Om die reden begrens ik mijn drinken vrijwel altijd. Een enkele keer is t nog wat veel, meestal maar een paar. Voel me er veel evenwichtiger door. Alleen het echte gek doen komt er niet altijd van zonder alcohol.quote:Op dinsdag 1 juli 2014 11:14 schreef Cue_ het volgende:
Ik ga gewoon niet meer drinkenWat een ellende geeft dat toch altijd
Het is k*t als t zo voelt, en ik herken dat wel hoor. Op die momenten weet ik ook niet wat ik moet doen. Het verschil kan zijn een 'drive' vinden in t leven. Als jij goed bent in financien, kun je anderen daarmee niet helpen dan? Of ergens werk zoeken wat een hoger doel heeft? Wetenschappelijk onderzoek? Ik haal mn drive uit mn kunst en muziek, zonder dat had ik ook veel minder positieve zin.quote:Op woensdag 2 juli 2014 21:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik geloof echt dat ik minderwaardig ben. Ik geloof oprecht dat ik zaken zoals goedheid etc. niet verdien. Ik geloof dat ik dusdanig ver afwijk van een gemiddelde mens dat zaken als een vrolijk goed leven met een gezin en kids niet voor mij is. Niet dat ik het alleen niet verdien maar ik zou het ook niet moeten doen.
Mijn therapeut zegt dus weer netjes. Op het moment dat s_e, S_E(!) gaat zijn, en het gaat goed ga je jezelf zijn dan saboteer ik mezelf zodat ik voldoe aan de verwachtingen die anderen over me scheppen.
Zo deed ik 8 jaar over het VWO en deed ik mijn 3 jarige BSc in 3 jaar inclusief 1 bestuursjaar er tussen gepropt en alle 3 jaren cum laude weten te behalen met het hoogste cijfer. Weet je wat je dan wel eens te horen krijgt? SUKKEL S_E! Weet je wat ik daarna dus deed? Mijn MSc in het honderd gooien en weer bevestigen dat ik een sukkel ben.
Want als ik een sukkel ben krijg ik ook geen klachten van anderen. Alleen van mezelf.
Ik vraag me oprecht af of het nog wel eens goed met me gaat komen. Ik voeg oprecht niks toe aan het leven. Ik ben een grijze pion. Stel zo'n pion is er niet meer, zou het een aantal anderen opvallen maar alles gaat door. Dat is wel een goede besef van hoe nietig het leven is.
Ga dan dingen doen! Ik heb een top baan gehad bij een internationale firma, goed salaris en >100h week. Ik heb een fantastische BSc uni tijd gehad. Ga op stap, de wereld door! Feesten, socializen met groepen! Gedaan! Was geweldig, op stap feesten maar ook dat slijt. Relaties? Zat. Ben nooit heel erg lang single geweest. Een vriend zegt wel eens, het leven heeft alleen zin als JIJ het zin kunt geven.
Ik ben verder echt nergens goed in behalve het lezen van een jaarverslag. De dichtsbijzijnde vrienden zijn met name (niet iedereen!) mensen met een heftig verleden. Mijn voordeel is dat ik ook echt nergens heel slecht in ben. Maar ik besef ook wel dat als ik alle keren optel dat ik hoopte dat ik morgen niet wakker zou worden ik al een keertje of 50/75x dood zou zijn gegaan
Lukt dat begrenzen je ook? Al moet ik zeggen dat ik wel drink om echt in die roes te raken. Omdat ik het maar zelden doe (1x in de 2 weken max tegenwoordig). Nostalgie naar die goede oude tijdquote:Op donderdag 3 juli 2014 08:20 schreef zomertje het volgende:
Om die reden begrens ik mijn drinken vrijwel altijd. Een enkele keer is t nog wat veel, meestal maar een paar. Voel me er veel evenwichtiger door. Alleen het echte gek doen komt er niet altijd van zonder alcohol.
Jij wisselt echt enorm tussen je buien. Niet dat dat zo gek is, maar het valt me wel enorm op. Of je bent helemaal happy en je kan de hele wereld aan of je ligt helemaal op de bodem van een zo'n diep mogelijke zee. Er tussenin zitten lijkt haast niet mogelijk te zijn.quote:Op woensdag 2 juli 2014 21:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik geloof echt dat ik minderwaardig ben. Ik geloof oprecht dat ik zaken zoals goedheid etc. niet verdien. Ik geloof dat ik dusdanig ver afwijk van een gemiddelde mens dat zaken als een vrolijk goed leven met een gezin en kids niet voor mij is. Niet dat ik het alleen niet verdien maar ik zou het ook niet moeten doen.
Mijn therapeut zegt dus weer netjes. Op het moment dat s_e, S_E(!) gaat zijn, en het gaat goed ga je jezelf zijn dan saboteer ik mezelf zodat ik voldoe aan de verwachtingen die anderen over me scheppen.
Zo deed ik 8 jaar over het VWO en deed ik mijn 3 jarige BSc in 3 jaar inclusief 1 bestuursjaar er tussen gepropt en alle 3 jaren cum laude weten te behalen met het hoogste cijfer. Weet je wat je dan wel eens te horen krijgt? SUKKEL S_E! Weet je wat ik daarna dus deed? Mijn MSc in het honderd gooien en weer bevestigen dat ik een sukkel ben.
Want als ik een sukkel ben krijg ik ook geen klachten van anderen. Alleen van mezelf.
Ik vraag me oprecht af of het nog wel eens goed met me gaat komen. Ik voeg oprecht niks toe aan het leven. Ik ben een grijze pion. Stel zo'n pion is er niet meer, zou het een aantal anderen opvallen maar alles gaat door. Dat is wel een goede besef van hoe nietig het leven is.
Ga dan dingen doen! Ik heb een top baan gehad bij een internationale firma, goed salaris en >100h week. Ik heb een fantastische BSc uni tijd gehad. Ga op stap, de wereld door! Feesten, socializen met groepen! Gedaan! Was geweldig, op stap feesten maar ook dat slijt. Relaties? Zat. Ben nooit heel erg lang single geweest. Een vriend zegt wel eens, het leven heeft alleen zin als JIJ het zin kunt geven.
Ik ben verder echt nergens goed in behalve het lezen van een jaarverslag. De dichtsbijzijnde vrienden zijn met name (niet iedereen!) mensen met een heftig verleden. Mijn voordeel is dat ik ook echt nergens heel slecht in ben. Maar ik besef ook wel dat als ik alle keren optel dat ik hoopte dat ik morgen niet wakker zou worden ik al een keertje of 50/75x dood zou zijn gegaan
Meestal lukt het wel omdat ik niet eens begin of niet verder kom dan 2 biertjes. Ze bestellen de eerste ronde nu al vanzelf een ijsthee voor mijquote:Op donderdag 3 juli 2014 09:29 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Lukt dat begrenzen je ook? Al moet ik zeggen dat ik wel drink om echt in die roes te raken. Omdat ik het maar zelden doe (1x in de 2 weken max tegenwoordig). Nostalgie naar die goede oude tijd
Maar als er shotjes bij komen kijken ben ik sneller van huis, dan komt ie ineens inhakken. dus eig moet ik die negeren, maar op zo'n moment ben ik daar te zwak voor. DAn wil ik toch meedoen enzo. Heb jij dat niet?
Netjesquote:Op donderdag 3 juli 2014 10:02 schreef zomertje het volgende:
Meestal lukt het wel omdat ik niet eens begin of niet verder kom dan 2 biertjes. Ze bestellen de eerste ronde nu al vanzelf een ijsthee voor mijGewenning, ook van je mede kroeggangers
Ik heb elke vrijdag naborrelen na de muziek, en dan zou ik elke zaterdag naar de haaien zijn van de maagklachten. Kan niet zo goed tegen drank. Dus ook een extra reden. En heb t nu ook best gezellig.quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:03 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Netjes![]()
Ik zou het zonde vinden van m'n avondje kroegen
Je maag vind het vast net zo leuk als de mijnequote:Op donderdag 3 juli 2014 10:04 schreef zomertje het volgende:
Ik heb elke vrijdag naborrelen na de muziek, en dan zou ik elke zaterdag naar de haaien zijn van de maagklachten. Kan niet zo goed tegen drank. Dus ook een extra reden. En heb t nu ook best gezellig.
Vandaar dat ik soms ook wel jaloezie richting jou heb. Jij komt ontzettend rationeel monotoon over. Dit bedoel ik niet negatief.quote:Op donderdag 3 juli 2014 09:32 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Jij wisselt echt enorm tussen je buien. Niet dat dat zo gek is, maar het valt me wel enorm op. Of je bent helemaal happy en je kan de hele wereld aan of je ligt helemaal op de bodem van een zo'n diep mogelijke zee. Er tussenin zitten lijkt haast niet mogelijk te zijn.
Je bent een slimme jongen en bent goed in het werk dat je gedaan hebt. Dat is toch een mooi begin? Bedenk voor jezelf wat je wil, wat vind je leuk, wat zou ej graag willen doen? (niet de makkelijkste vragen vind ikzelf, maargoed) Soms weet je het diep ergens in je wel stiekem.
Snap dat mijn gras soms groener lijkt als je idd altijd enorme pieken en dalen hebt.quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:37 schreef sitting_elfling het volgende:
Vandaar dat ik soms ook wel jaloezie richting jou heb. Jij komt ontzettend rationeel monotoon over. Dit bedoel ik niet negatief.
Ik heb wel eens gevraagd of ik in de buurt kom van bipolair of manies. Maar het antwoord daarop was nee. Ik doe niet ineens dingen die ik niet aan kan. Maar een goed voorbeeld was wel studeren voor een examen. 1 nachtje voor het examen studeren en ik trok er alle hoogst mogelijke cijfers uit. No stress. Nu vergeet ik al mijn sleutel wanneer ik de deur achter me dicht doe. En zoek ik een uur naar mijn key.
Mijn huisarts daarentegen heeft al sinds mijn 16/17e gezegd dat ik ontzettend diepe dalen heb en ontzettend hoge pieken. Mijn vorige dal was voor Londen. Mijn vorige top was in Londen. Daarna weer een dal.
Het is op het moment gewoon een lastig een baan te vinden. Teveel werkgevers gehad voor iemand van mijn leeftijd.
weetje, kunst en muziek gooit me echt dik in een depressie. Zo'n kut gevoel. Na mijn bpd-ex kon ik niet meer genieten van muziek. Elke tear jerker en ik jankte uren na urenquote:Op donderdag 3 juli 2014 08:27 schreef zomertje het volgende:
[..]
Het is k*t als t zo voelt, en ik herken dat wel hoor. Op die momenten weet ik ook niet wat ik moet doen. Het verschil kan zijn een 'drive' vinden in t leven. Als jij goed bent in financien, kun je anderen daarmee niet helpen dan? Of ergens werk zoeken wat een hoger doel heeft? Wetenschappelijk onderzoek? Ik haal mn drive uit mn kunst en muziek, zonder dat had ik ook veel minder positieve zin.
Zoals m'n tegenwoordig heel wijze moedet onlangs zei tegen me: Dan weet je dat je gevoel hebt in je flikker!quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:43 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
weetje, kunst en muziek gooit me echt dik in een depressie. Zo'n kut gevoel. Na mijn bpd-ex kon ik niet meer genieten van muziek. Elke tear jerker en ik jankte uren na urennog door.
Nu moet ik ook gewoon toegeven dat tot en met mijn ex (dus tot ongeveer mn 25e) kon ik de jank momenten op 1 hand tellen. Daarna was 5 keer janken op een dag niet gek en kon ik plots janken om films, muziek en "momenten". Ik vind dat helemaal niet leuk?.
Cue's gras is groener.quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:41 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Snap dat mijn gras soms groener lijkt als je idd altijd enorme pieken en dalen hebt.
Dat je een slimme jongen bent, betekent niet dat je niet ook nog een normaal mens bent dat uren naar iets kan zoeken of eens dingen vergeet. Een brein is ook maar een brein![]()
Dus zou daar niet al te veel uithalen. We hebben allemaal van die momenten/periodes (zelfs deze dame)
Het niet vinden van een baan werkt je wel tegen, dat begrijp ik zeker.
Heb je nog wat dingen lopen? En hoe gaat het met de huizenjacht? Daar stond toch ook nog wat voor open?
quote:Op donderdag 3 juli 2014 13:09 schreef Gray het volgende:
[..]
Zoals m'n tegenwoordig heel wijze moedet onlangs zei tegen me: Dan weet je dat je gevoel hebt in je flikker!
Zoals je wel gemerkt hebt hier is mijn gras echt nie tgroener. Ik heb ander grasquote:Op donderdag 3 juli 2014 13:20 schreef sitting_elfling het volgende:
Cue's gras is groener.
Ik heb wat dingen lopen qua baantjes (2 interviews volgende week) en 2 studio's in Den Haag. Ik zit nog steeds in mijn huidige relatie.
Nee joh, gevoel is mooi, zelfs de lelijke.quote:Op donderdag 3 juli 2014 13:21 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]gelijk heb je.
Gevoel is kut.
Oké, jouw manier van denken staat me beter aanquote:Op donderdag 3 juli 2014 13:26 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Zoals je wel gemerkt hebt hier is mijn gras echt nie tgroener. Ik heb ander gras
Gelukkig nog wel wat dingen lopen
Optie om bij je vriendin in te trekken voor tijdelijk ofzo?
Laten we dan ruilen als jij op zo'n toppunt zit, want dan weet ik ook eens hoe dat is. Dan vind ik het zo'n dal misschien wel waardquote:Op donderdag 3 juli 2014 13:47 schreef sitting_elfling het volgende:
Oké, jouw manier van denken staat me beter aan. Ik zou best willen wisselen?
Kunnen ze jou niet gewoon beter wat meer pillen geven? (even de kort door de bocht methode.... maar soms kan t helpen)quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:37 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Vandaar dat ik soms ook wel jaloezie richting jou heb. Jij komt ontzettend rationeel monotoon over. Dit bedoel ik niet negatief.
Ik heb wel eens gevraagd of ik in de buurt kom van bipolair of manies. Maar het antwoord daarop was nee. Ik doe niet ineens dingen die ik niet aan kan. Maar een goed voorbeeld was wel studeren voor een examen. 1 nachtje voor het examen studeren en ik trok er alle hoogst mogelijke cijfers uit. No stress. Nu vergeet ik al mijn sleutel wanneer ik de deur achter me dicht doe. En zoek ik een uur naar mijn key.
Mijn huisarts daarentegen heeft al sinds mijn 16/17e gezegd dat ik ontzettend diepe dalen heb en ontzettend hoge pieken. Mijn vorige dal was voor Londen. Mijn vorige top was in Londen. Daarna weer een dal.
Het is op het moment gewoon een lastig een baan te vinden. Teveel werkgevers gehad voor iemand van mijn leeftijd.
Muziek maken is anders dan luisteren, je bent ook een soort intensief en geconcentreerd bezig. Helemaal geen tijd om te janken. Maar wel een enorme flow als je echt lekker er in zit.quote:Op donderdag 3 juli 2014 10:43 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
weetje, kunst en muziek gooit me echt dik in een depressie. Zo'n kut gevoel. Na mijn bpd-ex kon ik niet meer genieten van muziek. Elke tear jerker en ik jankte uren na urennog door.
Nu moet ik ook gewoon toegeven dat tot en met mijn ex (dus tot ongeveer mn 25e) kon ik de jank momenten op 1 hand tellen. Daarna was 5 keer janken op een dag niet gek en kon ik plots janken om films, muziek en "momenten". Ik vind dat helemaal niet leuk?.
Sterkte, en blijf denken: alles gaat weer over.... en erover praten is ook goed hoor, welkom terug hier. Misschien ook een slaappilletje om eens een nachtje goed uit te rusten?quote:Op donderdag 3 juli 2014 13:55 schreef RipMcPants het volgende:
Gezien de recente ontwikkelingen kom ik hier ook maar weer een kijkje nemen. Op het moment zit álles tegen en ik krijg klap na klap te verduren. De Citalopram ligt al weer binnen handbereik en uit pure wanhoop heb ik maar contact opgenomen met 113...
Ik heb Prozac, Seroxat & Mirtazepine gehad gedurende mijn leven.quote:Op donderdag 3 juli 2014 14:56 schreef zomertje het volgende:
[..]
Kunnen ze jou niet gewoon beter wat meer pillen geven? (even de kort door de bocht methode.... maar soms kan t helpen)
En geen van allen kan een beetje de boel wat minder extreem maken? Hier Seroxat, helpt ook niet extreem goed, maar helpt wel n beetje de scherpte eraf te halen.quote:Op donderdag 3 juli 2014 15:20 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb Prozac, Seroxat & Mirtazepine gehad gedurende mijn leven.
Qua anxiety valium & oxazepam.
Thanks! Weet ik ook wel, maar de vraag is; wanneer? Het gaat al jaren zo, met af en toe wat tussenpauzes. Meerdere keren een hulpverlener ingeschakeld, maar zonder (blijvend en concreet) resultaat)quote:Op donderdag 3 juli 2014 15:00 schreef zomertje het volgende:
[..]
Sterkte, en blijf denken: alles gaat weer over.... en erover praten is ook goed hoor, welkom terug hier. Misschien ook een slaappilletje om eens een nachtje goed uit te rusten?
Ja, dat had ik afgelopen dinsdag. Eerst een afspraak bij m'n psycholoog en direct daarna door naar m'n vriend voor een feestje/afsluiting van iets waarbij we "iets sportiefs" gingen doen. Maanden geen last van gehad maar het vloog me flink naar de strot een paar uur voor vertrek.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Och jeetjequote:Op donderdag 3 juli 2014 17:46 schreef minthy het volgende:
[..]
Ja, dat had ik afgelopen dinsdag. Eerst een afspraak bij m'n psycholoog en direct daarna door naar m'n vriend voor een feestje/afsluiting van iets waarbij we "iets sportiefs" gingen doen. Maanden geen last van gehad maar het vloog me flink naar de strot een paar uur voor vertrek.
Heel angstig of ik het allemaal zou redden qua tijd, wat gaan we doen, wat moet ik meenemen (het is meer dan 100km verderop, iets vergeten is dan niet handig), middenin de spits rijden, heb ik de juiste kleding mee, vliegt m'n shirt niet de lucht in zodat m'n buik bloot is en ik het middelpunt van grappen word, als ik maar niet op m'n bek ga tijdens een rare oefening, als iedereen me maar niet gek aankijkt, enz enz. Het was een whirlpool in m'n hoofd, om gek van te worden![]()
Nu, een paar dagen later, ben ik er nog moe van, stom gedoe... Dat was ook even schrikken omdat ik dat al tijden niet meer heb gehad.
Geen idee eigenlijk, zowel gisteren als vandaag gewerkt en daar word ik ook bekaf van (ben aan het opbouwen qua uren en uitproberen wat ik nog kan). In ieder geval druk in m'n hoofd en veel spierpijn op het momentquote:Op donderdag 3 juli 2014 17:47 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Och jeetjeZo heftig ook ineens.
Gaat het nu weer beter?
Maar qua angsten wel weer beter?quote:Op donderdag 3 juli 2014 18:00 schreef minthy het volgende:
[..]
Geen idee eigenlijk, zowel gisteren als vandaag gewerkt en daar word ik ook bekaf van (ben aan het opbouwen qua uren en uitproberen wat ik nog kan). In ieder geval druk in m'n hoofd en veel spierpijn op het moment
Ja! Dat heeft zich gelukkig wel weer hersteld. Op een gegeven moment gaat er ergens een knop om en lukt het weer om te relativerenquote:Op donderdag 3 juli 2014 18:03 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Maar qua angsten wel weer beter?
Ik snap dat je er erg moe van bent, het vergt veel van je.
Nou, da's wel beter dan! Aldoende leert men he?quote:Op donderdag 3 juli 2014 18:07 schreef minthy het volgende:
[..]
Ja! Dat heeft zich gelukkig wel weer hersteld. Op een gegeven moment gaat er ergens een knop om en lukt het weer om te relativeren
Bij mij ook, zit dus aan de anti-depressiva en ben bezig met therapie. Maar de echte oplossing heb ik nog niet gevonden. Het is gemiddeld wel beter geworden.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:45 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Thanks! Weet ik ook wel, maar de vraag is; wanneer? Het gaat al jaren zo, met af en toe wat tussenpauzes. Meerdere keren een hulpverlener ingeschakeld, maar zonder (blijvend en concreet) resultaat)Slapen gaat wonderwel vrij goed! Heb van een vriendin allemaal homeopathisch geneuzel van Dr. Vogel (?) meegekregen en een of andere rustgevende thee (
). Ik ben daar wat te nuchter voor denk ik, maar ach... het idee is leuk
Ja, zeker, maar t is veel minder vaak en veel minder heftig. Merk nu wel dat ik meer last heb nu ik echt nog maar de helft van mn medicijnen neem. Ga eerst proberen om dat op te lossen met yoga en therapie ipv meer meds.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Seroxat verdreef mijn sexdrive naar -51239 uit een schaal van 0 tot 100.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Ik snap dit niet helemaal.quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:12 schreef sitting_elfling het volgende:
Angst voor angst ging bij mij weg toen ik valium gebruikte. En qua lange termijn was het altijd een nieuwe omgeving zoeken. Ging het niet goed? Angst? Kut? Weg en ik had weer een periode dat het wel goed ging.
Ik ben destijds begonnen met gesprekstherapie. Uiteindelijk toch te weinig aan gehad en de overstap gewaagd naar antidepressiva. Daar ben ik later mee gestopt, waarom geen ideequote:Op donderdag 3 juli 2014 20:09 schreef zomertje het volgende:
[..]
Bij mij ook, zit dus aan de anti-depressiva en ben bezig met therapie. Maar de echte oplossing heb ik nog niet gevonden. Het is gemiddeld wel beter geworden.
Valium is korte termijn. Maar extreme angsten zijn ook korte termijn. Ik neem aan dat je niet extreme angsten hebt die dan 3/4/5 uur achter elkaar duren?quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:20 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Ik snap dit niet helemaal.
Valium is toch een korte termijn oplossing?
En wat bedoel je met die nieuwe omgevingen zoeken?
Laat je anders doorverwijzen voor een goed advies mbt medicijnen en eventuele therapie. De combinatie is het beste. Zo blijven doorlopen lost zeker niks op, dus doe er wat aan. Ik heb er ook te lang mee gelopen, nooit geleerd dat ik daarmee iets mocht. Nu blij dat ik er aan werk.quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:25 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik ben destijds begonnen met gesprekstherapie. Uiteindelijk toch te weinig aan gehad en de overstap gewaagd naar antidepressiva. Daar ben ik later mee gestopt, waarom geen idee(Mijn geheugen is echt een zeef...) Inmiddels zak ik steeds verder weg merk ik en vooral de laatste tijd krijg ik tegenslag na tegenslag te verwerken. When it rains, it pours
Eerdaags maar weer eens de dokter bellen om te kijken of het verstandig is weer met de Citalopram te beginnen, of wellicht een andere pil.
Gelukkig heb ik een sport gevonden die de perfecte uitlaatklep voor me is
Oke dus eerst zeg je dat je op alle vlakken ("alle") van wat jij het leven vindt succesvol bent geweest en vervolgens ontken je alles koud. Welke van de twee is het?quote:Op woensdag 2 juli 2014 21:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga dan dingen doen! Ik heb een top baan gehad bij een internationale firma, goed salaris en >100h week. Ik heb een fantastische BSc uni tijd gehad. Ga op stap, de wereld door! Feesten, socializen met groepen! Gedaan! Was geweldig, op stap feesten maar ook dat slijt. Relaties? Zat. Ben nooit heel erg lang single geweest. Een vriend zegt wel eens, het leven heeft alleen zin als JIJ het zin kunt geven.
Ik ben verder echt nergens goed in behalve het lezen van een jaarverslag. De dichtsbijzijnde vrienden zijn met name (niet iedereen!) mensen met een heftig verleden. Mijn voordeel is dat ik ook echt nergens heel slecht in ben. Maar ik besef ook wel dat als ik alle keren optel dat ik hoopte dat ik morgen niet wakker zou worden ik al een keertje of 50/75x dood zou zijn gegaan
Waarom? Geen idee. Ik heb vandaag een uurtje telefonisch consult gehad met mijn therapeut. Ik ben rete codependent en dat heb ik te danken aan mijn hufterige familie.quote:Op donderdag 3 juli 2014 21:31 schreef duracellkonijntje het volgende:
Toen je studie fantastisch ging en mensen je een sukkel vonden stopte je. Waarom hecht je meer waarde aan wat zij vinden dat jij fout doet (gezegd vanuit een lager niveau van kunde) dan aan het evidente bewijs dat je zelf dingen fantastisch doet en anderen die dingen zelfs niet na kunnen doen?
Afstand nemen van die familie. Klinkt misschien lastig, maar als je er minder van in je leven hebt scheelt t veel.quote:Op vrijdag 4 juli 2014 21:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom? Geen idee. Ik heb vandaag een uurtje telefonisch consult gehad met mijn therapeut. Ik ben rete codependent en dat heb ik te danken aan mijn hufterige familie.
Nu doe ik alles wat ik kan om er uit te komen. Maar het is poepen met nat wc papier. Horrible![]()
Het is oprecht als een soort van intern ingebouwd systeem wat wanneer je wat leuks wil doen je aan het blokkeren is. Ik kreeg zonet ook nog een leuke mail binnen, daar werd ik ff flink de grond ingedrukt. Wat heb ik ook een lieve familie![]()
![]()
Gast, why the FUCK do you care? Ja, nee ik wil helemaal niet caren... mijn lichaam zegt helaas wat anders.
Ga ik proberen.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 00:24 schreef zomertje het volgende:
[..]
Afstand nemen van die familie. Klinkt misschien lastig, maar als je er minder van in je leven hebt scheelt t veel.
Ja, die mensen zijn echt gek... Jij moet doen wat goed voor jou is, en blijkbaar is jouw familie erg ongezond voor je. Zij denken alleen aan zichzelf en niet aan jou. Ik vind het niet raar dat jij je zo waardeloos voelt, je hebt nooit geleerd dat je iets waard bent.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 01:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga ik proberen.
Dingen lezen zoals je bent een slechte zoon, je bezoekt je moeder niet? Jij gaat hier de rest van je hele leven spijt van krijgen en je zult nachten lang spijt hebben dat je niet naar ons luisterde. Hoe durf je zo om te gaan met je familie, wie denkt je wel niet dat je bent? Je bent alleen maar lastig. Je doet nooit wat we vragen. Wat doen wij verkeerd? Ik hoor mijn therapeut nog schreeuwen(!) ... Die mensen zijn KNETTERGEK! Ik wou dat ik het verzon
Vannacht weer iemand gesproken and again was het: WHY the fuck do you care!?
Ik vind het niet leuk wanneer mensen pijn hebben omdat ik besta. Dan kan ik maar beter niet bestaan. Vanavond maar weer een schiet gebedje doen.
Je lichaam en je posts zegt nog altijd dat je erom cared. Twee opties. Of je vormt je aan je families wensen of je doet je eigen ding en sluitje familie af. Tijd voor een keuze meneer.quote:Op vrijdag 4 juli 2014 21:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[
Gast, why the FUCK do you care? Ja, nee ik wil helemaal niet caren... mijn lichaam zegt helaas wat anders.
Klinkt als wat mijn moeder had met haar ouders. Afkappen die handel, de pijn die dat je geeft is altijd minder dan nu. Probeer de rotte vruchten uit je boom te halen.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 01:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga ik proberen.
Dingen lezen zoals je bent een slechte zoon, je bezoekt je moeder niet? Jij gaat hier de rest van je hele leven spijt van krijgen en je zult nachten lang spijt hebben dat je niet naar ons luisterde. Hoe durf je zo om te gaan met je familie, wie denkt je wel niet dat je bent? Je bent alleen maar lastig. Je doet nooit wat we vragen. Wat doen wij verkeerd? Ik hoor mijn therapeut nog schreeuwen(!) ... Die mensen zijn KNETTERGEK! Ik wou dat ik het verzon
Vannacht weer iemand gesproken and again was het: WHY the fuck do you care!?
Ik vind het niet leuk wanneer mensen pijn hebben omdat ik besta. Dan kan ik maar beter niet bestaan. Vanavond maar weer een schiet gebedje doen.
Gewoon die dingen gaan doen, want je komt er dan uiteindelijk achter dat die angst er voor niks is geweest en dan zal t slijten. En anders heb ik maar n paniekaanval op die plek waar ik dan ben, dat denk ik tegenwoordig.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 14:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
Godver wat voel ik me al een dag slecht. Er was niks aan de hand tot een vriend van me gisteren vroeg om in het plantsoen te zitten, terwijl even gamen me ook leuk leek. Bam, daar kwam de angsmachine. "Als je nu de verkeerde keus maakt heb je weer een burnout. Je moet naar jezelf luisteren!!". En sindsdien ben ik down en gespannen.
Ik kan er wel beter mee omgaan en ik heb weken dat er niks is, maar die gedachten van mij zijn echt te gek voor woorden. Ik moet van die angst alles maar analyseren, controleren, voorspellen. Dit kan zo echt niet langer, ik weiger om de rest van mijn fucking leven bang te zijn voor iets wat kan gebeuren!Ik ga gewoon weer leven, met of zonder angst. Het wordt tijd dat ik de controle loslaat en er op vertrouw dat ik het beste zal proberen te doen voor mezelf, want op deze manier komt er geen einde aan.
Op t Leidse plein speelt een dweilband met vrienden van mij er in, dus als je dat leuk vindt...quote:Op zaterdag 5 juli 2014 18:50 schreef sitting_elfling het volgende:
Uff, tot en met 04.00 in Amsterdam wachten tot ik een vriendin weer terug kan brengen. Haar eerste trein vertrekt pas om 06 sochtens.
Geen idee wat ik komende 9 uur ga doen.
Zo maar eens een kroeg binnenlopen in mn uppie.
Dan ga ik die kant zo nog even op. Heb nog ff op FB wat berichtjes gezet. Wie weet krijg ik nog een belletje voor een pilsje. Zo niet dan waggel ik links en rechts wat naar binnen en buiten.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 19:30 schreef zomertje het volgende:
[..]
Op t Leidse plein speelt een dweilband met vrienden van mij er in, dus als je dat leuk vindt...
Rooie jasjes, maken veel herrie. Heten de damstampersquote:Op zaterdag 5 juli 2014 19:40 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dan ga ik die kant zo nog even op. Heb nog ff op FB wat berichtjes gezet. Wie weet krijg ik nog een belletje voor een pilsje. Zo niet dan waggel ik links en rechts wat naar binnen en buiten.
Dweilband zegt me verder niks, maar het is iig 1 doel voor vanavond
Ja fuck he, wat een onzin is het ook. Wel een erg bevrijdende gedachte, gewoon die angst compleet loslaten. Ik doe mijn best, meer kan niet en als het goed gaat mooi, zo niet, jammer. Zo ga ik overal mee om en het wordt tijd dat ik dat hier ook maar eens doe.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 17:12 schreef zomertje het volgende:
[..]
Gewoon die dingen gaan doen, want je komt er dan uiteindelijk achter dat die angst er voor niks is geweest en dan zal t slijten. En anders heb ik maar n paniekaanval op die plek waar ik dan ben, dat denk ik tegenwoordig.
Dinsdagavond ging t bij mij ook erg slecht, en ik was niet thuis. Praten met mn lief hielp me gelukkig.
Soms is het gewoon lastig, bij mij speelden de hormonen ook nog eens even lekker op. 1x per maand he... (vrouw...)quote:Op zondag 6 juli 2014 18:25 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja fuck he, wat een onzin is het ook. Wel een erg bevrijdende gedachte, gewoon die angst compleet loslaten. Ik doe mijn best, meer kan niet en als het goed gaat mooi, zo niet, jammer. Zo ga ik overal mee om en het wordt tijd dat ik dat hier ook maar eens doe.
Fijn dat je even kon praten. Lucht soms enorm op he. Met zo'n paniekaanval moet je het inderdaad gewoon maar laten komen, je verzetten levert alleen maar meer gezeur op.
Och ja, dat kan het inderdaad ook moeilijker maken. Weet zelf (gelukkig) niet hoe het is, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is. Heb je wel een idee waar de paniekaanvallen door komen?quote:Op zondag 6 juli 2014 20:01 schreef zomertje het volgende:
[..]
Soms is het gewoon lastig, bij mij speelden de hormonen ook nog eens even lekker op. 1x per maand he... (vrouw...)
Teveel drukte en stress. Dan slaat de boel op tilt. Soms triggers die me volledig in een andere wereld zetten, dan is t ff terugkomen naar t nu.quote:Op zondag 6 juli 2014 20:16 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Och ja, dat kan het inderdaad ook moeilijker maken. Weet zelf (gelukkig) niet hoe het is, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is. Heb je wel een idee waar de paniekaanvallen door komen?
Naar he. Durf je het wel aan om iets aan die drukte en stress te ondernemen?quote:Op zondag 6 juli 2014 20:52 schreef zomertje het volgende:
[..]
Teveel drukte en stress. Dan slaat de boel op tilt. Soms triggers die me volledig in een andere wereld zetten, dan is t ff terugkomen naar t nu.
Om daar iets aan te veranderen? Ja, ik probeer daar wel wat aan te doen. Heb mijn leven heel anders ingericht inmiddels. Alleen triggers kun je niet uitzetten. En dromen zijn ook lastig.quote:Op zondag 6 juli 2014 21:30 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Naar he. Durf je het wel aan om iets aan die drukte en stress te ondernemen?
Ja, vragen waarom hij daar heen wil is verstandig.quote:Op zondag 6 juli 2014 20:59 schreef Sinceria het volgende:
Hoi.![]()
Ik kom even kijken of ik hier mijn ei een beetje kwijt kan en eventueel wat advies kan krijgen. Mijn broertje (26) is vrij onverwachts naar buiten gekomen met het feit dat hij ontzettend depressief is. Het lijkt bij ons in de familie te zitten (vooral mijn vader en ik hebben nogal heftige ups en downs) maar hij leek lange tijd diegene die de dans ontsprongen was.
Na jarenlang topsport te hebben beoefend is hij twee jaar geleden geblesseerd geraakt. Die blessure wil maar niet helen en hij moet strikt rust houden.
Sporten was zijn copingsstrategie en nu die is weggevallen weet hij niet waar hij het moet zoeken. Hij is veranderd van een sociale en sportieve gangmaker met een positieve instelling en een aanstekelijke lach naar een teruggetrokken en peinzende jongeman die moeite heeft zijn bed uit te komen.
Ik ben blij dat hij nu uitgesproken heeft hulp nodig te hebben maar ik maak me veel zorgen. Hij was een gezondheidsfreak maar is aan het blowen geslagen en heeft een paar keer XTC gebruikt. Hij staat op de wachtlijst bij een psycholoog dus dat is een stap in de goede richting.
Ik maak me nu vooral veel zorgen om het feit dat hij zonder het iemand te vertellen een maand Japan heeft geboekt. Hij gaat in zijn eentje, hij zegt dat hij even rust nodig heeft, maar ik ben bang dat hij het daar erg moeilijk gaat krijgen of dat hij, als hij terug komt, een extra klapt krijgt als hij weer aan het dagelijks leven moet wennen.
Iemand advies? Mijn vader wil hem eigenlijk verbieden naar Japan te gaan. Heb dat wel afgeraden, denk dat dat averechts werkt.
Volgens mij hebben ze geen pijn dat jij bestaat, maar voelen ze zichzelf om een of andere reden niet gelukkig, en hebben een zondebok nodig.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 01:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik vind het niet leuk wanneer mensen pijn hebben omdat ik besta. Dan kan ik maar beter niet bestaan. Vanavond maar weer een schiet gebedje doen.
Prachtige post.quote:Op maandag 7 juli 2014 07:26 schreef seasushi het volgende:
[..]
Volgens mij hebben ze geen pijn dat jij bestaat, maar voelen ze zichzelf om een of andere reden niet gelukkig, en hebben een zondebok nodig.
Probeer mededogen voor deze mensen op te brengen. Dat klinkt heel zweverig, maar op het moment dat jij accepteert dat deze mensen zijn zoals ze zijn, met al hun gebreken, en gebrek aan zelfinzicht, hoef jij je niet meer te laten raken.
Het is hun probleem, niet het jouwe.
Je kunt stoppen met je wrok naar hen toe. Deze mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen geluk. Ook zij zijn volwassen.
Overigens betekent dat niet dat je ze je andere wang hoeft toe te keren. je hoeft je alleen niiet meer te laten kwetsen. Gewoon om erboven te staan.
Simpel he![]()
Toch spreek ik uit ervaring.
Goede post jaquote:Op maandag 7 juli 2014 07:26 schreef seasushi het volgende:
[..]
Volgens mij hebben ze geen pijn dat jij bestaat, maar voelen ze zichzelf om een of andere reden niet gelukkig, en hebben een zondebok nodig.
Probeer mededogen voor deze mensen op te brengen. Dat klinkt heel zweverig, maar op het moment dat jij accepteert dat deze mensen zijn zoals ze zijn, met al hun gebreken, en gebrek aan zelfinzicht, hoef jij je niet meer te laten raken.
Het is hun probleem, niet het jouwe.
Je kunt stoppen met je wrok naar hen toe. Deze mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen geluk. Ook zij zijn volwassen.
Overigens betekent dat niet dat je ze je andere wang hoeft toe te keren. je hoeft je alleen niiet meer te laten kwetsen. Gewoon om erboven te staan.
Simpel he![]()
Toch spreek ik uit ervaring.
Ja, dat dacht ik zelf ook. Ik heb het er wel met hem over gehad en heb heel voorzichtig gebracht dat hij in zijn achterhoofd moet houden dat, hoe hij zich ook gaat voelen in Japan, het allemaal tijdelijk is. Dus als hij zich heel kut gaat voelen dat het dan weer beter zal gaan maar ook dat wanneer hij zich juist supergoed voelt daar hij niet opeens geplande psychische hulp af moet zeggen. Dat laatste heeft hij me wel toegezegd, dus dat is in ieder geval iets. Ik merkte ook zijdelings op dat het misschien een soort ontsnapping voor hem is en daar was hij het wel mee eens.quote:Op zondag 6 juli 2014 21:29 schreef Cue_ het volgende:
Verbieden heeft zelden t gewenste effect. Zeker als hij t gevoel heeft dat het hem gaat helpen en iemand zegt dan eig "nee ik wil niet dat jij dat gaat doen" weet ik niet of je daarmee bereikt wat je zou willen.
Dan zou je beter een goed gesprek met hem kunnen aangaan erop en naar de redenen luisteren en je zorgen delen.
Het zal hoe dan ook zijn besluit moeten zijn.
De kans dat irmand zich anders (langzaam) afsluit van de familie/vrienden is anders denk ik wel te groot.
Vreemd genoeg is dat nog niet eens in me opgekomen, gewoon op de man af vragen waarom hij daarheen wil. Hij heeft wel uit zichzelf aangegeven dat hij gedroomd had dat hij naar Japan zou gaan en dat hij toen meteen de ochtend erop het ticket geboekt heeft. En dat hij dus rust nodig heeft, weg wil zijn van alles.quote:Op zondag 6 juli 2014 22:36 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, vragen waarom hij daar heen wil is verstandig.
Verder denk ik dat als het in de familie zit, medicatie geen slecht idee is. Blijkbaar zitten die stofjes (serotonine enzo) niet vanzelf zomaar goed. Want blowen is ook een soort zelfmedicatie. Een psycholoog kan helpen, maar je moet veel zelf doen en t is niet zomaar 'even' opgelost. Succes, ik hoop dat t goed komt.
Vragen, vragen, vragen! Toon interesse, ga hem niet overladen met adviezen, maar probeer door het vragen een goed beeld te krijgen van zijn wereld. Gevoeligheid in combinatie met het wegvallen van je grote levensactiviteit/ritme kan de verkeerde snaar geraakt hebben.quote:Op zondag 6 juli 2014 20:59 schreef Sinceria het volgende:
Hoi.![]()
Ik kom even kijken of ik hier mijn ei een beetje kwijt kan en eventueel wat advies kan krijgen. Mijn broertje (26) is vrij onverwachts naar buiten gekomen met het feit dat hij ontzettend depressief is. Het lijkt bij ons in de familie te zitten (vooral mijn vader en ik hebben nogal heftige ups en downs) maar hij leek lange tijd diegene die de dans ontsprongen was.
Na jarenlang topsport te hebben beoefend is hij twee jaar geleden geblesseerd geraakt. Die blessure wil maar niet helen en hij moet strikt rust houden.
Sporten was zijn copingsstrategie en nu die is weggevallen weet hij niet waar hij het moet zoeken. Hij is veranderd van een sociale en sportieve gangmaker met een positieve instelling en een aanstekelijke lach naar een teruggetrokken en peinzende jongeman die moeite heeft zijn bed uit te komen.
Ik ben blij dat hij nu uitgesproken heeft hulp nodig te hebben maar ik maak me veel zorgen. Hij was een gezondheidsfreak maar is aan het blowen geslagen en heeft een paar keer XTC gebruikt. Hij staat op de wachtlijst bij een psycholoog dus dat is een stap in de goede richting.
Ik maak me nu vooral veel zorgen om het feit dat hij zonder het iemand te vertellen een maand Japan heeft geboekt. Hij gaat in zijn eentje, hij zegt dat hij even rust nodig heeft, maar ik ben bang dat hij het daar erg moeilijk gaat krijgen of dat hij, als hij terug komt, een extra klapt krijgt als hij weer aan het dagelijks leven moet wennen.
Iemand advies? Mijn vader wil hem eigenlijk verbieden naar Japan te gaan. Heb dat wel afgeraden, denk dat dat averechts werkt.
Japan zou ook niet mijn eerste keus zijn geweest nee.quote:Op maandag 7 juli 2014 09:50 schreef Cue_ het volgende:
Al vraag ik me af in hoeverre je rust kan krijgen in Japan. Tenminste in Tokyo niet![]()
Hij lijkt er in ieder geval realistisch over te zijn. Dat scheelt al. En zo'n lichtpuntje in het leven hebben lijkt me fijn. Zou zonde zijn als die ook nog wegvalt, ben je volgens mij verder van huis. Gewoon het gesprek aan blijven gaan zodat ie weet dat hij bij je terecht kan als het nodig is
Ik heb laatst een hele dag met hem doorgebracht, gewoon door de stad lopen. Ik spreek hem normaal gesproken eens per half jaar ofzo, nu een stuk vaker maar nog steeds vrij weinig. Ik heb wel voorgesteld snel weer af te spreken maar daar lijkt hij weinig behoefte aan te hebben. Dus ik vind het lastig echt goed inzicht te krijgenquote:Op maandag 7 juli 2014 17:39 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Vragen, vragen, vragen! Toon interesse, ga hem niet overladen met adviezen, maar probeer door het vragen een goed beeld te krijgen van zijn wereld. Gevoeligheid in combinatie met het wegvallen van je grote levensactiviteit/ritme kan de verkeerde snaar geraakt hebben.
Goed dat hij wel de oplossing wil zoeken bij de psycholoog! Ik vind meteen aan de medicatie zo'n 2014 oplossing. Het is in mijn ogen gevaarlijk vanwege verslaving en moet alleen als laatste redmiddel gebruikt worden.
Zou hij wel yoga kunnen doen? Dat is op bijna elk tempo te doen, alleen moet je niet beperkt zijn in je bewegingen. En het is ook goed voor je hoofd is mijn ervaring.quote:Op maandag 7 juli 2014 18:15 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Japan zou ook niet mijn eerste keus zijn geweest nee.![]()
Ik spreek hem doorgaans niet zo vaak, maar stuur hem nu af een toe een appje of ik bel hem. Hij reageert lang niet altijd, maar ik denk dat het misschien al fijn is dat ik aan hem denk? Hij weet dat hij altijd bij me terecht kan.
En hij is aan de ene kant heel realistisch ja, maar hij lijkt ook een beetje door te slaan in zichzelf analyseren. Neemt overal een schriftje mee naartoe om gedachten en adviezen op te schrijven.
[..]
Ik heb laatst een hele dag met hem doorgebracht, gewoon door de stad lopen. Ik spreek hem normaal gesproken eens per half jaar ofzo, nu een stuk vaker maar nog steeds vrij weinig. Ik heb wel voorgesteld snel weer af te spreken maar daar lijkt hij weinig behoefte aan te hebben. Dus ik vind het lastig echt goed inzicht te krijgen
Hij wil inderdaad ook niet aan de medicatie, maar het eerst zo proberen.
Bedankt voor de antwoorden weer!
Hij is hard op zoek naar iets om het sporten mee te vervangen, maar ik zou niet weten welke gezonde activiteit hij daarvoor zou kunnen gebruiken. Heeft iemand hier suggesties? Het zal niet dé oplossing zijn, maar ik zou graag iets aandragen waar hij wat aan zou kunnen hebben.
Wat gaat er slecht?quote:Op dinsdag 8 juli 2014 17:42 schreef kuolema het volgende:
Vanochtend had ik bijna het besluit genomen om niet naar therapie te gaan. Maar ik ben blij dat ik ben gegaan. Het was een goede dag, terwijl het de laatste tijd helemaal niet goed gaat.
Ik ben nu ook klaar met de vele vragen/onderzoeken en over een paar weken hoor ik als het goed is wat daar het resultaat/de samenvatting van is.
Zolang je de echt grote steden mijd is Japan een prima plek voor bezinning. Ik zou er graag nog eens heen gaan om dan een tijdje in een boeddhistisch klooster over allerlei dingen na te gaan denken.quote:Op maandag 7 juli 2014 09:50 schreef Cue_ het volgende:
Al vraag ik me af in hoeverre je rust kan krijgen in Japan. Tenminste in Tokyo niet![]()
Hij lijkt er in ieder geval realistisch over te zijn. Dat scheelt al. En zo'n lichtpuntje in het leven hebben lijkt me fijn. Zou zonde zijn als die ook nog wegvalt, ben je volgens mij verder van huis. Gewoon het gesprek aan blijven gaan zodat ie weet dat hij bij je terecht kan als het nodig is
Mijn stemming en mijn gevoel t.o.v. de therapie en de groep waarin ik zit. Ik voel me er niet op mijn gemak en heb vaak het idee dat het allemaal zinloos.quote:
Zijn het de besproken zaken die je ongemakkelijk maken of de groep? En dat zinloze gevoel is zo'n gratis cadeautje dat je krijgt met een depressie. Hoe uitdagend dan ook, probeer wat langs dit gevoel heen te kijken.quote:Op dinsdag 8 juli 2014 23:37 schreef kuolema het volgende:
[..]
Mijn stemming en mijn gevoel t.o.v. de therapie en de groep waarin ik zit. Ik voel me er niet op mijn gemak en heb vaak het idee dat het allemaal zinloos.
Er is niets mis met een slechte stemming.quote:Op dinsdag 8 juli 2014 23:37 schreef kuolema het volgende:
[..]
Mijn stemming en mijn gevoel t.o.v. de therapie en de groep waarin ik zit. Ik voel me er niet op mijn gemak en heb vaak het idee dat het allemaal zinloos.
De groep zelf.quote:Op woensdag 9 juli 2014 11:35 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Zijn het de besproken zaken die je ongemakkelijk maken of de groep? En dat zinloze gevoel is zo'n gratis cadeautje dat je krijgt met een depressie. Hoe uitdagend dan ook, probeer wat langs dit gevoel heen te kijken.
Niets? Ik ben toch liever blij.quote:Op woensdag 9 juli 2014 12:09 schreef Gray het volgende:
[..]
Er is niets mis met een slechte stemming.
Ik kan hier wel om lachen maar precies dat soort dingen heb ik ook wel eens als ik me niet goed voelquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:41 schreef Elvi het volgende:
Ik denk dat ik een heel klein beetje last van stress heb (ja van 2 dagen vrijwilligerswerk in de weekroyal sadness ). Ik kan op vrije dagen geen rust vinden en ik moest net bijna huilen omdat er geen chips was gehaald voor vanavond en ik de puf niet heb om zelf naar de supermarkt te gaan
Helaas mag hij zelfs geen yoga doen, anders was dat inderdaad wel een optie geweest.quote:Op maandag 7 juli 2014 23:39 schreef zomertje het volgende:
[..]
Zou hij wel yoga kunnen doen? Dat is op bijna elk tempo te doen, alleen moet je niet beperkt zijn in je bewegingen. En het is ook goed voor je hoofd is mijn ervaring.
nou en of. De lol om de dagstructuur er in te houden door om half 7 met de hond te gaan lopen is er wel af. Het is echt samen door de regen sjokken. En dan een stinkende, natte hond af te drogen, Ik moest gisterochtend opeens aan dat depressiefilmpje denken van die grote zware hond.quote:Op donderdag 10 juli 2014 21:53 schreef Mange-tout het volgende:
Hoe is het hier met iedereen?
Heeft de vele regen invloed op jullie gemoed?
Yes.quote:Op donderdag 10 juli 2014 21:53 schreef Mange-tout het volgende:
Hoe is het hier met iedereen?
Heeft de vele regen invloed op jullie gemoed?
Regen, ja heerlijk!quote:Op vrijdag 11 juli 2014 02:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Yes.
Ik voel me beter en rustiger.
Het is stiller op straat. Voel me meer op mijn gemak.
Ik voel me zo veel beter wanneer het gaat regenen. Opeens voel ik me niet meer schuldig als ik een film of spel wil spelen.
Regen, REGEN!
De bekende zomerdip haha, je schuldig voelen omdat je niks doet met het lekkere weer. Ik ken het.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 02:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Yes.
Ik voel me beter en rustiger.
Het is stiller op straat. Voel me meer op mijn gemak.
Ik voel me zo veel beter wanneer het gaat regenen. Opeens voel ik me niet meer schuldig als ik een film of spel wil spelen.
Regen, REGEN!
Bah, stinkende honden. Heb je de hond heel erg nodig voor een dagstructuur?quote:Op donderdag 10 juli 2014 22:09 schreef seasushi het volgende:
[..]
nou en of. De lol om de dagstructuur er in te houden door om half 7 met de hond te gaan lopen is er wel af. Het is echt samen door de regen sjokken. En dan een stinkende, natte hond af te drogen, Ik moest gisterochtend opeens aan dat depressiefilmpje denken van die grote zware hond.
Mijn depressie heet Catootje
Haha, de compleet andere kantquote:Op vrijdag 11 juli 2014 02:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Yes.
Ik voel me beter en rustiger.
Het is stiller op straat. Voel me meer op mijn gemak.
Ik voel me zo veel beter wanneer het gaat regenen. Opeens voel ik me niet meer schuldig als ik een film of spel wil spelen.
Regen, REGEN!
Gelijk heb je! Merken mensen rondom je dat je je minder laat leiden door angst? Op je stage, of in je vriendengroep?quote:Op vrijdag 11 juli 2014 13:48 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
De bekende zomerdip haha, je schuldig voelen omdat je niks doet met het lekkere weer. Ik ken het.
Gaat hier wel redelijk. Ben wel nogsteeds wat gespannen, maar ondanks dat gaat het vrij lekker. Ik oefen er mee om die angst niet langer mijn leven te laten bepalen en gewoon te doen waar ik zin in heb. Ik ga verdomme niet de rest van mijn leven elke dag bang zijn omdat iets bijna KAN gebeuren (de kans dat het gebeurt is ook vrijwel nihil).
Zo maar lekker zwemmen bij het meer. Even buiten en lekker wat afleiding.
Natuurlijk voel ik me anders wel schuldig. Ik doe dingen nu eenmaal anders. Ik heb er een kut hekel aan om tussen mid - juni en eind augustus op vakantie te gaan. Ik ga op vakantie, en best vaak maar nooit in deze periode. Ik vind de zomer kut, ruk en verschrikkelijk.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 20:54 schreef Mange-tout het volgende:
Haha, de compleet andere kant. Hier zijn er niet bepaald minder mensen op straat helaas, maar ik woon tussen twee winkelstraten en het zijn hier solden (of "sales" ;-)). Ik peer gewoon vlugger door, zonder van het buiten zijn te genieten.
"Winterdingen" doen tijdens de zomer doen, is ergens wel leuk. Ik ben al dagen pasta's aan het maken met veel te veel room/mascarpone. Voel je je anders wel "schuldig" omdat je een film of spel wil spelen?
Dat heb ik niet.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 21:17 schreef sitting_elfling het volgende:
En dus tijdens de zomer voel ik die 'drang/peer pressure' van anderen om ook gezellig mee te doen. Die drang is niet leuk en tijdens de winter issie weer weg. Want dan zeikt die groep over winter depressie, korte nachten, oh zo koud, etc. Ik moet handschoenen aan etc..
Dat heb ik wel.quote:Mensen die mij al jarenlang kennen weten ook dat ik nooit seizoens gebonden kleding draag. Ik draag altijd hetzelfde.
Dus je voelt je schuldig omdat je de drang voelt van anderen om mee buiten iets "zomers" te gaan doen? En dat laatste vind je stom omdat het buiten druk is of omdat je het kuddegedrag vindt.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 21:17 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Natuurlijk voel ik me anders wel schuldig. Ik doe dingen nu eenmaal anders. Ik heb er een kut hekel aan om tussen mid - juni en eind augustus op vakantie te gaan. Ik ga op vakantie, en best vaak maar nooit in deze periode. Ik vind de zomer kut, ruk en verschrikkelijk.
Maandenlang is het strand leeg en plots moet je vechten om elke m2. Dan sta je van elke dag in de file naar het werk... in de file naar het strand en in de file richting vakantie. Schiet mij maar lek dan hoor. Ik kan dat niet, ik trek dat niet en ik word daar helemaal gek van.
En dus tijdens de zomer voel ik die 'drang/peer pressure' van anderen om ook gezellig mee te doen. Die drang is niet leuk en tijdens de winter issie weer weg. Want dan zeikt die groep over winter depressie, korte nachten, oh zo koud, etc. Ik moet handschoenen aan etc..
Mensen die mij al jarenlang kennen weten ook dat ik nooit seizoens gebonden kleding draag. Ik draag altijd hetzelfde.
Ik wil me niet schuldig voelen. Ik voel me wel schuldig. Dat schuldig voelen is dom, stom en nog veel meer. Maar ik probeer die gevoelens maar gewoon te negeren.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 22:15 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Dus je voelt je schuldig omdat je de drang voelt van anderen om mee buiten iets "zomers" te gaan doen? En dat laatste vind je stom omdat het buiten druk is of omdat je het kuddegedrag vindt.
Ik trek me er ook niets van aan (van buitenaf). Ik doe nog steeds echt waar ik zin in heb en ik ga echt niet doen wat de rest doet.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 22:44 schreef Mange-tout het volgende:
Ik snap wel dat je je niet schuldig wil voelen (wie wel?), maar ik snap niet goed waarom je je schuldig voelt. Je lijkt niet echt een persoon die zich veel aantrekt van wat anderen denken (als het over kuddegedrag gaat, bedoel ik).
Goh... soms wel, soms niet. Voel me vaak genoeg schuldig omdat ik vind dat ik niet voldoe aan wat de buitenwereld van me zou verwachten (stomme dingen zoals niet meteen weten wat te kiezen in de supermarkt), maar ik ga me niet (altijd) schuldig voelen over iets wat de rest doet, maar wat ikzelf als onnuttig beschouwt (als ik een voetbalwedstrijd van dit WK mis, voel ik me daar niet schuldig over).quote:Op vrijdag 11 juli 2014 23:14 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik trek me er ook niets van aan (van buitenaf). Ik doe nog steeds echt waar ik zin in heb en ik ga echt niet doen wat de rest doet.
Dat stemmetje daarentegen, dat blijft wel... Weet niet of je dat herkent?
Ergens merkwaardig. Wil je dan onbewust toch "normaal" zijn en er volledig bij horen of zo?quote:Ik doe dus niet dingen qua peer pressure. Maar ik voel het wel. Dat hindert me alleen mentaal, niet in het gegeven wat ik doe.
Natuurlijk wel. Het is simpel om te denken dat die twee los staan van elkaar, maar het tegendeel is waar. Je wordt wat je denkt.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 23:14 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik doe dus niet dingen qua peer pressure. Maar ik voel het wel. Dat hindert me alleen mentaal, niet in het gegeven wat ik doe.
Nou, vooral ikzelf. Ik heb het er wel hier en daar met mensen over, maar ze snappen het toch altijd moeilijk. Gaat denk ik hand in hand met psychische kwaaltjes. Mensen zeiden we dat ik opgewekter was. Klopt ook wel, want doordat ik die angst laat razen dringt de buitenwereld weer wat door en dat is erg prettig. Afleiding is ook echt afleiding.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 20:54 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Gelijk heb je! Merken mensen rondom je dat je je minder laat leiden door angst? Op je stage, of in je vriendengroep?
Rot voor je, Cue.quote:Op zaterdag 12 juli 2014 14:33 schreef Cue_ het volgende:
Klote dag vandaag (doenst matter why) moest t gewoon even kwijt ergens.
Hopelijk gaat t met jullie beter
Ook een klotedag vandaag.quote:Op zaterdag 12 juli 2014 14:33 schreef Cue_ het volgende:
Klote dag vandaag (doenst matter why) moest t gewoon even kwijt ergens.
Hopelijk gaat t met jullie beter
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |