Het autisme spectrum kwam vorig jaar al paar keer ter sprake,toen viel dat idd behoorlijk rauw op ons dak. En werd ik ook kwaad,want we kwamen met een kind met een ontwikkelingsachterstand en epilepsie. En ineens zonder ons eens te verwittigen het andere erbij.quote:Op woensdag 18 september 2013 18:28 schreef livelink het volgende:
Altijd goed om het eens rustig te bespreken, Bar. Ik kan me voorstellen dat dit dan toch rauw op het dak komt vallen. Het wordt zo'n stapeling van dingen op deze manier.
quote:Op woensdag 18 september 2013 16:42 schreef Sam1993 het volgende:
Kom even binnen vallen heb hier normaal niks te zoeken, zijn er mensen die weten waar je een persoon(23) met al een vastgesteld laag iq kunt laten testen op autisme? Riag, prima, lavorie etc doen dit niet onder de 80 (76). Psy q heeft een wachtlijst van 9 maanden. Hopelijk kan iemand mij verder helpen
Medipsy in weert heeft wel snel plek maar ik heb geen idee of zij op autisme testen wel op adhd.quote:Op woensdag 18 september 2013 18:29 schreef Sam1993 het volgende:
[..]
Dat word morgen geregeld door de huisarts. Heb me vraag ook daar nog eens gesteld hopelijk kunnen we zo ergens eerder terrecht
daar verschillen de meningen over. Ik werd in Rotterdam bij PsyQ weggestuurd met de mededeling dat ik een persoonlijkheidsstoornis zou hebben als gevolg van mijn verstoorde jeugd. Een jaar later in Alkmaar kreeg ik bij de GGZ uiteindelijk wél de diagnose ADHD en een degelijk behandelplan.quote:Op woensdag 18 september 2013 20:19 schreef Popples het volgende:
[..]
[..]
Medipsy in weert heeft wel snel plek maar ik heb geen idee of zij op autisme testen wel op adhd.
Alleen zou je wat meer moeten reizen. Gewoon even bellen.
PsyQ is een goede en betrouwbare instantie.
Wij werden juist bij de GGZ weg gestuurd en bij PsyQ geholpen.quote:Op woensdag 18 september 2013 20:27 schreef DJMO het volgende:
[..]
daar verschillen de meningen over. Ik werd in Rotterdam bij PsyQ weggestuurd met de mededeling dat ik een persoonlijkheidsstoornis zou hebben als gevolg van mijn verstoorde jeugd. Een jaar later in Alkmaar kreeg ik bij de GGZ uiteindelijk wél de diagnose ADHD en een degelijk behandelplan.
moraal van het verhaal: laat je leiden door het gevoel wat je hebt bij de hulpverlener .. niet door de naam van de instantie ...
Is dit niet al jaren geleden achterhaald?quote:Op woensdag 18 september 2013 19:30 schreef fh101 het volgende:
vaak gepaard met een verstandelijke beperking
Ook dat trouwensquote:Op woensdag 18 september 2013 20:55 schreef trui het volgende:
je kunt ook ADHD hebben én een persoonlijkheidsstoornis.
nee hoor.quote:Op woensdag 18 september 2013 21:04 schreef Troel het volgende:
[..]
Is dit niet al jaren geleden achterhaald?
Ik dacht dat het inmiddels redelijk gemiddeld was?quote:
Dat klopt ook wel, maar ik dacht juist pas gehoord te hebben omdat er steeds meer mensen bijkomen die op latere leeftijd hun diagnose krijgen en dus al wel een heel leven opgebouwd hebben, dat daarom de boel weer iets gemiddelder getrokken werd. Maar kan het ook verkeerd begrepen hebben hoorquote:Op woensdag 18 september 2013 21:27 schreef fh101 het volgende:
Precies wat trui zegt inderdaad. Mensen met autisme en bijzondere talenten zijn vaker bekend dan de grote groep autisten die op verstandelijk niveau minder goed functioneren en zo wat ondergesneeuwd zijn geraakt. Ken je die man die heel New York tot in detail na kan tekenen nadat hij met een helikopter over de stad is gevlogen? Een in dat opzicht briljante man die daar heel veel aandacht door krijgt. Maar ondertussen kan hij niet zelfstandig wonen of voor zichzelf zorgen.
Mensen met autisme hebben andere hebben kort gezegd andere hersenen, en bij de meesten belemmert dat hun ontwikkeling behoorlijk. De hersenen functioneren inderdaad anders, en de een leert/heeft de mogelijkheid om daar beter mee om te gaan dan de ander.
Ik weet, ik weetquote:Op woensdag 18 september 2013 21:19 schreef trui het volgende:
die trucs kosten hen wel flink wat energie en tijd, die ze anders zouden kunnen stoppen in andere denkprocessen. (dat neemt niet weg dat het 'anders waarnemen' ook z'n voordelen kan hebben!).
Daar had ik nog niet van gehoord, maar dat zou ook goed kunnen inderdaad. De waarheid zal in het midden liggenquote:Op woensdag 18 september 2013 21:29 schreef Troel het volgende:
[..]
Dat klopt ook wel, maar ik dacht juist pas gehoord te hebben omdat er steeds meer mensen bijkomen die op latere leeftijd hun diagnose krijgen en dus al wel een heel leven opgebouwd hebben, dat daarom de boel weer iets gemiddelder getrokken werd. Maar kan het ook verkeerd begrepen hebben hoor
Niet dat de waarheid er iets toe doet ook eigenlijkquote:Op woensdag 18 september 2013 21:33 schreef fh101 het volgende:
[..]
Daar had ik nog niet van gehoord, maar dat zou ook goed kunnen inderdaad. De waarheid zal in het midden liggen
quote:Op woensdag 18 september 2013 21:33 schreef trui het volgende:
maar zeker nog niet op 't landelijk gemiddelde.
Dat vind ik wel heel mooi van de veranderingen in de hulpverlening. Dat er steeds meer gekeken wordt naar wat men zelf kan. Dat je niet bij je handje gepakt wordt en er een formulier voor je ingevuld wordt, maar dat er daadwerkelijk gekeken wordt of je het zelf in kan vullen en je hulp krijgt als het echt niet gaat. Zodat we uiteindelijk gaan naar een samenleving waarin de mensen denken "die kan dit en dit en dit" in plaats van "dat is een autist* en die kan niets"quote:Op woensdag 18 september 2013 21:36 schreef fh101 het volgende:
Het is trouwens wel een mooi filmpje om te kijken. Niet alleen beperkingen zien, maar ook mogelijkheden. Dat vergeten mensen nog wel eens, vooral buitenstaanders.
Het zou nog veel mooier zijn als ouders er bij het krijgen van een kindje vanuit gaan dat ze dat kind gaan leren zichzelf zo goed mogelijk te redden in plaats van er vanuit te gaan dat ze een kind krijgen dat zich vanzelf in de mal van de maatschappij zal voegen. Ik ben begeleider op een dagverblijf dat kinderen opvangt waarom op één of andere manier zorg bestaat (dat kan lichamelijk zijn, geestelijk, in de ontwikkeling of in de huiselijke situatie) en het valt ons steeds meer op dat ouders er zó van uitgaan dat hun kind wel het zelfde nodig zal hebben als zij hadden, dat een kindje dat iets anders reageert op prikkels, indrukken, gebeurtenissen al snel als raar bestempeld wordt en dan bij ons terechtkomt. Daarnaast vind ik het zorgelijk om te zien dat onze psychodiagnostische afdeling ontzettend snel stempels uitdeelt; weten we het niet, dan is het PDD/ASS. Kom op jongens, de wereld is niet meer hetzelfde als twintig jaar geleden en de mens heeft niet de tijd gehad mee te evolueren met alles wat er veranderd is. Geef kinderen ruimte en tijd, geef ze vertrouwen en stimuleer ze in wat ze extra mogen leren, dan is veel hulpverlening helemaal niet nodig...quote:Op woensdag 18 september 2013 21:38 schreef Troel het volgende:
[..]
Dat vind ik wel heel mooi van de veranderingen in de hulpverlening. Dat er steeds meer gekeken wordt naar wat men zelf kan. Dat je niet bij je handje gepakt wordt en er een formulier voor je ingevuld wordt, maar dat er daadwerkelijk gekeken wordt of je het zelf in kan vullen en je hulp krijgt als het echt niet gaat. Zodat we uiteindelijk gaan naar een samenleving waarin de mensen denken "die kan dit en dit en dit" in plaats van "dat is een autist* en die kan niets"
*hier is natuurlijk van alles in te vullen he
Ik ken een aantal ouders die altijd altijd altijd alles alles alles hebben aangepast, waardoor je uiteindelijk iemand overhoudt waar niet mee samen te leven valt omdat ze zich totaal niet kunnen aanpassen. Ik probeer soms wat dingen wat later aan te passen omdat er veel tegelijkertijd komt, maar voor de rest leer ik mijn jongens (en mezelf) om zoveel als mogelijk is ons aan te passen aan de rest. Daar heb je uiteindelijk het meeste aan.quote:Op woensdag 18 september 2013 21:44 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Het zou nog veel mooier zijn als ouders er bij het krijgen van een kindje vanuit gaan dat ze dat kind gaan leren zichzelf zo goed mogelijk te redden in plaats van er vanuit te gaan dat ze een kind krijgen dat zich vanzelf in de mal van de maatschappij zal voegen. Ik ben begeleider op een dagverblijf dat kinderen opvangt waarom op één of andere manier zorg bestaat (dat kan lichamelijk zijn, geestelijk, in de ontwikkeling of in de huiselijke situatie) en het valt ons steeds meer op dat ouders er zó van uitgaan dat hun kind wel het zelfde nodig zal hebben als zij hadden, dat een kindje dat iets anders reageert op prikkels, indrukken, gebeurtenissen al snel als raar bestempeld wordt en dan bij ons terechtkomt. Daarnaast vind ik het zorgelijk om te zien dat onze psychodiagnostische afdeling ontzettend snel stempels uitdeelt; weten we het niet, dan is het PDD/ASS. Kom op jongens, de wereld is niet meer hetzelfde als twintig jaar geleden en de mens heeft niet de tijd gehad mee te evolueren met alles wat er veranderd is. Geef kinderen ruimte en tijd, geef ze vertrouwen en stimuleer ze in wat ze extra mogen leren, dan is veel hulpverlening helemaal niet nodig...
ABSOLUUT niet ten nadele van de ouders die ik hier lees, hier zie ik vooral liefde en vertrouwen en een grenzeloos geloof in de toekomst
quote:Op woensdag 18 september 2013 21:47 schreef livelink het volgende:<knip>
MrspoeZ, ik begrijp niet helemaal wat jij wil zeggen in je vorige post.
Kinderen moeten zich aanpassen, absoluut. Ik bedoel juist te zeggen dat je als ouders niet moet proberen de wereld aan je kind aan te passen maar je kind moet proberen te helpen zich aan de wereld aan te passen. Livelink, voel je alsjeblieft niet aangevallen, dat is helemaal niet mijn bedoeling! Wat ik gewoon vaak zie is dat ouders een kindje krijgen en dan zonder echt naar dat kind te kijken het proberen te vormen naar wat zij denken dat de maatschappij is, in plaats van dat ze kijken naar wat het kind is en hoe dat in de maatschappij zoals die nu is kan functioneren. Het zou geweldig zijn als daar geen hulpverlening voor nodig was en ouders dat gewoon uit zichzelf zouden doen, dat is wat ik wilde zeggen.quote:Op woensdag 18 september 2013 21:51 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik ken een aantal ouders die altijd altijd altijd alles alles alles hebben aangepast, waardoor je uiteindelijk iemand overhoudt waar niet mee samen te leven valt omdat ze zich totaal niet kunnen aanpassen.<knip>
Theoretisch heb je gelijk, maar de praktijk is wat weerbarstiger. En ik heb besloten dat ik qua taxi het gevecht ook niet meer aan zal gaan. Mocht het onverhoopt weer fout gaan in de taxi, dan ga ik een alternatief zoeken. Daar heb ik mijn rust in gevonden. De gemeente en de vervoerder zijn op de hoogte van de problemen en geven aan dat er geen geld is voor een andere regeling of een begeleider. Het gaat nu ook goed in de taxi. Job zit nu voorin bij de taxichauffeur en dat was kennelijk nodig. Gaat het eventueel toch fout, dan stoppen we met de taxi en zoek ik het zelf uit. En eigenlijk merk ik dat ik steeds meer rust vind in het zelf doen. Niet meer vertrouwen op anderen of hopen op hulpverlening. Het geeft rust en stabiliteit als we het zelf doen. Alleen voor school ligt dat anders. Hem thuishouden van school lijkt soms een zalig idee, maar dat is niet de oplossing.quote:Op woensdag 18 september 2013 21:50 schreef mrspoeZ het volgende:
Dat de taxi niet goed gaat is niet jouw probleem livelink en ook niet dat van de school. Het taxobedrijf heeft ingeschreven op het schoolvervoer en als het met slechts één paar ogen in de taxoi niet lukt moeten ZIJ zorgen dat dat wordt opgelost, met een busbegeleider bijvoorbeeld. Je kunt daarvoor contact opnemen met leerlingenzorg in je gemeente en als dat niet helpt met de ombudsman. Jij hebt er niet voor gekozen zo;n kindje te krijgen, hij heeft er niet voor gekozen te zijn zoals hij is, het vervoersbedrijf heeft ervoorgekozen jouw kind te vervoeren en zij zullen moeten zorgen dat het goed gaat.
IK ben terdege op de hoogte van de problemen in de taxi;s, zowel als moeder als als juf. School legt het bij ouders, ouders bij school en de taxi springt er tussen uit. De ombudsman kan je echt helpen; het taxibedrijf heeft getekend voor het vervoer en MOET dus zorgen voor goed vervoer. Ik weet van een kind dat twee jaar lang alleen is vervoerd, gewoon omdat het in de bus niet ging en ouders bleven hameren op een oplossing vanuit degene die het vervoer gecontracteerd had - het taxibedrijf dus. Als Job rust heeft tijdens de rit naar school zal hem dat ook helpen de dag relaxed te beginnen. Thuishouden is geen optie, dat kost jou en hem alleen geld, gedoe en onrust.quote:Op woensdag 18 september 2013 22:01 schreef livelink het volgende:
[..]
Theoretisch heb je gelijk, maar de praktijk is wat weerbarstiger. En ik heb besloten dat ik qua taxi het gevecht ook niet meer aan zal gaan. Mocht het onverhoopt weer fout gaan in de taxi, dan ga ik een alternatief zoeken. Daar heb ik mijn rust in gevonden. De gemeente en de vervoerder zijn op de hoogte van de problemen en geven aan dat er geen geld is voor een andere regeling of een begeleider. Het gaat nu ook goed in de taxi. Job zit nu voorin bij de taxichauffeur en dat was kennelijk nodig. Gaat het eventueel toch fout, dan stoppen we met de taxi en zoek ik het zelf uit. En eigenlijk merk ik dat ik steeds meer rust vind in het zelf doen. Niet meer vertrouwen op anderen of hopen op hulpverlening. Het geeft rust en stabiliteit als we het zelf doen. Alleen voor school ligt dat anders. Hem thuishouden van school lijkt soms een zalig idee, maar dat is niet de oplossing.
Heel herkenbaar Troel, maar dan met M. en mij. Veel herkenbaars, maar toch ook een heel ander kind dan ik was. Ik heb wel (teveel) de neiging om er bovenop te zitten, omdat ik het voor haar liever anders wil dan het voor mezelf was. Steeds te horen krijgen dat je je best niet doet, dat je veel beter zou moeten kunnen, omdat eigenlijk gewoon niet duidelijk was wat er nou aan de hand was.quote:Op woensdag 18 september 2013 21:51 schreef Troel het volgende:
[..]
*knip*
Ik herken heel veel van mijzelf in beide jongens, maar toch zijn het twee totaal verschillende kerels en reageren we op sommige dingen alle drie anders
*knip*
Nee, ik kan niks bedenken. Alleen dat Tyler bij zijn vader woont, maar dat is nu een maandje zo.quote:Op donderdag 19 september 2013 15:58 schreef Troel het volgende:
Is er iets anders dan anders? Want dan is het op zich logisch dat ze ergens de verandering moet verwerken
+1quote:Op vrijdag 20 september 2013 17:52 schreef debuurvrouw het volgende:
Is je gesprek naar tevredenheid gegaan Livelink?
Ja, het scheen woensdag nogal heftig te zijn geweest en hij heeft een aantal leerkrachten fysiek aangevallen. Dus ze hebben wel duidelijk gemaakt dat daar voor hun een grens ligt (lijkt me ook logisch). Daarna is hij echter donderdag en vrijdag weer helemaal bijgetrokken, dus ze hebben het nu afgedaan als een incident dat is ontstaan door alle veranderingen. Het feit is dat het niet van kwaad tot erger is geworden sindsdien. Hij had overigens diezelfde woensdag al helemaal uit zichzelf tegen de juf gezegd dat het hem ontzettend speet, dus dat pleitte ook in zijn voordeel. Ik zei dat ik bang was te horen te krijgen dat hij van school zou worden gestuurd, maar daar was sowieso geen sprake van zeiden ze.quote:Op vrijdag 20 september 2013 17:52 schreef debuurvrouw het volgende:
Is je gesprek naar tevredenheid gegaan Livelink?
Oh Job.... Maar wat een zorgen weer Livelink. En qua taxi... ik ben het wel eens met MsPoez. Maar dat gedóe weer allemaal.quote:Op vrijdag 20 september 2013 18:26 schreef livelink het volgende:
Hij had overigens diezelfde woensdag al helemaal uit zichzelf tegen de juf gezegd dat het hem ontzettend speet,
Kan ze het gevoel van het materiaal mss niet goed verdragen?quote:Op donderdag 19 september 2013 13:38 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ze vertikt het. Gaat erbij gillen, om zich heen slaan, schreeuwen etc.
En ze heeft tijd genoeg, daar ligt het niet aan.
Zou bij sommige kledingstukken kunnen, labeltjes moeten sowieso overal uit geknipt worden.quote:Op zaterdag 21 september 2013 17:22 schreef Moonah het volgende:
[..]
Oh Job.... Maar wat een zorgen weer Livelink. En qua taxi... ik ben het wel eens met MsPoez. Maar dat gedóe weer allemaal.
[..]
Kan ze het gevoel van het materiaal mss niet goed verdragen?
Wellicht handig om bij de manier van de juf aan te sluiten (als die werkt). En wat je zelf al zegt, mss helpen picto's.
En zou het kunnen dat ze last heeft van de gezinsveranderingen? En dat zich dat uit in het ochtendritueel?
De wond ziet er goed uit voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk!quote:Op zondag 22 september 2013 08:55 schreef trui het volgende:
Ingrid wat naar voor kim, dat ze zich zo bezeerd heeft! Sterkte ermee, hopelijk geneest het snel!
Tja, dat kan natuurlijk. Maar wie weet.quote:Op maandag 23 september 2013 11:40 schreef Troel het volgende:
Ik ben bang dat Ruben dat ook niet zou blieven
Dat lijkt me een prachtdoel.quote:Op woensdag 2 oktober 2013 06:35 schreef livelink het volgende:
Nee, ik sluit me nu maar bij de school aan. Het belangrijkste is dat Job uit zichzelf weer kalmeert als het fout gaat. En dan vindt school het niet erg als het daarvoor nodig is dat hij naar zijn oude juf gaat of naar de directeur. Het was alleen een beetje verwarrend dat Job vervolgens in de klas die niet de zijne is werd uitgekozen om mee de klassen rond te gaan bij het uitdelen
Er is faalangsttraining voor de leerling buiten de school, hopenlijk doet dat iets. De leerling komt van VSO school naar ons maar ik zie het niet slagen. Er is enige mate van zelfstandigheid nodig en die lijkt er nu echt niet te zijn. De leerling doet nu pas wat als een van ons er bij zit en dat kan even maar niet de hele 100 minuten en voor elke taak (zeg een stuk of 4 tot 6 per les ) uitleg geven dat lukt niet met 50-60 leerlingen op het zorgplein.quote:Op woensdag 2 oktober 2013 07:05 schreef livelink het volgende:
Klinkt ook wel als faalangst, Adnap. Geeft jullie school daar nog gerichte ondersteuning in?
En bij Job helpt het om even voor elke taak ook een gerichte en persoonlijke instructie te geven.
Wat bijvoorbeeld bij Job belangrijk is, is dat de juf niet alvast de taak bij hem neerlegt en pas 5 minuten later naar hem toe gaat met de uitleg. In die 5 minuten dat hij dat blaadje voor zijn neus heeft zonder de bijbehorende instructie, raakt hij daar al zo van in paniek dat het vervolgens een verloren zaak is. Maar ja, dan praat ik over de basisschool. Op de middelbare school zal dat toch al wel weer anders gaan.
De weektaak is een studiewijzer : verdeeld per les/dagquote:Op woensdag 2 oktober 2013 13:11 schreef Troel het volgende:
Maar een weektaak? Serieus? Kan het voor haar niet met hulp nu eerst opgesplitst worden met dagtaken. Babysteps? En dan langzaam uitbreiden.
Ik kan me op zich voorstellen dat als je van het VSO komt, dat je op een gewone school verzuipt
het is voor een 'gewone' leerling al een hele stap naar het middelbaar onderwijs. Óók in zelfstandigheid. Dat moet echt nog komen. Meestal tegen de kerst dat het lekker loopt. Ik kan me voorstellend dat de structuur op een VSO niet of minder gericht is op die zelfstandigheid. Dus dan is die weg nog iets langer. Is er niet een mogelijkheid tot werken met een koptelefoon? Of een andere prikkelvrije omgeving? Een leerling er aan koppelen?quote:Op woensdag 2 oktober 2013 13:30 schreef Adnap het volgende:
[..]
De weektaak is een studiewijzer : verdeeld per les/dag
Het is nu dus al per dag\les verdeeld, elke dag/les dus iets. Maar zelfs dat lukt niet. De leerling werkt alleen als er iemand van ons aan de tafel komt zitten, anders gaat de leerling zitten staren, hangen of kletsen (dat kan de leerling uitstekend)
Allemaal al geregeld/gedaan :quote:Op woensdag 2 oktober 2013 16:39 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
het is voor een 'gewone' leerling al een hele stap naar het middelbaar onderwijs. Óók in zelfstandigheid. Dat moet echt nog komen. Meestal tegen de kerst dat het lekker loopt. Ik kan me voorstellend dat de structuur op een VSO niet of minder gericht is op die zelfstandigheid. Dus dan is die weg nog iets langer. Is er niet een mogelijkheid tot werken met een koptelefoon? Of een andere prikkelvrije omgeving? Een leerling er aan koppelen?
Vetgedrukte heel herkenbaar van mezelf. Zeker als ik niet precies wist wat er nou van me verwacht werd dan verzoop ik erin, wist niet waar te beginnen (begin dan maar eens...), maar het ook niet kunnen benoemen waarom het dan niet lukt.quote:Op woensdag 2 oktober 2013 06:55 schreef Adnap het volgende:
Nog een vraagje : in mijn klas zit nu iemand met PDD_NOS, we bieden gestructureerd werk aan (weektaak) en plannen met de leerling wat op welke dag gemaakt moet worden. Toch zie we dat het kind verzuipt. Iemand nog tips ? De leerling zit al in een zogenaamde stilteruimte te werken (op het zorgplein was echt niets) en ipv 6 groepsleden is dit een groep van 3. Hoort het wellicht bij de puberteit van de leerling ? (het lukt haar niet om aan het werk te gaan, opdrachten maakt ze half of niet en praktijk oefenen is al helemaal te veel gevraagd) Zelf geeft ze/hij aan "dat ze/hij het niet weet"
Krijg je er gelijk het boekenweekgeschenk bij!quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:33 schreef Nijna het volgende:
Dat kan zeker wel wat zijn, jammer dat de bieb het boek niet heeft hier in de regio. Dan kon ik er eerst even in kijken, morgen maar even de boekhandel in duiken en anders heb ik volgens mij nog een bol.com bon
Dat zetje geven we, maar t lijkt erop dat de leerling zodra we ook maar een stap weggaan stopt.quote:Op woensdag 2 oktober 2013 22:37 schreef Nijna het volgende:
[..]
Vetgedrukte heel herkenbaar van mezelf. Zeker als ik niet precies wist wat er nou van me verwacht werd dan verzoop ik erin, wist niet waar te beginnen (begin dan maar eens...), maar het ook niet kunnen benoemen waarom het dan niet lukt.
En ook iets wat juf van mijn oudste aangeeft, dat ze niet zo goed zelf kan beginnen, maar als ze net een zetje krijgt waarmee te beginnen dan lukt het wel.
Jouw leerling klinkt wat dat betreft wel "bewerkelijker" in de zin van dat ze dus blijkbaar meer begeleiding nodig heeft...
En... als ze het niet naar haar zin heeft... dan is het misschien nog wel een keer zo lastig om aan het werk te gaan. Lastig.
Goed om te overleggen met de oude school, is het voor jullie niet mogelijk daar meer begeleiding bij te krijgen op een of andere manier?
Ik heb volgende week weer een contactmomentje met juf, we hebben afgesproken om met enige regelmaat even kort te bespreken hoe het gaat.
En we hebben geprobeerd om M. wat uit te leggen over pdd-nos (wel lastig, ik vind het erg moeilijk onder woorden te brengen, zeker op 6-jaar niveau). Maar ze vraagt vaak wel of ik nog wat wil vertellen. Weet iemand nog een boekje misschien wat ik kan gebruiken? Ik vind het best wel lastig, ook omdat er natuurlijk van alles genoemd wordt en niet alles van toepassing is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |