Lyrebird | vrijdag 24 januari 2014 @ 04:22 |
Eigenlijk zijn er best veel wetenschappers op FOK! en ze verzamelen zich hier. Ook geïnteresseerde studenten, post-docs en gelukkigen met een vaste aanstelling zijn welkom. Neuzel hier dus over farmaceutisch, biologisch, historisch of fysische details, over onderwijstaken en onderbetaald zijn, over journal papers, conferenties, theses, en buitenlandse snoepreisjes. Leden van de club: Nederland Quoi (PhD) AlexanderDeGrote (extern PhD, archeologie) Grumpey (Postdoc, clinical neuroscience, Amsterdam) Bosbeetle (PhD) Re (PhD, medische farmacologie) speknek (PhD/postdoc) ssebass (PhD, kinderoncologie-hematologie, Rotterdam/Amsterdam) Skeletor (PhD, radiologie, Groningen) Norrage (PhD, meteorologie, Utrecht) Superweber (PhD) ATuin-hek (Phd neuro-imaging (verbetert gebruik van resting state FMRI), Nijmegen) Piperidine (Nederlands Kanker Instituut / Antoni van Leeuwenhoek.) Pluizel (PhD, nefrologie/endocrinolgie) Californium (PhD, Groningen) Frankrijk bramiozo2002 (PhD, Parijs) United Kingdom thabit (PhD/postdoc, Warwick) keesjeislief (PhD/postdoc, Bath) SaskiaR (PhD/postdoc, Romeinse geschiedenis, Nottingham) Operc (PhD, Bristol) motorbloempje (PhD) Noorwegen Fogel (PhD-student) Verenigde Staten Shivo PhD/(assistant professor, computational cancer biology, Houston.) xienix84 (PhD/postdoc, Baltimore) Australie keesjeislief (PhD/postdoc, Canberra) Zweden Jagärtrut (PhD-student, peace and conflict research, Uppsala) Duitsland Felagund (PhD, meteorologie, Bonn) Japan Lyrebird (PhD/associate professor in de optica) Wannabees RobertoCarlos Wackyduck nickybol Bijzonder geval Kees22 (spellingchecker) [ Bericht 0% gewijzigd door Molurus op 30-01-2014 00:13:34 ] | |
Lyrebird | vrijdag 24 januari 2014 @ 06:37 |
Voorzetje: wij gaan dit weekend met het hele lab skiën in Zao. Wat plaatjes van vorig jaar: Wat voor een activiteiten ondernemen ze op jullie universiteit om de spanning te verlichten? | |
motorbloempje | vrijdag 24 januari 2014 @ 08:53 |
6-a-side football..... | |
RobertoCarlos | vrijdag 24 januari 2014 @ 09:06 |
O ja, MoBlo: gefeliciteerd! | |
Bosbeetle | vrijdag 24 januari 2014 @ 09:18 |
Met een beetje geluk mag ik mee naar een winterschool dat is een weekje praatjes/skieën in duitsland. | |
Plus1 | vrijdag 24 januari 2014 @ 09:50 |
Hallo wetenschappers! Ik ben bezig een bedrijf op te zetten in Sound Branding en hiervoor ben ik oa de samenwerking aangegaan met het Isala Ziekenhuis en de Isala Academie te Zwolle. Ik wil op de NICU onderzoek gaan doen van het effect van mijn techniek, op te vroeg geboren baby's. Hiervoor moet ik een onderzoeksprotocol indienen bij de ethische commissie. Ik ben zelf niet wetenschappelijk onderlegd, dus ben op zoek naar iemand die me hiermee kan helpen. Meer informatie kan ik via mail verstrekken, evenals een demo van mijn techniek. Zijn er hier wetenschappers die zich geroepen voelen? | |
Lyrebird | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:09 |
Ik doe proeven met licht op mensenogen, en dien wel eens voorstellen in bij de medisch-ethische commissie. In ons geval stelt dat niet zo veel voor - je geeft aan dat de hoeveelheid licht die in het oog wordt gestuurd ver onder de veiligheidsnormen zit, en je laat dat met een berekening zien. Verder moet je aangeven hoe zinvol je onderzoek is, en wie daar van gaan profiteren, hoe je je onderzoek gaat doen, hoe je vrijwilligers gaat werven, wat je doet als er problemen zijn, etc. Hoe het zit voor geluid en voor baby's durf ik niet te zeggen. Wel weet ik dat de Amerikaanse regels (waar jij niet mee te maken hebt) voor het doen van proeven op baby's heel erg streng zijn, omdat de baby zo weinig te zeggen heeft. Met de Nederlandse situatie ben ik helaas niet bekend, en om heel eerlijk te zijn zit ik ook niet om meer werk te springen. | |
speknek | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:18 |
Volgens mij zijn die regels hier niet veel gemakkelijker, trek er gerust een jaar voor uit. Daarom lijkt het me ook niet dat iemand zich hier geroepen voelt . Je kunt beter wetenschappers zoeken die langdurig met je samen willen werken, en daarom precies op je vakgebied zitten. | |
speknek | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:24 |
Ik ken wel andere ziekenhuizen die op wetenschappelijk gebied met producten voor neonatologie bezig zijn, maar daar heb je waarschijnlijk het Isala al voor. | |
Felagund | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:31 |
Wij hebben een keer jaar een "Institutsausflug", wat georganiseerd wordt door 1 van de 3 onderzoeksgroepen hier. Dit jaar was het kanoën op een zijrivier van de Rijn. | |
Lyrebird | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:34 |
Wordt er dan ook veel gedronken? | |
Felagund | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:42 |
Niet tijdens het kanoën. Er is wel altijd een barbecue als we weer terug zijn bij het instituut, inclusief bier/wijn. Maar dat was dit jaar een beetje lafjes. Misschien omdat we ons echt ingespand hebben. Rond 9 uur zaten we nog maar met 4/5 man/vrouw. Vorig jaar ging het feestje langer door. Is het vooroordeel over dronken Japanners waar of merk je er niet veel van? | |
Lyrebird | vrijdag 24 januari 2014 @ 10:55 |
In het topic in KAA klaagde ik laatst dat ze niet kunnen communiceren, maar als ze wat gedronken hebben, dan worden het hele andere mensen. Er is bijvoorbeeld een oudere professor die heel joviaal wordt na een paar glaasjes, maar die me op de universiteit stilletjes voorbij loopt, in de hoop dat ik 'm niet zie. Er wordt dus (gelukkig) flink gedronken tijdens dit soort uitstapjes. | |
motorbloempje | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:00 |
Dank! | |
speknek | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:16 |
In Japan gingen we een keer twee dagen weg met het lab en toen stond er ook op de agenda 'drinking party 19:00-21:00'. Tegen die tijd rolden de eersten al om, en hadden wij natuurlijk net een lichte aangeschotenheid. Daarna ging het nog door op de kamer van de studenten (en hadden ze veel te weinig drank voor westerlingen, gelukkig was daar de drankautomaat op de hoek). Blijft grappig dat dronken worden daar een volkomen geaccepteerd onderdeel van de cultuur is. Nadeel was dan weer dat het in Hakone was, en wakker worden met een kater tussen de zwaveldampen is niet okay. | |
Bosbeetle | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:20 |
Tja de alcoholdehydrogenase defeciency is zeker geen fabel, heb genoeg aziaten bijna zien omvallen na 2 glazen bier | |
Plus1 | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:38 |
Nee, langdurige samenwerking is nu geen vereiste: ik ben puur op zoek naar iemand die me kan helpen bij het opstellen van mijn onderzoeksprotocol. Zoals Lyrebird aangaf: ik moet daarin beschrijven hoe, wat, etc. De samenwerking betreft dus alleen het opstellen van het onderzoeksprotocol, het nadere onderzoek doe ik zelf, samen met een neonatoloog van de NICU van het Isala. Ik heb een voorbeeldprotocol, 24 pagina's. Gaat mij boven m'n pet, als ik heel eerlijk ben. | |
Bosbeetle | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:57 |
Kan hij/zij je niet helpen? | |
Plus1 | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:59 |
Nee, helaas geen tijd voor. | |
Bosbeetle | vrijdag 24 januari 2014 @ 11:59 |
Iemand anders van die afdeling. | |
NaturalScience | vrijdag 24 januari 2014 @ 13:57 |
Sinds wanneer kan een neonatoloog je niet helpen bij het opstellen van een dergelijke aanvraag? Het lijkt me dat jullie daar samen prima uit zouden moeten kunnen komen. Edit: ah... geen tijd. Artsen hebben er nog wel eens een handje van om aan te geven dat ze het altijd te druk hebben. Als jullie inderdaad samenwerking kan hij heus zijn verantwoordelijkheid wel nemen en daar even wat tijd met je in stoppen. | |
OllieWilliams | vrijdag 24 januari 2014 @ 15:19 |
Leonhard Euler De Bernoulli's | |
Pluizel | vrijdag 24 januari 2014 @ 16:38 |
Als je slim bent laat je die neonatoloog of iemand van de isala academie een laatstejaars medisch student zoeken. Die moeten namelijk een wetenschappelijke stage doen, dus die kan je helpen met het protocol én het uitvoeren van het onderzoek. Enige voorwaarde wel is dat je dat onderzoek dan in 20 weken moet kunnen proppen (of een subonderdeel) want dat is hoeveel tijd zo'n student heeft voor de praktische kant van het onderzoek. De aanvraag moet dan vooraf wel gedaan kunnen worden. | |
Viv | vrijdag 24 januari 2014 @ 19:13 |
Ik weet niet hoe het elders zit, maar in Nijmegen is de onderzoeksstage van geneeskunde standaard 12 weken, en deze kan verlengd worden met maximaal 3 blokken van 4 weken (mits vooraf aangevraagd), dus maximaal 24 weken in totaal. | |
dotKoen | vrijdag 24 januari 2014 @ 19:27 |
Ik ga natuurlijk niet je onderzoeksdossier schrijven, dat doe ik al overdag . Het is ook een grote hoeveelheid werk; ben de afgelopen 3 weken bezig geweest en vandaag mijn eerste concept opgestuurd naar de principal investigators. Als je ook echt betrokken zult zijn bij het onderzoek, loont het om de BROK-cursus te volgen. Die cursus is verplicht voor iedereen die medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen doet, kost zo'n ¤500. De meeste METC's eisen dat de indiender van een onderzoeksdossier BROK-gecertificeerd is. Op http://www.onderzoekswijs.nl kun je op heel basaal niveau leren waar onderzoek onder de WMO onder moet vallen. Op http://www.ccmo.nl/nl/standaardonderzoeksdossier-2 vind je alle documenten die in een standaard onderzoeksdossier moeten. Je moet beginnen met C1 Research protocol. Jij doet onderzoek met een device én met minderjarigen, dat is altijd nog wat ingewikkelder. Is het al CE gemarkeerd? Is de verrichter (jouw bedrijf? Het ziekenhuis?) zelf de fabrikant? Gaat een hoop papierwerk opleveren. [ Bericht 0% gewijzigd door dotKoen op 24-01-2014 19:35:16 ] | |
dotKoen | vrijdag 24 januari 2014 @ 19:34 |
Alleen een onderzoeksdossier maken is in Nijmegen niet toegegaan als stage. | |
dotKoen | vrijdag 24 januari 2014 @ 19:39 |
Ik weet natuurlijk niet wat voor studie je in gedachten hebt, maar als je zelf je device op de markt wil brengen en die neonatoloog wil je niet echt hard helpen, dan kan het lonenen een clinical research organsation (CRO) in te huren. Kost een hoop geld, maar regelen het hele onderzoek voor je. | |
Viv | vrijdag 24 januari 2014 @ 20:04 |
Nee, dat is ook nog zo. Kan hij beter een studentassistent aannemen ofzo. | |
Pluizel | vrijdag 24 januari 2014 @ 20:37 |
De groningse studenten (dat zijn degenen die in zwolle lopen, ik spreek uit ervaring ) moeten 20 weken wetenschapsstage lopen. En ik zeg dus ook dat ze die aanvraag vooraf zouden moeten doen (dat moeten ze ook als ze zelf een patiëntgebonden onderzoek doen) maar dan zouden ze helpen met de daadwerkelijke uitvoering tijdens de stage. | |
Pluizel | vrijdag 31 januari 2014 @ 17:43 |
Shiiiiiit nou sluiten ze de inclusie voor mijn studie niet over 2 maanden, maar ergens komende week. Daar gaat mijn budget! | |
Skeletor. | vrijdag 31 januari 2014 @ 23:11 |
Waarom? | |
Operc | zaterdag 1 februari 2014 @ 01:14 |
Ben je mooi klaar mee. Hoe komt het? | |
Pluizel | zaterdag 1 februari 2014 @ 23:27 |
Wereldwijde inclusie gaat veel te hard. Mijn concurrenten in het buitenland hebben te veel patiënten geincludeerd | |
Shivo | zaterdag 1 februari 2014 @ 23:56 |
Dat is een beetje het tegenovergestelde waar wij in kanker therapie trials mee te maken hebben, die gaan vaak juist te langzaam. | |
Pluizel | zondag 2 februari 2014 @ 10:01 |
Dit is ook wel een uitzondering hoor. Ze hebben de inclusie criteria te makkelijk gemaakt | |
Skeletor. | zondag 2 februari 2014 @ 14:43 |
Tja, het is of het één, of het ander. | |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 05:32 |
Wie durft? http://www.wetenschapsfor(...)__st__15#entry988919 | |
