Bankrun op Cyprus na besluit reddingsplan #6

Het is erg veelzeggend dat er doorgaans gesproken wordt over “straf”, wanneer men verwijst naar de maatregelen die Merkel en haar ministers opleggen aan de landen die het meest zijn aangedaan door de crisis.

Ze vertellen hun landgenoten dat ze onze onverantwoordelijkheid moeten straffen, zodat onze verspilling en schulden niet betaald worden door de Duitsers. Maar die redenering is scheef omdat de onverantwoordelijken niet de volken zijn die Merkel probeert te straffen, maar de Duitse banken die ze beschermt, en de andere landen waaraan ze leenden, dat wél met onverantwoordelijkheid, om miljoenenwinsten te behalen.

De grote economische groepen lukte het om een imperfecte en asymmetrische monetaire unie op te richten, die vervolgens de oorspronkelijke ongelijkheden van de landen die er deel vanuit maakten reproduceerde en vergrootte. Bovendien, dankzij haar enorme investeringscapaciteit en de grote macht van haar regeringen, lukte het de grote bedrijven van het noorden een grote hoeveelheid bedrijven en zelfs gehele sectoren van de omliggende landen zoals Spanje te bemachtigen. Dit veroorzaakte grote commerciële tekorten in de laatstgenoemde, en overschotten in vooral Duitsland, en in mindere mate in andere landen.

Tegelijkertijd, het beleid van opeenvolgende Duitse regeringen concentreerde het inkomen nog meer in de top van de sociale piramide, wat hun hoge niveau van sparen nog meer verhoogde. Tussen 1998 en 2008, de rijkdom van de 10% rijkste Duitsers verschoof van 45% naar 53% van het totaal, die van de volgende 40% van 46% naar 40%, en die van het 50% armste deel van de bevolking van 4% naar 1%.

Door deze omstandigheden kwamen er voor de Duitse banken gigantische hoeveelheden geld beschikbaar. Maar in plaats van deze te gebruiken voor het verbeteren van de interne markt en de laagste niveaus van de rente, werd dit gebruikt (704 miljard euro tot 2009) voor het financieren van de schuld van Ierse banken, de Spaanse vastgoedbubbel, de schuldenlast van de Griekse bedrijven of om te speculeren, wat ervoor zorgde dat de private schuld in omliggend Europa omhoog schoot en dat de Duitse banken “toxic assets” op zich namen (900 miljard euro in 2009).

Bij het losbarsten van de crisis hadden zie hier een zware kater van, maar ze kregen het voor elkaar dat hun staat van onvermogen, in plaats van resultaat van hun grote onvoorzichtigheid en onverantwoordelijkheid (iets waar Merkel het nooit over heeft) werd gepresenteerd als het resultaat van verspilling en staatsschuld van de landen waar de banken waaraan zij geleend hadden zich bevonden. De Duitsers trokken snel hun geld terug uit deze landen, maar de schuld bleef staan in de balansen van de banken met schulden. Merkel richtte zich op als de verdedigster van de Duitse banken en om deze te helpen zette ze twee strategieën in beweging. Ten eerste, de reddingen, die werden verkocht alsof ze gericht waren op het redden van landen, terwijl ze in werkelijkheid bestaan uit het uitlenen van geld wat het volk betaald om door te spelen naar de nationale banken, zodat dezen zich zo snel mogelijk herstellen de vervolgens de Duitsers betalen. De tweede, tegengaan dat de Europese centrale bank de speculatieve aanvallen tegen de schuld van omliggende landen stopt, zodat wanneer de risico bonussen omhoog gaan, de kosten waarmee Duitsland zich financiert verlaagd worden.

Merkel heeft, net als Hitler, de oorlog verklaard aan de rest van Europa, dit keer om zich te verzekeren van economisch lebensraum. Ze straft ons om de grote banken en bedrijven te beschermen, en ook om voor haar achterban de schaamde te verbergen van een model wat ervoor heeft gezorgd dat de armoede in haar land het op een dieptepunt van de afgelopen 20 jaar is, dat 25% van hun werknemers minder verdient dan 9.15 per uur, of dat de helft van haar bevolking slechts goed is voor een miserabele 1% van de nationale rijkdom.

De tragedie is het enorme samenspel tussen de pan-Europese financiële belangen, die onze regeringen domineren, en dat dezen, in plaats van ons te verdedigen met patriottisme en waardigheid, ons verraden om te handelen als meelopers van Merkel

dit stond op de website van de spaanse krant el pais. en is inmiddels verwijderd.

http://freetexthost.com/glq6xcx4gd