NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Ok, dan gaan jullie in het veilige NL lekker over moraliteit discussieren en misschien zelfs -heel spannend en vooral zeer effectief- kamervragen stellen.quote:Op vrijdag 9 september 2016 01:44 schreef probeer het volgende:
[..]
(...)
Maar we zijn het toch hopelijk al wel allemaal bij voorbaat eens dat dit qua moraliteit niet te rechtvaardigen is? Of het de enige werkende oplossing is, dat is een tweede.
In de tussentijd werken de mensen die eronder lijden dan wel aan de enige werkende oplossing.
Iedereen blij.
zonnig Brasil
quote:
[..]
Hoeveel drugsgebruikers steken mensen neer? Waar blijft in deze redenatie de proportionaliteit om alles dan maar over 1 kam te willen scheren.
quote:
[..]
Dat er daadwerkelijk onschuldige slachtoffers vallen twijfel ik geen moment aan en juich ik zeker niet toe.
[..]
Quote dan op zijn minst je hele stukje, zodat duidelijk wordt dat hoewel je de slachtoffers betreurt, je ze wel meteen relativeert met een 'och, er waren anders ook mensen dood gegaan'
Het begint al met de definitie van onschuldigen. Ik zie drugsdealers en gebruikers die mensen neersteken voor een grammetje niet als onschuldigen, veroordeeld of niet. En dan kan je beginnen dat in een rechtstaat mensen onschuldig zijn tot het tegendeel is bewezen, dat klopt. Maar een rechtstaat is er nou eenmaal niet en die heb je ook niet zomaar even opgebouwd. Dat er daadwerkelijk onschuldige slachtoffers vallen twijfel ik geen moment aan en juich ik zeker niet toe. Die vallen er echter ook als je niks doet zoals de vorige regeringen. De vraag is waar de balans gaat staan de komende jaren.
"Pools are perfect for holding water"
Dat zeg ik toch ook? Dat dit geen kwestie is van moraliteit (want iedereen die zich serieus nog afvraagt of dit moreel te verantwoorden is, is niet goed bij zijn hoofd) maar van effectiviteit.quote:
[..]
Ok, dan gaan jullie in het veilige NL lekker over moraliteit discussieren en misschien zelfs -heel spannend en vooral zeer effectief- kamervragen stellen.
In de tussentijd werken de mensen die eronder lijden dan wel aan de enige werkende oplossing.
Iedereen blij.
"Pools are perfect for holding water"
En waarom zou dit moreel niet te verantwoorden zijn ?quote:
[..]
Dat zeg ik toch ook? Dat dit geen kwestie is van moraliteit (want iedereen die zich serieus nog afvraagt of dit moreel te verantwoorden is, is niet goed bij zijn hoofd) maar van effectiviteit.
Afhankelijk van waar je je ter wereld bevindt, word je met drugs met rust gelaten, krijg je een boete, gevangenisstraf of de strop.
Het enige verschil is dat er in andere landen misschien een mannetje met toga is die dit alles beslist. Maar of dat nou de maatstaf voor al dan niet morele rechtvaardiging is .....
zonnig Brasil
Ik heb me nooit onveilig gevoeld op de Filippijnen. Ik ken dan alleen Manilla en Palawan, maar ik vond juist opvallen hoe lief de mensen daar over het algemeen zijn.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
De mensen op de Filipijnen zijn zeer gastvrij. Palawan worden wel eens wat toeristen ontvoerd door Abu Sayaf en met speedboten weggebracht, maar geen dagelijkse praktijk. Manila hangt er vanaf waar je bent. Makati en dergelijke is prima, maar bepaalde buurten wil jij je echt niet begeven.quote:
Ik heb me nooit onveilig gevoeld op de Filippijnen. Ik ken dan alleen Manilla en Palawan, maar ik vond juist opvallen hoe lief de mensen daar over het algemeen zijn.
Tuurlijk kan je je afvragen of het moreel te rechtvaardigen is. Stel dat de netto balans is dat het aantal moorden op straat evenredig omlaag gaat met het aantal doden gepleegd door de overheid maar de algehele veiligheid, economische omstandigheden en tevredenheid van mensen verbetert. Dan kan je spreken van een verbetering.quote:
[..]
Dat zeg ik toch ook? Dat dit geen kwestie is van moraliteit (want iedereen die zich serieus nog afvraagt of dit moreel te verantwoorden is, is niet goed bij zijn hoofd) maar van effectiviteit.
En vind jij niets doen, wat de vorige regeringen deden, dan wel gerechtvaardigd? Met niets doen heb je namelijk net zo goed bloed aan je handen.
Overigens wat qwerty_x al terecht zei: wat maakt het wel moreel gerechtvaardigd dat één of andere dude in een toga erover beslist? Dat accepteren we als normaal, maar is ook geen natuurwet.
De definitie van onschuldig wordt nu namelijk genomen als in: de rechter heeft ze niet schuldig verklaard, dus zijn ze onschuldig. Dat is leuk, maar in de praktijk is het overgrote deel gewoon criminelen dat wordt opgeruimd.
In Manilla verblijf ik altijd in Makati. Ayala Triangle, die omgeving (Burgos Streetquote:Op vrijdag 9 september 2016 08:06 schreef Richestorags het volgende:
[..]
De mensen op de Filipijnen zijn zeer gastvrij. Palawan worden wel eens wat toeristen ontvoerd door Abu Sayaf en met speedboten weggebracht, maar geen dagelijkse praktijk. Manila hangt er vanaf waar je bent. Makati en dergelijke is prima, maar bepaalde buurten wil jij je echt niet begeven.
enzo) Op Palawan wordt afgeraden vanaf Puerto Princesa naar het zuiden te reizen. Ben wel een keer met de scooter een stukje zuidwaarts geweest, maar daar is niet zoveel aan en je kunt krokodillen tegenkomen. Er zit daar ook een croc farm en een open detentie centrum. Kun je beter gewoon wegblijven. Tussen Puerto en Sabang is het leuk touren. Echt een schitterende natuur. Dat je ff je scooter langs de kant van de weg zet om rond te kijken en de omgeving in je op te nemen. Kalksteenformaties enzo. Heel mooi.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
Als je er vaker bent geweest hoezo ben je dan alleen in Makatiquote:
[..]
In Manilla verblijf ik altijd in Makati. Ayala Triangle, die omgeving (Burgos Street
?Overigens ben ik nooit in Palawan geweest, best stom eigenlijk.
Ik blijf nooit lang in Manilla hangen. Meestal een paar daagjes om bij te komen van de reis en wat te shoppen op Green Belt.quote:
[..]
Als je er vaker bent geweest hoezo ben je dan alleen in Makati
Overigens ben ik nooit in Palawan geweest, best stom eigenlijk.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
Maar je gaat altijd alleen maar naar Palawan dus? Wordt het niet tijd om wat andere eilanden te gaan ontdekken danquote:
[..]
Ik blijf nooit lang in Manilla hangen. Meestal een paar daagjes om bij te komen van de reis en wat te shoppen op Green Belt.
? Mindanao is erg mooi en nog het meest authentiek. Je moet alleen het zuiden en het noordwesten vermijden. Bohol is erg mooi, ook Cebu eiland is erg mooi. De hele central Visayas zijn erg mooi eigenlijk
Ik ken mensen in Puerto en Sabang. Die wil ik altijd wel zien als ik naar de Filippijnen ga en 3 weken zijn zo om.quote:
[..]
Maar je gaat altijd alleen maar naar Palawan dus? Wordt het niet tijd om wat andere eilanden te gaan ontdekken dan
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
Aah ja. Wel, je kan gerust een keer een week naar een ander eilandquote:
[..]
Ik ken mensen in Puerto en Sabang. Die wil ik altijd wel zien als ik naar de Filippijnen ga en 3 weken zijn zo om.
De VS verliest Aziatische bondgenoten aan China
President van de Filipijnen Rodrigo Duterte © AFP
Vergeet de Verenigde Staten, China is de sleutel naar succes. Dat moet de ongepolijste Filipijnse president Duterte hebben gedacht toen hij Obama een 'hoerenzoon' noemde. 'Hoerenzoon.' Rodrigo Duterte heeft het woord eerder gebruikt. De eerste keer had hij het over niemand minder dan paus Franciscus. Destijds werd gedacht dat hij in de oer-katholieke Filipijnen zijn politieke doodvonnis had getekend. Het tegendeel bleek waar. De Filipino's hielden alleen maar meer van hem. Deze week gebruikte hij het woord opnieuw. Ditmaal tegen Barack Obama, president van de machtigste bondgenoot van de Filipijnen. En opnieuw komt hij ermee weg.
Filipijnse politie valt een huis binnen in een buitenwijk van Manila als onderdeel van de 'oorlog tegen drugs' die op dit moment gaande is in het land © AFP
De 'hoerenzoon'-toespraak was Dutertes spetterende opmaat voor zijn debuut op het internationale politieke toneel. De ongepolijste Filipijnse president stond op het punt naar Laos te vertrekken waar deze week de top van de ASEAN is gehouden: het verbond van Zuidoost-Aziatische landen. Obama was een van de wereldleiders die hij daar zou gaan ontmoeten.
Obama had de fout gemaakt aan te kondigen dat hij het met Duterte over de Filipijnse oorlog tegen drugs wilde hebben. Duterte noemde hem niet alleen een hoerenzoon maar ook een neo-koloniaal die zich zonodig met andermans zaken wilde bemoeien. Amerika had de afgelopen maanden vaker kritiek geuit op Dutertes bloedige 'oorlog tegen drugs', die al aan meer dan 2.400 mensen het leven heeft gekost. De Verenigde Staten stonden daarin niet alleen, ook de Verenigde Naties en een hele trits internationale organisaties en buitenlandse regeringen protesteerden tegen de manier waarop Duterte zijn oorlog voert. Verdachten van drugshandel of zelfs maar -gebruik worden zonder vorm van proces doodgeschoten. En dat is in strijd met internationaal recht, aldus Obama.
Tirade
Dat kwam hem te staan op een giftige tirade van zijn Filipijnse ambtgenoot. 'Ik ben president van een soevereine staat!', brieste Duterte, 'Niemand heeft het recht zich te bemoeien met wat wij in ons eigen land doen. De tijd dat wij een Amerikaanse kolonie waren ligt ver achter ons. Wie denkt hij wel dat hij is! Een hoerenzoon is hij. Ik zeg dat hier in alle openheid.' Dutertes tirade was zo erg dat Obama niet anders kon dan het geplande gesprek met zijn Filipijnse collega afzeggen.
Dat was vermoedelijk Dutertes bedoeling. Hij had geen zin in een moeilijk gesprek over de buiten-justitiële moordpartijen in zijn land. Toen de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, om een gesprek vroeg, wees hij dat af met de reden dat hij het te druk had. Hij meed ook de meeste bijeenkomsten op de conferentie waar de Verenigde Naties bij aanwezig waren.
Het 'hoerenzoon'-woord leidde de aandacht af van een onderliggend probleem dat veel pijnlijker is voor de Verenigde Staten: het dreigt in de regio terrein te verliezen aan China. Tien jaar lang heeft Obama gewerkt aan de versterking van de handelsbetrekkingen, en heeft hij gezocht naar bondgenoten met wie de VS de enorme opkomst van de nieuwe economische grootmacht China zouden kunnen afremmen. Voor Obama was het bezoek aan Laos de afsluiting van zijn elfde en laatste Aziatische reis als president, en die reis had hij graag willen afsluiten met wat nieuwe bondgenootschappen.
Sympathie
Dutertes uitbarsting was niet zozeer een persoonlijke belediging als een bewijs dat het tegenovergestelde misschien het geval is. Obama dreigt ondanks al zijn inspanningen een heel goede bondgenoot tegen het oprukkende China kwijt te raken. Onder de vorige president, Benigno Aquino, waren de banden met de Filipijnen juist weer enorm aangehaald en werd zelfs de confrontatie met China gezocht.
Duterte heeft helemaal geen zin in ruzie met China. Hij nodigt de Chinezen zelfs uit om de Filipijnen te helpen met infrastructuurprojecten. Zijn anti-Obama-speech maakt duidelijk dat hij China misschien liever heeft dan de Verenigde Staten, en liever dan het hele Westen, dat steeds maar weer over die mensenrechten begint. Met China hoeft Duterte dat gesprek nooit te voeren. China is in alle opzichten een gemakkelijker partner voor een president die niet van kritiek houdt.
Dutertes tirade staat niet op zichzelf in Azië. Ook in Indonesië is buitenlandse kritiek onwelkom. Ook daar gebruikt de president, Joko Widodo, nadrukkelijk het woord 'inmenging'. Ook in die oud-kolonie heerst een diep wantrouwen jegens 'het Westen', dat gelijkgesteld wordt met kolonialen. Ook Indonesië keert zich sluipenderwijs richting China, dat zijn best doet het land met grootse infrastructuurprojecten te paaien.
Duterte kan minstens rekenen op een zekere sympathie in het naburige eilandenrijk. Ook zijn keiharde bestrijding van drugs heeft in Indonesië bewonderaars. Het hoofd van de Indonesische drugsbestrijding, Budi Waseso, heeft deze week gezegd Dutertes aanpak wel te willen overnemen.
De banden met Amerika zijn in beide landen nog altijd sterk, en zullen niet zo makkelijk breken, maar het machtige China heeft een voet tussen de deur bij de twee grootste bondgenoten die Obama dacht te hebben binnengehaald. Dat moet hem meer pijn doen dan dat scheldwoord dat door Duterte na een paar gemompelde excuses weer werd ingetrokken.
Obama en Duterte hebben elkaar zelfs de hand geschud en wat beleefdheden uitgewisseld, maar van dat gesprek is het nooit meer gekomen. Dat heeft Duterte handig ontlopen. Dat zal hij niet kunnen blijven doen. Het ASEAN-voorzitterschap van Laos is na de top afgelopen en schuift nu door naar het volgende land: de Filipijnen. Misschien dat Duterte nu ook in ASEAN een andere wind zal laten waaien. Amerika zal erg zijn best moeten doen om te voorkomen dat die wind in de richting van China blijft blazen.
Bron
Obama, obama, obama, man, man. Het leven van wat criminelen boven geopolitiek stellen. Het is niet tactisch.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 11:08:15 ]
President van de Filipijnen Rodrigo Duterte © AFP
President van de Filipijnen Rodrigo Duterte © AFPVergeet de Verenigde Staten, China is de sleutel naar succes. Dat moet de ongepolijste Filipijnse president Duterte hebben gedacht toen hij Obama een 'hoerenzoon' noemde. 'Hoerenzoon.' Rodrigo Duterte heeft het woord eerder gebruikt. De eerste keer had hij het over niemand minder dan paus Franciscus. Destijds werd gedacht dat hij in de oer-katholieke Filipijnen zijn politieke doodvonnis had getekend. Het tegendeel bleek waar. De Filipino's hielden alleen maar meer van hem. Deze week gebruikte hij het woord opnieuw. Ditmaal tegen Barack Obama, president van de machtigste bondgenoot van de Filipijnen. En opnieuw komt hij ermee weg.
Filipijnse politie valt een huis binnen in een buitenwijk van Manila als onderdeel van de 'oorlog tegen drugs' die op dit moment gaande is in het land © AFP
Filipijnse politie valt een huis binnen in een buitenwijk van Manila als onderdeel van de 'oorlog tegen drugs' die op dit moment gaande is in het land © AFPDe 'hoerenzoon'-toespraak was Dutertes spetterende opmaat voor zijn debuut op het internationale politieke toneel. De ongepolijste Filipijnse president stond op het punt naar Laos te vertrekken waar deze week de top van de ASEAN is gehouden: het verbond van Zuidoost-Aziatische landen. Obama was een van de wereldleiders die hij daar zou gaan ontmoeten.
Obama had de fout gemaakt aan te kondigen dat hij het met Duterte over de Filipijnse oorlog tegen drugs wilde hebben. Duterte noemde hem niet alleen een hoerenzoon maar ook een neo-koloniaal die zich zonodig met andermans zaken wilde bemoeien. Amerika had de afgelopen maanden vaker kritiek geuit op Dutertes bloedige 'oorlog tegen drugs', die al aan meer dan 2.400 mensen het leven heeft gekost. De Verenigde Staten stonden daarin niet alleen, ook de Verenigde Naties en een hele trits internationale organisaties en buitenlandse regeringen protesteerden tegen de manier waarop Duterte zijn oorlog voert. Verdachten van drugshandel of zelfs maar -gebruik worden zonder vorm van proces doodgeschoten. En dat is in strijd met internationaal recht, aldus Obama.
Tirade
Dat kwam hem te staan op een giftige tirade van zijn Filipijnse ambtgenoot. 'Ik ben president van een soevereine staat!', brieste Duterte, 'Niemand heeft het recht zich te bemoeien met wat wij in ons eigen land doen. De tijd dat wij een Amerikaanse kolonie waren ligt ver achter ons. Wie denkt hij wel dat hij is! Een hoerenzoon is hij. Ik zeg dat hier in alle openheid.' Dutertes tirade was zo erg dat Obama niet anders kon dan het geplande gesprek met zijn Filipijnse collega afzeggen.
Dat was vermoedelijk Dutertes bedoeling. Hij had geen zin in een moeilijk gesprek over de buiten-justitiële moordpartijen in zijn land. Toen de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, om een gesprek vroeg, wees hij dat af met de reden dat hij het te druk had. Hij meed ook de meeste bijeenkomsten op de conferentie waar de Verenigde Naties bij aanwezig waren.
Het 'hoerenzoon'-woord leidde de aandacht af van een onderliggend probleem dat veel pijnlijker is voor de Verenigde Staten: het dreigt in de regio terrein te verliezen aan China. Tien jaar lang heeft Obama gewerkt aan de versterking van de handelsbetrekkingen, en heeft hij gezocht naar bondgenoten met wie de VS de enorme opkomst van de nieuwe economische grootmacht China zouden kunnen afremmen. Voor Obama was het bezoek aan Laos de afsluiting van zijn elfde en laatste Aziatische reis als president, en die reis had hij graag willen afsluiten met wat nieuwe bondgenootschappen.
Sympathie
Dutertes uitbarsting was niet zozeer een persoonlijke belediging als een bewijs dat het tegenovergestelde misschien het geval is. Obama dreigt ondanks al zijn inspanningen een heel goede bondgenoot tegen het oprukkende China kwijt te raken. Onder de vorige president, Benigno Aquino, waren de banden met de Filipijnen juist weer enorm aangehaald en werd zelfs de confrontatie met China gezocht.
Duterte heeft helemaal geen zin in ruzie met China. Hij nodigt de Chinezen zelfs uit om de Filipijnen te helpen met infrastructuurprojecten. Zijn anti-Obama-speech maakt duidelijk dat hij China misschien liever heeft dan de Verenigde Staten, en liever dan het hele Westen, dat steeds maar weer over die mensenrechten begint. Met China hoeft Duterte dat gesprek nooit te voeren. China is in alle opzichten een gemakkelijker partner voor een president die niet van kritiek houdt.
Dutertes tirade staat niet op zichzelf in Azië. Ook in Indonesië is buitenlandse kritiek onwelkom. Ook daar gebruikt de president, Joko Widodo, nadrukkelijk het woord 'inmenging'. Ook in die oud-kolonie heerst een diep wantrouwen jegens 'het Westen', dat gelijkgesteld wordt met kolonialen. Ook Indonesië keert zich sluipenderwijs richting China, dat zijn best doet het land met grootse infrastructuurprojecten te paaien.
Duterte kan minstens rekenen op een zekere sympathie in het naburige eilandenrijk. Ook zijn keiharde bestrijding van drugs heeft in Indonesië bewonderaars. Het hoofd van de Indonesische drugsbestrijding, Budi Waseso, heeft deze week gezegd Dutertes aanpak wel te willen overnemen.
De banden met Amerika zijn in beide landen nog altijd sterk, en zullen niet zo makkelijk breken, maar het machtige China heeft een voet tussen de deur bij de twee grootste bondgenoten die Obama dacht te hebben binnengehaald. Dat moet hem meer pijn doen dan dat scheldwoord dat door Duterte na een paar gemompelde excuses weer werd ingetrokken.
Obama en Duterte hebben elkaar zelfs de hand geschud en wat beleefdheden uitgewisseld, maar van dat gesprek is het nooit meer gekomen. Dat heeft Duterte handig ontlopen. Dat zal hij niet kunnen blijven doen. Het ASEAN-voorzitterschap van Laos is na de top afgelopen en schuift nu door naar het volgende land: de Filipijnen. Misschien dat Duterte nu ook in ASEAN een andere wind zal laten waaien. Amerika zal erg zijn best moeten doen om te voorkomen dat die wind in de richting van China blijft blazen.
Bron
Obama, obama, obama, man, man. Het leven van wat criminelen boven geopolitiek stellen. Het is niet tactisch.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 11:08:15 ]
Dronebama staat flink buitenspel. Ik gaf het al aan, dit soort dingen zoals het uitschelden geeft gewoon aan dat de macht van de VS tanende is. Het flirten met China. Ook in het Midden-Oosten raken ze de grip kwijt. Veel landen beginnen zich te realiseren hoe onbetrouwbaar de VS als partner zijn.
Het is niet minimaal wat Obama op het spel zet met zijn kritiek op Duterte. De Zuid-Chinese zee is een handelscorridor waar zowat 50% van de wereldhandel doorheen vaart. Van enorm strategisch belang voor de VS en de Filipijnen wordt als een springplank gezien net als Japan. Beiden dus heel belangrijk in de Pivot strategie van Obama maar hij heeft deze week niet naar gehandeld. De Filipijnen zijn hondstrouw aan de VS. Kunnen basissen oprichten en alle medewerking hebben ze van de Filipijnse regering. Die mensenrechtenclubjes hebben hem misschien op het verkeerde been gezet. Linkse rakkers.quote:
Dronebama staat flink buitenspel. Ik gaf het al aan, dit soort dingen zoals het uitschelden geeft gewoon aan dat de macht van de VS tanende is. Het flirten met China. Ook in het Midden-Oosten raken ze de grip kwijt. Veel landen beginnen zich te realiseren hoe onbetrouwbaar de VS als partner zijn.
https://en.wikipedia.org/(...)Obama_administration
[ Bericht 6% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 11:33:30 ]
China is druk bezig met het paaien van Duterte...... Ze gaan een enorme rehab center bouwen in de Filipijnen waar verslaafden in de toekomst moeten afkicken. De materialen worden momenteel al getransporteerd richting Philipina. Het budget voor de behandeling van 3,7 miljoen verslaafden is nog niet aldus Duterte.quote:Duterte: China helping Phillippines build Rehab Center in Nueva Ecija
China has made good on its promise to help the Philippines build a drug rehabilitation center, President Rodrigo Duterte revealed Friday. In a speech before the Filipino community in Indonesia, Duterte said that a drug rehabilitation center is being built in Fort Magsaysay in Nueva Ecija.
“China offered to build the rehab. I think they have already started in Magsaysay. They are bringing the materials there already ... only China ang magtulong sa atin,” he said. “I would like to thank China for being generous to us,” Duterte added. Duterte then explained that he has yet to build a rehabilitation center because he is operating on a budget approved by the previous administration. “The budget does not include treatment and rehabilitation for 3.7 million drug addicts,” he noted.
[ Bericht 9% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 11:53:20 ]
De USA zit ook niet stil. Donatie van twee C-23 Sherpa vliegtuigen in december aan de Filipijnen. Wel oud materiaal, maar goed, voor de Filipijnen prima bruikbaar. De VS hebben ze in 2014 uit de roulatie gehaald. Geopolitiek.
C-23 Sherpa planes
Bron
C-23 Sherpa planes
C-23 Sherpa planesBron
Goed gebaar, alleen zijn de grootste drugssyndicaten daar vaak Chinezenquote:
[..]
China is druk bezig met het paaien van Duterte...... Ze gaan een enorme rehab center bouwen in de Filipijnen waar verslaafden in de toekomst moeten afkicken. De materialen worden momenteel al getransporteerd richting Philipina. Het budget voor de behandeling van 3,7 miljoen verslaafden is nog niet aldus Duterte.
Ah grappig, ik zit nu in Puerto sinds een paar maanden.quote:
[..]
In Manilla verblijf ik altijd in Makati. Ayala Triangle, die omgeving (Burgos Street
Edit: volgens mij heb jij het over Puerto Princessa dus? En daar hebben ze schijnbaar ook een Sabang.
Ik zit in Puerto Galera, en daar zit ook een Sabang naast.
Wat doe je daar als ik vragen mag?quote:
[..]
Ah grappig, ik zit nu in Puerto sinds een paar maanden.
Edit: volgens mij heb jij het over Puerto Princessa dus? En daar hebben ze schijnbaar ook een Sabang.
Ik zit in Puerto Galera, en daar zit ook een Sabang naast.
Klopt. Ben benieuwd of Duterte daar ook achteraan gaat. Die gasten hebben ook al voor heel wat shit op Mindanao gezorgd.quote:Op vrijdag 9 september 2016 12:13 schreef Peunage het volgende:
[..]
Goed gebaar, alleen zijn de grootste drugssyndicaten daar vaak Chinezen
Ik ben niet zo lang geleden afgestudeerd, heb een jaar gewerkt, en nu ben ik een paar maanden hier aan het chillen. Doe niet zo veel bijzonders. Genieten van het weer, omgeving, etc.quote:
[..]
Wat doe je daar als ik vragen mag?
Dat is waar die underground river zit. Misschien heb je er van gehoord.quote:
[..]
Ah grappig, ik zit nu in Puerto sinds een paar maanden.
Edit: volgens mij heb jij het over Puerto Princessa dus? En daar hebben ze schijnbaar ook een Sabang.
Ik zit in Puerto Galera, en daar zit ook een Sabang naast.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
Filipijnen zijn mooi man. Ik kan je echt aanraden om wat andere eilanden te checken zoals Mindanao, Bohol, Negros en Cebu.quote:
[..]
Ik ben niet zo lang geleden afgestudeerd, heb een jaar gewerkt, en nu ben ik een paar maanden hier aan het chillen. Doe niet zo veel bijzonders. Genieten van het weer, omgeving, etc.
Camotes Island schijnt ook een aanrader te zijn.quote:
[..]
Filipijnen zijn mooi man. Ik kan je echt aanraden om wat andere eilanden te checken zoals Mindanao, Bohol, Negros en Cebu.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
Zo die is heel mooi inderdaad. Er zijn zoveel eilanden, dat hou je geeneens bijquote:
[..]
Camotes Island schijnt ook een aanrader te zijn.
Okay, jij zit dus in Palawan. Ik zit in Mindoro.quote:
[..]
Dat is waar die underground river zit. Misschien heb je er van gehoord.
Ik zal maar geen foto's posten want dan gaan we al gauw offtopic.
Prachtig inderdaad. Hier zitten echt gigantisch veel gepensioneerden uit Australie en de VS. En veel Duitsers.quote:
[..]
Filipijnen zijn mooi man. Ik kan je echt aanraden om wat andere eilanden te checken zoals Mindanao, Bohol, Negros en Cebu.
Haha die Duitsers blijven toch wel een raar volk in Azië. Op Samal Island (voor de kust van Davao City) had ik een keer een groep gepensioneerde Duitsers en Zwitsers ontmoet. Eentje was getrouwd met een chick die geen Engels konquote:
[..]
Okay, jij zit dus in Palawan. Ik zit in Mindoro.
Ik zal maar geen foto's posten want dan gaan we al gauw offtopic.
[..]
Prachtig inderdaad. Hier zitten echt gigantisch veel gepensioneerden uit Australie en de VS. En veel Duitsers.
Ze zaten ook te beschrijven hoe ze dan een club ingingen en een beetje die vrouwtjes op hun schoot trokken. Met die vieze worstenvingertjes van ze. Ook een hele chille Duitser ontmoet met een resort daar.
Maar leuk om te zien dat de mensen die in de Filipijnen zitten eigenlijk een vergelijkbare mening hebben over de uitspraken die Duterte doet. Hoerenzoon was een letterlijke vertaling van iets wat mensen hier dagelijks tegen elkaar zeggen, a way of speach zeg maar.
Vindt zijn oorsprong in het Spaans natuurlijk, hijo de puta. Zij zeggen het ook als "Godverdomme" ofzo. In het Visaya, Cebuano en Tagalog zie je ook nog zoveel Spaanse invloeden terug. Andere talen ben ik niet tegengekomen nog daar.quote:Op vrijdag 9 september 2016 12:34 schreef Peunage het volgende:
Maar leuk om te zien dat de mensen die in de Filipijnen zitten eigenlijk een vergelijkbare mening hebben over de uitspraken die Duterte doet. Hoerenzoon was een letterlijke vertaling van iets wat mensen hier dagelijks tegen elkaar zeggen, a way of speach zeg maar.
Op Mindanao zeggen ze altijd: "Putang ina" of "putang ina mo". Betekent letterlijk:"whore mother" en "your mother is a whore".
Nee ik ben nu in Europa helaas. Wat ook echt een aanrader is, is El Nido op Palawan. Het is een beetje afgelegen, maar dat is de mooiste snorkelplek waar ik ooit ben geweest.quote:
[..]
Okay, jij zit dus in Palawan. Ik zit in Mindoro.
Ik zal maar geen foto's posten want dan gaan we al gauw offtopic.
[..]
Prachtig inderdaad. Hier zitten echt gigantisch veel gepensioneerden uit Australie en de VS. En veel Duitsers.
Ben je me zat? Neem een FOK!-abonnement!
President Rodrigo Duterte op criminelenjacht
Ondertussen gaat China gewoon haar eigen gang in de Filipijnse wateren:
quote:Photos show Chinese ships in disputed shoal: Manila
SCARBOROUGH:：Manila questioned whether the Chinese vessels spotted in the South China Sea were on an another mission to build artificial islands
AP, VIENTIANE
Thu, Sep 08, 2016 - Page 1
The Philippine government yesterday released what it says are surveillance pictures of Chinese coast guard ships and barges at a disputed shoal in the South China Sea, in an apparent diplomatic gambit to publicize its concerns at a regional summit being attended by China’s premier and Southeast Asian leaders.
Philippine President Rodrigo Duterte plans to ask Chinese Premier Li Keqiang (李克強) at the summit in the Laotian capital, Vientiane, whether the vessels were on another island-making mission on the Scarborough Shoal (Huangyan Island, 黃岩島).
China has built seven artificial islands in the disputed, resource-rich sea, alarming neighbors and rival claimants.
Chinese Ministry of Foreign Affairs spokeswoman Hua Chunying (華春瑩) said that Beijing had not done anything to alter the circumstances in the waters surrounding the shoal.
“What I can tell you is that the situation in waters near Huangyan Island remains unchanged and China hasn’t made any new moves,” Hua said in Beijing. “We should be highly alert against the mischief-making intentions of people who spread such groundless information in such situations.”
Asked how disturbed Manila was by the presence of the Chinese ships, Duterte’s spokesman, Ernesto Abella, told a news conference: “Enough to announce it.”
He said that China and the Philippines were discussing the issue, but gave no details.
“There are talks at this stage,” Abella said.
He refused to comment if the Philippine policy was to prevent any country from constructing at or transforming Scarborough, a coral reef, into an island.
If the Chinese government confirms the photographs, the Philippines will lodge an official protest, Philippine Secretary of Defense Delfin Lorenzana said.
Duterte has taken a more reconciliatory track to rebuild relations with China and has said he would not raise the long-simmering territorial disputes in an adversarial manner that might upset Beijing.
Relations were severely strained under Duterte’s predecessor because of the conflict.
However, Duterte expressed alarm after a Philippine surveillance plane recently spotted four Chinese coast guard ships and four suspected barges, including one equipped with what appeared to be a crane. The government released the photographs with a diagram showing the vessels’ exact locations at the shoal, which the Chinese coast guard seized after a tense standoff with Philippine vessels in 2012.
Hours after the Philippines released the pictures, ASEAN leaders mets with Li and his aides.
The South China Sea dispute was tackled at the closed-door meeting with some of the leaders, including Duterte, who reiterated calls for the conflicts to be resolved peacefully and in accordance with international law, Philippine Communications Operations Office Secretary Martin Andanar said.
He quoted Li as saying that there was now a “positive direction” in Beijing’s relations with ASEAN and that the disputes should not affect overall relations.
http://www.taipeitimes.co(...)016/09/08/2003654709
I am a black hole shitting into the void
Ja, China is al tijden bezig met het opspuiten van eilandjes overal in de Zuid-Chinese zee. Duterte heeft gezegd het is praten of oorlog waarbij het bloedvergieten onvergetelijk groot zal zijn. Hij verkiest het eerste. Tal van Zuid-Oost Aziatische landen hebben claims op delen van die zee. Alleen China claimt alles. We zullen zien hoe het zich gaat ontwikkelen. Het is een clusterfuck. Anders moeten ze Cambodja uit de Asean gaan gooien en een Asean-NAVO-verband gaan oprichten als rede/afspraken met China niet mogelijk is. Cambodja gebruikte laatst haar veto om een statement richting China te blokkeren. De status-quo is beter dan oorlog. Asean is vooral een club van ontwikkelingslanden waarvan wordt verwacht dat die in de verre toekomst zich goed zullen hebben ontwikkeld. De groeiratio's per jaar zijn stevig bij landen als Vietnam en de Filipijnen maar hebben nog een lange weg te gaan. Het enige land van faam in die club is Japan. Als ze samen een militaire vuist maken dan ziet het nog steeds aardig uit. Zelfs in de ogen van China.quote:
Ondertussen gaat China gewoon haar eigen gang in de Filipijnse wateren:
[..]
Reportage over gevolgen conflict Zuid-Chinese Zee voor de wereld
[ Bericht 4% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 19:40:09 ]
Klopt allemaal, maar het gaat mij meer om het Volkskrant artikel waarin ze aangeven dat er trends zijn dat de Filipijnen meer naar China neigen. China lijkt die liefde dan nog niet echt te beantwoorden door iets minder assertief te zijn.
Filipijnen kan dus VS beter niet te hard tegen de haren instrijken, want dan worden ze automatisch meer afhankelijk van China en dat zal China dubbel zo hard uitbuiten.
Filipijnen kan dus VS beter niet te hard tegen de haren instrijken, want dan worden ze automatisch meer afhankelijk van China en dat zal China dubbel zo hard uitbuiten.
I am a black hole shitting into the void
Ja, de Filipijnen moet kiezen wie ze pijpen gezien de toestand. Daarom moet Asean samen een verband aangaan. Een soort EU van Zuid-Oost Aziatische landen. Het beste voor de lange termijn. Zeker omdat ze samen hard groeien.quote:
naar China neigen. China lijkt die liefde dan nog niet echt te beantwoorden door iets minder assertief te zijn.
Filipijnen kan dus VS beter niet te hard tegen de haren instrijken, want dan worden ze automatisch meer afhankelijk van China en dat zal China dubbel zo hard uitbuiten.
Japan levert nieuwe vaartuigen voor marine Vietnam en Filipijnen
Japan wil zowel Vietnam als de Filipijnen nieuwe patrouillevaartuigen leveren. Japan helpt de bondgenoten zo de Chinese expansiedrift in de Zuid-Chinese Zee het hoofd te bieden. Japan is zelf met China in een soortgelijke strijd verwikkeld over een stel onbewoonde maar strategisch gelegen eilandjes in de Oost-Chinese Zee.
Japan sleet eerder al zes tweedehands patrouilleschepen aan Vietnam, maar wil de regering in Hanoi nu ook nieuwe exemplaren verkopen. Hanoi mag ze aanschaffen op afbetaling. Dinsdag beloofde Tokio de Filipijnse regering al twee grote patrouillevaartuigen en vijf tweedehands patrouillevliegtuigen.
China maakt aanspraak op zo ongeveer de hele Zuid-Chinese Zee, die veel bodemschatten bevat en belangrijk is voor het scheepvaartverkeer. Vietnam en de Filipijnen verzetten zich tegen de claims van hun grote buur.
Bron
Arme Japan. Het enige eerstewereldland dat een verbond moet sluiten met ontwikkelingslanden tegen China. Japan is vooral sterk op water. Beter materiaal dan China. Als het gaat om het voeren van zeeslagen dan kunnen ze China heel lang bezig houden. Op grond wel in het nadeel. De Vietnamezen en Filipijnen zijn vooral goed in jungles waar ze guerilla kunnen uitvoeren.
Japan wil zowel Vietnam als de Filipijnen nieuwe patrouillevaartuigen leveren. Japan helpt de bondgenoten zo de Chinese expansiedrift in de Zuid-Chinese Zee het hoofd te bieden. Japan is zelf met China in een soortgelijke strijd verwikkeld over een stel onbewoonde maar strategisch gelegen eilandjes in de Oost-Chinese Zee.
Japan sleet eerder al zes tweedehands patrouilleschepen aan Vietnam, maar wil de regering in Hanoi nu ook nieuwe exemplaren verkopen. Hanoi mag ze aanschaffen op afbetaling. Dinsdag beloofde Tokio de Filipijnse regering al twee grote patrouillevaartuigen en vijf tweedehands patrouillevliegtuigen.
China maakt aanspraak op zo ongeveer de hele Zuid-Chinese Zee, die veel bodemschatten bevat en belangrijk is voor het scheepvaartverkeer. Vietnam en de Filipijnen verzetten zich tegen de claims van hun grote buur.
Bron
Arme Japan. Het enige eerstewereldland dat een verbond moet sluiten met ontwikkelingslanden tegen China. Japan is vooral sterk op water. Beter materiaal dan China. Als het gaat om het voeren van zeeslagen dan kunnen ze China heel lang bezig houden. Op grond wel in het nadeel. De Vietnamezen en Filipijnen zijn vooral goed in jungles waar ze guerilla kunnen uitvoeren.
Japanese Government Urges Another Increase in Military Spending
Tanks from Japan’s Ground Self-Defense Force during a drill last week in the foothills of Mount Fuji.
TOKYO — The government of Prime Minister Shinzo Abe is requesting another increase in spending on Japan’s armed forces, with a plan to expand missile defenses that would test the nation’s commitment to pacifism and escalate a regional arms race with China and North Korea.
With rising threats from North Korea’s nuclear and ballistic missile program and repeated incursions by Chinese ships into waters surrounding a string of islands claimed by Japan, the request would let the Defense Ministry develop new antiballistic missiles and place troops on southern islands closer to the chain in dispute with China.
If approved, the budget proposal for 5.17 trillion yen, or $50.2 billion, formally submitted on Wednesday, would be the nation’s fifth-straight annual increase in military spending. It is a 2.3 percent rise over last year.
The request includes proposals to develop and potentially purchase new antiballistic missiles that can be launched from ships or land, and to upgrade and extend the range of the country’s current land-based missile defense systems, a significant expansion of Japan’s missile defense capabilities.
The budget also details plans to buy an additional submarine and new fighter aircraft, and to put close to 1,300 soldiers from the Self-Defense Force, Japan’s military, on the southern islands of Kagoshima and Okinawa. These locations are closer to the Senkaku, the chain of islands where both China and Japan claim territorial rights.
Despite Japan’s longstanding postwar pacifism, initially imposed by a Constitution that was largely written by American occupiers, the country has long argued that the Constitution does not prevent it from maintaining defensive equipment and troops.
But the definition of what is needed to defend the country has evolved as Japan confronts new dangers. Throughout the 1990s and early 2000s, government assessments of security in the region led to a decrease in defense budgets every year.
Continue reading the main story
Yet five years ago, the government began increasing its budget again as new provocations emerged from China and North Korea.
The budget deliberations come as Mr. Abe’s government is reconsidering the country’s pacifist stance. Mr. Abe has long expressed his interest in revising the clause in the Constitution that says the country must “forever renounce war,” and he helped push through new security laws last year that permit Japan’s troops to participate in overseas combat missions.
Vessels from Japan’s Maritime Self-Defense Force during a fleet review off Sagami Bay, south of Tokyo, in 2015.
A majority of the Japanese public generally opposes amending the pacifist Constitution; protesters mounted large demonstrations against the security bills last year. Yet some Japanese consider the gradual buildup of military firepower necessary for their protection.
North Korea continues to develop its nuclear capabilities and test-fire ballistic missiles that land ever closer to Japan. Just last week, North Korea launched a missile from a submarine off its east coast that flew 310 miles toward Japan, much farther than in previous attempts. By extending the range of some antiballistic missile systems, the Japanese would be better equipped to shoot down missiles launched by Pyongyang.
Japan’s current land-based missile defense systems have a medium range for intercepting incoming ballistic missiles. By expanding that range, the new systems should be able to shoot down missiles before they get so close.
As for the Chinese, their vessels have repeatedly sailed into disputed waters surrounding a group of uninhabited Japanese-controlled islands in the East China Sea, known as the Senkaku to Japan and the Diaoyu to China. In June, China sent a warship within 24 nautical miles of the islands; Mr. Abe responded by putting the Japanese Navy and coast guard on alert.
Japan’s defense budget proposal includes funds to help proceed with development, in conjunction with the United States, of advanced antiballistic missiles that can be launched from ships and that have much longer ranges than previous incarnations.
Experts said these missiles could be used not only to shoot down North Korean missiles, but also to deter China from invading the disputed islands. Placing more troops on the southern islands of Japan is also intended to deter China from moving closer to the Senkaku.
“We’re in the middle of what is commonly called the security dilemma,” said Richard Samuels, a Japan specialist and the director of the Center for International Studies at the Massachusetts Institute of Technology.
“When one nation does something which it believes to be defensive and in its own interests, its competitor will see it as threatening and see it as offensive, and then you get this arms race and security dilemma,” he said. “That’s very much in play here.” The Defense Ministry’s budget request must be reviewed by the Finance Ministry and approved by Parliament before any purchases can be made.
Analysts said nothing in the new budget request suggested that Japan would cross the line from a primarily defensive stance to a more offensive one.
“If they started to procure long-range bombers or intercontinental ballistic missiles, those would be the things where I would say, ‘Now we are seeing something radically different,’” said Jeffrey Hornung, a research fellow for security and foreign policy at Sasakawa USA, a think tank in Washington.
The new equipment proposals also seem carefully calibrated to address current threats. The plan to extend the range of existing PAC-3 missile defense systems from the current limit of about 19 miles, for example, would help Japan protect against North Korean missiles but avoid the appearance of instigating new confrontations, analysts said.
“I think these ranges are very carefully selected,” said Bonnie S. Glaser, senior Asia adviser at the Center for Strategic and International Studies in Washington. She noted that Japan would, for instance, be aware of China’s objection to any hint that Japan might get involved in disputes over Taiwan. The distances of the missiles proposed, she said, would not extend to Taiwan.
Amid controversy over Japan’s continued hosting of American bases and troops on the island of Okinawa, the current budget proposal also includes a request for a slight increase in spending on American operations to 178.7 billion yen. All told, the budget request remains less than 1 percent of Japan’s gross domestic product, a self-imposed constraint that few Japanese administrations have breached.
Some analysts noted that with China rapidly increasing its military budget, Japan’s current military spending might not be sufficient. “In the long run, if the military balance in East Asia shifts in favor of China significantly, we might have to do much more than what we are doing right now,” said Narushige Michishita, director of the Security and International Studies Program at the National Graduate Institute for Policy Studies in Tokyo. Tooru Miyamoto, a Communist Party member of the House of Representatives, said he did not approve of the increased expenditures at a time when the economy continues to stagnate. “I want such money to be spent on day care centers,” he said.
At an annual review staged by the Ground Self-Defense Force in the foothills of Mount Fuji last weekend, 25,000 spectators gathered to watch a parade of tanks, helicopters and other armored vehicles, with soldiers detonating artillery against artificial targets. In one segment described as a demonstration of how troops would respond to an attack on unspecified islands, soldiers dropped from Chinook helicopters and tanks rolled across a muddy field.
Naoko Matsumaru, 42, who works in a flour mill, attended the drills with her young daughter and son. She said that she had been concerned about threats from North Korea and China, but that “after seeing today’s show, I feel maybe we are actually O.K.”
Those who value Japan’s pacifism said they were concerned about the expanded military role.“In these times, I am a little bit worried,” said Toru Matsuzaki, 71, a woodworker. He referred to a generation of “heiwa boke,” people who innocently take peace for granted. “Realistically, it may be necessary to increase the budget,” he said, “but I don’t like it.”
New York Times
Er gaan geluiden om het Japanse defensiebudget te verhogen naar 50 miljard dollar per jaar. Na de vernietigende Tweede Wereldoorlog heeft Japan onder druk van de VS in haar Grondwet opgenomen dat ze geen kernwapens zullen ontwikkelen, maar nu Noord-Korea (aartsvijand van Japan) bezig is met nucleaire tests kan Japan toch ook niet gaan afwachten? Als men besluit tot het maken van massavernietigingswapens hebben ze die vrij snel in handen omdat de kennis al klaarligt. Alleen de productie hoeft te worden opgestart. Een jarenlange onderzoeksprogramma is niet nodig. Japan is net als Duitsland een stille kernmacht. Hebben geen eigen kernwapens maar kunnen die zeer snel hebben als ze daartoe besluiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 20:42:32 ]
Tanks from Japan’s Ground Self-Defense Force during a drill last week in the foothills of Mount Fuji.
Tanks from Japan’s Ground Self-Defense Force during a drill last week in the foothills of Mount Fuji.TOKYO — The government of Prime Minister Shinzo Abe is requesting another increase in spending on Japan’s armed forces, with a plan to expand missile defenses that would test the nation’s commitment to pacifism and escalate a regional arms race with China and North Korea.
With rising threats from North Korea’s nuclear and ballistic missile program and repeated incursions by Chinese ships into waters surrounding a string of islands claimed by Japan, the request would let the Defense Ministry develop new antiballistic missiles and place troops on southern islands closer to the chain in dispute with China.
If approved, the budget proposal for 5.17 trillion yen, or $50.2 billion, formally submitted on Wednesday, would be the nation’s fifth-straight annual increase in military spending. It is a 2.3 percent rise over last year.
The request includes proposals to develop and potentially purchase new antiballistic missiles that can be launched from ships or land, and to upgrade and extend the range of the country’s current land-based missile defense systems, a significant expansion of Japan’s missile defense capabilities.
The budget also details plans to buy an additional submarine and new fighter aircraft, and to put close to 1,300 soldiers from the Self-Defense Force, Japan’s military, on the southern islands of Kagoshima and Okinawa. These locations are closer to the Senkaku, the chain of islands where both China and Japan claim territorial rights.
Despite Japan’s longstanding postwar pacifism, initially imposed by a Constitution that was largely written by American occupiers, the country has long argued that the Constitution does not prevent it from maintaining defensive equipment and troops.
But the definition of what is needed to defend the country has evolved as Japan confronts new dangers. Throughout the 1990s and early 2000s, government assessments of security in the region led to a decrease in defense budgets every year.
Continue reading the main story
Yet five years ago, the government began increasing its budget again as new provocations emerged from China and North Korea.
The budget deliberations come as Mr. Abe’s government is reconsidering the country’s pacifist stance. Mr. Abe has long expressed his interest in revising the clause in the Constitution that says the country must “forever renounce war,” and he helped push through new security laws last year that permit Japan’s troops to participate in overseas combat missions.
Vessels from Japan’s Maritime Self-Defense Force during a fleet review off Sagami Bay, south of Tokyo, in 2015.
A majority of the Japanese public generally opposes amending the pacifist Constitution; protesters mounted large demonstrations against the security bills last year. Yet some Japanese consider the gradual buildup of military firepower necessary for their protection.
North Korea continues to develop its nuclear capabilities and test-fire ballistic missiles that land ever closer to Japan. Just last week, North Korea launched a missile from a submarine off its east coast that flew 310 miles toward Japan, much farther than in previous attempts. By extending the range of some antiballistic missile systems, the Japanese would be better equipped to shoot down missiles launched by Pyongyang.
Japan’s current land-based missile defense systems have a medium range for intercepting incoming ballistic missiles. By expanding that range, the new systems should be able to shoot down missiles before they get so close.
As for the Chinese, their vessels have repeatedly sailed into disputed waters surrounding a group of uninhabited Japanese-controlled islands in the East China Sea, known as the Senkaku to Japan and the Diaoyu to China. In June, China sent a warship within 24 nautical miles of the islands; Mr. Abe responded by putting the Japanese Navy and coast guard on alert.
Japan’s defense budget proposal includes funds to help proceed with development, in conjunction with the United States, of advanced antiballistic missiles that can be launched from ships and that have much longer ranges than previous incarnations.
Experts said these missiles could be used not only to shoot down North Korean missiles, but also to deter China from invading the disputed islands. Placing more troops on the southern islands of Japan is also intended to deter China from moving closer to the Senkaku.
“We’re in the middle of what is commonly called the security dilemma,” said Richard Samuels, a Japan specialist and the director of the Center for International Studies at the Massachusetts Institute of Technology.
“When one nation does something which it believes to be defensive and in its own interests, its competitor will see it as threatening and see it as offensive, and then you get this arms race and security dilemma,” he said. “That’s very much in play here.” The Defense Ministry’s budget request must be reviewed by the Finance Ministry and approved by Parliament before any purchases can be made.
Analysts said nothing in the new budget request suggested that Japan would cross the line from a primarily defensive stance to a more offensive one.
“If they started to procure long-range bombers or intercontinental ballistic missiles, those would be the things where I would say, ‘Now we are seeing something radically different,’” said Jeffrey Hornung, a research fellow for security and foreign policy at Sasakawa USA, a think tank in Washington.
The new equipment proposals also seem carefully calibrated to address current threats. The plan to extend the range of existing PAC-3 missile defense systems from the current limit of about 19 miles, for example, would help Japan protect against North Korean missiles but avoid the appearance of instigating new confrontations, analysts said.
“I think these ranges are very carefully selected,” said Bonnie S. Glaser, senior Asia adviser at the Center for Strategic and International Studies in Washington. She noted that Japan would, for instance, be aware of China’s objection to any hint that Japan might get involved in disputes over Taiwan. The distances of the missiles proposed, she said, would not extend to Taiwan.
Amid controversy over Japan’s continued hosting of American bases and troops on the island of Okinawa, the current budget proposal also includes a request for a slight increase in spending on American operations to 178.7 billion yen. All told, the budget request remains less than 1 percent of Japan’s gross domestic product, a self-imposed constraint that few Japanese administrations have breached.
Some analysts noted that with China rapidly increasing its military budget, Japan’s current military spending might not be sufficient. “In the long run, if the military balance in East Asia shifts in favor of China significantly, we might have to do much more than what we are doing right now,” said Narushige Michishita, director of the Security and International Studies Program at the National Graduate Institute for Policy Studies in Tokyo. Tooru Miyamoto, a Communist Party member of the House of Representatives, said he did not approve of the increased expenditures at a time when the economy continues to stagnate. “I want such money to be spent on day care centers,” he said.
At an annual review staged by the Ground Self-Defense Force in the foothills of Mount Fuji last weekend, 25,000 spectators gathered to watch a parade of tanks, helicopters and other armored vehicles, with soldiers detonating artillery against artificial targets. In one segment described as a demonstration of how troops would respond to an attack on unspecified islands, soldiers dropped from Chinook helicopters and tanks rolled across a muddy field.
Naoko Matsumaru, 42, who works in a flour mill, attended the drills with her young daughter and son. She said that she had been concerned about threats from North Korea and China, but that “after seeing today’s show, I feel maybe we are actually O.K.”
Those who value Japan’s pacifism said they were concerned about the expanded military role.“In these times, I am a little bit worried,” said Toru Matsuzaki, 71, a woodworker. He referred to a generation of “heiwa boke,” people who innocently take peace for granted. “Realistically, it may be necessary to increase the budget,” he said, “but I don’t like it.”
New York Times
Er gaan geluiden om het Japanse defensiebudget te verhogen naar 50 miljard dollar per jaar. Na de vernietigende Tweede Wereldoorlog heeft Japan onder druk van de VS in haar Grondwet opgenomen dat ze geen kernwapens zullen ontwikkelen, maar nu Noord-Korea (aartsvijand van Japan) bezig is met nucleaire tests kan Japan toch ook niet gaan afwachten? Als men besluit tot het maken van massavernietigingswapens hebben ze die vrij snel in handen omdat de kennis al klaarligt. Alleen de productie hoeft te worden opgestart. Een jarenlange onderzoeksprogramma is niet nodig. Japan is net als Duitsland een stille kernmacht. Hebben geen eigen kernwapens maar kunnen die zeer snel hebben als ze daartoe besluiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 20:42:32 ]
Hier een post op FB van een half duitse half filipijnse vriendin van mij die in Davao City woonde. Grappig dat iedereen die de situatie daadwerkelijk heeft meegemaakt een ander beeld heeft dan de moralisten 10.000 km verderop.
quote:Since the beginning of the election of the President of the Philippines, I have never posted any opinion of mine about the political issues in the Philippines. I never wanted to be heard. Besides, who'd care? There are more than enough self named campaign analysts and politics specialist in my newsfeed.
But the article below really touched me and I would like to share my 2 cents with you.
I lived and studied in Davao City for about 5 years, when President Duterte was the mayor back then. I knew his sons and daughter and I witnessed the city's safety and peace myself.
There were so many situations where something bad could have happened to me. But nothing happened. People there help each other. People there are nice. Not all of course, assholes are a species, breeding in every corner of the world. But in Davao City, all in all, there was peace, compared to any other city in the Philippines.
It was during my trip through South- and Central America, when I realised how much Davao City had left its mark on my view of the world. Unconsciously I kept comparing anything there with the standards of Davao. Especially in Venezuela, where I walked through Caracas or Cariaco, basically anywhere in Venezuela, I constantly felt unsafe. Like something bad was going to happen to me any time. There was a sad and aggressive tension in the air that you could feel. What shocked me most: The dramatic scarcity of food and water! And I kept saying: "Wow. And I thought the Philippines was poor and dangerous."
I have seen the americanization in Panama and Costa Rica. I was shocked by the American influence in architecture, infrastructure, culture, currency...Everything! One time we paid 5 U$ Dollar for a PINEAPPLE! 🍍and that in a country where you can drive through miles and miles of pineapple plantations. I could go on and on...but what I wanted to say is that:
These things can happen to the Philippines. Like Venezuela is rich of oil, the Philippines is rich of so many goods. But Venezuela has the wrong leader.
Like Panama allows foreign investors to come to its land like a swarm of parasites, allowing to raise the cost of living and destroy any culture,
The Philippines could end that way if it won't be stopped.
And here's the good news: none of this will happen to the Philippines because of its new leader who will not become another puppet, played by foreign countries.
He just doesn't give a sh*t about any of the ethnocentric western leaders.
And now see yourself: President Duterte has been chosen to be the new ASEAN chair.
Because Asia knows what's good for Asia because they are Asians.
Eat your heart out, biased international media!
And like President Duterte said: Who are you to criticize? Get you own sh*t together.
Peace.
Verfrissend om te lezen. Dank voor het delen!!! Venezuela is inderdaad de poepgat van de wereld. Wat slecht leiderschap met een land kan doen. Hebben nooit geïnvesteerd in andere industrieën toen de oliegelden nog binnenstroomden. Ondanks protesten van de bevolking zit socialist en faalhaas Maduro nog steeds.quote:
Hier een post op FB van een half duitse half filipijnse vriendin van mij die in Davao City woonde. Grappig dat iedereen die de situatie daadwerkelijk heeft meegemaakt een ander beeld heeft dan de moralisten 10.000 km verderop.
[..]
Duterte is momenteel in Indonesië voor gesprekken met de Indonesische president Widodo. Beide landen tekenen een maritieme verdrag. Maleisië moet betrokken worden bij die afspraken. Gericht tegen Abu Sayyaf terroristen. Zodat de landen elkaars wateren mogen betreden in de jacht naar die terroristen. Duterte heeft tegen de Indonesische president gezegd blaas ze op die piraten, en als gegijzelden zijn arresteer ze eerst, maar executeer daarna meteen de piraten en voer ze aan de haaien, dat maakt ze vet en dat is goed voor de smaak/flavour van het Japanse gerecht Sashimi.
Duterte, Widodo sign treaty on maritime security
De Filipijnse president Duterte schudt de handen van de Indonesische president Widodo
President Rodrigo Duterte and Indonesian counterpart Joko Widodo on Friday signed an agreement which would allow the Indonesian coast guard to chase and arrest pirates in the high seas that go into the country’s sea territories.
The President said the agreement, which would include Malaysia, would be in place until “there is a competent Philippine authority who will take over in the chase … and they can radio or call our forces nearby to take over because we are entering your jurisdiction.”
During his brief discussions with Widodo at the Asean summit in Laos, Duterte said he told the Indonesian president to “blow up” the pirates. “I said, ‘blow them up,’” he said.
“If there’s a hostage, usually it is … the sailors, then I will just have to … maybe, crowd them in and arrest them, and execute them. In the Philippines it’s not allowed to, that’s why I said that ‘maybe there are sharks around and just feed them to the sharks.’ It would make them fat. Good for sashimi also,” said the President.
Bron
[ Bericht 5% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 22:38:47 ]
Duterte, Widodo sign treaty on maritime security
De Filipijnse president Duterte schudt de handen van de Indonesische president Widodo
President Rodrigo Duterte and Indonesian counterpart Joko Widodo on Friday signed an agreement which would allow the Indonesian coast guard to chase and arrest pirates in the high seas that go into the country’s sea territories.
The President said the agreement, which would include Malaysia, would be in place until “there is a competent Philippine authority who will take over in the chase … and they can radio or call our forces nearby to take over because we are entering your jurisdiction.”
During his brief discussions with Widodo at the Asean summit in Laos, Duterte said he told the Indonesian president to “blow up” the pirates. “I said, ‘blow them up,’” he said.
“If there’s a hostage, usually it is … the sailors, then I will just have to … maybe, crowd them in and arrest them, and execute them. In the Philippines it’s not allowed to, that’s why I said that ‘maybe there are sharks around and just feed them to the sharks.’ It would make them fat. Good for sashimi also,” said the President.
Bron
[ Bericht 5% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 22:38:47 ]
Obama is geen echte hoerenzoon, maar Ban is wel een imbeciel (volgens Filipijnse president)
De Filipijnse president Rodrigo Duterte heeft vandaag in een poging om olie op de golven te gooien, olie op het vuur gegooid. In één adem ontkende hij dat hij met de uitdrukking "hoerenzoon" de Amerikaanse president Barack Obama wou beledigen en bestempelde hij secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties als een "imbeciel".
Door Obama als hoerenzoon te betitelen, liep Duterte een ontmoeting met de VS-president mis, al was er de dag nadien alsnog een korte ontmoeting tussen beiden.
De Filipijnse uitdrukking 'putangina' is, aldus de 71-jarige president, niet letterlijk als de belediging "zoon van een prostituee" te bestempelen, maar als een "door iedereen gebruikte gewone uitdrukking". Bovendien had hij het naar eigen zeggen niet over Obama, maar over het State Department, dat zich "bezorgd" had geuit over de mensenrechtentoestand op de Filipijnen sinds Duterte er zijn "war on drugs" lanceerde. "Departement van een hoer", dus.
Ook de Verenigde Naties zijn "bezorgd" over het geweld waarmee de oorlog tegen de drugs gepaard gaat. En dus voegde Duterte de Zuid-Koreaan Ban indirect toe aan het lijstje van VN-imbecielen.
Tijdens zijn verkiezingscampagne - Duterte werd eind juni verkozen - moest ook paus Franciscus er aan geloven: ook de Heilige Stoel werd voorzien van het epitheton dat op de Filipijnen zo gebruikelijk is in de omgangstaal. Franciscus kreeg het verwijt naar de oren omdat hij bij zijn bezoek aan de overwegend katholieke Filipijnen voor verkeersopstoppingen had gezorgd.
Bron
De Filipijnse president Rodrigo Duterte heeft vandaag in een poging om olie op de golven te gooien, olie op het vuur gegooid. In één adem ontkende hij dat hij met de uitdrukking "hoerenzoon" de Amerikaanse president Barack Obama wou beledigen en bestempelde hij secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties als een "imbeciel".
Door Obama als hoerenzoon te betitelen, liep Duterte een ontmoeting met de VS-president mis, al was er de dag nadien alsnog een korte ontmoeting tussen beiden.
De Filipijnse uitdrukking 'putangina' is, aldus de 71-jarige president, niet letterlijk als de belediging "zoon van een prostituee" te bestempelen, maar als een "door iedereen gebruikte gewone uitdrukking". Bovendien had hij het naar eigen zeggen niet over Obama, maar over het State Department, dat zich "bezorgd" had geuit over de mensenrechtentoestand op de Filipijnen sinds Duterte er zijn "war on drugs" lanceerde. "Departement van een hoer", dus.
Ook de Verenigde Naties zijn "bezorgd" over het geweld waarmee de oorlog tegen de drugs gepaard gaat. En dus voegde Duterte de Zuid-Koreaan Ban indirect toe aan het lijstje van VN-imbecielen.
Tijdens zijn verkiezingscampagne - Duterte werd eind juni verkozen - moest ook paus Franciscus er aan geloven: ook de Heilige Stoel werd voorzien van het epitheton dat op de Filipijnen zo gebruikelijk is in de omgangstaal. Franciscus kreeg het verwijt naar de oren omdat hij bij zijn bezoek aan de overwegend katholieke Filipijnen voor verkeersopstoppingen had gezorgd.
Bron
Why is Duterte so popular in the Philippines?
By now, the world is well-acquainted with the Philippine president as an unconventional foul-mouthed leader. But what the world may not understand is his high popularity among the Filipino people. Ana P. Santos reports.
On August 31, 128 overseas Filipino workers were repatriated from Saudi Arabia. When plummeting oil prices sent Saudi Arabia spiraling into an economic crisis, the company they worked for declared bankruptcy and the workers were left with no job, no pay and no means to return home.
Labor groups estimate that there are about 12,000 Filipino workers affected by the Saudi Arabia economic crisis. About 60 percent availed themselves of the repatriation program. At the airport in Manila, they were met by President Rodrigo Duterte who welcomed the workers back to the country and promised to help them. He also said that when he learned about their situation, he was ready to go Saudi Arabia himself and bring them back home.
'Refreshing authenticity'
"I think voters saw his authenticity and were refreshed by it," said Pia Ranada Robles who, as one of the journalists embedded with Duterte during his campaign, had a front row seat to Duterte's interactions with voters.
"Duterte spoke in a very familiar way, with his cursing, his funny stories, his jokes, even his flirting with women. These all came across as very authentic, very human, not manufactured," said Robles regarding Duterte's appeal that won him the presidency with more than 16 million votes. His closest opponent, Manuel Roxas, the standard bearer of the past administration's Liberal Party, scored only 9.9 million votes.
Duterte's branding as an iron-fisted leader with a soft-heart who promises to bring change resonates with both the rich and the poor. "The more affluent were attracted by his promise of imposing discipline to chaotic urban life - primarily the concern of the middle to upper class. The poor were attracted by his empathy, his promise to take care of them, to fight for them," Robles explained.
The promise to fight for them
More than 26 percent of the Filipino population is classified as poor. Despite the Southeast Asian nation's impressive economic performance over the past few years, an estimated 4,000 Filipinos continue to leave the country every day to work abroad, hoping for a better life. The mixture of hope, dreams and desperation that characterize the life of an average Filipino is probably best encapsulated in the overseas Filipino worker, more commonly known as an OFW.
There are about 10 million Filipinos around the globe who are guest workers - with the largest group being in the Middle East. OFWs are often employed in low-paying service jobs and under harsh working conditions. Stories of maltreatment and abuse are as common as stories of isolation and pain at being separated from their families for years at a time. Still, they leave because they say that the $400 they make as a domestic helper in Saudi Arabia is still better than what they can earn in the Philippines.
OFWs are glorified as modern day heroes, extoled for their sacrifice and thanked for their contribution of about $25 billion a year in remittances or about 8 percent of the country's gross domestic product (GDP). Overseas workers are a major economic pillar for the Philippines but for years, OFWs have felt neglected by the government in times of need.
Labor group Migrante International, who alerted the government about the state of overseas workers as early as 2014, was appreciative of the Duterte administration's quick action.
"The past government took on a 'wait-and-see' attitude when we told them the workers' crisis. The Duterte administration took an immediate approach by organizing an inter-agency meeting, sending a high-level mission to Saudi and declaring the issue a humanitarian crisis," said Garry Martinez, chairperson of Migrante International.
Martinez said that the quick resolution leaves them hopeful that Duterte will make good on his promise to end contractualization, the practice of hiring employees and then terminating them after 5 months to avoid paying benefits that come with permanent employment - and thus address the root of why Filipinos continue to leave the country. "It is not just a drug-free, corruption-free Philippines that we want. We also want to address the causes of poverty," said Martinez.
Adrian Ariate, 39, was an OFW in Saudi Arabia for about a year when he and 20 others were laid off by his company. Ariate returned to the Philippines last July 19; he was not among those who were met at the airport by the president but he believes that this government will fight for him and uphold his rights. "I believe this president when he says he will do whatever he can to help us OFWs," Ariate told DW in a phone interview.
The good and the bad
Ariate's statement pretty much sums up what polls and surveys show: Duterte won the votes of Filipinos but he has also gained what is hardest for any politician to come by - their trust. According to a recent nationwide survey by Pulse Asia, 91 percent of Filipinos trust Duterte. Shortly before he left for the ASEAN Summit in Laos and made that now infamous comment about cursing President Barack Obama if questioned about the extrajudicial killings, a bomb exploded in Duterte's hometown of Davao killing 14 and injuring 67 others.
Within the next couple of hours, pictures of Duterte at the scene of the explosion, visiting the families of the dead and even saying goodbye by planting a kiss on one of the fatalities made the rounds on social media. Patti Malay, an advertising executive, was one of those touched by the photos. Still, she remains ambivalent about him. "I don't think anyone can doubt his heart for the people. But for everything else, he doesn't inspire confidence." Filipinos want and need reform and 16 million of them hinged their hopes on Duterte's promise to bring it.
But many of Duterte's promises are executed with the same impulsiveness as his off-the-cuff remarks with the elements of strategy and critical assessment missing from the equation. The two months he has been in office has been filled with controversy with the extrajudicial killings linked to the crackdown on drugs taking center stage. It has drawn outrage from the international community but the administration proudly lays claim to it as an achievement, a concrete step towards achieving a drug-free Philippines. In an interview, DW asked chief of police Ronald dela Rosa a basic question: "When will the killings end?" "When we have a drug-free Philippines," dela Rosa responded. "When we have rehabilitated all the addicts."
Bron
Dela Rosa is de hoogste politiebaas in de Filipijnen die in direct contact staat met Duterte. Op een vraag wanneer de buiten-justitiële moorden zullen eindigen: wanneer we een drugsvrij Filipijnen hebben en alle verslaafden zijn gerehabiliteerd.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 22:29:42 ]
By now, the world is well-acquainted with the Philippine president as an unconventional foul-mouthed leader. But what the world may not understand is his high popularity among the Filipino people. Ana P. Santos reports.
On August 31, 128 overseas Filipino workers were repatriated from Saudi Arabia. When plummeting oil prices sent Saudi Arabia spiraling into an economic crisis, the company they worked for declared bankruptcy and the workers were left with no job, no pay and no means to return home.
Labor groups estimate that there are about 12,000 Filipino workers affected by the Saudi Arabia economic crisis. About 60 percent availed themselves of the repatriation program. At the airport in Manila, they were met by President Rodrigo Duterte who welcomed the workers back to the country and promised to help them. He also said that when he learned about their situation, he was ready to go Saudi Arabia himself and bring them back home.
'Refreshing authenticity'
"I think voters saw his authenticity and were refreshed by it," said Pia Ranada Robles who, as one of the journalists embedded with Duterte during his campaign, had a front row seat to Duterte's interactions with voters.
"Duterte spoke in a very familiar way, with his cursing, his funny stories, his jokes, even his flirting with women. These all came across as very authentic, very human, not manufactured," said Robles regarding Duterte's appeal that won him the presidency with more than 16 million votes. His closest opponent, Manuel Roxas, the standard bearer of the past administration's Liberal Party, scored only 9.9 million votes.
Duterte's branding as an iron-fisted leader with a soft-heart who promises to bring change resonates with both the rich and the poor. "The more affluent were attracted by his promise of imposing discipline to chaotic urban life - primarily the concern of the middle to upper class. The poor were attracted by his empathy, his promise to take care of them, to fight for them," Robles explained.
The promise to fight for them
More than 26 percent of the Filipino population is classified as poor. Despite the Southeast Asian nation's impressive economic performance over the past few years, an estimated 4,000 Filipinos continue to leave the country every day to work abroad, hoping for a better life. The mixture of hope, dreams and desperation that characterize the life of an average Filipino is probably best encapsulated in the overseas Filipino worker, more commonly known as an OFW.
There are about 10 million Filipinos around the globe who are guest workers - with the largest group being in the Middle East. OFWs are often employed in low-paying service jobs and under harsh working conditions. Stories of maltreatment and abuse are as common as stories of isolation and pain at being separated from their families for years at a time. Still, they leave because they say that the $400 they make as a domestic helper in Saudi Arabia is still better than what they can earn in the Philippines.
OFWs are glorified as modern day heroes, extoled for their sacrifice and thanked for their contribution of about $25 billion a year in remittances or about 8 percent of the country's gross domestic product (GDP). Overseas workers are a major economic pillar for the Philippines but for years, OFWs have felt neglected by the government in times of need.
Labor group Migrante International, who alerted the government about the state of overseas workers as early as 2014, was appreciative of the Duterte administration's quick action.
"The past government took on a 'wait-and-see' attitude when we told them the workers' crisis. The Duterte administration took an immediate approach by organizing an inter-agency meeting, sending a high-level mission to Saudi and declaring the issue a humanitarian crisis," said Garry Martinez, chairperson of Migrante International.
Martinez said that the quick resolution leaves them hopeful that Duterte will make good on his promise to end contractualization, the practice of hiring employees and then terminating them after 5 months to avoid paying benefits that come with permanent employment - and thus address the root of why Filipinos continue to leave the country. "It is not just a drug-free, corruption-free Philippines that we want. We also want to address the causes of poverty," said Martinez.
Adrian Ariate, 39, was an OFW in Saudi Arabia for about a year when he and 20 others were laid off by his company. Ariate returned to the Philippines last July 19; he was not among those who were met at the airport by the president but he believes that this government will fight for him and uphold his rights. "I believe this president when he says he will do whatever he can to help us OFWs," Ariate told DW in a phone interview.
The good and the bad
Ariate's statement pretty much sums up what polls and surveys show: Duterte won the votes of Filipinos but he has also gained what is hardest for any politician to come by - their trust. According to a recent nationwide survey by Pulse Asia, 91 percent of Filipinos trust Duterte. Shortly before he left for the ASEAN Summit in Laos and made that now infamous comment about cursing President Barack Obama if questioned about the extrajudicial killings, a bomb exploded in Duterte's hometown of Davao killing 14 and injuring 67 others.
Within the next couple of hours, pictures of Duterte at the scene of the explosion, visiting the families of the dead and even saying goodbye by planting a kiss on one of the fatalities made the rounds on social media. Patti Malay, an advertising executive, was one of those touched by the photos. Still, she remains ambivalent about him. "I don't think anyone can doubt his heart for the people. But for everything else, he doesn't inspire confidence." Filipinos want and need reform and 16 million of them hinged their hopes on Duterte's promise to bring it.
But many of Duterte's promises are executed with the same impulsiveness as his off-the-cuff remarks with the elements of strategy and critical assessment missing from the equation. The two months he has been in office has been filled with controversy with the extrajudicial killings linked to the crackdown on drugs taking center stage. It has drawn outrage from the international community but the administration proudly lays claim to it as an achievement, a concrete step towards achieving a drug-free Philippines. In an interview, DW asked chief of police Ronald dela Rosa a basic question: "When will the killings end?" "When we have a drug-free Philippines," dela Rosa responded. "When we have rehabilitated all the addicts."
Bron
Dela Rosa is de hoogste politiebaas in de Filipijnen die in direct contact staat met Duterte. Op een vraag wanneer de buiten-justitiële moorden zullen eindigen: wanneer we een drugsvrij Filipijnen hebben en alle verslaafden zijn gerehabiliteerd.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 22:29:42 ]
President Duterte spreekt de Filipijnse gemeenschap in Indonesië toe zo'n 1,5 uur lang. Wonen zo'n 10 miljoen Filipijnen in het buitenland waarvan 3 miljoen in de USA. Die sturen elk jaar 25 miljard dollar richting de Filipijnen. Dat is goed voor 6 a 7% van de Filipijnse economie. De meeste wonen in Californië. Los Angeles (18 miljoen inwoners) heeft een gemeenschap van 300.000 Filipino's. Vaak hoogopgeleid dus braindrain voor de Filipijnen. Vanaf 1:14:10 laat hij weten wat zijn mening is over de controverse rondom zijn persoon in de internationale gemeenschap!
[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 23:14:30 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 09-09-2016 23:14:30 ]
"Het rechtssysteem in de grote meerderheid van de landen van de wereld werkt niet"
Een van de boodschappen van president Duterte aan de drugscriminelen: 'I will kill all of you'.
President Duterte van de Filipijnen, heeft vorige week de staat van wetteloosheid uitgeroepen. Hollande en Erdogan voerden onlangs de noodtoestand in hun land in, iets vergelijkbaars: men geeft meer vrijheid aan politie en leger om de mensen aan te pakken die de wetten zelf niet respecteren en het gerechtelijk apparaat misbruiken om hun straf te ontlopen. In principe is dit een tijdelijke maatregel. Ook bij ons leeft dat debat. Het grootste gevaar van wetteloosheid is dat staatshoofden met dictatoriale neigingen dit gebruiken om hun politieke concurrenten en de media uit te schakelen.
Duterte heeft tijdens zijn verkiezingscampagne eerder dit jaar zelf gezegd dat hij misdadigers vermoord heeft en toch werd hij verkozen. Vandaag steunt 90 procent van de bevolking zijn wetteloze aanpak van misdadigers. Duterte zag dat het in de stad waar hij burgemeester was, nooit zou lukken om via de wettelijke weg de drugsmaffia uit te schakelen en deed het daar op een andere manier.
Het is te gemakkelijk om te zeggen dat dit niet mag, zoals Obama dat van plan was vanuit de rechtscultuur van de Verenigde Staten. De bevolking wil dat de problemen opgelost geraken en dat misdadigers bestraft worden. Die heeft geen boodschap aan uitleg waarom dat niet lukt. Door het rechtssysteem niet te volgen zijn er daar ongetwijfeld mensen onterecht omgebracht, maar veel minder dan er zouden zijn gedood door misdadigers als Duterte niet zou hebben ingegrepen. Het is dus te begrijpen dat leiders van landen waar het gerecht niet werkt, voor resultaat kiezen in plaats van te verzanden in iets dat niet werkt.
In de meeste ontwikkelingslanden werkt justitie niet, omdat er te veel corruptie is. Rechters worden omgekocht of bedreigd als ze niet meewerken. Tot voor kort was dat zelfs nog in Italië het geval, tot operatie “propere handen”. Daarbij lieten de leidende rechters hun leven in de strijd om het gerecht opnieuw te doen werken.
Op de website worldjusticeproject.org zie je dat er een enorm verschil is in betrouwbaar gerecht tussen de “Westerse” en de meeste andere landen. Je kan zelfs zeggen dat anno 2016 het rechtssysteem in de grote meerderheid van de landen van de wereld niet werkt. Als we het “werken van het gerecht” daar vergelijken met iets dat we beter kennen, zoals je verplaatsen tussen twee steden, dan is er nog geen 50 procent kans dat iemand die van Rome naar Parijs wil, ooit in Parijs geraakt.
Bekijken we dan ook nog eens de vervoersmiddelen voor die verplaatsing, dan moet je bij ons die rit afleggen met een paardenkoets. Er zijn amper een handvol landen in de wereld die rijden met een moderne auto, namelijk de Scandinavische landen. Daar werkt het gerecht écht goed.
Bron
De lijst der schoonmaak van de Filipijnen! Hij wordt om de paar dagen bijgehouden. Op 8 september zijn bijvoorbeeld 6 drugscriminelen naar het volgende leven gestuurd door de doodseskaders van Duterte.
[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 10-09-2016 05:40:32 ]
Een van de boodschappen van president Duterte aan de drugscriminelen: 'I will kill all of you'.
President Duterte van de Filipijnen, heeft vorige week de staat van wetteloosheid uitgeroepen. Hollande en Erdogan voerden onlangs de noodtoestand in hun land in, iets vergelijkbaars: men geeft meer vrijheid aan politie en leger om de mensen aan te pakken die de wetten zelf niet respecteren en het gerechtelijk apparaat misbruiken om hun straf te ontlopen. In principe is dit een tijdelijke maatregel. Ook bij ons leeft dat debat. Het grootste gevaar van wetteloosheid is dat staatshoofden met dictatoriale neigingen dit gebruiken om hun politieke concurrenten en de media uit te schakelen.
Duterte heeft tijdens zijn verkiezingscampagne eerder dit jaar zelf gezegd dat hij misdadigers vermoord heeft en toch werd hij verkozen. Vandaag steunt 90 procent van de bevolking zijn wetteloze aanpak van misdadigers. Duterte zag dat het in de stad waar hij burgemeester was, nooit zou lukken om via de wettelijke weg de drugsmaffia uit te schakelen en deed het daar op een andere manier.
Het is te gemakkelijk om te zeggen dat dit niet mag, zoals Obama dat van plan was vanuit de rechtscultuur van de Verenigde Staten. De bevolking wil dat de problemen opgelost geraken en dat misdadigers bestraft worden. Die heeft geen boodschap aan uitleg waarom dat niet lukt. Door het rechtssysteem niet te volgen zijn er daar ongetwijfeld mensen onterecht omgebracht, maar veel minder dan er zouden zijn gedood door misdadigers als Duterte niet zou hebben ingegrepen. Het is dus te begrijpen dat leiders van landen waar het gerecht niet werkt, voor resultaat kiezen in plaats van te verzanden in iets dat niet werkt.
In de meeste ontwikkelingslanden werkt justitie niet, omdat er te veel corruptie is. Rechters worden omgekocht of bedreigd als ze niet meewerken. Tot voor kort was dat zelfs nog in Italië het geval, tot operatie “propere handen”. Daarbij lieten de leidende rechters hun leven in de strijd om het gerecht opnieuw te doen werken.
Op de website worldjusticeproject.org zie je dat er een enorm verschil is in betrouwbaar gerecht tussen de “Westerse” en de meeste andere landen. Je kan zelfs zeggen dat anno 2016 het rechtssysteem in de grote meerderheid van de landen van de wereld niet werkt. Als we het “werken van het gerecht” daar vergelijken met iets dat we beter kennen, zoals je verplaatsen tussen twee steden, dan is er nog geen 50 procent kans dat iemand die van Rome naar Parijs wil, ooit in Parijs geraakt.
Bekijken we dan ook nog eens de vervoersmiddelen voor die verplaatsing, dan moet je bij ons die rit afleggen met een paardenkoets. Er zijn amper een handvol landen in de wereld die rijden met een moderne auto, namelijk de Scandinavische landen. Daar werkt het gerecht écht goed.
Bron
De lijst der schoonmaak van de Filipijnen! Hij wordt om de paar dagen bijgehouden. Op 8 september zijn bijvoorbeeld 6 drugscriminelen naar het volgende leven gestuurd door de doodseskaders van Duterte.
[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 10-09-2016 05:40:32 ]
Precies wat ik en anderen al zeiden. "Putang ina" is gewoon spreektaal in de Filipijnen en betekent lang niet altijd letterlijk hoeren moeder.
Overigens toont George met de laatste artikelen mooi aan waarom Duterte zo populair is en waarom een andere aanpak simpelweg nog niet werkt.
Tevens kan je zien dat hij parallel aan zijn beleid keihard inzet op armoede- en corruptiebestrijding, zodat presidenten na hem een veiliger, stabieler, meer ontwikkeld land hebben te regeren en kunnen beginnen met het implementeren van een enigszins functionerende rechtstaat.
En in de tussentijd trekt hij zich geen fuck aan van rechtstaatmujahideen.
Overigens toont George met de laatste artikelen mooi aan waarom Duterte zo populair is en waarom een andere aanpak simpelweg nog niet werkt.
Tevens kan je zien dat hij parallel aan zijn beleid keihard inzet op armoede- en corruptiebestrijding, zodat presidenten na hem een veiliger, stabieler, meer ontwikkeld land hebben te regeren en kunnen beginnen met het implementeren van een enigszins functionerende rechtstaat.
En in de tussentijd trekt hij zich geen fuck aan van rechtstaatmujahideen.
En de politie zelfquote:
[..]
Goed gebaar, alleen zijn de grootste drugssyndicaten daar vaak Chinezen
, die de "harde hand" policy van Duterte misbruiken om her en der wat concurrentie uit de weg te ruimen.
Honey ! Take me drunk, i am home !
Tsja, het netto resultaat is niet slecht. De corruptie binnen het overheidsapparaat gaat ook nog wel aangepakt worden. Het gaat erom dat je mensen op hoge posten hebt die je kan vertrouwen. In Davao kwam corruptie onder de politie minder voor. In Manila is de politie extreem corrupt.quote:
[..]
En de politie zelf
Kom, netto resultaat...... geloof dat jij ook op de FIlippijnen woont, dus regelmatig in de krant en op het nieuws de doden op straat ziet liggen. Hij zijn voor 99,9% wel de hele kleine straatdealertjes, die een halve gram per dag verkopen om de dag door te komen. De grote jongens lopen nog vrij rond.quote:
[..]
Tsja, het netto resultaat is niet slecht. De corruptie binnen het overheidsapparaat gaat ook nog wel aangepakt worden. Het gaat erom dat je mensen op hoge posten hebt die je kan vertrouwen. In Davao kwam corruptie onder de politie minder voor. In Manila is de politie extreem corrupt.
DIt heeft overigens niets met corruptie te maken, maar meer met oridinaire criminele politiemensen.
De corruptie oplossen, zal inderdaad top down moeten gaan gebeuren. Maar dit zal toch in combinatie moeten gaan met het verstrekken van een normaal salaris tezamen met een mentaliteitsverandering. Dit zou weleens een generatie kunnen duren.
Overigens zit er wel een positieve tendens in. Werd een aantal maanden geleden aangehouden door iemand van de MMDA voor door rood licht rijden, en die wilde absoluut niks "geregeld" hebben, was bijna beledigd dat ik het probeerde.
Honey ! Take me drunk, i am home !
Overigens heeft Duterte in dat licht bezien een goed besluit genomen door Marcos alsnog een helden begrafenis te geven, en Gloria Arroyo ook te laten lopen ?quote:
[..]
De corruptie binnen het overheidsapparaat gaat ook nog wel aangepakt worden.
Honey ! Take me drunk, i am home !
Dat deden ze vóórdat hij president was. Nu zal het ook vast nog wel voorkomen, maar ook bij de politie vind er een grote schoonmaak plaats.quote:
[..]
En de politie zelf
Mja hij heeft haar niet persoonlijk laten gaan. Hij heeft op het proces toegezien. Overigens is ze natuurlijk gewoon corrupt. Maar om te overleven in Manila als outsider zal hij ook wel wat steun van voorgaanden nodig hebben.quote:
[..]
Overigens heeft Duterte in dat licht bezien een goed besluit genomen door Marcos alsnog een helden begrafenis te geven, en Gloria Arroyo ook te laten lopen ?
En Marcos: tsja. Kent nog steeds veel aanhang onder de oudere generatie en de jongere kent hem niet.
quote:
Precies wat ik en anderen al zeiden. "Putang ina" is gewoon spreektaal in de Filipijnen en betekent lang niet altijd letterlijk hoeren moeder.
Overigens toont George met de laatste artikelen mooi aan waarom Duterte zo populair is en waarom een andere aanpak simpelweg nog niet werkt.
Tevens kan je zien dat hij parallel aan zijn beleid keihard inzet op armoede- en corruptiebestrijding, zodat presidenten na hem een veiliger, stabieler, meer ontwikkeld land hebben te regeren en kunnen beginnen met het implementeren van een enigszins functionerende rechtstaat.
En in de tussentijd trekt hij zich geen fuck aan van rechtstaatmujahideen.
Mooi woord, die moet in de nieuwe Vandale komen!
Mijn punt is meer, dat je door dat soort gasten een heldenbegrafenis te gunnen, jezelf natuurlijk te kort schiet als de corruption fighter number 1. Daarmee geef je toch een signaal af dat je met corruptie wel weg kan komen.quote:
[..]
Mja hij heeft haar niet persoonlijk laten gaan. Hij heeft op het proces toegezien. Overigens is ze natuurlijk gewoon corrupt. Maar om te overleven in Manila als outsider zal hij ook wel wat steun van voorgaanden nodig hebben.
En Marcos: tsja. Kent nog steeds veel aanhang onder de oudere generatie en de jongere kent hem niet.
Honey ! Take me drunk, i am home !
Dat is jouw mening, en onder normale omstandigheden klopt dat ook.... maar Duterte is ook politicus hé, soms moet je offers brengen voor een groter goed. Hij weet ook wel dat het geen helden zijn. Choose your battles principe.quote:
[..]
Mijn punt is meer, dat je door dat soort gasten een heldenbegrafenis te gunnen, jezelf natuurlijk te kort schiet als de corruption fighter number 1. Daarmee geef je toch een signaal af dat je met corruptie wel weg kan komen.
Hehe ja toch.quote:
[..]
Wat Peunage zegt. Je moet soms concessies maken. Het is echt niet makkelijk om als het boerenjongetje uit het achtergestelde eiland, die niet echt bij de inner circle van de elite hoorde, je ineens te redden als president. Dan moet je soms hypocriete knievallen maken.quote:
[..]
Mijn punt is meer, dat je door dat soort gasten een heldenbegrafenis te gunnen, jezelf natuurlijk te kort schiet als de corruption fighter number 1. Daarmee geef je toch een signaal af dat je met corruptie wel weg kan komen.
Gewoon grote schoonmaak houden die Duterte. Schaf de meest moderne machinegeweren voor die agenten aan zodat ze nog dreigender overkomen. Met criminelen moet je gewoon geen enkele genade hebben. Gelijk 10 kogels door die schedel. Als ik ergens van walg is het criminele vuilnis. Rechtsstaat mogen ze uitvoeren in NL. Dan doen ze het in andere landen op een andere manier. Een werkende manier/strategie. Iedereen blij. Inwoners mogen nooit lijden omdat veiligheidsdiensten door allerlei regulering met handen en voeten gebonden zijn en het gedrag van criminelen amicaal over zich heen moeten laten glijden. Dat is geen rechtsstaat meer, maar dat lijdt tot frustratie en woede bij normale burgers die door wanhoop het maar over zich heen laten komen. Weet je, het merendeel van de burgers heeft niet het vermogen om een alleenstaande villa te kopen op een rijkeneiland ver van inteelt en criminelen, die moeten tussen leven. Dat is toch wat anders dan elite die op een rijkeneiland wonen waar alles schittert. Een salarisverhoging is al aan de orde geweest: de politie heeft al salarisverhoging gekregen van Duterte. De soldaten krijgen die in december.
[ Bericht 11% gewijzigd door George_Zina op 10-09-2016 07:50:26 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door George_Zina op 10-09-2016 07:50:26 ]
twitter:anadoluagency twitterde op zaterdag 10-09-2016 om 10:10:46 [In Photos] - #Philippine President Rodrigo Duterte visits #Indonesia https://t.co/NCcwV5SD9m https://t.co/SfBF2jkCLU reageer retweet
[In Photos] - 
Indonesië en Filipijnen schudden elkaar de hand.
This Is Why Duterte Can't Afford to Pick a Fight with the U.S.
From trade dependence to money from workers abroad, Philippine President Rodrigo Duterte can hardly afford to pick a fight with the U.S. given his country’s ties to the world’s largest economy.
Duterte made headlines this week for all the wrong reasons. In his debut on the international stage and just days before he was due to meet President Barack Obama at a regional summit in Laos, Duterte made offensive comments aimed at the U.S. leader that prompted Washington to cancel the meeting.
While Duterte made a swift apology and Obama said Thursday he doesn’t take the Filipino leader’s comments personally, investors and analysts are left wondering if there’s been any long-term damage to relations between the U.S. and its former colony. Whatever the fallout, it’s clear from the economic data that the U.S. is too important a partner for the Philippines to alienate just as the Southeast Asian nation sheds its reputation as the “Sick Man of Asia.”
“The link between the two countries is quite sizable,” said Gundy Cahyadi, an economist with DBS Group Holdings Ltd. in Singapore. “It’s an important trading partner, but beyond that, there are multiple business ties of all sorts.” The Philippine economy has expanded more than 6 percent since the third quarter last year, fueled by a young and growing population that’s helped to prop up domestic consumption as global growth wanes. The following charts show how U.S. trade and investment has helped to underpin that growth story.
Remittances and Filipinos Abroad
There were more than 10 million Filipinos living abroad in 2013, according to the most recent official data, and cash that they send home is a major source of foreign-currency earnings for the country. The U.S. is by far the favored destination, attracting about 35 percent of all Filipinos living overseas.
Waar de 10 miljoen Filipijnen in het buitenland wonen
Remittances amount to about 10 percent of Philippine’s gross domestic product. Filipinos sent $25.8 billion in cash to their home country in 2015, with 31 percent of that coming from those living in the U.S., according to data from the central bank.
Het geld dat de buitenlandse Filipino's naar het thuisland sturen. In 2015 ging het om een bedrag van 25,8 miljard dollar.
Trade Links
The U.S. is the Philippines’s second-largest trade partner after China. Exports and imports between the two countries have increased 23 percent since 2010 to reach $18 billion last year. The Philippines runs a trade surplus with the U.S. and exports mainly electrical machinery and textiles to the country.
Grootste handelspartners van de Filipijnen
Foreign Investment
The U.S. was the fourth-largest foreign investor in the Philippines last year after the Netherlands, Japan and South Korea, according to data from Philippine Statistics Authority. Investment in the Philippines is being held back by restrictions that cap foreign ownership at 40 percent in many industries.
De grootste investeerders in de Filipijnen in het jaar 2015
Call Centers
The local business process outsourcing industry -- such as call centers -- is dominated by U.S. companies, including JPMorgan Chase & Co., American Express Co. and Accenture Plc. With many global businesses looking to set up back-office operations in cheaper locations, the Philippines benefits because of a large supply of college educated and English-language workers.
Veel callcenters worden geoutsourced naar de Filipijnen vanwege de lage kosten en enorme back-up van Engelssprekenden
Bron
From trade dependence to money from workers abroad, Philippine President Rodrigo Duterte can hardly afford to pick a fight with the U.S. given his country’s ties to the world’s largest economy.
Duterte made headlines this week for all the wrong reasons. In his debut on the international stage and just days before he was due to meet President Barack Obama at a regional summit in Laos, Duterte made offensive comments aimed at the U.S. leader that prompted Washington to cancel the meeting.
While Duterte made a swift apology and Obama said Thursday he doesn’t take the Filipino leader’s comments personally, investors and analysts are left wondering if there’s been any long-term damage to relations between the U.S. and its former colony. Whatever the fallout, it’s clear from the economic data that the U.S. is too important a partner for the Philippines to alienate just as the Southeast Asian nation sheds its reputation as the “Sick Man of Asia.”
“The link between the two countries is quite sizable,” said Gundy Cahyadi, an economist with DBS Group Holdings Ltd. in Singapore. “It’s an important trading partner, but beyond that, there are multiple business ties of all sorts.” The Philippine economy has expanded more than 6 percent since the third quarter last year, fueled by a young and growing population that’s helped to prop up domestic consumption as global growth wanes. The following charts show how U.S. trade and investment has helped to underpin that growth story.
Remittances and Filipinos Abroad
There were more than 10 million Filipinos living abroad in 2013, according to the most recent official data, and cash that they send home is a major source of foreign-currency earnings for the country. The U.S. is by far the favored destination, attracting about 35 percent of all Filipinos living overseas.
Waar de 10 miljoen Filipijnen in het buitenland wonen
Waar de 10 miljoen Filipijnen in het buitenland wonenRemittances amount to about 10 percent of Philippine’s gross domestic product. Filipinos sent $25.8 billion in cash to their home country in 2015, with 31 percent of that coming from those living in the U.S., according to data from the central bank.
Het geld dat de buitenlandse Filipino's naar het thuisland sturen. In 2015 ging het om een bedrag van 25,8 miljard dollar.
Het geld dat de buitenlandse Filipino's naar het thuisland sturen. In 2015 ging het om een bedrag van 25,8 miljard dollar.Trade Links
The U.S. is the Philippines’s second-largest trade partner after China. Exports and imports between the two countries have increased 23 percent since 2010 to reach $18 billion last year. The Philippines runs a trade surplus with the U.S. and exports mainly electrical machinery and textiles to the country.
Grootste handelspartners van de Filipijnen
Grootste handelspartners van de FilipijnenForeign Investment
The U.S. was the fourth-largest foreign investor in the Philippines last year after the Netherlands, Japan and South Korea, according to data from Philippine Statistics Authority. Investment in the Philippines is being held back by restrictions that cap foreign ownership at 40 percent in many industries.
De grootste investeerders in de Filipijnen in het jaar 2015
De grootste investeerders in de Filipijnen in het jaar 2015Call Centers
The local business process outsourcing industry -- such as call centers -- is dominated by U.S. companies, including JPMorgan Chase & Co., American Express Co. and Accenture Plc. With many global businesses looking to set up back-office operations in cheaper locations, the Philippines benefits because of a large supply of college educated and English-language workers.
Veel callcenters worden geoutsourced naar de Filipijnen vanwege de lage kosten en enorme back-up van Engelssprekenden
Veel callcenters worden geoutsourced naar de Filipijnen vanwege de lage kosten en enorme back-up van EngelssprekendenBron
Duterte to assign corrupt execs in strife-torn areas
Duterte accepteert uitnodiging om een bezoek te brengen aan Japan van de Japanse premier Shinzo Abe
President Rodrigo Duterte on Saturday warned that corrupt government officials would be reassigned in areas in Mindanao hardest hit by conflict. Speaking to reporters at the Davao International Airport after his arrival from Indonesia, Duterte reiterated his campaign against corruption in government. “When I said that corruption will stop, it will stop. Maniwala kayo (Believe me)…To all government (employees), ‘wag ninyo akong hiyain ditto (do not embarrass me),” he said. The President said he would be “happy” to assign corrupt workers in government in Basilan or Sulu.
“I am planning to put an extension office of the national government, I plan to put it in Basilan or Jolo. Be my guest, I will be happy to assign you there,” he said. The island province of Basilan and the town of Jolo in Sulu have been marred by strife between the Philippine government and Islamist militants.
He said poor Filipinos were mostly the victims of graft and corruption in government.
“Huwag ninyong galawin ang maliit na tao, kasi sila ang nangangailangan ng gobyerno (Do not victimize the ordinary people, because they are in most need of the government),” he said, “Wala nang pahinga ang tao sa kanyang paghihirap (The people have not gotten a break from their hardships),” he added. The chief executive said he was keen on installing closed-circuit television cameras in government offices.
“I will place cameras there, like a Gestapo. And it’s perfectly alright for me. Why? This is government. This is not a private enterprise. There is no such thing as a violation of privacy there,” he said, referring to the secret police agency of Nazi Germany. He said the government must be “open” to the people. “Kung sa gobyerno ka (If you serve in the government), it must be open,” he said.
End contractualization
Aside from corruption, Duterte reiterated his warning to end contractualization in the country.
“You guys in the business sector. I do not want to quarrel with you. I will protect you. I said there will no more be shakedowns in the Customs and in the BIR,” he said. “I’m warning you again. But with all the protection that this government is giving you, you continue with the contractualization, magka-diperensya talaga tayo (we will really have conflict),” he added.
Aside from drugs and criminality, ending contractualization was a campaign promise of Duterte.
The chief executive has repeatedly threatened to shut down companies engaged in contractualization. “One day, I might just decide to go to you and close your store,” he said. “Huwag ninyong abusuhin ang tao (Do not abuse the people),” he added.
Bron
Duterte is na zijn aankomst vanuit Indonesië meteen tekeer gegaan tegen corrupte ambtenaren in de Filipijnse media. Vrijwel meteen. Hij geeft de waarschuwing aan alle Filipijnse ambtenaren 'zet mij niet voor schut'. Volgens Duterte zijn de meest armoedige Filipino's slachtoffer van de corrupte overheid terwijl zij die het meest nodig hebben. Hij geeft de ambtenaren ook waarschuwing om de arme Filipino's niet te slachtofferen uit geldzucht en corruptie. Hij is van plan een extension office te gaan implementeren. Een soort van controleorgaan van geheime agenten die de ambtenaren gaan controleren. Hij wil die gaan opzetten in Basilan of Sulu. Nog een plan is dat die Gestapo-tactieken gaat botvieren op ambtenaren door overal camera's op te hangen in overheidsgebouwen als hij geluiden opvangt van corruptie.
Het aantal drugsdoden is ondertussen gestegen naar bijna 3000. Momenteel hebben 52.000 drugscriminelen en 660.000 drugsgebruikers zich overgegeven aan de politie.
Drug deaths near 3000
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 08:11:06 ]
Duterte accepteert uitnodiging om een bezoek te brengen aan Japan van de Japanse premier Shinzo Abe
President Rodrigo Duterte on Saturday warned that corrupt government officials would be reassigned in areas in Mindanao hardest hit by conflict. Speaking to reporters at the Davao International Airport after his arrival from Indonesia, Duterte reiterated his campaign against corruption in government. “When I said that corruption will stop, it will stop. Maniwala kayo (Believe me)…To all government (employees), ‘wag ninyo akong hiyain ditto (do not embarrass me),” he said. The President said he would be “happy” to assign corrupt workers in government in Basilan or Sulu.
“I am planning to put an extension office of the national government, I plan to put it in Basilan or Jolo. Be my guest, I will be happy to assign you there,” he said. The island province of Basilan and the town of Jolo in Sulu have been marred by strife between the Philippine government and Islamist militants.
He said poor Filipinos were mostly the victims of graft and corruption in government.
“Huwag ninyong galawin ang maliit na tao, kasi sila ang nangangailangan ng gobyerno (Do not victimize the ordinary people, because they are in most need of the government),” he said, “Wala nang pahinga ang tao sa kanyang paghihirap (The people have not gotten a break from their hardships),” he added. The chief executive said he was keen on installing closed-circuit television cameras in government offices.
“I will place cameras there, like a Gestapo. And it’s perfectly alright for me. Why? This is government. This is not a private enterprise. There is no such thing as a violation of privacy there,” he said, referring to the secret police agency of Nazi Germany. He said the government must be “open” to the people. “Kung sa gobyerno ka (If you serve in the government), it must be open,” he said.
End contractualization
Aside from corruption, Duterte reiterated his warning to end contractualization in the country.
“You guys in the business sector. I do not want to quarrel with you. I will protect you. I said there will no more be shakedowns in the Customs and in the BIR,” he said. “I’m warning you again. But with all the protection that this government is giving you, you continue with the contractualization, magka-diperensya talaga tayo (we will really have conflict),” he added.
Aside from drugs and criminality, ending contractualization was a campaign promise of Duterte.
The chief executive has repeatedly threatened to shut down companies engaged in contractualization. “One day, I might just decide to go to you and close your store,” he said. “Huwag ninyong abusuhin ang tao (Do not abuse the people),” he added.
Bron
Duterte is na zijn aankomst vanuit Indonesië meteen tekeer gegaan tegen corrupte ambtenaren in de Filipijnse media. Vrijwel meteen. Hij geeft de waarschuwing aan alle Filipijnse ambtenaren 'zet mij niet voor schut'. Volgens Duterte zijn de meest armoedige Filipino's slachtoffer van de corrupte overheid terwijl zij die het meest nodig hebben. Hij geeft de ambtenaren ook waarschuwing om de arme Filipino's niet te slachtofferen uit geldzucht en corruptie. Hij is van plan een extension office te gaan implementeren. Een soort van controleorgaan van geheime agenten die de ambtenaren gaan controleren. Hij wil die gaan opzetten in Basilan of Sulu. Nog een plan is dat die Gestapo-tactieken gaat botvieren op ambtenaren door overal camera's op te hangen in overheidsgebouwen als hij geluiden opvangt van corruptie.
Het aantal drugsdoden is ondertussen gestegen naar bijna 3000. Momenteel hebben 52.000 drugscriminelen en 660.000 drugsgebruikers zich overgegeven aan de politie.
Drug deaths near 3000
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 08:11:06 ]
Wat wil je nou? Pakt hij de corruptie aan, is het alsnog niet goed. Volgens jullie zou hij moeten inzetten op maatregelen om de situatie in zijn land permanent te verbeteren. Één van de grootste pilaren daarin is het aanpakken van corruptie.quote:Op zondag 11 september 2016 08:23 schreef Re het volgende:
ja de gestapo was best efficient vroeger...
Wat de man ook doet, het kan nooit op goedkeuring rekenen van de notenkaas etende, rode wijn slurpende moraalridders op Fok!. Af en toe wat loze kreten over zogeheten "alternatieven". Die hij blijkens zijn programma en de berichten eveneens uitvoert. Maar dan is het ook niet goed... Het gewoon niet opzij kunnen zetten van de eigen morele principes om te kunnen zien wat goed is voor dat land.
Een persoonlijke brief aan Duterte van een Filipijnse dame. Ze wil dat hij meer gaat doen aan kunst en cultuur. Nou heeft dat niet de hoogste prioriteit voor een land als de Filipijnen lijkt mij, maar ik kan het mis hebben. Zelfs hier in Nederland noemen we dat een linkse hobby en staat het helemaal onderaan de lijst van prioriteiten.
Dear President Duterte,
The details are scant, but there is an agenda to be presented to you based on a National Development Meeting for the Arts Summit that happened on September 5. Sadly, if those kinds of exclusive, by-invitation only meetings continue, then this agenda cannot even begin to represent the arts and culture sectors it promises to speak for.
As a private endeavor by Njel De Mesa, there’s no way to insist that he open up the summit to all cultural workers; he was financially limited to inviting arts and culture organizations and trusted that reps from these groups actually speak for a majority of us in the sectors.
That of course is not true. There is no one organization that can claim to represent a majority of writers or dancers, theater workers or visual artists, musicians or heritage workers, across generations, different media, and various areas of expertise. In fact, the more I think about it, the more I realize that the formality of organizations goes against precisely the freedoms that artistry, creativity, innovation are premised on and which these demand.
The exclusivity crisis
Since I got wind of this summit in mid-August, I’ve asked for a list of representatives for each sector. No list received until now. On August 23, De Mesa invited me to be part of the September 5 summit (no venue yet at that point). That was supposedly the day the agenda would be presented to you, so I asked: what would be the point of commenting on anything at all when there would be no time to even make changes? On September 5, you were off to the ASEAN Summit. The arts development summit happened anyway. I never got another invitation.
I’ve asked for copies of the sectoral proposals that were presented. No reply from Njel, a positive reply from music rep Karl Ramirez, a question from cultural heritage rep Raymond Diamzon: “May I know if the documents <you have> from the sectors you’ve mentioned were voluntarily released to you by their curators?” As of this writing, six days since a summit that purportedly represents arts and cultural workers, none of the proposals have been made public.
Time for inclusivity
Leo Martinez, who was invited to the September 5 event, has since told me that this agenda is only to be presented to you in November.
This gives me hope. Because it means there is time. There is time to actually be more inclusive. To actually include a younger generation of cultural workers, across social classes, beyond organizations and affiliations, beyond friendships and connections. Because this is how this summit is being created: you need to know someone in order to be included.
You said in June, Mr. President, “I would address all Filipinos who want to do something for your country and never had the opportunity because walang nagyayaya sa inyo. Ngayon niyo na gawin kasi ako na (ang presidente).” The exclusivity of this exercise of building an agenda for arts and culture contradicts your promise of inclusivity.
Marami pong hindi nayayaya sa pagbuo ng agenda na ito. Mga artista ng teatro, mga mananayaw, mga manunulat, mga pintor, ilustrador, komikero, mga musikero at kompositor, mga heritage workers, mga direktor ng pelikula at entablado, production staff ng pelikula at teatro, mga manunulat, mga gumagawa ng zines at chapbooks, mga layout artists at book designers, mga museum at gallery workers, mga assistant at apprentice ng artist. I am sure I have missed many others, and all of them – all of us – deserve to be heard.
Real change
Dear Mr. President, if the task is inclusivity towards actually bringing real change to arts and culture, then the first step that needs to be taken is to insist that this does not merely perpetuate the patronage politics that we all already suffer as cultural workers, where the cultural establishment – the bigger names, the organizations, the institutions – are the ones that speak for everyone.
The only way this arts and culture agenda will be truly representative is if it is opened up to all cultural workers, including and especially those who are oppressed and silenced by these bigger names and organizations.
These names and organizations have taken over this agenda from day one. It is time to expand our notion of who the artists and cultural workers are, beyond the confines of these few who have spoken so far.
And because the majority of cultural workers are in fact working to make ends meet, this needs to be a long-drawn out process, a series of meetings that are open to the public, announced on social media, disseminated across the country. This needs to be a respectable, credible process of building upon the gains of the cultural sectors, while being grounded in the injustices that cultural workers face, towards coming up with an agenda that will push for the real changes that we need.
The only way this will happen Mr. President, is if you step in and start funding this exercise. Wrest it out of private hands, and make it a government-funded – therefore publicly-funded – summit. Give us time to come together, despite our differences, beyond patronage and cliquishness. Give all cultural workers the opportunity to engage, because as you said, you are the President who will be open to all of us.
In your inaugural speech, you said, Mr. President: “I was elected to the presidency to serve the entire country. I was not elected to serve the interests of any one person or any group or any one class. I serve every one and not only one.” I wait for that to be true for the majority of cultural workers who have yet to be part of this process.
Bron
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 10:02:25 ]
Dear President Duterte,
The details are scant, but there is an agenda to be presented to you based on a National Development Meeting for the Arts Summit that happened on September 5. Sadly, if those kinds of exclusive, by-invitation only meetings continue, then this agenda cannot even begin to represent the arts and culture sectors it promises to speak for.
As a private endeavor by Njel De Mesa, there’s no way to insist that he open up the summit to all cultural workers; he was financially limited to inviting arts and culture organizations and trusted that reps from these groups actually speak for a majority of us in the sectors.
That of course is not true. There is no one organization that can claim to represent a majority of writers or dancers, theater workers or visual artists, musicians or heritage workers, across generations, different media, and various areas of expertise. In fact, the more I think about it, the more I realize that the formality of organizations goes against precisely the freedoms that artistry, creativity, innovation are premised on and which these demand.
The exclusivity crisis
Since I got wind of this summit in mid-August, I’ve asked for a list of representatives for each sector. No list received until now. On August 23, De Mesa invited me to be part of the September 5 summit (no venue yet at that point). That was supposedly the day the agenda would be presented to you, so I asked: what would be the point of commenting on anything at all when there would be no time to even make changes? On September 5, you were off to the ASEAN Summit. The arts development summit happened anyway. I never got another invitation.
I’ve asked for copies of the sectoral proposals that were presented. No reply from Njel, a positive reply from music rep Karl Ramirez, a question from cultural heritage rep Raymond Diamzon: “May I know if the documents <you have> from the sectors you’ve mentioned were voluntarily released to you by their curators?” As of this writing, six days since a summit that purportedly represents arts and cultural workers, none of the proposals have been made public.
Time for inclusivity
Leo Martinez, who was invited to the September 5 event, has since told me that this agenda is only to be presented to you in November.
This gives me hope. Because it means there is time. There is time to actually be more inclusive. To actually include a younger generation of cultural workers, across social classes, beyond organizations and affiliations, beyond friendships and connections. Because this is how this summit is being created: you need to know someone in order to be included.
You said in June, Mr. President, “I would address all Filipinos who want to do something for your country and never had the opportunity because walang nagyayaya sa inyo. Ngayon niyo na gawin kasi ako na (ang presidente).” The exclusivity of this exercise of building an agenda for arts and culture contradicts your promise of inclusivity.
Marami pong hindi nayayaya sa pagbuo ng agenda na ito. Mga artista ng teatro, mga mananayaw, mga manunulat, mga pintor, ilustrador, komikero, mga musikero at kompositor, mga heritage workers, mga direktor ng pelikula at entablado, production staff ng pelikula at teatro, mga manunulat, mga gumagawa ng zines at chapbooks, mga layout artists at book designers, mga museum at gallery workers, mga assistant at apprentice ng artist. I am sure I have missed many others, and all of them – all of us – deserve to be heard.
Real change
Dear Mr. President, if the task is inclusivity towards actually bringing real change to arts and culture, then the first step that needs to be taken is to insist that this does not merely perpetuate the patronage politics that we all already suffer as cultural workers, where the cultural establishment – the bigger names, the organizations, the institutions – are the ones that speak for everyone.
The only way this arts and culture agenda will be truly representative is if it is opened up to all cultural workers, including and especially those who are oppressed and silenced by these bigger names and organizations.
These names and organizations have taken over this agenda from day one. It is time to expand our notion of who the artists and cultural workers are, beyond the confines of these few who have spoken so far.
And because the majority of cultural workers are in fact working to make ends meet, this needs to be a long-drawn out process, a series of meetings that are open to the public, announced on social media, disseminated across the country. This needs to be a respectable, credible process of building upon the gains of the cultural sectors, while being grounded in the injustices that cultural workers face, towards coming up with an agenda that will push for the real changes that we need.
The only way this will happen Mr. President, is if you step in and start funding this exercise. Wrest it out of private hands, and make it a government-funded – therefore publicly-funded – summit. Give us time to come together, despite our differences, beyond patronage and cliquishness. Give all cultural workers the opportunity to engage, because as you said, you are the President who will be open to all of us.
In your inaugural speech, you said, Mr. President: “I was elected to the presidency to serve the entire country. I was not elected to serve the interests of any one person or any group or any one class. I serve every one and not only one.” I wait for that to be true for the majority of cultural workers who have yet to be part of this process.
Bron
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 10:02:25 ]
Wat cijfers over de zieke staat van de Filipijnen. Het land is dood- en doodziek.
- Een derde van de bevolking verdient nog steeds minder dan 1000 euro per jaar.
- Zowat 50 miljoen Filipino's leven in armoedige huisjes op het platteland. De wolkenkrabbers in het centrum van Manilla contrasteren met de onafzienbare sloppenwijken eromheen. Een stedelijke jungle van golfplaten en plastic is het, geregeerd door jongerenbendes die een gewelddadige hiphopcultuur importeerden uit de Verenigde Staten.
- Het probleem is corruptie en de onduidelijke wetgeving. Naar schatting is 15% van het BNP corrupt geld waar vooral lokale politici gretig aan meehelpen.
- Je kan als buitenlands persoon/bedrijf geen grond kopen of bezitten. Waar ga je dan een fabriek bouwen? Miljarden investeren op land die geleaset wordt? Er is veel potentieel in de Filipijnen maar er is nog een lange weg af te leggen.
- De middenklasse groeit doch alleen in de grote steden. Afwachten wat Duterte ervan maakt. Hij heeft ervaring opgedaan als burgemeester van de moeilijkst te leiden stad van de PH: Davao, Mindanao.
- De PH is en blijft een klassenmaatschappij waar de rijkste families zowat alles bezitten, vooral grond en lokale politiek.
Enorme problemen waar de Filipijnse regering haar handen alleen al jaren en jaren vol aan heeft. En dan kunst durven aansnijden.
Waar precies in de agenda en begroting moet daar ruimte voor gevonden worden? Lef, of ben ik gek? Duterte zal ook wat moeten doen aan de grootgrondbezitters, dus landhervorming, maar dan breekt de oorlog los met de schatrijke oligarchen. Duterte heeft een boer aangetrokken en aangesteld als minister van landhervorming. Hij kan zich op dit punt vinden in de mening van de communistische rebellengroep NPA. De vraag is niet of maar wanneer de eerste startschot afgelost gaat worden. Mijnbouw en drugs en corruptie heeft die al het startschot gelost.
[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 10:37:20 ]
- Een derde van de bevolking verdient nog steeds minder dan 1000 euro per jaar.
- Zowat 50 miljoen Filipino's leven in armoedige huisjes op het platteland. De wolkenkrabbers in het centrum van Manilla contrasteren met de onafzienbare sloppenwijken eromheen. Een stedelijke jungle van golfplaten en plastic is het, geregeerd door jongerenbendes die een gewelddadige hiphopcultuur importeerden uit de Verenigde Staten.
- Het probleem is corruptie en de onduidelijke wetgeving. Naar schatting is 15% van het BNP corrupt geld waar vooral lokale politici gretig aan meehelpen.
- Je kan als buitenlands persoon/bedrijf geen grond kopen of bezitten. Waar ga je dan een fabriek bouwen? Miljarden investeren op land die geleaset wordt? Er is veel potentieel in de Filipijnen maar er is nog een lange weg af te leggen.
- De middenklasse groeit doch alleen in de grote steden. Afwachten wat Duterte ervan maakt. Hij heeft ervaring opgedaan als burgemeester van de moeilijkst te leiden stad van de PH: Davao, Mindanao.
- De PH is en blijft een klassenmaatschappij waar de rijkste families zowat alles bezitten, vooral grond en lokale politiek.
Enorme problemen waar de Filipijnse regering haar handen alleen al jaren en jaren vol aan heeft. En dan kunst durven aansnijden.
Waar precies in de agenda en begroting moet daar ruimte voor gevonden worden? Lef, of ben ik gek? Duterte zal ook wat moeten doen aan de grootgrondbezitters, dus landhervorming, maar dan breekt de oorlog los met de schatrijke oligarchen. Duterte heeft een boer aangetrokken en aangesteld als minister van landhervorming. Hij kan zich op dit punt vinden in de mening van de communistische rebellengroep NPA. De vraag is niet of maar wanneer de eerste startschot afgelost gaat worden. Mijnbouw en drugs en corruptie heeft die al het startschot gelost.[ Bericht 1% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 10:37:20 ]
nou het ging mij meer om de terminologie hoorquote:
[..]
Wat wil je nou? Pakt hij de corruptie aan, is het alsnog niet goed. Volgens jullie zou hij moeten inzetten op maatregelen om de situatie in zijn land permanent te verbeteren. Één van de grootste pilaren daarin is het aanpakken van corruptie.
Wat de man ook doet, het kan nooit op goedkeuring rekenen van de notenkaas etende, rode wijn slurpende moraalridders op Fok!. Af en toe wat loze kreten over zogeheten "alternatieven". Die hij blijkens zijn programma en de berichten eveneens uitvoert. Maar dan is het ook niet goed... Het gewoon niet opzij kunnen zetten van de eigen morele principes om te kunnen zien wat goed is voor dat land.
, prima dat hij corruptie aanpakt, wel volgens zijn eigen regels en ik stel er wat vraagtekens bij
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Vijf redenen waarom de nieuwe Filipijnse president Duterte geen 'Filipijnse Trump' is
Op 30 juni zal Rodrigo Duterte de eed afleggen als president van de Filipijnen. Toen hij begin mei de presidentsverkiezingen won, was de commentaar in de internationale pers niet mals. Hij werd vergeleken met de flamboyante, Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump en weggezet als een Filipijnse versie op steroïden.
De aandacht ging vooral naar de krachttermen die hij te pas en te onpas gebruikt, naar zijn dikwijls zeer uitgesproken standpunten die zelden op een verfijnde manier verwoord worden en naar zijn ronduit misplaatste en smakeloze grappen. Hij veinsde verontwaardiging dat hij niet werd uitgenodigd voor een groepsverkrachting; hij zou de baai van Manilla dempen met lichamen van drugsdealers; noemde de Paus een hoerenzoon en meer van dat fraais.
Over alle negatieve kritiek die men op Duterte kan maken, hoeven we het hier dus niet te hebben. De gebeurtenissen van de afgelopen weken laten toe om een meer genuanceerd portret te schetsen. Laat ons hier dus even inzoomen op vijf redenen waarom miljoenen vooral arme Filipino's hun hoop hebben gesteld op president Duterte en waarom zij nu uitkijken naar zijn presidentschap.
1. Duterte kiest voor een boer als minister van landhervorming
De aanstelling van Rafael “Ka Paeng” Mariano tot minister van landhervorming is een geste waarvan de symboliek nauwelijks te overschatten is. De Filipijnse republiek is altijd al een schouwspel geweest waarin de ene elitaire familie de andere aflost aan de macht. Boeren of arbeiders hebben daarin nog nooit een rol van betekenis gespeeld.
Een derde van de beroepsbevolking is nochtans actief in de landbouw en een meerderheid van die Filipijnse boeren is geen eigenaar van de grond die ze bewerken. Het landhervormingsprogramma dat de Filipijnse overheid eind jaren '80 lanceerde heeft daar nauwelijks verandering in gebracht. Grootgrondbezit is nog altijd een keiharde realiteit op het Filipijnse platteland.
Ka Paeng – het voorvoegsel 'ka' staat voor kameraad, 'Paeng' is een roepnaam – is een levende legende in de Filipijnse boerenstrijd. Hij heeft meer protestacties geleid tegen het ministerie van landhervorming dan gelijk welke andere Filipijnse boerenleider. Als voorzitter van de meest militante boerenvakbond, KMP, heeft hij zich altijd verzet tegen het landhervormingsprogramma van de overheid dat volgens hem enkel de grootgrondbezitters en de multinationals ten goede is gekomen.
Wat Ka Paeng echt zal kunnen realiseren als minister voor landhervorming is onduidelijk. Momenteel heeft de overheid geen actief landhervormingsprogramma meer. Hij heeft al gezegd dat hij in de eerste plaats een onderzoek wil naar de huidige landverdeling in het land. Bovendien zwoer hij al dat er onder zijn ministerschap geen arme boeren van hun land zouden worden verdreven.
Duterte toonde zich trouwens ook op andere vlakken al een bondgenoot van de kleine boeren. Zo wil hij de lokale markt ondersteunen zodat het land geen rijst of andere landbouwgewassen uit het buitenland moet invoeren. De Filipijnen was ooit zelfvoorzienend voor rijst maar werd een netto importeur sinds de Wereldhandelsorganisatie in voege kwam. Hij sprak zich ook uit tegen de conversie van landbouwgrond van kleine boeren naar plantages en andere grootschalige landbouwproductie.
2. Duterte schrikt er niet voor terug om in te gaan tegen de multinationals
Duterte komt van het zuidelijke eiland Mindanao waar in de voorbije jaren de strijd tussen de inheemse bevolking, de Lumad, en de grote mijnbouwmultinationals op de spits werd gedreven. In 2015 documenteerde de internationale mensenrechtenorganisatie Global Witness niet minder dan 22 moorden op Lumad omwille van hun activisme tegen multinationale ondernemingen.
In zijn overwinningsspeech legde Duterte meteen de vinger op de wonde: “Het probleem met grote mijnbedrijven is dat ze ons land vernielen. Alle grootschalige mijnbouw moet stoppen.” Hij is van mening dat mijnbouw aan alle Filipino's zou moeten ten goede komen. Deze uitspraken vielen uiteraard in goede aarde bij de inheemsen en de milieubeweging. Bovendien benoemde hij Gina Lopez, een bekende milieuactiviste en tegenstandster van grootschalige mijnbouw, aan het hoofd van het ministerie van milieu en natuurlijke rijkdom.
Maar ook zijn uitspraken over de arbeidswetgeving en zijn benoemingen aan het hoofd van het ministerie van arbeid worden met argusogen gevolgd in de hoofdkwartieren van multinationals. Tijdens de campagne sprak hij zich al uit tegen de trend tot onderaanneming. Bovendien benoemde hij een vakbondsleider van de progressieve vakbond KMU, Joel Maglungsod, tot onderminister van arbeid. Die heeft alvast beloofd dat hij ervoor gaat zorgen dat de regelgeving op de onderaanneming grondig herzien zal worden. Het onderbrengen van lokale productie in onderaanneming is immers een beproefde truc van multinationals om kosten te besparen, lonen te drukken en de vakbonden te ontlopen.
3. Duterte wil openbare dienstverlening en sociale bescherming uitbouwen
Sinds 1988 is Duterte bijna onafgebroken de sterke man van Davao City, met 1,6 miljoen inwoners de derde grootste stad van de Filipijnen. In deze periode moest hij twee keer de burgemeesterssjerp aan een rivaal laten omwille van de beperkingen op het aantal opeenvolgende mandaten. Sinds 2001 omzeilt hij die beperking door het mandaat van burgemeester af te wisselen met zijn dochter Sara. De bevolking van de stad kan zich Davao nog nauwelijks voorstellen zonder Duterte aan het roer. Momenteel is zijn dochter Sara Duterte (38 jaar) burgemeester van Davao City.
Zijn succes in de lokale politiek is onder andere een gevolg van zijn prioriteit voor sociale dienstverlening en diezelfde prioriteiten nam hij mee naar het nationale niveau. Duterte vermeldde tijdens de presidentscampagne landbouw, onderwijs en gezondheidszorg als zijn top 3 belangrijkste begrotingsposten. Zo wil hij bijvoorbeeld dat elk hospitaal, ook de meest luxueuze private ziekenhuizen, een bepaald deel van de capaciteit ter beschikking moet houden voor arme patiënten, op kosten van de staat.
Geld is er genoeg, volgens Duterte. Hij verwijst onder andere naar de 'sin taxes', de taks op tabaksproducten en alcoholische dranken. Maar hij wil ook de inkomsten uit loterijen en casino's grotendeels aanwenden voor onderwijs en gezondheidszorg. Een andere concrete maatregel die hij aankondigde is een spectaculaire verhoging van de pensioenen die uitbetaald worden door het officiële pensioensysteem.
Hij nam ook stelling in tegen de verdrijving van krottenwijkbewoners zonder hervestiging. Hij plant 'satellietsteden' waar voldoende werkgelegenheid moet zijn alvorens er mensen heen worden gebracht. Dit kadert in een langetermijnvisie om miljoenenstad Manilla te ontlasten door het platteland te ontwikkelen.
Ook in de sociale sfeer deed hij trouwens een interessant benoeming. De portefeuille van sociale zaken en welzijn ging naar Judy Taguiwalo, een feministisch activiste en professor aan de University of the Philippines. Voor haar academische carrière was ze één van de leidsters van het verzet tegen dictator Marcos. Daarvoor ging ze tweemaal de gevangenis in. De eerste keer wist ze te ontsnappen en de tweede keer bracht ze er een kind ter wereld. Kort na haar benoeming deed de 'mugshot' van de jonge Judy, 43 jaar geleden bij haar eerste arrestatie, de ronde op de sociale media om haar street credibility te onderstrepen. “A woman's place is in the struggle,” is nog altijd haar lijfspreuk.
4. Duterte gaat voor vrede in plaats van confrontatie
Meteen na zijn verkiezing stak Duterte een hand uit naar de Communistische Partij van de Filipijnen en naar het Nationaal Democratisch Front, dat al bijna 50 jaar een brede revolutionaire beweging aanstuurt en via het New People's Army een gewapende strijd voert op het platteland van de Filipijnen. Het is geweten dat Duterte goede contacten heeft met de communistische guerrilla op Mindanao. Als burgemeester werd hij regelmatig opgetrommeld om in de bergen van Mindanao de vrijlating van gevangen genomen soldaten of politiemannen te organiseren.
De titel van Duterte's televisieprogramma op de lokale TV was trouwens “Gikan sa Masa, Para sa Masa”, een vertaling van één van de fameuze citaten van Mao Tse-tung. “From the masses, to the masses,” was ook het motto van Duterte's campagneleiding, die de verkiezingscampagne meer uitbouwde als een massabeweging dan als een politieke campagne. Nochtans werd zijn gooi naar het presidentschap niet gesteund door de communisten, noch door parlementair links. Zij steunden een andere kandidate.
Dat weerhield Duterte er dus niet van om kort na zijn verkiezingsoverwinning al een onderhandelingspanel op de been te brengen om de vredesonderhandelingen met de revolutionaire beweging nieuw leven in te blazen. Inmiddels is er al een eerste verkennende ronde achter de rug – in Oslo, onder auspiciën van de Noorse regering – en werd een agenda opgemaakt voor vredesonderhandelingen die in juli van start moeten gaan. Duterte beloofde om intussen alvast te ijveren voor de vrijlating van de politieke gevangenen.
Deze plotse stroomversnelling is opmerkelijk aangezien de vredesonderhandelingen met het Nationaal Democratisch Front al meer dan vijftien jaar in het slop zitten. Onder de vorige president, Noynoy Aquino, en diens voorgangster, Gloria Macapagal-Arroyo, werd altijd een harde, militaristische lijn aangehouden tegenover de guerrilla. Het onderscheid tussen legaal en gewapend verzet werd daarbij door de overheid bewust vervaagd. De aanhoudende politieke moorden zijn daarvan het gevolg.
De toenadering tussen Duterte en het Nationaal Democratisch Front doet nu de hoop rijzen voor een verbetering van de mensenrechtensituatie. Bovendien laat Duterte ook niet na om er op te wijzen dat de oorzaak van het gewapend verzet ligt in de sociale onrechtvaardigheid. Hij is er zich dus van bewust dat hij ook iets zal moeten doen aan die grondoorzaken, en toont zich bereid om met de communisten te onderhandelen over sociale en economische hervormingen.
Ook ten opzichte van het gewapende moslimverzet in Mindanao is Duterte een bruggenbouwer. Het Moro Islamic Liberation Front was goed op weg om een vredesakkoord te sluiten met de regering van president Aquino, tot een vuurgevecht waarbij tientallen doden vielen, begin vorig jaar stokken in de wielen stak. Bovendien is er ook de rivaliserende islamitische verzetsgroep, het Moro National Liberation Front, dat dit akkoord met hun rivalen juist afwees. Duterte heeft goede contacten met beide, ging al praten met hun leiders en beloofde ook met hen zo vlug mogelijk aan tafel te gaan zitten.
5. Duterte wil een onafhankelijk buitenlands beleid voeren
Duterte een Filipijnse Trump? Die idee strookt ook al niet met 's mans ideeën over het buitenlands beleid van zijn land. Als ex-kolonie van de Verenigde Staten is de Filipijnen sinds de onafhankelijkheid in 1946 altijd een hondstrouwe bondgenoot geweest. Het land is ook een schakel in de militaire afschrikkingsgordel die de VS rond China aanleggen. Het territoriaal conflict tussen China en verschillende buurlanden over enkele eilanden in de Zuid-Chinese Zee komt in die strategie niet ongelegen.
“Onze politieke koers in dit conflict zal enkel gebaseerd zijn op de Filipijnse belangen,” verklaarde Duterte over dit conflict. Voor alle duidelijkheid voegde hij eraan toe dat hij niet van plan is om zijn houding ten opzichte van China te laten dicteren door de VS. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft Duterte trouwens al opmerkelijk verzoenende taal gesproken tegenover China.
Dat Duterte niet bang is om de VS tegen te spreken toonde hij al als burgemeester van Davao. Bij een bizar incident in 2002 was hij de enige Filipijnse beleidsmaker die protesteerde toen Amerikaanse FBI-agenten een landgenoot evacueerden uit een ziekenhuis in zijn stad. De man ontsnapte aldus aan vervolging, want hij werd er onder politiebewaking verpleegd nadat hij gewond raakte bij een ontploffing in zijn hotelkamer waar hij explosieven had opgeslaan.
Recent verbood hij het Amerikaanse leger, dat zeer actief is op Mindanao, om gebruik te maken van de luchthaven van zijn stad voor vluchten met drones. Het zijn maar twee van de incidenten die hem weinig geliefd maken in Washington. Het is ongezien voor een Filipijnse president.
Duterte als een Filipijnse Trump wegzetten is dus ongepast. Behalve de onweerstaanbare drang om onconventionele en controversiële uitspraken te doen, heeft hij weinig gemeen met de Amerikaanse presidentskandidaat. Of hij de grote verwachtingen van de 'masa' kan waarmaken, blijft echter koffiedik kijken.
Het enigma Duterte is echter niet gespeend van tegenstrijdigheden. Hij benoemt Ka Paeng als minister van landhervorming, maar zijn campagne werd wel gefinancierd door grootgrondbezitter Antonio Floirendo, de koning van de bananenplantages. Hij spreekt zich uit tegen onderaanneming en benoemt een vakbondsman van KMU, maar in thuisstad Davao gaat zijn zoon (en vice-burgemeester) Paolo de confrontatie aan met stakers van diezelfde vakbond die een reguliere tewerkstelling eisen van een Japanse firma.
Duterte zou niet de eerste Filipijnse president zijn die zijn verkiezingsbeloften niet nakomt en die de 'massa' teleurstelt. Maar tegelijkertijd zijn vele van zijn initiële beleidsdaden zo verschillend van al zijn voorgangers dat het onredelijk zou zijn om hem niet het voordeel van de twijfel te geven.
Bron
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 11:47:37 ]
Op 30 juni zal Rodrigo Duterte de eed afleggen als president van de Filipijnen. Toen hij begin mei de presidentsverkiezingen won, was de commentaar in de internationale pers niet mals. Hij werd vergeleken met de flamboyante, Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump en weggezet als een Filipijnse versie op steroïden.
De aandacht ging vooral naar de krachttermen die hij te pas en te onpas gebruikt, naar zijn dikwijls zeer uitgesproken standpunten die zelden op een verfijnde manier verwoord worden en naar zijn ronduit misplaatste en smakeloze grappen. Hij veinsde verontwaardiging dat hij niet werd uitgenodigd voor een groepsverkrachting; hij zou de baai van Manilla dempen met lichamen van drugsdealers; noemde de Paus een hoerenzoon en meer van dat fraais.
Over alle negatieve kritiek die men op Duterte kan maken, hoeven we het hier dus niet te hebben. De gebeurtenissen van de afgelopen weken laten toe om een meer genuanceerd portret te schetsen. Laat ons hier dus even inzoomen op vijf redenen waarom miljoenen vooral arme Filipino's hun hoop hebben gesteld op president Duterte en waarom zij nu uitkijken naar zijn presidentschap.
1. Duterte kiest voor een boer als minister van landhervorming
De aanstelling van Rafael “Ka Paeng” Mariano tot minister van landhervorming is een geste waarvan de symboliek nauwelijks te overschatten is. De Filipijnse republiek is altijd al een schouwspel geweest waarin de ene elitaire familie de andere aflost aan de macht. Boeren of arbeiders hebben daarin nog nooit een rol van betekenis gespeeld.
Een derde van de beroepsbevolking is nochtans actief in de landbouw en een meerderheid van die Filipijnse boeren is geen eigenaar van de grond die ze bewerken. Het landhervormingsprogramma dat de Filipijnse overheid eind jaren '80 lanceerde heeft daar nauwelijks verandering in gebracht. Grootgrondbezit is nog altijd een keiharde realiteit op het Filipijnse platteland.
Ka Paeng – het voorvoegsel 'ka' staat voor kameraad, 'Paeng' is een roepnaam – is een levende legende in de Filipijnse boerenstrijd. Hij heeft meer protestacties geleid tegen het ministerie van landhervorming dan gelijk welke andere Filipijnse boerenleider. Als voorzitter van de meest militante boerenvakbond, KMP, heeft hij zich altijd verzet tegen het landhervormingsprogramma van de overheid dat volgens hem enkel de grootgrondbezitters en de multinationals ten goede is gekomen.
Wat Ka Paeng echt zal kunnen realiseren als minister voor landhervorming is onduidelijk. Momenteel heeft de overheid geen actief landhervormingsprogramma meer. Hij heeft al gezegd dat hij in de eerste plaats een onderzoek wil naar de huidige landverdeling in het land. Bovendien zwoer hij al dat er onder zijn ministerschap geen arme boeren van hun land zouden worden verdreven.
Duterte toonde zich trouwens ook op andere vlakken al een bondgenoot van de kleine boeren. Zo wil hij de lokale markt ondersteunen zodat het land geen rijst of andere landbouwgewassen uit het buitenland moet invoeren. De Filipijnen was ooit zelfvoorzienend voor rijst maar werd een netto importeur sinds de Wereldhandelsorganisatie in voege kwam. Hij sprak zich ook uit tegen de conversie van landbouwgrond van kleine boeren naar plantages en andere grootschalige landbouwproductie.
2. Duterte schrikt er niet voor terug om in te gaan tegen de multinationals
Duterte komt van het zuidelijke eiland Mindanao waar in de voorbije jaren de strijd tussen de inheemse bevolking, de Lumad, en de grote mijnbouwmultinationals op de spits werd gedreven. In 2015 documenteerde de internationale mensenrechtenorganisatie Global Witness niet minder dan 22 moorden op Lumad omwille van hun activisme tegen multinationale ondernemingen.
In zijn overwinningsspeech legde Duterte meteen de vinger op de wonde: “Het probleem met grote mijnbedrijven is dat ze ons land vernielen. Alle grootschalige mijnbouw moet stoppen.” Hij is van mening dat mijnbouw aan alle Filipino's zou moeten ten goede komen. Deze uitspraken vielen uiteraard in goede aarde bij de inheemsen en de milieubeweging. Bovendien benoemde hij Gina Lopez, een bekende milieuactiviste en tegenstandster van grootschalige mijnbouw, aan het hoofd van het ministerie van milieu en natuurlijke rijkdom.
Maar ook zijn uitspraken over de arbeidswetgeving en zijn benoemingen aan het hoofd van het ministerie van arbeid worden met argusogen gevolgd in de hoofdkwartieren van multinationals. Tijdens de campagne sprak hij zich al uit tegen de trend tot onderaanneming. Bovendien benoemde hij een vakbondsleider van de progressieve vakbond KMU, Joel Maglungsod, tot onderminister van arbeid. Die heeft alvast beloofd dat hij ervoor gaat zorgen dat de regelgeving op de onderaanneming grondig herzien zal worden. Het onderbrengen van lokale productie in onderaanneming is immers een beproefde truc van multinationals om kosten te besparen, lonen te drukken en de vakbonden te ontlopen.
3. Duterte wil openbare dienstverlening en sociale bescherming uitbouwen
Sinds 1988 is Duterte bijna onafgebroken de sterke man van Davao City, met 1,6 miljoen inwoners de derde grootste stad van de Filipijnen. In deze periode moest hij twee keer de burgemeesterssjerp aan een rivaal laten omwille van de beperkingen op het aantal opeenvolgende mandaten. Sinds 2001 omzeilt hij die beperking door het mandaat van burgemeester af te wisselen met zijn dochter Sara. De bevolking van de stad kan zich Davao nog nauwelijks voorstellen zonder Duterte aan het roer. Momenteel is zijn dochter Sara Duterte (38 jaar) burgemeester van Davao City.
Zijn succes in de lokale politiek is onder andere een gevolg van zijn prioriteit voor sociale dienstverlening en diezelfde prioriteiten nam hij mee naar het nationale niveau. Duterte vermeldde tijdens de presidentscampagne landbouw, onderwijs en gezondheidszorg als zijn top 3 belangrijkste begrotingsposten. Zo wil hij bijvoorbeeld dat elk hospitaal, ook de meest luxueuze private ziekenhuizen, een bepaald deel van de capaciteit ter beschikking moet houden voor arme patiënten, op kosten van de staat.
Geld is er genoeg, volgens Duterte. Hij verwijst onder andere naar de 'sin taxes', de taks op tabaksproducten en alcoholische dranken. Maar hij wil ook de inkomsten uit loterijen en casino's grotendeels aanwenden voor onderwijs en gezondheidszorg. Een andere concrete maatregel die hij aankondigde is een spectaculaire verhoging van de pensioenen die uitbetaald worden door het officiële pensioensysteem.
Hij nam ook stelling in tegen de verdrijving van krottenwijkbewoners zonder hervestiging. Hij plant 'satellietsteden' waar voldoende werkgelegenheid moet zijn alvorens er mensen heen worden gebracht. Dit kadert in een langetermijnvisie om miljoenenstad Manilla te ontlasten door het platteland te ontwikkelen.
Ook in de sociale sfeer deed hij trouwens een interessant benoeming. De portefeuille van sociale zaken en welzijn ging naar Judy Taguiwalo, een feministisch activiste en professor aan de University of the Philippines. Voor haar academische carrière was ze één van de leidsters van het verzet tegen dictator Marcos. Daarvoor ging ze tweemaal de gevangenis in. De eerste keer wist ze te ontsnappen en de tweede keer bracht ze er een kind ter wereld. Kort na haar benoeming deed de 'mugshot' van de jonge Judy, 43 jaar geleden bij haar eerste arrestatie, de ronde op de sociale media om haar street credibility te onderstrepen. “A woman's place is in the struggle,” is nog altijd haar lijfspreuk.
4. Duterte gaat voor vrede in plaats van confrontatie
Meteen na zijn verkiezing stak Duterte een hand uit naar de Communistische Partij van de Filipijnen en naar het Nationaal Democratisch Front, dat al bijna 50 jaar een brede revolutionaire beweging aanstuurt en via het New People's Army een gewapende strijd voert op het platteland van de Filipijnen. Het is geweten dat Duterte goede contacten heeft met de communistische guerrilla op Mindanao. Als burgemeester werd hij regelmatig opgetrommeld om in de bergen van Mindanao de vrijlating van gevangen genomen soldaten of politiemannen te organiseren.
De titel van Duterte's televisieprogramma op de lokale TV was trouwens “Gikan sa Masa, Para sa Masa”, een vertaling van één van de fameuze citaten van Mao Tse-tung. “From the masses, to the masses,” was ook het motto van Duterte's campagneleiding, die de verkiezingscampagne meer uitbouwde als een massabeweging dan als een politieke campagne. Nochtans werd zijn gooi naar het presidentschap niet gesteund door de communisten, noch door parlementair links. Zij steunden een andere kandidate.
Dat weerhield Duterte er dus niet van om kort na zijn verkiezingsoverwinning al een onderhandelingspanel op de been te brengen om de vredesonderhandelingen met de revolutionaire beweging nieuw leven in te blazen. Inmiddels is er al een eerste verkennende ronde achter de rug – in Oslo, onder auspiciën van de Noorse regering – en werd een agenda opgemaakt voor vredesonderhandelingen die in juli van start moeten gaan. Duterte beloofde om intussen alvast te ijveren voor de vrijlating van de politieke gevangenen.
Deze plotse stroomversnelling is opmerkelijk aangezien de vredesonderhandelingen met het Nationaal Democratisch Front al meer dan vijftien jaar in het slop zitten. Onder de vorige president, Noynoy Aquino, en diens voorgangster, Gloria Macapagal-Arroyo, werd altijd een harde, militaristische lijn aangehouden tegenover de guerrilla. Het onderscheid tussen legaal en gewapend verzet werd daarbij door de overheid bewust vervaagd. De aanhoudende politieke moorden zijn daarvan het gevolg.
De toenadering tussen Duterte en het Nationaal Democratisch Front doet nu de hoop rijzen voor een verbetering van de mensenrechtensituatie. Bovendien laat Duterte ook niet na om er op te wijzen dat de oorzaak van het gewapend verzet ligt in de sociale onrechtvaardigheid. Hij is er zich dus van bewust dat hij ook iets zal moeten doen aan die grondoorzaken, en toont zich bereid om met de communisten te onderhandelen over sociale en economische hervormingen.
Ook ten opzichte van het gewapende moslimverzet in Mindanao is Duterte een bruggenbouwer. Het Moro Islamic Liberation Front was goed op weg om een vredesakkoord te sluiten met de regering van president Aquino, tot een vuurgevecht waarbij tientallen doden vielen, begin vorig jaar stokken in de wielen stak. Bovendien is er ook de rivaliserende islamitische verzetsgroep, het Moro National Liberation Front, dat dit akkoord met hun rivalen juist afwees. Duterte heeft goede contacten met beide, ging al praten met hun leiders en beloofde ook met hen zo vlug mogelijk aan tafel te gaan zitten.
5. Duterte wil een onafhankelijk buitenlands beleid voeren
Duterte een Filipijnse Trump? Die idee strookt ook al niet met 's mans ideeën over het buitenlands beleid van zijn land. Als ex-kolonie van de Verenigde Staten is de Filipijnen sinds de onafhankelijkheid in 1946 altijd een hondstrouwe bondgenoot geweest. Het land is ook een schakel in de militaire afschrikkingsgordel die de VS rond China aanleggen. Het territoriaal conflict tussen China en verschillende buurlanden over enkele eilanden in de Zuid-Chinese Zee komt in die strategie niet ongelegen.
“Onze politieke koers in dit conflict zal enkel gebaseerd zijn op de Filipijnse belangen,” verklaarde Duterte over dit conflict. Voor alle duidelijkheid voegde hij eraan toe dat hij niet van plan is om zijn houding ten opzichte van China te laten dicteren door de VS. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft Duterte trouwens al opmerkelijk verzoenende taal gesproken tegenover China.
Dat Duterte niet bang is om de VS tegen te spreken toonde hij al als burgemeester van Davao. Bij een bizar incident in 2002 was hij de enige Filipijnse beleidsmaker die protesteerde toen Amerikaanse FBI-agenten een landgenoot evacueerden uit een ziekenhuis in zijn stad. De man ontsnapte aldus aan vervolging, want hij werd er onder politiebewaking verpleegd nadat hij gewond raakte bij een ontploffing in zijn hotelkamer waar hij explosieven had opgeslaan.
Recent verbood hij het Amerikaanse leger, dat zeer actief is op Mindanao, om gebruik te maken van de luchthaven van zijn stad voor vluchten met drones. Het zijn maar twee van de incidenten die hem weinig geliefd maken in Washington. Het is ongezien voor een Filipijnse president.
Duterte als een Filipijnse Trump wegzetten is dus ongepast. Behalve de onweerstaanbare drang om onconventionele en controversiële uitspraken te doen, heeft hij weinig gemeen met de Amerikaanse presidentskandidaat. Of hij de grote verwachtingen van de 'masa' kan waarmaken, blijft echter koffiedik kijken.
Het enigma Duterte is echter niet gespeend van tegenstrijdigheden. Hij benoemt Ka Paeng als minister van landhervorming, maar zijn campagne werd wel gefinancierd door grootgrondbezitter Antonio Floirendo, de koning van de bananenplantages. Hij spreekt zich uit tegen onderaanneming en benoemt een vakbondsman van KMU, maar in thuisstad Davao gaat zijn zoon (en vice-burgemeester) Paolo de confrontatie aan met stakers van diezelfde vakbond die een reguliere tewerkstelling eisen van een Japanse firma.
Duterte zou niet de eerste Filipijnse president zijn die zijn verkiezingsbeloften niet nakomt en die de 'massa' teleurstelt. Maar tegelijkertijd zijn vele van zijn initiële beleidsdaden zo verschillend van al zijn voorgangers dat het onredelijk zou zijn om hem niet het voordeel van de twijfel te geven.
Bron
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 11-09-2016 11:47:37 ]
Een Chinese drugskeizer die miljoenen euro's heeft gemaakt met het verspreiden en verkopen van Meth in de Filipijnen en 5 van zijn metgezellen hebben levenslang gekregen. In de kraag gevat door anti-drugsagenten.
Filipino-Chinese drugslord gets life sentence
Filipino-Chinese drugslord gets life sentence
Zie je, het wordt keihard aangepakt en nu langs de rechtstaat.quote:
Een Chinese drugskeizer die miljoenen euro's heeft gemaakt met het verspreiden en verkopen van Meth in de Filipijnen en 5 van zijn metgezellen hebben levenslang gekregen. In de kraag gevat door anti-drugsagenten.
Filipino-Chinese drugslord gets life sentence
Mensen die dit helemaal lezen kun je op 1 hand tellen. Wat een aids aan lange artikelen is deze reeks.quote:
Vijf redenen waarom de nieuwe Filipijnse president Duterte geen 'Filipijnse Trump' is
[ afbeelding ]
Op 30 juni zal Rodrigo Duterte de eed afleggen als president van de Filipijnen. Toen hij begin mei de presidentsverkiezingen won, was de commentaar in de internationale pers niet mals. Hij werd vergeleken met de flamboyante, Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump en weggezet als een Filipijnse versie op steroïden.
De aandacht ging vooral naar de krachttermen die hij te pas en te onpas gebruikt, naar zijn dikwijls zeer uitgesproken standpunten die zelden op een verfijnde manier verwoord worden en naar zijn ronduit misplaatste en smakeloze grappen. Hij veinsde verontwaardiging dat hij niet werd uitgenodigd voor een groepsverkrachting; hij zou de baai van Manilla dempen met lichamen van drugsdealers; noemde de Paus een hoerenzoon en meer van dat fraais.
Over alle negatieve kritiek die men op Duterte kan maken, hoeven we het hier dus niet te hebben. De gebeurtenissen van de afgelopen weken laten toe om een meer genuanceerd portret te schetsen. Laat ons hier dus even inzoomen op vijf redenen waarom miljoenen vooral arme Filipino's hun hoop hebben gesteld op president Duterte en waarom zij nu uitkijken naar zijn presidentschap.
1. Duterte kiest voor een boer als minister van landhervorming
De aanstelling van Rafael “Ka Paeng” Mariano tot minister van landhervorming is een geste waarvan de symboliek nauwelijks te overschatten is. De Filipijnse republiek is altijd al een schouwspel geweest waarin de ene elitaire familie de andere aflost aan de macht. Boeren of arbeiders hebben daarin nog nooit een rol van betekenis gespeeld.
Een derde van de beroepsbevolking is nochtans actief in de landbouw en een meerderheid van die Filipijnse boeren is geen eigenaar van de grond die ze bewerken. Het landhervormingsprogramma dat de Filipijnse overheid eind jaren '80 lanceerde heeft daar nauwelijks verandering in gebracht. Grootgrondbezit is nog altijd een keiharde realiteit op het Filipijnse platteland.
Ka Paeng – het voorvoegsel 'ka' staat voor kameraad, 'Paeng' is een roepnaam – is een levende legende in de Filipijnse boerenstrijd. Hij heeft meer protestacties geleid tegen het ministerie van landhervorming dan gelijk welke andere Filipijnse boerenleider. Als voorzitter van de meest militante boerenvakbond, KMP, heeft hij zich altijd verzet tegen het landhervormingsprogramma van de overheid dat volgens hem enkel de grootgrondbezitters en de multinationals ten goede is gekomen.
Wat Ka Paeng echt zal kunnen realiseren als minister voor landhervorming is onduidelijk. Momenteel heeft de overheid geen actief landhervormingsprogramma meer. Hij heeft al gezegd dat hij in de eerste plaats een onderzoek wil naar de huidige landverdeling in het land. Bovendien zwoer hij al dat er onder zijn ministerschap geen arme boeren van hun land zouden worden verdreven.
Duterte toonde zich trouwens ook op andere vlakken al een bondgenoot van de kleine boeren. Zo wil hij de lokale markt ondersteunen zodat het land geen rijst of andere landbouwgewassen uit het buitenland moet invoeren. De Filipijnen was ooit zelfvoorzienend voor rijst maar werd een netto importeur sinds de Wereldhandelsorganisatie in voege kwam. Hij sprak zich ook uit tegen de conversie van landbouwgrond van kleine boeren naar plantages en andere grootschalige landbouwproductie.
2. Duterte schrikt er niet voor terug om in te gaan tegen de multinationals
Duterte komt van het zuidelijke eiland Mindanao waar in de voorbije jaren de strijd tussen de inheemse bevolking, de Lumad, en de grote mijnbouwmultinationals op de spits werd gedreven. In 2015 documenteerde de internationale mensenrechtenorganisatie Global Witness niet minder dan 22 moorden op Lumad omwille van hun activisme tegen multinationale ondernemingen.
In zijn overwinningsspeech legde Duterte meteen de vinger op de wonde: “Het probleem met grote mijnbedrijven is dat ze ons land vernielen. Alle grootschalige mijnbouw moet stoppen.” Hij is van mening dat mijnbouw aan alle Filipino's zou moeten ten goede komen. Deze uitspraken vielen uiteraard in goede aarde bij de inheemsen en de milieubeweging. Bovendien benoemde hij Gina Lopez, een bekende milieuactiviste en tegenstandster van grootschalige mijnbouw, aan het hoofd van het ministerie van milieu en natuurlijke rijkdom.
Maar ook zijn uitspraken over de arbeidswetgeving en zijn benoemingen aan het hoofd van het ministerie van arbeid worden met argusogen gevolgd in de hoofdkwartieren van multinationals. Tijdens de campagne sprak hij zich al uit tegen de trend tot onderaanneming. Bovendien benoemde hij een vakbondsleider van de progressieve vakbond KMU, Joel Maglungsod, tot onderminister van arbeid. Die heeft alvast beloofd dat hij ervoor gaat zorgen dat de regelgeving op de onderaanneming grondig herzien zal worden. Het onderbrengen van lokale productie in onderaanneming is immers een beproefde truc van multinationals om kosten te besparen, lonen te drukken en de vakbonden te ontlopen.
3. Duterte wil openbare dienstverlening en sociale bescherming uitbouwen
Sinds 1988 is Duterte bijna onafgebroken de sterke man van Davao City, met 1,6 miljoen inwoners de derde grootste stad van de Filipijnen. In deze periode moest hij twee keer de burgemeesterssjerp aan een rivaal laten omwille van de beperkingen op het aantal opeenvolgende mandaten. Sinds 2001 omzeilt hij die beperking door het mandaat van burgemeester af te wisselen met zijn dochter Sara. De bevolking van de stad kan zich Davao nog nauwelijks voorstellen zonder Duterte aan het roer. Momenteel is zijn dochter Sara Duterte (38 jaar) burgemeester van Davao City.
Zijn succes in de lokale politiek is onder andere een gevolg van zijn prioriteit voor sociale dienstverlening en diezelfde prioriteiten nam hij mee naar het nationale niveau. Duterte vermeldde tijdens de presidentscampagne landbouw, onderwijs en gezondheidszorg als zijn top 3 belangrijkste begrotingsposten. Zo wil hij bijvoorbeeld dat elk hospitaal, ook de meest luxueuze private ziekenhuizen, een bepaald deel van de capaciteit ter beschikking moet houden voor arme patiënten, op kosten van de staat.
Geld is er genoeg, volgens Duterte. Hij verwijst onder andere naar de 'sin taxes', de taks op tabaksproducten en alcoholische dranken. Maar hij wil ook de inkomsten uit loterijen en casino's grotendeels aanwenden voor onderwijs en gezondheidszorg. Een andere concrete maatregel die hij aankondigde is een spectaculaire verhoging van de pensioenen die uitbetaald worden door het officiële pensioensysteem.
Hij nam ook stelling in tegen de verdrijving van krottenwijkbewoners zonder hervestiging. Hij plant 'satellietsteden' waar voldoende werkgelegenheid moet zijn alvorens er mensen heen worden gebracht. Dit kadert in een langetermijnvisie om miljoenenstad Manilla te ontlasten door het platteland te ontwikkelen.
Ook in de sociale sfeer deed hij trouwens een interessant benoeming. De portefeuille van sociale zaken en welzijn ging naar Judy Taguiwalo, een feministisch activiste en professor aan de University of the Philippines. Voor haar academische carrière was ze één van de leidsters van het verzet tegen dictator Marcos. Daarvoor ging ze tweemaal de gevangenis in. De eerste keer wist ze te ontsnappen en de tweede keer bracht ze er een kind ter wereld. Kort na haar benoeming deed de 'mugshot' van de jonge Judy, 43 jaar geleden bij haar eerste arrestatie, de ronde op de sociale media om haar street credibility te onderstrepen. “A woman's place is in the struggle,” is nog altijd haar lijfspreuk.
4. Duterte gaat voor vrede in plaats van confrontatie
Meteen na zijn verkiezing stak Duterte een hand uit naar de Communistische Partij van de Filipijnen en naar het Nationaal Democratisch Front, dat al bijna 50 jaar een brede revolutionaire beweging aanstuurt en via het New People's Army een gewapende strijd voert op het platteland van de Filipijnen. Het is geweten dat Duterte goede contacten heeft met de communistische guerrilla op Mindanao. Als burgemeester werd hij regelmatig opgetrommeld om in de bergen van Mindanao de vrijlating van gevangen genomen soldaten of politiemannen te organiseren.
De titel van Duterte's televisieprogramma op de lokale TV was trouwens “Gikan sa Masa, Para sa Masa”, een vertaling van één van de fameuze citaten van Mao Tse-tung. “From the masses, to the masses,” was ook het motto van Duterte's campagneleiding, die de verkiezingscampagne meer uitbouwde als een massabeweging dan als een politieke campagne. Nochtans werd zijn gooi naar het presidentschap niet gesteund door de communisten, noch door parlementair links. Zij steunden een andere kandidate.
Dat weerhield Duterte er dus niet van om kort na zijn verkiezingsoverwinning al een onderhandelingspanel op de been te brengen om de vredesonderhandelingen met de revolutionaire beweging nieuw leven in te blazen. Inmiddels is er al een eerste verkennende ronde achter de rug – in Oslo, onder auspiciën van de Noorse regering – en werd een agenda opgemaakt voor vredesonderhandelingen die in juli van start moeten gaan. Duterte beloofde om intussen alvast te ijveren voor de vrijlating van de politieke gevangenen.
Deze plotse stroomversnelling is opmerkelijk aangezien de vredesonderhandelingen met het Nationaal Democratisch Front al meer dan vijftien jaar in het slop zitten. Onder de vorige president, Noynoy Aquino, en diens voorgangster, Gloria Macapagal-Arroyo, werd altijd een harde, militaristische lijn aangehouden tegenover de guerrilla. Het onderscheid tussen legaal en gewapend verzet werd daarbij door de overheid bewust vervaagd. De aanhoudende politieke moorden zijn daarvan het gevolg.
De toenadering tussen Duterte en het Nationaal Democratisch Front doet nu de hoop rijzen voor een verbetering van de mensenrechtensituatie. Bovendien laat Duterte ook niet na om er op te wijzen dat de oorzaak van het gewapend verzet ligt in de sociale onrechtvaardigheid. Hij is er zich dus van bewust dat hij ook iets zal moeten doen aan die grondoorzaken, en toont zich bereid om met de communisten te onderhandelen over sociale en economische hervormingen.
Ook ten opzichte van het gewapende moslimverzet in Mindanao is Duterte een bruggenbouwer. Het Moro Islamic Liberation Front was goed op weg om een vredesakkoord te sluiten met de regering van president Aquino, tot een vuurgevecht waarbij tientallen doden vielen, begin vorig jaar stokken in de wielen stak. Bovendien is er ook de rivaliserende islamitische verzetsgroep, het Moro National Liberation Front, dat dit akkoord met hun rivalen juist afwees. Duterte heeft goede contacten met beide, ging al praten met hun leiders en beloofde ook met hen zo vlug mogelijk aan tafel te gaan zitten.
5. Duterte wil een onafhankelijk buitenlands beleid voeren
Duterte een Filipijnse Trump? Die idee strookt ook al niet met 's mans ideeën over het buitenlands beleid van zijn land. Als ex-kolonie van de Verenigde Staten is de Filipijnen sinds de onafhankelijkheid in 1946 altijd een hondstrouwe bondgenoot geweest. Het land is ook een schakel in de militaire afschrikkingsgordel die de VS rond China aanleggen. Het territoriaal conflict tussen China en verschillende buurlanden over enkele eilanden in de Zuid-Chinese Zee komt in die strategie niet ongelegen.
“Onze politieke koers in dit conflict zal enkel gebaseerd zijn op de Filipijnse belangen,” verklaarde Duterte over dit conflict. Voor alle duidelijkheid voegde hij eraan toe dat hij niet van plan is om zijn houding ten opzichte van China te laten dicteren door de VS. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft Duterte trouwens al opmerkelijk verzoenende taal gesproken tegenover China.
Dat Duterte niet bang is om de VS tegen te spreken toonde hij al als burgemeester van Davao. Bij een bizar incident in 2002 was hij de enige Filipijnse beleidsmaker die protesteerde toen Amerikaanse FBI-agenten een landgenoot evacueerden uit een ziekenhuis in zijn stad. De man ontsnapte aldus aan vervolging, want hij werd er onder politiebewaking verpleegd nadat hij gewond raakte bij een ontploffing in zijn hotelkamer waar hij explosieven had opgeslaan.
Recent verbood hij het Amerikaanse leger, dat zeer actief is op Mindanao, om gebruik te maken van de luchthaven van zijn stad voor vluchten met drones. Het zijn maar twee van de incidenten die hem weinig geliefd maken in Washington. Het is ongezien voor een Filipijnse president.
Duterte als een Filipijnse Trump wegzetten is dus ongepast. Behalve de onweerstaanbare drang om onconventionele en controversiële uitspraken te doen, heeft hij weinig gemeen met de Amerikaanse presidentskandidaat. Of hij de grote verwachtingen van de 'masa' kan waarmaken, blijft echter koffiedik kijken.
Het enigma Duterte is echter niet gespeend van tegenstrijdigheden. Hij benoemt Ka Paeng als minister van landhervorming, maar zijn campagne werd wel gefinancierd door grootgrondbezitter Antonio Floirendo, de koning van de bananenplantages. Hij spreekt zich uit tegen onderaanneming en benoemt een vakbondsman van KMU, maar in thuisstad Davao gaat zijn zoon (en vice-burgemeester) Paolo de confrontatie aan met stakers van diezelfde vakbond die een reguliere tewerkstelling eisen van een Japanse firma.
Duterte zou niet de eerste Filipijnse president zijn die zijn verkiezingsbeloften niet nakomt en die de 'massa' teleurstelt. Maar tegelijkertijd zijn vele van zijn initiële beleidsdaden zo verschillend van al zijn voorgangers dat het onredelijk zou zijn om hem niet het voordeel van de twijfel te geven.
Bron
Dat blijkt inderdaad uit de reacties hier. Niemand van de 'critici' is geïnformeerd over de Filipijnen of geïnteresseerd in het lot van de mensen, men is alleen geïnteresseerd in het etaleren van hun morele superioriteit. Zumquote:
[..]
Mensen die dit helemaal lezen kun je op 1 hand tellen. Wat een aids aan lange artikelen is deze reeks.
https://www.yahoo.com/new(...)pines-104831306.htmlquote:MANILA (Reuters) - Philippine President Rodrigo Duterte on Monday called for the withdrawal of U.S. military from a restive southern island, fearing an American troop presence could complicate offensives against Islamist militants notorious for beheading Westerners.
Duterte, who was in the spotlight last week over his televised tirade against the United States and President Barack Obama, said special forces now training Filipino troops were high-value targets for the Islamic State-linked Abu Sayyaf as counter-insurgency operations intensify.
“These special forces, they have to go,” Duterte said in a speech during an oath-taking ceremony for new officials.
“I do not want a rift with America. But they have to go.”
He added: “Americans, they will really kill them, they will try to kidnap them to get ransom.”
The comment by Duterte, a former southern mayor known for his terse words and volatile temperament, adds to uncertainty about what impact his rise to the presidency will have on one of Washington’s best alliances in Asia.
Duterte wants an independent foreign policy and says close ties with the United States are crucial, but he has frequently accused the former colonial power of hypocrisy when criticized for his deadly drugs war. He denied on Friday calling Obama a “son of a bitch”.
Some U.S. special forces have been killed in the southern Philippines since 2002, when Washington deployed soldiers to train and advise local units fighting Abu Sayyaf in Operation Enduring Freedom, part of its global anti-terror strategy.
Ahead of more suspensions, Philippine miners question review process
De Filipijnse minister van Mijnbouw Gina Lopez (62 jaar) tijdens een conferentie op 11 september 2016. Tot nu toe maakt ze een sterke, capabele en goede indruk. Een goede keus van Duterte om haar op deze post te zetten. Zelfs Reuters heeft nu lucht van haar gekregen.
Philippine miners facing more mine suspensions under an environmental review backed by President Rodrigo Duterte have stepped up their criticism of the process, questioning the inclusion of anti-mining activists in the review teams.
The world's top nickel ore supplier has halted operations of 10 mines, eight of them nickel, for environmental infractions, and the government has said more suspensions will be announced this week.
The crackdown is aimed at enforcing stricter environmental protection measures, with Duterte warning the nation could survive without a mining industry. But miners have labeled the review a "demolition campaign".
The Chamber of Mines of the Philippines, which groups 21 of the country's 40 metallic miners, said it had "trouble appreciating" the inclusion in mine audit teams of groups such as Alyansa Tigil Mina (ATM), which translates to Alliance To Stop Mining. "Why are they part of the audit team when they can hardly be expected to be impartial?" said Chamber spokesman Ronald Recidoro.
"Our members are fairly confident that they have complied with the technical and legal requirements." ATM groups non-governmental organizations, church groups and academic institutions working to protect Filipino communities and natural resources threatened by large-scale mining operations, according to its website. The mining industry has powerful opponents in the Philippines, led by the influential Catholic Church, following past environment disasters and the displacement of local communities.
'UNACCEPTABLE'
Environment and Natural Resources Secretary Regina Lopez, who has said open-pit mining is madness, said she had committed to involving civic groups in the audit teams along with government experts.
"Miners need to upgrade their operations so that people don't suffer," Lopez told Reuters, adding that issues such as silt build-up on rivers, fishponds and rice fields around mining sites were "unacceptable." "The problem is that mining here has not followed rules."
ATM's partners in local communities took part in the audit across the country, said Jonal Javier, advocacy officer for the organization. They told the audit team what to look into and submitted the public's complaints against mines, he said. The suspension of nickel mines in the Philippines and the risk of more closures lifted global nickel prices last month to a one-year high above $11,000 a tonne, although the metal has since eased to just above $10,000 a tonne.
Nickel is used to make stainless steel. The Chamber's Recidoro said four of its members had been affected and the operations of all four remained suspended despite having addressed environmental violations. "How long is this suspension? Because an indefinite suspension is tantamount to a cancellation," he said. The Philippines' top gold mine, run by Australia's OceanaGold Corp's, expects a positive outcome from the audit, chief executive Mick Wilkes told Reuters in an email.
Reuters
Al 10 mijnbouwbedrijven door haar gesloten. Later deze week volgen meer sluitingen aldus Lopez vanwege het vernietigen van natuur en milieu. Ze is bezig met nieuwe veel strengere mijnbouwwetgeving.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 13-09-2016 20:41:05 ]
De Filipijnse minister van Mijnbouw Gina Lopez (62 jaar) tijdens een conferentie op 11 september 2016. Tot nu toe maakt ze een sterke, capabele en goede indruk. Een goede keus van Duterte om haar op deze post te zetten. Zelfs Reuters heeft nu lucht van haar gekregen.
Philippine miners facing more mine suspensions under an environmental review backed by President Rodrigo Duterte have stepped up their criticism of the process, questioning the inclusion of anti-mining activists in the review teams.
The world's top nickel ore supplier has halted operations of 10 mines, eight of them nickel, for environmental infractions, and the government has said more suspensions will be announced this week.
The crackdown is aimed at enforcing stricter environmental protection measures, with Duterte warning the nation could survive without a mining industry. But miners have labeled the review a "demolition campaign".
The Chamber of Mines of the Philippines, which groups 21 of the country's 40 metallic miners, said it had "trouble appreciating" the inclusion in mine audit teams of groups such as Alyansa Tigil Mina (ATM), which translates to Alliance To Stop Mining. "Why are they part of the audit team when they can hardly be expected to be impartial?" said Chamber spokesman Ronald Recidoro.
"Our members are fairly confident that they have complied with the technical and legal requirements." ATM groups non-governmental organizations, church groups and academic institutions working to protect Filipino communities and natural resources threatened by large-scale mining operations, according to its website. The mining industry has powerful opponents in the Philippines, led by the influential Catholic Church, following past environment disasters and the displacement of local communities.
'UNACCEPTABLE'
Environment and Natural Resources Secretary Regina Lopez, who has said open-pit mining is madness, said she had committed to involving civic groups in the audit teams along with government experts.
"Miners need to upgrade their operations so that people don't suffer," Lopez told Reuters, adding that issues such as silt build-up on rivers, fishponds and rice fields around mining sites were "unacceptable." "The problem is that mining here has not followed rules."
ATM's partners in local communities took part in the audit across the country, said Jonal Javier, advocacy officer for the organization. They told the audit team what to look into and submitted the public's complaints against mines, he said. The suspension of nickel mines in the Philippines and the risk of more closures lifted global nickel prices last month to a one-year high above $11,000 a tonne, although the metal has since eased to just above $10,000 a tonne.
Nickel is used to make stainless steel. The Chamber's Recidoro said four of its members had been affected and the operations of all four remained suspended despite having addressed environmental violations. "How long is this suspension? Because an indefinite suspension is tantamount to a cancellation," he said. The Philippines' top gold mine, run by Australia's OceanaGold Corp's, expects a positive outcome from the audit, chief executive Mick Wilkes told Reuters in an email.
Reuters
Al 10 mijnbouwbedrijven door haar gesloten. Later deze week volgen meer sluitingen aldus Lopez vanwege het vernietigen van natuur en milieu. Ze is bezig met nieuwe veel strengere mijnbouwwetgeving.
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 13-09-2016 20:41:05 ]
More mining firms face suspension – DENR
“There will be more cancellations, without a doubt. We will announce on Thursday but [I’m sure], there will be more,” Environment Secretary Gina Lopez told reporters in a chance interview. ABS-CBN PR/File/Released
MANILA, Philippines – The Department of Environment and Natural Resources (DENR) warned more mining firms would face suspension following the end of a month-long audit on the industry. “There will be more cancellations, without a doubt. We will announce on Thursday but [I’m sure], there will be more,” Environment Secretary Gina Lopez told reporters in a chance interview.
Last July, Lopez issued her first memorandum order subjecting all operating and suspended mines to an audit to determine their compliance with environmental standards. In particular, the audit was aimed at determining the adequacy and efficiency of environmental protection measures, identify gaps in protection measures and determine appropriate penalties in case of violations.
The Mines and Geosciences Bureau (MGB) aimed to raise the bar on responsible mining in the country with a stricter set of criteria in the audit of around 40 metallic mines nationwide. Since then, 10 mining firms had been suspended including all operations in Zambales – Benguet Corp. Nickel Mines Inc., Zambales Diversified Metals Corp., LNL Archipelago Minerals Inc. and Eramen Minerals Inc. – for breach of environmental standards.
Other firms that were suspended include the country’s only iron-producing mine Ore Asia Mining and Development Corp., Samar-based operations Mt. Sinai Exploration Mining and Development Corp., EMIR Mineral Resources Corp., Berong Nickel Corp., Claver Mineral Development Corp., and Citinickel Mines and Development Corp. The MGB also stopped the export of nickel ore from the Manicani mine of Hinatuan Mining Corp., an affiliate of Nickel Asia Corp., due to excessive soil extraction.
Aside from this, the DENR ordered the immediate suspension of small-scale mining operations, halting about 60 percent of total gold production in the country. Lopez earlier disclosed the audit focused on Mindanao where most number of mining operations and applications are located particularly TVI Resource Development Philippines Inc., St. Augustine Gold & Copper Ltd., San Roque Metals Inc., Greenstone Resources Corp., Silangan Mining, Taganito Mining and Shenzhou Mining Corp.
As mining stakeholders await the results, the Chamber of Mines of the Philippines (COMP) expressed confidence that the outcome would be fair and have a positive impact on the industry. “We hope the audit was done with utmost objectivity and findings will be properly transmitted to companies to address gaps in their operations. We continue to abide by transparency, accountability and integrity in all that we do. We expect no less from the DENR,” the chamber said.
Bron
Ik hoop dat ze goede beveiliging krijgt nu ze revolutionaire zaken bewerkstelligd als het gaat om de Filipijnse mijnbouwindustrie. De bobo's in de hoofdkwartieren van grote internationale mijnbouwbedrijven zullen nu goed pissig zijn. De natuurlijke leefomgeving en milieu moet kapot zodat zij hun 25ste Bentley voor de deur kunnen parkeren. Bah, bah.
“There will be more cancellations, without a doubt. We will announce on Thursday but [I’m sure], there will be more,” Environment Secretary Gina Lopez told reporters in a chance interview. ABS-CBN PR/File/Released
“There will be more cancellations, without a doubt. We will announce on Thursday but [I’m sure], there will be more,” Environment Secretary Gina Lopez told reporters in a chance interview. ABS-CBN PR/File/ReleasedMANILA, Philippines – The Department of Environment and Natural Resources (DENR) warned more mining firms would face suspension following the end of a month-long audit on the industry. “There will be more cancellations, without a doubt. We will announce on Thursday but [I’m sure], there will be more,” Environment Secretary Gina Lopez told reporters in a chance interview.
Last July, Lopez issued her first memorandum order subjecting all operating and suspended mines to an audit to determine their compliance with environmental standards. In particular, the audit was aimed at determining the adequacy and efficiency of environmental protection measures, identify gaps in protection measures and determine appropriate penalties in case of violations.
The Mines and Geosciences Bureau (MGB) aimed to raise the bar on responsible mining in the country with a stricter set of criteria in the audit of around 40 metallic mines nationwide. Since then, 10 mining firms had been suspended including all operations in Zambales – Benguet Corp. Nickel Mines Inc., Zambales Diversified Metals Corp., LNL Archipelago Minerals Inc. and Eramen Minerals Inc. – for breach of environmental standards.
Other firms that were suspended include the country’s only iron-producing mine Ore Asia Mining and Development Corp., Samar-based operations Mt. Sinai Exploration Mining and Development Corp., EMIR Mineral Resources Corp., Berong Nickel Corp., Claver Mineral Development Corp., and Citinickel Mines and Development Corp. The MGB also stopped the export of nickel ore from the Manicani mine of Hinatuan Mining Corp., an affiliate of Nickel Asia Corp., due to excessive soil extraction.
Aside from this, the DENR ordered the immediate suspension of small-scale mining operations, halting about 60 percent of total gold production in the country. Lopez earlier disclosed the audit focused on Mindanao where most number of mining operations and applications are located particularly TVI Resource Development Philippines Inc., St. Augustine Gold & Copper Ltd., San Roque Metals Inc., Greenstone Resources Corp., Silangan Mining, Taganito Mining and Shenzhou Mining Corp.
As mining stakeholders await the results, the Chamber of Mines of the Philippines (COMP) expressed confidence that the outcome would be fair and have a positive impact on the industry. “We hope the audit was done with utmost objectivity and findings will be properly transmitted to companies to address gaps in their operations. We continue to abide by transparency, accountability and integrity in all that we do. We expect no less from the DENR,” the chamber said.
Bron
Ik hoop dat ze goede beveiliging krijgt nu ze revolutionaire zaken bewerkstelligd als het gaat om de Filipijnse mijnbouwindustrie. De bobo's in de hoofdkwartieren van grote internationale mijnbouwbedrijven zullen nu goed pissig zijn. De natuurlijke leefomgeving en milieu moet kapot zodat zij hun 25ste Bentley voor de deur kunnen parkeren. Bah, bah.
Drugshandelaren gaan daar vaak levenslang de gevangenis in. Logisch om ze neer te knallen. Daarnaast ontwrichten ze de maatschappij buitenproportioneel. Hier in Nederland gaan grote handelaren zeg 2 jaar de bak in om daarna doodleuk door te gaan Duterte voert harde hand maar in het belang van t volk.
Duterte voert harde hand maar in het belang van t volk.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Mary Jane (31 jaar), een Filipijnse dame, betrapt op het smokkelen van drugs (2,6 kilo heroïne) naar Indonesië. Duterte heeft zijn mening laten horen: executeer haar als jullie willen. Momenteel zit ze al sinds 2009 in een Indonesische dodencel. Dat zijn nog eens straffen!
http://www.news.com.au/wo(...)2683e6fe66fb1ec4fe62
[ Bericht 3% gewijzigd door George_Zina op 13-09-2016 21:37:25 ]
Al Hussein van de VN heeft kritiek op Duterte vanwege de mensenrechtenschendingen. Ik weet niet wie het is, maar het is volgens mij een Jordaniër. Even afwachten totdat Duterte lucht krijgt van die rat. Dat die snel mag opbokken naar zijn woestijn. Gek, zijn neus steken in binnenlandse zaken. Hoe kun je überhaupt Arabieren serieus nemen als het gaat om dit onderwerp? Als het ergens een puinhoop is dan vooral in die contreien.
[ Bericht 9% gewijzigd door George_Zina op 14-09-2016 02:29:26 ]
[ Bericht 9% gewijzigd door George_Zina op 14-09-2016 02:29:26 ]
Drugshandelaren ? Kleine kruimel scharreldealertjes worden afgeknald.quote:Op dinsdag 13 september 2016 20:50 schreef Woods het volgende:
Drugshandelaren gaan daar vaak levenslang de gevangenis in. Logisch om ze neer te knallen. Daarnaast ontwrichten ze de maatschappij buitenproportioneel. Hier in Nederland gaan grote handelaren zeg 2 jaar de bak in om daarna doodleuk door te gaan
Het volk daarboven (degene die je dus juist wilt hebben), zijn vaak politie en politici en die worden dus ook niet aangepakt.
Honey ! Take me drunk, i am home !
quote:
[..]
Drugshandelaren ? Kleine kruimel scharreldealertjes worden afgeknald.
Het volk daarboven (degene die je dus juist wilt hebben), zijn vaak politie en politici en die worden dus ook niet aangepakt.
Obama wil niet met Duterte pratenquote:Heb zelf een relatie met een Filipina, en ken omdat ik in Azie woon, een redeljik aantal Filipino's. Het gros van hen, inclusief mijn vriendin, zat in eerste instantie niet op Duterte te wachten. Ze waren het er allemaal over eens dat het system op de Filipijnen compleet verrot is, en harde maatregelen noodzakelijk waren. De vraag was alleen of Duterte zijn aanpak juist is.
Op dit moment zijn alle Filipino's die ik ken behoorlijk te spreken over Duterte.
Aantal dingen die gebeurt zijn:
- Politie heeft salaris verhoging gekregen, met bonussen als beloning voor vangen van grote criminelen. Zware straf als waarschuwing voor corruptie. Binnen 2 weken rolt de politie in een dropje een groot drugs kartel op. (Waarschijnlijk omdat geld aannemen van drugbazen nu niet meer loont)
- Corrupte politici die geld voor ontwinkeling in hun eigen zak stopte zijn vervangen door betrouwbare mensen uit Duterte zijn cirkel. Bedrijven die door vriendjespolitiek te veel geld rekende aan de overheid voor diensten krijgen geen werk meer.
- Het hele ambtelijke apparaat werk 3 keer zo snel, procedures zijn versimpelt. Ambtenaren hebben te horen gekregen dat als ze simpele vergunning aanvragen niet binnen enkele dagen kunnen afhandelen, ze simpelweg vervangen zouden worden.
- Manila is een stuk netter en opgeruimt, verkeer stroomt beter door nu. Het gevolg van het feit dat Duterte schijnbaar persoonlijk op zijn motor door Manila is gaan reden en plaatselijke burgemeesters aangesproken heeft op situaties die het verkeer ophouden.
Moslim terroristen uit het zuiden hebben 2 dagen geleden een bomaanslag gepleegt in Davao, de woonplaats van Duterte. Je kan zelf opzoeken wat de reactie van Duterte hierop was. Hoogtwaarschijnlijk zal het gros van Fok! het met die reactie eens zijn.
Agenten die grote vissen pakken krijgen bonussen. Ik hoop dat het op termijn resultaat gaat leveren. Ik vind het een interessante case om te volgen.
https://myanimelist.net/forum/?topicid=1533348quote:so @BRB-kun is also a filipino
as for the topic, i voted for Duterte but not because of his killing intent on criminals but he promise to change the government system here into federalism which will give each region more tax allocations like 70% and only 30% of the tax collection will be given back to the national government, because right now much of the government funds are allocated on metro manila only while the rest of the places here suffer from underdevelopment, heck metro manila is becoming so crowded now a days that traffic is very normal on that place, plus he promise to pass the freedom of information bill that will allow all citizens here to view government funding of projects as well as any other government transactions, its one way to really fight government corruption that is very rampant here
the government is really corrupt and Duterte is like fighting fire with fire here imho
Federalisme was ook een van zijn beloftes. Dat is een proces van de lange adem en afwachten of dat gaat komen. De Filipijnse Grondwet moet worden herzien. Dat is de eerste stap op weg naar Federalisme. Een van de laatste stappen is het vormen van deelstaatregeringen in Luzon, Visayas en Mindanao. Het probleem nu is dat veel geld stroomt in Manilla en de rest van het land onderontwikkeld achter blijft. Onevenredig en corruption. Met een Federatie heeft elk van de drie delen van het land haar eigen 'deelstaatregering' die verantwoordelijk is voor investeringen en dergelijke. Wie weet kan dat voor zorgen dat op termijn ook andere onderontwikkelde delen van het land zich gaan ontwikkelen. De federale overheid zou dan moeten zorgen voor leger, buitenlandse zaken, sociale zekerheid en gezondheid en dergelijke.
Bronquote:The next 6 years
It will be a long, 6 years for Lopez – assuming, of course, that she stays for the long haul. During her term, she wants the department to be a proactive government agency, and not just a regulatory body.
It will be a long, 6 years for Lopez – assuming, of course, that she stays for the long haul. During her term, she wants the department to be a proactive government agency, and not just a regulatory body.
And then there are Duterte's environmental priorities:
1. intensify military role in drive against illegal logging and illegal mining
2. review all permits granted to environmental-sensitive activities
3. close and rehabilitate the Carmona Sanitary Landfill
4. explore the adoption of appropriate waste-to-energy facilities
5. transform Laguna Lake into an ecotourism zone
With one month down, life is just about to get busier for Lopez. But she has set her eyes on one goal: to not let Filipinos suffer by any environmental policies that will come out of her department.
Alle mijnvergunningen die door de vorige regering zijn verstrekt worden nogmaals tegen het licht gehouden. Een van de uitspraken van Gina Lopez over de Mijnbouwwet van 1995: 'It is “unfair” because it is "skewed towards the mining sector, and not towards our people." "You cannot build an economy, a company based on suffering. I will not allow it to happen in DENR," she said. Smerige industrie. De inheemse inwoners, de Lumad, sterven bij bosjes omdat ze protesteren. Dat is hoe grootindustrie omgaat met mensen als ze niet worden beschermd door hun eigen corrupte overheid.
Interview met Gina Lopez
[ Bericht 5% gewijzigd door George_Zina op 14-09-2016 05:36:30 ]
Duterte gaat binnenkort een nieuw lijst van drugs- en corruptieverdachten openbaar maken. De lijst bevat tot nu toe 150 namen van politici, rechters en politie-agenten.
Duterte kort voordat hij bekend maakte met een nieuw lijst te komen. Hij hield een toespraak voor deze mannen en maakte bekend vergevorderd te zijn met de nieuwe drugslijst.
Philippines Duterte drug list final validation
[ Bericht 18% gewijzigd door George_Zina op 14-09-2016 06:33:11 ]
Duterte kort voordat hij bekend maakte met een nieuw lijst te komen. Hij hield een toespraak voor deze mannen en maakte bekend vergevorderd te zijn met de nieuwe drugslijst.
Duterte kort voordat hij bekend maakte met een nieuw lijst te komen. Hij hield een toespraak voor deze mannen en maakte bekend vergevorderd te zijn met de nieuwe drugslijst.Philippines Duterte drug list final validation
[ Bericht 18% gewijzigd door George_Zina op 14-09-2016 06:33:11 ]
Dus het kan blijkbaar wel normaal. Waarom bij de rest van de verdachten dan niet. Ergens klopt er iets niet in de redenatie van de zichzelf benoemde deskundigen, want de rechtstaat zou niet functioneren om drugscriminelen aan te pakken, maar nu zien we dat er wel iets functioneert. Dus waar zit de contradictie?quote:
[..]
Zie je, het wordt keihard aangepakt en nu langs de rechtstaat.
Waarschijnlijk was er een overweldigende hoeveelheid bewijs.quote:
[..]
Dus het kan blijkbaar wel normaal. Waarom bij de rest van de verdachten dan niet. Ergens klopt er iets niet in de redenatie van de zichzelf benoemde deskundigen, want de rechtstaat zou niet functioneren om drugscriminelen aan te pakken, maar nu zien we dat er wel iets functioneert. Dus waar zit de contradictie?
Overigens klopt de observatie nog steeds, in landen als de Filipijnen maar feitelijk veel tweede / derde wereldlanden moet de staat de macht delen met allerlei syndicaten, bendes en corrupte functionarissen die handelen uit eigenbelang.
Wil de staat weer volledig het bevoegde gezag zijn, moeten ze zich letterlijk terugvechten om de macht te heroveren. Dat is wat Duterte doet. Je geeft overigens een extreem zwak N=1 voorbeeldje af nu. In elk land met onderontwikkelde rechtspraak vindt wel eens rechtspraak plaats waarbij een crimineel wordt aangepakt. Het gaat juist om alle keren dat dit niet gebeurt, waar in het geval van de Filipijnen talrijke, goed gedocumenteerde voorbeelden van zijn. Ook over de zwakke rechtstaat als geheel. Totaal geen contradictie dus.
Grapjas, anders lees je ff de berichten van George. Overigens zijn straatdealers degenen waar mensen op straat het meeste last van hebben qua veiligheid en het veroorzaken van zichtbare overlast. Dus is het logisch dat je die gasten gelijk hard aanpakt.quote:
[..]
Drugshandelaren ? Kleine kruimel scharreldealertjes worden afgeknald.
Het volk daarboven (degene die je dus juist wilt hebben), zijn vaak politie en politici en die worden dus ook niet aangepakt.
Die wall of texts die voor de 6e keer half geplaatst worden door hem serieus blijven lezen denk je nu echt dat er hier mensen zijn deze postings van hem nu nog serieus nemen.quote:
[..]
Grapjas, anders lees je ff de berichten van George. Overigens zijn straatdealers degenen waar mensen op straat het meeste last van hebben qua veiligheid en het veroorzaken van zichtbare overlast. Dus is het logisch dat je die gasten gelijk hard aanpakt.
Het klinkt gewoon als een vorm van populisme waarbij ook nog eens geweld verheerlijkt wordt. Het lijkt me geen voedingsbodem om een goed functionerende staat waarbij iedereen gelijk behandeld wordt op te bouwen.
Het is ook bizar om te zien hoe beide mannen compleet over de zeik raken als je het waagt kritiek te uiten op ubergodheid supermens Duterte.quote:
[..]
Die wall of texts die voor de 6e keer half geplaatst worden door hem serieus blijven lezen denk je nu echt dat er hier mensen zijn deze postings van hem nu nog serieus nemen.
Het klinkt gewoon als een vorm van populisme waarbij ook nog eens geweld verheerlijkt wordt. Het lijkt me geen voedingsbodem om een goed functionerende staat waarbij iedereen gelijk behandeld wordt op te bouwen.
Nu wijst iemand er weer op dat vooral sneue gebruikertjes en kleine dealers slachtoffer worden, maar dan wordt dan weer onder het tapijt geveegd met de opmerking dat zij de meeste overlast veroorzaken. Tsja, zo kun je alles wel vergoelijken.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Maar wij zijn dan in hun optiek ook moreel superieur waar men dan op kotst, en dan blijft men wel vinden dat het gelijk aan hun kant staat en een normale discussie mogelijk zou moeten zijn, een beetje dezelfde vage logica als hun grote held.quote:
Het is ook bizar om te zien hoe beide mannen compleet over de zeik raken als je het waagt kritiek te uiten op ubergodheid supermens Duterte.
Om een staat op te bouwen moet de overheid zich letterlijk terugvechten. De macht is al decennia in handen van paramilitairen, bendes, syndicaten, corrupte politici en magistraten. Niet voor niets wordt er maar 30% belasting betaald van wat er hoort. Duterte is bezig dat proces te herstellen en dat gaat niet zonder slag of stoot. Jammer voor jou en vriendje KoosVogels dat het niet op jullie manier gaat, we spreken elkaar wel over een jaar als we de eerste beelden kunnen zien waar de Filipijnen staan.quote:
[..]
Die wall of texts die voor de 6e keer half geplaatst worden door hem serieus blijven lezen denk je nu echt dat er hier mensen zijn deze postings van hem nu nog serieus nemen.
Het klinkt gewoon als een vorm van populisme waarbij ook nog eens geweld verheerlijkt wordt. Het lijkt me geen voedingsbodem om een goed functionerende staat waarbij iedereen gelijk behandeld wordt op te bouwen.
Het is ook simpelweg niet zo. Corrupte politici worden net zo goed aangepakt, dat staat in "die lange posts van George die toch niemand serieus neemt". Als je de moeite nam je in te lezen zou je dat zien.quote:
[..]
Het is ook bizar om te zien hoe beide mannen compleet over de zeik raken als je het waagt kritiek te uiten op ubergodheid supermens Duterte.
Nu wijst iemand er weer op dat vooral sneue gebruikertjes en kleine dealers slachtoffer worden, maar dan wordt dan weer onder het tapijt geveegd met de opmerking dat zij de meeste overlast veroorzaken. Tsja, zo kun je alles wel vergoelijken.
En uit veiligheidsoogpunt is het bijzonder wenselijk dat straatratten worden aangepakt. Die veroorzaken namelijk geweld en een gevoel van onveiligheid bij de inwoners, de corrupte politicus faciliteert het.
Een glijdende schaal, beste jongen.quote:
[..]
Het is ook simpelweg niet zo. Corrupte politici worden net zo goed aangepakt, dat staat in "die lange posts van George die toch niemand serieus neemt". Als je de moeite nam je in te lezen zou je dat zien.
En uit veiligheidsoogpunt is het bijzonder wenselijk dat straatratten worden aangepakt. Die veroorzaken namelijk geweld en een gevoel van onveiligheid bij de inwoners, de corrupte politicus faciliteert het.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
En komt die dan ook met bewijs voor deze aantijgingen of doet die het op zijn Erdolfs?quote:Op woensdag 14 september 2016 06:08 schreef George_Zina het volgende:
Duterte gaat binnenkort een nieuw lijst van drugs- en corruptieverdachten openbaar maken. De lijst bevat tot nu toe 150 namen van politici, rechters en politie-agenten.
[ afbeelding ]Duterte kort voordat hij bekend maakte met een nieuw lijst te komen. Hij hield een toespraak voor deze mannen en maakte bekend vergevorderd te zijn met de nieuwe drugslijst.
Philippines Duterte drug list final validation
Zoals ik het nu lees gaat het voornamelijk om het uit de weg ruimen van politieke tegenstanders.
Je hebt het wel tegen users die van mening zijn dat de samenleving voor de rechten van het individu gaan. Veel fouter kom je ze niet tegen met als grappig (off topic maar wel tekenend) detail dat als er een FB meme verschijnt met dezelfde soort uitspraak maar dan abusievelijk toegeschreven aan Clinton hier natuulijk door 1 van die users onmiddelijk schande van word gesproken.quote:
[..]
Een glijdende schaal, beste jongen.
Een glijdende schaal richting wat, beste jongen? De omstandigheden waren dusdanig beroerd dat er iemand moest gaan puinruimen. Na Duterte moet er iemand komen die het land gaat opbouwen. Het is behoorlijk lastig dat te vinden. Je hebt of iemand als Duterte die er vol tegenin gaat of een zelfverrijkende corrupte politicus die niks doet en daarmee net zo goed bloed aan zijn handen heeft.quote:
[..]
Een glijdende schaal, beste jongen.
Wat ik veel grappiger vind is dat jij de werking van democratie zoals hier tentoongesteld niet weet te waarderen.quote:
[..]
Je hebt het wel tegen users die van mening zijn dat de samenleving voor de rechten van het individu gaan. Veel fouter kom je ze niet tegen met als grappig (off topic maar wel tekenend) detail dat als er een FB meme verschijnt met dezelfde soort uitspraak maar dan abusievelijk toegeschreven aan Clinton hier natuulijk door 1 van die users onmiddelijk schande van word gesproken.
Democratie gaat ook over de bescherming van de minderheden niet over het populistisch doen over de rug van de zwakkeren in de samenleving. Dat jij democratie ziet als dictatuur van de meerderheid is veel ernstiger te noemen.quote:
[..]
Wat ik veel grappiger vind is dat jij de werking van democratie zoals hier tentoongesteld niet weet te waarderen.
Verder wel schermen met zogenaamde democratie maar met mensenrechten je reet afvegen terwijl het beide duidelijk symbiotisch is.
Wat ik nogal bizar vind is dat jij democratie niet schijnt te (of wil) begrijpen.quote:
[..]
Wat ik veel grappiger vind is dat jij de werking van democratie zoals hier tentoongesteld niet weet te waarderen.
Maar zoals al eerder gezegd ben je met dit soort uitspraken het dus blijkbaar ook eens met het beleid van Hitler en Chavez, die hadden allebei ook een grote democratische goedkeuring.
Weet je überhaupt wat democratie betekent? Het is afgeleid van het griekse woord "demos" = volk en "kratos" = macht / sterkte. Nergens in die definitie kan ik terugvinden dat "democratie ook gaat over de bescherming van de minderheden, niet over het populistisch doen over de rug van de zwakkeren in de samenleving".quote:
[..]
Democratie gaat ook over de bescherming van de minderheden niet over het populistisch doen over de rug van de zwakkeren in de samenleving. Dat jij democratie ziet als dictatuur van de meerderheid is veel ernstiger te noemen.
Verder wel schermen met zogenaamde democratie maar met mensenrechten je reet afvegen terwijl het beide duidelijk symbiotisch is.
Het volk heeft gevraagd om deze aanpak en krijgt deze aanpak. Hetzelfde volk wat decennia is verwaarloosd door dictators en corrupte roversbendes in de regering. Wat überhaupt nooit mensenrechten heeft gekend. Als jij denkt dat de huidige toestand een verslechtering is van de situatie op de Filipijnen, ken je de Filipijnen en haar geschiedenis niet. En je kent al helemaal de Filipino's zelf niet, die zonder meer blij zijn met deze man. Hij staat namelijk voor veel meer dan deze aanpak, waar alleen maar op gefocussed wordt. Maar goed, om dat te weten vereist wel dat je je even inleest in de materie natuurlijk. Volgens mij heb jij geen begin van een idee waar deze man allemaal voor staat.
