Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
R&P / Depressie & Angst #1
R&P / Depressie & Angst #2
R&P / Depressie & Angst #3
R&P / Depressie & Angst #4
R&P / Depressie & Angst #5
R&P / Depressie & Angst #6
R&P / Depressie & Angst #7
R&P / Depressie & Angst #8
R&P / Depressie & Angst #9
R&P / Depressie & Angst #10
R&P / Depressie & Angst #11
R&P / Depressie & Angst #12
R&P / Depressie & Angst #13
R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
R&P / Depressie & Angst #16
R&P / Depressie & Angst #17
Dat, en gewenning aan een leefstijl zonder depressie. Ik zie het als een zaad dat ooit geplant is, waar omstandigheden kunnen dienen als water. Of mest, beter gezegd.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 15:18 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Maar met medicatie is het biologische weg te strepen?
Dat is niet zo erg, zeker niet vergeleken met voorheen. Zie het als een schone lei.quote:
[..]
Ik voel me eigenlijk meer neutraal of zo? Vreemd...
Lang wachten op de werking van dit medicijn wel.
Bloody hell, wat word ik gelijk weer bloedchagrijnig. Ook ben ik weer wat bevattelijker voor somberheid. Desondanks ben ik wel blij dit te kunnen ervaren, al vraag ik mij af of mijn omgeving er bij gebaat is.
.*leest mee verder
Ik heb een angststoornis gehad wat soms nog komt bovendrijven. Heb therapie gehad ( eerst therapeute eigen praktijk, later angsttherapeute) en eigenlijk tijdens die tijd weinig medicatie gebruikt behalve af en toe een slaappil.
Wil mezelf echt niet hiermee op de borst slaan, maar uit eigen ervaring weet ik dus dat therapie best doeltreffend kan werken.
Medicijnen gaan toch meestal samen met therapie?quote:
Waarom geven huisartsen vaak medicijnen als patiënten komen met bovenstaande klachten? Mijn inziens zou therapie veel beter op zijn plek zijn. Mocht dat niet helpen kunnen medicijnen een uitkomst zijn.
Ik heb een angststoornis gehad wat soms nog komt bovendrijven. Heb therapie gehad ( eerst therapeute eigen praktijk, later angsttherapeute) en eigenlijk tijdens die tijd weinig medicatie gebruikt behalve af en toe een slaappil.
Wil mezelf echt niet hiermee op de borst slaan, maar uit eigen ervaring weet ik dus dat therapie best doeltreffend kan werken.
Niet bij IPZO. Daar proberen ze het juist in eerste instantie met een medicijnloze therapie. Slaapmedicatie heb ik wel bij de therapeute ervoor gehad.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 20:13 schreef Gray het volgende:
[..]
Medicijnen gaan toch meestal samen met therapie?
En zo niet, dan niet.
En het heeft weinig tot niets met Eckhart Tolle - de man in beeld - van doen, overigens.
Ik ben pas ongeveer 2 a 2 en halve week bezig met seroxzat. Gebruik het tegen angsten. Wat is jou ervaring specifiek tegen angsten/fobiën?quote:
Eerste post hier van mij! Gebruik al tien jaar (oid) anti-depressiva (Seroxat), en mijn depressie en angstklachten zijn wel redelijk onder controle. Zo erg dat ik ben gaan experimenteren met mijn dosis, en nog maar 0,5 per dag (en soms per twee dagen) slik.
Bloody hell, wat word ik gelijk weer bloedchagrijnig. Ook ben ik weer wat bevattelijker voor somberheid. Desondanks ben ik wel blij dit te kunnen ervaren, al vraag ik mij af of mijn omgeving er bij gebaat is.
*leest mee verder
Hoe bedoel je dat? Of Seroxat bij mij goed tegen angsten helpt?quote:
[..]
Ik ben pas ongeveer 2 a 2 en halve week bezig met seroxzat. Gebruik het tegen angsten. Wat is jou ervaring specifiek tegen angsten/fobiën?
Of welke ervaring ik had met angsten/fobieën voor/tijdens het gebruik van Seroxat?
Seroxat heeft bij mij gigantisch goed geholpen wat dat betreft. Was ik voorheen bij ieder pijntje gelijk bang dat ik een ziekte onder de leden had, of dat het niet goed met mij zou eindigen, na gebruik daar totaal geen last meer van. Plus dat ik niet meer vanuit een gevoel van angst mijzelf afzonderde.
Daar heb ik nu gelukkig niet zo'n last meer van, en op die spaarzame momenten dat ik het nog wel heb, probeer ik het zo goed en zo kwaad als het gaat over mij heen te laten komen.
.Wat de ervaring was betreft je angsten nadat je begonnen was met Seroxzat, maar dat heeft je goed geholpen dus, mooizo.quote:
[..]
Hoe bedoel je dat? Of Seroxat bij mij goed tegen angsten helpt?
Of welke ervaring ik had met angsten/fobieën voor/tijdens het gebruik van Seroxat?
Seroxat heeft bij mij gigantisch goed geholpen wat dat betreft. Was ik voorheen bij ieder pijntje gelijk bang dat ik een ziekte onder de leden had, of dat het niet goed met mij zou eindigen, na gebruik daar totaal geen last meer van. Plus dat ik niet meer vanuit een gevoel van angst mijzelf afzonderde.
Daar heb ik nu gelukkig niet zo'n last meer van, en op die spaarzame momenten dat ik het nog wel heb, probeer ik het zo goed en zo kwaad als het gaat over mij heen te laten komen.
Wat voor dosering neem je tegenwoordig nog van dat middel per dag?Tegenwoordig nog maar 0,5 per dag, of zelfs 0,5 per twee dagen. Maar 0,5 per twee dagen schijnt echt gigantisch weinig te zijn. Kan ik dus ook niet aanbevelen als je niet lekker in je vel zit.quote:
[..]
Wat de ervaring was betreft je angsten nadat je begonnen was met Seroxzat, maar dat heeft je goed geholpen dus, mooizo.
Heck, ik word er dus soms gigantisch chagrijnig van, en bevattelijker voor somberheid. Tot nog toe gaat het wel.
.Maar, merk je al iets bij jezelf dat het werkt? 20 mg, 1x per dag neem ik aan? Vanwege angstklachten/somberheid?
Als je vragen hebt, stel ze gerust aan deze gebruiker met jarenlange ervaring. (twijfelachtige eer, ik weet het
)Jah ik slik 20mg per dag, hiervoor nog genoeg andere soorten medicatie gehad. Merk betreft angsten nog niet echt iets van het middel, m'n mood is wel iets verbeterd. Maar als ik nog vragen erover heb zal ik mij niet schromen je lastig te vallen erover.quote:
[..]
Tegenwoordig nog maar 0,5 per dag, of zelfs 0,5 per twee dagen. Maar 0,5 per twee dagen schijnt echt gigantisch weinig te zijn. Kan ik dus ook niet aanbevelen als je niet lekker in je vel zit.
Heck, ik word er dus soms gigantisch chagrijnig van, en bevattelijker voor somberheid. Tot nog toe gaat het wel.
Maar, merk je al iets bij jezelf dat het werkt? 20 mg, 1x per dag neem ik aan? Vanwege angstklachten/somberheid?
Als je vragen hebt, stel ze gerust aan deze gebruiker met jarenlange ervaring. (twijfelachtige eer, ik weet het
Bij voorbaat dank al.Die andere soorten werkten niet goed ofzo? Heb je goede hoop dat deze wel raak is?quote:
[..]
Jah ik slik 20mg per dag, hiervoor nog genoeg andere soorten medicatie gehad. Merk betreft angsten nog niet echt iets van het middel, m'n mood is wel iets verbeterd. Maar als ik nog vragen erover heb zal ik mij niet schromen je lastig te vallen erover.
Bij mij was Seroxat gelijk raak, dus in die zin ben ik een beetje verwend.
.Hoe zijn die angsten bij jou dan? Echt dagbepalend? Dat ze continu op de achtergrond sluimeren? Als dat het geval is, dan is het al een hele vooruitgang als je bijvoorbeeld nog maar een overzichtelijk deel van de tijd er last van hebt.
Zo is het bij mij een beetje, ik liep de hele dag zowat in angst, en er viel door de Seroxat wel een hoop van mij af door daar niet meer de hele tijd mee bezig te hoeven zijn. Soit, nog steeds af en toe wel eens angst voelen, maar dat is dan te handelen!
Laatste jaren is het een constant iets. Kom eigenlijk nog maar weinig buiten, bel eigenlijk ook nooit en voel me zeer ongemakkelijk bij het opendoen van de voordeur wanneer aangebeld wordt.quote:
[..]
Die andere soorten werkten niet goed ofzo? Heb je goede hoop dat deze wel raak is?
Bij mij was Seroxat gelijk raak, dus in die zin ben ik een beetje verwend.
Hoe zijn die angsten bij jou dan? Echt dagbepalend? Dat ze continu op de achtergrond sluimeren? Als dat het geval is, dan is het al een hele vooruitgang als je bijvoorbeeld nog maar een overzichtelijk deel van de tijd er last van hebt.
Zo is het bij mij een beetje, ik liep de hele dag zowat in angst, en er viel door de Seroxat wel een hoop van mij af door daar niet meer de hele tijd mee bezig te hoeven zijn. Soit, nog steeds af en toe wel eens angst voelen, maar dat is dan te handelen!
Jeutje. Dat klinkt heavy!quote:
[..]
Laatste jaren is het een constant iets. Kom eigenlijk nog maar weinig buiten, bel eigenlijk ook nooit en voel me zeer ongemakkelijk bij het opendoen van de voordeur wanneer aangebeld wordt.
Dan is iedere verbetering in jouw gemoedstoestand meegenomen. Ik zal voor je duimen dat het wat doet, in positieve zin dan!
.Dankje, hoop het ook.quote:
[..]
Jeutje. Dat klinkt heavy!
Dan is iedere verbetering in jouw gemoedstoestand meegenomen. Ik zal voor je duimen dat het wat doet, in positieve zin dan!
Klopt, gevoelsmatig is het een schone lei, maar aan de andere kant kan ik mijn overige klachten niet negeren. Ik heb een hoop om rekening mee te houden (op psychisch vlak dan) en ben nog niet van al m'n klachten af.quote:
[..]
Dat is niet zo erg, zeker niet vergeleken met voorheen. Zie het als een schone lei.
Die ken ik! Super vind ik die! Heeft als inspiratie gediend voor mij.quote:
Ik vind dit wel een 'mooi' en integer filmpje, en is voor sommigen misschien een steuntje in de rug.
En zo niet, dan niet.
En het heeft weinig tot niets met Eckhart Tolle - de man in beeld - van doen, overigens.
Moet je ook zeker niet doen, die andere klachten negeren. Pas wanneer het geen klachten meer zijn kan je de strijdbijl begraven. Of onder je kussen leggen, want je weet maar nooit.quote:
[..]
Klopt, gevoelsmatig is het een schone lei, maar aan de andere kant kan ik mijn overige klachten niet negeren. Ik heb een hoop om rekening mee te houden (op psychisch vlak dan) en ben nog niet van al m'n klachten af.
Vind dit zo'n mooi nummer!!!
Ik heb het ook al in het medicatietopic gezet, maar ik ben mijn citalopram aan het afbouwen, slikte 30, nu 25. Rustig aan dus. Ben nu wel duf, kan daar misschien van zijn, kweetniet.
Hoop er wel helemaal vanaf te komen en anders stap ik misschien wel over op sintjanskruid. Ik vind de bijwerkingen gewoon bloedirritant
Inderdaad erg mooiquote:
Ik heb dat ook geslikt, vervelende bijwerkingen idd. Jammer he dat die anti depressivas zoveel bijwerkingen hebben. Heeft het wel geholpen bij je angst of dat niet?quote:
Hey detroit!!! Zijn we nou samen aan het afbouwen joh!? Wat leuk!
Ik heb het ook al in het medicatietopic gezet, maar ik ben mijn citalopram aan het afbouwen, slikte 30, nu 25. Rustig aan dus. Ben nu wel duf, kan daar misschien van zijn, kweetniet.
Hoop er wel helemaal vanaf te komen en anders stap ik misschien wel over op sintjanskruid. Ik vind de bijwerkingen gewoon bloedirritant
Misschien blijf ik nog wel een lagere dosis slikken hoor.
Ben wel echt ubergaar vandaag. Net ff liggen dutten en nu gaat ie wel weer
Gebruikelijk is een combinatie van beiden. Bij mij waren mijn psychische klachten overigens voornamelijk fysiologisch van aard, dan kan je wel blijven praten, maar dat lost dan niets opquote:
Waarom geven huisartsen vaak medicijnen als patiënten komen met bovenstaande klachten? Mijn inziens zou therapie veel beter op zijn plek zijn. Mocht dat niet helpen kunnen medicijnen een uitkomst zijn.
Ik heb een angststoornis gehad wat soms nog komt bovendrijven. Heb therapie gehad ( eerst therapeute eigen praktijk, later angsttherapeute) en eigenlijk tijdens die tijd weinig medicatie gebruikt behalve af en toe een slaappil.
Wil mezelf echt niet hiermee op de borst slaan, maar uit eigen ervaring weet ik dus dat therapie best doeltreffend kan werken.
Ik kan het maar moeilijk toegeven, zelfs tegen mijn psycholoog. Zelfs na 2 maanden heb Ik haar nog geen eens de helft vertelt.
Die testjes die je moet invullen ook, ik vul ze gewoon niet eerlijk in.
Gewoon wel doen. Dat is gewoon -echt- een opluchting!quote:
Vandaag weer eens tot 17:00 in mijn bed blijven liggen.
Ik kan het maar moeilijk toegeven, zelfs tegen mijn psycholoog. Zelfs na 2 maanden heb Ik haar nog geen eens de helft vertelt.
Die testjes die je moet invullen ook, ik vul ze gewoon niet eerlijk in.
Toen ik begon in de GGZ molen, kreeg ik groepstherapie. Pas na een jaar brak eindelijk die muur om me heen af en een hele stortvloed kwam vrij. Maar boh ee, wat een opluchting was dat!
Als jij niet eerlijk bent krijg je geen goede hulp, dus misschien moet je je afvragen wie je er het meeste mee hebt door niet eerlijk te zijn.quote:
Vandaag weer eens tot 17:00 in mijn bed blijven liggen.
Ik kan het maar moeilijk toegeven, zelfs tegen mijn psycholoog. Zelfs na 2 maanden heb Ik haar nog geen eens de helft vertelt.
Die testjes die je moet invullen ook, ik vul ze gewoon niet eerlijk in.
en waarom neem je jezelf dan niet serieus? wil je niet geholpen worden, vind je het wel best zo? Aan je reactie te zien niet, maar jaquote:
Vandaag weer eens tot 17:00 in mijn bed blijven liggen.
Ik kan het maar moeilijk toegeven, zelfs tegen mijn psycholoog. Zelfs na 2 maanden heb Ik haar nog geen eens de helft vertelt.
Die testjes die je moet invullen ook, ik vul ze gewoon niet eerlijk in.
Voor sommige mensen is het onoverkomelijk moeilijk om jezelf zo bloot te geven. Ik heb dat ook. De afgelopen 20 jaar regelmatig bij therapeuten geweest, maar dat is altijd op niets uitgelopen, en dan ga ik alleen op medicijnen weer verder.quote:
Jammer dat je niet eerlijk bent met het invullen van die testjes... Je hebt alleen jezelf ermee.
Mezelf bloot geven heeft tijd nodig... en bij een nieuwe therapeut kost dat toch ook weer tijd, heb ik inmiddels wel ervaren. Maar uiteindelijk heb je wel jezelf ermee als je niet het achterste van je tong kan laten/laat zien...
Ik heb het opgegeven, ik begin er gewoon niet meer aan. Ik geloof er ook niet zo in.quote:
Ik heb inmiddels wel geleerd om testjes in te vullen zoals ze zijn.
Mezelf bloot geven heeft tijd nodig... en bij een nieuwe therapeut kost dat toch ook weer tijd, heb ik inmiddels wel ervaren. Maar uiteindelijk heb je wel jezelf ermee als je niet het achterste van je tong kan laten/laat zien...
Had gisteren best een lastig gesprek met mijn pgb'er over iemand die dag en nacht voor je klaarstaat..en dat verwacht je dan ook wel van bepaalde mensen..zoals van je ouders..maar het voelt niet goed om zoiets bij mijn ouders te zoeken..(klinkt heel raar dat weet ik) En ik ga heus niet iemand wakker bellen, maar het idee is gewoon fijn. Misschien herkenbaar? Of niet..Maar blijkbaar is er niet echt iemand die dat snapt. Dat ik af en toe ook gewoon behoeft heb aan een knuffel, of aan een schouderklopje. Ik voel me daardoor best wel onbegrepen, en zelfs mijn vrienden die besteden er niet echt aandacht aan. Alsof het ze niks interesseert. Maar ik loop wel rond met de gevoel, en mijn gevoel liegt niet..want ik voel dit zo..En ik snap wel dat het mijn vrienden niet echt wat uitmaakt. Maar het voelt gewoon zo rot! Er niet goed over kunnen praten..en lig er maar de heletijd over te piekeren. Heel irritant. Ik weet niet zo goed wat ik er nu mee moet.
Waarom niet eerlijk invullen? Is toch gewoon tegen jezelf liegen?quote:
Vandaag weer eens tot 17:00 in mijn bed blijven liggen.
Ik kan het maar moeilijk toegeven, zelfs tegen mijn psycholoog. Zelfs na 2 maanden heb Ik haar nog geen eens de helft vertelt.
Die testjes die je moet invullen ook, ik vul ze gewoon niet eerlijk in.
Herkenbaar! Ik verwacht ook bepaalde dingen van mijn ouders. Simpel voorbeeld mijn begeleider wil dat ik wat meer ga ondernemen. Hij zegt vraag je broer of/en je ouders ( die hebben een auto) om mij daar mee te helpen. Ik dus aan mijn moeder vragen ( die niet werkt) van joh kan jij 1x per week misschien komen met de auto om wat kleins te ondernemen. 'Ja' zegt zei 'Daar kan ik niet aan beginnen ik heb ook nog een eigen leven' En dat snap ik dan niet is niet dat ik vraag of dat je elke dag komt. Maarja ik heb er maar afstand van genomen maar vind het soms zo jammer zn reactie!quote:
Pff..voel me echt ff zwaar klote.
Had gisteren best een lastig gesprek met mijn pgb'er over iemand die dag en nacht voor je klaarstaat..en dat verwacht je dan ook wel van bepaalde mensen..zoals van je ouders..maar het voelt niet goed om zoiets bij mijn ouders te zoeken..(klinkt heel raar dat weet ik) En ik ga heus niet iemand wakker bellen, maar het idee is gewoon fijn. Misschien herkenbaar? Of niet..Maar blijkbaar is er niet echt iemand die dat snapt. Dat ik af en toe ook gewoon behoeft heb aan een knuffel, of aan een schouderklopje. Ik voel me daardoor best wel onbegrepen, en zelfs mijn vrienden die besteden er niet echt aandacht aan. Alsof het ze niks interesseert. Maar ik loop wel rond met de gevoel, en mijn gevoel liegt niet..want ik voel dit zo..En ik snap wel dat het mijn vrienden niet echt wat uitmaakt. Maar het voelt gewoon zo rot! Er niet goed over kunnen praten..en lig er maar de heletijd over te piekeren. Heel irritant. Ik weet niet zo goed wat ik er nu mee moet.
Davo, misschien zou ze het wel om de week willen doen?
Het is idd jammer zo'n reactie, woont ze ver bij je vandaan, dat dat misschien "lastig" voor haar is?
Hard gezegd ook niet 1x per maand. Ze wonen ongeveer 30 km hier vandaan.quote:
Lastig, ik ben erg blij dat mijn ouders wel een dag in de week bijspringen. Tegelijkertijd voel ik me er ook regelmatig hardstikke schuldig over...
Davo, misschien zou ze het wel om de week willen doen?
Het is idd jammer zo'n reactie, woont ze ver bij je vandaan, dat dat misschien "lastig" voor haar is?
quote:
[..]
Hard gezegd ook niet 1x per maand. Ze wonen ongeveer 30 km hier vandaan.
Dat is vervelend! Misschien moet je het nog eens op een ander moment vragen. Want het ligt er misschien ook wel aan op wat voor moment je het erover hebt.quote:
[..]
Herkenbaar! Ik verwacht ook bepaalde dingen van mijn ouders. Simpel voorbeeld mijn begeleider wil dat ik wat meer ga ondernemen. Hij zegt vraag je broer of/en je ouders ( die hebben een auto) om mij daar mee te helpen. Ik dus aan mijn moeder vragen ( die niet werkt) van joh kan jij 1x per week misschien komen met de auto om wat kleins te ondernemen. 'Ja' zegt zei 'Daar kan ik niet aan beginnen ik heb ook nog een eigen leven' En dat snap ik dan niet is niet dat ik vraag of dat je elke dag komt. Maarja ik heb er maar afstand van genomen maar vind het soms zo jammer zn reactie!
De mijne weten nog steeds niks van m'n opname een half jaar geleden. En ondanks al m'n afscheidsrituelen, verlang ik zo naar het hebben van een echte mama.
Ik herken dat gevoel wel, mijn ouders zijn nog bij elkaar. Maar ik vind het zo moeilijk om hulp bij hun te zoeken! Ik verlang naar iemand die er gewoon altijd voor me is, en ondanks dat ik niet goed tegen aanrakingen kan is het wel fijn om iemand te hebben die af en toe een arm om me heen slaat. Dat mis ik, gelukkig heb ik een geweldig lieve oma en tante. Maar het blijft moeilijk, eigenlijk...quote:
Ouders, familie
De mijne weten nog steeds niks van m'n opname een half jaar geleden. En ondanks al m'n afscheidsrituelen, verlang ik zo naar het hebben van een echte mama.
Koester die tante en je oma! Heb je ook nog broers of zussen waar je iets mee hebt?quote:
[..]
Ik herken dat gevoel wel, mijn ouders zijn nog bij elkaar. Maar ik vind het zo moeilijk om hulp bij hun te zoeken! Ik verlang naar iemand die er gewoon altijd voor me is, en ondanks dat ik niet goed tegen aanrakingen kan is het wel fijn om iemand te hebben die af en toe een arm om me heen slaat. Dat mis ik, gelukkig heb ik een geweldig lieve oma en tante. Maar het blijft moeilijk, eigenlijk...
Ik heb een broertje van 6 en een zusje van 13, maar die zijn nog wat te jong denk ik. Maargoed ben zelf ook pas 15. Haha ja zeker weten! Hou heel erg van ze, maar hoe komt het eigenlijk dat jou moeder niet wist van die opname? Want dat is ook wel naar lijkt me...Snap dan ook wel dat je er echt naar verlangt. Lijkt me echt naar! Maar het komt vast wel goed! (Mag ik eigenlijk niet meer zeggen van sommige mensen)quote:Op dinsdag 19 maart 2013 22:35 schreef Nyota het volgende:
[..]
Koester die tante en je oma! Heb je ook nog broers of zussen waar je iets mee hebt?
Ik heb t m'n familie niet verteld. Omdat ik weet dat ik niet op ze kan rekenen en ik geen steun hoef te verwachten. Dus ze weten nauwelijks waar ik mee zit en worstel. Een normaal gesprek is gewoon onmogelijk, want ze luisteren niet en hebben geen inlevingsvermogen. Heel veroordelend en met hard werken en gewoon doorgaan kom je er wel.quote:
[..]
Ik heb een broertje van 6 en een zusje van 13, maar die zijn nog wat te jong denk ik. Maargoed ben zelf ook pas 15. Haha ja zeker weten! Hou heel erg van ze, maar hoe komt het eigenlijk dat jou moeder niet wist van die opname? Want dat is ook wel naar lijkt me...Snap dan ook wel dat je er echt naar verlangt. Lijkt me echt naar! Maar het komt vast wel goed! (Mag ik eigenlijk niet meer zeggen van sommige mensen)
Ze bedoelen het goed, ben materialistisch gezien nooit iets tekort gekomen, maar het belangrijkste heb ik altijd gemist (ontdek je dan jaren later...).
Overigens heb ik ooit een beetje iets laten doorschemeren over de opname, maar ik heb er nooit meer een vraag over gehad.
Lijkt me erg vervelend..Vind ik echt rot voor je!quote:
[..]
Ik heb t m'n familie niet verteld. Omdat ik weet dat ik niet op ze kan rekenen en ik geen steun hoef te verwachten. Dus ze weten nauwelijks waar ik mee zit en worstel. Een normaal gesprek is gewoon onmogelijk, want ze luisteren niet en hebben geen inlevingsvermogen. Heel veroordelend en met hard werken en gewoon doorgaan kom je er wel.
Ze bedoelen het goed, ben materialistisch gezien nooit iets tekort gekomen, maar het belangrijkste heb ik altijd gemist (ontdek je dan jaren later...).
Overigens heb ik ooit een beetje iets laten doorschemeren over de opname, maar ik heb er nooit meer een vraag over gehad.
Zou wel willen dat ik je kon helpen ofzo
quote:
[..]
Lijkt me erg vervelend..Vind ik echt rot voor je!
Zou wel willen dat ik je kon helpen ofzo
Dat kan alleen ikzelf... Te beginner met nu slapen! Tot later!Welterusten!quote:
[..]
Zo moest het even kwijt.Hey Murmeli! Daar lijkt het wel op hč? Durfals zijn we toch!quote:
Hey detroit!!! Zijn we nou samen aan het afbouwen joh!? Wat leuk!
Ik heb het ook al in het medicatietopic gezet, maar ik ben mijn citalopram aan het afbouwen, slikte 30, nu 25. Rustig aan dus. Ben nu wel duf, kan daar misschien van zijn, kweetniet.
Hoop er wel helemaal vanaf te komen en anders stap ik misschien wel over op sintjanskruid. Ik vind de bijwerkingen gewoon bloedirritant
Ik ga wel godsgruwelijk oppassen, vinger aan de pols houden etcetera. Wil vooral voorkomen helemaal weg te zakken door niet meer of weinig te gebruiken. Iedere keer als ik ervaar dat afbouwen van Seroxat toch nog niet zo makkelijk is, schrik ik wel weer even.
Heel erg duf joh? Je zou juist denken dat dat minder wordt als je de dosis verminderd. Hm..
Pas je wel een beetje op met de wisselwerking tussen AD en sintjanskruid? Las iets dat het niet tegelijkertijd gebruikt mocht worden ivm serotonine-overdosis.
.Ik zit sinds 3 weken aan de fluoxetine, morgen weer controle, maar deze pillen hou ik! Ik heb mezelf weer terug, kan weer beter meeveren met tegenslag, heb weer energie maar bovenal heb ik rust in mn kop!! nooit geweten trouwens dat AD ook op je libido inwerkt
Jah goed bezig, ikzelf nu ongeveer 3 weken bezig met seroxsat.als dat niet werkt misschien ook eens prozac proberen. En als dat niet werkt ben ik door de meeste middelen heen.quote:
Wat lekker om te lezen dat er medicatie afgebouwd wordt!!
Ik zit sinds 3 weken aan de fluoxetine, morgen weer controle, maar deze pillen hou ik! Ik heb mezelf weer terug, kan weer beter meeveren met tegenslag, heb weer energie maar bovenal heb ik rust in mn kop!! nooit geweten trouwens dat AD ook op je libido inwerkt
Dat is toch wel een van de bekendere bijwerkingen.quote:
nooit geweten trouwens dat AD ook op je libido inwerkt
En ook een van de vervelendere.
Purplesparks, ook al zoveel geprobeerd... ?
Nou vervelend... Het is bij mij niet zo dat ik libidoverlies heb, ik HEB ineens een libidoquote:
[..]
Dat is toch wel een van de bekendere bijwerkingen.
En ook een van de vervelendere.
Ik heb geluk met mn psych die mij niet door 40 middelen wildw laten sukkelen, ik ben begonnen op paroxetine, maar met een kinderwens is dat een no-go, toen sertraline gekregen maar daar reageerde ik niet zo goed op, en nu dus fluoxetine, was de laatste poging anders ging ik terug naar paroxetine..quote:
[..]
Jah goed bezig, ikzelf nu ongeveer 3 weken bezig met seroxsat.als dat niet werkt misschien ook eens prozac proberen. En als dat niet werkt ben ik door de meeste middelen heen.
Maar met deze voel ik mij net zo goed als met paroxetine en dat vind ik super fijn!
Des te leuker als je dan kunt afbouwenquote:
[..]
Dat is toch wel een van de bekendere bijwerkingen.
En ook een van de vervelendere.
.Succes met afbouwenquote:
Ik ga wel godsgruwelijk oppassen, vinger aan de pols houden etcetera. Wil vooral voorkomen helemaal weg te zakken door niet meer of weinig te gebruiken. Iedere keer als ik ervaar dat afbouwen van Seroxat toch nog niet zo makkelijk is, schrik ik wel weer even.
ik heb er bijna een jaar over gedaan... maar het is me gelukt! Niet te snel opgeven, en een stapje terug durven doen als het niet gaat. Wat voor afbouwschema heb je? Vriendlief vind mij nu soms vermoeiend
En ik zit alweer 10 min op mn psych te wachten, zij is altijd te laat...
Ik hoorde al eens dat het ook tot toename ervan kan leiden. Goed voor jou en voor je vriend dat dat bij jullie het geval is.quote:
[..]
Nou vervelend... Het is bij mij niet zo dat ik libidoverlies heb, ik HEB ineens een libido
.Jij had toch ook Paroxetine hč, Burdie. Was het nadat je afgebouwd had ineens weer meer?quote:
[..]
Des te leuker als je dan kunt afbouwen
Afbouwschema ŕ la Detroit. Erg op mijn boerenverstand. En ik ga nog even rustig afwachten of ik dalijk de stap durf te zetten van 0,5 p/1 dag naar 0,5 p/2 dagen te gaan. Hoe dan ook, zonder ondersteuning in ieder geval.quote:
[..]
Succes met afbouwen
.Ja en duidelijk jaquote:
Jij had toch ook Paroxetine hč, Burdie. Was het nadat je afgebouwd had ineens weer meer?
.Ik zou toch eigenlijk wel gaan voor begeleiding, maar als je dat echt niet wilt, eerder kiezen voor een kwart per dag ipv een halve per twee dagen ivm te grote schommelingen van de waardes in je bloed.quote:Afbouwschema ŕ la Detroit. Erg op mijn boerenverstand. En ik ga nog even rustig afwachten of ik dalijk de stap durf te zetten van 0,5 p/1 dag naar 0,5 p/2 dagen te gaan. Hoe dan ook, zonder ondersteuning in ieder geval.
Dankje Burdie! Goede tip!quote:
[..]
Ja en duidelijk ja
[..]
Ik zou toch eigenlijk wel gaan voor begeleiding, maar als je dat echt niet wilt, eerder kiezen voor een kwart per dag ipv een halve per twee dagen ivm te grote schommelingen van de waardes in je bloed.
En dat van die kwart zou geen probleem moeten opleveren: mijn huidige apotheek heeft echt giga joekels van Paroxetine pillen verstrekt, zo groot kende ik ze nog niet.
. Moet geen moeite zijn om daar kwartjes van te cheffen. .Die begeleiding zou wellicht goed zijn, misschien toch eens informatie over zoeken.
Van volledig stoppen zal het in ieder geval toch niet komen voorlopig, omdat ik mijzelf nog veel te instabiel vind.
Had jij wél het gevoel dat toen je aan het afbouwen was stabiel was?
.Toen ik ermee begon was ik stabiel, en dit alles ging onder begeleiding van een psychiater, maar binnen een week was ik een wrak... En ziek geweest... Ongelooflijk!
De tip die ik je mee wil geven Davo is : Hou jezelf in de gaten.. Let goed opp veranderingen en idd laat je begeleiden als het kan.
Fluoxetine? Spice up your love life.quote:
Nou met mijn nieuwe meds gaat mn libido true the roof
Vriendlief vind mij nu soms vermoeiend
En ik zit alweer 10 min op mn psych te wachten, zij is altijd te laat...
Maar jij had ook al iets gevonden wat op zich wel werkte...quote:
[..]
Ik heb geluk met mn psych die mij niet door 40 middelen wildw laten sukkelen, ik ben begonnen op paroxetine, maar met een kinderwens is dat een no-go, toen sertraline gekregen maar daar reageerde ik niet zo goed op, en nu dus fluoxetine, was de laatste poging anders ging ik terug naar paroxetine..
Maar met deze voel ik mij net zo goed als met paroxetine en dat vind ik super fijn!
Ik heb ook heel wat geslikt, helaas zonder resultaat en nu met de parnate heb ik eindelijk het idee dat mn medicatie wat doet. Het is niet dat het ineens helemaal goed is, maar wel stabieler en hopelijk kan ik dat op zn minst wat zo houden en van daaruit verder.
Alleen nog erg zoekende naar hoe dan...
Jup!quote:
[..]
Fluoxetine? Spice up your love life.
@nijna, klopt, paroxetine werkte goed, maar daar "moest" ik vanaf, nou sertraline is kut! En nu dus fluoxetine, en gelukkig werkt die heel goed!!
Maar het lijkt mij vreselijk als je heel veel hebt geprobeerd en niets werkt...
Vind het heel stoer dat je het ook allemaal probeert, ik had het waarschijnlijk allang opgegeven...
Maar op een of andere manier verleg je dan toch steeds die grens weer ofzo, al had ik nu met de parnate wel zoiets: en wat als dit ook niet werkt... gelukkig doet het dat wel.
Ik vind het wel super om te lezen dat de fluoxetine ook goed werkt!!!
Ja werkt het lekker bij je? Ik ga naar week 5 en merk niks.... Lijkt zelfs slechter te gaan eigenlijk.quote:
[..]
Jup!
@nijna, klopt, paroxetine werkte goed, maar daar "moest" ik vanaf, nou sertraline is kut! En nu dus fluoxetine, en gelukkig werkt die heel goed!!
Maar het lijkt mij vreselijk als je heel veel hebt geprobeerd en niets werkt...
Vind het heel stoer dat je het ook allemaal probeert, ik had het waarschijnlijk allang opgegeven...
Ik heb het nu 3.5 week en ik voel me super! Eerste 2 weken veel last van bijwerkingen gehad, dat trok weg en sindsdien gaat het goed! Ik loop weer fluitend door het huis, kan tegenslag handelen! En gewoon genieten.quote:
[..]
Ja werkt het lekker bij je? Ik ga naar week 5 en merk niks.... Lijkt zelfs slechter te gaan eigenlijk.
Heb jij ook regelmatig controle?
Na 3 weken oid gehad.... Toen maar gezegd controle na 6 weken want dat is dan precies de tijd dat het middel gewerkt zou moeten hebben.quote:
[..]
Ik heb het nu 3.5 week en ik voel me super! Eerste 2 weken veel last van bijwerkingen gehad, dat trok weg en sindsdien gaat het goed! Ik loop weer fluitend door het huis, kan tegenslag handelen! En gewoon genieten.
Heb jij ook regelmatig controle?
Nouja het lijkt dus niet te werken... Maar nog 2 weken wachten is nog best lang.
Denk dat IK volgende week naar 20 mg ga, op vrijdag, dan heb ik daarna 3 dagen duf weekend.
En dan maar ff op 20 blijven 1 of 2 maandjes denk ik.
En jullie zijn goehoeddddd! Detroit, burdie, gewoonmezelf enzo
zo gezellig om jullie weer ff te zien Fijn dat deze medicatie wel lijkt te werken! Hoop dat het doorzet!quote:
Ik moet zeggen dat ik ook bij tijden ook echt zoiets had van het komt toch niet meer goed.
Maar op een of andere manier verleg je dan toch steeds die grens weer ofzo, al had ik nu met de parnate wel zoiets: en wat als dit ook niet werkt... gelukkig doet het dat wel.
Ik vind het wel super om te lezen dat de fluoxetine ook goed werkt!!!
quote:
Ikke niet meer duf. Ik doe ook afbouwschema a la murmeli.
Denk dat IK volgende week naar 20 mg ga, op vrijdag, dan heb ik daarna 3 dagen duf weekend.
En dan maar ff op 20 blijven 1 of 2 maandjes denk ik.
En jullie zijn goehoeddddd! Detroit, burdie, gewoonmezelf enzo
ook al bezig met afbouwen! Allemaal kanjers!KT als jij t zo voelt zou ik eerder bellen...
Edit: oh was voor kingtoppie. Oops.
Tzit enorm te zeuren en het verlangt er naar om mezelf keihard klote te voelen...quote:
[..]
KT als jij t zo voelt zou ik eerder bellen...
Ik zie mijn depressie soms als klein kind dat aandacht trekt... Maar het lijkt een beetje een kind met obesitas te zijn de laatste tijd.
Dat vind ik een heel herkenbaar beeld ja. Niet nu, maar als ik me zo voel wel.quote:
[..]
Tzit enorm te zeuren en het verlangt er naar om mezelf keihard klote te voelen...
Ik zie mijn depressie soms als klein kind dat aandacht trekt... Maar het lijkt een beetje een kind met obesitas te zijn de laatste tijd.
Ja doe ik nog steeds! Maar ik kom er weinig aan toe.. Na mijn bruiloft in mei ben je van harte welkomquote:
Oh gewoonmezelf doe jij nog aan taart maken? Ik heb misschien wel weer zin in een keertje knutselen
Gaan jullie een grote party houden?
Wat moet ik ermee? Weet jij het?quote:
[..]
Dat vind ik een heel herkenbaar beeld ja. Niet nu, maar als ik me zo voel wel.
Nee helemaal niet eigenlijk...quote:
Leuk!
Gaan jullie een grote party houden?
Max 40 mensen, maar wel mensen die er dus ECHT toe doen.
Maar wel met hele mooie jurk en R in pak
en taart en een maaltijd enz..Nu nog 7.5 week op de teller, dus de stress begint op te lopen...
Maar weer een x knutselen met taart lijkt mij leuk
Klinkt flauw maar mij helpt dat wel.
En dan wat gaan doen ook al heb je geen zin.
@gm: leuk, gaan we doen
Ik schiet die depressie liever neer met een shotgun.quote:
@kingtoppie: zeggen tegen je depressie dat je hem wel ziet maar dattie de boom in kan
Klinkt flauw maar mij helpt dat wel.
En dan wat gaan doen ook al heb je geen zin.
@gm: leuk, gaan we doen
Huh? Ik slik niks.quote:
Ooh ik wil niemand bang maken maar de paroxetine afbouwen vond ik echt HEL!!
Toen ik ermee begon was ik stabiel, en dit alles ging onder begeleiding van een psychiater, maar binnen een week was ik een wrak... En ziek geweest... Ongelooflijk!
De tip die ik je mee wil geven Davo is : Hou jezelf in de gaten.. Let goed opp veranderingen en idd laat je begeleiden als het kan.
Whoops Detroit bedoel ik...quote:
Cursus mindfullness volgenquote:
[..]
Wat moet ik ermee? Weet jij het?
Ligt eraan naturlijk, als het helemaal de achterlijke spuigaten uitschiet dan google je er ook niet meer op... Dan zelfs 112.quote:
Weet iemand wie of wat ik kan bellen op dit moment omdat het helemaal niet meer gaat? Ik woon in Tilburg als dat van belang is.
Maar google weet het wel denk ik
Ik voel me nu al ca. een jaar erg oppervlakkig. Niets hoeft van mij, ik wil niets, tijdens het uitgaan heb ik geen zin om hele gesprekken aan te gaan (zelfs niet met leuke vrouwen). Ik ben niet meer echt opgewekt, alles is me teveel in mijn hoofd, hoewel ik fysiek niet lui ben (zorg wel altijd dat ik de hele dag in touw ben)..
Ben al jaren vrijgezel, terwijl ik genoeg meiden kan krijgen, althans ; Ik heb genoeg sjans. Maar het is me allemaal te veel, te veel gedoe ; Laat mij maar lekker in mijn eentje op vrijdagavond achter mijn laptop op fok zitten..
Als ik af en toe een paar avonden achter elkaar niets te doen heb dan ga ik mezelf eenzaam en zielig voelen, maar de echte lust om ook maar iets te ondernemen is er ook niet.
Ik ben 23 jaar, maar zit praktisch de hele dag bij mijn ouders thuis. Heb onlangs mijn studentenkamer opgezegd, vind het momenteel erg moeilijk om nieuw sociaal contact op te doen, terwijl ik voorheen altijd een groot sociaal leven had. Ik zit in mijn eigen veilige hok en wil daar niet uitkomen.
Hoort hier zo te horen wel thuis, maar niemand die je een makkelijke oplossing zal kunnen aanbieden. Een bezoek aan een psycholoog/ggz of vergelijkbare instantie zou geen kwaad kunnen.quote:
Hoi allemaal, ik wil hier ook eens wat gaan posten, maar ik weet eigenlijk niet zeker of ik wel tot de doelgroep behoor..
Ik voel me nu al ca. een jaar erg oppervlakkig. Niets hoeft van mij, ik wil niets, tijdens het uitgaan heb ik geen zin om hele gesprekken aan te gaan (zelfs niet met leuke vrouwen). Ik ben niet meer echt opgewekt, alles is me teveel in mijn hoofd, hoewel ik fysiek niet lui ben (zorg wel altijd dat ik de hele dag in touw ben)..
Ben al jaren vrijgezel, terwijl ik genoeg meiden kan krijgen, althans ; Ik heb genoeg sjans. Maar het is me allemaal te veel, te veel gedoe ; Laat mij maar lekker in mijn eentje op vrijdagavond achter mijn laptop op fok zitten..
Als ik af en toe een paar avonden achter elkaar niets te doen heb dan ga ik mezelf eenzaam en zielig voelen, maar de echte lust om ook maar iets te ondernemen is er ook niet.
Ik ben 23 jaar, maar zit praktisch de hele dag bij mijn ouders thuis. Heb onlangs mijn studentenkamer opgezegd, vind het momenteel erg moeilijk om nieuw sociaal contact op te doen, terwijl ik voorheen altijd een groot sociaal leven had. Ik zit in mijn eigen veilige hok en wil daar niet uitkomen.
Het noodnummer van je huisarts.quote:
Weet iemand wie of wat ik kan bellen op dit moment omdat het helemaal niet meer gaat? Ik woon in Tilburg als dat van belang is.
Goede leuke tip.quote:
@kingtoppie: zeg tegen je depressie dat je hem wel ziet maar dattie de boom in kan.
Klinkt flauw maar mij helpt dat wel.
En dan wat gaan doen ook al heb je geen zin.
@gm: leuk, gaan we doen
De reden dat je jezelf eenzaam en zielig gaat voelen is denk ik omdat je jezelf afmeet aan anderen, wat niet vreemd is, maar wel onnodig. Blijkbaar heb jij meer behoefte op het moment aan alleenschap, om wat voor reden dan ook. Het kan geen kwaad denk ik om uit te zoeken waarom dat zo is, zeker als je je belemmerd voelt in wat jij wil.quote:
Hoi allemaal, ik wil hier ook eens wat gaan posten, maar ik weet eigenlijk niet zeker of ik wel tot de doelgroep behoor..
Ik voel me nu al ca. een jaar erg oppervlakkig. Niets hoeft van mij, ik wil niets, tijdens het uitgaan heb ik geen zin om hele gesprekken aan te gaan (zelfs niet met leuke vrouwen). Ik ben niet meer echt opgewekt, alles is me teveel in mijn hoofd, hoewel ik fysiek niet lui ben (zorg wel altijd dat ik de hele dag in touw ben)..
Ben al jaren vrijgezel, terwijl ik genoeg meiden kan krijgen, althans ; Ik heb genoeg sjans. Maar het is me allemaal te veel, te veel gedoe ; Laat mij maar lekker in mijn eentje op vrijdagavond achter mijn laptop op fok zitten..
Als ik af en toe een paar avonden achter elkaar niets te doen heb dan ga ik mezelf eenzaam en zielig voelen, maar de echte lust om ook maar iets te ondernemen is er ook niet.
Ik ben 23 jaar, maar zit praktisch de hele dag bij mijn ouders thuis. Heb onlangs mijn studentenkamer opgezegd, vind het momenteel erg moeilijk om nieuw sociaal contact op te doen, terwijl ik voorheen altijd een groot sociaal leven had. Ik zit in mijn eigen veilige hok en wil daar niet uitkomen.
Zelf ben ik ook niet iemand die snel anderen opzoekt, al sta ik er (meestal) wel voor open wanneer een ander mij opzoekt. Heb daar echter geen problemen mee, integendeel. Het zijn eerder anderen die het opmerken. Zelf denk ik dat het komt omdat ik liefst weinig prikkels vanuit m'n omgeving krijg, zeker van mensen. Soms kan ik erg gevoelig zijn voor wat anderen voelen, wat erg vermoeiend en emotioneel uitputtend kan zijn. Dat noemen ze empathie, geloof ik.
Ik kan jouw woorden alleen maar onderstrepen gewoonmezelf87.quote:
[..]
Whoops Detroit bedoel ik...
.Heb er ook twee keer mee geprobeerd te stoppen en dat werd een gigantisch fiasco. Ondertussen gaat het stukken beter, maar pas ik wel 23 keer op om niet dezelfde "fout" te maken.
Raar eigenlijk hč, dat het goed lijkt te gaan met dat afbouwen en dat het dan ineens helemaal fout is!
Way to go Murmeli! High five! One small step for mankind, a huge one for Murmeli.quote:
Ikke niet meer duf. Ik doe ook afbouwschema a la murmeli.
Denk dat IK volgende week naar 20 mg ga, op vrijdag, dan heb ik daarna 3 dagen duf weekend.
En dan maar ff op 20 blijven 1 of 2 maandjes denk ik.
En jullie zijn goehoeddddd! Detroit, burdie, gewoonmezelf enzo
.*vindt het ook weer leuk Murmeli te zien
Goed om te horen dat het ook zo kan gaan met Paroxetine, lateralize!quote:
Bij mij ging paroxetine afbouwen eigenlijk heel prima. Ik slikte 30mg, en heb in stapjes van 7.5mg afgebouwd. Steeds 3 weken slikken en weer een stapje omlaag. Ik herken wel het slechtere humeur inderdaad. Het is een stuk moeilijker om me niet zo druk te maken om alles, en ik ben minder opgewekt. Maar ja, ik denk dat dat iets is dat je toch zelf moet leren zijn / doen, en waarvoor je niet op medicatie moet vertrouwen.
Ben jij helemaal medicatie-vrij nu?
.Het slaat ook gewoon in 1x om, de ene dag denk je nog: nou dat gaat best goed, om de dag erna bijna psychotisch te zijn...quote:
[..]
Ik kan jouw woorden alleen maar onderstrepen gewoonmezelf87.
Heb er ook twee keer mee geprobeerd te stoppen en dat werd een gigantisch fiasco. Ondertussen gaat het stukken beter, maar pas ik wel 23 keer op om niet dezelfde "fout" te maken.
Raar eigenlijk hč, dat het goed lijkt te gaan met dat afbouwen en dat het dan ineens helemaal fout is!
Herkenbaar ja. Echt die gedachten van "wow, shit fuck, dit gaat fout!". En jezelf totaal weg voelen zakken.quote:
[..]
Het slaat ook gewoon in 1x om, de ene dag denk je nog: nou dat gaat best goed, om de dag erna bijna psychotisch te zijn...
En echt doodbang zijn nog veel verder in de shit weg te zakken dan je al zit.
echt? ohjeeee......quote:
[..]
Herkenbaar ja. Echt die gedachten van "wow, shit fuck, dit gaat fout!". En jezelf totaal weg voelen zakken.
En echt doodbang zijn nog veel verder in de shit weg te zakken dan je al zit.
*vreest*
Haha, nou ja. Gelukkig is dat het verleden. En gaat het nu totaal anders.quote:
En zijn er legio verhalen waarbij het afbouwen wel goed gaat.
Nu is er geen centje pijn bij mij.
Hoe gaat het met je Murmeli? Is het gekomen van dat duffe weekend waar je het eerder over had?
.Het gaat goed hiero! geen klachten zeg maar
Volgend weekend weer stapje verder met afbouwen
Liefje zoals je ziet leven Detroit en ik nog, komt wel goed schatjequote:
Yep, geheel.quote:
[..]
Goed om te horen dat het ook zo kan gaan met Paroxetine, lateralize!
Ben jij helemaal medicatie-vrij nu?
Overigens ken ik de bijwerkingen wel van onthouding. Een jaar of wat geleden ben ik ook al eens gestopt, simpelweg omdat ik zelf het gevoel had dat het niets voor mij deed (was wel zo, was alleen zo subtiel dat het me niet opviel of zo). Ik ben toen abrupt gestopt, eigenlijk omdat ik geen medicatie meer had liggen en was vergeten de huisarts te bellen voor een herhaalrecept. Ik dacht: nou, mooi moment om gewoon definitief te stoppen.
Dat heb ik geweten..... In het begin realiseerde ik me niet eens dat het door de medicijnen kwam. Hele rare symptomen. Misselijkheid, een dof gevoel in mijn hoofd, oorsuizen, suizen wanneer ik mijn ogen bewoog, en een soort 'elektrische zaps' zoals ze die noemen inderdaad. Heel bizarre ervaringen. Ik begon me na meer dan een week van die symptomen pas af te vragen of het misschien met het stoppen van mijn medicatie te maken had. De eerste 3 dagen of zo had ik namelijk nergens last van, dus ik dacht dat ik gewoon ziek was geworden of iets dergelijks.
Op de vorige pagina zei je zoiets dat je een duf weekend verwachtte vanwege het verminderen van je dosis. Dat dus!quote:
Wat is gekomen van dat duffe weekend?
Het gaat goed hiero! geen klachten zeg maar
Volgend weekend weer stapje verder met afbouwen
Right on! Fijn dat het goed gegaan is, houdt dat vol! En houd jezelf goed in de gaten.
.Wat gewoonmezelf87 zegt ^^^. No spang!quote:
[..]
Liefje zoals je ziet leven Detroit en ik nog, komt wel goed schatje
Bekende verschijnselen!quote:
[..]
Yep, geheel.
Overigens ken ik de bijwerkingen wel van onthouding. Een jaar of wat geleden ben ik ook al eens gestopt, simpelweg omdat ik zelf het gevoel had dat het niets voor mij deed (was wel zo, was alleen zo subtiel dat het me niet opviel of zo). Ik ben toen abrupt gestopt, eigenlijk omdat ik geen medicatie meer had liggen en was vergeten de huisarts te bellen voor een herhaalrecept. Ik dacht: nou, mooi moment om gewoon definitief te stoppen.
Dat heb ik geweten..... In het begin realiseerde ik me niet eens dat het door de medicijnen kwam. Hele rare symptomen. Misselijkheid, een dof gevoel in mijn hoofd, oorsuizen, suizen wanneer ik mijn ogen bewoog, en een soort 'elektrische zaps' zoals ze die noemen inderdaad. Heel bizarre ervaringen. Ik begon me na meer dan een week van die symptomen pas af te vragen of het misschien met het stoppen van mijn medicatie te maken had. De eerste 3 dagen of zo had ik namelijk nergens last van, dus ik dacht dat ik gewoon ziek was geworden of iets dergelijks.
Misschien ook maar goed dat je niet op het internet gekeken hebt naar de bijwerkingen van Seroxat als je het afbouwt, dan durf je het bijna zowat niet meer aan om te stoppen whehe.
Bij Seroxat duurt het meestal lang hč, voordat er zich een beetje klachten beginnen te manifesteren. Met 3 of 4 dagen komt er langzamerhand wat duizeligheid, en dan komt er langzamerhand steeds meer troep bij tot het een echte verschrikking wordt.
Anyway, wanneer begonnen de symptomen af te nemen? Geen problemen gehad naderhand met het op eigen kracht om moeten gaan met gevoelens die dan best wel weer heavy aankomen?
Een half jaar of wat later ben ik opnieuw begonnen met stoppen, maar toen wel netjes afgebouwd. Zoals ik zei, steeds 7.5mg er vanaf per 3 a 4 weken. Toen ging het ook prima. Geen enkele bijwerking ervaren.
Het enige dat ik merk is dat ik nu inderdaad wat meer neiging heb om negatief te denken en me wat meer zorgen maak om mijn sociale onhandigheid--de reden dat ik de medicijnen ben gaan slikken. Hoe ik daarmee omga is nu in ieder geval een stuk gezonder dan toen, want eigenlijk is medicatie nooit een gezonde oplossing. Het is soms hooguit nodig (en achteraf gezien was het dat bij mij niet, ik wilde gewoon niet dealen maar vluchten). Nu richt ik me weer op mijn therapie, op mindfulness, en op spirituele groei. Klinkt misschien nogal lame, maar het kan veel meer voor je doen dan medicatie, en het verandert je definitief, zodat je op eigen kracht kunt leven met het leven dat je gegeven is.
Ik had het inderdaad verkeerd gelezen van jouw afbouwen, my bad!quote:
Nou, die eerste keer toen ik plotseling ben gestopt, ben ik dus ook meteen weer begonnen toen ik me realiseerde dat het door het niet nemen van mijn medicijnen kwam
Een half jaar of wat later ben ik opnieuw begonnen met stoppen, maar toen wel netjes afgebouwd. Zoals ik zei, steeds 7.5mg er vanaf per 3 a 4 weken. Toen ging het ook prima. Geen enkele bijwerking ervaren.
Het enige dat ik merk is dat ik nu inderdaad wat meer neiging heb om negatief te denken en me wat meer zorgen maak om mijn sociale onhandigheid--de reden dat ik de medicijnen ben gaan slikken. Hoe ik daarmee omga is nu in ieder geval een stuk gezonder dan toen, want eigenlijk is medicatie nooit een gezonde oplossing. Het is soms hooguit nodig (en achteraf gezien was het dat bij mij niet, ik wilde gewoon niet dealen maar vluchten). Nu richt ik me weer op mijn therapie, op mindfulness, en op spirituele groei. Klinkt misschien nogal lame, maar het kan veel meer voor je doen dan medicatie, en het verandert je definitief, zodat je op eigen kracht kunt leven met het leven dat je gegeven is.
Ach. Niets mis met sociale onhandigheid. Das toch wel de ideale positie om vanuit te gaan om sociaal handiger te worden: het wordt alleen maar beter.
.Althans, ik herken wel dat het gigantisch vermoeiend is, iedere keer dat weer dat idee opspringt dat je niet helemaal voldoet. Totaal een verkeerd idee, maar toch. Ook perfectionistisch toevallig?
Wat voor therapie doe je op dit moment nog dan? En niets mis met spirituele groei, zelf erg geďnteresseerd in boeddhisme.
.quote:
Nu richt ik me weer op mijn therapie, op mindfulness, en op spirituele groei. Klinkt misschien nogal lame, maar het kan veel meer voor je doen dan medicatie, en het verandert je definitief, zodat je op eigen kracht kunt leven met het leven dat je gegeven is.
Ook voor mij was dat de weg naar verbetering. Spiritualiteit is in onze cultuur een vies woord, maar betekent weinig anders dan innerlijke belevingswereld. We kunnen natuurlijk proberen het woord 'zelftherapie' draagkracht te geven door dat te gebruiken vanaf nu.quote:
[..]
En niets mis met spirituele groei, zelf erg geďnteresseerd in boeddhisme.
Boeddhisme, met name zen, spreekt mij ook erg aan, al laat ik me door alles inspireren.
Ik heb het gevoel dat het langzamerhand wel wat beter begint te worden: er wordt steeds meer geëxperimenteerd met mindfullness op bijvoorbeeld scholen. Die zweem van "zweverigheid" eromheen is vaak ook gigantisch onterecht.quote:
[..]
[..]
Ook voor mij was dat de weg naar verbetering. Spiritualiteit is in onze cultuur een vies woord, maar betekent weinig anders dan innerlijke belevingswereld. We kunnen natuurlijk proberen het woord 'zelftherapie' draagkracht te geven door dat te gebruiken vanaf nu.
Boeddhisme, met name zen, spreekt mij ook erg aan, al laat ik me door alles inspireren.
En hopelijk wordt het alleen maar meer, nu de neurowetenschappen zo hard gaan. Check dit bijvoorbeeld:quote:
[..]
Ik heb het gevoel dat het langzamerhand wel wat beter begint te worden: er wordt steeds meer geëxperimenteerd met mindfullness op bijvoorbeeld scholen. Die zweem van "zweverigheid" eromheen is vaak ook gigantisch onterecht.
http://www.itsokaytobesma(...)on-by-neuron-a-brain
Hersenonderzoek naar meditatie en mindfulness gaat al op een aardig tempo, en levert interessante inzichten op. Met dat Human Brain-mapping project van Obama zal het alleen maar beter worden.
Oh, en kijk eens wat het internet nu kwam brengen:quote:
Hoi allemaal, ik wil hier ook eens wat gaan posten, maar ik weet eigenlijk niet zeker of ik wel tot de doelgroep behoor..
Ik voel me nu al ca. een jaar erg oppervlakkig. Niets hoeft van mij, ik wil niets, tijdens het uitgaan heb ik geen zin om hele gesprekken aan te gaan (zelfs niet met leuke vrouwen). Ik ben niet meer echt opgewekt, alles is me teveel in mijn hoofd, hoewel ik fysiek niet lui ben (zorg wel altijd dat ik de hele dag in touw ben)..
Ben al jaren vrijgezel, terwijl ik genoeg meiden kan krijgen, althans ; Ik heb genoeg sjans. Maar het is me allemaal te veel, te veel gedoe ; Laat mij maar lekker in mijn eentje op vrijdagavond achter mijn laptop op fok zitten..
Als ik af en toe een paar avonden achter elkaar niets te doen heb dan ga ik mezelf eenzaam en zielig voelen, maar de echte lust om ook maar iets te ondernemen is er ook niet.
Ik ben 23 jaar, maar zit praktisch de hele dag bij mijn ouders thuis. Heb onlangs mijn studentenkamer opgezegd, vind het momenteel erg moeilijk om nieuw sociaal contact op te doen, terwijl ik voorheen altijd een groot sociaal leven had. Ik zit in mijn eigen veilige hok en wil daar niet uitkomen.
Misschien is dat wel de reden voor je verandering.quote:An introvert may feel asocial when pressured to go to a party that doesnt interest her. But for her, the event does not promise meaningful interaction. In fact, she knows that the party will leave her feeling more alone and alienated. Her social preference may be to stay home and reflect on a conversation with a friend, call that friend, and come to an understanding that is meaningful to her. Or she might indulge in the words of a favorite author, feeling a deep connection with a person she has never met. From the perspective of a partygoer, this introvert may appear to be asocial, when, in fact, the introvert is interacting in a much different way.
Laurie Helgoe, Introvert Power
[ Bericht 47% gewijzigd door Gray op 24-03-2013 19:13:37 ]
Leuk inderdaad. Vooral de titel bevalt me. Het is zoquote:
en 
! Na een jaar stabiel gaat het nu weer de verkeerde kant op. Ik ben erg down en heb nergens zin in. Ik slik braaf mijn medicijnen maar op de een of andere manier komt de depressie er gewoon doorheen. Weet even niet goed wat ik hiermee moet 
het liefst zou ik de hele dag op bed liggen maar ik sleep mezelf gewoon naar mijn werk want anders is het einde zoek. Misschien is het ook wel het weer, ik wil lente!!Sterkte!
