[Hardlopen] #773Waar we wachten op MoBlo's eerste M ervaring

Spiritus goed gedaan

Zo, ben weer thuis en voel me op zich weer ok.

Vanochtend om 7 uur opgestaan, zodat ik ruim de tijd kon nemen voor onbijt. Ontbijten is altijd een crime en pannenkoeken hebben dus even tijd nodig

Om 9 uur de trein gepakt, zodat ik mooi om half 10 in Leiden arriveerde, zodat er alle tijd was om een startnummer op te halen en rustig in te lopen, voor zover dat nodig is bij een marathon. Toen ik op het station kwam bleek dat ik mn bidon niet goed dicht had gedaan, waardoor mn halve tas zeiknat was van de sportdrank Mede hierdoor ook besloten zonder HRM te lopen.

Omdat ik als wedstrijdatleet stond ingeschreven, kon ik mooi tussen de Kenianen inlopen. Dat alleen al was een toffe ervaring

Even voor half 11 klonk het Wilhelmus van een B-artiest wiens naam ik alweer vergeten ben. Wat dat betreft maakte het You'll never walk alone van Lee Towers een stuk meer indruk.

Om half 11 klonk het startschot en direct kon ik mij mooi aansluiten bij de haas voor 3:30. Omdat er elke 2.5-3km een drank/sponzenpost zou zijn had ik alleen mn gelletjes mee voor elke 7 km. De eerste km's was direct duidelijk dat deze haas een kneus eerste klas was. Ik ga niet zeggen dat hij ervoor heeft gezorgd dat ik het zwaar kreeg, maar hij moest 4:58 lopen en hij liep constaat 4:45 - 5:10 - 5:00. Niet constant, waardoor ik hem af en toe uit het zicht verloor om een kilometer later weer aan te kunnen sluiten.

Al vrij snel kwam de eerste sponspost en hier pakte ik braaf twee sponzen waarbij ik er één leegkneep om te drinken en de ander om af te koelen. Heerlijk, het voelde prima, er stond een rustig briesje schuin tegen en het voelde goed.

Na 10 km was de doorkomst 49:30, prima volgens schema, maar dus wel heel schommelend in de km-tijden en we bereikten Groenendijk. Geweldige sfeer daar, wat een onthaal! Er was een soort opblaasbare tunnel neergezet waar iedereen die daar doorheen liep keihard toegejuicht werd. Heerlijk!
Vanaf toen kwam een vrij lang en saai stuk door de polder, waarbij de zon vol op onze hoofden scheen en zonder al te veel wind. Ook stonden er drie bomen ofzo over een stuk van 6 km. Ik voelde toen al dat het wel eens vervelend zou kunnen worden. Qua tempo voelde het lekker, maar ik begon aardig op te warmen.

Eigenlijk van km 10 t/m km 25 was het vooral tempo vasthouden, geen gekke dingen doen en veel, heel veel zon vangen. Halverwege gaf de klok 1:44 nog wat aan. Ik voelde al wel bij het naderen van Roelofarendsveen dat het lichaam niet meer goed gekoeld kon worden. Mn voeten begonnen aardig te branden.

In Roelofarendsveen stonden een aantal supporters, waardoor ik weer een mentale boost kreeg, maar mn krachten begonnen langzaam weg te vloeien, helaas veel te vroeg. Bij km 28 pakte ik een gelletje en hier moest ik noodgedwongen gaan wandelen en vanaf dat moment werd het een zeer pijnlijk exercitie. De km-tijden schoten omhoog en ik moest noodgedwongen stukken wandelen, waardoor km 32 en 33 zelfs in 7:20 gingen, een verval van ruim 2 min/km. Uitstappen kwam overigens niet meer in mij op, omdat het point of no return in mijn hoofd reeds gepasseerd was.

Hoogtepunt was overigens het ontvangst in het dorpje Oude Ade, na ongeveer 33 km. Wat een geweldige sfeer was daar. Het liep daar een beetje vals plat omhoog en bovenop hadden ze het dorp tot de olympus omgebouwd. Je moest door een Griekse tempel lopen, een hoop mensen waren verkleed in oude Griekse stijl en het gejuich was oorverdovend. Geniaal!

Helaas was dit feest maar een paar honderd meter en eenmaal uit het dorp ging de doffe ellende weer verder, op naar Leiderdorp.

Gek genoeg kon ik vanaf km 35 het dribbelen weer wat beter oppakken, wat resulteerde in km tijden net boven of net onder de 6 minuten. Na 38 km kwam de ballon van 3:45 mij voorbij, waarbij slechts één niet-haas nog liep. Ook hier was het blijkbaar een slagveld geweest.

Helaas was het nog steeds een kwestie van wandelen en lopen afgewisseld, maar met de finish in zicht werd ik opgeraapt door een groepje die een mental coach bij zich hadden. De laatste 3 km heb ik hier mee opgelopen en ik heb hoogstens 200m hiervan gewandeld.

Een sprintje zat er niet meer in, de pijp was helemaal leeg. Na 3:48 en een beetje zat het gevecht erop. Ik ben kapot, het had harder kunnen gaan gezien de trainingen, maar er zat gewoonweg niet meer in.

Stiekem overheerst na de spierpijn ook de trots.

Nu tijd voor snackbarvoer en bier

Ik heb nog nooit zo'n grote man met dito hamer zo hard uit zien halen.

Op karakter uitgelopen spiritus. Gezien de omstandigheden mag je denk ik best trots zijn!

Even de andere verslagen gelezen:

Zie je nou wel dat het goedkomt Ynske

MvN, ondanks een blessure een respectabele tijd, zeker gezien de temperaturen

Nanook en Murmeli, ik wacht het verhaal nog even af.

Hatsaflats, shit happens, soms heb je van die dagen dat het gewoon niet lukt

DeeBee, lekker gelopen, drie minuten verval t.o.v. je schema is met dit weer meer dan prima

Quoi, het tempo van start tot finish vasthouden is altijd goed

Nikkie_86, hoever was het onder de 56? Een 55 of nog lager? Anyway, puike prestatie

En nu maar hopen dat ik niemand vergeten ben.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 18:07 schreef Nikkie_86 het volgende:

[..]

55.45 geloof ik...

Kwartier onder opgegeven tijd, nice

quote:

Op zondag 18 mei 2014 18:17 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Wat doet die vent altijd bij marathons

Nogal ja, jouw verhaal van Rotterdam kan ik nu ook helemaal plaatsen. Wat had jij trouwens gelopen in Capelle?