Die zijn er jaquote:Op donderdag 24 mei 2012 11:52 schreef Matty___ het volgende:
zijn die er of alleen mensen die doen alsof ze verstand hebben?
Natuurlijk iedere fokker doet of heeft VWO gedaan en heeft een hekel aan alles onder HAVOquote:Op donderdag 24 mei 2012 11:52 schreef Matty___ het volgende:
zijn die er of alleen mensen die doen alsof ze verstand hebben?
die illusie had ik nou ook weer niet. Af en toe frontpage reacties lezen is voldoendequote:Op donderdag 24 mei 2012 12:13 schreef wuuht het volgende:
[..]
Natuurlijk iedere fokker doet of heeft VWO gedaan en heeft een hekel aan alles onder HAVO
Zoiets heb ik ook, de data die ik nu gebruik heeft iets van 8 miljard datapunten per variabele.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:42 schreef ATuin-hek het volgende:
1 enkele proefpersoon genereerd bij mij al 163.577.856 datapunten. 64x64x39 voxels bij 1024 volumes. En dat is alleen de fMRI data, van 1 dataset. Ik gebruik er 4, binnenkort 6
quote:Op donderdag 24 mei 2012 13:21 schreef Felagund het volgende:
[..]
Zoiets heb ik ook, de data die ik nu gebruik heeft iets van 8 miljard datapunten per variabele.
quote:Op donderdag 24 mei 2012 13:21 schreef Felagund het volgende:
[..]
Zoiets heb ik ook, de data die ik nu gebruik heeft iets van 8 miljard datapunten per variabele.
Dat wil ik ook, dat is maar 118 miljoen, ik heb net even berekend dat het bij mij nu 5 uur duurt om alleen de data in te lezen op mijn eigen computer hier. Ik denk dat ik de berekeningen maar ergens anders uitvoer, want eigenlijk wil ik het 8 keer doen.quote:
Hell yeahquote:Op donderdag 24 mei 2012 14:53 schreef speknek het volgende:
Mooi toch. Aanzetten. Naar huis gaan. Tv kijken. SCIENCE.
[ afbeelding ]
heb dat wel vaak gedaan met mass spec data toen ik in new york zat, was geen compilen maar wel een algoritme runnenquote:Op donderdag 24 mei 2012 15:17 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Hell yeah
Tenminste, als er niets te schrijven is.
Ik heb idd ook niets te compilen, maar wel vaak matlab scripts en andere programma's om te draaien.quote:Op donderdag 24 mei 2012 15:18 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
heb dat wel vaak gedaan met mass spec data toen ik in new york zat, was geen compilen maar wel een algoritme runnen
wtf, dit is echt geheimtaal voor mij. Voxels?quote:Op donderdag 24 mei 2012 13:24 schreef Grumpey het volgende:
Bij mijn fMRI heb ik dat ook, maar goed, mijn gehanteerde alpha waarde is dan ook bonferroni gecorrigeerd tot een waarde van minder dan 0.0000009, dus de kans dat 'per toeval' een cluster van 300 voxels naast elkaar significant (met deze alpha) meer geactiveerd raakt door een manipulatie lijkt me vrij beperkt
quote:Op donderdag 24 mei 2012 15:35 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
wtf, dit is echt geheimtaal voor mij. Voxels?
Ik ga aan een nieuw project beginnen, ik ga kijken naar hoe verschillden soorten van conflicten (dus tussen bijvoorbeeld overheid-rebel of rebel-rebel) in een land aan elkaar gerelateerd zijn, hoe de dynamiek in die conflicten met elkaar samen hangt. Ik heb er zin in, na de zomer mee beginnen denk ik. Nu alvast een abstract schrijven voor conferentie volgend voorjaar!
Een voxel is een 3D pixelquote:Op donderdag 24 mei 2012 15:35 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
wtf, dit is echt geheimtaal voor mij. Voxels?
Ik ga aan een nieuw project beginnen, ik ga kijken naar hoe verschillden soorten van conflicten (dus tussen bijvoorbeeld overheid-rebel of rebel-rebel) in een land aan elkaar gerelateerd zijn, hoe de dynamiek in die conflicten met elkaar samen hangt. Ik heb er zin in, na de zomer mee beginnen denk ik. Nu alvast een abstract schrijven voor conferentie volgend voorjaar!
Ik denk dat het in mijn gebied erg belangrijk is om het vaak heel theoretisch te zien. Anders kun je niet meer leven. Ik heb een tijdje de DRC gecode en alle conflicten daar, en je wilt niet weten wat voor verhalen je tegenkomt. Je leest over mensen die hun kinderen moeten doden of verkrachten, rebellen die mensen doden om het hart van die mensen te kunnen eten omdat dat maakt dat ze niet meer door kogels geraakt kunnen worden, en grootschalige afslachtingen. Toen kwam ik echt elke dag heel erg ongelukkig thuis.quote:Op donderdag 24 mei 2012 15:37 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
lijkt me trouwens wel heel heftig onderzoek, ik ken iemand uit siera leone (oorspronkelijk) de dingen die je dan af en toe hoort, maakt me erg blij dat ik in nederland woon.
data (gegevens) is meervoud van datum (gegeven). Tenminste in het Nederlands en Latijn. In het Engels wordt het woord als enkelvoud gebruikt.quote:Op donderdag 24 mei 2012 13:21 schreef Felagund het volgende:
[..]
Zoiets heb ik ook, de data die ik nu gebruik heeft iets van 8 miljard datapunten per variabele.
Vet van mij.quote:Op donderdag 24 mei 2012 15:35 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
wtf, dit is echt geheimtaal voor mij. Voxels?
Ik ga aan een nieuw project beginnen, ik ga kijken naar hoe verschillden soorten van conflicten (dus tussen bijvoorbeeld overheid-rebel of rebel-rebel) in een land aan elkaar gerelateerd zijn, hoe de dynamiek in die conflicten met elkaar samen hangt. Ik heb er zin in, na de zomer mee beginnen denk ik. Nu alvast een abstract schrijven voor conferentie volgend voorjaar!
Ik word al geraakt door de zeldzame berichten in de krant.quote:Op donderdag 24 mei 2012 17:38 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
Ik denk dat het in mijn gebied erg belangrijk is om het vaak heel theoretisch te zien. Anders kun je niet meer leven. Ik heb een tijdje de DRC gecode en alle conflicten daar, en je wilt niet weten wat voor verhalen je tegenkomt. Je leest over mensen die hun kinderen moeten doden of verkrachten, rebellen die mensen doden om het hart van die mensen te kunnen eten omdat dat maakt dat ze niet meer door kogels geraakt kunnen worden, en grootschalige afslachtingen. Toen kwam ik echt elke dag heel erg ongelukkig thuis.
Klopt, maar het ziet er niet uit.quote:Op donderdag 24 mei 2012 23:20 schreef Kees22 het volgende:
[..]
data (gegevens) is meervoud van datum (gegeven). Tenminste in het Nederlands en Latijn. In het Engels wordt het woord als enkelvoud gebruikt.
Het werkwoord dare betekent geven en datum is gewoon het voltooid deelwoord.
Ik doe dat constant. Als je weet dat er iets uit gaat komen (eerste testje dus al wel gedaan), maar nog niet weet wat precies, is het een mooie methode om de druk erop te houden. En een halve pagina bluffen kan het prbleem niet zijn.quote:Op donderdag 24 mei 2012 23:25 schreef Kees22 het volgende:
[..]
Vet van mij.
Een samenvatting schrijven voor je het onderzoek hebt gedaan?
Wij deden dat vroeger (tien jaar geleden) ook. Kan nu in mijn vakgebied absoluut niet meer. Wil je je werk op een conferentie geaccepteerd zien, dan zal je samenvatting concrete resultaten moeten hebben. Dat betekent vanzelfsprekend dat je onderzoek moet doen.quote:Op donderdag 24 mei 2012 23:25 schreef Kees22 het volgende:
[..]
Vet van mij.
Een samenvatting schrijven voor je het onderzoek hebt gedaan?
Ik ben het met je eens dat de praktijk waarmee wij nu te maken hebben, verre van ideaal is (we hebben een belangrijke deadline in Juli, en de conferentie zal in Februari zijn!). Van de andere kant worden conferenties overstelpt met abstracts waarin mensen allerlei mooie dingen beloven, maar tijdens de presentatie blijkt dat ze hun beloftes niet hebben kunnen waarmaken. Als organisator van een conferentie zul je dan wat conservatiever moeten zijn, en alleen abstracts accepteren waarin mensen EN nieuwe ideeen beloven EN laten zien dat ze het nog waar kunnen maken ook.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 08:45 schreef thijsdetweede het volgende:
Maar betekent dat ook dat de deadlines wat later zijn, of staat JT dan in voorjaar 2013 werk te presenteren dat al een jaar oud is, en waarschijnlijk iedereen kent omdat ze de literatuur lezen?Ik ga nou net naar conferenties om cutting edge spul te horen.
Dat is simpel een kwestie van hoe je het geleerd hebt.quote:
deze deadline is enorm vroeg. De deadline is volgende week vrijdag, terwijl de conferentie het eerste weekend van april 2013 is..quote:Op vrijdag 25 mei 2012 08:45 schreef thijsdetweede het volgende:
Maar betekent dat ook dat de deadlines wat later zijn, of staat JT dan in voorjaar 2013 werk te presenteren dat al een jaar oud is, en waarschijnlijk iedereen kent omdat ze de literatuur lezen?Ik ga nou net naar conferenties om cutting edge spul te horen.
Oh, ik vind die wedstrijdjes veelbeloven ook raar, al ben ik er geloof ik niet slecht in. Maar deadlines van langer dan een half jaar zijn ook eigenlijk niet meer nodig, met alle electronische hulpmiddelen. Abstract submission, een maand voor de organisatie om te selecteren, 2 weken later de registratie deadline, evt een maand later de extended abstracts, alles op een usb stick knallen en gaan.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 08:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik ben het met je eens dat de praktijk waarmee wij nu te maken hebben, verre van ideaal is (we hebben een belangrijke deadline in Juli, en de conferentie zal in Februari zijn!). Van de andere kant worden conferenties overstelpt met abstracts waarin mensen allerlei mooie dingen beloven, maar tijdens de presentatie blijkt dat ze hun beloftes niet hebben kunnen waarmaken. Als organisator van een conferentie zul je dan wat conservatiever moeten zijn, en alleen abstracts accepteren waarin mensen EN nieuwe ideeen beloven EN laten zien dat ze het nog waar kunnen maken ook.
Eens. Maar mensen houden niet van veranderingen. Organisaties achter conferentie bestaan al langer dan vandaag, en zijn erg goed in het vasthouden van macht.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 10:28 schreef thijsdetweede het volgende:
[..]
Oh, ik vind die wedstrijdjes veelbeloven ook raar, al ben ik er geloof ik niet slecht in. Maar deadlines van langer dan een half jaar zijn ook eigenlijk niet meer nodig, met alle electronische hulpmiddelen. Abstract submission, een maand voor de organisatie om te selecteren, 2 weken later de registratie deadline, evt een maand later de extended abstracts, alles op een usb stick knallen en gaan.
Zoiets zie je bij ons ook. De abstract die tot de presentatie van over twee weken heeft geleid heb ik in de tweede week van dit jaar in moeten leveren.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 08:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik ben het met je eens dat de praktijk waarmee wij nu te maken hebben, verre van ideaal is (we hebben een belangrijke deadline in Juli, en de conferentie zal in Februari zijn!). Van de andere kant worden conferenties overstelpt met abstracts waarin mensen allerlei mooie dingen beloven, maar tijdens de presentatie blijkt dat ze hun beloftes niet hebben kunnen waarmaken. Als organisator van een conferentie zul je dan wat conservatiever moeten zijn, en alleen abstracts accepteren waarin mensen EN nieuwe ideeen beloven EN laten zien dat ze het nog waar kunnen maken ook.
Hoe ging het?quote:Op vrijdag 25 mei 2012 09:16 schreef Haushofer het volgende:
Vanmiddag een blackboardpresentatie geven voor studenten op een bijeenkomst, met gemengd publiek. Ben benieuwd
haha bij ons gaat het onderzoek zo langzaam dat iets van een jaar geleden nogsteeds erg nieuw is hoorquote:Op vrijdag 25 mei 2012 16:22 schreef Szlie het volgende:
Inderdaad. Je hebt het gevoel oud nieuws te presenteren. De kortste tijdsspanne die ik heb meegemaakt voor congressen was 4 maanden: deadline eind mei, berichtgeving van acceptatie eind juni, congres begin oktober.
