Wat voor soort mensen worden eerder gepest?

quote:

Op maandag 30 april 2012 21:59 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het stoort me enorm dat er zo keihard geoordeeld wordt over TS. Ipv wat medeleven wordt hij nog eens de grond ingeboord. Nou, dat is fijn zeg. Het zal hem wel spijten dat hij geprobeerd heeft zijn grote probleem waar hij al zo lang mee worstelt hier neer te zetten. Want alles wat hij zegt wordt of gebagatelliseerd of er wordt hem gezegd dat hij niet zo moet overdrijven en het zo langzamerhand eens moet vergeten.
Dan denk ik: kunnen diegenen die nu zo tegen hem van leer trekken zich dan helemaal niet verplaatsen in TS, en zijn wanhoop en ellende van toen begrijpen? Ellende waar hij nog dagelijks last van heeft?
En nee, dat begrijp ik echt niet.

Ik begrijp het ook niet, maar zulke mensen bestaan dus. Ze zullen het wel goed bedoelen denk ik, maar uiteraard is het niet geheel correct. Je bent wel goed bezig met je reacties
Dat meen ik serieus en ik ben deze keer niet aan het overdrijven

quote:

Op maandag 30 april 2012 21:59 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het stoort me enorm dat er zo keihard geoordeeld wordt over TS. Ipv wat medeleven wordt hij nog eens de grond ingeboord. Nou, dat is fijn zeg. Het zal hem wel spijten dat hij geprobeerd heeft zijn grote probleem waar hij al zo lang mee worstelt hier neer te zetten. Want alles wat hij zegt wordt of gebagatelliseerd of er wordt hem gezegd dat hij niet zo moet overdrijven en het zo langzamerhand eens moet vergeten.
Dan denk ik: kunnen diegenen die nu zo tegen hem van leer trekken zich dan helemaal niet verplaatsen in TS, en zijn wanhoop en ellende van toen begrijpen? Ellende waar hij nog dagelijks last van heeft?
En nee, dat begrijp ik echt niet.

Bagatelliseren? Waar dan? De grond inboren? Waar dan?

quote:

Op maandag 30 april 2012 21:59 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het stoort me enorm dat er zo keihard geoordeeld wordt over TS. Ipv wat medeleven wordt hij nog eens de grond ingeboord. Nou, dat is fijn zeg. Het zal hem wel spijten dat hij geprobeerd heeft zijn grote probleem waar hij al zo lang mee worstelt hier neer te zetten. Want alles wat hij zegt wordt of gebagatelliseerd of er wordt hem gezegd dat hij niet zo moet overdrijven en het zo langzamerhand eens moet vergeten.
Dan denk ik: kunnen diegenen die nu zo tegen hem van leer trekken zich dan helemaal niet verplaatsen in TS, en zijn wanhoop en ellende van toen begrijpen? Ellende waar hij nog dagelijks last van heeft?
En nee, dat begrijp ik echt niet.

Als ik voor mezelf spreek dan had ik wel medeleven met lex, ik ben zelf ook gepest en ik ben er ook zelf uit gekomen. Maar toen ie begon met mijn mening te bagatelliseren voelde ik mezelf de grond in geboord, want dan doe je eigenlijk het meest disrespectvolle wat je bij iemand kunt doen, namelijk zijn/haar levenservaring tot onzin verheffen. Dus vandaar was de medeleven wel weer even op .

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:02 schreef -Splash- het volgende:

[..]

Klopt. Maar het valt me wel op hoe 2 mensen er zo op in lopen te hakken. Ik vraag me af waarom dat is.

Omdat wij blijkbaar anders tegen dingen aankijken.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:03 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik begrijp het ook niet, maar zulke mensen bestaan dus. Ze zullen het wel goed bedoelen denk ik, maar uiteraard is het niet geheel correct. Je bent wel goed bezig met je reacties
Dat meen ik serieus en ik ben deze keer niet aan het overdrijven

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:03 schreef Chloroform het volgende:

[..]


Bagatelliseren? Waar dan? De grond inboren? Waar dan?

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:04 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Als ik voor mezelf spreek dan had ik wel medeleven met lex, ik ben zelf ook gepest en ik ben er ook zelf uit gekomen. Maar toen ie begon met mijn mening te bagatelliseren voelde ik mezelf de grond in geboord, want dan doe je eigenlijk het meest disrespectvolle wat je bij iemand kunt doen, namelijk zijn/haar levenservaring tot onzin verheffen. Dus vandaar was de medeleven wel weer even op .

Okee, dit wil echt even fixen. Dat meen ik serieus. Ik begin alvast met het aanbieden van mijn excuses. Bij deze mijn excuses.
Echt sorry dat ik het zeg, maar ik heb geen meningen gelezen in jullie posts en als het wel meningen waren dan sorry dat ik dan zo uit mijn slof schoot.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:05 schreef Chloroform het volgende:

[..]

Omdat wij blijkbaar anders tegen dingen aankijken.

Dat mag, en je mening mag je ventileren want daarvoor zijn fora. Maar soms is het handiger om iets gepaster te reageren. Het ene topic is meer geschikt voor directe reacties dan een andere.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:08 schreef -Splash- het volgende:

[..]

Dat mag, en je mening mag je ventileren want daarvoor zijn fora. Maar soms is het handiger om iets gepaster te reageren.

En met gepast bedoel je zachtaardig/meegaand en vooral niet te hard/direct?

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:14 schreef just_agirl het volgende:

[..]

Proberen in te leven hoe jij het zou vinden als iemand zo op jou reageerde , hoe jij je dan zou voelen ?

Niet heel veel anders dan normaal.
Nee, echt.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:13 schreef kwiwi het volgende:

[..]

En met gepast bedoel je zachtaardig/meegaand en vooral niet te hard/direct?

Nee, de boodschap moet hetzelfde blijven. Naar mijn idee kon het soms wat subtieler.
Maar goed, was gezellig. Ik ga nog wat doen.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:14 schreef just_agirl het volgende:

[..]

Proberen in te leven hoe jij het zou vinden als iemand zo op jou reageerde , hoe jij je dan zou voelen ?

Ik ben gewend dat mensen hard en direct reageren, heb ik ook veel liever moet ik zeggen want dat zachtaardige gedoe om iemand maar vooral niet op z'n teentjes te trappen (waar vrouwen vaak een handje van hebben) hou ik niet van.

quote:

Op maandag 30 april 2012 20:22 schreef Chloroform het volgende:

[..]

Ik geloof best dat je gepest werd en ik probeer het ook helemaal niet te bagatelliseren(!), maar dit is nou typisch een geval van overdrijven. Met het gooien van lucifers steek je natuurlijk niemand in brand. Je maakt het erger dan het is door dat te zeggen als ze in feite lucifers gooiden.

Kijk, in deze posts zitten geen meningen. Een mening begint met bijvoorbeeld "Ik vind". Ik zie het woord "vind" niet in deze post staan. Dan waren het geen meningen, maar dan was de hele post er op gericht om woorden in mijn mond te leggen. Er werd van mij verwacht dat ik zei dat ik het erger maakte dan het eigenlijk is. Ik zie het zelf als een poging om mij opzettelijk kwaad te maken.
Als ik de post wel als een mening moet zijn, dan => mijn excuses.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:17 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Kijk, in deze posts zitten geen meningen. Een mening begint met bijvoorbeeld "Ik vind". Ik zie het woord "vind" niet in deze post staan. Dan waren het geen meningen, maar dan was de hele post er op gericht om woorden in mijn mond te leggen. Er werd van mij verwacht dat ik zei dat het erger maakte dan het eigenlijk is. Ik zie het zelf als een poging om mij opzettelijk kwaad te maken.

En dat is exact wat het was, niet meer niet minder. Want pesten is alleen maar leuk als je degene die gepest wordt er op de een of andere manier op reageert.
En als jij niet kwaad was geworden, dan hadden ze het waarschijnlijk wel bij iemand anders gedaan.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:19 schreef kwiwi het volgende:

[..]

En dat is exact wat het was, niet meer niet minder. Want pesten is alleen maar leuk als je degene die gepest wordt er op de een of andere manier op reageert.
En als jij niet kwaad was geworden, dan hadden ze het waarschijnlijk wel bij iemand anders gedaan.

Sorry ik zie het interpretatie probleem. Ik heb het over de post en niet over de acties van vroeger

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:03 schreef Chloroform het volgende:

[..]


Bagatelliseren? Waar dan? De grond inboren? Waar dan?

Ga naar KLB.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:20 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Sorry ik zie het interpretatie probleem. Ik heb het over de post en niet over de acties van vroeger

Ow, nee dan ben ik het niet met je eens, sorry

Je mag uiteraard niet met me eens zijn

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:20 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Sorry ik zie het interpretatie probleem. Ik heb het over de post en niet over de acties van vroeger

Je ziet die post als poging jou opzettelijk kwaad te maken?

Nou dat was niet mijn intentie, maar als jij het zo zag, sorry.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:20 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ga naar KLB.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:22 schreef Chloroform het volgende:

[..]

Je ziet die post als poging jou opzettelijk kwaad te maken?

Nou dat was niet mijn intentie, maar als jij het zo zag, sorry.

Excuses aanvaard
Ik had heel eerlijk gezegd niet van je verwacht dat je "sorry" zou zeggen
Dat mag je gerust van me weten. Je beschikt dus wel over empathie en dat valt me toch weer mee van je

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:30 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Excuses aanvaard
Ik had heel eerlijk gezegd niet van je verwacht dat je "sorry" zou zeggen
Dat mag je gerust van me weten. Je beschikt dus wel over empathie en dat valt me toch weer mee van je

Nou ja, het spijt me dat het zo overkwam want dat was totaal niet mijn intentie. Ik sta nog steeds achter de dingen die ik gezegd heb, maar ik ben hier niet om mensen opzettelijk kwaad te maken.

Je mag gerust vinden dat ik overdrijf. Daar heb ik totaal geen moeite mee

quote:

Op maandag 30 april 2012 21:44 schreef -Splash- het volgende:
Het is leuk dat pesters vaak iets hebben als 'ja, ach ik was een kind en dat doen kinderen nu eenmaal' of wat ik hier las 'Ik irriteer me nog steeds aan zulke mensen en 'Na al die jaren irriteer ik me nog steeds aan dat soort mensen, maar als je ouder wordt begrijp je wel dat pesten er niks aan verandert'. Maar dit geeft ook wel een beetje aan hoe weinig empathie zulke mensen hebben en kan ik geen ander gevoel opbrengen dan een soort van medelijden voor ze. Je zou zo maar moeten leven.

Ja, dat heb ik ook wel met enige verbazing gelezen . Ok, als je als prepuberaal kind de consequenties van je gepest niet kan overzien valt nog te begrijpen, maar als je jaren daarna erachter komt dat jouw gedrag mede verantwoordelijk is dat iemand in zijn volwassen leven hier nog ontzettend mee worstelt, hoe kun je daar dan apatisch voor blijven? Waarom is het dan zo moeilijk oprecht spijt te hebben wat je vroeger in al je naiefheid gedaan hebt. Ik zou me persoonlijk helemaal kapotschamen

Ik ben zelf ook ontzettend gepest vroeger, wat vanaf het begin van de basisschool begon (maar nog in milde vorm), maar dat ging al snel veel verder dan normale pesterijen. Ik was niet dik, eerder te mager, haalde goede cijfers, maar was een stil jochie. Al snel gingen de pesterijen over naar buitensporig fysiek geweld, bedreigingen, en in elk aspect gekleineerd. De klas stond al gauw bekend als een probleem-klas, maar er werd niet echt tegen opgetreden (maar ja, veel gebeurde ook buiten de ogen van de schoolleiding).
Gevolg was dat ik van stil jochie met goeie cijfers ging naar een zeer stil gesloten verlegen jochie met middelmatige tot slechte cijfers ging. Na ruim 3 jaar in die situatie geleefd te hebben was ik erg onzeker, angstig, en gezegend met een laag zelfbeeld. Toen moest de middelbare school nog beginnen. CITO toets gedaan met een percentiel van 98, maar geadviseerd werd HAVO(tje). Helaas werd mijn opgebouwde ontwijkende karakter al snel opgemerkt door mijn mede-brugklassers, en daarmee zette de pest-trent zich eigenlijk voort. Niet meer fysiek geweld of bedreigingen, maar er werd wel ingehakt op mijn restanten zelfbeeld. Ik was er inmiddels wel van overtuigd dat ik minder waard was dan een verroeste stuiver in de goot - dat gevoel werd nog eens versterkt wanneer wildvreemde hanglui me vrijwel dagelijks beledigden wanneer ik langsfietste van school naar huis.

Lang verhaal kort - opleiding uiteindelijk afgerond op MAVO niveau (op mijn sloffen, dat wel - de zin en motivatie om energie te steken in mijn studie was al weg). MBO gedaan, maar ik zag er de zin niet meer zo van in - van niks meer eigenlijk. Dus daar ben ik na een paar jaar mee gestopt, zonder diploma. Wat was ik blij dat ik van het fenomeen "school" af was. Dat woord was synoniem geworden met het hellevuur.

Maargoed, mijn volledige schooltijd ben ik eigenlijk doorgekomen zonder vrienden of kennissen. Mijn laatste verjaardagsfeestje was toen ik 8 was. Ik denk dat ik daarmee een soort van fundamentele ervaringen mis in het opbouwen van vriendschappen en relaties. Ik ben nu in de dertig, en ik merk aan alles dat mijn (gebrek aan) verleden/leven in de (in mijn ogen) zo belangrijke levensfase als pre-puber en puber mij veel parten speelt. Ik heb ook wel enige tijd in therapie gezeten hiervoor. Die eenzaamheid ben ik nu wel wat aan het doorbreken, maar eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat ik aan het doen ben het voelt in alles onnatuurlijk om met mensen (goed) om te gaan, en durf mij ook in niets kwetsbaar op te stellen. Dat betekent automatisch dat er eigenlijk altijd afstandelijkheid is.

Ik ken nu wel een aantal mensen die ik misschien wel vrienden zou kunnen noemen (het voelt meer als "bekenden"..) maar dat gaat ook niet zonder slag of stoot. Ik laat het contact vaak verwateren, puur eigenlijk omdat ik twijfel aan mijn toegevoegde waarde. En verdomme, het is echt een groep hele toffe mensen, en juist dat versterkt het gevoel dat ik me daar eigenlijk niet tussen moet wurmen.

Dus, ruim 20 jaar later heeft het nog steeds een flinke impact op me, en heb daarin veel ups en downs. Het voel wel alsof me mijn jeugd is afgenomen, en dat doet best pijn. Ik ben niet héél ongelukkig, maar ik voel me wel verdomd eenzaam. Ik doe mijn eigen ding, kan ook om heel veel dingen lachen, maar zo'n beetje alles wat ik doe, doe ik alleen. En dat wil ik graag anders zien. Mijn doel: mezelf voor 100% een volwaardig/gelijkwaardig onderdeel voelen van een groep van leuke mensen, zonder twijfel en angst. En ja, die moed zakt me soms weer redelijk diep in de schoenen

Ik koester verder geen wrok tegen mijn pesters. Is tevens verspilde moeite en energie. . Het gaat ook niet meer over het pesten, het gaat erom dat ik mijn leven op de rit krijg, en mezelf ga zien voor wat ik werkelijk waard ben. En het stemmetje in mn hoofd wat al ruim 20 jaar tegen me aanlult de mond te snoeren (of plaats te maken van een lieflijke zwoele stem die lovend over me is )

En dat is eigenlijk ook wat ik Comp_Lex mee wil geven. Je komt op me over alsof je je vooral focust op wat er vroeger gebeurd is, vol haat jegens je pesters, in plaats van naar het heden en de toekomst. De tijd die je daarmee verdoet zijn alleen maar nóg meer verloren jaren dan de jaren die je al afgenomen zijn - je wint er niks mee.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:03 schreef just_agirl het volgende:
Ik heb het idee dat mensen die er niet snel bijhoren omdat ze anders zijn juist vaak hele interessante mensen zijn. Dit soort mensen twijfelen sneller aan zichzelf , in tegenstelling tot de mensen die zichzelf 100% goed vinden zoals ze zijn. Daar word je niet per sé gelukkiger van, maar door zelftwijfel denk je doorgaans wel veel dieper over jezelf na en heb je meer zelfkennis.

Naar mijn mening doe je echt totaal geen moeite om je voor te stellen hoe een ander mens zich voelt als je je zogenaamd geroepen voelt om iemand te pesten alleen maar omdat diegene in jouw ogen "minder" is enkel door hoe hij/zij eruit ziet of zich gedraagt.
Pesten is een van de meeste egoistische dingen om te doen. Mensen die pesten willen hun eigen plaats in de sociale hierarchie veiligstellen door anderen naar beneden te halen. Waarom? Zíj willen niet degenen zijn die buiten de boot valt, dus denken ze: Als iemand anders buiten de boot valt ben ik het in ieder geval niet.

Als je ooit gepest bent weet je hoeveel pijn dit doet. Het lijkt misschien onschuldig, maar denk eens na hoe jij je zou voelen als je elke dag te horen zou krijgen van een ander gelijkwaardig mens dat jij te min bent, nog minder waard bent dan een stuiver.

Je hebt een punt.

Maar ik denk wat je 'fout' doet - ook in deze reactie - is je kwetsbaarheid laten zien. Daar word je op gepakt.

Verwacht niet van pesters dat ze zich gaan inleven in hoe jij je voelt. Het enige wat je moet doen is voor jezelf opkomen. Laat ze zien dat jij geen zwakke tegenstander bent.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:58 schreef curantis het volgende:
En dat is eigenlijk ook wat ik Comp_Lex mee wil geven. Je komt op me over alsof je je vooral focust op wat er vroeger gebeurd is, vol haat jegens je pesters, in plaats van naar het heden en de toekomst. De tijd die je daarmee verdoet zijn alleen maar nóg meer verloren jaren dan de jaren die je al afgenomen zijn - je wint er niks mee.

Dat is inderdaad het aller belangrijkste.

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:58 schreef curantis het volgende:

Interessant verhaal

Oooohhh ik ben een kloon van jou!
Dat hele stuk van school is zooo herkenbaar. Vooral met die cijfers van hoog naar laag en het compleet wegvallen van motivatie. Dat heb ik ook (gehad).
Je hebt uiteraard gelijk dat ik mijn pesters niet moet haten, maar ik zal niet van het feit afkomen dat ik gewoon niet meer met ze wil praten, ook al kom ik ze op straat tegen.
Dat contact verwateren komt me ergens ook wel bekend voor. Ik heb teveel tijd lopen steken in gamen enzo. Ik ben eigenlijk ook hele aardige medestudenten tegengekomen, maar ik zie ze ook als "bekenden c.q. "poppetjes" waar ik toevallig mee samenwerk", terwijl ze mij misschien als "onvoorwaardelijke vriend" zien die ze gewoon elk half jaar zonder problemen kunnen contacteren (ze nemen ook daadwerkelijk contact op met mij). Ik heb ook moeite met dergelijke sociale zaken.
Ben je trouwens wel bezig om jezelf omhoog te werken? Ben je bijvoorbeeld van plan om HBO te gaan doen enzo?

