Ik weet niet of je het nou ook precies over mij had, maar ik heb het weer breder getrokken, in hun situatie zou ik het ook niet zo snel aanraden...quote:Op zondag 25 november 2012 10:37 schreef laziness het volgende:
[..]
Nou ik en wat anderen waren het niet eens met de situatie van Risu om er dan vol voor te gaan.
Ik had het enkel over hen situatie maar toen kreeg ik ook om mijn oren een baan is slechts schijnveiligheid.
Ik kreeg de indruk dat velen vonden dat die specifieke situatie ook geen probleem vormt en ze er gewoon maar voor moeten gaan.
Ik ben helemaal niet van mening dat je op een vast contract moet wachten perse. Ik had het nog steeds echt enkel over de 12 uur werk en ww als basis voor een kind.
Dat is niet hoe de situatie is bij Risu wat de hele discussie aanzwengelde meen ik te proeven uit haar woorden en op basis van enkel die situatie heb ik een aantal keer geroepen dat ik het onverstandig vind.quote:Op zondag 25 november 2012 10:32 schreef laiveneertiekje het volgende:
Ik denk dat je best je gevoel kan volgen, mits je er wel verstandig naar gekeken hebt.
Als jij voor jezelf op papier hebt staan dat je ook met ww nog makkelijk rondkomt, daarna het nog even uit kan zingen met spaargeld, ook als daar extra kosten bijkomen door nog een kindje, moet je dan perse wachten tot er weer een baan is? Of spring je er dan in, en als de partner/jijzelf weer een baan krijgt, dan is het mooi meegenomen..
Het probleem zit hem dat een aantal van ons specifiek op die situatie hun mening gaven en dat iedereen dat breder trok terwijl ik in een andere situatie een andere mening ben aan gedaan.quote:Op zondag 25 november 2012 10:39 schreef laiveneertiekje het volgende:
[..]
Ik weet niet of je het nou ook precies over mij had, maar ik heb het weer breder getrokken, in hun situatie zou ik het ook niet zo snel aanraden...
ik vrees dat ik nu meer met mijn eigen situatie in mijn achterhoofd post. Dit is op dit moment wel actueel bij ons
Of je het vervelend vindt om er niet bij te horen ligt aan het kind zelf en de opvoeding. Zo heb ik het altijd wel vervelend gevonden er niet bij te horen. In zekere zin dan, ik hoefde ook weer niet bij de popijopies. Ik werd ook gepest, ik kreeg bijv. veel te vaak nieuwe kleding waar ik zelf helemaal niet zo blij mee was en mijn klasgenootjes alleen jaloers.quote:Op zondag 25 november 2012 10:36 schreef Barreltje het volgende:
[..]
hier wil ik graag even op reageren.
bij ons was het vroeger ook niet breed.. uit noodzaak maakte moeders de kleding zelf.. daar had ik zelf nioet zo veel problemen mee, maar de schoolvriendjes en vriendinnetjes wel.. ook het feit dat wij niet hetzelfde speelgoed hadden was reden voor een flink aantal treiterijen..
je hoort er dan niet bij.. DAT zijn de herrinerringen die ik heb uit mijn jeugd..
Een kind wordt niet gepest omdat hij niet merk X draagt of speeltje Y heeft, een kind wordt gepest omdat pesters het kind als target zien, als je wel het juiste speelgoed had was je waarschijnlijk getreiterd om iets anders.quote:Op zondag 25 november 2012 10:36 schreef Barreltje het volgende:
[..]
hier wil ik graag even op reageren.
bij ons was het vroeger ook niet breed.. uit noodzaak maakte moeders de kleding zelf.. daar had ik zelf nioet zo veel problemen mee, maar de schoolvriendjes en vriendinnetjes wel.. ook het feit dat wij niet hetzelfde speelgoed hadden was reden voor een flink aantal treiterijen..
je hoort er dan niet bij.. DAT zijn de herrinerringen die ik heb uit mijn jeugd..
En zo is het mischien wel net zo naief om te denken dat het kind niks mist voor zijn of haar gevoel als hij maar genoeg liefde krijgt.quote:Op zondag 25 november 2012 11:03 schreef Leandra het volgende:
[..]
Een kind wordt niet gepest omdat hij niet merk X draagt of speeltje Y heeft, een kind wordt gepest omdat pesters het kind als target zien, als je wel het juiste speelgoed had was je waarschijnlijk getreiterd om iets anders.
Ik snap je koppeling wel, maar ik denk dat het behoorlijk naïef is te denken dat je met het juiste speeltje niet gepest zou zijn.
Pesters pesten om het pesten, en pakken je daarbij op jouw zwakke punt.
dit was ook precies wat ik uit Risu haar post proefde. Ze had het over sparen en eerst een buffer opbouwen, want een kind kost zoveel en ze trokken het nu maar net. Op het moment dat je dan jong bent en verwacht dat je man zo weer werk heeft, zou ik ook zeggen wacht dan effe. Gewoon ook voor je eigen gemoedsrust, want het kwam op mij over of ze het wel lastig vond om in te schatten of ze het zouden redden.quote:Op zondag 25 november 2012 10:41 schreef laziness het volgende:
[..]
