OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier wisselen de jongens elkaar af met vroeg wakker worden. Om en om hebben ze periodes dat ze ineens heel vroeg wakker zijn en periodes dat ze op een fijn tijdstip (07.15 
) wakker worden 
. Helaas zitten ze dus bijna nooit tegelijk in een periode van 'uitslapen' 
. En dat terwijl S als baby echt gigantisch kon uitslapen. Ik had goede hoop voor hem, haha.
Ook grappig: mijn ouders noemden mij vroeger vaak per ongeluk bij de naam van een van mijn zusjes. Toen dacht ik: 'zucht, kunnen jullie nou niet eens drie namen onthouden' *rolls eyes...
En nu doe ik het zelf ook
. Twee kinderen en dan toch zo vaak per ongeluk de verkeerde naam roepen. Herkenbaar anyone?
) wakker worden . Helaas zitten ze dus bijna nooit tegelijk in een periode van 'uitslapen' . En dat terwijl S als baby echt gigantisch kon uitslapen. Ik had goede hoop voor hem, haha. Ook grappig: mijn ouders noemden mij vroeger vaak per ongeluk bij de naam van een van mijn zusjes. Toen dacht ik: 'zucht, kunnen jullie nou niet eens drie namen onthouden' *rolls eyes...
En nu doe ik het zelf ook
. Twee kinderen en dan toch zo vaak per ongeluk de verkeerde naam roepen. Herkenbaar anyone?
potver! Ik had net aandelen Human Nature genomen.quote:Op donderdag 23 januari 2014 13:11 schreef Luigi het volgende:
[..]
Ik was ook niet heel erg serieus he.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Spreekt het voor me als ik eigenlijk niet weet wat dat is?quote:Op donderdag 23 januari 2014 13:18 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
potver! Ik had net aandelen Human Nature genomen.
.
ja! Dat is het kledingmerk van de ANWB. Voor de regenjassen. En windjacks. His and hers.quote:Op donderdag 23 januari 2014 13:20 schreef Luigi het volgende:
[..]
Spreekt het voor me als ik eigenlijk niet weet wat dat is?
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ohquote:
[..]
ja! Dat is het kledingmerk van de ANWB. Voor de regenjassen. En windjacks. His and hers.
. Ik moet dan altijd zo aan Vrienden voor het Leven denken, met die vader en moeder 
.Slightly offtopic though.
Ik was in zoverre serieus, dat ik echt hoop niet te vergeten hoe ik zelf was. In heel veel dingen. Het is zo gemakkelijk vergeten en er wordt zo gemakkelijk in de plaats van de ouders gestapt en dan weet men ineens niet meer hoe het is om kind te zijn (van allerlei leeftijden).quote:
[..]
Ik was ook niet heel erg serieus he
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ach de generatie waar ik mee opgegroeid ben heeft me al zo in de steek gelaten qua visie en ontwikkeling, daar maak ik me geen illusies over meer. Hoop er alleen idd zelf niet in te trappen.quote:Op donderdag 23 januari 2014 13:25 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik was in zoverre serieus, dat ik echt hoop niet te vergeten hoe ik zelf was. In heel veel dingen. Het is zo gemakkelijk vergeten en er wordt zo gemakkelijk in de plaats van de ouders gestapt en dan weet men ineens niet meer hoe het is om kind te zijn (van allerlei leeftijden).
het is voor mij dé reden om ze lekker te stimuleren om vooral uit te slapen, en niet te vragen om om 9 uur aan het ontbijt te zitten. Ik moest dat ook, zelfs als ik op stap was geweest. Want anders was het zonde van je dag. Ik voel nog de woede en machteloosheid die ik toen voelde nu ik het opschrijf. Want ik stond doordeweek alleen op om 6.30 omdat mijn moeder 'niemand een plezier deed met haar ochtendhumeur' en ik moest dus wél aantreden. Én vrolijk zijn ook nog.quote:
[..]
Ik was in zoverre serieus, dat ik echt hoop niet te vergeten hoe ik zelf was. In heel veel dingen. Het is zo gemakkelijk vergeten en er wordt zo gemakkelijk in de plaats van de ouders gestapt en dan weet men ineens niet meer hoe het is om kind te zijn (van allerlei leeftijden).
Nou ja, ik ben dus op met de jongens doordeweek, ontbijt dan met ze en in het weekend doet iedereen waar ie zin in heeft.
nou ja, meestal moet er gesport worden. Maar ik snap je gevoel helemaal en voedt ook echt vanuit dat gevoel op.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Wij proberen op zondag altijd wel samen uitgebreid te lunchen, met broodjes en eitjes en lekkere dingen, dat gebeurt 9 vd 10 keer wel. Vind ze ook altijd erg leuk gelukkig! Doordeweeks ontbijten we zelden samen aangezien de vertrektijden niet echt matchen.
En uitslapen kan ik alleen maar aanmoedigen.
En uitslapen kan ik alleen maar aanmoedigen
.
Wij staan doordeweeks eigenlijk gewoon altijd met drieën tegelijk op. We ontbijten dan min of meer samen (want er moet ook gedoucht worden en aangekleed en trommeltjes gemaakt en zo) en vertrekken zo'n beetje tegelijk. In het weekend hoeft het nou juist niet, mag ze haar boterham ook wel regelmatig op de bank eten en een filmpje kijken, bijvoorbeeld. Het weekend is meer om te genieten van het feit dat er een stuk minder moet. Nu nog, inderdaad, wie weet wat er nog aan sport komt, maar nu ben ik de enige die op zaterdagochtend op tijd in de sportschool wil zijn
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Bij ons is het dus juist omgekeerd: juist omdat we doordeweeks dat soort dingen niet kunnen doen, gebeurt het wel in het weekend. En dan is er weinig moeten meer aan, dan is het gewoon leuk.quote:
Wij staan doordeweeks eigenlijk gewoon altijd met drieën tegelijk op. We ontbijten dan min of meer samen (want er moet ook gedoucht worden en aangekleed en trommeltjes gemaakt en zo) en vertrekken zo'n beetje tegelijk. In het weekend hoeft het nou juist niet, mag ze haar boterham ook wel regelmatig op de bank eten en een filmpje kijken, bijvoorbeeld. Het weekend is meer om te genieten van het feit dat er een stuk minder moet. Nu nog, inderdaad, wie weet wat er nog aan sport komt, maar nu ben ik de enige die op zaterdagochtend op tijd in de sportschool wil zijn
.
F. en ik ontbijten beiden onderweg of op ons werk, dus in de ochtend ontbijten de jongens samen terwijl idd de broodtrommeltjes ed. doen. Op de dagen dat F. ze weg brengt ben ik dan al onderweg naar mijn werk trws.
In het weekend ontbijten we ook nooit samen omdat de één op de ene dag uit slaapt, en de ander op de andere dag.
Lunchen doen we wel regelmatig samen, maar ontbijten dus eig. nooit. Ook niet met zijn drietjes dan bijv in het weekend. De heren ontbijten vaak vroeg, Oscar maakt meestal zelf een boterham klaar als het hem 'te lang' duurt voor een van ons beneden komt (dus rond een uur of 7), en ik eet liever dus wat later.
In het weekend ontbijten we ook nooit samen omdat de één op de ene dag uit slaapt, en de ander op de andere dag.
Lunchen doen we wel regelmatig samen, maar ontbijten dus eig. nooit. Ook niet met zijn drietjes dan bijv in het weekend. De heren ontbijten vaak vroeg, Oscar maakt meestal zelf een boterham klaar als het hem 'te lang' duurt voor een van ons beneden komt (dus rond een uur of 7), en ik eet liever dus wat later.
***
quote:
[..]
ik zeg altijd maar zo, van een appelboom vallen geen peren
if only....
quote:
Ook grappig: mijn ouders noemden mij vroeger vaak per ongeluk bij de naam van een van mijn zusjes. Toen dacht ik: 'zucht, kunnen jullie nou niet eens drie namen onthouden' *rolls eyes...
En nu doe ik het zelf ook
Oja idd! Dat ze standaard 3 keer de foute naam zeiden en als laatste de goeiequote:
Ook grappig: mijn ouders noemden mij vroeger vaak per ongeluk bij de naam van een van mijn zusjes. Toen dacht ik: 'zucht, kunnen jullie nou niet eens drie namen onthouden' *rolls eyes...
En nu doe ik het zelf ook
. En nu noem ik S regelmatig per ongeluk de naam van mijn zusje, die heet zoals de volslanke vrouw van Evert in Gooische Vrouwen
quote:
[..]
[..]
Wat ik mooi vind aan het ouderschap is om de ontwikkeling van mijn kindje te zien. Het is absurd hoe snel ze dingen leren. Vroeg ik me een paar jaar geleden oprecht af of het nou écht zo boeiend is dat je kindje omrolt of dat ze voor het eerst zwaaien, nu voel ik diezelfde grote trots en is het echt bijzonder. Ik vond het in de eerste dagen zo mooi om te ontdekken dat hij álles had wat hoorde. Ik was echt onder de indruk van zijn sleutelbeentjes (), want zelfs dié had ik zelf in mijn buik gemaakt!
Wat ik mooi vind is de blijdschap als ik naar zijn kamertje kom en hij krijgt een lach van oor tot oor als hij mijn gezicht ziet. Handjes uitgestoken. Als hij met papa beneden is en ik de trap af kom, en ik hoor hem al 'mama! mama!' roepen voor ik er ben. Geldt andersom ook voor papa. Ik vind het mooi als hij verdrietig is, dat ik hem kan troosten en dat ik hem dan weer vrolijk kan maken. Ik vind het mooi om naar hem te kijken als hij bezig is. Ik vind het mooi om iets te hebben wat ineens zo belangrijk is.
Ik vind het mooi om dingen van mijzelf en van mijn vriend in hem te herkennen.
ok ik moest huilen 
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
quote:
Wen er maar vast aan. Over een jaar moet je om alles huilen.
.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 16% gewijzigd door Spees_Eend op 23-01-2014 15:16:30 ]
quote:
[..]
Wen er maar vast aan. Over een jaar moet je om alles huilen.Volgens mij vanaf het moment dat ik zwanger ben heb ik standaard uien onder mijn ogen zittenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
en die video is idd om te huilen
Tja, dat vind ik een hele lastige, ik probeer ook echt niet te vergeten hoe het was als kind, toch betrap ik me vaker dan me lief is op een uitspraak of gedachtes die zo uit de mond/het hoofd van 1 mijn ouders kon komenquote:
[..]
Ik was in zoverre serieus, dat ik echt hoop niet te vergeten hoe ik zelf was. In heel veel dingen. Het is zo gemakkelijk vergeten en er wordt zo gemakkelijk in de plaats van de ouders gestapt en dan weet men ineens niet meer hoe het is om kind te zijn (van allerlei leeftijden).
Nu heb ik altijd fijne ouders gehad, dus troost ik me maar met die gedachte
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ja, ik heb dat sinds ik voor de klas sta. Toen werd ik er ook ineens mee geconfronteerd dat ik stiekem toch best veel van mijn ouders had overgenomen. Ook heel veel niet trouwens.quote:
[..]
Tja, dat vind ik een hele lastige, ik probeer ook echt niet te vergeten hoe het was als kind, toch betrap ik me vaker dan me lief is op een uitspraak of gedachtes die zo uit de mond/het hoofd van 1 mijn ouders kon komen
Nu heb ik altijd fijne ouders gehad, dus troost ik me maar met die gedachte
Als ouder/opvoeder val je toch terug op bepaalde normen en waarden die je van huis uit hebt meegekregen. En iedere ouder/opvoeder hoort zichzelf dingen zeggen waarvan ie denkt 'He, zeg ik dat??'. Dat hoort er gewoon bij, volgens mij. Het hoort een beetje bij de rol die je hebt om bepaalde dingen te zeggen, hoe cliché het ook is.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Dingen die ik vroeger bij mijn zus onzin vond:
- Kind naar het KDV brengen als je zelf een dagje vrij bent
- Als ouders in het weekend om de beurt een ochtend uitslapen, terwijl de ander opstaat met kind
Nu: guilty Maar het is gewoon soms zo fijn en/of nodig!
- Kind naar het KDV brengen als je zelf een dagje vrij bent
- Als ouders in het weekend om de beurt een ochtend uitslapen, terwijl de ander opstaat met kind
Nu: guilty
Maar het is gewoon soms zo fijn en/of nodig!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Ik heb dan niet eens 2 kinderen, maar ik heb het soms zelfs met de namen van kind en kattenquote:
Hier wisselen de jongens elkaar af met vroeg wakker worden. Om en om hebben ze periodes dat ze ineens heel vroeg wakker zijn en periodes dat ze op een fijn tijdstip (07.15
Ook grappig: mijn ouders noemden mij vroeger vaak per ongeluk bij de naam van een van mijn zusjes. Toen dacht ik: 'zucht, kunnen jullie nou niet eens drie namen onthouden' *rolls eyes...
En nu doe ik het zelf ook
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Oh, dat met die namen. 
ik roep ook het hele rijtje aan. Inclusief mijn zus en man. Dat is echt stom, dat ik iets tegen zoon zeg met daarbij de naam van mijn zus? 
Maar ja. Ik vond het ook zo stom vroeger. Blijkbaar heeft het iets te maken met een vol hoofd.
ik roep ook het hele rijtje aan. Inclusief mijn zus en man. Dat is echt stom, dat ik iets tegen zoon zeg met daarbij de naam van mijn zus? Maar ja. Ik vond het ook zo stom vroeger. Blijkbaar heeft het iets te maken met een vol hoofd.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Over emo gesproken: mijn jongste is bijna jarig, en de oudste had vandaag op de bso een verjaardagskroon voor hem geknutseld. Had ze helemaal zelf bedacht. Moest echt even slikken.
Moest echt even slikken.
Ik vind het interessant om te lezen, ook wat jullie schrijven over dat gedwongen samen ontbijten enzo. Als ik dat zo lees, neem ik me ook voor om dat nooit te doen.
Tegelijkertijd herinner ik me juist nog goed hoe mijn ouders ons eigenlijk altijd volledig vrij lieten in die dingen. (Er was weinig verplicht, weinig nutteloze regels enzo, behalve dan de taken die we in huis hadden; die moesten natuurlijk wel gebeuren.) En ook hoe gezellig ik het bij anderen vond als er dan die avond spelletjesavond of televisieavond voor het gezin was. Dus het kan ook een gemis (groot woord hoor, zo erg was het niet) zijn juist weer als je ouders niet zo van dat soort opgelegde/ afgesproken momenten zijn.
Tegelijkertijd herinner ik me juist nog goed hoe mijn ouders ons eigenlijk altijd volledig vrij lieten in die dingen. (Er was weinig verplicht, weinig nutteloze regels enzo, behalve dan de taken die we in huis hadden; die moesten natuurlijk wel gebeuren.) En ook hoe gezellig ik het bij anderen vond als er dan die avond spelletjesavond of televisieavond voor het gezin was. Dus het kan ook een gemis (groot woord hoor, zo erg was het niet) zijn juist weer als je ouders niet zo van dat soort opgelegde/ afgesproken momenten zijn.
Ik moest vroeger ook 'gedwongen' vroeg ontbijten op zondag (en tot mijn 18e daarna ook mee naar de kerk). De maaltijden werden in ons (nogal grote) gezin altijd zo veel mogelijk gezamenlijk gedaan. Ik heb daar eigenlijk nooit moeite mee gehad, ik vond het eerlijk gezegd gezellig. Verder was iedereen altijd hard aan het werk en druk en de maaltijden waren de momenten dat we konden praten, (heftig) discussiëren, met elkaar lachen. . Soms had ik daar ook even helemaal geen zin in, maar toch vond ik het vanzelfsprekend om te doen en ik heb nooit de behoefte gehad om daar tegen in opstand te komen.
Dus ik zie daar eigenlijk weinig kwaad in, het is ook wel mooi omdat het een soort structuur geeft en de vanzelfsprekendheid van elkaar op gezette tijden spreken en dingen met elkaar delen en kan me voorstellen dat ik dat ook ga doen. Wel in mindere mate, dat wel.
. Soms had ik daar ook even helemaal geen zin in, maar toch vond ik het vanzelfsprekend om te doen en ik heb nooit de behoefte gehad om daar tegen in opstand te komen. Dus ik zie daar eigenlijk weinig kwaad in, het is ook wel mooi omdat het een soort structuur geeft en de vanzelfsprekendheid van elkaar op gezette tijden spreken en dingen met elkaar delen en kan me voorstellen dat ik dat ook ga doen. Wel in mindere mate, dat wel.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Denk dat het ontbijt meer het tijstip is voor veel pubers.. Wij ontbeten ook altijd samen op zondagochtend. Zit je daar half slapend aan tafel, lekker sjaggo want het is voor jou, -de puber- veel te vroeg en iedereen maar gezellig doen... En trek in eten had je echt nog niet. blegh. Hier doen we dus ook niet aan met zn allen ontbijten op de vrije dag.. Vind savonds aan tafel eten wel belangrijk. Dat gebeurde bij ons dan weer vaak niet... elke avond op de bank met t bord op schoot vind ik niet echt gezellig. Is voor een enkele keer leuk (met name voor de kinderen ) maar ik zit met mn warme prak liever aan tafel.
Wij ontbeten ook altijd samen op zondagochtend. Zit je daar half slapend aan tafel, lekker sjaggo want het is voor jou, -de puber- veel te vroeg en iedereen maar gezellig doen... En trek in eten had je echt nog niet. blegh. Hier doen we dus ook niet aan met zn allen ontbijten op de vrije dag.. Vind savonds aan tafel eten wel belangrijk. Dat gebeurde bij ons dan weer vaak niet... elke avond op de bank met t bord op schoot vind ik niet echt gezellig. Is voor een enkele keer leuk (met name voor de kinderen ) maar ik zit met mn warme prak liever aan tafel.
Wij aten ook gewoon samen hoor, maar als iemand uit was geweest, of moest sporten, of weetikveelwat, dan werd daar nooit een probleem van gemaakt.
Voor mij zat het probleem meer in het feit dat ik wél van alles moest en dat ze zelf niet volgens die regels leefden. Zelf wel uitslapen doordeweek maar van mij dan aanwezigheid eisen.
Ik probeer dus wel om niet dingen te vragen en dan niet zelf het goede voorbeeld te geven.
En wij eten eigenlijk altijd samen 's avonds dat scheelt ook. Nu ontbijt iedereen zodra ze beneden komen op zondag. Later, als iedereen uitslaapt komt er misschien wel een gezamelijk ontbijt. Mocht daar behoefte aan zijn
Wij voeden toch erg op uit het idee dat onze kinderen ménsen zijn, met eigen behoeftes en meningen.
Ik probeer dus wel om niet dingen te vragen en dan niet zelf het goede voorbeeld te geven.
En wij eten eigenlijk altijd samen 's avonds dat scheelt ook. Nu ontbijt iedereen zodra ze beneden komen op zondag. Later, als iedereen uitslaapt komt er misschien wel een gezamelijk ontbijt. Mocht daar behoefte aan zijn
Wij voeden toch erg op uit het idee dat onze kinderen ménsen zijn, met eigen behoeftes en meningen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Wij vinden de maaltijden heel belangrijk, hier wordt dus echt zo veel mogelijk samen ontbeten/gelunched/gedineerd. Vooralsnog is het tijdstip geen issue, want jonge kinderen die toch wel vroeg wakker zijn. Maar bij het ontwaken even een boterham naar binnen proppen tussen de bedrijven door, daar voel ik weinig voor.
's Avonds samen aan tafel eten zonder de tv aan is wel 1 van die dingen waarvan ik gedacht had dat het een mythe zou zijn, maar dat houden we nu toch al ruim 7 jaar vol. En dat terwijl we 'vroeger' altijd languit op de bank voor de tv hingen . 1 of 2 keer per jaar mag er voor de tv gegeten worden, met een pizza ofzo, als er wat te vieren is.
's Ochtends de tv uitlaten is ook zoiets. Zo lang mogelijk uitstellen. En als ik 's ochtends rond 7 uur door de wijk loop op weg naar de auto zijn we daar een uitzondering in geloof ik .
. 1 of 2 keer per jaar mag er voor de tv gegeten worden, met een pizza ofzo, als er wat te vieren is.'s Ochtends de tv uitlaten is ook zoiets. Zo lang mogelijk uitstellen
. En als ik 's ochtends rond 7 uur door de wijk loop op weg naar de auto zijn we daar een uitzondering in geloof ik .
Wij aten vroeger doordeweeks ook het ontbijt bij elkaar aan tafel. Mijn vader was er niet altijd bij, want die had wisselende diensten, maar mijn moeder die had altijd de tafel gedekt en de tv stond alleen op het ochtendnieuws, geen tekenfilms. Tussendemiddag ook altijd tafel gedekt en samen lunchen, tv aan na de lunch. In het weekend was het juist niet altijd zo. Ik vond dat altijd erg gezellig. Op een gegeven moment gingen we langzamerhand naar de middelbare en sloop het er wel langzaam uit. Eerst ik er niet meer altijd bij (oudste) jaar erna mijn broertje en toen was het dus al over (heb ook nog zusje)
Maar mijn moeder was ook gastouder, dus die paste vaak vanaf 7 's ochtends ook op andere kindjes, en dus waren we vaak ook met 6/7 man aan de ontbijttafel. Heel gezellig wel. Maar moet er voor mezelf niet aan denken, zoveel grut aan tafel.
Ik denk dat ik zelf ook erin hou dat mijn kind(eren) in ieder geval aan tafel eten. En zonder tv ook. Alhoewel dat lastig is, want manlief zet hem meteen aan als hij thuiskomt, voor tijdens het eten.
Maar mijn moeder was ook gastouder, dus die paste vaak vanaf 7 's ochtends ook op andere kindjes, en dus waren we vaak ook met 6/7 man aan de ontbijttafel. Heel gezellig wel. Maar moet er voor mezelf niet aan denken, zoveel grut aan tafel.
Ik denk dat ik zelf ook erin hou dat mijn kind(eren) in ieder geval aan tafel eten. En zonder tv ook. Alhoewel dat lastig is, want manlief zet hem meteen aan als hij thuiskomt, voor tijdens het eten.
Bij ons stond 'vroeger' (bij mijn ouders thuis dus) meestal de radio in de keuken aan voor het nieuws enzo. Ontbijt tv was er geeneens in het begin geloof ik. Hoewel ik me van later wel kan herinneren dat we op RTL4 's ochtends tekenfilms keken ofzo.
Ja dat snap ik. Daar zou ik me ook heel erg aan kunnen ergeren. Gelukkig deden mijn ouders dat niet. Maar ik ken mezelf, ik was dan echt heel erg dwars geweest. Want dat ben ik nog steeds als men wat aan mij vraagt of zegt waar ik het niet mee eens ben. Mijn moeder is er wel een die haar mening er echt altijd in moet gooien. Zo van hey en dit zeg ik ervan, en daar moet je het mee doen. Daar kan ik ook erg dwars van worden.quote:
Voor mij zat het probleem meer in het feit dat ik wél van alles moest en dat ze zelf niet volgens die regels leefden. Zelf wel uitslapen doordeweek maar van mij dan aanwezigheid eisen.
Ik probeer dus wel om niet dingen te vragen en dan niet zelf het goede voorbeeld te geven.
En wij eten eigenlijk altijd samen 's avonds dat scheelt ook. Nu ontbijt iedereen zodra ze beneden komen op zondag. Later, als iedereen uitslaapt komt er misschien wel een gezamelijk ontbijt. Mocht daar behoefte aan zijn
Wij voeden toch erg op uit het idee dat onze kinderen ménsen zijn, met eigen behoeftes en meningen.
Vroeger was ontbijt altijd een boterham voor de tv, lunch altijd aan tafel, net als avondeten.
En nu eten wij vaak voor de tv, maar zodra er kinderen zijn die met de pot mee eten gaan we weer aan tafel eten, en de tv uit!
En nu eten wij vaak voor de tv, maar zodra er kinderen zijn die met de pot mee eten gaan we weer aan tafel eten, en de tv uit!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Het grappige is wel dat wij echt direct weer voor de tv zitten te eten als ze uit logeren is ofzo.quote:
Vroeger was ontbijt altijd een boterham voor de tv, lunch altijd aan tafel, net als avondeten.
En nu eten wij vaak voor de tv, maar zodra er kinderen zijn die met de pot mee eten gaan we weer aan tafel eten, en de tv uit!
. Dus het is kennelijk echt iets wat we doen omdat het zo hoort enzo.
Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan
Jij bent toch ongeveer zo oud als ik (26)quote:
Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan
Ik keek naar dommel en calimero en de snorkels enz in de ochtend..
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Oh, was het maar waar. Ik ben al 29 ondertussen. (Heb de beruchte bevolkingsonderzoekbrief net binnen)quote:
[..]
Jij bent toch ongeveer zo oud als ik (26)
Ik keek naar dommel en calimero en de snorkels enz in de ochtend..