Ik zei "poppetjes", maar dat bedoelde ik niet denigrerend. Het geeft meer mijn gevoel over ze weer zeg maar.

Ik vind de posts van Curantis en Comp_Lex zo aangrijpend.
Kan me niet eens indenken hoe een hel zij doorgemaakt hebben. En ik heb nu een nog grotere hekel aan pesters dan ik al had.
Hoop echt dat jullie toch op een gegeven moment de kracht vinden om het achter je te laten en een fijn leven opbouwen. Je moet het ze niet gunnen dat ze nog steeds zo'n impact hebben op jullie leven nú.
Maar ik begrijp dat dat makkelijk praten is . Maar ik denk dat het jullie gaat lukken. Bewondering dat jullie dit hier komen vertellen, daar is moed voor nodig

quote:

Op maandag 30 april 2012 23:39 schreef Lavenderr het volgende:
Ik vind de posts van Curantis en Comp_Lex zo aangrijpend.
Kan me niet eens indenken hoe een hel zij doorgemaakt hebben. En ik heb nu een nog grotere hekel aan pesters dan ik al had.
Hoop echt dat jullie toch op een gegeven moment de kracht vinden om het achter je te laten en een fijn leven opbouwen. Je moet het ze niet gunnen dat ze nog steeds zo'n impact hebben op jullie leven nú.
Maar ik begrijp dat dat makkelijk praten is . Maar ik denk dat het jullie gaat lukken. Bewondering dat jullie dit hier komen vertellen, daar is moed voor nodig

Ohhh ik vind je zo lief. Werkelijk waar. Ik zit hier met tranen in mijn ogen. Dat meen ik serieus en dat overdrijf ik niet. Jij hebt die Yvonne Award dik verdiend.

Ik zou zo een relatie met je beginnen.

Het verloop van dit topic geeft me wel heel erg een groep 5 gevoel... Weinig zin om me te mengen in het geheel, al wil ook ik de mensen uit dit topic die nu nog vechten met hun pestverleden een hart onder de riem steken

Oh, en als antwoord op de vraag in de topictitel: Mensen die als een dreiging worden ervaren door pesters. En dat kan voortkomen uit het feit dat ze zijn zoals de pester juist zou willen zijn (jaloezie) of juist zijn zoals een pester juist niet zou willen zijn, omdat die zichzelf dan niet zou kunnen accepteren (conditionele zelfliefde).

quote:

Op maandag 30 april 2012 23:30 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik ben eigenlijk ook hele aardige medestudenten tegengekomen, maar ik zie ze ook als "bekenden c.q. "poppetjes" waar ik toevallig mee samenwerk", terwijl ze mij misschien als "onvoorwaardelijke vriend" zien die ze gewoon elk half jaar zonder problemen kunnen contacteren (ze nemen ook daadwerkelijk contact op met mij). Ik heb ook moeite met dergelijke sociale zaken.
Ben je trouwens wel bezig om jezelf omhoog te werken? Ben je bijvoorbeeld van plan om HBO te gaan doen enzo?

Ik zei "poppetjes", maar dat bedoelde ik niet denigrerend. Het geeft meer mijn gevoel over ze weer zeg maar.

Dit herken ik wel een beetje. Ik ben op de basisschool/middelbare school gepest, bedreigd en genegeerd. Ik was een buitenbeentje, dat besef ik me heel goed. Ik was niet dik, maar wel groter en steviger als de meeste meisjes van mijn leeftijd. Maar ik denk dat de oorzaak hem daarin niet lag. Ik had niet echt een goede 'basis' van huis uit meegekregen wat betreft sociaal contact. Mijn vader kon me zeer onzeker maken.

Die onzekerheid is de reden dat ik gepest werd, want er waren ook andere meisjes met dezelfde fysiek, maar die werden er niet uitgepikt. Die hadden meer zelfvertrouwen en werden daarom juist populair. Maar goed, als kind weet je dit allemaal niet. Je wordt voor dik en lelijk uitgemaakt, alles waar je niet goed in bent wordt door hen uitvergroot, waardoor je alleen maar onzekerder wordt. Kinderen die eerst vriendinnen van je lijken te zijn beginnen je ineens ook te pesten. Dat heeft zowel mijn vertrouwen in mezelf als in andere mensen erg geschaad. Ik wist niet meer wie 'echt' was en wie niet. Jarenlang heb ik daardoor nooit gedurfd om er van uit te gaan dat bepaalde mensen vrienden waren, want ja, het zou zo gebeuren dat ze zich weer tegen je zouden keren ... Ik denk dat ik meer vrienden had kunnen hebben zonder die angst. Die angst zorgde ervoor dat ik me met niemand wilde binden, dat vriendschappen vaak oppervlakkig bleven.

Ik ben ook wel eens een paar keer met de dood bedreigd, door andere kinderen. Ik vind het erg dat sommige mensen het makkelijk wegwuiven met 'het zijn maar kinderen'. Een kind van 12/13 dat zegt dat hij je na school komt vermoorden weet heus wel wat hij zegt! Hij weet dat hij daarmee iemand bang maakt en pijn doet. Een ander kind dat, god weet waar hij het vandaan had, met een mes voor je gaat staan en je niet meer naar huis laat gaan, weet ook waar hij mee bezig is. Jou intimideren. En dat doe je niet uit onwetendheid. Tegenwoordig vraag ik me af wat voor opvoeding zo iemand genoten heeft, maar toen vreesde ik voor mijn leven. Als er trouwens een volwassene voor je komt staan en je bedreigt met een mes, maakt dat ook indruk op je, neem ik aan ...

Geloof me, pesten doet meer met iemand dan je zou denken. Ik denk ook dat je het zelf meegemaakt moet hebben om het volledig te begrijpen. Dingen die je meemaakt als jong kind vormen je voor de rest van je leven. Natuurlijk, therapie helpt je er mee om te gaan. Maar therapie is als een pleister op de wond: de wond geneest beter, maar het litteken blijft. Dat draag je mee voor de rest van je leven. Maar je moet nagaan bij jezelf of je er voor kiest om de wond te laten genezen of dat je deze opnieuw blijft openkrabben.

quote:

Op maandag 30 april 2012 23:30 schreef Comp_Lex het volgende:
Ben je trouwens wel bezig om jezelf omhoog te werken? Ben je bijvoorbeeld van plan om HBO te gaan doen enzo?

Nee. School is voor mij een afgesloten hoofdstuk. . Ik werk in de ICT en heb alles daarin geleerd middels zelfstudie. En daarmee kan ik geregeld afgestudeerde hbo'ers uit de brand helpen

quote:

Op maandag 30 april 2012 23:39 schreef Lavenderr het volgende:
Hoop echt dat jullie toch op een gegeven moment de kracht vinden om het achter je te laten en een fijn leven opbouwen. Je moet het ze niet gunnen dat ze nog steeds zo'n impact hebben op jullie leven nú.

Dat gun ik ze inderdaad niet . Een "fijn leven" opbouwen voelt als moeten leren fietsen zonder zijwieltjes over een plankje van 20cm breed op 30 meter hoogte. Je weet niet hoe, maar vallen is géén optie. Ik denk dat deze beeldspraak het gevoel wel goed samenvat

quote:

Maar ik begrijp dat dat makkelijk praten is . Maar ik denk dat het jullie gaat lukken. Bewondering dat jullie dit hier komen vertellen, daar is moed voor nodig

Dankje! De anonimiteit van een forum help ook wel wat mee wat dat betreft

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 11:28 schreef Fera het volgende:

[..]

Dit herken ik wel een beetje. Ik ben op de basisschool/middelbare school gepest, bedreigd en genegeerd. Ik was een buitenbeentje, dat besef ik me heel goed. Ik was niet dik, maar wel groter en steviger als de meeste meisjes van mijn leeftijd. Maar ik denk dat de oorzaak hem daarin niet lag. Ik had niet echt een goede 'basis' van huis uit meegekregen wat betreft sociaal contact. Mijn vader kon me zeer onzeker maken.

Die onzekerheid is de reden dat ik gepest werd, want er waren ook andere meisjes met dezelfde fysiek, maar die werden er niet uitgepikt. Die hadden meer zelfvertrouwen en werden daarom juist populair. Maar goed, als kind weet je dit allemaal niet. Je wordt voor dik en lelijk uitgemaakt, alles waar je niet goed in bent wordt door hen uitvergroot, waardoor je alleen maar onzekerder wordt. Kinderen die eerst vriendinnen van je lijken te zijn beginnen je ineens ook te pesten. Dat heeft zowel mijn vertrouwen in mezelf als in andere mensen erg geschaad. Ik wist niet meer wie 'echt' was en wie niet. Jarenlang heb ik daardoor nooit gedurfd om er van uit te gaan dat bepaalde mensen vrienden waren, want ja, het zou zo gebeuren dat ze zich weer tegen je zouden keren ... Ik denk dat ik meer vrienden had kunnen hebben zonder die angst. Die angst zorgde ervoor dat ik me met niemand wilde binden, dat vriendschappen vaak oppervlakkig bleven.

Ik ben ook wel eens een paar keer met de dood bedreigd, door andere kinderen. Ik vind het erg dat sommige mensen het makkelijk wegwuiven met 'het zijn maar kinderen'. Een kind van 12/13 dat zegt dat hij je na school komt vermoorden weet heus wel wat hij zegt! Hij weet dat hij daarmee iemand bang maakt en pijn doet. Een ander kind dat, god weet waar hij het vandaan had, met een mes voor je gaat staan en je niet meer naar huis laat gaan, weet ook waar hij mee bezig is. Jou intimideren. En dat doe je niet uit onwetendheid. Tegenwoordig vraag ik me af wat voor opvoeding zo iemand genoten heeft, maar toen vreesde ik voor mijn leven. Als er trouwens een volwassene voor je komt staan en je bedreigt met een mes, maakt dat ook indruk op je, neem ik aan ...

Geloof me, pesten doet meer met iemand dan je zou denken. Ik denk ook dat je het zelf meegemaakt moet hebben om het volledig te begrijpen. Dingen die je meemaakt als jong kind vormen je voor de rest van je leven. Natuurlijk, therapie helpt je er mee om te gaan. Maar therapie is als een pleister op de wond: de wond geneest beter, maar het litteken blijft. Dat draag je mee voor de rest van je leven. Maar je moet nagaan bij jezelf of je er voor kiest om de wond te laten genezen of dat je deze opnieuw blijft openkrabben.

Dat is ook wel heftig. Dat van die personen die eerst je vrienden zijn en zich daarna tegen je keren is heel herkenbaar voor mij. Ik had last van zulke mensen toen ik 13-16 was.

Yep, ook hier geen onbekend gegeven. Helaas meer dan eens, zowel basisschool als vervolgonderwijs. Het vertrouwen in anderen wordt daarmee goed om zeep geholpen..

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 11:28 schreef Fera het volgende:

[..]

Dingen die je meemaakt als jong kind vormen je voor de rest van je leven.

Inderdaad. Ik vind het nog steeds vreselijk om alleen de straat op te moeten bijvoorbeeld. Toch niet normaal om vol angst te zitten als je even ergens alleen naartoe moet fietsen?

quote:

Op maandag 30 april 2012 22:58 schreef curantis het volgende:

[..]

Ik ben zelf ook ontzettend gepest vroeger, wat vanaf het begin van de basisschool begon (maar nog in milde vorm), maar dat ging al snel veel verder dan normale pesterijen. Ik was niet dik, eerder te mager, haalde goede cijfers, maar was een stil jochie. Al snel gingen de pesterijen over naar buitensporig fysiek geweld, bedreigingen, en in elk aspect gekleineerd. De klas stond al gauw bekend als een probleem-klas, maar er werd niet echt tegen opgetreden (maar ja, veel gebeurde ook buiten de ogen van de schoolleiding).
Gevolg was dat ik van stil jochie met goeie cijfers ging naar een zeer stil gesloten verlegen jochie met middelmatige tot slechte cijfers ging.

Maargoed, mijn volledige schooltijd ben ik eigenlijk doorgekomen zonder vrienden of kennissen. Mijn laatste verjaardagsfeestje was toen ik 8 was. Ik denk dat ik daarmee een soort van fundamentele ervaringen mis in het opbouwen van vriendschappen en relaties. Ik ben nu in de dertig, en ik merk aan alles dat mijn (gebrek aan) verleden/leven in de (in mijn ogen) zo belangrijke levensfase als pre-puber en puber mij veel parten speelt. Ik heb ook wel enige tijd in therapie gezeten hiervoor. Die eenzaamheid ben ik nu wel wat aan het doorbreken, maar eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat ik aan het doen ben het voelt in alles onnatuurlijk om met mensen (goed) om te gaan, en durf mij ook in niets kwetsbaar op te stellen. Dat betekent automatisch dat er eigenlijk altijd afstandelijkheid is.

Zeer herkenbaar. Ben al heel mijn schooltijd gepest geweest, en het resultaat was slechte punten en een sociaal isolement om niet meer gepest te worden.

Langs de ene kant wil ik de pesters niet de "sleutels" geven tot mijn verdere toekomst/geluk. Maar ik kan nog geen vrede nemen dat ik geen jeugd heb meegemaakt.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 12:31 schreef hydroven het volgende:

[..]

Zeer herkenbaar. Ben al heel mijn schooltijd gepest geweest, en het resultaat was slechte punten en een sociaal isolement om niet meer gepest te worden.

Langs de ene kant wil ik de pesters niet de "sleutels" geven tot mijn verdere toekomst/geluk. Maar ik kan nog geen vrede nemen dat ik geen jeugd heb meegemaakt.

Nee, dat moet je ze niet gunnen, al hebben ze waarschijnlijk geen idee wat ze aangericht hebben.
Maar ik wens je sterkte en begrijp heel goed dat je dit nog niet kán vergeten of vergeven.

Ik neem het de mensen van de middelbare school niet meer kwalijk.
Een wijf van m'n vorige woonplek wel.
Die was 17 toen ik haar (helaas) leerde kennen en dus oud genoeg om beter te weten.
Door haar zijn mijn klachten blijvend verergerd, waardoor ik helemaal niet meer naar school toe kan (eerst lukte het 5 dagen per week, zolang de dagen maar niet te lang waren).
Als het nou alleen woede en verdriet was wat ze me had aangedaan, zou ik haar nog steeds niet meer willen zien, maar zou het stukken minder erg zijn.
Het heeft gewoon serieus mijn leven (nog meer) verpest.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 17:36 schreef Madame_Paon het volgende:
Ik neem het de mensen van de middelbare school niet meer kwalijk.
Een wijf van m'n vorige woonplek wel.
Die was 17 toen ik haar (helaas) leerde kennen en dus oud genoeg om beter te weten.
Door haar zijn mijn klachten blijvend verergerd, waardoor ik helemaal niet meer naar school toe kan (eerst lukte het 5 dagen per week, zolang de dagen maar niet te lang waren).
Als het nou alleen woede en verdriet was wat ze me had aangedaan, zou ik haar nog steeds niet meer willen zien, maar zou het stukken minder erg zijn.
Het heeft gewoon serieus mijn leven (nog meer) verpest.

Ik vind het best wel ernstig dat je niet (goed) meer naar school durft. Heb je met je studiebegeleider al hierover gepraat?

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 17:36 schreef Madame_Paon het volgende:
Ik neem het de mensen van de middelbare school niet meer kwalijk.
Een wijf van m'n vorige woonplek wel.
Die was 17 toen ik haar (helaas) leerde kennen en dus oud genoeg om beter te weten.
Door haar zijn mijn klachten blijvend verergerd, waardoor ik helemaal niet meer naar school toe kan (eerst lukte het 5 dagen per week, zolang de dagen maar niet te lang waren).
Als het nou alleen woede en verdriet was wat ze me had aangedaan, zou ik haar nog steeds niet meer willen zien, maar zou het stukken minder erg zijn.
Het heeft gewoon serieus mijn leven (nog meer) verpest.

wow dat is wel een heel heftig verhaal. je hebt er echt psychische en lichaamelijke klachten aan over gehouden dus?

*knuffel*

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 17:59 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik vind het best wel ernstig dat je niet (goed) meer naar school durft. Heb je met je studiebegeleider al hierover gepraat?

Ik durf wel naar school, ik kan het alleen niet. Ik houd het niet vol.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:01 schreef Frag_adder het volgende:

[..]

wow dat is wel een heel heftig verhaal. je hebt er echt psychische en lichaamelijke klachten aan over gehouden dus?

*knuffel*

Jup ... nouja, psychische klachten had ik al, maar ze zijn er alleen veel erger door geworden.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:02 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Jup ... nouja, psychische klachten had ik al, maar ze zijn er alleen veel erger door geworden.

mag ik vragen hoe oud je bent inmiddels?

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:05 schreef Frag_adder het volgende:

[..]

mag ik vragen hoe oud je bent inmiddels?

21. Het is nu ongeveer 2,5 jaar geleden dat ik daar ben weggegaan.
Ik wou dat ik daar nooit was komen wonen, dan had ik nu sowieso mijn cursus al afgerond en was ik aan het werk/aan het studeren ...

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:02 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik durf wel naar school, ik kan het alleen niet. Ik houd het niet vol.

[..]

Jup ... nouja, psychische klachten had ik al, maar ze zijn er alleen veel erger door geworden.

Ik heb moeite om me voor te stellen waar je precies last van hebt. Heb je net als ik ook een compleet gebrek aan motivatie, een minderwaardigheidscomplex en een chronisch gevoel van eenzaamheid?

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:12 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik heb moeite om me voor te stellen waar je precies last van hebt. Heb je net als ik ook een compleet gebrek aan motivatie, een minderwaardigheidscomplex en een chronisch gevoel van eenzaamheid?

Ik heb MCDD en had altijd al last van dwanggedachten en -handelingen, maar door dat wijf is het ook echt OCD geworden.
En overgevoeligheid voor geluiden.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2012 18:15 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik heb MCDD en had altijd al last van dwanggedachten en -handelingen, maar door dat wijf is het ook echt OCD geworden.
En overgevoeligheid voor geluiden.

Wat erg zeg. Ik heb medelijden met je. Word je er al voor behandeld? (of is dat misschien niet (goed) mogelijk?)