[Hardlopen] #773Waar we wachten op MoBlo's eerste M ervaring

Zooo... HM bij 19 graden. Ging best goed met mijn bidon met isostar. Liter zweet verloren, nu douchen. En op de helft van mijn challenge (>500km)

Ik ben er weer!

Vanmorgen met de groep Start to Runners afgesproken elkaar te treffen op de locatie waar we op zaterdag altijd trainen. Daar aangekomen begon het steeds wat drukker te worden. Ook nog wat andere lopers kwamen daar verzamelen, maar zij gingen gewoon een stuk op pad.
Met z'n allen in 2 auto's op naar de locatie. Wel fijn om even niet te hoeven zoeken waar we moesten zijn.
Tijdens het parkeren troffen we ook 1 van de trainers die met ons mee zou lopen. Later sluit de tweede aan.

En dan sta je daar, wat zenuwachtig heen en weer te draaien, deel van de vrouwe moest natuurlijk nog plassen Daarna op naar de start, alwaar we even van te voren een korte warming up hebben gedaan. Op het moment dat we aansluiten bij de start, blijken mn ouders er te zijn Zo lief!

Daar mogen we, eerste stuk gaat berg af en je weet ga niet te hard. Ik vond t best moeilijk om mn eigen tempo te vinden binnen zo'n grote groep. Maar al snel vond ik het wel. Een van de trainers kwam langs en vroeg of t ging, jazeker Ik had muziek mee, een oortje, en lekker genieten. Later gingen we bergop op zandpaden. Niet heel fijn voor mn enkels. Inmiddels was de tweede trainer bij me komen lopen. Mn tempo wat aangepast en weer mn ademhaling op orde gekregen. Daarna ging t lekker, op een gegeven moment was een rot stukje bergop. De trainer zei: als t niet gaat wandel je een paar meter stevig door, dan ga je even snel. Ik: "NOOIT". En ben dan ook rustig door blijven lopen. Ik wil niet wandelen, ik kan dit!
Lekker heen en weer geslingerd totdat de eerste trainer ons tegemoet komt. "Je bent goed bezig!" Dit stukje nog en als je de bocht om gaat is t een paar meter en dan is de finish er.
Mee staat mn paps foto's te maken en hebben ze me de laatste paar meter voor hen uit laten lopen.

Ik kon wel janken, niet van pijn, maar van geluk. Zie je wel IK KAN DIT!

Daarna maar even wat gaan drinken, hoewel het hek voor t drinken erg verleidelijk was om even aan te hangen. En dan? Dan staat mn mams ineens naast me met een bos bloemen!

Ik heb ergens tussen de 27 en 29 minuten gelopen, warm gehad, na afloop staan rillen van de kou. Maar echt deze dag kan niet kapot.

_{achteraf hoorde ik dat van de groep waarmee ik begonnen ben, de Start to Runners, er toch aardig wat zijn gaan wandelen omdat ze niet meer konden.}

Ow, en ik was niet eens laatste

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:00 schreef Murmeli het volgende:
Nanook en ik zijn er klaar voor! Over 3 kwartier starten

Ik ben zenuwachtig

Heel veel succes!

Vandaag ook een HM gelopen in mijn LDL.
Lekker lage hartslag (nooit boven de 145 geweest) en net boven de 2 uur gelopen
Een point to point, is weer eens wat anders dan een rondje.
Lange rechte wegen verteer ik ook prima, ben ik achter.

Ook vandaag voor het eerst gelopen in mijn nieuwe 2-in-1 shorts van Saucony, en die zijn goedgekeurd!
Reepje ipv gelletje vandaag, ook een dikke

Lekker gelopen dus....

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:18 schreef Ynske het volgende:
Ik ben er weer!

Vanmorgen met de groep Start to Runners afgesproken elkaar te treffen op de locatie waar we op zaterdag altijd trainen. Daar aangekomen begon het steeds wat drukker te worden. Ook nog wat andere lopers kwamen daar verzamelen, maar zij gingen gewoon een stuk op pad.
Met z'n allen in 2 auto's op naar de locatie. Wel fijn om even niet te hoeven zoeken waar we moesten zijn.
Tijdens het parkeren troffen we ook 1 van de trainers die met ons mee zou lopen. Later sluit de tweede aan.