In het algemeen leer ik ook veel meer van de meetings met 100-500 mensen dan op de 10k+ feestjes. Zeker als je met een serieuse groep afspreekt van 1 meeting echt een kwalitatief goede meeting te maken, inclusief afdoende discussie/coffee break tijd, hoeft dat allemaal ook niet zo ingewikkeld te zijn om te regelen. De veel te dure conferenties zie je nu bij ons ook wel een beetje fossiliseren. Het toppunt voor mij zijn de AMS meetings. Veel kwaliteit, maar ook heel erg duur. Bovendien doorgaans ook in de duurdere resorts georganiseed (dit jaar zou bv in Boston, tot zover je budget). Iedereen klaagt steen en been. Wat blijkt: De interne organisatoren zijn gewoon liever lui dan moe, dus als je alles in een resort doet hoef je nergens meer aan te denken, en kan je zelf ook nog eens in een luxe kamer slapen.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 11:10 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Eens. Maar mensen houden niet van veranderingen. Organisaties achter conferentie bestaan al langer dan vandaag, en zijn erg goed in het vasthouden van macht.
Om je een voorbeeld te geven, de belangrijkste organisatie in mijn vakgebied is SPIE. Die hebben meerdere conferenties per jaar, en je betaalt je blauw om daar naar binnen te mogen (> $600 pp is normaal). Ik heb daar over geklaagd, en wat blijkt, die club heeft honderden mensen (1000?) in dienst. Alleen maar voor het organiseren van conferenties en het uitgeven van journals. En het erge is nog dat er bij hun conferenties trade shows worden georganiseerd, waarbij de deelnemers duizenden dollars betalen om daar te mogen zijn. Het hele zaakje is ook nog eens unionized, wat betekent dat je als standbouwer niet eens je eigen stand mag bouwen, wat ook weer klauwen vol met geld kost (collega van me wilde een tafel verschuiven, en werd daarvoor op de vingers getikt - iemand van de trade show moest dat doen).
Ik ben er dan ook voor om met mensen uit je eigen vakgebied kleinere conferenties te organiseren, waardoor je niet verplicht bent om aan die commerciele zooi mee te doen. Het zal je dan niet lukken om een verhaal voor honderd tot duizend man te houden, maar het betekent wel dat het knus en gezellig is, en dat de kwaliteit van de verhalen gewaarborgd is.
Ik wil naar AGU dit jaarquote:Op vrijdag 25 mei 2012 17:08 schreef thijsdetweede het volgende:
[..]
In het algemeen leer ik ook veel meer van de meetings met 100-500 mensen dan op de 10k+ feestjes. Zeker als je met een serieuse groep afspreekt van 1 meeting echt een kwalitatief goede meeting te maken, inclusief afdoende discussie/coffee break tijd, hoeft dat allemaal ook niet zo ingewikkeld te zijn om te regelen. De veel te dure conferenties zie je nu bij ons ook wel een beetje fossiliseren. Het toppunt voor mij zijn de AMS meetings. Veel kwaliteit, maar ook heel erg duur. Bovendien doorgaans ook in de duurdere resorts georganiseed (dit jaar zou bv in Boston, tot zover je budget). Iedereen klaagt steen en been. Wat blijkt: De interne organisatoren zijn gewoon liever lui dan moe, dus als je alles in een resort doet hoef je nergens meer aan te denken, en kan je zelf ook nog eens in een luxe kamer slapen.
Vervolgens is alles natuurlijk wel way over budget, en moet er dus bezuinigd worden op lulligheden als de koffie
Het is MI juist de koffie en de tijd die je hebt om met verre collega's 1 op 1 te spreken die een conferentie interessant maken. Praatjes kunnen me vaak gestolen worden, omdat de helft van de mensen geen goed verhaal kan houden (en wie zoekt uit wie dat zijn?).quote:Op vrijdag 25 mei 2012 17:08 schreef thijsdetweede het volgende:
Vervolgens is alles natuurlijk wel way over budget, en moet er dus bezuinigd worden op lulligheden als de koffie
Goed, mensen waren enthousiast. Was mooi weer, net na de lunch en een klein bord, maar toch een prima praatje van weten te breienquote:
mag ik vragen wat er precies is 'misgegaan' dat je nu zo'n afkeer hebt van de universitaire wetenchap? Het is niet ongebruikelijk ofzo, maar ik vraag het me gewoon af.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 18:25 schreef Haushofer het volgende:
Ja, je zou er bijna voor in de wetenschap willen blijven
Cool, als je dat soort verhalen kan vertellen. Vorig jaar in een journal club 2 papers besproken die ca. tegelijkertijd uitkwamen, op het zelfde onderwerp, met verschillen in de methodiek, tamelijk gelijkwaardige resultaten, en weer tamelijk verschillende conclusies.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 17:42 schreef Haushofer het volgende:
Net uitgelegd aan een zaal AIO's hoe Einstein met de verkeerde argumenten op de juiste theorie (de algemene relativiteitstheorie) is beland. Nu weekend
Goed bezigquote:Op vrijdag 25 mei 2012 20:59 schreef SuperWeber het volgende:
Zo, mijn laatste experimentele hoofdstuk ligt bij prof. nr. 2 voor commentaar. Mijn promotor is op één klein dingetje na, akkoord. De samenvatting ligt inmiddels ook bij mijn promotor. Het gaat niet lang meer duren denk ik...
Ik heb geen afkeer voor universitaire wetenschap, maar ik vind de academische constructie van promoveren, jarenlang postdoccen en onzekerheid en dan maar hopen dat je ooit ergens een vaste baan kunt krijgen niet bepaald aantrekkelijk. Daarbij zie ik dat je lang niet altijd wordt gewaardeerd om de wetenschappelijke prestaties die je aflevert. De grote nadruk op citaties en hippe dingen doen nodigt ook niet echt uit om over fundamentele problemen na te denken. Als ik soms zie wat er zo'n dag op arXiv verschijnt, dan krijg ik een sterk "het wordt gedaan omdat het kan"-gevoel.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 18:54 schreef Frith het volgende:
mag ik vragen wat er precies is 'misgegaan' dat je nu zo'n afkeer hebt van de universitaire wetenchap? Het is niet ongebruikelijk ofzo, maar ik vraag het me gewoon af.
Wetenschap is afzien.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 10:28 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik heb geen afkeer voor universitaire wetenschap, maar ik vind de academische constructie van promoveren, jarenlang postdoccen en onzekerheid en dan maar hopen dat je ooit ergens een vaste baan kunt krijgen niet bepaald aantrekkelijk. Daarbij zie ik dat je lang niet altijd wordt gewaardeerd om de wetenschappelijke prestaties die je aflevert. De grote nadruk op citaties en hippe dingen doen nodigt ook niet echt uit om over fundamentele problemen na te denken. Als ik soms zie wat er zo'n dag op arXiv verschijnt, dan krijg ik een sterk "het wordt gedaan omdat het kan"-gevoel.
Daarbij, in ons vakgebied (hoge energie fysica) is er sinds AdS/CFT (holografie) en de 2e "supersnaarrevolutie" niet heel veel vernieuwends meer gebeurt; ik krijg soms het idee dat het vastzit. Dat is niet zo verwonderlijk; er zijn weinig experimentele leidraden meer, dus komt de nadruk steeds meer op wiskunde te liggen.
Ik ben nog steeds enthousiast over wetenschap, maar ik hoef er niet meer persé een carriere in te maken. Dat zou betekenen dat ik met heel veel geluk dicht voor m'n 40e een vast contract heb en mogelijk een gezin de halve wereld over heb moeten slepen om om de 2 jaar tientallen sollicitaties te moeten versturen. Dan ga ik liever nieuwe uitdagingen aan, waar je veel eerder een vast contract krijgt aangeboden en voor mijn gevoel ook veel meer kunt betekenen voor de maatschappij. En wat dat betreft zijn er heel veel mogelijkheden
Lijkt me een interessant onderzoek. Heb ik zelf ook aan gedacht om zoiets te onderzoeken, volgens mij is daar niet al teveel over bekend. Lijkt me methodologisch alleen erg lastig, welke methode ga je gebruiken?quote:Op donderdag 24 mei 2012 15:35 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
wtf, dit is echt geheimtaal voor mij. Voxels?
Ik ga aan een nieuw project beginnen, ik ga kijken naar hoe verschillden soorten van conflicten (dus tussen bijvoorbeeld overheid-rebel of rebel-rebel) in een land aan elkaar gerelateerd zijn, hoe de dynamiek in die conflicten met elkaar samen hangt. Ik heb er zin in, na de zomer mee beginnen denk ik.
Zo zie ik m'n eigen promotie ook: het is geweldig om in de wetenschappelijke keuken te hebben gekeken, en als ik het niet had gedaan had ik me waarschijnlijk toch afgevraagd "wat als..." Vakinhoudelijk heb ik redelijk m'n "doelen" bereikt die mezelf had gegeven: een goed overzicht van het vakgebied wat "hoge energiefysica" heet inclusief snaartheorie, en ondertussen heb ik nog leuk het één en ander kunnen populariseren.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 11:07 schreef Lyrebird het volgende:
Ik heb de afgelopen tien jaar verschillende promovendi zien promoveren, die 0,0% kans hebben om ooit een tenured positie te krijgen. Die komen dan uiteindelijk in een bedrijf terecht, waar best wel leuk werk te doen is. Maar zeg nu zelf, dat hadden ze ook met een MS of zelfs een BS kunnen doen. Niet dat een PhD weggegooid geld of weggegooide moeite is. De verdieping die je er mee bereikt, opent een totaal nieuwe wereld. Maar als je net zo hard werkt in de echte wereld, en die wereld zou iets minder kicken op titels en meer op objectieve waardering voor werk, dan zou je er ook komen. Uiteindelijk is een PhD een hoepel waar je doorheen moet springen, om te laten zien dat je iets kunt. Althans, zo zou het moeten zijn.
That's a good question, next.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 13:57 schreef RobertoCarlos het volgende:
[..]
Lijkt me een interessant onderzoek. Heb ik zelf ook aan gedacht om zoiets te onderzoeken, volgens mij is daar niet al teveel over bekend. Lijkt me methodologisch alleen erg lastig, welke methode ga je gebruiken?
quote:Op zaterdag 26 mei 2012 11:07 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Wetenschap is afzien.
De manier waarop het hele systeem is opgezet, vraagt er ook om. We laten tegenwoordig iedereen maar promoveren (ik ben daar zelf een goed voorbeeld van), zonder te kijken of de promovendi ook daadwerkelijk het talent en het doorzettingsvermogen hebben om voor het 40e levensjaar een tenured positie te hebben.
Hoe kan een professor drie of vier promovendi hebben? Waar zijn de banen voor al die promovendi? Gaan ze plots allerlei tenure plaatsen creeren? Ik heb nu twee promovendi onder mijn hoede, maar ik lig er wel eens wakker van. Je mag op onze universiteit promoveren met een artikel, maar ze gaan hier niet de deur uit voordat ze er vijf (liever meer!) als eerste auteur hebben. Vergeet niet dat je het straks in de echte wereld echt helemaal zelf moet doen. Met een paar artikelen op je naam gaat dat gewoon niet lukken. In de echte wereld mag je concurreren met (heel veel) puike oudere wetenschappers die wel naar een goede school zijn gegaan, die nog wel iets geleerd hebben (itt ons jonger volk die bijvoorbeeld een uitgekleed VWO hebben gedaan, omdat de politiek een groter aantal VWOers als beter zag, ongeacht het niveau).
Ik heb de afgelopen tien jaar verschillende promovendi zien promoveren, die 0,0% kans hebben om ooit een tenured positie te krijgen. Die komen dan uiteindelijk in een bedrijf terecht, waar best wel leuk werk te doen is. Maar zeg nu zelf, dat hadden ze ook met een MS of zelfs een BS kunnen doen. Niet dat een PhD weggegooid geld of weggegooide moeite is. De verdieping die je er mee bereikt, opent een totaal nieuwe wereld. Maar als je net zo hard werkt in de echte wereld, en die wereld zou iets minder kicken op titels en meer op objectieve waardering voor werk, dan zou je er ook komen. Uiteindelijk is een PhD een hoepel waar je doorheen moet springen, om te laten zien dat je iets kunt. Althans, zo zou het moeten zijn.
quote:Op zaterdag 26 mei 2012 13:56 schreef Szlie het volgende:
Zo mee eens wat er hierboven staat! Promoveren wordt vaak gezien als iets voor de heb en er zijn velen die het er als een leuke soort bijkomstigheid bij doen. Tenminste, in de geneeskunde. Mijn tweede promotor heeft een stuk of 18 promovendi onder zijn hoede. No wat dat de meesten ooit nog een fuck met wetenschap gaan doen. Titeltje binnen en klaar is Kees. Voor bepaalde opleidingsplekken of ziekenhuizen waar je later wilt gaan werken, is het handig als je gepromoveerd bent. Wat ik ook vaak zie, is dat er binnen het ziekenhuis twee of meer laboratoria die zich met een bepaald orgaan bezighouden, dezelfde onderzoeken doen. Maar omdat ieder een aparte toko is met elk een eigen baas die zelf ook output moeten hebben en presteren, wordt er niet samengewerkt. Weggegooid geld? Zonde!
