% van zijn vriendengroep op zichzelf woont of samenwoont.
En ik ben nu 26, dus het is niet zo dat het zo lang geleden is.
Al ken ik ook genoeg mensen uit mijn ouderlijk dorp die wel met 28++ nog fijn gezellig bij mammie thuis wonen. Maarja als ik eerlijk ben zijn dat ook wel de forever alone mama's kindjes...
Als tijdelijk backup inderdaad niks mis mee. Zeker bij het uit gaan van een relatie.
En ik ben nu 26, dus het is niet zo dat het zo lang geleden is.
Al ken ik ook genoeg mensen uit mijn ouderlijk dorp die wel met 28++ nog fijn gezellig bij mammie thuis wonen. Maarja als ik eerlijk ben zijn dat ook wel de forever alone mama's kindjes...
Als tijdelijk backup inderdaad niks mis mee. Zeker bij het uit gaan van een relatie.
Ik hoor en zie het steeds vaker eigenlijk.
Ook in de familie van mijn vriendin, zijn toch echt allemaal dik in de 20 richting 30.
Meeste wonen (weer) thuis, op zoek naar een woning die of te duur zijn of niet te krijgen.
Ook in de familie van mijn vriendin, zijn toch echt allemaal dik in de 20 richting 30.
Meeste wonen (weer) thuis, op zoek naar een woning die of te duur zijn of niet te krijgen.
Ergens is het ook wel slim natuurlijk. Thuiswonen, werken en stevig sparen en dan in één keer je eerste woning kopen.
In andere landen (bijvoorbeeld Duitsland) is dat heel gangbaar omdat je maximaal 80% kunt lenen. Die kant moeten wij ook op.
In andere landen (bijvoorbeeld Duitsland) is dat heel gangbaar omdat je maximaal 80% kunt lenen. Die kant moeten wij ook op.
One cannot make an omelette without
breaking eggs -- but it is amazing how
many eggs one can break without making
a decent omelette.
breaking eggs -- but it is amazing how
many eggs one can break without making
a decent omelette.
Het is pas raar als 1 van de 2 partijen het helemaal niet wilt. Vinden de ouders en de betreffende zoon/dochter het prima dan is er niks raars aan.
Na zes jaar in een studentenhuis te hebben gezeten woon ik momenteel ook weer thuis. Ik zou best een woning kunnen huren, maar ik zie daar de noodzaak eigenlijk niet van, op deze manier kan ik gewoon eens fatsoenlijk sparen. Af en toe is het wel eens bonje omdat ze zich iets te veel willen bemoeien, maar ach.
http://www.rtlnieuws.nl/n(...)r-het-ouderlijk-nest
Het verschijnsel heet "boemerangkind", bestond eigenlijk altijd al maar maakt met name de afgelopen jaren een vlucht door vanwege het gebrek aan betaalbare starterswoningen in een aantal populaire regio's.
Na de studententijd moeten jonge werkenden eigenlijk in een "tussenwoning" gaan zitten totdat ze voldoende gespaard hebben voor hun eerste koopwoning of in aanmerking komen voor sociale huur. Veel kinderen kiezen ervoor om i.p.v een tussenwoning (vaak nog een soort van studentenhuis) weer terug te gaan naar de ouders om kosten te besparen waardoor ze meer per maand kunnen sparen. Als ouders dat oké vinden kan dat natuurlijk.
Het verschijnsel heet "boemerangkind", bestond eigenlijk altijd al maar maakt met name de afgelopen jaren een vlucht door vanwege het gebrek aan betaalbare starterswoningen in een aantal populaire regio's.
Na de studententijd moeten jonge werkenden eigenlijk in een "tussenwoning" gaan zitten totdat ze voldoende gespaard hebben voor hun eerste koopwoning of in aanmerking komen voor sociale huur. Veel kinderen kiezen ervoor om i.p.v een tussenwoning (vaak nog een soort van studentenhuis) weer terug te gaan naar de ouders om kosten te besparen waardoor ze meer per maand kunnen sparen. Als ouders dat oké vinden kan dat natuurlijk.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Hier precies hetzelfde, tot 28e bij m'n ouders gewoond, kwam niet in aanmerking voor sociale huurwoning want in de ene regio geen binding meer en in de andere regio stond ik niet lang genoeg ingeschreven (eigen schuld, had ik meteen met m'n 18e moeten doen maar ik had daar toen totaal geen idee van hoe dat werkte, leerde later pas van studievrienden hoe het werkte 
). Paar keer in onderhuur gewoond, liep niet zo goed af en toen weer een half jaar bij m'n ouders op de logeerkamer gewoond tot ik in m'n nieuwe appartement kon dat gelukkig wel van mij zelf was. Dat had ik niet kunnen kopen als ik meteen op m'n 18e het huis uit was gegaan denk ik.
). Paar keer in onderhuur gewoond, liep niet zo goed af en toen weer een half jaar bij m'n ouders op de logeerkamer gewoond tot ik in m'n nieuwe appartement kon dat gelukkig wel van mij zelf was. Dat had ik niet kunnen kopen als ik meteen op m'n 18e het huis uit was gegaan denk ik.
Tap tap tap
Ik woon op mezelf en vind dat tof hoor, ook mbt. vrouwen en feestjes is dat een stuk beter. Maar als ik vijf jaar verder ben, zal ik het ongetwijfeld zat zijn en als ik dan geen appartementje kan aanschaffen, zit er niets anders op dan nach hause.
Ik woon ook bij mn ouders, omdat ik geen vaste baan kan vinden (of een baan in het algemeen ). Met een baantje van 16 uur in de week voor een half jaar kom je er niet.
Dus ja het is kut, want ik heb het gevoel alsof mn leven nog steeds niet kan beginnen terwijl iedereen om me heen al samenwoont en kinderen krijgt, carriere maakt... en ik blijf hangen.
Het is niet zo dat ik "lekker niks hoef te doen" (wat veel mensen dus denken ) want ik heb ook mn eigen taken in het huishouden ook omdat mn ouders een dagje ouder worden 
En toen de bovenverdieping verbouwd moest worden heb ik ook tegen mn ouders gezegd dat zij de spullen voor mn slaapkamer moesten uitkiezen zodat ze niet weer die kamer hoeven te verbouwen naar hun smaak als ik straks weg ben.
Ik kan gelukkig goed met ze opschieten, maar ik had het liever anders gezien.
). Met een baantje van 16 uur in de week voor een half jaar kom je er niet. Dus ja het is kut, want ik heb het gevoel alsof mn leven nog steeds niet kan beginnen terwijl iedereen om me heen al samenwoont en kinderen krijgt, carriere maakt... en ik blijf hangen.
Het is niet zo dat ik "lekker niks hoef te doen" (wat veel mensen dus denken
) want ik heb ook mn eigen taken in het huishouden ook omdat mn ouders een dagje ouder worden En toen de bovenverdieping verbouwd moest worden heb ik ook tegen mn ouders gezegd dat zij de spullen voor mn slaapkamer moesten uitkiezen zodat ze niet weer die kamer hoeven te verbouwen naar hun smaak als ik straks weg ben.Ik kan gelukkig goed met ze opschieten, maar ik had het liever anders gezien.
Mijn zus heeft na haar scheiding een jaar bij mijn ouders gewoon om er financieel weer bovenop te komen, ze was toen ergens in de 30. Dat vond ik niet heel raar, maar haar situatie was wel anders dan die van je broer. Het verbaast me vooral dat hij het zelf wil, maar de nood zal wel hoog geweest zijn.
Oh, en een vriendin van me is halverwege de 30 en woont ook nog steeds bij haar ouders omdat ze haar zangcarriere niet van de grond krijgt Ik had haar al tien keer het huis uit getrapt met de mededeling dat ze dan maar ergens in een callcenter gaat werken, maar haar ouders geloven ook in de potentiële carriere.
Ik had haar al tien keer het huis uit getrapt met de mededeling dat ze dan maar ergens in een callcenter gaat werken, maar haar ouders geloven ook in de potentiële carriere.
Het ligt natuurlijk aan de context.
Als je een "normaal" inkomen en baan hebt is het wel vreemd. Alsof je je ouders gebruikt voor extra comfort. Op de langere termijn word je er ook niet zelfstandiger op.
Maar als je bijvoorbeeld financieel er slecht voor staat is het wel logisch. Ik ben zelf 25 jaar en studeer weer, en daarom woon ik bij mijn ouders. Daarvoor betaal ik mijn ouders maar het is een stuk minder dan iets huren. Zo houd ik nog geld over om op terug te vallen. Na het studeren ga ik weer fulltime werken en hoop ik een woning te kunnen kopen
Als je een "normaal" inkomen en baan hebt is het wel vreemd. Alsof je je ouders gebruikt voor extra comfort. Op de langere termijn word je er ook niet zelfstandiger op.
Maar als je bijvoorbeeld financieel er slecht voor staat is het wel logisch. Ik ben zelf 25 jaar en studeer weer, en daarom woon ik bij mijn ouders. Daarvoor betaal ik mijn ouders maar het is een stuk minder dan iets huren. Zo houd ik nog geld over om op terug te vallen. Na het studeren ga ik weer fulltime werken en hoop ik een woning te kunnen kopen
Ik zit nu zelf in zo'n situatie, ben 30.
Relatie beëindigd en dus ook het samenwonen, te hoog inkomen en gigantische wachtlijsten voor betaalbare huurwoningen en te weinig spaargeld om te kopen.
Ouders hebben zelf aangeboden om tijdelijk daar in te wonen en zo snel een budget op te bouwen om een eigen woning te kopen.
Ipv. voor veel geld een huis in de particuliere sector te huren
Dus daar woon ik nu sinds een paar maanden, en doel is volgend jaar, of uiterlijk begin 2018 een eigen woning te kopen.
Relatie beëindigd en dus ook het samenwonen, te hoog inkomen en gigantische wachtlijsten voor betaalbare huurwoningen en te weinig spaargeld om te kopen.
Ouders hebben zelf aangeboden om tijdelijk daar in te wonen en zo snel een budget op te bouwen om een eigen woning te kopen.
Ipv. voor veel geld een huis in de particuliere sector te huren
Dus daar woon ik nu sinds een paar maanden, en doel is volgend jaar, of uiterlijk begin 2018 een eigen woning te kopen.
Ook als je werkt kun in een 'gat' vallen. Je kunt te veel verdienen voor sociale huurwoningen of gewoon niet aan de beurt zijn en te weinig verdienen voor particuliere huurwoningen, aangezien daar drie tot vier keer huur wordt gevraagd als inkomenseis. Dan eindig je alsnog op een studentenkamer of in een of ander peperduur hok. Dat is eventjes leuk, maar je wilt ook door kunnen.quote:
Het ligt natuurlijk aan de context.