#ANONIEM | maandag 3 februari 2014 @ 05:37 |
Ga jij nou maar dromen zonder taal | |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 05:40 |
Ha ha, lukt me niet. In mijn dromen ga ik helemaal mijn goddelijke gang. Heb je zin om te lachen btw? | |
#ANONIEM | maandag 3 februari 2014 @ 10:28 |
Was in slaap gesust door m'n eigen gezeik... maar als het nog steeds kan, graag.. | |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 10:30 |
W&T / FF lachen? Lezen en er liefst daar maar eventueel hier over napraten? Have fun buddy. | |
Felagund | maandag 3 februari 2014 @ 10:37 |
Misschien een stomme vraag, wat bedoelen jullie met inclusie? | |
Norrage | maandag 3 februari 2014 @ 10:38 |
| |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 10:39 |
Google it, slome | |
speknek | maandag 3 februari 2014 @ 10:41 |
Lekker in je manische periode Salmannassar? Houd eens op met W&T te verbaggeren. | |
Bosbeetle | maandag 3 februari 2014 @ 10:41 |
dan snap ik het nog niet in deze context. | |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 10:47 |
Jij lult uit je speknek. Ik loop helemaal niks te verbaggeren. Probeer te amuseren maar dat zie jij blijkbaar anders. Nou ja, moet kunnen. | |
motorbloempje | maandag 3 februari 2014 @ 10:48 |
Amuseren doe je maar in ONZ ofzo. | |
speknek | maandag 3 februari 2014 @ 10:49 |
Precies. Of zondagavond. Niet als ik op m'n werk zit. Science. Srs bzniz. | |
Felagund | maandag 3 februari 2014 @ 10:49 |
Ja, ik begrijp ook wel wat het in maatschappelijke context betekent, maar niet in medische. Het is schijnbaar een algemeen vakbegrip. | |
Salmannassar | maandag 3 februari 2014 @ 10:49 |
En laat je wellicht goedbedoelde poging tot diagnosticeren aub achterwege. You ain't got what it takes... | |
.SP. | maandag 3 februari 2014 @ 10:56 |
Ik denk dat het gaat om het toevoegen van proefpersonen (patienten) die aan bepaalde criteria voldoen aan een test/experiment. | |
Felagund | maandag 3 februari 2014 @ 11:00 |
Zoiets zal het zijn, maar dan begrijp ik nog niet waarom de inclusie van patiënten elders van invloed is op de inclusie van patiënten in Pluizel haar experiment. | |
.SP. | maandag 3 februari 2014 @ 11:07 |
Misschien dat er in het project financiele ruimte is voor 100 personen wereldwijd en is het first come first serve en heeft Pluizel slechts een beperkt aantal personen kunnen selecteren voordat de 100 bereikt zijn. | |
dotKoen | maandag 3 februari 2014 @ 19:31 |
Vandaag de hele dag aan het includeren geweest | |
motorbloempje | maandag 3 februari 2014 @ 19:48 |
Vandaag de hele dag aan het vechten tegen ontzettende pijn in m'n nek en schouders waardoor er eigenlijk niets comfortabel kan gebeuren: niet lezen, niet tikken. Echt gewoon niets. Maar toch weer wat verder gekomen met m'n eerste paper/deel van literature review. Niet veel verder, maar toch wát! | |
Pluizel | maandag 3 februari 2014 @ 20:05 |
het gaat om een grote mondiale studie van een farmaceut met een maximaal aantal deelnemers. Een aantal landen heeft vele malen meer patiënten geincludeerd dan begroot en ook nog eens veel sneller. Hierdoor is het aantal deelnemers dus veel sneller bereikt. Helaas was dit een competitieve studie | |
dotKoen | maandag 3 februari 2014 @ 20:09 |
Leuk trouwens, competitieve inclusie . Houdt onze METC niet van. | |
Pluizel | maandag 3 februari 2014 @ 20:26 |
Ik houd er ook niet van . Vandaag gehoord dat de boel morgen ergens waarschijnlijk op slot gaat dus ik heb als de sodemieter allemaal mensen zitten bellen en gezorgd dat ze morgen komen | |
Quoi | woensdag 5 februari 2014 @ 09:25 |
Absurde situatie Pluizel Succes. Hier weer even een bericht vh front. Inmiddels vorige week flink de waarheid verteld over onvrede over baas. Flinke bom laten ontploffen, waar ik ook wel trots op ben (zeggen wat je vind = ok). We gaan nu een soort coachingstraject in met alle collega's (die me bijvielen). Alleen staat alles zo op drijfzand dat ik soms twijfel of ik niet het brandende pand moet verlaten (ipv blussen). Intussen staat de inclusie hier op punt van starten | |
Lyrebird | woensdag 5 februari 2014 @ 14:37 |
Goed gedaan. Zoiets kost bergen kracht, maar je leert er wel van. Ondertussen goed je ogen open houden om te zien of je het pand kunt verlaten, en of er ergens anders een betere postdoc positie is te krijgen. De promovendus die mijn lab heeft verlaten, mist die ervaring (ik liet de bom ontploffen), en ik ben er ondertussen achter gekomen dat zijn programmeerwerk - dat er in vergelijking met standaard programmeerwerk door promovendi in de optica erg professioneel uit zag - vol zat met foutjes, waardoor zijn project gestrand is. Zo word ik weer met de neus op de feiten gedrukt: bij veel Aziatische studenten moet je er dicht op zitten, want ze kunnen niet met vrijheid om gaan. | |
motorbloempje | woensdag 5 februari 2014 @ 14:52 |
Dit zal meer een vraag zijn voor de sociaal wetenschappers, maar wie weet hebben anderen ook ideeën of ervaring: Volgend jaar moet mag ik data gaan verzamelen Kans is groot dat ik bij minimaal 3, hopelijk 6 organisaties 'in de keuken' mag gaan kijken. Nu heb ik de opdracht gekregen om alvast wat lijntjes uit te zetten, maar dan meer bedoeld als vanuit mijn 'eigen ervaring' (soort klein autoethnografisch gedeelte). Ik zou mezelf (gegeven mijn leeftijd en werkzaamheden) als onderdeel van mijn focusgroep in kunnen zetten, als het ware, en zelf het proces gaan verkennen (in dit geval in de richting van vrijwilligerswerk), maar ik vind het lastig om dit ook daadwerkelijk te doen omdat ik niet weet hoe ik me dan moet profileren: ik ben immers niet ECHT op zoek naar vrijwilligerswerk om mijn CV aan te vullen. Zeg maar. Hebben jullie ook op zo'n manier wat 'voorwerk' gedaan en zo ja, hoe stap je daar dan 'in', als 't ware? | |
Bosbeetle | donderdag 6 februari 2014 @ 08:43 |
Mijn Nature's zijn binnen ik kreeg de eerste twee, hoop dat ze nu wekelijks gewoon in de bus vallen | |
Felagund | donderdag 6 februari 2014 @ 10:07 |
Ik had vorige week woensdag een mail gestuurd, dezelfde dag kreeg ik mijn eerste nummer in de bus. Was toch te ongeduldig. Gisteren het tweede nummer gekregen. | |
speknek | donderdag 13 februari 2014 @ 13:55 |
motorbloempje | donderdag 13 februari 2014 @ 13:56 |
Norrage | donderdag 13 februari 2014 @ 13:56 |
| |
Lyrebird | donderdag 13 februari 2014 @ 14:24 |
Gutsy. Dat mag ik wel. ... en hij heeft al 7 citaties. | |
Operc | donderdag 13 februari 2014 @ 15:13 |
Geniaal. | |
Pluizel | donderdag 13 februari 2014 @ 15:15 |
prachtig | |
Felagund | donderdag 13 februari 2014 @ 15:22 |
Mooi duidelijk. | |
Bosbeetle | donderdag 13 februari 2014 @ 16:57 |
| |
dotKoen | vrijdag 14 februari 2014 @ 08:29 |
Fijne Valentijnsdag http://www.theguardian.co(...)day-cards-scientists | |
Quoi | woensdag 19 februari 2014 @ 13:09 |
Vandaag mijn eerste initiatief naar iets nieuws uitgezet. Doel: samen met een ex-collega een subsidie-aanvraag schrijven voor een andere werkgever. Dat zou dat betekenen dat ik dat doe tijdens mijn huidige werk, of ik zeg hier toedeloe. Toedeloe zeggen is alleen natuurlijk financieel niet zo handig, anders deed ik dat morgen al. Iemand ervaringen met bovenstaande aanpak? Afijn, mismanagement wordt dus aardig onhoudbaar hier. Ik heb het aangegeven en de boodschap leek aan te komen, maar we lijken nu een coaching-traject in te gaan "met z'n allen" | |
Lyrebird | woensdag 19 februari 2014 @ 14:57 |
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Buiten ons instituut heb ik met (oud-)collega's subsidie aangevraagd. In een geval gekregen, in het andere geval ziet het er niet zo positief uit, maar hebben we nog een kans. Er komst plots twee keer zo veel op je bord terecht, maar dat mag de pret niet drukken. | |
Quoi | woensdag 19 februari 2014 @ 15:32 |
OK. Well done. En ga je als gevolg van die ene subsidie van werkgever wisselen? | |
Lyrebird | woensdag 19 februari 2014 @ 15:38 |
Voor een maandje. Misschien twee. Hoe dat precies gaat uitpakken, durf ik nog niet te zeggen. Ik ga een meetapparaat voor een oud-collega uitlijnen en testen, en we zullen daarna samen metingen doen en artikelen schrijven. Ons management leek er niet veel problemen in te zien, zo lang de andere werkgever mijn reis- en verblijfskosten betaalt. Zo lang er maar een artikel met mijn naam en deze universiteit uitrolt, vinden zij het best. | |
Quoi | woensdag 19 februari 2014 @ 15:45 |
Dat is mooi toch? Ik doe het om iets anders te gaan doen. Als het mij lukt, ben ik dus weg. | |
Lyrebird | woensdag 19 februari 2014 @ 15:46 |
Goede aanpak. Beter pro-actief voor verandering zorgen dan te moeten blijven trekken aan een dood paard. | |
Piperidine | zondag 23 februari 2014 @ 11:29 |
Voor de chemici; hoe is bij jullie het chemicaliënbestand georganiseerd? Wij hebben hier een vrij primitief Excel-bestandje, maar ik zou het liefst een soort van database hebben met daarbij info als CAS-nummer, molgewicht, etc. Weten jullie daar programma's voor of hoe doen jullie dat? | |
papernote | dinsdag 25 februari 2014 @ 19:13 |
http://blogs.plos.org/eve(...)-public-access-data/
| |
Bosbeetle | dinsdag 25 februari 2014 @ 19:40 |
access, maar het is bijna hetzelfde als een excell file | |
Shivo | dinsdag 25 februari 2014 @ 19:47 |
Mooi hoor, maar hoe gaan ze dat controleren? | |
NaturalScience | dinsdag 25 februari 2014 @ 22:39 |
Welke post-doc komt gezellig bij mij op de afdeling werken? Aanmelden kan nog maar een paar dagen! http://www.umcg.nl/NL/UMC(...)erative_disease.aspx | |
Quoi | woensdag 26 februari 2014 @ 13:49 |
Even jompelen Weer eens een eerste auteur artikel (review) gepubliceerd. Bak aan reviewers commentaar verwerken kostte ons zeer veel tijd en betekende bijna herschrijven van artikel. Omdat dit van mijn vorige werkgever is, moest dit naast de toch al slurpende werkzaamheden als post-doc hier. Kan nu van mijn lijstje af Intussen ben ik begonnen met solliciteren en heb ik vrijdag een afspraak met iemand om dus een subsidie-aanvraag aan te gaan pakken. Ik vind het erg verleidelijk om niet al op te zeggen. Financieel is dat alleen niet slim.. Zo ver weg Alhoewel ik er volgende week weer voor een afspraak van een uur heenga. Fijne sfeer altijd in UMCG. | |
motorbloempje | woensdag 26 februari 2014 @ 13:57 |
Iemand hier toevallig ook problemen met inloggen op Taylor and Francis (van buiten instituut)? https://www.tandfonline.com/ Ik maak gebruik van OpenAthens om in te loggen, maar op de een of andere manier koppelt hij aan Shibboleth zodra ik vanaf welke locatie dan ook mijn OpenAthens gegevens invoer (die goedgekeurd worden), waarna hij dus leuk zegt: Ja, nee, dat klopt, ik wil dan ook via OA inloggen Iemand die dit voor me kan/wil testen? [ Bericht 2% gewijzigd door motorbloempje op 26-02-2014 16:24:06 ] | |
NaturalScience | woensdag 26 februari 2014 @ 15:53 |
Dit is niet alleen in het UMCG maar in het prachtige splinternieuwe onderzoeksinstituut (ERIBA) aangesloten op het UMCG. | |
Pluizel | woensdag 26 februari 2014 @ 17:44 |
zo, wat even meekijken bij een andere vakgroep wel niet voor goeds kan doen. Ik ben vandaag even wezen buurten bij een ander sub-specialisme omdat ik op zoek ben naar iemand om mee samen te werken, en er werd me zomaar een artikel aangeboden. het werk was al gedaan, ik hoef het alleen maar op te schrijven (en eerste auteur). De phd'er van wie het onderzoek eigenlijk is heeft geen tijd om het op te schrijven. En ik heb nog niets gepubliceerd en het is ook nog eens helemaal in m'n straatje | |
papernote | donderdag 27 februari 2014 @ 19:03 |
If it sounds too good to be true... | |
speknek | donderdag 27 februari 2014 @ 19:37 |
Haha dat dacht ik ook gelijk, een docent okay, maar waarom zou een phder zijn artikelen weggeven? Toch, er zijn vreemdere dingen gebeurd, dus gefeliciteerd . | |
oompaloompa | donderdag 27 februari 2014 @ 19:51 |
Ik vind het ook opvallend. Als phd-student heb ik ook een aantal projecten die stof liggen te happen en die ik graag "weg zou geven" maar dat zijn per definitie ook inferieure projecten. Pas op dat je opportunity costs niet uit het oog verliest! | |
speknek | donderdag 27 februari 2014 @ 19:56 |
Nouja het kan natuurlijk zijn dat het data is dat voor jou gewoon niet zo belangrijk is voor je dissertatie, maar anderen wel zouden kunnen gebruiken. | |
oompaloompa | donderdag 27 februari 2014 @ 20:00 |
Oh ja zeker, maar de vraag is of het gebruiken van die data tot een betere value leidt dan iets anders doen met je tijd, daarom ook die opmerking over opportunity costs. Ik heb zelf iets vergelijkbaars gedaan, is een mooi paper geworden (of het succesvol is weet ik nog niet, is onder review) maar terugkijkend weet ik niet of het de juiste beslissing is geweest omdat ik in die tijd ook iets anders had kunnen doen. Op dat moment leek het natuurlijk een gouden kans. | |
Shivo | donderdag 27 februari 2014 @ 21:13 |
Ik heb ook projecten liggen die niet top prioriteit zijn maar wel de moeite waard, en die makkelijk tot een publicatie kunnen leiden. Een PhD student die begin november bij me is begonnen is nu ook haar eerste paper aan het schrijven, en dat wordt best een aardig publicatie denk ik. | |
speknek | donderdag 27 februari 2014 @ 21:16 |
Ja maar jij bent ook assistant professor toch? (of was het al assoc?) Ik heb al niet eens de tijd om de artikelen over mijn hoofdonderzoek te schrijven, laat staan de andere interessante dingen. Maar dat was wel anders toen ik aio was. | |
Claudia_x | vrijdag 28 februari 2014 @ 10:48 |
Ik had als aio ook niet genoeg tijd om van alle interessante databestanden een artikel te maken. Ik zou die gegevens gerust weggeven. Er staat immers wellicht een publicatie als tweede auteur tegenover. | |
Grumpey | vrijdag 28 februari 2014 @ 11:07 |
Ik heb nog genoeg data voor artikelen die stuk voor stuk prima en hoge publicaties kunnen worden, maar compleet geen tijd. Als iemand tijd over heeft: graag! In ieder geval al twee stukken die best 'edgy' zijn en hoog terecht kunnen komen. Maar, met 2 dagen aanstelling als postdoc is het gewoon geen doen om alles op te schrijven. Overigens gisteren 18.000 euro binnen gehengeld voor het onderzoek, kunnen we weer wat leuke dingen van aanschaffen | |
Quoi | vrijdag 28 februari 2014 @ 11:24 |
Genoeg datakerkhoven inderdaad. Over mijn promotie-project kan ook nog wel een proefschrift vol worden gepend. Net oriënterend gesprek voor nieuwe mogelijkheden voor subsidies. Er zit alleen dwars dat ik geen tijd/energie heb naast huidige functie (die door het verbetertraject waar we in zitten ook nog eens extra energie kost). Misschien voor mijn eigen welzijn een dagje minder gaan werken? Dan ook ruimte in hoofd voor nieuwe dingen. Man, ik zwabber me suf | |
Felagund | vrijdag 28 februari 2014 @ 12:26 |
Als ik jullie opmerkingen zo lees, is bij ons de situatie toch anders. Data is bij ons vaak een startpunt van een onderzoek, er moet nog vrij veel aan gebeuren om er een artikel uit te publiceren. | |
Felagund | vrijdag 28 februari 2014 @ 12:29 |
Ander vraagje, ik ben nu voor de eerste keer een artikel aan het recenseren. Het is nog gerelateerd aan mijn masteronderzoek, dus niet helemaal mijn vakgebied (meer). Voor mijn gevoel moet er nog vrij veel aan gebeuren, bovendien is het niet altijd even goed/duidelijk geschreven. Ik twijfel dus een beetje tussen een major revision en/of afwijzing. Tot hoever kun je bij een major revision nog gaan? Is het ok als ik een waslijst aan aanwijzing geven of moet ik een artikel dan afwijzen? | |
Claudia_x | vrijdag 28 februari 2014 @ 12:50 |
Bij ons ook. Als de overgang van data naar artikel zo makkelijk zou zijn, dan had ik er zelf wel artikelen van gemaakt. Maar dat is juist de grootste klus en een enorme investering. Ik heb zelfs allerlei scripties van studenten die ik als uitgangspunt zou kunnen nemen, maar ook daar moet nog te veel aan gebeuren. | |
Claudia_x | vrijdag 28 februari 2014 @ 12:52 |
Zou het door middel van rigoureus herschrijven een goed artikel kunnen worden, of zou de aard van het onderzoek aangepast moeten worden? | |
motorbloempje | vrijdag 28 februari 2014 @ 14:53 |
Iemand hier die dit kan testen voor me? Dag 3 al dat ik niet kan inloggen, en het is echt zéér irritant. Heb ze al wel gemailed over m'n probleem, maar heb vooralsnog geen antwoord. | |
Felagund | vrijdag 28 februari 2014 @ 14:58 |
Ik moet nog wat referenties/artikelen nalezen (zoals gezegd is het mijn onderwerp niet echt meer), maar met herschrijven zou het idd wel een nuttig artikel kunnen zijn. Misschien is het grootste probleem nog wel dat het onduidelijk is opgeschreven en dat de abstract wat misleidend is. | |
Claudia_x | vrijdag 28 februari 2014 @ 15:44 |
Dan lijkt het me een major revisions. Fijn dat je wat commentaar betreft echt iets voor de auteur kunt betekenen. Op mijn eerste artikel kreeg ik van één reviewer in het bijzonder heel goede suggesties die me geholpen hebben om te bepalen wat nou de kern van het artikel was; al het overige was opsmuk en leidde af van de hoofdlijn. Dat commentaar heeft me enorm geholpen, eigenlijk met het hele proefschrift. | |
Quoi | vrijdag 28 februari 2014 @ 15:46 |
Sorry, ik gebruik dat nooit dus heb geen account. Annoying.. | |
motorbloempje | vrijdag 28 februari 2014 @ 15:49 |
Bedankt voor 't kijken! Heb nu wel via 'n omweg toegang (VPN), maar dat gooit een beetje m'n hele pc/netwerk/printergebeuren van slag, en ben via tandf in ieder geval altijd gewend geweest om 't via de OA te gebruiken zodat ik gewoon kon klikken - lezen - printen [/gemakzucht] Nu dus eerst maar opslaan, uitloggen, etc. | |
speknek | vrijdag 28 februari 2014 @ 15:52 |
Is het een conferentie of een journal? En in het geval van een journal, zou je het kwalificeren als een laag, middel, of hoog journal? | |
Felagund | vrijdag 28 februari 2014 @ 16:02 |
Het is een journal, het is één van de betere journals in het vakgebied (IF iets meer dan 4). | |
speknek | vrijdag 28 februari 2014 @ 16:07 |
Oef. En dat is je eerste reviewklus? Dat zijn altijd de lastigste, zelfs na tientallen reviews kan ik daar niet zo goed antwoord op geven. Normaal zou ik zeggen als het stijlfouten of een aantal 'vergeten' limitations niet vermeld worden dan is het revise. Als er iets mis is in de opzet reject, of major revision als het niet zo'n goed journal is. Laatst heb ik er eentje gereject omdat ik zoveel verbeteringen aan moest dragen dat ik haast vond dat ik als auteur opgenomen moest worden. | |
Claudia_x | vrijdag 28 februari 2014 @ 16:45 |
In het laatste geval vind ik het ook nog een 'major revisions'. (Je hoeft natuurlijk niet héél gedetailleerd commentaar te geven. Dat kan ook globaal met een paar voorbeelden.) Ik heb zelfs laatst een afwijzing gekregen op basis van onder andere het argument dat de samplegrootte te klein was. Dat was een pijnlijke opmerking, want de gebruikte analyse zou je - mits op de juiste manier ingezet - zelfs bij een sample van 1 persoon kunnen gebruiken. Ik heb nog overwogen een brief te schrijven aan de editor om mijn beklag te doen over de expertise van de reviewers. Heeft iemand van jullie dat wel eens (succesvol) gedaan? Het pijnlijke is ook dat het artikel een opvolgstudie was van een onderzoek met eenzelfde opzet dat wel gepubliceerd was in het betreffende tijdschrift. Je moet het ook maar net treffen met de reviewers. | |
Shivo | vrijdag 28 februari 2014 @ 18:37 |
Als jij het gevoel hebt dat het artikel in het journal past als je commentaar letterlijk wordt overgenomen, dan major revision. Er is geen juiste of onjuiste beslissing in dezen, het is jouw aanbeveling. Schrijfstijl kun je ook zeker becommentarieren. | |
papernote | vrijdag 28 februari 2014 @ 20:11 |
Als het niet meer helemaal je onderwerp is, hoe komt de editor er dan bij om jou te vragen? Heb je een supervisor met wie je de review kunt bespreken voordat je hem instuurt? Als je nog een phd doet, dan moet je het sowieso bespreken met je (co)promotor. Zoiets lijkt me namelijk onderdeel van je opleiding tot onderzoeker en ook daarin moet je geholpen worden. Daarnaast is het, uiteindelijk, niet aan jou om te bepalen of het major/rejected wordt. Dat doet de editor, jouw argumenten, commentaar, scores en oordeel in overweging nemend. Als jij zegt "reject", maar op basis van je commentaar vindt de editor het een major waard, dan wordt het toch dat. Verder kun je je twijfels in een privécommunicatie aan de editor kwijt. Bijvoorbeeld dat je niet weet of je major/reject wilt doen. Dat hoeven de auteurs vervolgens niet te zien. | |
papernote | dinsdag 4 maart 2014 @ 08:35 |
Promovendus moet God uit dankwoord van proefschrift scheurenDaar ben ik het wel mee eens. Sommige proefschriften bevatten dankwoorden die langer zijn dan de individuele hoofdstukken . | |
Quoi | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:11 |
Wat schandalig. Als ik die zinnetjes zo lees, moet kunnen hoor. Zou er zelf niet aan moeten denken, maar dat terzijde. Mijn dankwoord was 1,5 bladzijde, dat wel. Sommige proefschriften hebben 3 zinnen. Ik vind dat je dat vrij mag laten. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:14 |
Wat een onzin. Ik ben compleet niet religieus, maar als die persoon veel steun heeft gehaald uit zijn religie en zijn god, waarom zou hij die dan niet mogen danken? Tuurlijk, ellenlange dankwoorden die zelfs de koffiefabrikant en het merk potlood dat vaak gebruikt is danken, dat gaat wellicht wat te ver, maar ik vind 't vreemd dat je geen steun aan je levensovertuiging mag uiten in een dankwoord. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:15 |
In ander nieuws: ik ben een beetje verliefd geworden op een mogelijke organisatie waar ik hopelijk kan gaan dataverzamelen. Nu hopen dat m'n begeleiders het ook een goed idee vinden en ik ze morgen kan bellen om te zien of ze interesse zouden hebben om mijn project te 'hosten', zeg maar! | |
Felagund | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:36 |
Dit. | |
Felagund | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:49 |
Ze hebben een artikel van mij geciteerd, dat over mijn masteronderzoek gaat. Probleem is dus dat mijn begeleiders hier mij ook niet veel konden helpen. | |
Quoi | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:56 |
Of je nu ervaring met reviewen hebt ja/nee, de grens tussen major revisions en reject blijft lastig te bepalen. Soms kost het met major revisions ten eerste de reviewers heel veel tijd om te reviewen, ten tweede voor de auteurs een bak tijd om aan te passen, en dan komt er soms een beter artikel uit. Soms ook een heel ander artikel. Zo vraag ik me als auteur van een zojuist geaccepteerd artikel af of het beter niet afgewezen had moeten worden. Na de hele bak wijzigingen die we hebben doorgevoerd is het artikel nl best anders geworden. Maar zoals gezegd is het aan een chief-editor dit "overall" goed in te schatten en een eindoordeel te vellen. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:26 |
Bron: http://www.theguardian.co(...)-research-university Stressvol wel, zo'n PhD. | |
Quoi | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:32 |
Dat het af en toe een ziek wereldje is wil ik wel toegeven Twijfel momenteel zelfs om er te blijven werken. | |
Lyrebird | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:17 |
Maar niet altijd in Nederland. | |
Shivo | dinsdag 4 maart 2014 @ 16:26 |
DNA editing in de NY Times! A Powerful New Way to Edit DNA | |
Pluizel | dinsdag 4 maart 2014 @ 18:04 |
tot nu toe vind ik promoveren minder zwaar dan mijn coschappen. maar die balans zal over een tijdje nog wel omdraaien denk ik. | |
Skeletor. | dinsdag 4 maart 2014 @ 22:51 |
Je gaat nog drukke periodes meemaken! Komt goed. Ik vond promoveren ideaal. Lekker zelf werktijden indelen, behalve uiteraard als je anderen nodig hebt of besprekingen en congressen gepland staan. Altijd leuk druk geweest. | |