Dat is niet hoe de situatie is bij Risu wat de hele discussie aanzwengelde meen ik te proeven uit haar woorden en op basis van enkel die situatie heb ik een aantal keer geroepen dat ik het onverstandig vind.
Dat dure kleren en vakanties en de hele ram bam niet belangrijk zijn ben ik het mee eens maar als je nu al net aan rond komt waarom nu direct een kind er bij?
Dat is wat ik steeds geroepen heb.
Ongetwijfeld. Mijn vriend heeft ook prachtige verhalen over Indonesië bijvoorbeeld. Ik kwam uit een gezin waarin het vakantiegeld naar een nieuwe wasmachine ging, en er was altijd wel iets. Er was immers niet veel geld. Het familiebedrijf ging failliet toen mijn moeder zwanger bleek en mijn vader heeft er tot mijn 16e over gedaan om de schulden die daaruit voortvloeiden af te betalen.quote:Op zondag 25 november 2012 09:43 schreef laziness het volgende:
Nou de vakanties waren wel een van de geweldige ervaringen uit mijn jeugd hoor als we het er toch over hebben
Precies... want wat het leven je materialistisch brengt in de toekomst kan niemand overzien.quote:Op zondag 25 november 2012 12:43 schreef Moonah het volgende:
Wat me zo opvalt in deze discussie (maar ik heb het begin in het andere topic gemist...), is dat er zo gefocust wordt op het materiële aspect.
Ik vind het veel belangrijker dat aankomende ouders mentaal en relationeel stabiel zijn. Levenservaring hebben opgebouwd, weten wat er in de wereld speelt/ te halen valt, beetje hebben geëxperimenteerd met eea, geleerd hebben op te krabbelen uit moeilijke periodes, weten hoe het er aan toe gaat in het leven.
Helemaal waar!dit is wat ik probeerde te zeggen maar dewoorden niet voor vond!quote:Op zondag 25 november 2012 12:43 schreef Moonah het volgende:
Wat me zo opvalt in deze discussie (maar ik heb het begin in het andere topic gemist...), is dat er zo gefocust wordt op het materiële aspect.
Ik vind het veel belangrijker dat aankomende ouders mentaal en relationeel stabiel zijn. Levenservaring hebben opgebouwd, weten wat er in de wereld speelt/ te halen valt, beetje hebben geëxperimenteerd met eea, geleerd hebben op te krabbelen uit moeilijke periodes, weten hoe het er aan toe gaat in het leven.
En over 'carrièreouders': Ik denk wel degelijk dat twee fulltime werkende ouders hun kind(eren) tekort doen.
Dan begrijp je het toch echt verkeerd want dat is helemaal niet wat er gezegd wordt.quote:Op zondag 25 november 2012 12:26 schreef Leandra het volgende:
Nou, het vervelende aan dat zogenaamde "met weinig geld doe je je kind tekort" mantra, is dat je een heleboel werkende alleenstaande moeders ook al neerzet als vrouwen wiens kinderen dus wel tekort zullen komen.
Het draait uiteindelijk niet om veel of weinig geld, het draait om wat werkt voor jouw gezin.
Een werkende alleenstaande moeder met amper minimumloon doet het misschien beter dan de thuisblijfmoeder wiens man 3 keer modaal verdient, en andersom zijn er ook legio mogelijkheden.
Hoeveel geld er binnenkomt, en of dat door 1 of 2 personen verdiend wordt zegt niets.
Hier ben ik het heel erg mee eens!quote:Op zondag 25 november 2012 12:43 schreef Moonah het volgende:
Wat me zo opvalt in deze discussie (maar ik heb het begin in het andere topic gemist...), is dat er zo gefocust wordt op het materiële aspect.
Ik vind het veel belangrijker dat aankomende ouders mentaal en relationeel stabiel zijn. Levenservaring hebben opgebouwd, weten wat er in de wereld speelt/ te halen valt, beetje hebben geëxperimenteerd met eea, geleerd hebben op te krabbelen uit moeilijke periodes, weten hoe het er aan toe gaat in het leven.
En over 'carrièreouders': Ik denk wel degelijk dat twee fulltime werkende ouders hun kind(eren) tekort doen.
Ik vind het niet stom maar irrationeel. Het geeft een fijn gevoel om een baan en een financiële buffer te hebben, een gevoel van veiligheid. In die zin zou je dat juist 'je hart volgen' kunnen noemen.quote:Op zondag 25 november 2012 13:04 schreef laziness het volgende:
Maar net zo wordt iemand die wel een beetje zekerheid probeert in te bouwen weg gezet als stom want hoe lang blijf je nog wachten er bestaat geen zekerheid.
Dat vind ik net zo storend.
Terwijl er weinig irrationeler is dan de wens voor een kindquote:Op zondag 25 november 2012 13:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind het niet stom maar irrationeel.
