quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 01:11 schreef Krzwl het volgende:
It's hard to stay mad when there's so much beauty in the world
Een quote uit de film American Beauty. Eentje die ik graag zou willen omarmen, maar om één of andere reden wil het me maar niet lukken om positief in het leven te staan.
Eigenlijk zou ik niet eens mogen klagen. Ik ben gezond, heb mensen om me heen die me lief hebben, woon in één van de meest welvarende landen ter wereld en ben vrij om te doen wat ik wil. Maar ondertussen zijn mijn problemen er toch echt. Mijn leven lijkt de afgelopen tijd beheerst te worden door existentiële twijfel en de nodige melancholie die dit met zich meebrengt. Ik laat het niet merken, maar bij alles wat ik doe vraag ik mezelf wel af: wat doe ik eigenlijk hier? Het belemmert me ontzettend.
De oorzaak van dit alles: ik leef teveel in mn gedachten en leef te weinig. Alles wordt bekeken door een morele bril. De wereld is zwart of wit, en vaak zwart, want er is maar weinig perfectie in mijn ogen, en een tussenweg bestaat er meestal niet. Een klassiek gevalletje Weltschmerz.
Mijn onvermogen om vrede te hebben met mezelf en de frustratie die daaruit voortkomt richt zich vaak ook op die wereld. Ik stel veel te hoge eisen aan anderen en aan mezelf en ben daardoor nooit tevreden. Ik heb het gevoel dat ik me nauwelijks op de dingen kan focussen die ik werkelijk belangrijk vind, of dat nou over een relatie, hobbys, studie of werk gaat. Het leven zelf heeft geen nut, en dat hoeft ook niet, maar zelfs de dingen die mijn leven enige betekenis kunnen geven, lijken continu te worden overschaduwd door negativiteit.
Ik weet precies wat mijn probleem is, want analyseren doe ik de hele dag, en dat is nu ook juist mijn probleem. Maar ondertussen voel ik me zo hulpeloos, omdat ik de wereld maar niet kan accepteren zoals deze is. Ik zou me als twintiger hier verdomme allemaal niet mee bezig moeten houden. Ik zou willen dat ik gewoon kon genieten van het leven en de kansen die mij worden geboden om mezelf te ontplooien aan kon pakken zonder altijd maar een oordeel klaar te hebben en slechts leegte in alles te zien.
Wie kan me helpen?
Absoluut, dat ontken ik ook zeker niet. En zo zijn er wel meer dingen waar ik voldoening uit kan halen en waarbij ik het gevoel heb dat ze mijn leven betekenis geven, maar die misschien als wat minder vanzelfsprekend beschouwd worden. Ik heb het gevoel dat ik daarin geremd wordt, vooral door de verwachtingen van anderen en hoe die mij beïnvloeden. Dát is de oorzaak van mijn onvrede.quote:Op maandag 2 december 2013 18:17 schreef complicate het volgende:
[..]
Doen wat je leuk vindt en plezier maken. Er zijn toch dingen die je leuk vindt en genot van krijgt?
Zoals: eten? Zoenen? Een wandeling in bos? Ademen? In de natuur zijn? een huisje in de bergen en genieten van landschappen? Water over je lichaam , etc etc.
Vergeet niet dat :"the best things in life are free" echt geen cliché is.![]()
Omdat jij niet je gedachten bent. Ook al lijkt dat wel zo. Je gedachten dringen je dat gedrag op. Je gevoel zegt dat dat niet is wie je bent of wilt zijn. Daar komt de botsing en de frustratie vandaan. Je gevoel uitschakelen werkt blijkbaar niet, gezien je verhaal. Je gedachten kun je wel laten corresponderen met je gevoel. De enige oplossing, ook al vergt het wat inspanning.quote:Op maandag 2 december 2013 18:47 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Absoluut, dat ontken ik ook zeker niet. En zo zijn er wel meer dingen waar ik voldoening uit kan halen en waarbij ik het gevoel heb dat ze mijn leven betekenis geven, maar die misschien als wat minder vanzelfsprekend beschouwd worden. Ik heb het gevoel dat ik daarin geremd wordt, vooral door de verwachtingen van anderen en hoe die mij beïnvloeden. Dát is de oorzaak van mijn onvrede.
En als dat dan ook slechts verhalen in mijn hoofd zouden zijn, wanneer ik luister ik dan wel naar mezelf en niet naar mijn gedachten? Ik luister dan toch naar mezelf? Daar ging het mij vooral om.
Klopt, je wordt geremd in de dingen waarvan je kunt genieten door verwachtingen van anderen en door hun "anders zijn" én dat is een "probleem". Je moet jezelf niet identificeren met anderen, je bent wie je bent. En het zou ook gewoon kunnen dat jouw "omgeving" niet "past" bij jou. Weet je er zijn veel mensen die soms in andere landen gaan wonen om die reden en dat betekent niet altijd “vluchten”, maar je slechts herpositioneren naar wat wél bij je past. Ik zeg niet dat je moet verhuizen, maar ik denk dat het probleem is dat je omringd bent door mensen die echt heel anders zijn dan je. En dat kan soms echt heel remmend werken in plaats van een verrijking. Snap je?quote:Op maandag 2 december 2013 18:47 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Absoluut, dat ontken ik ook zeker niet. En zo zijn er wel meer dingen waar ik voldoening uit kan halen en waarbij ik het gevoel heb dat ze mijn leven betekenis geven, maar die misschien als wat minder vanzelfsprekend beschouwd worden. Ik heb het gevoel dat ik daarin geremd wordt, vooral door de verwachtingen van anderen en hoe die mij beïnvloeden. Dát is de oorzaak van mijn onvrede.
En als dat dan ook slechts verhalen in mijn hoofd zouden zijn, wanneer ik luister ik dan wel naar mezelf en niet naar mijn gedachten? Ik luister dan toch naar mezelf? Daar ging het mij vooral om.
Als je iets doet zonder vervelende bij/na effecten is er niks aan de hand, zoals jij wat jij doet beschrijft klinkt het als iets wat je niet los kan laten, het heeft macht over je en het is geen bezigheid waar jij naar wens voor kiest je ermee bezig te houden.quote:Op maandag 2 december 2013 18:05 schreef Krzwl het volgende:
Dat is de vraag. Als ik weet waar ik plezier en voldoening uit kan halen, waarom zou ik daar dan niet naar luisteren? Waarom zou ik dat gevoel (want dat is het toch?) als een verhaal in mijn hoofd beschouwen? En wanneer kan ik dan wel werkelijk weten wat ik wil?
Hier heb ik je eerder op gequote weet je nog? Onvrede begint altijd uit jezelf. Als jij geremd wordt in het niet kunnen zijn zoals je in fantasie bent (en je die fantasie gebruikt om aan je eigen negativiteit over jezelf te ontsnappen) en de achterliggende negativiteit over jezelf op dat moment naar boven komt (want de fantasie/gedachte stort in) en doet dat dat door iemand anders komt dat die er is dan zal dit niet snel goed komen. Als jij jezelf zoals je bent niet wil zijn omdat je jezelf nooit oprecht hebt leren waarderen is het onredelijk anderen daarvoor verantwoordelijk te houdenquote:Op maandag 2 december 2013 18:47 schreef Krzwl het volgende:
Absoluut, dat ontken ik ook zeker niet. En zo zijn er wel meer dingen waar ik voldoening uit kan halen en waarbij ik het gevoel heb dat ze mijn leven betekenis geven, maar die misschien als wat minder vanzelfsprekend beschouwd worden. Ik heb het gevoel dat ik daarin geremd wordt, vooral door de verwachtingen van anderen en hoe die mij beïnvloeden. Dát is de oorzaak van mijn onvrede.
Je hebt gedachten; je bent wie je bent. Het zijn gedachten, die zijn er gewoon, het is niet dat jij die denkt. Als je je handen wil zien moet je naar je handen kijken, als je je gedachten wilt 'zien' moet je aandacht daarheen, ook dat doe je zelf. Als je nooit het onderscheid tussen jij en je gedachten ervaren hebt dan heeft erover praten geen zin want het is een ervaring die aan gedachten, en dus woorden, voorbij gaat.quote:En als dat dan ook slechts verhalen in mijn hoofd zouden zijn, wanneer ik luister ik dan wel naar mezelf en niet naar mijn gedachten? Ik luister dan toch naar mezelf? Daar ging het mij vooral om.
Onvrede kan ontstaan uit jezelf dat is waar, maar onderschat niet dat onvrede ook uit/over je 'omgeving' en andere factoren buiten jezelf, kan ontstaan. En dat kan emotioneel én rationeel heel remmend werken, hoe graag je ook vooruit zou willen.quote:Op maandag 2 december 2013 19:12 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hier heb ik je eerder op gequote weet je nog? Onvrede begint altijd uit jezelf. Als jij geremd wordt in het niet kunnen zijn zoals je in fantasie bent (en je die fantasie gebruikt om aan je eigen negativiteit over jezelf te ontsnappen) en de achterliggende negativiteit over jezelf op dat moment naar boven komt (want de fantasie/gedachte stort in) en doet dat dat door iemand anders komt dat die er is dan zal dit niet snel goed komen. Als jij jezelf zoals je bent niet wil zijn omdat je jezelf nooit oprecht hebt leren waarderen is het onredelijk anderen daarvoor verantwoordelijk te houden
Ja.quote:Op maandag 2 december 2013 18:53 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Je gedachten kunnen ook je gevoel weergeven, natuurlijk. Ik denk dat daar je vraag/verwarring vandaan komt in je laatste post?
Nee, en dan zou die wens om mijn leven een andere invulling te geven dan nu er ook niet zijn. Dus eigenlijk is dat ook maar een gedachte, maar voor mij wel eentje waar ik me aan vast kan houden zolang ik mijn hoofd zit, ook al houd ik het denken daarmee in stand.quote:Op maandag 2 december 2013 19:12 schreef Canillas het volgende:
[..]
Stel jij wordt morgen wakker en het in je hoofd zitten bestaat niet meer, dat kan niet meer; zou jij dan nog weten wat je met jezelf aan moest?
Een wens komt van binnen, gedachtes zitten ergens boven in je hoofd, er kan een wereld van verschil tussen die 2 dingen zittenquote:Op maandag 2 december 2013 19:42 schreef Krzwl het volgende:
Nee, en dan zou die wens om mijn leven een andere invulling te geven dan nu er ook niet zijn. Dus eigenlijk is dat ook maar een gedachte, maar voor mij wel eentje waar ik me aan vast kan houden zolang ik mijn hoofd zit, ook al houd ik het denken daarmee in stand.
Waar ik op doelde was negatief over jezelf zijn en daar je omgeving de schuld van geven terwijl dat, negatief over jezelf zijn, iets is wat je zelf actief doet.quote:Op maandag 2 december 2013 19:24 schreef complicate het volgende:
Onvrede kan ontstaan uit jezelf dat is waar, maar onderschat niet dat onvrede ook uit/over je 'omgeving' en andere factoren buiten jezelf, kan ontstaan. En dat kan emotioneel én rationeel heel remmend werken, hoe graag je ook vooruit zou willen.
Misschien zou ik diezelfde wens dan ook hebben, als ik wat meer aanwezig ben, maar dan wel zonder de dwangmatigheid die ik nu meestal ervaar.quote:Op maandag 2 december 2013 19:47 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een wens komt van binnen, gedachtes zitten ergens boven in je hoofd, er kan een wereld van verschil tussen die 2 dingen zitten
Jaquote:Op maandag 2 december 2013 19:57 schreef Krzwl het volgende:
Misschien zou ik diezelfde wens dan ook hebben, als ik wat meer aanwezig ben, maar dan wel zonder de dwangmatigheid die ik nu meestal ervaar.
Topic begint goede kant op te gaanquote:Op maandag 2 december 2013 20:04 schreef Canillas het volgende:
[..]
Afkicken van denken. Klinkt wat apart maar zo kan je het best zien.
OKé, maar dan heb ik een vraag in die context. In de veronderstelling dat negatief zijn eigen is aan een persoon oid. Iemand die heel positief ingesteld is en omringd is door een gemiddelde positief denkenke mensen, zal kans maken dat hij positief 'blijft' denken. Maar die persoon in een negatieve omgeving plaatsen waar een gemiddelde persoon negatief denkt, zal die persoon die positief denkt op lange termijn een negatief denkende individu maken terwijl ie oorspronkelijk uit zichzelf , positief was.Dus negatief zijn/denken kan toch niet altijd eigen zijn aan jezelf of iets zijn dat jezelf activeert? Dat betwijfel ik.quote:Op maandag 2 december 2013 19:48 schreef Canillas het volgende:
[..]
Waar ik op doelde was negatief over jezelf zijn en daar je omgeving de schuld van geven terwijl dat, negatief over jezelf zijn, iets is wat je zelf actief doet.
quote:Op maandag 2 december 2013 20:26 schreef complicate het volgende:
[..]
Topic begint goede kant op te gaan.
Denkbeeldenquote:Op maandag 2 december 2013 20:40 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Omdat jij jezelf er ineens in herkent? Waarom loop jij constant alles aan de hand van je eigen denkbeelden te waarderen? TS heeft een probleem, dat is waar het topic om draait. Niet in hoeverre de aangedragen oplossingen met jouw denkbeelden overeenkomen. Nogmaals, redeneer de problemen van TS niet naar je eigen oplossingen toe. Z'n probleem is duidelijk genoeg.
Het gaat niet om positief of negatief denken, dat is juist het hele punt. Het is gewoon zoals het is en dat moet je ongefilterd leren aanschouwen. Dat is het nut van niet denken als ik het goed begrijp, dat de realiteit binnenkomt zoals die is.quote:Op maandag 2 december 2013 20:32 schreef complicate het volgende:
[..]
OKé, maar dan heb ik een vraag in die context. In de veronderstelling dat negatief zijn eigen is aan een persoon oid. Iemand die heel positief ingesteld is en omringd is door een gemiddelde positief denkenke mensen, zal kans maken dat hij positief 'blijft' denken. Maar die persoon in een negatieve omgeving plaatsen waar een gemiddelde persoon negatief denkt, zal die persoon die positief denkt op lange termijn een negatief denkende individu maken terwijl ie oorspronkelijk uit zichzelf , positief was.Dus negatief zijn/denken kan toch niet altijd eigen zijn aan jezelf of iets zijn dat jezelf activeert? Dat betwijfel ik.
En in context van TS , mag je in bovenstaande veronderstelling: "negatief denken/zijn" vervangen door "diepgaand zijn" en "omgeving" vervangen door "oppervlakkig zijn".
Het punt is zoals ik het zie hier dat het denken op zich wordt gezien als bepalend wat alleen zo is als je de gedachte dat gedachten bepalend zijn gelooft. Negatief denken kan gevormd worden, positief ook, maar het blijft denken, iets wat er gewoon is en wat in feite los staat van wie je bent.quote:Op maandag 2 december 2013 20:32 schreef complicate het volgende:
OKé, maar dan heb ik een vraag in die context. In de veronderstelling dat negatief zijn eigen is aan een persoon oid. Iemand die heel positief ingesteld is en omringd is door een gemiddelde positief denkenke mensen, zal kans maken dat hij positief 'blijft' denken. Maar die persoon in een negatieve omgeving plaatsen waar een gemiddelde persoon negatief denkt, zal die persoon die positief denkt op lange termijn een negatief denkende individu maken terwijl ie oorspronkelijk uit zichzelf , positief was.Dus negatief zijn/denken kan toch niet altijd eigen zijn aan jezelf of iets zijn dat jezelf activeert? Dat betwijfel ik.
'Dit topic gaat de goede kant op'. Waarom gaat het de goede kant op? Je reageert op een opmerking van een ander die blijkbaar aansluit bij wat jij vindt en daarom gaat het topic ineens de goede kant op. Probleem van TS bestaat nog in dezelfde mate, dus ik snap even niet hoe jij kunt vinden dat het topic ineens de goede kant op gaat.quote:Op maandag 2 december 2013 20:41 schreef complicate het volgende:
[..]
Denkbeelden![]()
Welke denkbeelden? TS zou minder "moeten" nadenken. Dus over welke denkbeelden heb je het?
En dat is toch ook mijn punt, dat het niet gaat om positief en of negatief denken! Maar meer om die onvrede die hij ervaart weg te "werken"? door minder te rationaliseren?quote:Op maandag 2 december 2013 20:42 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Het gaat niet om positief of negatief denken, dat is juist het hele punt. Het is gewoon zoals het is en dat moet je ongefilterd leren aanschouwen. Dat is het nut van niet denken als ik het goed begrijp, dat de realiteit binnenkomt zoals die is.
Ik refereerde naar het feit dat Canillas zei , dat je het zou kunnen bekijken als een vorm van afkicken van denken. En dat is ergens ook mijn punt. Dat denken/ratio in evenwicht moet zijn met emotie ed.quote:Op maandag 2 december 2013 20:44 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
'Dit topic gaat de goede kant op'. Waarom gaat het de goede kant op? Je reageert op een opmerking van een ander die blijkbaar aansluit bij wat jij vindt en daarom gaat het topic ineens de goede kant op. Probleem van TS bestaat nog in dezelfde mate, dus ik snap even niet hoe jij kunt vinden dat het topic ineens de goede kant op gaat.
Sorry, maar ik volg je gewoon niet.quote:Op maandag 2 december 2013 20:44 schreef complicate het volgende:
[..]
En dat is toch ook mijn punt, dat het niet gaat om positief en of negatief denken! Maar meer om die onvrede die hij ervaart weg te "werken"? door minder te rationaliseren?
Oké en is dat iets dat iedereen wel aankan? Is iedereen wel in staat om eigen gedachten te sturen?quote:Op maandag 2 december 2013 20:43 schreef Canillas het volgende:
[..]
Het punt is zoals ik het zie hier dat het denken op zich wordt gezien als bepalend wat alleen zo is als je de gedachte dat gedachten bepalend zijn gelooft. Negatief denken kan gevormd worden, positief ook, maar het blijft denken, iets wat er gewoon is en wat in feite los staat van wie je bent.
Nergens in het universum wordt bezig gehouden met niet-willen van dingen behalve in de denk-wereld van mensen. Dat is negativiteit; je bezig houden met wat je niet wil en waar je je mee bezig houdt daar stuur je jezelf op af. Zo verlies je ruimte om je bezig te houden met wat je wel wil. Als je bewust aanwezig bent hou je je bezig met wat er wel is, in je hoofd gaat het vaak over wat er allemaal niet is. Het is aan jezelf om te beslissen waar je je aandacht aan geeft.
Niet sturen maar afleren dat je gedachten bepalen ipv jijzelf. Wanneer je ervaren hebt dat het maar gedachten zijn, dus eigenlijk niets, waarom zou je ze dan nog willen sturen? Gedachten zijn er gewoon en als je je aandacht erop richt ervaar je ze.quote:Op maandag 2 december 2013 20:52 schreef complicate het volgende:
Oké en is dat iets dat iedereen wel aankan? Is iedereen wel in staat om eigen gedachten te sturen?
Wat een openbaring ineens, dit stukje, en dan vooral die eerste zin. Ik kan een glimlach niet onderdrukken.quote:Op maandag 2 december 2013 20:43 schreef Canillas het volgende:
[..]
Nergens in het universum wordt bezig gehouden met niet-willen van dingen behalve in de denk-wereld van mensen. Dat is negativiteit; je bezig houden met wat je niet wil en waar je je mee bezig houdt daar stuur je jezelf op af. Zo verlies je ruimte om je bezig te houden met wat je wel wil. Als je bewust aanwezig bent hou je je bezig met wat er wel is, in je hoofd gaat het vaak over wat er allemaal niet is. Het is aan jezelf om te beslissen waar je je aandacht aan geeft.
Eens, en mooi gezegd !quote:Op maandag 2 december 2013 21:11 schreef Canillas het volgende:
[..]
Niet sturen maar afleren dat je gedachten bepalen ipv jijzelf. Wanneer je ervaren hebt dat het maar gedachten zijn, dus eigenlijk niets, waarom zou je ze dan nog willen sturen? Gedachten zijn er gewoon en als je je aandacht erop richt ervaar je ze.
Als je bang bent voor wat je allemaal gaat tegenkomen wanneer je afstand neemt van de denkverslaving (maw; als je de gedachten over het afstand nemen van de denkverslaving gelooft) des te meer tijd er eens mee aan de slag te gaan![]()
Wat betreft het aankunnen, dit is een belangrijk iets, veel mensen leunen zolang en zoveel op hun denken, (op een onnatuurlijke manier, vandaar de overvolle, gestresste hoofden) ook om voor hun emoties en gevoelens te vluchten, dat ze bang zijn daarmee te breken. Bang om zichzelf echt te ervaren. Terwijl dat bang zijn ook niet meer is dan in angstige gedachten over het ervaren van jezelf geloven.
Thxquote:Op maandag 2 december 2013 21:16 schreef complicate het volgende:
Eens, en mooi gezegd !Vooral dat stukje over "aankunnen" en vluchten van emoties.
Amai, ja dat kloptquote:Op dinsdag 3 december 2013 08:25 schreef Canillas het volgende:
ThxHet blijft een apart iets, bang zijn voor emoties/gevoelens terwijl het geloven in gedachten over emoties/gevoelens (dus verhalen in je hoofd erover, niet de emoties/gevoelens zelf) het eng maakt. Zonder gedachtes zijn het gewoon dat; emoties/gevoelens. Daar hoef je niks mee te doen, behalve ze te voelen.Denk dat het erg typerend is voor de Westerse beschaving dat het wegdenken van gevoel wordt gezien als normaal en dat generatie op generatie wordt doorgegeven. Als kinderen emoties/gevoel tonen is het al snel ''neem/doe dit of dat dan is het weg'' omdat de volwassenen zelf nooit geleerd hebben hoe je gevoel er gewoon laat zijn en ze er zelf (onbewust) bang voor zijn.Ik denk dan ook dat we lijden wanneer we leren tegen delen van onszelf te zeggen '''jij mag er niet zijn'' en zoek raken in het verzet tegen die delen. Terwijl het er is, en er dus mag zijn, net als mensen
Tot je erachter komt dat 'de aard van het beestje' ook niet meer is dan een gedachte die je over jezelf gelooftquote:Op dinsdag 3 december 2013 12:54 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ken het gevoel helemaal, ben zelf ook iemand die alles over analyseert en ook al weet ik dat ik dit niet zo moeten doen, het is de aard van het beestje.
En toch is ook gedachten over jezelf geloven op zijn beurt weer de aard van het beestje.quote:Op dinsdag 3 december 2013 14:32 schreef Canillas het volgende:
[..]
Tot je erachter komt dat 'de aard van het beestje' ook niet meer is dan een gedachte die je over jezelf gelooft
Zit wat inquote:Op donderdag 5 december 2013 19:22 schreef Gray het volgende:
En toch is ook gedachten over jezelf geloven op zijn beurt weer de aard van het beestje.
Zou je niet liever iedereen toewensen dat op eigen houtje te bereiken zonder eerst bijna dood te hoeven gaan?quote:Op vrijdag 6 december 2013 08:17 schreef dingesdedinges het volgende:
Eigenlijk zou ik iedereen, inclusief mezelf, een eenmalige ervaring toewensen waarbij je echt serieus denkt voortijdig te zullen sterven (een doodsvonnis bijvoorbeeld), waarna het toch op het nippertje niet doorgaat. Het schijnt dat mensen die de dood in de ogen zien vaak veel voller in het leven staan, en dat blijven doen nadat het gevaar is geweken.
Waarom zou je eerst moeten sterven om dat te kunnen ervaren?quote:Op vrijdag 6 december 2013 08:17 schreef dingesdedinges het volgende:
Eigenlijk zou ik iedereen, inclusief mezelf, een eenmalige ervaring toewensen waarbij je echt serieus denkt voortijdig te zullen sterven (een doodsvonnis bijvoorbeeld), waarna het toch op het nippertje niet doorgaat. Het schijnt dat mensen die de dood in de ogen zien vaak veel voller in het leven staan, en dat blijven doen nadat het gevaar is geweken.
Het hoeft ook niet per se op die manier; er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Alleen lijkt het me wel een uitermate effectieve en directe wake-up-call. En eentje die beklijft.quote:Op vrijdag 6 december 2013 09:31 schreef complicate het volgende:
[..]
Waarom zou je eerst moeten sterven om dat te kunnen ervaren?
Amai, maar denk je dat echt? ik bedoel zijn er geen dingen waarvan je geen wakep-up call voor nodig hebt?quote:Op vrijdag 6 december 2013 20:46 schreef dingesdedinges het volgende:
[..]
Het hoeft ook niet per se op die manier; er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Alleen lijkt het me wel een uitermate effectieve en directe wake-up-call. En eentje die beklijft.
Sorry, dat begrijp ik even niet. Ik zeg in ieder geval alleen dat, naar mijn indruk, een confrontatie met de dood (met hun eigen sterfelijkheid dus) mensen op een heel effectieve manier kan wakkerschudden uit hun pessimistische apathie.quote:Op vrijdag 6 december 2013 20:57 schreef complicate het volgende:
[..]
Amai, maar denk je dat echt? ik bedoel zijn er geen dingen waarvan je geen wakep-up call voor nodig hebt?
Ah ok sorry, ik dacht even dat je zei dat jij dat nodig had oid.quote:Op vrijdag 6 december 2013 21:13 schreef dingesdedinges het volgende:
[..]
Sorry, dat begrijp ik even niet. Ik zeg in ieder geval alleen dat, naar mijn indruk, een confrontatie met de dood (met hun eigen sterfelijkheid dus) mensen op een heel effectieve manier kan wakkerschudden uit hun pessimistische apathie.
Mooi.quote:
Wat mij zo aansprak in die film was het mooiste vrouwtje van de film... hoe dichterbij het einde naderde, hoe kalmer zij werd. Haar weerzin jegens het leven, tegen alles wat leefde, begon op de achtergrond gedrukt te worden. Ze voelde zich bevrijdt van de onnozelheid van alledag waar haar omgeving niet vrij van kwam. Wat dat betreft is jouw omgeving óók belangrijk... Laat je niet meeslepen in idioterie. Maar dat is negatief noch positief... Ze zag, wat ze zag. Geen warmte of betekenis... maar ook geen haat... of onrust.quote:Op zaterdag 7 december 2013 00:50 schreef Krzwl het volgende:
Mooi.
Ik merk dat mijn negatieve gedachten de afgelopen dagen misschien wel sterker zijn dan ooit. Op sommige momenten lijkt alles grauw. Alsof het allemaal eruit moet. Maar het lukt me wel steeds beter om in te zien dat het slechts gedachten zijn, en dat die negativiteit geen weerspiegeling van de realiteit is. Die diepe treurnis kan dan plotseling omslaan in een soort innerlijke rust. De gedachten zijn er dan wel, maar niet meer dan dat. Heerlijk.
Goed om te lezen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 00:50 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Mooi.
Ik merk dat mijn negatieve gedachten de afgelopen dagen misschien wel sterker zijn dan ooit. Op sommige momenten lijkt alles grauw. Alsof het allemaal eruit moet. Maar het lukt me wel steeds beter om in te zien dat het slechts gedachten zijn, en dat die negativiteit geen weerspiegeling van de realiteit is. Die diepe treurnis kan dan plotseling omslaan in een soort innerlijke rust. De gedachten zijn er dan wel, maar niet meer dan dat. Heerlijk.
Mooie boodschap inderdaad. Maar het 'gevaar' bij het niet meegaan in die idioterie is dat het je ego weer een reden kan geven om te denken dat je boven degenen die niet aanwezig zijn zou staan. Dat ervaar ik tenminste.quote:Op zaterdag 7 december 2013 00:55 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Wat mij zo aansprak in die film was het mooiste vrouwtje van de film... hoe dichterbij het einde naderde, hoe kalmer zij werd. Haar weerzin jegens het leven, tegen alles wat leefde, begon op de achtergrond gedrukt te worden. Ze voelde zich bevrijdt van de onnozelheid van alledag waar haar omgeving niet vrij van kwam. Wat dat betreft is jouw omgeving óók belangrijk... Laat je niet meeslepen in idioterie. Maar dat is negatief noch positief... Ze zag, wat ze zag. Geen warmte of betekenis... maar ook geen haat... of onrust.
Ja, het is een onbeschrijfelijk goed gevoel.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:01 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Goed om te lezen.Dat proces maak ik ook door. Soms loop ik gewoon met kippenvel rond, puur omdat ik me niet slecht voel. Heerlijk.
En het mediteren? Hoe gaat dat?quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:44 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Mooie boodschap inderdaad. Maar het 'gevaar' bij het niet meegaan in die idioterie is dat het je ego weer een reden kan geven om te denken dat je boven degenen die niet aanwezig zijn zou staan. Dat ervaar ik tenminste.
Nu we het toch over films hebben: The Fountain is ook een aanrader.
[..]
Ja, het is een onbeschrijfelijk goed gevoel.
Ja, dat is een lastige ervaring. Ik zat trouwens te denken.... een meer biologische benadering van dit alles: er is wel daadwerkelijk een verschil in mate van (ZELF)bewustzijn tussen mensen. Je kan de vergelijking beginnen te maken tussen dieren en mens, maar daarna ook van een mongool en een 'gemiddeld' mens... maar hoezo kan dat niet verder getrokken worden? De gemiddelde mens (zonder negatieve lading) tegenover de (veel) meer bewuste mens? Ik denk namelijk dat daar wel wat in zit.... en dat jouw ervaring en idee daarover helemaal niet zo ongegrond hoeft te zijn.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:44 schreef Krzwl het volgende:
Mooie boodschap inderdaad. Maar het 'gevaar' bij het niet meegaan in die idioterie is dat het je ego weer een reden kan geven om te denken dat je boven degenen die niet aanwezig zijn zou staan. Dat ervaar ik tenminste.
Nu we het toch over films hebben: The Fountain is ook een aanrader.
Ik vind het nog moeilijk om echt een kwartier lang stil te gaan zitten. Het zijn dan ook vooral de momenten overdag waarop ik merk dat ik weer te veel in mijn hoofd zit dat ik probeer me op mijn ademhaling te focussen en de gedachten los te laten.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:44 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
En het mediteren? Hoe gaat dat?
Dat is een kwestie waar ik zelf ook mee speel de laatste tijd. Het negatieve aspect is dat ik daar weer een soort van waardeoordeel aan koppel. 'Ik ben beter dan mensen die niet op dit vlak aan zichzelf werken.' En dat gevoel wil ik juist niet hebben. Maar waar stopt het waarnemen en waar begint het oordelen? Je vindt bepaalde mensen en zaken toch altijd beter in die zin dat ze beter bij jou aansluiten?quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:52 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Ja, dat is een lastige ervaring. Ik zat trouwens te denken.... een meer biologische benadering van dit alles: er is wel daadwerkelijk een verschil in mate van (ZELF)bewustzijn tussen mensen. Je kan de vergelijking beginnen te maken tussen dieren en mens, maar daarna ook van een mongool en een 'gemiddeld' mens... maar hoezo kan dat niet verder getrokken worden? De gemiddelde mens (zonder negatieve lading) tegenover de (veel) meer bewuste mens? Ik denk namelijk dat daar wel wat in zit.... en dat jouw ervaring en idee daarover helemaal niet zo ongegrond hoeft te zijn.
Wat vind je daar moeilijk aan? Is dat niet juist een reden om het wel te doen? Dat je gedachten zoveel macht over je hebben dat je dat niet eens kunt.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:53 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Ik vind het nog moeilijk om echt een kwartier lang stil te gaan zitten. Het zijn dan ook vooral de momenten overdag waarop ik merk dat ik weer te veel in mijn hoofd zit dat ik probeer me op mijn ademhaling te focussen en de gedachten los te laten.
Hoe graag wil je dat gevoel niet hebben? Hoe eerlijk ben je tegenover jezelf? Want dat idee zelf is natuurlijk ook weer aardig nobel (en wat overdreven).... een bevestiging van je eigen 'goedheid'. Die kant werkt het ook weer op.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:55 schreef kapiteintje het volgende:
Dat is een kwestie waar ik zelf ook mee speel de laatste tijd. Het negatieve aspect is dat ik daar weer een soort van waardeoordeel aan koppel. 'Ik ben beter dan mensen die niet op dit vlak aan zichzelf werken.' En dat gevoel wil ik juist niet hebben. Maar waar stopt het waarnemen en waar begint het oordelen? Je vindt bepaalde mensen en zaken toch altijd beter in die zin dat ze beter bij jou aansluiten?
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:03 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Hoe graag wil je dat gevoel niet hebben? Hoe eerlijk ben je tegenover jezelf? Want dat idee zelf is natuurlijk ook weer aardig nobel (en wat overdreven).... een bevestiging van je eigen 'goedheid'. Die kant werkt het ook weer op.
Het waarnemen alleen? Ondoenlijk voor een mens. Dat kan je niet eisen.... nee, je bent té gebonden aan de pragmatische kant van het leven. De verhouding tussen jouzelf en de ander zijn typerend -bepalend zelfs- voor hoe jij kan overleven tussen de ander.
Het is een negatieve emotie omdat JIJ (in de eerste plaats) daarover een waardeoordeel plaatst. Jij vindt het onterecht jezelf het gevoel(!) te geven dat je 'boven de ander staat'. Alternatief is dat je stelt dat je gewoonweg anders denkt en bent. Máár dát heeft pas een negatieve connotatie! Want dan val jij buiten de boot, i.p.v. dat de rest buiten de boot valt in perspectief van wat zou moeten zijn, van hoe zij zouden moeten/kunnen zijn.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:08 schreef kapiteintje het volgende:
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.
Ik zou dat zelf pas als negatief zien als de huidige norm positief was en je daar van afwijkt. De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervarenquote:Op zaterdag 7 december 2013 02:17 schreef LelijKnap het volgende:
Alternatief is dat je stelt dat je gewoonweg anders denkt en bent. Máár dát heeft pas een negatieve connotatie! Want dan val jij buiten de boot, i.p.v. dat de rest buiten de boot valt in perspectief van wat zou moeten zijn, van hoe zij zouden moeten/kunnen zijn.
Dat mag hé.quote:Op vrijdag 6 december 2013 01:37 schreef Krzwl het volgende:
Ik heb niet echt een vraag. Het moest er gewoon even uit, denk ik.
Mooi zo!quote:Op zaterdag 7 december 2013 00:50 schreef Krzwl het volgende:
[..]
De gedachten zijn er dan wel, maar niet meer dan dat. Heerlijk.
Ik denk dat het te maken heeft met hoe je jezelf identificeert tegenover anderen. En ik denk dat die identificatie niet altijd "negatief" hoeft te zijn. Als je je beter voelt dan een ander op een bepaalde moment is dat niet altijd "negatief", maar de grens is dat je jezelf ziet als uniek.quote:Op zaterdag 7 december 2013 02:08 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Confronterende vraag eigenlijk. Nu ik er zo over nadenk vind ik het wel een fijn gevoel aan de ene kant, maar ik veracht bepaalde levensstijlen en manieren van mensen omdat het gewoon haaks staat op mijn overtuigingen. Dat is een negatieve emotie die veel energie kost. Ik voel me op dat soort momenten wel beter dan zulke mensen. Hoe past dat in het plaatje? Ik zit veel met van die vragen over waar je nu voor jezelf de grens moet trekken. Aan de ene kant moet je je emoties laten gaan en voelen zoals ze zijn, aan de andere kant is het doel niet te oordelen. Maar wat als er die emotie impliciet aan een oordeel gekoppeld is? Je veracht iets omdat je er een waardeoordeel over hebt, maar je kunt niet compleet oordeelloos door het leven gaan.
En dit.quote:Op zaterdag 7 december 2013 08:46 schreef Canillas het volgende:
[..]
De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervaren
En of je anders denkt of niet, het is maar denken, het idee dat het iets over je zegt is ook alleen maar dat; een idee.
Neen, wél Eat Pray Love en variantenquote:Op zaterdag 7 december 2013 11:40 schreef Gray het volgende:
Over films gesproken: wel eens Revolver gezien? Of Fight Club? Góed gezien?
Was gericht aan Ts, maar very intredasting om te horen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 11:45 schreef complicate het volgende:
[..]
Neen, wél Eat Pray Love en varianten
Ik blijf die grens gewoon lastig vinden, het is een soort paradox. Oordeelloos zijn zorgt voor apathie en dat kan toch juist niet de bedoeling zijn?quote:Op zaterdag 7 december 2013 08:46 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ik zou dat zelf pas als negatief zien als de huidige norm positief was en je daar van afwijkt. De norm vandaag de dag is geleefd worden door het in je hoofd zitten, helaas wordt dat dan verwart met normaal, want dat is het zeker niet. Als ik bijv in een leprakolonie zou wonen zonder lepra zou ik buiten de norm vallen en dat toch echt niet als negatief ervaren
En of je anders denkt of niet, het is maar denken, het idee dat het iets over je zegt is ook alleen maar dat; een idee.
Uitspraak van Eckhart Tolle over ego; als je jezelf beter of minder dan een ander ziet is dat ego. Daarom snap ik kapiteintje z'n punt wel; op een dergelijk moment laat je jezelf, de ander en die 2 met elkaar in vergelijking (een vergelijking die alleen in je hoofd bestaat, ego denken) niet zijn zoals ze zijn. Je gaat dan mee met het ego denken wat er een label. een oordeel op plaats. Maar dat doe je niet zelf, dat doet het denken omdat dat is wat het denken doet; dingen in hokjes plaatsen. Prima, in hoeverre je je daarmee identificeert is aan jezelf. Een mening ergens over gaat nergens over behalve jezelf, het is een stukje verhaal ergens over wat in je denken afspeelt, wat je ervaart als je daar met je aandacht zit. Daarom veranderen meningen/oordelen ook; ze zijn niks. Er zit dan ook een verschil tussen een mening hebben en geloven dat je die mening bent.
Hoezo zorgt het voor apathie? Je blijft gewoon dingen leuk vinden minus het negatief bezig zijn met vinden dat anderen dingen anders zouden moeten zijn dan ze op het moment dat ze zo zijn.quote:Op zaterdag 7 december 2013 15:40 schreef kapiteintje het volgende:
Ik blijf die grens gewoon lastig vinden, het is een soort paradox. Oordeelloos zijn zorgt voor apathie en dat kan toch juist niet de bedoeling zijn?
Wanneer je ergens geen oordeel over hebt ontbreekt toch de basis voor het handelen?quote:Op zaterdag 7 december 2013 16:28 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hoezo zorgt het voor apathie? Je blijft gewoon dingen leuk vinden minus het negatief bezig zijn met vinden dat anderen dingen anders zouden moeten zijn dan ze op het moment dat ze zo zijn.
Acceptatie wordt vaak verwart met je erbij neerleggen, terwijl dat juist het tegenovergestelde is.
Ik ken die gedachtes wel, een beetje een ''wat als ik dit of dat los laat, gebeurt er dan nog wel wat? Wat als ik teveel los laat?'' Angstige gedachtes om je bij het bekende te houden. Je kan prima alles los laten en weer verder gaan met waar je mee bezig was of iets nieuws maar dan op een frisse en originele manier ipv herhaling van het oude.
''We have a strange anxiety in us; that if we don’t interfere then it won’t happen. Now that’s the root of an enormous amount of trouble.'' - Alan Watts.
Het gaat om bezig zijn met wat je wel in je leven wil en daar meer van krijgen ipv negatief zijn en je bezig houden met wat je niet wil en daar mee van krijgen. Dat heeft op de 1e plaats te maken met hoe je dingen innerlijk ervaart, negatief zijn over gevoelens vanuit identificeren met een oordeel dat het er niet mag zijn leidt bijv tot verzet en problemen want dan keur je deel van jezelf af. Als je bijv geen problemen hebt met het gevoel van Weltscherz en je verder richt op wat je wel wil is het probleem er niet meer omdat je er niet meer aandacht aan besteed dan nodig is en het zo geen grotere plek in je beleving in neemt.
Als je zegt ''ik wil ... want ik vind ... leuk/goed'' is dat een oordeel/wens vanuit jezelf. Een oordeel over een ander, wat je hoofd daarvan maakt, is weer iets heel anders. Dat is een oordeel over iets. Het is niet dat het ene meer waarde heeft dan het ander, het ene heeft meer waarde dan het ander voor jou.quote:Op zaterdag 7 december 2013 16:36 schreef kapiteintje het volgende:
Wanneer je ergens geen oordeel over hebt ontbreekt toch de basis voor het handelen?
"Het is niet nodig, het is tijdsverspilling, ik kan ook wel zonder" denk ik (lees: denkt mijn ego) dan. Eén van de gevolgen van het identificeren met mijn gedachten is dat ik voortdurend in termen van efficiëntie en nut denk. Zonder weet ik met mijn tijd geen raad. Die aanhoudende preoccupatie gaat soms ten koste van alles, en ook van die dingen die het zouden kunnen verhelpen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 01:56 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Wat vind je daar moeilijk aan? Is dat niet juist een reden om het wel te doen? Dat je gedachten zoveel macht over je hebben dat je dat niet eens kunt.
Ja, vooral de tweede zette me aan het denken, maar met mijn huidige mindset zijn dit soort dingen vooral een reden om me af te zetten tegen 'de maatschappij' en vast te blijven hangen in mijn nihilistische gedachten. "God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables, slaves with white collars."quote:Op zaterdag 7 december 2013 11:40 schreef Gray het volgende:
Over films gesproken: wel eens Revolver gezien? Of Fight Club? Góed gezien?
Hoe weet je dat je zonder kunt als je het nog nooit serieus geprobeerd hebt? Is je probleem niet groot genoeg? Je zegt zelf dat je redelijk aan de grond zit/zat. 'Conventionele' manieren als het downplayen van je gevoelens en aan de andere kant het verzanden in een min of meer zelfverkozen sociaal isolement door de aversie jegens alles wat niet aan jouw standaarden voldoet hebben je klaarblijkelijk niet geholpen, dus het enige wat rest is je gedachtenstroom leren controleren en daar is training voor nodig in de vorm van meditatie. De realiteit gaat echt niet veranderen, dus jij zal het wel moeten.quote:Op zondag 8 december 2013 22:41 schreef Krzwl het volgende:
[..]
"Het is niet nodig, het is tijdsverspilling, ik kan ook wel zonder" denk ik (lees: denkt mijn ego) dan. Eén van de gevolgen van het identificeren met mijn gedachten is dat ik voortdurend in termen van efficiëntie en nut denk. Zonder weet ik met mijn tijd geen raad. Die aanhoudende preoccupatie gaat soms ten koste van alles, en ook van die dingen die het zouden kunnen verhelpen.
[..]
Het in mijn hoofd zitten belemmert me niet altijd. De ene dag is de andere niet, en ik leef gewoon m'n leventje. Het laat me ook vrij zeker van mezelf zijn. Niemand kan me dan wat maken. Maar soms loopt die frustratie jegens de buitenwereld zo hoog op dat ik zelfs aan mezelf ga twijfelen. Dat zijn de momenten waarop ik me besef dat ik mezelf eigenlijk aan het voorliegen ben en me neerslachtig ga voelen, zoals nu.quote:Op maandag 9 december 2013 02:28 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Hoe weet je dat je zonder kunt als je het nog nooit serieus geprobeerd hebt? Is je probleem niet groot genoeg? Je zegt zelf dat je redelijk aan de grond zit/zat.
Johquote:Op maandag 9 december 2013 15:15 schreef Seriemoordenaar het volgende:
Er zit een verschil tussen denken en emoties.
quote:
Denk van welquote:Op maandag 9 december 2013 15:31 schreef Seriemoordenaar het volgende:
[..]
Bedoel aan te geven dat je in je posts het denken en de emoties kriskras door elkaar gebruikt. Dat geeft niet natuurlijk, maar als je dat onderscheid goed kunt maken denk ik dat je er veel minder hinder van zult ondervinden.
Mits ik je topic goed begrepen heb, that is.
De films draaien vooral om de zogenaamde 'spirituele verlichting', al geldt dat voor Revolver meer dan voor Fight Club. De tweede relateert echter ook aan het ego, in de vorm van een recalcitrante Brad Pitt.quote:Op zondag 8 december 2013 22:41 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Ja, vooral de tweede zette me aan het denken, maar met mijn huidige mindset zijn dit soort dingen vooral een reden om me af te zetten tegen 'de maatschappij' en vast te blijven hangen in mijn nihilistische gedachten. "God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables, slaves with white collars."
Het is niet de wereld waar de perfectie ontbreekt, maar je gedachten en dan met name de aannames die je ermee maakt. De wereld heeft geen enkele verplichting om zich te vormen naar jouw wensen. De wereld zoals jij die ziet zit in je hoofd, je geest, psyche of whatever. Maak die beter en de wereld zoals jij die ziet verbetert ook.quote:Wat mij ook opvalt is dat ik vaak mijn fantasie gebruik om te vluchten uit de realiteit, iets wat ook weer te maken heeft met mijn (te) hoge verwachtingen van de wereld. Daarin kan ik namelijk wél de perfectie vinden die ik zoek. De gedachte dat de werkelijkheid daar nooit aan zal kunnen voldoen leidt tot negativiteit, en die zorgt er weer voor dat ik in mijn hoofd blijf zitten. Het is een vicieuze cirkel.
Mwah, ik zit nog altijd muurvast in mijn hoofd. Ik probeer iedere ochtend een kwartiertje te mediteren en dat werkt wel rustgevend, maar het is het besef dat ik mijn pessimistische wereldbeeld toch vooral zelf heb gecreëerd dat me weer extra neerslachtig doet voelen.quote:
Probeer je meditatie uit te bouwen naar +20 minuten, zodat je eerder het verschil goed waarnemen kan tussen dat wat denkt en dat wat het denken aanschouwt. Van daaruit gaat het als vanzelf.quote:Op zondag 15 december 2013 16:22 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Mwah, ik zit nog altijd muurvast in mijn hoofd. Ik probeer iedere ochtend een kwartiertje te mediteren en dat werkt wel rustgevend, maar het is het besef dat ik mijn pessimistische wereldbeeld toch vooral zelf heb gecreëerd dat me weer extra neerslachtig doet voelen.
Niet gek: je denken en handelen onder ogen zien en aanpassen is als toegeven dat wat je voorheen deed fout is. Dat is niet zo, maar zo denkt ons brein maar al te vaak. Je kan je gedachten niet beheersen, maar je kan wel voorkomen dat ze jou beheersen.quote:Ik merk dat ik (onbewust) continu op zoek ben naar dingen die mijn negativiteit rechtvaardigen, en er zijn nu eenmaal veel zaken die mijns inziens anders zouden moeten, maar waar ik niet het vermogen voor heb om ze te veranderen. Het is een allesomvattend, zelfopgelegd systeem van morele en ethische opvattingen, regels en gedachten over hoe het zou moeten zijn, en vooral wat de wereld niet is, dat mijn leven beheerst.
Keuzes zijn lang niet altijd rationeel, dus maak je daar geen zorgen om. Je zal altijd proberen de beste keuze te maken op basis van de kennis en ervaring die je hebt. Pas achteraf blijkt of dat juist bleek. Je kan zorgen maken, maar daar ben je waarschijnlijk nooit iets mee opgeschoten.quote:Ik heb ook het idee dat als ik me besef dat het weinig met de realiteit te maken en het los kan laten, het twee keer zo hard terugkomt, want het gevoel dat ik, wanneer ik me te veel laat leiden door mijn gedachten, de grip op de werkelijkheid verlies en wellicht wel niet rationeel genoeg ben om bepaalde keuzes te maken, is iets wat weer voor meer angst zorgt. Ik vind het ongelooflijk lastig om dit te doorbreken.
Waarom komen zo veel mensen niet uit die cirkel? Ik bedoel, veel groeien zelfs in alcoholisme puur door die cirkel. Kut voelen, kut over kut voelen, scheut likeur, en weer kutter voelen..quote:Op zondag 15 december 2013 16:51 schreef Gray het volgende:
Neerslachtig voelen over pessimistisch zijn, das een mooi voorbeeld van een vicieuze cirkel. Een cirkelredenering, een drogreden. Een zelfsterkende gedachte. Aanschouwen die hap en niets mee doen verder. Laat het zijn; voed het niet.
Je bent serieus een voorbeeld voor mequote:Keuzes zijn lang niet altijd rationeel, dus maak je daar geen zorgen om. Je zal altijd proberen de beste keuze te maken op basis van de kennis en ervaring die je hebt. Pas achteraf blijkt of dat juist bleek. Je kan zorgen maken, maar daar ben je waarschijnlijk nooit iets mee opgeschoten.
Het probleem zit in de geest. Die neem je waar met wat? De geest.quote:Op zondag 15 december 2013 16:55 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom komen zo veel mensen niet uit die cirkel? Ik bedoel, veel groeien zelfs in alcoholisme puur door die cirkel. Kut voelen, kut over kut voelen, scheut likeur, en weer kutter voelen..
Awwww!quote:[..]
Je bent serieus een voorbeeld voor me. We moeten eigenlijk maar weer eens voor dat 3e pilsje doen, desnoods ergens buiten de grenzen.
Ja en nee.quote:Heb jij overigens spijt van keuzes die je in het verleden hebt gemaakt? Gevalletje hindsight?
Hoe bedoel je "de markeerstift even in de hand houden" precies? Ik merk nu dat wanneer ik ergens over oordeel (vaak negatief), dat ik me daar weer rot over kan gaan voelen, omdat ik liever positief in het leven zou willen staan, of in ieder geval zonder dat die negatieve gedachten het moment weer tenietdoen. Het aanschouwen is iets dat ik moet leren, zolang het er is.quote:Op zondag 15 december 2013 16:51 schreef Gray het volgende:
[..]
Gelukkig betekent ontleden ook ontwikkelen, dus kan je die analyse ook op een constructieve wijze aanwenden. Leer daarom niet het analyseren zelf af, maar het labelen op andere wijze te doen. Kijk naar jezelf, je overtuigingen en denkbeelden, je handelingen en gevoelens, maar hou de markeerstift nog even in de hand. Je zal al snel verbetering opmerken in je gemoed.
quote:Op zondag 15 december 2013 17:03 schreef Gray het volgende:
Awwww!Lijkt me leuk, vooral dat grenzen 'overschrijden'.
![]()
Januari nog in NL?
Wat ik bedoel is simpelweg niet oordelen. Doe je dat toch, besef dan dat het ook weer simpelweg een gedachte is.quote:Op zondag 15 december 2013 17:45 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Hoe bedoel je "de markeerstift even in de hand houden" precies? Ik merk nu dat wanneer ik ergens over oordeel (vaak negatief), dat ik me daar weer rot over kan gaan voelen, omdat ik liever positief in het leven zou willen staan, of in ieder geval zonder dat die negatieve gedachten het moment weer tenietdoen. Het aanschouwen is iets dat ik moet leren, zolang het er is.
Thanks verder voor je inzichtvolle post
Leuk!quote:Op zondag 15 december 2013 17:50 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]. Yes, in Januari ben ik een aantal dagen in NL, de rest weet ik nog niet. Heb de maand Januari verder vrij dus tijd zat
Lijkt me wel weer eens verstandig zo'n meet.
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.quote:Ik kon me haast niet uit die aanblik losmaken, maar toen ik dat eenmaal had gedaan zocht ik onmiddellijk naar andere ogen die van het schouwspel zouden getuigen. Ik trof enkel glazig ongeduld.
[..]
Nu wil ik niet de indruk wekken dat de verschijning van deze regenboog voor mij een allesbeslissende gebeurtenis is geweest. En ook niet dat ik liever had gezien dat iedereen terstond zijn fiets liet vallen om in een kring een intense ervaring van kosmologische eenheid te vieren. Ik was alleen met stomheid geslagen over zo veel onverschilligheid voor de werkelijkheid.
Voordat we de wereld ervaren, hebben we deze al getheoretiseerd. Zelfs de meest ongeletterde of diepgelovige onder ons kijkt met theoretische ogen. We zien de hele wereld zoals we ook tegen een regenboog aankijken, als een meetbaar fysisch verschijnsel. De wereld als een goocheltruc, waarvan je weet hoe die werkt. Daar is niet veel meer aan.
[..]
Maar omdat we de wereld als truc of detective zien overkomen ons steeds minder gebeurtenissen waar niet al bij voorbaat een theorie voor klaarligt, een theoretisch concept waar het gebeurde zo kan worden ingegoten. De bevooroordeelde blik waaraan vandaag de dag niemand kan ontkomen maakt dat een échte ervaring ons steeds vaker als water door de vingers glipt.
Mooi!quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:40 schreef Krzwl het volgende:
Mooi zeg, gisteravond viel even alles op z'n plek. Ik heb hier het boekje Zo begint iedere ziener van filosoof Coen Simon liggen, waarin hij beschrijft hoe hij temidden van een aantal fietsers staat te wachten bij een spoorwegovergang en een regenboog aan de hemel ziet verschijnen:
[..]
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.
Mooi he. Alleen jammer dat je dat gevoel ook net zo snel weer even kwijt kunt zijn. Bij mij komt en gaat het. De ene keer voel je het heel sterk en heb je het idee dat je voelt wat er wordt bedoeld, de andere keer ga je het rationeel proberen te bedenken en glipt het als los zand weer door je handen. Maar dat is juist ook inherent hieraan als ik het goed begrijp.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:40 schreef Krzwl het volgende:
Mooi zeg, gisteravond viel even alles op z'n plek. Ik heb hier het boekje Zo begint iedere ziener van filosoof Coen Simon liggen, waarin hij beschrijft hoe hij temidden van een aantal fietsers staat te wachten bij een spoorwegovergang en een regenboog aan de hemel ziet verschijnen:
[..]
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit stukje was zo'n eye opener voor mij. Ik heb de afgelopen tijd veel teksten van soortgelijke strekking gelezen, maar het was de eerste keer dat het écht tot me doordrong dat er niets anders is dan de werkelijkheid. Dat de realiteit onontkoombaar is. Alsof al mijn gedachten in één klap werden weggevaagd. Ik krijg er nog steeds kippenvel en klamme handen van. Woorden kunnen dat gevoel niet beschrijven. Het was lang geleden dat ik net als vanochtend wakker werd en zin had om iets te doen in plaats van weer weg te glijden in mijn gedachten.
Yep. En ook dat is op zijn beurt weer mooi. Al wordt dat soms pas later duidelijk.quote:Op dinsdag 17 december 2013 16:55 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Mooi he. Alleen jammer dat je dat gevoel ook net zo snel weer even kwijt kunt zijn. Bij mij komt en gaat het. De ene keer voel je het heel sterk en heb je het idee dat je voelt wat er wordt bedoeld, de andere keer ga je het rationeel proberen te bedenken en glipt het als los zand weer door je handen. Maar dat is juist ook inherent hieraan als ik het goed begrijp.
Ik kom hier vanavond nog even op terug, ben nu aan 't studeren en moet me even focussen.quote:Op dinsdag 17 december 2013 16:57 schreef Gray het volgende:
[..]
Yep. En ook dat is op zijn beurt weer mooi. Al wordt dat soms pas later duidelijk.
Nja, soort van. Ben wel benieuwd hoe het met Krzwl gaat en of het hem helpt.quote:Op zaterdag 21 december 2013 02:44 schreef LelijKnap het volgende:
Ah, dit topic loopt nog?! Sorry voor mijn afwezigheid. Zal het allemaal eens fijn teruglezen.
Bestudeer anders het artikel in deze post ff.quote:Op dinsdag 17 december 2013 17:00 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ik kom hier vanavond nog even op terug, ben nu aan 't studeren en moet me even focussen.
Gelezen, maar dit is niet zo baanbrekend voor mij. Daar ben ik inmiddels zelf ook wel achter namelijk. Ik mag mezelf best een compliment geven voor de vooruitgang die ik daarin al heb gemaakt. Ik had niet gedacht dat het zo'n impact op me zou hebben.quote:Op zaterdag 21 december 2013 13:06 schreef Gray het volgende:
[..]
Bestudeer anders het artikel in deze post ff.
Het gaat op en neer, met pieken en dalen, en met meer dalen dan pieken. Ik heb het idee dat nu ik me ervan bewust ben dat er iets moet veranderen ik, wanneer ik in mijn gedachten zit, vaster zit in mijn hoofd dan voorheen. Het besef dat het leven een aaneenschakeling van momenten is waarin er niets anders is dan het nu en mijn onvermogen om die realiteit écht te ervaren maakt me bang. Het doet me pijn dat ik niet de persoon kan zijn die ik wil zijn. Rot voelen over rot voelen. Het voelt als een strop om mijn nek. Ik zou er alles voor over hebben om gelukkig te zijn, maar waarom lijkt het vaak zo onmogelijk?quote:Op zaterdag 21 december 2013 02:49 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Nja, soort van. Ben wel benieuwd hoe het met Krzwl gaat en of het hem helpt.
Misschien heb je hulp van iemand nodig. Ik bedoel het hoeft niet een psy te zijn, want analyseren doe je al genoeg denk ik. Maar iemand die jou zin geeft in het leven, want genot of geluk is soms/vaak besmettelijkquote:Op zondag 22 december 2013 03:30 schreef Krzwl het volgende:
[..]
Rot voelen over rot voelen. Het voelt als een strop om mijn nek. Ik zou er alles voor over hebben om gelukkig te zijn, maar waarom lijkt het vaak zo onmogelijk?
quote:Op zondag 22 december 2013 12:46 schreef complicate het volgende:
Maar iemand die jou zin geeft in het leven, want genot of geluk is soms/vaak besmettelijk
quote:Op zondag 22 december 2013 09:53 schreef Gray het volgende:
Soms zoeken mensen naar redenen voor geluk, terwijl het zo simpel is als redenen voor ongeluk loslaten.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |