Depressie & Angst #92: "Je bent me net voor"

quote:

Op woensdag 9 april 2014 14:23 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Iets verloren tijdens het hardlopen ?

[..]

*boks*

Hehehhhe. Nee hoor. Ik snapte ff iets niet :p

Zal ik dan jullie hulp maar eens even inroepen?

Ik krijg morgen de uitslag van het ASS onderzoek. Na het tweede gesprek gaf de psych aan niet meer aan ASS te denken, na het derde gesprek moest hij toch met zijn collega praten die gespecialiseerd is in ASS bij hoger opgeleiden (dus ik vermoed dat hij toch weer een vermoeden heeft).

Maar goed, naast de uitslag gaan we morgen ook bezig met doelen en hoe ik die wil bereiken. En daar moet ik dus zelf ook over nadenken. Nou heb ik tijdens de intake al doelen doorgegeven, dus het gaat om het bereikgedeelte. En dan loop ik vast. Want ik heb geen flauw idee welke kant hij opgaat morgen.

Depressiviteit zag hij niet zo, tenminste, niet een erge vorm. Dan is er dus eventueel ASS (maar waarschijnlijk niet) en ongedifferentieerde somatoforme stoornis (van wat ik heb onthouden).

De aanpak zou afhangen van het ASS onderzoek, aangezien dingen met ASS weer een andere manier van behandelen nodig hebben.

Mijn focus zou liggen op de depressiviteit/neerslachtig/angsten/gedachten stopzetten ed. Als die weg zijn, dan lijkt het mij makkelijker aan alle andere dingen (zelfvertrouwen, zelfbeeld ed) te werken.
Maar hoe ik dat zou moeten aanpakken weet ik niet.

Volgens mij wil hij juist werken aan mijn persoonlijkheid. Zal wel richting CGT gaan, maar daar ben ik laatst aan mee bezig geweest en dat heeft op dit moment geen zin (maak de juiste gedachten al, maar het landt niet om het zo te zeggen). Evenzo met mindfulness, ik heb er de rust niet voor en kan die ook niet creëren (dat komt oa door dingen die jullie hier niet weten, de psych wel en die snapt dat ik de rust niet kan vinden).

Hebben jullie ideeën?

Precies tegen hun zeggen wat je nu hebt opgeschreven. En dan samen brainstormen

ik doe steeds aan kopieren en plakken hahaha. Schrijf het hier op en sla het vervolgens op pc op om mee te nemen naar de psych. Best handig

quote:

Op woensdag 9 april 2014 14:56 schreef kvd het volgende:
Zal ik dan jullie hulp maar eens even inroepen?

Ik krijg morgen de uitslag van het ASS onderzoek. Na het tweede gesprek gaf de psych aan niet meer aan ASS te denken, na het derde gesprek moest hij toch met zijn collega praten die gespecialiseerd is in ASS bij hoger opgeleiden (dus ik vermoed dat hij toch weer een vermoeden heeft).

Maar goed, naast de uitslag gaan we morgen ook bezig met doelen en hoe ik die wil bereiken. En daar moet ik dus zelf ook over nadenken. Nou heb ik tijdens de intake al doelen doorgegeven, dus het gaat om het bereikgedeelte. En dan loop ik vast. Want ik heb geen flauw idee welke kant hij opgaat morgen.

Depressiviteit zag hij niet zo, tenminste, niet een erge vorm. Dan is er dus eventueel ASS (maar waarschijnlijk niet) en ongedifferentieerde somatoforme stoornis (van wat ik heb onthouden).

De aanpak zou afhangen van het ASS onderzoek, aangezien dingen met ASS weer een andere manier van behandelen nodig hebben.

Mijn focus zou liggen op de depressiviteit/neerslachtig/angsten/gedachten stopzetten ed. Als die weg zijn, dan lijkt het mij makkelijker aan alle andere dingen (zelfvertrouwen, zelfbeeld ed) te werken.
Maar hoe ik dat zou moeten aanpakken weet ik niet.

Volgens mij wil hij juist werken aan mijn persoonlijkheid. Zal wel richting CGT gaan, maar daar ben ik laatst aan mee bezig geweest en dat heeft op dit moment geen zin (maak de juiste gedachten al, maar het landt niet om het zo te zeggen). Evenzo met mindfulness, ik heb er de rust niet voor en kan die ook niet creëren (dat komt oa door dingen die jullie hier niet weten, de psych wel en die snapt dat ik de rust niet kan vinden).

Hebben jullie ideeën?

Vetgedrukte heeft voor mij in elk geval wel gewerkt.
Zeker heel spannend, zo'n uitslag!
Maar ik denk dat je er nu nog niet zoveel over zeggen kunt omdat er nog zoveel dingen onopgelost zijn wat de uitslagen betreft. Misschien beter om eerst morgen af te wachten, dan weet je als het goed is meer

En mocht het toch ASS zijn, dan kan je altijd mij even een dm schieten als je nog vragen blijkt te hebben

quote:

Op woensdag 9 april 2014 15:06 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte heeft voor mij in elk geval wel gewerkt.
Zeker heel spannend, zo'n uitslag!
Maar ik denk dat je er nu nog niet zoveel over zeggen kunt omdat er nog zoveel dingen onopgelost zijn wat de uitslagen betreft. Misschien beter om eerst morgen af te wachten, dan weet je als het goed is meer

En mocht het toch ASS zijn, dan kan je altijd mij even een dm schieten als je nog vragen blijkt te hebben

Zeker spannend. En vreemd dat ik zo'n opdracht krijg voordat ik een uitslag heb.

En lief van je, ik ga dat dan zeer zeker doen mocht het die kant opgaan!

Doe eens niet zoveel posten jullie Ik hou het niet meer bij.

Ben naar college geweest en dat was wel een goede afleiding. De rit erheen was een hel, maar daarna ging het weer. Nu ben ik alleen kapot dus ga eerst even een poging tot dutje doen voordat ik reageer.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 15:08 schreef kuolema het volgende:
Doe eens niet zoveel posten jullie Ik hou het niet meer bij.

Ben naar college geweest en dat was wel een goede afleiding. De rit erheen was een hel, maar daarna ging het weer. Nu ben ik alleen kapot dus ga eerst even een poging tot dutje doen voordat ik reageer.

Doe je goed

quote:

Op woensdag 9 april 2014 15:08 schreef kuolema het volgende:
Doe eens niet zoveel posten jullie Ik hou het niet meer bij.

Ben naar college geweest en dat was wel een goede afleiding. De rit erheen was een hel, maar daarna ging het weer. Nu ben ik alleen kapot dus ga eerst even een poging tot dutje doen voordat ik reageer.

Yay kuo wat goed van je

quote:

Op woensdag 9 april 2014 15:08 schreef kuolema het volgende:
Doe eens niet zoveel posten jullie Ik hou het niet meer bij.

Ben naar college geweest en dat was wel een goede afleiding. De rit erheen was een hel, maar daarna ging het weer. Nu ben ik alleen kapot dus ga eerst even een poging tot dutje doen voordat ik reageer.

Goed van je...en trusten...

quote:

Op woensdag 9 april 2014 15:08 schreef kuolema het volgende:
Doe eens niet zoveel posten jullie Ik hou het niet meer bij.

Ben naar college geweest en dat was wel een goede afleiding. De rit erheen was een hel, maar daarna ging het weer. Nu ben ik alleen kapot dus ga eerst even een poging tot dutje doen voordat ik reageer.

Je moet het ook niet bij willen houden joh
Tenminste.. Ik kijk af en toe even door een kiertje dit topic in maar hell no dat ik alles ga lezen!
Ik slaap ook wel vaker zo rond 3 uur oid, heb vaak rond die tijd een energiedipje.. Dut dan ook erg makkelijk in.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 16:59 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Je moet het ook niet bij willen houden joh
Tenminste.. Ik kijk af en toe even door een kiertje dit topic in maar hell no dat ik alles ga lezen!
Ik slaap ook wel vaker zo rond 3 uur oid, heb vaak rond die tijd een energiedipje.. Dut dan ook erg makkelijk in.

Een nachtbraker ben je dus?

Anyway, mn vader is hier dus ik ben pleite! Fijne dag nog allemaal (jij ook s_e! )

quote:

Op woensdag 9 april 2014 12:08 schreef Elvi het volgende:
Ik ben op zoek naar vrijwilligerswerk maar op het laatste moment durf ik niet te bellen en heb ik toch maar een mailtje gestuurd En ik voel me zo stom daarover... alsof ik valsspeel ofzo en de enige kans op vrijwilligerswerk is om te bellen

Naja ik geloof dat 1 organisatie mij gaat bellen omdat ze vroegen om mn telefoonnummer. maar dat telt dan ook weer niet voor mezelf want dat is iets wat ik maar 2 keer per jaar hoef te doen: een huisblad van een tehuis inspreken voor op een cd voor visueel beperkte ouderen.
En maandag had ik een keuring bij de bloedbank maar dat vind ik dan ook weer geen vrijwilligerswerk want dat is maar eens in de 3 maanden (mits je ijzerwaarde goed is).

Ik vind het allemaal niet genoeg of net niet goed wat ik doe. Gaat het ooit nog wat worden?

Als mailen ook kan, waarom niet? Je hoeft niet per se altijd het moeilijkste te kiezen als er ook een makkelijkere weg is. Wat de rest ook al zegt.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 12:47 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet het eigenlijk niet. Bellen maakt me nogal nerveus en ik vermeid het als ik bijvoorbeeld moet bellen om een herhaalrecept en stel het uit totdat ik bijna niks meer heb.
Dan vind ik face2face een stuk makkelijker.

ij-fout

quote:

Op woensdag 9 april 2014 13:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Maar ik doe beide toch vanuit m'n luie stoel in de comfortzone? Als het ene wel lukt vanuit mn luie stoel in de comfortzone en het andere niet vanuit mn luie stoel in de comfortzone, dan speelt mn luie stoel in de comfortzone toch geen beslissende rol hier? Of ben ik nou gek?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 13:43 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben er nog niet uit wat het is met bellen. Het is eigenlijk net zo anoniem als fokken, maar toch vind ik fokken tegenwoordig makkelijker dan bellen (maar in het begin vond ik fokken ook moeilijker).
Maar ik denk dat we wel een beetje in de buurt beginnen te komen

Hier ook belangst. Wat voor mij geldt is hoe minder men van mij ziet/hoort, hoe veiliger het voelt. bij face-to-face contact kan iemand je zien, kan iemand merken dat ik onzeker ben (moeilijk uit mijn woorden komen, niet aankijken, rood worden, lichaamshouding, etc.) -wat ik niet wil, sowieso dat iemand mij ziet vind ik niet fijn, het voelt gewoon eng. Iemand anders zien vind ik ook eng want dan kan ik de reactie van diegene zien.

Bij bellen kun je iemand niet zien, wat veiliger voelt, maar alsnog fouten maken in het praten, wat dus ook eng is. Ik stel het dus ook altijd uit of doe het helemaal niet. Ook bellen met vrienden vind ik soms moeilijk. Dan vind ik het ook lastig om een gesprek op gang te houden.

Bij mailen kun je zo lang als je wilt nadenken over wat je wilt zeggen, minder kans dat je iets vergeet of iets stoms doet/zegt, je hebt niemand die ziet of hoort wat je doet voordat het 'perfect' is.
Maar het jammere is dat je minder snel opmerkt of iemand jou begrijpt en dat dingen verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd. Dat kan bij echt contact ook, maar dan merk je het meteen als iemand dat doet en kun je er nog iets aan doen.

Fokken en mailen is dus anoniemer dan bellen omdat bij bellen iemand je stem hoort, je minder lang hebt om na te denken over wat je gaat zeggen en meer kans hebt om fouten te maken.

Fokken vond ik in het begin nog wel moeilijk en nog steeds soms.

Toch vind ik soms face to face contact ook makkelijker dan bellen. Al weet ik niet precies waarom. Misschien omdat ik het idee heb dat ik dan duidelijker kan zijn of meer duidelijkheid kan krijgen. Eerder iets vragen, omdat een gesprek vrijer voelt qua invulling, je bij bellen meestal minder tijd hebt en meer gericht een gesprek voert.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 16:59 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Je moet het ook niet bij willen houden joh
Tenminste.. Ik kijk af en toe even door een kiertje dit topic in maar hell no dat ik alles ga lezen!
Ik slaap ook wel vaker zo rond 3 uur oid, heb vaak rond die tijd een energiedipje.. Dut dan ook erg makkelijk in.

Ik lees wel alles, want wil ook op anderen reageren en hun verhaal volgen aangezien ik vrij veel post de laatste tijd en ook reacties krijg.
Alleen ben ik qua reageren wel egoïstisch bezig

quote:

Op woensdag 9 april 2014 09:10 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Even wachten, dit kan normaal zijn. Toen ik weer begon met reguliere tijden werken ging het in mijn hoofd ook helemaal mis. Piekeren, druk op de borst, hartkloppingen, constante onrust. Ik kan je inmiddels met enige zekerheid vertellen dat dit voor een enorm deel tussen de oren zit. Probeer je echt niet te verzetten tegen deze gevoelens, maar laat ze gewoon komen. Ik bleef me ook maar afzetten tegen dit gevoel en bleef maar denken hoe erg het 'mis ging' omdat ik me zo voelde. Maar ik ben er achter gekomen dat als je het gewoon laat zijn, er prima onder te functioneren valt.

Het is normaal dat deze dingen opkomen, dus laat ze er gewoon zijn. Des te meer je jezelf wijsmaakt dat je door die gevoelens helemaal naar de klote gaat, des te erger je je gaat voelen. Dan kom je in zo'n typische negatieve spiraal terecht. Houd je aandacht gewoon bij wat je doet en berust je in het feit dat je juist helemaal NIKS met dat gevoel hoeft te doen. Hoe veel energie bespaart dat wel niet!

Zet hem op!

quote:

Op woensdag 9 april 2014 09:45 schreef zomertje het volgende:

[..]

Gaat vast minder worden als je een beetje gewend bent aan de deeltijd. Misschien dat je dat een rustgevende gedachte vindt.

Ik ben het natuurlijk niet gewend om twee volle dagen in therapie te zitten met allemaal mensen. Dat zal inderdaad een kwestie van wennen zijn. Maar het is echt niet alleen een kwestie van wennen. Want het zijn juist mensen waar ik zoveel moeite mee heb. De confrontatie met mezelf.

Het is niet zo dat ik denk dat alles misgaat en erger wordt als het slechter gaat, ik weet dat het ook weer beter kan gaan. In dat opzicht 'accepteer' ik het wel. Maar dat neemt niet weg dat het gewoon heel erg kut is nu en dat ik er wat aan wil doen. Ik heb 2 afspraken afgezegd, ga vragen om slaapmedicatie, zoek afleiding.
ik heb niet voor niets een signaleringsplan en herken dit - het slechte slapen, vroeg wakker worden, constante spanning. Het is toch echt wel een teken dat ik iets moet doen om te voorkomen dat het erger wordt.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 09:41 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Jakkie joh!
Maar duracell heeft wel gelijk. Zorg dat je je gevoel wel bespreekt met mensen (en/of hier) zodat je er niet in je uppie mee zit te stoeien maar probeer het niet te zien als een voorbode van allerlei ellende en mis gaan.
Komt goed schattie, echt!

Nou dingen gaan altijd al mis dus daar ben ik niet bang voor
Lief, dank

quote:

Op woensdag 9 april 2014 12:42 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Bellen is 1 van mn absoluut niet favoriete bezigheden, om het maar even zo uit te drukken

[..]


Bespreek dit met anderen, eventueel hier. Het is dat mn vader straks op bezoek komt, anders had ik wat uitgebreider op je post kunnen reageren maar bespreek dit in elk geval met je hulpverleners.

Hoe staat het met het verkrijgen van kalmeringsmiddelen? Niet dat ik je per sé aan de pillen wil hebben, maar mij hebben ze wel door m'n ergste momenten heen gesleept

Ik heb morgenochtend een afspraak met de arts en dan hoop ik dat ik iets krijg wat werkt (ik lijk nogal immuun te zijn voor het effect van pilletjes).

Vind je het leuk dat je vader op bezoekt komt? Veel plezier (?)

Ik krijg trouwens het gevoel dat jullie proberen te zeggen dat ik me niet zo moet aanstellen.

Oh Cherrylips, heb ik nou gelezen dat jij net een baan hebt?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat is ook het leuke van FOK!. Er zitten ook echte gezichten achter . En gelukkig ben ik er al een aantal tegen gekomen en die zou ik nu niet meer kwijt willen in mijn leven

Wat me eigenlijk het meest opvalt aan die discussie, bellen, mailen, etc. Is dat men vooral alles kapot loopt te analyseren. Klopt dat?

Je bedoelt het letten op fouten en denken wat een ander allemaal zou kunnen denken? Ik denk dat dat voor de meesten wel geldt ja.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat is ook het leuke van FOK!. Er zitten ook echte gezichten achter . En gelukkig ben ik er al een aantal tegen gekomen en die zou ik nu niet meer kwijt willen in mijn leven

Wat me eigenlijk het meest opvalt aan die discussie, bellen, mailen, etc. Is dat men vooral alles kapot loopt te analyseren. Klopt dat?

Das vaak zo met angsten toch?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 17:57 schreef kuolema het volgende:
Ik krijg trouwens het gevoel dat jullie proberen te zeggen dat ik me niet zo moet aanstellen.

Huh? Waarom denk je dat? Ik vind totaal niet dat je je aanstelt.
Bijna alles wat je schrijft en ook wat je vertelde toen ik je zag vind ik herkenbaar dus daardoor ook begrijpelijk.
Wat ik wil zeggen is dat die gevoelens die je nu hebt (nerveus etc) niet zozeer een voorbode hoeven zijn dat het nu helemaal mis gaat met je maar dat het gewoon gevoelens zijn die je nu hebt (ws door de verandering vanwege therapie).
Ik dacht vroeger ook altijd dat als ik ergens stress van kreeg dat ik het dan vast niet aankon en dat het fout zou aflopen met mij etc. Nu blijkt achteraf dat voor mij geldt dat juist dat denken dat het misgaat me kapot maakte. Niet zozeer die stress.

Dat betekent dus niet dat jouw gevoel niet reeel is en dat het heel begrijpelijk is dat je je zorgen maakt. You snapz?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:14 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Huh? Waarom denk je dat? Ik vind totaal niet dat je je aanstelt.
Bijna alles wat je schrijft en ook wat je vertelde toen ik je zag vind ik herkenbaar dus daardoor ook begrijpelijk.
Wat ik wil zeggen is dat die gevoelens die je nu hebt (nerveus etc) niet zozeer een voorbode hoeven zijn dat het nu helemaal mis gaat met je maar dat het gewoon gevoelens zijn die je nu hebt (ws door de verandering vanwege therapie).
Ik dacht vroeger ook altijd dat als ik ergens stress van kreeg dat ik het dan vast niet aankon en dat het fout zou aflopen met mij etc. Nu blijkt achteraf dat voor mij geldt dat juist dat denken dat het misgaat me kapot maakte. Niet zozeer die stress.

Dat betekent dus niet dat jouw gevoel niet reeel is en dat het heel begrijpelijk is dat je je zorgen maakt. You snapz?

Omdat duracellkonijntje zegt dat het gewoon normaal is en ik het maar moet accepteren en iedereen zich daarbij aansluit.
Ik weet ook wel dat als ik er wat aan doe, of zelfs als ik dat niet doe, het zo weer beter kan gaan.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 17:56 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik lees wel alles, want wil ook op anderen reageren en hun verhaal volgen aangezien ik vrij veel post de laatste tijd en ook reacties krijg.
Alleen ben ik qua reageren wel egoïstisch bezig

[..]

[..]

Ik ben het natuurlijk niet gewend om twee volle dagen in therapie te zitten met allemaal mensen. Dat zal inderdaad een kwestie van wennen zijn. Maar het is echt niet alleen een kwestie van wennen. Want het zijn juist mensen waar ik zoveel moeite mee heb. De confrontatie met mezelf.

Het is niet zo dat ik denk dat alles misgaat en erger wordt als het slechter gaat, ik weet dat het ook weer beter kan gaan. In dat opzicht 'accepteer' ik het wel. Maar dat neemt niet weg dat het gewoon heel erg kut is nu en dat ik er wat aan wil doen. Ik heb 2 afspraken afgezegd, ga vragen om slaapmedicatie, zoek afleiding.
ik heb niet voor niets een signaleringsplan en herken dit - het slechte slapen, vroeg wakker worden, constante spanning. Het is toch echt wel een teken dat ik iets moet doen om te voorkomen dat het erger wordt.

[..]

Nou dingen gaan altijd al mis dus daar ben ik niet bang voor
Lief, dank

[..]

Ik heb morgenochtend een afspraak met de arts en dan hoop ik dat ik iets krijg wat werkt (ik lijk nogal immuun te zijn voor het effect van pilletjes).

Vind je het leuk dat je vader op bezoekt komt? Veel plezier (?)

Een confrontatie met mensen is in jouw geval de confrontatie met dat waar je bang voor bent. Het feit is dat enorme angst dingen meer kan verdraaien dan het lijkt. Als je denkt dat deeltijd echt te veel is, maar de drempel wat lager, alleen is het onvermijdelijk dat de spanning ook gaat komen, dit is een heel naar onderdeel waar je helaas doorheen moet.

Probeer voor jezelf uit te vinden wat de juiste drempel is, maar vertrouw niet alleen op jezelf als bron. Door emotie en irreële gevoelens kan je beoordelingsvermogen scheef gaan zitten.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 17:59 schreef kuolema het volgende:
Oh Cherrylips, heb ik nou gelezen dat jij net een baan hebt?

Nee hoor, ik heb net gesolliciteerd

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Omdat duracellkonijntje zegt dat het gewoon normaal is en ik het maar moet accepteren en iedereen zich daarbij aansluit.
Ik weet ook wel dat als ik er wat aan doe, of zelfs als ik dat niet doe, het zo weer beter kan gaan.

Lijkt mij anders ook vrij normaal dat je gespannen word van een deeltijd hoor. En dat het allemaal moeilijk is lijkt mij ook vrij logisch. Daar sluit ik me volledig bij aan. En ik denk ook dat je het zal moeten accepteren dat dat zo is. Maar je aanstellen is toch wel eventjes iets anders hoor. Je hebt het moeilijk en dat je misschien moeite hebt met sommige dingen helemaal te accepteren zoals ze zijn wil niet zeggen dat je je aanstelt. Ik vind juist dat je dat niet doet. Je bent echt hard aan het werk in een hele zware tijd en daar neem ik mijn petje voor af!!

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:37 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Lijkt mij anders ook vrij normaal dat je gespannen word van een deeltijd hoor. En dat het allemaal moeilijk is lijkt mij ook vrij logisch. Daar sluit ik me volledig bij aan. En ik denk ook dat je het zal moeten accepteren dat dat zo is. Maar je aanstellen is toch wel eventjes iets anders hoor. Je hebt het moeilijk en dat je misschien moeite hebt met sommige dingen helemaal te accepteren zoals ze zijn wil niet zeggen dat je je aanstelt. Ik vind juist dat je dat niet doet. Je bent echt hard aan het werk in een hele zware tijd en daar neem ik mijn petje voor af!!

Hier sluit ik me volledig bij aan (ook dat wat niet vetgedrukt is ).

quote:

Op woensdag 9 april 2014 17:34 schreef kuolema het volgende:

[..]

Als mailen ook kan, waarom niet? Je hoeft niet per se altijd het moeilijkste te kiezen als er ook een makkelijkere weg is. Wat de rest ook al zegt.

[..]

ij-fout

[..]

[..]

Hier ook belangst. Wat voor mij geldt is hoe minder men van mij ziet/hoort, hoe veiliger het voelt. bij face-to-face contact kan iemand je zien, kan iemand merken dat ik onzeker ben (moeilijk uit mijn woorden komen, niet aankijken, rood worden, lichaamshouding, etc.) -wat ik niet wil, sowieso dat iemand mij ziet vind ik niet fijn, het voelt gewoon eng. Iemand anders zien vind ik ook eng want dan kan ik de reactie van diegene zien.

Bij bellen kun je iemand niet zien, wat veiliger voelt, maar alsnog fouten maken in het praten, wat dus ook eng is. Ik stel het dus ook altijd uit of doe het helemaal niet. Ook bellen met vrienden vind ik soms moeilijk. Dan vind ik het ook lastig om een gesprek op gang te houden.

Bij mailen kun je zo lang als je wilt nadenken over wat je wilt zeggen, minder kans dat je iets vergeet of iets stoms doet/zegt, je hebt niemand die ziet of hoort wat je doet voordat het 'perfect' is.
Maar het jammere is dat je minder snel opmerkt of iemand jou begrijpt en dat dingen verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd. Dat kan bij echt contact ook, maar dan merk je het meteen als iemand dat doet en kun je er nog iets aan doen.

Fokken en mailen is dus anoniemer dan bellen omdat bij bellen iemand je stem hoort, je minder lang hebt om na te denken over wat je gaat zeggen en meer kans hebt om fouten te maken.

Fokken vond ik in het begin nog wel moeilijk en nog steeds soms.

Toch vind ik soms face to face contact ook makkelijker dan bellen. Al weet ik niet precies waarom. Misschien omdat ik het idee heb dat ik dan duidelijker kan zijn of meer duidelijkheid kan krijgen. Eerder iets vragen, omdat een gesprek vrijer voelt qua invulling, je bij bellen meestal minder tijd hebt en meer gericht een gesprek voert.

Bedankt voor je analyse, ik zal hem later wat uitvoeriger lezen en ga hem even in een kladje opslaan zodat ik hem weer terug vind

quote:

Op woensdag 9 april 2014 17:56 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb morgenochtend een afspraak met de arts en dan hoop ik dat ik iets krijg wat werkt (ik lijk nogal immuun te zijn voor het effect van pilletjes).

Vind je het leuk dat je vader op bezoekt komt? Veel plezier (?)

O super dat je dat toch gedaan hebt!

Ja zeker veel plezier, we zitten nu met z'n 2en achter de pc ieder ons eigen ding te doen

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wat me eigenlijk het meest opvalt aan die discussie, bellen, mailen, etc. Is dat men vooral alles kapot loopt te analyseren. Klopt dat?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:08 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Das vaak zo met angsten toch?

Ja klopt en naar mijn idee ook volkomen normaal.

Als je met angsten geconfronteerd wordt, wil je normaalgesproken weten waar het nou aan ligt en 1 van de dingen die velen (gelukkig) doen is het analyzeren.
Je hebt ook wel andere methodes zoals confronteren, maar confronteren heeft, naar mijn idee, zonder na te denken verder ook weinig zin.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 18:23 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Een confrontatie met mensen is in jouw geval de confrontatie met dat waar je bang voor bent. Het feit is dat enorme angst dingen meer kan verdraaien dan het lijkt. Als je denkt dat deeltijd echt te veel is, maar de drempel wat lager, alleen is het onvermijdelijk dat de spanning ook gaat komen, dit is een heel naar onderdeel waar je helaas doorheen moet.

Probeer voor jezelf uit te vinden wat de juiste drempel is, maar vertrouw niet alleen op jezelf als bron. Door emotie en irreële gevoelens kan je beoordelingsvermogen scheef gaan zitten.