Thanks! Weet ik ook wel, maar de vraag is; wanneer? Het gaat al jaren zo, met af en toe wat tussenpauzes. Meerdere keren een hulpverlener ingeschakeld, maar zonder (blijvend en concreet) resultaat)quote:Op donderdag 3 juli 2014 15:00 schreef zomertje het volgende:
[..]
Sterkte, en blijf denken: alles gaat weer over.... en erover praten is ook goed hoor, welkom terug hier. Misschien ook een slaappilletje om eens een nachtje goed uit te rusten?
Ja, dat had ik afgelopen dinsdag. Eerst een afspraak bij m'n psycholoog en direct daarna door naar m'n vriend voor een feestje/afsluiting van iets waarbij we "iets sportiefs" gingen doen. Maanden geen last van gehad maar het vloog me flink naar de strot een paar uur voor vertrek.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Och jeetjequote:Op donderdag 3 juli 2014 17:46 schreef minthy het volgende:
[..]
Ja, dat had ik afgelopen dinsdag. Eerst een afspraak bij m'n psycholoog en direct daarna door naar m'n vriend voor een feestje/afsluiting van iets waarbij we "iets sportiefs" gingen doen. Maanden geen last van gehad maar het vloog me flink naar de strot een paar uur voor vertrek.
Heel angstig of ik het allemaal zou redden qua tijd, wat gaan we doen, wat moet ik meenemen (het is meer dan 100km verderop, iets vergeten is dan niet handig), middenin de spits rijden, heb ik de juiste kleding mee, vliegt m'n shirt niet de lucht in zodat m'n buik bloot is en ik het middelpunt van grappen word, als ik maar niet op m'n bek ga tijdens een rare oefening, als iedereen me maar niet gek aankijkt, enz enz. Het was een whirlpool in m'n hoofd, om gek van te worden![]()
Nu, een paar dagen later, ben ik er nog moe van, stom gedoe... Dat was ook even schrikken omdat ik dat al tijden niet meer heb gehad.
Geen idee eigenlijk, zowel gisteren als vandaag gewerkt en daar word ik ook bekaf van (ben aan het opbouwen qua uren en uitproberen wat ik nog kan). In ieder geval druk in m'n hoofd en veel spierpijn op het momentquote:Op donderdag 3 juli 2014 17:47 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Och jeetjeZo heftig ook ineens.
Gaat het nu weer beter?
Maar qua angsten wel weer beter?quote:Op donderdag 3 juli 2014 18:00 schreef minthy het volgende:
[..]
Geen idee eigenlijk, zowel gisteren als vandaag gewerkt en daar word ik ook bekaf van (ben aan het opbouwen qua uren en uitproberen wat ik nog kan). In ieder geval druk in m'n hoofd en veel spierpijn op het moment
Ja! Dat heeft zich gelukkig wel weer hersteld. Op een gegeven moment gaat er ergens een knop om en lukt het weer om te relativerenquote:Op donderdag 3 juli 2014 18:03 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Maar qua angsten wel weer beter?
Ik snap dat je er erg moe van bent, het vergt veel van je.
Nou, da's wel beter dan! Aldoende leert men he?quote:Op donderdag 3 juli 2014 18:07 schreef minthy het volgende:
[..]
Ja! Dat heeft zich gelukkig wel weer hersteld. Op een gegeven moment gaat er ergens een knop om en lukt het weer om te relativeren
Bij mij ook, zit dus aan de anti-depressiva en ben bezig met therapie. Maar de echte oplossing heb ik nog niet gevonden. Het is gemiddeld wel beter geworden.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:45 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Thanks! Weet ik ook wel, maar de vraag is; wanneer? Het gaat al jaren zo, met af en toe wat tussenpauzes. Meerdere keren een hulpverlener ingeschakeld, maar zonder (blijvend en concreet) resultaat)Slapen gaat wonderwel vrij goed! Heb van een vriendin allemaal homeopathisch geneuzel van Dr. Vogel (?) meegekregen en een of andere rustgevende thee (
). Ik ben daar wat te nuchter voor denk ik, maar ach... het idee is leuk
Ja, zeker, maar t is veel minder vaak en veel minder heftig. Merk nu wel dat ik meer last heb nu ik echt nog maar de helft van mn medicijnen neem. Ga eerst proberen om dat op te lossen met yoga en therapie ipv meer meds.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Seroxat verdreef mijn sexdrive naar -51239 uit een schaal van 0 tot 100.quote:Op donderdag 3 juli 2014 17:08 schreef Mord_Sith het volgende:
Ik gebruik ook Seroxat (Paroxetine) en merk zeker verbetering. Een stuk minder angsten.
Maar vandaag toch weer niet, angst voor de angst en daardoor de verkeerde kant opschieten.
Ik had gehoopt er direct van af te zijn, maarja, je kunt denk ik ook niet verwachten meteen zonder problemen overal doorheen te zeilen.
Herkennen jullie dit, het ' terugvallen' zeg maar?
Ik snap dit niet helemaal.quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:12 schreef sitting_elfling het volgende:
Angst voor angst ging bij mij weg toen ik valium gebruikte. En qua lange termijn was het altijd een nieuwe omgeving zoeken. Ging het niet goed? Angst? Kut? Weg en ik had weer een periode dat het wel goed ging.
Ik ben destijds begonnen met gesprekstherapie. Uiteindelijk toch te weinig aan gehad en de overstap gewaagd naar antidepressiva. Daar ben ik later mee gestopt, waarom geen ideequote:Op donderdag 3 juli 2014 20:09 schreef zomertje het volgende:
[..]
Bij mij ook, zit dus aan de anti-depressiva en ben bezig met therapie. Maar de echte oplossing heb ik nog niet gevonden. Het is gemiddeld wel beter geworden.
Valium is korte termijn. Maar extreme angsten zijn ook korte termijn. Ik neem aan dat je niet extreme angsten hebt die dan 3/4/5 uur achter elkaar duren?quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:20 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Ik snap dit niet helemaal.
Valium is toch een korte termijn oplossing?
En wat bedoel je met die nieuwe omgevingen zoeken?
Laat je anders doorverwijzen voor een goed advies mbt medicijnen en eventuele therapie. De combinatie is het beste. Zo blijven doorlopen lost zeker niks op, dus doe er wat aan. Ik heb er ook te lang mee gelopen, nooit geleerd dat ik daarmee iets mocht. Nu blij dat ik er aan werk.quote:Op donderdag 3 juli 2014 20:25 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik ben destijds begonnen met gesprekstherapie. Uiteindelijk toch te weinig aan gehad en de overstap gewaagd naar antidepressiva. Daar ben ik later mee gestopt, waarom geen idee(Mijn geheugen is echt een zeef...) Inmiddels zak ik steeds verder weg merk ik en vooral de laatste tijd krijg ik tegenslag na tegenslag te verwerken. When it rains, it pours
Eerdaags maar weer eens de dokter bellen om te kijken of het verstandig is weer met de Citalopram te beginnen, of wellicht een andere pil.
Gelukkig heb ik een sport gevonden die de perfecte uitlaatklep voor me is
Oke dus eerst zeg je dat je op alle vlakken ("alle") van wat jij het leven vindt succesvol bent geweest en vervolgens ontken je alles koud. Welke van de twee is het?quote:Op woensdag 2 juli 2014 21:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga dan dingen doen! Ik heb een top baan gehad bij een internationale firma, goed salaris en >100h week. Ik heb een fantastische BSc uni tijd gehad. Ga op stap, de wereld door! Feesten, socializen met groepen! Gedaan! Was geweldig, op stap feesten maar ook dat slijt. Relaties? Zat. Ben nooit heel erg lang single geweest. Een vriend zegt wel eens, het leven heeft alleen zin als JIJ het zin kunt geven.
Ik ben verder echt nergens goed in behalve het lezen van een jaarverslag. De dichtsbijzijnde vrienden zijn met name (niet iedereen!) mensen met een heftig verleden. Mijn voordeel is dat ik ook echt nergens heel slecht in ben. Maar ik besef ook wel dat als ik alle keren optel dat ik hoopte dat ik morgen niet wakker zou worden ik al een keertje of 50/75x dood zou zijn gegaan
Waarom? Geen idee. Ik heb vandaag een uurtje telefonisch consult gehad met mijn therapeut. Ik ben rete codependent en dat heb ik te danken aan mijn hufterige familie.quote:Op donderdag 3 juli 2014 21:31 schreef duracellkonijntje het volgende:
Toen je studie fantastisch ging en mensen je een sukkel vonden stopte je. Waarom hecht je meer waarde aan wat zij vinden dat jij fout doet (gezegd vanuit een lager niveau van kunde) dan aan het evidente bewijs dat je zelf dingen fantastisch doet en anderen die dingen zelfs niet na kunnen doen?
Afstand nemen van die familie. Klinkt misschien lastig, maar als je er minder van in je leven hebt scheelt t veel.quote:Op vrijdag 4 juli 2014 21:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom? Geen idee. Ik heb vandaag een uurtje telefonisch consult gehad met mijn therapeut. Ik ben rete codependent en dat heb ik te danken aan mijn hufterige familie.