Lyrebird | woensdag 5 maart 2014 @ 05:35 |
Mijn promotie was een eitje. Heb wel gemerkt dat het volledig op eigen benen staan meer moeite kost. Heeft waarschijnlijk ook met de tijd te maken. Tijdens mijn promotie was er genoeg geld en genoeg mankracht, en had mijn vakgebied een 'gouden decennium'. In ons groepje schreven we in een jaar ieder twee of drie publicaties, die zonder problemen gepubliceerd werden. Nu ligt dat anders. We zijn maanden kwijt om werk gepubliceerd te krijgen, terwijl de kwaliteit van het werk veel beter is dan het werk van toen. De lat ligt hoger. Moraal van dit verhaal: goed om te zien dat je promotie voorspoedig verloopt, maar het wordt alleen maar zwaarder. | |
Pluizel | woensdag 5 maart 2014 @ 10:16 |
ik heb niks gezegd over het promoveren an sich he mijn eerste artikel is bijna af, en ik knijp hem een beetje over waar we het gepubliceerd gaan krijgen. mijn andere project gaat nog wel een tijd duren aangezien het thema geld weer eens aan bod is gekomen. maarja dat zijn dan van die dingen waar ik toch geen invloed op heb, dus dat zien we vanzelf wel. | |
motorbloempje | woensdag 5 maart 2014 @ 10:24 |
Ik word vooral gek van mezelf op dit moment, maar het lijkt erop alsof er eindelijk defnitief richting in zit. Ben erg blij dat het geadverteerde project me de ruimte gaf om het compleet mijn eigen draai te geven, en dat mijn begeleiders daar ook echt op aandringen en me alles behalve hun ideeën op willen dringen, maar dat heeft 't eerste half jaar van m'n PhD wel wat stressvol gemaakt: zoveel te lezen, zoveel ideeën, zoveel ideeën die op niets uitdraaien en dat leidt wel tot panieken dan soms, omdat je op een gegeven moment het idee hebt dat je echt NOOIT tot een beslissing gaat komen en het allemaal niets zal worden als je 'niet eens tot een meer concreet onderwerp kunt komen'... | |
Claudia_x | woensdag 5 maart 2014 @ 13:27 |
Ik vind het jammer dat de nadruk, ook in dat artikel, ligt op de tijdsinvestering. Niet alle aio's werken in een lab of hebben te maken met een cultuur waarin je geacht wordt jezelf ziek te werken. Toch hebben veel van die aio's wel enorme problemen. Als ik kijk naar mijn directe collega's, dan heeft de helft ervan die in het eindstadium van de promotie zit daarmee te te maken. Het probleem zit bij ons vaak in de dynamiek tussen promovendus en begeleiding. De verwachtingen zijn hoog en sommige aio's gaan zich naarmate de jaren verstrijken steeds onzekerder voelen. Kan ik dit wel? Waarom worden mijn artikelen rigoureus herschreven? Is dit nog wel mijn eigen werk? Je moet een dikke huid hebben om het te redden. Nederlanders zijn niet subtiel in het leveren van commentaar; kritiek van je begeleiding moet je dus kunnen incasseren zonder je uit het veld te laten slaan. En eindeloos herschrijven, dat is ook iets waar menigeen gek van wordt. Dit klinkt misschien niet ernstig, maar ik heb best veel (oud-)collega's die zich zo gefrustreerd en ondergewaardeerd voelen dat ze nog nauwelijks in staat zijn om het bed uit te komen 's ochtends. Ik ben ervan overtuigd dat veel van die gevoelens voorkomen hadden kunnen worden met betere communicatie tussen aio en begeleiding. Daar wil ik niet mee insinueren dat het alleen de schuld van de begeleiding is, maar er is wel sprake van een hiërarchische relatie en daar komt grote verantwoordelijkheid bij kijken voor de begeleiding. | |
Pluizel | woensdag 5 maart 2014 @ 13:42 |
ik vrees inderdaad dat ik binnenkort mijn artikel compleet rood terugkrijg van mijn begeleider. maar dat is vooral omdat hij altijd alles op zijn specifieke manier wil doen denk ik dan maar. Als ie maar niet zegt dat het waardeloos is | |
Claudia_x | woensdag 5 maart 2014 @ 13:47 |
Ik doe het zelf ook, veel commentaar leveren op de stukken van mijn studenten. Het is goed bedoeld, en tja, de lat ligt ook hoog. Ik heb mezelf wel voorgenomen om volgend jaar tevoren duidelijker te maken dat ze een hoop commentaar krijgen en dat constructief bedoeld is, dat ik genoeg bruikbare suggesties probeer te geven om het stuk anders op te zetten, en dat ze altijd bij me langs kunnen komen als ze die onduidelijk vinden of er op een andere manier moeite mee hebben. Maar ja, kritiek krijgen blijft zwaar. En als aio krijg je er veel mee te maken. Ik heb er zelf ook moeite mee om stukken te herschrijven. Een paar keer is geen probleem, maar met sommige stukken ben ik al jaren bezig. | |
Felagund | donderdag 6 maart 2014 @ 13:43 |
Norrage, ben jij nu vorig jaar nog naar Antarctica geweest of is dat niet doorgegaan? Meen dat je daar in dit topic (of in het promovendustopic) het daarover had. | |
Lyrebird | donderdag 6 maart 2014 @ 14:20 |
Tijdens mijn postdoc had ik ook een begeleider die 90% van een artikel herschreef, en terugkijkend had ik dat niet moeten accepteren. Hij was natuurlijk eindverantwoordelijk, maar als begeleider wals je dan domweg over het werk van je postdoc heen. En dat is ook niet de bedoeling. Als mensen je artikel gaan herschrijven, dan leer je er niets van. Veel beter is het als ze zeggen wat er verkeerd is, en dat je de kans krijgt om het te herschrijven. Daarnaast hadden we een verschil van mening over hoe veel details er in zo'n artikel verwerkt moeten worden. Ik houd van ingedikte artikelen, terwijl hij alles voor probeerde te kauwen, waardoor je na 3 alinea's in slaap viel. Ik heb 'm er trouwens nog op aangesproken, toen we een artikel schreven. Kostte me nogal wat moeite, en het hielp ook helemaal niets. Maar ook dat hoort bij een promotie/postdoc. Wat eigenlijk wel geinig is, is dat mijn Researchgate score twee keer zo hoog ligt als die van hem. Dan mag je je toch wel afvragen wie de betere schrijver is. | |
motorbloempje | donderdag 6 maart 2014 @ 15:17 |
-nvm- | |
Shivo | donderdag 6 maart 2014 @ 15:58 |
Wat is Researchgate? Ik krijg er bijna dagelijks spam van, en daar houd ik niet van dus heb ik me er nooit voor aangemeld. Is het nuttig? | |
speknek | donderdag 6 maart 2014 @ 16:01 |
Ik heb hetzelfde. Volgens mij is het wel nuttig want ze beginnen nu ook papers te indexeren. Een soort academia.edu, maar dan met de papers die je kunt downloaden. Maar ik had me er ooit een paar jaar geleden voor ingeschreven en toen begon het uit mijn naam ongevraagd andere mensen te spammen. Ik snap dat het tot succes leidt, maar toen hadden ze het voorgoed verbruid voor mij. | |
Lyrebird | donderdag 6 maart 2014 @ 16:03 |
Ik heb het vanwege het spammen ook lange tijd afgehouden - uiteindelijk heb ik me in een verstrooide bui aangemeld, en het is toch wel interessant om te zien waar je staat tov je collega's in het vakgebied. | |
Felagund | donderdag 6 maart 2014 @ 16:06 |
Ik heb alleen een google scholar account, Researchgate is toch een soortgelijke dienst? | |
MissGump | woensdag 12 maart 2014 @ 12:42 |
Heeft iemand hier nog goede tips voor sites om postdocs te vinden? Wereldwijd of per land (en dan met name in de USA, UK, Scandinavie, Australië). Of eventueel niet-wetenschappelijke banen? | |
Lyrebird | woensdag 12 maart 2014 @ 12:53 |
Welk vakgebied? | |
MissGump | woensdag 12 maart 2014 @ 12:54 |
Medisch | |
Lyrebird | woensdag 12 maart 2014 @ 12:58 |
Het beste vind je een postdoc toch via je netwerk, en als dat niet lukt via organisaties die de conferenties en vakbladen in je vakgebied organiseren. | |
Operc | woensdag 12 maart 2014 @ 13:02 |
jobs.ac.uk | |
Bram_van_Loon | woensdag 12 maart 2014 @ 15:54 |
Wat is het probleem? Je weet dat het het dankwoord is dus je kan het gewoon volledig overslaan. Hooguit kan je klagen dat er papier en inkt wordt verspild. | |
Bram_van_Loon | woensdag 12 maart 2014 @ 16:51 |
Wat doe jij nu precies voor onderzoek? | |
Shivo | woensdag 12 maart 2014 @ 19:11 |
Wat mij betreft zijn twee dingen belangrijk voor een postdoc: 1. Je moet je er kunnen ontwikkelen en niet iemand op afstand bedienbare loonslaaf zijn en 2. Het moet klikken qua persoonlijkheid. Eventueel nog een derde tip: als je op lange termijn in academia wil blijven kan het nuttig zijn om vast te stellen of eerdere postdocs van dezelfde groep ook nog steeds in academia werken. Kwa vinden van de postdoc zelf, ik zou eerst naar de toppers in je vakgebied kijken, die hebben vaak het meeste te bieden. Gewoon een mailtje sturen, zo heb ik mijn postdoc ook geregeld. [ Bericht 9% gewijzigd door Shivo op 12-03-2014 19:50:52 ] | |
thabit | woensdag 12 maart 2014 @ 19:57 |
Ik vind dat er sowieso geen dankwoorden in proefschriften horen te staan, of het nu om bestaande personen gaat of imaginaire entiteiten. Ik heb er ook bewust voor gekozen om geen dankwoord in m'n eigen proefschrift neer te zetten. | |
Bram_van_Loon | woensdag 12 maart 2014 @ 20:02 |
Ik ben het met je eens maar het is niet dat je er als lezer last van hebt, als het je niet interesseert dan sla je het gewoon volledig over. Om er dan als universiteit (of faculteit?) moeilijk over te doen dat iemand in het dankwoord God noemt, ik vind het nogal flauw en ik vind het weigeren van een promotie om die reden niet proportioneel in verhouding tot wat er speelt. | |
Piperidine | woensdag 12 maart 2014 @ 20:09 |
Heb je alles zelf gedaan? | |
thabit | woensdag 12 maart 2014 @ 20:25 |
Nee, natuurlijk niet. | |
oompaloompa | woensdag 12 maart 2014 @ 22:51 |
Mijn ervaring met postdocs is dat dat eigenlijk via-via gaat. Heb officieel op geen enkele gesolliciteerd maar officieus meerdere opties/openingen aangeboden gekregen. | |
Pluizel | donderdag 13 maart 2014 @ 11:55 |
Ik doe onderzoek bij patiënten met diabetische nefropathie. | |
tfors | donderdag 13 maart 2014 @ 13:13 |
Reden? | |
MissGump | donderdag 13 maart 2014 @ 13:24 |
Dankjewel voor jullie antwoorden, de lijntjes staan natuurlijk allemaal al open dus dat komt wel goed, maar soms kun je gewoon hele leuke postdocs missen als je alleen in je netwerk zoekt, dus vandaar de vraag (kwam nu namelijk 'per ongeluk' op naturejobs een interessante tegen in singapore, die had ik via mijn netwerk echt nooit gehoord). | |
trancethrust | donderdag 13 maart 2014 @ 14:02 |
Tijdje weggeweest maar nav. die post over de Wageningen Universiteit + God in dankwoord, wat een onzin zeg. Uit dat artikel ook:Wat <insert krachtterm> is dat? Juist een promotie was bij oudsher een platform om eens wat ongezouten sociaal / politiek commentaar te leveren. Nu houden we liever ons allemaal liever stil en lopen we rustig in één lijn? [ Bericht 1% gewijzigd door trancethrust op 13-03-2014 14:22:44 ] | |
Shivo | donderdag 13 maart 2014 @ 16:45 |
Ik ben ook wel eens in singapore geweest voor job interviews, maar uiteindelijk zit je daar behoorlijk geisoleerd. Ik denk dat dat voor een postdoc geen verstandige keuze is, het niveau van de wetenschap is daar niet zo hoog als in Nederland, en al helemaal niet als op prestigieuze instituten als Berkeley, Harvard, Oxford, etc. | |
Felagund | donderdag 13 maart 2014 @ 17:31 |
Weet iemand wat een "sollicited talk" is? Dat staat bij mijn presentatie in het programma. Ik heb wel aangegeven dat ik liever een presentatie heb dan een poster, maar ik kan mij niet voorstellen dat het dat is. Het staat ook alleen bij mijn presentatie in de betreffende sessie. | |
MissGump | donderdag 13 maart 2014 @ 17:35 |
Het instituut is in samenwerking met Duke en het lab met een Harvard prof aan het hoofd En eerlijk gezegd heb ik liever een leuke job daar dan een matige job aan een top uni. Misschien carriere technisch gezien niet slim, maar dat maakt me niet zo veel uit. Daarbij het is ook maar een vacature en ik moet nog een ruim half jaar phd-en, dus ik beschouw het meer als oriënteren/sollicitatie oefenen. | |
Bram_van_Loon | donderdag 13 maart 2014 @ 17:41 |
Is dat empirisch van aard? Bestaande behandeling X proberen bij patiënt die in categorie Y valt en de resultaten noteren en analyseren. Of meer fundamenteel? Zelf een nieuwe behandeling proberen te ontwikkelen. | |
Shivo | donderdag 13 maart 2014 @ 17:42 |
Dat moet je natuurlijk helemaal zelf weten. De meeste mensen die voor hun postdoc naar het buitenland gaan aspireren een carriere in academia en daarvoor is Singapore niet handig. Maar als jou dat niet uitmaakt, vooral doen. Weekendje duiken op Bali, geen probleem | |
Pluizel | donderdag 13 maart 2014 @ 18:23 |
ik kan me niet echt medisch-wetenschappelijk onderzoek voorstellen dat niet empirisch is . Maar ik doe klinisch onderzoek. Enerzijds ben ik uitvoerder van commerciële medicijnstudies om geld te verdienen voor mijn daadwerkelijke promotieonderzoek, en dat zet ik in voor mijn promotieonderzoek, een mengsel van post-hoc analyses op eerdere trials en nabepalingen op een berg samples van patiënten met diabetische nefropathie die we in de vriezer hebben liggen. Ik ben niet zo fundamenteel ingesteld, ik wil juist iets nuttigs/praktisch/direct toepasbaars onderzoeken. | |
thabit | donderdag 13 maart 2014 @ 19:30 |
Er zijn verschillende redenen. Ten eerste is het kuddegedrag: mensen kijken in andere proefschriften, constateren dat die een dankwoord hebben, concluderen dat het blijkbaar zo hoort, en schrijven er vervolgens zelf ook een. Ten tweede is een dankwoord de ultieme gelegenheid om iemand te beledigen door hem of haar niet te noemen. Soms dekt iemand zich in door te melden dat de lijst van mensen uiteraard onvolledig is, etc. Als je jezelf al zo moet indekken, schrijf dan dat hele dankwoord niet. Ten derde wordt de promotor vaak uitgebreid bedankt. Dat vind ik helemaal not done. Alsof je van tevoren had verwacht dat hij je niet goed zou begeleiden en verbaasd bent dat-ie het toch heeft gedaan. Het is zijn werk om jou te begeleiden. Ten vierde vind ik een proefschrift geen plek om waardeoordelen over mensen te uiten, positief of negatief. Ten vijfde: als je een mening ergens over wilt uiten, dan doe je dat maar in het stellingenlijstje. En zo kunnen we doorgaan, maar ik denk dat de strekking wel duidelijk is. | |
dotKoen | donderdag 13 maart 2014 @ 20:20 |
Of door de voornaam van je paranimf verkeerd te spellen | |
thabit | donderdag 13 maart 2014 @ 20:28 |
Het ultieme "oeps"-moment. Het cv, de stellingen, en het dankwoord. Dat zijn de enige onderdelen die door iedereen gelezen gaan worden. Daar mogen dus ook absoluut geen fouten in staan. Het dankwoord is natuurlijk het meest foutgevoelig van deze 3, nog een reden om het niet te schrijven. Het wetenschappelijke deel is minder van belang. Iemand die dat deel leest, is heus wel in staat om te begrijpen dat dat ene plusje op pagina 37 een minnetje had moeten zijn. Zolang elke fout makkelijk repareerbaar is, zit dat wel snor. | |
Bram_van_Loon | vrijdag 14 maart 2014 @ 00:13 |
Hematologie? | |
Lyrebird | vrijdag 14 maart 2014 @ 04:50 |
Dit zijn idd belangrijke punten. Na jaren op een prestigieus instituut en een middelmatige Amerikaanse universiteit gewerkt te hebben, ben ik indertijd uitgeweken naar een Japanse top 50 universiteit. Ik zit enorm geisoleerd en het niveau van onze studenten is om te janken. Toch heeft dit wel wat. In mijn jongensjaren hebben we tijdens vakanties veel gezeild, en je leert pas goed te zeilen als het hard waait en er geen andere zeilboten meer op het water te zien zijn. Er is dan veel minder ruimte voor foutjes, je wordt sneller door de natuur afgerekend. In mijn Harvard-tijd ging alles super gemakkelijk. Je hebt collega's waar je op kunt vertrouwen, de omgeving werkt heel motiverend, er is voldoende apparatuur beschikbaar en iedere week is er wel een lezing waaruit je inspiratie opdoet. Oh ja, en pizza. Hier komt alles op mijn schouders neer. Mijn studenten missen basale kennis en hobbelen apathisch achter mij aan. In mijn Amerikaanse tijd had ik collega's die taken op zich namen, waardoor ik soms maar de helft van de techniek snapte. Daardoor slopen er regelmatig foutjes in het werk. Nu heb ik alles 100% onder controle, en pas dan kun je gaan bouwen. Dat moet je ook weer niet te lang doen, want de concurrentie is moordend, en als je alles in je uppie moet doen, dan moet je drie keer zo hard werken om bij te blijven. Ik hoop dus tzt weer in de CL van de wetenschap mee te kunnen draaien, maar daar moeten we eerst een of twee artikelen in Nature voor produceren. [ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 14-03-2014 05:45:08 ] | |
Pluizel | vrijdag 14 maart 2014 @ 08:28 |
wat is daar onempirisch aan? | |
tfors | vrijdag 14 maart 2014 @ 10:42 |
Enig idee hoe dat komt? Ik dacht dat Japanners zulke harde werkers waren. | |
Lyrebird | vrijdag 14 maart 2014 @ 11:14 |
Het komt door hun baas. De Westerse aanpak wordt als zwak uitgelegd, waardoor studenten een loopje met je nemen. Waarom werken Japanners dan zo hard? Omdat hun Japanse baas ze publiekelijk te kakken zet en vernedert, als ze hun plicht niet gedaan hebben. Of gaat slaan. Met de jaren heb ik ontdekt dat als ik er van uit ga dat ik niet met volwassen mannen te maken hebt, maar met kleine kinderen die ik constant in de gaten moet houden, en constant moet vragen waar ze mee bezig zijn, of dat de afspraak was, dat ze de opdracht binnen een uur af moeten hebben, etc. dat ze dan wel redelijk aan het werk blijven. Zonder dat ik mezelf hoef te verlagen tot middeleeuwse praktijken. Maar dat kost zeeen van tijd die ik beter aan iets anders kan besteden. Dus hobbelen ze maar apathisch achter mij aan. | |
Operc | vrijdag 14 maart 2014 @ 11:20 |
Uit nieuwsgierigheid: Wat voor aanpak bedoel je daar precies mee en waarom zien zij die als zwak? | |
Felagund | vrijdag 14 maart 2014 @ 11:22 |
Waarschijnlijk iedereen zelfstandig hun gang laten gaan en alleen aansturen als dat moet? | |
Lyrebird | vrijdag 14 maart 2014 @ 11:29 |
Yep, daar kunnen ze echt niets mee. Ze hebben constant aansturing nodig. Andere valkuilen: jezelf met je voornaam voorstellen. Geen goed idee. En als ze je niet met je achternaam-sensei aanspreken, dan is het waarschijnlijk beter om daar ook iets van te zeggen. Maar ja, als de rest van de groep - de buitenlandse studenten - wel "normaal" kan werken, en me gewoon met Lyre aan kan spreken, dan is het ook weer zoiets om die Japanse studenten op de regeltjes te blijven wijzen. Verder helpt het ook niet als je afdeling je geen keiharde functie-titel geeft. Zo kreeg ik bij mijn aanstelling een Japanse titel mee die vertaald wordt in het Engels als project member, terwijl mijn academische positie associate professor is. Maar omdat de funding anders geregeld was, werd dit zo opgelost. Daar sta je dan, met je member. | |
speknek | vrijdag 14 maart 2014 @ 12:23 |
Lol. Ik vind het wel knap dat je er kunt gedijen. Het lijkt wel iets pan-Aziatisch, want Aziatische PhDs die ik begeleid moet ik eigenlijk ook als kleine kinderen behandelen, en daar kan ik niet goed mee overweg. Zeg je volgende week hoor je er nooit meer iets van, altijd over promise under deliver etc. Kost veel te veel tijd. En ze blijven maar blikken Aziaten opentrekken lijkt het wel. Wie neemt ze aan vraag ik me dan bijna af. | |
tfors | vrijdag 14 maart 2014 @ 12:30 |
http://geert-hofstede.com/japan.html wat japanners betreft lijkt het erop dat je ze extreem duidelijk moet maken wat je wilt: uncertainty avoidance index: 92 en dat competitie een grote driver is masculinity index: 95. | |
trancethrust | vrijdag 14 maart 2014 @ 13:06 |
Je proefschrift is een product van zo'n 4 jaar stug doorbikkelen en zoals jij ook zegt doe je dat niet alleen. Ondanks dat voor sommigen jou op het rechte pad houden hun baan is mag je daar best dankbaar voor zijn, zeker als dat op een goede en plezierige manier is gebeurd. Veel mensen maken derhalve een dankwoord. Persoonlijk vond ik dat zo vanzelfsprekend dat die van mij voorin staat, nog voor de inhoudsopgave, en wisselt tussen twee talen zodat degenen waar het over gaat het in hun eigen taal kunnen lezen. Dat jij het als kuddegedrag uitlegt maakt dat niet (voor iedereen) waar, noch geeft dat een reden om een dankwoord te verbieden of te censureren. Iedereen is w.m.b. vrij te doen wat je wilt in je eigen proefschrift, zolang je maar bedenkt dat alles wat erin staat subject is aan verdediging, stellingen incluis. De keuze van het maken van een dankwoord (en haar inhoud) staat wat mij betreft buiten kijf. Je persoonlijke belevenis over de positieve (en soms ook negatieve) elementen die effect hadden op de totstandkoming van je proefschrift is prima verdedigbaar, kan inspirerend werken, waardeert elementen die blijkbaar gunstig waren voor onderzoek, en evt. vice versa. Omdat het verder een persoonlijke visie is bevat een dankwoord per definite nooit een objectief waardeoordeel over personen; ik zie ook niet in hoe je dat zo kunt begrijpen. Iemand die mij helpt kan best ooit een ander grof benadeeld hebben; dat is evident. Als iemand een dankwoord gebruikt om sommige mensen met opzet te benadelen dan spreekt dat dankwoord ook van het feit dat die auteur een kleine geest heeft; m.i. ook prima. | |
Lyrebird | vrijdag 14 maart 2014 @ 13:07 |
In mijn Philips-tijd heb ik een cursus van Hofstede gevolgd. Zit wel wat in en het is zeker waar dat ze een bloedhekel aan onzekerheid hebben. Vind ik zelf juist heerlijk, maar Japanners weten zich er geen raad mee. Zo hadden we een student die iedere keer wit wegtrok als ik tegen een klant zei dat we het project wel konden doen. Die kon alleen aan een project beginnen als alles 100% vast lag, en er geen vraagtekens meer waren. Mijn collega's doen uitsluitend evolutionair werk, het liefst in kleine stapjes, waarbij ieder stapje resulteert in een publicatie, die dan niet wordt geciteerd. Mijn cowboy style wordt dan ook met argusogen gevolgd. | |
Zith | vrijdag 14 maart 2014 @ 13:07 |
Ik werk op dezelfde etage als G.J. Hofstede
| |
trancethrust | vrijdag 14 maart 2014 @ 13:50 |
Toffe site! | |
Liquidfarts | zaterdag 15 maart 2014 @ 10:52 |
Hallo, Heeft iemand ervaring met statistieken? Voor mijn stage moet ik statistisch bewijzen dat bepaalde verkregen resultaten homogeen, op het moment gebruik ik hiervoor analysis of variance (ANOVA) + post hoc analyse tukey HSD. Bij het gebruiken van een bepaalde add-in voor excel (van real-statistics.com) kun je deze tukey HSD uitvoeren. Helaas kom ik er niet precies uit hoe deze werkt. Ik heb hem op de gewenste resultaten uitgevoerd en krijg dan een tabel. Hierin mist nog een waarde die je zelf moet invoeren, namelijk de contrast value's. Mijn probleem is dat ik niet weet wat deze contrast value's zijn. Waar baseer ik deze op en hoe reken ik ze uit? Bvd, | |
Pluizel | zaterdag 15 maart 2014 @ 11:06 |
Als eerste: geen statistiek doen met excel, maar gebruik daar een fatsoenlijk statistiekprogramma voor. SPSS is over het algemeen gebruiksvriendelijk genoeg en je kunt er de meeste analyses me draaien. Bijkomend voordeel is dat SPSS bij het draaien van de anova een ingebouwde functie heeft voor het testen op homogeniteit. Je hoeft dan alleen maar een extra hokje aan te klikken in het menu. | |
oompaloompa | zaterdag 15 maart 2014 @ 13:21 |
Excel is een heel fatsoenlijk statistiek programma hoor. De contrastwaardes gaan om het bolgende: stel je vergelijkt twee groepen (uit meer dan 2 groepen) en allebei hebben n=30, dan zouden je contrastwaardes 1 en -1 zijn (of 0.5 en -0.5, gewoon twee nummers die evengroot zijn en tegenovergestelde waardes hebben) omdat je die twee groepen vergelijkt en ze allebei even zwaar wilt hebben wegen. Stel dat je groep 1 en groep 2 met een groep 3 wilt vergelijken, en groep 1 en groep 2 zijn evengroot. Dan zouden je waardes 1, 1 en -2 zijn. Als je op zo'n manier meerdere groepen wilt vergelijken maar ze zijn niet evengroot, dan moet je de waardes aanpassen zodat elke groep op de juiste manier gewogen wordt. Kun je daar iets mee? Aangezien je volgens mij alleen pairwise contrasten wilt doen, aangezien HSD, zou je voor elk contrast dus 1 en -1 nemen. edit: Hier staat het uitgelegd; http://www.real-statistic(...)planned-comparisons/ en idd gewoon 1 en -1 | |
Lyrebird | maandag 17 maart 2014 @ 13:24 |
Iemand ervaring met een manuscript naar een journal met een hoge impact factor sturen? Wat wel en niet doen? | |
Shivo | maandag 17 maart 2014 @ 13:29 |
Mijn ervaring is dat contact leggen met de editor voor je submit, het liefst face to face, je kansen dat het wordt gereviewed enorm vergroot. Bijvoorbeeld op een meeting waar je presenteert. | |
Lyrebird | maandag 17 maart 2014 @ 13:49 |
Goede tip. Net de board van Nature Medicine bekeken, maar itt andere journals zijn dit geen editors die ik zo maar tegen het lijf kan lopen, of wel? Ze zijn in dienst van Nature. Mijn baas schijnt de Japanse editor van Nature Photonics wel te kennen, dus misschien is dat een ingang. Mijn werk zit op het snijvlak van die twee, dus afhankelijk van of het meer technisch of meer medisch maken, hebben we twee (kleine) kansjes. | |
Shivo | maandag 17 maart 2014 @ 14:38 |
http://www.nature.com/nm/about/about_eds/index.html Je kunt ze altijd mailen en vragen of ze de komende tijd ergens zijn waar jij ook bent, hoewel je er van uit kunt gaan dat ze op alle grote meetings rondlopen. Het helpt zeker als iemand contact voor jou legt, of een introductie email stuurt. Volgens mij geldt voor een groot percentage van de papers in top journals dat ze worden gepubliceerd met behulp van lobbyen. | |
Bosbeetle | maandag 17 maart 2014 @ 16:29 |
Geen idee | |
Bosbeetle | maandag 17 maart 2014 @ 16:32 |
Dat werkt met windsurfen ook, niets zo leerzaam als een keertje surfen met windkrachtje boven je maat | |
Shivo | maandag 17 maart 2014 @ 16:35 |
Lijkt mij dat jouw abstract (blijkbaar als enige in jouw sessie) is gekozen voor een praatje, terwijl de overige sprekers zijn uitgenodigd door de sessie voorzitters. Gefeliciteerd. | |
Felagund | maandag 17 maart 2014 @ 16:43 |
Ik heb het nagezocht en schijnbaar hebben de coveners mijn presentatie als "bijzonder interessant" aangemerkt. Was al überhaupt blij dat ik een presentatie heb en geen poster. | |
Liquidfarts | maandag 17 maart 2014 @ 16:52 |
Dankje oompaloompa, Hier heb ik zeker wat aan. Het maakt dus niet uit welke getallen je invoert zolang ze maar het tegenovergestelde zijn van elkaar. | |
Lyrebird | maandag 17 maart 2014 @ 17:00 |
Ben idd bang dat ik er niet onderuit kom om me te bekeren tot the dark side. | |
Shivo | maandag 17 maart 2014 @ 17:27 |
*grijns* welkom muhahaha. Het helpt wel. Vorige week stonden we voor het eerst in Cell met een paper van mijn groep. Weliswaar een Preview (commentaar op een Cell publicatie) waarvoor ik werd uitgenodigd op basis van de reviews die ik had geschreven. Maar het was toch een verdraaid lekker gevoel om mijn naam in de ToC te zien staan. | |
oompaloompa | maandag 17 maart 2014 @ 17:49 |
In principe wel maar ik zou voor de zekerheid voor 1 en -1 gaan omdat ze dat zelf als advies geven. | |
Liquidfarts | dinsdag 18 maart 2014 @ 21:49 |
Oke dankjewel voor het beantwoorden | |
Bram_van_Loon | woensdag 19 maart 2014 @ 13:30 |
Proficiat. Het lijkt me gruwelijk vervelend om op een poster iets uit te moeten leggen. Misschien dat een enkel onderwerp (celbiologie,biochemie,chemie,nanotechnologie) zich er enigszins voor leent maar zo gauw je de waarheid geweld moet aandoen door maar een paar woorden te kunnen gebruiken wordt het vervelend. | |
Norrage | woensdag 19 maart 2014 @ 13:32 |
| |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 13:34 |
Ben m'n eerste abstract aan het schrijven om een posterpresentatie binnen te hengelen binnen m'n onderzoeksgroep (die een PhD Colloquium organiseren). Het is (uiteraard, zeker in vergelijking met jullie dagelijkse bezigheden) geen 'big deal', maar wel een goede oefening. Heb 300 woorden om uit te leggen waar m'n onderzoek over gaat, en voor iemand die altijd veel te lang van stof is in essays/papers/dissertaties en dergelijken is dat toch nog best lastig. [/firstyearstruggles] | |
Operc | woensdag 19 maart 2014 @ 13:49 |
Bij een poster sta je er zelf bij om korte praatjes te houden (2-3 minuten ofzo) en om vragen te beantwoorden. Je krijgt er soms juist wel leuke discussies door omdat het wat informeler aan kan voelen. Verder is het voor elke wetenschapper een goede oefening om kort en krachtig je bevindingen uit te kunnen leggen. Klinkt goed. Aangezien het een intern colloquium is, kan je ook afgewezen worden of is het vooral een goede oefening in abstracts schrijven enzo? | |
Felagund | woensdag 19 maart 2014 @ 13:51 |
Het grote voordeel van een poster is wel dat je directe interactie hebt en je vaak daardoor juist (soms) dieper op de stof in kan gaan. Je kan dan bijvoorbeeld de introductie overslaan of sterk inkorten, wat bij een korte presentatie vaak (relatief) veel tijd kost. | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 13:52 |
@Operc:Ja, daar zijn m'n begeleiders en ik nog niet over uit! Zoveel eerstejaars zijn er niet, dus we vragen ons af of het inderdaad niet vooral als oefening is bedoeld en ze de mensen die willen met liefde een poster laten maken. Eerstejaars mogen alleen abstracts inleveren voor posters, was ook mijn idee trouwens, want ze vroegen om ideeën/input aangezien ze eerst alleen 2e en 3e-jaars wilden laten presenteren, dus vroeg ik of posters voor ons geen optie zou zijn aangezien discussie en input zo tegen 't eind van 't eerste jaar best fijn zouden zijn! Altijd leuk om input uit andere hoeken te krijgen, juist omdat mensen die er niets vanaf weten best wel eens nuttige vragen/opmerkingen hebben. En dat vonden ze dus een tof idee | |
Bram_van_Loon | woensdag 19 maart 2014 @ 13:52 |
Zolang je de waarheid geen geweld hoeft aan te doen en het enkel een kwestie is van weglaten is het geen probleem. Maar ja, hoe informatief is het dan? Ik vind die PP-hel al een ramp, laat staan om zelfs die tekst nog te verwijderen. | |
Operc | woensdag 19 maart 2014 @ 14:02 |
Klinkt goed allemaal! Input uit andere hoeken is inderdaad erg nuttig, vooral als het wordt afgewisseld met input van mensen die ook helemaal in jouw vakgebied zitten. | |
Operc | woensdag 19 maart 2014 @ 14:04 |
Mijn ervaring met poster-presentaties is dat er een poster hangt, een onderzoeker erbij staat die een praatje houdt/vragen beantwoord en soms nog een hand-out heeft van de belangrijkste bevindingen. Die combinatie is informatief genoeg voor op een congres. Na afloop kun je dan weer via e-mail verdere informatie opvragen die je graag wil hebben. | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 14:08 |
Ja, precies! Gisteren twee erg goeie (en lange) meetings gehad en we zijn nu echt al een heel eind met het ontwikkelen van een tastbaar plan. Binnenkort ook een belangrijke afspraak met een mogelijke organisatie die heeft bevestigd zeer geïnteresseerd te zijn, dus het lijkt allemaal op de rails te zitten. Fijn! Voel me ook zoveel sterker nu, zeker in vergelijking met 3 weken geleden ofzo, toen alles nog zo los en onzeker leek. | |
Bosbeetle | woensdag 19 maart 2014 @ 14:43 |
Plus dat poster presentaties ideaal zijn om dingen te vragen die niet direct met de poster te maken hebben maar meer met je eigen onderzoek, en ook het opstarten van een eventuele samenwerking kan goed bij een poster met een biertje | |
ATuin-hek | woensdag 19 maart 2014 @ 15:56 |
Zo ervaar ik dat ook ja Ook mooi om de professor in actie te zien, met potentiele samenwerkers naar de poster lopen en laten zien wat we doen. | |
speknek | woensdag 19 maart 2014 @ 16:01 |
Alleen wil je natuurlijk niet samenwerken met posterpresentatoren want dat zijn paupers die geen goede papers kunnen schrijven. . | |
Pluizel | woensdag 19 maart 2014 @ 16:02 |
Ha, eindelijk succes hier! Ik heb m'n BROK-examen in 1 keer gehaald (voor de niet-medisch onderzoekers: verplichte cursus over de regelgeving in de wereld van het medisch-wetenschappelijk onderzoek, ENORM mierenneukerig dat examen) én alle auteurs zijn binnen 2 weken akkoord met de inhoud van mijn eerste abstract voor een congres | |
ATuin-hek | woensdag 19 maart 2014 @ 16:05 |
Working on it Nou ja, waiting on it, want de prof is druk... | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 16:13 |
299 woorden, ruim binnen de limiet gebleven dus. Eens zien wat de begeleiders ervan vinden. Heb nu bijna 3 uur gespendeerd aan kommaneuken en meer van dat soort gemierenneuk, dus maar eens even afstand nemen en zien of zij 't wat vinden. | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 16:16 |
Kan £200 winnen bovenop m'n conference budget, dus dat zou op zich niet zo verkeerd zijn. | |
Felagund | woensdag 19 maart 2014 @ 16:19 |
Hoe hoog is dat conferentiebudget, van 200 pond kan ik nog niet eens naar een kleine conferentie. | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 16:21 |
Laag. Rond de £450 per jaar geloof ik. Dus elke pond is welkom. Heb gelukkig nog een ander klusje op de kop weten te tikken wat me £350 op heeft geleverd/gaat leveren voor de komende 3 jaar, maar het is geen vetpot. Gelukkig kun je gedurende het jaar wel heel vaak solliciteren naar extra geld wat beschikbaar wordt gemaakt, en zit ik met mijn relatief zeldzame beursplan niet in een gigantisch slechte positie. Je bent hier natuurlijk ook student, dus in vergelijking met veel andere landen zal het echt gigantisch slecht zijn, maar ik vind dat ik 't nog best prima getroffen heb, zeker met de positie waarin ik zit en mijn redelijk multidisciplinaire project (kan sowieso uit twee faculteiten proberen te putten). | |
oompaloompa | woensdag 19 maart 2014 @ 18:00 |
Het tegendeel is waar, bij een praatje ben je enorm beperkt in wat je vertelt, bij een poster totaal niet. | |
Norrage | woensdag 19 maart 2014 @ 18:04 |
Precies. Posters zijn veel nuttiger dan een presentatie. Mijn ervaring is dat presentaties je naamsbekendheid geven, geschikt zijn om een gepubliceerde paper te tonen en om resultaten die af zijn te laten zien. Als je midden in je werk zit, zijn posters vele malen nuttiger. Maar het beste is om het allebei te hebben. Ik ga de volgende keer proberen of ik met hetzelfde onderwerp wellicht én een poster én een presentatie mag geven. | |
dotKoen | woensdag 19 maart 2014 @ 18:08 |
Ik heb ook een poster in Frankrijk begin mei, maar dat kan ook een e-poster worden op een oversized iPad. Voordeel: geen rol papier meeslepen . | |
motorbloempje | woensdag 19 maart 2014 @ 18:09 |
Precies. Ben erg blij dat we de kans krijgen. Input is zó fijn, zeker als je het gewoon relatief informeel kunt krijgen/bespreken! | |
Skeletor. | woensdag 19 maart 2014 @ 22:36 |
Goed gedaan ! Die is binnen. Ik heb 'm in 2010 gedaan, weet niet of er veel veranderd is in tussentijd. Ik neem aan dat je de volledige week moest uitzitten? Het was wel nuttig, maar ook best saai . Tijdens de toets deed een aantal computers het ineens niet, de filmpjes gingen slomer, antwoorden invullen en door naar de volgende vraag ook. Leuk met een tijdsdruk! Toen moesten degenen (onder wie ik) gauw naar een locatie met computers die het wel deden. Half uur later pas gevonden, alles zat vol . Ach, was wel een spannend intermezzo. En ook in één keer gehaald. | |
lemonlime | woensdag 19 maart 2014 @ 23:16 |
Ik vind een poster ook erg nuttig om te maken. Je moet toch zo duidelijk mogelijk alles neerzetten, in zo min mogelijk woorden. Leuk om te doen! Ik heb een abstract (1200 woorden) ingediend voor een posterpresentatie op een hele leuke conferentie in Chicago. Maar ook als die niet geaccepteerd word ga ik lekker toch Ik kan mn collega's toch niet in hun eentje laten gaan | |
Grumpey | donderdag 20 maart 2014 @ 17:24 |
Haha, ik heb toevallig van de week een artikel gesubmit wat in total 1200 woorden had (short communication).... | |
Pluizel | donderdag 20 maart 2014 @ 18:07 |
hier was de cursus drie afschuwelijk saaie dagen. Maar het kan nog erger, ik had ook collega's die hem 's avonds na hun werk nog hadden. Brrrr. | |
Skeletor. | donderdag 20 maart 2014 @ 22:14 |
Inderdaad! Wat een lange abstract. Die van mij wisselen qua woordental tussen de 200 en 250. | |
Skeletor. | donderdag 20 maart 2014 @ 22:16 |
Drie dagen! Beter. Ai, collega-A(N)IOS die na een dag ploeteren nog die saaie shit moeten volgen? Arme zij. | |
Norrage | donderdag 20 maart 2014 @ 23:06 |
Mijn recentelijk gesubmitte paper had een 200 woorden max. | |
papernote | vrijdag 21 maart 2014 @ 13:50 |
De "abstracts" voor congressen zijn hier full-papers, tussen de 4 en 12 pagina's (afhankelijk van welk congres). Ronduit kut, want je kunt je conference paper bijna nooit meer kwijt in een journal wegens dubbelpublicatie. | |
motorbloempje | vrijdag 21 maart 2014 @ 14:44 |
Nou, abstract ingeleverd! Spanning ende sensatie. | |
Bosbeetle | vrijdag 21 maart 2014 @ 14:46 |
| |
Felagund | zondag 23 maart 2014 @ 20:27 |
Redelijke interessante lezing over fraude in de wetenschap: Hoewel ik het niet eens ben met zijn conclusie dat de wetenschap geen antwoorden moet/mag geven, zegt hij wel rake dingen. Bijvoorbeeld de focus bij publicaties op kwantiteit en niet kwaliteit, het niet publiceren van negatieve resultaten en problemen bij het reproduceren van onderzoek. Het blijft helaas wel een beetje oppervlakkig. | |
oompaloompa | zondag 23 maart 2014 @ 20:55 |
Hij was irritant gaaf aan het doen in het begin en zijn Diederik Stapel recap klopte al bij de eerste zin niet, daarna heb ik het gefrustreerd afgezet | |
Operc | zondag 23 maart 2014 @ 22:55 |
Net even gekeken. Wat een vermoeiende kerel is dat zeg. Hij zegt ook weinig nieuws, maar als er in die zaal voornamelijk mensen zitten die niets met een universiteit te maken hebben dan kan ik me voorstellen dat het interessant is. Vooral bij het stuk over wetenschappers die bij Pauw en Witteman zeggen dat als een experiment soms lukt en soms niet dat "hun hypothese niet geverifieerd is" snapte ik zijn punt niet. Dat niet alle (niet significante) studies worden gepubliceerd klopt, maar met dit voorbeeld is niets mis. Niet significante resultaten bewijzen immers niet dat het tegenovergestelde van de hypothese waar is dus is het logisch dat een wetenschapper zegt dat de hypothese niet geverifieerd is. Inmiddels zijn er ook journals die focussen op effect sizes in plaats van p-waardes, juist om het hele niet-significante-resultaten-circus te verminderen. Klinkt als een goede zet, al vraag ik me af of dit de publication bias echt gaat verminderen. Laatste punt is dat ik het niet heel zinvol vond om citaten van Stapel te gebruiken om uit te leggen wat er mis is in de wetenschap en dit te generaliseren naar alle wetenschappers. Het staat ook haaks op zijn opmerking dat je niet zomaar je onderzoeksresultaten kunt generaliseren naar een grotere populatie (met zijn voorbeeld over Amsterdammers interviewen.) | |
oompaloompa | zondag 23 maart 2014 @ 23:11 |
Ik ben van mening dat publicationbias in praktijk (in bepaalde mate) helemaal niet erg is. | |
Felagund | zondag 23 maart 2014 @ 23:40 |
Hij is idd geen held in presentatie geven. Hij komt op het einde ook niet tot een conclusie op zijn stelling die hij in het begin stelt (alle wetenschappers zijn fraudeurs). Waarom hij de fraudeurs bij haalt is mij ook niet heel duidelijk. Maar de discussie i.h.a. lijkt mij nog steeds interessant. Ik vroeg mij ook af of de geschetste problemen afhankelijk zijn van het onderzoeksveld. Ik snap je tweede punt niet echt. Je kan je (alternatieve) hypothese sowieso niet verifiëren, omdat je bij een statistische test altijd je nullhypothese aanneemt. Het is dus eerder andersom: dat een experiment statistisch significant is wil nog niet zeggen dat je (alternatieve) hypothese waar/aannemelijk is. Het probleem van de klassieke t-test is dat als je maar genoeg data hebt je ieder futiel verschil significant kan maken. Volgens mij zijn effect sizes vooral bedoeld om dat probleem te verhelpen/voorkomen. | |
oompaloompa | zondag 23 maart 2014 @ 23:47 |
effect sizes helpen daar an sich weinig bij. een d van .01 kan superbelangrijk zijn of er totaal niet toe doen. verbetering van behandeling tegen kanker? fantastisch verhoging schoolprestaties na investering 10k per student? waardeloos | |
Felagund | zondag 23 maart 2014 @ 23:53 |
Dat gaat meer om de maatschappelijke relevantie van het resultaat. Daar kun je sowieso statistisch weinig over zeggen. | |
oompaloompa | zondag 23 maart 2014 @ 23:56 |
als je stelling is dat elk futiel verschil vanzelf statistisch significant is geef je aan dat statistische significantie dus niet iets is waar je het op wilt beoordelen, de andere opties zijn al snel maatschappelijk of theoretisch, allebei zijn niet per se afhankelijk van de effect size dus effect size an sich kan nooit de oplossing voor dat probleem zijn. of ik mis een ander criterium natuurlijk maar ik kom niet echt verder dan die twee :p | |
Felagund | maandag 24 maart 2014 @ 00:00 |
Nee, mijn stelling was dat je een futiel verschil significant kan maken door de sample size te vergroten. Dus d=0.0000001 is ook significant te maken. Als je maar genoeg data hebt. Statistische significantie is dus afhankelijk van de grootte van je sample, effect sizes geven duidelijker een verschil hoe groot het verschil nu echt is (in verhouding tot de variantie). Meer heb ik niet gezegd. | |
oompaloompa | maandag 24 maart 2014 @ 00:00 |
Maar waarom is dat dan een probleem? | |
Felagund | maandag 24 maart 2014 @ 00:24 |
Omdat het verschil tussen d=2.00 en d=0.01 vrij groot is? Een t-test geeft je die informatie niet, je p-value is ook afhankelijk van de grootte van je sample. | |
oompaloompa | maandag 24 maart 2014 @ 00:28 |
Misschien praten we helemaal langs elkaar heen / heb ik je totaal verkeerd begrepen, maar daar is een p-waarde ook niet voor. Dus ik snap niet zo goed dat je zegt dat het een probleem is dat iets iets niet doet waar het sowieso niet voor bedoeld is. Maar als dat het probleem is dan is effect-size inderdaad een oplossing omdat dat daar wel voor bedoeld is. Overigens heb ik de video toch maar afgekeken en vond ik het erg slecht. Voor de leek omdat hij niet uitlegt hoe wetenschap werkt en er dan maar vanuit gaat dat men begrijpt hoe de dingen die hij zegt geinterpreteerd moeten worden. Daarnaast omdat hij dingen roept die abstract heel leuk klinken maar praktiscyh niet mogelijk zijn. Daarnaast dat hij de hele tijd Stapel gebruikt om dingen te illustreren en dat eigenlijk vrijwel de hele tijd fout doet, en als laatste dat hij de titel van zijn hele praatje niet onderbouwd heeft. [ Bericht 22% gewijzigd door oompaloompa op 24-03-2014 00:34:42 ] | |
Felagund | maandag 24 maart 2014 @ 00:37 |
Ik bedoelde idd niet direct de p-waarde, maar of je een significant resultaat krijgt. Dat is afhankelijk van hoeveel datapunten je hebt. Dus als je maar vaak genoeg meet kun je ieder resultaat significant krijgen. Oorspronkelijk was de t-test bedoeld om een verschil in gemiddelde aan te tonen. Een t-test zegt niet hoe groot dat verschil is. Het verschil in gemiddelde bij een significant resultaat (zeg met p=0.05) is kleiner naarmate je meer datapunten hebt. Het gevaar zit er dus bij een grote sample in dat bij een significant verschil dat je kan denken dat het verschil ook groot moet zijn. Terwijl dit helemaal niet hoeft te zijn. Maar nu volg ik jou niet meer. | |
oompaloompa | maandag 24 maart 2014 @ 00:44 |
We praten langs elkaar heen Een t-test is niet echt bedoel om een verschil in gemiddelden aan te geven maar om aan te geven of het waarschijnlijk is zo'n verschil tussen groepen steekproeven te vinden als ze in de werkelijkheid niet verschillen. Een p-value is vrijwel hetzelfde maar ipv sig / ns geeft de p-waarde de kans aan zulke verschillen of groter tussen steekproeven te vinden als de groepen in de werkelijkheid niet verschillen. De maten zijn dus niet bedoeld om de grootte van het verschil aan te geven, daar zijn effect sizes voor. het is dus een beetje vreemd om te zeggen dat een probleem van p-waardes / t-toetsen is dat ze niet aangeven hoe groot een effect is omdat ze daar nooit voor bedoeld waren Maar dit is nogal semantisch geneuzel en volgens mij zijn we het eigenlijk helemaal eens | |
Felagund | maandag 24 maart 2014 @ 00:53 |
Volgens mij zijn we het idd eens, het probleem is misschien meer dat t-testen vaak misbruikt worden om een groot verschil aan te duiden. Terwijl een t-test daar dus niets over zegt. Dat is wel vrij problematisch. Zeker in mijn vakgebied, waar effect sizes nog niet echt (veel) gebruikt worden. Het mag dan een semantisch geneuzel zijn, het correct gebruik en interpretatie van statistiek is wel belangrijk vind ik. | |
oompaloompa | maandag 24 maart 2014 @ 00:58 |
yeap, dus het probleem is niet dat een t-test niet aangeeft hoe groot het verschil is, maar dat mensen denken dat het dat wel doet Wat is je veld? Mijn grootste misverstand in statistiek ergernis is dat mensen b.v. p = .03 interpreteren als "dus 3% kans dat het een false positive is". | |
Claudia_x | maandag 24 maart 2014 @ 08:40 |
Waar ik me altijd aan erger bij zulk soort praatjes - ik heb dit praatje nog geen 30 seconden volgehouden - is de enorme onderschatting van wetenschappers. Elke student bij ons op de opleiding leert dat theorie vooraf gaat aan empirie, dat je dus start met hypotheses die theoretisch gemotiveerd zijn en dat de data zelf niet als leidinggevend worden gezien. Ook leren ze dat je gevonden resultaten probeert in te bedden in wat we al weten uit (soortgelijk) onderzoek. Daar komt een hoop denkwerk bij kijken dat losstaat van de statistiek en waar bovendien vaak een replicerende factor in zit. Zelden is een studie bij ons een exacte replicatie van voorgaand onderzoek, maar diverse elementen komen wel vaker terug. Door gegevens over je onderzoek te delen (over je sample, je meetinstrument, je analysemethodes) kunnen anderen beredeneren waarom ze bijvoorbeeld andere resultaten hebben behaald. Je hoeft dus geen perfect onderzoek te doen. Dat bestaat niet. Je moet je aan bepaalde basisregels houden, goed nadenken bij wat je doet en zoveel mogelijk relevante informatie over de onderzoekomstandigheden delen. Ik vind dat laatste denk ik relevanter dan datasets zelf delen, wat nu in zwang lijkt te komen. | |
Operc | maandag 24 maart 2014 @ 12:25 |
Hij lijkt het expres te doen om een beetje tof over te komen, maar doet mij vooral denken aan een cabaretier die vergeten is grappen in zijn praatje te verwerken. Ik zal proberen het wat te verduidelijken: Bij een p-waarde van kleiner dan .05 wordt de nulhtpothese verworpen en de alternatieve hypthese (doorgaans dat er een verschil is tussen de groepen) aangenomen. Als de p-waarde groter of gelijk aan .05 is, wordt de nulhypothese behouden. Net zoals een verworpen nulhypothese geen garantie geeft dat de nulhyothese fout is en de alternatieve hypothese waar is, zo geeft een behouden nulhypothese geen garantie dat deze waar is en dat de alternatieve hypothese fout is. Dus op het moment dat de nulhypothese niet wordt verworpen, dan heb je geen uitsluitsel waar dat nu precies aan ligt (een van de redenen waarom niet-significante resultaten moeilijk publiceerbaar zijn.) Dat een wetenschapper bij Pauw en Witteman vervolgens zegt dat hun hypothese (niet de statistische hypothese, maar de onderzoekshypothese) dus niet geverifieerd is klopt en als ze het zouden hebben over "dat de nulhypothese niet verworpen is" dan snapt half Nederland niet meer waar het over gaat. In de media is het makkelijker om het te hebben over bewijs voor je hypothese dan bewijs tegen de andere hypothese. De wetenschapper (in zijn voorbeeld) geeft netjes aan dat zijn experimenten geen (eenduidig) bewijs leveren voor zijn stelling. Wat hij er dus precies mee wilde zeggen was mij niet duidelijk. Klopt, alleen wordt door het 95% betrouwbaarheidsinterval meteen zichtbaar of het effect volgens alfa =.05 significant is. Het niet rapporteren van de p-waarde voegt dus weinig toe omdat je het aan het betrouwbaarheidsinterval al kunt aflezen. Ik vraag me daarom af hoe reviewers omgaan met de verschuiving naar "alleen effect sizes rapporteren." | |
motorbloempje | donderdag 27 maart 2014 @ 11:50 |
Yay! Eerste posterpresentatie binnen! Nu nog even een vrijwilligerspost op een conferentie binnen proberen te hengelen vandaag waarmee ik gratis toegang en onkosten en dergelijken krijg en m'n planning voor de komende 6 maanden af maken. Eitje! | |
Pluizel | donderdag 27 maart 2014 @ 15:25 |
Ik heb ook m'n eerste abstract ingeleverd. Ik verwacht pas eind mei/begin juni te horen of hij geaccepteerd is voor een posterpresentatie of iets dergelijks. | |
motorbloempje | donderdag 27 maart 2014 @ 15:28 |
RobertoCarlos | zaterdag 29 maart 2014 @ 09:54 |
Grappig hoe serieus jullie reageren op dit filmpje. Ik zie het veel meer als een column, waarbij hij gaaf doet voor de coole online university van Alexander Clubbing.. Gewoon ff door de vorm heen kijken. Hij zegt idd niet zoveel nieuws maar het blijft wel goed om attent te blijven op de druk om gewenste onderzoeken en resultaten te produceren. | |
oompaloompa | zaterdag 29 maart 2014 @ 11:50 |
Waarom zou je er niet serieus op reageren? Maar het gaat mij niet om niks nieuws, dat is geen probleem, het was alleen incorrect, heel vreemd ingezet en incoherent. Dat zou ik an sich al erg vinden, maar vooral als je met een stelling als "alle wetenschappers zijn fraudeurs" werkt kun je maar beter er voor zorgen dat je betoog een beetje in orde is. | |
RobertoCarlos | zaterdag 29 maart 2014 @ 14:26 |
Ik snap dat je zo denkt en op zich is dat natuurlijk zo. Maar het is maar een 'columpje' voor het gewone DWDD-volk geen wetenschappelijk artikel. Hij probeert een punt te maken om ff over na te denken, meer niet. Althans, zo zien ik het | |
ATuin-hek | dinsdag 8 april 2014 @ 16:50 |
Ik ben nu bezig met een review die wel eens op de "ouch that review hurt" achtige sites terecht kan komen... Wat een berg ellende zeg | |
dotKoen | dinsdag 8 april 2014 @ 17:39 |
Bestaan die | |
NaturalScience | dinsdag 8 april 2014 @ 21:20 |
Ik ging ook al direct googelen Maar volgens mij niet. | |
Soldier2000 | dinsdag 8 april 2014 @ 21:20 |
En geaccepteerd door ECIS 2014!!! Maar de registratie kosten zijn wel echt killing, ¤ 300,- voor studenten pfff, en ik ben eigenlijk ook geen student meer, dus dan is het ¤ 500,- http://ecis2014.eu/registration-new/ [ Bericht 2% gewijzigd door Soldier2000 op 08-04-2014 21:29:33 ] | |
NaturalScience | dinsdag 8 april 2014 @ 21:31 |
Ik neem aan dat je afdeling dat voor je betaald? | |
Soldier2000 | dinsdag 8 april 2014 @ 21:42 |
Ik ben niet meer verbonden met de Uni, dus helaas niet | |
Felagund | dinsdag 8 april 2014 @ 21:43 |
Bij mij wordt het ook uit het project betaald, maar uiteindelijk is daarvoor ook maar een gelimiteerd budget beschikbaar (al mag ik zelf niet klagen, heb met geld uit dat budget ook nog 3 maand in Engeland bij een andere uni onderzoek gedaan). | |
Operc | dinsdag 8 april 2014 @ 21:45 |
Als je het onderzoek hebt uitgevoerd aan een universiteit kun je die mensen altijd nog even aardig aankijken, of de prof die met je mee schrijft. Voor jou persoonlijk is een conferentie een duur grapje, voor een universiteit maakt 300 euro echt niets uit. | |
motorbloempje | dinsdag 8 april 2014 @ 22:14 |
Vandaag echt een superdag gehad op seminardag. Ging in eerste instantie vooral voor wat algemene inspiratie (methodologie, dat soort dingen) en eens even zien hoe het er 'bij ons' aan toe ging, maar echt veel leuke dingen gehoord, relevant voor m'n onderzoek ook, met veel mensen gepraat. Op dit soort dagen is het wel echt heel tof om een béétje onderdeel te zijn (al) van die academische gemeenschap. Men was ook echt heel geïnteresseerd in elkaars werk, zeer vriendelijke en informele omgeving. Meer van dit soort dagen graag!! | |
ATuin-hek | dinsdag 8 april 2014 @ 23:25 |
Er was ooit een facebook ding daarvoor, maar die is al een tijdje dood | |
Lyrebird | woensdag 9 april 2014 @ 06:21 |
Van de ene kant is zo'n review gemakkelijk, omdat het al snel duidelijk is dat het werk niet gepubliceerd mag worden, en je genoeg redenen hebt om een 'reject' uit te delen. Van de andere kant zijn dit ook lastige reviews, omdat je wel te maken hebt met werk waar mensen heel wat bloed, zweet en tranen in hebben gestoken. Lastig om dat niet uit het oog te verliezen. Mijn ervaring is trouwens dat groepen die slechte artikelen schrijven wel leren van 'ouch that review hurt' reviews. Voor je het weet publiceren ze prima werk, zonder dat je er ooit een bedankje voor krijgt. | |
ATuin-hek | woensdag 9 april 2014 @ 08:44 |
Oh dat zeker. Ik probeer ook rustig uiteen te zetten wat ik denk dat er ontbreekt, welke biassen ik zie in hun methode, waarom de conclusies niet passen bij de resultaten etc. Hopelijk leren ze er wat van. | |
thabit | woensdag 9 april 2014 @ 09:19 |
"Bloed, zweet, en tranen" leidt doorgaans niet tot "een berg ellende". Als het stuk zo slecht is dat het gewoon een belediging naar de lezer is, dan zou ik niet al te veel moeite in het reviewen stoppen. | |
NaturalScience | woensdag 9 april 2014 @ 09:22 |
Idd waar. Maar het komt ook vaker dan eens voor dat een afdeling is gevraagd een review te schrijven, waarna de afdeling het vervolgens een ambitieuze student laat schrijven. Goede tips zijn wat mij betreft dan meer dan welkom. | |
Haushofer | woensdag 9 april 2014 @ 09:31 |
Vixra | |
oompaloompa | donderdag 10 april 2014 @ 00:02 |
Reviewer 2 must be stopped! is nog een facebook group met een vergelijkbaar thema | |
NaturalScience | donderdag 10 april 2014 @ 08:43 |
ATuin-hek | donderdag 10 april 2014 @ 08:50 |
Gelukkig was ik reviewer 1 | |
Quoi | maandag 21 april 2014 @ 20:31 |
Zo, we waren nogal gekelderd. Ik heb zojuist gesolliciteerd | |
Skeletor. | maandag 21 april 2014 @ 22:02 |
De druppel in de emmer? Ik hoop dat je nu op je plekje terecht komt. Ver van je huidige werkplek? | |
Spanky78 | maandag 21 april 2014 @ 22:11 |
Geweldig! | |
Quoi | woensdag 23 april 2014 @ 14:02 |
Nederland is klein Vind dus alles wel dichtbij. Er is nog niet echt een druppel, maar over de heg heen kijken mag altijd. Als er dan iets leuker is: dan doen we dat | |
motorbloempje | woensdag 23 april 2014 @ 14:44 |
*duim* | |
dotKoen | woensdag 23 april 2014 @ 15:42 |
Hier toevallig mensen die goed zijn in SAS en SAS Enterprise Guide? | |
Skeletor. | woensdag 23 april 2014 @ 16:22 |
Buitenland? Groot gelijk, doen wat voor jou het beste is! | |
Quoi | woensdag 23 april 2014 @ 16:34 |
Nee, geen buitenland. Dichtbij, vroeg Mo en in mijn antwoord zeg ik dat ik binnen NL alles dichtbij vind | |
RobertoCarlos | woensdag 23 april 2014 @ 19:26 |
Briljant! | |
Skeletor. | woensdag 23 april 2014 @ 22:26 |
klopt ook! Klein landje. | |
Shivo | dinsdag 6 mei 2014 @ 19:47 |
oompaloompa | zaterdag 17 mei 2014 @ 12:07 |
promotiedatum geboekt help | |
Shivo | zaterdag 17 mei 2014 @ 12:14 |
| |
Claudia_x | zaterdag 17 mei 2014 @ 13:17 |
Gefeliciteerd! Wat moet er nog gebeuren? | |
Operc | zaterdag 17 mei 2014 @ 13:36 |
Gefeliciteerd! | |
oompaloompa | zaterdag 17 mei 2014 @ 14:06 |
Thanks! Er moet nog erg veel gebeuren (daarom ook die help ) Wij moeten vrij ver van te voren een datum aanvragen, mijn proefschrift moet over ongeveer 2.5 maand klaar zijn. Heb 3 papers die vrij gemakkelijk chapters worden en moet er nog 2 schrijven, dan ook nog introductie en discussie, dus knijp hem wel een beetje... | |
Operc | zaterdag 17 mei 2014 @ 14:17 |
Hier vragen ze de datum pas aan als je je proefschrift hebt ingeleverd. Niet echt efficiënt. Dat schrijven komt vast goed. | |
Haushofer | zaterdag 17 mei 2014 @ 16:48 |
Goed schrijfplan scheelt al een boel | |
speknek | maandag 19 mei 2014 @ 13:52 |
Nederlandse onderwijs moet meer vernieuwen Op dezelfde dag dat mijn STW projectvoorstel over het aanleren van 21ste eeuwse vaardigheden wordt afgewezen wegens te lage kans op utilisatie | |
Bosbeetle | maandag 19 mei 2014 @ 16:05 |
| |
Bosbeetle | maandag 19 mei 2014 @ 16:07 |
hehe wij proberen eerste jaars universiteit studenten te leren programmeren en de meeste hebben nog nooit een for loop gezien... Ze kunnen de meest brilliante zaken met hun computer maar zoiets... Ik vind eigenlijk dat daar op zijn minst een beetje les in gegeven moet worden op de VWO als is het maar zoiets als basic. En nu hoeft niet iedereen een wizkid te zijn maar voor een beetje beta georienteed persoon... Ik vind dat echt raar, zo oud ben ik niet maar het was denk ik het 2de wat uberhaupt ik op een computer leerde. Direct na load "filename.bas" Dit is trouwens een wat raarder voorbeeld maar zelfs basis dingen als excell tovert bij sommigen al vraagtekens in de ogen. Gelukkig zitten er ook zat tussen die hun hand er niet voor omdraaien... | |
Monolith | maandag 19 mei 2014 @ 16:16 |
Wat kunnen ze dan zoal voor briljants met hun computer als ze de basis van het programmeren of Excel niet eens kennen? | |
Bosbeetle | maandag 19 mei 2014 @ 16:47 |
Video's editten, socialmediaén. fotoshoppen, etc.. daar draaien ze allemaal hun hand niet voor om, maar als dingen wat minder grafisch worden 'snappen' ze het niet meer Laat ik het anders zeggen ze verwachten bij alles point en click | |
Monolith | maandag 19 mei 2014 @ 16:54 |
Ah zo. Gebruik van social media is natuurlijk weinig spannend vandaag. Ik denk ook dat video editing en photoshoppen veel aansprekendere bezigheden zijn wanneer je geen echte bèta bent. Er zijn overigens wel wat kleinschalige drag & drop programming tools, met name voor educatieve doeleinden. UI design kan tegenwoordig sowieso in de meeste tools wel met drag & drop. | |
Bosbeetle | maandag 19 mei 2014 @ 17:01 |
Achja ze beginnen het al redelijk op te pakken hoor we hebben ze al zover dat ze diffunderende moleculen simuleren.. het begin was alleen een hoge learning curve had verwacht dat de basis er bij de beta's wat meer in zat | |
Claudia_x | dinsdag 20 mei 2014 @ 12:32 |
Volgens mij vissen wij in dezelfde vijver. Ik kan er niet bij dat er nu pas wordt gesproken over het op een of andere manier integreren van programmeren in het curriculum. Toen ik een kleuter was, bijna dertig jaar geleden, waren mijn broertje en ik al bezig met programmeren en toen al was volstrekt duidelijk dat het in de toekomst een nog belangrijkere vaardigheid zou worden. | |
Bosbeetle | dinsdag 20 mei 2014 @ 12:42 |
ja hetzelfde hier Maarja toen zeiden computers ook nog "Ok" nadat je ze had opgestart en moest je de rest zelf maar uitzoeken prachtig toch zo'n zee aan mogelijkheden! | |
Claudia_x | dinsdag 20 mei 2014 @ 13:05 |
True. Mijn vader had zelf al een operating system gemaakt voor we Windows hadden. Daardoor was het wel vrij gemakkelijk voor ons om door de bestanden te navigeren. En hoewel we in het begin spellen programmeerden (waar je overigens boekjes met code voor had), waren er al vrij gauw spellen commercieel verkrijgbaar. De noodzaak tot programmeren was dus niet heel groot en ik was er veel minder mee bezig dan bijvoorbeeld mijn broertje. Uiteindelijk is het toch typisch een bezigheid voor een bepaald slag mens dat programmeren als een doel op zich ziet en daar los van een mogelijke toepassing van geniet. | |
thabit | dinsdag 20 mei 2014 @ 21:05 |
Ik kon op mijn Commodore 64 eerder een BASIC-programmaatje schrijven dan een spelletje opstarten. | |
Monolith | dinsdag 20 mei 2014 @ 21:15 |
Dat valt wel mee. De een is daarin wat utilitaristischer dan de ander. Het helpt natuurlijk als wel net als in de wiskunde zelf streeft naar een zekere elegantie in de oplossingen die je bedenkt. | |
Bosbeetle | dinsdag 20 mei 2014 @ 21:59 |
10 beep 20 goto 10 |