Ha, die vind ik mooi.quote:Op zondag 25 november 2012 13:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind het niet stom maar irrationeel. Het geeft een fijn gevoel om een baan en een financiële buffer te hebben, een gevoel van veiligheid. In die zin zou je dat juist 'je hart volgen' kunnen noemen.
quote:Op zondag 25 november 2012 13:13 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Ha, die vind ik mooi.
Net als dus je 'duur van vruchtbaarheid' mee laten wegen een hele rationele keuze is.
Ja precies. Dat is dus de reden dat ik ondanks mijn gerammel enorm twijfel of ik überhaupt wel aan kinderen moet beginnen. Ik ben nu nog jong, maar echt nog niet stabiel genoeg om een kind te krijgen. Misschien dat dat over 5 jaar anders is (dan ben ik 30) maar voorlopig is het gewoon echt niet verstandig om aan kinderen te beginnen. En misschien is het vanwege mijn persoonlijkheidsproblematiek maar beter om er helemaal niet aan te beginnen, hoe moeilijk ik dat ook zal vinden, want mijn hart wil het wel heel graag. Maar gelukkig ben ik dus pas 25 en heb ik nog genoeg tijd als het goed is om aan mezelf te werken en dan eventueel aan kinderen te beginnen.quote:Op zondag 25 november 2012 12:43 schreef Moonah het volgende:
Wat me zo opvalt in deze discussie (maar ik heb het begin in het andere topic gemist...), is dat er zo gefocust wordt op het materiële aspect.
Ik vind het veel belangrijker dat aankomende ouders mentaal en relationeel stabiel zijn. Levenservaring hebben opgebouwd, weten wat er in de wereld speelt/ te halen valt, beetje hebben geëxperimenteerd met eea, geleerd hebben op te krabbelen uit moeilijke periodes, weten hoe het er aan toe gaat in het leven.
En over 'carrièreouders': Ik denk wel degelijk dat twee fulltime werkende ouders hun kind(eren) tekort doen.
Ja dat is wat ik al de hele discussie enkel probeer te zeggen.quote:Op zondag 25 november 2012 13:11 schreef debuurvrouw het volgende:
Je kan problemen ook opzoeken bedoel je te zeggen Laziness? Mja, zeker met een paar maanden wachten zou ik dat wel doen. Ben ook niet zwanger geworden toen ik nog studeerde.![]()
Aan de andere kant: een zwangerschap duurt 9 maanden. Wie weet wat er dan ( met de druk van kindje op komst) allemaal in gang gezet wordt.
'Niets is vanzelfsprekend' is mijn levensmotto.
Het komt uit als het financieel te behappen is lijkt me. En met 12 uur werk in de week lijkt me dat niet. Ik snap je punt echt wel hoor, maar haar man heeft nog niet eens een half jaar contract. Bovendien denkt ze ook naïef van: maar m'n man vindt wel snel weer wat weer hoor!! Dus komt goed!quote:Op zondag 25 november 2012 08:12 schreef laiveneertiekje het volgende:
[..]
Maar wanneer komt het dan wel uit? Als haar man straks wel aan het werk gaat met een half jaar of een jaarcontract? Zodat hij op straat staat vlak voor of vlak nadat er een kindje geboren wordt?
En nu kun je het als je jong bent en het je eerste kindje wordt misschien nog wat uitstellen, maar wat als je redelijk zeker weet dat het niet meer wordt dan een half jaar contract, en je wilt graag een tweede?
Als je dan moet wachten tot het zekerder is, is je eerste misschien alweer zo oud dat je niet echt meer zit te wachten op de poepluiers en de gebroken nachten.
Hmmf...quote:Op zondag 25 november 2012 00:57 schreef ViviRAWRS het volgende:
[..]
Zo sprak ik eens een stel na de geboorte van hun eerste kindje. Ze vertelde over de beslissing om samen voor een kindje te gaan, en dat kort daarop haar man zijn baan kwijtraakte. Zij had zelf ook geen werk. Ik dacht dat ze het daardoor nog even uitgesteld hadden, maar nee: "dat kwam goed uit, nou kan hij me thuis helpen met de baby".
Ik snap ook heel goed dat sommigen dat juist willen proberen, maar ik vind het zo naar om iemand af te branden die er anders in staat. Ik weet niet hoe lang jij gerammeld hebt en geprobeerd hebt alles op orde te krijgen voor je zwanger werd, maar toen ik B leerde kennen zijn we er al heel snel voor gegaan. Sommigen zullen het misschien te snel gevonden hebben, maar ik kon en wilde niet langer wachten. En waar dan het schip strandt, strandt het dan maar....quote:Op zondag 25 november 2012 13:16 schreef laziness het volgende:
[..]
Ja dat is wat ik al de hele discussie enkel probeer te zeggen.
Ik vind het onnodig de problemen opzoeken en snap heel goed dat sommigen juist bepaalde omstandigheden juist eerst proberen te creeeren.
Over tekort doen en dat vakanties belangrijk zijn etc had ik het an sich eigenlijk helemaal niet.
Het ging in het vorige topic eigenlijk voortdurend over gevoel, over wat het bij iemand losmaakt om met onzekerheid te moeten leven. Dat is ook niet iets om te onderschatten. Ik ben zelf heel sterk zo en daarom is mijn lief geen freelancer meer maar is hij nu in loondienst, daarom hebben we een huis gekocht onder onze stand, en daarom hebben we altijd netjes gespaard. Maar rationeel is het juist om in te zien dat de beste basis voor een voorspoedige toekomst jijzelf bent, en je partner, en jullie onderlinge relatie.quote:Op zondag 25 november 2012 13:13 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Ha, die vind ik mooi.
Net als dus je 'duur van vruchtbaarheid' mee laten wegen een hele rationele keuze is.
Precies! Jij domoor.quote:Op zondag 25 november 2012 13:27 schreef miss_sly het volgende:
Financieel wel, maar onze relatie was nog maar heel pril. Eigenlijk een veel slechtere basis, wat mij betreft, dan omgedraaid: financieel misschien niet top, maar wel een goede, stabiele relatie. Die van ons voelde wel zo, maar wat kun je daar nu van zeggen in zo'n korte tijd?
Ach, het schip is nog steeds niet gestrandquote:
En als het schip zou stranden, dan zou je het toch ook prima voor je kind kunnen regelen?quote:Op zondag 25 november 2012 13:28 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ach, het schip is nog steeds niet gestrand
In mijn geval werd het ongetwijfeld door anderen onverstandig gevonden dat ik zo snel na het overlijden van mijn vader aan een kind begon.quote:Op zondag 25 november 2012 13:28 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ach, het schip is nog steeds niet gestrand
Dat ja! En kunnen omgaan met omstandigheden, jezelf zijn en je niet laten leiden door "de buitenwereld" ...quote:Op zondag 25 november 2012 10:01 schreef debuurvrouw het volgende:
Gewenst zijn, aandacht krijgen en jezelf kunnen zijn zijn voor mij de dingen die ik mijn kinderen wil geven.
en dat! een houding waarin je in staat bent om om te gaan met wat er op je pad komt ... dat vind ik voor mijn kinderen belangrijk...quote:Op zondag 25 november 2012 12:43 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het veel belangrijker dat aankomende ouders mentaal en relationeel stabiel zijn. Levenservaring hebben opgebouwd, weten wat er in de wereld speelt/ te halen valt, beetje hebben geëxperimenteerd met eea, geleerd hebben op te krabbelen uit moeilijke periodes, weten hoe het er aan toe gaat in het leven.
Zeker, geen twijfel over. Dat is natuurlijk wel iets waar ik over had nagedacht.quote:Op zondag 25 november 2012 13:30 schreef Leandra het volgende:
[..]
En als het schip zou stranden, dan zou je het toch ook prima voor je kind kunnen regelen?
Vuistregels voor succesvol ouderschap, je zou er een boek over kunnen schrijven, of een cursus over kunne geven. Een certificaat aan hangen dat toestemming geeft voor de start!quote:Op zondag 25 november 2012 13:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
In mijn geval werd het ongetwijfeld door anderen onverstandig gevonden dat ik zo snel na het overlijden van mijn vader aan een kind begon.
Ik kan heel slecht tegen zogenaamde vuistregels voor succesvol ouderschap.
Nou, dat!quote:Op zondag 25 november 2012 13:30 schreef Leandra het volgende:
[..]
En als het schip zou stranden, dan zou je het toch ook prima voor je kind kunnen regelen?
Aan de andere kant denk ik dat de toename van het aantal echtscheidingen juist te wijten is aan het feit dat vrouwen (financieel) wel voor zichzelf kunnen zorgen, en mannen tegenwoordig ook net zo makkelijk een luier verschonen.quote:Op zondag 25 november 2012 13:35 schreef Claudia_x het volgende:
Wat verrassend genoeg nog niet naar voren is gekomen in deze discussie is ongelijkheid tussen partners. Dat is namelijk iets waar ik wel een gevaar in zie, dat de ene partner het inkomen garandeert en daarmee afhankelijkheid van de andere partner in de hand werkt. Vroeger gingen vrouwen veel minder eenvoudig van hun man af simpelweg omdat ze daartoe de financiële middelen niet hadden. Dat laatste is een succesrecept voor een hoop ellende binnen een gezin.
Ik ben wel benieuwd naar wat voorbeelden hiervan, eigenlijk.quote:Op zondag 25 november 2012 13:37 schreef laziness het volgende:
Toch vind ik dat het heel mooi is om enkel van het innerlijke uit te gaan maar dat onze huidige maatschappij meer verwacht en dat je er niet aan ontkomt dat andere zaken wel degelijk ook van belang zijn tegenwoordig, hoe graag we het enkel op liefde en aandacht zouden willen baseren.
wat vind jij dat de maatschappij dan verwacht?quote:Op zondag 25 november 2012 13:37 schreef laziness het volgende:
Toch vind ik dat het heel mooi is om enkel van het innerlijke uit te gaan maar dat onze huidige maatschappij meer verwacht en dat je er niet aan ontkomt dat andere zaken wel degelijk ook van belang zijn tegenwoordig, hoe graag we het enkel op liefde en aandacht zouden willen baseren.
de maatschappij, als zijnde IK verwacht dat je zelf financieel voor je kind kan zorgen.. en dan bedoel ik eigenlijk dat Ik dan als belastingbetaler niet financieel voor jouw kind hoef te zorgenquote:Op zondag 25 november 2012 13:39 schreef Cooki het volgende:
[..]
wat vind jij dat de maatschappij dan verwacht?
daar ben je toch zelf bij of niet (de maatschappij dat ben jij)
En dat is iets slechts?quote:Op zondag 25 november 2012 13:37 schreef Leandra het volgende:
[..]
Aan de andere kant denk ik dat de toename van het aantal echtscheidingen juist te wijten is aan het feit dat vrouwen (financieel) wel voor zichzelf kunnen zorgen, en mannen tegenwoordig ook net zo makkelijk een luier verschonen.
ghehe.. ik vroeg ooit eens in het KAA forum hoe anderen het deden mbt een soort van financiele compensatie bij scheiding als je met je partner naar het buitenland gaat en een van de partners, om die reden, niet zou kunnen blijven werken.. nou mijn "partner"werd echt verwenst, want je vraagt toh niet zomaar een tegemoetkoming ??quote:Op zondag 25 november 2012 13:41 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
En dat is iets slechts?
Maar alle gekheid op een stokje: ik vermoed wel eens dat het een onderschat hedendaags probleem is. Het komt nog steeds vaak voor dat een vrouw volledig thuisblijft. Daar valt denk ik wel een mouw aan te passen, namelijk bijvoorbeeld dat beide partners een individuele bankrekening hebben met daarop een aanzienlijk geldbedrag om op terug te vallen. Maar dan zit je nog wel met het probleem van lange tijd afwezig geweest zijn van de arbeidsmarkt. In zekere mate bestaat dit probleem ook voor vrouwen die veel minder zijn gaan werken, maar voor hen is het minder groot en acuut, vermoed ik.
Nou ja, zomaar een gedachte, hoor. Het is voor mij wel een reden om bijvoorbeeld die bankrekeningen te hebben en om niet minder dan vier dagen te willen werken.
Ja, dat vind ik wel een logische gedachtegang. Wij hebben toen we onze financiën nog gescheiden hadden bijvoorbeeld een compensatieregeling getroffen voor mijn reiskosten omdat mijn lief niet naar de plek wilde verhuizen waar ik mijn baan vond. Er moeten soms compromissen worden gesloten die in het nadeel zijn van één partner.quote:Op zondag 25 november 2012 13:45 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ghehe.. ik vroeg ooit eens in het KAA forum hoe anderen het deden mbt een soort van financiele compensatie bij scheiding als je met je partner naar het buitenland gaat en een van de partners, om die reden, niet zou kunnen blijven werken.. nou mijn "partner"werd echt verwenst, want je vraagt toh niet zomaar een tegemoetkoming ??
ik vind eigenlijk wel dat die tegemoetkoming er moet zijn.. want een partner doet toch een stapje terug in zijn/haar financiele onafhankelijkheid..
Ha, grappig dit, ik was het alweer vergeten, maar toen B en ik gingen samenwonen, vond een vriend van hem dat dat niet goed was, omdat B een koopwoning met wat overwaarde had. Hij vergat even dat ik alles wat ik had (huis, meubels, leven in het zuiden en zelfs mijn baan) op moest geven om in Amsterdam te gaan wonen.quote:Op zondag 25 november 2012 13:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, dat vind ik wel een logische gedachtegang. Wij hebben toen we onze financiën nog gescheiden hadden bijvoorbeeld een compensatieregeling getroffen voor mijn reiskosten omdat mijn lief niet naar de plek wilde verhuizen waar ik mijn baan vond. Er moeten soms compromissen worden gesloten die in het nadeel zijn van één partner.
Pensioenregelingen fungeren op een soortgelijke manier. Toen mijn vader overleed kreeg mijn moeder een grote som geld om in haar pensioen te kunnen voorzien. Ze waren allang gescheiden, maar het ging om al die jaren dat zij getrouwd waren geweest (waarin hij wel werkte en zij veelal niet).
ohja.. zo had ik ook ooit een vriendje die vond dat ik maar naar een ander land moest verhuizen voor onze relatie, want hij had na zijn afstuderen in dat land daar een baan aangeboden gekregen... en die baan aannemen was toch veel belangrijker dan mijn leven in NL ..quote:Op zondag 25 november 2012 13:52 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ha, grappig dit, ik was het alweer vergeten, maar toen B en ik gingen samenwonen, vond een vriend van hem dat dat niet goed was, omdat B een koopwoning met wat overwaarde had. Hij vergat even dat ik alles wat ik had (huis, meubels, leven in het zuiden en zelfs mijn baan) op moest geven om in Amsterdam te gaan wonen.
Mijn vriendje vond het allemaal prima, hoor maar met de vriend in kwestie heb ik nog wel even een stevige discussie gevoerdquote:Op zondag 25 november 2012 13:54 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ohja.. zo had ik ook ooit een vriendje die vond dat ik maar naar een ander land moest verhuizen voor onze relatie, want hij had na zijn afstuderen in dat land daar een baan aangeboden gekregen... en die baan aannemen was toch veel belangrijker dan mijn leven in NL ..
ehm
En om dit soort redenen heb je natuurlijk zoiets als alimentatie, dat besef ik ook. Maar daarmee worden niet echt die jaren van afwezigheid van de arbeidsmarkt gecompenseerd. En bovendien zie ik het grootste deel van het probleem niet in de tijd na een eventuele scheiding maar meer in de periode die eraan vooraf gaat, namelijk dat het een enorm besluit moet zijn voor iemand om te scheiden als diegene geen financiële middelen daartoe heeft.quote:Op zondag 25 november 2012 13:52 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ha, grappig dit, ik was het alweer vergeten, maar toen B en ik gingen samenwonen, vond een vriend van hem dat dat niet goed was, omdat B een koopwoning met wat overwaarde had. Hij vergat even dat ik alles wat ik had (huis, meubels, leven in het zuiden en zelfs mijn baan) op moest geven om in Amsterdam te gaan wonen.
Ze mag dagelijks van zijn sprankelende aanwezigheid genieten, wie heeft dan nog compensatie nodig?quote:Op zondag 25 november 2012 13:56 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mijn vriendje vond het allemaal prima, hoor maar met de vriend in kwestie heb ik nog wel even een stevige discussie gevoerd
Grappige is dat hij inmiddels met zijn vriendin en hun dochtertje verhuisd is naar Turkije omdat hij daar aan de bak kon als piloot en zij dus alles hier in Nederland, inclusief goede baan die ze graag deed, achter heeft gaten. Geen idee hoe ze dam gecompenseerd hebben.
Nou, kan ik me voorstellen! Maar heb jij niet recht op een deel van zijn pensioen of zo? Weet je hoe dat werkt?quote:Op zondag 25 november 2012 13:56 schreef debuurvrouw het volgende:
Ja, dat is nog het grootste strijdpunt hier geweest. Mijn zelfstandigheid. We hebben ook verschillende opties bekeken, ook met mijn man die mij salaris zou betalen. ( wat te denken van het pensioengat dat ik heb gecreëerd )
Absoluut! En daar komt dan weer m de hoek kijken wat Moonah postte: ik ken mezelf, en ik weet dat ik voor mezelf kan zorgen. Met veel of weinig geld. Ik heb mijn zelfstandigheid en onafhankelijkheid in het verleden vaak genoeg aan mezelf bewezen, om me daarover geen zorgen te maken. Mede daardoor vind ik het dus nu geen probleem meer om wel afhankelijk(er) te zijn van B dan ik ooit van een vorig vriendje ben geweest.quote:Op zondag 25 november 2012 13:56 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
En om dit soort redenen heb je natuurlijk zoiets als alimentatie, dat besef ik ook. Maar daarmee worden niet echt die jaren van afwezigheid van de arbeidsmarkt gecompenseerd. En bovendien zie ik het grootste deel van het probleem niet in de tijd na een eventuele scheiding maar meer in de periode die eraan vooraf gaat, namelijk dat het een enorm besluit moet zijn voor iemand om te scheiden als diegene geen financiële middelen daartoe heeft.
wij hebben om die reden huwelijkse voorwaarden waarin we op papier een gescheiden financiele administratie hebben.. met de mogelijkheid om alleen over het laatste jaar te vereffenen..quote:Op zondag 25 november 2012 13:56 schreef debuurvrouw het volgende:
Ja, dat is nog het grootste strijdpunt hier geweest. Mijn zelfstandigheid. We hebben ook verschillende opties bekeken, ook met mijn man die mij salaris zou betalen. ( wat te denken van het pensioengat dat ik heb gecreëerd )
Uiteindelijk zou t een ' kleine pauze zijn'![]()
We hebben wel eea op papier, voor mocht het 'mis' gaan. In harmonie besloten enzo.![]()
Vooralsnog niet nodig.
De knappe pilootquote:Op zondag 25 november 2012 13:57 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ze mag dagelijks van zijn sprankelende aanwezigheid genieten, wie heeft dan nog compensatie nodig?
Helemaal mee eens. En dat komt ook weer neer op dat vertrouwen in jezelf. Maar het valt me wel op hoeveel accent er ligt op (financiële) garanties terwijl veel vrouwen (ja, het zijn nog steeds meestal vrouwen) veel minder nadenken over de consequenties (op korte en lange termijn) van het opgeven of op een lager pitje zetten van hun carrière.quote:Op zondag 25 november 2012 13:59 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Absoluut! En daar komt dan weer m de hoek kijken wat Moonah postte: ik ken mezelf, en ik weet dat ik voor mezelf kan zorgen. Met veel of weinig geld. Ik heb mijn zelfstandigheid en onafhankelijkheid in het verleden vaak genoeg aan mezelf bewezen, om me daarover geen zorgen te maken. Mede daardoor vind ik het dus nu geen probleem meer om wel afhankelijk(er) te zijn van B dan ik ooit van een vorig vriendje ben geweest.
die vrouwen denken waarschijnlijk nog steeds dat :quote:Op zondag 25 november 2012 14:07 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. En dat komt ook weer neer op dat vertrouwen in jezelf. Maar het valt me wel op hoeveel accent er ligt op (financiële) garanties terwijl veel vrouwen (ja, het zijn nog steeds meestal vrouwen) veel minder nadenken over de consequenties (op korte en lange termijn) van het opgeven of op een lager pitje zetten van hun carrière.
Welnee, dat is veel te cynisch. Ze willen graag (zoveel mogelijk) thuis zijn bij hun kind. Dat begrijp ik wel. Ik heb niks tegen werkverdeling: doe waar je goed in bent en waar je hart ligt. Maar vanuit het garantiedenken is het misschien niet de slimste zet.quote:Op zondag 25 november 2012 14:11 schreef Barreltje het volgende:
[..]
die vrouwen denken waarschijnlijk nog steeds dat :
1. een baas het "thuiszitten"als ervaring ziet -->![]()
2. de banen nog steeds voor het opscheppen liggen want na een half jaarcontract krijg je vast wel een vast contract .... -->
Zijn de eerste (2?) jaren niet dermate intensief dat je eigenlijk geen part-time baan zou moeten willen hebben?quote:Op zondag 25 november 2012 14:18 schreef Barreltje het volgende:
ohja.. ik bedoelde het ook vooral vanuit het oogpunt van financiele onafhankelijkheid..
ohh crap! hoe ga ik dat dan met mijn fulltime baan regelenquote:Op zondag 25 november 2012 14:20 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Zijn de eerste (2?) jaren niet dermate intensief dat je eigenlijk geen part-time baan zou moeten willen hebben?
Ik stel een vraag.quote:Op zondag 25 november 2012 14:22 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ohh crap! hoe ga ik dat dan met mijn fulltime baan regelen
Nou nee, ik geloof helemaal niet dat vrouwen dat denken, ik wist 21 jaar geleden (zwanger en alleenstaand met een uitzendbaan, dus automatisch in de bijstand kwam na mijn zwangerschapsverlof) al dat het onderbreken van mijn loopbaaan mijn mogelijkheden mijn gezin alleen te onderhouden behoorlijk zouden beperken, en dan hebben we het over een tijd waarin men het bij sociale dienst een rare vraag vond of er iets geregeld kon worden qua kinderopvang, want destijds DUUR, en alleen beschikbaar als je een baan had, had je een kind en geen opvang dan kreeg je dus geen baan, en zo bleef je rondgaan en kwam je geen stap vooruit.quote:Op zondag 25 november 2012 14:11 schreef Barreltje het volgende:
[..]
die vrouwen denken waarschijnlijk nog steeds dat :
1. een baas het "thuiszitten"als ervaring ziet -->![]()
2. de banen nog steeds voor het opscheppen liggen want na een half jaarcontract krijg je vast wel een vast contract .... -->
het is wel zuur voor de vrouwen die nu in de crisis terecht komen en ineens merken dat de situatie niet meer is zoals 10 jaar geleden toen ze de keuze maakten om een stapje "achteruit" te zetten..
als vrouw zou ik toch altijd wel proberen om een part-time baan te behouden, dan hou je nog een beetje aansluiting op een financiele onafhankelijkheid..
Nee, vind ik niet.quote:Op zondag 25 november 2012 14:20 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Zijn de eerste (2?) jaren niet dermate intensief dat je eigenlijk geen part-time baan zou moeten willen hebben?
Ik denk wel dat het goed zou zijn als het zwangerschapsverlof in NL verruimd zou worden naar Scandinavische maatstaven.quote:Op zondag 25 november 2012 14:23 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik stel een vraag.
Ik ben een leek, zou je misschien antwoord willen geven?![]()
Hoe ruim is het nu en hoe ruim is het daar?quote:Op zondag 25 november 2012 14:28 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ik denk wel dat het goed zou zijn als het zwangerschapsverlof in NL verruimd zou worden naar Scandinavische maatstaven.
Daar heb je ook wel gelijk in.quote:Op zondag 25 november 2012 14:28 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Nee, vind ik niet.
Wat betreft financiële (on)afhankelijkheid na een scheiding bijvoorbeeld: voor mij is het een voorwaarde dat ik voor ons kan zorgen. Maar verder is het wat Moonah al aanhaalde: als je er alleen voor komt te staan, is het ten eerste heel belangrijk dat je het hoofd boven water kunt houden, maar verder merk moet je het ook hebben van een soort innerlijke kracht en zelfvertrouwen, hoe suf dat misschien ook klinkt. Weten dat je het wel gaat redden alleen, dat je ook los van elkaar goede ouders bent. En interessant genoeg is voor mij ook een baan daarin heel bepalend. Iets doen waar je plezier in hebt, sociale contacten, je afleiden van sores.
Tuurlijk wel, meestal lopen die moeders op hun tandvleesquote:Op zondag 25 november 2012 14:32 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Daar heb je ook wel gelijk in.
Maar ik probeer zegmaar te achterhalen of een baby'tje niet teveel tijd kost om uberhaupt te kunnen werken tot een bepaalde leeftijd?
Ben ik nou zo onduidelijk?quote:Op zondag 25 november 2012 14:34 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Tuurlijk wel, meestal lopen die moeders op hun tandvlees
Tot het kind 36 jaar isquote:Op zondag 25 november 2012 14:36 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ben ik nou zo onduidelijk?
Tot welke leeftijd kan je dan niet aan werken denken als ouder?
quote:Op zondag 25 november 2012 14:37 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Tot het kind 36 jaar iszoiets?
Nou, vind ik dus niet. Ik heb een baby waar ik grotendeels alleen voor zorg en een baan van vier dagen. Dat is af en toe bikkelen maar onmogelijk is het niet en ik heb ook genoeg tijd voor mezelf. Toen ik nog een partner had was het absoluut goed te doen.quote:Op zondag 25 november 2012 14:32 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Daar heb je ook wel gelijk in.
Maar ik probeer zegmaar te achterhalen of een baby'tje niet teveel tijd kost om uberhaupt te kunnen werken tot een bepaalde leeftijd?
Oke, maar hoe doe je dat dan? Kindje heeft wel veel aandacht nodig toch?quote:Op zondag 25 november 2012 14:38 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Nou, vind ik dus niet. Ik heb een baby waar ik grotendeels alleen voor zorg en een baan van vier dagen. Dat is af en toe bikkelen maar onmogelijk is het niet en ik heb ook genoeg tijd voor mezelf. Toen ik nog een partner had was het absoluut goed te doen.
Denk je dat het kind de hele dag alleen thuis is ofzo?quote:Op zondag 25 november 2012 14:38 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Oke, maar hoe doe je dat dan? Kindje heeft wel veel aandacht nodig toch?
Lijkt mij gewoon minder prettig om heel lang niet bij het kindje te zijn (Als je hele dagen werkt zogezegd)quote:Op zondag 25 november 2012 14:40 schreef Leandra het volgende:
[..]
Denk je dat het kind de hele dag alleen thuis is ofzo?
Die wordt echt wel opgevangen en verzorgd, ja ook qua aandacht.
Ik ben een leek ik vraag me gewoon af hoe jij dat dan doet.quote:Op zondag 25 november 2012 14:42 schreef Clubsoda het volgende:
Ja, wat denk je, dat ik 'm in de kast stop omdat ik tijd voor mezelf wil?Ik vind je vraagstelling wat onnozel. Hij krijgt meer dan voldoende aandacht, maar hij slaapt ook natuurlijk en dus zijn de avonden voor mij. Je hoeft niet 24/7 met je baby rond te sjouwen.
En degenen die dat geen probleem vinden? Daar kan iemand toch voor kiezen? Vaders gaan toch ook weer gewoon aan het werk voor het kind goed en wel z'n eerste boertje gelaten heeft?quote:Op zondag 25 november 2012 14:42 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Lijkt mij gewoon minder prettig om heel lang niet bij het kindje te zijn (Als je hele dagen werkt zogezegd)
Vind ik ook wel, hoor. Wij werken allebei vier dagen en dat betekent dat we ieder drie dagen fulltime bij onze kinderen zijn. Ik merk heel goed het verschil tussen veel moeten reizen of dichtbij je werk wonen en veel thuis kunnen werken. Die paar uur op een dag maken voor mijn gevoel alle verschil. En daarom vind ik het prima zo. En daarom zoek ik nu ook werk in mijn woonplaats.quote:Op zondag 25 november 2012 14:42 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Lijkt mij gewoon minder prettig om heel lang niet bij het kindje te zijn (Als je hele dagen werkt zogezegd)
ja, hoi! onze situatie. verhuisd voor het werk van sangdrax naar een plaats waar ik een carriere gewoon echt domweg wel kan vergeten. buitenland is ook lang ter sprake geweest. wij hebben dat opgelost door welbewust het geregistreerde partnerschap zonder voorwaarden te doen, met de afspraak dat we aan partneralimentatie gaan doen als we uit elkaar gaan.quote:Op zondag 25 november 2012 13:45 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ghehe.. ik vroeg ooit eens in het KAA forum hoe anderen het deden mbt een soort van financiele compensatie bij scheiding als je met je partner naar het buitenland gaat en een van de partners, om die reden, niet zou kunnen blijven werken.. nou mijn "partner"werd echt verwenst, want je vraagt toh niet zomaar een tegemoetkoming ??
ik vind eigenlijk wel dat die tegemoetkoming er moet zijn.. want een partner doet toch een stapje terug in zijn/haar financiele onafhankelijkheid..
daar ben ik het niet zomaar mee eens (of oneens hoor)quote:Op zondag 25 november 2012 13:57 schreef Barreltje het volgende:
nouja die partner allimentatie moet wel een beete in perspectief staan, want als het de partner wel lukt om een baan te vinden en prima in haar/zijn (!!) onderhoud te voorzien dan kan die partner allimentatie ook wel weer wat minder lijkt me..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |