hij was anders wel een troetelkind van de Duitse nationaal-conservatieven geweestquote:
quote:Trump and the 1930s
Donald Trump is not a fascist*
May 30th 2016, 20:00 BY J.P.P.
Timekeeper
*THAT there is debate among conservative thinkers about whether the Republican nominee might in fact be a fascist is quite a thing. Andrew Sullivan thinks that to apply the label to Donald Trump might be an insult to fascism. Robert Kagan thinks Mr Trump is a precursor to a 1930s revival in politics. The problem with the comparison is that it comes with an accusation of impending genocide that overshadows whatever enlightenment might come from making it. Mr Trump is not a fascist, if by that you mean a successor to Mussolini or Hitler.
But there was more to fascism than those two ogres. In the mid-1930s fascist movements cropped up in most advanced democracies. At one point it was sufficient to put on an adventurously coloured shirt (any colour as long as it’s not white) to start one. France had the Greenshirts, Ireland the Blueshirts, Britain the Blackshirts. Even tiny Iceland had its Greyshirts. America, being a big place that prizes consumer choice, had both Silvershirts and Khakishirts.
All these movements had a charismatic leader at their head. None had a coherent set of ideas. Early fascisms had more in common with socialism. Those movements that survived to form dictatorial governments embraced a corporatist sort of capitalism, and set about killing left-wingers. These fascist movements were propelled by the young; Trumpismo, by contrast, has more appeal to the elderly. Perhaps because of this they looked to the future and venerated modernity, whereas Mr Trump often seems to be trying to bring back the 1950s.
What does have a familiarly thirties ring to it is the combination of elite-rot and discredited ideas that Mr Trump feeds on. European elites looked unworthy of the description in the 1930s, after a war that had killed more people than any other before it but resolved nothing, followed by the biggest crisis ever faced by capitalism. In Latin America alone 16 countries suffered coups or takeovers by strongmen within a few years of 1929.
"Early fascist movements,” writes Robert Paxton in "The Anatomy of Fascism" (published 12 years before Mr Trump’s rise), “exploited the protests of the victims of rapid industrialisation and globalisation-modernisation's losers, using, to be sure, the most modern styles and techniques of propaganda." Their successors, in America and in Western Europe, where far-right parties are also flourishing, do the same. Like early fascisms, they have few ideas to speak of. Rather, they point out that the elites don’t know what they are doing and promise an alternative world of prosperity for all with no sacrifice necessary. Plenty of voters take this as plain-speaking.
The best way to refute the contemporary movements might be to ask them to govern. The experience of all those coloured shirts suggests that at that point they would then change into something different. It might be relatively benign: a movement built around a charismatic leader that sought to take the hard edges off economic change by ending immigration and discouraging trade. Or it might be something more like late-fascism, which only really existed in Italy and Germany.
I don’t think such a thing is possible in America or Western Europe now. The dislocations of the 1930s were on a completely different scale to the foreign- and domestic-policy failures of the past decade. Having suffered late-fascism once, the West has some immunity from it, because we know what it looks like. That said, I didn’t think Mr Trump would be the Republican nominee either.
Haha, hopelijk doen de Agnellis en Rothschilds het een beetje in hun broek. Zou mooi zijn.quote:Op maandag 13 juni 2016 22:22 schreef Tem het volgende:
Aardig artikel in The Economist over Trump en dit fenomeen. Past wel in dit topic.
Hulde trouwens Igen
[..]
Verschrikkelijk is dat ja.quote:Op maandag 13 juni 2016 09:50 schreef xpompompomx het volgende:
Opmerkelijk is ook altijd dat mensen die op zulke types zeggen te stemmen van de ene kant een minder aanwezige en kleinere overheid willen hebben, maar grappig genoeg willen ze wel een sterke leider die 'het wel even allemaal zal oplossen'.
Goed artikel Tem.quote:Op maandag 13 juni 2016 22:22 schreef Tem het volgende:
The best way to refute the contemporary movements might be to ask them to govern.
Dat geloof ik wel. Iemand noemde in dit topic Berlusconi al als voorbeeld van een nationaal-conservatief. Die heeft ook geprobeerd om de spelregels te veranderen; om alle media naar z'n hand te zetten en om de rechtsstaat te presenteren als een complot tegen de wil van het volk dat moet worden geblokkeerd. Maar uiteindelijk waren in Italië de checks-and-balances toch net sterk genoeg. Waarschijnlijk mede omdat Berlusconi niet in z'n eentje een meerderheid had, maar alleen in een verbond met andere partijen in een versplinterd politiek landschap.quote:I don’t think such a thing is possible in America or Western Europe now.
quote:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Reactionairquote:Een reactionair is iemand die vanuit politieke overtuiging een situatie uit het verleden wil herstellen. De politieke houding van een reactionair is altijd een reactie op ontwikkelingen die als schadelijk gezien worden.
Waar je dan ook aan voorbij gaat in de OP is dat als je een groep mensen afbakent, je vervolgens met die groep mensen kunt komen tot een mate van organisatie die maakt dat elk lid van die groep het beter krijgt.quote:Op zondag 12 juni 2016 18:18 schreef Igen het volgende:
[..]
Dat vind ik niet heel gek. Deel maar eens een groep brugpiepers willekeurig op in een parallelklas A en B, dan krijg je een beetje hetzelfde effect. Dat je geen beter mens bent door onderdeel te zijn van een bepaalde groep maar wel als groep vooruitgang kan maken door kritisch te kijken naar het eigen handelen, is volgens mij iets wat aangeleerd moet worden - wat wrs. lang niet altijd gebeurt.
Ik ben het best wel eens met deze post. Laten regeren is een goede optie omdat de achterban dan gaat zien dat het beleid niets oplost. Echter, het is inherent aan dergelijke groepjes om de rechtsstaat en de grondwet openlijk als iets lastigs te bestempelen waar ze maar wat aan moeten doen. Dat allemaal onder het mom van "het moet toch gewoon gezegd kunnen worden!", terwijl de implicaties van het uitvoeren van een dergelijk voornemen heel ver kunnen gaan.quote:Op maandag 13 juni 2016 23:01 schreef Igen het volgende:
[..]
Goed artikel Tem.
Dit is de suggestie die je best vaak hoort. Het beste voorbeeld wat ik kan bedenken waar het zo heeft gewerkt is Syriza in Griekenland, die met regeringsverantwoordelijkheid ineens beleid moeten verdedigen waar ze eerst fel tegen waren. Maar die zijn juist radicaal links, hebben een heel andere ideologie.
Het gevaar wat ik zie, is het gebrek aan respect van nationaal-conservatieven voor de machtenscheiding, voor de checks-and-balances.
[..]
Dat geloof ik wel. Iemand noemde in dit topic Berlusconi al als voorbeeld van een nationaal-conservatief. Die heeft ook geprobeerd om de spelregels te veranderen; om alle media naar z'n hand te zetten en om de rechtsstaat te presenteren als een complot tegen de wil van het volk dat moet worden geblokkeerd. Maar uiteindelijk waren in Italië de checks-and-balances toch net sterk genoeg. Waarschijnlijk mede omdat Berlusconi niet in z'n eentje een meerderheid had, maar alleen in een verbond met andere partijen in een versplinterd politiek landschap.
Maar het lijkt erop dat in sommige landen in Midden-Europa de democratische rechtsstaat niet zo weerbaar is, als je zo naar de ontwikkelingen van Polen en Hongarije kijkt.
'Laten regeren' is al reeds twee keer gebeurd in Nederland. En ook in Italië bleek het een hardnekkig verschijnsel.quote:Op dinsdag 14 juni 2016 13:15 schreef Mystikvm het volgende:
[..]
Ik ben het best wel eens met deze post. Laten regeren is een goede optie omdat de achterban dan gaat zien dat het beleid niets oplost. Echter, het is inherent aan dergelijke groepjes om de rechtsstaat en de grondwet openlijk als iets lastigs te bestempelen waar ze maar wat aan moeten doen. Dat allemaal onder het mom van "het moet toch gewoon gezegd kunnen worden!", terwijl de implicaties van het uitvoeren van een dergelijk voornemen heel ver kunnen gaan.
Het verbaast me dan ook dat er mensen bij dat soort uitspraken staan te juichen, terwijl dat toch de opmaat is naar een bijna dictatoriaal regime, waarbij de leiding van het land alle obstakels om macht uit te breiden en uit te oefenen uit de weg aan het ruimen slaat. Wat iemand anders al zei, precies wat Erdogan doet en hier op zoveel kritiek stuit. En dat terwijl de PVV ook bepleit dat de NPO opgedoekt moet worden omdat er te vaak dingen worden gezegd die hun niet aan staan.
De LPF was natuurlijk een aanfluiting van maar 72 (toch?) dagen, en de gedoogsteun van de PVV was op papier geen regeringsverantwoordelijkheid. Laat ze het maar gewoon doen. Er wordt altijd gekankerd op welke regering dan ook, en dat zal met Wilders aan het hoofd niet anders zijn.quote:Op dinsdag 14 juni 2016 13:26 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
'Laten regeren' is al reeds twee keer gebeurd in Nederland. En ook in Italië bleek het een hardnekkig verschijnsel.
En dat van de npo zijn cda en VVD ook goed in. Bijvoorbeeld bij klimaatberichtgeving. Totdat daar een studievriend van Sander Dekker kwam te zitten als baas.
Een professor internationale economie van mij zei ooit: "Vrijhandel maakt de economische taart als geheel in een land groter, maar dat wil niet zeggen dat alle stukken daar evenveel van profiteren." Er gaan bepaalde groepen (relatief) erop achteruit door de globalisering, dat kan gecompenseerd worden door herverdeling maar door een gebrek daaraan ontstaat een groeiende ongelijkheid; dat is natuurlijk een structureel probleem waar dergelijke politici prima op inspelen.quote:Op maandag 13 juni 2016 17:30 schreef robin007bond het volgende:
Wat ik denk is dat de globalisering toch wel verliezers heeft gekend. De ontevreden mensen gaan vaak hun heil zoeken in "iets anders". In dit geval is het nationaal-conservatisme denk ik populair omdat links niet groot genoeg is. De hordes ontevreden mensen zaten vroeger ook vooral bij socialistische partijen, maar deze groep stemmers wordt door de "nationaal-conservatieven" weggetrokken.
De verliezers zijn in feite de mensen die zich nav de krediet- en eurocrises beschouwen als de mensen die "opgelicht" zijn door het "neoliberalisme" dat in de jaren 90 in het cement werd gegoten. Aanvankelijk leken privatisering & deregulering behoorlijk goed te werken, vanaf de kredietcrisis is men de schaduwkant gaan leren kennen van de zeepbel-economie, die ermee gepaard ging.quote:Op maandag 13 juni 2016 17:30 schreef robin007bond het volgende:
Wat ik denk is dat de globalisering toch wel verliezers heeft gekend. De ontevreden mensen gaan vaak hun heil zoeken in "iets anders". In dit geval is het nationaal-conservatisme denk ik populair omdat links niet groot genoeg is. De hordes ontevreden mensen zaten vroeger ook vooral bij socialistische partijen, maar deze groep stemmers wordt door de "nationaal-conservatieven" weggetrokken.
Vaak zit die globalisering trouwens ook in de weg van die herverdeling, als je belastingen te hoog zijn vlucht het kapitaal in je land immers in een noodvaart weg.quote:Op dinsdag 14 juni 2016 13:44 schreef J.B. het volgende:
[..]
Een professor internationale economie van mij zei ooit: "Vrijhandel maakt de economische taart als geheel in een land groter, maar dat wil niet zeggen dat alle stukken daar evenveel van profiteren." Er gaan bepaalde groepen (relatief) erop achteruit door de globalisering, dat kan gecompenseerd worden door herverdeling maar door een gebrek daaraan ontstaat een groeiende ongelijkheid; dat is natuurlijk een structureel probleem waar dergelijke politici prima op inspelen.
De verliezers zijn ook de middenklasse.quote:Op woensdag 15 juni 2016 14:18 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
De verliezers zijn in feite de mensen die zich nav de krediet- en eurocrises beschouwen als de mensen die "opgelicht" zijn door het "neoliberalisme" dat in de jaren 90 in het cement werd gegoten. Aanvankelijk leken privatisering & deregulering behoorlijk goed te werken, vanaf de kredietcrisis is men de schaduwkant gaan leren kennen van de zeepbel-economie, die ermee gepaard ging.
Dat lijkt me algemeen bekend. Maar voor zover ik weet was de consensus meestal zoals in Rawls' theorie: als de toenemende ongelijkheid maar ervoor zorgt dat ook de armsten meer hebben dan in de situatie van volledige gelijkheid, dan is het goed. Of simpel gezegd: ongelijkheid is beter dan "geen gezeik, iedereen arm".quote:Op dinsdag 14 juni 2016 13:44 schreef J.B. het volgende:
[..]
Een professor internationale economie van mij zei ooit: "Vrijhandel maakt de economische taart als geheel in een land groter, maar dat wil niet zeggen dat alle stukken daar evenveel van profiteren." Er gaan bepaalde groepen (relatief) erop achteruit door de globalisering, dat kan gecompenseerd worden door herverdeling maar door een gebrek daaraan ontstaat een groeiende ongelijkheid; dat is natuurlijk een structureel probleem waar dergelijke politici prima op inspelen.
Ligt er een beetje aan wat je eronder verstaat natuurlijk. Dat schommelt ook. De middenklasse zoals in een film van Micheal Moore in de jaren 50 wordt uitgelegd is wel goed uitgedund. Toen kon je in de VS als je eenmaal een vaste aanstelling had bij bijv. een auto-fabrikant een behoorlijk mooi leven opbouwen, materialistisch gezien. In NL zat men nog wrs onder de geleide loon en prijs-politiek, pas eind jaren 60 kwamen de loongolven en kon men zich in NL ook een tv, koelkast en auto veroorloven. De huizen werden ook beter, er kwam een douche in, of een ligbad en mensen konden zich een vakantie veroorloven in het buitenland. Gaandeweg is datgene wat onder middenklasse werd verstaan na de crises van de jaren 70 en 80 en nu na de credit-crunch natuurlijk veranderd. Jongelui op VMBO's worden, tenzij ze doorstuderen tot bachelor/masters niveau (wat weinig zal voorkomen) nooit meer middenklasse. Ze worden eigenlijk min of meer opgeleid voor flexibele laagbetaalde banen, waar ze niet meer uitkomen. Niet alleen de middenklasse ligt under attack, ook de manier waarop je ertoe kunt behoren ligt under attack, daar waar dat systeem beginnend vanaf de jaren 50 een stuk democratischer was ingesteld. Je hebt dus enerzijds te maken met mensen die er nooit toe zullen behoren, hoe goed ze ook hun best doen. En anderzijds ook mensen die de druk voelen dat ze hun baan verliezen en daardoor uiteindelijk die middenklasse moeten verlaten.quote:Op donderdag 16 juni 2016 16:23 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
De verliezers zijn ook de middenklasse.
Hmmm ja. In werkelijkheid doet de VVD niet veel voor de kleine ondernemer (zonder dat lieden hogerop de voedselketen er veel beter van worden, of baat hebben bij maatregelen), en kun je dan beter CDA of D66 stemmen maar voor de rest herken ik wel wat je zegt.quote:Op vrijdag 17 juni 2016 00:04 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ligt er een beetje aan wat je eronder verstaat natuurlijk. Dat schommelt ook. De middenklasse zoals in een film van Micheal Moore in de jaren 50 wordt uitgelegd is wel goed uitgedund. Toen kon je in de VS als je eenmaal een vaste aanstelling had bij bijv. een auto-fabrikant een behoorlijk mooi leven opbouwen, materialistisch gezien. In NL zat men nog wrs onder de geleide loon en prijs-politiek, pas eind jaren 60 kwamen de loongolven en kon men zich in NL ook een tv, koelkast en auto veroorloven. De huizen werden ook beter, er kwam een douche in, of een ligbad en mensen konden zich een vakantie veroorloven in het buitenland. Gaandeweg is datgene wat onder middenklasse werd verstaan na de crises van de jaren 70 en 80 en nu na de credit-crunch natuurlijk veranderd. Jongelui op VMBO's worden, tenzij ze doorstuderen tot bachelor/masters niveau (wat weinig zal voorkomen) nooit meer middenklasse. Ze worden eigenlijk min of meer opgeleid voor flexibele laagbetaalde banen, waar ze niet meer uitkomen. Niet alleen de middenklasse ligt under attack, ook de manier waarop je ertoe kunt behoren ligt under attack, daar waar dat systeem beginnend vanaf de jaren 50 een stuk democratischer was ingesteld. Je hebt dus enerzijds te maken met mensen die er nooit toe zullen behoren, hoe goed ze ook hun best doen. En anderzijds ook mensen die de druk voelen dat ze hun baan verliezen en daardoor uiteindelijk die middenklasse moeten verlaten.
Bij partijen als D66 en GL zie je dat ze eigenlijk alleen aanhang willen hebben met een WO-opleiding en dus een beetje de meritocratische kant op gaan maw niet opkomen voor die uitbreidende onderlaag. VVD heeft die neiging ook, alleen maakt het hen niet uit hoe je dan aan een hoog inkomen komt, ook al bak je friet en verdien je veel dan is het nog goed, wat an sich een sympathiek kantje is aan de VVD. PvdA'ers voor zover je ze nog detecteert hebben ook dezelfde neiging op te gaan als D66 en GL: dwz dat ze mensen die enig voorbehoud hebben tav de islam ook zien als leden van de familie Tokkie, waar eigenlijk niet veel meer aan te veranderen valt dan een minimale uitkering geven en dan misschien gratis aan het werk zetten en hard weglopen. Want zoals SP ook zegt in feite: arbeidsethos is alles.
Kortom we zitten vast in NL in een soort protestants-gristelijke doos en mensen met WO-diploma;s nemen de rest van de bevolking de maat. Dus ja, de middenklasse krimpt ja. Als een soort straf van God, denk ik dan ook. Iedereen leeft in zijn eigen paranoïde universum en houdt die voor waar.
Wat ik wel ironisch vond is dat een conservatief journalist onlangs constateerde dat het linkse geluid helemaal van de media is verdwenen.quote:Op vrijdag 17 juni 2016 00:04 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ligt er een beetje aan wat je eronder verstaat natuurlijk. Dat schommelt ook. De middenklasse zoals in een film van Micheal Moore in de jaren 50 wordt uitgelegd is wel goed uitgedund. Toen kon je in de VS als je eenmaal een vaste aanstelling had bij bijv. een auto-fabrikant een behoorlijk mooi leven opbouwen, materialistisch gezien. In NL zat men nog wrs onder de geleide loon en prijs-politiek, pas eind jaren 60 kwamen de loongolven en kon men zich in NL ook een tv, koelkast en auto veroorloven. De huizen werden ook beter, er kwam een douche in, of een ligbad en mensen konden zich een vakantie veroorloven in het buitenland. Gaandeweg is datgene wat onder middenklasse werd verstaan na de crises van de jaren 70 en 80 en nu na de credit-crunch natuurlijk veranderd. Jongelui op VMBO's worden, tenzij ze doorstuderen tot bachelor/masters niveau (wat weinig zal voorkomen) nooit meer middenklasse. Ze worden eigenlijk min of meer opgeleid voor flexibele laagbetaalde banen, waar ze niet meer uitkomen. Niet alleen de middenklasse ligt under attack, ook de manier waarop je ertoe kunt behoren ligt under attack, daar waar dat systeem beginnend vanaf de jaren 50 een stuk democratischer was ingesteld. Je hebt dus enerzijds te maken met mensen die er nooit toe zullen behoren, hoe goed ze ook hun best doen. En anderzijds ook mensen die de druk voelen dat ze hun baan verliezen en daardoor uiteindelijk die middenklasse moeten verlaten.
Bij partijen als D66 en GL zie je dat ze eigenlijk alleen aanhang willen hebben met een WO-opleiding en dus een beetje de meritocratische kant op gaan maw niet opkomen voor die uitbreidende onderlaag. VVD heeft die neiging ook, alleen maakt het hen niet uit hoe je dan aan een hoog inkomen komt, ook al bak je friet en verdien je veel dan is het nog goed, wat an sich een sympathiek kantje is aan de VVD. PvdA'ers voor zover je ze nog detecteert hebben ook dezelfde neiging op te gaan als D66 en GL: dwz dat ze mensen die enig voorbehoud hebben tav de islam ook zien als leden van de familie Tokkie, waar eigenlijk niet veel meer aan te veranderen valt dan een minimale uitkering geven en dan misschien gratis aan het werk zetten en hard weglopen. Want zoals SP ook zegt in feite: arbeidsethos is alles.
Kortom we zitten vast in NL in een soort protestants-gristelijke doos en mensen met WO-diploma;s nemen de rest van de bevolking de maat. Dus ja, de middenklasse krimpt ja. Als een soort straf van God, denk ik dan ook. Iedereen leeft in zijn eigen paranoïde universum en houdt die voor waar.
Het niet mogen weigeren van een hypotheek is zeker de bron van de kredietcrisis geweest.quote:Op vrijdag 17 juni 2016 10:34 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Wat ik wel ironisch vond is dat een conservatief journalist onlangs constateerde dat het linkse geluid helemaal van de media is verdwenen.
http://spreekbuis.nl/wier(...)p-de-publieke-omroep
Het is nu 'politiek correct' vs niet politiek correct. De culture wars.
Ondertussen wordt RTL vergiftigd met pure onwaarheden zoals dat links in feite de kredietcrisis heeft veroorzaakt ("arme mensen die het niet konden betalen zouden en moesten een huis krijgen").
http://www.rtlz.nl/opinie(...)-laat-vieze-winden-2
http://www.rtlz.nl/opinie/column/roderick-veelo/links-liegt
(de CRA mythe is allang ontkracht, maar dat belet ze niet om het te blijven oprakelen)
Maar goed, wie zijn de adverteerders hè?... beetje zoals CNBC die een dag voordat Lehman omviel bleef roepen "kopen, kopen, kopen".
Niet mogen weigeren het probleem? Banken vielen over elkaar heen om de grootste paupers de grootst mogelijke hypotheken aan te bieden want lekker winstgevend.quote:Op vrijdag 17 juni 2016 18:03 schreef Paper_Tiger het volgende:
[..]
Het niet mogen weigeren van een hypotheek is zeker de bron van de kredietcrisis geweest.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |