Depressie & Angst #33

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat riedeltje hoorde ik ook vandaag tijdens een wandeling waar ik een luisterboek van Watts op had. The nature of conciousness. Wat ik daar wel uit op merkte dat we wel degelijk een vinger in de pap hebben qua leven.

"You are a part of the universe in the same sense that a wave is part of the ocean."

quote:

[..]

Laat ik het andersom vragen, doe jij het graag? Of wat vindt jij er van als anderen het doen?

Je hoort namelijk nog wel eens van gasten die na jarenlang zwelgen, dat ze er spijt van hebben dat ze die jaren van hun leven hebben vergooid.

Zwelgen doe ik niet (meer), maar ook ik geniet nog wel eens van drama. De emotionele achtbaan die wij het leven horen heeft nou eenmaal spannende bochten en loopings.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:24 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik denk dat de aanleiding op dit moment ook niet zo van belang is.

Waar stoor je je op het moment het meeste aan? Misschien dat we hier samen tot een probleemstelling kunnen komen, je weet maar nooit

Dat ik totaal geen zin heb in dingen die ik altijd tof en leuk vond... En als ik ze doe dat ik me er depressief door ga voelen - allicht omdat ik doordat ik het niet naar mijn zin heb juist herinnert word aan depressie.

[ Bericht 0% gewijzigd door kingtoppie op 26-05-2013 17:09:17 ]

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:50 schreef Gray het volgende:

Zwelgen doe ik niet (meer), maar ook ik geniet nog wel eens van drama. De emotionele achtbaan die wij het leven horen heeft nou eenmaal spannende bochten en loopings.

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien, , heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

quote:

Op zondag 26 mei 2013 17:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Uiteraard! Het is een gek trucje van onze geest om de verantwoordelijkheid ergens anders te leggen om zichzelf te beschermen van verder (onvermijdelijk) leed.

quote:

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Heerlijk is dat. Toch hoef je niet naar zo'n locatie voor rust. Rust breng je zelf naar zo'n locatie.

quote:

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien,

Kumare Official Trailer #1 (2012) - HD Movie

, heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

Daarom kan ik me ook zo goed vinden in UG Krishnamurti. Hij was een beetje een anti-goeroe.

Zwelgen is soms fijn. Ik kan dat ook wel toelaten soms hoor. Maar meestal een beperkte tijd.
Zo van: vanmiddag ga ik me eens lekker zielig voelen en slachtoffer, en vanavond (of morgen) ga ik mezelf weer motiveren om de shit op te lossen/het anders te zien etc

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:50 schreef Gray het volgende:

[..]

"You are a part of the universe in the same sense that a wave is part of the ocean."

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 17:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien,

Kumare Official Trailer #1 (2012) - HD Movie

, heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:05 schreef Gray het volgende:

[..]

Uiteraard! Het is een gek trucje van onze geest om de verantwoordelijkheid ergens anders te leggen om zichzelf te beschermen van verder (onvermijdelijk) leed.

[..]

Heerlijk is dat. Toch hoef je niet naar zo'n locatie voor rust. Rust breng je zelf naar zo'n locatie.

[..]

Daarom kan ik me ook zo goed vinden in UG Krishnamurti. Hij was een beetje een anti-goeroe.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:27 schreef Murmeli het volgende:
Zwelgen is soms fijn. Ik kan dat ook wel toelaten soms hoor. Maar meestal een beperkte tijd.
Zo van: vanmiddag ga ik me eens lekker zielig voelen en slachtoffer, en vanavond (of morgen) ga ik mezelf weer motiveren om de shit op te lossen/het anders te zien etc

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

[..]

[..]

[..]

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

nee hoor, dan is je leven niet verneukt. Ik heb ook een hele berg etiketjes geplakt gekregen, oa ook een persoonlijkheidsstoornis, maar heb er geen last van. Mijn leven gaat prima. Ja, ik heb wat beperkingen (vooral vanwege mijn adhd) en wat gevoeligheden, maar zoals ze op dit moment zijn, heb ik niet het idee dat ik structureel slechter functioneer dan anderen.
Er zijn voor veel persoonlijkheidsstoornissen hele goede therapieen tegenwoordig, waardoor je er écht mee kunt leren omgaan en gewoon een normaal gelukkig mens kunt zijn.
En je bent al een heel eind doordat je je nu realiseert dat het eigenlijk gewoon in grote lijnen beter kan. En dat kun je helemaal zelf doen. En ja, er zullen tegenslagen zijn, er zullen klootzakken op de wereld zijn die je (onbewust of soms bewust) tegenwerken, misschien zullen mensen je kwetsen, maar ook daar kan je mee leren omgaan. Het niet zien als "dat heb ik weer" maar als: "shit happens, gebeurt iedereen wel eens" en doorgaan. Is niet altijd leuk of makkelijk, maar je kunt dat wel.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

nee hoor, dan is je leven niet verneukt. Ik heb ook een hele berg etiketjes geplakt gekregen, oa ook een persoonlijkheidsstoornis, maar heb er geen last van. Mijn leven gaat prima. Ja, ik heb wat beperkingen (vooral vanwege mijn adhd) en wat gevoeligheden, maar zoals ze op dit moment zijn, heb ik niet het idee dat ik structureel slechter functioneer dan anderen.
Er zijn voor veel persoonlijkheidsstoornissen hele goede therapieen tegenwoordig, waardoor je er écht mee kunt leren omgaan en gewoon een normaal gelukkig mens kunt zijn.
En je bent al een heel eind doordat je je nu realiseert dat het eigenlijk gewoon in grote lijnen beter kan. En dat kun je helemaal zelf doen. En ja, er zullen tegenslagen zijn, er zullen klootzakken op de wereld zijn die je (onbewust of soms bewust) tegenwerken, misschien zullen mensen je kwetsen, maar ook daar kan je mee leren omgaan. Het niet zien als "dat heb ik weer" maar als: "shit happens, gebeurt iedereen wel eens" en doorgaan. Is niet altijd leuk of makkelijk, maar je kunt dat wel.

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

Dat is niet helemaal het punt van die quote in mijn ogen, maar soit. Te filosofisch voor de eenvoud van het onderwerp depressie dat we hier bespreken.

quote:

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

Zeg, het is geen brandmerk.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:37 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

Ach, iedereen heeft wel iets waar hij/zij mee moet leren omgaan.
Je moet het niet zo zwaar maken allemaal. Niemand is perfect, de ene heeft ingegroeide teennagels, de ander heeft puisten, de ander heeft een been dat korter is dan het ander, en weer een ander heeft een persoonlijkheidsstoornis.
Allemaal ongemakken waar met de juiste instelling in evt behandeling prima mee om te gaan is

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:39 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat is niet helemaal het punt van die quote in mijn ogen, maar soit. Te filosofisch voor de eenvoud van het onderwerp depressie dat we hier bespreken.

[..]

Zeg, het is geen brandmerk.

Het kan me soms niet filosofisch genoeg zijn. Dat werkt soms ook wel, met name als je rust zoekt

Betreffende brandmerken. Ik vind het wel handy dat ik zo'n plakaat op mijn snufferd heb gekregen. Er komt ten minste ook een boekje bij met; "what to do" en "how to solve it".

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:50 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ach, iedereen heeft wel iets waar hij/zij mee moet leren omgaan.
Je moet het niet zo zwaar maken allemaal. Niemand is perfect, de ene heeft ingegroeide teennagels, de ander heeft puisten, de ander heeft een been dat korter is dan het ander, en weer een ander heeft een persoonlijkheidsstoornis.
Allemaal ongemakken waar met de juiste instelling in evt behandeling prima mee om te gaan is

Dit dus

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:37 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

Wanneer heb jij je echt voor het laatst, echt, maar dan ook echt prettig gevoeld. Een genuine "happy" gevoel?

Ik moet er bij mezelf wel vrij ver voor terug. Ik denk ergens Juli 2011, toen ik plots een baan aangeboden kreeg bij een grote Amerikaanse financiele werkgever en ik binnen no time als junior tussen de grote meneren zat. Toen dacht ik wel, wow, this is the life. Heeeeelaasss kwam ik haar toen tegen .. en toen well, nu zit ik hier dus .

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 19:36 schreef Comp_Lex het volgende:

Dat doet me ook niks eigenlijk. Het is onderdeel van mijn problemen. Ik kan ook niet goed genieten van dingen waarvan een gemiddeld persoon wel geniet. Het is ook al weer eeuwen geleden dat ik naar de bios ben geweest.

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wanneer heb jij je echt voor het laatst, echt, maar dan ook echt prettig gevoeld. Een genuine "happy" gevoel?

Ik moet er bij mezelf wel vrij ver voor terug. Ik denk ergens Juli 2011, toen ik plots een baan aangeboden kreeg bij een grote Amerikaanse financiele werkgever en ik binnen no time als junior tussen de grote meneren zat. Toen dacht ik wel, wow, this is the life. Heeeeelaasss kwam ik haar toen tegen .. en toen well, nu zit ik hier dus .

Toen ik 12 was. Ik ging naar een andere school en dat vond ik wel vet. Dat is de laatste keer dat ik me echt prettig gevoeld heb en erg gemotiveerd was, want even later ging het pesten weer verder.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

Ik zie het als een probleem, omdat ik zie dat anderen echt veel meer uit hun dak gaan dan ik en dat wil ik ook. Sterker nog, ik ben eigenlijk altijd de meest geremde persoon in de groep (ongeacht bij welke groep ik ben).

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Toen ik 12 was. Ik ging naar een andere school en dat vond ik wel vet. Dat is de laatste keer dat ik me echt prettig gevoeld heb en erg gemotiveerd was, want even later ging het pesten weer verder.

En je bent nu eind 20?/begin 30? Damn.. Ik denk wanneer ik voor het laatst echt gemotiveerd was, dat dat ergens in 2007 was. Jaar of 6/7 geleden. Nou kom ik er eigenlijk ook wel achter dat ik nooit echt gemotiveerd was gedurende mijn gehele universitaire carriere .

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:

Ik zie het als een probleem, omdat ik zie dat anderen echt veel meer uit hun dak gaan dan ik en dat wil ik ook. Sterker nog, ik ben eigenlijk altijd de meest geremde persoon in de groep (ongeacht bij welke groep ik ben).

Herkenning wel Ik ben helaas altijd de nuchterheid zelve gebleven. Maar dat heeft mij juist op sociaal gebied bijv. juist enorm geholpen. Na verloop van tijd merkte je dat de meest uitgaande personen niet veel te bieden hadden behalve het enorme schreeuw en doe gedrag tijdens een uitje, bios, stappen of wat dan ook. En dat dat 'schreeuw' of uit je dak gaan vaak ook gewoon maar een cover up was.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:43 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En je bent nu eind 20?/begin 30? Damn.. Ik denk wanneer ik voor het laatst echt gemotiveerd was, dat dat ergens in 2007 was. Jaar of 6/7 geleden. Nou kom ik er eigenlijk ook wel achter dat ik nooit echt gemotiveerd was gedurende mijn gehele universitaire carriere .

Ik ben inderdaad eind 20. Dat dikgedrukte had ik ook, alleen zie ik het nu als een serieus probleem, omdat ik weet dat ik het echt wel beter kan. Ik heb helaas zolang met problemen rondgelopen dat ik moeite had met het zien dat mijn problemen eigenlijk hele grote problemen zijn. Ik maakte die klik niet.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Herkenning wel Ik ben helaas altijd de nuchterheid zelve gebleven. Maar dat heeft mij juist op sociaal gebied bijv. juist enorm geholpen. Na verloop van tijd merkte je dat de meest uitgaande personen niet veel te bieden hadden behalve het enorme schreeuw en doe gedrag tijdens een uitje, bios, stappen of wat dan ook. En dat dat 'schreeuw' of uit je dak gaan vaak ook gewoon maar een cover up was.

Ja ik snap wat je bedoelt
Ik weet echter niet of het nou authentiek gedrag is of niet. Verder, ongeacht of het authentiek is of niet zie ik gedrag toch als een soort toneelstuk. In mijn hoofd is gedrag volledig ontkoppelt van intentie, omdat ik in het verleden heb meegemaakt dat ogenschijnlijk aardige mensen zich op een gegeven moment tegen mij keerden zonder enige aanleiding van mijn kant. Daarom sta ik misschien altijd onder druk, ook als mensen aardig tegen me zijn.

Ik denk dat ik de laatste tijd gewoon een mixed combo van comfort zone + depressiviteit heb.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

Ik kan het ook niet goed, zoals je al noemde (geloof ik) de bioscoop...dat soort dingen doet me niets. Ik ben het ook zo weer kwijt. Heel naar, ik voel ook altijd heel veel spanning bij zo'n activiteit. Loop het allemaal wel goed, doe ik het wel goed enz enz

Je kan het verleden niet veranderen, wat er ook is gebeurd. Je kan je emoties niet de baas zijn, wat je ook probeert. Je kan de toekomst niet voorspellen, hoe graag je het ook wilt. Je bent wie je bent en daar is niks mis mee.

Bedankt Gray en sitting_elfling, jullie hebben mij echt uit het slop getrokken. Een paar weken geleden was ik op een all-time low en kwam een exit heel dichtbij, maar sinds de gesprekken hier voel ik me heel anders. Niet dat ik me goed voel, maar ik zit niet meer te hopen dat ik niet wakker word als ik naar bed ga. Ik ben weer benieuwd geworden naar de toekomst en dat is iets dat ik al jaren niet meer heb gevoeld. Ik raak steeds beter bestand tegen de mindere periodes en zie ze niet meer als iets dat slecht is, maar eerder als iets dat natuurlijk is. Het feit dat ik er niet meer tegen vecht, zorgt ervoor dat ik meer energie in andere dingen kan steken, zoals de zoektocht naar het 'waarom' en naar wat ik wil in mijn leven. Ik ben nog steeds clueless, maar de rit kan ook mooi zijn.

En een tip die misschien anderen kan helpen. Wees niet bang om jezelf te zijn ook al is dat niet wat mensen verwachten van je. Dat brengt zoveeeeel minder stress met zich mee, dat wil iedereen toch?

quote:

Op maandag 27 mei 2013 00:30 schreef Senor__Chang het volgende:
Je kan het verleden niet veranderen, wat er ook is gebeurd. Je kan je emoties niet de baas zijn, wat je ook probeert. Je kan de toekomst niet voorspellen, hoe graag je het ook wilt. Je bent wie je bent en daar is niks mis mee.

Bedankt Gray en sitting_elfling, jullie hebben mij echt uit het slop getrokken. Een paar weken geleden was ik op een all-time low en kwam een exit heel dichtbij, maar sinds de gesprekken hier voel ik me heel anders. Niet dat ik me goed voel, maar ik zit niet meer te hopen dat ik niet wakker word als ik naar bed ga. Ik ben weer benieuwd geworden naar de toekomst en dat is iets dat ik al jaren niet meer heb gevoeld. Ik raak steeds beter bestand tegen de mindere periodes en zie ze niet meer als iets dat slecht is, maar eerder als iets dat natuurlijk is. Het feit dat ik er niet meer tegen vecht, zorgt ervoor dat ik meer energie in andere dingen kan steken, zoals de zoektocht naar het 'waarom' en naar wat ik wil in mijn leven. Ik ben nog steeds clueless, maar de rit kan ook mooi zijn.

En een tip die misschien anderen kan helpen. Wees niet bang om jezelf te zijn ook al is dat niet wat mensen verwachten van je. Dat brengt zoveeeeel minder stress met zich mee, dat wil iedereen toch?

Boks ouwe! Jij begint ook al gray achtige gezegdes er uit te gooien!

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:53 schreef Comp_Lex het volgende:

Ja ik snap wat je bedoelt
Ik weet echter niet of het nou authentiek gedrag is of niet. Verder, ongeacht of het authentiek is of niet zie ik gedrag toch als een soort toneelstuk. In mijn hoofd is gedrag volledig ontkoppelt van intentie, omdat ik in het verleden heb meegemaakt dat ogenschijnlijk aardige mensen zich op een gegeven moment tegen mij keerden zonder enige aanleiding van mijn kant. Daarom sta ik misschien altijd onder druk, ook als mensen aardig tegen me zijn.

Is het ook. Uitgaan in zo'n club is typisch naar een stel aapjes kijken in een dierentuin. De gast met de grootste mond en de grootste spieren krijgt het mooist vrouwtje. Wees blij zou ik zeggen. Mocht je ooit met dat soort mensen gaan praten denk jij ook, f*ck, ik heb zelfs nog meer interessante dingen vertellen.

Ik kan niet slapen

Ik heb het spul al binnen. Ik ga het even invullen.

quote:

Op maandag 27 mei 2013 21:42 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik heb het spul al binnen. Ik ga het even invullen.

Hoe wie wat waar?

quote:

Op maandag 27 mei 2013 21:43 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe wie wat waar?

Formulieren die ik moet invullen. Ik schijn ook op internet iets in te moeten vullen.

quote:

Op maandag 27 mei 2013 22:18 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Formulieren die ik moet invullen. Ik schijn ook op internet iets in te moeten vullen.

Voor de pscyhologie enzo?

quote:

Op maandag 27 mei 2013 22:20 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Voor de pscyhologie enzo?

Ja idd.

quote:

Op maandag 27 mei 2013 04:35 schreef Senor__Chang het volgende:
Ik kan niet slapen

Hoe gaat het oude baas? Al aan de seroquel?

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 02:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe gaat het oude baas? Al aan de seroquel?

Nog niet. Wordt een latertje weer. Geen probleem, want ik heb toch niks te doen

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 02:46 schreef Senor__Chang het volgende:

[..]

Nog niet. Wordt een latertje weer. Geen probleem, want ik heb toch niks te doen

Haha, naja, zoals je al las. Sleep ze . Ik heb morgen een nieuw paspoort aan te vragen

Lastige nacht hier, vooral vervelend doordat de wekker af gaat om 8u. Ik gok ook dat het daarom niet lukt, vervelend

Ik heb net alles ingevuld. Het was makkelijker dan ik dacht

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 10:55 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik heb net alles ingevuld. Het was makkelijker dan ik dacht

Is dat zo'n lijst met 300 vragen om te kijken in welk DSM vak je past? Laat ff weten wat er uit voort komt

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 11:02 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is dat zo'n lijst met 300 vragen om te kijken in welk DSM vak je past? Laat ff weten wat er uit voort komt

Ja, het is inderdaad zo'n lijst met vragen. Er is nu nog niks uit komen rollen, maar over een maand zal ik misschien wat meer weten

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 11:04 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ja, het is inderdaad zo'n lijst met vragen. Er is nu nog niks uit komen rollen, maar over een maand zal ik misschien wat meer weten

Dat moet je toch direct al wel kunnen weten ? Volgens mij zijn er ook wel van die enorme ellenlange vrragenlijstjes online. Vul ze maar eens in en kijken waar je op uit komt

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 11:21 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat moet je toch direct al wel kunnen weten ? Volgens mij zijn er ook wel van die enorme ellenlange vrragenlijstjes online. Vul ze maar eens in en kijken waar je op uit komt

Ik heb net even weer ingelogd, maar ik heb nog geen resultaat gezien. Ik zal wel even op zoek gaan naar die andere lijstjes

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 15:38 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik heb net even weer ingelogd, maar ik heb nog geen resultaat gezien. Ik zal wel even op zoek gaan naar die andere lijstjes

Check hier mijn waarde! http://similarminds.com/personality_tests.html

Laat ff weten welke je doet, doe ik hem ook even. Ben benieuwd waarin we verschillen.

jippie het PO, 300 vragen inderdaad.

Hoi

Ik meld me hier ook maar. Ik heb ook vaak last van angststoornissen. Niet altijd trouwens. Ik heb vlagen dat het helemaal was en dat ik optimaal geniet. Ik ben een enorme hypochonder. Ieder pijntje is bij mij een ernstige en ongeneeslijke vorm van kanker. Relativeren is lastig. Ik ben op mijn 19de in therapie geweest voor emetofobie (angst om te spugen), maar daar ben ik wonder boven wonder niet meer bang voor. Misschien omdat ik vrijwel nooit misselijk ben (klopt af). Ik merk dat ik in tijden van angst - ik heb net een heftige periode doorgemaakt dat ik mezelf had wijsgemaakt dat ik een hersentumor had - geen rust meer kan vinden. Ik gun het mezelf dan ook niet meer om te genieten ofzo, heel raar eigenlijk. Ik merk dat ik mijn omgeving op die momenten ook heel kwaad maak. Ik snap dat ook wel. Ik zit te miauwen over een hersentumor terwijl er mensen echt ziek zijn. Ik voel me daar ook heel schuldig over.

Ook heb ik eigenlijk altijd last van faalangst. Ik moet morgen naar stage (pabo). Morgen is mijn mentor er met wie ik het wat minder kan vinden en dan merk ik meteen dat die angst er is. Als ze naar me kijkt, dan denk ik meteen dat ze me een raar wijf vindt.

Bijna niemand weet dit trouwens van me. Iedereen denkt dat ik een ontzettend stabiel en onverschillig persoon ben. Mensen denken dat ik heel wijs ben, omdat ik me overal op in lees. Mooi niet dat ik iets fout zeg, want dan faal ik. Ik ben dan op mijn studie ook een regelrechte vraagbalk. Andere studenten stellen al hun vragen aan mij. Vooral nu tijdens een deadline met de minors. Ik geef ook andere vrienden en vriendinnen dikwijls advies over hoe ze met gevoelens en problemen om moeten gaan. Hypocriet eigenlijk...

Is hier iemand in dit topic die deze angsten ook herkend?

Ik zou best terug in therapie willen, maar ik krijg maar 8 sessies per jaar vergoedt. Het gaat op dit moment ook niet zo slecht dat ik niet functioneer. Ik ben soms gewoon een beetje labiel en dat vind ik eng. Ik was namelijk voor mijn puberteit helemaal niet zo. Ik moet daarbij wel vermelden dat ik verstoorde hormoonhuishouding heb.

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 18:00 schreef MisssC het volgende:
Hoi

Ik meld me hier ook maar. Ik heb ook vaak last van angststoornissen. Niet altijd trouwens. Ik heb vlagen dat het helemaal was en dat ik optimaal geniet. Ik ben een enorme hypochonder. Ieder pijntje is bij mij een ernstige en ongeneeslijke vorm van kanker. Relativeren is lastig. Ik ben op mijn 19de in therapie geweest voor emetofobie (angst om te spugen), maar daar ben ik wonder boven wonder niet meer bang voor. Misschien omdat ik vrijwel nooit misselijk ben (klopt af). Ik merk dat ik in tijden van angst - ik heb net een heftige periode doorgemaakt dat ik mezelf had wijsgemaakt dat ik een hersentumor had - geen rust meer kan vinden. Ik gun het mezelf dan ook niet meer om te genieten ofzo, heel raar eigenlijk. Ik merk dat ik mijn omgeving op die momenten ook heel kwaad maak. Ik snap dat ook wel. Ik zit te miauwen over een hersentumor terwijl er mensen echt ziek zijn. Ik voel me daar ook heel schuldig over.

Ook heb ik eigenlijk altijd last van faalangst. Ik moet morgen naar stage (pabo). Morgen is mijn mentor er met wie ik het wat minder kan vinden en dan merk ik meteen dat die angst er is. Als ze naar me kijkt, dan denk ik meteen dat ze me een raar wijf vindt.

Bijna niemand weet dit trouwens van me. Iedereen denkt dat ik een ontzettend stabiel en onverschillig persoon ben. Mensen denken dat ik heel wijs ben, omdat ik me overal op in lees. Mooi niet dat ik iets fout zeg, want dan faal ik. Ik ben dan op mijn studie ook een regelrechte vraagbalk. Andere studenten stellen al hun vragen aan mij. Vooral nu tijdens een deadline met de minors. Ik geef ook andere vrienden en vriendinnen dikwijls advies over hoe ze met gevoelens en problemen om moeten gaan. Hypocriet eigenlijk...

Is hier iemand in dit topic die deze angsten ook herkend?

Ik zou best terug in therapie willen, maar ik krijg maar 8 sessies per jaar vergoedt. Het gaat op dit moment ook niet zo slecht dat ik niet functioneer. Ik ben soms gewoon een beetje labiel en dat vind ik eng. Ik was namelijk voor mijn puberteit helemaal niet zo. Ik moet daarbij wel vermelden dat ik verstoorde hormoonhuishouding heb.

Hoi, welkom!
Nog een angstgeval hier, ik herken een aantal punten in je verhaal. Kom ik later op terug, want te lang voor mobiel

Haha, is goed! Herkenning is altijd fijn. Vraag me de laatste tijd ook zo vaak af hoe ik die angsten heb ontwikkeld. Ja, van die faalangst weet ik het maar van die angst voor ziekte en dood eigenlijk een compleet raadsel. Nouja....

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 15:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Check hier mijn waarde! http://similarminds.com/personality_tests.html

Laat ff weten welke je doet, doe ik hem ook even. Ben benieuwd waarin we verschillen.

Ik heb de persoonlijkheidsstoornissen test gedaan. Bij mij zijn avoidant en paranoid hoog.

Hebben anderen die seroquel gebruiken ook dat ze als het warm is, zich nog meer moe voelen dan normaal? Of verbeeld ik me het?

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 23:22 schreef Senor__Chang het volgende:
Hebben anderen die seroquel gebruiken ook dat ze als het warm is, zich nog meer moe voelen dan normaal? Of verbeeld ik me het?

Gewoon normale mensen hebben dat ook vriend..

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 23:29 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Gewoon normale mensen hebben dat ook vriend..

Ja, snap ik. Maar het is veel meer dan normaal. Kan bijna geen actie ondernemen of ik wil alweer gaan liggen.

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 18:06 schreef MisssC het volgende:
Haha, is goed! Herkenning is altijd fijn. Vraag me de laatste tijd ook zo vaak af hoe ik die angsten heb ontwikkeld. Ja, van die faalangst weet ik het maar van die angst voor ziekte en dood eigenlijk een compleet raadsel. Nouja....

En dan moet ik het natuurlijk niet vergeten... Ik heb een burnout, blijkbaar word je daar zo achterlijk van als een varkenskont

Ik herken heel erg sterk dat het bij vlagen komt. In een normale periode (die hier gelukkig véél langer duren dan de rotperiodes) ga ik gewoon overal heen en heb ik bijna nergens last van. Tja, het invullen van gedachten voor anderen, maar dat hoort hier blijkbaar bij de standaarduitrusting. Dat lees ik bij jou ook terug

Ook dat bijna niemand weet wat er aan de hand is, ik ben eigenlijk altijd een vrolijke troela aan de buitenkant. Er is eigenlijk niemand die echt de binnenkant kent en hoe naar ik kan denken. Over mezelf, maar ook zeker over een ander (dat invullen, eigenlijk beledig je daarmee de ander. En tóch doe je het). Altijd alles weten, iedereen vraagt me op werk, studie en privé de oren van het hoofd en ik bied iedereen een luisterend oor en probeer mee te denken in oplossingen. En ja, misschien hypocriet, maar ergens ook wel fijn om met de sores van een ander bezig te zijn. Dan denk je eens niet aan dat van jezelf

Dat hypochondrische herken ik niet, dat lijkt me flink klote om te hebben. Ten eerste voor jezelf en het jezelf opnaaien wat je ermee doet en ten tweede voor je omgeving. Is dat ook altijd aanwezig of "vlamt" dat op in bepaalde periodes?

quote:

Op dinsdag 28 mei 2013 18:29 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik heb de persoonlijkheidsstoornissen test gedaan. Bij mij zijn avoidant en paranoid hoog.

Ik kwam bij paranoide ook vrij hoog. Ook wel avoidant, al zou je dat niet zeggen. Alles rits verder?

Ik merk dat ik toch moeite blijf houden met het toekomst perspectief. Ik gooi er weer wat ineternationale sollicitaties uit en het maakt mij niet uit waar ik terecht kom, maar daardoor merk ik ook dat ik me nergens thuis voel. Nergens echt een plek heb van, daar kun je tot jezelf komen.

Ik heb eigenlijk helemaal geen trek om weer keihard aan het werk te gaan, en loonslaaf te zijn. Wat je doet is toch allemaal gelul in de marge.

quote:

Op woensdag 29 mei 2013 12:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik kwam bij paranoide ook vrij hoog. Ook wel avoidant, al zou je dat niet zeggen. Alles rits verder?

Ik merk dat ik toch moeite blijf houden met het toekomst perspectief. Ik gooi er weer wat ineternationale sollicitaties uit en het maakt mij niet uit waar ik terecht kom, maar daardoor merk ik ook dat ik me nergens thuis voel. Nergens echt een plek heb van, daar kun je tot jezelf komen.

Ik heb eigenlijk helemaal geen trek om weer keihard aan het werk te gaan, en loonslaaf te zijn. Wat je doet is toch allemaal gelul in de marge.

Ik lijk ook een paar symptomen te hebben van een gegeneraliseerde angststoornis. Verder is het qua persoonlijkheid wel in orde.
Ik begin nu wel dingen te denken als "Ik zit nu in een ontspannen sfeer, maar ben ik eigenlijk nu wel rustig en ontspannen? Wat is rustig zijn eigenlijk? Hoe voelt het om ontspannen te zijn?". Ik heb nu geen gevoel meer voor wat normaal is zeg maar. Het enige, wat bij mij constant zijn, zijn mijn spanningen, angsten, geremdheid, somberheid, niet meer kunnen genieten, etc. Dat soort dingen.