Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
quote:Op vrijdag 3 januari 2014 17:41 schreef zomertje het volgende:
[..]
Gefeliciteerd, op naar een beter jaar
Wat moet een fysio van de GGZ van je? (ik wist niet dat die er waren...)
Dank julliequote:
[..]
Huh wat is een GGZ fysio? En kan je niet om een vrouw vragen? Dat zou ik iig doen
Gefelicteerd met je verjaardigJe rotjaar is voorbij, nu wordt het beter
Ja, mijn GGZ heeft ook een pijn poli waar je dus ook tegen bepaalde lichamelijke pijnen kan worden behandeld. Voordat je daar eventueel behandeld, moet je worden gezien door een psych en een fysio. En aangezien ik nogal wat pijnen en lichamelijke klachten heb, vond de psych het wel handig dat ik ook eens bij hun fysio langs zou gaan. Als ik het zo lees is het niet echt fysio fysio, maar meer tips, oefeningen en gesprekken om om leren te gaan met de pijn (goh...dat heb ik eerder ook al gehad...denk bij voorbaat al dat het niet echt gaat helpen)
Ik heb net eens op zijn naam zitten googlen, het is nog een jonge(re) knul volgens mij, maar zie wel goede verhalen over hem.
En ach, hij heeft pech, als ik met de billen bijna bloot moet, dan zorg ik gewoon dat ik een straks shirtje en een soort van wielrennensbroekje aan heb...
Afgelopen jaar wat kilo's aangekomen, ben niet echt helemaal tevreden en zeker meer over mijn lichaam, ga me niet te veel op die manier blootgeven, en dat mag hij m.i. ook wel accepteren
Waarom zo onzeker zijn over je eigen lichaam?quote:
Afgelopen jaar wat kilo's aangekomen, ben niet echt helemaal tevreden en zeker meer over mijn lichaam, ga me niet te veel op die manier blootgeven, en dat mag hij m.i. ook wel accepteren
2 oorzaken.quote:Op zaterdag 4 januari 2014 02:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom zo onzeker zijn over je eigen lichaam?
Enerzijds omdat mijn lichaam gewoon klote in elkaar steekt en me vaak in de steek laat....veel pijnen in lichaam, hoofdpijnen, last van slecht functionerende darmen. Krachten die afnemen/af zijn genomen. Ook toen ik niet zo was aangekomen waren die dingen er al. Een stukje wandelen kon heel fijn beginnen, maar na 5 minuten naar huis moeten omdat heup niet meer functioneerde, knie blokkeerde (of juist te los was), een spier in een bil of been die dom ging doen. Afspraken die verzet moesten worden vanwege migraine, dingen die ik niet kon doen omdat dat te veel pijn geeft.
Anderzijds omdat ik er zelf helemaal niet blij mee ben en baal van mijn eigen lichaam, het niet mooi vind, wil mezelf al zo min mogelijk in spiegels/ramen/foto's zien. Baal dat ik het zover heb laten komen, dat ik niet actief in heb gegrepen. Baal dat ik wel plannen maakte om er iets aan te doen, maar het dan vervolgens niet deed.
Het is wel een mooie voor hoe ik nu ben, ik ben er absoluut ontevreden mee, maar kan er aan de andere kant zo weinig om geven dat ik er ook niet actief iets mee doe zeg maar. Het geeft ook aan hoe ver ik mezelf heb verslonst. Normaal zou ik al lang een keer aan de bel hebben getrokken, actief dingen zijn gaan ondernemen, meer zijn gaan bewegen. En nu heb ik het gewoon laten gebeuren. In plaats van werken aan mezelf kocht ik wijdere kleding. Makkelijker, kloppend bij zelfbeeld, ik ben niks waard, familie doet alsof ze me niet willen, vriendinnen willen me blijkbaar niet, ik ben dus niet leuk, heb een rotkarakter, waarom zou ik nog iets aan het uiterlijk doen, daar valt toch niks mee te compenseren.
SPOILEREn nou lijkt het net alsof ik ontzettend veel eet ofzo, maar dat is dan ook weer niet het geval. Ben in 2012 gestopt met werken. Werkte in de zorg, veel beweging op een dag (lopen, duwen, trekken, dragen, rollen, een hele periode ook 'vechten'), eigenlijk alleen zitten tijdens de eet en drinkmomenten. Dus beweeg nu echt een stuk minder. Daarnaast gestopt met roken. Roken niet vervangen door snaaien, maar ben er wel door aangekomen.
Door het werk had ik wel een bepaald eetpatroon, veel late diensten (tot haf 11) en dan bij thuiskomst eigenlijk weer trek/honger. Dus langs de gele M, zak chips, koekjes, tosti's enzovoort. Moest echt even van dat ritme afstappen. Dus heb 'snaaien' verbannen naar het weekend en feestdagen (en vergeet dan vaak ook dat ik mag snoepen), cola oid ook voor zulk soort dagen, koekjes eet ik ook niet meer (of 1 en dan hoef ik daarna ook niet meer). Ben de laatste weken alleen hier de fout ingegaan door de Lidl, die heeft hier nu een bakkerij en heeft heerlijke verse broodjes.
Maar goed, grootste voornemen voor 2014 naast het aanpakken van de psychische problemen is toch echt afvallen.
Ben een slechte ontbijter (eet meestal pas na een uur of 2), maar maak sinds vorige week elke ochtend (in ieder geval voor 12 uur) een gezonde smoothie. Broodjes van de Lidl worden qua hoeveelheid al weer gehalveerd.
Vanaf maandag gaan we (vriend doet ook mee) nog strenger worden. De lekkere dingen echt uit huis halen, minder sausjes (of gezondere versies), porties kleiner maken, meer bewegen (en daar gaat het echt mis bij mij. Met lekker weer (geen wind/regen) wil ik nog wel fietsten, wandelen enzovoort, maar met dat vieze herfstachtige weer niet. Qua sport vind ik eigenlijk niks leuk, ben niet sportief, heb er ook nooit wat aan gevonden).
Edit --> en na het schrijven van deze post wilde ik mijn smoothie maken en voor de tweede keer in 1 week gaat de net aangeschafte blender kapot, kon smoothie weggooien en krijg het ding niet meer uit elkaar of aan de praat....
)
[ Bericht 5% gewijzigd door kvd op 04-01-2014 11:41:04 ]
LIF / [Gezond Slank] #2256 - Op naar het einde
Dat rotkarakter zal vast wel meevallen. Je hebt psychische problemen en dat verpest een hoop. Zit je aan de anti depressiva? Daar ben ik 15kg van aangekomen :/quote:
[..]
2 oorzaken.
Enerzijds omdat mijn lichaam gewoon klote in elkaar steekt en me vaak in de steek laat....veel pijnen in lichaam, hoofdpijnen, last van slecht functionerende darmen. Krachten die afnemen/af zijn genomen. Ook toen ik niet zo was aangekomen waren die dingen er al. Een stukje wandelen kon heel fijn beginnen, maar na 5 minuten naar huis moeten omdat heup niet meer functioneerde, knie blokkeerde (of juist te los was), een spier in een bil of been die dom ging doen. Afspraken die verzet moesten worden vanwege migraine, dingen die ik niet kon doen omdat dat te veel pijn geeft.
Anderzijds omdat ik er zelf helemaal niet blij mee ben en baal van mijn eigen lichaam, het niet mooi vind, wil mezelf al zo min mogelijk in spiegels/ramen/foto's zien. Baal dat ik het zover heb laten komen, dat ik niet actief in heb gegrepen. Baal dat ik wel plannen maakte om er iets aan te doen, maar het dan vervolgens niet deed.
Het is wel een mooie voor hoe ik nu ben, ik ben er absoluut ontevreden mee, maar kan er aan de andere kant zo weinig om geven dat ik er ook niet actief iets mee doe zeg maar. Het geeft ook aan hoe ver ik mezelf heb verslonst. Normaal zou ik al lang een keer aan de bel hebben getrokken, actief dingen zijn gaan ondernemen, meer zijn gaan bewegen. En nu heb ik het gewoon laten gebeuren. In plaats van werken aan mezelf kocht ik wijdere kleding. Makkelijker, kloppend bij zelfbeeld, ik ben niks waard, familie doet alsof ze me niet willen, vriendinnen willen me blijkbaar niet, ik ben dus niet leuk, heb een rotkarakter, waarom zou ik nog iets aan het uiterlijk doen, daar valt toch niks mee te compenseren.
Duidelijke uitleg, dankquote:
[..]
2 oorzaken.
Enerzijds omdat mijn lichaam gewoon klote in elkaar steekt en me vaak in de steek laat....veel pijnen in lichaam, hoofdpijnen, last van slecht functionerende darmen. Krachten die afnemen/af zijn genomen. Ook toen ik niet zo was aangekomen waren die dingen er al. Een stukje wandelen kon heel fijn beginnen, maar na 5 minuten naar huis moeten omdat heup niet meer functioneerde, knie blokkeerde (of juist te los was), een spier in een bil of been die dom ging doen. Afspraken die verzet moesten worden vanwege migraine, dingen die ik niet kon doen omdat dat te veel pijn geeft.
Anderzijds omdat ik er zelf helemaal niet blij mee ben en baal van mijn eigen lichaam, het niet mooi vind, wil mezelf al zo min mogelijk in spiegels/ramen/foto's zien. Baal dat ik het zover heb laten komen, dat ik niet actief in heb gegrepen. Baal dat ik wel plannen maakte om er iets aan te doen, maar het dan vervolgens niet deed.
Het is wel een mooie voor hoe ik nu ben, ik ben er absoluut ontevreden mee, maar kan er aan de andere kant zo weinig om geven dat ik er ook niet actief iets mee doe zeg maar. Het geeft ook aan hoe ver ik mezelf heb verslonst. Normaal zou ik al lang een keer aan de bel hebben getrokken, actief dingen zijn gaan ondernemen, meer zijn gaan bewegen. En nu heb ik het gewoon laten gebeuren. In plaats van werken aan mezelf kocht ik wijdere kleding. Makkelijker, kloppend bij zelfbeeld, ik ben niks waard, familie doet alsof ze me niet willen, vriendinnen willen me blijkbaar niet, ik ben dus niet leuk, heb een rotkarakter, waarom zou ik nog iets aan het uiterlijk doen, daar valt toch niks mee te compenseren.SPOILEREn nou lijkt het net alsof ik ontzettend veel eet ofzo, maar dat is dan ook weer niet het geval. Ben in 2012 gestopt met werken. Werkte in de zorg, veel beweging op een dag (lopen, duwen, trekken, dragen, rollen, een hele periode ook 'vechten'), eigenlijk alleen zitten tijdens de eet en drinkmomenten. Dus beweeg nu echt een stuk minder. Daarnaast gestopt met roken. Roken niet vervangen door snaaien, maar ben er wel door aangekomen.
Door het werk had ik wel een bepaald eetpatroon, veel late diensten (tot haf 11) en dan bij thuiskomst eigenlijk weer trek/honger. Dus langs de gele M, zak chips, koekjes, tosti's enzovoort. Moest echt even van dat ritme afstappen. Dus heb 'snaaien' verbannen naar het weekend en feestdagen (en vergeet dan vaak ook dat ik mag snoepen), cola oid ook voor zulk soort dagen, koekjes eet ik ook niet meer (of 1 en dan hoef ik daarna ook niet meer). Ben de laatste weken alleen hier de fout ingegaan door de Lidl, die heeft hier nu een bakkerij en heeft heerlijke verse broodjes.
Maar goed, grootste voornemen voor 2014 naast het aanpakken van de psychische problemen is toch echt afvallen.
Ben een slechte ontbijter (eet meestal pas na een uur of 2), maar maak sinds vorige week elke ochtend (in ieder geval voor 12 uur) een gezonde smoothie. Broodjes van de Lidl worden qua hoeveelheid al weer gehalveerd.
Vanaf maandag gaan we (vriend doet ook mee) nog strenger worden. De lekkere dingen echt uit huis halen, minder sausjes (of gezondere versies), porties kleiner maken, meer bewegen (en daar gaat het echt mis bij mij. Met lekker weer (geen wind/regen) wil ik nog wel fietsten, wandelen enzovoort, maar met dat vieze herfstachtige weer niet. Qua sport vind ik eigenlijk niks leuk, ben niet sportief, heb er ook nooit wat aan gevonden).
Edit --> en na het schrijven van deze post wilde ik mijn smoothie maken en voor de tweede keer in 1 week gaat de net aangeschafte blender kapot, kon smoothie weggooien en krijg het ding niet meer uit elkaar of aan de praat....
Lijkt me een lastig vooruitzicht, probleem 2 aanpakken terwijl je nog steeds probleem 1 (en je depressie) hebt. En wees niet -te- streng voor jezelf, probeer problemen aan te pakken zoals ze zijn en blijf realistisch.
Beetje offtopic, maar ik heb ooit een keer een blender gekocht die afgeprijst was, maar daarna is ie meteen in de kast verdwenen (handig voor later, bedacht ik me). Fast forward een jaar of 4, ik probeer dat ding een keertje uit...niks!
Kapoet! Naja, misschien staat ie mooi voor in de vensterbank ofzo als bloempot 
Ik mag een deurtje verderquote:Op zaterdag 4 januari 2014 12:31 schreef Probability het volgende:
Kom je anders langs in slank?
LIF / [Gezond Slank] #2256 - Op naar het einde
En moet nog even moed verzamelen
Ik zit (nog) aan niks...ik moet nog een stempel (of stempels) van de psycholoog krijgen, de intakegesprekken zijn pas geweest. Neem bij erge angstaanvallen een oxaatje en heel af en toe een temazapam (zoals van de week...niet kunnen slapen, slechte gedachten, huilend in bed, toen maar eentje ingenomen, maar ben er zo duf van de dag daarna, dus probeer het zo min mogelijk te doen.quote:
[..]
Dat rotkarakter zal vast wel meevallen. Je hebt psychische problemen en dat verpest een hoop. Zit je aan de anti depressiva? Daar ben ik 15kg van aangekomen :/
Het is echt het gebrek aan bewegen.
Maaaaarrrrr....niet echt voer (
) voor hier, dus ga me even mentaal voorbereiden op een ander topicDat maakt niet zo veel uitquote:
[..]
Ik mag een deurtje verder
En moet nog even moed verzamelen
[..]
Ik zit (nog) aan niks...ik moet nog een stempel (of stempels) van de psycholoog krijgen, de intakegesprekken zijn pas geweest. Neem bij erge angstaanvallen een oxaatje en heel af en toe een temazapam (zoals van de week...niet kunnen slapen, slechte gedachten, huilend in bed, toen maar eentje ingenomen, maar ben er zo duf van de dag daarna, dus probeer het zo min mogelijk te doen.
Het is echt het gebrek aan bewegen.
Maaaaarrrrr....niet echt voer (
je mag prima bij slank als je denkt dat de manier van eten etc je aanstaat, is aan jou om te beslissen wat je fijn vindtIk ben nog in staat om bij een temazepam toch om 5 uur klaar wakker te zijn... waarom medicijnen bij mij altijd maar half werken....quote:
[..]
Ik zit (nog) aan niks...ik moet nog een stempel (of stempels) van de psycholoog krijgen, de intakegesprekken zijn pas geweest. Neem bij erge angstaanvallen een oxaatje en heel af en toe een temazapam (zoals van de week...niet kunnen slapen, slechte gedachten, huilend in bed, toen maar eentje ingenomen, maar ben er zo duf van de dag daarna, dus probeer het zo min mogelijk te doen.
Het is echt het gebrek aan bewegen.
Maaaaarrrrr....niet echt voer (
Ik ga eens even wat topics lezen en kijken wat er op dit moment beter bij me pastquote:
[..]
Dat maakt niet zo veel uit
( de rijstwafels, komkommers, radijs, wortels zijn al in huis
)Herkenbaar. Innemen en dat het niks doet. En dan lig ik te wachtenquote:
[..]
Ik ben nog in staat om bij een temazepam toch om 5 uur klaar wakker te zijn... waarom medicijnen bij mij altijd maar half werken....
. . Innemen en binnen een half uu/uur slapen, maar na 2 uur gewoon weer klaarwakker zijn. En soms werkt 'ie geweldig Maar wat de werking ook is, ik ben de volgende dag brak. Duf, reactievermogen is traag, gevoel alsof er watten in mijn hoofd zitten
Boks, ik heb exact hetzelfde op het moment... Kan me ook nergens toe zetten én verveel me te pletterquote:Op zaterdag 4 januari 2014 15:23 schreef rainbowwarrior het volgende:
Mweh, ben alweer sinds dagen vrij slecht gehumeurd. Ik heb op dit moment zo weinig hoop dat er iets zal veranderen. Dat is iets wat ik niet zo goed van mezelf ken eigenlijk. Ik had voorheen altijd nog ergens een sprankje hoop dat het ooit beter zal worden, maar op dit moment niet echt. Nou ja, ik probeer het maar uit te zitten. Gelukkig begint vanaf volgende week therapie weer....
Oeh, toevallig dat jij op dit moment dat ook zo ervaart. Ik kan me namelijk ook nergens toe zetten en verveel me ookquote:
[..]
Boks, ik heb exact hetzelfde op het moment... Kan me ook nergens toe zetten én verveel me te pletter
. Ik had vandaag nog "geluk" dat 2 van mijn huisgenoten me min of meer gedwongen hebben met hun te gaan wandelen en daarna nog boodschappen te gaan doen. Anders had ik waarschijnlijk nog helemaal niets gedaan . Nou ja, en vanavond ga ik nog uit met een paar vrienden en vriendinnen, maar heb eigenlijk niet zoveel zin. Irritant dit.Bbc1, lakeside bezig.quote:
[..]
Boks, ik heb exact hetzelfde op het moment... Kan me ook nergens toe zetten én verveel me te pletter
Heel toevallig ja!quote:Op zaterdag 4 januari 2014 15:43 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Oeh, toevallig dat jij op dit moment dat ook zo ervaart. Ik kan me namelijk ook nergens toe zetten en verveel me ook
Ik heb mezelf net maar even naar een paar winkels geschopt, gewoon wat gesnuffeld. Dat helpt wel weer even
Daar zal ik vanavond eens induiken, kreeg ik net ook al als tip. Thanks!quote:
Jammer dat dat bijna nooit meer is.Morgenochtend heb ik ook plannen en daarna weer oppassen.
Ik zie wel op tegen volgende week. Maandag een gesprek met de arts, donderdag met de decaan en vrijdag met een psycholoog die ik niet ken. Ik ben bang voor wat er komen gaat; er zullen namelijk dingen gepland gaan worden. Of en wanneer ik met deeltijd begin en hoe het met mijn studie moet gezien mijn gebrek aan prestatie ...
En volgend weekend blijft een vriendin logeren, ik hoop dat het dan een beetje okee gaat met mijn stemming na zo'n week. Ben bang van niet
Minthy, je was toch bezig met breien of zo? Ga iets maken voor iemand anders! Of voor jezelf natuurlijk. Zoals een deken om onder te kruipen als je je kut voelt
Maar beter gewoon iets kleins, zodat je snel resultaat ziet en het niet saai wordt.Ik heb voor mezelf een projectje bedacht. Ik heb van die mini-cactusjes in plastic potjes die steeds omvallen. Daar wil ik potjes voor maken/kopen en daarop schilderen/mozaïeken. Ik weet nog niet hoe ik het precies ga doen. Priegelwerkje, echt mijn ding.
Ik zou gewoon dubbel nemen dan. Bij mij werken de meeste pilletjes niet, maar als het wel werkt als ik meer neem dan doe ik dat gewoon. Je hebt ze niet voor niets. Pammetjes ook nooit last van gehad de volgende dag.quote:
[..]
Ik ben nog in staat om bij een temazepam toch om 5 uur klaar wakker te zijn... waarom medicijnen bij mij altijd maar half werken....
Wat is 'eigenlijk nooit'? Nog nooit gedaan of wel?quote:
laatste week echt de neiging om mezelf te krassen terwijl ik het eigenlijk nooit doe. ik haat mijn leven
Waar komt die neiging vandaan?
Ik krijg er niet zo veel, dus ik ben er ook een soort van zuinig mee... Zijn voor 'zo af en toe'quote:
[..]
Ik zou gewoon dubbel nemen dan. Bij mij werken de meeste pilletjes niet, maar als het wel werkt als ik meer neem dan doe ik dat gewoon. Je hebt ze niet voor niets. Pammetjes ook nooit last van gehad de volgende dag.
1x eerder gedaan.quote:
[..]
Wat is 'eigenlijk nooit'? Nog nooit gedaan of wel?
Waar komt die neiging vandaan?
aantal maanden terug.
zelfhaat, het idee niet gewaardeerd te worden. dat mensen me haten ed. alleeb en eenzaam etc.
En hoe voelde je je daarna? Luchtte het op, had je spijt?quote:
[..]
1x eerder gedaan.
aantal maanden terug.
zelfhaat, het idee niet gewaardeerd te worden. dat mensen me haten ed. alleeb en eenzaam etc.
Probeer voor jezelf te ontdekken wat je kunt doen om van die neiging af te komen. Een bepaalde activiteit als afleiding waardoor het wegzakt of zodat je je frustratie kwijt kunt.
fijnquote:
[..]
En hoe voelde je je daarna? Luchtte het op, had je spijt?
Probeer voor jezelf te ontdekken wat je kunt doen om van die neiging af te komen. Een bepaalde activiteit als afleiding waardoor het wegzakt of zodat je je frustratie kwijt kunt.
lukt me wss niet, heb nou al in mn hoofd dat ik het doe als ik naar bed ga.
Het is verslavend he... Ik herken het maar ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen om je er vanaf te houdenquote:
[..]
fijn
lukt me wss niet, heb nou al in mn hoofd dat ik het doe als ik naar bed ga.
Ik hou je niet tegen want ik weet dat het helptquote:
[..]
fijn
lukt me wss niet, heb nou al in mn hoofd dat ik het doe als ik naar bed ga.
Je zou kunnen proberen om keihard te sporten. Buiten rennen tot je niet meer kunt of je zo vaak mogelijk opdrukken bijvoorbeeld. Dan raak je ook spanning kwijt. Of houdt een ijsklontje in je hand, de kou doet soort van pijn maar is niet schadelijk.
Oh ik plande t ook hoorquote:
Wat ik niet zo goed snap is dat je het wilt doen als je naar bed gaat. Waarom plan je het?
zeker als ik langere tijd drang had. Dan heb je een punt om naar uit te kijken ouders.quote:
Wat ik niet zo goed snap is dat je het wilt doen als je naar bed gaat. Waarom plan je het?
Je wacht tot ze naar bed zijn zodat ze niet je kamer binnen komen?quote:
Dan snap ik het
Ik weet niet hoe erg je drang is, maar ik word zelf altijd helemaal gek als ik niet de mogelijkheid heb.
MAAR als er tijd overheen gaat kan het zomaar zijn dat de drang afneemt. Dat zou mooi zijn natuurlijk. Kun je geen afleiding zoeken bij je ouders? Casual of vrolijk gesprek voeren?
En probeer eens wat ik zei, gewoon keihard rennen buiten.
Haken, maar daarin had ik ook weinig zinquote:
Mensen die zich vervelen: kijk even op de activiteitenlijst van een vorig topic. Iets doen voor iemand anders (en diegene vertellen dat je iets gaat doen) werkt als een stok achter de deur en dan moet je wel en het is nog leuk ook want je kunt er iemand blij mee maken.
Minthy, je was toch bezig met breien of zo? Ga iets maken voor iemand anders! Of voor jezelf natuurlijk. Zoals een deken om onder te kruipen als je je kut voelt
Ik heb voor mezelf een projectje bedacht. Ik heb van die mini-cactusjes in plastic potjes die steeds omvallen. Daar wil ik potjes voor maken/kopen en daarop schilderen/mozaïeken. Ik weet nog niet hoe ik het precies ga doen. Priegelwerkje, echt mijn ding.
probleem is al opgelost, m'n mobiel ligt na een upgrade in de prak. dat houdt je wel bezig
SPOILERIk las de posts van onder naar boven terug en ik dacht eerst dat het over masturberen ging
Vroeger gebruikte ik ze , zoals een ander een joint rookt. Vroeg in de avond innemen en dan lekker de hele avond door roezen. Daar hoorde dan ook de vreetkicks bijquote:
[..]
Ik ben nog in staat om bij een temazepam toch om 5 uur klaar wakker te zijn... waarom medicijnen bij mij altijd maar half werken....
Nu neem ik alle medicatie netjes als ik al in bed lig. Dan gaat het inslapen al een stuk beterwe zijn niet happig op het bespreken van snij en krasgedrag, hou dat in de gaten dat het niet mag hier op FOK!
Dat begrijp ik wel goed, maar wat zou dan wel een goede omgang zijn met wanneer een user dit aankaart? Het compleet negeren vind ik ook niet goed, maar er teveel op ingaan ook niet. Ik vind dat wel lastig. Misschien alleen zeggen dat de desbetreffende persoon professionele hulp nodig heeft?quote:
kleine notitie van de moderators::
we zijn niet happig op het bespreken van snij en krasgedrag, hou dat in de gaten dat het niet mag hier op FOK!
, het af en toe een keer noemen is geen ramp natuurlijk vandaar de notitie zodat het wat binnen de perken blijftGoed om nog een keer te horen.quote:
kleine notitie van de moderators::
we zijn niet happig op het bespreken van snij en krasgedrag, hou dat in de gaten dat het niet mag hier op FOK!
quote:
kleine notitie van de moderators::
we zijn niet happig op het bespreken van snij en krasgedrag, hou dat in de gaten dat het niet mag hier op FOK!
Ik vind het lastig om in te schatten wat de grens hierin is. Ik denk dat die nu overschreden is, maar komt dat omdat er al een beslissing was gemaakt? De beslissing om iets te doen was al gemaakt en dan kunnen wij er verder ook niet zoveel mee... Als een user zegt "ik heb drang maar ik wil het niet, wat kan ik doen" is dat dan anders voor de mods? Want zo ervaar ik het wel, maar ik weet niet hoe jullie daarin staanquote:Op zondag 5 januari 2014 11:11 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Dat begrijp ik wel goed, maar wat zou dan wel een goede omgang zijn met wanneer een user dit aankaart? Het compleet negeren vind ik ook niet goed, maar er teveel op ingaan ook niet. Ik vind dat wel lastig. Misschien alleen zeggen dat de desbetreffende persoon professionele hulp nodig heeft?
Haha, dan was ik dus niet de enigequote:Op zondag 5 januari 2014 10:11 schreef seasushi het volgende:
SPOILERIk las de posts van onder naar boven terug en ik dacht eerst dat het over masturberen ging
Over zelfmoord mag ook niet, ook al hebben we daar vorig jaar nog een hele goeie discussie over gehad totdat dat topic op slot ging...jammer wel, maar goed.quote:
quote:
Laten we zeggen dat we er in het verleden aardig wat problemen mee hebben gehad en het daarom in de R&P FAQ hebben opgenomen. Praat er over met je hulpverleners is het enige wat we je kunnen meegeven.
Speel zelf saxofoon. Dus misschien een idee voor mensen die nog op zoek zijn naar een hobby/afleiding.
Dat is inderdaad een goeie. Muziek maken is leukquote:
Wat ik gemerkt heb is dat muziek maken een hele goede afleiding is. Je hebt echt alle aandacht daarvoor nodig en ik merk dat het me uit een dip kan trekken. Het met je handen bezig zijn en noten lezen werkt op een of andere manier goed voor je hoofd.
Speel zelf saxofoon. Dus misschien een idee voor mensen die nog op zoek zijn naar een hobby/afleiding.
En merken dat je er beter in wordt is fijn.Ik heb een goedkope gitaar en bij vlagen zin om dingen te proberen maar ik kan het dus voor geen meter. Ik wil een piano! En een drumstel! En een harp!
Het helpt wel om je gedachten op iets anders te richten om je niet te laten meetrekken in de depressieve gedachtegang. Het pakt de kern van het probleem niet aan, maar kan wel helpen bepaalde momenten te overbruggen. In mijn ervaring kom je nader tot de kern van het probleem wanneer je je aandacht richt op de gedachten en de depressieve gedachtegang. Leren die aandacht/focus te trainen met een leuke hobby is een prima optie.quote:
Wat ik gemerkt heb is dat muziek maken een hele goede afleiding is. Je hebt echt alle aandacht daarvoor nodig en ik merk dat het me uit een dip kan trekken. Het met je handen bezig zijn en noten lezen werkt op een of andere manier goed voor je hoofd.
Speel zelf saxofoon. Dus misschien een idee voor mensen die nog op zoek zijn naar een hobby/afleiding.
Het is ook een goed excuus om eens de deur uit te moeten (repetities, optredens) En vaak zijn het leuke momenten als je op een feestje of concert mag spelen.quote:Op zondag 5 januari 2014 13:48 schreef Gray het volgende:
[..]
Het helpt wel om je gedachten op iets anders te richten om je niet te laten meetrekken in de depressieve gedachtegang. Het pakt de kern van het probleem niet aan, maar kan wel helpen bepaalde momenten te overbruggen. In mijn ervaring kom je nader tot de kern van het probleem wanneer je je aandacht richt op de gedachten en de depressieve gedachtegang. Leren die aandacht/focus te trainen met een leuke hobby is een prima optie.
Wat een goede tip is, zijn de videos op youtube van Kati Morton. Zij had het over uitstellen als je drang hebt en dan heb ik gedaan. Ik ben van 10 tot 15 keer per dag elke dag (december 2012) naar ehm... nu 8 weken snijvrij gegaan (en 3 weken geen drang
) Maar daar hadden de hulpverleners niet zoveel mee te maken...Wat mij ook hielp, naast de videos van Kati Morton, is om een dagboek bij te houden zodat ik mn frustraties daarin kwijt kon. En ik ben zelf begonnen met een soort werkboekje om op te splitsen wanneer ik de drang heb en wat alternatieven zijn die voor mij werken. Dus 2 dagboeken: een positieve en een 'negatieve' zeg maar
Ik kan wel een keer die lijst hier neerzetten
Maar het is dan wel een lijst met dingen die voor mij werken Het is een beetje uitproberen wat voor jou werkt...Dat vind ik eenquote:
Ik heb wat betreft zelfbeschadiging weinig gehad aan mn hulpverleners. Ik heb het allemaal zelf gedaan.
Wat een goede tip is, zijn de videos op youtube van Kati Morton. Zij had het over uitstellen als je drang hebt en dan heb ik gedaan. Ik ben van 10 tot 15 keer per dag elke dag (december 2012) naar ehm... nu 8 weken snijvrij gegaan (en 3 weken geen drang
Wat mij ook hielp, naast de videos van Kati Morton, is om een dagboek bij te houden zodat ik mn frustraties daarin kwijt kon. En ik ben zelf begonnen met een soort werkboekje om op te splitsen wanneer ik de drang heb en wat alternatieven zijn die voor mij werken. Dus 2 dagboeken: een positieve en een 'negatieve' zeg maar
Ik kan wel een keer die lijst hier neerzetten
waard!!! Die 8 en 3 weken heb je in de pocket--- --- --- --- --- --- --- --- ---
Heb zelf niks met snijden/zelfbeschadiging/mezelf iets aan willlen doen, geen bewuste drang of wat dan ook.
Merk wel dat ik onderbewust soms dingen schijn te doen. Denk aan te hard wrijven/krabben/duwen. En dat ik er pas achter kom als ik een rode streep ofzo over mijn arm/hand heb lopen (geen bloed of open plekken ofzo, gewoon een spoor van mijn vingers).
Hier sinds een paar maanden ook aan de breielarij. Is een leuke afleiding/tijdverdrijf, maar je moet je kop er wel bij hebben. Anders extra steken, te weinig steken, gaten in het breiwerk, patronen die niet kloppen...hoop frustraties danquote:
Mensen die zich vervelen: kijk even op de activiteitenlijst van een vorig topic. Iets doen voor iemand anders (en diegene vertellen dat je iets gaat doen) werkt als een stok achter de deur en dan moet je wel en het is nog leuk ook want je kunt er iemand blij mee maken.
Minthy, je was toch bezig met breien of zo? Ga iets maken voor iemand anders! Of voor jezelf natuurlijk. Zoals een deken om onder te kruipen als je je kut voelt
Ik heb voor mezelf een projectje bedacht. Ik heb van die mini-cactusjes in plastic potjes die steeds omvallen. Daar wil ik potjes voor maken/kopen en daarop schilderen/mozaïeken. Ik weet nog niet hoe ik het precies ga doen. Priegelwerkje, echt mijn ding.
Was laatst zo out of this world tijdens het breien dat ik niet eens heb gemerkt dat ik halverwege het breien van de pen, deze gewoon heb omgedraaid. Niet heel erg handig, want een mooi gat in het werk...maar ik kan me dus echt niet herinneren dat ik dat heb gedaan. Vraag me dan wel af of ik vaker van die black outs heb. Nu was het resultaat zichtbaar, maar vaak zal dat ook niet zo zijn....
Ach, dan wordt het een lekker uniek kledingstuk.quote:
[..]
Hier sinds een paar maanden ook aan de breielarij. Is een leuke afleiding/tijdverdrijf, maar je moet je kop er wel bij hebben. Anders extra steken, te weinig steken, gaten in het breiwerk, patronen die niet kloppen...hoop frustraties dan
Was laatst zo out of this world tijdens het breien dat ik niet eens heb gemerkt dat ik halverwege het breien van de pen, deze gewoon heb omgedraaid. Niet heel erg handig, want een mooi gat in het werk...maar ik kan me dus echt niet herinneren dat ik dat heb gedaan. Vraag me dan wel af of ik vaker van die black outs heb. Nu was het resultaat zichtbaar, maar vaak zal dat ook niet zo zijn....
Ik denk dat, gezien de berichten van Re, deze post en degene die je citeerde wat te expliciet zijn.quote:
[..]
Dat vind ik een
--- --- --- --- --- --- --- --- ---
Heb zelf niks met snijden/zelfbeschadiging/mezelf iets aan willlen doen, geen bewuste drang of wat dan ook.
Merk wel dat ik onderbewust soms dingen schijn te doen. Denk aan te hard wrijven/krabben/duwen. En dat ik er pas achter kom als ik een rode streep ofzo over mijn arm/hand heb lopen (geen bloed of open plekken ofzo, gewoon een spoor van mijn vingers).
Ik zou zelf dan wel noemen dat je wat aan die video's hebt gehad maar de expliciete uitleg van hoeveel en hoe vaak en rode strepen dan wellicht achterwege kunnen blijven?
Is maar een voorstel dus schiet er vooral op als iemand dat wil
Ik heb die video's helemaal niet gezienquote:
[..]
Ik denk dat, gezien de berichten van Re, deze post en degene die je citeerde wat te expliciet zijn.
Ik zou zelf dan wel noemen dat je wat aan die video's hebt gehad maar de expliciete uitleg van hoeveel en hoe vaak en rode strepen dan wellicht achterwege kunnen blijven?
Is maar een voorstel dus schiet er vooral op als iemand dat wil
En het was al helemaal niet mijn bedoeling te expliciet te zijn.Het is ook helemaal geen zelfbeschadiging van mij...ik ben onbewust soms wat te hardhandig bij mezelf. Dan heb ik serieus ergens jeuk, maar voel niet dat ik te hard aan het krabben/wrijven ben (maar dat is iets wat waarschijnlijk hier ook niets mee te maken heeft, dat heeft een lichamelijke oorzaak en geen psychische. Alleen het lange doorgaan misschien, doordat ik er gewoon niet met mijn kop bij ben op zo'n moment).
Keequote:
[..]
Ik heb die video's helemaal niet gezien
Het is ook helemaal geen zelfbeschadiging van mij...ik ben onbewust soms wat te hardhandig bij mezelf. Dan heb ik serieus ergens jeuk, maar voel niet dat ik te hard aan het krabben/wrijven ben (maar dat is iets wat waarschijnlijk hier ook niets mee te maken heeft, dat heeft een lichamelijke oorzaak en geen psychische. Alleen het lange doorgaan misschien, doordat ik er gewoon niet met mijn kop bij ben op zo'n moment).
dan was t misschien niet handig om jou ook in mijn reactie te betrekken maar ik hoop dat je verder kunt volgen wat ik bedoelde?vind dat altijd mooi om te lezen, soms herken ik me erin.
http://www.brainyquote.com/quotes/authors/s/salvador_dali.htmlquote:
heeft iemand een website met quotes des levens? mag via dm.
vind dat altijd mooi om te lezen, soms herken ik me erin.
Niet echt quotes des levens.Klote dat het bij jou minder gaat. Enig idee waarom?quote:
We doen het al een stuk beter dit jaar qua posts in D&A! Al moet ik nu wel zeggen dat het hier wat minder gaat.
Hier gaat het ruk, helaas.
Ik wil er graag meer over weten. Over wat er precies in staat, hoe uitgebreid de informatie is, wie dat kan zien, enz. Ik kan het ook aan een behandelaar vragen maar ik weet niet hoeveel zij weten en of het wel klopt wat zij vertellen.
Januari dip? Feit dat ik binnen nu en let's say +/- mijn huidige plek met nog te veel onzekerheden.quote:Op dinsdag 7 januari 2014 10:54 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Klote dat het bij jou minder gaat. Enig idee waarom?
Hier gaat het ruk, helaas.
Wat wil je weten?quote:
Heeft iemand van jullie kennis over het EPD?
Ik wil er graag meer over weten. Over wat er precies in staat, hoe uitgebreid de informatie is, wie dat kan zien, enz. Ik kan het ook aan een behandelaar vragen maar ik weet niet hoeveel zij weten en of het wel klopt wat zij vertellen.
Staan er bijvoorbeeld alleen de diagnoses in en het behandelplan, of meer?quote:
Er kan meer in staan. Dat hangt af of degene die de zaken hebben opgeschreven het noodzakelijk vonden om het er in te vermelden.quote:
[..]
Staan er bijvoorbeeld alleen de diagnoses in en het behandelplan, of meer?
Watquote:
Hoe kijken jullie naar ontwikkelingen in de medische sector als steeds goedkoper wordende kosten voor genome sequencing?
Google maar eens. Kan veel beteken voor ziektes, waaronder mentale ziektes.quote:
Is dat je genen laten onderzoeken of er bepaalde ziektes zijn die je krijgt?quote:
[..]
Google maar eens. Kan veel beteken voor ziektes, waaronder mentale ziektes.
Eigenlijk vind ik dit best wel een goed idee, dan weet je van tevoren of je bijvoorbeeld een genetische aanleg hebt voor bepaalde dingenquote:
[..]
Is dat je genen laten onderzoeken of er bepaalde ziektes zijn die je krijgt?
Maar uiteraard zal je altijd van die mensen hebben die zoiets hebben van "Ik hoef niet te weten of ik later alzheimer krijg
" En psychische ziektes... nee zou ik niet op laten testen. Je kan er toch niks meer aan doen
Heb je een punt. Er bestaat al wel bijvoorbeeld tests voor bepaalde vormen van kanker die in de familie zitten zoals bepaalde vormen van borstkanker, dat vind ik gewoon een goede zaakquote:
Nou ik zou inderdaad niet hoeven weten of ik alzheimer zou krijgen... MS of kanker zou ik dan wel weer willen weten omdat je dat nog of kan voorkomen of weet waar je op moet letten zodat je sneller medicatie krijgt.
En psychische ziektes... nee zou ik niet op laten testen. Je kan er toch niks meer aan doen
Maar als we eenmaal kunnen kiezen welke genen we aan onze kinderen door kunnen geven, krijg je weer die hele discussie van designer babies enzo...niet echt on-topic
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 07-01-2014 19:30:49 (spelfoutje :@) ]
Dagelijksegedachte.net.quote:
heeft iemand een website met quotes des levens? mag via dm.
vind dat altijd mooi om te lezen, soms herken ik me erin.
Om toch nog een toe te voegen. Alles van Watts is toch wel meesterlijk qua quotes.quote:
http://www.brainyquote.com/quotes/authors/a/alan_watts.html
Blijft lastig. In hoeverre kun je echt dit goed 'voorspellen'. Je krijgt een voorspelling. Dag erna val je in een gier sloot en 10 jaar later sterf je toch aan kanker.quote:
Hoe kijken jullie naar ontwikkelingen in de medische sector als steeds goedkoper wordende kosten voor genome sequencing?
Gaat me meer om de informatie die hiermee verkregen kan worden en dat gecombineerd met het Human Brain Project o.a. kan voor ons misschien wel goed nieuws zijn. In 2018 al exascale supercomputing en 5 jaar later zouden we het menselijk brein kunnen simuleren. Daar gaan we enorm veel mee leren.quote:
[..]
Blijft lastig. In hoeverre kun je echt dit goed 'voorspellen'. Je krijgt een voorspelling. Dag erna val je in een gier sloot en 10 jaar later sterf je toch aan kanker.
Ramingen of iets technisch mogelijk is erg lastig. Ik blijf skeptisch. Ik heb dit soort verhalen wel eens aan de andere kant moeten horen/lezen van de financiele inslag en die verhalen bleven erg mooi. Maar heb er genoeg kopje onder zien gaan. Funding is een groot issue.quote:
[..]
Gaat me meer om de informatie die hiermee verkregen kan worden en dat gecombineerd met het Human Brain Project o.a. kan voor ons misschien wel goed nieuws zijn. In 2018 al exascale supercomputing en 5 jaar later zouden we het menselijk brein kunnen simuleren. Daar gaan we enorm veel mee leren.
Ja, het heeft potentieel.
Ja, het zou eventueel kunnen werken en een enorme impact kunnen hebben.
Maar nu is echt te vroeg om daar al een flinke raming aan te geven.
Er wordt in ieder geval flink op ingezet, vanuit de EU en de VS. Ik ben wel redelijk optimistisch hierover.quote:
[..]
Ramingen of iets technisch mogelijk is erg lastig. Ik blijf skeptisch. Ik heb dit soort verhalen wel eens aan de andere kant moeten horen/lezen van de financiele inslag en die verhalen bleven erg mooi. Maar heb er genoeg kopje onder zien gaan. Funding is een groot issue.
Ja, het heeft potentieel.
Ja, het zou eventueel kunnen werken en een enorme impact kunnen hebben.
Maar nu is echt te vroeg om daar al een flinke raming aan te geven.
Ik ben helaas vaker teleurgesteld in dit soort zaken.quote:
[..]
Er wordt in ieder geval flink op ingezet, vanuit de EU en de VS. Ik ben wel redelijk optimistisch hierover.
Wat maakt je zo zeker?
Don't get me wrong. Ik zie het zeker als potentieel en had er al wat over gelezen en het lijkt me een tof plan en ik zie het ook nog wel komen. Maar ik schat qua raming van tijd dat er nog wel 10 jaar boven op komt. If not more.
Ik heb zoiets van: Ik geloof het pas als het zover is, ik ben niet zo van geloven in sprookjes en beloftesquote:
[..]
Er wordt in ieder geval flink op ingezet, vanuit de EU en de VS. Ik ben wel redelijk optimistisch hierover.
Over het halen van de exascale supercomputing en het bereiken van de rekenkracht van een menselijk brein, is het niet zo vergezocht. De FLOPS van de nr. 1 supercomputer stijgt al decennia exponentieel (o.a. dankzij Moore's Law) en dat lijkt tot minstens begin van de jaren 20 houdbaar te zijn. Keyword is hier exponentieel wat mensen moeilijk tot zich kunnen nemen aangezien wij automatisch lineair denken.quote:
[..]
Ik ben helaas vaker teleurgesteld in dit soort zaken.
Wat maakt je zo zeker?
Don't get me wrong. Ik zie het zeker als potentieel en had er al wat over gelezen en het lijkt me een tof plan en ik zie het ook nog wel komen. Maar ik schat qua raming van tijd dat er nog wel 10 jaar boven op komt. If not more.
En naast de groei in rekenkracht leren we ook steeds meer bij over de werking van de hersenen zelf, waarbij iets als het Genome Sequencing Project enorm bij helpt.
Ben het wel verder met je eens hoor!quote:
[..]
Over het halen van de exascale supercomputing en het bereiken van de rekenkracht van een menselijk brein, is het niet zo vergezocht. De FLOPS van de nr. 1 supercomputer stijgt al decennia exponentieel (o.a. dankzij Moore's Law) en dat lijkt tot minstens begin van de jaren 20 houdbaar te zijn. Keyword is hier exponentieel wat mensen moeilijk tot zich kunnen nemen aangezien wij automatisch lineair denken.
En naast de groei in rekenkracht leren we ook steeds meer bij over de werking van de hersenen zelf, waarbij iets als het Genome Sequencing Project enorm bij helpt.
En ik sta zeker achter je. Ik heb slechts twijfel qua tijd raming. Ik heb teveel medische projecten tot shit zien verdwijnen."Over x jaar hebben we dit" en "Binnen y jaar kunnen we al dat" en als ie weer eens in zo';n bui is, dan vraag ik aan hem "En de VR-bril dan?"...en dan is ie weer een tijdje stil
Vanmiddag de evaluatie gehad tav mijn Lexapro-gebruik. De resultaten lijken tot nu toe positief, geen last meer van bijwerkingen. Ik heb besloten ermee door te gaan. Over een maand wil ze me weer zien.
Nog even over m'n slechte slapen gehad en dat ik de indruk heb dat dit beroerder is geworden sinds de Lexapro (zonder slaappil heb ik de hele nacht hazenslaapjes van hooguit 20min). Daar had ze nog nooit van gehoord, maar voor de zekerheid begin ik vanaf morgen in de ochtend met innemen ipv in de late avond.
M'n vergeetachtigheid komt ook weer heerlijk om de hoek, straal vergeten om vanmiddag naar de apotheek te gaan
[ Bericht 0% gewijzigd door minthy op 08-01-2014 01:12:15 ]
Stil?! Zoek Oculus Rift op!quote:
Een vriend van mij heeft het er wel eens over
"Over x jaar hebben we dit" en "Binnen y jaar kunnen we al dat" en als ie weer eens in zo';n bui is, dan vraag ik aan hem "En de VR-bril dan?"...en dan is ie weer een tijdje stil
Oh en in 2018 al geautomatiseerde auto's via Google. Technologie gaat sneller dan de meesten denken.quote:
Een vriend van mij heeft het er wel eens over
"Over x jaar hebben we dit" en "Binnen y jaar kunnen we al dat" en als ie weer eens in zo';n bui is, dan vraag ik aan hem "En de VR-bril dan?"...en dan is ie weer een tijdje stil
Ehm, ik zie die oculus rift nog steeds niet in elke pc-gamingroom liggen en die vriend had het over 1994quote:
Dus ja, soms duurt het wel degelijk een heel stuk langer dan je denkt
In 2014 al 1080p.quote:
[..]
Ehm, ik zie die oculus rift nog steeds niet in elke pc-gamingroom liggen en die vriend had het over 1994
Dus ja, soms duurt het wel degelijk een heel stuk langer dan je denkt
Exponentieel denken he. Kijk eens naar de geschiedenis van smartphones en tablets.Hier nu anderhalf maand escitalopram. Zelfwaarde is een beetje up, leegte, onverschilligheid en depressieve gevoelens blijven gelijk. Kortom, nog steeds geen zin om jack shit te doen. Gelukkig gaat de studie wel lekker.quote:Op woensdag 8 januari 2014 00:48 schreef minthy het volgende:
Ik ben aardig nerdy bij vlagen maar dit gesprek gaat me te ver boven de pet
Vanmiddag de evaluatie gehad tav mijn Lexapro-gebruik. De resultaten lijken tot nu toe positief, geen last meer van bijwerkingen. Ik heb besloten ermee door te gaan. Over een maand wil ze me weer zien.
Nog even over m'n slechte slapen gehad en dat ik de indruk heb dat dit beroerder is geworden sinds de Lexapro (zonder slaappil heb ik de hele nacht hazenslaapjes van hooguit 20min). Daar had ze nog nooit van gehoord, maar voor de zekerheid begin ik vanaf morgen in de ochtend met innemen ipv in de late avond.
M'n vergeetachtigheid komt ook weer heerlijk om de hoek, straal vergeten om vanmiddag naar de apotheek te gaan
Je quote de goede post, ik haalde medicatie door elkaar en had een andere pil neergezetquote:
[..]
Hier nu anderhalf maand escitalopram. Zelfwaarde is een beetje up, leegte, onverschilligheid en depressieve gevoelens blijven gelijk. Kortom, nog steeds geen zin om jack shit te doen. Gelukkig gaat de studie wel lekker.
Kan je je wat richten op het positieve? En heb jij last van bijwerkingen?
Ja, dacht ook al.quote:
[..]
Je quote de goede post, ik haalde medicatie door elkaar en had een andere pil neergezet
Kan je je wat richten op het positieve? En heb jij last van bijwerkingen?
Positieve lijkt vooral te zijn dat mijn zelfbeeld wat beter is en ik het gevoel heb dat ik gemakkelijk wat zou kunnen doen als ik daar zin in heb, zoals uitgaan of wat dan ook. Heb wat meer een fuck-it houding. Echter is het wel zo dat ik weet dat dit of placebo-effect is of de werking van de medicatie en raar genoeg blijf ik daardoor nog steeds terughoudend. Het voelt namelijk niet echt als je er wat dieper over nadenkt.
Bijwerkingen vind ik moeilijk te noemen aangezien ik niet weet of het daadwerkelijk door medicatie komt, door iets anders of dat ik het me inbeeld. Ik kan wel zeggen dat ik sindsdien slechter slaap (kan ook aan vakantie liggen), me lichamelijk moe voel, maar geestelijk niet zo.
Dat klinkt toch aardig positief! Ik hoop dat het ook hier een positief effect heeft op zelfbeeld. Zou het veel uitmaken als je "last" hebt van het placebo-effect?quote:
[..]
Ja, dacht ook al.
Positieve lijkt vooral te zijn dat mijn zelfbeeld wat beter is en ik het gevoel heb dat ik gemakkelijk wat zou kunnen doen als ik daar zin in heb, zoals uitgaan of wat dan ook. Heb wat meer een fuck-it houding. Echter is het wel zo dat ik weet dat dit of placebo-effect is of de werking van de medicatie en raar genoeg blijf ik daardoor nog steeds terughoudend. Het voelt namelijk niet echt als je er wat dieper over nadenkt.
Bijwerkingen vind ik moeilijk te noemen aangezien ik niet weet of het daadwerkelijk door medicatie komt, door iets anders of dat ik het me inbeeld. Ik kan wel zeggen dat ik sindsdien slechter slaap (kan ook aan vakantie liggen), me lichamelijk moe voel, maar geestelijk niet zo.
Van dat lichamelijk moe zijn heb ik ook last, geestelijk absoluut niet. Dat is vooral 's nachts klote. Dan lig je eens niet wakker van het piekeren maar kan je alsnog niet slapen
Het is toch relatief logisch dat je daar enigszins terughoudend over bent? Je weet dat het eigenlijk niet helemaal klopt. Dat is net zoiets als spierpijn hebben en stress hebben. Valiumpje meepakken en flink genieten maar intern weten; "Nothing has changed".quote:
[..]
Ja, dacht ook al.
Positieve lijkt vooral te zijn dat mijn zelfbeeld wat beter is en ik het gevoel heb dat ik gemakkelijk wat zou kunnen doen als ik daar zin in heb, zoals uitgaan of wat dan ook. Heb wat meer een fuck-it houding. Echter is het wel zo dat ik weet dat dit of placebo-effect is of de werking van de medicatie en raar genoeg blijf ik daardoor nog steeds terughoudend. Het voelt namelijk niet echt als je er wat dieper over nadenkt.
Bijwerkingen vind ik moeilijk te noemen aangezien ik niet weet of het daadwerkelijk door medicatie komt, door iets anders of dat ik het me inbeeld. Ik kan wel zeggen dat ik sindsdien slechter slaap (kan ook aan vakantie liggen), me lichamelijk moe voel, maar geestelijk niet zo.
Heb nu zelf toch wel een wat mindere periode te pakken.
Voor de rest op zich wel oke maar die angst zit er in. En slapen is nog steeds ruk.
Haha, ja dat laatste vooral. Ben echt blij dat ik vakantie heb en het nog geen probleem vormt.quote:Op woensdag 8 januari 2014 02:06 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat klinkt toch aardig positief! Ik hoop dat het ook hier een positief effect heeft op zelfbeeld. Zou het veel uitmaken als je "last" hebt van het placebo-effect?
Van dat lichamelijk moe zijn heb ik ook last, geestelijk absoluut niet. Dat is vooral 's nachts klote. Dan lig je eens niet wakker van het piekeren maar kan je alsnog niet slapen
Over het placebo-effect. Voor mij toch wel deels, want je weet dat het vanbinnen niet veranderd is. Maar als jij dat niet hebt, moet je je daar absoluut niet door laten remmen minth. Sterker nog; als je ook een beter zelfbeeld krijgt, moet je vooral wat meer gaan doen. Dat zal vast een zichzelf versterkend effect hebben. (reden dat ik dit niet doe is omdat ik echt heel graag eerst een aantal zaken wil bespreken met mijn psychologe)
Ja, klopt, dat is het ook vooral. Eigenlijk zou ik alsnog wat moeten ondernemen, maar ik wil graag eerst nog een aantal zaken bespreken met de psych.quote:
[..]
Het is toch relatief logisch dat je daar enigszins terughoudend over bent? Je weet dat het eigenlijk niet helemaal klopt. Dat is net zoiets als spierpijn hebben en stress hebben. Valiumpje meepakken en flink genieten maar intern weten; "Nothing has changed".
Heb nu zelf toch wel een wat mindere periode te pakken.
Welke angst? Dacht dat het langzaam wat beter ging?quote:
Ik merk met name dat ik sneller ademhaal en neig weer naar zo'n mother of all hyperventilatie aanvallen.
Voor de rest op zich wel oke maar die angst zit er in. En slapen is nog steeds ruk.
En blijf denken aan NYC of London. Echt zo vet dat je daar mogelijk kan leven.
Angst voor een terugval. Ik heb contract al gecanceled en ben al in verdere fase qua zoeken voor een baan.quote:
[..]
Welke angst? Dacht dat het langzaam wat beter ging?
En blijf denken aan NYC of London. Echt zo vet dat je daar mogelijk kan leven.
Intern voelt het alleen toch niet helemaal lekker. Niet zo zeer de zin van het leven, volgens mij heb ik dat intellectueel nu wel beter te pakken. Meer de verwerking van het verleden en of NY/Londen nou niet wegrennen is.
Vertel eens wat meer over die zin van het leven please.quote:
[..]
Angst voor een terugval. Ik heb contract al gecanceled en ben al in verdere fase qua zoeken voor een baan.
Intern voelt het alleen toch niet helemaal lekker. Niet zo zeer de zin van het leven, volgens mij heb ik dat intellectueel nu wel beter te pakken. Meer de verwerking van het verleden en of NY/Londen nou niet wegrennen is.
Maar is het ook echt wegrennen? Je hebt toch weinig contacten over in Nederland en bent sowieso wel internationaal georiënteerd? Over de verwerking, het is gewoon kut dat je geen fatsoenlijk afscheid hebt kunnen nemen. Dat zal vast het zwaarst wegen, meer nog dan het verlies zelf, of denk je niet? Zou je daar misschien nog naar kunnen kijken?
Joh, en dan is het wegrennen. Wat dan nog? Hoeveel vaker heb je dat gedaan en hoeveel heb je daarvan geleerd?quote:
[..]
Angst voor een terugval. Ik heb contract al gecanceled en ben al in verdere fase qua zoeken voor een baan.
Intern voelt het alleen toch niet helemaal lekker. Niet zo zeer de zin van het leven, volgens mij heb ik dat intellectueel nu wel beter te pakken. Meer de verwerking van het verleden en of NY/Londen nou niet wegrennen is.
Ja, wat dat slapen betreft ben ik ook blij dat ik nog thuiszit en dat de meest afspraken in de middag zijnquote:
[..]
Haha, ja dat laatste vooral. Ben echt blij dat ik vakantie heb en het nog geen probleem vormt.
Over het placebo-effect. Voor mij toch wel deels, want je weet dat het vanbinnen niet veranderd is. Maar als jij dat niet hebt, moet je je daar absoluut niet door laten remmen minth. Sterker nog; als je ook een beter zelfbeeld krijgt, moet je vooral wat meer gaan doen. Dat zal vast een zichzelf versterkend effect hebben. (reden dat ik dit niet doe is omdat ik echt heel graag eerst een aantal zaken wil bespreken met mijn psychologe)
Ik ga het gewoon nog een maand de kans geven. Baat het niet dan schaadt het ook niet echt
Ja en de bijwerkingen vallen echt mee naast het slapen dan. Seroquel was daarin veel erger. Ik zou het gewoon ruim de tijd geven en niet aarzelen om wat te ondernemen als je je goed voelt.quote:
[..]
Ja, wat dat slapen betreft ben ik ook blij dat ik nog thuiszit en dat de meest afspraken in de middag zijn
Ik ga het gewoon nog een maand de kans geven. Baat het niet dan schaadt het ook niet echt
Eigenlijk alleen in de eerste week veel last gehad (hoofdpijn, misselijk, duizelig), het viel me mee. Dingen ondernemen lukt best aardig, gister nog naar Groningen gereden (kilometer of 75 rijden) om wat rond te neuzen in een vrij drukke Makroquote:
[..]
Ja en de bijwerkingen vallen echt mee naast het slapen dan. Seroquel was daarin veel erger. Ik zou het gewoon ruim de tijd geven en niet aarzelen om wat te ondernemen als je je goed voelt.
Ben mezelf aardig aan het uitdagen
Nice.quote:
[..]
Eigenlijk alleen in de eerste week veel last gehad (hoofdpijn, misselijk, duizelig), het viel me mee. Dingen ondernemen lukt best aardig, gister nog naar Groningen gereden (kilometer of 75 rijden) om wat rond te neuzen in een vrij drukke Makro
Ben mezelf aardig aan het uitdagen
Je perceptie van de wereld veranderen is wat moet gebeuren.Dat gaat heel langzaam maar zeker gebeuren en ik denk dat ik daar nu (dankzij medicatie) de ruimte voor heb in m'n hoofd!quote:
[..]
Nice.
Voor mijn gevoel ben ik dan nog steeds de overspannen jongen, terwijl ik alweer aardig aan het studeren ben (met aardig wat verantwoordelijkheid) en er zelfs een dagje per week bij werk (verkoopwerk, doe ik al lang, is werken met druk erachter). Als ik deze dingen zo bekijk valt het allemaal hartstikke mee, maar bij het eerste hintje van mentale vermoeidheid (spanning, druk op de borst) komen alle doemscenario's/angsten weer op en die sleuren me soms compleet mee. Blegh. Terwijl ik laatst mezelf toch ruim anderhalf week had overtuigd dat ik weliswaar niet 100% de oude ben, ik al vrij ver in die richting gevorderd ben en daarom best de volgende stap in mijn studie en daarmee het 'normale' leven zou kunnen nemen, mijn stage. De beste anderhalf week van m'n laatste jaar, ik voelde me weer normaal, vrij van angst. Alle punten waardoor ik overspannen raakte zijn zo goed als opgelost (problemen met ouders, perfectionistisch, te groot verantwoordelijkheidsgevoel, extreem behoeftige vriendin, problemen met huisgenoten/geen taken durven delegeren dus alles zelf doen), alleen ik ben bang dat ik in het herstelproces te snel ga en weer terugval. Die pijn, dan gevoel, ik wil dat gewoon niet meer meemaken, maar door er zo op gefocused te zijn kom ik er ook moeilijker vanaf.
Wanneer ik dingen zie als hoe ze nu zijn, is het allemaal zo slecht nog niet. Dan zit ik meer met m'n hoofd in de wereld in plaatst van in mijn gedachten en is die angst weg of op de achtergrond. Ik weet dat dit ook de realiteit is, maar het is nog niet zo makkelijk er in te blijven. De toekomst loslaten en gewoon accepteren wat komt, positief of negatief, dat is wat ik echt graag wil.
Wauw, wat een dubbele post!quote:
Ik ben weer doodziek (mentale troep slaat terug op mijn fysiek) maar het positivisme uitstralen lukt aardig en werkt ook echt voor mezelf, ik word er wel een beter mens van
Goed dat het positivisme ondanks de ziekte goed werkt! Wat is je geheim? Wat mij vaak helpt is er over praten, over dat stukje waar ik over pieker. En dan proberen te achterhalen waarom ik pieker erover. En dan blijkt t vaak toch iets te zijn waar ik wat mee kan. En dan is t piekeren gelijk een stuk minder.quote:
Eindelijk een paar nachten op rij goed geslapen, het gepieker werd eindelijk minder. Wat is het ook een raar iets, dat piekeren. Soms heb ik het idee dat ik mezelf veel en veel slechter laat voelen dan ik er daadwerkelijk aan toe ben, puur door mijn denken.:/
Voor mijn gevoel ben ik dan nog steeds de overspannen jongen, terwijl ik alweer aardig aan het studeren ben (met aardig wat verantwoordelijkheid) en er zelfs een dagje per week bij werk (verkoopwerk, doe ik al lang, is werken met druk erachter). Als ik deze dingen zo bekijk valt het allemaal hartstikke mee, maar bij het eerste hintje van mentale vermoeidheid (spanning, druk op de borst) komen alle doemscenario's/angsten weer op en die sleuren me soms compleet mee. Blegh. Terwijl ik laatst mezelf toch ruim anderhalf week had overtuigd dat ik weliswaar niet 100% de oude ben, ik al vrij ver in die richting gevorderd ben en daarom best de volgende stap in mijn studie en daarmee het 'normale' leven zou kunnen nemen, mijn stage. De beste anderhalf week van m'n laatste jaar, ik voelde me weer normaal, vrij van angst. Alle punten waardoor ik overspannen raakte zijn zo goed als opgelost (problemen met ouders, perfectionistisch, te groot verantwoordelijkheidsgevoel, extreem behoeftige vriendin, problemen met huisgenoten/geen taken durven delegeren dus alles zelf doen), alleen ik ben bang dat ik in het herstelproces te snel ga en weer terugval. Die pijn, dan gevoel, ik wil dat gewoon niet meer meemaken, maar door er zo op gefocused te zijn kom ik er ook moeilijker vanaf.
Wanneer ik dingen zie als hoe ze nu zijn, is het allemaal zo slecht nog niet. Dan zit ik meer met m'n hoofd in de wereld in plaatst van in mijn gedachten en is die angst weg of op de achtergrond. Ik weet dat dit ook de realiteit is, maar het is nog niet zo makkelijk er in te blijven. De toekomst loslaten en gewoon accepteren wat komt, positief of negatief, dat is wat ik echt graag wil.
Wat ik op een gegeven moment deed is bekijken of de problemen waarover ik piekerde problemen waren die ik direct op kon lossen, zodat het nut had om op dat moment m'n energie in het denken te stoppen. Waren het problemen van morgen, dan waren het problemen voor morgen.quote:
[..]
Wat mij vaak helpt is er over praten, over dat stukje waar ik over pieker. En dan proberen te achterhalen waarom ik pieker erover. En dan blijkt t vaak toch iets te zijn waar ik wat mee kan. En dan is t piekeren gelijk een stuk minder.
Maar problemen kan je altijd bedenken, dus dat was ook geen optie. Dus ging ik maar richten op de reden dat ik in m'n bed ging liggen, namelijk rusten. Dus: liggen, ogen dicht en zien of dat de wekker me wakker maakte of me het signaal gaf om de volgende dag te beginnen. De gedachten liet ik lekker gaan, en bekeek ze zoals ik een film keek.
Daardoor leerde ik vanzelf slapen en merkte ook overdag meer rust op. Het enige dat het koste was tijd, geduld en inzet.
Dat is het ook, had ik van 'dat komt morgen wel', dan begon ik er weer een probleem van te maken dat er negatieve ervaringen aankwamen, dat dit onvermijdelijk was en dat liet me weer piekeren. Ik denk dat ik ergens wat perfectionistisch ben en door alle negatieve emoties en gevoelens even niet meer negativiteit wil. Die angst hiervoor deed het hem. Door gewoon tegen mezelf te zeggen dat ik ook negativiteit en alle bijkomendheden accepteer leek de wortel van de problemen eindelijk wat minder te worden.quote:
[..]
Wat ik op een gegeven moment deed is bekijken of de problemen waarover ik piekerde problemen waren die ik direct op kon lossen, zodat het nut had om op dat moment m'n energie in het denken te stoppen. Waren het problemen van morgen, dan waren het problemen voor morgen.
Maar problemen kan je altijd bedenken, dus dat was ook geen optie. Dus ging ik maar richten op de reden dat ik in m'n bed ging liggen, namelijk rusten. Dus: liggen, ogen dicht en zien of dat de wekker me wakker maakte of me het signaal gaf om de volgende dag te beginnen. De gedachten liet ik lekker gaan, en bekeek ze zoals ik een film keek.
Daardoor leerde ik vanzelf slapen en merkte ook overdag meer rust op. Het enige dat het koste was tijd, geduld en inzet.
Verder is het ook een gevalletje waarom me er druk over maken. Het niet kunnen hebben van negatieve ervaringen in de toekomst is net als voortdurend denken aan het feit dat ik ooit dood zou kunnen gaan of iets anders naars. Het is onvermijdelijk, maar waarom er nu over piekeren? Heeft geen enkel nut. Kwestie van positiever zijn en kijken naar de situatie zoals die is en dan is het vaak nog niet eens zo slecht! Maarja, dat rotgepieker, je hebt er last van of niet..
Bord uit de kast halen, ervan eten, afwassen, weer terug in de kast. En herhaal. Snap je 'm?quote:
[..]
Dat is het ook, had ik van 'dat komt morgen wel', dan begon ik er weer een probleem van te maken dat er negatieve ervaringen aankwamen, dat dit onvermijdelijk was en dat liet me weer piekeren.
Gelukkig is niet zozeer de afwezigheid van ongeluk, zo is mijn mening, maar hoe je met ongeluk omgaat.quote:Ik denk dat ik ergens wat perfectionistisch ben en door alle negatieve emoties en gevoelens even niet meer negativiteit wil. Die angst hiervoor deed het hem. Door gewoon tegen mezelf te zeggen dat ik ook negativiteit en alle bijkomendheden accepteer leek de wortel van de problemen eindelijk wat minder te worden.
Langere tijd heb ik geprobeerd mezelf ongevoelig te maken van negatieve emoties, door deze weg te drukken. Het probleem bleek dat ook positieve emoties verdwenen. En daar werd ik ook niet gelukkig van.
Positief zijn, negatief zijn. Waarom oordelen over wat je bent en niet simpelweg zijn? Dan bekijk je inderdaad de situatie zoals die nu is, en blijkt het inderdaad mee te vallen. Het belangrijkste voor het oplossen van een probleem, is vertrouwen dat je het probleem kan oplossen en overleven.quote:Verder is het ook een gevalletje waarom me er druk over maken. Het niet kunnen hebben van negatieve ervaringen in de toekomst is net als voortdurend denken aan het feit dat ik ooit dood zou kunnen gaan of iets anders naars. Het is onvermijdelijk, maar waarom er nu over piekeren? Heeft geen enkel nut. Kwestie van positiever zijn en kijken naar de situatie zoals die is en dan is het vaak nog niet eens zo slecht! Maarja, dat rotgepieker, je hebt er last van of niet..
Kan je het niet oplossen? Geen zorgen.
Kan je het wel oplossen? Geen zorgen.
Nog niet helemaal, wat bedoel je precies?quote:
[..]
Bord uit de kast halen, ervan eten, afwassen, weer terug in de kast. En herhaal. Snap je 'm?
Dit is het hem ook, wanneer ik vertrouwen heb in wat ik gedaan heb en weet dat ik m'n lesjes geleerd heb en steeds beter leer toepassen, dan voel ik me veeeeel beter! Zit er ook aan te denken om dat boek van Eckhart Tolle een keer te lezen. Vind het een erg interessant onderwerp.quote:[..]
Gelukkig is niet zozeer de afwezigheid van ongeluk, zo is mijn mening, maar hoe je met ongeluk omgaat.
Langere tijd heb ik geprobeerd mezelf ongevoelig te maken van negatieve emoties, door deze weg te drukken. Het probleem bleek dat ook positieve emoties verdwenen. En daar werd ik ook niet gelukkig van.
[..]
Positief zijn, negatief zijn. Waarom oordelen over wat je bent en niet simpelweg zijn? Dan bekijk je inderdaad de situatie zoals die nu is, en blijkt het inderdaad mee te vallen. Het belangrijkste voor het oplossen van een probleem, is vertrouwen dat je het probleem kan oplossen en overleven.
Kan je het niet oplossen? Geen zorgen.
Kan je het wel oplossen? Geen zorgen.
Wanneer je kijkt naar het piekeren in plaats van je laten meevoeren in het piekeren, maar het wil niet lukken, probeer het dan gewoon weer opnieuw. Afwassen en weer schoon terugzetten. Niet boos worden als het niet lukt, maar gewoon opnieuw gaan kijken. Je wordt immers ook niet boos wanneer je borden vies worden door eten, maar je wast ze gewoon rustig weer af.quote:
[..]
Nog niet helemaal, wat bedoel je precies?
Een zekere uitspraak luidt: Fouten bestaan niet, alleen lessen.quote:[..]
Dit is het hem ook, wanneer ik vertrouwen heb in wat ik gedaan heb en weet dat ik m'n lesjes geleerd heb en steeds beter leer toepassen, dan voel ik me veeeeel beter! Zit er ook aan te denken om dat boek van Eckhart Tolle een keer te lezen. Vind het een erg interessant onderwerp.
Hetgeen Tolle behandelt spreekt me zeer aan, maar Tolle (en) zijn schrijfstijl niet zo. Het mag van mij concreter, zeker wanneer geschreven. Tolle vind ik beter te volgen op video's, bijvoorbeeld via youtube. Maar er is heel veel materiaal beschikbaar wat betreft dit onderwerp, van veel verschillende bronnen.
Echter, één ding spreken ze vrijwel allemaal van: het komt uiteindelijk allemaal op jou aan. En dat is helemaal okay, want je bent je eigen meester.
Een tip wil ik je meegeven om je te helpen bij het focussen: besteed aandacht aan je ademhaling. Het is iets dat je zal doen zolang je leeft, met of zonder gedachten. Stress versnelt de ademhaling, maar een rustige ademhaling vermindert stress. Wat er ook gebeurt, emotioneel of gedachtewijs, adem in, adem uit.
Ja dat geeft een raar gevoel, dan voel ik me ziek en ben ik vrolijk ook al weet ik dat het fysiek zieke door iets mentaals komt. Maar positieve muziek en positivisme van vrienden helpt.quote:
[..]
Wauw, wat een dubbele post!
quote:Op woensdag 8 januari 2014 19:35 schreef Mexicanobakker het volgende:
[..]
Ja dat geeft een raar gevoel, dan voel ik me ziek en ben ik vrolijk ook al weet ik dat het fysiek zieke door iets mentaals komt. Maar positieve muziek en positivisme van vrienden helpt.
Ik kan jouw insteek zeker wel waarderen!
En ik de jouwe!quote:
[..]
Ik kan jouw insteek zeker wel waarderen!
En ik ook de jouwequote:
Op Maar ik ben dan ook een heel makkelijk persoon. Iemand die oprecht deelt dat ie zich rot voelt kan ik ook zeker wel waarderen!quote:
Klopt, klinkt erg als een van de belangrijke peilers van Neurolinguïstisch programmeren: Mislukking bestaat niet, alleen resultaat.quote:
[..]
Wanneer je kijkt naar het piekeren in plaats van je laten meevoeren in het piekeren, maar het wil niet lukken, probeer het dan gewoon weer opnieuw. Afwassen en weer schoon terugzetten. Niet boos worden als het niet lukt, maar gewoon opnieuw gaan kijken. Je wordt immers ook niet boos wanneer je borden vies worden door eten, maar je wast ze gewoon rustig weer af.
[..]
Een zekere uitspraak luidt: Fouten bestaan niet, alleen lessen.
Hetgeen Tolle behandelt spreekt me zeer aan, maar Tolle (en) zijn schrijfstijl niet zo. Het mag van mij concreter, zeker wanneer geschreven. Tolle vind ik beter te volgen op video's, bijvoorbeeld via youtube. Maar er is heel veel materiaal beschikbaar wat betreft dit onderwerp, van veel verschillende bronnen.
Echter, één ding spreken ze vrijwel allemaal van: het komt uiteindelijk allemaal op jou aan. En dat is helemaal okay, want je bent je eigen meester.
Een tip wil ik je meegeven om je te helpen bij het focussen: besteed aandacht aan je ademhaling. Het is iets dat je zal doen zolang je leeft, met of zonder gedachten. Stress versnelt de ademhaling, maar een rustige ademhaling vermindert stress. Wat er ook gebeurt, emotioneel of gedachtewijs, adem in, adem uit.
Die ademhaling is inderdaad een goede, ik probeer er ook al op te letten en soms helpt het wel. Mooi dat een paar nachten vrij degelijk slapen het piekeren ook weer af laat nemen. Het begon na de hectische vakantieweken/feestdagen waarin ik het erg druk had. M'n lichaam kreeg blijkbaar niet de extra rust die het nodig had en voila, vermoeidheid gevolgd door gepieker.
Soms denk ik gewoon terug aan tijden dat ik me over de zaken waar ik nu over pieker (onzekerheid over de toekomst en negatieve ervaringen) totaal geen druk maakte. Dan merk ik pas hoe vaak irrelevant het is en puur gebaseerd is op slechte ervaringen uit het verleden en daarmee angst voor de toekomst. Maarja, ik kom er wel, ik heb een einddoel voor ogen en die ga ik halen ook!
Goeie shit, klinkt alsof je in een goed proces zit. Zet hem op!quote:
[..]
Ja dat geeft een raar gevoel, dan voel ik me ziek en ben ik vrolijk ook al weet ik dat het fysiek zieke door iets mentaals komt. Maar positieve muziek en positivisme van vrienden helpt.
Dat wist ik niet eens.quote:
[..]
Klopt, klinkt erg als een van de belangrijke peilers van Neurolinguïstisch programmeren: Mislukking bestaat niet, alleen resultaat.
Door te letten op je eigen doen en laten kom je vanzelf triggers tegen waarmee je rekening kan houden. Of door ze te vermijden, of door ze niet te laten triggeren.quote:Die ademhaling is inderdaad een goede, ik probeer er ook al op te letten en soms helpt het wel. Mooi dat een paar nachten vrij degelijk slapen het piekeren ook weer af laat nemen. Het begon na de hectische vakantieweken/feestdagen waarin ik het erg druk had. M'n lichaam kreeg blijkbaar niet de extra rust die het nodig had en voila, vermoeidheid gevolgd door gepieker.
Als je maar voor, tijdens en na je einddoel cool blijft!quote:Soms denk ik gewoon terug aan tijden dat ik me over de zaken waar ik nu over pieker (onzekerheid over de toekomst en negatieve ervaringen) totaal geen druk maakte. Dan merk ik pas hoe vaak irrelevant het is en puur gebaseerd is op slechte ervaringen uit het verleden en daarmee angst voor de toekomst. Maarja, ik kom er wel, ik heb een einddoel voor ogen en die ga ik halen ook!
Moet nu nog een verklaring schrijven voor mijn studievertraging. Dat vind ik heel moeilijk want ik heb geen idee wat daarvan wordt verwacht...hoe lang het moet zijn, hoe formeel, hoe gedetailleerd. Weet bovendien niet wie het behalve de decaan te zien krijgt (welke info duo krijgt - het gaat om extra studiefinanciering).
Is er nog iemand wakker? Wat zouden jullie doen?
Gewoon voor jezelf duidelijk krijgen waarom het mislukt is en eerlijk zijn, lijkt mij de beste oplossingquote:
Ik kom niet verder dan dat ik in die bepaalde periode depressief was waardoor ik me niet goed kon concentreren en veel last had van faalangst, waardoor ik dus studievertraging heb opgelopen. Lijkt me info genoeg maar ik weet dus niet wat er wordt verwacht.
quote:
Ik ben fucking zenuwachtig voor morgenochtend want dan heb ik een gesprek met de decaan. Die gaat vast vragen hoe het nu gaat en dan moet ik dus zeggen dat ik 0 studiepunten heb gehaald dit jaar en dan krijg ik misschien wel te horen dat ik moet kappen...
Moet nu nog een verklaring schrijven voor mijn studievertraging. Dat vind ik heel moeilijk want ik heb geen idee wat daarvan wordt verwacht...hoe lang het moet zijn, hoe formeel, hoe gedetailleerd. Weet bovendien niet wie het behalve de decaan te zien krijgt (welke info duo krijgt - het gaat om extra studiefinanciering).
Is er nog iemand wakker? Wat zouden jullie doen?
Klinkt prima zo, lijkt mij. Als ie dat niet genoeg vindt, dan moet ie maar eens aan een psych vragen wat een depressie voor iemands leven kan betekenen.quote:
Ik kom niet verder dan dat ik in die bepaalde periode depressief was waardoor ik me niet goed kon concentreren en veel last had van faalangst, waardoor ik dus studievertraging heb opgelopen. Lijkt me info genoeg maar ik weet dus niet wat er wordt verwacht.
Is het niet mogelijk om 2 versies te schrijven? Een uitgebreid, de ander meer globaal omschreven wat speelde? Dan kan je daaruit kiezen wanneer je antwoord hebt op de vraag: wie gaat dit te zien krijgen en komt dit in een dossier? En geef aan dat je dit spannend vind en moeilijk. Dan trekt ie vast fluwelen handschoenen aan.
Verder, maak je geen zorgen. Ook dit gaat weer voorbij. Wees eerlijk en open, bepaal je eigen grenzen. Maak een lekker licht ontbijtje voor jezelf, drink eventueel een kopje koffie en zorg dat je op tijd bent. Geloof in jezelf zoals ik in je geloof.
Dat is een goed idee, daar was ik net ook zelf op gekomenquote:
[..]
[..]
Klinkt prima zo, lijkt mij. Als ie dat niet genoeg vindt, dan moet ie maar eens aan een psych vragen wat een depressie voor iemands leven kan betekenen.
Is het niet mogelijk om 2 versies te schrijven? Een uitgebreid, de ander meer globaal omschreven wat speelde? Dan kan je daaruit kiezen wanneer je antwoord hebt op de vraag: wie gaat dit te zien krijgen en komt dit in een dossier? En geef aan dat je dit spannend vind en moeilijk. Dan trekt ie vast fluwelen handschoenen aan.
Verder, maak je geen zorgen. Ook dit gaat weer voorbij. Wees eerlijk en open, bepaal je eigen grenzen. Maak een lekker licht ontbijtje voor jezelf, drink eventueel een kopje koffie en zorg dat je op tijd bent. Geloof in jezelf zoals ik in je geloof.
Dat ga ik doen. Mensen merken het altijd als ik het eng vind dus dat hoef ik niet te zeggen
Zal ik iets van aanhef doen en mijn naam onderaan? Zou mijn handtekening erop moeten? (Dat kan altijd morgen nog als ik daar ben)
Dank je.
Ik heb het in twee zinnen al duidelijk. Vind ik.quote:
[..]
Gewoon voor jezelf duidelijk krijgen waarom het mislukt is en eerlijk zijn, lijkt mij de beste oplossing
Ja, dat zou ik gewoon doen. Netjes en is de moeite niet. Maar zou toch oprecht aangeven dat je het spannend vind, ook omdat je daarmee wat kracht kweekt bij jezelf.quote:
[..]
Dat is een goed idee, daar was ik net ook zelf op gekomen
Mensen merken het altijd als ik het eng vind dus dat hoef ik niet te zeggen
Zal ik iets van aanhef doen en mijn naam onderaan? Zou mijn handtekening erop moeten? (Dat kan altijd morgen nog als ik daar ben)
Graag gedaan.quote:Dank je.
Je zei dat je niet verder kwam dan dat, dus ging ik er vanuit dat het voor jezelf nog niet helemaal helder wasquote:
[..]
Ik heb het in twee zinnen al duidelijk. Vind ik.
Maar sowieso is Gray's antwoord een stukkie beter
Ja was ook zo want ik vind het dus zelf genoeg informatie maar weet niet of degene die het ontvangt dat ook zal vinden en zo niet, wist ik niet wat ik er dan verder over moest schrijven. Ik kom er, hoewel niet zonder angst en twijfel, wel uit nu. Straks gewoon printen (heb wel de neiging dat uit te stellen naar morgenochtend maar da's een slecht idee) en dan naar bed.quote:
[..]
Je zei dat je niet verder kwam dan dat, dus ging ik er vanuit dat het voor jezelf nog niet helemaal helder was
Maar sowieso is Gray's antwoord een stukkie beter
Jij ook bedankt voor je reactie hoor
Ik heb me nog nooit zo prettig gevoeld bij mezelf, ondanks wat er gaande is. Het is wel een heel raar gevoel. Ik zal vast nog wel een terugval gaan kennen maar dit voelt voor mij wel prettigquote:
[..]
Goeie shit, klinkt alsof je in een goed proces zit. Zet hem op!
Ik ben oprecht trots op je Mex!quote:
[..]
Ik heb me nog nooit zo prettig gevoeld bij mezelf, ondanks wat er gaande is. Het is wel een heel raar gevoel. Ik zal vast nog wel een terugval gaan kennen maar dit voelt voor mij wel prettig
Daar schaam i, me ook wel voor, want ik weet zelf maar al te goed hoe het voelt.
Maar bijvoorbeeld iemand in mijn naaste omgeving. Het blijft maar doorgaan. Eigenlijk vindt ik hem niet eens meer aardig.
Altijd negatief, je begroeten met meteen een sneer erachteraan. Weigeren naar tips en adviezen te luisteren. Dagtherapie, medicatie, het lijkt allemaal te helpen tot hij het weer alleen moet doen.
herkent iemand dat?
God ja. Ik erger me kapot aan depressieve mensen.quote:
Ik kan me soms zo ergeren aan mensen die depressief zijn
Daar schaam i, me ook wel voor, want ik weet zelf maar al te goed hoe het voelt.
Maar bijvoorbeeld iemand in mijn naaste omgeving. Het blijft maar doorgaan. Eigenlijk vindt ik hem niet eens meer aardig.
Altijd negatief, je begroeten met meteen een sneer erachteraan. Weigeren naar tips en adviezen te luisteren. Dagtherapie, medicatie, het lijkt allemaal te helpen tot hij het weer alleen moet doen.
herkent iemand dat?
Ja. Als mensen gaan sneren hebben ze gewoon een kutkarakter, staat los van depressie.quote:
Ik kan me soms zo ergeren aan mensen die depressief zijn
Daar schaam i, me ook wel voor, want ik weet zelf maar al te goed hoe het voelt.
Maar bijvoorbeeld iemand in mijn naaste omgeving. Het blijft maar doorgaan. Eigenlijk vindt ik hem niet eens meer aardig.
Altijd negatief, je begroeten met meteen een sneer erachteraan. Weigeren naar tips en adviezen te luisteren. Dagtherapie, medicatie, het lijkt allemaal te helpen tot hij het weer alleen moet doen.
herkent iemand dat?
Daarbij heb ik ook een hekel aan mensen die zich niet willen laten helpen. Ik snap best dat het moeilijk is maar kom op, wil je dan de rest van je leven sjaggo en pessimistisch blijven terwijl er wellicht wat aan gedaan kan worden?
Zulke types zuigen me leeg dus ik mijd ze tegenwoordig
En ik heb het zelf ook, als ik de cliënten zie die in de wachtkamer zitten. Daar hoor ik echt niet bij.
Ik denk dat die instelling alleen maar goed is.
Wel een beetje. Maar het is dan vooral omdat ik er zelf in wordt meegetrokken. Dus zelf ook negatief naar mijn leven ga kijken en m'n dag daardoor verpest wordt. Dus probeer mij in dergelijke periodes, als ik er erg vatbaar voor ben, ook af te sluiten van die mensen.quote:
Hoeft niet, maar is wel zo prettigquote:
Als je hier wilt posten, moet je je dan voorstellen?
Wat ik pas echt vervelend vind is als zulke mensen jou als pispaal gaan gebruiken of als beerputquote:
Ik kan me soms zo ergeren aan mensen die depressief zijn
Daar schaam i, me ook wel voor, want ik weet zelf maar al te goed hoe het voelt.
Maar bijvoorbeeld iemand in mijn naaste omgeving. Het blijft maar doorgaan. Eigenlijk vindt ik hem niet eens meer aardig.
Altijd negatief, je begroeten met meteen een sneer erachteraan. Weigeren naar tips en adviezen te luisteren. Dagtherapie, medicatie, het lijkt allemaal te helpen tot hij het weer alleen moet doen.
herkent iemand dat?
Dan is het gelijk
quote:
Als je hier wilt posten, moet je je dan voorstellen?
quote:
Lastig om ze te mijden. Ik ben mee naar zijn psycholoog geweest, om een duidelijker beeld te geven,Toen vervolgens moest ik bij de behandelplan bespreking zijn. Allemaal niet zo erg, maar toen kwam hij elke dag na zijn dagtherapie bij mij zeuren.quote:
[..]
Ja. Als mensen gaan sneren hebben ze gewoon een kutkarakter, staat los van depressie.
Daarbij heb ik ook een hekel aan mensen die zich niet willen laten helpen. Ik snap best dat het moeilijk is maar kom op, wil je dan de rest van je leven sjaggo en pessimistisch blijven terwijl er wellicht wat aan gedaan kan worden?
Zulke types zuigen me leeg dus ik mijd ze tegenwoordig
Te pas en te onpas bij me binnenvallen. Op een gegeven moment af en toe de poort maar op slot gaan doen
Maar nu is hij 2 jaar thuis, en ik ben er wel klaar mee. .Toch vind ik dat moeilijk om aan te geven. Hij heeft maar een klein kringetje om zich heen. En hij is tenslotte depressief.
Maandag dus voor het eerst naar de fysio bij het GGZ geweest. Een intake gehad en alvast een klein onderzoekje naar schouder. De rest kon even niet, aangezien de migraine in opkomst was en de resultaten dan niet echt betrouwbaar zouden zijn (hij wilde een pijnprovocatie gaan doen...die komt dus volgende week
). Schouder blijkt een fijne triggerpoint te hebben, volgende week wordt die dmv dry needling alvast behandeld.En aangezien het vrij uniek is dat een psych en een fysio samenwerken, komt er volgende week ook nog eens iemand meekijken (echt fijn vind ik het niet, maar ik kan me als hulpverlener/para-medici voorstellen dat iemand graag mee wil kijken)
Weet nog niet echt wat ik ervan ga vinden. Hij legt de link nog al op pijn veroorzaakt psychische klachten/stress die weer pijn veroorzaakt (of psychische klachten/stress die pijn veroorzaken waardoor je nog meer psychische klachten/stress krijgt). En hoewel ik me daar op zich wel in kan vinden, heb ik het idee dat dat nu niet bij mij van toepassing is. Ik heb de afgelopen maanden nog nooit zo weinig pijnen gehad, en de pijnen die ik heb accepteer ik, maar psychisch gaat het ronduit k*t.
Maar eens even afwachten hoe het volgende week gaat.
Iedereen is hier welkomquote:
Ben je hier ook welkom als partner van een depressief persoon?
Wat mij betreft graag zelfsquote:
Ben je hier ook welkom als partner van een depressief persoon?
Zo ben ik ooit dit topic ingerold...quote:
Ben je hier ook welkom als partner van een depressief persoon?
Er zijn dagen bij dat hij het liefste de hele dag op bed ligt. Hij blijft als hij vrij is, nachten wakker en gaat pas de volgende dag naar bed. Hierbij drinkt hij en luistert naar muziek. Gelukkig niet iedere nacht, maar wel te vaak.
De dagen dat hij ligt te slapen ben ik alleen, mijn grootste steun en toeverlaat is onze hond. Hij heeft gigantisch veel spijt als dit weer gebeurd. Ik probeer hem ook wel naar bed te sturen, maar dan zie ik een hele andere man als een aantal uren eerder waar hij zegt dat hij zo komt.
Hij heeft een hele negatieve indruk van zichzelf en is heel koppig en wil niet naar een arts. Hij heeft geen doel in zijn leven en is teleurgesteld in het leven. Niemand weet dit, alleen zijn moeder en ik. Zijn moeder zegt er niet zoveel van. Heel eerlijk gezegd ben ik blij als hij weer moet werken. Het kost me ontzettend veel moeite om gelukkig te zijn en dat heb ik hem kort geleden ook verteld. Wij willen dolgraag een gezinnetje, maar het doet pijn omdat dit nu niet kan vanwege zijn depressie. Ik wil niet dat de kinderen een ongelukkige vader hebben en vooral zien. Ik wil dat onze kinderen de lieve zorgzame man te zien krijgen zoals hij ook kan zijn. Want gelukkig heeft hij ook betere buien.
Heel fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon. Dat heb ik nooit eerder gedaan.
Daar is hier altijd plaats voor!quote:
Heel fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon. Dat heb ik nooit eerder gedaan.
Maar je zit in een lastige situatie. Eigenlijk wil je verder en een gezinnetje starten, maar hij houdt je tegen. De vraag is in hoeverre je dat kan accepteren.
Vooral ook omdat hij zelf geen stappen onderneemt (voor zover ik het uit je verhaal haal) om het te verbeteren. Of in ieder geval probeert te verbeteren. Enkel dat hij het jammer/zielig voor je vindt. Maar daar schiet je natuurlijk ook geen reet mee op.
Welkomquote:
Ik ben thats_meh, 26 jaar en woon alweer 5 jaar samen met mijn vriend. Mijn vriend heeft een depressie, al zolang ik hem ken is hij daar altijd al gevoelig voor geweest en heel stom, ik zag het eerst helemaal niet. Heel langzaam is het steeds erger geworden. De laatste 3 jaar helemaal.
Er zijn dagen bij dat hij het liefste de hele dag op bed ligt. Hij blijft als hij vrij is, nachten wakker en gaat pas de volgende dag naar bed. Hierbij drinkt hij en luistert naar muziek. Gelukkig niet iedere nacht, maar wel te vaak.
De dagen dat hij ligt te slapen ben ik alleen, mijn grootste steun en toeverlaat is onze hond. Hij heeft gigantisch veel spijt als dit weer gebeurd. Ik probeer hem ook wel naar bed te sturen, maar dan zie ik een hele andere man als een aantal uren eerder waar hij zegt dat hij zo komt.
Hij heeft een hele negatieve indruk van zichzelf en is heel koppig en wil niet naar een arts. Hij heeft geen doel in zijn leven en is teleurgesteld in het leven. Niemand weet dit, alleen zijn moeder en ik. Zijn moeder zegt er niet zoveel van. Heel eerlijk gezegd ben ik blij als hij weer moet werken. Het kost me ontzettend veel moeite om gelukkig te zijn en dat heb ik hem kort geleden ook verteld. Wij willen dolgraag een gezinnetje, maar het doet pijn omdat dit nu niet kan vanwege zijn depressie. Ik wil niet dat de kinderen een ongelukkige vader hebben en vooral zien. Ik wil dat onze kinderen de lieve zorgzame man te zien krijgen zoals hij ook kan zijn. Want gelukkig heeft hij ook betere buien.
Heel fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon. Dat heb ik nooit eerder gedaan.
Eigenlijk zou hij echt hiermee naar een arts moeten. Wil hij het ook niet als je hem confronteert met jouw twijfels over een gelukkig gezinnetje? Hij is echt niet de enige en met een goed behandeling kan er zoveel verbeteren.
Ikzelf (als voorbeeld) heb mn hele leven al depressieve klachten. Heb ook nooit hulp gezocht, want dat zou falen/aanstellerij zijn geweest. Op het laatst moest het wel want van de paniekaanvallen kon ik niet meer werken. Achteraf had ik veel eerder hulp moeten zoeken (in mn jeugd al moeten krijgen...) dat had echt veel ellende gescheeld.
Hoiquote:
Als je hier wilt posten, moet je je dan voorstellen?
Het zou voor zowel je vriend als voor jou fijn zijn als hij wat hulp krijgt. Ik denk dat dit:quote:
Ik ben thats_meh, 26 jaar en woon alweer 5 jaar samen met mijn vriend. Mijn vriend heeft een depressie, al zolang ik hem ken is hij daar altijd al gevoelig voor geweest en heel stom, ik zag het eerst helemaal niet. Heel langzaam is het steeds erger geworden. De laatste 3 jaar helemaal.
Er zijn dagen bij dat hij het liefste de hele dag op bed ligt. Hij blijft als hij vrij is, nachten wakker en gaat pas de volgende dag naar bed. Hierbij drinkt hij en luistert naar muziek. Gelukkig niet iedere nacht, maar wel te vaak.
De dagen dat hij ligt te slapen ben ik alleen, mijn grootste steun en toeverlaat is onze hond. Hij heeft gigantisch veel spijt als dit weer gebeurd. Ik probeer hem ook wel naar bed te sturen, maar dan zie ik een hele andere man als een aantal uren eerder waar hij zegt dat hij zo komt.
Hij heeft een hele negatieve indruk van zichzelf en is heel koppig en wil niet naar een arts. Hij heeft geen doel in zijn leven en is teleurgesteld in het leven. Niemand weet dit, alleen zijn moeder en ik. Zijn moeder zegt er niet zoveel van. Heel eerlijk gezegd ben ik blij als hij weer moet werken. Het kost me ontzettend veel moeite om gelukkig te zijn en dat heb ik hem kort geleden ook verteld. Wij willen dolgraag een gezinnetje, maar het doet pijn omdat dit nu niet kan vanwege zijn depressie. Ik wil niet dat de kinderen een ongelukkige vader hebben en vooral zien. Ik wil dat onze kinderen de lieve zorgzame man te zien krijgen zoals hij ook kan zijn. Want gelukkig heeft hij ook betere buien.
Heel fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon. Dat heb ik nooit eerder gedaan.
heel belangrijk is. Het betekent dat je vriend het ook graag anders zou willen. Dus ergens moet hij toch wel bereid zijn om er iets aan te doen. Hij wil toch ook gelukkig kunnen zijn? Hij vind het toch niet fijn dat zijn probleem voor jou ook erg lastig is? Dat zou toch genoeg motivatie moeten zijn om ermee aan de slag te gaan. Misschien kun je hem dat laten zien?quote:Hij heeft gigantisch veel spijt als dit weer gebeurd.
Heeft hij ooit hulp gehad? Wat geeft hij voor reden om dat nu niet te zoeken?
Ben wel benieuwd hoe jij met terugval bent omgegaan (ga even voor het gemak er vanuit dat dit het geval is)?quote:
[..]
Welkom
Eigenlijk zou hij echt hiermee naar een arts moeten. Wil hij het ook niet als je hem confronteert met jouw twijfels over een gelukkig gezinnetje? Hij is echt niet de enige en met een goed behandeling kan er zoveel verbeteren.
Ikzelf (als voorbeeld) heb mn hele leven al depressieve klachten. Heb ook nooit hulp gezocht, want dat zou falen/aanstellerij zijn geweest. Op het laatst moest het wel want van de paniekaanvallen kon ik niet meer werken. Achteraf had ik veel eerder hulp moeten zoeken (in mn jeugd al moeten krijgen...) dat had echt veel ellende gescheeld.
Ikzelf heb een angststoornis+pieker/dwang. Heb nu 50mg seroxat. En hoewel me dat eerst heel goed hielp, komt er nu op mijn werk momenteel maar weinig uit mijn handen.
Het waren altijd perioden waar het beter en minder ging die elkaar afwisselden. De slechte perioden heb ik overleefd met rust en zelfanalyse. Ik deed zelf al een soort CGT, omdat ik wist dat ik soms verkeerd reageerde op dingen.quote:
[..]
Ben wel benieuwd hoe jij met terugval bent omgegaan (ga even voor het gemak er vanuit dat dit het geval is)?
Ikzelf heb een angststoornis+pieker/dwang. Heb nu 50mg seroxat. En hoewel me dat eerst heel goed hielp, komt er nu op mijn werk momenteel maar weinig uit mijn handen.
2,5 jaar geleden ging het heel erg mis, en toen ben ik in de molen beland omdat ik toch vanuit mn werk naar de huisarts moest als ik ziek gemeld was.
Wat bij mij wel helpt is dat ik weet dat ik een aantal hulplijnen heb als het even wat minder gaat. Ik heb een zogenaamde crisisregeling: een telefoonnummer 24/7 bereikbaar voor een gesprek, en kan ook gebruik maken van zogenaamd 'bed op recept' ofwel, een nachtje weg van thuis, van alles.
En voor mij heeft t ook geholpen dat ik weet hoe t ontstaan is, en dat ik niet maar een 'aansteller' ben. Er is duidelijk een oorzaak voor mijn problemen. Ik volg ook schematherapie trouwens.
edit: en tijdlang 40mg seroxat, probeer nu een beetje af te bouwen, zit op 28mg nu.
Heeft hij hulp? Medicatie?quote:
Ik ben thats_meh, 26 jaar en woon alweer 5 jaar samen met mijn vriend. Mijn vriend heeft een depressie, al zolang ik hem ken is hij daar altijd al gevoelig voor geweest en heel stom, ik zag het eerst helemaal niet. Heel langzaam is het steeds erger geworden. De laatste 3 jaar helemaal.
Er zijn dagen bij dat hij het liefste de hele dag op bed ligt. Hij blijft als hij vrij is, nachten wakker en gaat pas de volgende dag naar bed. Hierbij drinkt hij en luistert naar muziek. Gelukkig niet iedere nacht, maar wel te vaak.
De dagen dat hij ligt te slapen ben ik alleen, mijn grootste steun en toeverlaat is onze hond. Hij heeft gigantisch veel spijt als dit weer gebeurd. Ik probeer hem ook wel naar bed te sturen, maar dan zie ik een hele andere man als een aantal uren eerder waar hij zegt dat hij zo komt.
Hij heeft een hele negatieve indruk van zichzelf en is heel koppig en wil niet naar een arts. Hij heeft geen doel in zijn leven en is teleurgesteld in het leven. Niemand weet dit, alleen zijn moeder en ik. Zijn moeder zegt er niet zoveel van. Heel eerlijk gezegd ben ik blij als hij weer moet werken. Het kost me ontzettend veel moeite om gelukkig te zijn en dat heb ik hem kort geleden ook verteld. Wij willen dolgraag een gezinnetje, maar het doet pijn omdat dit nu niet kan vanwege zijn depressie. Ik wil niet dat de kinderen een ongelukkige vader hebben en vooral zien. Ik wil dat onze kinderen de lieve zorgzame man te zien krijgen zoals hij ook kan zijn. Want gelukkig heeft hij ook betere buien.
Heel fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kon. Dat heb ik nooit eerder gedaan.
Heel eerlijk gezegd: dit kun je niet in je eentje, tenzij je er zelf aan onderdoor wil gaan...
Mijn man is al jaren af en aan depressief, maar de laatste jaren gaat het steeds beter, hij heeft leren praten en ik heb er ook mee leren omgaan.
Ik heb uiteindelijk een burnout met depressie en angstklachten gekregen, en toen kon hij er gelukkig voor mij zijn, maar daar zitten wel maanden van strijd voor.... Ik heb hem uiteindelijk ook voor het blok gezet, als hij verder wilde met mij, dan ging hij hulp zoeken.. En dat heeft hij toen gedaan, anders waren wij echt niet meer samen geweest nu...
Wees duidelijk in hoe het voor jou is, depressie is egoistisch... Je mag hem best vertellen dat je hem een zak vind als hij zich rot gedraagt naar jou...
Tsja, hij wil wel anders, maar hij durft niet goed naar een arts. Bang voor kritiek, kan het toch nooit goed doen denkt hij. En ook eigenwijs.
Hij wil ook heel graag samen met mij een toekomst opbouwen, samen een kindje en een huis kopen. Ik ben dan degene die zegt dat het nu niet verstandig is en dat begrijpt hij ook. Hij probeert het steeds wel te beteren om deze reden, maar helaas houdt hij dat nooit lang vol.
Ik denk dat het overlijden van zijn vader een enorme invloed heeft op zijn gedrag nu en ik wou dat ik die pijn kan wegnemen, maar helaas. Ik heb wel meer en meer het gevoel dat hij toch ooit naar een arts wil, vooral voor onze toekomstplannen, maar dwingen wil ik hem niet. Dan wordt hij weer geremd.
Hij heeft geen hulp en medicatie. Wel tabletjes van de drogist om beter te kunnen slapen.
En als je nou samen naar de arts gaat? Dat dat dus de eerste stap is in een toekomst samen?quote:
Zo wat een reacties!
Tsja, hij wil wel anders, maar hij durft niet goed naar een arts. Bang voor kritiek, kan het toch nooit goed doen denkt hij. En ook eigenwijs.
Hij wil ook heel graag samen met mij een toekomst opbouwen, samen een kindje en een huis kopen. Ik ben dan degene die zegt dat het nu niet verstandig is en dat begrijpt hij ook. Hij probeert het steeds wel te beteren om deze reden, maar helaas houdt hij dat nooit lang vol.
Ik denk dat het overlijden van zijn vader een enorme invloed heeft op zijn gedrag nu en ik wou dat ik die pijn kan wegnemen, maar helaas. Ik heb wel meer en meer het gevoel dat hij toch ooit naar een arts wil, vooral voor onze toekomstplannen, maar dwingen wil ik hem niet. Dan wordt hij weer geremd.
Hij heeft geen hulp en medicatie. Wel tabletjes van de drogist om beter te kunnen slapen.
Sowieso vind ik samen naar de arts gaan wel een goed idee.quote:
[..]
En als je nou samen naar de arts gaat? Dat dat dus de eerste stap is in een toekomst samen?
Als hij zo graag een toekomst wil bouwen dan zal hij er toch echt wat voor moeten doen. En dat hoeft hij natuurlijk niet alleen, daar kan jij hem mee helpen.quote:
Zo wat een reacties!
Tsja, hij wil wel anders, maar hij durft niet goed naar een arts. Bang voor kritiek, kan het toch nooit goed doen denkt hij. En ook eigenwijs.
Hij wil ook heel graag samen met mij een toekomst opbouwen, samen een kindje en een huis kopen. Ik ben dan degene die zegt dat het nu niet verstandig is en dat begrijpt hij ook. Hij probeert het steeds wel te beteren om deze reden, maar helaas houdt hij dat nooit lang vol.
Ik denk dat het overlijden van zijn vader een enorme invloed heeft op zijn gedrag nu en ik wou dat ik die pijn kan wegnemen, maar helaas. Ik heb wel meer en meer het gevoel dat hij toch ooit naar een arts wil, vooral voor onze toekomstplannen, maar dwingen wil ik hem niet. Dan wordt hij weer geremd.
Hij heeft geen hulp en medicatie. Wel tabletjes van de drogist om beter te kunnen slapen.
Dwingen is natuurlijk ook het uiterste, maar ik ben bang dat als je er geen druk achter zet hij het maar laat doorkabbelen. En awt heb je dan? Dat jij uiteindelijk over een paar jaar het zat bent en weg gaat en daarmee dus ook pas veel later aan kinderen kan beginnen bv. Want je moet van voor af aan beginnen.
Wat ik wil zeggen vergeet vooral ook jezelf niet in dit verhaal.
Zit nu een half jaar in behandeling bij het ggz voor mijn zelfbeeld en de gewoonte mezelf en alles in een spiraal naar beneden te praten, maar sinds ik op school zit weer, heb ik geen tijd om me op mezelf te concentreren, waardoor het ook minder gaat. Therapeute is ontslagen, en nu sta ik weer op de wachtlijst, terwijl ik zo'n behoefte heb met een professional te spreken.
Jup. Ik weet het pas sinds kort. En ook bij mij vielen er vanaf dat moment ontelbaar veel puzzelstukjes op hun plek.quote:
Heeft iemand hier een dysthyme stoornis, of weten zij hier meer van? Sinds ik weet dat het bestaat vallen de puzzelstukjes iets beter op hun plaats. Weet vaak geen grote enthousiasme voor dingen op te brengen, ik vind het wel leuk, maar heel erg blij? Nee. Het kan tijden goed gaan, maar dan door iets "kleins" (bijvoorbeeld nu, ik ben nog nauwelijks aandacht meer waard van een vriend sinds hij een scharrel heeft. Heb het gevoel dat hij me alleen als een vriendin had voor mijn aandacht, hij zat in een relatie waarin hij niet genoeg aandacht kreeg, en daarna was hij single, dus hij moest ergens aandacht zoeken), kan ik echt... tijden dippig zijn. Gisteravond ook tijden op de grond liggen huilen omdat ik zo verdrietig was... Geen energie de laatste tijd om dingen uit te voeren, ga met veel tegenzin er op uit (blijf het liefste de hele dag binnen), en er is ook een minderwaardigheidscomplex bij me geconstateerd. Hoeft natuurlijk niks te betekenen, misschien alleen dat ik af en toe in enorme dipjes terechtkom, maar ja, het verklaart wel een beetje mijn desinteresse richting alles. Normaal heb ik ook veel meer ballen, een paar maanden geleden zou ik die vriend gewoon op zijn kutgedrag aangesproken hebben, en nu durf ik niks uit te spreken uit angst hem kwijt te raken, terwijl als het echt zo is, hij mijn tijd toch niet waard is. Alles is nu gewoon extra moeilijk weer.
Zit nu een half jaar in behandeling bij het ggz voor mijn zelfbeeld en de gewoonte mezelf en alles in een spiraal naar beneden te praten, maar sinds ik op school zit weer, heb ik geen tijd om me op mezelf te concentreren, waardoor het ook minder gaat. Therapeute is ontslagen, en nu sta ik weer op de wachtlijst, terwijl ik zo'n behoefte heb met een professional te spreken.
Verder deels dezelfde klachten. Onzeker, piekeren, angstaanvallen, hyperventileren. En me vooral heel erg terugtrekken. Ik was thuis bijna onbenaderbaar.
AD slaan bij mij erg goed aan. Hoe dat op de lange termijn zal weet ik niet. Ik moet bekennen dat de euforie van de afgelopen weken er wel een beetje af is.
Later meer. Nu koken.
Soms help je iemand door hard te zijn.quote:
[..]
Lastig om ze te mijden. Ik ben mee naar zijn psycholoog geweest, om een duidelijker beeld te geven,Toen vervolgens moest ik bij de behandelplan bespreking zijn. Allemaal niet zo erg, maar toen kwam hij elke dag na zijn dagtherapie bij mij zeuren.
Te pas en te onpas bij me binnenvallen. Op een gegeven moment af en toe de poort maar op slot gaan doen
Toch vind ik dat moeilijk om aan te geven. Hij heeft maar een klein kringetje om zich heen. En hij is tenslotte depressief.
Jij kan hem niet genezen, dat moet hij zelf doen. Zolang hij denkt of vindt dat jij dat kan of moet, gaat hij niet zelf aan de slag.
Dank, hoe ben jij er achter gekomen? Ik heb altijd de antidepressiva geweigerd (ben ook depressief geweest van mijn 15e tm mijn 17/18e, was echt een diep dal), omdat ik ook tijden heb gehad dat ik me beter voelde, dus ik kan het wel... Heb alleen de puf er niet voor "to set my mind to it." Want ik moet het met gedachteschema's allemaal relativeren (waarom ik me ongelukkig voel, hoe het zit met die vriend), maar de energie kan ik niet vinden. Vicieuze cirkel.quote:
[..]
Jup. Ik weet het pas sinds kort. En ook bij mij vielen er vanaf dat moment ontelbaar veel puzzelstukjes op hun plek.
Verder deels dezelfde klachten. Onzeker, piekeren, angstaanvallen, hyperventileren. En me vooral heel erg terugtrekken. Ik was thuis bijna onbenaderbaar.
AD slaan bij mij erg goed aan. Hoe dat op de lange termijn zal weet ik niet. Ik moet bekennen dat de euforie van de afgelopen weken er wel een beetje af is.
Later meer. Nu koken.
Ik was altijd fel tegen ad. Maar toen zowel de therapeut als de psychiater het me sterk aanraadden en ik er zo doorheen zat dat ik geen andere oplossing meer zag, heb ik toch besloten om het proberen. Ik kon het iig proberen, vond ik. Mss hielp het en zo niet, dan zou ik er weer mee stoppen. Ik vind ook dat ik het mn vriend en dochter verschuldigd was om alles iig te proberen.
En zowaar pakte het, na twee weken hel, enorm goed uit.
Ik merk ook dat ik nu veel meer open sta voor mijn therapie. Juist die gedachtenschema's ed. Mn hele mindset is veranderd.
.Ik merk nu wel dat ik moet oppassen en niet meteen teveel doe en teveel hooi op mijn vork ga nemen. Ik ken dat van mezelf dat ik dan meteen te veel doe, denk en wil en dat het dan weer te veel wordt. Probeer dus alsnog rustig aan te doen. Ik moet nu ook niet denken dat alles nu weer helemaal goed ging. Nog geen vier weken geleden zat ik dieper dan diep in de put en wist helemaal niets meer, dus dat moet ik nog wel verwerken, maar ik heb nu de indruk dat er ruimte vrij is gekomen om verder aan mezelf te gaan werken. Ik vraag me in hoeverre de AD een rol speelt, maar aan de andere kant maakt me dat ook niet zoveel uit (of het nu echt werkt of het een placebo effect is). Belangrijk is nu vooral dat ik me (eerst maar) weer beter voel.
.Mooiquote:
Vandaag weer voor het eerst weer groepstherapie gehad dit jaar. Was echt heel goed! Ik heb een soort van "inzicht" / "klik" in mijn hoofd gehad en ik voel me nu echt heel goed. Ik kan helder nadenken, kan mezelf en mijn vastgeroeste patronen beter zien en herkennen. Ik wilde na de therapie huppelend en juichend naar huis gaan, maar heb me toch maar een beetje ingehouden
Ik merk nu wel dat ik moet oppassen en niet meteen teveel doe en teveel hooi op mijn vork ga nemen. Ik ken dat van mezelf dat ik dan meteen te veel doe, denk en wil en dat het dan weer te veel wordt. Probeer dus alsnog rustig aan te doen. Ik moet nu ook niet denken dat alles nu weer helemaal goed ging. Nog geen vier weken geleden zat ik dieper dan diep in de put en wist helemaal niets meer, dus dat moet ik nog wel verwerken, maar ik heb nu de indruk dat er ruimte vrij is gekomen om verder aan mezelf te gaan werken. Ik vraag me in hoeverre de AD een rol speelt, maar aan de andere kant maakt me dat ook niet zoveel uit (of het nu echt werkt of het een placebo effect is). Belangrijk is nu vooral dat ik me (eerst maar) weer beter voel.
Je zat vast niet in mijn groep
(ik dus ook weer therapie gehad)Goed man! Houd dat vastquote:
Vandaag weer voor het eerst weer groepstherapie gehad dit jaar. Was echt heel goed! Ik heb een soort van "inzicht" / "klik" in mijn hoofd gehad en ik voel me nu echt heel goed. Ik kan helder nadenken, kan mezelf en mijn vastgeroeste patronen beter zien en herkennen. Ik wilde na de therapie huppelend en juichend naar huis gaan, maar heb me toch maar een beetje ingehouden
Ik merk nu wel dat ik moet oppassen en niet meteen teveel doe en teveel hooi op mijn vork ga nemen. Ik ken dat van mezelf dat ik dan meteen te veel doe, denk en wil en dat het dan weer te veel wordt. Probeer dus alsnog rustig aan te doen. Ik moet nu ook niet denken dat alles nu weer helemaal goed ging. Nog geen vier weken geleden zat ik dieper dan diep in de put en wist helemaal niets meer, dus dat moet ik nog wel verwerken, maar ik heb nu de indruk dat er ruimte vrij is gekomen om verder aan mezelf te gaan werken. Ik vraag me in hoeverre de AD een rol speelt, maar aan de andere kant maakt me dat ook niet zoveel uit (of het nu echt werkt of het een placebo effect is). Belangrijk is nu vooral dat ik me (eerst maar) weer beter voel.
(Ik post niet veel, maar ik lees wel alle topics)Ik heb nu eindelijk een eerste afspraak staan. Moet wel zeggen dat ik me de laatste paar dagen iets vrolijker voel, allicht doordat ik het gevoel heb dat er nu eindelijk iets aan gedaan gaat worden. Ik begin met intensieve therapie. Wat houd dat precies in?
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat voor advies ik je beste zou kunnen geven.quote:
Afspraak gemaakt met huisarts... Krijg weer sterke gevoelens dat ik helemaal niet hoef te leven, omdat het toch geen nut heeft, en begin mezelf te vertellen dat het toch niemand zou boeien, terwijl dat niet zo is. Woensdag kan ik jammer genoeg pas weer terecht. Misschien toch aan de AD als het weer wordt aangeraden.
Hoe zit je met familie/vrienden? Heb je alleen maar "min of meer" het gevoel of begint het al aardig op te lopen zeg maar?
Edit: Heb je veel last van spanning?
En hoe zit het met mijn familie of vrienden, hoe bedoel je? Ik heb weinig tijd voor sociaal contact omdat ik het erg druk heb met werk en school. Moet jammer genoeg nieuw werk zoeken, omdat mijn contract niet is verlengd, en dat brengt ook spanningen met zich mee en meer gevoelens van 'niet goed genoeg zijn', want ik krijg nooit antwoord en word na gesprekken ook nooit aangenomen. Mensen zeggen dat ik enthousiast moet doen - Hoe moet ik nou in godsnaam bij een sollicitatiegesprek enthousiast doen over een stom baantje waarbij je producten in schappen staat te rammen? Acteren is niet mijn ding. Ik ben mezelf, en niet één of andere nepperd die haar gedrag verandert per persoon of groep.
Niet werken is geen optie, heb rekeningen te betalen.
Zoals ik al zei, ik weet niet zo goed wat ik je zou kunnen vertellen dat jou (echt) zou helpen, maar een half antwoord is beter dan helemaal geen?
Rustiger aan doen is geen optie zei je. Heb je uitlaatkleppen?
Drukte om je heen kan je weinig aan doen, maar wat je wel kan leren is de rust in jezelf bewaren. Wees de stilte in de storm, zoals ik wel es zeg.
.Wat mij helpt is om vaag genoeg werkstress en irritaties er uit te hardlopen. Dat helpt al stukken om het te relativeren.
.Uitlaatkleppen? Ik game een beetje... voor de rest doe ik eigenlijk niets, behalve dat en series kijken.
Probleem is dat ik niet enthousiast kan zijn uit mezelf als er geen reden is om enthousiast te zijn. Zelfs als ik iets oprecht leuk vind en zeg dat ik het leuk vind, komt het over alsof ik lieg. Moet wel heel erg fucking enthousiast zijn moet ik oprecht overkomen, ben ik bang
quote:
[..]
Vertel eens wat meer over die zin van het leven please.
Maar is het ook echt wegrennen? Je hebt toch weinig contacten over in Nederland en bent sowieso wel internationaal georiënteerd? Over de verwerking, het is gewoon kut dat je geen fatsoenlijk afscheid hebt kunnen nemen. Dat zal vast het zwaarst wegen, meer nog dan het verlies zelf, of denk je niet? Zou je daar misschien nog naar kunnen kijken?
De zin van het leven? Mijn psycho-therapeut was daar simpel over.quote:
[..]
Vertel eens wat meer over die zin van het leven please.
Maar is het ook echt wegrennen? Je hebt toch weinig contacten over in Nederland en bent sowieso wel internationaal georiënteerd? Over de verwerking, het is gewoon kut dat je geen fatsoenlijk afscheid hebt kunnen nemen. Dat zal vast het zwaarst wegen, meer nog dan het verlies zelf, of denk je niet? Zou je daar misschien nog naar kunnen kijken?
Leven heeft alleen maar zin als je het zin geeft. In welke woord of mening dan ook, het heeft zin, als jij het zin geeft. Je kunt nog zo veel AD slikken, nog zo veel therapie volgen, nog zo veel op stap gaan, relaties hebben, maar als jij het geen zin gaat geven zal dat er ook nooit komen. Speel met het idee dat je zin kunt maken. Jij maakt zin. En op het moment dat daar besef van is, geniet daar van. Je moet niet in het verleden leven, je moet in de toekomst leven. Leef in het hier en nu. Want waarom zou je 10 jaar pijn moeten hebben om daarna pijnvrij te zijn? Kies er nu voor om in het hier en nu zin en plezier te hebben. Dat lukt mij steeds beter, met name omdat ik kleinere doelen heb genomen en bepaalde dingen in mijn leven een 'zin' label heb gegeven.
Zin is heel veel nurture en heel veel nature. Heb je minder van het 1, kweek meer bij de ander. De 1 is naiever, en dus meer nature, de ander heeft meer intellect en dus meer nurture. AD's en zin van het leven gaan niet samen. Zelfs niet op scientific vlak. Serotonine is niet aan te wijzen qua levels. Feit is wel dat er tig medicatie is op de markt waar het wel in zit. Te veel? Te weinig? Er zijn legio academische papieren waar het wel werkt, waar het niet werkt, en waar placebo's het een stuk beter doen ivg AD's. Het feit dat er legio studies zijn waarin staat dat placebo's AD's kunnen verslaan zegt natuurlijk al heel wat. Ik heb vandaag een gesprek gehad met hoofd pyschiater van een instelling van het Noorden incluis mijn eigen therapeut voor een aantal uur, (ik werd doodgegooid met medische termen, het was echt even bijhouden
) en daar kwam dit ook wel uit. AD's werken over het algemeen beter op alfa achtige mensen omdat dat uit een andere analytische hoek komt. Nu heb je alfa en beta in allerlei soorten en maten maar ik heb het uiteraard over de 'alfa's' van de alfa's en elektrotechniek of bouwkunde op HBO niveau is mijn inziens ook veel alpha. Wil je naar beta gedachtes toe zit je toch al snel op PhD/Msc niveau van wiskunde of natuurkunde. Denk patroon is anders en daardoor dus ook een andere categorie. Dat is helemaal interessant als je dus behandel plannen gaat inzien van mensen die al meer dan 25/30/35! jaar in behandeling zijn (waaronder mijn moeder bijv). Dat is even wat anders dan iemand hier die 5 of 10 jaar depressief is geweest zonder opname voor talloze jaren. Als je het leven puur rationeel bekijkt, is het zinloos. Maar act daar dan ook naar. Als jij het zinloos zou vinden, kun je doen en laten wat je wilt. Het maakt toch geen fuck uit. Geef het leven zin, op intellectuele basis. Al is het alleen maar je eigen brein stimuleren met die wetenschappelijke genetische benadering waar je het laatst over had.
En om toch nog maar even wat Alan Watts heerschappij er in te mieteren.
Benader het dus intellectueel.quote:“The meaning of life is just to be alive. It is so plain and so obvious and so simple. And yet, everybody rushes around in a great panic as if it were necessary to achieve something beyond themselves.”
Wat ook te kennen geeft dat veel mensen het 'boe-fucking-hoe' gehalte hebben omdat ze denken dat ze wat missen omdat hun buurman met een mooie dame relatie heeft/een mooie tv heeft/een mooie auto/etc. Maar die gedachten zijn er helemaal niet. Sociol comfority is bullshit. Als jij je niet lekker thuis voelt tussen psychologie studenten, maar wel loopt te klagen dat je te weinig vrienden hebt is dat toch echt zelf kastijding. Zoek dan wat op waar jij je wel tussen voelt. Als jij in Lutjebroek woont, en werkt, maar geen vriendin kan vinden omdat er maar 3 dames in de buurt wonen is dat toch echt je zelf-torturing. Niemand (!) houdt jou tegen om naar een andere stad/land/werelddeel te gaan.quote:“We seldom realize, for example that our most private thoughts and emotions are not actually our own. For we think in terms of languages and images which we did not invent, but which were given to us by our society.”
Je ouders? Je zus/broer? Sinds wanneer gaat 'bloed' liefde boven alles? Leef jij voor hen? Het leven is toch echt je eigen feestje? Ik voel mij het beste in grote metropolitan cities zoals NY/Londen etc. En ook tussen die menigte. Daar voel ik me vrij, daar voel ik me ongebonden en daar zie je een andere s_e dan een s_e die in lutjebroek vertoeft. Dan zou ik ook een sociale hork worden met geen vrienden en geen vriendin. Maar stap daar dus buiten! En als je daar eerlijk over bent, zo heel moeilijk is dat niet. Je klaagt over zaken, die je zelf niet eens hebt verzonnen. Dat klopt toch niet?
(over jouw genetische project).. Ik ga spoedig een genen onderzoek doen ivm met mijn moeder haar opname en mijn vrees dat ik ooit ook die kant op zou moeten.
Waar heb ik dan toch het meest last van. Slapen en stress. Niet zin van het leven per se. Die heb ik wel degelijk. Korte termijn doelen. Die haalbaar zijn.
Damn, goed stuk. Ben de laatste tijd een beetje te cynisch geworden en daalde daarom ook af. Ik laat dit eerst ff bezinken voor ik er echt wat over kan zeggen.quote:
In veel dingen herken ik me, o.a. het besef dat zingeving echt dóen is! Anders blijf je jezelf maar kwellen.
Maar het paradigma dat gedachten en emoties eigenlijk niet van mijzelf zijn is soms nog wel moeilijk grijpbaar. Want die gedachtes/emoties staan zingeving soms toch wel erg in de weg.
)Dit is voor mij eigenlijk steeds duidelijker geworden.quote:
Maar het paradigma dat gedachten en emoties eigenlijk niet van mijzelf zijn is soms nog wel moeilijk grijpbaar. Want die gedachtes/emoties staan zingeving soms toch wel erg in de weg.
Het staat misschien soms zingeving in de weg. Een goed voorbeeld was ook je werk, waar je te kennen gaf dat het niet helemaal lekker zat. Ik ben daar al reeds over heen gestapt.
De gedachten zijn niet van jezelf. Die zijn er in wezen ingekweekt door prikkels die je van buitenaf hebt meegekregen. Als je baas jou een lul zou vinden en je kunt het maken om hem met feitelijke informatie te treffen dat dat niet zo is, zou ik dat zo doen. Ik ken een handjevol mensen die dat getreiter van de baas zat waren en werden ontslagen met een leuke handruk van een aantal keer een jaarsalaris.
Stel mijn hobby is aandelen. Dan probeer ik van mijn werk mijn hobby te maken ga ik werken bij een bank waar iedereen dat aan het doen is. Wat blijkt? Dat zijn allemaal oppervlakkige kameleneukers waar ik niks mee kan. Ik kan dus of blijven zitten (want hobby) of ik zoek een baan waar ik wel met een
naar het werk kan gaan en blijf ik aandelen als hobby behouden. Ik heb vaak genoeg geen klik gehad met collega's omdat die mentaal in een volledige andere (koe-koe) wereld leven. Toen heb ik daar ook geen energie meer in gestoken. F*ck that
Is het serieus moeilijk om opnieuw te beginnen? Kappen met de baan en ergens iets anders te zoen? Is het praktisch gezien moeilijk? Nee. Emotioneel wel. Maar die gevoelens die daarbij zitten zijn niet die van jezelf!
Het kan best zo zijn dat je collega's totaal niet het type mens is waar jij het beste mee om kunt gaan. Dat kan ik me best voorstellen. Zij rijden Kia, jij zit in Audi. Jij hebt het liever over Zen, terwijl zij het liever over The Bold and The Beautiful hebben. Ik heb voor mezelf het echt opgegeven om uberhaupt connectie te zoeken met deze mensen. Ik ben er van overtuigd, dat wereldwijd, er meerdere mensen zijn, zoals jou! Misschien spreken die een andere taal, maar een communicatie middel mag niet in de weg staan tussen 2 mensen die elkaars vriend worden. En uiteraard kan je ook vrienden worden met iemand die totaal het tegen overgestelde is, maar de innerlijke core is vaak het zelfde. Je ziet niet snel een Christen een vriendschap maken met iemand die alles platneukt, alle drugs gebruikt en tegen religie is.
Veel mensen voelen groepsdrang. FOK! is een groot voorbeeld van allerlei mensen die groepsdrang neigingen hebben. Zie alleen al de topics, "ik ben 17 en nog maagd OH NOES". Nu heb je natuurlijk het hele debate, wij mensen moeten sociaal zijn, wij mensen moeten ons voortplanten. Dat is allemaal gelul door iemand die dat leuk heeft verzonnen. Statistisch klopt dat natuurlijk wel, en daar kun je die afleiding uit halen. Maar dat betekent ook dat er in de staart van die verdeling mensen zoals ons zijn, die bijv. veel minder die drang hebben (of juist meer). Maar om je dus af te meten met het gemiddelde en dat als maatstaf te nemen is echt zelf-kastijding.
Uiteraard betreft dit met name mensen die geen persoonlijkheidsstoornis hebben. Mensen met de diagnose Borderline, Autisme, Shizoid etc. werkt het vaak net een tikkeltje anders. Feitelijk hebben die mensen een andere samenstelling van de hersenen. Ik zeg niet beter, of slechter, ik zeg anders. Dat familie lid van mij zit bijv. al 30 jaar in de mentale opvang. Ik heb eens een MRI van haar hersens gezien. Nou, ik kan je vertellen, daar klopt niks van. Dat wil niet zeggen dat ze minder is. Absoluut niet. Maar als je haar een verhaal over Allah, Jezus, Sinterklaas en Alan Watts zou vertellen zou ze je morgen vertellen dat je hond Pietje heet bijvoorbeeld.
Same . Al naar dokter geweest erom ?quote:
Voel mijn depressie weer opborrelen sinds ik "gedumpt" ben. Het is echt fucking kut en eigenlijk wil ik niet meer leven
Wat kan de dokter eraan doen dan?quote:Op zondag 12 januari 2014 01:57 schreef PowerLoungen het volgende:
[..]
Same . Al naar dokter geweest erom ?
Je doorverwijzen naar een psychquote:
[..]
Wat kan de dokter eraan doen dan?
Zit jij daar?quote:
[..]
Je doorverwijzen naar een psych
Neequote:
Een standpunt dat ik al langer uitdraag; wees wie je bent, be as you are.quote:
Sociol comfority is bullshit. Als jij je niet lekker thuis voelt tussen psychologie studenten, maar wel loopt te klagen dat je te weinig vrienden hebt is dat toch echt zelf kastijding.
Het is juist die uitzonderlijke groep mensen die uitzonderlijke levens leiden, in de wereld of in zichzelf, in mijn ervaring. Zij maken het leven interessant, maar zijn soms onterecht verheven naar de norm. Zie supermodellen, bijvoorbeeld. Soms zijn de uitzonderlijke mensen juist de zonderlingen, dat kan ook.quote:
Maar dat betekent ook dat er in de staart van die verdeling mensen zoals ons zijn, die bijv. veel minder die drang hebben (of juist meer). Maar om je dus af te meten met het gemiddelde en dat als maatstaf te nemen is echt zelf-kastijding.
En waar het verschil zit? Deels in dat het eerste voorbeeld mensen zijn die zichzelf en hun bijzonderheden omarmen. Acceptatie.
Laat dat gedumpt zijn maar even voor wat het is en richt jij je maar eerst op die depressie. Die was namelijk niet weg terwijl je aan het daten was, anders was het niet zo snel terug. Gebruik dat daten niet als roze bril; dat is naar jezelf en de ander niet eerlijk.quote:
Voel mijn depressie weer opborrelen sinds ik "gedumpt" ben. Het is echt fucking kut en eigenlijk wil ik niet meer leven
En zelfs als je eenmaal bovenop een depressie gekomen bent, blijft het altijd een beetje waken voor herhaling. Zie het als een zwakke knie. Het is heerlijk om weer te kunnen lopen, maar met net het verkeerde stootje doet het weer pijn.
Geklooi met mijn post die hiervoor stond... Perfectionistische trekkingen worden meteen afgestraftquote:
De zin van het leven? Mijn psycho-therapeut was daar simpel over.
Leven heeft alleen maar zin als je het zin geeft. In welke woord of mening dan ook, het heeft zin, als jij het zin geeft. Je kunt nog zo veel AD slikken, nog zo veel therapie volgen, nog zo veel op stap gaan, relaties hebben, maar als jij het geen zin gaat geven zal dat er ook nooit komen. Speel met het idee dat je zin kunt maken. Jij maakt zin. En op het moment dat daar besef van is, geniet daar van. Je moet niet in het verleden leven, je moet in de toekomst leven. Leef in het hier en nu. Want waarom zou je 10 jaar pijn moeten hebben om daarna pijnvrij te zijn? Kies er nu voor om in het hier en nu zin en plezier te hebben. Dat lukt mij steeds beter, met name omdat ik kleinere doelen heb genomen en bepaalde dingen in mijn leven een 'zin' label heb gegeven.
Nou ja, in ieder geval wilde ik zeggen: mooie post. Bovenstaande stukje is vast goed (zinvol ? ) om regelmatig te lezen. Ben de Slingers van mijn Levensfeestje zelf weer aan het definiëren en aan het onderzoeken en dat mag ik wel als mijn zin van het leven (gaan) zien. Soms kan een melancholische bui in combinatie met muziek (die dat soort buien vaak in gang zet) en zingevingsvragen best even lekker zijn, mits het niet doorslaat in een soort onmacht en paniek, zoals heel af en toe wel eens gebeurt. Weet dat me dat ook niet verder helpt
Over je post daarna ben ik nog aan het nadenken
[ Bericht 9% gewijzigd door myxomatosekonijn op 12-01-2014 11:30:26 ]
Seriekijkende girlgamer... trouwen?quote:
Ik heb nu een half jaar behandeling gehad voor mijn minderwaardigheidscomplex en doemdenken, en ik had heel veel vooruitgang gemaakt... Het voelt nu alsof het allemaal voor niets is geweest. Ga maandag ook mijn ggz bellen om te zeggen dat ze er absoluut vaart achter moeten zetten om mij weer te laten behandelen.
Uitlaatkleppen? Ik game een beetje... voor de rest doe ik eigenlijk niets, behalve dat en series kijken.
Als je niet enthousiast bent, doe dan niet enthousiast. Wees wie je bent, of dat nou down is of heel vrolijk op dat moment. Verontschuldig je nooit voor hoe je je voelt.quote:Probleem is dat ik niet enthousiast kan zijn uit mezelf als er geen reden is om enthousiast te zijn. Zelfs als ik iets oprecht leuk vind en zeg dat ik het leuk vind, komt het over alsof ik lieg. Moet wel heel erg fucking enthousiast zijn moet ik oprecht overkomen, ben ik bang
En anders gewoon wat slingers bij de Hema halen en die maar tot "zinnig" bombarderen.quote:
[..]
Ben de Slingers van mijn Levensfeestje zelf weer aan het definiëren en aan het onderzoeken
.Haha, kanquote:
[..]
En anders gewoon wat slingers bij de Hema halen en die maar tot "zinnig" bombarderen.
, al creëer ik liever die van mezelf Jammer. Was het een lange relatie?quote:
Voel mijn depressie weer opborrelen sinds ik "gedumpt" ben. Het is echt fucking kut en eigenlijk wil ik niet meer leven
SPOILEROp m'n werk zijn de laatste 2 weken ingegaan en merk dat ik het best raar vind. Vind het fijn om te horen dat m'n baas (en collegas) me gaan missen om mij en om m'n werk. Al vind ik het ook weer klote omdat m'n baas (en ik ook) door mijn vertrek allerlei problemen zien opkomen. Niet omdat ik onmisbaar ben, maar omdat de gaten opgepakt zullen moeten worden door m'n baas die al te veel uren maakt.
Vandaag met m'n vader naar m'n huisje wezen kijken om nog wat dingen door te spreken over dat de verhuurster laat staan. Conclusie: ze laat gewoon alles staan (op persoonlijk dingen/matras/etc na) en kan er dus zo intrekken. Wel een hele geruststelling, ook dat m'n pa er tevreden over is.
Heb hem wel gevraagd of hij de borg kan voorschieten, omdat het anders heel kielekiele wordt qua geld. Vond het wel vervelend om te doen, maarja.. soms moet je wel.
Heb hem onlangs ook verteld dat ik bij de psych rondliep. Ook wel lastig, maar het gesprek ging die kant op (ivm m'n broer waar ook iets mee is, maar geen idee wat, dus m'n pa ging met hem naar de huisarts).
Voor de rest nog altijd wel spanning/bangheid hoe of wat met m'n nieuwe werk, maarja dat zien we dan wel weer.
Hoe ik me verder voel? wel oke. Merk wel dat ik helemaal weer terug ben bij af, qua 'eetprobleem' enzo. En ook dat af en toe m'n humeur weer wat slechter is. Ik wijt het maar even aan de stress voor de komende tijd. Na de verhuizing oordeel ik wel opnieuw hoe of wat het gaat en of ik er wat aan moet doen.
Enige is wel dat ik heel weinig slaap de laatste tijd, gewoon geen zin om te slapen en kom moeilijk in slaap ivm allerlei gedachtes over wat nog te regelen en spanning voor nieuwe werk. Dat is wel kut.
Zo ja toevallig enkele tips voor me? Heb er ruim 4 jaar over gedaan om eindelijk deze stap te maken. En nu het zover is komen alle gevoelens die ik jaren het achter gehouden boven.
[ Bericht 29% gewijzigd door Raggingbull op 13-01-2014 00:59:17 ]
Ook op beleggings niveauquote:
Daar ik de avond afsloot met een vriend om the wolf of wall street te zien Wel ervaring met depressie en een traject gericht op angst en ontwijken, niet met suïcide. Er wordt samen met jou gekeken naar welke vorm van therapie het beste bij jou aansluit. De eerste periode zal gericht zijn op het opbouwen van een samenwerkingsrelatie en het zoeken naar de juiste gespreksvorm. Je zal behandeldoelen opstellen waaraan je gaat werken, met ondersteuning.quote:
Toevallig mensen hier die ervaringen hebben met een psychologisch traject enzo? En dan zo 1 die het een plekje geven van een zwaar depressieve tijd waarin je zwaar depressief bent geweest en zelfmoord hebt geprobeerd behandeld.
Zo ja toevallig enkele tips voor me? Heb er ruim 4 jaar over gedaan om eindelijk deze stap te maken. En nu het zover is komen alle gevoelens die ik jaren het achter gehouden boven.
Het zal bij vlagen best pittig en zwaar zijn maar *cliché* je zal er sterker uitkomen.
Succes vandaag!
Ik zie jou online. Ik zie de tijd. Ik denk nachtbraken, ik denk temazepam + melatonine dus we gaan sluiten voor vandaag!quote:
[..]
Wel ervaring met depressie en een traject gericht op angst en ontwijken, niet met suïcide. Er wordt samen met jou gekeken naar welke vorm van therapie het beste bij jou aansluit. De eerste periode zal gericht zijn op het opbouwen van een samenwerkingsrelatie en het zoeken naar de juiste gespreksvorm. Je zal behandeldoelen opstellen waaraan je gaat werken, met ondersteuning.
Het zal bij vlagen best pittig en zwaar zijn maar *cliché* je zal er sterker uitkomen.
Succes vandaag!
Dank je kzal tevens wat verdere informatie verschaffen hier.quote:
[..]
Wel ervaring met depressie en een traject gericht op angst en ontwijken, niet met suïcide. Er wordt samen met jou gekeken naar welke vorm van therapie het beste bij jou aansluit. De eerste periode zal gericht zijn op het opbouwen van een samenwerkingsrelatie en het zoeken naar de juiste gespreksvorm. Je zal behandeldoelen opstellen waaraan je gaat werken, met ondersteuning.
Het zal bij vlagen best pittig en zwaar zijn maar *cliché* je zal er sterker uitkomen.
Succes vandaag!
In de tijd dat ik een jaar of 5 tot 15 jaar was ben ik non-stop het pispaaltje geweest. Dit heeft uiteindelijk op mijn 13e en 14e geleid tot 2 serieuze pogingen tot zelfmoord. Waarbij 1 keer de riem brak en ik niet nog een durfde. En de 2e keer iemand mij naar beneden heeft gehaald. Ik hing namelijk al bewusteloos aan het plafond te bengelen. Enkele andere zaken als mijn thuis situatie en een vorm van autisme speelde hierbij ook hun nodige rol. Had ook grote agressie problemen mede hierdoor. En slik daar nu ritalin en concerta voor.
Nu naar 4/5 jaar(ben nu 19) heb ik eindelijk de moed verzameld om een psychologisch traject in te gaan. Vanmiddag mijn eerste gesprek. Dus ben bijzonder zenuwachtig en nerveus. Nu de grote dag dichterbij komt ervaar ik veel dat ik exact dezelfde gevoelens en emoties heb als in die tijd. Is dit normaal? Hoort dat erbij? Heb momenteel het gevoel dat ik weer terug zak in die put waar ik in zat. En heb jaren lang in m'n uppie er hard aan gewerkt om het een beetje te vergeten. Zit momenteel weer aan de alcohol waarbij een halve krat bier aan alcohol per dag vrij normaal is. Herkennen mensen dit toevallig? Zo ja hoe ging je er mee om? Of belangrijker wat zorgde ervoor dat je het liet staan? Vind het zelf een bijzonder slechte gewoonte van me maar kan het ook weer absoluut niet laten.
quote:
[..]
Ik zie jou online. Ik zie de tijd. Ik denk nachtbraken, ik denk temazepam + melatonine dus we gaan sluiten voor vandaag!
Dat melatonine, helpt dat je? Ik probeer weer iets van een slaapritme te vinden zonder slaappillen maar dat gaat nog best verrot eigenlijk... Afgelopen nacht tot 7u vanochtend wakker gelegen
Man ik wou dat ik slaappille had. Ik heb al weken geen oog dicht gedaan. Alleen maar wakker liggen denken en me zwaar belabberd voelen.quote:
[..]
Dat melatonine, helpt dat je? Ik probeer weer iets van een slaapritme te vinden zonder slaappillen maar dat gaat nog best verrot eigenlijk... Afgelopen nacht tot 7u vanochtend wakker gelegen
Pittig verhaal!quote:
[..]
Dank je kzal tevens wat verdere informatie verschaffen hier.
In de tijd dat ik een jaar of 5 tot 15 jaar was ben ik non-stop het pispaaltje geweest. Dit heeft uiteindelijk op mijn 13e en 14e geleid tot 2 serieuze pogingen tot zelfmoord. Waarbij 1 keer de riem brak en ik niet nog een durfde. En de 2e keer iemand mij naar beneden heeft gehaald. Ik hing namelijk al bewusteloos aan het plafond te bengelen. Enkele andere zaken als mijn thuis situatie en een vorm van autisme speelde hierbij ook hun nodige rol. Had ook grote agressie problemen mede hierdoor. En slik daar nu ritalin en concerta voor.
Nu naar 4/5 jaar(ben nu 19) heb ik eindelijk de moed verzameld om een psychologisch traject in te gaan. Vanmiddag mijn eerste gesprek. Dus ben bijzonder zenuwachtig en nerveus. Nu de grote dag dichterbij komt ervaar ik veel dat ik exact dezelfde gevoelens en emoties heb als in die tijd. Is dit normaal? Hoort dat erbij? Heb momenteel het gevoel dat ik weer terug zak in die put waar ik in zat. En heb jaren lang in m'n uppie er hard aan gewerkt om het een beetje te vergeten. Zit momenteel weer aan de alcohol waarbij een halve krat bier aan alcohol per dag vrij normaal is. Herkennen mensen dit toevallig? Zo ja hoe ging je er mee om? Of belangrijker wat zorgde ervoor dat je het liet staan? Vind het zelf een bijzonder slechte gewoonte van me maar kan het ook weer absoluut niet laten.
Het is volgens mij vrij normaal dat je voor zo'n grote stap weer wat de put induikt. Je bent waarschijnlijk meer met je verleden bezig, juist omdat je daarmee bezig gaat.
Van alcohol ben ik geen voorstander. Het lost op zeer korte termijn iets op omdat je gevoel verdooft, maar op langere termijn helpt het je geen zak. Ik laat het staan omdat m'n beide ouders eraan verslaafd waren en ik niet zo wil eindigen.
Knap dat je na al die jaren tóch doorgezet hebt! Zenuwen en er tegenop zien horen er volgens mij wel wat bij. Bedenk je dat diegene die tegenover je zit daar zit met maar één doel; jou zo goed mogelijk aanleren jezelf te helpen.
Ja, maar ook daar komt de angst om verslaafd te raken om de hoek kijken. Ik neem halfjes in, maar dat probeer ik nu ook te laten. Lastigquote:
[..]
Man ik wou dat ik slaappille had. Ik heb al weken geen oog dicht gedaan. Alleen maar wakker liggen denken en me zwaar belabberd voelen.
Verslaving? Man hou op. Gebruik mijn concerta en ritalin om de dagen door te komen. Ben een enorme stress roker,gebruik alcohol om mijn gevoelens te onderdrukken zodat ik in mijn dagelijks leven nog een beetje normaal kan functioneren. En ben game verslaafd om uit de realiteit van het werkelijke leven weg te kunnen zijn.quote:
[..]
Ja, maar ook daar komt de angst om verslaafd te raken om de hoek kijken. Ik neem halfjes in, maar dat probeer ik nu ook te laten. Lastig
Je gebruikt alcohol en het gamen om aan de realiteit te ontsnappen, voor de afleiding, maar dat wist je al. Mooi dat je bent begonnen om hulp te vragen. Ik zou uitkijken met de alcohol. Je hebt anders kans dat je eerst moet afkicken voordat ze je verder helpen. Tenminste, das wat ik begrepen had maar weet niet of dat nu nog zo is.quote:
[..]
Verslaving? Man hou op. Gebruik mijn concerta en ritalin om de dagen door te komen. Ben een enorme stress roker,gebruik alcohol om mijn gevoelens te onderdrukken zodat ik in mijn dagelijks leven nog een beetje normaal kan functioneren. En ben game verslaafd om uit de realiteit van het werkelijke leven weg te kunnen zijn.
Overmatig alcoholgebruik werkt depressieve gevoelens in de hand, houd dat in acht.
Geen idee of je nog wakker bent, ik zat op youtube docu's te kijken.
Ik was trouwens ook gameverslaafd dus dat herken ik wel.
Naja ben zeker nog wakker. Door mijn gesprek van morgen doe ik deze nacht geen oog dicht.quote:
[..]
Je gebruikt alcohol en het gamen om aan de realiteit te ontsnappen, voor de afleiding, maar dat wist je al. Mooi dat je bent begonnen om hulp te vragen. Ik zou uitkijken met de alcohol. Je hebt anders kans dat je eerst moet afkicken voordat ze je verder helpen. Tenminste, das wat ik begrepen had maar weet niet of dat nu nog zo is.
Overmatig alcoholgebruik werkt depressieve gevoelens in de hand, houd dat in acht.
Geen idee of je nog wakker bent, ik zat op youtube docu's te kijken.
Ik was trouwens ook gameverslaafd dus dat herken ik wel.
Maar met de alcohol is wel apart verhaal. Zodra het leven wat beter gaat drink ik weinig tot niet.(alleen als ik een feestje heb of iets dergelijks) Maar zodra het slecht gaat lijk ik ineens direct zwaar alcohol verslaafd te zijn. En dat is voor mij het rare. Want ik kan na 3/4 jaar me beter gaan voelen en de drank gewoon laten staan.
Sterker nog een ander probleem is dat ik exact weet wat er fout gaat. Heb een enorme goeie zelfreflectie en kan door intelligentie. Alles beredeneren en de gevolgen ervan inzien. Maar het verkeerde gedrag verbeteren lukt niet. En werkt mijn toch al lage zelfvertrouwen en zelfbeeld verder naar beneden.
Ik denk dat jouw slechte gedrag meer een escape is voor jou (correct me if Im wrongquote:
[..]
Naja ben zeker nog wakker. Door mijn gesprek van morgen doe ik deze nacht geen oog dicht.
Maar met de alcohol is wel apart verhaal. Zodra het leven wat beter gaat drink ik weinig tot niet.(alleen als ik een feestje heb of iets dergelijks) Maar zodra het slecht gaat lijk ik ineens direct zwaar alcohol verslaafd te zijn. En dat is voor mij het rare. Want ik kan na 3/4 jaar me beter gaan voelen en de drank gewoon laten staan.
Sterker nog een ander probleem is dat ik exact weet wat er fout gaat. Heb een enorme goeie zelfreflectie en kan door intelligentie. Alles beredeneren en de gevolgen ervan inzien. Maar het verkeerde gedrag verbeteren lukt niet. En werkt mijn toch al lage zelfvertrouwen en zelfbeeld verder naar beneden.
), je hebt simpelweg geen beter copingmechanisme gevonden en dit was voor jou gewoon het beste alternatief. Bij mij ging het ook zo, maar dan met de gameverslaving. Ik kan een tijdje verdrinken in een spel maar zodra mn interesses (mn focus) verandert, dan kan ik het gamen ook zo weer laten liggen.Yup en een hele grote escape ook.quote:
[..]
Ik denk dat jouw slechte gedrag meer een escape is voor jou (correct me if Im wrong
Alcohol versterkt je gevoelens, dus ook de negatieve.quote:
[..]
Naja ben zeker nog wakker. Door mijn gesprek van morgen doe ik deze nacht geen oog dicht.
Maar met de alcohol is wel apart verhaal. Zodra het leven wat beter gaat drink ik weinig tot niet.(alleen als ik een feestje heb of iets dergelijks) Maar zodra het slecht gaat lijk ik ineens direct zwaar alcohol verslaafd te zijn. En dat is voor mij het rare. Want ik kan na 3/4 jaar me beter gaan voelen en de drank gewoon laten staan.
Sterker nog een ander probleem is dat ik exact weet wat er fout gaat. Heb een enorme goeie zelfreflectie en kan door intelligentie. Alles beredeneren en de gevolgen ervan inzien. Maar het verkeerde gedrag verbeteren lukt niet. En werkt mijn toch al lage zelfvertrouwen en zelfbeeld verder naar beneden.
Ik hoop echt dat je baat gaat vinden bij de therapie die ze je gaan bieden. Heftig verhaal wat je hebt gedeeld. Probeer ook uit te vinden of er dingen zijn waar je wel een blij gevoel van krijgt. Ik heb zelf bijvoorbeeld een abonnement op Blijdorp genomen omdat ik daar blijkbaar toch blij van word
Ook een soort afleiding Je hebt ook geen medicijnen? Misschien kan dat je in het begin ook goed helpen om je wat beter te voelen, samen met de therapie. Succes vandaag.
je gebruikt alcohol als zelfmedicatie. Niet vreemd. Ik hoop dat je door een psychologisch traject in te gaan (waarom niet eerder? na een zelfmoordpoging bij een 14 jarige, hadden volwassenen moeten ingrijpen en je niet alleen moeten laten ploeterenquote:
[..]
Naja ben zeker nog wakker. Door mijn gesprek van morgen doe ik deze nacht geen oog dicht.
Maar met de alcohol is wel apart verhaal. Zodra het leven wat beter gaat drink ik weinig tot niet.(alleen als ik een feestje heb of iets dergelijks) Maar zodra het slecht gaat lijk ik ineens direct zwaar alcohol verslaafd te zijn. En dat is voor mij het rare. Want ik kan na 3/4 jaar me beter gaan voelen en de drank gewoon laten staan.
Sterker nog een ander probleem is dat ik exact weet wat er fout gaat. Heb een enorme goeie zelfreflectie en kan door intelligentie. Alles beredeneren en de gevolgen ervan inzien. Maar het verkeerde gedrag verbeteren lukt niet. En werkt mijn toch al lage zelfvertrouwen en zelfbeeld verder naar beneden.
Ik hoop dat je een goede psycholoog treft. Voelt het niet goed, zorg dan dat je bij een ander terecht komt. Gaat het beter met je, zul je waarschijnlijk ook gewoon de drank weer kunnen laten staan.
Als jij je beter voelt, zul je ook je intelligentie en zelfreflectie optimaal kunnen gebruiken. Nu heb je gewoon even hulp nodig daarmee.
Eerlijk gezegd is dit de eerste keer dat ik er ook eerlijk voor uit kom voor de alcohol. En verder heb ik totdat ik 18 was nooit iemand vertelt over mijn zelfmoordpogingen. Omdat ik dat A) niet durfde en B) niemand ermee vertrouwde.quote:
[..]
je gebruikt alcohol als zelfmedicatie. Niet vreemd. Ik hoop dat je door een psychologisch traject in te gaan (waarom niet eerder? na een zelfmoordpoging bij een 14 jarige, hadden volwassenen moeten ingrijpen en je niet alleen moeten laten ploeteren
Ik hoop dat je een goede psycholoog treft. Voelt het niet goed, zorg dan dat je bij een ander terecht komt. Gaat het beter met je, zul je waarschijnlijk ook gewoon de drank weer kunnen laten staan.
Als jij je beter voelt, zul je ook je intelligentie en zelfreflectie optimaal kunnen gebruiken. Nu heb je gewoon even hulp nodig daarmee.
Degene die je toen gevonden heeft had actie moeten laten ondernemen.quote:
[..]
Eerlijk gezegd is dit de eerste keer dat ik er ook eerlijk voor uit kom voor de alcohol. En verder heb ik totdat ik 18 was nooit iemand vertelt over mijn zelfmoordpogingen. Omdat ik dat A) niet durfde en B) niemand ermee vertrouwde.
Wat ook belangrijk is dat je mag erkennen dat er oorzaken zijn voor je gevoelens. Dus neem jezelf vooral niet kwalijk dat je je slecht voelt, dat maakt het alleen maar erger.
You never forget it stays with you.
It doesn't matter if you try to forget because you won't.
You can try but you can't.
You can't run run from it you can't hide from it.
You wake up with it .
You go to sleep with it.
It stays in your mind every hour every minute every second.
And it slowly drives you insane.
It becomes a part of you either you want it or not.
You can fight it but you can't hold the resistance.
It doesn't kill you but tears you apart very slowly.
Untill there is nothing left to destroy.
And then it just won't go away.
That feeling burning inside you.
Eating you from the inside out.
Zorg ervoor dat je een verzekering hebt die het dekt. Ik heb een hele tijd een wat hogere premie gehad maar mijn psycholoog werd veel vaker vergoed. Eigen risico knal je er zo doorheen.quote:
Toevallig mensen hier die ervaringen hebben met een psychologisch traject enzo? En dan zo 1 die het een plekje geven van een zwaar depressieve tijd waarin je zwaar depressief bent geweest en zelfmoord hebt geprobeerd behandeld.
Zo ja toevallig enkele tips voor me? Heb er ruim 4 jaar over gedaan om eindelijk deze stap te maken. En nu het zover is komen alle gevoelens die ik jaren het achter gehouden boven.
RIAGG is gratis maar is kut. Ik ken maar 1 iemand die er baat bij had maar dat was omdat hij direct goeie medicijnen kreeg. RIAGG heb ik slechte ervaringen mee. Ik kreeg al direct (na 2 gesprekken) een diagnose waar ik mezelf totaal niet in kon vinden. Ik ben 5x op een andere psycholoog/psychiater gezet en de meeste waren stagairs.
Ik denk dat een psychiater + psycholoog (kan ook 1 persoon) in jouw geval het beste is. Je hebt al medicijnen (van huisarts?). Wat ik zelf herken en wat heel veel andere depressieve mensen hebben is dat het lang zoeken is naar de juiste persoon.
En realiseer je dat een psycholoog/psychiater geen wonderdokter is. Zoveel weten we helaas niet over psychologie en de meeste psychologen denken in hokjes om het overzicht te bewaren. Al die hokjes staan in de DSM V. De strakke scheidingen tussen psychologische 'stoornissen' zijn wel wat verminderd in de DSM V (die sinds een jaar?) uit is.
Over die gameverslaving: ben je echt verslaafd of is het gewoon afleiding als je je kut voelt (net zoals de alcohol).
Hoe was je gesprek vandaag?
Dat zijn wel 2 uiterste...quote:
Ik vind het vaak overigens helemaal geen enkel probleem om een stagiair te hebben als therapeut, of iemand die continu achter het scherm kijkt en je het idee geeft geen fuck om je te geven. Tis ook maar net wat je zoekt in een therapeut. Ik zou totaal geen baat hebben bij een empatische medelevende therapeut die elke dag zou mailen; "Gaat het nog wel goed?".
Ik zou er wel een probleem mee hebben als ze alleen naar een scherm staart en niet eens weet welke client ik ben. Lijkt me ook erg onprofessioneel. Maar elke dag een mail hoeft ook weer niet
Een stagair kan misschien wel heel goed zijn, mijn punt is dat ik telkens een nieuwe kreeg die dan maar ff mn dossier moest doorlezen en dan met me aan de slag ging. Gebeurde telkens weer.quote:
Ik vind het vaak overigens helemaal geen enkel probleem om een stagiair te hebben als therapeut, of iemand die continu achter het scherm kijkt en je het idee geeft geen fuck om je te geven. Tis ook maar net wat je zoekt in een therapeut. Ik zou totaal geen baat hebben bij een empatische medelevende therapeut die elke dag zou mailen; "Gaat het nog wel goed?".
Gesprek gisteren ging wel goed. Gamen is een afleiding maar ik moet wel ermee oppassen omdat ik hier al 2x een serieuze verslaving voor heb opgebouwd. Maar heb daar op dit moment geen last van gelukkig. Zit nu zelf bij INDIGO dus lets hope for the best.quote:
[..]
Zorg ervoor dat je een verzekering hebt die het dekt. Ik heb een hele tijd een wat hogere premie gehad maar mijn psycholoog werd veel vaker vergoed. Eigen risico knal je er zo doorheen.
RIAGG is gratis maar is kut. Ik ken maar 1 iemand die er baat bij had maar dat was omdat hij direct goeie medicijnen kreeg. RIAGG heb ik slechte ervaringen mee. Ik kreeg al direct (na 2 gesprekken) een diagnose waar ik mezelf totaal niet in kon vinden. Ik ben 5x op een andere psycholoog/psychiater gezet en de meeste waren stagairs.
Ik denk dat een psychiater + psycholoog (kan ook 1 persoon) in jouw geval het beste is. Je hebt al medicijnen (van huisarts?). Wat ik zelf herken en wat heel veel andere depressieve mensen hebben is dat het lang zoeken is naar de juiste persoon.
En realiseer je dat een psycholoog/psychiater geen wonderdokter is. Zoveel weten we helaas niet over psychologie en de meeste psychologen denken in hokjes om het overzicht te bewaren. Al die hokjes staan in de DSM V. De strakke scheidingen tussen psychologische 'stoornissen' zijn wel wat verminderd in de DSM V (die sinds een jaar?) uit is.
Over die gameverslaving: ben je echt verslaafd of is het gewoon afleiding als je je kut voelt (net zoals de alcohol).
Hoe was je gesprek vandaag?
Krijg je diagnose? Therapie? Psycholoog of psychiater?quote:
[..]
Gesprek gisteren ging wel goed. Gamen is een afleiding maar ik moet wel ermee oppassen omdat ik hier al 2x een serieuze verslaving voor heb opgebouwd. Maar heb daar op dit moment geen last van gelukkig. Zit nu zelf bij INDIGO dus lets hope for the best.
Pff.. eh.. diagnose enzo heb ik al. Krijg psycholoog en volgende gesprek ook met dde psychiater voor misschien happy pills zodat ik me wat vrolijker voel. Maar die zie ik zelf niet echt zitten.quote:
[..]
Krijg je diagnose? Therapie? Psycholoog of psychiater?
Er komt nu wel een potentieel stressvolle periode aan. Indien dit qua prestaties niet succesvol is gaat mijn plannetje om (tijdelijk) naar NYC te vertrekken voorlopig niet door.
Het voelt echt zo prettig om weer enthousiast te kunnen zijn, om geconcentreerd te kunnen leren/werken en om soms zelfs euforisch naar bed te gaan én wakker te worden!
Ik heb eigenlijk geen vrienden meer, maar ik heb nu eigenlijk ook geen behoefte om het weer op te bouwen. Ik vind het eigenlijk wel prima zo! Ik zie door toevalligheden eigenlijk voornamelijk vrouwen op dit moment. Ze vinden het blijkbaar nogal prettig om hun problemen te storten bij me. Ik vind dit eigenlijk wel fijn, rustig luisteren en advies geven geeft me energie en een positief gevoel. Vervolgens kan ik lekker alleen naar huis gaan om in mijn eentje te genieten van Doctor Who, wat is het leven toch mooi!
SPOILERIk ben heel boos op mezelf. En verdrietig. Was net bezig met kijken/plannen wat ik de komende tijd voor vakken ga doen met mijn studie. Ik wil graag weer intensief met mijn studie bezig zijn. Als ik geen deeltijd ga doen kan ik wat inhalen. Maar dan bedenk ik me dat ik dan weer naar werkgroepen moet en papers moet schrijven en dat wil ik niet en ik weet nu al dat dat fout zal gaan en dan is het weer een teleurstelling. Als ik het vorig jaar niet zo had verpest zat ik nu niet in deze situatie maar zoals altijd moest ik het weer verkloten. Ik wil het zo graag gewoon goed doen en ik weet dat dat mogelijk is maar waarom gaat dat dan niet? Het lijkt wel alsof ik, nu er eenmaal dingen fout zijn gegaan, blijf hangen in slechte prestaties. Nu heb ik helemaal geen vertrouwen meer dat ik het kan en mehh
Ik haat mezelf zo erg, kan dit gewoon niet accepteren. Kutkutkutkuolema. En ja ik weet het, het beste wat ik daaraan kan doen is verder gaan en zorgen dat het nu wel goed gaat maar ik durf het gewoon niet meer... niet dat ik mijn studie wil opgeven want dat is absoluut geen optie. Dus het toekomstperspectief? Nog jaren zogenaamd student zijn terwijl ik nauwelijks iets presteer en alleen maar mezelf gek zit te maken van de stress en zelfhaat omdat het niet lukt.
Wat moet ik nou? Ik wilde me gaan richten op iets waarvan ik zeker weet dat dat moet gaan lukken, zodat als dat lukt, ik misschien weer wat vertrouwen krijg en de kans groter is dat andere dingen ook goed zullen gaan. Dus een vak waarbij ik alleen zelfstandig hoef te leren en een tentamen maak. Maar die optie is er niet, want overal zitten dus werkgroepen en praktische opdrachten bij... het volgende vak dat ik ga doen moet gewoon goed gaan maar ik zie het niet voor me.
Wat fijn allemaal! Hopelijk kun je dit vasthouden om die stressvolle periode goed door te komen en zit je straks in NY.quote:
Het gaat nog steeds goed
Er komt nu wel een potentieel stressvolle periode aan. Indien dit qua prestaties niet succesvol is gaat mijn plannetje om (tijdelijk) naar NYC te vertrekken voorlopig niet door.
Het voelt echt zo prettig om weer enthousiast te kunnen zijn, om geconcentreerd te kunnen leren/werken en om soms zelfs euforisch naar bed te gaan én wakker te worden!
Ik heb eigenlijk geen vrienden meer, maar ik heb nu eigenlijk ook geen behoefte om het weer op te bouwen. Ik vind het eigenlijk wel prima zo! Ik zie door toevalligheden eigenlijk voornamelijk vrouwen op dit moment. Ze vinden het blijkbaar nogal prettig om hun problemen te storten bij me. Ik vind dit eigenlijk wel fijn, rustig luisteren en advies geven geeft me energie en een positief gevoel. Vervolgens kan ik lekker alleen naar huis gaan om in mijn eentje te genieten van Doctor Who, wat is het leven toch mooi!
Succes!Pics?quote:
[..]
Seriekijkende girlgamer... trouwen?
[..]
Als je niet enthousiast bent, doe dan niet enthousiast. Wees wie je bent, of dat nou down is of heel vrolijk op dat moment. Verontschuldig je nooit voor hoe je je voelt.
En ik ben... vrij ingetogen, eigenlijk alleen rond mensen die ik niet ken. Dus sowieso bij sollicitaties, haha. Bij mijn vrienden flap ik er de raarste dingen uit en denk ik dat ik de leukste thuis ben.
Ik voel me nu iets beter. Zal wel komen omdat ik van het weekend onder de mensen ben geweest die graag bij me zijn en andersom, ik en mijn beste vriend liepen elkaar de hele avond achterna, zoals gewoonlijk.
Morgen nog wel afspraak met de dokter, weet alleen niet zo goed wat ik moet zeggen. Dat ik af en toe echt enorme grote dipjes heb, waarin ik geen zin meer heb om te leven? En dat ik er ook geen nut in zie? Niet dat het leven echt nut heeft, maar ik kan mijn leven ook moeilijk voorstellen. Leef eigenlijk in het nu, en problemen worden later wel mee gedealed. Niet erg handig als volwassen vrouw.@Paganitzu Wat tof dat het zo goed gaat! En erin blijven geloven als je terug begint te geraken in je oude patroon!
@kuolema: Zit je momenteel in therapie?
Ik ben in behandeling maar zit nu net in een soort overgangsfase zeg maar. Therapie is nog niet begonnen.quote:
[..]
Pics?
En ik ben... vrij ingetogen, eigenlijk alleen rond mensen die ik niet ken. Dus sowieso bij sollicitaties, haha. Bij mijn vrienden flap ik er de raarste dingen uit en denk ik dat ik de leukste thuis ben.
Ik voel me nu iets beter. Zal wel komen omdat ik van het weekend onder de mensen ben geweest die graag bij me zijn en andersom, ik en mijn beste vriend liepen elkaar de hele avond achterna, zoals gewoonlijk.
@Paganitzu Wat tof dat het zo goed gaat! En erin blijven geloven als je terug begint te geraken in je oude patroon!
@kuolema: Zit je momenteel in therapie?
Succes morgen! Heb je die afspraak omdat je zo snel mogelijk weer in behandeling wilt? Dan zeg je dat en leg je uit waarom (dat weet jij zelf het beste natuurlijk).
Ik scoorde bizar hoog op hedonism, intellect, individualist en work-ethic. Maw, een enorme 7/24 drive puur op basis van ratio en intellect.
Ik wist uit meer dan 200 vragen alles precies zo te antwoorden dat ik qua romanticism en family drive op 0% uit kwam terwijl daar gemiddeldes van 60% waren
. Het klopt ook wel, qua gevoel "voel" ik op die vlakken echt niks. Dat is natuurlijk wel anders geweest maar nu voel ik echt niks meer.Wat moet ik me hierbij voorstellen? Behandeling = therapie, of niet?quote:
[..]
Ik ben in behandeling maar zit nu net in een soort overgangsfase zeg maar. Therapie is nog niet begonnen.
Succes morgen! Heb je die afspraak omdat je zo snel mogelijk weer in behandeling wilt? Dan zeg je dat en leg je uit waarom (dat weet jij zelf het beste natuurlijk).
Bij Indigo!quote:
Online vragenlijst of bij een instelling?
De instelling. Ik heb dat soort toetsjes ook vaak genoeg voor de 'leuk' thuis gedaan. Maar dan kwam er altijd vaak iets rondom het gemiddelde uit. Geen extremen bijv.Hoe zat dat bij jou? Overigens weer een mail van mijn ex gekregen en heb nu mirtazepine voorgeschreven gekregen voor de 'moeilijke' slaap momenten.
Lukt het om die mail naast je neer te leggen?quote:
[..]
Bij Indigo!
Hoe zat dat bij jou? Overigens weer een mail van mijn ex gekregen en heb nu mirtazepine voorgeschreven gekregen voor de 'moeilijke' slaap momenten.
Ah ok. Nee, ik denk dat ik op een heel andere uitslag zou komen. Wil wel eens een algemene psychologische test doen bij de GGZ. Ik denk dat ik eens zal vragen hoe dat allemaal zit.quote:
[..]
Bij Indigo!
Hoe zat dat bij jou? Overigens weer een mail van mijn ex gekregen en heb nu mirtazepine voorgeschreven gekregen voor de 'moeilijke' slaap momenten.
Vraag me af waarom ze maar blijft mailen. Neem aan dat je het enkel leest en het antwoorden achterwege laat.
Zit Indigo bij GGZ? Ik weet daar verder ook niet het zijne van. Bij mijn vorige therapeut heb ik ook wel eens online testjes moeten doen waar hij met een link kwam aanzetten. Of dat ik een schilderij moest beschrijven. Ik allemaal onzin vertellen wat de gedachte er achter zou kunnen zijn.. zei ie' doodleuk. Nee, dat klopt niet. Het zijn kladders en klodders verf op papier. That's it. De rest doe je echt zelf. Dat soort intellectuele triggers zijn wel voor mij besteedquote:
[..]
Ah ok. Nee, ik denk dat ik op een heel andere uitslag zou komen. Wil wel eens een algemene psychologische test doen bij de GGZ. Ik denk dat ik eens zal vragen hoe dat allemaal zit.
Vraag me af waarom ze maar blijft mailen. Neem aan dat je het enkel leest en het antwoorden achterwege laat.
Het blijft lees, slik, weg. In een beschonken toestand wil ik nog wel eens terugmailen maar daar blijft het bijquote:
[..]
Lukt het om die mail naast je neer te leggen?
Het heeft ook te maken omdat veel van deze meuk exact een jaar geleden naar voren kwam.Ja je hebt gelijk, ik heb het even gegoogeld en het zijn synoniemen van elkaarquote:
[..]
Wat moet ik me hierbij voorstellen? Behandeling = therapie, of niet?
Dat wist ik niet.Ik zit sinds oktober bij persoonlijkheidsproblematiek en heb eerst een training gedaan.
Vorige week het eerste gesprek gehad met een psychotherapeut van deze afdeling (een man
). Maar welke therapie ik ga doen is nog niet helemaal duidelijk. Het plan is eigenlijk deeltijd maar ik weet het nog niet.Hoe gaat het nu met jou? Gaat het nog goed met je studie en de meds?
Wat lastig dat je nog steeds met dit gedoe zitquote:
[..]
Het blijft lees, slik, weg. In een beschonken toestand wil ik nog wel eens terugmailen maar daar blijft het bij
Gelukkig kun je er nu beter mee om gaan, maar toch.Deeltijd moet je enkel doen als je bereid bent om ook voor een groep je bescherming te laten zakken en eerlijk te zijn. Mocht je dat kunnen, raad ik het je zeker aan.quote:
[..]
Ja je hebt gelijk, ik heb het even gegoogeld en het zijn synoniemen van elkaar
Ik zit sinds oktober bij persoonlijkheidsproblematiek en heb eerst een training gedaan.
Vorige week het eerste gesprek gehad met een psychotherapeut van deze afdeling (een man
Hoe gaat het nu met jou? Gaat het nog goed met je studie en de meds?
Studie gaat goed. Alles gehaald tot nu toe en als ik het volgende blok ook haal, heb ik mijn BSA binnen. Medicatie is wat minder nu, maar dat is wel logisch denk ik. In het begin merk je toch wel het grootste verschil. Toch ga ik wel door, want ik mijn iets verhoogde zelfbeel wel lekker voelen.
Jij had het eerste jaar gehaald toch?
Ik vind het wel mooi hoe we de vooruitgang bij S_E hebben kunnen volgen. Gaat er nu een stuk beter mee om.quote:[..]
Wat lastig dat je nog steeds met dit gedoe zit
Ik wil deeltijd dus ook eigenlijk niet. Het lijkt me echt super eng. Maar het is me wel aangeraden.quote:
[..]
Deeltijd moet je enkel doen als je bereid bent om ook voor een groep je bescherming te laten zakken en eerlijk te zijn. Mocht je dat kunnen, raad ik het je zeker aan.
Studie gaat goed. Alles gehaald tot nu toe en als ik het volgende blok ook haal, heb ik mijn BSA binnen. Medicatie is wat minder nu, maar dat is wel logisch denk ik. In het begin merk je toch wel het grootste verschil. Toch ga ik wel door, want ik mijn iets verhoogde zelfbeel wel lekker voelen.
Jij had het eerste jaar gehaald toch?
[..]
Ik vind het wel mooi hoe we de vooruitgang bij S_E hebben kunnen volgen. Gaat er nu een stuk beter mee om.
Ik had vorig jaar 18 (eigenlijk 15 want 1 van de 2 onderdelen voor een 6 ec vak wel gehaald) van de 60 ec niet gehaald, zou dat dus dit jaar doen plus wat tweedejaarsvakken, maar dat gaat tot nu toe bagger.
Fijn dat het bij jou wel goed gaat
Zit jij ook nog in je eerste jaar dan?Ja, dezelfde studie ook als het goed is. Vind de tentamens makkelijk, de opdrachten kut, want geen motivatie.quote:
[..]
Ik wil deeltijd dus ook eigenlijk niet. Het lijkt me echt super eng.
Ik had vorig jaar 18 (eigenlijk 15 want 1 van de 2 onderdelen voor een 6 ec vak wel gehaald) van de 60 ec niet gehaald, zou dat dus dit jaar doen plus wat tweedejaarsvakken, maar dat gaat tot nu toe bagger.
Fijn dat het bij jou wel goed gaat
Deeltijd wordt wel vaak aangeraden ja, maar volgens mij wordt het belang van de bereidheid om open te zijn in een groep te weinig aangekaart. Zou het daar dus echt eerst nog over hebben met je behandelaar.
Luisteren jullie trouwens veel muziek? Weet dat S_E dat (onbegrijpelijkerwijs) niet doet.
Ja dat wist ik nogquote:
[..]
Ja, dezelfde studie ook als het goed is. Vind de tentamens makkelijk, de opdrachten kut, want geen motivatie.
Deeltijd wordt wel vaak aangeraden ja, maar volgens mij wordt het belang van de bereidheid om open te zijn in een groep te weinig aangekaart. Zou het daar dus echt eerst nog over hebben met je behandelaar.
Luisteren jullie trouwens veel muziek? Weet dat S_E dat (onbegrijpelijkerwijs) niet doet.
Misschien ook wel aan dezelfde uni. Ik heb over het algemeen ook geen moeite met tentamens maar wel met opdrachten. Ik denk dat we het behandelplan sowieso nog gaan bespreken. De psych zei ook dat het belangrijk is dat ik mijn propedeuse haal en als deeltijd daarbij in de weg staat is dat niet zo'n goed idee. Daar ben ik het uiteraard mee eens maar aangezien het vak dat ik zou gaan doen op dit moment misschien niet zo handig is (gesprekspracticum) en andere vakken er naar mijn idee wel naast zouden kunnen, lijkt dat me niet zo'n punt. Vrijdag heb ik weer een afspraak. En donderdag ga ik naar de studieadviseur. Hopelijk kom ik er een beetje uit.SPOILERHoewel er aan het eind van vorig jaar een opdracht was die ik echt leuk vond (testtheorie&praktijk). Je moest zelf een klein psychologisch testje maken en afnemen en dan statistiek/formules gebruiken om de resultaten te interpreteren. Dat was tof, ik was heel benieuwd naar wat er uitkwam. Ik kreeg er een 10 voor en mijn Cronbach's Alpha was uiteindelijk 0,91
quote:
[..]
Ja dat wist ik nogSPOILERHoewel er aan het eind van vorig jaar een opdracht was die ik echt leuk vond (testtheorie&praktijk). Je moest zelf een klein psychologisch testje maken en afnemen en dan statistiek/formules gebruiken om de resultaten te interpreteren. Dat was tof, ik was heel benieuwd naar wat er uitkwam. Ik kreeg er een 10 voor en mijn Cronbach's Alpha was uiteindelijk 0,91
Ik studeer niet in de Randstad trouwens.
Ik hoop het ook.quote:Ik denk dat we het behandelplan sowieso nog gaan bespreken. De psych zei ook dat het belangrijk is dat ik mijn propedeuse haal en als deeltijd daarbij in de weg staat is dat niet zo'n goed idee. Daar ben ik het uiteraard mee eens maar aangezien het vak dat ik zou gaan doen op dit moment misschien niet zo handig is (gesprekspracticum) en andere vakken er naar mijn idee wel naast zouden kunnen, lijkt dat me niet zo'n punt. Vrijdag heb ik weer een afspraak. En donderdag ga ik naar de studieadviseur. Hopelijk kom ik er een beetje uit.
Denk ook wel dat het lukt. Als je er zo middenin zit, kan je het soms nog al eens groter maken dan het is dus zo'n gesprek kan veel helpen.quote:
[..]
[ afbeelding ]
Ik studeer niet in de Randstad trouwens.
[..]
Ik hoop het ook.
Dank je, hier moest ik om lachen. Ik zat al te twijfelen of je al met die dingen bekend was. Nu lijkt het net alsof ik slim ben Die gast doet me een beetje denken aan Kel. Je weet wel, van Kenan & Kel, wat altijd 's avonds op nick at nite kwam als het al bijna bedtijd was. Ik zal uiteindelijk zelf een beslissing moeten nemen en laat dat nou net iets zijn waar ik heel slecht in ben
Toen ik eind vorig jaar bij de studieadviseur zat om dit jaar te plannen zat ik ook de hele tijd van 'hm ja, dit kan, maar dat ook, of dat, ik weet het niet, misschien dat, of toch beter dit..' Het gesprek duurde veel langer dan de bedoeling was Tuurlijk Ken ik Kenan and Kell. Mmm, orange soda.quote:
[..]
Ik zal uiteindelijk zelf een beslissing moeten nemen en laat dat nou net iets zijn waar ik heel slecht in ben
Slechte beslissingen ja.. Wat je ook kiest, je gaat toch twijfelen.
Wat is je avatar eigenlijk? Snap het na al deze tijd nog steeds niet.
Jeugdsentimentquote:
[..]
Tuurlijk Ken ik Kenan and Kell. Mmm, orange soda.
Slechte beslissingen ja.. Wat je ook kiest, je gaat toch twijfelen.
Wat is je avatar eigenlijk? Snap het na al deze tijd nog steeds niet.
Wat voel je je dan oud zeg.Ja het is toch nooit goed...
De cover van Panda Bear's album Person Pitch.
SPOILERVan deze poolparty:
Naar dit toffe plaatje:
Van Agnes Montgomery.
Ik zou er zo bij willen gaan zitten.
[ Bericht 4% gewijzigd door kuolema op 15-01-2014 03:21:29 ]
Ah ok. Dacht iets heel anders.quote:
Maar ik ga langzaam aan eens slapen. Morgen vroeg op.
Ja het is vaag maar ik vind hem zo klein toch ook leukquote:
[..]
Ah ok. Dacht iets heel anders.
Maar ik ga langzaam aan eens slapen. Morgen vroeg op.
Slaap lekker
Als je nu problemen oplossen kan, doe het dan. Dát is in het nu leven.quote:
Leef eigenlijk in het nu, en problemen worden later wel mee gedealed. Niet erg handig als volwassen vrouw.
alleen mijn klachten lijken met de dag erger te worden, kreg ineens een beknellend gevoel in mijn rechterarm en tintelingen in mijn hals. begon enorm te zweten en ik dacht door alle stress en paniek die ik elke dag heb stopt mn hart er nu mee. dus ik dacht een hartinfarct, ben ermee naar de dokter geweest en die zegt gewoon elke keer. je maakt je te druk komt dat je je spieren aanspant en zo krijg je dit probleem. en nog als het weer komt opzetten kan ik niet geloven dat het idd komt door wat mijn huisarts zegt.
Ik luister inderdaad geen muziek. Zo nu en dan weet dit me alleen te pakken, maar ook dat is logischerwijsquote:
Luisteren jullie trouwens veel muziek? Weet dat S_E dat (onbegrijpelijkerwijs) niet doet.
. 
Wat is emotioneel gezien eigenlijk je grootste issue? Het feit dat je denkt dat alles zo zinloos is? Of dat je emotioneel/sociaal te onbeholpen bent om verder te komen in sociale kringen? Intelectueel is er natuurlijk niet veel aan de hand. maar dat is bij het gros hier wel goed denk ik. Je kunt nog zo slim zijn, als je je kut zou voelen komt daar ook niet een heel goed cijfer uit rollen.
Krijg je hier geen hulp voor? Dat zou me toch wel verstandig lijken.quote:
ik heb al jaren lang paniekaanavallen. althans dat denk ik omdat ik al jaren bang ben om dood te gaan en nog STEEDS leef
dus ik dacht een hartinfarct, ben ermee naar de dokter geweest en die zegt gewoon elke keer. je maakt je te druk komt dat je je spieren aanspant en zo krijg je dit probleem. en nog als het weer komt opzetten kan ik niet geloven dat het idd komt door wat mijn huisarts zegt.
Hypochondriac lijkt me een gevalletje cognitieve therapie.
Een lichaam kan plots tintelende gevoelens op laten spelen! Dat kan, dat is niet dat je er dood aan zou gaan of zo. Voor mij ligt de drempel (mocht dat gebeuren) simpel weg bij bloed. Mocht je sniezen en je muur is een leuke rode schilderij geworden of je loopt bloed te overgeven lijkt het me verstandig. Bloed kan een lichaam (zo ver ik weet) niet psychosomatisch faken.
hee hoi, bedankt voor je reactie.quote:
Krijg je hier geen hulp voor? Dat zou me toch wel verstandig lijken.Hypochondriac lijkt me een gevalletje cognitieve therapie. Een lichaam kan plots tintelende gevoelens op laten spelen! Dat kan, dat is niet dat je er dood aan zou gaan of zo. Voor mij ligt de drempel (mocht dat gebeuren) simpel weg bij bloed. Mocht je sniezen en je muur is een leuke rode schilderij geworden of je loopt bloed te overgeven lijkt het me verstandig. Bloed kan een lichaam (zo ver ik weet) niet psychosomatisch faken.
en ja ben er al mee heen geweest, en ook steeds word ik weer naar huis gestuurd heb nu medicatie gekregen en durf ze gewoon niet in te nemen.
en ik ben ook heel druk en onrustig altijd misschien dat dat ook een grote rol speelt hierin.
maar hoe dan ook die ineens opkomende beknelling in mijn arm maakt mij heel angstig vooral snachts als ik op bed ga. begin hevig te zweten en te trillen.
morgen moet ik bij mijn huisarts zijn dus ga ik eerlijk vertellen wat ik denk en ook dat ik mijn medicatie niet durf te slikken
Niet durf te slikken? Je zult al wel oxazepam hebben gehad? Hoe zit het qua school etc?quote:
[..]
hee hoi, bedankt voor je reactie.
en ja ben er al mee heen geweest, en ook steeds word ik weer naar huis gestuurd heb nu medicatie gekregen en durf ze gewoon niet in te nemen.
en ik ben ook heel druk en onrustig altijd misschien dat dat ook een grote rol speelt hierin.
maar hoe dan ook die ineens opkomende beknelling in mijn arm maakt mij heel angstig vooral snachts als ik op bed ga. begin hevig te zweten en te trillen.
morgen moet ik bij mijn huisarts zijn dus ga ik eerlijk vertellen wat ik denk en ook dat ik mijn medicatie niet durf te slikken
heb verder nog nooit iets gehad aan medicijnen. ik ga van maandag tot donderdag naar school en heb enorme faalangst. beetje laag zelfbeeld zeg maar durf ook niet echt niet voor de klas te praten bang dat ze me raar vinden enzo. ik ben nu al een week thuis omdat ik zo enorme spanningshoofdpijn heb en die klachten die ik hiervoor beschreef in mijn bericht ben gewoon veel te bang dat ik mezelf omver loop en toch wil ik graag doorzetten mn diploma halenquote:
[..]
Niet durf te slikken? Je zult al wel oxazepam hebben gehad? Hoe zit het qua school etc?
Paniekaanvallen zijn een reactie van je lichaam op stress. Je lichaam wil dat je ophoudt met over je grenzen gaan en stressen bijvoorbeeld. Spanningshoofdpijn idem. Paniekaanvallen zijn dus niet gevaarlijk gelukkig. (ik heb ze ook gehad, en soms nog)quote:
[..]
heb verder nog nooit iets gehad aan medicijnen. ik ga van maandag tot donderdag naar school en heb enorme faalangst. beetje laag zelfbeeld zeg maar durf ook niet echt niet voor de klas te praten bang dat ze me raar vinden enzo. ik ben nu al een week thuis omdat ik zo enorme spanningshoofdpijn heb en die klachten die ik hiervoor beschreef in mijn bericht ben gewoon veel te bang dat ik mezelf omver loop en toch wil ik graag doorzetten mn diploma halen
Het beste wat je kan doen is toch hulp vragen in de vorm van psycholoog/therapie. Kijken hoe en waar al die stress vandaan komt en wat je het beste eraan kan doen.
Welke medicatie heb je gehad? oxazepam is heel goed om even tot rust te komen, deze moet je alleen niet te lang/vaak gebruiken
heb nog nooit medicijnen gehad omdat ik bang was dat ik daarvan in een soort roesje kwam.quote:
Paniekaanvallen zijn een reactie van je lichaam op stress. Je lichaam wil dat je ophoudt met over je grenzen gaan en stressen bijvoorbeeld. Spanningshoofdpijn idem. Paniekaanvallen zijn dus niet gevaarlijk gelukkig. (ik heb ze ook gehad, en soms nog)Het beste wat je kan doen is toch hulp vragen in de vorm van psycholoog/therapie. Kijken hoe en waar al die stress vandaan komt en wat je het beste eraan kan doen. Welke medicatie heb je gehad? oxazepam is heel goed om even tot rust te komen, deze moet je alleen niet te lang/vaak gebruiken
ik neem idd wel vel hooi op mn vork. mijn huishouding mijn kinderen en ik ben nogal netjes dus alles moet in de puntjes goed zijn.
soms best irritant en vooral vermoeiend.
ben altijd gespannen en als ik dan wil ontspannen breekt me het zweet uit en mijn rechtarm doet ineens raar net of iemand mijn arm indrukt beknellend gevoel en tintelingen naar mn hals, en dat maakt mij elke dag zo bang.
Nadat ik maandag een zware terugval had en me erg depressief voelde ben ik vandaag echt heel opgewekt en vrolijk. Gister vroeg een klasgenoot me mee shoppen. En had zoiets van ach waarom niet niks te doen. En juist dat sociale contact doet me echt super goed.
Kwam er vandaag een klasgenoot van he raggingbull ga je mee naar de primark ik moet eventjes een koe-pak halen. Dus ben weer mee gegaan. En heb zelf een vossen-pak aangeschaft. Hoop lol beleeft en voel me nu echt opgewekt en vrolijk. Kortom de TT komt tot nu toe behoorlijk van pas op mij. Het lijkt echt een beter jaar te worden. Waarin er veel gelachen en plezier beleefd word.
dat heet afleiding en is heel goed als je je vermaakt en daar word je vrolijk van.quote:
vroeg een klasgenoot me mee shoppen. En had zoiets van ach waarom niet niks te doen. En juist dat sociale contact doet me echt super goed.Kwam er vandaag een klasgenoot van he raggingbull ga je mee naar de primark ik moet eventjes een koe-pak halen. Dus ben weer mee gegaan. En heb zelf een vossen-pak aangeschaft. Hoop lol beleeft en voel me nu echt opgewekt en vrolijk. Kortom de TT komt tot nu toe behoorlijk van pas op mij. Het lijkt echt een beter jaar te worden. Waarin er veel gelachen en plezier beleefd word.
ik herken het heel erg, ik ben moeder van 2 kindjes en kan niet zoveel doen meer met vrienden.
ja alleen dingen wat ok leuk is voor mijn kindertjes we hebben ook niet veel geld dus zitten vaak thuis, dar word ik ook onrustig van en paniekerig.
de beste remedie is idd dan ook mooie afleiding
ben blij dat je je positief voelt dat is altijd goed om te lezen
Muziek biedt me houvast. Wat ik erg vervelend vind is dat ik vaak niet meer kan genieten van muziek of er zelfs echt niet meer tegen kan als ik me niet goed voel. Het enige dat nog fijn is, is dan ook weg en dan heb ik niets meer. Heel naar is dat.
Of tewel.. vooral om tegen stilte te gaan.
Het er echt beter door voelen ofzo gebeurd mij zelden. Kan af en toe daardoor wel iets meer in de stemming komen ofzo, maar haal er geen troost/steun uit ofzo. Geen idee ook hoe dat te doen
Dit. Ik heb ook altijd de tv aanstaan, ook al kijk ik niet. Ik moet wel heel erg geconcentreerd bezig zijn wil ik tegen stilte kunnen. Zit eraan te denken om op de douche ook een radiootje neer te zetten.quote:
Muziek is voor mij enkel als opvulling van stilte. Thuis staat altijd de tv aan, maar tijdens het koken/douchen altijd de radio. Op m'n werk is het om geluiden van buitenaf wat te dempen, zodat ik me iets meer kan concentreren.
Of tewel.. vooral om tegen stilte te gaan.
Het er echt beter door voelen ofzo gebeurd mij zelden. Kan af en toe daardoor wel iets meer in de stemming komen ofzo, maar haal er geen troost/steun uit ofzo. Geen idee ook hoe dat te doen
Echt heerlijkquote:
Zit eraan te denken om op de douche ook een radiootje neer te zetten.
Moet je wel een zender zoeken zonder al te veel reclame/geouwehoer/nieuws.
Ik sta nu al te lang onder de douchequote:
[..]
Echt heerlijk
Moet je wel een zender zoeken zonder al te veel reclame/geouwehoer/nieuws.
Haha, Het heeft op mij weinig invloed. Meestal sta ik er 1 of 2, max 3 nr's onder.. dus dat valt wel meequote:
Ik sta nu al te lang onder de douche
Perfectionisme?quote:
[..]
heb nog nooit medicijnen gehad omdat ik bang was dat ik daarvan in een soort roesje kwam.
ik neem idd wel vel hooi op mn vork. mijn huishouding mijn kinderen en ik ben nogal netjes dus alles moet in de puntjes goed zijn.
soms best irritant en vooral vermoeiend.
ben altijd gespannen en als ik dan wil ontspannen breekt me het zweet uit en mijn rechtarm doet ineens raar net of iemand mijn arm indrukt beknellend gevoel en tintelingen naar mn hals, en dat maakt mij elke dag zo bang.
Proberen dat hooi te verminderen is een goed idee om je klachten te verlichten denk ik. Pilletjes alleen is nooit een oplossing. Het moet echt anders in je hoofd.
Probeer eens wat Radiohead te luisteren.quote:
[..]
Ik luister inderdaad geen muziek. Zo nu en dan weet dit me alleen te pakken, maar ook dat is logischerwijs
Wat is emotioneel gezien eigenlijk je grootste issue? Het feit dat je denkt dat alles zo zinloos is? Of dat je emotioneel/sociaal te onbeholpen bent om verder te komen in sociale kringen? Intelectueel is er natuurlijk niet veel aan de hand. maar dat is bij het gros hier wel goed denk ik. Je kunt nog zo slim zijn, als je je kut zou voelen komt daar ook niet een heel goed cijfer uit rollen.
Mijn grootste probleem? Sociale vaardigheden zijn wel goed en ik denk dat het dan vooral persoonlijkheidsproblemen zijn. Mijn psychologe denk aan kenmerken van borderline en ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Dat laatste lijkt mij het dichtst bij de kern te zitten en daar wil ik dan ook vooral aan werken. Helaas moet ik dan wel een enorme beerput van mijn jeugd openen, maar het is niet anders. Het ontwijken en de leegte die ik voel en het gebrek aan zin zal veel met elkaar te maken hebben.
O nee, ik vind het heerlijk, sta rustig ruim een kwartier onder de douche.quote:
[..]
Haha, Het heeft op mij weinig invloed. Meestal sta ik er 1 of 2, max 3 nr's onder.. dus dat valt wel mee
Hier hetzelfde. Luister er als het kan altijd naar en als ik het niet doe, heb ik wel een liedje in mijn hoofd dat op rewind staat.quote:
Oh ja, muziek: dat luister ik heel veel. Het kan mijn stemming best wel beïnvloeden. Als ik me slecht voel vind ik er steun in (hoewel ik me ook verder kan laten meeslepen in mijn negatieve stemming). Ik kan er ook vrolijker van worden. En het is een belangrijke bron van afleiding.
Muziek biedt me houvast. Wat ik erg vervelend vind is dat ik vaak niet meer kan genieten van muziek of er zelfs echt niet meer tegen kan als ik me niet goed voel. Het enige dat nog fijn is, is dan ook weg en dan heb ik niets meer. Heel naar is dat.
Muziek tijdens het douchen.quote:
Muziek is voor mij enkel als opvulling van stilte. Thuis staat altijd de tv aan, maar tijdens het koken/douchen altijd de radio. Op m'n werk is het om geluiden van buitenaf wat te dempen, zodat ik me iets meer kan concentreren.
Of tewel.. vooral om tegen stilte te gaan.
Het er echt beter door voelen ofzo gebeurd mij zelden. Kan af en toe daardoor wel iets meer in de stemming komen ofzo, maar haal er geen troost/steun uit ofzo. Geen idee ook hoe dat te doen
Wat heb jij op staan tijdens het douchen?quote:
Hier gemiddeld 3 keer per week minimaal een uur in bad.quote:
[..]
O nee, ik vind het heerlijk, sta rustig ruim een kwartier onder de douche.
zonder muziek
Ik heb ook de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en in de therapie hoef ik niet diep in te gaan op dingen van vroeger. Ik volg schematherapiequote:
[..]
Probeer eens wat Radiohead te luisteren.
Mijn grootste probleem? Sociale vaardigheden zijn wel goed en ik denk dat het dan vooral persoonlijkheidsproblemen zijn. Mijn psychologe denk aan kenmerken van borderline en ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Dat laatste lijkt mij het dichtst bij de kern te zitten en daar wil ik dan ook vooral aan werken. Helaas moet ik dan wel een enorme beerput van mijn jeugd openen, maar het is niet anders. Het ontwijken en de leegte die ik voel en het gebrek aan zin zal veel met elkaar te maken hebben.
Ik lees wel mee maar het ontbreekt me op dit moment aan energie om mee te doen aan de discussies/reageren op posts. Weinig en lichte slaap de afgelopen week.
Vandaag bezoekje GGZ gehad, maar was de fysio daar, dus voor hier nog niet zo interessant. Hij heeft me wel 'fijn' lopen prikken met naalden vandaag, dus extra pijnen en daardoor nog vermoeider. Ben nog steeds aan het wachten op de psych om de diagnose te horen en het behandeltraject. Vanaf dat moment gaan we ook weer verder met de fysio.
Muse, Radiohead of wat hip-hop. Laatste tijd vooral Radiohead.quote:
[..]
Wat heb jij op staan tijdens het douchen?
Ja, minthy ook volgens mij. Ik heb trouwens geen stoornis volgens mij, maar trekken ervan.quote:
[..]
Ik heb ook de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en in de therapie hoef ik niet diep in te gaan op dingen van vroeger. Ik volg schematherapie
Een kennis van mij ook, maar ik begrijp niet zo goed wat het nou betekentquote:
[..]
Ja, minthy ook volgens mij. Ik heb trouwens geen stoornis volgens mij, maar trekken ervan.
Ik heb inderdaad OPS als diagnose, voldoe aan alle kenmerken. En ondanks dat het dan mogelijk niet officieel is tóch een link naar Wiki (dat is gekopieerd vanuit de DSM)
http://nl.m.wikipedia.org(...)oonlijkheidsstoornis
Daarnaast heb ik GAS http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Gegeneraliseerde_angststoornis
Het is me een dolle boel allemaal
Neem een Rennie!quote:
*heeft piepende oortjes*
Ik heb inderdaad OPS als diagnose, voldoe aan alle kenmerken. En ondanks dat het dan mogelijk niet officieel is tóch een link naar Wiki (dat is gekopieerd vanuit de DSM)
http://nl.m.wikipedia.org(...)oonlijkheidsstoornis
Daarnaast heb ik GAS http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Gegeneraliseerde_angststoornis
Het is me een dolle boel allemaal
En? Al geluisterd?quote:
[..]
Wat heb jij op staan tijdens het douchen?
Ik zet nu dan wat voor jou opquote:
Kijken hoe dat bevalt.quote:
Ik trek het toch niet zo goedquote:
. Nachtbraken ftl, wekker om 7.30.. Momenteel: The Knife.Verder gaat het hier weer kut. De euforie was van korte duur. Waarschijnlijk een serotoninoverschot
. Ik vind het echt klote, ik wil dit niet meer zo . Nu maar weer proberen te slapen... *zucht*.happy pills is wel een negatieve benadering, die had ik eerst ook (jaren) toti k de juiste had. Dikke kans dat je seretonine/noradrenaline/dopapine te langzaam werkt en dat is wat SSRI's aanpassen. De enige echte happy pills zijn xtc en die werken als een tiet op zeer korte termijnquote:
[..]
Pff.. eh.. diagnose enzo heb ik al. Krijg psycholoog en volgende gesprek ook met dde psychiater voor misschien happy pills zodat ik me wat vrolijker voel. Maar die zie ik zelf niet echt zitten.
ik vertel meer als ik achter mn pc zit maar verwacht een tirade mn opwaartse spiraal heeft ze vakkundig naar de klote geholpen.Wat is er gebeurd dan?quote:
Ik kom net van therapie (zit inde trein terug) en mn psychologe is echt n heks
Vetgedrukte is natuurlijk al helemaal niet de bedoeling
quote:
Ik kom net van therapie (zit inde trein terug) en mn psychologe is echt n heks
Geen kwestie van wennen dus...
Dat is echt kut zeg! Ik ben wel benieuwd naar wat er dan gebeurd is.
Ik post m straks in het nieuwe topic anders staat het hier voor eeuwig
[ Bericht 94% gewijzigd door Elvi op 16-01-2014 15:29:05 ]
Kut hee. Wat is er gebeurd? Waarom vind je haar een heks? Je inlaten op een nieuw persoon is natuurlijk echt lastig en bij jou waren er in de afgelopen tijd ook veel wisselingen toch? Kijk het misschien nog een paar keer aan met haar en als het echt niet goed voelt, dan toch maar (weer) wisselen? Ik vind het van belang dat een "patiënt" zich wel veilig moet voelen bij een therapeut... Veel succes.quote:
Ik kom net van therapie (zit inde trein terug) en mn psychologe is echt n heks
Allemachtig zeg. Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen. Mijn therapeute is soms ook wel hard tegen me of probeert bepaalde reacties uit me te lokken, maar dat blijft altijd binnen de perken en ze zegt dan ook waarom ze dat doet.quote:
Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en en quote gezet
[..]
Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken
Dingen als met de ogen rollen en je door bepaalde opmerkingen helemaal naar beneden halen kunnen echt niet door de beugel. Dit komt op mij zeer onprofessioneel over en zij heeft je nog maar 3x gezien. Natuurlijk kan ze wel een aantal dingen zeggen of inschattingen maken op basis van je dossier, maar dit gaat echt niet. Eerlijkheid is blijkbaar niet gewenst. Ik word er zelfs boos van.
Ik snap nu wel dat je twijfelt of je jezelf nu voor de gek hebt gehouden met je opwaartse spiraal. Ik denk dat we ons zelf ook vaak voor de gek houden, maar dat heeft ook een functie: door kunnen en willen gaan met je leven. En het is nu denk ik ook niet zo dat je opeens helemaal niets meer wil qua therapie. Je hebt je angst en twijfels geuit, die ook gerechtigd zijn. Daar is je therapeut megaonconstructief mee omgegaan.
Ik zie sowieso 2 dingen:quote:
Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en en quote gezet
[..]
Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken
Ten eerste in de 3e alinea walst ze over je onzekerheid heen en ten 2e (laatste alinea) moet je niet vergeten dat een labeltje -niks- verandert wat betreft wie jij -echt- bent
En nog 1 dingetje, dit topic gaat zo dicht dus als je je bericht wilt verwijderen, zou ik dat nu maar vast gaan doen
Bedankt voor de tip, ik heb m ff geknipt en ik post m dan wel in het nieuwe topicquote:
[..]
Ik zie sowieso 2 dingen:
Ten eerste in de 3e alinea walst ze over je onzekerheid heen en ten 2e (laatste alinea) moet je niet vergeten dat een labeltje -niks- verandert wat betreft wie jij -echt- bent
En nog 1 dingetje, dit topic gaat zo dicht dus als je je bericht wilt verwijderen, zou ik dat nu maar vast gaan doen
Niet te geloven! Heel onprofessioneel dit.quote:
Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en en quote gezet
[..]
Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken
Ik zou hier ook echt helemaal overstuur van raken. Die psycholoog doet precies het tegenovergestelde van wat ze zou moeten doen. Ze heeft je gekleineerd en ontmoedigd.
Laat je geloven dat je niks kunt terwijl je juist hartstikke goed bezig bent, met het zoeken naar een baan en zo. Waarom zou je dat niet kunnen?! En je bent sane genoeg om zelf te kunnen bepalen wat goed voor je is. Natuurlijk heb je twijfels over die dagbehandeling.
Geloof in jezelf, ik vind dat je heel goed op weg bent!
Een dikke knuffel van mij
Oh en ik zou dit gedrag zeker bij een andere hulpverlener of bij een patiëntenvertrouwenspersoon aankaarten. Het zal ook fijn voor je zijn om dit bij zo iemand kwijt te kunnen.
quote:Op donderdag 16 januari 2014 15:23 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Allemachtig zeg. Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen. Mijn therapeute is soms ook wel hard tegen me of probeert bepaalde reacties uit me te lokken, maar dat blijft altijd binnen de perken en ze zegt dan ook waarom ze dat doet.
Dingen als met de ogen rollen en je door bepaalde opmerkingen helemaal naar beneden halen kunnen echt niet door de beugel. Dit komt op mij zeer onprofessioneel over en zij heeft je nog maar 3x gezien. Natuurlijk kan ze wel een aantal dingen zeggen of inschattingen maken op basis van je dossier, maar dit gaat echt niet. Eerlijkheid is blijkbaar niet gewenst. Ik word er zelfs boos van.
Ik snap nu wel dat je twijfelt of je jezelf nu voor de gek hebt gehouden met je opwaartse spiraal. Ik denk dat we ons zelf ook vaak voor de gek houden, maar dat heeft ook een functie: door kunnen en willen gaan met je leven. En het is nu denk ik ook niet zo dat je opeens helemaal niets meer wil qua therapie. Je hebt je angst en twijfels geuit, die ook gerechtigd zijn. Daar is je therapeut megaonconstructief mee omgegaan.
quote:
[..]
Ik zie sowieso 2 dingen:
Ten eerste in de 3e alinea walst ze over je onzekerheid heen en ten 2e (laatste alinea) moet je niet vergeten dat een labeltje -niks- verandert wat betreft wie jij -echt- bent
En nog 1 dingetje, dit topic gaat zo dicht dus als je je bericht wilt verwijderen, zou ik dat nu maar vast gaan doen
Bedankt voor jullie reactiesquote:
[..]
Niet te geloven! Heel onprofessioneel dit.
Ik zou hier ook echt helemaal overstuur van raken. Die psycholoog doet precies het tegenovergestelde van wat ze zou moeten doen. Ze heeft je gekleineerd en ontmoedigd.
Laat je geloven dat je niks kunt terwijl je juist hartstikke goed bezig bent, met het zoeken naar een baan en zo. Waarom zou je dat niet kunnen?! En je bent sane genoeg om zelf te kunnen bepalen wat goed voor je is. Natuurlijk heb je twijfels over die dagbehandeling.
Geloof in jezelf, ik vind dat je heel goed op weg bent!
Een dikke knuffel van mij
Oh en ik zou dit gedrag zeker bij een andere hulpverlener of bij een patiëntenvertrouwenspersoon aankaarten. Het zal ook fijn voor je zijn om dit bij zo iemand kwijt te kunnen.
Ik heb het verhaal ook aan 3 vriendinnen gemaild en ik ben blij dat iedereen dezelfde reactie heeft. Ik begon zo ontzettend te twijfelen of het nou aan mij lag en of ik echt zo ziek in mn hoofd ben.Ik maak me nu wel meer zorgen om de intake, aangezien deze psychologe dus de contactpersoon is geworden... Met het beeld wat zij nu van mij schetst weet ik niet of ik wel een goede start kan maken daar. Ik denk dat ik nu juist meer neig naar 'niet doen' vanwege haar reactie.
Ze ziet me echt als een patient (hoewel ze juist vond dat ik mezelf als patient zag schiet me nu net te binnen
Ikweet ook niet hoe ze aan die wijsheid komt). Ze heeft ook een soort boosheid bij me opgeroepen van "oh jij denkt dat ik niks kan bereiken? Wacht maar af!" En ik ben nu nog meer gemotiveerd om zelf de draad weer op te pakken.
Een vriendin zei ook al dat ik misschien een klacht moest indienen maar ik weet niet of ik dit het wel waard vind. Aan de andere kant, ze is ook docent en ik krijg al koude rillingen bij het idee dat ze psychologen-in-spe ook deze tactiek aanleert