Volgende week woensdag intake en dan waarschijnlijk wachtlijst. En ondertussen voel ik dat ik steeds verder wegzak he gatsiejakkiebah!quote:
Het vervelende is dat ik een afspraak met de psych wilde maken maar omdat ik langer dan een half jaar bij haar ben uitgeschreven (vanwege het eigen risico dat ze vorig jaar wilden invoeren) ik nu helemaal opnieuw aangemeld moet worden
meds kunnen natuurlijk ook niet alles tegenhouden helaas.
Is er geen andere uitweg? via huisarts oid:
Komen we elkaar toch weer tegen hequote:
[..]
he gatsiejakkiebah!
meds kunnen natuurlijk ook niet alles tegenhouden helaas.
Is er geen andere uitweg? via huisarts oid:
Gelukkig had ik vandaag een wat betere dag met zelfs een paar goede momenten, hopelijk blijft het zo! Maar als ik verder wegzak neem ik zeker contact op met de huisarts 
Ik heb zelf slechte ervaringen met Wellbutrin, hoop dat het bij jou beter gaatquote:
Ik heb Bupropion/Wellbutrin erbij gekregen
Toevallig aan het stoppen met roken? Daar helpt Wellbutrin namelijk goed voor, wordt zelfs gebruikt om mensen van het roken af te krijgen Nee, anders zat ik wel in het stoppen met roken topicquote:
[..]
Ik heb zelf slechte ervaringen met Wellbutrin, hoop dat het bij jou beter gaat
Ik krijg het voor mijn add/depressie combinatie. Echter rook ik wel, en zal dit wel een goed moment zijn om te stoppen
Ik krijg tevens ook Ritalin.Wat zijn je ervaringen met Wellbutrin als ik mag vragen?
Ik kijk niet meer in het stoppen met roken topicquote:
[..]
Nee, anders zat ik wel in het stoppen met roken topic
Ik krijg het voor mijn add/depressie combinatie. Echter rook ik wel, en zal dit wel een goed moment zijn om te stoppen
Wat zijn je ervaringen met Wellbutrin als ik mag vragen?
Maar is inderdaad ook voor behandeling voor depressie en ADD (dat was bij mij ook het geval).Ik voelde me er letterlijk weken doodziek door
Er was iemand anders in dit topic die het gelijktijdig slikte en dezelfde ervaringen had. Maar het zal ook wel goed gaan bij anderen anders zouden ze het niet meer voorschrijven lijkt me Ik heb het 6 weken geslikt en heb toen huilend de psychiater gebeld of ik alsjeblieft mocht stoppen. Sindsdien slik ik Cymbalta en dat bevalt goed. Alleen is dat tegen depressie en doet het niets met ADD en ben ik wel weer super druk in mijn hoofd dus ik denk dat ik ook weer aan de Ritalin moet geloven.Weet je nog hoe hoog je dosis toendertijd was?
Ik zal zo het doosje er eens bij pakken, dat weet ik niet uit mijn hoofd. In dit topic staan mijn ervaringen trouwens: R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18quote:
Hopen dat het goedkomt dan.
Weet je nog hoe hoog je dosis toendertijd was?
Ik had dat topic beter niet kunnen aanklikken
Straks placebo ik me nog eens doodziek 
Hopelijk slaat 't aan.
Ik twijfelde ook wel of ik het moest zeggenquote:
Ik ga beginnen met 150mg.
Ik had dat topic beter niet kunnen aanklikken
Hopelijk slaat 't aan.
Goed dat je het hebt gezegd hoorquote:
[..]
Ik twijfelde ook wel of ik het moest zeggen
Gelukkig maarquote:
[..]
Goed dat je het hebt gezegd hoor
Ik heb even het doosje erbij gepakt en ik slikte ook 150mg. Bedankt voor je informatie in ieder gevalIk hoop echt dat het aanslaat bij jou!quote:
ok dan, ik ga het nu ophalen bij de apotheek! Je ziet me vanzelf wel een keer huilen / lachen dit topic
Ik heb het ook geslikt, maar bij mij deed het niks tegen mijn depressie. En ik was er ook lichtelijk misselijk van. De combi met concerta deed me toen ook geen goed (daar word ik ook licht misselijk van als ik teveel slik). Toen met alles gestopt en voelde me stukken beter.
Slik nu wel weer AD hoor, en ook concerta. maar dus andere AD, en die ben ik nu aan het afbouwen
MaJo, hoe voel jij je vandaag? Ik zou niet te lang blijven doorlopen met klachten denk ik. heb ik afgelopen winter ook gedaan, en waarschijnlijk had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt als ik gewoon lichttherapie was gaan doen. Maar daar ga ik de volgende winter wat meer op letten dus.
slik ik alquote:
Of ipv lichttherapie een supliment van vitamine D
maar dat vergeet ik steeds.ben nu iig niet meer depri
Succes!quote:
ok dan, ik ga het nu ophalen bij de apotheek! Je ziet me vanzelf wel een keer huilen / lachen dit topic
Ik heb er geen ervaring mee.
Helaas weer een mindere dag vandaagquote:
succes zolderkamer-autist!
Ik heb het ook geslikt, maar bij mij deed het niks tegen mijn depressie. En ik was er ook lichtelijk misselijk van. De combi met concerta deed me toen ook geen goed (daar word ik ook licht misselijk van als ik teveel slik). Toen met alles gestopt en voelde me stukken beter.
Slik nu wel weer AD hoor, en ook concerta. maar dus andere AD, en die ben ik nu aan het afbouwen
MaJo, hoe voel jij je vandaag? Ik zou niet te lang blijven doorlopen met klachten denk ik. heb ik afgelopen winter ook gedaan, en waarschijnlijk had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt als ik gewoon lichttherapie was gaan doen. Maar daar ga ik de volgende winter wat meer op letten dus.
Moest studeren maar kon me echt niet concentreren, ben op een gegeven moment maar gaan slapen Ik ga morgen proberen om de psychiater rechtstreeks te bellen want eerst de intake afwachten en wachtlijst zie ik even niet zitten Misschien moet de dosis gewoon (tijdelijk) omhoog, dan wacht ik daar liever niet te lang mee.En vitamine D is een goeie Davo
Ik heb ze nog wel ergens liggen maar vergeet het steeds in te nemen Toch wel mooi dit
Ben al uitgenodigd om een aantal weken daar door te spenderen, ik zit zelf tot Juli vrij voor ik weer full time aan het werk ga.
Interessant! Fijn dat ze dat zomaar kosteloos (?) doen voor je. De meeste beginnen daar niet aan.quote:
Ik kwam toevallig 2 licensed psychological therapists tegen in de trein uit Amerika op weg naar het vliegveld, heb businesskaartje van ze gekregen en mail nu bijna elke 2 dagen met ze over mijn problemen, naast mijn huidige therapie uiteraard .
Toch wel mooi dit
Ben al uitgenodigd om een aantal weken daar door te spenderen, ik zit zelf tot Juli vrij voor ik weer full time aan het werk ga.
Als ik vragen mag, daar ik niet bekend ben met je postgeschiedenis hier, waar heb je precies 'last van' ?
klinkt toch een beetje vreemd....quote:
Ik kwam toevallig 2 licensed psychological therapists tegen in de trein uit Amerika op weg naar het vliegveld, heb businesskaartje van ze gekregen en mail nu bijna elke 2 dagen met ze over mijn problemen, naast mijn huidige therapie uiteraard .
Toch wel mooi dit
Ben al uitgenodigd om een aantal weken daar door te spenderen, ik zit zelf tot Juli vrij voor ik weer full time aan het werk ga.
maar ik heb toch al last van achterdocht....Davo, ben je erg aan het piekeren
vind ik ook wat vreemd klinken, maar ook wat achterdochtig hierquote:
[..]
klinkt toch een beetje vreemd....
.dan ben ik in goed gezelschapquote:
[..]
vind ik ook wat vreemd klinken, maar ook wat achterdochtig hier
quote:
[..]
dan ben ik in goed gezelschap
Ik zat in de trein richting m'n werk en ging naast een koppel zitten die heftig in gesprek was met iemand in het engels. Gezien de enorme koffers en dat de trein richting schiphol ging wist ik, toeristen terug naar hun eigen land! Dat ze Amerikanen waren hoor je direct aan het accent.quote:
[..]
Interessant! Fijn dat ze dat zomaar kosteloos (?) doen voor je. De meeste beginnen daar niet aan.
Als ik vragen mag, daar ik niet bekend ben met je postgeschiedenis hier, waar heb je precies 'last van' ?
Ik ben van nature vrij extravert en ik luisterde het gesprek aandachtig mee tot ze mij om mijn mening vroegen. Op 1 of andere manier ging het al snel over werk, daarna waar ik gewoond heb, gezien ik er niet meer woon, naja, hoe zo niet dan? Relatie verbroken zei ik, ah hoe lang geleden? Paar week terug. Toen vertelde ik dat koppel over de problemen van mn ex, BPD, PTSS en sociale fobie en toen ging het balletje rollen. Heel snel rollen. Naja, ik zat toen (en nog steeds) gewoon totaal niet lekker in m'n vel en toen ik hoorde dat ze bijna elke dag met dat soort gasten aan het werk zijn had ik eindelijk eens het gevoel dat ik begrepen werd. Ik zei hoe mijn ex in bepaalde situaties handelde en zij gaven daarin ook voorbeelden en het was gewoon een match. Ze zagen dat ik het er behoorlijk moeilijk mee had. Ze gaven me hun businesskaartje en zag dat ze Director was een womens domestic violence shelter en nog wat andere dingetjes. Allemaal licensed. (Heb het zelf natuurlijk nog wel ff op internet na gecheckt, je weet maar nooit).
Toen ik stond te wachten om de trein te verlaten en bijna op het knopje wou drukken zeiden ze nog, SE! SE! Toen gaf die vrouw mij een enorme knuffel, laat maar van je horen gast! Meeste mensen snappen die problemen met BPD mensen echt niet. Het klinkt misschien vaag of zelfs wat klef, maar ik kon het toen echt goed gebruiken. Hedendaags is men al veel te veel met zich zelf bezig en leven veel te veel mensen in een sociaal isolement.
Ik ging echt met een enorme glimlach toen naar m'n werk die dag
En sinds dien mail ik met ze. Het kost me geen druif en ben uitgenodigd om er een aantal week naar toe te gaan .Waar ik precies last van heb? Ik kom uit een nasty breakup, BPD, PTSS en gewoon enorm zwart maken waar ik echt mezelf in verloren heb. Ik kon maar niet begrijpen hoe iemand met je wou trouwen, voor de grap je achter naam al 'had overgenomen' en plots daarna een switch in d'r hoofd kon krijgen om er mee te kappen. Maar toch toen het over was, momenten van enorme liefde liet zien maar ook momenten dat ik weer volledig zwart werd gemaakt en mij werd gevraagd hoe ik nog met mezelf kon leven. Ze kwam uit een abusievelijke (sexueel/fysiek) relatie en ik was stupide genoeg om de white knight te spelen. Helaas gaat dat met mensen met BPD toch wat anders.
Ik ben toen door het push/pull en mijn eigen stompzinnigheid dat ik het contact niet kon verbreken echt diep gezonken. Zit inmiddels aan de SSRI's & temazepam en volg flink wat therapie. Met name op basis van FOO stuff.
Ik hoop dat je baat hebt bij het contact!
Het was idd een gelukje bij een ongelukje. Ik had me die ochtend verslapen en kwam zo die mensen per toeval tegen. Feit is, ik geloof niet echt in 'heeft zo moeten zijn'.quote:
SE, het klinkt als een soort "het heeft zo moeten zijn ontmoeting" ofzo.
Ik hoop dat je baat hebt bij het contact!
Wel wil ik me zo veel mogelijk open stellen voor dit soort kansen, de mens van vandaag is al veel te gesloten en introvert. Je mist hierdoor toch veel kansen.
Dat is het zelfde als FOK, ik heb door FOK echt gave contacten op gedaan
. Net zoals ik dat ook bijv. dus in de trein doe . Voor de rest is het nog steeds kommer en kwel, die SSRI's dampen die emoties behoorlijk en de psycholoog wil dat ik hem op een hotline heb zitten. Dan weet je wel hoe laat het is.
Bij mij is ook deels borderline gediagnostiseerd en ik heb ook een heftige periode meegemaakt met een meisje die dat ook heeft. Is toch moeilijk om daar controle over the behouden. Ik hoop dat het je lukt om er bovenop te komen.
Nee niet echt alleen als het paar dagen zo gaat dan wel. Maarja probeer er me niks van aan te trekken en mijn plan te trekken.quote:
[..]
klinkt toch een beetje vreemd....
Davo, ben je erg aan het piekeren
Bij mij is geen borderline gediagnostiseerd maar wel een burnout en depressie. Bij mijn ex was dat dus de mix van borderline, PTSS en sociale fobie. Wat een nachtmerrie zeg. Ik lig er letterlijk nu nog wakker van. Zo maar weer de hele riedel slaap medicatie intikken.quote:
Mooi verhaal SE
Bij mij is ook deels borderline gediagnostiseerd en ik heb ook een heftige periode meegemaakt met een meisje die dat ook heeft. Is toch moeilijk om daar controle over the behouden. Ik hoop dat het je lukt om er bovenop te komen.
Borderline is echt niet te onderschatten, al komt het in alle soorten en maten. Er valt aan te werken mits je acceptatie hebt dat je er last van hebt. Zo niet, dan is het einde oefening. Mijn psycholoog had het ook over mensen die er volwassen uitzien, maar emotioneel nog kind zijn. Als je het dan over serieuze zaken zoals trouwen, kids, huis hebt dan wordt het een heel ander verhaal.
Ik heb tig relaties gehad, nooit zware break up issues. Nu? Volledig drama. En ben overigens nog niet sterk genoeg om de stekker uit het contact te halen. Iets wat wel moet.
Voor de rest, therapie, therapie, therapie. Zij heeft maanden lang mijn zelfzekerheid lopen slopen door het zwart maken van d'r en ik liet het allemaal toe. Want ja, zij wou trouwen en kids.
Het probleem is dat nu het dus al uit is .. zij mij 1) nog steeds overal de schuld van geeft 2) we zo iets mooi konden hebben 3) ze een litteken heeft voor de rest van haar leven dankzij dit gebeuren 4) ik heb haar echt veel pijn gedaan en echt SE je hebt haar zo veel pijn gedaan..quote:Op donderdag 28 maart 2013 23:27 schreef lateralize het volgende:
Ja wel herkenbaar. Heb je ook dat je de neiging hebt/had eigenlijk te vergeten wat zij precies "fout" deed waardoor je nog meer een schuldgevoel krijgt? Dat is wat ik zelf over heb gehouden aan mijn break up. Ik heb een tijd terug eenmalig weer contact met haar gehad en eigenlijk, ondanks dat het geen prettig contact was, ben ik daar erg blij mee. Ik herinnerde me direct weer wat er nou ook alweer niet goed was, waar ik eerder toch even het gevoel had dat het allemaal mijn schuld was (terwijl ik het had uitgemaakt, meerdere keren zelfs, maar op de een of andere manier was toch het gevoel of idee weg van wat er nou precies zo erg was dat ik daarvoor de relatie moest verbreken).
En dit is ze me dus continu aan het vertellen .. skull splitting agony ..
Getver, dat klinkt klote...quote:
[..]
Het probleem is dat nu het dus al uit is .. zij mij 1) nog steeds overal de schuld van geeft 2) we zo iets mooi konden hebben 3) ze een litteken heeft voor de rest van haar leven dankzij dit gebeuren 4) ik heb haar echt veel pijn gedaan en echt SE je hebt haar zo veel pijn gedaan..
En dit is ze me dus continu aan het vertellen .. skull splitting agony ..
Is al het contact verbreken een optie? Misschien waanzinnig lastig, maar het klinkt alsof ze je momenteel enorm leegzuigt qua energie...
Heel begrijpelijk en herkenbaar dit stukje. Als je niks vind om jezelf af te leiden, kan je helemaal doordraaien. Ik hoop dat je sterke medicatie hebt (seroquelquote:
[..]
Bij mij is geen borderline gediagnostiseerd maar wel een burnout en depressie. Bij mijn ex was dat dus de mix van borderline, PTSS en sociale fobie. Wat een nachtmerrie zeg. Ik lig er letterlijk nu nog wakker van. Zo maar weer de hele riedel slaap medicatie intikken.
Borderline is echt niet te onderschatten, al komt het in alle soorten en maten. Er valt aan te werken mits je acceptatie hebt dat je er last van hebt. Zo niet, dan is het einde oefening. Mijn psycholoog had het ook over mensen die er volwassen uitzien, maar emotioneel nog kind zijn. Als je het dan over serieuze zaken zoals trouwen, kids, huis hebt dan wordt het een heel ander verhaal.
Ik heb tig relaties gehad, nooit zware break up issues. Nu? Volledig drama. En ben overigens nog niet sterk genoeg om de stekker uit het contact te halen. Iets wat wel moet.
Voor de rest, therapie, therapie, therapie. Zij heeft maanden lang mijn zelfzekerheid lopen slopen door het zwart maken van d'r en ik liet het allemaal toe. Want ja, zij wou trouwen en kids.
), maakt het wat draaglijker.Overigens wil ik ondanks alle risico's en alles wat jij hebt neergetypt haar nog steeds niet uit mijn hoofd halen. Ik kan het niet loslaten.
Contact verbreken is inderdaad wat ik moet doen. Maar zij wil beste vrienden blijven..quote:Op donderdag 28 maart 2013 23:38 schreef minthy het volgende:
[..]
Getver, dat klinkt klote...
Is al het contact verbreken een optie? Misschien waanzinnig lastig, maar het klinkt alsof ze je momenteel enorm leegzuigt qua energie...
Het zuigt alles op qua energie, tot enorme suicidale neigingen aan toe. Je kunt er echt niet bij je hoofd bij hoe iemand de hele wereld met je wil delen, kids wil, trouwen en daarna ben je niet alleen de slechtste persoon op de wereld. Je wordt afgeschilderd als al het kwaad op de wereld. Zonder haar een vlieg kwaad te hebben gedaan.
Leuk dat zij dat wil, maar wat wil jij? Dat lijkt me toch belangrijker, al zal het niet zo voelenquote:
[..]
Contact verbreken is inderdaad wat ik moet doen. Maar zij wil beste vrienden blijven..
Het zuigt alles op qua energie, tot enorme suicidale neigingen aan toe. Je kunt er echt niet bij je hoofd bij hoe iemand de hele wereld met je wil delen, kids wil, trouwen en daarna ben je niet alleen de slechtste persoon op de wereld. Je wordt afgeschilderd als al het kwaad op de wereld. Zonder haar een vlieg kwaad te hebben gedaan.
Heb zojuist mijn allereerste citalopram (10mg) ingenomen, vanwege depressie. Beetje eng. Hoe lang zou het duren voordat de bijwerkingen beginnen?
Ik dacht dat er ook een medicatietopic was maar die zag ik niet meer.
Ik weet niet hoe snel de bijwerkingen KUNNEN beginnen, want het hoeft niet he...
Ik heb lang niet met alle medicatie bijwerkingen gehad, bij de ene wel, bij de andere niet. Succes!!!
Ik ga er gewoon vanuit dat er bijwerkingen komen, want ik heb heel wat ervaringsverhalen gelezen en er was niemand die nergens last van heeft. Bepaalde bijwerkingen komen ook heel veel voor volgens de bijsluiter. Maar ik wacht het wel af.
De meest standaard bijwerkingen als hoofdpijn en maag-darm klachten zijn er meestal binnen een week wel, maar soms heb je het of pas na 3 weken en is het ook zo weer over.quote:
Thanks Nijna.
Ik ga er gewoon vanuit dat er bijwerkingen komen, want ik heb heel wat ervaringsverhalen gelezen en er was niemand die nergens last van heeft. Bepaalde bijwerkingen komen ook heel veel voor volgens de bijsluiter. Maar ik wacht het wel af.
Iedereen is anders en je kunt niet voorspellen welke bijwerken je wel of niet krijgt...
Maar ik ben een bijwerkingenkampioen. Ik ben ze nu aan het afbouwen, en ook weer feest
Al is dat minder dan toen ik begon Veel succes iig Kuolema, ik hoop dat ze je snel helpen
Ik slik ook citalopram trouwens. Eerst 30 mg, nu 20
Je krijgt er echt nare gedachtes van in je hoofd die ik hier liever niet wil delen.Je bent nu zelf gestopt of in overleg met een arts?quote:
Ben al weer gestopt met de Paxil, de bijwerkingen waren butkiss.
Fluoxetine gaat lekker?quote:
[..]
Je bent nu zelf gestopt of in overleg met een arts?
Tot nu toe heb ik nog weinig last van de bijwerkingen.quote:
[..]
Ik hoop echt dat het aanslaat bij jou!
Ik voel er eigenlijk nog niet zo heel veel van.
Hoe gaat het met jullie?
Kan niet zeggen dat het leven erg makkelijk is, heb even op persoonlijk vlak wat vervelends meegemaakt, en dat geeft ook wat wrijving met mensen in mijn directe omgeving
Maar ik houd wel mijn hoofd boven water, zak niet mijlendiep weg ofzo. Word er alleen ontzettend moe van dat ik altijd alert moet blijven, en er toch dingen blijven gebeuren waardoor je met je neus op de feiten gedrukt wordt en wéér met jezelf aan de slag moet.
Op zich niks mis mee, maar ik wil wel eens even rust....
Gisteren op mijn werk was ik ook even gek aan het worden trouwens. Ik doe een paar projecten waarvoor ik veel moet regelen, afstemmen tussen mensen, afspraken regelen tussen een berg mensen met te volle agenda's. Niks moeilijks aan maar een hoop gepuzzel en mensen onder druk zetten uiteindelijk, en daar werd ik wel een beeeeeetje opgefokt van. Daarna hadden we een borrel en ik kwam daar echt binnengestuiterd met een afgeleefd hoofd, hahaha. Trok ook snel weer weg gelukkig. En op zich vind ik het wel fijn hoor, als er druk op me staat op mijn werk, maar ik merk wel dat ik er echt rustdagen tussen moet hebben, anders dan blijf ik op standje stress staan en dan loop ik mezelf weer voorbij.
Maar... woensdag vaste vrije dag dus dat komt goed.
En vanavond misschien met een vriend een kat ophalen die hij overneemt van mensen
En die mensen hebben kittens van nu 2 weken oud dus ik hoooooooppp dat ik die misschien mag zien. (die mensen zijn fokker, dus vandaar dat ze zoveel katten hebben, stuk of 13 op t moment denk ik. binnen nu en 2 weken gaan er waarschijnlijk 2 kittens weg want die zijn dan 13 weken, ze hadden dus kort na elkaar 2 nestjes )blablabla...
* Murmeli zit op praatstoel
Ik heb over precies een week weer een afspraak.. Dat hou ik nog wel even uitquote:
Misschien toch maar weer contact opnemen met de psycholoog? Niet te lang mee wachten...
Heb wel oxazepam, doe een jaar met 10 stuks
neem ik alleen als ik enorm over de zeik ben. En soms slik ik valeriaan voor het slapen, als ik een beetje stressig ben.
En verder slaap ik altijd in op ritalin
is mn hoofd niet zo'n chaos Ja over het algemeen wel eigenlijk! Ik kan op dit moment ook niet zeggen dat ik helemaal geen klachten heb maar met de bruiloft voor de deur is stress niet zo vreemd, maar ik kan wel relativeren...quote:
@slaapmedicatie: ik heb temazepam voor als het de spuigaten uitloopt qua paniek of als ik weer heel slecht slaap. Maar niet dagelijks dus
Kga der weer mee kappenquote:
[..]
Ja over het algemeen wel eigenlijk! Ik kan op dit moment ook niet zeggen dat ik helemaal geen klachten heb maar met de bruiloft voor de deur is stress niet zo vreemd, maar ik kan wel relativeren...
@slaapmedicatie: ik heb temazepam voor als het de spuigaten uitloopt qua paniek of als ik weer heel slecht slaap. Maar niet dagelijks dus
Tjah.
[ Bericht 61% gewijzigd door kingtoppie op 03-04-2013 18:46:15 ]
Gebruik je serieus ritalin als slaapmiddel? Als in, frequent? Ik vind dat opzich wel interessant, weet niet of je ADD of ADHD hebt, maar tochquote:
Nee, niet echt.
Heb wel oxazepam, doe een jaar met 10 stuks
En soms slik ik valeriaan voor het slapen, als ik een beetje stressig ben.
En verder slaap ik altijd in op ritalin
. Ik heb oxazepam gehad als slaapmiddel, was crap. Heb valium gehad, dat was by far het beste, vrij zware dosis en dat was echt gewoon 10 uur maffen, zo heerlijk Nu is om de 3/4 dagen een temazepammetje, en anders melatonine en een glas warme melk en wat codeine.
Het werkt niet voldoende?quote:
Het werkt helemaal niet.quote:
Weer nieuw pilletje?quote:
Kingtoppie, waardeloos dat het helemaal niet werkt...
Kvoel me wel ok op dit moment maar ik ben passiever dan ik normaal ben... Een stuk passiever.quote:
Ik gebruik seroquel voor het slapen.
Kingtoppie, waardeloos dat het helemaal niet werkt...
En heb vaker een dal die wat langer aanhoudt dus... Denk niet dat dat heel gewenst is.
Via psychiator of huisarts voorgeschreven gekregen? Heb ff de details bekeken, ziet er goed uit.quote:
Seroquel is zeer aan te raden als slaapmiddelquote:
[..]
Via psychiator of huisarts voorgeschreven gekregen? Heb ff de details bekeken, ziet er goed uit.
Je wordt er wel wat duf van, maar dat moet een beter slaappatroon wel compenseren.
Duf, gaar, I don't care. Ik heb nog 3 maand lang vakantie tot de 2e week van Juli dus dat is echt absoluut geen probleem. Om weer een fatsoenlijk slaap patroon te krijgen is het wel noodzakelijk. Ik moet weer fatsoenlijk slapen. Om te werken aan mijn burnout/depressie zal ik toch echt moeten beginnen met genoeg nachtrust.quote:
[..]
Seroquel is zeer aan te raden als slaapmiddel
Je wordt er wel wat duf van, maar dat moet een beter slaappatroon wel compenseren.
En misschien nog ergens een road trip plannen komende 3 maand voor een week of 2 gezien ik toch zo lang moet wachten op therapie. Al heb ik ook wel veel baat bij andere online psychologie forums
Ik heb niet steeds meer nodig, heb het zelfs zelf afgebouwd tot 25 mg. Ik ben er niet duf van 's morgens ofzo, ik wordt wel wakker als de kinderen me nodig hebben. Maar ik slaap wel een heel stuk makkelijker weer verder.
Inslapen lukt me over het algemeen wel, maar doorslapen dus niet zo en met de seroquel gaat dat echt zoveel beter!
Iemand ervaring met deze manier van gebruik?
Meestal is het wel uitgewerkt als ik ga slapen, dus dan neem ik 5 mg ritalin (of nou ja, merkloze shizzle ook) Als ik dat niet doe lig ik meestal uren lang te stuiteren in bed. Dus ik neem dat praktisch elke dag.
Ik ga er naar vragenquote:
SE, via de psychiater. Ik slik laagste dosering 25mg. En dat gaat eigenlijk best goed.
Ik heb niet steeds meer nodig, heb het zelfs zelf afgebouwd tot 25 mg. Ik ben er niet duf van 's morgens ofzo, ik wordt wel wakker als de kinderen me nodig hebben. Maar ik slaap wel een heel stuk makkelijker weer verder.
Inslapen lukt me over het algemeen wel, maar doorslapen dus niet zo en met de seroquel gaat dat echt zoveel beter!
Top! Ik kreeg van een goede vriendin overigens de tip om te vragen naar Aripiprazole. Iemand hier mee bekent? En dus bedoelt voor de behandeling van zware depressie.
Iedereen reageert anders...
SE, abilify is de merknaam daarvan. Ook gebruikt, naast mn AD. Ik kreeg er ontzettend rusteloze benen van. Maar misschien is dit meer een vraag voor het medicatie topic. Ik dacht dat daar meer ervaring met abilify is...
[edit]
kutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkutkukutkutkuktkuktutkutkutktuttukttuktutktutk hou er maar mee op dat kutkutkutkutkutkuktultlkutkutkutkutkutkutkutkutkutleven. nee ik heb geen Gilles de la Tourette. alleen maar dysthymie.
ik heb een signaleringsplan vanuit therapie maar ik heb al alles gedaan wat er als counteracties in staat.en nog huil ik vandaag de hele tijd. ik kom er niet meer uit en blijf hangen. laat me alsjeblieft niet meer wakker worden morgenochtend. pijn pijn en nog eens pijn.
[ Bericht 24% gewijzigd door Andromache op 04-04-2013 22:06:39 ]
Wel even in een spoiler SPOILERIk heb een angststoornis, heb nogal een nare jeugd achter de rug. Door alle angsten word ik, vanzelf sprekend, nogal depressief. Dit is al 10 jaar zo. (Ik ben 23)
Nu is het altijd op zijn ergst de week voor ik ongesteld moet worden, dan voel ik me vaak ook erg suicidaal. Ik zit al in therapie, en heb recentelijk besloten na 5 jaar twijfelen toch maar medicijnen te gaan slikken.
Mijn broer gaf mij namelijk wat oxazepam en dit werkt al zo goed, dat ik me voor het eerst in mijn leven wat rustiger voel. Nu wil ik echt niet meer zonder.
Wel ben ik erg bang voor bijwerkingen, ik heb bijvoorbeeld in het verleden anorexia gehad en alhoewel ik nu stabiel ben hierin (niet bezig met extreem lijnen) vind ik mezelf altijd nog te dik, alhoewel ik weet dat ik rationeel gezien een goed gewicht heb, zelfs ondergewicht.
1 van de vele bijwerkingen van medicijnen zijn gewichtstoename, dat wil ik dus absoluut niet.
Ook de bijwerking haaruitval maakt me nogal angstig.
Ik heb dus BDD (dat is wat ik bedoel met angststoornis-al valt het niet echt onder het kopje angststoornis, is de angst waar ik het meest last van heb)
Dus dat ik bang ben voor de gewichtstoename en haaruitval is dan ook niet zo vreemd
Ik vroeg me af hoe de ervaringen van users hier waren met prozac. Hiervan komen mensen zelden aan. En hoe werkte het voor jou? Welke bijwerkingen hadden jullie last van (op de korte termijn en langere termijn?)
Ik weet dat ik het de eerste weken erg zwaar krijg en angsten en alles zullen versterken. Maar wat moet dat moet, en ik wil nu echt een verbetering.
Ik lees hierboven trouwens een heel droevig berichtje, ik weet dat je niks hebt aan mijn woorden, maar ik wou even zeggen dat je niet alleen bent, zoals je ongetwijfeld al weet.. Je hebt er allemaal niks aan, ik ken je verdere situatie niet of je verhaal.
Een stom internet hartje is het enige wat ik kan bieden qua steun aan je, dus bij deze :
Eén ding valt me wel op, en dat is dat ik toch wel de neiging heb vooral negatief te denken wanneer ik net wakker ben. Dan begin ik ineens te denken aan relaties die mis zijn gelopen, mijn eigen rare sociale gedrag, etc. Lijkt wel alsof bepaalde neurotransmitters dan in lager aantal aanwezig zijn of zo? Best interessant.
Maar goed, ik word soms echt moedeloos van hoe ik me sociaal gedraag. Zo onzeker, nooit weten wat ik moet zeggen, het gevoel hebben dat ik iets grappigs moet zeggen maar niets weten (waarschijnlijk vaak ook een vertekend beeld van wat ik wel en niet "moet"). En ga daar dan maar eens tegenin, zo een sterke overtuiging. Dan kan ik wel tegen mezelf zeggen dat het wel meevalt, niet zo erg is, ik overdrijf, blabla, maar zo voelt het dan niet. En die schematherapie schiet ook niet echt op. Heb niet het gevoel dat we iets bereiken tijdens therapie. Het is vooral gezellig kletsen over dingen die ik al wist, zo lijkt het vaak. Er gebeurt niets in de zin van dat ik vooruit ga of iets dergelijks. En zo gaat het al jaren, dus dan word je ook eerder sceptisch denk ik.
Ps: wat ik overigens wel merk is dat het helpt te proberen positief in het leven te staan, te lachen en gedag te zeggen wanneer mensen je tegenkomen. Dat klinkt zo simpel maar helpt je al een heel eind op weg. Ik kom alleen niet verder dan die stap for some reason.
[ Bericht 7% gewijzigd door lateralize op 05-04-2013 08:48:43 ]
Prozac slikker meld zichquote:
Ik kom even dit topic binnen vallen.. Eigenlijk hou ik mijn gevoelens al jarenlang voor mezelf ivm schaamte en een ''je moet je niet aanstellen'' gevoel. Maar ik zet met daar nu toch maar even overheen. En dat zonder een kloon aan te makenSPOILERIk heb een angststoornis, heb nogal een nare jeugd achter de rug. Door alle angsten word ik, vanzelf sprekend, nogal depressief. Dit is al 10 jaar zo. (Ik ben 23)
Nu is het altijd op zijn ergst de week voor ik ongesteld moet worden, dan voel ik me vaak ook erg suicidaal. Ik zit al in therapie, en heb recentelijk besloten na 5 jaar twijfelen toch maar medicijnen te gaan slikken.
Mijn broer gaf mij namelijk wat oxazepam en dit werkt al zo goed, dat ik me voor het eerst in mijn leven wat rustiger voel. Nu wil ik echt niet meer zonder.
Wel ben ik erg bang voor bijwerkingen, ik heb bijvoorbeeld in het verleden anorexia gehad en alhoewel ik nu stabiel ben hierin (niet bezig met extreem lijnen) vind ik mezelf altijd nog te dik, alhoewel ik weet dat ik rationeel gezien een goed gewicht heb, zelfs ondergewicht.
1 van de vele bijwerkingen van medicijnen zijn gewichtstoename, dat wil ik dus absoluut niet.
Ook de bijwerking haaruitval maakt me nogal angstig.
Ik heb dus BDD (dat is wat ik bedoel met angststoornis-al valt het niet echt onder het kopje angststoornis, is de angst waar ik het meest last van heb)
Dus dat ik bang ben voor de gewichtstoename en haaruitval is dan ook niet zo vreemd
Ik vroeg me af hoe de ervaringen van users hier waren met prozac. Hiervan komen mensen zelden aan. En hoe werkte het voor jou? Welke bijwerkingen hadden jullie last van (op de korte termijn en langere termijn?)
Ik weet dat ik het de eerste weken erg zwaar krijg en angsten en alles zullen versterken. Maar wat moet dat moet, en ik wil nu echt een verbetering.
Ik lees hierboven trouwens een heel droevig berichtje, ik weet dat je niks hebt aan mijn woorden, maar ik wou even zeggen dat je niet alleen bent, zoals je ongetwijfeld al weet.. Je hebt er allemaal niks aan, ik ken je verdere situatie niet of je verhaal.
Een stom internet hartje is het enige wat ik kan bieden qua steun aan je, dus bij deze :
fluoxetine dus, voor mij werkt het perfect! Gewichtstoename merk ik niks van en mijn haren blijven ook op mijn hoofd zitten, maar bovenal is mijn stemming veel beter, rustiger vooral!Maaar bij iedereen werkt het anders, garanties zijn er niet!
Mijn ma is ook ex-anorexia patient en die zit aan de paroxetine, dat gaat bij haar goed, maar daar zitten wel restricties aan wb kinderwens enz, dat is ook de reden dat ik er vanaf ben gestapt.
Ook genomen, net weer een dag gestoptquote:
Rosepetals: prozac (fluoxetine) heb ik geslikt en geen bijwerkingen van gehad, helaas deed het qua werking ook niet echt wat bij mij. Maar iedereen reageert anders...
Ik werd er slechter van, bijwerkingen? In het begin opeens een beetje derealisatie en heel erg dromerig.
Na dag of 4-5 was dat bij mij weg.
Maargoed, werkt voor mij dus niet, nieuwe medicijn er tegenaan maar weer.
quote:
Geen gekke dingen doen alsjeblieft.
[ Bericht 100% gewijzigd door summer2bird op 06-04-2013 10:31:57 ]
Ik herken me er wel wat in. Is het niet een mogelijkheid om er gewoon keihard door heen te gaan. Juist iets te gaan doen wat buiten je comfort zone valt? Ik heb het zelf bijv. ook te doen door in mn uppie te gaan emigreren (UK) toen ik 19 was. Dat was snel volwassen worden.quote:Op vrijdag 5 april 2013 08:41 schreef lateralize het volgende:
Pff ik heb het behoorlijk met mezelf gehad.
Eén ding valt me wel op, en dat is dat ik toch wel de neiging heb vooral negatief te denken wanneer ik net wakker ben. Dan begin ik ineens te denken aan relaties die mis zijn gelopen, mijn eigen rare sociale gedrag, etc. Lijkt wel alsof bepaalde neurotransmitters dan in lager aantal aanwezig zijn of zo? Best interessant.
Maar goed, ik word soms echt moedeloos van hoe ik me sociaal gedraag. Zo onzeker, nooit weten wat ik moet zeggen, het gevoel hebben dat ik iets grappigs moet zeggen maar niets weten (waarschijnlijk vaak ook een vertekend beeld van wat ik wel en niet "moet"). En ga daar dan maar eens tegenin, zo een sterke overtuiging. Dan kan ik wel tegen mezelf zeggen dat het wel meevalt, niet zo erg is, ik overdrijf, blabla, maar zo voelt het dan niet. En die schematherapie schiet ook niet echt op. Heb niet het gevoel dat we iets bereiken tijdens therapie. Het is vooral gezellig kletsen over dingen die ik al wist, zo lijkt het vaak. Er gebeurt niets in de zin van dat ik vooruit ga of iets dergelijks. En zo gaat het al jaren, dus dan word je ook eerder sceptisch denk ik.
De oxazepam werkt in ieder geval top hier, al word ik wel super moe ervan.
Dat zou voor mij een stapje te ver zijn hoor, gelijk emigreren.quote:
[..]
Ik herken me er wel wat in. Is het niet een mogelijkheid om er gewoon keihard door heen te gaan. Juist iets te gaan doen wat buiten je comfort zone valt? Ik heb het zelf bijv. ook te doen door in mn uppie te gaan emigreren (UK) toen ik 19 was. Dat was snel volwassen worden.
Hoe gaat dat bij jou dan, dat ''keihard er doorheen gaan''
[ Bericht 100% gewijzigd door kingtoppie op 05-04-2013 21:04:40 ]
Dus ik zou als het ware 6 maanden niet heel lekker in mijn vel zitten, als ik mij goed zou voelen dan zou ik daar geen last van hebben en niet aan denken.
Tegenwoordig lijk ik het toch mee te nemen als ballast. Het is nu veel constanter bij me.
Hoe krijg ik dat weer weg..?
Wetende dat er niks fout kan gaan. Ik heb een periode last van hart kloppingen gehad. 24/7 basically. Ik wou sporten maar was bang dat er iets met mn hart zou zijn. Mijn huiarts zei destijds, gewoon keihard tegen in gaan, is destijds ook gelukt.quote:
[..]
Dat zou voor mij een stapje te ver zijn hoor, gelijk emigreren.
Hoe gaat dat bij jou dan, dat ''keihard er doorheen gaan''
Ander voorbeeld, ik zit officieel dan misschien wel in een depressie en zit echt zwaar aan de grond. Maar ik weet dat ik 2 keuzes heb, of ik blijf zeiken, of ik ga wat anders doen. Dus heb vanavond ergens in een aantal landen een paar couchsurfing mailtjes de deur uit wezen sturen of ik daar komende week kan gaan pitten en wat nieuwe mensen ontmoeten (daar ik nu in het eenzame Drenthe zit en dat ook niet goed is voor mijn gemoedstoestand.)
Mijn grote probleem van deze depressie is gewoon dat ik er in blijf hangen. Ik voel nul energie om mezelf er uit te trekken. Ik wil het wel, maar het lukt verdomme gewoon niet en dan krijg je allerlei spooky gedachtes in je hoofd die ik hier niet hoef uit te leggen.
Die gedachtes, die ben ik zat. Zo kan ik namelijk echt niet verder
Ok maar je hebt nul energie, maar toch weet je het op te brengen om ertegenin te gaan?quote:
[..]
Wetende dat er niks fout kan gaan. Ik heb een periode last van hart kloppingen gehad. 24/7 basically. Ik wou sporten maar was bang dat er iets met mn hart zou zijn. Mijn huiarts zei destijds, gewoon keihard tegen in gaan, is destijds ook gelukt.
Ander voorbeeld, ik zit officieel dan misschien wel in een depressie en zit echt zwaar aan de grond. Maar ik weet dat ik 2 keuzes heb, of ik blijf zeiken, of ik ga wat anders doen. Dus heb vanavond ergens in een aantal landen een paar couchsurfing mailtjes de deur uit wezen sturen of ik daar komende week kan gaan pitten en wat nieuwe mensen ontmoeten (daar ik nu in het eenzame Drenthe zit en dat ook niet goed is voor mijn gemoedstoestand.)
Mijn grote probleem van deze depressie is gewoon dat ik er in blijf hangen. Ik voel nul energie om mezelf er uit te trekken. Ik wil het wel, maar het lukt verdomme gewoon niet en dan krijg je allerlei spooky gedachtes in je hoofd die ik hier niet hoef uit te leggen.
Die gedachtes, die ben ik zat. Zo kan ik namelijk echt niet verder
Dat gaat weg op het moment dat er iets 'groots' gebeurt in je leven. Relatie, werk, studie, familie, dood, whatever. Iets majors. Been there done that. Ik heb lange periodes gehad waar ik op het moment leefde en nu bijv. keihard het verleden NIET los kan laten vanwege een maffe fucked up crazy ex borderline chick.quote:
Ok, waar ik altijd een ster in ben geweest is een beetje schijt hebben aan hoe mijn leven de afgelopen periode ging en altijd gewoon ''in het moment zijn'' zegmaar...
Dus ik zou als het ware 6 maanden niet heel lekker in mijn vel zitten, als ik mij goed zou voelen dan zou ik daar geen last van hebben en niet aan denken.
Tegenwoordig lijk ik het toch mee te nemen als ballast. Het is nu veel constanter bij me.
Hoe krijg ik dat weer weg..?
Dat zie ik voorlopig allemaal niet aankomen...quote:
[..]
Dat gaat weg op het moment dat er iets 'groots' gebeurt in je leven. Relatie, werk, studie, familie, dood, whatever. Iets majors. Been there done that. Ik heb lange periodes gehad waar ik op het moment leefde en nu bijv. keihard het verleden NIET los kan laten vanwege een maffe fucked up crazy ex borderline chick.
Ja in september nieuw studiejaar maar eerlijk gezegd heb ik er totaal geen vertrouwen in dat ik het kan opbrengen.
Ik noem zoiets self-preservation. Soort van natuurlijke reactie om slechte dingen te voorkomen. Ik heb er inderdaad geen trek in, ik voel me alles behalve stabiel genoeg om er uberhaupt heen te gaan. Die uren wachten op het vliegveld, in het vliegtuig, en er naar toe gaan, my goodness, ik kijk er niet naar uit. Ik blijf liever in mn bed hangen ..quote:
[..]
Ok maar je hebt nul energie, maar toch weet je het op te brengen om ertegenin te gaan?
Maar ik weet ook, dat 17 maand geleden ik zonder problemen paar keer per week kon vliegen, president ben geweest van een studenten vereniging en het leven een zonnetje was. Het kon(!) dus wel. Ik had toen geen schroom om andere mensen te leren kennen. Ik voel me nu niet eens goed genoeg voor een koffie met mn gepensioneerde buurvrouw
.Maar toch doe je het..quote:
[..]
Ik noem zoiets self-preservation. Soort van natuurlijke reactie om slechte dingen te voorkomen. Ik heb er inderdaad geen trek in, ik voel me alles behalve stabiel genoeg om er uberhaupt heen te gaan. Die uren wachten op het vliegveld, in het vliegtuig, en er naar toe gaan, my goodness, ik kijk er niet naar uit. Ik blijf liever in mn bed hangen ..
Maar ik weet ook, dat 17 maand geleden ik zonder problemen paar keer per week kon vliegen, president ben geweest van een studenten vereniging en het leven een zonnetje was. Het kon(!) dus wel. Ik had toen geen schroom om andere mensen te leren kennen. Ik voel me nu niet eens goed genoeg voor een koffie met mn gepensioneerde buurvrouw
Gaat het je helpen denk je?
Ik denk dat er in beide iets inzit..
Ik zou graag dingen doen die ervoor zorgen dat ik er ''keihard tegenin wil gaan''
Gewoon alles op een rustig pitje om ervoor te zorgen dat je een sterke fundering KEIHARD BEUKEN krijgt.
Dat werkte de vorige keer namelijk bij mij ook heel goed, toen leefde ik toch een maand of 4-6 op ja... Redelijk relaxed niveau.
Is nu weer weg maargoed
Er komt blijkbaar altijd een of ander besef dat het waardeloos is voor mij.Ik zelf ook niet hoor. Ik heb 3 maand vakantie, of iig 3 maand de tijd om mezelf weer op de rails te krijgen (ben al bezig vanaf Oktober) en ik heb er ook geen vertrouwen in. Maar ik weet ook, het zal op een gegeven moment toch moeten. Alleen thuis zitten janken sterf je mentaal en fysiek ook af.quote:
[..]
Dat zie ik voorlopig allemaal niet aankomen...
Ja in september nieuw studiejaar maar eerlijk gezegd heb ik er totaal geen vertrouwen in dat ik het kan opbrengen.
Gaat het me helpen? Geen idee. Op dit moment, helpt niks. AD pillen niet, slaap pillen niet, babbels niet, studeren of werk niet, meeting with friends niet. Het is allemaal kortstondige pret voor een uur of 2.quote:
[..]
Maar toch doe je het..
Gaat het je helpen denk je?
Ik denk dat er in beide iets inzit..
Ik zou graag dingen doen die ervoor zorgen dat ik er ''keihard tegenin wil gaan''
Gewoon alles op een rustig pitje om ervoor te zorgen dat je een sterke fundering KEIHARD BEUKEN krijgt.
Dat werkte de vorige keer namelijk bij mij ook heel goed, toen leefde ik toch een maand of 4-6 op ja... Redelijk relaxed niveau.
Is nu weer weg maargoed
Ik moet echt leren om detachment te hebben van deze borderline bitch. Mijn leven voelt zo futloos en kansloos. Ik denk dat wat ik doe, ik sort of hoop m'n leven weer een kick start te geven zodat ik er weer een beetje plezier in krijg. Want atm heb ik echt nergens fun in. Zelfs een film of muziek luisteren zit er voor mij niet in zonder emotioneel te worden.
Werken is fijn... Kalmeert je hoofd ook.quote:
[..]
Ik zelf ook niet hoor. Ik heb 3 maand vakantie, of iig 3 maand de tijd om mezelf weer op de rails te krijgen (ben al bezig vanaf Oktober) en ik heb er ook geen vertrouwen in. Maar ik weet ook, het zal op een gegeven moment toch moeten. Alleen thuis zitten janken sterf je mentaal en fysiek ook af.
Ik zou persoonlijk een kickstart zoeken voor je kickstartquote:
[..]
Gaat het me helpen? Geen idee. Op dit moment, helpt niks. AD pillen niet, slaap pillen niet, babbels niet, studeren of werk niet, meeting with friends niet. Het is allemaal kortstondige pret voor een uur of 2.
Ik moet echt leren om detachment te hebben van deze borderline bitch. Mijn leven voelt zo futloos en kansloos. Ik denk dat wat ik doe, ik sort of hoop m'n leven weer een kick start te geven zodat ik er weer een beetje plezier in krijg. Want atm heb ik echt nergens fun in. Zelfs een film of muziek luisteren zit er voor mij niet in zonder emotioneel te worden.
Je doet nu dingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt, misschien is het beter dat je dingen gaat doen waardoor je die energie krijgt om die dingen wel te doen.
Ik zou het allemaal veel te vermoeiend vinden in ieder geval, even wat minder hooi op de vork zegmaar...
Poets je hooivork... Zet er een extra tandje aan voordat je weer gaat scheppen zegmaar.
SPOILERPoets je hooivork jongen!
Ik heb een poos gewerkt, specifiek tegen mijn depressie heb ik een baan gekozen. Ik merkte vooral dat het gewoon mn hoofd in het zand steken was. Want in plaats van op mn werk shit voelen, voelde ik me dubbel zo fucked up wanneer ik ging pitten. Toen ben ik maar gekapt met werken.quote:
[..]
Werken is fijn... Kalmeert je hoofd ook.
Dat ben ik met je eens, maar ik vreet op het moment echt niks uit. Niks, echt helemaal niks. Dat is niet motiverend voor een depressie, ik merk dat ik namelijk verder weg zink.quote:
[..]
Ik zou persoonlijk een kickstart zoeken voor je kickstart
Je doet nu dingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt, misschien is het beter dat je dingen gaat doen waardoor je die energie krijgt om die dingen wel te doen.
Ik zou het allemaal veel te vermoeiend vinden in ieder geval, even wat minder hooi op de vork zegmaar...
Poets je hooivork... Zet er een extra tandje aan voordat je weer gaat scheppen zegmaar.
Die dingen die jij doet vind ik anders veel.quote:
[..]
Dat ben ik met je eens, maar ik vreet op het moment echt niks uit. Niks, echt helemaal niks. Dat is niet motiverend voor een depressie, ik merk dat ik namelijk verder weg zink.
Dat heb ik ook. Nieuwe studie begint over een aantal maanden, maar voor mijn gevoel zal het wéér misgaan. Kijk er niet echt naar uit..quote:
[..]
Dat zie ik voorlopig allemaal niet aankomen...
Ja in september nieuw studiejaar maar eerlijk gezegd heb ik er totaal geen vertrouwen in dat ik het kan opbrengen.
Misschien maar nog een jaar gaan werken dan....quote:
[..]
Dat heb ik ook. Nieuwe studie begint over een aantal maanden, maar voor mijn gevoel zal het wéér misgaan. Kijk er niet echt naar uit..
In het afgelopen jaar ben ik wat mensen tegengekomen, waarvan ik steeds meer het idee heb dat ze me gebruikt hebben. Voelt kut... Ik krijg het ook niet uit m'n hoofd, blijft rondspoken. Belachelijk eigenlijk, want ik dacht dat ik het allemaal wel achter me had gelaten.
*piekert nog even verder*
Het probleem is dat ik daar me ook niet beter door ga voelen. Het voelt op dit moment eigenlijk als een zekerheid dat het fout gaat. Ik ga iig tot dan werken en blijf therapie volgen, maar het geloof is er gewoon niet en dat is zeer frustrerend.quote:
[..]
Misschien maar nog een jaar gaan werken dan....
De dingen die ik wil doen ja, ik heb de afgelopen 2 week zo goed als in bed gelegen dusquote:
[..]
Die dingen die jij doet vind ik anders veel.
Over dit soort dingen praten helpt vaak wel denk ik..quote:
Ik meld me hier ook maar weer eens, maak mezelf de kop weer eens helemaal gek. Zo gaat het een paar weken prima met me en zo donder ik weer onderuit en lig ik op de bank te janken.
In het afgelopen jaar ben ik wat mensen tegengekomen, waarvan ik steeds meer het idee heb dat ze me gebruikt hebben. Voelt kut... Ik krijg het ook niet uit m'n hoofd, blijft rondspoken. Belachelijk eigenlijk, want ik dacht dat ik het allemaal wel achter me had gelaten.
*piekert nog even verder*
Ik ben nooit echt gewend in ieder geval dat anderen mij gebruiken whatsoever.. Je kunt bepaalde dingen ook verkeerd interpreteren enzo.
Gebruikt voelen is altijd kut, gebruikt worden even worse. Kop opquote:
Ik meld me hier ook maar weer eens, maak mezelf de kop weer eens helemaal gek. Zo gaat het een paar weken prima met me en zo donder ik weer onderuit en lig ik op de bank te janken.
In het afgelopen jaar ben ik wat mensen tegengekomen, waarvan ik steeds meer het idee heb dat ze me gebruikt hebben. Voelt kut... Ik krijg het ook niet uit m'n hoofd, blijft rondspoken. Belachelijk eigenlijk, want ik dacht dat ik het allemaal wel achter me had gelaten.
*piekert nog even verder*
I know, easier said than done, ik geloof er zelf ook niet in, maar misschien jij wel Ik heb ook geen geloof erin hoor? Gaat op het moment wel aardig waardoor mijn gedachten / gevoel wel goed zijn eigenlijk... Kan er nu wel aardig over nadenken.quote:
Het probleem is dat ik daar me ook niet beter door ga voelen. Het voelt op dit moment eigenlijk als een zekerheid dat het fout gaat. Ik ga iig tot dan werken en blijf therapie volgen, maar het geloof is er gewoon niet en dat is zeer frustrerend.
Ik voel me wel beter door mijn werk... Nouja ik blijf depressief maar ik vind mijn werk gewoon fijn om te doen... Dus als ik daarmee bezig ben dan voelt dat goed.
Ik ga niet van mijn werk vragen dat ik mij daardoor opeens goed ga voelen.. Dat kan ik van niks vragen.
Angststoornis, ik pieker meer dan dat ik praat. Ik zou ook niet weten met wie, bijna niemand weet ervan af.quote:
[..]
Over dit soort dingen praten helpt vaak wel denk ik..
Ik ben nooit echt gewend in ieder geval dat anderen mij gebruiken whatsoever.. Je kunt bepaalde dingen ook verkeerd interpreteren enzo.
Het zou kunnen dat ik van alles verkeerd interpreteer, maar vaak zit ik goed met m'n gedachten. Niet handig
Talk to us?quote:
[..]
Angststoornis, ik pieker meer dan dat ik praat. Ik zou ook niet weten met wie, bijna niemand weet ervan af.
Het zou kunnen dat ik van alles verkeerd interpreteer, maar vaak zit ik goed met m'n gedachten. Niet handig
quote:
Ik denk dat de meeste allemaal een andere leeftijd hebbenquote:
Hoe oud zijn de meesten hier trouwens?
Maar ik gok tussen de 20 en 38
25quote:
Hoe oud zijn de meesten hier trouwens?
Het gekke is dat ik een positivo tot op het bot ben, ik heb altijd het idee dat ik er weer uitkom en blijf altijd goede moed houden. Zelfs nu. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar het is zo.quote:
[..]
Gebruikt voelen is altijd kut, gebruikt worden even worse. Kop op
Meestal geef ik mezelf na een paar piekernachten (met weinig slaap) een schop onder m'n hol. En een slaaptablet, dat wil ook wel eens helpen
Nu voel ik me een jonkie met mijn 20 jaarquote:
[..]
Ik denk dat de meeste allemaal een andere leeftijd hebben
Maar ik gok tussen de 20 en 38
Ik ben bezig met een pogingquote:
36quote:
Hoe oud zijn de meesten hier trouwens?
Tikmmaan.quote:
[..]
Nu voel ik me een jonkie met mijn 20 jaar
Je valt buiten de boot sorry, ik zei net nog 38quote:
Vind je hier handige info?
quote:
Best wel.quote:
[..]
Je valt buiten de boot sorry, ik zei net nog 38
Vind je hier handige info?
Het is af en toe wel schikken van vooral jonge mensen die het echt zwaar hebben.
(opname ed)
Ik dacht altijd dat dit iets voor oudjes was
Merk wel dat er in dit topic veel steun is, das wel fijn
Dat kan ook, ben jaloers op je. Ik verdrink juist in zelf-medelijden. Hoogstens irritant. Het is me een raadsel hoe ik me er altijd uit krijg maar als ik er nu straks uit ben, dan doe ik deze deur ook voor altijd en ever dicht. De mentale pijn waar ik door ga is echt killing in de zin van dat het je letterlijk aan het blokkeren is om ook maar iets te doen.quote:
[..]
Het gekke is dat ik een positivo tot op het bot ben, ik heb altijd het idee dat ik er weer uitkom en blijf altijd goede moed houden. Zelfs nu. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar het is zo.
Meestal geef ik mezelf na een paar piekernachten (met weinig slaap) een schop onder m'n hol. En een slaaptablet, dat wil ook wel eens helpen
Internet is idd erg handy, zit zelf ook op een ander forum specifiek voor mijn issues en het helpt gewoon om met lotgenoten te praten.quote:
[..]
Best wel.
Het is af en toe wel schikken van vooral jonge mensen die het echt zwaar hebben.
(opname ed)
Ik dacht altijd dat dit iets voor oudjes was
Merk wel dat er in dit topic veel steun is, das wel fijn
Af en toe mag er naar mijn mening wel wat meer met tips gestrooid worden en wat dieper ingegaan worden op sommige mensen..quote:
[..]
Best wel.
Het is af en toe wel schikken van vooral jonge mensen die het echt zwaar hebben.
(opname ed)
Ik dacht altijd dat dit iets voor oudjes was
Merk wel dat er in dit topic veel steun is, das wel fijn
Tis naar mijn mening soms te oppervlakkig... Beetje dagboek achtig idee, waar andere users dan over zeggen dat ze goed bezig is ofzo...
Beetje meer uitpluizen en gedachten spuien lijkt me niet slecht..
Een topic 'depressie en angst' is natuurlijk ook erg breed.quote:
[..]
Af en toe mag er naar mijn mening wel wat meer met tips gestrooid worden en wat dieper ingegaan worden op sommige mensen..
Tis naar mijn mening soms te oppervlakkig... Beetje dagboek achtig idee, waar andere users dan over zeggen dat ze goed bezig is ofzo...
Beetje meer uitpluizen en gedachten spuien lijkt me niet slecht..
True, maar ik voel me ook niet altijd gehoord hier in ieder geval, wil soms wel dat mensen mij een beetje meer proberen te helpen en een beetje op dieper op mij ingaan.quote:
[..]
Een topic 'depressie en angst' is natuurlijk ook erg breed.
Maargoed, wat ik wil... Ik kan niet alles krijgen wat ik wil, en ik ben niet alleen op deze wereld
Hier is het meer zelfhaat, "hoe heb ik zo dom kunnen zijn om diegenen te vertrouwen?", dat idee. Het slaat als het ware naar binnen, dan hoeft er ook niemand in de buurt te komen. Voor m'n omgeving hou ik het al jarenlang verborgen, wordt ook zwaar.quote:
[..]
Dat kan ook, ben jaloers op je. Ik verdrink juist in zelf-medelijden. Hoogstens irritant. Het is me een raadsel hoe ik me er altijd uit krijg maar als ik er nu straks uit ben, dan doe ik deze deur ook voor altijd en ever dicht. De mentale pijn waar ik door ga is echt killing in de zin van dat het je letterlijk aan het blokkeren is om ook maar iets te doen.
Dat hoeft van mij dan weer niet, ik wil kwijt wat ik kwijt wil. Niet meer dan datquote:
[..]
Af en toe mag er naar mijn mening wel wat meer met tips gestrooid worden en wat dieper ingegaan worden op sommige mensen..
Tis naar mijn mening soms te oppervlakkig... Beetje dagboek achtig idee, waar andere users dan over zeggen dat ze goed bezig is ofzo...
Beetje meer uitpluizen en gedachten spuien lijkt me niet slecht..
Naja ik heb dan de overtuiging dat ik door over dingen na te denken ik ergens een antwoord op kan vinden.quote:
[..]
Dat hoeft van mij dan weer niet, ik wil kwijt wat ik kwijt wil. Niet meer dan dat
Altijd gelukt in ieder geval als ik echt een antwoord wou weten behalve met hoe ik een depressie oplos
Oja en waarom iemand zichzelf tot een suicide heeft gedreven dat soort dingen...Dat is mijn gift maar tegelijkertijd ook mijn last.
Soms is de materie niet te bevatten
Is er niet een forum voor je voor jouw specifieke problemen? Ik heb er precies 1tje kunnen vinden voor mijn eigen, dat was toch wel een redder in nood.quote:
[..]
True, maar ik voel me ook niet altijd gehoord hier in ieder geval, wil soms wel dat mensen mij een beetje meer proberen te helpen en een beetje op dieper op mij ingaan.
Maargoed, wat ik wil... Ik kan niet alles krijgen wat ik wil, en ik ben niet alleen op deze wereld
Mweh, ik zie op veel punten wel gelijkenissen met jou in mezelf eigenlijk, ik weet niet hoe jij dat ervaart?quote:
[..]
Is er niet een forum voor je voor jouw specifieke problemen? Ik heb er precies 1tje kunnen vinden voor mijn eigen, dat was toch wel een redder in nood.
Herkenbaar, daardoor pieker ik mezelf kapot. Ik denk ook dat ik daarom ook werk in de GGZ heb gezocht, dan hoef ik niet met mezelf bezig te zijnquote:
[..]
Naja ik heb dan de overtuiging dat ik door over dingen na te denken ik ergens een antwoord op kan vinden.
Altijd gelukt in ieder geval als ik echt een antwoord wou weten behalve met hoe ik een depressie oplos
Dat is mijn gift maar tegelijkertijd ook mijn last.
Soms is de materie niet te bevatten
Antwoorden vind ik niet. Ik zou het aan anderen kunnen vragen, maar daar komen m'n angsten weer om de hoek kijken...
Hoe maak je het ook weer dragelijk om met angsten te leven?quote:
[..]
Herkenbaar, daardoor pieker ik mezelf kapot. Ik denk ook dat ik daarom ook werk in de GGZ heb gezocht, dan hoef ik niet met mezelf bezig te zijn
Antwoorden vind ik niet. Ik zou het aan anderen kunnen vragen, maar daar komen m'n angsten weer om de hoek kijken...
Door er aan toe te geven en niks te doen of door er schijt aan te hebben en jezelf te dwingen?...
Hmm...
Naja, we kunnen op het moment hetzelfde 'gevoel' hebben maar ik weet niet of de kern hetzelfde is geweest. Ik heb in een 2 jarige zieke relatie gezeten (samenwonen) met een maffe borderline, ptsd en sociale fobie chick. Het ene moment wou ze trouwen, nam ze me achternaam al over en wou ze nooit meer van me weg. Niet kort daarna was ik hell on earth en een eikel blijkbaar. Ik heb toen maanden lang bij haar gezeten toen zij haar bewuste 'hatred' phase had tijdens een typische borderline relatie. Die hatred phase heeft mijn zelf vertrouwen volledig tot op het bot(!) gestript tot ik helemaal nergens meer zin in had en emotioneel volledig aan de grond zat en letterlijk fysiek of mentaal nergens meer sterk genoeg was. Ik heb 5 maand mogen aan horen wat voor enorme eikel ik wel niet was, wat voor een enorme klojo ik was, het feit dat ik nooit een goede vader zou zijn, ik nooit een goede partner zou kunnen zijn en dat ik totaal niet te vertrouwen ben. Nou als je dat maanden hoort ga je er ook in geloven.quote:
[..]
Mweh, ik zie op veel punten wel gelijkenissen met jou in mezelf eigenlijk, ik weet niet hoe jij dat ervaart?
Et voila, daar zijn we nu
Ik geef het een paar dagen, het is er nu eenmaal. Verder rustig aan doen en niet naar drukke gelegenheden gaan, want dan gaat het mis (dan vlucht ik).quote:
[..]
Hoe maak je het ook weer dragelijk om met angsten te leven?
Door er aan toe te geven en niks te doen of door er schijt aan te hebben en jezelf te dwingen?...
Hmm...
Over een paar dagen krijg ik een omslagpunt en geef ik mezelf die beruchte schop onder m'n hol.
Het is complex, maar zo werkt het tot nu toe
Best vaag eigenlijk... Dat je na een maand of 5 negatieve dingen gaat geloven, maar dat je alle positieve dingen die je erna hoort niet in je hoofd krijgt. Dat lukt hier jaren later nog steeds nietquote:
[..]
Naja, we kunnen op het moment hetzelfde 'gevoel' hebben maar ik weet niet of de kern hetzelfde is geweest. Ik heb in een 2 jarige zieke relatie gezeten (samenwonen) met een maffe borderline, ptsd en sociale fobie chick. Het ene moment wou ze trouwen, nam ze me achternaam al over en wou ze nooit meer van me weg. Niet kort daarna was ik hell on earth en een eikel blijkbaar. Ik heb toen maanden lang bij haar gezeten toen zij haar bewuste 'hatred' phase had tijdens een typische borderline relatie. Die hatred phase heeft mijn zelf vertrouwen volledig tot op het bot(!) gestript tot ik helemaal nergens meer zin in had en emotioneel volledig aan de grond zat en letterlijk fysiek of mentaal nergens meer sterk genoeg was. Ik heb 5 maand mogen aan horen wat voor enorme eikel ik wel niet was, wat voor een enorme klojo ik was, het feit dat ik nooit een goede vader zou zijn, ik nooit een goede partner zou kunnen zijn en dat ik totaal niet te vertrouwen ben. Nou als je dat maanden hoort ga je er ook in geloven.
Et voila, daar zijn we nu
Ik heb er weer genoeg over nagedacht vanavond..quote:
[..]
Best vaag eigenlijk... Dat je na een maand of 5 negatieve dingen gaat geloven, maar dat je alle positieve dingen die je erna hoort niet in je hoofd krijgt. Dat lukt hier jaren later nog steeds niet
Ik denk dat dit soort gesprekken goed voor mij zijn zoals vanavond.
Slaap lekker
Naja, als iemand zo zijn liefde voor je toont (en in een borderline relatie is dat echt ziekelijk), dan denk je wanneer diegene tegen je zegt de volgende dag, je bent een enorme hansworst, dat gaat wel over. Love would prevail right? Je wou trouwen, kids, en nu opeens niks meer? Dat zal wel over gaan .. en dus blijf je vertrouwen hebben en geef je steeds meer op voor zo'n chick. Minder om gaan met je vrienden, je zet haar echt op nr 1. En ze blijft maar tieren en schelden.quote:
[..]
Best vaag eigenlijk... Dat je na een maand of 5 negatieve dingen gaat geloven, maar dat je alle positieve dingen die je erna hoort niet in je hoofd krijgt. Dat lukt hier jaren later nog steeds niet
Het heeft hier even geholpen om m'n gedachten te verzetten, ook goedquote:
[..]
Ik heb er weer genoeg over nagedacht vanavond..
Ik denk dat dit soort gesprekken goed voor mij zijn zoals vanavond.
Slaap lekker
Slaap lekker
Ik weet het, ik begeleid een aantal mensen met borderline. Dat kan inderdaad killing zijn, het sloopt je finaal...quote:
[..]
Naja, als iemand zo zijn liefde voor je toont (en in een borderline relatie is dat echt ziekelijk), dan denk je wanneer diegene tegen je zegt de volgende dag, je bent een enorme hansworst, dat gaat wel over. Love would prevail right? Je wou trouwen, kids, en nu opeens niks meer? Dat zal wel over gaan .. en dus blijf je vertrouwen hebben en geef je steeds meer op voor zo'n chick. Minder om gaan met je vrienden, je zet haar echt op nr 1. En ze blijft maar tieren en schelden.
Misschien is het wel zo dat je - en ik ook vaak genoeg - je heil hebt gezocht in dingen die een oppervlakkig gevoel van rust bieden, een oppervlakkig gevoel van geluk, en niet een soort dieper innerlijk geluk waarvoor je weinig tot geen externe dingen nodig hebt. Klinkt wellicht wat zweverig, maar probeer het idee van zweverigheid even los te laten
Het is natuurlijk wel zo dat, wanneer iets als onvoorwaardelijk geluk en zelfliefde zou bestaan, dat in mijn ogen de ultieme manier van leven is. Dus waarom dan niet proberen dat te bereiken? Misschien bestaat het niet, maar dan heb je het wel geprobeerd. Nu weet je sowieso zeker dat je eigenlijk 9 van de 10 keer oppervlakkige doelen nastreeft om je geluk uit te halen.Nogmaals, het is maar een discussiepunt waarvan ik benieuwd ben hoe jullie het zien. Misschien hebben sommigen hier zich al met het onderwerp bezig gehouden, dus laat je vooral horen in dat geval
Hmm ja mijn probleem zit hem vooral erin dat ik me inadequaat voel in contact met anderen, en dat gevoel alleen maar sterker wordt door dat (extra) contact. Dat is lastig. Ik ga het lang niet altijd uit de weg en zie ook in dat dat soort ontwijking me sowieso niets gaat brengen. Op het werk praat ik met collega's, ik praat met kassamedewerkers (bij wijze van spreken), etc. Niet altijd, want laten we eerlijk zijn, je hebt ook niet altijd iets te vertellen en het is ook maar net afhankelijk van waar je werkt etc of je een beetje tussen mensen zit met dezelfde gedachtegang als jij.quote:
[..]
Ik herken me er wel wat in. Is het niet een mogelijkheid om er gewoon keihard door heen te gaan. Juist iets te gaan doen wat buiten je comfort zone valt? Ik heb het zelf bijv. ook te doen door in mn uppie te gaan emigreren (UK) toen ik 19 was. Dat was snel volwassen worden.
SPOILERWat ik soms trouwens ook wel raar vind aan mezelf is dat ik heel ongestructureerd kan praten en mijn gedachten soms nogal ongestructureerd zijn, wat mondelinge communicatie ook bemoeilijkt. Mensen stellen me dan vragen en dan weet ik het gewoon even niet, of ik begin met antwoorden en heb geen idee waar ik heen wil met mijn antwoord. Zeer vreemd! Vraag me o.a. daardoor weleens af of ik een of andere stoornis heb, maar dat is nooit gediagnosticeerd (wel onderzoek gedaan naar zowel adhd als asperger, al heb ik eerlijk gezegd weinig vertrouwen in dat onderzoek, maar oké).
Ik merk in ieder geval dat communicatie in deze vorm me een stuk beter af gaat. Ik kan mijn stukjes teruglezen, heb de tijd om na te denken over hoe ik eea wil formuleren, etc
[ Bericht 100% gewijzigd door summer2bird op 06-04-2013 10:31:27 ]
Door jezelf niet af te leiden en te beseffen dat er niks kan gebeuren en dat het over gaat.quote:
[..]
Hoe maak je het ook weer dragelijk om met angsten te leven?
Door er aan toe te geven en niks te doen of door er schijt aan te hebben en jezelf te dwingen?...
Hmm...
Se: vette respect voor je couchsurfingplan! Dat is namelijk een hele goede manier om met je depressie omgaan. Toch iets doen, ook al heb je geen zin of is het zelfs niet leuk.
Een stukkie lopen of fietsen is zelfs ook al beter dan in je nest liggen. Gewoon iets doen dus. Zegt mijn psych altijd.
En misschien toch een dagje in de week vrijwilligerswerk ofzo, of een halve dag. Kan best zijn dat dat ff als onderdrukken voelt maar ik denk toch dat het wel goed is.
25 hier.
Lateralize, ik merk altijd aan mijn lijf en gedachten dat ik moet gaan letten, als ik meer pieker, alles k*t vind, slecht slaap en veel hoofdpijn heb dan dreigt het mis te gaan. Want als ik mij goed voel heb ik die klachten niet. ( behalve hoofdpijn, dat heb ik al mn hele leven bijna dagelijks)
Overigens, als je je op een zeker moment niet gehoord voelt: gewoon aangeven, er is dan misschien best iemand die ff nader op jouw vraag wil ingaan.
Innerlijk geluk heb ik slechts een maand of 7 mee gemaakt in mijn leven. Helaas bleek dat de typische 'idealization' fase in een borderline relatie te zijn geweest.quote:
Ik zie hier wel regelmatig mensen praten over "het ging eerst beter en nu gaat het weer slecht, hoe kan dat toch" etc. Ik vraag me dan af of het goed is om te concluderen dat je tijdelijk de goeie weg bewandeld hebt en dat je nu weer even side-tracked bent geraakt. Het is natuurlijk een fijne manier van denken tegenover jezelf, omdat je dan kunt zeggen dat de jaren die voorbij zijn gegaan jaren waren waarin je goed bezig was. Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Ik praat hier even niet over absolute waarheden, het is een suggestie, hypothese, wat je wil.
Misschien is het wel zo dat je - en ik ook vaak genoeg - je heil hebt gezocht in dingen die een oppervlakkig gevoel van rust bieden, een oppervlakkig gevoel van geluk, en niet een soort dieper innerlijk geluk waarvoor je weinig tot geen externe dingen nodig hebt. Klinkt wellicht wat zweverig, maar probeer het idee van zweverigheid even los te laten
Mijn inziens, zeker met het borderline gedrag wat ik heb meegemaakt en mijn therapie lessen is er juist niks mis met terugkijken op de goede tijd. Waarom? Simpel, als jij goed was, ben je dat nog steeds. Het kan niet zo zijn dat jij daarna juist slecht bent. Of dat .. als je een goede periode hebt gekend en je nu slecht voelt, dat jij DUS slecht bent en die 'goede periode' een leugen is. Iets wat mijn ex mij een 5021x heeft voorgehouden.
It's easier said than done and my goodness, ik ben het er lang niet altijd mee eens. Zeker niet. Maar uiteindelijk (ook al geloof ik nu niet eens echt in mijn eigen woorden) is het helaas wel zo).
At your service!quote:Nogmaals, het is maar een discussiepunt waarvan ik benieuwd ben hoe jullie het zien. Misschien hebben sommigen hier zich al met het onderwerp bezig gehouden, dus laat je vooral horen in dat geval
Ik voel me ook altijd inadequaat in contact met anderen. Het gedrag waar jij het over hebt, babbel met kassa medewerker, of op het werk, het blijft oppervlakkig en je zit er toch misschien te veel over na te denken.quote:
[..]
Hmm ja mijn probleem zit hem vooral erin dat ik me inadequaat voel in contact met anderen, en dat gevoel alleen maar sterker wordt door dat (extra) contact. Dat is lastig. Ik ga het lang niet altijd uit de weg en zie ook in dat dat soort ontwijking me sowieso niets gaat brengen. Op het werk praat ik met collega's, ik praat met kassamedewerkers (bij wijze van spreken), etc. Niet altijd, want laten we eerlijk zijn, je hebt ook niet altijd iets te vertellen en het is ook maar net afhankelijk van waar je werkt etc of je een beetje tussen mensen zit met dezelfde gedachtegang als jij.
Mijn inziens heb je altijd wel wat te vertellen toch?
Ik herken ook dit wel, en dit komt mede omdat je er gewoon te veel over nadenkt. Mijn ex zei vaak wel eens, ik praat gewoon onzin, dus hou er rekening mee.quote:Wat ik soms trouwens ook wel raar vind aan mezelf is dat ik heel ongestructureerd kan praten en mijn gedachten soms nogal ongestructureerd zijn, wat mondelinge communicatie ook bemoeilijkt. Mensen stellen me dan vragen en dan weet ik het gewoon even niet, of ik begin met antwoorden en heb geen idee waar ik heen wil met mijn antwoord. Zeer vreemd! Vraag me o.a. daardoor weleens af of ik een of andere stoornis heb, maar dat is nooit gediagnosticeerd (wel onderzoek gedaan naar zowel adhd als asperger, al heb ik eerlijk gezegd weinig vertrouwen in dat onderzoek, maar oké).
Ik merk in ieder geval dat communicatie in deze vorm me een stuk beter af gaat. Ik kan mijn stukjes teruglezen, heb de tijd om na te denken over hoe ik eea wil formuleren, etc
Mijn inziens is deze communicatie, de online communicatie by far het slechtste wat 'technologie' ons de laatste jaren heeft voorgebracht.
Ik heb zelf bijvoorbeeld jaren lang in een hostel gewoond in Londen. Gewoon je slaapkamer delen met wereldvreemden. De meest gekke f*cked up gasten meegemaakt en ook gewoon hele leuke gasten. Dan zie je ook de verschillende 'communicatie' stijlen. Zo heb ik ook wel een kamergenoot meegemaakt die eerst een uur lang lag te skypen met zijn (toenmalige) vriendin in Napels, en een uur later lag hij een andere (bloedmooie) chick te krikken. Gewoon keihard vreemd gaan, 3/4 keer in de week stappen. Stelen, bedriegen. Werken in een kleding winkel en zag ik hem om 7 uur s'ochtens thuiskomen, zijn werk bellen, in een 'zieke' stem zeggen ik voel me niet lekker en dan z'n bed in duiken.
Schroom? Blauwtje lopen bij vrienden of vriendinnen? He couldn't give a fuck. Ook een interessante leefstijl om mee te maken.
Maar zo heb ik ook een gast meegemaakt die lid was van de 7th day adventists. Die lag elke avond in z'n witte speedo zijn lichaam in te balsemen met een gelij die zijn vriendin die een 'heler' is om de toxic poisons van deze wereld uit zijn lichaam te trekken.
Wat ik hier mee wil zeggen is dat ik dat soort mensen echt, met ontzettend veel plezier zie leven. Depressie? Paniekerig? Nadenken over wat ze zeggen? They don't care. Zo'n chille laidback attitude, zoiets wil ik (ook!) weer hebben. Het komt wel goed. Paniek, depressie, het is nergens voor nodig.
Een stukje lopen, fietsen. Het helpt niet. Het is een grote trigger fest wat me aan mijn ex doet denken. Na 20 minuten zit ik weer jankend in mn bed. Na de supermarkt heb ik al moeite mee wanneer ik andere koppeltjes met een kind zie, en ik denk, f*ck, dat wil ik ook! En binnen 3 minuten ben ik weer thuis.quote:
Se: vette respect voor je couchsurfingplan! Dat is namelijk een hele goede manier om met je depressie omgaan. Toch iets doen, ook al heb je geen zin of is het zelfs niet leuk.
Een stukkie lopen of fietsen is zelfs ook al beter dan in je nest liggen. Gewoon iets doen dus. Zegt mijn psych altijd.
En misschien toch een dagje in de week vrijwilligerswerk ofzo, of een halve dag. Kan best zijn dat dat ff als onderdrukken voelt maar ik denk toch dat het wel goed is.
Wil ik couchsurfen? Wil ik even weg? Wil ik er naar toe? Heck no. Maar ik heb de afgelopen 2 week als een kluizenaar jankend in bed gelegen tussen gesprekken met de arts en therapeut, aan de anti-depressiva en niet kunnen slapen zonder slaap medicatie. En heb echt f*cked up gedachten gehad waar ik bereid was om de stekker er uit te trekken. Ik voel me zo godsgruwelijke leeg dat ik het 'zin' van het leven niet meer zie. Klinkt heel ernstig maar zo is het helaas (welkom to the wereld of een burnout). Ik zit gewoon met het probleem dat ik het niet erg vind als ik morgen niet wakker zou worden. Ik moet weer 'zin hervinden'. En 'zin maken', als in ga op stap met vrienden, doe wat. In m'n eentje is geen optie en helaas zijn mijn vrienden nogal verspreid over geheel Europa en Amerika daar ik mijn studie in Londen heb gedaan.
Dus, maar ergens heen gaan. In m'n eentje in een hotel zitten in een ver ver land word ik ook niet beter van. Dan zit ik daar in bed te janken
.Morgen maar weer een poging wagen, misschien gaat het dan beter. En vanavond een slaappil innemen, lag om 6u nog wakker van het gepieker
Dat ken ik SE, dat je denkt: oh als ik nou gewoon niet wakker word, dan is het klaar. Maar ja, zo te lezen zit jij zo ook niet in elkaar en ik duidelijk ook niet. Dus ja, dan moeten we door. Op wat voor manier dan ook.quote:
[..]
Een stukje lopen, fietsen. Het helpt niet. Het is een grote trigger fest wat me aan mijn ex doet denken. Na 20 minuten zit ik weer jankend in mn bed. Na de supermarkt heb ik al moeite mee wanneer ik andere koppeltjes met een kind zie, en ik denk, f*ck, dat wil ik ook! En binnen 3 minuten ben ik weer thuis.
Wil ik couchsurfen? Wil ik even weg? Wil ik er naar toe? Heck no. Maar ik heb de afgelopen 2 week als een kluizenaar jankend in bed gelegen tussen gesprekken met de arts en therapeut, aan de anti-depressiva en niet kunnen slapen zonder slaap medicatie. En heb echt f*cked up gedachten gehad waar ik bereid was om de stekker er uit te trekken. Ik voel me zo godsgruwelijke leeg dat ik het 'zin' van het leven niet meer zie. Klinkt heel ernstig maar zo is het helaas (welkom to the wereld of een burnout). Ik zit gewoon met het probleem dat ik het niet erg vind als ik morgen niet wakker zou worden. Ik moet weer 'zin hervinden'. En 'zin maken', als in ga op stap met vrienden, doe wat. In m'n eentje is geen optie en helaas zijn mijn vrienden nogal verspreid over geheel Europa en Amerika daar ik mijn studie in Londen heb gedaan.
Dus, maar ergens heen gaan. In m'n eentje in een hotel zitten in een ver ver land word ik ook niet beter van. Dan zit ik daar in bed te janken
En helaas is het doen van dingen waar je geen zin in hebt, maar die je heel misschien iets kunnen opleveren, of die je ervan weerhouden om niet jankend op je bed te liggen, het beste dat je kunt doen.
Al moet ik zeggen: ik weet niet of dat met een burnout net zo is als met een "gewone" depressie, omdat je dan ook nog een soort fysieke uitputting hebt toch?
Wel echt zwaaaaaaarrrr kut dat een relatie je zover kan brengen he? Ik heb het ook gehad met een ex, jaren geleden. Zijn ex had dan weer borderline toen hij met haar was, en ik kreeg zelf soms het idee of ze hem gewoon had aangestoken. man man man, wat vond die jongen zichzelf waardeloos en wat was die onzeker. Ik mocht daardoor bijna niks van hem, want dan werd hij weer onzeker. Bleh. Vond het wel ook onwijs sneu voor hem, want hij was ook niet uit zichzelf zo vervelend. Bleh.
Maargoed, ik snap dus wel een beetje wat je bedoelt denk ik.
Gisterochtend Seroquel uitgeprobeerd, werd er helaas niet rustig van. Alleen heel moe, kon mijn ogen bijna niet meer open houden. Maar toen ik in bed ging liggen, sliep ik niet meteen en daarna heel kort en onrustig. Dus 's avonds 2 pilletjes (=50mg) genomen, in de hoop dat ik daar wel van zou kunnen slapen. Na drie kwartier ofzo werd ik weer overvallen door moeheid en raar in mijn hoofd, verwachtte dat ik wel meteen in slaap zou vallen zodra ik in bed lag. Mooi niet dus. Weer onrustige nacht gehad met weinig slaap. En ik heb nu als bijwerking moeite met slikken, en eten en drinken doet pijn.
Nu twijfel ik of ik het vanavond nog een keer moet proberen met 2 pilletjes. Is er een kans dat het nu wel werkt?
Ik heb ook nog 9x 10mg oxazepam liggen, anders moet ik die gebruiken, maar als ze op zijn krijg ik geen nieuwe meer.
Iets dat door externe invloeden wordt gerealiseerd kun je toch geen innerlijk geluk noemen? Dat was oppervlakkig geluk, dat voortkwam uit je relatie. Als ik je goed begrijp, in ieder geval.quote:
[..]
Innerlijk geluk heb ik slechts een maand of 7 mee gemaakt in mijn leven. Helaas bleek dat de typische 'idealization' fase in een borderline relatie te zijn geweest.
Het ligt er maar net aan wat je met 'goede tijd' bedoelt. Ik zeg niet dat ik alle wijsheid in pacht heb, maar therapeuten hebben dat zeker ook niet per definitie, en het is maar al te makkelijk blindelings je therapeut te volgen in zijn of haar overtuigingen.quote:Mijn inziens, zeker met het borderline gedrag wat ik heb meegemaakt en mijn therapie lessen is er juist niks mis met terugkijken op de goede tijd. Waarom? Simpel, als jij goed was, ben je dat nog steeds. Het kan niet zo zijn dat jij daarna juist slecht bent. Of dat .. als je een goede periode hebt gekend en je nu slecht voelt, dat jij DUS slecht bent en die 'goede periode' een leugen is. Iets wat mijn ex mij een 5021x heeft voorgehouden.
Wat is 'goede tijd' ? Tijd waarin je gelukkig was? En hoe ontstond dat geluk? Door externe factoren, waarschijnlijk. Dan kun je je afvragen of het inderdaad een 'goede tijd' was. 'Goed' is natuurlijk relatief, en als je ermee kunt leven dat je de rest van je leven afhankelijk blijft van de dingen om je heen en situaties waarin je je bevindt voor het vinden van je geluk, dan ben ik het met je eens dat die tijd goed was.
Ik ben hier zelf ook nog niet uit hč, voor de duidelijkheid
Maar zoals je vast merkt begin ik wel steeds meer te geloven dat onze maatschappij en het gros van de mensheid vrij ziek is. 'The pursuit of happiness', terwijl dat helemaal niet iets is dat je na hoeft te streven. Het is er allang, altijd, in jou.Natuurlijk gaat dit even verder dan de relatie waar je over spreekt. Die zal vast slecht zijn geweest, en jou zal vast weinig tot geen blaam treffen mbt wat daar mis is gegaan, gezien haar geestelijke staat. Het is dus ook zeker goed dat je dat leert inzien via therapie, maar vervolgens is het misschien goed een stapje verder te kijken mbt het geluk waarover ik praat hierboven.
Omringd door familie en vrienden, maar de leegte en eenzaamheid blijft.
Een burnout heeft ook met fases te maken waar ik door heen knalde, in combi met de break up van de r/s in additie met de depressie die ik er bij op kreeg. De burnout zorgt er gewoon voor dat alles, alles, letterlijk alles(!) te veel voelt. Alles, en dat ik ook nergens, maar dan ook nergens plezier uit krijg. Niet 'iets' ,nee .. niets. Probeer daar dan maar eens uit te komen.quote:
[..]
Dat ken ik SE, dat je denkt: oh als ik nou gewoon niet wakker word, dan is het klaar. Maar ja, zo te lezen zit jij zo ook niet in elkaar en ik duidelijk ook niet. Dus ja, dan moeten we door. Op wat voor manier dan ook.
En helaas is het doen van dingen waar je geen zin in hebt, maar die je heel misschien iets kunnen opleveren, of die je ervan weerhouden om niet jankend op je bed te liggen, het beste dat je kunt doen.
Al moet ik zeggen: ik weet niet of dat met een burnout net zo is als met een "gewone" depressie, omdat je dan ook nog een soort fysieke uitputting hebt toch?
Jep, want ik heb vaker relaties gehad en nooit zulke issues gehad. Never. Nu? Nu heb ik voor het eerst het idee dat ik nooit weer een vriendin zal krijgen. Kan je nagaan, terwijl ik 2 ex-vriendinnen heb die in mn oren toeteren, hou je bek gast! Hup! We gaan shoppen straks in April en naar de kapper.quote:Wel echt zwaaaaaaarrrr kut dat een relatie je zover kan brengen he? Ik heb het ook gehad met een ex, jaren geleden. Zijn ex had dan weer borderline toen hij met haar was, en ik kreeg zelf soms het idee of ze hem gewoon had aangestoken. man man man, wat vond die jongen zichzelf waardeloos en wat was die onzeker. Ik mocht daardoor bijna niks van hem, want dan werd hij weer onzeker. Bleh. Vond het wel ook onwijs sneu voor hem, want hij was ook niet uit zichzelf zo vervelend. Bleh.
Maargoed, ik snap dus wel een beetje wat je bedoelt denk ik.
. Mijn probleem zit hem ook gewoon in dat ik een veel te goede 'goedzak' ben. Ik heb nog nooit iemand uit mijn leven gesneden en mijn exen, .. ja, zijn m'n beste vrienden
. En het komt ook nog eens van beide kanten, dus echt niet 1-richtings verkeer. Ook vanavond zal het weer zijn, wakker worden is geen noodzaak.Ik noem het innerlijk geluk, omdat een borderline alle leegtes in je vult. Daar staan ze om bekend. Voor het eerst voelde je je 'heel'. My goodness, echt, dat gevoel, ik zou er voor tekenen om dat gevoel nog een poosje te hebben en dan mag men de stekker er uit trekken. Zoals de therapeut zegt, in zo'n idealization fase in een borderline relatie is super, super verslavend. En detachment van zoiets is gewoon drug withdrawal.quote:
[..]
Iets dat door externe invloeden wordt gerealiseerd kun je toch geen innerlijk geluk noemen? Dat was oppervlakkig geluk, dat voortkwam uit je relatie. Als ik je goed begrijp, in ieder geval.
Ik snap je wel, het zit in je, allemaal leuk en aardig. Maar het leven bestaat nu eenmaal uit een 4/5 gelukkigheden die er op je pad komen. Dat is allemaal puur toeval. Statistisch gezien. Een externe factor die gebeurt is in wezen 'geluk', ook statistisch gezien.quote:Het ligt er maar net aan wat je met 'goede tijd' bedoelt. Ik zeg niet dat ik alle wijsheid in pacht heb, maar therapeuten hebben dat zeker ook niet per definitie, en het is maar al te makkelijk blindelings je therapeut te volgen in zijn of haar overtuigingen.
Wat is 'goede tijd' ? Tijd waarin je gelukkig was? En hoe ontstond dat geluk? Door externe factoren, waarschijnlijk. Dan kun je je afvragen of het inderdaad een 'goede tijd' was. 'Goed' is natuurlijk relatief, en als je ermee kunt leven dat je de rest van je leven afhankelijk blijft van de dingen om je heen en situaties waarin je je bevindt voor het vinden van je geluk, dan ben ik het met je eens dat die tijd goed was.
Ik ben hier zelf ook nog niet uit hč, voor de duidelijkheid
Natuurlijk gaat dit even verder dan de relatie waar je over spreekt. Die zal vast slecht zijn geweest, en jou zal vast weinig tot geen blaam treffen mbt wat daar mis is gegaan, gezien haar geestelijke staat. Het is dus ook zeker goed dat je dat leert inzien via therapie, maar vervolgens is het misschien goed een stapje verder te kijken mbt het geluk waarover ik praat hierboven.
Mijn geluk is inderdaad afhankelijk van anderen. Het zij zo. Ik kan er ook niks aan doen. Het hangt nu eenmaal van anderen af bij mij. Ik hou er nu eenmaal van om anderen te helpen. Daar krijg ik satisfaction uit.
uhuh, ik ken het ja, nergens plezier uit krijgen.quote:
[..]
Een burnout heeft ook met fases te maken waar ik door heen knalde, in combi met de break up van de r/s in additie met de depressie die ik er bij op kreeg. De burnout zorgt er gewoon voor dat alles, alles, letterlijk alles(!) te veel voelt. Alles, en dat ik ook nergens, maar dan ook nergens plezier uit krijg. Niet 'iets' ,nee .. niets. Probeer daar dan maar eens uit te komen.
[..]
Jep, want ik heb vaker relaties gehad en nooit zulke issues gehad. Never. Nu? Nu heb ik voor het eerst het idee dat ik nooit weer een vriendin zal krijgen. Kan je nagaan, terwijl ik 2 ex-vriendinnen heb die in mn oren toeteren, hou je bek gast! Hup! We gaan shoppen straks in April en naar de kapper.
Mijn probleem zit hem ook gewoon in dat ik een veel te goede 'goedzak' ben. Ik heb nog nooit iemand uit mijn leven gesneden en mijn exen, .. ja, zijn m'n beste vrienden
Maar.... het kan wel, eruit komen. is mij ook gelukt, dus dat kan jij ook. t gaat alleen niet gemakkelijk.
Dat klopt ook, want zelf vertrouwen is dan ook niet heel erg hoog. Maar ik werk er dan ook aan, zit niks voor niks aan de AD/slaappillen en therapie en ben nog steeds van plan om maar te gaan couch surfen.quote:
Maar anderen helpen en daar van genieten kan nog steeds, ook wanneer je geluk (een stabiele prettige geestelijk gemoedstoestand) uit jezelf komt. That's all I'm saying. Ik denk dat je te weinig in jezelf gelooft wanneer je denkt dat je echt van anderen afhankelijk bent om gelukkig te kunnen zijn. Dat wil je ego je doen geloven.
Het is me vaker gelukt, mijn leven een kickstart te geven door in het diepe te duiken. Het is de pijn opzoeken en hopen dat je wakker gaat worden
. Ik had er al een aantal couchsurf request uit gegooid en heb al wat replies gekregen dat ik welkom ben om te pitten, de stad te zien en te gaan stappen.Ja ik zeg het wel zo mooi hier maar dat doe ik ook vooral omdat ik hoop dat jij er iets aan hebt hoorquote:
[..]
Dat klopt ook, want zelf vertrouwen is dan ook niet heel erg hoog. Maar ik werk er dan ook aan, zit niks voor niks aan de AD/slaappillen en therapie en ben nog steeds van plan om maar te gaan couch surfen.
Het is me vaker gelukt, mijn leven een kickstart te geven door in het diepe te duiken. Het is de pijn opzoeken en hopen dat je wakker gaat worden
Was ik maar zo verlicht dat ik zelf ook naar mijn eigen uitspraken kon leven. Het gaat overigens wel steeds beter, maar het is in het begin zeker moeilijk. Ben er ook pas een paar weken mee bezig, deze levensfilosofie.Couchsurfing moet ik misschien toch ook maar eens gaan doen. Stappen zegt mij persoonlijk niet zoveel, maar ik vind het wel gaaf om verschillende mensen te ontmoeten, culturen te verkennen, beetje sight seeing e.d. Wellicht wat voor de zomer.
Ik heb nog geen ticket geboekt, maar zit er over na te denken om morgen te vertrekken. Misschien ga ik, misschien ook niet. Ik moet zeggen dat de validatie door couchsurfing ook best geinig was. Je staat er toch maar pontificaal met je snufferd op en in wezen is het ook gewoon maar een vleeskeuring.quote:
[..]
Ja ik zeg het wel zo mooi hier maar dat doe ik ook vooral omdat ik hoop dat jij er iets aan hebt hoor
Couchsurfing moet ik misschien toch ook maar eens gaan doen. Stappen zegt mij persoonlijk niet zoveel, maar ik vind het wel gaaf om verschillende mensen te ontmoeten, culturen te verkennen, beetje sight seeing e.d. Wellicht wat voor de zomer.
Stappen is best leuk mits je het doet niet om het stappen zelf. Gewoon beetje ouwehoeren. Laatste keer dat ik ben wezen stappen (excluis een reunie) was in Februari in Krakow.
Kan jij jezelf ertoe brengen om te accepteren dat het voorbij is met dat meisje? Dat gevoel wat je beschrijft is namelijk zoooo sterk, het lijkt mij onmogelijk om te zeggen; 'het is toch echt beter om het los te laten'. Voor mijn gevoel ga ik liever dood dan dat en dus haar op te geven.quote:
[..]
Ik noem het innerlijk geluk, omdat een borderline alle leegtes in je vult. Daar staan ze om bekend. Voor het eerst voelde je je 'heel'. My goodness, echt, dat gevoel, ik zou er voor tekenen om dat gevoel nog een poosje te hebben en dan mag men de stekker er uit trekken. Zoals de therapeut zegt, in zo'n idealization fase in een borderline relatie is super, super verslavend. En detachment van zoiets is gewoon drug withdrawal.
Het is ook over. Ik weet uberhaupt niet of het ooit eens iets is geweest. De mind of a borderline speaks in mysterious ways. Liefde, compassie, empathie is heel anders voor iemand met borderline, ptss en sociale fobie.quote:
[..]
Kan jij jezelf ertoe brengen om te accepteren dat het voorbij is met dat meisje? Dat gevoel wat je beschrijft is namelijk zoooo sterk, het lijkt mij onmogelijk om te zeggen; 'het is toch echt beter om het los te laten'. Voor mijn gevoel ga ik liever dood dan dat en dus haar op te geven.
Ik moet weer ergens, vreugd in vinden. Maw, ga ik morgen het vliegtuig in of niet. Not sure yet. Ik twijfel enorm. Het probleem is gewoon dat ik merk dat je gewoon veel meer schijt aan dingen krijgt. Je voelt immers nergens meer iets voor. Dus je leeft heel 'apart'. Wie weet zit ik morgen ergens in een hotel in Spanje, of Polen of Bulgarije.
Morgen gaan! Je hebt niks te verliezen.quote:
[..]
Het is ook over. Ik weet uberhaupt niet of het ooit eens iets is geweest. De mind of a borderline speaks in mysterious ways. Liefde, compassie, empathie is heel anders voor iemand met borderline, ptss en sociale fobie.
Ik moet weer ergens, vreugd in vinden. Maw, ga ik morgen het vliegtuig in of niet. Not sure yet. Ik twijfel enorm. Het probleem is gewoon dat ik merk dat je gewoon veel meer schijt aan dingen krijgt. Je voelt immers nergens meer iets voor. Dus je leeft heel 'apart'. Wie weet zit ik morgen ergens in een hotel in Spanje, of Polen of Bulgarije.
Nee, dat is het hem juist. Dat is de reden waarom ik ook zou moeten gaan, ik heb niks te verliezen. Misschien ga ik er wel een poosje zitten. Sommige steden zijn echt rete goedkoop om daar in een hostel te zitten voor een aantal week.quote:
[..]
Morgen gaan! Je hebt niks te verliezen.
Geluk uit jezelf halen is zeker mogelijk. Het is een beetje als een omgekeerde depressie, waarbij je niet zonder reden ongelukkig voelt, maar juist gelukkig. Anderen zijn niet nodig voor onvoorwaardelijk geluk; het staat vrij van andere mensen en gevoelens. Zo kan je best én verdrietig zijn én gelukkig. Het uitdiepen van je pijn zoals Sitting_elfling zegt, ofwel verkennen, is een goede stap naar het overkomen ervan. Niet makkelijk, maar zeker behulpzaam.quote:
Maar anderen helpen en daar van genieten kan nog steeds, ook wanneer je geluk (een stabiele prettige geestelijk gemoedstoestand) uit jezelf komt. That's all I'm saying. Ik denk dat je te weinig in jezelf gelooft wanneer je denkt dat je echt van anderen afhankelijk bent om gelukkig te kunnen zijn. Dat wil je ego je doen geloven.
Uitdiepen van pijn, dat is wel een interessantequote:
[..]
Geluk uit jezelf halen is zeker mogelijk. Het is een beetje als een omgekeerde depressie, waarbij je niet zonder reden ongelukkig voelt, maar juist gelukkig. Anderen zijn niet nodig voor onvoorwaardelijk geluk; het staat vrij van andere mensen en gevoelens. Zo kan je best én verdrietig zijn én gelukkig. Het uitdiepen van je pijn zoals Sitting_elfling zegt, ofwel verkennen, is een goede stap naar het overkomen ervan. Niet makkelijk, maar zeker behulpzaam.
. Mja, ik heb ook van horen zeggen dat 'face your fears' en gewoon alle deuren open te trekken die pijn doen .. dat dat de beste en snelste methode is om hier over heen te komen.
Is het niks of gaat het niet dan kom je gewoon terug.quote:
[..]
Nee, dat is het hem juist. Dat is de reden waarom ik ook zou moeten gaan, ik heb niks te verliezen. Misschien ga ik er wel een poosje zitten. Sommige steden zijn echt rete goedkoop om daar in een hostel te zitten voor een aantal week.
Ps voor dit advies wil ik wel een kaartje ontvangen