Moois en mythes van het ouderschap

Wij aten ook gewoon samen hoor, maar als iemand uit was geweest, of moest sporten, of weetikveelwat, dan werd daar nooit een probleem van gemaakt.

Wij vinden de maaltijden heel belangrijk, hier wordt dus echt zo veel mogelijk samen ontbeten/gelunched/gedineerd. Vooralsnog is het tijdstip geen issue, want jonge kinderen die toch wel vroeg wakker zijn. Maar bij het ontwaken even een boterham naar binnen proppen tussen de bedrijven door, daar voel ik weinig voor.

's Avonds samen aan tafel eten zonder de tv aan is wel 1 van die dingen waarvan ik gedacht had dat het een mythe zou zijn, maar dat houden we nu toch al ruim 7 jaar vol. En dat terwijl we 'vroeger' altijd languit op de bank voor de tv hingen . 1 of 2 keer per jaar mag er voor de tv gegeten worden, met een pizza ofzo, als er wat te vieren is.

's Ochtends de tv uitlaten is ook zoiets. Zo lang mogelijk uitstellen . En als ik 's ochtends rond 7 uur door de wijk loop op weg naar de auto zijn we daar een uitzondering in geloof ik .

Wij aten vroeger doordeweeks ook het ontbijt bij elkaar aan tafel. Mijn vader was er niet altijd bij, want die had wisselende diensten, maar mijn moeder die had altijd de tafel gedekt en de tv stond alleen op het ochtendnieuws, geen tekenfilms. Tussendemiddag ook altijd tafel gedekt en samen lunchen, tv aan na de lunch. In het weekend was het juist niet altijd zo. Ik vond dat altijd erg gezellig. Op een gegeven moment gingen we langzamerhand naar de middelbare en sloop het er wel langzaam uit. Eerst ik er niet meer altijd bij (oudste) jaar erna mijn broertje en toen was het dus al over (heb ook nog zusje)
Maar mijn moeder was ook gastouder, dus die paste vaak vanaf 7 's ochtends ook op andere kindjes, en dus waren we vaak ook met 6/7 man aan de ontbijttafel. Heel gezellig wel. Maar moet er voor mezelf niet aan denken, zoveel grut aan tafel.
Ik denk dat ik zelf ook erin hou dat mijn kind(eren) in ieder geval aan tafel eten. En zonder tv ook. Alhoewel dat lastig is, want manlief zet hem meteen aan als hij thuiskomt, voor tijdens het eten.

Bij ons stond 'vroeger' (bij mijn ouders thuis dus) meestal de radio in de keuken aan voor het nieuws enzo. Ontbijt tv was er geeneens in het begin geloof ik. Hoewel ik me van later wel kan herinneren dat we op RTL4 's ochtends tekenfilms keken ofzo.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 21:21 schreef debuurvrouw het volgende:
Voor mij zat het probleem meer in het feit dat ik wél van alles moest en dat ze zelf niet volgens die regels leefden. Zelf wel uitslapen doordeweek maar van mij dan aanwezigheid eisen.
Ik probeer dus wel om niet dingen te vragen en dan niet zelf het goede voorbeeld te geven.
En wij eten eigenlijk altijd samen 's avonds dat scheelt ook. Nu ontbijt iedereen zodra ze beneden komen op zondag. Later, als iedereen uitslaapt komt er misschien wel een gezamelijk ontbijt. Mocht daar behoefte aan zijn

Wij voeden toch erg op uit het idee dat onze kinderen ménsen zijn, met eigen behoeftes en meningen.

Ja dat snap ik. Daar zou ik me ook heel erg aan kunnen ergeren. Gelukkig deden mijn ouders dat niet. Maar ik ken mezelf, ik was dan echt heel erg dwars geweest. Want dat ben ik nog steeds als men wat aan mij vraagt of zegt waar ik het niet mee eens ben. Mijn moeder is er wel een die haar mening er echt altijd in moet gooien. Zo van hey en dit zeg ik ervan, en daar moet je het mee doen. Daar kan ik ook erg dwars van worden.

Vroeger was ontbijt altijd een boterham voor de tv, lunch altijd aan tafel, net als avondeten.

En nu eten wij vaak voor de tv, maar zodra er kinderen zijn die met de pot mee eten gaan we weer aan tafel eten, en de tv uit!

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:35 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Vroeger was ontbijt altijd een boterham voor de tv, lunch altijd aan tafel, net als avondeten.

En nu eten wij vaak voor de tv, maar zodra er kinderen zijn die met de pot mee eten gaan we weer aan tafel eten, en de tv uit!

Het grappige is wel dat wij echt direct weer voor de tv zitten te eten als ze uit logeren is ofzo. . Dus het is kennelijk echt iets wat we doen omdat het zo hoort enzo.

Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:41 schreef Risu het volgende:
Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan

Jij bent toch ongeveer zo oud als ik (26)
Ik keek naar dommel en calimero en de snorkels enz in de ochtend..

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:44 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Jij bent toch ongeveer zo oud als ik (26)
Ik keek naar dommel en calimero en de snorkels enz in de ochtend..

Oh, was het maar waar. Ik ben al 29 ondertussen. (Heb de beruchte bevolkingsonderzoekbrief net binnen)
Maar die tekenfilms ken ik wel. Die keek ik ook

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:39 schreef Luigi het volgende:

[..]

Het grappige is wel dat wij echt direct weer voor de tv zitten te eten als ze uit logeren is ofzo. . Dus het is kennelijk echt iets wat we doen omdat het zo hoort enzo.

Ja, wij ook! Toch doen we het niet omdat het hoort, maar ik vind het met drieen aan tafel ook echt gezelliger en fijner. Met tweeen is dat minder belangrijk of zo, ik weet niet wat dat is.

Bij ons mag ze 's ochtends wat tv kijken als ze verder helemaal klaar is: aangekleed en gegeten, tas ingepakt en er is tijd over. Werkt prima

quote:

Op maandag 20 januari 2014 23:19 schreef Cantare het volgende:
Moois:
Die geweldige kinderen, dat die "van ons" zijn, dat blijft iets waar ik me over kan verwonderen.
Het plezier en geluk dat ik aan mijn kinderen beleef.
De interactie tussen mijn twee kinderen.
Het gemak van heb hebben van mijn eerste (of één) kind.
Dat ik geen serieus slaaptekort heb (gehad).
De voldoening die het moederschap me geeft.

Wat ik niet had kunnen voorzien:
De slopende moeheid tijdens de zwangerschap.
Dat het hebben van twee kinderen van een totaal andere orde is dan het hebben van één.
Het gezeul als je ergens heen gaat.
De irritatie als je ene kind de ander de hersenen inslaat.
Naar nieuws over kinderen niet meer trekken.
Hoe bepalend het welbevinden van je kroost is voor jezelf.

Zijn er meer ouders die dit zo ervaren? Ik heb er nu 1 en twijfel erg of er een tweede komt.. Zwanger worden, zwanger zijn was geen probleem. Maar ik zie bij vriendinnen die wel een tweede hebben, dat hun leven heel erg om de kinderen gaat draaien. Is dat zo? Of zie ik beren op de weg die er niet zijn?

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 11:06 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Zijn er meer ouders die dit zo ervaren? Ik heb er nu 1 en twijfel erg of er een tweede komt.. Zwanger worden, zwanger zijn was geen probleem. Maar ik zie bij vriendinnen die wel een tweede hebben, dat hun leven heel erg om de kinderen gaat draaien. Is dat zo? Of zie ik beren op de weg die er niet zijn?

Nou moet je verder niet teveel naar anderen kijken denk ik, en vooral doen wat je zelf goed lijkt, maar ik zie dat wel zo bij ons in de omgeving ja. Wij 'hebben dr 1' en ouders waar eerst nog makkelijk mee af te spreken viel enzo hebben na de komst van de 2 echt helemaal nergens meer tijd voor lijkt het... was ons al bij heel veel kenissen opgevallen. Persoonlijk ben ik wel blij met de balans van een 1-kind gezin. .

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:41 schreef Risu het volgende:
Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan

Ik probeer het de kinderen ook mee te geven. Ik keek het journaal altijd dagelijks maar tegenwoordig neem ik er de tijd niet voor. Ik lees nu.nl en lees op fok.

En het erge is ook wel dat heel veel nieuws mij niet meer boeit..

Dat is echt iets wat heel anders was voor ik de kinderen had.

Je hebt ineens 2 kinderen die je aandacht willen ipv 1 die al je aandacht krijgt. Daarnaast beginnen ze nu ook te ruzien soms en te klieren naar elkaar. Dus mag ik nu ook voor agent spelen. qua vrije tijd is het hier zo dat de oudste verplichtingen begint te krijgen en straks ook naar school gaat, en daarnaast heb ik een dreumes die overdag slaapt dus kan minder makkelijk even weg. Als ze straks beide op school zitten zal het weer makkelijker gaan neem ik aan. Ga nog net zo makkelijk op visite en soms zelfs bij vrienden slapen trouwens. Maar wij hebben de mazzel dat onze kinderen heel makkelijk zijn met eten bij restaurants en bij anderen slapen. Maar 2 is zeker wel meer werk dan 1. Moet zeggen dat ik 2 wel leuker vind dan 1. Gezellige drukte. ^^ (als je de ruzie momenten ff wegdenkt )

edit: Wat de buurvrouw ook zegt. Heb zelf ook persoonlijke bagage en weet hoe het is als je als enig kind plots helemaal alleen bent. Maar ook hoe het is om deel te zijn van een grote familie. (ingewikkeld verhaal ) Mochten wij plots komen te overlijden hebben ze iig elkaar nog. (Al is dat uiteraard ook geen garantie)

[ Bericht 19% gewijzigd door ohnee op 24-01-2014 12:59:17 ]

Dat vind ik (let op, mening he!) toch altijd zo'n rare reden... 'ja, dan zijn ze in ieder geval niet alleen...'. Dat is gebaseerd op zo veel aannames dat ik niet zou weten waar te beginnen . En alsof ze later geen partner, eigen familie, vrienden, etc hebben. Ik heb ook een zusje, die zie ik af en toe, prima, goede band verder maar of ik er heel veel aan 'heb' in die zin... kweenie.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:03 schreef Luigi het volgende:
Dat vind ik (let op, mening he!) toch altijd zo'n rare reden... 'ja, dan zijn ze in ieder geval niet alleen...'. Dat is gebaseerd op zo veel aannames dat ik niet zou weten waar te beginnen . En alsof ze later geen partner, eigen familie, vrienden, etc hebben. Ik heb ook een zusje, die zie ik af en toe, prima, goede band verder maar of ik er heel veel aan 'heb' in die zin... kweenie.

Ik ben het voorwaar eens met je eens
Ik snap zeer zeker wel dat mensen graag meer kinderen hebben, dat had ik zelf ook graag gehad als dat had gekund, maar dan alleen maar omdat ik ze wil, niet omdat ze iets aan elkaar zouden kunnen hebben. Kan wel, hoeft niet, en misschien kunnen ze elkaar niet luchten of zien.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:10 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik ben het voorwaar eens met je eens
Ik snap zeer zeker wel dat mensen graag meer kinderen hebben, dat had ik zelf ook graag gehad als dat had gekund, maar dan alleen maar omdat ik ze wil, niet omdat ze iets aan elkaar zouden kunnen hebben. Kan wel, hoeft niet, en misschien kunnen ze elkaar niet luchten of zien.

Dat speelt misschien hier ook mee. Mijn broer en ik hebben elkaar echt de tent uit gevochten - altijd ruzie. En mijn man heeft gewoon niks met zijn zus. Die twee hebben altijd apart gespeeld en zoeken elkaar ook nu niet op. Overigens is het tussen mij en mijn broer goedgekomen hoor, we zien elkaar nu redelijk vaak en dat is altijd supergezellig.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:21 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Dat speelt misschien hier ook mee. Mijn broer en ik hebben elkaar echt de tent uit gevochten - altijd ruzie. En mijn man heeft gewoon niks met zijn zus. Die twee hebben altijd apart gespeeld en zoeken elkaar ook nu niet op. Overigens is het tussen mij en mijn broer goedgekomen hoor, we zien elkaar nu redelijk vaak en dat is altijd supergezellig.

Daarom zeg ik: meer kinderen als JIJ dat wil, doen, maar niet voor het kind dat je al hebt.

Hoewel ik het wel even moeilijk vond hoor, toen mijn dochter afgelopen week dicht tegen me aan kroop in bed en in mijn oor fluisterde: "mama, ik wil zo graag een klein broertje of zusje!"

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:26 schreef miss_sly het volgende:

Hoewel ik het wel even moeilijk vond hoor, toen mijn dochter afgelopen week dicht tegen me aan kroop in bed en in mijn oor fluisterde: "mama, ik wil zo graag een klein broertje of zusje!"

Ja, die kwam hier ook nog wel eens voorbij ja. Lastig soms. Vooral voor mijn vrouw, mannen zijn daar wat makkelijker in denk ik. Tegenwoordig wil ze vooral een grote (oudere) zus en dat is gewoon onmogelijk, dus dat scheelt

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:28 schreef Luigi het volgende:

[..]

Ja, die kwam hier ook nog wel eens voorbij ja. Lastig soms. Vooral voor mijn vrouw, mannen zijn daar wat makkelijker in denk ik. Tegenwoordig wil ze vooral een grote (oudere) zus en dat is gewoon onmogelijk, dus dat scheelt

Hier was de lol over toen bleek dat je niet specifiek een broertje kunt bestellen. Zusje hoeft ie niet.

quote:

Op maandag 20 januari 2014 13:42 schreef hoas het volgende:
Tja ik ga er geen doekjesom winden, wij hebben er 3 en als ik het over moest doen kwam er geen een meer.

Ik heb óók drie kinderen. Dat heeft een gróte impact op ons leven. Maar om nou te zeggen dat ik er achteraf gezien niet aan had moeten beginnen, dat gaat me te ver.

We kunnen inderdaad niet meer 'ineens' in een vliegtuig springen en naar de andere kant van de aarde gaan. We zijn gebonden aan schoolvakanties en een zeer beperkt reisgeduld van de kinders. Op die manier zijn we er achtergekomen dat Limburg óók een mooie bestemming is. Dat verre reizen komt ooit wel weer.

We kunnen ook niet meer spontaan een restaurant inspringen om te dineren, de kinderen moeten op tijd naar bed, morgen is er weer school etc. Als we er wél in slagen om uit eten te gaan (samen, danwel met zijn allen) dan waardeer ik dit nu extra omdat het toch wat meer bijzonder geworden is.

In het wilde weg dingen kopen en geld uitgeven is er ook niet meer bij, er moet eten en kleren gekocht worden, kinderen moeten naar school etc. Op die manier ben ik er achter gekomen dat sparen voor iets meer voldoening geeft.

Uitslapen was inderdaad wel afgelopen, maar nu ze iets groter worden komt dat deels weer terug.

Om het maar eens Cruyffiaans uit te drukken: ieder nadeel hep ze voordeel.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 13:03 schreef Luigi het volgende:
Dat vind ik (let op, mening he!) toch altijd zo'n rare reden... 'ja, dan zijn ze in ieder geval niet alleen...'. Dat is gebaseerd op zo veel aannames dat ik niet zou weten waar te beginnen . En alsof ze later geen partner, eigen familie, vrienden, etc hebben. Ik heb ook een zusje, die zie ik af en toe, prima, goede band verder maar of ik er heel veel aan 'heb' in die zin... kweenie.

Je hebt op zich wel gelijk hoor, maar ik ben wel hecht met mijn familie en weet nu dus wat ik mis zou zijn gelopen als ik ze niet had leren kennen. En misschien kunnen mn kinders elkaar niet luchten later, sja dat is dan heel jammer,maar ik kan niet alles beheersen in t leven. Ben iig erg blij met mijn 2 kinderen. En hoop dat zij ook blij zijn met elkaar. (nu en later)

Edit: je had al geantwoord...

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 15:27 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

dit is precies wat ik ook zeg toch? Ik vind ook dat ze niet met elkaar op hoeven schieten. Vrienden kan je zelf kiezen, familie niet.wel verwacht ik dat ze beschaafd met elkaar omgaan.
En met elkaar nog bedoel ik niet bij elkaar op de koffie op zondag maar een gezamelijk verleden. Iemand die weet hoe het was, die je ouders kende zoals jij ze kende dat idee. En dan hoeven ze elkaar nooit meer te zien, de wetenschap is al mooi. Vind ik.

"dat ze dan straks elkaar hebben" vind ik persoonlijk iets anders dan "ik wil meer kinderen, wat ze ook van elkaar vinden". Want dat elkaar hebben kan ook een groot nadeel zijn, bijvoorbeeld.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 15:27 schreef debuurvrouw het volgende:

de wetenschap is al mooi. Vind ik.

Dat mag! .