Depressie & Angst #107

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 10:48 schreef Elvi het volgende:
Ik vraag me af hoe vaak je het wil uitleggen aan mensen die toch te koppig zijn om te luisteren. Is het niet beter om deze mensen dan gewoon af te stoten?

Nouja je kunt best met ze omgaan, maar als je er nooit mee kunt praten over iets wat jou dwars zit.. misschien toch maar afstoten dan.

Afstoten hoeft niet gelijk natuurlijk, maar je zal je verwachtingen wel bij moeten stellen lijkt me zo.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
Of de band gewoon wat losjes houden

Dat idd. Je hoeft niet altijd alles met je ouders te bespreken. Dat kan ook gewoon niet altijd.
Het is zeer jammer als ze je niet begrijpen of als ze je zelfs niet geloven. Maar als je er verder een goede band mee hebt is het zonde om die ook nog op het spel te zetten enkel om hun begrip te krijgen.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 03:09 schreef Fylax het volgende:
heeft iemand tips voor mij. ik moet 11 augustus voor het eerst naar de psycholoog en weet echt niet hoe dat gaat. kan iemand me voorbereide

Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.

Meestal hebben ze door een (evt telefonisch) intakegesprek wel een beeld van wat er speelt en zullen ze je wel door het gesprek heenleiden. Evt krijg je wat vragenlijsten mee naar huis of om daar in te vullen, voor een uitgebreider beeld.

Belangrijkste is altijd.. zorg dat je zoveel mogelijk eerlijk probeert te zijn in je antwoorden en je gevoelens

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.

Of de band gewoon wat losjes houden

Mn ouders verstoten gaat me idd te ver, ook best lastig nu ik weer tijdelijk bij ze woon Ook omdat ik weet dat ze het niet zo bedoelen. Bij sommige 'vrienden' heb ik het wel gedaan.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.

Of de band gewoon wat losjes houden

Je ouders is inderdaad een moeilijk vraagstuk. Je moet je wel afvragen hoe dicht je ze bij je wilt houden als je je alleen maar dwars zitten. Mijn moeder heeft ooit ook die keuze moeten maken, of een gezin krijgen (wat haar ouders niet wilden), of haar ouders afstoten. Het is iets wat ze tot op vandaag moeilijk vindt, maar het moest gebeuren. Misschien niet dezelfde situatie, maar het is belangrijk na te gaan welke je meer geluk oplevert.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 11:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hoe is eigenlijk de band met jouw familie?

Die met mijn ouders en zusje is heel goed. Altijd al geweest. De laatste jaren is er wel heel veel gebeurd en we hebben allemaal eigenlijk last van psychische klachten (de enige die nog niet bij een psych heeft gelopen is mijn zusje), maar ondanks dat zijn we er wel voor elkaar. Het enige moeilijke is het leven met je ouders die zich niet altijd goed voelen. Vooral omdat mijn moeder een keer een overdosis heeft proberen te nemen blijft die angst voor herhaling op sommige momenten nog wel door je hoofd spoken.

De rest van mijn familie is, mwah, niet denderend. Met de ouders van mijn moeder geen contact omdat ze simpelweg niet sporen (lang verhaal) en met die van mijn vader alleen ik en mijn pa nog. De enige waar ik enigszins echt close mee ben is mijn neef uit Rotterdam, al spreek ik hem niet vaak. Mijn vaders kant van de familie is nogal 'autistisch'. Ook wel een beetje in een letterlijke zin. Het kon slechter dus, maar het kon ook beter.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 11:08 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.

Meestal hebben ze door een (evt telefonisch) intakegesprek wel een beeld van wat er speelt en zullen ze je wel door het gesprek heenleiden. Evt krijg je wat vragenlijsten mee naar huis of om daar in te vullen, voor een uitgebreider beeld.

Belangrijkste is altijd.. zorg dat je zoveel mogelijk eerlijk probeert te zijn in je antwoorden en je gevoelens

Ja, dat is belangrijk, eerlijk zijn en geen dingen achterhouden of niet zeggen omdat je bang bent dat ze denken dat je je aanstelt

Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen

Vermoeidheid en bijkomen van een druk weekend geeft bij mij ook vaak een dip op een of andere manier. Op tijd slapen en kijken of t morgen beter is?

WTF een oud-docente heeft me van Facebook verwijderd Mn andere klasgenoten heeft ze er nog wel op. Vage actie

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen

Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.

quote:

Op woensdag 6 augustus 2014 11:14 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.

Hear, hear! Kut voelen an sich is al meer dan genoeg.

Ik herken dat gevoel van "ik wil me niet meer zo voelen" wel. Zeer funest, maar zeer begrijpelijk. .
Slapen is maar stom, het kan een dag maken of breken.

Pff, even weer een mindere periode. Eerst de zorgen om m'n familie die weer wat opspelen en dan de zorgen om de zorgen en welk effect het op me zou kunnen hebben. Voelde in de Jumbo bijna een paniekaanval opkomen. Ik liet het echter maar gewoon over me heen komen en dan ebbt het ook wel weer weg. Ik laat dingen zich wel gewoon unfolden zoals ze doen, proberen dezelfde instelling te houden in goede en slechte tijden.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2014 23:42 schreef Elvi het volgende:
WTF een oud-docente heeft me van Facebook verwijderd Mn andere klasgenoten heeft ze er nog wel op. Vage actie

Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotos

quote:

Op woensdag 6 augustus 2014 13:53 schreef Spatzmann het volgende:

[..]

Naja, zo erg hoeft dat toch niet te ziijn? Alsj e geen contact met d'r had verder op facebook, dan is het niet zo raar? Ik schoon die van mij ook regelmatig op. 3 maanden niets laten horen, is exit.

Ze heeft ook geen facebookcontact met andere klasgenoten maar die staan nog steeds in dr lijst. Ik als enige niet. Dat steekt me. En een goede vriendin van mij is ook bevriend met haar. Naja die docente heeft me nooit gemogen Maar ik vind het gewoon vreemd en ik vat het gewoon persoonlijk op.

quote:

Op woensdag 6 augustus 2014 15:01 schreef Probability het volgende:

[..]

Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotos

Ik heb geen Farmville en geen baby

quote:

Op woensdag 6 augustus 2014 11:14 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.

Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?

iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit erzit er hier weer eentje op mijn schouders te ronken. Geronk uit efn kattenbuik is super kalmerend. En op andere momenren hangen ze weer de clown uit. <3

quote:

Op woensdag 6 augustus 2014 23:12 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?

iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit erzit er hier weer eentje op mijn schouders te ronken. Geronk uit efn kattenbuik is super kalmerend. En op andere momenren hangen ze weer de clown uit. <3

Precies zoals ik het zeg, ondergaan. Net dat als je een koutje hebt. Dan zit je ook niet continu te proberen niet meer verkouden te zijn, dat helpt niet. Je moet gewoon wachten tot het over is. Voel je een emotionele bui opkomen, ga hem dan niet meteen lopen stressen, allemaal conclusies er aan verbinden, proberen er uit te komen. Het is al naar genoeg en je hoeft het niet nog meer kracht bij te zetten door je er tegen te verzetten.

Neem mezelf als voorbeeld vanmiddag. Ik heb vandaag een redelijke rotdag, gevoelsmatig gezien. Gespannen, piekeren, noem maar op. Vanochtend dusdanig dat ik echt het gevoel had een paniekaanval te krijgen in de supermarkt. Op dat moment kan ik twee dingen doen, balen dat ik me zo voel, hem gaan stressen om de paniekaanval en zo de paniek nog erger maken of gewoon zeggen tegen mezelf 'kom maar op'. Je voelt dan alles door je lichaam razen, maar je neemt er afstand van en vaker wel dan niet zakt het gevoel dan veel sneller weer weg. Het is geen garantie voor je beter voelen, maar wel voor het voorkomen van overbodig leed.

Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel ) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.

quote:

Op donderdag 7 augustus 2014 00:20 schreef Elvi het volgende:
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel ) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.

Als ik dit goed begrijp zet je hier neer dat het niveau waar je nu op zit niet veel is. Maar je er heel hard voor gewerkt hebt om dat te bereiken. Maar is het dan niet juist al veel? Ik ben er een beetje van overtuigt dat het niveau en waarde ergens van bepaald word aan de hand van hoeveel moeite je er voor moet doen. Waardoor je jezelf hier zelfs al wel te kort zou kunnen doen.

Ik bedoel ik zelf ook hoor kijk steeds naar dingen die niet lekker lopen. Naar dingen die beter moeten naar verbeter punten. Maar vergeet elke keer dat ik al wel soort van op mezelf wel. Wel mijn eigen boontjes dop. Wel financieel min of meer volledig zelfstandig ben. Dat ik eigenlijks heel erg goed bezig ben. Maar dat zelf steeds in het niets laat vallen tegen kleine tegenslagen die ik groot maak.

Ik las jou post en had er zelf nog nooit zo naar gekeken maar zo werkt het eigenlijks gewoon. Ik vergeet steeds alles wat goed gaat en daar kijk ik nooit naar. Maar laat me zo uit het veld slaan door kleine dingetjes. Raar hoe dit besef ineens in me op komt en de realisatie dat het ook zo is. Ik zie alles zo slecht terwijl veel zo goed gaat.