R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nouja je kunt best met ze omgaan, maar als je er nooit mee kunt praten over iets wat jou dwars zit.. misschien toch maar afstoten dan.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:48 schreef Elvi het volgende:
Ik vraag me af hoe vaak je het wil uitleggen aan mensen die toch te koppig zijn om te luisteren. Is het niet beter om deze mensen dan gewoon af te stoten?
Ignorance is bliss
Afstoten hoeft niet gelijk natuurlijk, maar je zal je verwachtingen wel bij moeten stellen lijkt me zo.
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:53 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Nouja je kunt best met ze omgaan, maar als je er nooit mee kunt praten over iets wat jou dwars zit.. misschien toch maar afstoten dan.
Of de band gewoon wat losjes houden
Maar als je er smakelijk om kon lachen, dan heb je toch juist helemaal niet de behoefde om jezelf te verdoven?quote:
Wat vinden jullie eigenlijk van het gebruik van verdovende middelen om de realiteit zachter te maken?
Dan heb ik het over van alles en nog wat, van drugs tot AD tot alcohol. Maar dus NIET verslaving. Dus niet dat het je daglijks in de weg zit zoals een alcoholist, maar meer dat je bepaalde dingen af kunt zetten. Door bijv. een slaap mutsje te drinken s'nachts. Bewust zo nu en dan shrooms of een joint neemt. Of een pilletje hier en daar.
Of dat je bijv. ontzettend veel gaat sporten, juist om je af te sluiten.
Ik kreeg vandaag namelijk een flame mail binnen over wat voor'n pussy ik wel niet was dat ik niet 'de waarheid' aandurfde. Ik kon er smakelijk om lachen. T'was ook geen vriend, eerder een secreet die het schreef.
Dat idd. Je hoeft niet altijd alles met je ouders te bespreken. Dat kan ook gewoon niet altijd.quote:
Of de band gewoon wat losjes houden
Het is zeer jammer als ze je niet begrijpen of als ze je zelfs niet geloven. Maar als je er verder een goede band mee hebt is het zonde om die ook nog op het spel te zetten enkel om hun begrip te krijgen.
Geldt denk ik voor de meesten welquote:
[..]
Af en toe vind het relaxed om net wat aangeschoten van alcohol te zijn. Muziekje op zetten, internet af struinen naar grappige sites. Voor eventjes een rustiger hoofd en niet denken aan negatieve dingen. Kan ik er daarna weer een tijdje tegenaan.
Hoe is eigenlijk de band met jouw familie?quote:
Vannacht wel goed geslapen, maar wel heel onrustig. Heb sowieso soms zo'n gevoel van gejaagdheid. Zal wel een residu van die burnout zijn denk ik. Alles wordt iets minder goed verwerkt cognietief gezien.
Ook kwamen mijn opa en oma (die ik al eeuwen niet meer spreek) ineens in mijn droom voor. Toch nog een residu van woede misschien, want in mijn droom zochten ze toenadering en ik wilde niks van ze weten (mijn opa is al dood dus dat wordt sowieso niks). Soms piekt er weer even wat emotie vanwege al het gedoe binnen mijn familie de laatste jaren, maar ik laat het maar gewoon over me heen komen. Ik heb het schijnbaar wel genoeg verwerkt dat het me niet vaak en ernstig meer bezighoudt. Gelukkig zijn er dan ook geen ernstige dingen meer gebeurd, al blijft de zorg voor vooral mijn moeder soms wel de kop op steken..
Zelf ging ik er uitgeslapen en met een leeg hoofd heenquote:
heeft iemand tips voor mij. ik moet 11 augustus voor het eerst naar de psycholoog en weet echt niet hoe dat gaat. kan iemand me voorbereide
Gewoon proberen eerlijk antwoord te geven op de vragen die je psycholoog gaat stellen.
Alleen vervelend als je een psycholoog tegenkomt die zelf ook niks vraagt maar jouw verhaal afwacht. In dat geval gewoon je verhaal vertellen oid.
Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.quote:
heeft iemand tips voor mij. ik moet 11 augustus voor het eerst naar de psycholoog en weet echt niet hoe dat gaat. kan iemand me voorbereide
Meestal hebben ze door een (evt telefonisch) intakegesprek wel een beeld van wat er speelt en zullen ze je wel door het gesprek heenleiden. Evt krijg je wat vragenlijsten mee naar huis of om daar in te vullen, voor een uitgebreider beeld.
Belangrijkste is altijd.. zorg dat je zoveel mogelijk eerlijk probeert te zijn in je antwoorden en je gevoelens
Mn ouders verstoten gaat me idd te ver, ook best lastig nu ik weer tijdelijk bij ze woonquote:
[..]
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.
Of de band gewoon wat losjes houden
Ook omdat ik weet dat ze het niet zo bedoelen. Bij sommige 'vrienden' heb ik het wel gedaan.
Je ouders is inderdaad een moeilijk vraagstuk. Je moet je wel afvragen hoe dicht je ze bij je wilt houden als je je alleen maar dwars zitten. Mijn moeder heeft ooit ook die keuze moeten maken, of een gezin krijgen (wat haar ouders niet wilden), of haar ouders afstoten. Het is iets wat ze tot op vandaag moeilijk vindt, maar het moest gebeuren. Misschien niet dezelfde situatie, maar het is belangrijk na te gaan welke je meer geluk oplevert.quote:
[..]
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.
Of de band gewoon wat losjes houden
Die met mijn ouders en zusje is heel goed. Altijd al geweest. De laatste jaren is er wel heel veel gebeurd en we hebben allemaal eigenlijk last van psychische klachten (de enige die nog niet bij een psych heeft gelopen is mijn zusje), maar ondanks dat zijn we er wel voor elkaar. Het enige moeilijke is het leven met je ouders die zich niet altijd goed voelen. Vooral omdat mijn moeder een keer een overdosis heeft proberen te nemen blijft die angst voor herhaling op sommige momenten nog wel door je hoofd spoken.quote:
[..]
Hoe is eigenlijk de band met jouw familie?
De rest van mijn familie is, mwah, niet denderend.
Met de ouders van mijn moeder geen contact omdat ze simpelweg niet sporen (lang verhaal) en met die van mijn vader alleen ik en mijn pa nog. De enige waar ik enigszins echt close mee ben is mijn neef uit Rotterdam, al spreek ik hem niet vaak. Mijn vaders kant van de familie is nogal 'autistisch'. Ook wel een beetje in een letterlijke zin. Het kon slechter dus, maar het kon ook beter.
Ignorance is bliss
Ja, dat is belangrijk, eerlijk zijn en geen dingen achterhouden of niet zeggen omdat je bang bent dat ze denken dat je je aansteltquote:Op dinsdag 5 augustus 2014 11:08 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.
Meestal hebben ze door een (evt telefonisch) intakegesprek wel een beeld van wat er speelt en zullen ze je wel door het gesprek heenleiden. Evt krijg je wat vragenlijsten mee naar huis of om daar in te vullen, voor een uitgebreider beeld.
Belangrijkste is altijd.. zorg dat je zoveel mogelijk eerlijk probeert te zijn in je antwoorden en je gevoelens
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks 
Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze 
Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
Vermoeidheid en bijkomen van een druk weekend geeft bij mij ook vaak een dip op een of andere manier. Op tijd slapen en kijken of t morgen beter is?quote:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
WTF een oud-docente heeft me van Facebook verwijderd Mn andere klasgenoten heeft ze er nog wel op. Vage actie
Mn andere klasgenoten heeft ze er nog wel op. Vage actie
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt.quote:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.
Ignorance is bliss
Hear, hear! Kut voelen an sich is al meer dan genoeg.quote:
[..]
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt.
Ik herken dat gevoel van "ik wil me niet meer zo voelen" wel. Zeer funest, maar zeer begrijpelijk.
.Slapen is maar stom, het kan een dag maken of breken.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Pff, even weer een mindere periode. Eerst de zorgen om m'n familie die weer wat opspelen en dan de zorgen om de zorgen en welk effect het op me zou kunnen hebben. Voelde in de Jumbo bijna een paniekaanval opkomen. Ik liet het echter maar gewoon over me heen komen en dan ebbt het ook wel weer weg. Ik laat dingen zich wel gewoon unfolden zoals ze doen, proberen dezelfde instelling te houden in goede en slechte tijden.
Ignorance is bliss
Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotosquote:
WTF een oud-docente heeft me van Facebook verwijderd
Worry is a misuse of imagination
Ze heeft ook geen facebookcontact met andere klasgenoten maar die staan nog steeds in dr lijst. Ik als enige niet. Dat steekt me. En een goede vriendin van mij is ook bevriend met haar. Naja die docente heeft me nooit gemogenquote:
[..]
Naja, zo erg hoeft dat toch niet te ziijn? Alsj e geen contact met d'r had verder op facebook, dan is het niet zo raar? Ik schoon die van mij ook regelmatig op. 3 maanden niets laten horen, is exit.
Maar ik vind het gewoon vreemd en ik vat het gewoon persoonlijk op.Ik heb geen Farmville en geen babyquote:
[..]
Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotos
Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?quote:
[..]
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt.
iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit
erzit er hier weer eentje op mijn schouders te ronken. Geronk uit efn kattenbuik is super kalmerend. En op andere momenren hangen ze weer de clown uit. <3
Precies zoals ik het zeg, ondergaan. Net dat als je een koutje hebt. Dan zit je ook niet continu te proberen niet meer verkouden te zijn, dat helpt niet. Je moet gewoon wachten tot het over is. Voel je een emotionele bui opkomen, ga hem dan niet meteen lopen stressen, allemaal conclusies er aan verbinden, proberen er uit te komen. Het is al naar genoeg en je hoeft het niet nog meer kracht bij te zetten door je er tegen te verzetten.quote:
[..]
Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?
iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit
Neem mezelf als voorbeeld vanmiddag. Ik heb vandaag een redelijke rotdag, gevoelsmatig gezien. Gespannen, piekeren, noem maar op. Vanochtend dusdanig dat ik echt het gevoel had een paniekaanval te krijgen in de supermarkt. Op dat moment kan ik twee dingen doen, balen dat ik me zo voel, hem gaan stressen om de paniekaanval en zo de paniek nog erger maken of gewoon zeggen tegen mezelf 'kom maar op'. Je voelt dan alles door je lichaam razen, maar je neemt er afstand van en vaker wel dan niet zakt het gevoel dan veel sneller weer weg. Het is geen garantie voor je beter voelen, maar wel voor het voorkomen van overbodig leed.
Ignorance is bliss
Naja, ik wil wel een kanttekening maken bij dat voorbeeldje met die verkoudheid enzo.
Je kunt wel degelijk er iets aan doen. Op het moment zelf is je bewegingsvrijheid beperkt, maar dat wil niet zeggen dat je passief moet zijn en blijven
Je kunt wel degelijk er iets aan doen. Op het moment zelf is je bewegingsvrijheid beperkt, maar dat wil niet zeggen dat je passief moet zijn en blijven
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel ) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel
) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.
Als ik dit goed begrijp zet je hier neer dat het niveau waar je nu op zit niet veel is. Maar je er heel hard voor gewerkt hebt om dat te bereiken. Maar is het dan niet juist al veel? Ik ben er een beetje van overtuigt dat het niveau en waarde ergens van bepaald word aan de hand van hoeveel moeite je er voor moet doen. Waardoor je jezelf hier zelfs al wel te kort zou kunnen doen.quote:
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel
Ik bedoel ik zelf ook hoor kijk steeds naar dingen die niet lekker lopen. Naar dingen die beter moeten naar verbeter punten. Maar vergeet elke keer dat ik al wel soort van op mezelf wel. Wel mijn eigen boontjes dop. Wel financieel min of meer volledig zelfstandig ben. Dat ik eigenlijks heel erg goed bezig ben. Maar dat zelf steeds in het niets laat vallen tegen kleine tegenslagen die ik groot maak.
Ik las jou post en had er zelf nog nooit zo naar gekeken maar zo werkt het eigenlijks gewoon. Ik vergeet steeds alles wat goed gaat en daar kijk ik nooit naar. Maar laat me zo uit het veld slaan door kleine dingetjes. Raar hoe dit besef ineens in me op komt en de realisatie dat het ook zo is. Ik zie alles zo slecht terwijl veel zo goed gaat.
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Het wil ook niet zeggen dat je nkks hoeft te doen. Weet je waarom je je dipje hebt? Weet je welke concrete stappen je er tegen kunt ondernemen? Mijn uitleg draait meer om wat er zich in je hoofd afspeelt. Niet in paniek raken om iets, gewoon zien wat het is en eventueel iets concreets ondernemen om het te verlichten.quote:
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel
Ignorance is bliss
Ik snap wel dat het kut voelt en je je gedachtes in je hoofd gaat halen - maar ze doet het niet om je een streek te leveren, daarvoor zijn mensen veel te veel met zichzelf bezig.quote:
[..]
Ze heeft ook geen facebookcontact met andere klasgenoten maar die staan nog steeds in dr lijst. Ik als enige niet. Dat steekt me. En een goede vriendin van mij is ook bevriend met haar. Naja die docente heeft me nooit gemogen
[..]
Ik heb geen Farmville en geen baby
Worry is a misuse of imagination
ik heb achteraf twee keer een burn-out gehad.... iig denkt psych dus zal wel zo zijn. wat doe jij nu om dat te voorkomen?quote:
Vannacht wel goed geslapen, maar wel heel onrustig. Heb sowieso soms zo'n gevoel van gejaagdheid. Zal wel een residu van die burnout zijn denk ik. Alles wordt iets minder goed verwerkt cognietief gezien.
Ook kwamen mijn opa en oma (die ik al eeuwen niet meer spreek) ineens in mijn droom voor. Toch nog een residu van woede misschien, want in mijn droom zochten ze toenadering en ik wilde niks van ze weten (mijn opa is al dood dus dat wordt sowieso niks). Soms piekt er weer even wat emotie vanwege al het gedoe binnen mijn familie de laatste jaren, maar ik laat het maar gewoon over me heen komen. Ik heb het schijnbaar wel genoeg verwerkt dat het me niet vaak en ernstig meer bezighoudt. Gelukkig zijn er dan ook geen ernstige dingen meer gebeurd, al blijft de zorg voor vooral mijn moeder soms wel de kop op steken..
Worry is a misuse of imagination
En wat heb jij ervan gemerkt?quote:
[..]
ik heb achteraf twee keer een burn-out gehad.... iig denkt psych dus zal wel zo zijn. wat doe jij nu om dat te voorkomen?
Ik probeer nu meer rust voor mezelf in te bouwen d.m.v. sporten, mediteren, even lekker een dagje niks doen, tijd voor mezelf en ook door wat meer open te zijn over mijn gevoelens en emoties. Bijhouden van een dagboek, dit forum, meer open richting anderen zijn. Dat is het wel zo'n beetje. Mijn eigen grenzen beter bewaken. Dit lichaam kan ook niet alles hebben.
Ignorance is bliss
Eh ik was daarna depressief en kon en deed niet echt iets meer + angst en paniek aanvallen etc en denken dat ik nooit meer iets zou kunnen + stress alleen al bij de gedachte ergens aan te moeten werken etc + constant doorgaan niet meer kunnen ontspannenquote:
[..]
En wat heb jij ervan gemerkt?
Nu probeer ik als ik 'doordraaf' heel bewust rust te nemen en iets leuks nutteloos doen ipv door te blijven gaan met alleen nuttige dingen etc
En idd aangeven dat ik veel rust/slapen/eten/ontspanning/gezonde voeding nodig heb en niet te veel alcohol kan/wil drinken
Ga sporten weer proberen in te bouwen in m'n dagelijkse ritme na er heel lang uit geweest te zijn door een ongeluk maar vind ik moeilijk
Worry is a misuse of imagination
Cat Therapyquote:
[..]
iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Catherapy?quote:
Ik herken het wel. Vooral het denken dat je niks meer kunt is iets wat me bekend voor komt. Ik herinner me nog wel een periode dat ik even helemaal geen uitweg zag. Gelukkig blijkt die er wel te zijn, ook al zie je hem niet.quote:
[..]
Eh ik was daarna depressief en kon en deed niet echt iets meer + angst en paniek aanvallen etc en denken dat ik nooit meer iets zou kunnen + stress alleen al bij de gedachte ergens aan te moeten werken etc + constant doorgaan niet meer kunnen ontspannen
Nu probeer ik als ik 'doordraaf' heel bewust rust te nemen en iets leuks nutteloos doen ipv door te blijven gaan met alleen nuttige dingen etc
En idd aangeven dat ik veel rust/slapen/eten/ontspanning/gezonde voeding nodig heb en niet te veel alcohol kan/wil drinken
Ga sporten weer proberen in te bouwen in m'n dagelijkse ritme na er heel lang uit geweest te zijn door een ongeluk maar vind ik moeilijk
Wat je doet klinkt goed.
Goed eten en sporten is i.m.o. ook erg belangrijk. Lichaam en geest zijn in bepaalde mate toch verbonden, dus er een beetje goed voor zorgen is slim. Bij mij is het voorkomen van een terugval wel omgeslagen in een soort constante stroom zorgen waar ik nu echt mee probeer te leven. Sporten moet je gewoon mee beginnen! Het wordt altijd pas leuk zodra je resultaat ziet.
Ignorance is bliss
Dat klinkt dan weer niet zo fijn.... *associaties*quote:
Heb t ook gehad. Het nooit meer iets kunnen en daarna het nooit meer iets leuk kunnen vinden. Gelukkig ben ik al een stuk verder nu, maar nog steeds is rust heel belangrijk. Ben er zelfs nog prikkel gevoeliger door geworden dan ik vroeger al was.quote:[..]
Ik herken het wel. Vooral het denken dat je niks meer kunt is iets wat me bekend voor komt. Ik herinner me nog wel een periode dat ik even helemaal geen uitweg zag. Gelukkig blijkt die er wel te zijn, ook al zie je hem niet.
Wat je doet klinkt goed.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik weet waar ik eerst stond, en ik zie waar ik nu sta. En dat is een wereld van verschil. Dus ik weet hoe ik kan zijn, maar ik ben daar nog niet. Dus daarom vind ik het niveau te laag.quote:
[..]
Als ik dit goed begrijp zet je hier neer dat het niveau waar je nu op zit niet veel is. Maar je er heel hard voor gewerkt hebt om dat te bereiken. Maar is het dan niet juist al veel? Ik ben er een beetje van overtuigt dat het niveau en waarde ergens van bepaald word aan de hand van hoeveel moeite je er voor moet doen. Waardoor je jezelf hier zelfs al wel te kort zou kunnen doen.
Ik bedoel ik zelf ook hoor kijk steeds naar dingen die niet lekker lopen. Naar dingen die beter moeten naar verbeter punten. Maar vergeet elke keer dat ik al wel soort van op mezelf wel. Wel mijn eigen boontjes dop. Wel financieel min of meer volledig zelfstandig ben. Dat ik eigenlijks heel erg goed bezig ben. Maar dat zelf steeds in het niets laat vallen tegen kleine tegenslagen die ik groot maak.
Ik las jou post en had er zelf nog nooit zo naar gekeken maar zo werkt het eigenlijks gewoon. Ik vergeet steeds alles wat goed gaat en daar kijk ik nooit naar. Maar laat me zo uit het veld slaan door kleine dingetjes. Raar hoe dit besef ineens in me op komt en de realisatie dat het ook zo is. Ik zie alles zo slecht terwijl veel zo goed gaat.
Hmm ja ik ik hoop het... Ik weet niet, ik heb nu al een paar rare situaties meegemaakt deze week en ik begrijp niet waarom mensen zo anderen kunnen behandelen.quote:
[..]
Ik snap wel dat het kut voelt en je je gedachtes in je hoofd gaat halen - maar ze doet het niet om je een streek te leveren, daarvoor zijn mensen veel te veel met zichzelf bezig.
Ik weet niet zo goed waar het vandaan komt. Wel dat ik het liefste onder de dekens verdwijnquote:
[..]
Het wil ook niet zeggen dat je nkks hoeft te doen. Weet je waarom je je dipje hebt? Weet je welke concrete stappen je er tegen kunt ondernemen? Mijn uitleg draait meer om wat er zich in je hoofd afspeelt. Niet in paniek raken om iets, gewoon zien wat het is en eventueel iets concreets ondernemen om het te verlichten.
De stap die ik heb ondernomen is het GGZ bellen waarom ik nog geen afspraak heb. Ik heb begin juni mn intake gesprekken gehad en ik zou eind juni gebeld worden voor de start van een behandeling. Dus vandaag gebeld, en bij het afsprakenbureau vonden ze het ook raar. Die lieten de psychiater terugbellen en wat blijkt... ik ben nog niet eens in het team besproken omdat ze het verslag op een verkeerde plek heeft opgeslagen
en vanwege vakanties bespreken ze me nu eind augustus. Mocht ik op 22 augustus nog niets horen dan moet ik weer even bellen. Ik weet het niet hoor met hun.. Ik heb me in april aangemeld, toen moest ik na n tijdje ook al bellen omdat ik niks hoorde en nu weer. Als ik straks weeeer moet bellen schrijf ik me uit en zoek ik wel weer een vrijgevestigde psycholoog
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.quote:
[..]
Ik weet niet zo goed waar het vandaan komt. Wel dat ik het liefste onder de dekens verdwijn
De stap die ik heb ondernomen is het GGZ bellen waarom ik nog geen afspraak heb. Ik heb begin juni mn intake gesprekken gehad en ik zou eind juni gebeld worden voor de start van een behandeling. Dus vandaag gebeld, en bij het afsprakenbureau vonden ze het ook raar. Die lieten de psychiater terugbellen en wat blijkt... ik ben nog niet eens in het team besproken omdat ze het verslag op een verkeerde plek heeft opgeslagen
Ik weet het niet hoor met hun.. Ik heb me in april aangemeld, toen moest ik na n tijdje ook al bellen omdat ik niks hoorde en nu weer. Als ik straks weeeer moet bellen schrijf ik me uit en zoek ik wel weer een vrijgevestigde psycholoog
Reken maar dat ze dan "ineens" wel haast maken (weet ik uit eigen ervaring
)
quote:
[..]
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.
Reken maar dat ze dan "ineens" wel haast maken (weet ik uit eigen ervaring
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
En dan zien ze me straks als dat lastige mens wat klaagtquote:
[..]
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.
Reken maar dat ze dan "ineens" wel haast maken (weet ik uit eigen ervaring
Ik ben dan altijd bang dat het mn behandeling niet ten goede komt
Dat komt op een andere plek, ik heb ook wel eens gemiept over iets, nooit last van gehad.quote:
[..]
En dan zien ze me straks als dat lastige mens wat klaagt
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Goh, niet om tegendraads te doen, maar ik begrijp je analogie van verkoudheid ondergaan hoegenaamd nietquote:
[..]
Precies zoals ik het zeg, ondergaan. Net dat als je een koutje hebt. Dan zit je ook niet continu te proberen niet meer verkouden te zijn, dat helpt niet. Je moet gewoon wachten tot het over is. Voel je een emotionele bui opkomen, ga hem dan niet meteen lopen stressen, allemaal conclusies er aan verbinden, proberen er uit te komen. Het is al naar genoeg en je hoeft het niet nog meer kracht bij te zetten door je er tegen te verzetten.
Neem mezelf als voorbeeld vanmiddag. Ik heb vandaag een redelijke rotdag, gevoelsmatig gezien. Gespannen, piekeren, noem maar op. Vanochtend dusdanig dat ik echt het gevoel had een paniekaanval te krijgen in de supermarkt. Op dat moment kan ik twee dingen doen, balen dat ik me zo voel, hem gaan stressen om de paniekaanval en zo de paniek nog erger maken of gewoon zeggen tegen mezelf 'kom maar op'. Je voelt dan alles door je lichaam razen, maar je neemt er afstand van en vaker wel dan niet zakt het gevoel dan veel sneller weer weg. Het is geen garantie voor je beter voelen, maar wel voor het voorkomen van overbodig leed.
. In mijn omgeving gaan de mensen grosso modo op een van de volgende manieren om met verkoudheid (dus met hoesten, koud boelen en veel snot):
1) thuis blijven in een "woe is me"-bui
2) wel dagelijkse dingen doen en "bah" of "verdorie" zeggen bij hoesten en/of snot. Eventueel keelpastilles en hoestsiroop.
3) mensen die zich volstoppen met medicijnen en 100% voortdoen met wat ze bezig zijn.
Welke van de 3 sluit het meest aan bij jouw analogie? In mijn optiek verzetten de meeste mensen zich immers wel tegen verkoudheid, hetzij door erover te klagen, hetzij door veel medicijnen te nemen...
Het is niet dat ik het niet wil begrijpen, maar ik lees altijd maar accepteren hier en niet verzetten daar, maar ik cind dat heel abstracte dingen, die zen-meesters in Hollywoodfilms zegfen. Ik zoek dus naar een Aha-erlebnis die het concreet en bevatbaar maakt
.
Hmm even kijken hoe ik het het makkelijkst uit kan leggen. Misschien handig om het om te draaien. Op het moment dat jij een gedachte, emotie, gevoel o.i.d. krijgt dat jou een (enorm) naar gevoel geeft, hoe reageer je daar dan op, hoe ga je er mee om?quote:
[..]
Goh, niet om tegendraads te doen, maar ik begrijp je analogie van verkoudheid ondergaan hoegenaamd niet
In mijn omgeving gaan de mensen grosso modo op een van de volgende manieren om met verkoudheid (dus met hoesten, koud boelen en veel snot):
1) thuis blijven in een "woe is me"-bui
2) wel dagelijkse dingen doen en "bah" of "verdorie" zeggen bij hoesten en/of snot. Eventueel keelpastilles en hoestsiroop.
3) mensen die zich volstoppen met medicijnen en 100% voortdoen met wat ze bezig zijn.
Welke van de 3 sluit het meest aan bij jouw analogie? In mijn optiek verzetten de meeste mensen zich immers wel tegen verkoudheid, hetzij door erover te klagen, hetzij door veel medicijnen te nemen...
Het is niet dat ik het niet wil begrijpen, maar ik lees altijd maar accepteren hier en niet verzetten daar, maar ik cind dat heel abstracte dingen, die zen-meesters in Hollywoodfilms zegfen. Ik zoek dus naar een Aha-erlebnis die het concreet en bevatbaar maakt
Ignorance is bliss
Het is de laatste tijd wel echt een rollercoaster van ups en downs bij mij. Wordt er wel een beetje moe van, maar ik leef gewoon lekker door. Dat ik me te veel zorgen maak moet ik gewoon maar een beetje mee leren leven haha. Wat ik ook doe, krijg toch van heel veel dingen de kriebels dus kan er net zo goed het beste van maken.
Ignorance is bliss
Hier ook al geen topweek. Maarja, daarvoor ging het al een paar weken best goed. Zal er wel bij horen ofzo. Spanning in mn lijf en onrust in mn hoofd.quote:
Het is de laatste tijd wel echt een rollercoaster van ups en downs bij mij. Wordt er wel een beetje moe van, maar ik leef gewoon lekker door. Dat ik me te veel zorgen maak moet ik gewoon maar een beetje mee leren leven haha. Wat ik ook doe, krijg toch van heel veel dingen de kriebels dus kan er net zo goed het beste van maken.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Amen. Het is onderdeel van het hele gedoetje inderdaad. Ik merk dat ik nu een beetje op zo'n punt aankom waar ik goede en slechte perioden heb gehad, zonder al te veel externe veranderingen en daardoor wat onverschillig wordt. Die zorgen zijn er toch wel en ik ga ze zeker mijn leven niet laten bepalen, dus gewoon maar doorkaffen en wie weet wordt het wel nog beter. Anders is er altijd nog de psych of medicatie.quote:
[..]
Hier ook al geen topweek. Maarja, daarvoor ging het al een paar weken best goed. Zal er wel bij horen ofzo. Spanning in mn lijf en onrust in mn hoofd.
Komt dat gevoel je bekend voor?
Ignorance is bliss
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Kanker is een vreselijke kloteziekte.quote:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Sterkte.
Eh, ja op zich wel. Maar ik heb wel de beperking dat als ik teveel over mn grenzen ga dat ik ergens in een dal ga donderen, en best hard ook. En ja, ik heb mn vangnet gelukkig. Meds gebruik ik al, zonder durf ik nog niet aan. Ben wel blij dat ik gehalveerd ben nuquote:
[..]
Amen. Het is onderdeel van het hele gedoetje inderdaad. Ik merk dat ik nu een beetje op zo'n punt aankom waar ik goede en slechte perioden heb gehad, zonder al te veel externe veranderingen en daardoor wat onverschillig wordt. Die zorgen zijn er toch wel en ik ga ze zeker mijn leven niet laten bepalen, dus gewoon maar doorkaffen en wie weet wordt het wel nog beter. Anders is er altijd nog de psych of medicatie.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Sterkte... ik hoop dat ze nog wat kunnen doen. Tegenwoordig kunnen ze steeds vaker de ziekte tot staan brengen of genezen.quote:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Spontaan bij oma langs gegaan (ruim anderhalf uur reizen, op de gok heb gewoon aangebeld )
Vond het sowieso leuk de treinreis, en leuk om oma te zien omdat ze het absoluut niet verwachtte (zie haar meestal alleen met kerst en verjaardagen) en natuurlijk leuk dat ze er was.
Eerder zou ik allemaal rampscenario's bedenken maar nu ben ik in plaats van alles te overdenken, gewoon gegaan
Sorry van mijn blije posts de laatste tijd
Vond het sowieso leuk de treinreis, en leuk om oma te zien omdat ze het absoluut niet verwachtte (zie haar meestal alleen met kerst en verjaardagen) en natuurlijk leuk dat ze er was.
Eerder zou ik allemaal rampscenario's bedenken maar nu ben ik in plaats van alles te overdenken, gewoon gegaan
Sorry van mijn blije posts de laatste tijd
Worry is a misuse of imagination
Ik denk dat we al een stuk bewuster zijn van ons doen en laten dan eerst en om die reden zal het ook veel minder snel fout gaan. Zelfs al ga je over je grens, dan heb je dat nu door en kun je er iets aan doen.quote:
[..]
Eh, ja op zich wel. Maar ik heb wel de beperking dat als ik teveel over mn grenzen ga dat ik ergens in een dal ga donderen, en best hard ook. En ja, ik heb mn vangnet gelukkig. Meds gebruik ik al, zonder durf ik nog niet aan. Ben wel blij dat ik gehalveerd ben nu
Tenminste zo zie ik het graag. Heb vannacht niet al te denderend geslapen en na de hele tijd lopen denken kom ik dan toch tot de conclusie "waar ben je mee bezig?". Uiteindelijk weten we de toekomst niet en is het beste wat we kunnen doen onze lessen zo goed mogelijk toepassen wanneer de tijd daar is.
Ignorance is bliss
Fuck man dat is inderdaad echt klote.quote:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Je voelt je ook zo machteloos op zo'n moment. Kun je er een beetje met iemand over praten?
Ignorance is bliss