Als je een "normaal" inkomen en baan hebt is het wel vreemd. Alsof je je ouders gebruikt voor extra comfort. Op de langere termijn word je er ook niet zelfstandiger op.
Maar als je bijvoorbeeld financieel er slecht voor staat is het wel logisch. Ik ben zelf 25 jaar en studeer weer, en daarom woon ik bij mijn ouders. Daarvoor betaal ik mijn ouders maar het is een stuk minder dan iets huren. Zo houd ik nog geld over om op terug te vallen. Na het studeren ga ik weer fulltime werken en hoop ik een woning te kunnen kopen
Tap tap tap
Ik heb rond mijn 33e een paar maanden weer bij mijn ouders gewoond. Ik had een lange reis gemaakt, en ervoor had ik mijn huurhuis opgezegd en ontslag genomen. Toen ik terugkwam was ik dus dak- en werkeloos; het plan was om zsm een huis te vinden, daar had ik geld voor overgehouden. Echter alle verhuurders eisten een vaste baan / contract. Dus moest ik eerst een baan vinden, en heb ik wat langer bij m'n pa en ma gewoond dan gepland, in totaal een maand of 4.
Man, wat was ik blij toen ik weer mijn eigen stekkie had. Ik vond het vreselijk. Nooit meer!
Man, wat was ik blij toen ik weer mijn eigen stekkie had. Ik vond het vreselijk. Nooit meer!
80% eigen geld is veel te hoog gezien de bizarre prijzen die men in Nederland voor huizen vraagt. En dan zowel koop als huur.quote:
Ergens is het ook wel slim natuurlijk. Thuiswonen, werken en stevig sparen en dan in één keer je eerste woning kopen.
In andere landen (bijvoorbeeld Duitsland) is dat heel gangbaar omdat je maximaal 80% kunt lenen. Die kant moeten wij ook op.
Toen ik een tijdje terug naar huizen zocht kreeg ik 'woningen' aangeboden die nog net geen 20m2 waren en rond de 700 euro moesten kosten, bizar veel dus. En dan eist een verhuurder vaak ook nog dat een huurder drie keer de huur netto verdiend. Gek he dat mensen thuis blijven wonen?
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Er staat niet 80% eigen geld.... Ik vind het goede zaak dat je mimimaal 20% moet inbrengen.quote:
[..]
80% eigen geld is veel te hoog gezien de bizarre prijzen die men in Nederland voor huizen vraagt. En dan zowel koop als huur.
Toen ik een tijdje terug naar huizen zocht kreeg ik 'woningen' aangeboden die nog net geen 20m2 waren en rond de 700 euro moesten kosten, bizar veel dus. En dan eist een verhuurder vaak ook nog dat een huurder drie keer de huur netto verdiend. Gek he dat mensen thuis blijven wonen?
Tevens snap ik best een inkomseneis ivm risico. Alleen vind ik dat de huizen te duur zijn vooral in de grote steden...
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Ik zie het nu, verkeerd gelezenquote:
[..]
Er staat niet 80% eigen geld.... Ik vind het goede zaak dat je mimimaal 20% moet inbrengen.
Tevens snap ik best een inkomseneis ivm risico. Alleen vind ik dat de huizen te duur zijn vooral in de grote steden...
Ik snap ook wel dat ze een bepaalde zekerheid willen als verhuurder maar hoe realistisch is het om voor een matige woning van 800 euro per maand (die ben ik erg veel tegengekomen) te eisen dat iemand een netto inkomen heeft van bijna 2500 euro? Zoveel extra kosten zal een huurder toch ook niet hebben lijkt me? Verder sluit ik me bij je aan, huizen zijn echt belachelijk overprijst. Niet alleen in de randstad overigens, ook in jouw stad en bijvoorbeeld in Nijmegen/Arnhem zijn de prijzen vrij hoog voor hetgeen je krijgt.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Ik was weg bij m'n ouders toen ik net 28 was, ben er ook zo eentje die de huisjesmelkers in de stad heeft overgeslagen en direct iets heeft gekocht, lekker sparen tot ik klaar was met de studie en een fulltime baan had. Toen ik vervolgens een hypotheek met bijbehorend appartement kon krijgen was het wel tijd om op te rotten, ik kon me op dat moment financieel namelijk zelf redden met een eigen huis. Ga je dan nog steeds op je ouders teren, dan is het wel een beetje raar.
(Tijdelijk) bij je ouders wonen omdat je financiële situatie is veranderd om wat voor reden dan ook is dat m.i. dus niet.
(ik moet er zelf niet meer aan denken, maar als alles mis gaat zouden m'n ouders me niet in de steek laten)
(Tijdelijk) bij je ouders wonen omdat je financiële situatie is veranderd om wat voor reden dan ook is dat m.i. dus niet.
(ik moet er zelf niet meer aan denken, maar als alles mis gaat zouden m'n ouders me niet in de steek laten)
Ik vind het niet raar. Het is dat ik het niet kan tenzij ik wil emigreren 
Ik woon vanaf mijn 18e gedwongen (ouders emigreerden, ik besloot in NL te gaan studeren) op mezelf, maar zelfs al was het niet nodig had ik het als nog gedaan. Voelt goed om je eigen stek te hebben. En zolang ik van tijdelijk naar tijdelijk contract hobbel vind ik het wel prima zo. Zit inmiddels alweer op 7 jaar wachttijd, nog even geduld en ik kan zo doorstromen.
Als ik lange tijd niet aan de bak zou komen is het wel fijn om het als plan B te hebben. Maar voor mij brengt het emigratie met zich mee en daar heb ik op dit moment weinig trek in. Het zou wel flink schelen in de maandelijkse kosten en als ik daarvoor in ruil huishoudelijke klussen en allerhande ondersteuning zal moeten doen vind ik dat geen probleem. Blijft toch wel gevalletje hotel mama inderdaad. Goed voor je spaartegoeden als je werk weet te houden Maar ik denk ook dat ik het inmiddels ontgroeid ben nu ik alweer zolang op mezelf woon. Dus als ik al terug intrekken zou bij mijn pa en ma, zou dat echt niet langer duren dan strikt noodzakelijk is.
[ Bericht 1% gewijzigd door Joosie200 op 04-10-2016 18:23:47 ]
Ik woon vanaf mijn 18e gedwongen (ouders emigreerden, ik besloot in NL te gaan studeren) op mezelf, maar zelfs al was het niet nodig had ik het als nog gedaan. Voelt goed om je eigen stek te hebben. En zolang ik van tijdelijk naar tijdelijk contract hobbel vind ik het wel prima zo. Zit inmiddels alweer op 7 jaar wachttijd, nog even geduld en ik kan zo doorstromen. Als ik lange tijd niet aan de bak zou komen is het wel fijn om het als plan B te hebben. Maar voor mij brengt het emigratie met zich mee en daar heb ik op dit moment weinig trek in. Het zou wel flink schelen in de maandelijkse kosten en als ik daarvoor in ruil huishoudelijke klussen en allerhande ondersteuning zal moeten doen vind ik dat geen probleem. Blijft toch wel gevalletje hotel mama inderdaad. Goed voor je spaartegoeden als je werk weet te houden
Maar ik denk ook dat ik het inmiddels ontgroeid ben nu ik alweer zolang op mezelf woon. Dus als ik al terug intrekken zou bij mijn pa en ma, zou dat echt niet langer duren dan strikt noodzakelijk is.[ Bericht 1% gewijzigd door Joosie200 op 04-10-2016 18:23:47 ]
mag het weten
Ben heel recent op mezelf gaan wonen, op mijn 26ste (toevallig ook de dag dat ik 26 werd). Huurwoningen zijn echt ruk en voor de prijs die ik wilde uitgeven had je weinig fatsoenlijks, echter door de verhuurder van mijn zus (die er schijnbaar goed opstaat bij hem), woon ik nu in een appartement in een gerenoveerd klooster. Ik betaal ¤750, en krijg daarvoor een zee aan ruimte (2 ruime slaapkamers, badkamer, woonkamer, keuken en bijkeuken, 96 vierkante meter), een vloer die ik niet apart over hoefde te nemen, een ijskast, gas water licht, internet en een tv-abbo met uitgebreid zenderaanbod. Mijn enige andere kosten zijn verzekeringen. Al met al nog geen ¤1000 per maand
Wat langer thuisblijven is niet zo erg. Beter langer thuisblijven en het financieel aankunnen, dan direct op jezelf en meteen financiële problemen hebben.
Wat langer thuisblijven is niet zo erg. Beter langer thuisblijven en het financieel aankunnen, dan direct op jezelf en meteen financiële problemen hebben.
With love :*
Oh, vertel?quote:
Ik vind het feit dat je hier een topic over maakt een stuk raarder.
Ik ben 3 jaar geleden ook even thuis gaan wonen.
Dat beviel niet, maar kon wel even bijkomen en mijn schulden afbetalen.
Echter als mijn vader alleen in een groot huis had gewoond, was ik er wel blijven wonen en het geld in mijn zak gehouden.
Maar met zijn drieeen in een appartement, mwah was er na een half jaar weer weg.
En netjes kostgeld betaald
Dat beviel niet, maar kon wel even bijkomen en mijn schulden afbetalen.
Echter als mijn vader alleen in een groot huis had gewoond, was ik er wel blijven wonen en het geld in mijn zak gehouden.
Maar met zijn drieeen in een appartement, mwah was er na een half jaar weer weg.
En netjes kostgeld betaald
Hell To The Liars
Het gebeurt, maar een beetje retarded is het wel. En het is slecht voor je ontwikkeling.
Dan heb ik het dus over types die de weg van de minste weerstand kiezen door thuis te blijven. Niet over mensen die door pech in het leven even op hun ouders aangewezen zijn.
Dan heb ik het dus over types die de weg van de minste weerstand kiezen door thuis te blijven. Niet over mensen die door pech in het leven even op hun ouders aangewezen zijn.
Is het ook sinds juni uit met je ex dan?quote:
Ik heb een jaar of 8 alleen/samen met ex gewoond. Nu tijdelijk sinds juni bij mijn moeder maar binnen nu en 2 maanden woon ik weer samen met verloofde. Ben blij met deze mogelijkheid en backup maar nog blijer dat ik er straks weer weg ben.
Ik ben nu 34
Hier op mijn 27e pas het ouderlijk huis uit gegaan. Zie het in mijn omgeving een stuk vaker, zelfs mensen van boven de dertig. Heb zelf wel van mijn 20e tot 25e op kamers gewoond, maar berekende op een gegeven moment dat ik bijna 30.000 euro in de plomp had gegooid, ik wilde nog een paar stages lopen voor werkervaring en had geen zin om mezelf aan het einde van mijn studie nog even diep in de schulden te gaan steken door bij te gaan lenen.
Kostte me wel een stukje ego en vrijheid, maargoed mijn ouders zijn redelijk relaxed, wonen in een prachtige omgeving en bovendien in een mooi groot huis met veel tuin / natuur er om heen, dus het was goed te doen. Daarnaast vond ik het gewoon gezellig
Je moet natuurlijk ook maar net een (vast) contract zien te kunnen bemachtigen, en als je een relatie hebt wordt het ook allemaal een stukje makkelijker. Ben zelf uiteindelijk alsnog geholpen door mijn ouders en heb nu een appartementje gekocht, maar had ook niet zo goed geweten hoe ik het huis uit had gemoeten als mijn ouders me niet hadden kunnen helpen. Na afstuderen toch vooral stages / leer- werkplekken en werk op uitzendbasis. Tja daar ga je geen huurcontracten of hypotheken op aan.
Kostte me wel een stukje ego en vrijheid, maargoed mijn ouders zijn redelijk relaxed, wonen in een prachtige omgeving en bovendien in een mooi groot huis met veel tuin / natuur er om heen, dus het was goed te doen. Daarnaast vond ik het gewoon gezellig
Je moet natuurlijk ook maar net een (vast) contract zien te kunnen bemachtigen, en als je een relatie hebt wordt het ook allemaal een stukje makkelijker. Ben zelf uiteindelijk alsnog geholpen door mijn ouders en heb nu een appartementje gekocht, maar had ook niet zo goed geweten hoe ik het huis uit had gemoeten als mijn ouders me niet hadden kunnen helpen. Na afstuderen toch vooral stages / leer- werkplekken en werk op uitzendbasis. Tja daar ga je geen huurcontracten of hypotheken op aan.
Ik ken juist steeds meer mensen die hun ouders in huis nemen. Niet voor de financiën, maar voor mantelzorg. Bestaan tegenwoordig ook al speciale "tuinhuisjes" voor,,. en die markt trekt aan begreep ik.
Maar dat is natuurlijk een heel ander motief dan je broertje heeft.
Maar dat is natuurlijk een heel ander motief dan je broertje heeft.
Overigens ben ik het niet eens met de opmerking die ik hier vaak terug lees dat de mensen die op latere leeftijd nog thuis wonen de ''retards'' zijn die min of meer gedoemd zijn om te mislukken.
Vaak zijn het juist hoog opgeleide jongeren. Ik ken eigenlijk geen mbo'ers bijvoorbeeld die nog bij hun ouders wonen. Die werken allemaal al jaren en hebben de boel al lang op het droge. Het zijn juist voornamelijk de universitair afgestudeerden die niet voorbij die fase van stages / uitzendwerk enzo komen.
Vaak zijn het juist hoog opgeleide jongeren. Ik ken eigenlijk geen mbo'ers bijvoorbeeld die nog bij hun ouders wonen. Die werken allemaal al jaren en hebben de boel al lang op het droge. Het zijn juist voornamelijk de universitair afgestudeerden die niet voorbij die fase van stages / uitzendwerk enzo komen.
Ken er inderdaad wel een aantal, variërend van mensen die ik vrij zelfstandig en ambitieus vind tot losers die de hele dag thuis zitten te klagen maar die ondertussen helemaal niets ondernemen, beetje tussen de 25 en 30.
Aan de andere kant ken ik ook weer zat mensen die expres maar lang over hun studie blijven doen, zodat ze lekker lang kunnen blijven bijlenen.
Die zijn dan een jaar of 27-28 en wonen in een kamer in de Pijp voor 800 euro per maand waarvan meer dan de helft door DUO wordt betaald.
Tja of dat nu zo veel beter is dan bij je ouders wonen, weet ik niet...
Aan de andere kant ken ik ook weer zat mensen die expres maar lang over hun studie blijven doen, zodat ze lekker lang kunnen blijven bijlenen.
Die zijn dan een jaar of 27-28 en wonen in een kamer in de Pijp voor 800 euro per maand waarvan meer dan de helft door DUO wordt betaald.
Tja of dat nu zo veel beter is dan bij je ouders wonen, weet ik niet...
Grappig want ik zie het dus juist vooral bij mbo-ers niv. 2 en 3 en dan vooral in de sectoren waarin ze veel oneerlijke concurrentie hebben van MOElanders, jongeren, leerlingen of tegenwoordig bijstandsgerechtigden. Deze groep komt te vaak alleen aan (vast) werk door zich te laten uitbuiten opdat ze met die groepen kunnen concurreren. En met een schijtloontje van net onder de duizend euro bruto voor meer dan 50 uur werk per week wordt op jezelf wonen een echte uitdaging als je meer dan tien jaar op een wachtlijst moet staan voor een sociale huurwoning.quote:
Overigens ben ik het niet eens met de opmerking die ik hier vaak terug lees dat de mensen die op latere leeftijd nog thuis wonen de ''retards'' zijn die min of meer gedoemd zijn om te mislukken.
Vaak zijn het juist hoog opgeleide jongeren. Ik ken eigenlijk geen mbo'ers bijvoorbeeld die nog bij hun ouders wonen. Die werken allemaal al jaren en hebben de boel al lang op het droge. Het zijn juist voornamelijk de universitair afgestudeerden die niet voorbij die fase van stages / uitzendwerk enzo komen.
Als het niet anders kan, door verbreking relatie oid, waarom niet, je kan dan wel lekker sparen en weer opzoek gaan naar je eigen cribbquote:
Na in zoveel steden gewoond te hebben vanaf z'n 19e, woont m'n broertje vanaf 26e weer bij onze ouders in.
Huur was voor hem vrij hoog, op deze manier kan-ie sparen (al 3 jaar).
Echter, ik vraag mij af of de Fokkers dit ook herkennen in hun omgeving of bij zichzelf? In m'n directe omgeving ken ik namelijk geen voorbeelden, van mensen die op late leeftijd nog bij hun ouders wonen.
Dan vraag ik mij af of dit nog normaal is, en of het wel 'gezond' is. Of is het iets van de laatste tijd?
Ik vind het een beetje kiezen voor de weg van de minste weerstand. Waarom moet je per se beginnen met een heel huis voor jezelf? Je kan ook met een gedeelde woning of studi oid beginnen. Kijk het is lekker goedkoop om bij je ouders te blijven plakken. Maar je mist al snel een stuk ontwikkeling die je met op jezelf wonen krijgt. Niet voor niets doen jongeren die tijdig het huis uit gaan het beter op de arbeidsmarkt en in de liefde.
Ik zou er als ouder ook niet echt blij mee zijn als mijn kind halverwege zijn 20e nog geen aanstalten zou maken om een keer op eigen benen te gaan staan.
Ik zou er als ouder ook niet echt blij mee zijn als mijn kind halverwege zijn 20e nog geen aanstalten zou maken om een keer op eigen benen te gaan staan.
Zoals altijd ligt het natuurlijk gewoon aan de persoon in kwestie. Ik ken verschrikkelijk kinderachtige en onverantwoordelijke mensen die al jaren op kamers wonen, maar ondertussen door hun ouders worden gesponsord en al jaren volgas bijlenen. Wat die allemaal uitvreten slaat soms ook nergens op.quote:
Ik vind het een beetje kiezen voor de weg van de minste weerstand. Waarom moet je per se beginnen met een heel huis voor jezelf? Je kan ook met een gedeelde woning of studi oid beginnen. Kijk het is lekker goedkoop om bij je ouders te blijven plakken. Maar je mist al snel een stuk ontwikkeling die je met op jezelf wonen krijgt. Niet voor niets doen jongeren die tijdig het huis uit gaan het beter op de arbeidsmarkt en in de liefde.
Ik zou er als ouder ook niet echt blij mee zijn als mijn kind halverwege zijn 20e nog geen aanstalten zou maken om een keer op eigen benen te gaan staan.
Daarnaast ken ik ook zat mensen die nog bij hun ouders wonen, maar die zich veel veel volwassener gedragen, hun dag vullen met (zinvolle) verplichtingen en dergelijke.
Nogal een slappe dooddoener. Ik ken ook mensen die thuiswonen en er een puinhoop van maken..Dat soort valse tegenstellingen daar trap ik niet in.quote:
[..]
Zoals altijd ligt het natuurlijk gewoon aan de persoon in kwestie. Ik ken verschrikkelijk kinderachtige en onverantwoordelijke mensen die al jaren op kamers wonen, maar ondertussen door hun ouders worden gesponsord en al jaren volgas bijlenen. Wat die allemaal uitvreten slaat soms ook nergens op.
Daarnaast ken ik ook zat mensen die nog bij hun ouders wonen, maar die zich veel veel volwassener gedragen, hun dag vullen met (zinvolle) verplichtingen en dergelijke.
Het gaat tussen op eigen benen staan of niet. En ik vind dat doelbewust uitstellen omdat het zo makkelijk/goedkoop is geen goede keuze. Het gaat vaak ten koste van persoonlijke groei. Niet voor niets vind menig vrouw het een enorme afknapper als een man van ruim over de twintig nog bij pa en ma woont. En kennelijk is het ook voor je baankansen beter. http://www.elsevier.nl/ca(...)n-een-baan-1539067W/
Man, hoe veel van de studenten financiert nu zijn / haar eigen hippe optrekje in de Pijp of de Jordaan? Heb in meerdere corps/studentenhuizen gewoond gedurende vijf jaar, en ik stond bekend als die ''workaholic'' en ben zelfs regelmatig ''knor'' genoemd, omdat ik zo'n beetje als enige nog een bijbaantje erop nahield voor 25-30 uur per week. Vooral tijdens de eerste drie jaren van de studietijd deed vrijwel niemand een reet, behalve druk zijn in het verenigingsleven en zuipen en bijlenen.quote:
[..]
Nogal een slappe dooddoener. Ik ken ook mensen die thuiswonen en er een puinhoop van maken..Dat soort valse tegenstellingen daar trap ik niet in.
Het gaat tussen op eigen benen staan of niet. En ik vind dat doelbewust uitstellen omdat het zo makkelijk/goedkoop is geen goede keuze. Het gaat vaak ten koste van persoonlijke groei. Niet voor niets vind menig vrouw het een enorme afknapper als een man van ruim over de twintig nog bij pa en ma woont. En kennelijk is het ook voor je baankansen beter. http://www.elsevier.nl/ca(...)n-een-baan-1539067W/
Ik denk dat we beiden een andere definitie van 'op eigen benen staan' hanteren.
Alweer diezelfde valse tegenstellingquote:
[..]
Man, hoe veel van de studenten financiert nu zijn / haar eigen hippe optrekje in de Pijp of de Jordaan? Heb in meerdere corps/studentenhuizen gewoond gedurende vijf jaar, en ik stond bekend als die ''workaholic'' en ben zelfs regelmatig ''knor'' genoemd, omdat ik zo'n beetje als enige nog een bijbaantje erop nahield voor 25-30 uur per week. Vooral tijdens de eerste drie jaren van de studietijd deed vrijwel niemand een reet, behalve druk zijn in het verenigingsleven en zuipen en bijlenen.
Daarbij heb ik het niet over studenten maar over mensen die die tijd al (ruim) voorbij zijn
Er zijn zo veel manieren van zelfstandig zijn. De een verdient tot ver in de twintig nog niets, maar maakt wel veel mee / veel nieuwe contacten tijdens de studententijd en groeit daar door. De ander verdient misschien al vanaf zijn/haar 20e salaris, maar blijft weer zijn hele leven met zijn drie basisschoolvrienden om gaan en komt zelden tot nooit het dorp uit.
Beiden zijn op hun eigen manier zelfstandiger dan de ander.
Beiden zijn op hun eigen manier zelfstandiger dan de ander.
Maar voor beide is op eigen benen staan ee behoorlijke vooruitgang itt tot bij je ouders blijven hangen voor het gemak.quote:
Er zijn zo veel manieren van zelfstandig zijn. De een verdient tot ver in de twintig nog niets, maar maakt wel veel mee / veel nieuwe contacten tijdens de studententijd en groeit daar door. De ander verdient misschien al vanaf zijn/haar 20e salaris, maar blijft weer zijn hele leven met zijn drie basisschoolvrienden om gaan en komt zelden tot nooit het dorp uit.
Beiden zijn op hun eigen manier zelfstandiger dan de ander.
Maar onder "op eigen benen staan" versta ik dat je alles zelf moet financieren en daar gaat het vaak fout want dát kan dan weer niet. En sommigen kiezen ervoor om op een studentenkamer te blijven hangen bij gebrek aan beter en de ander gaat weer tijdelijk bij de ouders wonen. Iedereen maakt zo z'n keuzes. Ik heb nu niet het idee dat ik een enorme achterstand heb opgelopen vergelek met mensen die op hun 18e met gierende banden het huis uitgingen of iets later. Integendeel, ik had amper studieschuld en ben nu schuldenvrij (op de hypotheek naquote:
[..]
Maar voor beide is op eigen benen staan ee behoorlijke vooruitgang itt tot bij je ouders blijven hangen voor het gemak.
) terwijl vrienden 200 euro per maand mogen aftikken. Dat is pas bevrijdend 
Ieder zo z'n keus. Het is niet bepaald sexy, dat geef ik toe, maar soms heb je geen keus. Als je op je 30e uit luiheid nog steeds bij je ouders woont is het wel veronrustend, maar veruit de meeste mensen kunnen geen kant op en wonen liever weer even bij hun ouders dan in een of ander antikraakpand. Keuzes, keuzes. De een is niet beter dan de andere.
Tap tap tap
In heel Latijns Amerika is het de norm dat kinderen bij hun ouders blijven wonen omdat ze geen huis kunnen betalen. Enkel mensen met een dikke baan kunnen dat nog. En die worden schuldslaaf van de bank voor de komende 30 jaar.quote:
[..]
Als je op je 30e uit luiheid nog steeds bij je ouders woont is het wel veronrustend, maar veruit de meeste mensen kunnen geen kant op en wonen liever weer even bij hun ouders dan in een of ander antikraakpand. Keuzes, keuzes. De een is niet beter dan de andere.
Anderen leggen zich erbij neer dat ze geen mooi huis kunnen kopen en gaan levenslang huren.
Ook in Belgie wordt het steeds moeilijker. Je moet een vast contract + bewijs van je laatste jaarsalaris hebben, plus een flinke hap van het totaalbedrag waarvoor jonge mensen jaren moeten sparen. En als je alleen bent wordt het al helemaal onmogelijk.
We gaan het nog meemaken dat quasi iedereen bij de ouders woont.
quote:
[..]
van mijn 18e tot mijn 27 woonde ik op mezelf (en later met mijn ex samen).
waarom zou je gaan samenwonen met je ex?
Omdat het toen nog niet mijn ex wasquote:
[..]
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
quote:
[..]
Dat hij zware klussen voor zijn ouders doet siert hem zeker.quote:
[..]
Hoe hebben die broers en zussen daar last van? En hoezo 'claimen'? Hebben die ouders dan minder tijd voor hun uitwonende kinderen omdat ze er nog eentje thuis hebben?
Mijn vriend woont met z'n 32ste ook nog 'thuis'. Hij betaalt geen kostgeld en hoeft vrijwel niets te doen in het huishouden. Hij kan gaan en staan waar wil zolang zijn moeder maar weet of ze op hem moet rekenen met het eten.
Zijn ouders gaan en staan ook waar ze willen zonder rekening te houden met hem. Wel verwachten zij dat hij 'op het huis past' als zij weer eens op vakantie zijn. Dan mag hij dus niet bij mij blijven slapen.
En hij doet zat voor ze hoor want ze zijn al wat ouder (echte babyboomers). Dus tuinonderhoud, klussen aan hun auto's, zware klussen, doet hij altijd.
En hij is daar in die omgeving de enige niet. Een lange wachtlijst voor een sociale huurwoning (meer dan 10 jaar), hoge private huren en uitbuitende werkgevers die zelfs het minimumloon te hoog vinden hoe goed ze ook hun werk doen. Als ik nadenk kom ik zeker op een stuk of 25 'jongeren' tussen de 25 en 30 jaar die daarom nog 'thuis' wonen. Allemaal mbo 3 niveau. Bouw, transport, hoveniers, automonteurs.
Maar ik vind het eigenlijk een zwaktebod van ouders om een kind van over de 25 nog thuis te laten wonen, zonder kostgeld, en dan ook nog eens ervoor te koken, kleren strijken en alles achter de kont op ruimen. En ondertussen harkt dat 'lieve kindje' tonnen binnen omdat hij nauwelijks uitgaven heeft en wel veel inkomsten en daar zien de ouders niks van terug.
Ik ken ook zo'n figuur, heeft al 3 studies verkloot en werkt niet. Waarom? at the end of the day woont hij nog gewoon bij mamma en staat s avonds het eten klaar, of hij nou iets met zn leven doet of niet. Dat soort gevallen zou ik er gewoon uit trappen, dan zullen ze wel móeten gaan werken en iets met hun leven doen.
Dat thuis wonen zonder kostgeld vind ik hooguit acceptabel in tijdelijke gevallen (bv samenwonen in duur huurhuis en dan gaat de relatie opeens uit en kun je het dureh uurhuis niet meer betalen). Hotel mamma is een vangnet maar geen manier om lekker cheap te wonen en geld binnen te harken.
In mijn situatie is thuiswonen al vanaf mijn 17 e niet mogelijk. Mijn ouders woonden eerst in de middle of nowhere 3 uur enkele reis van mijn studie vandaan, en toen verhuisden ze naar het buitenland.
Ik zou wel bij mijn broer (getrouwd, koophuis) kunnen inwonen maar wees eens eerlijk, zouden jullie dat doen? Never te nooit niet, hoe aardig hij ook is, dat doe je gewoon niet.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Zoals ik al schreef gaat het bij mijn vriend en de anderen die ik ken in die situatie dus om 'jongeren' die kanonnenhard werken voor een schijntje dat het minimumloon nog niet haalt. Jongens die van arremoede zich maar uitlaten buiten om toch maar een baan te hebben. 6 dagen in de week, 10 uur per dag. Zij harken dus geen tonnen binnen.quote:
[..]
Dat hij zware klussen voor zijn ouders doet siert hem zeker.
Maar ik vind het eigenlijk een zwaktebod van ouders om een kind van over de 25 nog thuis te laten wonen, zonder kostgeld, en dan ook nog eens ervoor te koken, kleren strijken en alles achter de kont op ruimen. En ondertussen harkt dat 'lieve kindje' tonnen binnen omdat hij nauwelijks uitgaven heeft en wel veel inkomsten en daar zien de ouders niks van terug.
>knip<
Dat thuis wonen zonder kostgeld vind ik hooguit acceptabel in tijdelijke gevallen (bv samenwonen in duur huurhuis en dan gaat de relatie opeens uit en kun je het dureh uurhuis niet meer betalen). Hotel mamma is een vangnet maar geen manier om lekker cheap te wonen en geld binnen te harken.
De ouders van deze groep zijn vaak goedboerende babyboomers. Die lijden niet onder de kosten en wassen en koken moet je toch. Strijken gebeurt niet zo veel meer tegenwoordig en als mijn vriend eens een overhemd draagt strijkt hij die zelf.
Ik proef hieruit dat er ook een stukje jaloezie zit in je negatieve beoordeling van thuiswoners.quote:In mijn situatie is thuiswonen al vanaf mijn 17 e niet mogelijk. Mijn ouders woonden eerst in de middle of nowhere 3 uur enkele reis van mijn studie vandaan, en toen verhuisden ze naar het buitenland.
Ik zou wel bij mijn broer (getrouwd, koophuis) kunnen inwonen maar wees eens eerlijk, zouden jullie dat doen? Never te nooit niet, hoe aardig hij ook is, dat doe je gewoon niet.
Als je 60 uur werkt voor minimumloon dan zul je het er zelf naar gemaakt hebben. Heb ik geen medelijden mee.quote:
[..]
Zoals ik al schreef gaat het bij mijn vriend en de anderen die ik ken in die situatie dus om 'jongeren' die kanonnenhard werken voor een schijntje dat het minimumloon nog niet haalt. Jongens die van arremoede zich maar uitlaten buiten om toch maar een baan te hebben. 6 dagen in de week, 10 uur per dag. Zij harken dus geen tonnen binnen.
De ouders van deze groep zijn vaak goedboerende babyboomers. Die lijden niet onder de kosten en wassen en koken moet je toch. Strijken gebeurt niet zo veel meer tegenwoordig en als mijn vriend eens een overhemd draagt strijkt hij die zelf.
Ik ben juist blij dat ik zelf mijn eigen boontjes moest doppen, al van jonge leeftijd, en niet zo gepamperd word door mn ouders. En ik vind het een armoede in de samenleving dat er zoveel jongeren zijn die helemaal geen idee hebben hoe het is om je eigen boontjes te doppen en allleen maar gepamperd worden door hun ouders. Daar krijg je en zwakke, laffe maatschappij van.quote:[..]
Ik proef hieruit dat er ook een stukje jaloezie zit in je negatieve beoordeling van thuiswoners.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
wehe jaloersquote:
[..]
Als je 60 uur werkt voor minimumloon dan zul je het er zelf naar gemaakt hebben. Heb ik geen medelijden mee.
[..]
Ik ben juist blij dat ik zelf mijn eigen boontjes moest doppen, al van jonge leeftijd, en niet zo gepamperd word door mn ouders. En ik vind het een armoede in de samenleving dat er zoveel jongeren zijn die helemaal geen idee hebben hoe het is om je eigen boontjes te doppen en allleen maar gepamperd worden door hun ouders. Daar krijg je en zwakke, laffe maatschappij van.
Tap tap tap
Ik ben op mijn 24e na een paar jaar uit huis ook teruggeweest. Dat werkte niet
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
Ik ren na een bezoekje van een week al gillend weg, bij wijze van spreken.quote:
Ik ben op mijn 24e na een paar jaar uit huis ook teruggeweest. Dat werkte niet
Maar komt vooral door de nieuwe vrouw van mn vader.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Afhankelijk van de omstandigheden, hoeft het niet raar te zijn. Sowieso is er niks op tegen om tot op late leeftijd bij je ouders te wonen. Ik heb het taboe nooit zo begrepen
Wat wel van belang is, is in hoeverre een twintiger die nog thuis woont een stukje eigen verantwoordelijkheid dan wel initiatief neemt mbt meehelpen in het huishouden en/of het leveren van een financiële bijdrage. Ik vind het zo kinderachtig om te zien dat een 29-jarige, die nog thuis woont, geen ene flikker op eigen initiatief uitvoert of geen financiële bijdrage wil leveren terwijl dat wel mogelijk is. Dan ben je m.i. echt aan het parasiteren. Uiteraard uitzonderingen daargelaten, maar hetgeen waar ik me met name zorgen om maak bij thuiswonende twintigers is het voldoende opbouwen van eigen verantwoordelijkheid in de leefomgeving.
Wat wel van belang is, is in hoeverre een twintiger die nog thuis woont een stukje eigen verantwoordelijkheid dan wel initiatief neemt mbt meehelpen in het huishouden en/of het leveren van een financiële bijdrage. Ik vind het zo kinderachtig om te zien dat een 29-jarige, die nog thuis woont, geen ene flikker op eigen initiatief uitvoert of geen financiële bijdrage wil leveren terwijl dat wel mogelijk is. Dan ben je m.i. echt aan het parasiteren. Uiteraard uitzonderingen daargelaten, maar hetgeen waar ik me met name zorgen om maak bij thuiswonende twintigers is het voldoende opbouwen van eigen verantwoordelijkheid in de leefomgeving.
Je kan zo de politiek in met dergelijke oneliners. Kom op zeg, als je veel werkt voor een schijntje heb je het er naar gemaakt? Jij moet ofwel een verzuurde babyboomer zijn zonder enige kennis van de huidige arbeidsmarkt ofwel toevallig zelf het geluk gehad te hebben makkelijk een goede baan te vinden.quote:
[..]
Als je 60 uur werkt voor minimumloon dan zul je het er zelf naar gemaakt hebben. Heb ik geen medelijden mee.
[..]
Ik ben juist blij dat ik zelf mijn eigen boontjes moest doppen, al van jonge leeftijd, en niet zo gepamperd word door mn ouders. En ik vind het een armoede in de samenleving dat er zoveel jongeren zijn die helemaal geen idee hebben hoe het is om je eigen boontjes te doppen en allleen maar gepamperd worden door hun ouders. Daar krijg je en zwakke, laffe maatschappij van.
Wat ouder1 al postte is zeer herkenbaar, zowel in mijn eigen leven als bij veel van mijn oud studiegenoten en bij vrienden. En nee, ik heb geen onzinnige pretstudie gedaan of geen tot weinig opleiding, en datzelfde geldt voor de meeste mensen in mijn omgeving. Ik heb 'gewoon' twee universitaire (juridische) Masters, en toch werk ik nu 40 tot 50 uur per week en ben ik aan het einde van de maand blij als ik ongeveer 1500 euro verdiend heb. Werkgevers staan gewoon sterk en je moet tegenwoordig vaak wel accepteren omdat je anders werkloos thuis kunt zitten en daar niets mee opschiet. Maar blijf jij maar lekker uit de hoogte doen...pfff
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Was ik maar een babyboomer. Nee hoor ik ben gewoon een student die op kamers woont en zélf alles moet betalen (iun tegenstelling tot sommige medestudenten die alle kosten voor de studie, en sommigen zelfs de kamerhuur, van pappie en mammie krijgen, of anderen die nog in hotel mamma wonen).quote:
[..]
Je kan zo de politiek in met dergelijke oneliners. Kom op zeg, als je veel werkt voor een schijntje heb je het er naar gemaakt? Jij moet ofwel een verzuurde babyboomer zijn zonder enige kennis van de huidige arbeidsmarkt ofwel toevallig zelf het geluk gehad te hebben makkelijk een goede baan te vinden.`
Maar iedereen die ik ken die is afgestudeerd (kleine alfastudie, weinig baankansen), heeft een baan. Meestal een PhD positie, dus verder in de academische wereld. En anderen een relevante stage of iets dergelijks die perspectief biedt op iets beters.
Als je je laat afbeulen voor minimumloon voor 60 uur in de week dan heb je het er écht zelf van gemaakt, zeker als je juridische opleidingen hebt gedaan die veel baankansen hebben.
Met 1500 netto kun je toch prima een klein studiootje nemen in de randstad van 600 in de maand? Of desnoods op een (wat luxere) studentenkamer. Lekker makkelijk om maar bij mamma aan te kloppen zeg. Auto weg, fietsen of met het OV naar je werk, en geen overdreven uitgaven. Van 900 in de maand na aftrekking van mijn woonlasten zou ik prima kunnen leven in ieder geval.quote:Wat ouder1 al postte is zeer herkenbaar, zowel in mijn eigen leven als bij veel van mijn oud studiegenoten en bij vrienden. En nee, ik heb geen onzinnige pretstudie gedaan of geen tot weinig opleiding, en datzelfde geldt voor de meeste mensen in mijn omgeving. Ik heb 'gewoon' twee universitaire (juridische) Masters, en toch werk ik nu 40 tot 50 uur per week en ben ik aan het einde van de maand blij als ik ongeveer 1500 euro verdiend heb. Werkgevers staan gewoon sterk en je moet tegenwoordig vaak wel accepteren omdat je anders werkloos thuis kunt zitten en daar niets mee opschiet. Maar blijf jij maar lekker uit de hoogte doen...pfff
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Als je nog een student bent verbaasd jouw reactie me alleen maar meer aangezien juist veel studenten nu beginnen te merken dat het leven niet (meer) zo makkelijk is als jaren geleden. De stufi word gekort, de huren worden hoger, lenen word moeilijker en studeren juist duurder.quote:
[..]
Was ik maar een babyboomer. Nee hoor ik ben gewoon een student die op kamers woont en zélf alles moet betalen (iun tegenstelling tot sommige medestudenten die alle kosten voor de studie, en sommigen zelfs de kamerhuur, van pappie en mammie krijgen, of anderen die nog in hotel mamma wonen).
Maar iedereen die ik ken die is afgestudeerd (kleine alfastudie, weinig baankansen), heeft een baan. Meestal een PhD positie, dus verder in de academische wereld. En anderen een relevante stage of iets dergelijks die perspectief biedt op iets beters.
Als je je laat afbeulen voor minimumloon voor 60 uur in de week dan heb je het er écht zelf van gemaakt, zeker als je juridische opleidingen hebt gedaan die veel baankansen hebben.
[..]
Met 1500 netto kun je toch prima een klein studiootje nemen in de randstad van 600 in de maand? Of desnoods op een (wat luxere) studentenkamer. Lekker makkelijk om maar bij mamma aan te kloppen zeg. Auto weg, fietsen of met het OV naar je werk, en geen overdreven uitgaven. Van 900 in de maand na aftrekking van mijn woonlasten zou ik prima kunnen leven in ieder geval.
Ik heb overigens ook mijn studie zelf moeten betalen, evenals de huur van (eerst) mijn studentenkamer en daarna mijn (kleine) appartementje. Ik heb daardoor altijd gewerkt naast de studie, met als gevolg studievertraging. Iets wat in de arbeidsmarkt je kansen erg verkleind blijkbaar. En nee, een juridische studie bied niet veel baankansen, laat ik je maar gelijk uit de droom helpen. Ja, er is veel werk, maar de overheid neemt nog steeds maar zeer beperkt mensen aan vanwege bezuinigingen (nog steeds) en omdat er nog veel babyboomers werken. Dat er zodra die met pensioen gaan ineens een tekort aan werknemers en ervaring is word nu even vergeten. Its all about the money immers. Oh, en wil je ooit een kans op werk hebben moet je nu inderdaad hardwerkend oor weinig geld. Dat is immers de enige mogelijkheid om ervaring op te doen...
Oh, en een studio in de randstad voor 600 euro? Dream on! Ik heb recent een appartementje gevonden voor 875 euro inclusief die akkoord ging met mijn salaris van 1500 netto, en daar heb ik erg veel geluk mee gehad. Dus zo simpel is het niet, zeker in de randstad. Kort om, verlaat die ivoren toren eens en kijk naar de praktijk!
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Lenen wordt helemaal niet moeilijk maar juist makkelijker. Je hebt nu veel langer de tijd om af te lossen.quote:
[..]
Als je nog een student bent verbaasd jouw reactie me alleen maar meer aangezien juist veel studenten nu beginnen te merken dat het leven niet (meer) zo makkelijk is als jaren geleden. De stufi word gekort, de huren worden hoger, lenen word moeilijker en studeren juist duurder.
Studeren wordt duurder ja, maar je kunt wel gewoon bijlenen. En afbetalen studieschuld is naar draagkracht, dus als je echt zo huilie huilie weinig verdient hoef je nauwelijks af te betalen per maand.
En is het moeilijker dan jaren geleden toen je gewoon fluitend kon langstuderen zonder enig probleem? Ja natuurlijk. Maar waarom naar het verleden kijken vol jaloezie, kijk naar de toekomst. Met hoe het tien jaar geleden was heb ik niks te maken.
Voor 600 kun je wel een ruime studentenkamer hebben, sommige zelfs met keukentje en badkamertje.quote:Oh, en een studio in de randstad voor 600 euro? Dream on! Ik heb recent een appartementje gevonden voor 875 euro inclusief die akkoord ging met mijn salaris van 1500 netto, en daar heb ik erg veel geluk mee gehad. Dus zo simpel is het niet, zeker in de randstad. Kort om, verlaat die ivoren toren eens en kijk naar de praktijk!
Een volledig appartement of een volledige grote studie, nee dat gaat niet nee.
Je kunt ook altijd kijken buiten de grote 4 steden, of b.v. in wat slechtere buurten. Voorsteden zoals Zoetermeer of zo zijn écht niet zo duur. Je hoeft toch niet aan het Damrak te zitten?
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
http://www.funda.nl/huur/(...)raadstraat-155-voor/
Hier, 341 per maand, heb je 30 vierkante meter en zit je in den haag, en je eigen badkamer en douche (wel gedeelde keuken).
http://www.funda.nl/huur/(...)oucklaan-97-4-t-m27/
500 euro per maand in een studio met keuken en badkamer douche.
Echt niet onmogelijk te betalen van 1500 netto hoor.
Het probleem is dat mensen denken dat ze recht hebben op een luxe levensstijl met een groot appartement, terwijl dat g ewoonweg niet kan met zo'n loon, en mensen willen dat niet accepteren.
Het is nu eenmaal niet meer zo dat je na je studie een vast contract en een koophuis kunt krijgen.
Hier, 341 per maand, heb je 30 vierkante meter en zit je in den haag, en je eigen badkamer en douche (wel gedeelde keuken).
http://www.funda.nl/huur/(...)oucklaan-97-4-t-m27/
500 euro per maand in een studio met keuken en badkamer douche.
Echt niet onmogelijk te betalen van 1500 netto hoor.
Het probleem is dat mensen denken dat ze recht hebben op een luxe levensstijl met een groot appartement, terwijl dat g ewoonweg niet kan met zo'n loon, en mensen willen dat niet accepteren.
Het is nu eenmaal niet meer zo dat je na je studie een vast contract en een koophuis kunt krijgen.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
quote:
http://www.funda.nl/huur/(...)raadstraat-155-voor/
Hier, 341 per maand, heb je 30 vierkante meter en zit je in den haag, en je eigen badkamer en douche (wel gedeelde keuken).
http://www.funda.nl/huur/(...)oucklaan-97-4-t-m27/
500 euro per maand in een studio met keuken en badkamer douche.
Echt niet onmogelijk te betalen van 1500 netto hoor.
Het probleem is dat mensen denken dat ze recht hebben op een luxe levensstijl met een groot appartement, terwijl dat g ewoonweg niet kan met zo'n loon, en mensen willen dat niet accepteren.
Het is nu eenmaal niet meer zo dat je na je studie een vast contract en een koophuis kunt krijgen.
quote:Huurkandidaten dienen een aantoonbaar vast maandelijks inkomen of borgstelling te kunnen overleggen
Tap tap tap
"moeten gaan werken", 50 jaar geleden misschien ja.quote:
[..]
Dat hij zware klussen voor zijn ouders doet siert hem zeker.
Maar ik vind het eigenlijk een zwaktebod van ouders om een kind van over de 25 nog thuis te laten wonen, zonder kostgeld, en dan ook nog eens ervoor te koken, kleren strijken en alles achter de kont op ruimen. En ondertussen harkt dat 'lieve kindje' tonnen binnen omdat hij nauwelijks uitgaven heeft en wel veel inkomsten en daar zien de ouders niks van terug.
Ik ken ook zo'n figuur, heeft al 3 studies verkloot en werkt niet. Waarom? at the end of the day woont hij nog gewoon bij mamma en staat s avonds het eten klaar, of hij nou iets met zn leven doet of niet. Dat soort gevallen zou ik er gewoon uit trappen, dan zullen ze wel móeten gaan werken en iets met hun leven doen.
Dat thuis wonen zonder kostgeld vind ik hooguit acceptabel in tijdelijke gevallen (bv samenwonen in duur huurhuis en dan gaat de relatie opeens uit en kun je het dureh uurhuis niet meer betalen). Hotel mamma is een vangnet maar geen manier om lekker cheap te wonen en geld binnen te harken.
In mijn situatie is thuiswonen al vanaf mijn 17 e niet mogelijk. Mijn ouders woonden eerst in de middle of nowhere 3 uur enkele reis van mijn studie vandaan, en toen verhuisden ze naar het buitenland.
Ik zou wel bij mijn broer (getrouwd, koophuis) kunnen inwonen maar wees eens eerlijk, zouden jullie dat doen? Never te nooit niet, hoe aardig hij ook is, dat doe je gewoon niet.
Tegenwoordig mag je daar invullen "proberen werk te vinden".
Borgstelling is dus een of twee maanden huur vooruit betalen. Die studios zijn juist erg in trek bij jongeren die nog niet zoveel vastigheid hebben.quote:
Dat vind ik ook altijd zo opvallend. Per se een appartement in het centrum van een van de grote steden willen hebben. Ja dan gaat het niet lukken als alleenstaande net afgestudeerde.quote:
Voor 600 kun je wel een ruime studentenkamer hebben, sommige zelfs met keukentje en badkamertje.
Een volledig appartement of een volledige grote studie, nee dat gaat niet nee.
Je kunt ook altijd kijken buiten de grote 4 steden, of b.v. in wat slechtere buurten. Voorsteden zoals Zoetermeer of zo zijn écht niet zo duur. Je hoeft toch niet aan het Damrak te zitten?
Dat dacht je. Nogmaals, ik ben de afgelopen twee maanden in en rond den Haag op zoek geweest naar een woning en had weinig eisen. Ik weet wat dat betreft exact hoe het daar werkt en het is dus niet wat jij zegt. Sterker nog, ik heb zelfs op een van die huizen gereageerd en werd afgewezen ivm te laag inkomen en afdoende interesse. Blijkbaar zijn er nu weer nieuwe woningen beschikbaar in die flat, of zijn er toch niet genoeg kandidaten die aan al hun eisen voldoen...quote:
[..]
Borgstelling is dus een of twee maanden huur vooruit betalen. Die studios zijn juist erg in trek bij jongeren die nog niet zoveel vastigheid hebben.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
28 woon ook thuis. Ben wel op zoek naar een appartement. Door omstandigheden lang gestudeerd en baan vinden was lastig. Inmiddels vast contract binnen en kan ook de koopmarkt op. Huur = lange wachttijd.
Kortom voor Q2 2017 zal ik wel iets voor mezelf hebben. Maar ja dingen lopen soms zoals ze lopen.
. En moeders zal de was, schoonmaak, kook en opruimhulp nog missen . Gewoon altijd meegedraaid in het huishouden, dat is het minste wat je kan doen.
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Nee hoor, in een vrij groot dorp op de Veluwe. Utrecht ging inderdaad niet lukken, toen ik eenmaal aan de beurt was met Woonstede had ik geen binding meer met de stad. Vanwege de koopgrens ging kopen toen ook niet meer lukken.quote:
[..]
Dat vind ik ook altijd zo opvallend. Per se een appartement in het centrum van een van de grote steden willen hebben. Ja dan gaat het niet lukken als alleenstaande net afgestudeerde.
Tap tap tap
Ik baseer me een beetje op eigen ervaringen in de afgelopen tien jaar. Ik heb ook eigenlijk pas sinds dit jaar een vast contract en een koophuis (op mn 32e) en nooit in een sociale huurwoning gewoond. Ik heb het nooit moeilijk gehad om wat te vinden. Nou is Eindhoven wellicht wat makkelijker dan Den Haag. Maar hoe dan ook lukt het veel jonge alleenstaanden zonder vaste baan het toch wel om iets te vinden.quote:
[..]
Dat dacht je. Nogmaals, ik ben de afgelopen twee maanden in en rond den Haag op zoek geweest naar een woning en had weinig eisen. Ik weet wat dat betreft exact hoe het daar werkt en het is dus niet wat jij zegt. Sterker nog, ik heb zelfs op een van die huizen gereageerd en werd afgewezen ivm te laag inkomen en afdoende interesse. Blijkbaar zijn er nu weer nieuwe woningen beschikbaar in die flat, of zijn er toch niet genoeg kandidaten die aan al hun eisen voldoen...
Aan het begin van mijn studie had ik me ingeschreven voor de woningcorporatie, en nu maak ik al 'gemiddeld' kans op sommige woningen, zo te zien.quote:
[..]
Dat dacht je. Nogmaals, ik ben de afgelopen twee maanden in en rond den Haag op zoek geweest naar een woning en had weinig eisen. Ik weet wat dat betreft exact hoe het daar werkt en het is dus niet wat jij zegt. Sterker nog, ik heb zelfs op een van die huizen gereageerd en werd afgewezen ivm te laag inkomen en afdoende interesse. Blijkbaar zijn er nu weer nieuwe woningen beschikbaar in die flat, of zijn er toch niet genoeg kandidaten die aan al hun eisen voldoen...
Dat is dus ook iets om aan te denken als je begint. Nu is het te laat denk ik. De wachtrijen zijn namelijk enorm. Je hebt flink wat wachtjaren nodig om kans te maken.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Ik vind het persoonlijk wel raar, als je op die leeftijd niet de intentie of drang hebt binnen afzienbare tijd op jezelf te gaan wonen. Dan loop je volgens mij qua ontwikkeling wel ergens achter op de een of ander manier.
Maar zolang alle partijen er tevreden mee zijn is het hun leven en hoef je je er niet mee te bemoeien.
Maar zolang alle partijen er tevreden mee zijn is het hun leven en hoef je je er niet mee te bemoeien.
Je bent echt wereldvreemdquote:
[..]
Lenen wordt helemaal niet moeilijk maar juist makkelijker. Je hebt nu veel langer de tijd om af te lossen.
Studeren wordt duurder ja, maar je kunt wel gewoon bijlenen. En afbetalen studieschuld is naar draagkracht, dus als je echt zo huilie huilie weinig verdient hoef je nauwelijks af te betalen per maand.
En is het moeilijker dan jaren geleden toen je gewoon fluitend kon langstuderen zonder enig probleem? Ja natuurlijk. Maar waarom naar het verleden kijken vol jaloezie, kijk naar de toekomst. Met hoe het tien jaar geleden was heb ik niks te maken.
[..]
Voor 600 kun je wel een ruime studentenkamer hebben, sommige zelfs met keukentje en badkamertje.
Een volledig appartement of een volledige grote studie, nee dat gaat niet nee.
Je kunt ook altijd kijken buiten de grote 4 steden, of b.v. in wat slechtere buurten. Voorsteden zoals Zoetermeer of zo zijn écht niet zo duur. Je hoeft toch niet aan het Damrak te zitten?
Dit soort voorsteden (Zoetermeer, Berkel&Rodenrijs, Almere, Leidscheveen, Leidsche Rijn, Nieuwegein) bezit nauwelijks huurwoningen en bestaat vooral uit koopwoningen.
De huurwoningen die er zijn, zijn van woningcorporaties waar een wachtlijst voor is, voor de sociale huurwoningen. De paar huurwoningen voor de niet-sociale sector zijn meteen 800 euries of meer..
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik woonde in leidsche Rijn. In onderhuur.
En ben na een jaar met gierende banden (tijdelijk) terug naar m'n ouders gegaan
En ben na een jaar met gierende banden (tijdelijk) terug naar m'n ouders gegaan
Tap tap tap
Tsja, was het legale onderhuur?quote:
Ik woonde in leidsche Rijn. In onderhuur.
En ben na een jaar met gierende banden (tijdelijk) terug naar m'n ouders gegaan
Vooral in studentensteden wordt zoveel stiekem illegaal onderverhuurd...
"Ja hoor, je mag mn kamer wel hebben". Officieel mag het niet maar de meeste huisbazen interesseert het geen neuk, zolang ze hun geld maar krijgen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
De woningmarkt is ook wel aardig verziekt voor starters of mensen met weinig inkomen inderdaad. Vooral als eenverdiener....quote:
[..]
Aan het begin van mijn studie had ik me ingeschreven voor de woningcorporatie, en nu maak ik al 'gemiddeld' kans op sommige woningen, zo te zien.
Dat is dus ook iets om aan te denken als je begint. Nu is het te laat denk ik. De wachtrijen zijn namelijk enorm. Je hebt flink wat wachtjaren nodig om kans te maken.
Via sociale huur zijn de wachtlijsten jaren lang en in de particuliere sector begint het vanaf 700.. Kun je lekker heen werken om NET aan al je vaste laten te kunnen voldoen zonder geld over te houden om te sparen of voor leuke dingen. Wat het kopen van een eventuele woning nog verder bemoeilijkt.
Om nog maar niet te spreken over een eventuele studie schuld.
Niet legaal, via familie, maar er was een paar keer ingebroken, gezeik in de straat, veel criminaliteit. Ik zat liever bij m'n pappie en mammie, zeg maar. Dus je kunt wel wat vinden voor een habbekrats, ook zonder vaste baan, maar je wilt niet in een getto of open riool gaan zitten. Dan liever zogenaamd m'n handje ophouden in hotel mama.quote:Op donderdag 6 oktober 2016 20:32 schreef Godshand het volgende:
[..]
Tsja, was het legale onderhuur?
Vooral in studentensteden wordt zoveel stiekem illegaal onderverhuurd...
"Ja hoor, je mag mn kamer wel hebben". Officieel mag het niet maar de meeste huisbazen interesseert het geen neuk, zolang ze hun geld maar krijgen.
Tap tap tap
Ik ken ook een vrouw van 56 jaar die nog thuis woont bij haar vader van 88
Maar ik zelf ben wel bang als ik op kamers ga niet kan rondkomen of überhaupt een baan krijgen. Ik snap het wel als je geen werk hebt dat je dan nog bij je ouders woont. Maar is dat leuk? Nee
Maar ik zelf ben wel bang als ik op kamers ga niet kan rondkomen of überhaupt een baan krijgen. Ik snap het wel als je geen werk hebt dat je dan nog bij je ouders woont. Maar is dat leuk? Nee
Als je de wachttijd opbouwt in dezelfde stad als waar je studeert of vandaan komt heb je volledig gelijk. Alleen, wat nu als je dat in een andere stad hebt? Ik heb 10 jaar wachttijd in Arnhem, kan daar waarschijnlijk zo een leuk huis vinden maar laat daar nu net geen werk zijn. Vanwege werk ben ik naar den Haag gekomen, maar dan begin je dus op 0 en word het moeilijk. Dan ben je immers op particulier huren aangewezen. En dat is dus een fout in ons systeem in een van de redenen waarom mensen langer thuis (moeten) blijven wonen, hetgeen ik aan probeer te geven maar blijkbaar niet duidelijk genoeg over komt.quote:
[..]
Aan het begin van mijn studie had ik me ingeschreven voor de woningcorporatie, en nu maak ik al 'gemiddeld' kans op sommige woningen, zo te zien.
Dat is dus ook iets om aan te denken als je begint. Nu is het te laat denk ik. De wachtrijen zijn namelijk enorm. Je hebt flink wat wachtjaren nodig om kans te maken.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Ja Arnhem, heel leuk dat je wachttijd hebt in de middle of nowhere maar je wist natuurlijk zelf al dat je daar nooit van je leven iets aan zou hebben hè.quote:
[..]
Als je de wachttijd opbouwt in dezelfde stad als waar je studeert of vandaan komt heb je volledig gelijk. Alleen, wat nu als je dat in een andere stad hebt? Ik heb 10 jaar wachttijd in Arnhem, kan daar waarschijnlijk zo een leuk huis vinden maar laat daar nu net geen werk zijn. Vanwege werk ben ik naar den Haag gekomen, maar dan begin je dus op 0 en word het moeilijk. Dan ben je immers op particulier huren aangewezen. En dat is dus een fout in ons systeem in een van de redenen waarom mensen langer thuis (moeten) blijven wonen, hetgeen ik aan probeer te geven maar blijkbaar niet duidelijk genoeg over komt.
Ik heb nu 5 wachtjaren in de Randstad, dus of ik straks nou naar Amsterdam of naar Rotterdam moet, dat is een investering waar ik altijd wat aan zal hebben.
En mocht ik (Gode zij met mij) naar Groningen moeten dan kan ik daar altijd wel iets vinden omdat daar toch niemand wil wonen (misschien wel in het centrum maar iets daar buiten niet).
Het is echter waarschijnlijker dat ik naar het buitenland ga en dan heb ik er natuurlijk niks aan. Maar mocht dat niet doorgaan dan heb ik altijd een vangnet hier in de regio.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Ik sta ook nog steeds ingeschreven in Utrecht en in m'n eigen regio, ook al heb ik hier wat gekocht, 'voor het geval dat'.
Tap tap tap
Ik begrijp eigenlijk niet waarom je op je 30e niet alsnog kan leren om op je eigen benen te gaan staan. Er ligt wel een stevige uitdaging, in de Randstad zijn woningen onbetaalbaar voor de gemiddelde starter. Of eigenlijk is het best te betalen, maar de regelgeving zit behoorlijk in de weg. Altijd is er wel iets. Ik ben afgewezen voor woningen die ik achteraf gezien makkelijk had kunnen betalen terwijl ik toch echt wel stevige inkomensdalingen heb doorgemaakt.
Eigenlijk vind ik het gewoon een enorm negatieve insteek om te zeggen dat iemand minderwaardig is omdat hij of zij lang bij de ouders blijft wonen. Ik had m'n draai zo gevonden.
Eigenlijk vind ik het gewoon een enorm negatieve insteek om te zeggen dat iemand minderwaardig is omdat hij of zij lang bij de ouders blijft wonen. Ik had m'n draai zo gevonden.
Dat denk je maar. Werkloosheid is niet zo significant gestegen, in de afgelopen 50 jaar. Altijd netjes onder 10% gebleven.quote:
[..]
"moeten gaan werken", 50 jaar geleden misschien ja.
Tegenwoordig mag je daar invullen "proberen werk te vinden".
Als je moeilijk een baan kunt vinden ligt het toch echt gewoon voor 100 procent aan jezelf, ik moet altijd wel een beetje lachen om mensen die een dikke studie hebben gevolgd en vervolgens raar staan te kijken dat werkgevers niet op ze zitten te wachten,,,,,,,dan heb je dus de uitstraling van een naaktslak en ben je wel geschoold voor je gekozen beroep maar kun je jezelf niet verkopen en geen goede baan is dus ook gewoon geen leuk huisje en geen mooie leuke partner, is gewoon de manier waarop de natuur werkt
Je moeder is geen mooie leuke partner.quote:Op vrijdag 7 oktober 2016 01:18 schreef UitStraling het volgende:
Als je moeilijk een baan kunt vinden ligt het toch echt gewoon voor 100 procent aan jezelf, ik moet altijd wel een beetje lachen om mensen die een dikke studie hebben gevolgd en vervolgens raar staan te kijken dat werkgevers niet op ze zitten te wachten,,,,,,,dan heb je dus de uitstraling van een naaktslak en ben je wel geschoold voor je gekozen beroep maar kun je jezelf niet verkopen en geen goede baan is dus ook gewoon geen leuk huisje en geen mooie leuke partner, is gewoon de manier waarop de natuur werkt
Valt wel mee hoor. Sommige beroepen is de arbeidsmarkt echt verzadigd.quote:
Als je moeilijk een baan kunt vinden ligt het toch echt gewoon voor 100 procent aan jezelf, ik moet altijd wel een beetje lachen om mensen die een dikke studie hebben gevolgd en vervolgens raar staan te kijken dat werkgevers niet op ze zitten te wachten,,,,,,,dan heb je dus de uitstraling van een naaktslak en ben je wel geschoold voor je gekozen beroep maar kun je jezelf niet verkopen en geen goede baan is dus ook gewoon geen leuk huisje en geen mooie leuke partner, is gewoon de manier waarop de natuur werkt
Dan kijken werkgevers alleen naar prijs en wie eerst komt.
De eerste 20 net afgestudeerden maken kans. De rest van de sollicitaties gaan de afvalbak in.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Tja, Eindhoven, dan begrijp ik het wel...quote:
[..]
Ik baseer me een beetje op eigen ervaringen in de afgelopen tien jaar. Ik heb ook eigenlijk pas sinds dit jaar een vast contract en een koophuis (op mn 32e) en nooit in een sociale huurwoning gewoond. Ik heb het nooit moeilijk gehad om wat te vinden. Nou is Eindhoven wellicht wat makkelijker dan Den Haag. Maar hoe dan ook lukt het veel jonge alleenstaanden zonder vaste baan het toch wel om iets te vinden.
Wellicht dat je buiten de randstad gelijk hebt maar in de randstad is het als alleenstaande zonder vaste baan toch vrij moeilijk. Zelfs genoeg spaargeld als (kleine) buffer maakt het niet makkelijker gezien de hoge vraag naar betaalbare woningen en de concurrentie tussen woningzoekenden.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Dat cijfer is enigszins vertekend omdat met name veel starters en 50plussers die langere tijd naar werk zoeken (wat voor hen gewoon moeilijker is) het uiteindelijk opgeven en zich uitschrijven als werkzoekend, weer gaan studeren of bijvoorbeeld emigreren. Het UWV weet hier overigens van, maar die mensen komen dus niet in de statistieken voor. Verder bestaat een groot deel van die 10% uit met name starters en 50plussers, onder die groepen ligt het werkloosheidscijfer vele malen hoger dan 10% (de jongerenwerkloosheid lag een tijdje terug op bijna 25%!). Dus ja, onder de gemiddelde bevolking valt het cijfer mee. Maar juist onder de kwetsbare groepen is het een stuk moeilijker.quote:
[..]
Dat denk je maar. Werkloosheid is niet zo significant gestegen, in de afgelopen 50 jaar. Altijd netjes onder 10% gebleven.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Ik heb een tijdje bij mn vriendin(nu vrouw) in Boskoop gewoond en daar hadden we een mini 1kamer appartement voor 300pm. 4x7 ofzo dus erg klein maar ook goedkoop.quote:
[..]
De woningmarkt is ook wel aardig verziekt voor starters of mensen met weinig inkomen inderdaad. Vooral als eenverdiener....
Via sociale huur zijn de wachtlijsten jaren lang en in de particuliere sector begint het vanaf 700.. Kun je lekker heen werken om NET aan al je vaste laten te kunnen voldoen zonder geld over te houden om te sparen of voor leuke dingen. Wat het kopen van een eventuele woning nog verder bemoeilijkt.
Om nog maar niet te spreken over een eventuele studie schuld.
En nauwelijks wachttijden, mn schoonzusje had vorig jaar binnen 2maanden een vergelijkbaar huis.
Ik heb vijf jaar geleden even thuis gewoond. Ik had samengewoond met m'n toenmalige vriendin en dat ging uit. Huis verkocht en in augustus woonde ik tijdelijk bij m'n ouders, tot ik wat voor mezelf zou hebben gevonden. Dit gebeurde in december, en na twee maandjes klussen ben ik begin februari daar gaan wonen. Al met al heb ik dus een halfjaar weer thuisgewoond.
Bij een vroegere vriend van me is dat anders. Die is allergisch voor werken en woont nu sinds kort op zichzelf, ook 35. Heeft sinds die tijd op zijn ouders (en sinds zijn moeder twee jaar geleden was overleden) op zijn vader die het ook totaal niet breed had. Deed niets in huis, hielp nergens bij. Hing alleen op zijn slaapkamer. Ik zou hem al twintig keer het huis uit hebben geschopt en gezegd dat ie een baan moet zoeken.
Bij een vroegere vriend van me is dat anders. Die is allergisch voor werken en woont nu sinds kort op zichzelf, ook 35. Heeft sinds die tijd op zijn ouders (en sinds zijn moeder twee jaar geleden was overleden) op zijn vader die het ook totaal niet breed had. Deed niets in huis, hielp nergens bij. Hing alleen op zijn slaapkamer. Ik zou hem al twintig keer het huis uit hebben geschopt en gezegd dat ie een baan moet zoeken.
I'm not arguing; I'm explaining why I'm right
Een combinatie van hoge huurprijzen, een gebrek aan woningen (lange wachttijden, of betaalbare koopwoningen), en het moeilijk vinden van een baan met een vast contract zijn de redenen van deze ontwikkeling. Met de toename van studieschuld en de groei van de bevolking zal dit fenomeen nog sterker toenemen. Huizen worden ook steeds ouder. Het is vraag wanneer de jaren 50, 60, 70 woningen allemaal vernieuwd dienen te worden. Er zit namelijk wel een houdbaarheidsdatum op. Maar wie gaat dat betalen en wie kan de nieuwbouw opbrengen?
Je ziet nu al dat je steeds makkelijker kunt kopen, ook al heb je strikt genomen géén vast contract. Want die vaste contracten, die bestaan gewoon niet voor starters anno 2016. En de hypotheekmarkt ziet dat ook wel in. Zij willen ook niet dat huizen op een gegeven moment onverkoopbaar worden (vooral appartementen, die lui van 35 met 2 kinderen en een hond niet willen, en starters dus niet kunnen betalen want geen vast contract), en de bubbel barst.quote:
Een combinatie van hoge huurprijzen, een gebrek aan woningen (lange wachttijden, of betaalbare koopwoningen), en het moeilijk vinden van een baan met een vast contract zijn de redenen van deze ontwikkeling. Met de toename van studieschuld en de groei van de bevolking zal dit fenomeen nog sterker toenemen. Huizen worden ook steeds ouder. Het is vraag wanneer de jaren 50, 60, 70 woningen allemaal vernieuwd dienen te worden. Er zit namelijk wel een houdbaarheidsdatum op. Maar wie gaat dat betalen en wie kan de nieuwbouw opbrengen?
Familie van mij heeft een contract voor 4 jaar maar kreeg toch een hypotheek van ongeveer 120.000 euro (weet het exacte bedrag niet hoor).
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Sowieso, wie moet volgens die hypotheekverstrekkers, zo'n woning kopen:
- Gelegen in een niet al te beste buurt/voorstad
- prijzen rond de 120-150k
-Appartement 3 hoog achter, niet al te ruim dus ongeschikt voor een gezin
Dat moet een hypothetisch persoon zijn met een vast contract, zonder kidneren, die het niet erg vindt om niet op een wat betere locatie te wonen, en niet in een huis hoeft te wonen...?
Die bestaan toch niet?
- Gelegen in een niet al te beste buurt/voorstad
- prijzen rond de 120-150k
-Appartement 3 hoog achter, niet al te ruim dus ongeschikt voor een gezin
Dat moet een hypothetisch persoon zijn met een vast contract, zonder kidneren, die het niet erg vindt om niet op een wat betere locatie te wonen, en niet in een huis hoeft te wonen...?
Die bestaan toch niet?
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Welke houdbaarheidsdatum precies en welk soort woningen? Bakstenen blijven heus wel staan hoor. Voorlopig is wat jij stelt nog lang niet aan de orde. Sterker nog, jaren 50, 60 en 70 woningen doen, mits netjes gerenoveerd/onderhouden. amper onder aan veel nieuwere woningen. Ik heb jaren 80 / 90 / 00 woningen gezien die er slechter uit zagen dan het jaren 60 huis waar mn ouders in wonen. Gewoonweg omdat mensen verzuimen onderhoud te laten verrichten (schilderwerk, cv-ketels, modernisatie). Ik heb ook nieuwbouwwoningen gezien met keukens en badkamers die na een jaar al 'doorgeleefd' waren omdat mensen voor goedkoop prul kozen (maar wel een hippe 'nieuwbouw' woning hè) en na 15 jaar nog steeds geen nieuw laagje verf hebben gehad.quote:
Huizen worden ook steeds ouder. Het is vraag wanneer de jaren 50, 60, 70 woningen allemaal vernieuwd dienen te worden. Er zit namelijk wel een houdbaarheidsdatum op. Maar wie gaat dat betalen en wie kan de nieuwbouw opbrengen?
Het lijkt me vanzelfsprekend dat alleen woningeigenaren voor kosten van renovatie/nieuwbouw op kunnen draaien. De overheid kan er hooguit voor zorgen dat de omgeving waarin oude woningen staan aantrekkelijk blijven en dat is wat de laatste tijd best veel gebeurt volgens mij.
Compleet off-topic, maar een leuk blog hierover: http://www.kaw.nl/blog-ho(...)ariteitsrace-winnen/quote:
[..]
Welke houdbaarheidsdatum precies en welk soort woningen? Bakstenen blijven heus wel staan hoor. Voorlopig is wat jij stelt nog lang niet aan de orde. Sterker nog, jaren 50, 60 en 70 woningen doen, mits netjes gerenoveerd/onderhouden. amper onder aan veel nieuwere woningen. Ik heb jaren 80 / 90 / 00 woningen gezien die er slechter uit zagen dan het jaren 60 huis waar mn ouders in wonen. Gewoonweg omdat mensen verzuimen onderhoud te laten verrichten (schilderwerk, cv-ketels, modernisatie). Ik heb ook nieuwbouwwoningen gezien met keukens en badkamers die na een jaar al 'doorgeleefd' waren omdat mensen voor goedkoop prul kozen (maar wel een hippe 'nieuwbouw' woning hè) en na 15 jaar nog steeds geen nieuw laagje verf hebben gehad.
Het lijkt me vanzelfsprekend dat alleen woningeigenaren voor kosten van renovatie/nieuwbouw op kunnen draaien. De overheid kan er hooguit voor zorgen dat de omgeving waarin oude woningen staan aantrekkelijk blijven en dat is wat de laatste tijd best veel gebeurt volgens mij.
Ben zelf vroeg het huis uitgegaan, studie afgerond, gaan werken en hard sparen. Alleen een huis gekocht. Op een gegeven moment een relatie met wat ik dacht een perfecte meid. Samen gaan wonen in een koophuis. Jaren ging alles goed, door mijn werk zat ik veel in het buitenland op de meest afgelegen plekken en voor periodes van 1 week tot 8 weken en daarom regelde mijn ex de financiën. Grootste fout ooit. Lang verhaal kort, betaal en spaar rekening leeg, relatie over, huis verkocht met schuld, schulden met mijn creditcard gemaakt, rechtszaak aangegaan en gewonnen, mevrouw ging in de schuldsanering waardoor ik alles kon ophoesten. Ik verdiende nog wel goed en heb alles redelijk snel afbetaald maar omdat ik toch veel weg was en mijn moeder een huis had die praktisch onbewoond was ben ik ook weer een periode terug naar het nest gegaan.
Heb altijd een goede band gehad met mijn moeder maar vond het wel vreemd. Moeder was 90% bij haar vriend en ik had alle vrijheid maar toch ben je niet meer baas in eigen huis.
En moet zeggen dat ik veel verhalen hoor om mij heen van mensen die weer terug naar ouders gaan, zelfs met een gezin. Sprak laatst nog een oude kennis die weer voor twee maanden thuis zat met zijn vriendin en zoontje vanwege een overbrugging van de koop en verkoop van een huis.
Ander stel ging weer terug omdat hun bedrijf stuk ging.
Zo vreemd is het dus niet. Zolang je goede afspraken maakt en mensen niet in de weg zit, waarom niet? Daar is familie immers voor.
Heb altijd een goede band gehad met mijn moeder maar vond het wel vreemd. Moeder was 90% bij haar vriend en ik had alle vrijheid maar toch ben je niet meer baas in eigen huis.
En moet zeggen dat ik veel verhalen hoor om mij heen van mensen die weer terug naar ouders gaan, zelfs met een gezin. Sprak laatst nog een oude kennis die weer voor twee maanden thuis zat met zijn vriendin en zoontje vanwege een overbrugging van de koop en verkoop van een huis.
Ander stel ging weer terug omdat hun bedrijf stuk ging.
Zo vreemd is het dus niet. Zolang je goede afspraken maakt en mensen niet in de weg zit, waarom niet? Daar is familie immers voor.
Bij mijn buurvrouw zijn een halfjaar geleden twee van de drie kinderen weer ingetrokken. Volgens mij vindt ze het wel fijn, omdat ze zich wat eenzaam voelde in een groot huis na het overlijden van haar man. Haar ingetrokken zoon is autistisch en kan eigenlijk niet op zichzelf wonen. Haar ingetrokken dochter studeert iets, maar weet niet wat ze eigenlijk wil, begreep ik.
|
|
Broertje woont op 29-jarige leeftijd weer thuis. Raar?