En dan sta je daar, wat zenuwachtig heen en weer te draaien, deel van de vrouwe moest natuurlijk nog plassen Daarna op naar de start, alwaar we even van te voren een korte warming up hebben gedaan. Op het moment dat we aansluiten bij de start, blijken mn ouders er te zijn Zo lief!

Daar mogen we, eerste stuk gaat berg af en je weet ga niet te hard. Ik vond t best moeilijk om mn eigen tempo te vinden binnen zo'n grote groep. Maar al snel vond ik het wel. Een van de trainers kwam langs en vroeg of t ging, jazeker Ik had muziek mee, een oortje, en lekker genieten. Later gingen we bergop op zandpaden. Niet heel fijn voor mn enkels. Inmiddels was de tweede trainer bij me komen lopen. Mn tempo wat aangepast en weer mn ademhaling op orde gekregen. Daarna ging t lekker, op een gegeven moment was een rot stukje bergop. De trainer zei: als t niet gaat wandel je een paar meter stevig door, dan ga je even snel. Ik: "NOOIT". En ben dan ook rustig door blijven lopen. Ik wil niet wandelen, ik kan dit!
Lekker heen en weer geslingerd totdat de eerste trainer ons tegemoet komt. "Je bent goed bezig!" Dit stukje nog en als je de bocht om gaat is t een paar meter en dan is de finish er.
Mee staat mn paps foto's te maken en hebben ze me de laatste paar meter voor hen uit laten lopen.

Ik kon wel janken, niet van pijn, maar van geluk. Zie je wel IK KAN DIT!

Daarna maar even wat gaan drinken, hoewel het hek voor t drinken erg verleidelijk was om even aan te hangen. En dan? Dan staat mn mams ineens naast me met een bos bloemen!

Ik heb ergens tussen de 27 en 29 minuten gelopen, warm gehad, na afloop staan rillen van de kou. Maar echt deze dag kan niet kapot.

_{achteraf hoorde ik dat van de groep waarmee ik begonnen ben, de Start to Runners, er toch aardig wat zijn gaan wandelen omdat ze niet meer konden.}

Ow, en ik was niet eens laatste

Mooi verslag en wat heb je het goed gedaan!

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:18 schreef Ynske het volgende:
Ik ben er weer!

Vanmorgen met de groep Start to Runners afgesproken elkaar te treffen op de locatie waar we op zaterdag altijd trainen. Daar aangekomen begon het steeds wat drukker te worden. Ook nog wat andere lopers kwamen daar verzamelen, maar zij gingen gewoon een stuk op pad.
Met z'n allen in 2 auto's op naar de locatie. Wel fijn om even niet te hoeven zoeken waar we moesten zijn.
Tijdens het parkeren troffen we ook 1 van de trainers die met ons mee zou lopen. Later sluit de tweede aan.

En dan sta je daar, wat zenuwachtig heen en weer te draaien, deel van de vrouwe moest natuurlijk nog plassen Daarna op naar de start, alwaar we even van te voren een korte warming up hebben gedaan. Op het moment dat we aansluiten bij de start, blijken mn ouders er te zijn Zo lief!

Daar mogen we, eerste stuk gaat berg af en je weet ga niet te hard. Ik vond t best moeilijk om mn eigen tempo te vinden binnen zo'n grote groep. Maar al snel vond ik het wel. Een van de trainers kwam langs en vroeg of t ging, jazeker Ik had muziek mee, een oortje, en lekker genieten. Later gingen we bergop op zandpaden. Niet heel fijn voor mn enkels. Inmiddels was de tweede trainer bij me komen lopen. Mn tempo wat aangepast en weer mn ademhaling op orde gekregen. Daarna ging t lekker, op een gegeven moment was een rot stukje bergop. De trainer zei: als t niet gaat wandel je een paar meter stevig door, dan ga je even snel. Ik: "NOOIT". En ben dan ook rustig door blijven lopen. Ik wil niet wandelen, ik kan dit!
Lekker heen en weer geslingerd totdat de eerste trainer ons tegemoet komt. "Je bent goed bezig!" Dit stukje nog en als je de bocht om gaat is t een paar meter en dan is de finish er.
Mee staat mn paps foto's te maken en hebben ze me de laatste paar meter voor hen uit laten lopen.

Ik kon wel janken, niet van pijn, maar van geluk. Zie je wel IK KAN DIT!

Daarna maar even wat gaan drinken, hoewel het hek voor t drinken erg verleidelijk was om even aan te hangen. En dan? Dan staat mn mams ineens naast me met een bos bloemen!

Ik heb ergens tussen de 27 en 29 minuten gelopen, warm gehad, na afloop staan rillen van de kou. Maar echt deze dag kan niet kapot.

_{achteraf hoorde ik dat van de groep waarmee ik begonnen ben, de Start to Runners, er toch aardig wat zijn gaan wandelen omdat ze niet meer konden.}

Ow, en ik was niet eens laatste

Hulde

Mijn trein heeft vertraging omdat er een agressieve reiziger inzit en we moeten wachten op de politie

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:28 schreef Miezziej het volgende:
Mijn trein heeft vertraging omdat er een agressieve reiziger inzit en we moeten wachten op de politie

Die reizigers van tegenwoordig

Ik ben dit moment aan het toeschouwen in Leiden, straks TWC aanmoedigen... jemig wat een drukte !

Heb net ook een hele club 'Suusjes' gezien, van Suus 1 tot Suus 12 ofzo. En het waren geen koeien

Maar nog geen Gijijijs gezien

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:31 schreef Guard het volgende:

[..]

Die reizigers van tegenwoordig

De deuren mogen niet open nu, ik voel me licht claustrofobisch worden :p
Had nu al in Leiden moeten zijn, maar helaas :p

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:33 schreef Miezziej het volgende:

[..]

De deuren mogen niet open nu, ik voel me licht claustrofobisch worden :p
Had nu al in Leiden moeten zijn, maar helaas :p

Oh daar heb ik zo hekel aan, dat externe factoren even je reisplannen in de war schoppen...
Hoop dat je nog tijd genoeg hebt zodat je je niet extreem druk hoeft te maken

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:33 schreef Miezziej het volgende:

[..]

De deuren mogen niet open nu, ik voel me licht claustrofobisch worden :p
Had nu al in Leiden moeten zijn, maar helaas :p

Oh wat een narigheid (je zou er haast zelf agressief van worden). Ik hoop dat je nog op tijd bent en niet al te gestressed aan de start staat.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 09:43 schreef _MvN_ het volgende:
Haha! Loopt hier iemand met de naam 'ikkannietmeerman' rond op het startnummer.

Van alle lopers zie ik hem hier staan op het terras.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:33 schreef Klokov het volgende:
Zijn er hier ook mensen die zo nu en dan met extra gewicht lopen?

Niet meer als twee kilo extra a.g.v. waterzak op de rug.
Heb in het verleden al veel te lang met extra gewicht rondgelopen

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:33 schreef Klokov het volgende:
Zijn er hier ook mensen die zo nu en dan met extra gewicht lopen?

In de wedstrijd af en toe met een boomstammetje

Er zit vocht condens in de lens van mijn phone-camera na mijn loopje van vanochtend.
En ik heb zojuist eens gekeken hoeveel water ik heb gedronken in die 2 uur, nog geen kwart liter

Nu ff kort.
Heel erg warm. Knie voelde ik bijna niet. Heel smal parcours op veel stukken. Daardoor veel afgeremd. Garmin gewoon op de klok gezet en lekker op gevoel gaan lopen zonder cijfertjes. Binnrn in 1.43.12. Gezien de omstandigheden gematigd tevreden. Wel voor mn knie.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:07 schreef _MvN_ het volgende:
Nu ff kort.
Heel erg warm. Knie voelde ik bijna niet. Heel smal parcours op veel stukken. Daardoor veel afgeremd. Garmin gewoon op de klok gezet en lekker op gevoel gaan lopen zonder cijfertjes. Binnrn in 1.43.12. Gezien de omstandigheden gematigd tevreden. Wel voor mn knie.

Fijn dat je knie zich goed gehouden heeft

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:07 schreef _MvN_ het volgende:
Nu ff kort.
Heel erg warm. Knie voelde ik bijna niet. Heel smal parcours op veel stukken. Daardoor veel afgeremd. Garmin gewoon op de klok gezet en lekker op gevoel gaan lopen zonder cijfertjes. Binnrn in 1.43.12. Gezien de omstandigheden gematigd tevreden. Wel voor mn knie.

Top!

En Ynske ook!

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:55 schreef De_kluizenaar het volgende:

[..]

Van alle lopers zie ik hem hier staan op het terras.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 12:18 schreef Ynske het volgende:
Ik ben er weer!

Vanmorgen met de groep Start to Runners afgesproken elkaar te treffen op de locatie waar we op zaterdag altijd trainen. Daar aangekomen begon het steeds wat drukker te worden. Ook nog wat andere lopers kwamen daar verzamelen, maar zij gingen gewoon een stuk op pad.
Met z'n allen in 2 auto's op naar de locatie. Wel fijn om even niet te hoeven zoeken waar we moesten zijn.
Tijdens het parkeren troffen we ook 1 van de trainers die met ons mee zou lopen. Later sluit de tweede aan.

En dan sta je daar, wat zenuwachtig heen en weer te draaien, deel van de vrouwe moest natuurlijk nog plassen Daarna op naar de start, alwaar we even van te voren een korte warming up hebben gedaan. Op het moment dat we aansluiten bij de start, blijken mn ouders er te zijn Zo lief!

Daar mogen we, eerste stuk gaat berg af en je weet ga niet te hard. Ik vond t best moeilijk om mn eigen tempo te vinden binnen zo'n grote groep. Maar al snel vond ik het wel. Een van de trainers kwam langs en vroeg of t ging, jazeker Ik had muziek mee, een oortje, en lekker genieten. Later gingen we bergop op zandpaden. Niet heel fijn voor mn enkels. Inmiddels was de tweede trainer bij me komen lopen. Mn tempo wat aangepast en weer mn ademhaling op orde gekregen. Daarna ging t lekker, op een gegeven moment was een rot stukje bergop. De trainer zei: als t niet gaat wandel je een paar meter stevig door, dan ga je even snel. Ik: "NOOIT". En ben dan ook rustig door blijven lopen. Ik wil niet wandelen, ik kan dit!
Lekker heen en weer geslingerd totdat de eerste trainer ons tegemoet komt. "Je bent goed bezig!" Dit stukje nog en als je de bocht om gaat is t een paar meter en dan is de finish er.
Mee staat mn paps foto's te maken en hebben ze me de laatste paar meter voor hen uit laten lopen.

Ik kon wel janken, niet van pijn, maar van geluk. Zie je wel IK KAN DIT!

Daarna maar even wat gaan drinken, hoewel het hek voor t drinken erg verleidelijk was om even aan te hangen. En dan? Dan staat mn mams ineens naast me met een bos bloemen!

Ik heb ergens tussen de 27 en 29 minuten gelopen, warm gehad, na afloop staan rillen van de kou. Maar echt deze dag kan niet kapot.

_{achteraf hoorde ik dat van de groep waarmee ik begonnen ben, de Start to Runners, er toch aardig wat zijn gaan wandelen omdat ze niet meer konden.}

Ow, en ik was niet eens laatste

Mooie prestatie! Mag je trots op zijn.

Oh ja Quoi bedankt voor je onbewuste tip: ik denk ik dat mijn volgende paar schoenen een halve maat groter ga kopen. Scheelt tig blaren waarsch.

Respect voor alle lopers vandaag: het is afzien!