Totaal eens. Realiseer me nu ook pas hoe serieus crabby dit is. Zou hier graag eens een potje over willen babbelen met mensen die een vinger id pap hebben wat dit betreft.quote:Op maandag 28 mei 2012 18:05 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Zo zie ik m'n eigen promotie ook: het is geweldig om in de wetenschappelijke keuken te hebben gekeken, en als ik het niet had gedaan had ik me waarschijnlijk toch afgevraagd "wat als..." Vakinhoudelijk heb ik redelijk m'n "doelen" bereikt die mezelf had gegeven: een goed overzicht van het vakgebied wat "hoge energiefysica" heet inclusief snaartheorie, en ondertussen heb ik nog leuk het één en ander kunnen populariseren.
Maar het is waarschijnlijk straks grotendeels een gesloten hoofdstuk voor mijEentje waar ik qua veel aspecten met veel plezier op terug zal kijken (en qua andere wat minder
)
Dat is steeds vaker standaard. Scheelt de editors in het zoeken naar reviewers. Er wordt dan een combinatie van opgegeven reviewers en 'onafhankelijke' reviewers gezocht. Bij het uiteindelijke oordeel van de editor zijn niet alle reviewers gelijk en de onafhankelijke reviewer heeft dan meestal meer gewicht.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 21:10 schreef Szlie het volgende:
Zo, vandaag een artikel gesubmit bij Liver International. Ik moest 2 reviewers opgeven, preferred of liever niet. Nog nooit meegemaakt dat dat verplicht was. Meestal is het een optie om voorkeuren op te geven wie je wel of per sé niet wilt hebben. Houden ze daar rekening mee? Lijkt me vaag, want stel dat je vriendjes bent met de door jouw opgegeven voorkeuren...dan is zo'n peer review toch niet eerlijk?
Ze zullen toch soms ook wel mensen benaderen buiten hun eigen reviewersdatabase? Daarnaast is het een suggestie, ik denk niet dat ze jouw artikel hierop gaan afwijzen. De enige keer dat ik een artikel heb gesubmit heb ik ook een paar reviewers voorgesteld waarvan ik niet wist of ze überhaupt in de database van het journal stonden. Ik vermoed dat ze er één suggestie daarvan hebben gebruikt (zeker weten kan ik het niet omdat het natuurlijk een blinde review was).quote:Op dinsdag 29 mei 2012 22:34 schreef Szlie het volgende:
Stel dat de reviewers die je hebt opgegeven niet in hun reviewersdatabase zitten, dan worden ze ook niet benaderd, toch? Want je moest wel hun e-mailadressen opgeven. Ik hoop dat ik niet al te grote nonsens heb gesuggereerd qua reviewers.
Dat ben ik natuurlijk met je eens. Maar vergelijk de huidige situatie met die van zeg 50 jaar geleden. Als je met oude PhDers praat, dan wordt al snel duidelijk dat die mensen echt gestudeerd hebben. Dat waren supersterren. Die zaten in de top 0.00001% (of zo) van hun jaar, doorliepen fluitend hun studie en als ze dan gingen promoveren dan vonden ze een nieuw deeltje uit, of ze ontdekte een geheel nieuwe theorie. Binnen no time hadden ze dan ook nog een professor positie en dan gingen ze boeken schrijven, of deden ze iets anders, zoals een atoombom uitvinden.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 21:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Fijn om te horen dat 'alle' mensen hier van mening zijn dat er teveel phd studenten zijn, nog minder phd plekken maakt de wetenschap helemaal een elitair clubje waar alleen de beste van de besten zitten. De grap is alleen dat je van te voren nooit weet wie, wat gaat doen. Er zijn hele goede phd studenten die er niet heel erg veel van bakken in hun vervolg traject maar ook andersom. Er zijn ook slechte phd studenten die in hun vervolg traject er niets van bakken natuurlijk.
Het sentiment wat hier leeft dat ze iedereen maar gewoon een titel geven deel ik ook zeker niet. Ik ken meerdere mensen die met hun phd traject gestopt zijn om verschillende redenen. Ik ken ook mensen die de wetenschap uit gaan omdat ze beseffen dat het niet iets voor hen is. Maar om dan die phd opleiding nutteloos te noemen vind ik wat ver gaan.
Mijn kritiek is niet gericht op de studenten die aan een PhD beginnen. Je bent jong en je vindt onderzoek leuk - wie houdt je tegen? En zoals ik eerder schreef is een PhD geen verspilde moeite. De verdieping die je bereikt, opent een hele nieuwe wereld. Mijn kritiek is gericht op de verantwoordelijken. Er zijn maar een beperkt aantal posities te vergeven waarin je leuk zelfstandig onderzoek kunt doen, en als iedere professor een aantal promovendi heeft, dan weet je van te voren dat niet iedere gepromoveerde het tot zelfstandig onderzoeker zal schoppen. Zoals je terecht opmerkt zal ook niet iedere gepromoveerde daarvoor geschikt zijn, en wat dat betreft is het goed dat er een overschot is, maar dat overschot is wel erg hoog.quote:Volgens jullie criterea hier zo ik bijvoorbeeld nooit hebben kunnen beginnen aan een phd, ook zou ik het niet gehaald hebben omdat bij het drukken van mijn boekje er slechts 1, 2de auteurs artikel gepubliceerd was. Nou moet ik toegeven dat ik niet heel veel aan de wetenschap heb toegevoegd maar die illusie heb ik ook nooit gehad. Ik wil een klein beetje bijdragen dat is voldoende voor mij. Maar ik zou voor geen geld mijn phd periode willen missen.
Het probleem op dit moment is dat het niveau van aftestudeerden zo laag is, dat ze niet in staat zijn zelfstandig onderzoek te doen. In een ander topic kreeg ik kritiek dat ik niet wist waar ik het over had, dus voor de duidelijkheid: het niveau van Japanse, Finse, Franse, Poolse, Indiase, Chinese, Maleise, Koreaanse afgestudeerden is zo laag dat het jaren duurt voordat ze tijdens hun promotie zelfstandig verder kunnen. Ik schat dat de helft tot een kwart van de Nederlandse promovendi in die groep horen. Mijn ervaring is dat de meeste Amerikanen wel zelfstandig kunnen werken.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 22:03 schreef speknek het volgende:
Ik bekijk het eigenlijk een beetje van de andere kant. Dat er promovendi hun bul schijnbaar bij een pakje boter halen komt omdat de hogere echelons zelf nog teveel bezig zijn met onderzoek doen, bijvoorbeeld omdat dat moet voor hun tenure track. Mijns inziens zijn het de promovendi en postdocs die actief onderzoek moeten doen, en moeten de uds en zeker uhds en professoren alleen nog maar deze mensen begeleiden. Zogezegd is er nooit een teveel aan promovendi, want dat is de corpus van het wetenschappelijke onderzoek.
Ik heb het niet zo op de goede journals zoals Nature en Science. Er zit een hoop frustratie in dat zinnetje, maar Nature en Science zijn journals die vooral kijken naar je staat van dienst, met wie je bevriend bent en of je onderzoek doet dat - subjectief - hot is. Het is overigens jammer dat universiteiten zo kicken op een Nature artikel (met een artikel in Nature maak je veel meer kans op een goede baan dan zonder), en het geeft MI ook aan hoe ver we zijn gezonken als wetenschappelijke wereld.quote:Ik vraag me echt af of die paar hele goede journals nou echt meer bijdragen dan de iets mindere goden, in the grand scientific scheme of things. In het algemeen zijn het toch gebundelde of review artikels. De promovendi zijn meer bezig met wetenschappelijke vernieuwing, omdat die het zich kunnen permitteren ergens lang op vast te bijten.
Daar houden ze wel rekening mee. Trouwens, wat is jouw baat bij het hebben van een goede review zonder inhoudelijke aanvullingen? Het journal weet ook wel dat reviewers bevriend kunnen zijn, een goed journal staat daar ook gewoon helemaal boven bij de beslissing over publicatie. Je kan beter de 'goden' van het vakgebied/onderwerp opgeven als reviewers, als die reviewers positief zijn heb je namelijk wel een streepje voor bij publicatie, en als die kritiek hebben kan je een goede slag maken in de inhoud van je artikelquote:Op dinsdag 29 mei 2012 21:10 schreef Szlie het volgende:
Zo, vandaag een artikel gesubmit bij Liver International. Ik moest 2 reviewers opgeven, preferred of liever niet. Nog nooit meegemaakt dat dat verplicht was. Meestal is het een optie om voorkeuren op te geven wie je wel of per sé niet wilt hebben. Houden ze daar rekening mee? Lijkt me vaag, want stel dat je vriendjes bent met de door jouw opgegeven voorkeuren...dan is zo'n peer review toch niet eerlijk?
Wil je in de wetenschap blijven, of ben je ook daarbuiten aan het zoeken?quote:Op woensdag 30 mei 2012 09:56 schreef Bosbeetle het volgende:
Dit soort praat maakt zoeken naar een baan voor mij veel makkelijker
Damn ik raak zo gedemotiveerd dat ik zelfs niet eens op zoek ben.... het is echt verschrikkelijk ik heb nog een oude collaborator waar ik opzich wel wat in zie maar ik ben een te grote schijterd om die man een mailtje te sturen omdat ik 2de auteur op dat artikel was en eigenlijk naast wat experimenten niet heel actief bezig geweest ben met het schrijven van dat artikel...![]()
blegh ik krijg zo langzamerhand echt het gevoel dat alles mislukt is... soms zou ik willen dat ik slim geboren was
quote:Op woensdag 30 mei 2012 10:34 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Wil je in de wetenschap blijven, of ben je ook daarbuiten aan het zoeken?
Goede laboratoria drijven op postdocs, evaren technici en wetenschappelijk medewerkers. Als wetenschappelijk medewerker kun je heel leuk (en soms zelfstandig) onderzoek doen, maar dan zonder de bureaucratie en politieke spelletjes waar je als ud/uhd/hoogleraar mee geconfronteerd wordt. Sterker nog, in deze tijd moet je als hoogleraar sterk in je schoenen staan wil je nog eens een middag in het lab doorbrengen, omdat iedereen aan je loopt te trekken.quote:Op woensdag 30 mei 2012 10:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]ik ben op het moment dus niet aan het zoeken
![]()
Maar ik weet het allemaal even niet meer, ik vind postdoccen erg leuk maar er blijft zo'n stemmetje in mijn achterhoofd zeggen "je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, " aan de andere kant denk ik dat het bedrijfsleven mij ook niet ligt. Ik doe nu een postdoc(je) van een half jaar in een meer toegepaste richting en ik merk dat mijn interesse toch echt bij de fundamentele wetenschap ligt. Aan de andere kant moet een postdoc leiden tot een baan als prof en daarvoor ben ik denk ik dan weer niet weggelegd. Dilemma's dilemma's, ik lijd echt heel erg aan het kon ik maar altijd student blijven syndroom. Ik heb de beste tijd van mijn leven gehad als (AiO)student zijnde, en zie de toekomst alles behalve rooskleurig in... blegh.
Mee eens! We zien wel hoe het uitpakt. Ik heb ook geen idee of de door mij opgegeven reviewers geregistreerd staan in hun database. Ik had werkelijk geen flauw idee wie ik moest noemen en heb eigenlijk geen goden genoemd...dat durfde ik niet, want één van de goden op het betreffende vakgebied had mijn vorige artikel afgezeken en dit is een voortvloeisel daaruitquote:Op dinsdag 29 mei 2012 22:40 schreef Felagund het volgende:
[..]
Ze zullen toch soms ook wel mensen benaderen buiten hun eigen reviewersdatabase? Daarnaast is het een suggestie, ik denk niet dat ze jouw artikel hierop gaan afwijzen. De enige keer dat ik een artikel heb gesubmit heb ik ook een paar reviewers voorgesteld waarvan ik niet wist of ze überhaupt in de database van het journal stonden. Ik vermoed dat ze er één suggestie daarvan hebben gebruikt (zeker weten kan ik het niet omdat het natuurlijk een blinde review was).
Man, wat klinkt dit negatief tegenover jezelf! Tuurlijk ben je goed genoeg, anders had je het toch niet zover geschopt? Niet meer zulke rare taal uitslaan, hoor! De weg die jij bewandeld hebt om tot hier te komen, getuigt van een enorme doorzettingsvermogen. Het feit dat jij staat waar je nu staat, bewijst dat je het wel kunt.quote:Op woensdag 30 mei 2012 10:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]ik ben op het moment dus niet aan het zoeken
![]()
Maar ik weet het allemaal even niet meer, ik vind postdoccen erg leuk maar er blijft zo'n stemmetje in mijn achterhoofd zeggen "je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, " aan de andere kant denk ik dat het bedrijfsleven mij ook niet ligt. Ik doe nu een postdoc(je) van een half jaar in een meer toegepaste richting en ik merk dat mijn interesse toch echt bij de fundamentele wetenschap ligt. Aan de andere kant moet een postdoc leiden tot een baan als prof en daarvoor ben ik denk ik dan weer niet weggelegd. Dilemma's dilemma's, ik lijd echt heel erg aan het kon ik maar altijd student blijven syndroom. Ik heb de beste tijd van mijn leven gehad als (AiO)student zijnde, en zie de toekomst alles behalve rooskleurig in... blegh.
Ons-kent-ons wereldje hequote:Op zaterdag 2 juni 2012 18:19 schreef Shivo het volgende:Echter, de laatste auteur van de paper (mijn voormalige Harvard baas) is nu handje klap met de editor van journal #4 aan het doen. Ik denk dat daar niks uit gaan komen. Maar een ander vriendje van hem, editor van een zeker niet onaardig blad (IF 14), stuurde hem een mail dat hij graag papers over ons onderwerp ontvangt. Mogelijk dat we daar dus een 'in' hebben. Leuk hoor, wetenschap...
De weggeveegde rest zou ook wel waar kunnen zijn.quote:Op woensdag 30 mei 2012 10:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]ik ben op het moment dus niet aan het zoeken
![]()
Maar ik weet het allemaal even niet meer, ik vind postdoccen erg leuk maar er blijft zo'n stemmetje in mijn achterhoofd zeggen "je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, je ben hier niet goed genoeg voor, " aan de andere kant denk
Dat is idd helemaal niet leuk. Kan me goed voorstellen dat je iedere keer hoopvol naar je mailbox zit te kijken, om dan weer teleurgesteld te worden (ik ben bekend met het fenomeen).quote:Op zaterdag 2 juni 2012 18:19 schreef Shivo het volgende:
Ik leur al 16 maanden met een manuscript. Het begon hoopvol, ingestuurd en gereviewed door een topblad (NEJM). Helaas afgewezen. Volgende twee journals direct door de editor afgewezen. Journal #4 (nog steeds IF > 25), twee ronden gereviewed, alsnog afgewezen. Journal #5 en #6, direct door de editor afgewezen. Inmiddels ben ik er wel klaar mee; ik heb betere dingen te doen dus het ligt nu stof te vergaren totdat ik tijd heb om het naar PLOS One te sturen. Zeer demotiverend.
Echter, de laatste auteur van de paper (mijn voormalige Harvard baas) is nu handje klap met de editor van journal #4 aan het doen. Ik denk dat daar niks uit gaan komen. Maar een ander vriendje van hem, editor van een zeker niet onaardig blad (IF 14), stuurde hem een mail dat hij graag papers over ons onderwerp ontvangt. Mogelijk dat we daar dus een 'in' hebben. Leuk hoor, wetenschap...
Diploma inflatie bestaat inderdaad in de zin dat de arbeidsmarkt minder positief reageert op diploma's. Echter, dat maakt het geen reëel verschijnsel wat iets zegt over de kwaliteit van diploma's, studenten, en zo verder.quote:Op woensdag 30 mei 2012 05:29 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Dat ben ik natuurlijk met je eens. Maar vergelijk de huidige situatie met die van zeg 50 jaar geleden. Als je met oude PhDers praat, dan wordt al snel duidelijk dat die mensen echt gestudeerd hebben. Dat waren supersterren. Die zaten in de top 0.00001% (of zo) van hun jaar, doorliepen fluitend hun studie en als ze dan gingen promoveren dan vonden ze een nieuw deeltje uit, of ze ontdekte een geheel nieuwe theorie. Binnen no time hadden ze dan ook nog een professor positie en dan gingen ze boeken schrijven, of deden ze iets anders, zoals een atoombom uitvinden.
De PhD van nu is de MS van 50 jaar geleden. Misschien dat dit het beste als PhD-inflatie kan worden bestempeld. Dat lijkt me geen goede zaak.
Tja spijker op zijn kop enzo ik heb geen idee wat ik wil. Ik wou dat ik zo iemand was met een heel duidelijk beeld maar dat ben ik niet.quote:Op zondag 3 juni 2012 02:03 schreef Kees22 het volgende:
[..]
De weggeveegde rest zou ook wel waar kunnen zijn.
Maar begin maar eens met het aanpakken van je negatieve houding. Als waar (dus niet goed genoeg), dan handelen daarnaar. Als niet waar (dus wel goed genoeg), dan handelen daarnaar.
En dan is er ook nog de vraag: wat wil je nou zelf eigenlijk?
Als ik je post lees, zou ik dat maar eens serieus nemen.
Of je moet natuurlijk de rest van je leven richtingloos willen leiden. En lijden.
In mijn eerdere stukje heb ik idd een aantal dingen op een hoop gegooid, wat jij hier een stuk beter uitlegt, maar we zijn het waarschijnlijk niet oneens.quote:Op zondag 3 juni 2012 17:29 schreef Frith het volgende:
Ik ben van mening dat je een hoop van je voorgangers overschat op hun echte kwaliteiten en dat dan ook nog eens doet zonder de twee situaties in een historische context te plaatsen. Je hoeft geen genie te zijn om een opleiding te volgen, een theorie te vormen of zelfs maar een deeltje te ontdekken. Dat laatste is zelfs vrij simpel, gegeven dat deze simpelweg in de empirische realiteit bestaat en dus door iedereen ontdekt had kunnen worden. Het is ook vrij eenvoudig om te denken dat voorgangers beter waren omdat zij konden ontdekken wat er te ontdekken viel, als je er geen rekening mee houdt dat dit een stuk moeilijker is geworden en daarmee aanzienlijk hogere eisen stelt aan mensen die datzelfde zouden willen doen. Zie Haushofer's opmerking over het vastzitten van zijn veld. (wat dan in zowel micro als macro niveau is)
Oppenheimer, Einstein en andere gerelateerde figuren waar je met de atoombom naar verwijst, zijn echter de werkelijke zeldzamen, in de zin dat we ze ware genieën kunnen noemen. Echter, ook hier is de ontwikkeling van dat genie vooral afhankelijk van de context waarin we hen vinden. In hun tijd was er geen onderwijs zoals wij dat nu kennen, en daar zouden ze beide ook absoluut in verdort en vergeten zijn.
Om maar over het gegeven te zwijgen dat de sociale netwerken van deze genieën bestonden uit andere genieën en deze netwerken enorm waren. De ironie van opmerken dat "de wereld kleiner is geworden", is dat dit ook lijkt op te gaan voor onze netwerken en de diepte / betekenis die we daar uit kunnen halen.
17 jaar R&D (wat vliegt de tijd) hebben mij geleerd dat een diploma niet veel zegt. Drive kun je niet leren, dat moet je hebben. Zelf doe ik mijn onderzoek met 90% passie en doorzettingsvermogen (10% talent). Als onderzoeker leef ik nog, maar als ik mijn geploeter vergelijk met wat Goodman deed (of andere wetenschappers die nu met pensioen gaan), dan hadden zij hun zaakjes beter voor elkaar.quote:Maar goed, ik heb geeneens een BSc, dus who cares? Misschien kan ik nog een brevet van ongevraagde bemoeienis halen, dat lijkt me wel aardige titel die bij me kan passen.
Je verhaal doet bij veel mensen een belletje rinkelen. Ondanks onze verschillende achtergronden zijn deze discussies erg zinvol.quote:Op dinsdag 5 juni 2012 12:33 schreef Bosbeetle het volgende:
Okay voordat ik iedereen wegjaag ik ben verder wel een blij persoon hoor
Ik ben het in zekere zin wel met je eens. Maar dat komt ook omdat men tegenwoordig in vergelijking met vroeger veel "efficienter" moet omgaan met tijd in universitaire opleidingen. Waar je vroeger nog gemakkelijk 4+ jaar kon en mocht doen over een beta Msc is dat tegenwoordig maximaal 2. En merk je gewoon dat iedereen er doorheen wordt geperst.quote:Op maandag 4 juni 2012 05:16 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
In vergelijking met nu was men toen veel robuuster opgeleid. Ik vind mijn opleiding erg wankel, en als ik zie wat de jongens en meisjes nu leren, is het niet veel beter gesteld. Denk aan brede opleidingen, zoals biomedisch ingenieur, waarbij je van heel veel dingen net te weinig leert om effectief te zijn.
Dat zekerquote:Op woensdag 6 juni 2012 11:44 schreef SuperWeber het volgende:
Je kunt het ook van de positieve kant zien... Hij probeert iig wel iets voor je te regelen. Dat betekent dat hij het wel in je ziet zitten, dat is dan wel weer tof...
That's cool! Congrats.quote:Op woensdag 6 juni 2012 11:37 schreef Bosbeetle het volgende:
Net kwam mijn baas weer langs met een mogelijk project, maar dan gevolgd door de de woorden "0% garantie"![]()
nou zo cool is dat nietquote:
Maar wel hoop op een eventuele verlenging toch?quote:Op woensdag 6 juni 2012 21:55 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
nou zo cool is dat nietnog meer stress... en onzekerheid
Die hoop was er sowieso wel, hij heeft al wel 3 potentiele projecten staan waarvoor ik de aangewezen man zou zijn, maarja dan moet er wel op 1 van die drie project geld vrij komen...quote:Op woensdag 6 juni 2012 21:56 schreef Felagund het volgende:
[..]
Maar wel hoop op een eventuele verlenging toch?
Ja ik zie de positieve dingen, jij de negatievequote:Op woensdag 6 juni 2012 21:55 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
nou zo cool is dat nietnog meer stress... en onzekerheid
Waar werk je nu of in wat voor baan. Ik heb al eens eerder gehoord dat iemand die bij een bedrijf ging werken erg moest wennen, dat veel dingen al snel 'goed genoeg' bevonden werden.quote:Op woensdag 6 juni 2012 22:00 schreef Quoi het volgende:
[..]
Ja ik zie de positieve dingen, jij de negatieveLeuk dat je baas in je wil investeren al geeft hij geen zekerheid, het is de intentie
Pff ik vind het trouwens knap lastig bij mijn nieuwe baan, wat een verschil in niveau en mentaliteit. Verlang wel weer terug naar een UMC/Universiteit.
Exact, dat dus. Ben er nog niet zeker van of het niks voor me is / het aan de mensen ligt met wie ik samenwerk / ik nog moet wennen gewoon. Tot die tijd laat ik nog even in het midden waar ik werkquote:Op woensdag 6 juni 2012 22:02 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Waar werk je nu of in wat voor baan. Ik heb al eens eerder gehoord dat iemand die bij een bedrijf ging werken erg moest wennen, dat veel dingen al snel 'goed genoeg' bevonden werden.
Dat is hier, in een niet al te groot instituut, zelfs al zo. Hetzelfde met data, ik vermoed dat er veel data dubbel op harde schijven ligt. Al lijkt er nu wel verandering in te komen, met een meer centrale regeling van wat waar ligt. Het zal wel samenhangen met dat het werk vrij individualistisch is.quote:Op vrijdag 8 juni 2012 11:15 schreef Bosbeetle het volgende:
Grappig een collega post-doc heeft hier in het gebouw een soort van informele post-doc meeting opgezet, erg grappig om te zien dat ik en andere dus helemaal geen idee hebben wat voor onderzoek er op andere afdelingen gedaan wordt, en wat voor technieken er dus allemaal 'lopen'...
Ongelooflijk hoeveel potentieel dubbel werk er zo gedaan wordt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |