Ik heb het vaak weggeduwd. Toen kreeg ik de mother of all panic fucking attacks incluis hyperventilatie aanval dat het letterlijk zo duizelig werd voor mijn ogen dat ik middennacht destijds bij mijn ouders de slaapkamer ben binnengelopen en rustig zei, volgens mij krijg ik een hartaanval. Ik kon niet meer normaal lopen, spieren waren verslapt. Alles was slow motion, het werd zwart voor de ogen en mijn hartslag duikelde onder vriespunt. Dus nu embrace ik het idd voordat ik weer zoiets opbouwquote:Op dinsdag 24 september 2013 00:38 schreef rednailpolish het volgende:
[..]
Knap wat je doet, ik zou er in gaan zitten denk ik. Alleen apart dat dat zo iedere dag gebeurt, alhoewel niemand zich natuurlijk de hele dag door happy voelt.
Heel gemeen; iemand op z'n bek laten gaan en laten ervaren dat elke dag patat en pizza ervoor zorgt dat je fors kan aankomen of voor constante maag/darmklachten kan zorgen. Of dat je gelazer krijgt op je werk als je je niet houdt aan je werktijden doordat je de hele nacht zit te gamen en het daardoor niet lukt om op 7u op te staan.quote:
Daar moest ik om lachenquote:Op dinsdag 24 september 2013 00:01 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Verbaal uitstekend toch? Een goede maat van me is het prototype asperge en die gebruikt heel veel moeilijke woorden in zijn normale taalgebruik en heeft dat altijd gedaan. Niet om interessant te doen maar hij doet dat gewoon. Het grootste nadeel bij hem was het niet inzien van sociale blunders. Hij herkende emoties in mensen hun gezicht niet en snapte vaak niet wat een opmerking bij iemand deed. Ook heel moeilijk over gevoelens kunnen praten.
Dat klinkt logisch. De motivatie zal er niet echt zijn als iemand voor ze gaat bepalen dat iets moet. Ze moeten het zelf inzien. Lijkt me een goede tactiek, zo worden ze zelfstandig.quote:Op dinsdag 24 september 2013 00:46 schreef minthy het volgende:
[..]
Heel gemeen; iemand op z'n bek laten gaan en laten ervaren dat elke dag patat en pizza ervoor zorgt dat je fors kan aankomen of voor constante maag/darmklachten kan zorgen. Of dat je gelazer krijgt op je werk als je je niet houdt aan je werktijden doordat je de hele nacht zit te gamen en het daardoor niet lukt om op 7u op te staan.
Dat klinkt lullig maar dan heeft iemand vaak meer motivatie dan wanneer wij zeggen dat het verstandig is om gevarieerder te gaan eten of het advies geven om je pc rond 23u uit te zetten.
Wanneer blijkt dat iemand geen afspraken kan nakomen of er moedwillig met de pet naar gooit dan volgt uitplaatsing (dan hebben we meer dan een jaar geprobeerd). Dat gebeurt niet vaak, de meeste mensen willen graag doorgroeien naar zelfstandig wonen en halen daaruit hun motivatie.
Het is vaak dat ze zelf bepalen dat we ze bijv elke ochtend om 7u wekken zodat ze op tijd naar het werk vertrekken. Motivatie lijkt dan wel aanwezig te zijn maar als het erop aankomt in de ochtend dan ben je een klerewijf en moet je vooral niet gaan zeiken over opstaan. Bij m'n eigen cliënten (dan ben je een soort van evv'er) ben ik vanaf het begin dat ze bij ons wonen vrij duidelijk; ik ben niet je wekker, als je je verslaapt dan ben je daar zelf verantwoordelijk voor en bel je zelf maar naar je werkgever om te melden dat je je verslapen hebt.quote:Op dinsdag 24 september 2013 00:55 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat klinkt logisch. De motivatie zal er niet echt zijn als iemand voor ze gaat bepalen dat iets moet. Ze moeten het zelf inzien. Lijkt me een goede tactiek, zo worden ze zelfstandig.
Ik moet gewoon later werk vinden dat in de avond isquote:Op dinsdag 24 september 2013 00:46 schreef minthy het volgende:
[..]
Heel gemeen; iemand op z'n bek laten gaan en laten ervaren dat elke dag patat en pizza ervoor zorgt dat je fors kan aankomen of voor constante maag/darmklachten kan zorgen. Of dat je gelazer krijgt op je werk als je je niet houdt aan je werktijden doordat je de hele nacht zit te gamen en het daardoor niet lukt om op 7u op te staan.
Dat klinkt lullig maar dan heeft iemand vaak meer motivatie dan wanneer wij zeggen dat het verstandig is om gevarieerder te gaan eten of het advies geven om je pc rond 23u uit te zetten.
Wanneer blijkt dat iemand geen afspraken kan nakomen of er moedwillig met de pet naar gooit dan volgt uitplaatsing (dan hebben we meer dan een jaar geprobeerd). Dat gebeurt niet vaak, de meeste mensen willen graag doorgroeien naar zelfstandig wonen en halen daaruit hun motivatie.
Dat zie ik als een compliment!quote:Op dinsdag 24 september 2013 00:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Magnetronkoffie, als ik van jou niet had geweten dat je autisme hebt, zou ik daar nooit op zijn gekomen. Niks van te merken hier op het forum, of dat ligt aan mij. Het is ook zo'n verschrikkelijk breed spectrum. Zegt vrij weinig. Dat geldt voor bijna alle DSM-diagnoses.
Daarom ben ik ook blij met m'n baan, veelal van 14 tot 22uquote:Op dinsdag 24 september 2013 01:06 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik moet gewoon later werk vinden dat in de avond is
Op school kwam ik heel vaak te laat, om allerlei kutredenen ook (verslapen of bijvoorbeeld te laat vertrokken). Pas toen ik in de avond een bijbaantje had en vlak daarvoor in de avond school, toen kwam ik dus nooit meer te laat!
Zij bepalen hoe laat jullie ze wekken en vervolgens worden ze boos als je ze wekt?quote:Op dinsdag 24 september 2013 01:06 schreef minthy het volgende:
[..]
Het is vaak dat ze zelf bepalen dat we ze bijv elke ochtend om 7u wekken zodat ze op tijd naar het werk vertrekken. Motivatie lijkt dan wel aanwezig te zijn maar als het erop aankomt in de ochtend dan ben je een klerewijf en moet je vooral niet gaan zeiken over opstaan. Bij m'n eigen cliënten (dan ben je een soort van evv'er) ben ik vanaf het begin dat ze bij ons wonen vrij duidelijk; ik ben niet je wekker, als je je verslaapt dan ben je daar zelf verantwoordelijk voor en bel je zelf maar naar je werkgever om te melden dat je je verslapen hebt.
Mocht iemand echt moeite hebben met opstaan dan help ik daar met alle plezier bij maar ik moet niet het idee hebben genaaid te worden
quote:Op dinsdag 24 september 2013 01:08 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat zie ik als een compliment!![]()
Jup. De wens om op tijd op te staan is er vaak wel (want leuk werk oid) maar vaak zijn de avonden/nachten meer interessant. Veelal tussen de 18 en 25, vaak een verlate puberteit. Zo kan je rond een uur of 23 in bed liggen maar als je gebeld wordt door je maten voor een stapavondje dan snap ik wel dat je dan snel de deur uit sneaktquote:Op dinsdag 24 september 2013 01:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Zij bepalen hoe laat jullie ze wekken en vervolgens worden ze boos als je ze wekt?
Ja kan ik me ook wel voorstellen. Die mensen wonen ook niet voor niets begeleid.quote:Op dinsdag 24 september 2013 01:24 schreef minthy het volgende:
[..]
Jup. De wens om op tijd op te staan is er vaak wel (want leuk werk oid) maar vaak zijn de avonden/nachten meer interessant. Veelal tussen de 18 en 25, vaak een verlate puberteit. Zo kan je rond een uur of 23 in bed liggen maar als je gebeld wordt door je maten voor een stapavondje dan snap ik wel dat je dan snel de deur uit sneakt![]()
Om er in de ochtend ontzettend van te balen dat het je niet gelukt is om nee te zeggen tegen je maten, zeker als er dan ook nog een begeleider aan je deur staat je drammen. Vaak is het puur balen omdat iets niet lukt, dat boos worden is dan afreageren. Dat pak ik nooit persoonlijk op.
Precies. Bij ons is het om verder te komen in het leven, ik ben van mening dat je dan die kans ook moet grijpen. Er staan belachelijk veel mensen op de wachtlijst die wel gemotiveerd zijn, dat vind ik soms wel lastig.quote:Op dinsdag 24 september 2013 01:25 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja kan ik me ook wel voorstellen. Die mensen wonen ook niet voor niets begeleid.
Maar die mensen worden toch ook niet zomaar toegelaten? Als ze totaal geen motivatie hebben gaan ze daar toch ook niet aan beginnen neem ik aan. Dat van die wachtlijsten en mensen die meer zouden hebben aan hulp is helaas overal zo...quote:Op dinsdag 24 september 2013 01:38 schreef minthy het volgende:
[..]
Precies. Bij ons is het om verder te komen in het leven, ik ben van mening dat je dan die kans ook moet grijpen. Er staan belachelijk veel mensen op de wachtlijst die wel gemotiveerd zijn, dat vind ik soms wel lastig.
Slaappil ingenomen, ben veel teveel aan het malen over vandaag en de week die nog volgt. Niet fijn. Hopen dat ik alsnog in een licht-comateuze toestand knal
quote:Op dinsdag 24 september 2013 07:55 schreef sitting_elfling het volgende:
Nachtmerie bpd ex, check [ afbeelding ]
Wat kan je anders doen? Je kiest niet (bewust) voor de paniek, dus (bewust) kiezen om niet te panieken, zit er waarschijnlijk ook niet in.quote:Op maandag 23 september 2013 21:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dit klinkt misschien gek, en wat "Gray-iaans", maar ik probeer het soms ook wel te omarmen. Ik voel kut gevoelens opkomen, echt enorme paniekerige angstige kut gevoelens, zweten, klamme handen binnen seconden, en dan denk ik ...
koommmamaaaaaaaarr...
En dan 5 minuten later is dat gevoel ook weer weg..
Je weet dat als je lang opblijft, je lichaam >extra< moeite moet doen om met de huidige energie 'rond te komen'? Daar kan je tegenaan slapen wat je wilt, maar twee keer rem slaap is niet voldoende om je uitgeputte lichaam weer volledig op te laden als je jezelf volledig naar de klote helpt qua laat opblijven. Vitamine D pillen of extra naar buiten gaan, desnoods ergens in het gras liggen kan ook helpen met energie (buiten slaap om).quote:Op dinsdag 24 september 2013 14:40 schreef kuolema het volgende:
[..]![]()
![]()
Ik ging vannacht om 3 uur naar bed en werd een half uur geleden wakker van mijn wekker...als ik nergens heen had gehoeven was ik lekker blijven liggen. Zo gaat het al een paar weken, 11-12 uur slaap en dan ben ik nog lang niet uitgeslapen. Zal wel met het weer te maken hebben of zo. Ik wil alleen maar slapen...
De spv zei dat 11 oktober de crisisvaardigheidstraining begint maar ik heb nog steeds geen brief ontvangen. Beetje frustrerend.
Wat dacht je van minderen met afspraken, maar wel blijven doen en een ritme opbouwen? Dan ontwen je het niet, maar werk je tegelijk aan je extroverte zelf.quote:Op dinsdag 24 september 2013 14:45 schreef kuolema het volgende:
Het voelt voor mij als een combinatie van die twee maar ik weet dus niet wat het juiste is om te doen: geen afspraken meer maken, wat voor mezelf prettiger is, of gewoon gaan en me over dingen heen zetten. Ik wil het eerste, maar dan komen dus de schuldgevoelens. Wat vinden jullie?
Vertel wat meer Lex alsjeblieftquote:
Ik ken dit zo goed. Ik moet nu opnieuw beginnen met mijn leven en ik heb eerlijk gezegd 9/10 keer ook niet echt zo'n zin om wat te gaan doen. Gelukkig heb ik net op tijd wat vrienden gemaakt die me meeslepen. Het 'juiste' advies (voor veruit de meeste mensen - denk ik) is in ieder geval om je erover heen te zetten, en te gaan. Het went (hoop ik - ook voor mezelf) vanzelfquote:Op dinsdag 24 september 2013 14:45 schreef kuolema het volgende:
Ik merk dat ik te vaak sociale afspraken maak tegen mijn zin in.
Mensen die ik minder goed ken willen afspreken en dan doe ik dat maar gewoon, terwijl ik me op zo'n moment daar al helemaal niet lekker bij voel en er tegen op ga zien. Ik wil ook gewoon normaal doen en mensen niet teleurstellen. Maar ik word gespannen van zulke dingen omdat ik helemaal niet wil.
Nu is er vrijdag een feestje van iemand, ik vind dat ik moet gaan omdat ik geen goeie reden heb om niet te gaan, maar ik wil echt niet...heb al eerder een afspraak afgezegd met die jongen omdat ik het huis niet uit wilde, en nu voel ik me zo schuldig. Ik heb hem gezegd dat ik nog niet wist of ik zou komen.
Het probleem is dat ik niet weet of dit voortkomt uit het feit dat ik het prettiger vind om alleen te zijn, niet uit huis te hoeven, geen verplichtingen te hebben en gewoon geen behoefte heb aan contact of dat het sociale angst is, wat betekent dat het beter zou zijn om wel te gaan want ik moet mezelf trainen en over dingen heen zetten.
Het voelt voor mij als een combinatie van die twee maar ik weet dus niet wat het juiste is om te doen: geen afspraken meer maken, wat voor mezelf prettiger is, of gewoon gaan en me over dingen heen zetten. Ik wil het eerste, maar dan komen dus de schuldgevoelens. Wat vinden jullie?
Ja hoor, was een verlammende onzekerheid. Dacht echt dat ik niks kon, maar ergens wist ik dat ik wel wat kon. Kreeg daardoor natuurlijk geen enkele erkenning op mijn werk waardoor ik me nog nuttelozer voelde maar ook boos, omdat ze mijn potentie niet zagen.quote:Op maandag 23 september 2013 21:19 schreef Detroit het volgende:
[..]. Dankje Murm! Hier ga ik nog eens goed over nadenken.
.
Wat was die tekortkoming bij jou dan? Wil je dat vertellen?.
quote:Op dinsdag 24 september 2013 20:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Geleficiteerd?![]()
Naja, in elk geval weet je waar je aan toe bent
Ik heb het gedaan. Ik heb alles gedaan. Het bestaat allemaal op één plek. In mijn hoofd. Het is alleen ik en altijd ik. Ik ben echt anders. Ik heb het allemaal op me afgeroepen met mijn eigen afwijkende gedrag. Ik ben anders en daarom moet ik kapot.quote:Op dinsdag 24 september 2013 20:29 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Vertel wat meer Lex alsjeblieftWe hebben je verhalen hier al maanden/jaren gevolgd, we zijn nu wel benieuwd of er wat meer is verteld. Ben je officieel schizoid?
Godver gast, kop op! Altijd! Ik lees teveel zelf medelijden in je post!quote:Op dinsdag 24 september 2013 21:38 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
[..]
Ik heb het gedaan. Ik heb alles gedaan. Het bestaat allemaal op één plek. In mijn hoofd. Het is alleen ik en altijd ik. Ik ben echt anders. Ik heb het allemaal op me afgeroepen met mijn eigen afwijkende gedrag. Ik ben anders en daarom moet ik kapot.
Ik wil zo graag mijn leven op de rails hebben, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk![]()
Ik ga morgenavond en vrijdagavond iets leuks doen met andere mensen. Hopelijk beurt me dat wat op. Ik merk wel dat het helpt als ik bij bepaalde mensen ben, maar ik moet altijd alles uit de kast halen om het een beetje leuk te hebben en anderen het idee te geven dat ik een leuk persoon ben om mee om te gaan.
Ik begin binnenkort ook met SoVa. Hopelijk leer ik daar wat van.
Liedje voor deze post:
Hij wordt soms een ander persoon. Hopelijk word ik in de nabije toekomst ook een ander persoon. Hopelijk word ik iemand die beter met mensen om kan gaan dan nu.
Een ander persoon worden is lastig. Het beste wat je kan worden is jezelf.quote:Op dinsdag 24 september 2013 21:38 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
[..]
Ik heb het gedaan. Ik heb alles gedaan. Het bestaat allemaal op één plek. In mijn hoofd. Het is alleen ik en altijd ik. Ik ben echt anders. Ik heb het allemaal op me afgeroepen met mijn eigen afwijkende gedrag. Ik ben anders en daarom moet ik kapot.
Ik wil zo graag mijn leven op de rails hebben, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk![]()
Ik ga morgenavond en vrijdagavond iets leuks doen met andere mensen. Hopelijk beurt me dat wat op. Ik merk wel dat het helpt als ik bij bepaalde mensen ben, maar ik moet altijd alles uit de kast halen om het een beetje leuk te hebben en anderen het idee te geven dat ik een leuk persoon ben om mee om te gaan.
Ik begin binnenkort ook met SoVa. Hopelijk leer ik daar wat van.
Liedje voor deze post:
Hij wordt soms een ander persoon. Hopelijk word ik in de nabije toekomst ook een ander persoon. Hopelijk word ik iemand die beter met mensen om kan gaan dan nu.
quote:Op dinsdag 24 september 2013 22:46 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Godver gast, kop op! Altijd! Ik lees teveel zelf medelijden in je post!
Ik probeer nu kleine dingen te doen, af en toe een activiteit. Ik probeer een beetje onder de mensen te zijn zonder dat het me opbreekt. Dat is voor mij al een hele veranderingquote:Op dinsdag 24 september 2013 23:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Een ander persoon worden is lastig. Het beste wat je kan worden is jezelf.
Das iets wat ik al jaren probeer, maar het resultaat beviel mij ook niet zo. Maar een persoon kan wel degelijk veranderen. Zolang je het je maar eigen maakt.
En een goeie verandering ook, daar zijn we het vast ook wel over eens!quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:08 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
[..]
Ik probeer nu kleine dingen te doen, af en toe een activiteit. Ik probeer een beetje onder de mensen te zijn zonder dat het me opbreekt. Dat is voor mij al een hele verandering
Is autisme niet iets wat al vanaf 0 jaar erin zit?quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
En een goeie verandering ook, daar zijn we het vast ook wel over eens!
Ik herken je verhaal wel hoor, ik wou mezelf vroeger ook veranderen. Alleen kreeg ik er ook een complicatie (autisme) bij
Ben er heilig van overtuigd dat mensen zich wel kunnen veranderen.quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
En een goeie verandering ook, daar zijn we het vast ook wel over eens!
Ik herken je verhaal wel hoor, ik wou mezelf vroeger ook veranderen. Alleen kreeg ik er ook een complicatie (autisme) bij
Jawel, maar toen ik op dat ene punt belandde, was ik daar nog niet van op de hoogtequote:Op dinsdag 24 september 2013 23:28 schreef Faeroer het volgende:
[..]
Is autisme niet iets wat al vanaf 0 jaar erin zit?
Dat kan zeker! Alleen wordt met autisme het mogelijke kader waarbinnen ik kan veranderen, wel een behoorlijk stuk kleiner. Er is wel ruimte om te manoevreren, maar veel minder dan bij anderen (maar er is tenminste wel ruimtequote:Op dinsdag 24 september 2013 23:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ben er heilig van overtuigd dat mensen zich wel kunnen veranderen.
Jij bent er alleen wel HEEL erg bewust van. Dat is toch al heel erg mooi en goed? Of lul ik vierkant in de rondte?quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat kan zeker! Alleen wordt met autisme het mogelijke kader waarbinnen ik kan veranderen, wel een behoorlijk stuk kleiner. Er is wel ruimte om te manoevreren, maar veel minder dan bij anderen (maar er is tenminste wel ruimte).
Bij mijn huidige werkgever lopen er een flink aantal autisten rond, maar die zijn juist door hun autisme uitstekend om in bepaalde beroepen te laten werken. Heb liever wat sociaal onhandige autisten als collega's dan een zooitje import IT'ers uit India, die zelfs na 5 tolken er geen reet van snappen. Autisten zorgen zover ik het heb meegemaakt alleen maar voor efficiëntie en innovatie op de werkvloer.quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
Dat kan zeker! Alleen wordt met autisme het mogelijke kader waarbinnen ik kan veranderen, wel een behoorlijk stuk kleiner. Er is wel ruimte om te manoevreren, maar veel minder dan bij anderen (maar er is tenminste wel ruimte).
Ik moet je helaas ongelijk geven in de sector waar ik met name in zit (financiele sector). Daar is de mix autist/werk niet goed.quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:58 schreef Faeroer het volgende:
[..]
Bij mijn huidige werkgever lopen er een flink aantal autisten rond, maar die zijn juist door hun autisme uitstekend om in bepaalde beroepen te laten werken. Heb liever wat sociaal onhandige autisten als collega's dan een zooitje import IT'ers uit India, die zelfs na 5 tolken er geen reet van snappen. Autisten zorgen zover ik het heb meegemaakt alleen maar voor efficiëntie en innovatie op de werkvloer.
Een autist daten is een ander verhaal, maar goed.
Financial- en IT audit hiero. Gaat prima. Ons halve kennis-centre (Big Four kantoor) is autistisch en praktisch de meeste IT auditors.quote:Op woensdag 25 september 2013 00:10 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik moet je helaas ongelijk geven in de sector waar ik met name in zit (financiele sector). Daar is de mix autist/werk niet goed.
Mja, maar dat zie je niet zo snel bij de bulge bracket toko's. Niet negatief bedoeld, maar die komen er misschien wel in bij een big4, maar bij een BB gaat dat niet lukken.quote:Op woensdag 25 september 2013 00:14 schreef Faeroer het volgende:
[..]
Financial- en IT audit hiero. Gaat prima. Ons halve kennis-centre (Big Four kantoor) is autistisch en praktisch de meeste IT auditors.
Ik moet wel toekennen, dat het wel voornamelijk hoogfunctionerende asperger autisten zijn. Maar ik geloof dat deze benaming onjuist is geworden sinds DSM-V?
Dit is mijn ritme, dus ik krijg zeker niet te weinig slaap. Het laat naar bed gaan ben ik gewend want ik krijg meestal 's avonds pas energie. Maar normaal gesproken sta ik niet pas om 2 uur op.quote:Op dinsdag 24 september 2013 15:31 schreef Faeroer het volgende:
[..]
Je weet dat als je lang opblijft, je lichaam >extra< moeite moet doen om met de huidige energie 'rond te komen'? Daar kan je tegenaan slapen wat je wilt, maar twee keer rem slaap is niet voldoende om je uitgeputte lichaam weer volledig op te laden als je jezelf volledig naar de klote helpt qua laat opblijven. Vitamine D pillen of extra naar buiten gaan, desnoods ergens in het gras liggen kan ook helpen met energie (buiten slaap om).
De middenweg lijkt me een goed idee, maar hoe bepaal ik dan welke dingen ik wel doe en welke niet? Ik vind het vaak wel leuk om met goede vrienden af te spreken, het liefst met 1 tegelijk, maar dan vind ik één of twee keer per maand voldoende. Verder heb ik gewoon geen behoefte aan contact. Een week op vakantie met vrienden ervaar ik ook als zwaar op een of andere manier.quote:[..]
Wat dacht je van minderen met afspraken, maar wel blijven doen en een ritme opbouwen? Dan ontwen je het niet, maar werk je tegelijk aan je extroverte zelf.
Voor mij geldt dat het niet helemaal went. Ja, het wordt nog lastiger als je niet regelmaat sociale dingen doet, en ja, het is gemakkelijker als je ervaringen hebt, vooral als die positief zijn.quote:Op dinsdag 24 september 2013 20:57 schreef Greye het volgende:
[..]
Ik ken dit zo goed. Ik moet nu opnieuw beginnen met mijn leven en ik heb eerlijk gezegd 9/10 keer ook niet echt zo'n zin om wat te gaan doen. Gelukkig heb ik net op tijd wat vrienden gemaakt die me meeslepen. Het 'juiste' advies (voor veruit de meeste mensen - denk ik) is in ieder geval om je erover heen te zetten, en te gaan. Het went (hoop ik - ook voor mezelf) vanzelf
Maar wat als je niet weet wat dat inhoudt? Hoe kom je daarachter? Het is iets waar ik best wel mee zit. Zal wel bij mijn leeftijd horen, hoewel ik al 21 ben. Maar ik vind het stomquote:Op dinsdag 24 september 2013 23:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Een ander persoon worden is lastig. Het beste wat je kan worden is jezelf.
Dat wat je zegt over 's'avonds' krijg ik pas energie.quote:
Daar heb ik inderdaad al eens over nagedacht en ik denk dat het wel een rol speelt. Het is zo stil buiten, bijna iedereen slaapt, ik voel me alleen op de wereld en dat vind ik fijnquote:Op woensdag 25 september 2013 00:36 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat wat je zegt over 's'avonds' krijg ik pas energie.
Is dat echt zo? Of is het meer omdat je (on)bewust weet dat er dan geen sociale verplichtingen zijn. 95% van de NL bevolking slaapt en jij je niet zo op je tenen voelt aangekeken? En dat je je daarom beter voelt?
Lees je berichten is nog een keer. Het heeft vrij weinig te maken met een 'rooster' of een 'bioritme' etc. Liever de nacht in zombieën dan onder de mensen. Ik kan het goed begrijpen, maar weglopen heeft weinig nut om de problemen aan te pakken denk ik.quote:Op woensdag 25 september 2013 00:39 schreef kuolema het volgende:
[..]
Daar heb ik inderdaad al eens over nagedacht en ik denk dat het wel een rol speelt. Het is zo stil buiten, bijna iedereen slaapt, ik voel me alleen op de wereld en dat vind ik fijnVind het ook heerlijk om 's nachts buiten rond te lopen als de straten helemaal leeg zijn, terwijl ik overdag liever veilig binnen blijf.
Ik heb er in de jaren sinds ik gediagnostiseerd ben, aardig wat bijgeleerd over mijn mogelijkheden en onmogelijkheden.quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Jij bent er alleen wel HEEL erg bewust van. Dat is toch al heel erg mooi en goed? Of lul ik vierkant in de rondte?
Dat laatste!quote:Op dinsdag 24 september 2013 23:58 schreef Faeroer het volgende:
[..]
Bij mijn huidige werkgever lopen er een flink aantal autisten rond, maar die zijn juist door hun autisme uitstekend om in bepaalde beroepen te laten werken. Heb liever wat sociaal onhandige autisten als collega's dan een zooitje import IT'ers uit India, die zelfs na 5 tolken er geen reet van snappen. Autisten zorgen zover ik het heb meegemaakt alleen maar voor efficiëntie en innovatie op de werkvloer.
Een autist daten is een ander verhaal, maar goed.
Ik weet ook nog niet echt wat dat inhoudt, daar probeer ik dan ook langzaamaan achter te komen en op het moment doe ik dat door mijn medicatie (die ik alweer bijna 2 jaar gebruik zoiets?) weer af te bouwen, om te kijken hoe het dan gaat en omdat ik vergeten ben hoe het was voor ik aan die medicatie begonquote:Op woensdag 25 september 2013 00:33 schreef kuolema het volgende:
[..]
Maar wat als je niet weet wat dat inhoudt? Hoe kom je daarachter? Het is iets waar ik best wel mee zit. Zal wel bij mijn leeftijd horen, hoewel ik al 21 ben. Maar ik vind het stom
Ik weet niet of ik ooit nog van dat ritme af zal komen. Ik ben nooit echt een ochtendmens geweest. Vroeg naar school was altijd een ramp en daar is in de 8 jaar dat ik middelbare deed, nooit verbetering in gekomen (ja, pas toen ik in de avond ging lessenquote:Op woensdag 25 september 2013 01:50 schreef Senor__Chang het volgende:
Die voorliefde voor de nacht is erg herkenbaar, maar pas op dat je er niet te veel in blijft hangen. Vorig jaar zou ik rond deze tijd net een paar uurtjes wakker zijnWachten totdat de zon weer opkwam om te gaan slapen. En ik kan je zeggen dat dat niet bevorderlijk is voor je (mentale) gezondheid. Ondanks dit alles geeft het wel een enorm lekker gevoel. Iedereen slaapt, het is lekker rustig en je hebt alle tijd. Ik mis het wel soms, die tijd
Ik heb iets van 10 jaar terug een jaar lang door Amsterdam gefietst 's nachts. Vraag me niet waarom, maar ik had er wel m'n redenen voor. Hele nachten was ik onderweg! En op straat....NIETS behalve heel af en toe een snel overstekende kat en hier en daar een te hard rijdende taxi. En dan dat rode licht overal, echt unreal!quote:Op woensdag 25 september 2013 00:39 schreef kuolema het volgende:
[..]
Daar heb ik inderdaad al eens over nagedacht en ik denk dat het wel een rol speelt. Het is zo stil buiten, bijna iedereen slaapt, ik voel me alleen op de wereld en dat vind ik fijnVind het ook heerlijk om 's nachts buiten rond te lopen als de straten helemaal leeg zijn, terwijl ik overdag liever veilig binnen blijf.
Al 21? Pas 21!quote:Op woensdag 25 september 2013 00:33 schreef kuolema het volgende:
Maar wat als je niet weet wat dat inhoudt? Hoe kom je daarachter? Het is iets waar ik best wel mee zit. Zal wel bij mijn leeftijd horen, hoewel ik al 21 ben. Maar ik vind het stom![]()
Ik vond het ook altijd het meest heerlijk aan vroeg werken dat het nog stil was op straat. Meditatief wel.quote:Op woensdag 25 september 2013 01:50 schreef Senor__Chang het volgende:
Die voorliefde voor de nacht is erg herkenbaar, maar pas op dat je er niet te veel in blijft hangen. Vorig jaar zou ik rond deze tijd net een paar uurtjes wakker zijnWachten totdat de zon weer opkwam om te gaan slapen. En ik kan je zeggen dat dat niet bevorderlijk is voor je (mentale) gezondheid. Ondanks dit alles geeft het wel een enorm lekker gevoel. Iedereen slaapt, het is lekker rustig en je hebt alle tijd. Ik mis het wel soms, die tijd
Amsterdam bij nacht is mooi.quote:Op woensdag 25 september 2013 02:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik heb iets van 10 jaar terug een jaar lang door Amsterdam gefietst 's nachts. Vraag me niet waarom, maar ik had er wel m'n redenen voor. Hele nachten was ik onderweg! En op straat....NIETS behalve heel af en toe een snel overstekende kat en hier en daar een te hard rijdende taxi. En dan dat rode licht overal, echt unreal!
Cue begint nog een echte eindbaas hier te wordenquote:Op woensdag 25 september 2013 08:17 schreef Cue_ het volgende:
Al een uur in de trein onderweg naar Utrecht voor mn assesment. Nog niet zozeer zemuwachtig gelukkig, straka vast wel.
Eerder deze week uberhaupt in de stress hoe het allemaal zal uitpakken de komende maanden.
Voor de rest in een redelijk stabiele mood. Morgen feestje van mn oude werk. Waar ik veel zin in heb. Alleen moeten we in wit... en dt heb ik totaal niet, dus dat gaat zwart worden
Afgelopen vr*jdag feestje van mn huidige werk (solex rijden en scootmobielracen)
Dus gaat wel oke hier
Eens, nachtelijk gedoe is ongezond voor je mentale gezondheid. Vanochtend om 5 uur wakker geworden, koortsig, toilet, overgeven, thee en weer slapen. Nu? Voel ik me weer prima.quote:Op woensdag 25 september 2013 01:50 schreef Senor__Chang het volgende:
Die voorliefde voor de nacht is erg herkenbaar, maar pas op dat je er niet te veel in blijft hangen. Vorig jaar zou ik rond deze tijd net een paar uurtjes wakker zijnWachten totdat de zon weer opkwam om te gaan slapen. En ik kan je zeggen dat dat niet bevorderlijk is voor je (mentale) gezondheid. Ondanks dit alles geeft het wel een enorm lekker gevoel. Iedereen slaapt, het is lekker rustig en je hebt alle tijd. Ik mis het wel soms, die tijd
Je bent net gekapt met school? Wat voor soort werk heb je in gedachten? Is school net niet 3 week geleden begonnen?quote:Op woensdag 25 september 2013 13:27 schreef Miniem het volgende:
lekker aan het bouwen en stappen maken voor de toekomst.
Gekapt met school, GGZ hulp wordt in gang gezet, morgen sollicitatiegesprek.
Klopt. Ik heb een bijbaan en dan hopelijk straks nog 1quote:Op woensdag 25 september 2013 13:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Je bent net gekapt met school? Wat voor soort werk heb je in gedachten? Is school net niet 3 week geleden begonnen?
Waarom dan toch gestopt : (? Je zult helaas in deze maatschappij waarschijnlijk nog wel een keer dat papiertje moeten halen.quote:Op woensdag 25 september 2013 13:37 schreef Miniem het volgende:
[..]
Klopt. Ik heb een bijbaan en dan hopelijk straks nog 1. En klopt ook.
Papiertje heb ik al.quote:Op woensdag 25 september 2013 13:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom dan toch gestopt : (? Je zult helaas in deze maatschappij waarschijnlijk nog wel een keer dat papiertje moeten halen.
Ontzettend goed bezig, jong!quote:Op woensdag 25 september 2013 13:27 schreef Miniem het volgende:
lekker aan het bouwen en stappen maken voor de toekomst.
Gekapt met school, GGZ hulp wordt in gang gezet, morgen sollicitatiegesprek.
Tja, goeie vragen. Ik snap wel wat je bedoeld als je je eigen situatie beschrijft maar voor mij zit het wat anders. Ik ben typisch introvert; niet verlegen (ik spreek rustig vreemden aan, ben vrij goed met public speaking etc) maar drukke sociale situaties zijn gewoon erg vermoeiend, en met enige regelmaat ontduik ik expres mijn klasgenoten die met dezelfde trein naar huis gaan zodat ik 'alleen' de terugreis kan maken. Ik heb binnen die sociale situaties dan wel weer het idee dat ik een deel van mezelf tot uitdrukking kan laten. Een heel ander deel dan ik alleen thuis (waar ik me overigens ook prima mee vermaak - graag zelfs, een paar dagen per week), maar wel iets wat echt onderdeel van mijn 'ik' is.quote:Op woensdag 25 september 2013 00:33 schreef kuolema het volgende:
Voor mij geldt dat het niet helemaal went. Ja, het wordt nog lastiger als je niet regelmaat sociale dingen doet, en ja, het is gemakkelijker als je ervaringen hebt, vooral als die positief zijn.
Als ik regelmatig iets onderneem ben ik in elk geval minder gespannen vooraf. Maar ik blijf bij mensen altijd het gevoel houden dat ik op mijn hoede moet zijn, ben gespannen, onzeker, heb soms het gevoel dat ik in de gaten word gehouden, gewoon echt niet chill. Het kost veel energie, ook omdat ik soort van aan het acteren ben, het voelt gewoon niet natuurlijk. Hoewel ik het alsnog best gezellig kan vinden.
Ik voel me vaak slechter als ik van een sociale gebeurtenis kom. Niet altijd gelukkig. Toen ik in de zomervakantie een week alleen thuis was voelde ik me opperbest (behalve als ik uit huis moest om naar de supermarkt te gaan), maar toen ik op vakantie was met een groep leuke vrienden schommelde mijn stemming nogal en dat ging niet zo goed.
Ik denk dat in mijn geval ook geldt dat ik soms 'nee' moet zeggen, want dat vind ik vaak moeilijk.
Hoe zit dat bij jou? Voel jij je beter wanneer je toch bent gegaan?
Fijn dat je vrienden hebt gemaakt, dan ben je sowieso al sociaal bezig. Waarom moet je opnieuw beginnen met je leven?
Hier is juist de plek waar dat wel kan, in tegenstelling tot bv. R&Pquote:Op woensdag 25 september 2013 16:19 schreef Greye het volgende:
Ik wil het wel eens helemaal uitschrijven, maar ja, hier krijg je denk ik toch 50% negatieve reacties en daar zit ik niet zo op te wachten.
Misschien doe ik het nog wel eens. Ik voel me nu ok en heb niet zo'n zin een negatief verhaal op te hangen xDquote:Op woensdag 25 september 2013 16:28 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Hier is juist de plek waar dat wel kan, in tegenstelling tot bv. R&P
Ja klote is dat. Ik heb ook vaak dat ik net in een wat betere fase zit als ik de afspraak met de psych heb. Dan is het moeilijker om je verhaal te doen en dan heb je ook meer zin om te genieten van het feit dat het goed gaat...quote:Op woensdag 25 september 2013 16:29 schreef Greye het volgende:
[..]
Misschien doe ik het nog wel eens. Ik voel me nu ok en heb niet zo'n zin een negatief verhaal op te hangen xD
Tja... Heb regelmatig (gisterochtend nog) dat ik weer onwijs terug val in dat gat en dan kan ik aan mezelf urenlang het hele verhaal opratelen. Ik word er zo moe van weer iets naar boven te moeten klimmen elke dag, om op hetzelfde punt uit te komen. Gelukkig nog geen psych nodig gehad.quote:Op woensdag 25 september 2013 16:30 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ja klote is dat. Ik heb ook vaak dat ik net in een wat betere fase zit als ik de afspraak met de psych heb. Dan is het moeilijker om je verhaal te doen en dan heb je ook meer zin om te genieten van het feit dat het goed gaat...
Ik had dit geschreven kunnen hebbenquote:Op woensdag 25 september 2013 17:00 schreef Senor__Chang het volgende:
De laatste weken voelt het alsof ik het leven niet meer bewust meemaak. Ik voel me zo.. anders. Iedereen lijkt plezier te hebben of in ieder geval enthousiasme, motivatie, noem maar op. En ik laat het allemaal maar aan me voorbij gaan. De studie is niet moeilijk, contact maken is niet moeilijk. Ik weet ook niet echt wat het probleem is behalve dat ik het allemaal niet lijk te willen. En dat is vermoeiend. Het liefst verdwijn ik rustig zonder dat iemand me mist of dat ik slechts een toeschouwer wordt op deze wereld. Maar dat kan niet, dus moet ik door. Alleen vraag ik me enorm af hoe dat zal gaan.
Weet je wat zo irritant is? Het voelt allemaal aan als gezeik. Het is zo niet-concreet dat gevoel en zo eentonig dat je er helemaal niks mee kan. Ja, ik voel me kut. En ja, de week daarop ook en de maand daarop ook. En dan? En dan niks, behalve hetzelfde. Geen wonderpillen, geen gips, geen operatie, alleen dat kutgevoel. Heeft het nog wel zin?
Gaat moeizaam de laatste tijd hier. De afgelopen maanden hebben de gesprekken met de psych me echt geholpen om bepaalde dingen over mezelf beter te begrijpen en daardoor voel ik me wat minder paniekerig. Dat is positief, maar dat ene blijft nog wel altijd hangen. Dat gevoel..quote:Op woensdag 25 september 2013 17:02 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik had dit geschreven kunnen hebbenWhat' up bro? Ik herken het gevoel volledig.
Ik kan me nog herinneren dat wij een gesprek hadden over welke studie je zou moeten doen. De studie die je nu doet, ik wil niet lullig doen, gewoon niet moeilijk. Dat issie echt niet. Je bent intelligent genoeg om dat door te hebbenquote:Op woensdag 25 september 2013 18:17 schreef Senor__Chang het volgende:
Gaat moeizaam de laatste tijd hier. De afgelopen maanden hebben de gesprekken met de psych me echt geholpen om bepaalde dingen over mezelf beter te begrijpen en daardoor voel ik me wat minder paniekerig. Dat is positief, maar dat ene blijft nog wel altijd hangen. Dat gevoel..
Qua studie gaat het redelijk. Ik heb het niveau van de uni best wel overschat. De vorige studies was ik er helemaal niet bij, ging niet naar lessen en dan leek het alsof het allemaal veel voorstelt, maar nu blijkt dat allemaal wel mee te vallen. Dat is ook wel positief, want dat maakt het makkelijker om voort te slepen.
Hoe gaat het met jou? Hoe lang loop je nog bij een psych?
Moeite met het herkennen van je eigen gevoelens toevallig?quote:Op woensdag 25 september 2013 19:00 schreef Catnip het volgende:
Nou hier weer even een berichtje.
School gaat heel erg slecht, ik kom niet tot huiswerk toe..en ik schijn verder erg in de war te zijn. Dat snap ik niet, want ik ben helemaal niet in de war..Volgens mij. Af en toe is het wel een warboel in mijn hoofd ja..
Geen idee..quote:Op woensdag 25 september 2013 19:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Moeite met het herkennen van je eigen gevoelens toevallig?
Hoe zit dat bij jou? Ik heb geen moeite met het herkennen van mijn eigen gevoelens. Ik zie ze ook aankomen. Ik kan het helaas niet opwekken, dat is wel iets wat ik graag zou wilen.quote:Op woensdag 25 september 2013 19:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Moeite met het herkennen van je eigen gevoelens toevallig?
Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.quote:Op woensdag 25 september 2013 19:17 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoe zit dat bij jou? Ik heb geen moeite met het herkennen van mijn eigen gevoelens. Ik zie ze ook aankomen. Ik kan het helaas niet opwekken, dat is wel iets wat ik graag zou wilen.
Volgens mij heb ik dat ook wel ja..quote:Op woensdag 25 september 2013 19:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.
Ik merk dus bijvoorbeeld niet wanneer ik stressig ben met als gevolg een lange periode van overspannenheid, up and down, up and down, als in een golfbeweging.
Ik heb dingen niet door enzo daardoor
Godverquote:Op woensdag 25 september 2013 19:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.
Ik merk dus bijvoorbeeld niet wanneer ik stressig ben met als gevolg een lange periode van overspannenheid, up and down, up and down, als in een golfbeweging.
Ik heb dingen niet door enzo daardoor
Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voelquote:Op woensdag 25 september 2013 19:25 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
GodverJaloers in die zin. Ik herken elk gevoel punctueel toppie ... maar ik lijk er maar geen controle over te hebben wanneer een gevoel (goed, euforie, manie, depressie, kut gevoelens, etc) naar boven komt. Ik kan dus een film gaan kijken en voel me tijdens die film enorm kut terwijl ik dat van te voren niet had ingepland of die gevoelens had verwacht. Maar ik herken het direct.
Not sure if that made sense.
quote:Op woensdag 25 september 2013 19:25 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
GodverJaloers in die zin. Ik herken elk gevoel punctueel toppie ... maar ik lijk er maar geen controle over te hebben wanneer een gevoel (goed, euforie, manie, depressie, kut gevoelens, etc) naar boven komt. Ik kan dus een film gaan kijken en voel me tijdens die film enorm kut terwijl ik dat van te voren niet had ingepland of die gevoelens had verwacht. Maar ik herken het direct.
Not sure if that made sense.
Ik heb dat ook een beetje en ik weet nooit goed of het normaal is of niet. Nu heb ik laatst een rush gehad en nu weet ik niet wat ik daaraan moet koppelen. Vond ik die mensen nou zo geweldig, ben ik nou verliefd, etc.quote:Op woensdag 25 september 2013 19:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voel
Je kunt het vergelijken met iemand met die aandoening waardoor je geen pijn meer voelt: Je merkt het niet op, maar je kunt evengoed nog je been breken.
Zo ook bij mij. Ik merk het niet op, maar ik kan evengoed nog depressief worden.
Die herinner ik me ook nog ja. Studie is inderdaad niet moeilijk, maar daar kies ik dan ook voor aangezien mijn motivatie erg laag is. En op deze manier kan ik in ieder geval een paar jaar van mijn leven vullen. Wie weet, misschien dat ik ooit wat anders ga doen, wat moeilijker, maar dat is op dit moment niet aan de orde.quote:Op woensdag 25 september 2013 19:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik kan me nog herinneren dat wij een gesprek hadden over welke studie je zou moeten doen. De studie die je nu doet, ik wil niet lullig doen, gewoon niet moeilijk. Dat issie echt niet. Je bent intelligent genoeg om dat door te hebben.
Enthousiaste momenten? Nee en dat vind ik best wel eng aangezien ik weet van mijzelf hoe snel ik kan omslaan in bepaalde gedachten. Ik kan me de laatste gesprek die ik ook wou voeren, waar ik ook wou vertellen en luisteren niet herinneren. Het is alleen maar functioneel nu. Even wat vragen over schoolwerk, verplicht wat vertellen over hoe het gaat aan familie en verplicht sociaal doen.. Dat laatste lukt me maar tot een bepaald punt voordat ik my brains eruit wil blowen.quote:Ik herken enorm veel in je verhaal. Alsof je een beetje passief meegaat met het leven maar niks echt meemaakt. Heb je ook veel enthousiaste momenten? Nu je in een volgend traject zit denk je natuurlijk na over de toekomst.
Klopt ja. Dat is ook waarom ik toch aan het studeren ben.quote:Veel studenten met mentale problemen gaan een jaar of 5/6/7/8 een studie doen, hoppen van de 1 naar de ander en finishen eigenlijk niks omdat de vervolg stap, studie droppen en verder gaan met het leven (werk/kids/whatever) ook niet het antwoord is wat je zoekt (helaas). Toch is het wel belangrijk (met het oog op de toekomst) dat je dat papiertje wel gaat halen.
Ik ben blij dat je de psych nog genoeg ziet, want dat lijk je soms toch nodig te hebben afgaande op je berichten hier.quote:Met mij gaat het aan de ene kant goed, aan de andere kant wordt ik nog enorm tegen gehouden door anderen. Ik heb veel issues gehad met mijn huidige dame na mijn ex die toch wel flinke attachment issues had (met mij) en ik niet van haar los kon komen. Toen kwamen er veel PTSD vlaggetjes naar boven en merkte ik dat ik weer enorm snel aan het zinken was (dagen niks doen, ritme verneukt). Nu is ze weg en doe ik weer meer. De psycholoog vond dat ik nog verre van fit ben, dus hebben we de frequentie om hoog gegooid, 1 keer in de 1.5 week.
Het leven dat je had voordat je problemen met de BPD ex begonnen zag er inderdaad wel goed uit en als je dat terug kan krijgen zou ik dat zeker doen. Plus, je bent nu een enorme ervaring rijker en dat gaat je zeker ooit nog eens van pas komen. Bijvoorbeeld om geen BPD meer als vriendin te zoekenquote:Ik loop nog tot en met kerst bij een psycholoog. Daarna wil ik dit land verlaten, alles afgewerkt, centen gespaard en met letterlijks niks anders dan een fitness tas met wat broodnodige dingen een nieuw leven starten. Dat zal 1 van de financiele districten worden in de wereld, de vraag is een beetje welke
Ik voel me zelf erg numb, veel dagelijkse gevechten met psychologische numbness. Ik merk toch wel dat gewoon de 'lul zijn' en lekker rammen voor 'corporate success' eigenlijk het beste bij me past. Qua sociaal en professioneel leven. Je hebt een goed sociaal leven, je bent continu bezig, en genoeg centen voor gekke vakanties. Daar moet ik echt weer naar terug. Wat staat er in de weg? Dat project waar ik alle motivatie wel zon beetje voor heb verloren (want ben met dat project begonnen met mijn BPD ex .. ) Ik kan dat nog steeds niet loslaten. Een paar week van nu zit ik officieel een 12 maand in therapie
Je gaat je propedeuse halen Chang?quote:Op woensdag 25 september 2013 20:24 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
Die herinner ik me ook nog ja. Studie is inderdaad niet moeilijk, maar daar kies ik dan ook voor aangezien mijn motivatie erg laag is. En op deze manier kan ik in ieder geval een paar jaar van mijn leven vullen. Wie weet, misschien dat ik ooit wat anders ga doen, wat moeilijker, maar dat is op dit moment niet aan de orde.
Dit mis ik ook enorm. Mijn huidige dame kon hier ook niet tegen. Ik heb bizar weinig enthousiasme. Eigenlijk niet. Ik fake het. Ik kan me wel herinneren hoor wanneer ik voor het laatst het gevoel had dat ik het leven onder controle had, dat ik plezier had, en me goed voelde. Dat was Sept. 2011 in Londenquote:Enthousiaste momenten? Nee en dat vind ik best wel eng aangezien ik weet van mijzelf hoe snel ik kan omslaan in bepaalde gedachten. Ik kan me de laatste gesprek die ik ook wou voeren, waar ik ook wou vertellen en luisteren niet herinneren. Het is alleen maar functioneel nu. Even wat vragen over schoolwerk, verplicht wat vertellen over hoe het gaat aan familie en verplicht sociaal doen.. Dat laatste lukt me maar tot een bepaald punt voordat ik my brains eruit wil blowen.
Het zag er enorm goed uit zelfs. Nu moet ik dat echt weer terugvindenquote:Het leven dat je had voordat je problemen met de BPD ex begonnen zag er inderdaad wel goed uit en als je dat terug kan krijgen zou ik dat zeker doen. Plus, je bent nu een enorme ervaring rijker en dat gaat je zeker ooit nog eens van pas komen. Bijvoorbeeld om geen BPD meer als vriendin te zoeken![]()
Ik blijf het toch wel een rare gedachte vinden dan. Een bankier ergens in Hong Kong of New York die dit allemaal heeft meegemaakt en dan op een forum als fok zit. Het geeft me het gevoel dat de wereld een stuk kleiner is dan je vaak denkt.
Maar als jij het niet zo voelt, ervaar je toch ook geen depressieve pijn? Toch? Suicidale gevoelens etc? Je geeft het idee dat je mentaal een beetje murw bent geslagen en eigenlijk numb een beetje de wereld aan het aflopen bent?quote:Op woensdag 25 september 2013 19:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voel
Je kunt het vergelijken met iemand met die aandoening waardoor je geen pijn meer voelt: Je merkt het niet op, maar je kunt evengoed nog je been breken.
Zo ook bij mij. Ik merk het niet op, maar ik kan evengoed nog depressief worden.
En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebtquote:Op woensdag 25 september 2013 21:15 schreef minthy het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat ik (lichamelijk) gestraft wordt als ik iets leuks gedaan heb. Gister de hele dag op pad geweest en best veel schik gehad en vandaag weer compleet in mineur en naar de klote. Enorm veel spierpijn, slecht geslapen en het idee dat ik nóg meer gas terug moet nemen. Niet fijn, voor m'n gevoel heb ik al zoveel ingeleverd, bah.
/klaagzang
Herkenbaar hier en niet fijn inderdaadquote:Op woensdag 25 september 2013 21:15 schreef minthy het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat ik (lichamelijk) gestraft wordt als ik iets leuks gedaan heb. Gister de hele dag op pad geweest en best veel schik gehad en vandaag weer compleet in mineur en naar de klote. Enorm veel spierpijn, slecht geslapen en het idee dat ik nóg meer gas terug moet nemen. Niet fijn, voor m'n gevoel heb ik al zoveel ingeleverd, bah.
/klaagzang
In mijn beleving klopt dit idd.quote:Op woensdag 25 september 2013 21:24 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebt
Ik ervaar wel suicidale gevoelens/ideeen, vooral omdat dat een gedachte is die dan bij me opkomt. De gedachten die vanuit mijn gevoelens komen, herken ik gelukkig wel. Alleen waar bepaalde gedachtes vandaan komen, -dat- is dus mijn handicap!quote:Op woensdag 25 september 2013 21:12 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar als jij het niet zo voelt, ervaar je toch ook geen depressieve pijn? Toch? Suicidale gevoelens etc? Je geeft het idee dat je mentaal een beetje murw bent geslagen en eigenlijk numb een beetje de wereld aan het aflopen bent?
I guess. Al weet ik niet echt wat je daar allemaal mee kan. Niet veel lijkt me.quote:Op woensdag 25 september 2013 21:11 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Je gaat je propedeuse halen Chang?
Frustrerend toch? Hoe harder de ander trekt, des te frustrerender het wordt. Ik vraag me echt af of ik hierin kan veranderen. Het moet eigenlijk wel als ik verder ga leven, maar kan het?quote:[..]
Dit mis ik ook enorm. Mijn huidige dame kon hier ook niet tegen. Ik heb bizar weinig enthousiasme. Eigenlijk niet. Ik fake het. Ik kan me wel herinneren hoor wanneer ik voor het laatst het gevoel had dat ik het leven onder controle had, dat ik plezier had, en me goed voelde. Dat was Sept. 2011 in Londen. (En dat is godver al weer 2 jaar!!
).
Ik besef heel goed wanneer ik enthousiast zou moeten zijn. Zou moeten zijn ja, maar dat gebeurt dus niet. Ik vind het leven zo zinloos, blergh <kots>.
Je gaat het wel halenquote:Het zag er enorm goed uit zelfs. Nu moet ik dat echt weer terugvinden. Eigenlijk wil ik best wel weer 24/7 aan het werk. Gewoon corporate wereldje weer oppakken, maar wel in een andere omgeving. Stel ik haal mijn huidige project niet, gaat dat lastig worden. Stel ik haal mijn project wel is die kans gewoon enorm reeel. En als ik daar soms over nadenk krijg ik wel van die korte motivatie bursts. Ben erg benieuwd hoe ik hier in de komende jaren op terug ga kijken. Zoals ik al eerder zei, ik ga niet jaren lang in hetzelfde schuitje zitten. Niet, gebeurt echt niet. Het probleem is een beetje dat de motivatie burst echt zon moment is. Van een paar uur
.
Ik laat het je weten wanneer ik het weer bereikt heb! En dit is alleen maar positieve motivatie voor mequote:Op woensdag 25 september 2013 21:43 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
I guess. Al weet ik niet echt wat je daar allemaal mee kan. Niet veel lijkt me.
[..]
Frustrerend toch? Hoe harder de ander trekt, des te frustrerender het wordt. Ik vraag me echt af of ik hierin kan veranderen. Het moet eigenlijk wel als ik verder ga leven, maar kan het?
[..]
[..]
Je gaat het wel halenJe bent al zo ver gekomen en het laatste stukje is zo dichtbij, het moet gewoon.
Mensen die zeggen tegen iemand met een depressie of een burn out.quote:Op woensdag 25 september 2013 21:36 schreef myxomatosekonijn het volgende:
Dat terwijl ik van alles en iedereen (incl. leidinggevenden en arbo) vooral te horen krijg: je moet leuke dingen doenAlsof die leuke dingen dan ook echt leuk zijn
![]()
Dat is alsof je een dorstig iemand een lepel zout aanbiedt.quote:Op woensdag 25 september 2013 22:27 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Mensen die zeggen tegen iemand met een depressie of een burn out.
Ga er op uit, ga leuke dingen doen, ga weer aan het werk. Hup koppie er voor! Die hebben geen idee waar ze het over hebben helaas.
Dat is zoals ik ernaar zou moeten kijken maar op het moment voelt het aan als falen.quote:Op woensdag 25 september 2013 21:24 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebt
Echt hey... De tips die ik gehad heb om te gaan doen omdat het zou kunnen ontspannen, en dat van professionals (huisarts, arbo). Een simpel boodschapje halen kan al veel moeite kosten op het moment, hoe zie je me in vredesnaam "leuk een dagje naar de Efteling!!" gaan? Juist dat soort dingen/opmerkingen zorgen ervoor dat ik m'n grenzen weer ga oprekken (want er wordt van me verwacht dat ik vooral leuk ga doen) om vervolgens weer helemaal stuk op de bank te liggen.quote:Op woensdag 25 september 2013 21:36 schreef myxomatosekonijn het volgende:
[..]
Herkenbaar hier en niet fijn inderdaad
[..]
In mijn beleving klopt dit idd.
Dat terwijl ik van alles en iedereen (incl. leidinggevenden en arbo) vooral te horen krijg: je moet leuke dingen doenAlsof die leuke dingen dan ook echt leuk zijn
![]()
Ot: morgen weer een arbogesprek sinds een aardige tijd. Sinds ik de afspraak weet (vorige week), gaat mijn lijf meteen weer 'fijn' in verzet terwijl ik er niet eens zo bewust mee bezig ben. Het onbewuste is toch maar een krachtig ding... blijkt ook wel uit al mijn dromen...vermoeiend, hoe grappig ze soms ook zijn...
En die pijnVandaag naar de sauna in een poging wat meer te ontspannen, warm op te warmen (september, dus Hello Cold Feet
...letterlijk dan
) en pijn enigszins te verlichten. Jammer dat het met de innerlijke onrust niet zo heel veel doet...gepoogd het vandaag in de ogen te kijken, het toe te laten en te blijven ademen...niet makkelijk. Hopelijk schept het gesprek morgen zelf weer wat rust en ziet meneer flapdrol 1
ook dat het nog niet lekker gaat en nog meer: kan ik dat ook gewoon zelf toegeven...vooral dat laatste wordt nog leuk
![]()
Knap dat je jezelf dan toch weet te dwingen iets te ondernemen!quote:Op woensdag 25 september 2013 23:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
Pff, ik herken weer eens veel van wat hier wordt geschreven. Ik ben op dit moment niet superdepressief in de zin van dat ik me ontzettend kut voel en amper mijn bed uit kan komen, maar ik merk gewoon dat op dit moment de dingen die ik doe (leuke dingen) geen plezier doen. Het doet me allemaal niets / bijna niets. En ik ervaar sinds een paar weken elke dag als een gevecht om niet nog depressiever te worden en proberen door te gaan. Dus probeer ik er toch op uit te gaan en iets te doen, onder de mensen te zijn want helemaal niets doen en alleen in bed kunnen liggen is nog erger. Weet niet of ik het juiste doe op dit moment, ach ja. Morgen weer een dag (met 2x therapie...).
Jeutje...quote:Op woensdag 25 september 2013 23:36 schreef Cue_ het volgende:
Over leuke dingen gesproken.. ik moet voor het gesprek morgen met de psych 15 dingen opschrijven die ik leuk vind/vond of leuk denk te vinden. VIJFTIEN! men.. das best veel. En dan zeg maar hobbydingen, dus dingen met vrienden ofzo tellen dan niet.
Oi, dat is kut...quote:Op woensdag 25 september 2013 23:38 schreef Koen66 het volgende:
@#!@#$#%%$#%&^ heb ik het net een beetje op een rijtje, ik wil voorlopig ipv direct aan de pillen eerst een Psych-optie proberen, wordt mijn vrouw ontslagen (OAD)
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |