quote:
Op vrijdag 17 juni 2016 21:48 schreef erodome het volgende:[..]
Tja, als je wat tips kan geven over dat soort truukjes graag. Alhoewel ik mijn puber ervan verdenk

dat hij ook echt weinig motivatie kent om extra moeite te doen voor vakken die hij als onzinnig ziet, zo van daar ga ik toch niets mee doen. Engels ziet hij het nut van in en komt erg veel voor in zijn hele leven al.
Je kunt hem natuurlijk duidelijk proberen te maken dat als hij het niet beheerst het voor hem in ieder geval geen nut zal hebben, ook al komt hij een keer in een situatie dat het wel nut had gehad, en dat kan een voor hem heel belangrijke situatie zijn. Of iets van pas komt, kom je vaak niet eens achter als je het niet hebt. Je zou kunnen proberen hem ervan te overtuigen dat het nut hem juist zit in het feit dat hij het moeilijk vindt. En je zou kunnen zeggen dat hij leert leren en leert onthouden, en dat hij dat later kan gebruiken voor dingen die hij wil onthouden.
Wat betreft de tips. Hij moet voor zichzelf uitvinden wat werkt. Maar er zelf beelden en verhaaltjes bij verzinnen werkt gewoon, hardop uitspreken ook, dan gaat het al naar een fysiek ander deel van je hersenen. En wat ik microdiscipline zou noemen, hard voor jezelf zijn in kleine instanties, 'nee ik ga niet naar het volgende woordje voordat ik deze helemaal onder de knie heb, zelfs niet naar de volgende lettergreep', ik controleerde mezelf erg streng, uiteraard met afdekken van het antwoord en in eerste instantie met opschrijven. Wat bij mij ook hielp was dat ik er een wedstrijdje van maakte, ik probeer het zo snel mogelijk te doen, als je je eigen harde criteria hebt wanneer het af is (dat moet dus eerst) kun je er lol in krijgen om steeds geconcentreerder en sneller te werken.
Ik weet nog wel dat ik op een gegeven moment 8 minuten als de norm had voor een S.O. Frans woordjes leren. Ik kwam echt van 3 kwartier lang slapjes en eindeloos herhalen of iets in die buurt. Discipline en concentratie ten bate van luiheid, bij woordjes leren ga je dan ook eigenlijk altijd voor de 100% score, want dan heb je eindpunt en kun je er dus ook snel een punt achter zetten. Of je dan helemaal geen fouten maakt bij de toetsing is een tweede, maar als je het allemaal vaardig in je hoofd hebt gepropt op zo'n manier dat je het kunt terugvinden, dan is het jammer om slordig te zijn om het de volgende dag te laten liggen. Ik had er ook wel aanleg voor, maar juist omdat het al gemakkelijk ging had ik de vrijheid om ermee te gaan spelen en te ontdekken dat het veel sneller kon. Ik weet zeker dat ook mensen met minder aanleg enorme verbetering kunnen boeken door systematisch hun geheugen onder controle te krijgen.
quote:
Dat was met mij vroeger wel anders. Ik was wel echt gemotiveerd om de havo te halen. Ik heb 2 1/2 jaar geploetert, maar ging echt op mijn bek op bepaalde vakken. Op de andere vakken was ik een middenmoot leerling (6/7, nooit echt hoger dan dat), op biologie na.
Heb bijles gehad, huiswerkklas, heb er echt serieus veel tijd in gestoken. De havo was gewoon net wat te hoog, maar de mavo weer net wat te makkelijk.
Het moet uit de lengte of uit de breedte komen, maar als het er niet in zit dan zit het er niet in. Ik denk dat het probleem met het onderwijssysteem is dat het in die zin teveel genivelleerd is dat de we op de hoogste niveau's te weinig waarde hecthen aan academisch kwaliteiten en op de middelbare en lagere niveau's teveel.
Puber is ook geen excuus, het peil wordt nou eenmaal in de puberteit getrokken, dat is voor iedereen zo. Er moet in de puberteit nog veel meer gebeuren en veel meer geleerd worden dan de lesstof. Het lijkt me helemaal niet goed als een 15-jarige de hele middag en avond met school bezig is. Alleen is het wel een leeftijd waarop een kind moet leren zijn eigen werk af te krijgen en dus een plan van aanpak ontwikkelt en dat efficient uitvoert. Een beetje lui zijn en de houding hebben dat er belangrijkere dingen zijn komt vaak vanzelf met die leeftijd en helpt daar alleen maar bij. Ik denk dat bij kinderen op die leeftijd het accent teveel op de inspanningsverplichting wordt gelegd en te weinig op de resultaatverplichting. Als je dan maar lang genoeg met je neus boven de boeken hebt zitten dagdromen is het goed, terwijl het werken naar resultaat ook geleerd moet worden en het heel bevrijdend is als zo'n kind weet wanneer zijn werk af is en hij het ten doel gesteld cijfer gaat scoren en hij leuke dingen kan gaan doen (waar hij ook belangrijke dingen van leert).
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.