Maar die tekenfilms ken ik wel. Die keek ik ook
Ja, wij ook! Toch doen we het niet omdat het hoort, maar ik vind het met drieen aan tafel ook echt gezelliger en fijner. Met tweeen is dat minder belangrijk of zo, ik weet niet wat dat is.quote:Op vrijdag 24 januari 2014 10:39 schreef Luigi het volgende:
[..]
Het grappige is wel dat wij echt direct weer voor de tv zitten te eten als ze uit logeren is ofzo.
Bij ons mag ze 's ochtends wat tv kijken als ze verder helemaal klaar is: aangekleed en gegeten, tas ingepakt en er is tijd over. Werkt prima
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Zijn er meer ouders die dit zo ervaren? Ik heb er nu 1 en twijfel erg of er een tweede komt.. Zwanger worden, zwanger zijn was geen probleem. Maar ik zie bij vriendinnen die wel een tweede hebben, dat hun leven heel erg om de kinderen gaat draaien. Is dat zo? Of zie ik beren op de weg die er niet zijn?quote:
Die geweldige kinderen, dat die "van ons" zijn, dat blijft iets waar ik me over kan verwonderen.
Het plezier en geluk dat ik aan mijn kinderen beleef.
De interactie tussen mijn twee kinderen.
Het gemak van heb hebben van mijn eerste (of één) kind.
Dat ik geen serieus slaaptekort heb (gehad).
De voldoening die het moederschap me geeft.Wat ik niet had kunnen voorzien:
De slopende moeheid tijdens de zwangerschap.
Dat het hebben van twee kinderen van een totaal andere orde is dan het hebben van één.
Het gezeul als je ergens heen gaat.
De irritatie als je ene kind de ander de hersenen inslaat.
Naar nieuws over kinderen niet meer trekken.
Hoe bepalend het welbevinden van je kroost is voor jezelf.
Professioneel gifmenger.
Nou moet je verder niet teveel naar anderen kijken denk ik, en vooral doen wat je zelf goed lijkt, maar ik zie dat wel zo bij ons in de omgeving ja. Wij 'hebben dr 1' en ouders waar eerst nog makkelijk mee af te spreken viel enzo hebben na de komst van de 2 echt helemaal nergens meer tijd voor lijkt het... was ons al bij heel veel kenissen opgevallen. Persoonlijk ben ik wel blij met de balans van een 1-kind gezin.quote:
[..]
Zijn er meer ouders die dit zo ervaren? Ik heb er nu 1 en twijfel erg of er een tweede komt.. Zwanger worden, zwanger zijn was geen probleem. Maar ik zie bij vriendinnen die wel een tweede hebben, dat hun leven heel erg om de kinderen gaat draaien. Is dat zo? Of zie ik beren op de weg die er niet zijn?
.
Ik probeer het de kinderen ook mee te geven. Ik keek het journaal altijd dagelijks maar tegenwoordig neem ik er de tijd niet voor. Ik lees nu.nl en lees op fok.quote:
Nu ik erover nadenk weet ik niet eens zeker of er 's ochtends uberhaubt wel tekenfilms waren. Maar iig stond bij ons altijd het nieuws aan. Ik snapte daar niks van, want dat was helemaal niet interessant toch, wat er aan de andere kant van de wereld gebeurde. Dat is zooo ver. Maar toen ik ouder werd merkte ik wel dat het af en toe best belangrijk is om zulke dingen te weten. Al was het alleen maar om mee te kunnen praten met discussies op school. 'Erg he van die aarbeving daarendaar' en dan erbij gaan staan
En het erge is ook wel dat heel veel nieuws mij niet meer boeit..
Dat is echt iets wat heel anders was voor ik de kinderen had.
1 kind plus 1 kind is meer dan het dubbele van die eerste, als u begrijpt wat ik bedoel. De interactie tussen de kinderen, maar ook wisselende slaapjes, hapjes luiertjes gedoetjes. Maar vooral dat ik veel meer het gevoel had dat we veel meer een gezin waren met eigen besognes enzo. De drang om met anderen mee te doen was gewoon minder. Van 2 naar 3 ging echt veel makkelijker.quote:
[..]
Zijn er meer ouders die dit zo ervaren? Ik heb er nu 1 en twijfel erg of er een tweede komt.. Zwanger worden, zwanger zijn was geen probleem. Maar ik zie bij vriendinnen die wel een tweede hebben, dat hun leven heel erg om de kinderen gaat draaien. Is dat zo? Of zie ik beren op de weg die er niet zijn?
Maar ik had het voor geen goud willen missen. Voor mij hebben die broers echt een meerwaarde. Daar heb ik allemaal onrationele projectiegevoelens bij maar toch.
Die jongens samen op de bank hangend. Of wanneer ze elkaar helpen, het liefst tegen mij. hoe ze slap kunnen liggen van het lachen, hoe ze elkaar in vertrouwen nemen.
En ja, het is echt een geluk want ik ken ook zat mensen die helemaal die band niet hebben met hun familie. Boven alles ben ik toch blij dat ze dan straks elkaar hebben. (nogmaals, dit komt voort uit mijn eigen "bagage" maar is wel echt heel belangrijk voor me. ook al zien ze elkaar nooit meer, dat ze wel met z'n 3en zijn.)
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Je hebt ineens 2 kinderen die je aandacht willen ipv 1 die al je aandacht krijgt. Daarnaast beginnen ze nu ook te ruzien soms en te klieren naar elkaar. Dus mag ik nu ook voor agent spelen. qua vrije tijd is het hier zo dat de oudste verplichtingen begint te krijgen en straks ook naar school gaat, en daarnaast heb ik een dreumes die overdag slaapt dus kan minder makkelijk even weg. Als ze straks beide op school zitten zal het weer makkelijker gaan neem ik aan. Ga nog net zo makkelijk op visite en soms zelfs bij vrienden slapen trouwens. Maar wij hebben de mazzel dat onze kinderen heel makkelijk zijn met eten bij restaurants en bij anderen slapen. Maar 2 is zeker wel meer werk dan 1. Moet zeggen dat ik 2 wel leuker vind dan 1. Gezellige drukte. ^^ (als je de ruzie momenten ff wegdenkt )
edit: Wat de buurvrouw ook zegt. Heb zelf ook persoonlijke bagage en weet hoe het is als je als enig kind plots helemaal alleen bent. Maar ook hoe het is om deel te zijn van een grote familie. (ingewikkeld verhaal) Mochten wij plots komen te overlijden hebben ze iig elkaar nog. (Al is dat uiteraard ook geen garantie)
[ Bericht 19% gewijzigd door ohnee op 24-01-2014 12:59:17 ]
)edit: Wat de buurvrouw ook zegt. Heb zelf ook persoonlijke bagage en weet hoe het is als je als enig kind plots helemaal alleen bent. Maar ook hoe het is om deel te zijn van een grote familie. (ingewikkeld verhaal
) Mochten wij plots komen te overlijden hebben ze iig elkaar nog. (Al is dat uiteraard ook geen garantie)[ Bericht 19% gewijzigd door ohnee op 24-01-2014 12:59:17 ]
Dat vind ik (let op, mening he!) toch altijd zo'n rare reden... 'ja, dan zijn ze in ieder geval niet alleen...'. Dat is gebaseerd op zo veel aannames dat ik niet zou weten waar te beginnen . En alsof ze later geen partner, eigen familie, vrienden, etc hebben. Ik heb ook een zusje, die zie ik af en toe, prima, goede band verder maar of ik er heel veel aan 'heb' in die zin... kweenie.
. En alsof ze later geen partner, eigen familie, vrienden, etc hebben. Ik heb ook een zusje, die zie ik af en toe, prima, goede band verder maar of ik er heel veel aan 'heb' in die zin... kweenie.
Ik ben het voorwaar eens met je eensquote:Op vrijdag 24 januari 2014 13:03 schreef Luigi het volgende:
Dat vind ik (let op, mening he!) toch altijd zo'n rare reden... 'ja, dan zijn ze in ieder geval niet alleen...'. Dat is gebaseerd op zo veel aannames dat ik niet zou weten waar te beginnen
Ik snap zeer zeker wel dat mensen graag meer kinderen hebben, dat had ik zelf ook graag gehad als dat had gekund, maar dan alleen maar omdat ik ze wil, niet omdat ze iets aan elkaar zouden kunnen hebben. Kan wel, hoeft niet, en misschien kunnen ze elkaar niet luchten of zien.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |