R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal!
Ik zit al een jaar met een hele grote kinderwens. Ik wil heel graag een kind, maar mijn vriend wil er niet eens meer over praten nu. Hij wil geen kinderen op dit moment en hij wil wachten tot na zijn dertigste. Ik ben nog maar 23 en hij is nog maar 25, dus heb ik het gevoel dat we veel te lang moeten wachten. Ik begrijp aan de andere kant wel dat hij wil wachten en dat is waarschijnlijk ook verstandig, maar toch zit ik met de gevoelens dat ik heel graag een kind wil. En wel 'nu'.
Mijn vriend heeft een drukke vaste baan. Hij wil dus wachten tot na zijn dertigste omdat hij graag carrière wil maken en zich daar nu 100% op wil focussen. Hij is veel bezig met zijn werk en daar heb ik begrip voor, maar ik heb het minder druk. Ik ben vorig jaar afgestudeerd als diëtiste, ik werk parttime bij een instelling en ik houd een voedingsblog bij. Ik heb natuurlijk genoeg sociale contacten en ik onderneem veel, maar ik vind dat we alles nu zo op orde hebben dat het mij zo fijn lijkt om een kind op de wereld te zetten.
Samen verdienen we genoeg om een kind of meerdere kinderen op te voeden en onze relatie zit verder goed. Ik lees al ongeveer een jaar lang boeken over zwangerschappen, ik kijk op fora over zwangerschappen (maar ik durf er niets te plaatsen) en over de keuze om samen met je partner een kind op de wereld te zetten. Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen. Maar mijn vriend krijgt de kriebels van mij en ik krijg eigenlijk ook wel de kriebels van mezelf.
Mijn vriend en ik hebben er vaak over gepraat en de conclusie is dus dat hij er niet meer met mij over wil praten op dit moment. Dat begrijp ik van hem, want ik heb maandenlang gepraat over mijn kinderwens. Dus ik ben er nu stil over. Maar de gevoelens gaan niet weg en het blijft zo'n grote wens van mij dat het dagelijks terugkomt. Terwijl mijn vriend gelijk heeft: we zijn nog super jong en we hebben alle tijd. Niemand uit onze omgeving heeft nu al kinderen. En hij heeft er gewoon geen zin in nu.
Maar toch blijft het knagen. Als ik een kindje zie smelt ik helemaal. En dan kan het bijna pijn doen dat ik nog zo lang moet wachten. Hoe ga ik met deze gevoelens om? Het legt een zekere druk op onze relatie. Mijn vriend raakt geïrriteerd door mijn drang en ik ben verdrietig dat ik nog lang moet wachten, terwijl ik het gevoel heb dat ik er nu klaar voor ben. Maar verder hebben we het zo fijn samen.
Ik zit al een jaar met een hele grote kinderwens. Ik wil heel graag een kind, maar mijn vriend wil er niet eens meer over praten nu. Hij wil geen kinderen op dit moment en hij wil wachten tot na zijn dertigste. Ik ben nog maar 23 en hij is nog maar 25, dus heb ik het gevoel dat we veel te lang moeten wachten. Ik begrijp aan de andere kant wel dat hij wil wachten en dat is waarschijnlijk ook verstandig, maar toch zit ik met de gevoelens dat ik heel graag een kind wil. En wel 'nu'.
Mijn vriend heeft een drukke vaste baan. Hij wil dus wachten tot na zijn dertigste omdat hij graag carrière wil maken en zich daar nu 100% op wil focussen. Hij is veel bezig met zijn werk en daar heb ik begrip voor, maar ik heb het minder druk. Ik ben vorig jaar afgestudeerd als diëtiste, ik werk parttime bij een instelling en ik houd een voedingsblog bij. Ik heb natuurlijk genoeg sociale contacten en ik onderneem veel, maar ik vind dat we alles nu zo op orde hebben dat het mij zo fijn lijkt om een kind op de wereld te zetten.
Samen verdienen we genoeg om een kind of meerdere kinderen op te voeden en onze relatie zit verder goed. Ik lees al ongeveer een jaar lang boeken over zwangerschappen, ik kijk op fora over zwangerschappen (maar ik durf er niets te plaatsen) en over de keuze om samen met je partner een kind op de wereld te zetten. Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen. Maar mijn vriend krijgt de kriebels van mij en ik krijg eigenlijk ook wel de kriebels van mezelf.
Mijn vriend en ik hebben er vaak over gepraat en de conclusie is dus dat hij er niet meer met mij over wil praten op dit moment. Dat begrijp ik van hem, want ik heb maandenlang gepraat over mijn kinderwens. Dus ik ben er nu stil over. Maar de gevoelens gaan niet weg en het blijft zo'n grote wens van mij dat het dagelijks terugkomt. Terwijl mijn vriend gelijk heeft: we zijn nog super jong en we hebben alle tijd. Niemand uit onze omgeving heeft nu al kinderen. En hij heeft er gewoon geen zin in nu.
Maar toch blijft het knagen. Als ik een kindje zie smelt ik helemaal. En dan kan het bijna pijn doen dat ik nog zo lang moet wachten. Hoe ga ik met deze gevoelens om? Het legt een zekere druk op onze relatie. Mijn vriend raakt geïrriteerd door mijn drang en ik ben verdrietig dat ik nog lang moet wachten, terwijl ik het gevoel heb dat ik er nu klaar voor ben. Maar verder hebben we het zo fijn samen.
Is er geen compromis te bedenken?
De een wil kinderen @ 25, de ander @ 30, dan kom je uit op 27,5?
Of denk ik nu te praktisch?
De een wil kinderen @ 25, de ander @ 30, dan kom je uit op 27,5?
Of denk ik nu te praktisch?
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Je ziet zelf in dat hij goede argumenten heeft en eigenlijk ben je het met hem eens. Laat het gewoon even voor wat het is. Vooral hier wil ik even op ingaan:
Ja, even een paar uur koters over de vloer is leuk, maar 24/7/365 kinderen hebben is HEEL wat anders.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:40 schreef Myrthe1 het volgende:
Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen
Ik twijfel behoorlijk aan de legitimiteit hiervan maar ok: je zult hoe dan ook met je vriend in gesprek moeten blijven want het gaat niet zo zijn dat jij nog 5 jaar hierover kunt zwijgen om je vriend te ontzien. Dus zul je een vorm moeten vinden waarin je het wel over kinderen kunt hebben, maar dat het voor je vriend helder is dat het geen drammen is, maar communiceren over je kinderwens.
Als dit zo blijft dan is het tevens een goede reden om op een gegeven moment verder te kijken want 23 is geen vreemde leeftijd voor rammelende eierstokken.
Als dit zo blijft dan is het tevens een goede reden om op een gegeven moment verder te kijken want 23 is geen vreemde leeftijd voor rammelende eierstokken.
Ow god, rammelende eierstokken en gierende hormonen. Heb nu al medelijden met je man.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Bedankt voor de reacties! Vanwaar twijfelen aan de legitimiteit van het verhaal? Ik kan niet bewijzen dat ik oprecht ben met mijn verhaal, maar het lijkt mij persoonlijk geen onmenselijke situatie.
Ik begrijp mijn vriend, ik zoek meer een manier hoe ik ermee om kan gaan. Ik heb nu zo'n moeite met de wetenschap dat ik moet wachten.
Jullie hebben allemaal gelijk.. Maar is allemaal zo moeilijk nu.
Ik begrijp mijn vriend, ik zoek meer een manier hoe ik ermee om kan gaan. Ik heb nu zo'n moeite met de wetenschap dat ik moet wachten.
Jullie hebben allemaal gelijk.. Maar is allemaal zo moeilijk nu.
Zulke sterke verlangens verzwakken op gegeven moment wel af.
Ich bin Der Kannibale, ich mochte sie esse!
Maar waarom maak je het jezelf dan zo moeilijk door al die boeken te lezen en op die fora rond te hangen?
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Condoom van tevoren doorprikken en bij zwangerschap tegen je vriend zeggen dat je geen abortus wilt vanwege geloofsovertuigingen. Succes gegarandeerd.
Als je er zoveel moeite mee hebt moet je een vriend zoeken die direct kinderen wilt. Verder zou ik hem er inderdaad voorlopig niet meer mee lastig vallen.
Conscience do cost.
Misschien wil de vriend wel helemaal geen kinderen, en denkt hij het net zo lang uit te stellen (door "jaja, later" te zeggen) tot TS niet meer wil of hij doorkan naar de volgende jonge blom waar hij dat een paar jaar bij kan flikken.
Of hij is zo dom, als dat het geval is, dat hij eigenlijk niet wil, om TS toch te bezwangeren (dat hij zelf z'n condooms maar bij zich mag houden!) om die gelukkig te houden, en dan krijg je zoiets als dit:
http://www.reddit.com/r/c(...)from_the_other_side/
Of hij is zo dom, als dat het geval is, dat hij eigenlijk niet wil, om TS toch te bezwangeren (dat hij zelf z'n condooms maar bij zich mag houden!) om die gelukkig te houden, en dan krijg je zoiets als dit:
http://www.reddit.com/r/c(...)from_the_other_side/
Ja doei.
Hoezo verwend. 
Op maandag 5 september 2016 23:16 schreef -Deluzion- het volgende:
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
Beter zoek je een andere vriend, en dan een die wel meteen kinderen wil. Met dit obsessieve gedrag maak je het voor je huidige vriend wel heel moeilijk om bij je te blijven.
Gewoon stoppen met de pil.
Dan kan hij er niet onderuit.
Dan kan hij er niet onderuit.
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Dat deed ik. Op dit moment ben ik daarmee gestopt, maar het gevoel dat ik er nu klaar voor ben blijf ik hebben.quote:
Maar waarom maak je het jezelf dan zo moeilijk door al die boeken te lezen en op die fora rond te hangen?
Maar als je er nu klaar voor bent, ben je dat toch ook over een tijdje?quote:
[..]
Dat deed ik. Op dit moment ben ik daarmee gestopt, maar het gevoel dat ik er nu klaar voor ben blijf ik hebben.
Er klaar voor zijn is iets anders dan 'IK MOET NU!!'
Dat laatste heeft juist iets heel kinderlijks
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Mijn vriend is meer dan de toekomstige vader van mijn kind(eren) en ik ga geen punt achter onze relatie zetten omdat hij op dit moment geen kinderen wil. Het is echt niet het geval dat onze relatie er slechter van wordt. Het is vooral dat ik een manier moet zien te vinden waardoor ik stop met piekeren over eventuele kinderen, want mijn vriend heeft een punt dat we ermee moeten wachten.quote:
Als je er zoveel moeite mee hebt moet je een vriend zoeken die direct kinderen wilt. Verder zou ik hem er inderdaad voorlopig niet meer mee lastig vallen.
Hoezo verwend? Kom ik verwend over? Het is een gevoel, het is echt niet zo dat ik eis dat we nu aan kinderen gaan beginnen. Maar ik denk inmiddels dat dit het verkeerde platform is om erover te praten, haha.quote:
Waarom is het niet genoeg dat die kinderen er over een jaar of 5 komen?quote:
[..]
Mijn vriend is meer dan de toekomstige vader van mijn kind(eren) en ik ga geen punt achter onze relatie zetten omdat hij op dit moment geen kinderen wil. Het is echt niet het geval dat onze relatie er slechter van wordt. Het is vooral dat ik een manier moet zien te vinden waardoor ik stop met piekeren over eventuele kinderen, want mijn vriend heeft een punt dat we ermee moeten wachten.
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Weet je, op het moment dat jij je niet over "wheeeeeh, ik wil ze nuuhuuuu" heen kunt zetten heb ik mijn vraagtekens erbij, of je er werkelijk zo klaar voor bent.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, het is -op een zekere manier- je jeugd afsluiten en dat wat je nu hebt krijg je nooit meer terug. Want zodra er een kind is staat dat op de eerste plaats. Voor de rest van je leven.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, het is -op een zekere manier- je jeugd afsluiten en dat wat je nu hebt krijg je nooit meer terug. Want zodra er een kind is staat dat op de eerste plaats. Voor de rest van je leven.
Ik denk dat je vooral moet accepteren dat je die kinderen heus wel krijgt, maar gewoon niet dit jaar. Wat je moet doen om je van dat feit af te lijden zou ik niet kunnen zeggen, behalve dat je het moet relativeren.quote:
[..]
Mijn vriend is meer dan de toekomstige vader van mijn kind(eren) en ik ga geen punt achter onze relatie zetten omdat hij op dit moment geen kinderen wil. Het is echt niet het geval dat onze relatie er slechter van wordt. Het is vooral dat ik een manier moet zien te vinden waardoor ik stop met piekeren over eventuele kinderen, want mijn vriend heeft een punt dat we ermee moeten wachten.
Verder zou ik je aanraden om er dan ook echt voorlopig niet meer over te beginnen. Je vriend -weet- ondertussen wel dat je heel graag kinderen wilt en erom blijven zeuren kan, in ieder geval vanuit mijn psychologie gezien, er weleens voor zorgen dat hij liever toch geen kinderen met jou wilt. Maar dat kan natuurlijk anders liggen voor jouw vriend.
Conscience do cost.
Mijn advies, heel gauw uit je hoofd zetten. Mijn ex wou ook niets anders dan een kind en zeurde er ook de godganse tijd over. Daarom ben ik onder andere ook bij haar weggegaan. Amper een half jaar later was mijn nieuwe vriendin wel zwanger en was ik er erg blij mee en aan toe. Verschil is dat mijn huidige vriendin niet liep te zeuren en mijn ex wel. (Speelde wel wat meer mee, maar dit was wel 1 van de hoofdredenen
Oh jee. Een vrouw met een kinderwens! Dat is als een bom die op het punt staat om af te gaan.
Die wens wordt op gegeven moment dusdanig heftig...
Die wens wordt op gegeven moment dusdanig heftig...
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Hou vooral op met je zo erin verdiepen, je bijt jezelf er ook echt in vast, natuurlijk is dan wachten lastig.
Het is maar een paar jaar, hij zegt niet dat hij geen kinderen wil, hij heeft zelfs goede argumenten om te wachten.
Dus richt je op andere dingen, geniet van je leven en voor je het weet is de tijd daar dat jullie samen aan kinderen toe zijn.
Het is maar een paar jaar, hij zegt niet dat hij geen kinderen wil, hij heeft zelfs goede argumenten om te wachten.
Dus richt je op andere dingen, geniet van je leven en voor je het weet is de tijd daar dat jullie samen aan kinderen toe zijn.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Uitvinden of hij in de toekomst wel kinderen wil. Is het antwoord nee, dan raad ik je niet aan om bij diegene te blijven. Is het antwoord ja, zit er maar een ding op, geduld. Ik was, zeker na mijn vorige relaties, heel erg toe aan kinderen. Mijn vriend was er toen nog niet klaar voor. Was moeilijk, bij vlagen zelfs pijnlijk, maar ik kon niet veel anders dan dat respecteren. Afleiding zoeken, 'er niet te veel mee bezig zijn' is makkelijker gezegd dan gedaan, en er zijn daar ook niet echt tips voor. Maak je vriend niet gek met je kinderwens, zoek iemand of iets om je bij te uiten.
That being said.. Ik heb mijn vriend aardig gek gemaakt Uiteindelijk had hij zoiets van, je weet nooit van te voren of je er klaar voor bent of niet, dus waarom ook wachten. Inmiddels had ie liever vorige week een positieve test gezien als vandaag, maar je hebt het helaas niet altijd voor het zeggen..
That being said.. Ik heb mijn vriend aardig gek gemaakt
Uiteindelijk had hij zoiets van, je weet nooit van te voren of je er klaar voor bent of niet, dus waarom ook wachten. Inmiddels had ie liever vorige week een positieve test gezien als vandaag, maar je hebt het helaas niet altijd voor het zeggen..
Mijn ervaring is dat het voor mannen vaak anders gaat leven. Waar t voor mijn vriendin vaak een soort van natuurlijke behoefte was (ja die beruchte eierstokken die horen te gaan klepperen:)) was het voor mij ook een hele welkome aanvulling nadat ik het gevoel had mijn carrière op de rit te hebben en ik er ook heel goed over nagedacht had. Bij ons was het dus ook een kwestie van jaren waarin we samen naar t goede moment toegroeiden. Volgens mij ben je echt overtuigd van je relatie, durf er dan ook op te vertrouwen dat je vriend straks ook op dat punt komt en geef het tijd, je kunt t sowieso niet plannen, dus leg niet te veel druk op. Succes!
Bedankt voor je reactie. Super dat je zo open bent over je eigen situatie. Mijn vriend wil wel kinderen, maar pas over ongeveer vijf of zes jaar. Of iets daarna. Ik begin er niet meer over tegen hem, maar ik merk dat ik er moeite mee heb. En wat jij zegt: het is af en toe pijnlijk, want de kinderwens is zo sterk.quote:
Uitvinden of hij in de toekomst wel kinderen wil. Is het antwoord nee, dan raad ik je niet aan om bij diegene te blijven. Is het antwoord ja, zit er maar een ding op, geduld. Ik was, zeker na mijn vorige relaties, heel erg toe aan kinderen. Mijn vriend was er toen nog niet klaar voor. Was moeilijk, bij vlagen zelfs pijnlijk, maar ik kon niet veel anders dan dat respecteren. Afleiding zoeken, 'er niet te veel mee bezig zijn' is makkelijker gezegd dan gedaan, en er zijn daar ook niet echt tips voor. Maak je vriend niet gek met je kinderwens, zoek iemand of iets om je bij te uiten.
That being said.. Ik heb mijn vriend aardig gek gemaakt
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat jouw vriend er ook van overtuigd was kinderen te willen? En wat fijn voor jullie!
Ik heb zelf geen kinderwens dus ik kan me er niet in verplaatsen maar wat maakt het dat het NU moet?quote:Op vrijdag 6 februari 2015 20:12 schreef Myrthe1 het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie. Super dat je zo open bent over je eigen situatie. Mijn vriend wil wel kinderen, maar pas over ongeveer vijf of zes jaar. Of iets daarna. Ik begin er niet meer over tegen hem, maar ik merk dat ik er moeite mee heb. En wat jij zegt: het is af en toe pijnlijk, want de kinderwens is zo sterk.
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat jouw vriend er ook van overtuigd was kinderen te willen? En wat fijn voor jullie!
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Dat is ook goed en daar kan ik mee leven, maar het is op dit moment moeilijk om te accepteren. Ik merk dat ik het er moeilijk mee heb. En ik kan niet uitleggen waarom, maar ik had het zo graag gewild nu. Hopelijk ebt het gevoel langzamerhand weg en kijk ik er over een paar maanden heel anders naar.quote:
[..]
Waarom is het niet genoeg dat die kinderen er over een jaar of 5 komen?
Maar begrijp je zijn argumenten ook echt? Dat hij niet nu hij zo druk is een kind wil, maar pas als hij in iets rustiger vaarwater komt? Dat is iets om blij om te zijn, zijn beeld van vader zijn gaat dus over een betrokken vader zijn, met tijd voor zijn kind. Hij wil kinderen, hij ziet dat al voor zich, als hij het voor zich ziet ziet hij zichzelf leuke dingen doen met dat kind.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Super dat je zo open bent over je eigen situatie. Mijn vriend wil wel kinderen, maar pas over ongeveer vijf of zes jaar. Of iets daarna. Ik begin er niet meer over tegen hem, maar ik merk dat ik er moeite mee heb. En wat jij zegt: het is af en toe pijnlijk, want de kinderwens is zo sterk.
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat jouw vriend er ook van overtuigd was kinderen te willen? En wat fijn voor jullie!
Een paar jaar zijn zo voorbij, de tijd vliegt. Verheug je op de kinderen die gaan komen en richt je voor nu op andere leuke dingen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik weet niet waarom de wens zo sterk is dat ik het nu wil. Misschien omdat ik nu zeker weet dat ik er nu klaar voor ben. Ik ben overtuigd van onze relatie en alles eromheen. Voor mijn gevoel is er geen mooier moment en geen betere partner. Maar ik weet dat het gevoelens zijn en dat het iets vrouwelijks is, want over vijf jaar is er waarschijnlijk niets veranderd als het aankomt op onze liefde en ons leven samen.quote:
[..]
Ik heb zelf geen kinderwens dus ik kan me er niet in verplaatsen maar wat maakt het dat het NU moet?
Misschien helpt het om niet allemaal boeken en fora te gaan lezen dan.quote:
[..]
Dat is ook goed en daar kan ik mee leven, maar het is op dit moment moeilijk om te accepteren. Ik merk dat ik het er moeilijk mee heb. En ik kan niet uitleggen waarom, maar ik had het zo graag gewild nu. Hopelijk ebt het gevoel langzamerhand weg en kijk ik er over een paar maanden heel anders naar.
Hoelang eigenlijk al samen?
Verveel je je gewoon niet?quote:
[..]
Ik weet niet waarom de wens zo sterk is dat ik het nu wil. Misschien omdat ik nu zeker weet dat ik er nu klaar voor ben. Ik ben overtuigd van onze relatie en alles eromheen. Voor mijn gevoel is er geen mooier moment en geen betere partner. Maar ik weet dat het gevoelens zijn en dat het iets vrouwelijks is, want over vijf jaar is er waarschijnlijk niets veranderd als het aankomt op onze liefde en ons leven samen.
Je partner is over 5 jaar nog dezelfde. Waarom is dit moment zo veel mooier dan over 5 jaar?quote:
[..]
Ik weet niet waarom de wens zo sterk is dat ik het nu wil. Misschien omdat ik nu zeker weet dat ik er nu klaar voor ben. Ik ben overtuigd van onze relatie en alles eromheen. Voor mijn gevoel is er geen mooier moment en geen betere partner. Maar ik weet dat het gevoelens zijn en dat het iets vrouwelijks is, want over vijf jaar is er waarschijnlijk niets veranderd als het aankomt op onze liefde en ons leven samen.
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Gaat dit wel om iets mannelijks en iets vrouwelijks? Want jullie leven is verschillend op dit moment, jij hebt nu dat rustiger vaarwater waarin het perfect past, hij niet. Het is alleen maar dat hij ook graag die ruimte voor dat kind heeft wat jij nu zelf wel hebt.quote:
[..]
Ik weet niet waarom de wens zo sterk is dat ik het nu wil. Misschien omdat ik nu zeker weet dat ik er nu klaar voor ben. Ik ben overtuigd van onze relatie en alles eromheen. Voor mijn gevoel is er geen mooier moment en geen betere partner. Maar ik weet dat het gevoelens zijn en dat het iets vrouwelijks is, want over vijf jaar is er waarschijnlijk niets veranderd als het aankomt op onze liefde en ons leven samen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik begrijp hem echt heel goed en ik sta er zelf ook achter, maar het is 'gewoon' een gevoel. Ik kan het ook niet uitleggen anders. Ik ben heel blij met hem en ik weet het heel zeker allemaal. Maar hopelijk gaat het over en ik ga me nu zeker op andere dingen richten.quote:
[..]
Maar begrijp je zijn argumenten ook echt? Dat hij niet nu hij zo druk is een kind wil, maar pas als hij in iets rustiger vaarwater komt? Dat is iets om blij om te zijn, zijn beeld van vader zijn gaat dus over een betrokken vader zijn, met tijd voor zijn kind. Hij wil kinderen, hij ziet dat al voor zich, als hij het voor zich ziet ziet hij zichzelf leuke dingen doen met dat kind.
Een paar jaar zijn zo voorbij, de tijd vliegt. Verheug je op de kinderen die gaan komen en richt je voor nu op andere leuke dingen.
Dat is wat hij zegt. Maar al mijn dagen zijn altijd vol gepland met werk, vrienden, familie, sport. Het is wel zo dat ik meer tijd heb dan hij heeft en dat ik meer thuis ben. Maar nee, ik verveel me niet. Het is vooral een sterk gevoel, maar uitleggen kan ik het echt niet.quote:
Dat klopt, dat weet ik zelf ook. Mijn gevoelens zijn ook niet reëel, maar ze zijn er. En waarom.. daar kan ik dus niet op antwoorden, want ik weet zelf ook dat het stom is dat ik het allemaal nu graag wil.quote:
[..]
Je partner is over 5 jaar nog dezelfde. Waarom is dit moment zo veel mooier dan over 5 jaar?
We zijn 5 jaar samen.
Je werkt parttime, je fruebelt een beetje aan, je leventje staat nogal stil qua ontwikkeling. Dan is een kind idd de 'volgende stap', denk je niet?quote:
[..]
Dat is wat hij zegt. Maar al mijn dagen zijn altijd vol gepland met werk, vrienden, familie, sport. Het is wel zo dat ik meer tijd heb dan hij heeft en dat ik meer thuis ben. Maar nee, ik verveel me niet. Het is vooral een sterk gevoel, maar uitleggen kan ik het echt niet.
Misschien kan het je helpen als je wel achter de waarom komt?quote:
[..]
Dat klopt, dat weet ik zelf ook. Mijn gevoelens zijn ook niet reëel, maar ze zijn er. En waarom.. daar kan ik dus niet op antwoorden, want ik weet zelf ook dat het stom is dat ik het allemaal nu graag wil.
We zijn 5 jaar samen.
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Hij wijst het en jou niet af en gaat nergens heen, het is gewoon nu niet het goede moment. Jij hebt er al vertrouwen in, dat is mooi, maar zie het als je persoonlijke voorpret. Bij hem duurt het gewoon wat langer en daar moet je ook geen invloed op willen hebben. Bedenk je hoe leuk het is als je vriend er ook zo over denkt en gun hem ook die tijd. Dan delen jullie het straks en pas dan heb je echt een basis om aan kinderen te beginnen. Hang er vooral geen deadline aan, je merkt vanzelf dat hij anders tegen kinderen aan gaat kijken.quote:
Dat is ook goed en daar kan ik mee leven, maar het is op dit moment moeilijk om te accepteren. Ik merk dat ik het er moeilijk mee heb. En ik kan niet uitleggen waarom, maar ik had het zo graag gewild nu.
Dit dus. Je vriend is nog volop aan het leven en gelijk heeft ie. Bij jou kabbelt het een beetje voort en hoewel je dagen vol zitten gebeurt er niks nieuws. Om het leven weer wat sjeu te geven wil je een kind. Je zal niet de eerste zijn en ook niet de laatste.quote:
[..]
Je werkt parttime, je fruebelt een beetje aan, je leventje staat nogal stil qua ontwikkeling. Dan is een kind idd de 'volgende stap', denk je niet?
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Ik begrijp dat het zo overkomt, maar ik werk drie dagen per week en daarnaast houd ik een goedlopende blog bij. Geloof het of niet: daar zit veel tijd in! Ik vind dus zeker niet dat ik stil sta qua ontwikkeling. Ik vind juist dat ik doorga. Mijn vriend heeft ongeveer hetzelfde gezegd en dat vond ik toen best jammer, want ik ben nog maar een jaar geleden afgestudeerd en ik vind juist dat ik goed bezig ben.quote:
[..]
Je werkt parttime, je fruebelt een beetje aan, je leventje staat nogal stil qua ontwikkeling. Dan is een kind idd de 'volgende stap', denk je niet?
Het is wel een feit dat ik het minder druk heb dan mijn vriend en meer tijd heb voor mezelf. Hoewel dat een keuze is van mijn vriend. Hij kan er ook voor kiezen om geen carrière te maken en om rustiger aan te doen. Dat wil hij bewust niet en dat begrijp ik ook wel weer. Maar het is echt niet het geval dat ik graag een kind wil omdat ik me verveel. Ik wil graag een kind met mijn vriend omdat ik er klaar voor ben en ik zo gek ben op mijn vriend. En het is vooral een gevoel, ik weet dus dat we nog heel lang de tijd hebben en dat het over een paar jaar ook goed is.
Lange voorpret dan, haha!quote:
[..]
Hij wijst het en jou niet af en gaat nergens heen, het is gewoon nu niet het goede moment. Jij hebt er al vertrouwen in, dat is mooi, maar zie het als je persoonlijke voorpret. Bij hem duurt het gewoon wat langer en daar moet je ook geen invloed op willen hebben. Bedenk je hoe leuk het is als je vriend er ook zo over denkt en gun hem ook die tijd. Dan delen jullie het straks en pas dan heb je echt een basis om aan kinderen te beginnen. Hang er vooral geen deadline aan, je merkt vanzelf dat hij anders tegen kinderen aan gaat kijken.
Ik begrijp je reactie en ik ben het ermee eens. Het is veel fijner als je er allebei achterstaat en ik weet ook zeker dat het over een paar jaar wel gaat gebeuren. Maar geloof me als ik zeg dat het gevoel er gewoon is en dat het heel erg sterk is. Het is niet iets waar ik voor kies. Als ik mijn vriend zie weet ik gewoon dat ik graag kinderen met hem wil. Maar ik hoop dat het minder gaat worden als ik er bewust niet veel mee bezig ga.
En Rhubarbje heeft ook zeker een punt dat ik achter de waarom moet zien te komen, want veel verder dan aangeven dat ik heel blij ben met mijn vriend en dat ik er klaar voor ben, kom ik eigenlijk niet. Ja, dat het een gevoel is dus. Erg bijzonder eigenlijk dat ik mijn eigen gevoel niet eens begrijp, maar dat het toch zo sterk is.
Ik hoef je niet te geloven, jij moet je vriend eens geloven. Want jouw kinderwens lijkt sterker dan het vertrouwen in het oordeel van je vriend hoe hij over jullie huidige situatie denkt. Daar kun je lekker over heen blijven stappen en afschuiven dat jouw gevoel oh zo sterk is, je er niet voor kiest en je er echt niets aan kan doen. Je kunt er wel degelijk wat aan doen. Neem je verantwoordelijkheid en ga naar een psycholoog als dit je leven zo overheerst.
En lees ook even terug hoe vaak je het woord ik gebruikt en hoe weinig wij. Een relatie en een kind krijgen doe je samen, maar je focus ligt wel heel erg bij jezelf en jouw gevoel.
En lees ook even terug hoe vaak je het woord ik gebruikt en hoe weinig wij. Een relatie en een kind krijgen doe je samen, maar je focus ligt wel heel erg bij jezelf en jouw gevoel.
Of kom naar dit topic voor iedereen die wel graag een kindje zou willen maar waarvoor het nu (nog) niet weggelegd is. 
Maar serieus. Je gevoelens als vrouw met "rammelende eierstokken" zijn heel herkenbaar.
Mannen zijn meestal nooit toe aan een kind, helaas.
Wij hebben vanaf het okay moment van mijn man er alsnog zes jaar over gedaan om alleen al zwanger te raken. En niet iedere zwangerschap heeft een goed einde. Dus ik vind je verhaal wel degelijk houtsnijden.
En nu zegt mijn man dat hij zich een oudere vader voelt..ja..duh...
Wat houdt hem tegen, behalve carrière (want daar kunnen jullie over praten)?
Wsl kan hij dat niet goed onder woorden brengen?
Mannen zijn meestal nooit toe aan een kind, helaas.
Wij hebben vanaf het okay moment van mijn man er alsnog zes jaar over gedaan om alleen al zwanger te raken. En niet iedere zwangerschap heeft een goed einde. Dus ik vind je verhaal wel degelijk houtsnijden.
En nu zegt mijn man dat hij zich een oudere vader voelt..ja..duh...
Wat houdt hem tegen, behalve carrière (want daar kunnen jullie over praten)?
Wsl kan hij dat niet goed onder woorden brengen?
Make my day!
Waarom is carrière geen goed argument? Ik vind dat haar vriend juist perfect onder woorden kan brengen wat hem 'tegenhoudt', wat een verschrikkelijke manier is om iemand schuld aan te praten overigens. Hij is er simpelweg niet aan toe, basta.quote:
Maar serieus. Je gevoelens als vrouw met "rammelende eierstokken" zijn heel herkenbaar.
Mannen zijn nooit toe aan een kind, helaas.
Wij hebben vanaf het okay moment van mijn man er alsnog zes jaar over gedaan om alleen al zwanger te raken. En niet iedere zwangerschap heeft een goed einde. Dus ik vind je verhaal wel degelijk houtsnijden.
En nu zegt mijn man dat hij zich een oudere vader voelt..ja..duh...
Wat houdt hem tegen, behalve carrière (want daar kunnen jullie over praten)?
Wsl kan hij dat niet goed onder woorden brengen?
Is het nu carrière of er niet aan toe zijn (wat een veel breder begrip is)? En waar bestaat dat "niet aan toe" dan uit?quote:
[..]
Waarom is carrière geen goed argument? Ik vind dat haar vriend juist perfect onder woorden kan brengen wat hem 'tegenhoudt', wat een verschrikkelijke manier is om iemand schuld aan te praten overigens. Hij is er simpelweg niet aan toe, basta.
Make my day!
Het is beiden: TS haar vriend wil eerst andere dingen doen voordat hij zichzelf aan kinderen ziet beginnen, waarvan 1tje carrière maken is. En waaruit bestaat dat "wel aan toe zijn" dan uit? Dat is echt een zeer simplistische manier van redeneren overigens.quote:
[..]
Is net nu carrière of er niet aan toe (wat een veel breder begrip is)? En waar bestaat dat "niet aan toe" dan uit?
Het punt carrière is toch geen issue voor hem als zij het merendeel van de zorgtaken op zich neem de eerste paar jaar?quote:
[..]
Het is beiden: TS haar vriend wil eerst andere dingen doen voordat hij zichzelf aan kinderen ziet beginnen, waarvan 1tje carrière maken is. En waaruit bestaat dat "wel aan toe zijn" dan uit? Dat is echt een zeer simplistische manier van redeneren overigens.
(Al is 4 dagen werken a 10 uur per dag al geen probleem meer in de meeste banen, maar daar kan ik voor de vriend van TS niet over oordelen, mss moet hij wel veel reizen).
Make my day!
Waarom bepaal jij wel even dat zijn carrière er niet onder zou lijden als ze een kind krijgen? Bagetalliseer je de impact van een kind op het leven van beide ouders om zo je gelijk te willen halen?quote:
[..]
Het punt carrière is toch geen issue voor hem als zij het merendeel van de zorgtaken op zich neem?
(Al is 4 dagen werken a 10 uur per dag al geen probleem meer in de meeste banen, maar daar kan ik voor de vriend van TS niet over oordelen, mss moet hij wel veel reizen).
Geef eens aan welke onoverkomelijke problemen er dan zouden zijn voor zijn carrière als zij een paar jaar de zorg op zich neemt voor hun kind?quote:Op zaterdag 7 februari 2015 00:43 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Waarom bepaal jij wel even dat zijn carrière er niet onder zou lijden als ze een kind krijgen? Bagetalliseer je de impact van een kind op het leven van beide ouders om zo je gelijk te willen halen?
Generaties mannen hebben zo carrière gemaakt.
Make my day!
Maar dit is wel in casu het dilemma van de moderne mens:
Tot in de twintig studeren en daarna carrière willen maken. Waardoor de kinderwens tot na de 30 uitgesteld wordt. Resultaat: verminderde vruchtbaarheid en nog maar de vraag of het lukt zonder allerlei kunstingrepen.
En de biologische klok van een compleet normale vrouw van in de 20 staat op springen...
Tot in de twintig studeren en daarna carrière willen maken. Waardoor de kinderwens tot na de 30 uitgesteld wordt. Resultaat: verminderde vruchtbaarheid en nog maar de vraag of het lukt zonder allerlei kunstingrepen.
En de biologische klok van een compleet normale vrouw van in de 20 staat op springen...
Make my day!
Het feit dat hij moet kiezen tussen actief betrokken zijn bij de opvoeding van zijn kind en carrière maken ? Who knows, misschien werkt manlief wel 7 dagen in de week en krijgt hij van jou het slikken of stikken argument door de strot geramd. Zit je dan met de keuze tussen carrière of kind, lekker dan. Of je gooit jaren aan werk weg of je ziet je kind niet opgroeien door een vrouw met rammelende eierstokken.quote:
[..]
Geef eens aan welke onoverkomelijke problemen er dan zouden zijn voor zijn carrière als zij de zorg op zich neemt voor hun kind?
Generaties mannen hebben zo carrière gemaakt.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 07-02-2015 00:52:57 ]
Het gaat (ik ga even af op TS) toch maar om een paar jaar? Dus je kind niet zien opgroeien is nonsens.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 00:52 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Het feit dat hij moet kiezen tussen actief betrokken zijn bij de opvoeding van zijn kind en carrière maken ? Who knows, misschien werkt manlief wel 7 dagen in de week en krijgt hij van jou het slikken of stikken argument door de strot geramd. Zit je dan met de keuze tussen carrière of kind, lekker dan. Of je gooit jaren aan werk weg of je ziet je kind niet opgroeien door een vrouw met rammelende eierstokken.
Het is geen keuze tussen kind of carriere.
Hij kan die paar jaar prima carriere maken terwijl zij zich bezig houdt met hun kind.
En als je zo graag fulltime vader wil zijn : ik kan me niet voorstellen dat hij op zijn 30ste opeens alle tijd van de wereld heeft voor zijn kind, maar nu qua carriere totaal niet.
Nee.. Carriere is in dit geval een onzin argument en makkelijk te paraderen.
Tenzij er ook andere argumenten zijn...
Make my day!
De eerste 5 jaar van het leven van zijn eerste kind is hij dan "die man die op zondag het vlees snijdt", ik vind het juist lovenswaardig dat hij het anders wil.quote:
Het gaat (ik ga even af op TS) toch maar om een paar jaar? Dus je kind niet zien opgroeien is nonsens.
Dat zeg ik, emotionele chantage om je zin te krijgen. alle argumenten van de ander telt niet of vind je niet de moeite waard, alleen die ratelende eierstokken van TS die geen enkele onderbouwing behoeft telt wel. Over onzin argumenten gesproken die makkelijk te paraderen zijn zeg, goedemorgen.quote:
[..]
Het gaat (ik ga even af op TS) toch maar om een paar jaar? Dus je kind niet zien opgroeien is nonsens.
Het is geen keuze tussen kind of carriere.
Hij kan die paar jaar prima carriere maken terwijl zij zich bezig houdt met hun kind.
En als je zo graag fulltime vader wil zijn : ik kan me niet voorstellen dat hij op zijn 30ste opeens alle tijd van de wereld heeft voor zijn kind, maar nu qua carriere totaal niet.
Nee.. Carriere is in dit geval een onzin argument en makkelijk te paraderen.
Tenzij er ook andere argumenten zijn...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-02-2015 01:04:11 ]
Is allemaal niet waar joh volgens agter, je kan prima 60 uur per week werken en actief je kind opvoeden als man zijnde. Snap jij het nog ?quote:
[..]
De eerste 5 jaar van het leven van zijn eerste kind is hij dan "die man die op zondag het vlees snijdt", ik vind het juist lovenswaardig dat hij het anders wil.
Ik snap haar argument dat het qua kans op een spontane en ongecompliceerde zwangerschap goed is om niet onnodig lang te wachten, maar dat is nog geen argument om de vader in zo'n jaren '50-rol te dwingen.quote:
Is allemaal niet waar joh volgens agter, je kan prima 60 uur per week werken en actief je kind opvoeden als man zijnde. Snap jij het nog ?
Oh, dat ben ik wel met je eens.quote:
[..]
De eerste 5 jaar van het leven van zijn eerste kind is hij dan "die man die op zondag het vlees snijdt", ik vind het juist lovenswaardig dat hij het anders wil.
Maar haar biologische klok is niet zo makkelijk in zijn carrièrepad te vatten, helaas.
En laten we eerlijk zijn: het is meestal niet zo dat als hij carriere gemaakt heeft, hij op zijn 30ste opeens alles uit handen laat vallen om er 1000% te zijn voor thuis. Carriere betekent meer verantwoordelijkheden, grotere uitdagingen etc.
Hij zal er hoe dan ook een middenweg in moeten zien te vinden.
Make my day!
Je doet alweer een aanname over de carrière van TS haar vent om zo je eigen argumenten te kunnen staven. Who knows, misschien is hij wel binnen op zijn 30e en kan hij fulltime vader zijn.quote:
[..]
Oh, dat ben ik wel met je eens.
Maar haar biologische klok is niet zo makkelijk in zijn carrièrepad te vatten, helaas.
En laten we eerlijk zijn: het is meestal niet zo dat als hij carriere gemaakt heeft, hij op zijn 30ste opeens alles uit handen laat vallen om er 1000% te zijn voor thuis. Carriere betekent meer verantwoordelijkheden, grotere uitdagingen etc.
Hij zal er hoe dan ook een middenweg in moeten zien te vinden.
Die jaren 50 rol is hun keus. Dat is hun consequentie als zij als alles opgeeft voor het kind.quote:
[..]
Ik snap haar argument dat het qua kans op een spontane en ongecompliceerde zwangerschap goed is om niet onnodig lang te wachten, maar dat is nog geen argument om de vader in zo'n jaren '50-rol te dwingen.
Maar wachten tot je minimaal 30 bent (en wellicht ouder als de carriere van manlief niet zo voorspoedig gaat), terwijl er één nu al doodongelukkig is?
Ik weet het niet hoor...
Make my day!
Ja, wie weet!quote:
[..]
Je doet alweer een aanname over de carrière van TS haar vent om zo je eigen argumenten te kunnen staven. Who knows, misschien is hij wel binnen op zijn 30e en kan hij fulltime vader zijn.
Staatsloterij mss.
Make my day!
Als je doodongelukkig wordt vanwege het wachten heb je sowieso een probleem.quote:
Maar wachten tot je minimaal 30 bent (en wellicht ouder als de carriere van manlief niet zo voorspoedig gaat), terwijl er één nu al doodongelukkig is?
Ik weet het niet hoor...
Ik wacht om vergelijkbare redenen ook al sinds mijn 25ste (nu 31) maar mijn leven is nu al de moeite waard, niet pas straks/als/dan.
Echt stuitend ditquote:
Hij zal er hoe dan ook een middenweg in moeten zien te vinden.
Zij moeten er een middenweg in zien te vinden, samen. Het is echt niet alleen zijn probleem dat haar biologische klok NU schreeuwt.
Uh, die middenweg ging over de verdeling werk/zorg als het kind er eenmaal is, niet de middenweg tussen NU en over 5 jaar beginnen aan kinderen.quote:
Echt stuitend dit
Zij moeten er een middenweg in zien te vinden, samen. Het is echt niet alleen zijn probleem dat haar biologische klok NU schreeuwt.
Lastig, die rammelende eierstokken op nog relatief jonge leeftijd.quote:
Hallo allemaal!
Ik zit al een jaar met een hele grote kinderwens. Ik wil heel graag een kind, maar mijn vriend wil er niet eens meer over praten nu. Hij wil geen kinderen op dit moment en hij wil wachten tot na zijn dertigste. Ik ben nog maar 23 en hij is nog maar 25, dus heb ik het gevoel dat we veel te lang moeten wachten. Ik begrijp aan de andere kant wel dat hij wil wachten en dat is waarschijnlijk ook verstandig, maar toch zit ik met de gevoelens dat ik heel graag een kind wil. En wel 'nu'.
Mijn vriend heeft een drukke vaste baan. Hij wil dus wachten tot na zijn dertigste omdat hij graag carrière wil maken en zich daar nu 100% op wil focussen. Hij is veel bezig met zijn werk en daar heb ik begrip voor, maar ik heb het minder druk. Ik ben vorig jaar afgestudeerd als diëtiste, ik werk parttime bij een instelling en ik houd een voedingsblog bij. Ik heb natuurlijk genoeg sociale contacten en ik onderneem veel, maar ik vind dat we alles nu zo op orde hebben dat het mij zo fijn lijkt om een kind op de wereld te zetten.
Samen verdienen we genoeg om een kind of meerdere kinderen op te voeden en onze relatie zit verder goed. Ik lees al ongeveer een jaar lang boeken over zwangerschappen, ik kijk op fora over zwangerschappen (maar ik durf er niets te plaatsen) en over de keuze om samen met je partner een kind op de wereld te zetten. Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen. Maar mijn vriend krijgt de kriebels van mij en ik krijg eigenlijk ook wel de kriebels van mezelf.
Mijn vriend en ik hebben er vaak over gepraat en de conclusie is dus dat hij er niet meer met mij over wil praten op dit moment. Dat begrijp ik van hem, want ik heb maandenlang gepraat over mijn kinderwens. Dus ik ben er nu stil over. Maar de gevoelens gaan niet weg en het blijft zo'n grote wens van mij dat het dagelijks terugkomt. Terwijl mijn vriend gelijk heeft: we zijn nog super jong en we hebben alle tijd. Niemand uit onze omgeving heeft nu al kinderen. En hij heeft er gewoon geen zin in nu.
Maar toch blijft het knagen. Als ik een kindje zie smelt ik helemaal. En dan kan het bijna pijn doen dat ik nog zo lang moet wachten. Hoe ga ik met deze gevoelens om? Het legt een zekere druk op onze relatie. Mijn vriend raakt geïrriteerd door mijn drang en ik ben verdrietig dat ik nog lang moet wachten, terwijl ik het gevoel heb dat ik er nu klaar voor ben. Maar verder hebben we het zo fijn samen.
Het nog niet hebben van kinderen heeft ook zijn voordelen. Je kan wat meer leuke dingen doen met je tijd en geld. Het beste wat je denk ik kunt proberen is genieten van je vrijheid en proberen de voordelen te zien. Lekker lang stappen in het weekend en nog een paar grote reizen maken, bv.. Dat is wel voorbij, althans de komende decennia, als er een keer een kind is..
Die middenweg over de verdeling werk/zorg als het kind er eenmaal is lijkt me ook wel iets van hen samen en niet alleen zijn pakkie an anders...quote:
Uh, die middenweg ging over de verdeling werk/zorg als het kind er eenmaal is, niet de middenweg tussen NU en over 5 jaar beginnen aan kinderen.
Ach Jezus, laat je ratio eens gelden ipv je gevoelens. Je zegt zelf dat je vriend eigenlijk gelijk heeft. Nou, punt, klaar, uit. Gewoon nog een paar jaar wachten. Je bent pas 23.
Je kunt er ook voor allebei kiezen. Zeker als je vriendin aanbiedt om minder te gaan werken. Mijn vader heeft na mijn geboorte ook gewoon carrière gemaakt. En er zullen genoeg ouders zijn die dat ook gedaan hebben. En bovendien stopt carrière maken niet na je 30e. Tenminste, dat mag ik hopen.quote:
[..]
Het feit dat hij moet kiezen tussen actief betrokken zijn bij de opvoeding van zijn kind en carrière maken ? Who knows, misschien werkt manlief wel 7 dagen in de week en krijgt hij van jou het slikken of stikken argument door de strot geramd. Zit je dan met de keuze tussen carrière of kind, lekker dan. Of je gooit jaren aan werk weg of je ziet je kind niet opgroeien door een vrouw met rammelende eierstokken.
ROBODEMONS..................|:(
'Je kunt voor allebei kiezen' is niks anders dan 'je kiest voor het kind, en je doet je carriere er maar bij'. Kortom, dat is geen compromis.quote:
[..]
Je kunt er ook voor allebei kiezen. Zeker als je vriendin aanbiedt om minder te gaan werken. Mijn vader heeft na mijn geboorte ook gewoon carrière gemaakt. En er zullen genoeg ouders zijn die dat ook gedaan hebben. En bovendien stopt carrière maken niet na je 30e. Tenminste, dat mag ik hopen.
Als je er zo over denkt, kun je maar beter helemaal niet aan kinderen beginnen. Wat ik al eerder zei, je carrière stopt niet na je 30e. Misschien krijgt die vriend dan wel een topfunctie, waardoor hij nog minder tijd heeft en het krijgen van kinderen weer wil uitstellen.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 15:59 schreef Scorpie het volgende:
[..]
'Je kunt voor allebei kiezen' is niks anders dan 'je kiest voor het kind, en je doet je carriere er maar bij'. Kortom, dat is geen compromis.
Prima als iemand geen kinderen wil. Heb zelf namelijk ook geen kinderwens. Maar wees dan wel eerlijk. Niet alleen naar je partner, maar ook naar jezelf. Die carrière-argument komt meer over als uitstel van executie.
ROBODEMONS..................|:(
Het verlangen naar een kind kan heel groot zijn. Het is ook wel iets anders dan de wens om vanavond biefstuk te eten. Het zit veel dieper en is veel moeilijker naast je neer te leggen. Dat begrijp ik allemaal prima.
Van de andere kant zijn jullie 23 en 25, dat is echt nog jong. Jij kunt er wel klaar voor zijn, maar je vriend is dat, vindt hij zelf, op dit moment niet. En of dat nou is omdat hij zich eerst een aantal jaren wil toeleggen op zijn carriere, wil genieten van het samenzijn of er 'gewoon nog niet klaar voor is', is eigenlijk helemaal niet aan de orde. Zijn reden om het nu niet te willen, is legitiem. Daar zul je je bij neer moeten leggen.
Hoe omgaan met het wachten? Ik zou vooral niet te veel bezig proberen te zijn met je wens. Zoals de zaken ervoor staan, komt de vervulling ervan nog wel. Probeer je leven vooral te vullen met andere dingen. Doe samen leuke dingen, wat het ook is dat je samen graag doet. Maak ook plannen voor samen voor over een jaar, of twee. Mooie reizen, nieuwe meubels, auto, wat dan ook. En blijf er niet te veel over zeuren. Dat wil niet zeggen dat je het onderwerp volledig moet mijden, maar hou het luchtig en niet te vaak.
Wat betreft de vruchtbaarheid: over vijf jaar ben je 28, dat is nog steeds een heel prima leeftijd voor een gezond stel en hoeft helemaal nog geen problemen op te leveren.
Van de andere kant zijn jullie 23 en 25, dat is echt nog jong. Jij kunt er wel klaar voor zijn, maar je vriend is dat, vindt hij zelf, op dit moment niet. En of dat nou is omdat hij zich eerst een aantal jaren wil toeleggen op zijn carriere, wil genieten van het samenzijn of er 'gewoon nog niet klaar voor is', is eigenlijk helemaal niet aan de orde. Zijn reden om het nu niet te willen, is legitiem. Daar zul je je bij neer moeten leggen.
Hoe omgaan met het wachten? Ik zou vooral niet te veel bezig proberen te zijn met je wens. Zoals de zaken ervoor staan, komt de vervulling ervan nog wel. Probeer je leven vooral te vullen met andere dingen. Doe samen leuke dingen, wat het ook is dat je samen graag doet. Maak ook plannen voor samen voor over een jaar, of twee. Mooie reizen, nieuwe meubels, auto, wat dan ook. En blijf er niet te veel over zeuren. Dat wil niet zeggen dat je het onderwerp volledig moet mijden, maar hou het luchtig en niet te vaak.
Wat betreft de vruchtbaarheid: over vijf jaar ben je 28, dat is nog steeds een heel prima leeftijd voor een gezond stel en hoeft helemaal nog geen problemen op te leveren.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Klopt, maar voor je 30e kan je wel een betere carriere hebben gemaakt als je 90 uur per week maakt zonder kids.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 16:05 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Als je er zo over denkt, kun je maar beter helemaal niet aan kinderen beginnen. Wat ik al eerder zei, je carrière stopt niet na je 30e.
Of hij heeft net die topfunctie gehad en kan zich nu richten op de kinderen.quote:Misschien krijgt die vriend dan wel een topfunctie, waardoor hij nog minder tijd heeft en het krijgen van kinderen weer wil uitstellen.
In welke gedachtekronkels is zeggen dat je carriere voor een kinderwens gaat niet eerlijk?quote:Prima als iemand geen kinderen wil. Heb zelf namelijk ook geen kinderwens. Maar wees dan wel eerlijk.
Pure aanname van jouw kant, bedoeld om een man voor het blok te zetten. Dat jij het een onzinnig argument vind kan prima, maar dat zijn ratelende eierstokken natuurlijk net zo goed, sterker nog, dat argument is nog veel meer bullshit.quote:Niet alleen naar je partner, maar ook naar jezelf. Die carrière-argument komt meer over als uitstel van executie.
Tsja, mijn vriendin en ik zijn in de 30 en vragen ons soms af of we er niet beter eerder aan konden beginnen.
Met name omdat we als twintigers minder gezondheidsproblemen hadden dan nu.
Sowieso kun je als vrouw beter voor je 30ste er aan beginnen dan erna.
Ps: carriere gaat altijd door. Ik heb zelf het idee dat de jaren tot mijn 40ste juist het zwaarst gaan tellen..
Met name omdat we als twintigers minder gezondheidsproblemen hadden dan nu.
Sowieso kun je als vrouw beter voor je 30ste er aan beginnen dan erna.
Ps: carriere gaat altijd door. Ik heb zelf het idee dat de jaren tot mijn 40ste juist het zwaarst gaan tellen..
Monkey see, monkey do.
Hoop maar dat mijn vriendin niet ook zo gaat denken. Moet er niet aan denken, over 4 jaar al kinderen.
Ik ben het eens met Scorpie. Je vol richten op je carrière is niet te combineren met betrokken vaderschap imo, een van beiden gaat er onder lijden. Een goed argument dus van de vriend, hoe vervelend het misschien ook is.
Maar goed, het issue hier is hoe ts hiermee om moet gaan. Ik vind het huisdier idee wel een hele goede. Een hond, kat of konijn kun je ook bemoederen, al is het op een andere manier. Die kunnen je aandacht van baby's afleiden, hebben je aandacht en zorg nodig en vooral ook veel liefde. Ik denk dat dat echt een goede oplossing is waarbij de biologische klok wel een beetje bevredigd wordt. En over een jaar of twee kun je dan nog een keer goed met je vriend praten over hoe hij er nu over denkt, en misschien een harde datum stellen ook al ligt die dan nog 2 jaar in de toekomst. Dat geeft hem ook de tijd om aan het idee te wennen en er in zijn verre toekomstplannen rekening mee te houden.
En probeer te genieten van alles wat je nu nog wel makkelijk kan zonder baby zoals rondreizen en lang uitslapen.
Maar goed, het issue hier is hoe ts hiermee om moet gaan. Ik vind het huisdier idee wel een hele goede. Een hond, kat of konijn kun je ook bemoederen, al is het op een andere manier. Die kunnen je aandacht van baby's afleiden, hebben je aandacht en zorg nodig en vooral ook veel liefde. Ik denk dat dat echt een goede oplossing is waarbij de biologische klok wel een beetje bevredigd wordt. En over een jaar of twee kun je dan nog een keer goed met je vriend praten over hoe hij er nu over denkt, en misschien een harde datum stellen ook al ligt die dan nog 2 jaar in de toekomst. Dat geeft hem ook de tijd om aan het idee te wennen en er in zijn verre toekomstplannen rekening mee te houden.
En probeer te genieten van alles wat je nu nog wel makkelijk kan zonder baby zoals rondreizen en lang uitslapen.
Die ratelende eierstokken zijn er niet voor niks. Of dacht jij soms dat vrouwen hun hele leven kinderen kunnen krijgen? Vrouwen zijn tot hun 30e het meest vruchtbaar. Daarna gaat het behoorlijk snel achteruit. Ik vind het dan ook een behoorlijk naïeve gedachte als je vanuit gaat dat je vriendin na haar 30e makkelijk zwanger wordt. Dat kan soms nog jaren duren. En het lullige is dat de man nog altijd een jonger exemplaar kan bezwangeren terwijl de vrouw dan haar kinderwens kan vergeten.quote:
Pure aanname van jouw kant, bedoeld om een man voor het blok te zetten. Dat jij het een onzinnig argument vind kan prima, maar dat zijn ratelende eierstokken natuurlijk net zo goed, sterker nog, dat argument is nog veel meer bullshit.
ROBODEMONS..................|:(
En TS is pas 23, bullshit argument dus.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:36 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Die ratelende eierstokken zijn er niet voor niks. Of dacht jij soms dat vrouwen hun hele leven kinderen kunnen krijgen? Vrouwen zijn tot hun 30e het meest vruchtbaar.
Impliciet geef je dus aan dat de wensen van de vrouw > die van de man.quote:Daarna gaat het behoorlijk snel achteruit. Ik vind het dan ook een behoorlijk naïeve gedachte als je vanuit gaat dat je vriendin na haar 30e makkelijk zwanger wordt.
Dan zoekt ze op 23 jarige leeftijd maar een andere zaaddonor die wel openstaat voor de suggestieve en halfbakken passief aggresieve "maak-mij-zwanger-want-mijn-eierstokken-ratelen-en-alles-wat-jij-zegt-is-ondergeschikt-daaraan" argumentatie.quote:Dat kan soms nog jaren duren. En het lullige is dat de man nog altijd een jonger exemplaar kan bezwangeren terwijl de vrouw dan haar kinderwens kan vergeten.
quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:45 schreef Scorpie het volgende:
"maak-mij-zwanger-want-mijn-eierstokken-ratelen-en-alles-wat-jij-zegt-is-ondergeschikt-daaraan"
Dat is helemaal niet het geval hier. Hoe jullie erbij komen dat ik op die manier redeneer weet ik niet.quote:
Ik vind je kinderachtig en dwingend overkomen. Klein kind. Feit is dat een van jullie het niet wil en dat is genoeg reden om het nog niet te doen.quote:
[..]
Dat is helemaal niet het geval hier. Hoe jullie erbij komen dat ik op die manier redeneer weet ik niet.
Resistance is futile.
Ben ik de enige die het raar vindt een kind te willen omdat je je verveelt?
Als dat je hoofd argument is om een kind te willen lijkt me dat een raar uitgangspunt...
Kun je daarnaast niet gewoon tijdelijk een bijbaan zoeken op een peuterspeelzaal oid als je het zo leuk vindt en het tegen de verveling is? Snap dat dat anders is als je eigen kind maar op jullie leeftijd vind ik je vriend z'n mening reëler dan de jouwe, zeker als het is tegen de verveling.
Je probeert een bepaalde leegte in je eigen leven (verveling) op te vullen door een kind te "eisen" waar je vriend nog niet aan toe is. Dus hij moet maar een kind nemen omdat jij je toevallig zo verveelt.
Als dat je hoofd argument is om een kind te willen lijkt me dat een raar uitgangspunt...
Kun je daarnaast niet gewoon tijdelijk een bijbaan zoeken op een peuterspeelzaal oid als je het zo leuk vindt en het tegen de verveling is? Snap dat dat anders is als je eigen kind maar op jullie leeftijd vind ik je vriend z'n mening reëler dan de jouwe, zeker als het is tegen de verveling.
Je probeert een bepaalde leegte in je eigen leven (verveling) op te vullen door een kind te "eisen" waar je vriend nog niet aan toe is. Dus hij moet maar een kind nemen omdat jij je toevallig zo verveelt.
Mooi, dan kunnen zowel je ei-cellen als je kinderwens de ijskast in voor een paar jaar, toch?quote:
[..]
Dat is helemaal niet het geval hier. Hoe jullie erbij komen dat ik op die manier redeneer weet ik niet.
Ik heb letterlijk nooit de behoefte aan kinderen gehad. En dan altijd moeten horen ''Dat komt nog wel, dat komt nog wel'' Nou, echt niet! Misschien alleen af en toe voor de leuke dingen, zoals voor de speeltuin en een pretpark etc., maar dan komt het weer duidelijk naar voren dat ik geestelijk zelf een kind ben. Wat ''normale'' vrouwen met baby's en kinderen hebben dat heb ik met katten. Mijn moeder heeft 2 katten en als ik bij haar ben behandel ik ze als mijn kindjes. 
Wat ''normale'' vrouwen met baby's en kinderen hebben dat heb ik met katten. Mijn moeder heeft 2 katten en als ik bij haar ben behandel ik ze als mijn kindjes.
Vanwaar dat ik dwingend overkom? Ik dwing mijn vriend niet en dat gaat nooit gebeuren. Ik weet dat hij het niet wil en dat is voldoende om het niet te doen.quote:
[..]
Ik vind je kinderachtig en dwingend overkomen. Klein kind. Feit is dat een van jullie het niet wil en dat is genoeg reden om het nog niet te doen.
Je vriend wil er niet eens meer over praten! Zegt dat nog niet genoeg?quote:
[..]
Vanwaar dat ik dwingend overkom? Ik dwing mijn vriend niet en dat gaat nooit gebeuren. Ik weet dat hij het niet wil en dat is voldoende om het niet te doen.
Resistance is futile.
Ik wil geen kind omdat ik me verveel. Dat hebben een paar foromgebruikers zo ingevuld voor mij, maar als je mijn reacties leest dan zie je dat ik mij niet verveel en dat ik andere redenen heb. Er is geen sprake van 'eisen' en een kind nemen omdat ik het wil, want een kind komt er op zijn vroegst pas over vijf of zes jaar. Daarnaast eis ik absoluut niet van mijn vriend dat hij mij zwanger maakt. Hij wil op dit moment niet, dus houdt het op.quote:
Ben ik de enige die het raar vindt een kind te willen omdat je je verveelt?
Als dat je hoofd argument is om een kind te willen lijkt me dat een raar uitgangspunt...
Kun je daarnaast niet gewoon tijdelijk een bijbaan zoeken op een peuterspeelzaal oid als je het zo leuk vindt en het tegen de verveling is? Snap dat dat anders is als je eigen kind maar op jullie leeftijd vind ik je vriend z'n mening reëler dan de jouwe, zeker als het is tegen de verveling.
Je probeert een bepaalde leegte in je eigen leven (verveling) op te vullen door een kind te "eisen" waar je vriend nog niet aan toe is. Dus hij moet maar een kind nemen omdat jij je toevallig zo verveelt.
TS heeft niks beters te doen en ik denk dat ze het ouderschap nogal onderschat. Over 5 jaar zal ze nog dankbaar zijn dat haar vriend bewust wat langer gewacht heeft.quote:
Ben ik de enige die het raar vindt een kind te willen omdat je je verveelt?
Als dat je hoofd argument is om een kind te willen lijkt me dat een raar uitgangspunt...
Kun je daarnaast niet gewoon tijdelijk een bijbaan zoeken op een peuterspeelzaal oid als je het zo leuk vindt en het tegen de verveling is? Snap dat dat anders is als je eigen kind maar op jullie leeftijd vind ik je vriend z'n mening reëler dan de jouwe, zeker als het is tegen de verveling.
Je probeert een bepaalde leegte in je eigen leven (verveling) op te vullen door een kind te "eisen" waar je vriend nog niet aan toe is. Dus hij moet maar een kind nemen omdat jij je toevallig zo verveelt.
Resistance is futile.
Je hebt geen andere reden opgegeven behalve dat je part time werkt. En je lult er zoveel over dat je vriend niet eens meer het woord kind wil horen, dus ja, je bent ontzettend aan het drukken.quote:
[..]
Ik wil geen kind omdat ik me verveel. Dat hebben een paar foromgebruikers zo ingevuld voor mij, maar als je mijn reacties leest dan zie je dat ik mij niet verveel en dat ik andere redenen heb. Er is geen sprake van 'eisen' en een kind nemen omdat ik het wil, want een kind komt er op zijn vroegst pas over vijf of zes jaar. Daarnaast eis ik absoluut niet van mijn vriend dat hij mij zwanger maakt. Hij wil op dit moment niet, dus houdt het op.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 08-02-2015 10:21:58 ]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.quote:
[..]
Je vriend wil er niet eens meer over praten! Zegt dat nog niet genoeg?
Teveel mee bezig is ook een manier om hem proberen over te halen/dwingen.quote:
[..]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.
Maar het was al duidelijk in mijn eerste bericht dat ik nog een paar jaar moet wachten en dat ik het daarmee eens ben. Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.quote:
[..]
Mooi, dan kunnen zowel je ei-cellen als je kinderwens de ijskast in voor een paar jaar, toch?
'Meer niet'. Wat een dikke onzin zeg. Doordrammen noemt men dat, wordt doorgaans niet gewaardeerd. En dat is dwingend gedrag. En je onvolwassenheid blijkt wel uit het feit dat je weigert dit in te zien.quote:
[..]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.
Zo wil mijn vriend niet meer praten over de verbouwing van de badkamer, omdat ik er dusdanig over doordram dat hij er gek van wordt.
Hoe dan ook, je hebt rammelende eierstokken maar emotionele volwassenheid ontbreekt er nog aan. Misschien dat je vriend daarom de boot afhoudt.
Resistance is futile.
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.quote:
[..]
Teveel mee bezig is ook een manier om hem proberen over te halen/dwingen.
Uiteraard, daar ben je emotioneel nog niet volwassen genoeg voor.quote:
[..]
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.
Resistance is futile.
Ik snap sommige reacties niet. Los van het feit dat je het samen doet, en dat TS zich er dus in moet schikken en waarschijnlijk ook zal schikken dat kinderen nu nog niet aan de orde zijn (Een partner hebben die pertinent geen kinderen wil, is wat anders, maar je kán, als je wens groter is dan de liefde in een relatie, je relatie verbreken en een andere partner zoeken, maar in de meeste gevallen leer je elkaar dan ook goed kennen en wacht je nog even voor je aan kinderen begint, ben je zo weer een paar jaar verder, schiet niet op)
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat Dus dat in je hoofd er veel mee bezig zijn herken ik wel, zeker als je je nergens anders kan uiten als bij je partner. Wat niet gelijk staat aan stampvoeten en aan zn kop zeuren Althans hier niet.
Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
Ik kwam uit een andere situatie, heel jong met mijn eerste vriend aan kinderen willen beginnen, 3 miskramen gekregen, al dat verdriet kostte mij mijn relatie. Daarna een serieuze relatie gehad waarin mijn laatste ex geen kinderen wilde, ik was nog zo naïef om te denken, zonder kinderen ben ik ook wel gelukkig, om me te realiseren dat ik totaal niet gelukkig was.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Super dat je zo open bent over je eigen situatie. Mijn vriend wil wel kinderen, maar pas over ongeveer vijf of zes jaar. Of iets daarna. Ik begin er niet meer over tegen hem, maar ik merk dat ik er moeite mee heb. En wat jij zegt: het is af en toe pijnlijk, want de kinderwens is zo sterk.
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat jouw vriend er ook van overtuigd was kinderen te willen? En wat fijn voor jullie!
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat
Dus dat in je hoofd er veel mee bezig zijn herken ik wel, zeker als je je nergens anders kan uiten als bij je partner. Wat niet gelijk staat aan stampvoeten en aan zn kop zeuren Althans hier niet.Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Wel voor je vriend, hij verbied het je zelfs om het erover te hebben. Zoiets doe je alleen als je het gevoel hebt dat je in een hoek wordt gedrukt of iemand dramt teveel door, denk je niet ?quote:
[..]
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.
Je vult wel erg veel in. Ik heb genoeg te doen en ik onderschat het niet. Ik weet dat het zwaar is, dat je leven compleet anders wordt en dat je niet 'zomaar' een kind op de wereld zet.quote:Op zondag 8 februari 2015 10:19 schreef Seven. het volgende:
[..]
TS heeft niks beters te doen en ik denk dat ze het ouderschap nogal onderschat. Over 5 jaar zal ze nog dankbaar zijn dat haar vriend bewust wat langer gewacht heeft.
Niet per se. Als iemand een nieuwe auto heeft en daarover door blijft zaniken, zal ook gezegd worden zijn mond te houden.quote:
[..]
Wel voor je vriend, hij verbied het je zelfs om het erover te hebben. Zoiets doe je alleen als je het gevoel hebt dat je in een hoek wordt gedrukt of iemand dramt teveel door, denk je niet ?
Dus ja, hij wil er voorlopig niets over horen, maar nee, dat betekent niet dat ze probeert haar zin door te drammen. Het kan ook een kwestie zijn van waar het hart van vol is....
Bovendien vraagt ze toch ook juist hoe ze het beste kan zorgen voor zichzelf dat ze die vijf jaar op een manier doorkomt dat ze niet constant met die kinderwens bezig is?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Waarschijnlijk onderschat je het wel, simpelweg omdat je het niet meegemaakt hebt en dus nog geen idee hebt hoe het werkelijk is. En dat geeft niet, dat geldt voor iedereen die er nog aan begint.quote:
[..]
Je vult wel erg veel in. Ik heb genoeg te doen en ik onderschat het niet. Ik weet dat het zwaar is, dat je leven compleet anders wordt en dat je niet 'zomaar' een kind op de wereld zet.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Probeer je leven zo in te richten dat je het ook zonder kind prima naar je zin hebt. Ga leuke dingen doen die nu nog gemakkelijk kunnen en straks niet meer of minder gemakkelijk. Wij zijn bijvoorbeeld een road trip door de VS aan het plannen.quote:
Maar het was al duidelijk in mijn eerste bericht dat ik nog een paar jaar moet wachten en dat ik het daarmee eens ben. Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.
Je kinderwens wordt niet minder klemmend door ermee bezig te blijven. Oh, en op kraamvisite gaan helpt ook niet. 
Meer tips en "lotgenoten" hier: OUD / Het grote rammelaarstopic deel 49
Hoezo nog steeds?quote:
Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.
Het is toch niet zo raar dat je die wens houdt?
Waar het onvolwassene en verveelde in door lijkt te komen is dat het een beetje stampvoetend maar-ik-wil-het-nuhu-zo graag overkomt, terwijl je rationeel prima redenen hebt waarom het jullie nu nog niet uitkomt. Dan kun je roepen dat het heus niet aan je huidige levensvulling ligt, maar ondertussen voel jij je er niet happy bij. Ik zou toch nog maar eens je leven onder de loep gaan nemen en kijken voor een uitbreiding van je werkzaamheden of een nieuw project. Niet alleen ter afleiding, maar ook een stukje extra voldoening ergens uit halen.
Tering, wat worden er veel aannames en woorden in de mond van TS gelegd...
Ik vind als man haar manier van uitleggen gewoon duidelijk en niet kinderlijk. Het is nu eenmaal zo dat vrouwen een veel sterkere kinderwens hebben.
Aangezien ik een man ben, heb ik helaas geen tips hoe je hier het beste mee om kan gaan. Zoals al vaker gezegd is, ga naar de topics waar je met lotgenoten hier over kan praten.
Daarnaast, houd er rekening mee dat hij nu 5 jaar roept, maar dat kan over 2 jaar al volledig anders zijn. Zijn directe omgeving qua vrienden enzo staan nog volledig in het uitgaansleven en dergelijke. Als hij 27 is, kan dit al sterk veranderd zijn (eigen ervaring), dan kan het in een sneltreinvaart (voor jullie) positief veranderen. Zijn argument van "carrière maken" wordt dan automatisch minder waard voor hem zelf.
Ik vind als man haar manier van uitleggen gewoon duidelijk en niet kinderlijk. Het is nu eenmaal zo dat vrouwen een veel sterkere kinderwens hebben.
Aangezien ik een man ben, heb ik helaas geen tips hoe je hier het beste mee om kan gaan. Zoals al vaker gezegd is, ga naar de topics waar je met lotgenoten hier over kan praten.
Daarnaast, houd er rekening mee dat hij nu 5 jaar roept, maar dat kan over 2 jaar al volledig anders zijn. Zijn directe omgeving qua vrienden enzo staan nog volledig in het uitgaansleven en dergelijke. Als hij 27 is, kan dit al sterk veranderd zijn (eigen ervaring), dan kan het in een sneltreinvaart (voor jullie) positief veranderen. Zijn argument van "carrière maken" wordt dan automatisch minder waard voor hem zelf.
Neem jezelf niet te serieus, dat doen anderen ook niet bij jou......
Of hij wil gewoon nog zo'n vijf jaar wachten zoals hij zegt.quote:Op zondag 8 februari 2015 16:27 schreef motorbloempje het volgende:
Of niet en hij blijft het uitstellen tot het te laat is voor TS.
Ik ga voor de verandering eens mee met de fipo en neem aan dat het een trol is.quote:
Tering, wat worden er veel aannames en woorden in de mond van TS gelegd...
Kloon van wondertje die na haar vorige serie die net afgelopen is en nu een nieuwe begonnen is.
Zelfde schrijfstijl, weet voor een newbie net iets te goed waar ze moet zijn/hoe ze moet quoten e.d. , binnen hetzelfde thema (zwangerschap) wat altijd een hoop reacties oplevert en dezelfde onderkoelde begrijpende reacties plus beiden zijn op hetzelfde tijdstip voor het laatst online geweest. Allemaal aannames....ik weet.
Ik ben 'happy' met mijn leven. Echt. Ik heb geen nieuw project nodig en ook geen uitbreiding van mijn werkzaamheden, want dat is al aan de gang. En daar haal ik veel voldoening uit. Ik kan bij vlagen wel eens verdrietig zijn omdat ik het 'nu' heel graag wil en ik zoek dus een antwoord om met deze gevoelens om te gaan, want het is een sterk gevoel.quote:
[..]
Hoezo nog steeds?
Het is toch niet zo raar dat je die wens houdt?
Waar het onvolwassene en verveelde in door lijkt te komen is dat het een beetje stampvoetend maar-ik-wil-het-nuhu-zo graag overkomt, terwijl je rationeel prima redenen hebt waarom het jullie nu nog niet uitkomt. Dan kun je roepen dat het heus niet aan je huidige levensvulling ligt, maar ondertussen voel jij je er niet happy bij. Ik zou toch nog maar eens je leven onder de loep gaan nemen en kijken voor een uitbreiding van je werkzaamheden of een nieuw project. Niet alleen ter afleiding, maar ook een stukje extra voldoening ergens uit halen.
Dat doe ik natuurlijk ook gewoon. Het is niet zo dat ik leef voor een eventueel kind en dat een kind een doel is in mijn leven. Ik heb een leuk leven en ik ben tevreden. Maar ik ben zo tevreden met alles dat het voor mij nu zo fijn lijkt. En bedankt, ik had vandaag al wat gelezen en ik ga zeker meeschrijven af en toe. Fijn ook om 'lotgenoten' te hebben.quote:
[..]
Probeer je leven zo in te richten dat je het ook zonder kind prima naar je zin hebt. Ga leuke dingen doen die nu nog gemakkelijk kunnen en straks niet meer of minder gemakkelijk. Wij zijn bijvoorbeeld een road trip door de VS aan het plannen.
Bedankt voor je reactie! Wat erg van de miskramen.. En wat fijn dat jullie nu op 1 lijn zitten, hopelijk snel resultaat! En succes! Ik heb nog wat vragen aan je als dat mag, maar dat doe ik wel even privé.quote:
Ik snap sommige reacties niet. Los van het feit dat je het samen doet, en dat TS zich er dus in moet schikken en waarschijnlijk ook zal schikken dat kinderen nu nog niet aan de orde zijn (Een partner hebben die pertinent geen kinderen wil, is wat anders, maar je kán, als je wens groter is dan de liefde in een relatie, je relatie verbreken en een andere partner zoeken, maar in de meeste gevallen leer je elkaar dan ook goed kennen en wacht je nog even voor je aan kinderen begint, ben je zo weer een paar jaar verder, schiet niet op)
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
[..]
Ik kwam uit een andere situatie, heel jong met mijn eerste vriend aan kinderen willen beginnen, 3 miskramen gekregen, al dat verdriet kostte mij mijn relatie. Daarna een serieuze relatie gehad waarin mijn laatste ex geen kinderen wilde, ik was nog zo naïef om te denken, zonder kinderen ben ik ook wel gelukkig, om me te realiseren dat ik totaal niet gelukkig was.
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat
Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Rammelende eierstokken (@Jochem Meyer), niets aan te doen... Mijn schoondochter had ze ook en toen dacht ik wacht nog aub maar even.... Nu ben ik er nu zo dankbaar voor, wat een rijkdom zo'n kleinkind.quote:
Ow god, rammelende eierstokken en gierende hormonen. Heb nu al medelijden met je man.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
Lieverd, je bent 23... ik heb al sinds mijn twintigste een sterke kinderwens maar besefte ook meteen dat ik er niet voor mijn dertigste aan zou beginnen omdat ik eerst 'jong' wilde zijn met alles wat daar wat mij betreft bijhoorde: geen vaste relatie, geen koophuis etc. Geduld is een schone zaak, geniet van je kinderloze jaren. Je hebt nog zoveel jaar te gaan. Ik ben nu één jaar ouder dan jij en als het even kan begin ik er lekker aan op mijn 35e, maar zoiets kun je niet plannen natuurlijk. Maar dat dus met een kinderwens. Waarom zou het nú moeten? Waarom moet het nú voor jou? Je lijkt me op zoek naar een doel, als gevolg van een leegte. Probeer die anders op te vullen tot je vriend er ook aan toe is.
[ Bericht 5% gewijzigd door Grunge. op 09-02-2015 03:38:42 ]
[ Bericht 5% gewijzigd door Grunge. op 09-02-2015 03:38:42 ]
Niets is voor mannen zo benauwend en afstotend als vrouwen die openlijk laten blijken dat hun eierstokken flink aan het klapperen zijn
Wen er maar an, de meeste vrouwen krijgen dat moment...quote:
Niets is voor mannen zo benauwend en afstotend als vrouwen die openlijk laten blijken dat hun eierstokken flink aan het klapperen zijn
Make my day!
Zelfs Patty Brard niet?quote:
Niets is voor mannen zo benauwend en afstotend als vrouwen die openlijk laten blijken dat hun eierstokken flink aan het klapperen zijn
quote:
[..]
Wen er maar an, de meeste vrouwen krijgen dat moment...
'ik heb een kinderwens dus daar mag ik tot het einde der tijden over zaniken'.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Niet voldoende om vrede te hebben kennelijk en je wil niet met de gevoelens omgaan, je wil er vanaf. Tenminste, anders blijf je hier niet doormiepen over hoe sterk het gevoel wel niet is (je bent immers niet je zin aan het doordrijven zeg je) en dat het je verdrietig maakt dat het er nu nog gewoon even niet in zit. En dat terwijl je zoveel goeds in je leven zegt te hebben.quote:
Ik ben 'happy' met mijn leven. Echt. Ik heb geen nieuw project nodig en ook geen uitbreiding van mijn werkzaamheden, want dat is al aan de gang. En daar haal ik veel voldoening uit. Ik kan bij vlagen wel eens verdrietig zijn omdat ik het 'nu' heel graag wil en ik zoek dus een antwoord om met deze gevoelens om te gaan, want het is een sterk gevoel.
Maar wel nuttig voor later, want dan kun je je kind beter om leren gaan met dingen ze graag willen, maar nog niet mogen/kunnen...
Wat leuk!! En niets aan te doen inderdaad.quote:
[..]
Rammelende eierstokken (@Jochem Meyer), niets aan te doen... Mijn schoondochter had ze ook en toen dacht ik wacht nog aub maar even.... Nu ben ik er nu zo dankbaar voor, wat een rijkdom zo'n kleinkind.
Succes op een relatiebreuk ja.quote:
Condoom van tevoren doorprikken en bij zwangerschap tegen je vriend zeggen dat je geen abortus wilt vanwege geloofsovertuigingen. Succes gegarandeerd.
Als mijn vriendin dat zou doen dan kan ze dat kind in dr eentje opvoeden. Zoiets beslis je samen.
En brrr @ obsessie van TS.
Respecteer de keuze van je vriend en anders moet je hem dumpen en op zoek naar een ander die je volblaft.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Dus: omdat ik een kinderwens heb, ben ik niet helemaal gelukkig met mijn leven?quote:
[..]
Niet voldoende om vrede te hebben kennelijk en je wil niet met de gevoelens omgaan, je wil er vanaf. Tenminste, anders blijf je hier niet doormiepen over hoe sterk het gevoel wel niet is (je bent immers niet je zin aan het doordrijven zeg je) en dat het je verdrietig maakt dat het er nu nog gewoon even niet in zit. En dat terwijl je zoveel goeds in je leven zegt te hebben.
Maar wel nuttig voor later, want dan kun je je kind beter om leren gaan met dingen ze graag willen, maar nog niet mogen/kunnen...
Logisch, maar het zullen geen stabiele vrouwen zijn die zulke fratsen uithalen.quote:
[..]
Succes op een relatiebreuk ja.
Als mijn vriendin dat zou doen dan kan ze dat kind in dr eentje opvoeden. Zoiets beslis je samen.
En brrr @ obsessie van TS.
Respecteer de keuze van je vriend en anders moet je hem dumpen en op zoek naar een ander die je volblaft.
Ik noem het geen obsessie, ik heb er vandaag geen seconde aan gedacht. En als je het topic hebt doorgelezen, dan lees je dat ik mijn vriend zijn keuze natuurlijk accepteer.
Nee, door hoe je met die kinderwens omgaat wordt het obsessief.quote:
[..]
Dus: omdat ik een kinderwens heb, ben ik niet helemaal gelukkig met mijn leven?
Nee, dat schreef ik niet en je probleem is ook niet je kinderwens.quote:
Dus: omdat ik een kinderwens heb, ben ik niet helemaal gelukkig met mijn leven?
Dat wordt het niet, maar dat was het inderdaad wel een beetje.quote:
[..]
Nee, door hoe je met die kinderwens omgaat wordt het obsessief.
Wat is het probleem?quote:
[..]
Nee, dat schreef ik niet en je probleem is ook niet je kinderwens.
De kinderwens en hoe ik daarmee omga. Jij meent dat ik een ander probleem heb dan mijn kinderwens, dus licht het gerust toe. Misschien heb ik er wat aan.quote:
[..]
Ja, wat is je probleem nou eigenlijk Myrthe1?
Waar je wat aan gaat hebben is het verder kijken dan je boehoehoe-ik-wil-het-nu-zo-graag. Want dat is je probleem, niet je kinderwens. Je geeft aan er verdriet van te hebben dat het nu niet kan, daar ligt dus je probleem. En dat kan niemand hier voor je oplossen, zeker als jij niet verder komt dan aangeven hoe goed je je leven op orde hebt, hoe happy je daarmee bent en daar verder niets aan hoeft te gebeuren. Nou ja, behalve dat ene dan...quote:
De kinderwens en hoe ik daarmee omga. Jij meent dat ik een ander probleem heb dan mijn kinderwens, dus licht het gerust toe. Misschien heb ik er wat aan.
Misschien helpt het om, in plaats van tegen het gevoel te vechten, juist te accepteren dat het gevoel er is. Dat er allemaal redenen zijn waarom een kindje nu niet kan, betekend niet dat het gevoel verkeerd is. Dat je soms verdrietig bent omdat het nu niet kan is ook niet verkeerd. Die gevoelens zijn er nou eenmaal.quote:
[..]
Maar het was al duidelijk in mijn eerste bericht dat ik nog een paar jaar moet wachten en dat ik het daarmee eens ben. Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.
Heb je weleens van mindfulness gehoord? Mindfulness leert je dat jij en al jouw wensen,gevoelens en gedachten er mogen zijn, zonder oordeel en zonder steeds op een resultaat gericht te zijn. Ik denk dat mindfulness je heel goed zou kunnen helpen hiermee om te leren gaan.
Jezus, wat een hel.quote:
http://www.reddit.com/r/c(...)from_the_other_side/
Als hij kinderen wil op z'n 30e dan is dat geen 27,5. Geen compromis mogelijk denk ik.quote:
Is er geen compromis te bedenken?
De een wil kinderen @ 25, de ander @ 30, dan kom je uit op 27,5?
Of denk ik nu te praktisch?
Je hebt dus een vriend die kinderen wilt, dan ben je er toch voor de toekomst? Zorg dat je voldoende afleiding hebt de komende 5 jaar, kijk of je meer kan werken, bouw je blog uit, ga lekker sparen en werk naar een mooi goed ingericht koophuisje toe. Ga een paar keer goed en lang op een verre reis en voor je het weet zijn die 5 jaar om.
Is alles dan nog stabiel en leuk genoeg en willen jullie beiden een kind ga er dan voor. Een paar jaar wachten lijkt heel zaar maar een kind is niet iets wat je iemand op kan leggen dat moet je samen willen en hij wilt het, alleen nu nog niet. Met dit gedram maak je je relatie kapot en als dat in het verschiet ligt moet je niet eens samen een kind willen. Jullie zijn er overduidelijk als stel nog niet klaar voor.
Daar komt bovenop, je bent 23, lekker jong. Als je op je 28e moeder wordt ben je nog steeds jong!
Wilt TS ze nu, dan zal TS iemand moeten zoeken die ze ook nu wilt, maar dan ben je waarschijnlijk ook zo die 5 jaar verder.
Is alles dan nog stabiel en leuk genoeg en willen jullie beiden een kind ga er dan voor. Een paar jaar wachten lijkt heel zaar maar een kind is niet iets wat je iemand op kan leggen dat moet je samen willen en hij wilt het, alleen nu nog niet. Met dit gedram maak je je relatie kapot en als dat in het verschiet ligt moet je niet eens samen een kind willen. Jullie zijn er overduidelijk als stel nog niet klaar voor.
Daar komt bovenop, je bent 23, lekker jong. Als je op je 28e moeder wordt ben je nog steeds jong!
Dit dus, over zulke zaken kan je gewoon geen compormis maken. Net zoals iemand die nooit kinderen wilt, dan zeg je toch ook niet: ik nu 23, hij sterft waarschijnlijk op 83, middelen we uit, op 53 nemen we een kleine erbij. Nee, dan kan je als andere partij zeggen, nou ik wil ze wel dus wellicht passen we toch niet zo goed bij elkaar als we dachten, maar ook niet veel meer dan dat.quote:
[..]
Als hij kinderen wil op z'n 30e dan is dat geen 27,5. Geen compromis mogelijk denk ik.
Wilt TS ze nu, dan zal TS iemand moeten zoeken die ze ook nu wilt, maar dan ben je waarschijnlijk ook zo die 5 jaar verder.
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Je bent trouwens echt niet de enige.quote:
[..]
De kinderwens en hoe ik daarmee omga. Jij meent dat ik een ander probleem heb dan mijn kinderwens, dus licht het gerust toe. Misschien heb ik er wat aan.
OUD / Het grote rammelaarstopic deel 49
Ik snap sommige reacties hier niet helemaal. Die drang naar een kind is een soort oergevoel, moeilijk om uit te leggen. Dat je erover wil praten snap ik, dat is nog iets anders dan het ook daadwerkelijk doen.
Ik ben nu 30 en zwanger van ons eerste kind, rammelde ook al vrij jong. Mijn vriend wilde ook pas na zijn 30e. En dat is wel eens lastig geweest, helemaal toen ik ook nog eens moeilijk zwanger bleek te kunnen raken.
Succes en sterkte.
Precies, sommige mensen denken dat je een kind kunt "nemen" wanneer het jou uitkomt, maar zo werkt het niet.quote:
[..]
Je bent trouwens echt niet de enige.
OUD / Het grote rammelaarstopic deel 49
Ik snap sommige reacties hier niet helemaal. Die drang naar een kind is een soort oergevoel, moeilijk om uit te leggen. Dat je erover wil praten snap ik, dat is nog iets anders dan het ook daadwerkelijk doen.
Ik ben nu 30 en zwanger van ons eerste kind, rammelde ook al vrij jong. Mijn vriend wilde ook pas na zijn 30e. En dat is wel eens lastig geweest, helemaal toen ik ook nog eens moeilijk zwanger bleek te kunnen raken.
Succes en sterkte.
(van harte gefeliciteerd met je blijde verwachting)
Ah, gewoon niet zoveel mee bezig zijn. Mijn stokken zijn ook begonnen, maar ik trek me daar weinig van aan (behalve dat ik rond mijn eisprong ineens veel meer naar mannen kijk dan in de rest van m'n cyclus, en dat me eigenlijk behoorlijk irriteert).
Zet je hoofd ergens anders op, probeer bijvoorbeeld nog even jong te zijn en je leven te vullen met leuke dingen. Wie wil er nou eigenlijk zo jong al gebonden zijn? Dat je vrienden op zaterdag spontaan voor je deur staan en jij gewoon niet mee kunt omdat er zo'n poepmachine is waar je voor aanwezig moet zijn.
Meh. Ik niet. Het lijkt me heel fijn om te zorgen, iets dat je zelf gecreëerd hebt, de onvoorwaardelijke liefde e.d. die erbij komt. Ik heb al helemaal verliefd op mijn nichtje en smelt weg van dat kind, maar dan al die keerzijden…
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 14-02-2015 13:25:55 ]
Zet je hoofd ergens anders op, probeer bijvoorbeeld nog even jong te zijn en je leven te vullen met leuke dingen. Wie wil er nou eigenlijk zo jong al gebonden zijn? Dat je vrienden op zaterdag spontaan voor je deur staan en jij gewoon niet mee kunt omdat er zo'n poepmachine is waar je voor aanwezig moet zijn.
Meh. Ik niet. Het lijkt me heel fijn om te zorgen, iets dat je zelf gecreëerd hebt, de onvoorwaardelijke liefde e.d. die erbij komt. Ik heb al helemaal verliefd op mijn nichtje en smelt weg van dat kind, maar dan al die keerzijden…
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 14-02-2015 13:25:55 ]
|
|