Nu doe ik alles wat ik kan om er uit te komen. Maar het is poepen met nat wc papier. Horrible![]()
Het is oprecht als een soort van intern ingebouwd systeem wat wanneer je wat leuks wil doen je aan het blokkeren is. Ik kreeg zonet ook nog een leuke mail binnen, daar werd ik ff flink de grond ingedrukt. Wat heb ik ook een lieve familie![]()
![]()
Gast, why the FUCK do you care? Ja, nee ik wil helemaal niet caren... mijn lichaam zegt helaas wat anders.
Ga ik proberen.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 00:24 schreef zomertje het volgende:
[..]
Afstand nemen van die familie. Klinkt misschien lastig, maar als je er minder van in je leven hebt scheelt t veel.
Ja, die mensen zijn echt gek... Jij moet doen wat goed voor jou is, en blijkbaar is jouw familie erg ongezond voor je. Zij denken alleen aan zichzelf en niet aan jou. Ik vind het niet raar dat jij je zo waardeloos voelt, je hebt nooit geleerd dat je iets waard bent.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 01:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga ik proberen.
Dingen lezen zoals je bent een slechte zoon, je bezoekt je moeder niet? Jij gaat hier de rest van je hele leven spijt van krijgen en je zult nachten lang spijt hebben dat je niet naar ons luisterde. Hoe durf je zo om te gaan met je familie, wie denkt je wel niet dat je bent? Je bent alleen maar lastig. Je doet nooit wat we vragen. Wat doen wij verkeerd? Ik hoor mijn therapeut nog schreeuwen(!) ... Die mensen zijn KNETTERGEK! Ik wou dat ik het verzon
Vannacht weer iemand gesproken and again was het: WHY the fuck do you care!?
Ik vind het niet leuk wanneer mensen pijn hebben omdat ik besta. Dan kan ik maar beter niet bestaan. Vanavond maar weer een schiet gebedje doen.
Je lichaam en je posts zegt nog altijd dat je erom cared. Twee opties. Of je vormt je aan je families wensen of je doet je eigen ding en sluitje familie af. Tijd voor een keuze meneer.quote:Op vrijdag 4 juli 2014 21:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[
Gast, why the FUCK do you care? Ja, nee ik wil helemaal niet caren... mijn lichaam zegt helaas wat anders.
Klinkt als wat mijn moeder had met haar ouders. Afkappen die handel, de pijn die dat je geeft is altijd minder dan nu. Probeer de rotte vruchten uit je boom te halen.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 01:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ga ik proberen.
Dingen lezen zoals je bent een slechte zoon, je bezoekt je moeder niet? Jij gaat hier de rest van je hele leven spijt van krijgen en je zult nachten lang spijt hebben dat je niet naar ons luisterde. Hoe durf je zo om te gaan met je familie, wie denkt je wel niet dat je bent? Je bent alleen maar lastig. Je doet nooit wat we vragen. Wat doen wij verkeerd? Ik hoor mijn therapeut nog schreeuwen(!) ... Die mensen zijn KNETTERGEK! Ik wou dat ik het verzon
Vannacht weer iemand gesproken and again was het: WHY the fuck do you care!?
Ik vind het niet leuk wanneer mensen pijn hebben omdat ik besta. Dan kan ik maar beter niet bestaan. Vanavond maar weer een schiet gebedje doen.
Gewoon die dingen gaan doen, want je komt er dan uiteindelijk achter dat die angst er voor niks is geweest en dan zal t slijten. En anders heb ik maar n paniekaanval op die plek waar ik dan ben, dat denk ik tegenwoordig.quote:Op zaterdag 5 juli 2014 14:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
Godver wat voel ik me al een dag slecht. Er was niks aan de hand tot een vriend van me gisteren vroeg om in het plantsoen te zitten, terwijl even gamen me ook leuk leek. Bam, daar kwam de angsmachine. "Als je nu de verkeerde keus maakt heb je weer een burnout. Je moet naar jezelf luisteren!!". En sindsdien ben ik down en gespannen.
Ik kan er wel beter mee omgaan en ik heb weken dat er niks is, maar die gedachten van mij zijn echt te gek voor woorden. Ik moet van die angst alles maar analyseren, controleren, voorspellen. Dit kan zo echt niet langer, ik weiger om de rest van mijn fucking leven bang te zijn voor iets wat kan gebeuren!Ik ga gewoon weer leven, met of zonder angst. Het wordt tijd dat ik de controle loslaat en er op vertrouw dat ik het beste zal proberen te doen voor mezelf, want op deze manier komt er geen einde aan.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |