Depressie & Angst #33

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat riedeltje hoorde ik ook vandaag tijdens een wandeling waar ik een luisterboek van Watts op had. The nature of conciousness. Wat ik daar wel uit op merkte dat we wel degelijk een vinger in de pap hebben qua leven.

"You are a part of the universe in the same sense that a wave is part of the ocean."

quote:

[..]

Laat ik het andersom vragen, doe jij het graag? Of wat vindt jij er van als anderen het doen?

Je hoort namelijk nog wel eens van gasten die na jarenlang zwelgen, dat ze er spijt van hebben dat ze die jaren van hun leven hebben vergooid.

Zwelgen doe ik niet (meer), maar ook ik geniet nog wel eens van drama. De emotionele achtbaan die wij het leven horen heeft nou eenmaal spannende bochten en loopings.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:24 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik denk dat de aanleiding op dit moment ook niet zo van belang is.

Waar stoor je je op het moment het meeste aan? Misschien dat we hier samen tot een probleemstelling kunnen komen, je weet maar nooit

Dat ik totaal geen zin heb in dingen die ik altijd tof en leuk vond... En als ik ze doe dat ik me er depressief door ga voelen - allicht omdat ik doordat ik het niet naar mijn zin heb juist herinnert word aan depressie.

[ Bericht 0% gewijzigd door kingtoppie op 26-05-2013 17:09:17 ]

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:50 schreef Gray het volgende:

Zwelgen doe ik niet (meer), maar ook ik geniet nog wel eens van drama. De emotionele achtbaan die wij het leven horen heeft nou eenmaal spannende bochten en loopings.

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien, , heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

quote:

Op zondag 26 mei 2013 17:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Uiteraard! Het is een gek trucje van onze geest om de verantwoordelijkheid ergens anders te leggen om zichzelf te beschermen van verder (onvermijdelijk) leed.

quote:

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Heerlijk is dat. Toch hoef je niet naar zo'n locatie voor rust. Rust breng je zelf naar zo'n locatie.

quote:

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien,

Kumare Official Trailer #1 (2012) - HD Movie

, heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

Daarom kan ik me ook zo goed vinden in UG Krishnamurti. Hij was een beetje een anti-goeroe.

Zwelgen is soms fijn. Ik kan dat ook wel toelaten soms hoor. Maar meestal een beperkte tijd.
Zo van: vanmiddag ga ik me eens lekker zielig voelen en slachtoffer, en vanavond (of morgen) ga ik mezelf weer motiveren om de shit op te lossen/het anders te zien etc

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:50 schreef Gray het volgende:

[..]

"You are a part of the universe in the same sense that a wave is part of the ocean."

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 17:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Heb je dan serieus niet het idee dat wanneer je zwelgt, je juist naar iedereen loopt te wijzen terwijl de problemen daadwerkelijk bij jezelf liggen? Dit merkte ik met name toen ik zelf liep te zwelgen nadat ik er anderen op wees ..

Ik vond het overigens fantastisch dat zwelgen in medelijden. Lekker in zo'n hoekje je kut voelen. En het is iedereen zijn schuld behalve je zelf. Ik vond het ook enorm kut, want je schiet niks op... Op een gegeven moment raak je verslaafd aan die drama. Ik wil nu verslaafd raken aan rust. Mentale rust.

Rust in de zin dat je op zo'n schommelstoel ergens in cowbow Amerika met een rietje in je mond zit ... genieten van helemaal niks. Of dat je ergens in een hangmatje in Indonesie zit, en geen zorgen in je hoofd hebt zitten.

Ik wil echt mentale rust, en die documentaire die je me liet zien,

Kumare Official Trailer #1 (2012) - HD Movie

, heeft mij eigenlijk alleen nog maar meer skeptisch gemaakt ten opzichte van therapeuten, guru's, zoete Eckhart Tolle's .. etc. Gelukkig zei Watts al dat hij niet een guru was, maar een entertainer, en daar kan ik me wel in vinden

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:05 schreef Gray het volgende:

[..]

Uiteraard! Het is een gek trucje van onze geest om de verantwoordelijkheid ergens anders te leggen om zichzelf te beschermen van verder (onvermijdelijk) leed.

[..]

Heerlijk is dat. Toch hoef je niet naar zo'n locatie voor rust. Rust breng je zelf naar zo'n locatie.

[..]

Daarom kan ik me ook zo goed vinden in UG Krishnamurti. Hij was een beetje een anti-goeroe.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:27 schreef Murmeli het volgende:
Zwelgen is soms fijn. Ik kan dat ook wel toelaten soms hoor. Maar meestal een beperkte tijd.
Zo van: vanmiddag ga ik me eens lekker zielig voelen en slachtoffer, en vanavond (of morgen) ga ik mezelf weer motiveren om de shit op te lossen/het anders te zien etc

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

[..]

[..]

[..]

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

nee hoor, dan is je leven niet verneukt. Ik heb ook een hele berg etiketjes geplakt gekregen, oa ook een persoonlijkheidsstoornis, maar heb er geen last van. Mijn leven gaat prima. Ja, ik heb wat beperkingen (vooral vanwege mijn adhd) en wat gevoeligheden, maar zoals ze op dit moment zijn, heb ik niet het idee dat ik structureel slechter functioneer dan anderen.
Er zijn voor veel persoonlijkheidsstoornissen hele goede therapieen tegenwoordig, waardoor je er écht mee kunt leren omgaan en gewoon een normaal gelukkig mens kunt zijn.
En je bent al een heel eind doordat je je nu realiseert dat het eigenlijk gewoon in grote lijnen beter kan. En dat kun je helemaal zelf doen. En ja, er zullen tegenslagen zijn, er zullen klootzakken op de wereld zijn die je (onbewust of soms bewust) tegenwerken, misschien zullen mensen je kwetsen, maar ook daar kan je mee leren omgaan. Het niet zien als "dat heb ik weer" maar als: "shit happens, gebeurt iedereen wel eens" en doorgaan. Is niet altijd leuk of makkelijk, maar je kunt dat wel.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

nee hoor, dan is je leven niet verneukt. Ik heb ook een hele berg etiketjes geplakt gekregen, oa ook een persoonlijkheidsstoornis, maar heb er geen last van. Mijn leven gaat prima. Ja, ik heb wat beperkingen (vooral vanwege mijn adhd) en wat gevoeligheden, maar zoals ze op dit moment zijn, heb ik niet het idee dat ik structureel slechter functioneer dan anderen.
Er zijn voor veel persoonlijkheidsstoornissen hele goede therapieen tegenwoordig, waardoor je er écht mee kunt leren omgaan en gewoon een normaal gelukkig mens kunt zijn.
En je bent al een heel eind doordat je je nu realiseert dat het eigenlijk gewoon in grote lijnen beter kan. En dat kun je helemaal zelf doen. En ja, er zullen tegenslagen zijn, er zullen klootzakken op de wereld zijn die je (onbewust of soms bewust) tegenwerken, misschien zullen mensen je kwetsen, maar ook daar kan je mee leren omgaan. Het niet zien als "dat heb ik weer" maar als: "shit happens, gebeurt iedereen wel eens" en doorgaan. Is niet altijd leuk of makkelijk, maar je kunt dat wel.

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 18:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Inderdaad. Mensen die denken dat het leven (enigszins) maakbaar is vergeten één ding: de levens van andere mensen zijn ook maakbaar. Het nettoresultaat is dat dat mogelijkerwijs "rare effecten" kan teweegbrengen en uiteindelijk maakt het resultaat niet uit. Die effecten kunnen echter makkelijker verklaarbaar zijn als er van uitgegaan wordt dat het leven niet maakbaar is.

Dat is niet helemaal het punt van die quote in mijn ogen, maar soit. Te filosofisch voor de eenvoud van het onderwerp depressie dat we hier bespreken.

quote:

Heel apart. Ik deed dat min of meer automatisch, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik me nooit echt positief gevoeld heb. Er was bij mij geen overgang tussen heel positief naar heel negatief. Het was aldoor negatief en daardoor had ik niet door dat ik eigenlijk best wel grote problemen heb.
Als er bij mij een positieve periode was geweest, dan had ik de problemen herkend en had ik ze eeuwen geleden al aangepakt. Nu krijg ik mogelijk een persoonlijkheidsstoornis op m'n kop gedrukt en dan ben ik de rest van mijn leven lekker verneukt.

Zeg, het is geen brandmerk.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:37 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

Ach, iedereen heeft wel iets waar hij/zij mee moet leren omgaan.
Je moet het niet zo zwaar maken allemaal. Niemand is perfect, de ene heeft ingegroeide teennagels, de ander heeft puisten, de ander heeft een been dat korter is dan het ander, en weer een ander heeft een persoonlijkheidsstoornis.
Allemaal ongemakken waar met de juiste instelling in evt behandeling prima mee om te gaan is

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:39 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat is niet helemaal het punt van die quote in mijn ogen, maar soit. Te filosofisch voor de eenvoud van het onderwerp depressie dat we hier bespreken.

[..]

Zeg, het is geen brandmerk.

Het kan me soms niet filosofisch genoeg zijn. Dat werkt soms ook wel, met name als je rust zoekt

Betreffende brandmerken. Ik vind het wel handy dat ik zo'n plakaat op mijn snufferd heb gekregen. Er komt ten minste ook een boekje bij met; "what to do" en "how to solve it".

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:50 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ach, iedereen heeft wel iets waar hij/zij mee moet leren omgaan.
Je moet het niet zo zwaar maken allemaal. Niemand is perfect, de ene heeft ingegroeide teennagels, de ander heeft puisten, de ander heeft een been dat korter is dan het ander, en weer een ander heeft een persoonlijkheidsstoornis.
Allemaal ongemakken waar met de juiste instelling in evt behandeling prima mee om te gaan is

Dit dus

quote:

Op zondag 26 mei 2013 19:37 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Mee leren omgaan is anders dan oplossen lijkt me. Bij de vereniging ga ik ook om met mijn spanningen, maar echt prettig voelen is wat anders.

Wanneer heb jij je echt voor het laatst, echt, maar dan ook echt prettig gevoeld. Een genuine "happy" gevoel?

Ik moet er bij mezelf wel vrij ver voor terug. Ik denk ergens Juli 2011, toen ik plots een baan aangeboden kreeg bij een grote Amerikaanse financiele werkgever en ik binnen no time als junior tussen de grote meneren zat. Toen dacht ik wel, wow, this is the life. Heeeeelaasss kwam ik haar toen tegen .. en toen well, nu zit ik hier dus .

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 19:36 schreef Comp_Lex het volgende:

Dat doet me ook niks eigenlijk. Het is onderdeel van mijn problemen. Ik kan ook niet goed genieten van dingen waarvan een gemiddeld persoon wel geniet. Het is ook al weer eeuwen geleden dat ik naar de bios ben geweest.

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wanneer heb jij je echt voor het laatst, echt, maar dan ook echt prettig gevoeld. Een genuine "happy" gevoel?

Ik moet er bij mezelf wel vrij ver voor terug. Ik denk ergens Juli 2011, toen ik plots een baan aangeboden kreeg bij een grote Amerikaanse financiele werkgever en ik binnen no time als junior tussen de grote meneren zat. Toen dacht ik wel, wow, this is the life. Heeeeelaasss kwam ik haar toen tegen .. en toen well, nu zit ik hier dus .

Toen ik 12 was. Ik ging naar een andere school en dat vond ik wel vet. Dat is de laatste keer dat ik me echt prettig gevoeld heb en erg gemotiveerd was, want even later ging het pesten weer verder.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

Ik zie het als een probleem, omdat ik zie dat anderen echt veel meer uit hun dak gaan dan ik en dat wil ik ook. Sterker nog, ik ben eigenlijk altijd de meest geremde persoon in de groep (ongeacht bij welke groep ik ben).

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Toen ik 12 was. Ik ging naar een andere school en dat vond ik wel vet. Dat is de laatste keer dat ik me echt prettig gevoeld heb en erg gemotiveerd was, want even later ging het pesten weer verder.

En je bent nu eind 20?/begin 30? Damn.. Ik denk wanneer ik voor het laatst echt gemotiveerd was, dat dat ergens in 2007 was. Jaar of 6/7 geleden. Nou kom ik er eigenlijk ook wel achter dat ik nooit echt gemotiveerd was gedurende mijn gehele universitaire carriere .

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:

Ik zie het als een probleem, omdat ik zie dat anderen echt veel meer uit hun dak gaan dan ik en dat wil ik ook. Sterker nog, ik ben eigenlijk altijd de meest geremde persoon in de groep (ongeacht bij welke groep ik ben).

Herkenning wel Ik ben helaas altijd de nuchterheid zelve gebleven. Maar dat heeft mij juist op sociaal gebied bijv. juist enorm geholpen. Na verloop van tijd merkte je dat de meest uitgaande personen niet veel te bieden hadden behalve het enorme schreeuw en doe gedrag tijdens een uitje, bios, stappen of wat dan ook. En dat dat 'schreeuw' of uit je dak gaan vaak ook gewoon maar een cover up was.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:43 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En je bent nu eind 20?/begin 30? Damn.. Ik denk wanneer ik voor het laatst echt gemotiveerd was, dat dat ergens in 2007 was. Jaar of 6/7 geleden. Nou kom ik er eigenlijk ook wel achter dat ik nooit echt gemotiveerd was gedurende mijn gehele universitaire carriere .

Ik ben inderdaad eind 20. Dat dikgedrukte had ik ook, alleen zie ik het nu als een serieus probleem, omdat ik weet dat ik het echt wel beter kan. Ik heb helaas zolang met problemen rondgelopen dat ik moeite had met het zien dat mijn problemen eigenlijk hele grote problemen zijn. Ik maakte die klik niet.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Herkenning wel Ik ben helaas altijd de nuchterheid zelve gebleven. Maar dat heeft mij juist op sociaal gebied bijv. juist enorm geholpen. Na verloop van tijd merkte je dat de meest uitgaande personen niet veel te bieden hadden behalve het enorme schreeuw en doe gedrag tijdens een uitje, bios, stappen of wat dan ook. En dat dat 'schreeuw' of uit je dak gaan vaak ook gewoon maar een cover up was.

Ja ik snap wat je bedoelt
Ik weet echter niet of het nou authentiek gedrag is of niet. Verder, ongeacht of het authentiek is of niet zie ik gedrag toch als een soort toneelstuk. In mijn hoofd is gedrag volledig ontkoppelt van intentie, omdat ik in het verleden heb meegemaakt dat ogenschijnlijk aardige mensen zich op een gegeven moment tegen mij keerden zonder enige aanleiding van mijn kant. Daarom sta ik misschien altijd onder druk, ook als mensen aardig tegen me zijn.

Ik denk dat ik de laatste tijd gewoon een mixed combo van comfort zone + depressiviteit heb.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is dat eigenlijk een probleem? Ik vroeg me dat letterlijk net af tijdens een wandeling. Is het een probleem dat wij niet kunnen genieten zoals een ander? Maakt dat ons aparter or 'raar' ?

Ik kan het ook niet goed, zoals je al noemde (geloof ik) de bioscoop...dat soort dingen doet me niets. Ik ben het ook zo weer kwijt. Heel naar, ik voel ook altijd heel veel spanning bij zo'n activiteit. Loop het allemaal wel goed, doe ik het wel goed enz enz

Je kan het verleden niet veranderen, wat er ook is gebeurd. Je kan je emoties niet de baas zijn, wat je ook probeert. Je kan de toekomst niet voorspellen, hoe graag je het ook wilt. Je bent wie je bent en daar is niks mis mee.

Bedankt Gray en sitting_elfling, jullie hebben mij echt uit het slop getrokken. Een paar weken geleden was ik op een all-time low en kwam een exit heel dichtbij, maar sinds de gesprekken hier voel ik me heel anders. Niet dat ik me goed voel, maar ik zit niet meer te hopen dat ik niet wakker word als ik naar bed ga. Ik ben weer benieuwd geworden naar de toekomst en dat is iets dat ik al jaren niet meer heb gevoeld. Ik raak steeds beter bestand tegen de mindere periodes en zie ze niet meer als iets dat slecht is, maar eerder als iets dat natuurlijk is. Het feit dat ik er niet meer tegen vecht, zorgt ervoor dat ik meer energie in andere dingen kan steken, zoals de zoektocht naar het 'waarom' en naar wat ik wil in mijn leven. Ik ben nog steeds clueless, maar de rit kan ook mooi zijn.

En een tip die misschien anderen kan helpen. Wees niet bang om jezelf te zijn ook al is dat niet wat mensen verwachten van je. Dat brengt zoveeeeel minder stress met zich mee, dat wil iedereen toch?

quote:

Op maandag 27 mei 2013 00:30 schreef Senor__Chang het volgende:
Je kan het verleden niet veranderen, wat er ook is gebeurd. Je kan je emoties niet de baas zijn, wat je ook probeert. Je kan de toekomst niet voorspellen, hoe graag je het ook wilt. Je bent wie je bent en daar is niks mis mee.

Bedankt Gray en sitting_elfling, jullie hebben mij echt uit het slop getrokken. Een paar weken geleden was ik op een all-time low en kwam een exit heel dichtbij, maar sinds de gesprekken hier voel ik me heel anders. Niet dat ik me goed voel, maar ik zit niet meer te hopen dat ik niet wakker word als ik naar bed ga. Ik ben weer benieuwd geworden naar de toekomst en dat is iets dat ik al jaren niet meer heb gevoeld. Ik raak steeds beter bestand tegen de mindere periodes en zie ze niet meer als iets dat slecht is, maar eerder als iets dat natuurlijk is. Het feit dat ik er niet meer tegen vecht, zorgt ervoor dat ik meer energie in andere dingen kan steken, zoals de zoektocht naar het 'waarom' en naar wat ik wil in mijn leven. Ik ben nog steeds clueless, maar de rit kan ook mooi zijn.

En een tip die misschien anderen kan helpen. Wees niet bang om jezelf te zijn ook al is dat niet wat mensen verwachten van je. Dat brengt zoveeeeel minder stress met zich mee, dat wil iedereen toch?

Boks ouwe! Jij begint ook al gray achtige gezegdes er uit te gooien!

quote:

Op zondag 26 mei 2013 21:53 schreef Comp_Lex het volgende:

Ja ik snap wat je bedoelt
Ik weet echter niet of het nou authentiek gedrag is of niet. Verder, ongeacht of het authentiek is of niet zie ik gedrag toch als een soort toneelstuk. In mijn hoofd is gedrag volledig ontkoppelt van intentie, omdat ik in het verleden heb meegemaakt dat ogenschijnlijk aardige mensen zich op een gegeven moment tegen mij keerden zonder enige aanleiding van mijn kant. Daarom sta ik misschien altijd onder druk, ook als mensen aardig tegen me zijn.

Is het ook. Uitgaan in zo'n club is typisch naar een stel aapjes kijken in een dierentuin. De gast met de grootste mond en de grootste spieren krijgt het mooist vrouwtje. Wees blij zou ik zeggen. Mocht je ooit met dat soort mensen gaan praten denk jij ook, f*ck, ik heb zelfs nog meer interessante dingen vertellen.

Ik kan niet slapen

Ik heb het spul al binnen. Ik ga het even invullen.

quote:

Op maandag 27 mei 2013 21:42 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik heb het spul al binnen. Ik ga het even invullen.

Hoe wie wat waar?