Dus? Brand los!
Waarom zou je je vriend moeten meeslepen als hij zelf geen problemen heeft vriendloos te zijn?quote:Op zondag 18 januari 2015 22:41 schreef Koettie het volgende:
Nee. Want dan past ie simpelweg niet bij me. Daarnaast heb ik het druk + vrienden en geen zin om elke keer m'n vriend mee te slepen. Dus daar zou ik niet voor kiezen.
Er zit vaak een reden achter het vriendloos zijn.quote:
[..]
Waarom zou je je vriend moeten meeslepen als hij zelf geen problemen heeft vriendloos te zijn?
Bij mij was het dat de ander niet begreep waarom ik wel tijd met mijn vrienden wilde doorbrengen en dat ik dit ook soms zonder mijn partner wilde doen.
Automatisch werd dit dan:"je brengt teveel tijd door met je vrienden" en "waarom mag ik niet mee? Het laatste was bij een bruiloft van een collega van mij waarbij aanhang niet was uitgenodigd.
Woest was hij
.Daarom heb ik inderdaad de relatie beëindigd.quote:Op zondag 18 januari 2015 23:00 schreef Helsinki het volgende:
Dan loopt het niet stuk vanwege het gebrek aan vrienden maar het claimen.
Touche.quote:
[..]
Waarom zou je je vriend moeten meeslepen als hij zelf geen problemen heeft vriendloos te zijn?
Zou me er verder ook niet prettig bij voelen. Vraag me dan vooral erg af waarom iemand geen vrienden heeft.
Dat dus. Wellicht dat er een verband bestaat tussen vriendloos en claimen, maar ook mensen met vrienden kunnen erg 'claimerig' zijnquote:
Dan loopt het niet stuk vanwege het gebrek aan vrienden maar het claimen.
Wat maakt het uit als iemand geen vrienden heeft als hij daar zelf geen problemen mee heeft? Is het voor jou zo belangrijk dat iemand zich aan de maatschappelijke normen conformeert?quote:Op zondag 18 januari 2015 23:21 schreef Koettie het volgende:
[..]
Touche.
Zou me er verder ook niet prettig bij voelen. Vraag me dan vooral erg af waarom iemand geen vrienden heeft.
Omdat ik geloof dat je vrienden nodig hebt. Ik kan me niet voorstellen hoe het in om niet je ei kwijt te kunnen bij vrienden of niet random iemand te kunnen bellen als je je verveeld. Ik denk dus ook niet dat zo iemand bij me past, blijkbaar zijn de normen dus compleet tegenover gesteld dus daar zou ik op afknapper, lang voor er sprake is van een relatiequote:
[..]
Wat maakt het uit als iemand geen vrienden heeft als hij daar zelf geen problemen mee heeft? Is het voor jou zo belangrijk dat iemand zich aan de maatschappelijke normen conformeert?
quote:
[..]
niet random iemand te kunnen bellen als je je verveeld.
ieder z'n dingIk begrijp dat jij daar anders over denkt. Iemand zou ook zijn ei kwijt kunnen bij familie of kenissen of online contacten. Iemand opbellen als je je verveelt is meer een vrouwending. Mannen vermaken zichzelf wel op de momenten dat ze zich vervelen.quote:
[..]
Omdat ik geloof dat je vrienden nodig hebt. Ik kan me niet voorstellen hoe het in om niet je ei kwijt te kunnen bij vrienden of niet random iemand te kunnen bellen als je je verveeld. Ik denk dus ook niet dat zo iemand bij me past, blijkbaar zijn de normen dus compleet tegenover gesteld dus daar zou ik op afknapper, lang voor er sprake is van een relatie
Kan me goed voorstellen dat een toekomstig vriend (als in: relatie) zou gaan twijfelen als hij ontdekt dat ik niet zo'n stevig eigen netwerk heb.
Claimen zou ik nooit doen. Het is aan mij de taak om een eigen leven op te bouwen en daar horen eigen vrienden ook bij. Ik zou nooit volledig willen steunen op (de vrienden van) een toekomstige vriend.
Ook omdat dat misschien benauwend is voor die vriend.
wat is op de lange termijn en wat is continu?quote:
Ik zou me in eerste instantie vooral afvragen waarom die ander geen vrienden heeft. Ik kan uit ervaring zeggen dat continu samen zijn (bijvoorbeeld omdat jouw partner buiten jou om geen/weinig leven heeft) op de lange termijn killing is voor een relatie. Ik vind het niet erg als mijn toekomstige partner geen of weinig vrienden heeft, maar ze zal wel moeten accepteren dat ik dat wel heb en dus geregeld met vrienden afspreek/weg ben.
ik had in mijn vorige relatie 1 vriendin. Er was veel mis met die relatie, maar ik was écht niet claimerig en had ook niet de behoefte om constant opzien lip te zitten. Heb n hoop verwijten naar m'n hoofd gekregen, maar dat is er niet één van. Ik heb niet het idee dat 'weinig vrienden hebben' en 'claimerig zijn' zo aan elkaar verbonden zijn als hier gesuggereerd wordt.quote:
Even vanuit de andere kant beschreven... ik heb zelf een paar vriendschappen maar het zijn er niet zoveel en omdat iedereen verspreid woont door Nederland spreek ik ze niet zo vaak (in het 'echt dan', wel via telefoon/facebook e.d.). Het zijn voor mij wel heel waardevolle vriendschappen, kan alles bij ze kwijt maar het is dus niet zo dat ik regelmatig met hen weg ben.
Kan me goed voorstellen dat een toekomstig vriend (als in: relatie) zou gaan twijfelen als hij ontdekt dat ik niet zo'n stevig eigen netwerk heb.
Claimen zou ik nooit doen. Het is aan mij de taak om een eigen leven op te bouwen en daar horen eigen vrienden ook bij. Ik zou nooit volledig willen steunen op (de vrienden van) een toekomstige vriend.
Ook omdat dat misschien benauwend is voor die vriend.
in m'n huidige relatie heeft hij minder vrienden dan ik, hij is ook gewoon graag alleen. Heb nog nooit t gevoel gehad dat hij claimerig was.
Das btw een aanvulling op de post die ik quote, geen tegenreactie oid
Dus nee. En niet omwille van het meeslepen of prioriteiten, maar omdat ik nooit meer iemands "hele leven" wil zijn.
Mijn eerste vriendin had vrijwel geen vriendinnen en wilde het liefst 24/7 bij me zijn. Dat is op zich niet erg, zeker als je net een relatie hebt. Maar na een maand of 9/10 werd het wel vervelend soms, zeker ook omdat ik af en toe commentaar kreeg over mijn vrienden en ze liever niet zag dat ik met sommige vrienden afsprak. Uiteindelijk heb ik het na ongeveer een jaar mede vanwege haar gedrag uitgemaakt.quote:
[..]
wat is op de lange termijn en wat is continu?
das wel vervelend ja, maar weet dus niet of dat met eigen vrienden hebben te maken heeft. Ik heb die ervaring niet.quote:
[..]
Mijn eerste vriendin had vrijwel geen vriendinnen en wilde het liefst 24/7 bij me zijn. Dat is op zich niet erg, zeker als je net een relatie hebt. Maar na een maand of 9/10 werd het wel vervelend soms, zeker ook omdat ik af en toe commentaar kreeg over mijn vrienden en ze liever niet zag dat ik met sommige vrienden afsprak. Uiteindelijk heb ik het na ongeveer een jaar mede vanwege haar gedrag uitgemaakt.
Claimen? Maakt we wél -heel- veel uit.
Maar die twee zijn in mijn optiek ook totaal niet onlosmakelijk met elkaar verbonden. Sterker nog, als ik zo naar mijn eigen omgeving kijk, zijn de meest "socialen" eigenlijk veelal het meest claimerig binnen hun relatie
En bovendien heeft hij een aantal vriendinnen met wie ik erg goed op kan schieten.
Goed, we wonen samen, maar we durven elkaar ook met rust te laten
Ik vatte het ook op als aanvulling inderdaadquote:
[..]
ik had in mijn vorige relatie 1 vriendin. Er was veel mis met die relatie, maar ik was écht niet claimerig en had ook niet de behoefte om constant opzien lip te zitten. Heb n hoop verwijten naar m'n hoofd gekregen, maar dat is er niet één van. Ik heb niet het idee dat 'weinig vrienden hebben' en 'claimerig zijn' zo aan elkaar verbonden zijn als hier gesuggereerd wordt.
in m'n huidige relatie heeft hij minder vrienden dan ik, hij is ook gewoon graag alleen. Heb nog nooit t gevoel gehad dat hij claimerig was.
Das btw een aanvulling op de post die ik quote, geen tegenreactie oid
En kan me er in vinden dat weinig vriendschappen hebben, niet automatisch samen hoeft te gaan met claimgedrag.Als iemand wel claimerig is, kan ik me voorstellen dat dat moeilijkheden geeft in die relatie en dat het er uiteindelijk misschien wel op stuk loopt.
Laat ik het dan anders zeggen: vriendschappen kunnen onderhouden vind ik een essentieel iets in het leven. Als een ander daar niet toe in staat blijkt dan zou ik diegene niet als partner kunnen/willen hebben. Daarnaast is het ook gewoom gezellig als iemand een leuke vriendengroep heeft.quote:
Dat iemand geen of weinig vrienden heeft, wil toch niet zeggen dat hij/zij niet gemakkelijk contact maakt met mensen? Of dat hij nooit vrienden heeft gehad ofzo?
Dat is iemand die in een sociaal isolement zit. Iemand die nog wel goede kennissen heeft en sociale vaardigheden heeft wsl na een tijdje vanzelf weer vrienden.quote:
Ik wil dat niet meer. Het idee iemands hele sociale leven te zijn is me ontzettend slecht bevallen. Zelfs als je iemand niet overal mee naartoe hoeft te slepen omdat hij/zij anders niemand heeft, is het vervelend. Zo iemand komt namelijk altijd naar jou toe als hij/zij iets wil bespreken, want hij/zij heeft niemand anders. Dat betekent dat er veelal wordt verwacht dat er bij jou altijd ruimte is voor de gevoelens van de ander, en heel cru gezegd, die ruimte heb ik gewoon niet altijd. Als ik me kut voel, wil ik niet iemand anders gaan lopen troosten. Dan moet diegene maar even ergens anders heen. Mijn ervaring is dat die houding niet geaccepteerd wordt en leidt tot onbegrip bij de persoon zonder vrienden, en tot irritatie bij de ander.
Dus nee. En niet omwille van het meeslepen of prioriteiten, maar omdat ik nooit meer iemands "hele leven" wil zijn.
In theorie klinkt dit nog wel redelijk, maar zo werkt het natuurlijk vaak niet. Bij users die hier in R&P een topic openen dat ze een vriendin willen, omdat ze niemand hebben heb ik er ook totaal geen vertrouwen in.
Kan ook prima leven zonder vrienden, er zijn genoeg films/series en andere hobby's waarmee ik mezelf vermaak. zo ben ik sinds kort begonnen met gitaar spelen als afleiding.Op deze manier denk ik ook zeker dat een relatie zal lukken zonder vrienden en zonder te claimen. Zolang je maar iemand hebt om over lastige situaties te praten en hobby's hebt om te doen als je vriend/vriendin even wat anders wil doen.
Voor de gene die afvragen waarom je sommigen mensen geen vrienden hebben kan ik heel goed antwoorden. Ze passen gewoon niet. Ik ben een rustige persoon met een ambitie en mijn "vrienden" zijn lang leve de lol en zuipen als een gek. Oh, en ze maken grapjes over de NSB alsof ze erbij horen. Daar wil ik dus niet mee gezien worden!
overigens hoeft het ook weer niet zo te zijn dat ze bij wijze van spreken 6 dagen per week allerlei afspraken heeft met allemaal mensen, dat is dan weer het andere uiterste, het is ook wel prettig dat je wat tijd voor elkaar hebt.
Gewoon een goede balans is het beste denk ik
Wel lijkt het mij idd wel wat lastiger om een leuke partner te vinden als je niet zo'n uitgebreid sociaal netwerk hebt (al kan iemands sociale netwerk zonder vrienden nog best uitgebreid zijn natuurlijk, in de vorm van collega's/kennissen/familie enzo).
Waar denk je haar(/hem) te vinden dan? Al solitair plingelend op je gitaar? Ik heb méér dan voldoende om handen; leuke baan, paar keer per week sporten, actief in het jeugdwerk en voor de vereniging. Pak weer een opleiding op en heb redelijk wat familiaire verplichtingen/bezigheden. Denk je dat mij dat sociaal capabeler maakt? Je zou het denken, maar geenszins. Eens in de maand een pilsje met lui van de club, dat is het wel wat betreft iets dat ook maar een beetje op reguliere vriendschap begint te lijken. Inmiddels 28, en al mijn hele leven alleen; zowel romantisch als sociaal. Wie is de gemene deler in al die interacties? Moi. Is dat erg? Neuh, het is zo, maar het lijkt mij alleen maar moeilijker te socializen met louter solitaire activiteiten. Zelfs als je wel sociaal aantrekkelijk gedrag weet te vertonen.quote:
Op deze manier denk ik ook zeker dat een relatie zal lukken zonder vrienden en zonder te claimen. Zolang je maar iemand hebt om over lastige situaties te praten en hobby's hebt om te doen als je vriend/vriendin even wat anders wil doen.
[ Bericht 18% gewijzigd door BOL9090 op 21-01-2015 17:29:58 ]
Internet. En nee, geen datingsites. Of verenigingsleven (kennissen hoeven geen vrienden te worden).quote:
Wel lijkt het mij idd wel wat lastiger om een leuke partner te vinden als je niet zo'n uitgebreid sociaal netwerk hebt (al kan iemands sociale netwerk zonder vrienden nog best uitgebreid zijn natuurlijk, in de vorm van collega's/kennissen/familie enzo).
Het vinden is een ander verhaal ja. Kan via familie/werk/vrienden of via dating sites als het echt om relaties gaat. Zelf ben ik lid van 1 site die gratis en dan zo nu en dan even een gesprek aanga, is ook al eens tot een date gekomen.quote:
[..]
Waar denk je haar(/hem) te vinden dan? Al solitair plingelend op je gitaar? Ik heb méér dan voldoende om handen; leuke baan, paar keer per week sporten, actief in het jeugdwerk en voor de vereniging. Pak weer een opleiding op en heb redelijk wat familiaire verplichtingen/bezigheden. Denk je dat mij dat sociaal capabeler maakt? Je zou het denken, maar geenszins. Eens in de maand een pilsje met lui van de club, dat is het wel wat betreft iets dat ook maar een beetje op reguliere vriendschap begint te lijken. Inmiddels 28, en al mijn hele leven alleen; zowel romantisch als sociaal. Wie is de gemene deler in al die interacties? Moi. Is dat erg? Neuh, het is zo, maar het lijkt mij alleen maar moeilijker te socializen met louter solitaire activiteiten. Zelfs als je wel sociaal aantrekkelijk gedrag weet te vertonen.
Wat ik zelf nu ook gedaan heb is lid worden van een groep op Facebook die regelmatig afspreekt met elkaar. Het idee erachter is vriendschappen maken.
Kennissen (breed begrip) noemde ik al en verder schreef ik nog "enzo"...quote:
[..]
Internet. En nee, geen datingsites. Of verenigingsleven (kennissen hoeven geen vrienden te worden).
Maar idd, ook het internet kan op zich een prima middel zijn om een leuke partner te vinden lijkt me (datingsites of niet).
Ik denk wel dat een uitgebreid sociaal netwerk kan helpen, maar het is ook zeker niet zo dat iemand met een uitgebreid sociaal netwerk per definitie (snel) een leuke (goed bij hem/haar passende) partner zal vinden. Ook heb je nog de groep mensen, die -wellicht juist door het hebben van een uitgebreid sociaal netwerk- simpelweg niet zo'n behoefte aan een (vaste) partner heeft (net zoals dat er sociaal sterke, soms zelfs hele "populaire", mensen zijn, die simpelweg niet zo'n behoefte hebben aan menselijk contact, die gewoon echt graag veel alleen zijn).
Zeker.quote:
[..]
Kennissen (breed begrip) noemde ik al en verder schreef ik nog "enzo"...
Maar idd, ook het internet kan op zich een prima middel zijn om een leuke partner te vinden lijkt me (datingsites of niet).
Ik denk wel dat een uitgebreid sociaal netwerk kan helpen, maar het is ook zeker niet zo dat iemand met een uitgebreid sociaal netwerk per definitie (snel) een leuke (goed bij hem/haar passende) partner zal vinden. Ook heb je nog de groep mensen, die -wellicht juist door het hebben van een uitgebreid sociaal netwerk- simpelweg niet zo'n behoefte aan een (vaste) partner heeft (net zoals dat er sociaal sterke, soms zelfs hele "populaire", mensen zijn, die simpelweg niet zo'n behoefte hebben aan menselijk contact, die gewoon echt graag veel alleen zijn).
Ik kon er maar niet aan wennen en vond het ook lange tijd vreemd. Soms kreeg ik ook het idee/gevoel dat ik ze maar op sleeptouw mee moest meenemen, omdat ze anders toch alleen binnen zaten en niet echt onder de mensen kwamen buiten werk.
Claimerig waren ze niet gelukkig.
Wat vonden ze dat je ze meenam dan? Is het daardoor ook uitgegaan ondanka niet claimerig?quote:
Heb twee relaties gehad waarbij mijn exen weinig tot geen vrienden hadden. Zij waren erg op zichelf en toonden ook niet echt interesse om nieuwe vriendschappen op te bouwen en/of contact met die ene vriend echt te onderhouden.
Ik kon er maar niet aan wennen en vond het ook lange tijd vreemd. Soms kreeg ik ook het idee/gevoel dat ik ze maar op sleeptouw mee moest meenemen, omdat ze anders toch alleen binnen zaten en niet echt onder de mensen kwamen buiten werk.
Claimerig waren ze niet gelukkig.
Hoe kom je met zo'n "asociale" types dan in contact, waaruit dan zelfs een relatie uitgroeit ?quote:
Heb twee relaties gehad waarbij mijn exen weinig tot geen vrienden hadden. Zij waren erg op zichelf en toonden ook niet echt interesse om nieuwe vriendschappen op te bouwen en/of contact met die ene vriend echt te onderhouden.
Ik kon er maar niet aan wennen en vond het ook lange tijd vreemd. Soms kreeg ik ook het idee/gevoel dat ik ze maar op sleeptouw mee moest meenemen, omdat ze anders toch alleen binnen zaten en niet echt onder de mensen kwamen buiten werk.
Claimerig waren ze niet gelukkig.
Er staat TS wel meer in de weg dan het niet hebben van vrienden. Greep uit zijn eerdere topics:quote:
Weer een taboe onderwerp: zou jij een relatie kunnen hebben met iemand die zelf geen vrienden heeft? Ene kant: je hebt blijkbaar voor hem/haar gekozen dus wat maakt het hebben van eigen vrienden dan uit? Andere kant: vaak gaan relaties stuk op het ontbreken van eigen vrienden van je vriend/vriendin omdat de meeste dan álles samen willen doen en te claimerig worden.
Dus? Brand los!
SEX / Seksuele aantrekkingskracht
R&P / Maatschappij te veel ingericht op koppels?quote:
Wat bepaalt met wie je de lakens deelt? Kortom: wat is voor jou seksuele aantrekkingskracht? Alleen een leuk koppie? Goed lijf? Ga je juist voor het karakter? Of vind je met een slok alcohol op alles qua uiterlijk wel best?
R&P / Eindeloos appen of snel afspreken?quote:
Het valt me steeds vaker op dat de hele maatschappij tegenwoordig meer en meer op koppels is gericht. Advertenties (perfect gezinnetje, samen ontbijten, samen op reis), maar ook het boeken van een reis, je krijgt als alleenstaande nooit die mooie aanbieding, je moet altijd de volledige kamerprijs betalen... Ook sociale gelegenheden als de bioscoop, een feestje of een restaurant kijken ze je verbaasd aan als je alleen komt opdagen. Toch scheiden er steeds meer mensen, en blijven er meer mensen alleen...
Jullie mening?
Bestaat dat ideale koppeltje nog in onze huidige samenleving?
R&P / De friendzone #1quote:
Sinds de komst van Tinder en andere sites is het scoren van een date niet lastig meer, zou je denken... Maar wie kent het probleem van eindeloos appen voordat er een date is geregeld niet? Daarom de vraag: blijven jullie eindeloos appen als je merkt dat er wellicht een date in zit of ben je zo'n type die het liefst na 2 dagen appen al wil afspreken?
Ik zelf ben meer van het na 3-4 dagen appen een real life date plannen. Heb vaak zat gehad dat je 2 weken dagelijks aan het appen bent, en als de echte ontmoeting daar is het qua karakter of fysieke aantrekkingskracht ontbreekt en dan voelt het toch als twee weken weggegooid want na die date blijft het verdacht stil op de app (ook gehad dat ik het zelf maar eerlijk zei). Daarom: zo snel mogelijk afspreken, weet je pas of het wat is. Iemand kan digitaal erg makkelijk mee te praten zijn, de fysieke klik draait het uiteindelijk allemaal om...
Maar nog erger is dat het contact na 2 weken appen ineens dood is en je nog geen date gehad hebt... dan heb je je tijd echt weggegooid.
Meningen?
R&P / Single: happy of niet?quote:
Je kent het wel... je hebt iemand leren kennen die je eigenlijk wel leuk vindt... alleen de ander moet niks van je hebben op relatie gebied maar ziet je liever als een goede vriend. Hier kom je echter pas na een tijd achter en ziet de ander vaak als een harde afwijzing omdat hij of zij dus niet door heeft dat ie is gefriendzoned.
Dit noemen ze met een hippe term tegenwoordig de 'friendzone'. Vaak beland je daar ongewild in. Bijvoorbeeld een vriend(in) die je al heel lang kent maar waarvoor je opeens gevoelens krijgt, of iemand die je pas hebt leren kennen op bijvoorbeeld je werk, de sportschool of in een café waar je eventueel wel meer mee wil doen dan leuke gesprekken voeren...
Hoe voorkom je dat je in deze friendzone komt (zorgen dat de ander een relatie met je wilt) en nog belangrijker, hoe kom je er weer uit? En: heb je zelf iemand wel eens (on)bewust gefriendzoned?
R&P / Hoe compenseer je mindere looks?quote:
Voor degene wie (al geruime tijd) single zijn: ben je er happy mee of zou je liever een relatie willen? En indien niet happy, hoe komt 't dat je nu geen relatie hebt?
quote:
Niet iedereen is met een perfect uiterlijk geboren en sommige mensen hebben gewoon ongelooflijk pech om met een lelijke kop geboren te zijn. Maar... zoals al door heel veel mensen gepreekt: Uiterlijk telt niet het gaat om je UITSTRALING!
Leuk en aardig allemaal. maar het eerste waar (in mijn geval) dames naar kijken zijn toch je looks en pas daarna je vlotte babbel. humor etc. Ik ben niet super lelijk, maar ook zeker niet de knapste, dus ze liggen helaas niet voor het oprapen...
Anderzijds zie ik ook genoeg lelijke jongens met knappe dames en lelijke dames met knappe jongens etc. dus niets is onmogelijk
Maar: hoe trek je de aandacht van die leuke meid dan wél? Want kop omhoog, leuk lachen, verzorgd (niet knap!) uiterlijk helpt dus vaak niet.