Relatie zonder eigen vrienden?

quote:

Op maandag 19 januari 2015 12:54 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

ik had in mijn vorige relatie 1 vriendin. Er was veel mis met die relatie, maar ik was écht niet claimerig en had ook niet de behoefte om constant opzien lip te zitten. Heb n hoop verwijten naar m'n hoofd gekregen, maar dat is er niet één van. Ik heb niet het idee dat 'weinig vrienden hebben' en 'claimerig zijn' zo aan elkaar verbonden zijn als hier gesuggereerd wordt.
in m'n huidige relatie heeft hij minder vrienden dan ik, hij is ook gewoon graag alleen. Heb nog nooit t gevoel gehad dat hij claimerig was.

Das btw een aanvulling op de post die ik quote, geen tegenreactie oid

Ik vatte het ook op als aanvulling inderdaad En kan me er in vinden dat weinig vriendschappen hebben, niet automatisch samen hoeft te gaan met claimgedrag.
Als iemand wel claimerig is, kan ik me voorstellen dat dat moeilijkheden geeft in die relatie en dat het er uiteindelijk misschien wel op stuk loopt.

Lastig. Het lijkt mij sowieso lastig een leuke partner te vinden zonder vrienden i.v.m. ontbreken sociaal netwerk. En anderszijds, heb je weinig vrienden omdat je moeilijk een connectie maakt met mensen. Dat is m.i. een nogal onontbeerlijke competentie voor een normaal sociaal leven, en eens temeer, voor het vinden en behouden van een partner. Waarbij je sowieso geacht wordt op een meer fundamenteel niveau te kunnen levelen. Kortom, óf intermenselijke basisskills ontbreken en daardoor geen sociaal leven en al helemaal geen vriend(in) óf door geen sociaal leven niet de kans hebben op ontwikkeling van die vaardigheden. Kip. Ei.

Ik lees hier eigenlijk alleen claimgedrag als nadeel van geen vrienden hebben, maar wat te denken van sociale vaardigheden? En men wordt toch ook vaak gevormd door vriendschappen? Ik vind het superleuk om te zien hoe mijn vriend met zijn vrienden omgaat. Hij kan zich bij hen lekker mannelijk gedragen en dat maakt hem tot wie hij is. Ik zou het dus echt niet trekken als iemand een echte einzelganger is.

Dat iemand geen of weinig vrienden heeft, wil toch niet zeggen dat hij/zij niet gemakkelijk contact maakt met mensen? Of dat hij nooit vrienden heeft gehad ofzo?

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 08:22 schreef JaniesBrownie het volgende:
Dat iemand geen of weinig vrienden heeft, wil toch niet zeggen dat hij/zij niet gemakkelijk contact maakt met mensen? Of dat hij nooit vrienden heeft gehad ofzo?

Laat ik het dan anders zeggen: vriendschappen kunnen onderhouden vind ik een essentieel iets in het leven. Als een ander daar niet toe in staat blijkt dan zou ik diegene niet als partner kunnen/willen hebben. Daarnaast is het ook gewoom gezellig als iemand een leuke vriendengroep heeft.

Zelf heb ik geen tot enkele vrienden, hangt nu net even van de situatie af. Dit vind ik persoonlijk vervelend omdat ik daarom mijn verhalen niet altijd kwijt kan en zoals velen al zeggen schiet je dan toch al vaak naar het claim gedrag in een relatie. Dit wil ik niet en daarom stap ik zelf ook naar de psycholoog waarmee ik vervelende situaties bespreek eens in de paar weken. Kan ook prima leven zonder vrienden, er zijn genoeg films/series en andere hobby's waarmee ik mezelf vermaak. zo ben ik sinds kort begonnen met gitaar spelen als afleiding.

Op deze manier denk ik ook zeker dat een relatie zal lukken zonder vrienden en zonder te claimen. Zolang je maar iemand hebt om over lastige situaties te praten en hobby's hebt om te doen als je vriend/vriendin even wat anders wil doen.

Voor de gene die afvragen waarom je sommigen mensen geen vrienden hebben kan ik heel goed antwoorden. Ze passen gewoon niet. Ik ben een rustige persoon met een ambitie en mijn "vrienden" zijn lang leve de lol en zuipen als een gek. Oh, en ze maken grapjes over de NSB alsof ze erbij horen. Daar wil ik dus niet mee gezien worden!

Ik zou het wel prettig vinden als mijn partner in ieder geval een paar vriendinnen heeft, dat hoeft niet per se een hele grote groep te zijn. Maar dat ze in ieder geval af en toe nog eens zonder mij op stap kan gaan.

overigens hoeft het ook weer niet zo te zijn dat ze bij wijze van spreken 6 dagen per week allerlei afspraken heeft met allemaal mensen, dat is dan weer het andere uiterste, het is ook wel prettig dat je wat tijd voor elkaar hebt.

Gewoon een goede balans is het beste denk ik

Een gebrek aan sociale vaardigheden zou ik ook niet trekken, maar ook dat staat of valt in mijn ogen niet (altijd) met het hebben van weinig/geen (eigen) vrienden.

Wel lijkt het mij idd wel wat lastiger om een leuke partner te vinden als je niet zo'n uitgebreid sociaal netwerk hebt (al kan iemands sociale netwerk zonder vrienden nog best uitgebreid zijn natuurlijk, in de vorm van collega's/kennissen/familie enzo).

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 09:43 schreef AirSocks het volgende:

Op deze manier denk ik ook zeker dat een relatie zal lukken zonder vrienden en zonder te claimen. Zolang je maar iemand hebt om over lastige situaties te praten en hobby's hebt om te doen als je vriend/vriendin even wat anders wil doen.

Waar denk je haar(/hem) te vinden dan? Al solitair plingelend op je gitaar? Ik heb méér dan voldoende om handen; leuke baan, paar keer per week sporten, actief in het jeugdwerk en voor de vereniging. Pak weer een opleiding op en heb redelijk wat familiaire verplichtingen/bezigheden. Denk je dat mij dat sociaal capabeler maakt? Je zou het denken, maar geenszins. Eens in de maand een pilsje met lui van de club, dat is het wel wat betreft iets dat ook maar een beetje op reguliere vriendschap begint te lijken. Inmiddels 28, en al mijn hele leven alleen; zowel romantisch als sociaal. Wie is de gemene deler in al die interacties? Moi. Is dat erg? Neuh, het is zo, maar het lijkt mij alleen maar moeilijker te socializen met louter solitaire activiteiten. Zelfs als je wel sociaal aantrekkelijk gedrag weet te vertonen.

Ja, ik kan een relatie hebben met een dergelijke persoon. Ik deel graag mijn vrienden en kennissen, als deze persoon daar behoefte aan zou hebben (maar claimgedrag is ongewenst). Sommige mensen hebben genoeg aan zichzelf (vind ik wel een mooie eigenschap) en 2 vrienden die ze om de 6 maanden zien. Het betekent niet per se dat zij onvoldoende sociale vaardigheden hebben en geen succesvol leven kunnen leiden volgens de gemiddelde Nederlander (mooi werk, goede manieren, fijn uiterlijk).

[ Bericht 18% gewijzigd door BOL9090 op 21-01-2015 17:29:58 ]

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 13:39 schreef Forbry het volgende:

Wel lijkt het mij idd wel wat lastiger om een leuke partner te vinden als je niet zo'n uitgebreid sociaal netwerk hebt (al kan iemands sociale netwerk zonder vrienden nog best uitgebreid zijn natuurlijk, in de vorm van collega's/kennissen/familie enzo).

Internet. En nee, geen datingsites. Of verenigingsleven (kennissen hoeven geen vrienden te worden).

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:16 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Waar denk je haar(/hem) te vinden dan? Al solitair plingelend op je gitaar? Ik heb méér dan voldoende om handen; leuke baan, paar keer per week sporten, actief in het jeugdwerk en voor de vereniging. Pak weer een opleiding op en heb redelijk wat familiaire verplichtingen/bezigheden. Denk je dat mij dat sociaal capabeler maakt? Je zou het denken, maar geenszins. Eens in de maand een pilsje met lui van de club, dat is het wel wat betreft iets dat ook maar een beetje op reguliere vriendschap begint te lijken. Inmiddels 28, en al mijn hele leven alleen; zowel romantisch als sociaal. Wie is de gemene deler in al die interacties? Moi. Is dat erg? Neuh, het is zo, maar het lijkt mij alleen maar moeilijker te socializen met louter solitaire activiteiten. Zelfs als je wel sociaal aantrekkelijk gedrag weet te vertonen.

Het vinden is een ander verhaal ja. Kan via familie/werk/vrienden of via dating sites als het echt om relaties gaat. Zelf ben ik lid van 1 site die gratis en dan zo nu en dan even een gesprek aanga, is ook al eens tot een date gekomen.

Wat ik zelf nu ook gedaan heb is lid worden van een groep op Facebook die regelmatig afspreekt met elkaar. Het idee erachter is vriendschappen maken.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:34 schreef BOL9090 het volgende:

[..]

Internet. En nee, geen datingsites. Of verenigingsleven (kennissen hoeven geen vrienden te worden).

Kennissen (breed begrip) noemde ik al en verder schreef ik nog "enzo"...
Maar idd, ook het internet kan op zich een prima middel zijn om een leuke partner te vinden lijkt me (datingsites of niet).

Ik denk wel dat een uitgebreid sociaal netwerk kan helpen, maar het is ook zeker niet zo dat iemand met een uitgebreid sociaal netwerk per definitie (snel) een leuke (goed bij hem/haar passende) partner zal vinden. Ook heb je nog de groep mensen, die -wellicht juist door het hebben van een uitgebreid sociaal netwerk- simpelweg niet zo'n behoefte aan een (vaste) partner heeft (net zoals dat er sociaal sterke, soms zelfs hele "populaire", mensen zijn, die simpelweg niet zo'n behoefte hebben aan menselijk contact, die gewoon echt graag veel alleen zijn).

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:59 schreef Forbry het volgende:

[..]

Kennissen (breed begrip) noemde ik al en verder schreef ik nog "enzo"...
Maar idd, ook het internet kan op zich een prima middel zijn om een leuke partner te vinden lijkt me (datingsites of niet).

Ik denk wel dat een uitgebreid sociaal netwerk kan helpen, maar het is ook zeker niet zo dat iemand met een uitgebreid sociaal netwerk per definitie (snel) een leuke (goed bij hem/haar passende) partner zal vinden. Ook heb je nog de groep mensen, die -wellicht juist door het hebben van een uitgebreid sociaal netwerk- simpelweg niet zo'n behoefte aan een (vaste) partner heeft (net zoals dat er sociaal sterke, soms zelfs hele "populaire", mensen zijn, die simpelweg niet zo'n behoefte hebben aan menselijk contact, die gewoon echt graag veel alleen zijn).

Zeker.

Heb twee relaties gehad waarbij mijn exen weinig tot geen vrienden hadden. Zij waren erg op zichelf en toonden ook niet echt interesse om nieuwe vriendschappen op te bouwen en/of contact met die ene vriend echt te onderhouden.

Ik kon er maar niet aan wennen en vond het ook lange tijd vreemd. Soms kreeg ik ook het idee/gevoel dat ik ze maar op sleeptouw mee moest meenemen, omdat ze anders toch alleen binnen zaten en niet echt onder de mensen kwamen buiten werk.

Claimerig waren ze niet gelukkig.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 00:19 schreef MidnightB00m het volgende:
Heb twee relaties gehad waarbij mijn exen weinig tot geen vrienden hadden. Zij waren erg op zichelf en toonden ook niet echt interesse om nieuwe vriendschappen op te bouwen en/of contact met die ene vriend echt te onderhouden.

Ik kon er maar niet aan wennen en vond het ook lange tijd vreemd. Soms kreeg ik ook het idee/gevoel dat ik ze maar op sleeptouw mee moest meenemen, omdat ze anders toch alleen binnen zaten en niet echt onder de mensen kwamen buiten werk.

Claimerig waren ze niet gelukkig.

Hoe kom je met zo'n "asociale" types dan in contact, waaruit dan zelfs een relatie uitgroeit ?

Tja, wat is 'geen vrienden'? Ik spreek niet dagelijks of wekelijks af met iemand. Maar heb altijd mensen waar ik dagelijks mee kan chatten en die altijd wel down zijn om iets te eten of drinken als ik het initieer. Maar dagelijks ben ik alleen en ik vind het wel goed zo.

Ik denk dat een belangrijker punt is of degene zonder vrienden daar tevreden mee is of dat die eigenlijk snakt naar contact. In dat laatste geval is er waarschijnlijk snel sprake van irritant claimgedrag. In het eerste hoeft er geen probleem te zijn.

quote:

Op zondag 18 januari 2015 22:38 schreef Deezertje het volgende:
Weer een taboe onderwerp: zou jij een relatie kunnen hebben met iemand die zelf geen vrienden heeft? Ene kant: je hebt blijkbaar voor hem/haar gekozen dus wat maakt het hebben van eigen vrienden dan uit? Andere kant: vaak gaan relaties stuk op het ontbreken van eigen vrienden van je vriend/vriendin omdat de meeste dan álles samen willen doen en te claimerig worden.

Dus? Brand los!

Er staat TS wel meer in de weg dan het niet hebben van vrienden. Greep uit zijn eerdere topics:

SEX / Seksuele aantrekkingskracht

quote:

Op dinsdag 17 maart 2015 20:10 schreef Deezertje het volgende:
Wat bepaalt met wie je de lakens deelt? Kortom: wat is voor jou seksuele aantrekkingskracht? Alleen een leuk koppie? Goed lijf? Ga je juist voor het karakter? Of vind je met een slok alcohol op alles qua uiterlijk wel best?

R&P / Maatschappij te veel ingericht op koppels?

quote:

Op zondag 1 februari 2015 23:27 schreef Deezertje het volgende:
Het valt me steeds vaker op dat de hele maatschappij tegenwoordig meer en meer op koppels is gericht. Advertenties (perfect gezinnetje, samen ontbijten, samen op reis), maar ook het boeken van een reis, je krijgt als alleenstaande nooit die mooie aanbieding, je moet altijd de volledige kamerprijs betalen... Ook sociale gelegenheden als de bioscoop, een feestje of een restaurant kijken ze je verbaasd aan als je alleen komt opdagen. Toch scheiden er steeds meer mensen, en blijven er meer mensen alleen...

Jullie mening?
Bestaat dat ideale koppeltje nog in onze huidige samenleving?

R&P / Eindeloos appen of snel afspreken?

quote:

Op zaterdag 31 januari 2015 21:58 schreef Deezertje het volgende:
Sinds de komst van Tinder en andere sites is het scoren van een date niet lastig meer, zou je denken... Maar wie kent het probleem van eindeloos appen voordat er een date is geregeld niet? Daarom de vraag: blijven jullie eindeloos appen als je merkt dat er wellicht een date in zit of ben je zo'n type die het liefst na 2 dagen appen al wil afspreken?

Ik zelf ben meer van het na 3-4 dagen appen een real life date plannen. Heb vaak zat gehad dat je 2 weken dagelijks aan het appen bent, en als de echte ontmoeting daar is het qua karakter of fysieke aantrekkingskracht ontbreekt en dan voelt het toch als twee weken weggegooid want na die date blijft het verdacht stil op de app (ook gehad dat ik het zelf maar eerlijk zei). Daarom: zo snel mogelijk afspreken, weet je pas of het wat is. Iemand kan digitaal erg makkelijk mee te praten zijn, de fysieke klik draait het uiteindelijk allemaal om...

Maar nog erger is dat het contact na 2 weken appen ineens dood is en je nog geen date gehad hebt... dan heb je je tijd echt weggegooid.

Meningen?

R&P / De friendzone #1

quote:

Op zaterdag 31 januari 2015 21:42 schreef Deezertje het volgende:
Je kent het wel... je hebt iemand leren kennen die je eigenlijk wel leuk vindt... alleen de ander moet niks van je hebben op relatie gebied maar ziet je liever als een goede vriend. Hier kom je echter pas na een tijd achter en ziet de ander vaak als een harde afwijzing omdat hij of zij dus niet door heeft dat ie is gefriendzoned.

Dit noemen ze met een hippe term tegenwoordig de 'friendzone'. Vaak beland je daar ongewild in. Bijvoorbeeld een vriend(in) die je al heel lang kent maar waarvoor je opeens gevoelens krijgt, of iemand die je pas hebt leren kennen op bijvoorbeeld je werk, de sportschool of in een café waar je eventueel wel meer mee wil doen dan leuke gesprekken voeren...

Hoe voorkom je dat je in deze friendzone komt (zorgen dat de ander een relatie met je wilt) en nog belangrijker, hoe kom je er weer uit? En: heb je zelf iemand wel eens (on)bewust gefriendzoned?

R&P / Single: happy of niet?

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:56 schreef Deezertje het volgende:
Voor degene wie (al geruime tijd) single zijn: ben je er happy mee of zou je liever een relatie willen? En indien niet happy, hoe komt 't dat je nu geen relatie hebt?

R&P / Hoe compenseer je mindere looks?

quote:

Op dinsdag 16 december 2014 19:59 schreef Deezertje het volgende:
Niet iedereen is met een perfect uiterlijk geboren en sommige mensen hebben gewoon ongelooflijk pech om met een lelijke kop geboren te zijn. Maar... zoals al door heel veel mensen gepreekt: Uiterlijk telt niet het gaat om je UITSTRALING!

Leuk en aardig allemaal. maar het eerste waar (in mijn geval) dames naar kijken zijn toch je looks en pas daarna je vlotte babbel. humor etc. Ik ben niet super lelijk, maar ook zeker niet de knapste, dus ze liggen helaas niet voor het oprapen...

Anderzijds zie ik ook genoeg lelijke jongens met knappe dames en lelijke dames met knappe jongens etc. dus niets is onmogelijk

Maar: hoe trek je de aandacht van die leuke meid dan wél? Want kop omhoog, leuk lachen, verzorgd (niet knap!) uiterlijk helpt dus vaak niet.

Ik zal dat iig niet nog een keer doen.

Overigens zou TS zich natuurlijk ook juist wél kunnen laten friendzonen, dan is ie bij poging 2 gelijk van z'n geen vrienden probleem af.