(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 28

En weer een spannende dag; ze gaan Job vandaag op school bespreken en wij worden daar over gebeld. Klinkt onheilspellend. Misschien wordt hij echt wel (tijdelijk) van school gestuurd. Of naar een andere klas of zo. Ik kan nu nog niet bedenken wat het gaat worden.

Oh jee, wat een spanning, livelink En dan kun je ook nog aannemen dat het op het moment beter gaat dan wanneer de decemberspanning weer inzet? Hoewel, wel Job weet je 't nooit....

Livelink voor je zenuwen vandaag

Wat een enorme steen op je maag zo moeten afwachten wat er uit komt

Hè, vervelend zo'n wachtdag livelink
Weet je al hoe laat ze ongeveer bellen?

quote:

Op woensdag 18 september 2013 21:51 schreef Troel het volgende:

[..]

*knip*
Ik herken heel veel van mijzelf in beide jongens, maar toch zijn het twee totaal verschillende kerels en reageren we op sommige dingen alle drie anders
*knip*

Heel herkenbaar Troel, maar dan met M. en mij. Veel herkenbaars, maar toch ook een heel ander kind dan ik was. Ik heb wel (teveel) de neiging om er bovenop te zitten, omdat ik het voor haar liever anders wil dan het voor mezelf was. Steeds te horen krijgen dat je je best niet doet, dat je veel beter zou moeten kunnen, omdat eigenlijk gewoon niet duidelijk was wat er nou aan de hand was.
Die duidelijkheid hebben we bij M. dan wel, maar dat maakt het soms ook ingewikkelder vind ik. Je let meer op dingen en ziet misschien soms al wel problemen waar ze helemaal niet zijn of komen...
Ach ja, we vinden er vast een weg in.

Livelink, ik vind het zo alleen klinken. "niet meer vertrouwen op anderen of hopen op hulpverlening".
Mag dan wel rust geven, maar het is ook een behoorlijke taak die je jezelf in de schoenen schuift op die manier.
Al snap ik ook dat steeds weer moeten knokken voor je kind ook ontzettend veel energie kost,
energie die je wellicht net zo goed in het zelf doen kan steken en waar je dan verder mee komt.
Spannende dag, wanneer hoor je meer? Succes/sterkte met wachten

Livelink sterkte met wachten

Livelink sterkte met wachten,lijkt me vreselijk.

Livelink sterkte met wachten!

Ik heb gisteren met juf gepraat en ze zei dat Kim het zo goed doet op deze school. Dat ze hier echt goed op haar plek zit. Fijn om te horen!

Ze zit nu in een gemengde klas 3/4. (groep c) Lezen, rekenen en schrijven vind ze leuk en gaat ook goed. Met lezen zit ze nu in groep e. Is ze erg trots op en ik ook!
Ze werken echt op niveau en dat ze dan van klas/leraar veranderd is ze nu al aan gewend.
Ze heeft morgen het eerste feestje van het schooljaar. Ze gaan naar Ballorig, ze is wel wat zenuwachtig. Ik denk dat ze dat altijd wel blijft houden. Haar vriendinnetje die dan jarig is, komt vandaag hier spelen. Misschien kan ze haar wat gerust stellen. En dan heeft ze volgende week alweer een feestje. Daar maakt ze zich nu al druk over. Want onvoorspelbaar denk ik.

Ik vroeg me nog af of jullie misschien tips hebben voor het aankleden. Dat is de laatste tijd weer een drama. We zijn er weleens te laat door gekomen. De juf weet ervan, ze kan op school ook stickers verdienen daarvoor. Juf doet dat door de stickers op een klein kaartje te plakken. Als die vol is, mag ze hem hebben.

wat is het probleem bij aankleden?

Ze vertikt het. Gaat erbij gillen, om zich heen slaan, schreeuwen etc.
En ze heeft tijd genoeg, daar ligt het niet aan.

Dan in pyjama naar school. Heb ik wel eens met een moeder afgesproken, die werd er ook gestóórd van dat haar zoon niet wilde aankleden. Dus die zei op een morgen, prima, dan maar in pyjama naar school. Kind in eerste instantie blij, maar ja, hij kon dus niet buiten spelen heel de dag, want daar moet je kleren voor aan hebben. En hij werd een beetje verbaasd aangekeken door de andere kinderen. Was na die ene keer echt wel over... Maar ja, die kwam met de taxi, dat scheelt.

Kan het wel weer eens proberen, ze is al 1x in pyjama geweest. Het ging ook een hele tijd goed, maar is ineens weer mis.
Djeez opperde nog stap voor stap picto´s. Bij hun hebben ze dat voor Tyler met bepaalde dingen. Is het proberen waard! Ik heb nu alleen algemene voor het ochtendritueel.

Deed ze het eerst wel Ingrid?
Dat gillen en dwarse dat doet M. ook, als ze niet weet waar ze moet beginnen bijvoorbeeld. Dan zouden picto's misschien wel kunnen helpen. Of dat je de kleren in een vaste volgorde op een stapeltje legt, zodat ze weet wat ze eerst moet pakken enz.

Het heeft hier voor het tandenpoetsen en afdrogen erg geholpen. Het was eerst dwars en zeggen dat ze het niet kon en toen we een kaartje hadden met de volgorde ging het ineens als een speer.

En anders idd in pyama naar school, wie weet maakt het indruk.

Uitstel van executie, ik heb morgen na school een gesprek. Vandaag ging het weer redelijk, geloof ik.

Aankleden is hier ook wel eens een probleem. Het markeert echt de overgang naar de echte start van de dag en is daarom moeilijk. Bij ons werkt het om Job pas aan te kleden vlak voor de taxi komt. In het ideale geval is hij precies klaar op het moment dat de taxi komt want dan wordt het voor hem 1 vloeiende overgang. Is de periode tussen aangekleed zijn en de taxi te lang, dan wordt hij druk en 'raak ik hem kwijt'.
Als aankleden niet lukt, hou ik hem meestal thuis of ik breng hem later zelf naar school. In de pyjama in de taxi zou ik nooit doen, want dan weet ik zeker dat het fout gaat in de taxi en op school.

quote:

Op donderdag 19 september 2013 15:58 schreef Troel het volgende:
Is er iets anders dan anders? Want dan is het op zich logisch dat ze ergens de verandering moet verwerken

Nee, ik kan niks bedenken. Alleen dat Tyler bij zijn vader woont, maar dat is nu een maandje zo.

Misschien toch de overgang naar het nieuwe schooljaar.

Is je gesprek naar tevredenheid gegaan Livelink?

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 17:52 schreef debuurvrouw het volgende:
Is je gesprek naar tevredenheid gegaan Livelink?

Ja, het scheen woensdag nogal heftig te zijn geweest en hij heeft een aantal leerkrachten fysiek aangevallen. Dus ze hebben wel duidelijk gemaakt dat daar voor hun een grens ligt (lijkt me ook logisch). Daarna is hij echter donderdag en vrijdag weer helemaal bijgetrokken, dus ze hebben het nu afgedaan als een incident dat is ontstaan door alle veranderingen. Het feit is dat het niet van kwaad tot erger is geworden sindsdien. Hij had overigens diezelfde woensdag al helemaal uit zichzelf tegen de juf gezegd dat het hem ontzettend speet, dus dat pleitte ook in zijn voordeel. Ik zei dat ik bang was te horen te krijgen dat hij van school zou worden gestuurd, maar daar was sowieso geen sprake van zeiden ze.

Gelukkig maar Livelink. Heftig om zulke dingen over je kind te horen, denk ik. Maar heel knap van hem dat hij zelf zijn excuses heeft aangeboden.

Gelukkig een goed gesprek Livelink, en fijn dat de school niet te snel beslissingen maakt.

Misschien had Job die uitbarsting even nodig om weer te weten hoe alles zit. Ik werk zelf op een woongroep voor volwassenen met een ernstige verstandelijke beperking en met gedragsproblemen, dus misschien niet helemaal te vergelijken met je zoon. Maar als je daar begint met werken weet je ook bijna zeker dat je een paar keer fysiek aangevallen wordt, omdat de bewoners dat bijna nodig hebben om te weten wat ze aan je hebben. Kun je hen veiligheid bieden, ook als ze in een escalatie zitten? En af en toe moet dat even herhaald worden, zodat de bewoner weer voelt dat hij/zij geaccepteerd wordt, no matter what. Je verhaal doet me daar een beetje aan denken.

Het klinkt alsof de school het goed heeft opgepakt in ieder geval. Fijn dat Job op zo'n goede plek zit. En Job heeft het zelf ook goed opgepakt door z'n excuses aan te bieden! Op het moment zelf kan hij waarschijnlijk weinig anders dan boos worden, maar het zegt heel wat over hem (en zijn opvoeding!) dat hij later zijn excuses aanbiedt

_{Ik hoop dat jullie het niet erg vinden als ik hier mee post, terwijl ik hier eigenlijk helemaal niet thuis hoor als iemand die geen ouder van een kind met autisme is}

Wat een opluchting livelink