Dat is een kwestie waar ik zelf ook mee speel de laatste tijd. Het negatieve aspect is dat ik daar weer een soort van waardeoordeel aan koppel. 'Ik ben beter dan mensen die niet op dit vlak aan zichzelf werken.' En dat gevoel wil ik juist niet hebben. Maar waar stopt het waarnemen en waar begint het oordelen? Je vindt bepaalde mensen en zaken toch altijd beter in die zin dat ze beter bij jou aansluiten?quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:52 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Ja, dat is een lastige ervaring. Ik zat trouwens te denken.... een meer biologische benadering van dit alles: er is wel daadwerkelijk een verschil in mate van (ZELF)bewustzijn tussen mensen. Je kan de vergelijking beginnen te maken tussen dieren en mens, maar daarna ook van een mongool en een 'gemiddeld' mens... maar hoezo kan dat niet verder getrokken worden? De gemiddelde mens (zonder negatieve lading) tegenover de (veel) meer bewuste mens? Ik denk namelijk dat daar wel wat in zit.... en dat jouw ervaring en idee daarover helemaal niet zo ongegrond hoeft te zijn.
Wat vind je daar moeilijk aan? Is dat niet juist een reden om het wel te doen? Dat je gedachten zoveel macht over je hebben dat je dat niet eens kunt.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:53 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Ik vind het nog moeilijk om echt een kwartier lang stil te gaan zitten. Het zijn dan ook vooral de momenten overdag waarop ik merk dat ik weer te veel in mijn hoofd zit dat ik probeer me op mijn ademhaling te focussen en de gedachten los te laten.
Hoe graag wil je dat gevoel niet hebben? Hoe eerlijk ben je tegenover jezelf? Want dat idee zelf is natuurlijk ook weer aardig nobel (en wat overdreven).... een bevestiging van je eigen 'goedheid'. Die kant werkt het ook weer op.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:55 schreef kapiteintje het volgende:
Dat is een kwestie waar ik zelf ook mee speel de laatste tijd. Het negatieve aspect is dat ik daar weer een soort van waardeoordeel aan koppel. 'Ik ben beter dan mensen die niet op dit vlak aan zichzelf werken.' En dat gevoel wil ik juist niet hebben. Maar waar stopt het waarnemen en waar begint het oordelen? Je vindt bepaalde mensen en zaken toch altijd beter in die zin dat ze beter bij jou aansluiten?
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:03 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Hoe graag wil je dat gevoel niet hebben? Hoe eerlijk ben je tegenover jezelf? Want dat idee zelf is natuurlijk ook weer aardig nobel (en wat overdreven).... een bevestiging van je eigen 'goedheid'. Die kant werkt het ook weer op.
Het waarnemen alleen? Ondoenlijk voor een mens. Dat kan je niet eisen.... nee, je bent té gebonden aan de pragmatische kant van het leven. De verhouding tussen jouzelf en de ander zijn typerend -bepalend zelfs- voor hoe jij kan overleven tussen de ander.
Het is een negatieve emotie omdat JIJ (in de eerste plaats) daarover een waardeoordeel plaatst. Jij vindt het onterecht jezelf het gevoel(!) te geven dat je 'boven de ander staat'. Alternatief is dat je stelt dat je gewoonweg anders denkt en bent. Máár dát heeft pas een negatieve connotatie! Want dan val jij buiten de boot, i.p.v. dat de rest buiten de boot valt in perspectief van wat zou moeten zijn, van hoe zij zouden moeten/kunnen zijn.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:08 schreef kapiteintje het volgende:
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.
Ik zou dat zelf pas als negatief zien als de huidige norm positief was en je daar van afwijkt. De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervarenquote:Op zaterdag 7 december 2013 02:17 schreef LelijKnap het volgende:
Alternatief is dat je stelt dat je gewoonweg anders denkt en bent. Máár dát heeft pas een negatieve connotatie! Want dan val jij buiten de boot, i.p.v. dat de rest buiten de boot valt in perspectief van wat zou moeten zijn, van hoe zij zouden moeten/kunnen zijn.
Dat mag hé.quote:Op vrijdag 6 december 2013 01:37 schreef Krzwl het volgende:
Ik heb niet echt een vraag. Het moest er gewoon even uit, denk ik.
Mooi zo!quote:Op zaterdag 7 december 2013 00:50 schreef Krzwl het volgende:
[..]
De gedachten zijn er dan wel, maar niet meer dan dat. Heerlijk.
Ik denk dat het te maken heeft met hoe je jezelf identificeert tegenover anderen. En ik denk dat die identificatie niet altijd "negatief" hoeft te zijn. Als je je beter voelt dan een ander op een bepaalde moment is dat niet altijd "negatief", maar de grens is dat je jezelf ziet als uniek.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:08 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.
En dit.quote:Op zaterdag 7 december 2013 08:46 schreef Canillas het volgende:
[..]
De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervaren
En of je anders denkt of niet, het is maar denken, het idee dat het iets over je zegt is ook alleen maar dat; een idee.
Neen, wél Eat Pray Love en variantenquote:Op zaterdag 7 december 2013 11:40 schreef Gray het volgende:
Over films gesproken: wel eens Revolver gezien? Of Fight Club? Góed gezien?
Was gericht aan Ts, maar very intredasting om te horen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 11:45 schreef complicate het volgende:
[..]
Neen, wél Eat Pray Love en varianten
Ik blijf die grens gewoon lastig vinden, het is een soort paradox. Oordeelloos zijn zorgt voor apathie en dat kan toch juist niet de bedoeling zijn?quote:Op zaterdag 7 december 2013 08:46 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ik zou dat zelf pas als negatief zien als de huidige norm positief was en je daar van afwijkt. De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervaren
En of je anders denkt of niet, het is maar denken, het idee dat het iets over je zegt is ook alleen maar dat; een idee.
Uitspraak van Eckhart Tolle over ego; als je jezelf beter of minder dan een ander ziet is dat ego. Daarom snap ik kapiteintje z'n punt wel; op een dergelijk moment laat je jezelf, de ander en die 2 met elkaar in vergelijking (een vergelijking die alleen in je hoofd bestaat, ego denken) niet zijn zoals ze zijn. Je gaat dan mee met het ego denken wat er een label. een oordeel op plaats. Maar dat doe je niet zelf, dat doet het denken omdat dat is wat het denken doet; dingen in hokjes plaatsen. Prima, in hoeverre je je daarmee identificeert is aan jezelf. Een mening ergens over gaat nergens over behalve jezelf, het is een stukje verhaal ergens over wat in je denken afspeelt, wat je ervaart als je daar met je aandacht zit. Daarom veranderen meningen/oordelen ook; ze zijn niks. Er zit dan ook een verschil tussen een mening hebben en geloven dat je die mening bent.
Hoezo zorgt het voor apathie? Je blijft gewoon dingen leuk vinden minus het negatief bezig zijn met vinden dat anderen dingen anders zouden moeten zijn dan ze op het moment dat ze zo zijn.quote:Op zaterdag 7 december 2013 15:40 schreef kapiteintje het volgende:
Ik blijf die grens gewoon lastig vinden, het is een soort paradox. Oordeelloos zijn zorgt voor apathie en dat kan toch juist niet de bedoeling zijn?
Wanneer je ergens geen oordeel over hebt ontbreekt toch de basis voor het handelen?quote:Op zaterdag 7 december 2013 16:28 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hoezo zorgt het voor apathie? Je blijft gewoon dingen leuk vinden minus het negatief bezig zijn met vinden dat anderen dingen anders zouden moeten zijn dan ze op het moment dat ze zo zijn.
Acceptatie wordt vaak verwart met je erbij neerleggen, terwijl dat juist het tegenovergestelde is.
Ik ken die gedachtes wel, een beetje een ''wat als ik dit of dat los laat, gebeurt er dan nog wel wat? Wat als ik teveel los laat?'' Angstige gedachtes om je bij het bekende te houden. Je kan prima alles los laten en weer verder gaan met waar je mee bezig was of iets nieuws maar dan op een frisse en originele manier ipv herhaling van het oude.
''We have a strange anxiety in us; that if we don’t interfere then it won’t happen. Now that’s the root of an enormous amount of trouble.'' - Alan Watts.
Het gaat om bezig zijn met wat je wel in je leven wil en daar meer van krijgen ipv negatief zijn en je bezig houden met wat je niet wil en daar mee van krijgen. Dat heeft op de 1e plaats te maken met hoe je dingen innerlijk ervaart, negatief zijn over gevoelens vanuit identificeren met een oordeel dat het er niet mag zijn leidt bijv tot verzet en problemen want dan keur je deel van jezelf af. Als je bijv geen problemen hebt met het gevoel van Weltscherz en je verder richt op wat je wel wil is het probleem er niet meer omdat je er niet meer aandacht aan besteed dan nodig is en het zo geen grotere plek in je beleving in neemt.
Als je zegt ''ik wil ... want ik vind ... leuk/goed'' is dat een oordeel/wens vanuit jezelf. Een oordeel over een ander, wat je hoofd daarvan maakt, is weer iets heel anders. Dat is een oordeel over iets. Het is niet dat het ene meer waarde heeft dan het ander, het ene heeft meer waarde dan het ander voor jou.quote:Op zaterdag 7 december 2013 16:36 schreef kapiteintje het volgende:
Wanneer je ergens geen oordeel over hebt ontbreekt toch de basis voor het handelen?
"Het is niet nodig, het is tijdsverspilling, ik kan ook wel zonder" denk ik (lees: denkt mijn ego) dan. Eén van de gevolgen van het identificeren met mijn gedachten is dat ik voortdurend in termen van efficiëntie en nut denk. Zonder weet ik met mijn tijd geen raad. Die aanhoudende preoccupatie gaat soms ten koste van alles, en ook van die dingen die het zouden kunnen verhelpen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:56 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Wat vind je daar moeilijk aan? Is dat niet juist een reden om het wel te doen? Dat je gedachten zoveel macht over je hebben dat je dat niet eens kunt.
Ja, vooral de tweede zette me aan het denken, maar met mijn huidige mindset zijn dit soort dingen vooral een reden om me af te zetten tegen 'de maatschappij' en vast te blijven hangen in mijn nihilistische gedachten. "God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables, slaves with white collars."quote:Op zaterdag 7 december 2013 11:40 schreef Gray het volgende:
Over films gesproken: wel eens Revolver gezien? Of Fight Club? Góed gezien?
Hoe weet je dat je zonder kunt als je het nog nooit serieus geprobeerd hebt? Is je probleem niet groot genoeg? Je zegt zelf dat je redelijk aan de grond zit/zat. 'Conventionele' manieren als het downplayen van je gevoelens en aan de andere kant het verzanden in een min of meer zelfverkozen sociaal isolement door de aversie jegens alles wat niet aan jouw standaarden voldoet hebben je klaarblijkelijk niet geholpen, dus het enige wat rest is je gedachtenstroom leren controleren en daar is training voor nodig in de vorm van meditatie. De realiteit gaat echt niet veranderen, dus jij zal het wel moeten.quote:Op zondag 8 december 2013 22:41 schreef Krzwl het volgende:
[..]
"Het is niet nodig, het is tijdsverspilling, ik kan ook wel zonder" denk ik (lees: denkt mijn ego) dan. Eén van de gevolgen van het identificeren met mijn gedachten is dat ik voortdurend in termen van efficiëntie en nut denk. Zonder weet ik met mijn tijd geen raad. Die aanhoudende preoccupatie gaat soms ten koste van alles, en ook van die dingen die het zouden kunnen verhelpen.
[..]
Het in mijn hoofd zitten belemmert me niet altijd. De ene dag is de andere niet, en ik leef gewoon m'n leventje. Het laat me ook vrij zeker van mezelf zijn. Niemand kan me dan wat maken. Maar soms loopt die frustratie jegens de buitenwereld zo hoog op dat ik zelfs aan mezelf ga twijfelen. Dat zijn de momenten waarop ik me besef dat ik mezelf eigenlijk aan het voorliegen ben en me neerslachtig ga voelen, zoals nu.quote:Op maandag 9 december 2013 02:28 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Hoe weet je dat je zonder kunt als je het nog nooit serieus geprobeerd hebt? Is je probleem niet groot genoeg? Je zegt zelf dat je redelijk aan de grond zit/zat.
Johquote:Op maandag 9 december 2013 15:15 schreef Seriemoordenaar het volgende:
Er zit een verschil tussen denken en emoties.
quote:
Denk van welquote:Op maandag 9 december 2013 15:31 schreef Seriemoordenaar het volgende:
[..]
Bedoel aan te geven dat je in je posts het denken en de emoties kriskras door elkaar gebruikt. Dat geeft niet natuurlijk, maar als je dat onderscheid goed kunt maken denk ik dat je er veel minder hinder van zult ondervinden.
Mits ik je topic goed begrepen heb, that is.
De films draaien vooral om de zogenaamde 'spirituele verlichting', al geldt dat voor Revolver meer dan voor Fight Club. De tweede relateert echter ook aan het ego, in de vorm van een recalcitrante Brad Pitt.quote:Op zondag 8 december 2013 22:41 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Ja, vooral de tweede zette me aan het denken, maar met mijn huidige mindset zijn dit soort dingen vooral een reden om me af te zetten tegen 'de maatschappij' en vast te blijven hangen in mijn nihilistische gedachten. "God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables, slaves with white collars."
Het is niet de wereld waar de perfectie ontbreekt, maar je gedachten en dan met name de aannames die je ermee maakt. De wereld heeft geen enkele verplichting om zich te vormen naar jouw wensen. De wereld zoals jij die ziet zit in je hoofd, je geest, psyche of whatever. Maak die beter en de wereld zoals jij die ziet verbetert ook.quote:Wat mij ook opvalt is dat ik vaak mijn fantasie gebruik om te vluchten uit de realiteit, iets wat ook weer te maken heeft met mijn (te) hoge verwachtingen van de wereld. Daarin kan ik namelijk wél de perfectie vinden die ik zoek. De gedachte dat de werkelijkheid daar nooit aan zal kunnen voldoen leidt tot negativiteit, en die zorgt er weer voor dat ik in mijn hoofd blijf zitten. Het is een vicieuze cirkel.
Mwah, ik zit nog altijd muurvast in mijn hoofd. Ik probeer iedere ochtend een kwartiertje te mediteren en dat werkt wel rustgevend, maar het is het besef dat ik mijn pessimistische wereldbeeld toch vooral zelf heb gecreëerd dat me weer extra neerslachtig doet voelen.quote:
Probeer je meditatie uit te bouwen naar +20 minuten, zodat je eerder het verschil goed waarnemen kan tussen dat wat denkt en dat wat het denken aanschouwt. Van daaruit gaat het als vanzelf.quote:Op zondag 15 december 2013 16:22 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Mwah, ik zit nog altijd muurvast in mijn hoofd. Ik probeer iedere ochtend een kwartiertje te mediteren en dat werkt wel rustgevend, maar het is het besef dat ik mijn pessimistische wereldbeeld toch vooral zelf heb gecreëerd dat me weer extra neerslachtig doet voelen.
Niet gek: je denken en handelen onder ogen zien en aanpassen is als toegeven dat wat je voorheen deed fout is. Dat is niet zo, maar zo denkt ons brein maar al te vaak. Je kan je gedachten niet beheersen, maar je kan wel voorkomen dat ze jou beheersen.quote:Ik merk dat ik (onbewust) continu op zoek ben naar dingen die mijn negativiteit rechtvaardigen, en er zijn nu eenmaal veel zaken die mijns inziens anders zouden moeten, maar waar ik niet het vermogen voor heb om ze te veranderen. Het is een allesomvattend, zelfopgelegd systeem van morele en ethische opvattingen, regels en gedachten over hoe het zou moeten zijn, en vooral wat de wereld niet is, dat mijn leven beheerst.
Keuzes zijn lang niet altijd rationeel, dus maak je daar geen zorgen om. Je zal altijd proberen de beste keuze te maken op basis van de kennis en ervaring die je hebt. Pas achteraf blijkt of dat juist bleek. Je kan zorgen maken, maar daar ben je waarschijnlijk nooit iets mee opgeschoten.quote:Ik heb ook het idee dat als ik me besef dat het weinig met de realiteit te maken en het los kan laten, het twee keer zo hard terugkomt, want het gevoel dat ik, wanneer ik me te veel laat leiden door mijn gedachten, de grip op de werkelijkheid verlies en wellicht wel niet rationeel genoeg ben om bepaalde keuzes te maken, is iets wat weer voor meer angst zorgt. Ik vind het ongelooflijk lastig om dit te doorbreken.
Waarom komen zo veel mensen niet uit die cirkel? Ik bedoel, veel groeien zelfs in alcoholisme puur door die cirkel. Kut voelen, kut over kut voelen, scheut likeur, en weer kutter voelen..quote:Op zondag 15 december 2013 16:51 schreef Gray het volgende:
Neerslachtig voelen over pessimistisch zijn, das een mooi voorbeeld van een vicieuze cirkel. Een cirkelredenering, een drogreden. Een zelfsterkende gedachte. Aanschouwen die hap en niets mee doen verder. Laat het zijn; voed het niet.
Je bent serieus een voorbeeld voor mequote:Keuzes zijn lang niet altijd rationeel, dus maak je daar geen zorgen om. Je zal altijd proberen de beste keuze te maken op basis van de kennis en ervaring die je hebt. Pas achteraf blijkt of dat juist bleek. Je kan zorgen maken, maar daar ben je waarschijnlijk nooit iets mee opgeschoten.
Het probleem zit in de geest. Die neem je waar met wat? De geest.quote:Op zondag 15 december 2013 16:55 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom komen zo veel mensen niet uit die cirkel? Ik bedoel, veel groeien zelfs in alcoholisme puur door die cirkel. Kut voelen, kut over kut voelen, scheut likeur, en weer kutter voelen..
Awwww!quote:[..]
Je bent serieus een voorbeeld voor me. We moeten eigenlijk maar weer eens voor dat 3e pilsje doen, desnoods ergens buiten de grenzen.
Ja en nee.quote:Heb jij overigens spijt van keuzes die je in het verleden hebt gemaakt? Gevalletje hindsight?
Hoe bedoel je "de markeerstift even in de hand houden" precies? Ik merk nu dat wanneer ik ergens over oordeel (vaak negatief), dat ik me daar weer rot over kan gaan voelen, omdat ik liever positief in het leven zou willen staan, of in ieder geval zonder dat die negatieve gedachten het moment weer tenietdoen. Het aanschouwen is iets dat ik moet leren, zolang het er is.quote:Op zondag 15 december 2013 16:51 schreef Gray het volgende:
[..]
Gelukkig betekent ontleden ook ontwikkelen, dus kan je die analyse ook op een constructieve wijze aanwenden. Leer daarom niet het analyseren zelf af, maar het labelen op andere wijze te doen. Kijk naar jezelf, je overtuigingen en denkbeelden, je handelingen en gevoelens, maar hou de markeerstift nog even in de hand. Je zal al snel verbetering opmerken in je gemoed.
quote:Op zondag 15 december 2013 17:03 schreef Gray het volgende:
Awwww!Lijkt me leuk, vooral dat grenzen 'overschrijden'.
![]()
Januari nog in NL?
Wat ik bedoel is simpelweg niet oordelen. Doe je dat toch, besef dan dat het ook weer simpelweg een gedachte is.quote:Op zondag 15 december 2013 17:45 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Hoe bedoel je "de markeerstift even in de hand houden" precies? Ik merk nu dat wanneer ik ergens over oordeel (vaak negatief), dat ik me daar weer rot over kan gaan voelen, omdat ik liever positief in het leven zou willen staan, of in ieder geval zonder dat die negatieve gedachten het moment weer tenietdoen. Het aanschouwen is iets dat ik moet leren, zolang het er is.
Thanks verder voor je inzichtvolle post
Leuk!quote:Op zondag 15 december 2013 17:50 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]. Yes, in Januari ben ik een aantal dagen in NL, de rest weet ik nog niet. Heb de maand Januari verder vrij dus tijd zat
Lijkt me wel weer eens verstandig zo'n meet.
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.quote:Ik kon me haast niet uit die aanblik losmaken, maar toen ik dat eenmaal had gedaan zocht ik onmiddellijk naar andere ogen die van het schouwspel zouden getuigen. Ik trof enkel glazig ongeduld.
[..]
Nu wil ik niet de indruk wekken dat de verschijning van deze regenboog voor mij een allesbeslissende gebeurtenis is geweest. En ook niet dat ik liever had gezien dat iedereen terstond zijn fiets liet vallen om in een kring een intense ervaring van kosmologische eenheid te vieren. Ik was alleen met stomheid geslagen over zo veel onverschilligheid voor de werkelijkheid.
Voordat we de wereld ervaren, hebben we deze al getheoretiseerd. Zelfs de meest ongeletterde of diepgelovige onder ons kijkt met theoretische ogen. We zien de hele wereld zoals we ook tegen een regenboog aankijken, als een meetbaar fysisch verschijnsel. De wereld als een goocheltruc, waarvan je weet hoe die werkt. Daar is niet veel meer aan.
[..]
Maar omdat we de wereld als truc of detective zien overkomen ons steeds minder gebeurtenissen waar niet al bij voorbaat een theorie voor klaarligt, een theoretisch concept waar het gebeurde zo kan worden ingegoten. De bevooroordeelde blik waaraan vandaag de dag niemand kan ontkomen maakt dat een échte ervaring ons steeds vaker als water door de vingers glipt.
Mooi!quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:40 schreef Krzwl het volgende:
Mooi zeg, gisteravond viel even alles op z'n plek. Ik heb hier het boekje Zo begint iedere ziener van filosoof Coen Simon liggen, waarin hij beschrijft hoe hij temidden van een aantal fietsers staat te wachten bij een spoorwegovergang en een regenboog aan de hemel ziet verschijnen:
[..]
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.
Mooi he. Alleen jammer dat je dat gevoel ook net zo snel weer even kwijt kunt zijn. Bij mij komt en gaat het. De ene keer voel je het heel sterk en heb je het idee dat je voelt wat er wordt bedoeld, de andere keer ga je het rationeel proberen te bedenken en glipt het als los zand weer door je handen. Maar dat is juist ook inherent hieraan als ik het goed begrijp.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:40 schreef Krzwl het volgende:
Mooi zeg, gisteravond viel even alles op z'n plek. Ik heb hier het boekje Zo begint iedere ziener van filosoof Coen Simon liggen, waarin hij beschrijft hoe hij temidden van een aantal fietsers staat te wachten bij een spoorwegovergang en een regenboog aan de hemel ziet verschijnen:
[..]
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.
Yep. En ook dat is op zijn beurt weer mooi. Al wordt dat soms pas later duidelijk.quote:Op dinsdag 17 december 2013 16:55 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Mooi he. Alleen jammer dat je dat gevoel ook net zo snel weer even kwijt kunt zijn. Bij mij komt en gaat het. De ene keer voel je het heel sterk en heb je het idee dat je voelt wat er wordt bedoeld, de andere keer ga je het rationeel proberen te bedenken en glipt het als los zand weer door je handen. Maar dat is juist ook inherent hieraan als ik het goed begrijp.
Ik kom hier vanavond nog even op terug, ben nu aan 't studeren en moet me even focussen.quote:Op dinsdag 17 december 2013 16:57 schreef Gray het volgende:
[..]
Yep. En ook dat is op zijn beurt weer mooi. Al wordt dat soms pas later duidelijk.
Nja, soort van. Ben wel benieuwd hoe het met Krzwl gaat en of het hem helpt.quote:Op zaterdag 21 december 2013 02:44 schreef LelijKnap het volgende:
Ah, dit topic loopt nog?! Sorry voor mijn afwezigheid. Zal het allemaal eens fijn teruglezen.
Bestudeer anders het artikel in deze post ff.quote:Op dinsdag 17 december 2013 17:00 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ik kom hier vanavond nog even op terug, ben nu aan 't studeren en moet me even focussen.
Gelezen, maar dit is niet zo baanbrekend voor mij. Daar ben ik inmiddels zelf ook wel achter namelijk. Ik mag mezelf best een compliment geven voor de vooruitgang die ik daarin al heb gemaakt. Ik had niet gedacht dat het zo'n impact op me zou hebben.quote:Op zaterdag 21 december 2013 13:06 schreef Gray het volgende:
[..]
Bestudeer anders het artikel in deze post ff.
Het gaat op en neer, met pieken en dalen, en met meer dalen dan pieken. Ik heb het idee dat nu ik me ervan bewust ben dat er iets moet veranderen ik, wanneer ik in mijn gedachten zit, vaster zit in mijn hoofd dan voorheen. Het besef dat het leven een aaneenschakeling van momenten is waarin er niets anders is dan het nu en mijn onvermogen om die realiteit écht te ervaren maakt me bang. Het doet me pijn dat ik niet de persoon kan zijn die ik wil zijn. Rot voelen over rot voelen. Het voelt als een strop om mijn nek. Ik zou er alles voor over hebben om gelukkig te zijn, maar waarom lijkt het vaak zo onmogelijk?quote:Op zaterdag 21 december 2013 02:49 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Nja, soort van. Ben wel benieuwd hoe het met Krzwl gaat en of het hem helpt.
Misschien heb je hulp van iemand nodig. Ik bedoel het hoeft niet een psy te zijn, want analyseren doe je al genoeg denk ik. Maar iemand die jou zin geeft in het leven, want genot of geluk is soms/vaak besmettelijkquote:Op zondag 22 december 2013 03:30 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Rot voelen over rot voelen. Het voelt als een strop om mijn nek. Ik zou er alles voor over hebben om gelukkig te zijn, maar waarom lijkt het vaak zo onmogelijk?
quote:Op zondag 22 december 2013 12:46 schreef complicate het volgende:
Maar iemand die jou zin geeft in het leven, want genot of geluk is soms/vaak besmettelijk
quote:Op zondag 22 december 2013 09:53 schreef Gray het volgende:
Soms zoeken mensen naar redenen voor geluk, terwijl het zo simpel is als redenen voor ongeluk loslaten.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |