R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
Ik had laatst een discussie met een collega van me en ben benieuwd naar jullie mening. Wij hadden het er dus over van 'zou jij het kind(eren) van je broer/zus adopteren als deze komt te overlijden? En tot hoever ben je bereid te gaan?
Stel nu dat je samenwoont met een vriend/vriendin en en je broer heeft drie kinderen. Je broer en zijn vrouw gaan dood en aan jouw word gevraagd of je de kinderen wilt adopteren. Zeg je dan meteen ja of ga je eerst nadenken over de financiėle kosten, om hoeveel kinderen het gaat en wat doe je als je partner er niet mee eens is? En wat nu als je broer/zus zeg maar 5 kinderen heeft en jij hebt er zelf al 3? Zou je dan nee zeggen of ga je ze dan toch maar in huis nemen.
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren. Zelfs al heb ik zelf kinderen. Ik vind namelijk dat het de plicht is van de familie om voor de kinderen te zorgen. Ik zou zelf ook willen dat mijn kinderen door de rest van de familie opgevangen worden als ik kom te overlijden.
Verder vind ik ook dat de kinderen van mijn broer voor mijn partner gaan indien de kinderen wees zijn geworden. Dus stel nu dat mijn partner niet wil dat ik voor de kinderen ga zorgen dan kies ik waarschijnlijk toch voor de kinderen. Voornamelijk omdat ik een moraalridder ben die gericht is op familie.
Stel nu dat je samenwoont met een vriend/vriendin en en je broer heeft drie kinderen. Je broer en zijn vrouw gaan dood en aan jouw word gevraagd of je de kinderen wilt adopteren. Zeg je dan meteen ja of ga je eerst nadenken over de financiėle kosten, om hoeveel kinderen het gaat en wat doe je als je partner er niet mee eens is? En wat nu als je broer/zus zeg maar 5 kinderen heeft en jij hebt er zelf al 3? Zou je dan nee zeggen of ga je ze dan toch maar in huis nemen.
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren. Zelfs al heb ik zelf kinderen. Ik vind namelijk dat het de plicht is van de familie om voor de kinderen te zorgen. Ik zou zelf ook willen dat mijn kinderen door de rest van de familie opgevangen worden als ik kom te overlijden.
Verder vind ik ook dat de kinderen van mijn broer voor mijn partner gaan indien de kinderen wees zijn geworden. Dus stel nu dat mijn partner niet wil dat ik voor de kinderen ga zorgen dan kies ik waarschijnlijk toch voor de kinderen. Voornamelijk omdat ik een moraalridder ben die gericht is op familie.
Ik zou dit ook doen zonder te twijfelen. Als ik dan niet een geschikte ouder blijk of kan het financieel niet redden zou ik dit met mijn familie proberen op te lossen.
Ik zou in ieder geval niet mijn neefjes en nichtjes in een opvanghuis laten plaatsen o.i.d.
Ik zou in ieder geval niet mijn neefjes en nichtjes in een opvanghuis laten plaatsen o.i.d.
Thinking about thinking of you. ♫
Ja dat zou ik doen. Ik vind het geen plicht maar gevoelsmatig wel logisch dat ik dat zou doen als enige broer.
fok you ja!
Wij zijn aangewezen als voogd van de kinderen van mijn zwager mocht het noodlot bij hen toeslaan.
Dus volmondig JA!
[ Bericht 1% gewijzigd door Rekkie op 26-03-2012 16:09:02 ]
Dus volmondig JA!
[ Bericht 1% gewijzigd door Rekkie op 26-03-2012 16:09:02 ]
Hm.. in basis wel. Niet als mn partner het niet wil trouwens. Je leeft met je partner samen, niet met je familie. Dit soort belangrijke dingen doe je alleen als je daar alle 2 achter staat.
Ik voel mij trouwens verder niet moreel verplicht ofzo. Het zijn mijn kinderen niet. Er is ook niet met mij overlegd bij de verwekking ervan.
Ik voel mij trouwens verder niet moreel verplicht ofzo. Het zijn mijn kinderen niet. Er is ook niet met mij overlegd bij de verwekking ervan.
Met tegenzin denk ik. Op het moment heb ik helemaal geen behoefte aan kinderen, later misschien wel. Maar kinderen adopteren ben ik sinds ik case 39, orphan en the omen heb gezien niet meer zo'n fan van.
It's not too late to change your hikikomori ways!
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen? 
blablablablablablablablablablablablablabla
Ik kan me heel moeilijk in de situatie verplaatsen... Ik heb geen broers of zussen. Mijn vriend wel, maar ze hebben niet zo veel contact. Ik kan me dus totaal niet voorstellen dat wij, zelfs als we allemaal kinderen hadden, voor elkaars kinderen zouden zorgen (ook niet om op te passen ofzo).
Nee. Ik heb al aan mijn broertje aangegeven dat hij iemand anders moet zoeken om die voogdij op zich te nemen.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Als je de vraag stelt, wat is het beste voor het kind...? Als je het met tegenzin doet, en dan bijvoorbeeld toch meer van je eigen kinderen houdt dan van de geadopteerde, is het dan nog zo een prettige omgeving om in op te groeien? Of is het misschien toch beter bij mensen die geen familie zijn, maar wel graag kinderen willen?quote:Op maandag 26 maart 2012 15:59 schreef Schunckelstar het volgende:
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen?
Ja ik zou het zeker doen, het is natuurlijk wel een verantwoordelijkheid maar zou niet willen dat mijn nichtjes en neefjes ineens bij een vreemd gezin terecht komen
Dat ligt eraan, ik heb geen idee hoe mijn schoonbroertje en zijn vriendin het graag zouden zien... Wij hebben een voogd voor onze dochter die bekijkt wat het beste voor haar is op dat moment.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik heb jaren geleden met mijn broer afgesproken dat, mochten hij en zijn vrouw komen te overlijden, ik de zorg over hun twee kinderen op me zou nemen.
Gelukkig hebben ze het een en ander doorstaan zonder te overlijden en is de oudste inmiddels volwassen en de jongste bijna uitgepuberd.
Gelukkig hebben ze het een en ander doorstaan zonder te overlijden en is de oudste inmiddels volwassen en de jongste bijna uitgepuberd.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
ik zou dit zeker doen, maar ook kijken naar een betere oplossing mocht die er zijn 
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Uhm.. Die kinderen zijn niet jouw keuze. Je hebt andere plannen met je leven? Nogal simpel eigenlijk.quote:
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen?
hmm ja... moeilijk.quote:Op maandag 26 maart 2012 16:04 schreef sheonlydreams86 het volgende:
[..]
Als je de vraag stelt, wat is het beste voor het kind...? Als je het met tegenzin doet, en dan bijvoorbeeld toch meer van je eigen kinderen houdt dan van de geadopteerde, is het dan nog zo een prettige omgeving om in op te groeien? Of is het misschien toch beter bij mensen die geen familie zijn, maar wel graag kinderen willen?
ik zou er iig geen seconde over twijfelen, ondanks dat ik zelf geen kinderen wil
en ik zou er alles aan doen om ze met veel liefde op te voeden, en ze alles geven wat ze nodig hebben...
blablablablablablablablablablablablablabla
ja dan nog..quote:
[..]
Uhm.. Die kinderen zijn niet jouw keuze. Je hebt andere plannen met je leven? Nogal simpel eigenlijk.
ik zou het echt niet kunnen weigeren
blablablablablablablablablablablablablabla
Beetje raar. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om iets te regelen voor dat soort situaties. Ik ga niet een kind opvoeden omdat mijn broer/zus zo graag een kind wilde maar niet zo slim was om zijn zaakjes goed te regelen.quote:Op maandag 26 maart 2012 17:49 schreef Schunckelstar het volgende:
[..]
ja dan nog..
ik zou het echt niet kunnen weigeren
ik snap je punt wel, maar toch.. ik zou het echt niet over mijn hart verkrijgen om te weigerenquote:
[..]
Beetje raar. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om iets te regelen voor dat soort situaties. Ik ga niet een kind opvoeden omdat mijn broer/zus zo graag een kind wilde maar niet zo slim was om zijn zaakjes goed te regelen.
bovendien is het niet de schuld van de kinderen als mijn zusje haar zaakjes niet goed geregeld zou hebben, en lijkt het me voor de kinderen sowieso het beste om in een vertrouwde omgeving op te groeien...
blablablablablablablablablablablablablabla
Ligt denk ik ook aan hoe sterk je band met broer/zus en die kinderen is. Ik heb een broer, maar die heeft geen kinderen. Misschien had ik iets anders gezegd als hij dat wel had.quote:
[..]
ik snap je punt wel, maar toch.. ik zou het echt niet over mijn hart verkrijgen om te weigeren
bovendien is het niet de schuld van de kinderen als mijn zusje haar zaakjes niet goed geregeld zou hebben, en lijkt het me voor de kinderen sowieso het beste om in een vertrouwde omgeving op te groeien...
oei moeilijk, aan de ene kant zeg ik ja, aan de andere kant, als het van zijn huidige vriendin is laat maar zitten, met die familie (die je er dan toch bij krijgt) hoef ik niets te maken te hebben...
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Zonder twijfel ja, al heeft (en wil, zegt hij) mijn broertje geen kinderen. Ik zou ook de kinderen van mijn schoonzus opnemen mocht dat nodig zijn en ook mijn 10 jaar oude nichtjes en neefje, de kinderen van mijn ooms. Ik hou van kinderen en wil ze zelf ook, en ik zie het ook een beetje als mijn plicht. Ik zou de kinderen zoveel mogelijk in hun familie willen houden, mijn neefjes en nichtjes in een pleeggezin gaat niet gebeuren als ik het enigszins kan voorkomen. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over, ik weet niet hoe ik het zou doen als ik een partner had die zoiets niet zou willen.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Alleen mijn schoonzusje heeft een kind, maar ik zou het zeker doen. Die keuze is ook niet heel moeilijk aangezien zij en mijn vrouw een eeneiige tweeling zijn. Ik herken veel van hun dochter in de mijne, ze zouden zusjes kunnen zijn (en genetisch zitten ze ook zo dicht bij elkaar)
* Muffle voelt zich vereerdquote:
Ik had laatst een discussie met een collega van me en ben benieuwd naar jullie mening. Wij hadden het er dus over van 'zou jij het kind(eren) van je broer/zus adopteren als deze komt te overlijden? En tot hoever ben je bereid te gaan?
<Knip>
Mijn zus en zwager hebben me dat 2 jaar geleden gevraagd. Ze hebben 2 kinderen. Hoewel ik op dat moment pas een paar maanden een relatie had, zei ik direct volmondig "ja".
Met de kanttekening dat ik ze niet zou adopteren, want ze hebben al ouders, ook al zijn ze
(hypothetisch) overleden. Ik zou hun pleegmoeder worden.
Toen ik het daarna mijn vriend vertelde, zei hij direct "tuurlijk. We krijgen ze wel groot".
Ik moet er niet aan denken dat ze naar een vreemd gezin zouden gaan. Ze zijn ook mijn bloed. En ik ken ze en heb al 5 en 3 jaar hun levens gevolgd, ken hun karakter en hun mogelijkheden en beperkingen.
Ik zou ze ook van alles over hun ouders kunnen vertellen, of ze op hen lijken en bv ook de opa's en oma's bij hun levens kunnen betrekken.
Ik zou ze kunnen helpen bij hun rouwproces, want ik ben dan ook in rouw.
En ik denk dat het voor de kinderen makkelijker zou zijn om bij een bekende terecht te komen.
Moeilijk onderwerp wel, waar je eigenlijk liever niet over na zou willen denken. Maar het kan maar beter goed geregeld zijn.
Met de kanttekening dat ik ze niet zou adopteren, want ze hebben al ouders, ook al zijn ze
(hypothetisch) overleden. Ik zou hun pleegmoeder worden.
Toen ik het daarna mijn vriend vertelde, zei hij direct "tuurlijk. We krijgen ze wel groot".
Ik moet er niet aan denken dat ze naar een vreemd gezin zouden gaan. Ze zijn ook mijn bloed. En ik ken ze en heb al 5 en 3 jaar hun levens gevolgd, ken hun karakter en hun mogelijkheden en beperkingen.
Ik zou ze ook van alles over hun ouders kunnen vertellen, of ze op hen lijken en bv ook de opa's en oma's bij hun levens kunnen betrekken.
Ik zou ze kunnen helpen bij hun rouwproces, want ik ben dan ook in rouw.
En ik denk dat het voor de kinderen makkelijker zou zijn om bij een bekende terecht te komen.
Moeilijk onderwerp wel, waar je eigenlijk liever niet over na zou willen denken. Maar het kan maar beter goed geregeld zijn.
Hij zegt pleegouders en niet vreemden.quote:Op donderdag 29 maart 2012 00:44 schreef Sneezeechu het volgende:
[..]
Dus je eigen bloedeigen familie bij vreemden parkeren? Hoezo gemakzuchtig?
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Ja
Het is mij ook ooit gevraagd en heb geen moment getwijfeld. Ze hadden er goed over nagedacht ook.
Gelukkig is het niet nodig geweest.
Het is mij ook ooit gevraagd en heb geen moment getwijfeld. Ze hadden er goed over nagedacht ook.
Gelukkig is het niet nodig geweest.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Vanzelfsprekend, geen idee hoe mijn vriendin er nu over denkt (zijn nog niet zolang bij mekaar). Maar als ik nodig ben voor mijn familie ben ik daar.
Als er wat mocht gebeuren met mijn zus en haar man ga ik voor hun kinderen zorgen, hoefde eigenlijk helemaal niet over na te denken.
Vond het ook wel een eer dat ze mij dat toevertrouwen.
Vond het ook wel een eer dat ze mij dat toevertrouwen.
Better to reign in Hell then serve in Heaven.
En als je besluit dat je ze niet het leven kan geven dat ze nodig hebben? Denk je dat ze dan in een weeshuis of pleeggezin ofzo beter af zijn? Ik vind het zo'n rare zin, wat bedoel je er precies mee?quote:
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren.
Overigens; ja. Ook al ben ik niet de meest geschikte persoon, als er niemand anders zou zijn en het op mij neer zou komen zou ik het uit liefde en respect voor mijn broer/zus doen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Northside op 29-03-2012 14:59:43 ]
Ja, ik generaliseer.
Ik denk het wel, tenzij het met mijn eigen situatie zo is gesteld dat het me niet zal lukken een veilige, gezonde leefomgeving te bieden zonder al te veel financiėle zorgen. Er moet uiteraard gekeken worden naar wat het beste is voor het kind. Ook telt de mening van mijn partner hierin mee, maar zoals ik hem ken zal hij hier geen problemen mee hebben. (ik ga het hem gewoon vragen, ben nu toch wel nieuwsgierig)
Dat zelfde geld trouwens ook voor de kinderen van de zus van mijn vriend. Dat zou hij me geen twee keer hoeven vragen.
Dat zelfde geld trouwens ook voor de kinderen van de zus van mijn vriend. Dat zou hij me geen twee keer hoeven vragen.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Probleem is dat je er achter de computer rationeel over nadenkt. Eerste wat mij te binnen schiet is dat als ik zelf een kinderwens heb (op de korte termijn) dat deze niet in het gedrang moet komen.
Maar goed, dat is rationeel gezien. Denk eerlijk gezegd dat je die dingen zo wegwuift als het eenmaal zo ver is. Maar kan mij wel voorstellen dat ik nee zou zeggen.
Maar goed, dat is rationeel gezien. Denk eerlijk gezegd dat je die dingen zo wegwuift als het eenmaal zo ver is. Maar kan mij wel voorstellen dat ik nee zou zeggen.
Het zou dan om de eventuele kinderen van mijn schoonzus en zwager gaan, aangezien mijn broer nooit kinderen zal krijgen... en zo vanachter de computer zeg ik "uiteraard". Ik zou ze niet naar mijn schoonouders willen laten gaan (om meerdere totaal niet relevante redenen). Ze zouden an sich ook goed ondergebracht kunnen worden bij de zus van mijn zwager, maar die zouden dat kwa ruimte niet passend krijgen... dus wij zijn wel de meest aangewezenen om te doen wat moet gebeuren, aangezien wij wel veel ruimte hebben en de financiėle middelen ook geen probleem zullen vormen.
En nu maar hopen dat het een "what if" blijft.
En nu maar hopen dat het een "what if" blijft.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Ik zou zover mogelijk eerst eens bij die kinderen vragen wat ze willen. Ik woon tegen die tijd waarschijnlijk aan de andere kant van de wereld, maar als ze willen en ik kan het trekken zijn ze meer dan welkom.
Afhankelijk van op welk punt ik me leven ik dan ben wil ik misschien zelfs voor ze terug komen.
Afhankelijk van op welk punt ik me leven ik dan ben wil ik misschien zelfs voor ze terug komen.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Nee. Ik wil zelf zeker geen kinderen en heb er helemaal niets mee. Hoe zuur en egoistisch het ook klinkt, het opvoeden van kinderen past niet binnen het leven dat ik zelf wil leiden. Ik denk daarom ook niet dat ik de kinderen van mijn zus het leven kan geven dat ze verdienen.
Mijn broer en broertje hebben geen kinderen, maargoed, mocht dat wel het geval zijn en er zou sprake zijn van adoptie dan zeer zeker niet.quote:zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
OMDAT HET KINDEREN BETREFT!quote:
Je weet wel. Van die dingen die geld kosten. Bergen met geld. En waar je je klaarblijkelijk heel je leven zorgen om behoort te maken. En die je snachts wakker krijsen omdat ze honger hebben. Smeer een boterham en laat mij met rust godverdomme!
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Geen niks drenz; ik ben niet boos op je hoor 
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Mijn broer heeft 2 kinderen en die zou ik zonder twijfel in huis nemen. Als er financiele problemen komen dan denk ik dat die wel met beide families op te lossen zijn.
Zelf wil ik geen kinderen, maar mocht deze situatie voorvallen, dan zou ik het zeker wel doen. Mits die kinderen dat natuurlijk zelf ook willen.
signatuurloos
De kinderen van mij zus zijn volwassen, de broer van mijn lief zie ik geen kinderen krijgen, maar indien nodig had ik het geen probleem gevonden.
Mocht ons iets overkomen dan ga ik er vanuit dat dat andersom ook zo is, zeker de eerste jaren, maar zo niet dan weet ik zeker dat mijn (meerderjarige) oudste zoon de zorg voor de jongste wel op zich zou willen nemen, maar mijn voorkeur gaat de eerste paar jaar uit naar mijn zusje.
Die in de aanloop naar een scheiding bleek te zitten toen we het voor het eerst ter sprake brachten, dus toen lag het een beetje lastig
Overigens zou ik adopteren weer niet nodig vinden, we zijn dan dood, maar nog wel zijn ouders.
Mocht ons iets overkomen dan ga ik er vanuit dat dat andersom ook zo is, zeker de eerste jaren, maar zo niet dan weet ik zeker dat mijn (meerderjarige) oudste zoon de zorg voor de jongste wel op zich zou willen nemen, maar mijn voorkeur gaat de eerste paar jaar uit naar mijn zusje.
Die in de aanloop naar een scheiding bleek te zitten toen we het voor het eerst ter sprake brachten, dus toen lag het een beetje lastig
Overigens zou ik adopteren weer niet nodig vinden, we zijn dan dood, maar nog wel zijn ouders.
Adopteren nee, mijn nichtje heeft al ouders..
Zou ik haar in huis nemen? Volmondig Ja!
Ondanks de band tussen mij en mijn broer niet denderend is... Zonder twijfel is ze hier meer dan welkom. En hoe het moet met als ik aan't werk ben enzo... Daar hebben we meer familie voor.
Dat varkentje wassen wij binnen de familie, zeker weten.
Maar dit geldt ook voor de kinderen van mijn beste vriendin. Daar zeg ik ook volmondig ja tegen.
Zou ik haar in huis nemen? Volmondig Ja!
Ondanks de band tussen mij en mijn broer niet denderend is... Zonder twijfel is ze hier meer dan welkom. En hoe het moet met als ik aan't werk ben enzo... Daar hebben we meer familie voor.
Dat varkentje wassen wij binnen de familie, zeker weten.
Maar dit geldt ook voor de kinderen van mijn beste vriendin. Daar zeg ik ook volmondig ja tegen.
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Als mijn zus en haar vriend zouden komen te overlijden, zou ik met heel veel liefde mijn neefje adopteren. Ik wil zelf eigenlijk geen kinderen, maar ik ben wel heel erg dol op mijn neefje en ik zou er alles aan doen om te zorgen dat hij een fijn leven zou hebben.
Maar ik denk en hoop niet dat het ooit nodig zou zijn
Maar ik denk en hoop niet dat het ooit nodig zou zijn
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Denk het niet.
Wij zijn gevraagd door de broer van mijn vriend, en hebben nee gezegd. Ze wonen aan de andere kant van het land, in 2 jaar tijd hebben we het kind 4 keer gezien, totaal geen band mee. De moeder van het kind komt uit een vreselijk tokkiegezin, daar willen wij geen contact mee.
De familie vond het niet zo leuk, maar wij waren enorm opgelucht toen we hadden geweigerd, vooral omdat de kans bestaat dat dat kind daadwerkelijk het huis uit moet ooit. Ik gun het allerbeste voor het kind, daarom dus beter een liefdevol en warm gezin die graag voor een kind willen zorgen.
Bij mijn eigen broer weet ik het niet. Denk het ook niet. Misschien ook wel.
Wij zijn gevraagd door de broer van mijn vriend, en hebben nee gezegd. Ze wonen aan de andere kant van het land, in 2 jaar tijd hebben we het kind 4 keer gezien, totaal geen band mee. De moeder van het kind komt uit een vreselijk tokkiegezin, daar willen wij geen contact mee.
De familie vond het niet zo leuk, maar wij waren enorm opgelucht toen we hadden geweigerd, vooral omdat de kans bestaat dat dat kind daadwerkelijk het huis uit moet ooit. Ik gun het allerbeste voor het kind, daarom dus beter een liefdevol en warm gezin die graag voor een kind willen zorgen.
Bij mijn eigen broer weet ik het niet. Denk het ook niet. Misschien ook wel.
Voor geen goud. Ik heb mijn zusje al lang geleden verteld dat mocht ze ooit kinderen krijgen ik prima de leuke tante wil zijn maar nooit meer dan dat.
This might be a surprise but it's true
That I'm not like you and I don't want your advice
Or your praise or to move in the ways you do
And I never will
That I'm not like you and I don't want your advice
Or your praise or to move in the ways you do
And I never will
Ja, onvoorwaardelijk. Zowel van mijn broertje en zusje als van de broer van mijn vrouw. Familie staat bij mij op de eerste plaats, en als het nodig is ben ik direct beschikbaar.
Ik heb een hekel aan mijn zwager en zou het liefst ook niks met zijn familie te maken hebben, maar als mijn zus en hij kinderen krijgen en het nodig is zal ik ze zeer zeker in huis nemen! en mijn partner zal dan ook zeker achter mij staan!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Heel moeilijke vraag voor mij.
Ik ben nog jong (19), homo (dit zeg ik ivm nog nooit aan kinderen gedacht) en mijn relatie op dit moment nog wat turbulent en ik ben behoorlijk beschadigd door jeugdtrauma en dus geen goed voorbeeld gehad wat opvoeding betreft.
Daarbij zijn mijn siblings grote hufters voor mij geweest en ik heb al jaren geen contact meer.
Maar.... daar kunnen hun kinderen natuurlijk niks aan doen.
Ik denk dat veel, zo niet alles, van mijn partner af zou hangen, die veel ouder is en de boel wellicht beter kan inschatten.
Als ik zuiver naar gevoel kijk en geen praktische overwegingen meeneem, dan zou ik volmondig ja roepen. Dat wel. Ik vind het ergens niet meer dan logisch.
Maar in mijn geval heb ik het idee dat ik mijn leven niet genoeg op de rails heb om een stabiel leven te bieden aan een opgroeiend mens.
Ik ben nog jong (19), homo (dit zeg ik ivm nog nooit aan kinderen gedacht) en mijn relatie op dit moment nog wat turbulent en ik ben behoorlijk beschadigd door jeugdtrauma en dus geen goed voorbeeld gehad wat opvoeding betreft.
Daarbij zijn mijn siblings grote hufters voor mij geweest en ik heb al jaren geen contact meer.
Maar.... daar kunnen hun kinderen natuurlijk niks aan doen.
Ik denk dat veel, zo niet alles, van mijn partner af zou hangen, die veel ouder is en de boel wellicht beter kan inschatten.
Als ik zuiver naar gevoel kijk en geen praktische overwegingen meeneem, dan zou ik volmondig ja roepen. Dat wel. Ik vind het ergens niet meer dan logisch.
Maar in mijn geval heb ik het idee dat ik mijn leven niet genoeg op de rails heb om een stabiel leven te bieden aan een opgroeiend mens.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
het is wel een mooie manier om als homostel toch een kind op te voeden ,dat niet geadopteerd is.quote:
Heel moeilijke vraag voor mij.
Ik ben nog jong (19), homo (dit zeg ik ivm nog nooit aan kinderen gedacht) en mijn relatie op dit moment nog wat turbulent en ik ben behoorlijk beschadigd door jeugdtrauma en dus geen goed voorbeeld gehad wat opvoeding betreft.
Daarbij zijn mijn siblings grote hufters voor mij geweest en ik heb al jaren geen contact meer.
Maar.... daar kunnen hun kinderen natuurlijk niks aan doen.
Ik denk dat veel, zo niet alles, van mijn partner af zou hangen, die veel ouder is en de boel wellicht beter kan inschatten.
Als ik zuiver naar gevoel kijk en geen praktische overwegingen meeneem, dan zou ik volmondig ja roepen. Dat wel. Ik vind het ergens niet meer dan logisch.
Maar in mijn geval heb ik het idee dat ik mijn leven niet genoeg op de rails heb om een stabiel leven te bieden aan een opgroeiend mens.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Geldt ook voor hetero stellen die geen kinderen kunnen krijgen...
Maar daarom wens je nog niet dat een kind in de familie wees wordt...
En dat gaat natuurlijk plosteling, dus er moet (bijna) accuut iets besloten worden terwijl adoptie iets is waar je meestal al lang samen mee bezig bent. Er is ook geen "keuze" van kind of zelfs gewoon leeftijd en geslacht.
Maar daarom wens je nog niet dat een kind in de familie wees wordt...
En dat gaat natuurlijk plosteling, dus er moet (bijna) accuut iets besloten worden terwijl adoptie iets is waar je meestal al lang samen mee bezig bent. Er is ook geen "keuze" van kind of zelfs gewoon leeftijd en geslacht.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
He meid, het is wat.quote:
Heel moeilijke vraag voor mij.
Ik ben nog jong (19), homo (dit zeg ik ivm nog nooit aan kinderen gedacht) en mijn relatie op dit moment nog wat turbulent en ik ben behoorlijk beschadigd door jeugdtrauma en dus geen goed voorbeeld gehad wat opvoeding betreft.
Daarbij zijn mijn siblings grote hufters voor mij geweest en ik heb al jaren geen contact meer.
Maar.... daar kunnen hun kinderen natuurlijk niks aan doen.
Ik denk dat veel, zo niet alles, van mijn partner af zou hangen, die veel ouder is en de boel wellicht beter kan inschatten.
Als ik zuiver naar gevoel kijk en geen praktische overwegingen meeneem, dan zou ik volmondig ja roepen. Dat wel. Ik vind het ergens niet meer dan logisch.
Maar in mijn geval heb ik het idee dat ik mijn leven niet genoeg op de rails heb om een stabiel leven te bieden aan een opgroeiend mens.
From feudal serf to spender.
Dit zou ook mijn reactie zijn, maar helaas heeft het leven een verassend slechte timing op alles.quote:
Natuurlijk. Zodra ik oud(er) ben en alles goed op orde heb in mijn leven.
De eerste gedachte is ja, maar als ik iets verder doordenk weet ik het zo net nog niet, 1 neefje gaat bv niet zo goed met mijn zoon(klikt gewoon niet, is geen haat en nijd, maar toch), ik weet dus niet of ik hem dat aan zou mogen doen. Maar als het kiezen is tussen kindertehuis of bij ons dan wordt het bij ons.
De kinderen van mijn schoonzus zouden wel even een kleine herprogrammering nodig hebben, wat meer flexibiliteit(zijn echte ritme kinderen, wij zijn geen ritme gezin) en bij de jongen wat meer pit en bij de meid wat minder. Dat zou opzich wel te doen zijn, maar bij voorkeur hou ik gewoon mijn eigen gezin, ze blijven dus maar gewoon leven allemaal, want naast gezin is familie ook wel prettig
Moet trouwens wel gaan verhuizen dan, anders komen we ruimte tekort.
De kinderen van mijn schoonzus zouden wel even een kleine herprogrammering nodig hebben, wat meer flexibiliteit(zijn echte ritme kinderen, wij zijn geen ritme gezin) en bij de jongen wat meer pit en bij de meid wat minder. Dat zou opzich wel te doen zijn, maar bij voorkeur hou ik gewoon mijn eigen gezin, ze blijven dus maar gewoon leven allemaal, want naast gezin is familie ook wel prettig
Moet trouwens wel gaan verhuizen dan, anders komen we ruimte tekort.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Zonder twijfel,
mijn zus heeft een dochter van 3 en een zoontje van 1.
Ik ben echt gek op beiden en de dochter van 3 is echt gek op mij, de 1 jarige is daar nog te jong voor.
Ik zou ze zonder er over na te denken hen opvoeden alsof het mijn eigen kinderen waren.
mijn zus heeft een dochter van 3 en een zoontje van 1.
Ik ben echt gek op beiden en de dochter van 3 is echt gek op mij, de 1 jarige is daar nog te jong voor.
Ik zou ze zonder er over na te denken hen opvoeden alsof het mijn eigen kinderen waren.
┌∩┐(◣_◢)┌∩┐
Nee. Omdat ik geen kinderwens heb, ik waarschijnlijk geen goede moeder zou zijn en de familiebanden daarvoor te gecompliceerd zijn.
ehh ik weet niet of dit wel zo 'sociaal' is. Dus je broer/zus sterft en het kind/de kinderen staan moederziel alleen op de wereld. Jij zou ze zo naar een wildvreemd gezin sturen (en god mag weten of dat wel goede opvoeders zijn en geen pedofielen) en er niet meer naar omkijken omdat je er zelf één op de wereld wil zetten? Dat klinkt in mijn ogen niet als het type dat ik graag als een ouder wil zien.quote:
Probleem is dat je er achter de computer rationeel over nadenkt. Eerste wat mij te binnen schiet is dat als ik zelf een kinderwens heb (op de korte termijn) dat deze niet in het gedrang moet komen.
Maar goed, dat is rationeel gezien. Denk eerlijk gezegd dat je die dingen zo wegwuift als het eenmaal zo ver is. Maar kan mij wel voorstellen dat ik nee zou zeggen.
Wow, ik sta er van te kijken hoeveel mensen eerst aan zichzelf denken. Misschien ben ik te oud voor fok, maar dit zou voor mij absoluut geen vraag zijn. Ondanks dat ik tienduizend km verderop woon, zijn wij vrij hecht als familie, en ik ben verzot op mijn zeven neefjes en nichtjes. Als Nederland vergaat en zij blijven als enigen over komen ze gezellig allemaal hier wonen, samen met mijn eigen kids.
Jesus saves but death prevails.
ik zou het zeker doen. Maar het zal niet nodig zijn. Mocht dit gebeuren dan zullen de kids waarschijnlijk naar een andere broer of zus gaan die al een gezin hebben en ik vrijgezel ben.
En wat betreft de financiėn enzo, beide zusjes hebben ervoor gezorgd dat hun huis ed naar het kind/kinderen gaan als ze komen te overlijden en ze een spaarpot hebben voor studie enzo. Dus voor huisvesting ed hoef ik me dan geen zorgen te maken. Niet dat dit mijn beslissing overigens zou beļnvloeden
En wat betreft de financiėn enzo, beide zusjes hebben ervoor gezorgd dat hun huis ed naar het kind/kinderen gaan als ze komen te overlijden en ze een spaarpot hebben voor studie enzo. Dus voor huisvesting ed hoef ik me dan geen zorgen te maken. Niet dat dit mijn beslissing overigens zou beļnvloeden
AFC AJAX Kampioen 2012-2013
Fok! Federatie
1918,1919,1931,1932,1934,1937,1939,1947,1957,1960,1966,1967,1968,1970,1972,1973,1977,1979,1980 1982,1983,1985,1990,1994,1995,1996,1998,2002,2004,2011,2012,2013
Fok! Federatie
1918,1919,1931,1932,1934,1937,1939,1947,1957,1960,1966,1967,1968,1970,1972,1973,1977,1979,1980 1982,1983,1985,1990,1994,1995,1996,1998,2002,2004,2011,2012,2013
Absoluut, zonder twijfel!
Ik zou er alles aan doen om mijn nichtje een veilige en stabiele basis te geven.
Financieel hoeven we daar ook niet over na te denken. Ik zou direct ja zeggen.
Ik zou er alles aan doen om mijn nichtje een veilige en stabiele basis te geven.
Financieel hoeven we daar ook niet over na te denken. Ik zou direct ja zeggen.
Toen mijn zus overleed, heb ik 1 van haar kinderen in huis genomen .
Hij heeft hier 4,5 jaar gewoond.Ik heb zelfs m'n slaapkamer aan hem afgestaan en al die tijd op een slaapbank in de woonkamer geslapen.
Zijn oudere broer is door m'n broertje opgevangen.
Ik heb er werkelijk geen minuut over na hoeven denken. Zij zou trouwens hetzelfde gedaan hebben voor mijn kind als mij wat zou overkomen.
Hij heeft hier 4,5 jaar gewoond.Ik heb zelfs m'n slaapkamer aan hem afgestaan en al die tijd op een slaapbank in de woonkamer geslapen.
Zijn oudere broer is door m'n broertje opgevangen.
Ik heb er werkelijk geen minuut over na hoeven denken. Zij zou trouwens hetzelfde gedaan hebben voor mijn kind als mij wat zou overkomen.
Ja, en mijn broer heeft er vier, maar ze zouden hier welkom zijn.
Zou wel een drukke bedoeling zijn, die kinderen zijn 10, 7 en de twee jongste 5, mijn dochters zijn 7 en bijna 4.
We hebben zelf dus twee dochters en mijn zwager en schoonzus zullen voogd worden als wij er niet meer zouden zijn.
Ben ook beschreven voogd van het zoontje van een vriendin van me als er iets met haar zou gebeuren.
shravani, heftig joh! Hoe oud was hij toen en hoe oud was jij?
[ Bericht 7% gewijzigd door snakelady op 05-06-2012 19:08:26 ]
Zou wel een drukke bedoeling zijn, die kinderen zijn 10, 7 en de twee jongste 5, mijn dochters zijn 7 en bijna 4.
We hebben zelf dus twee dochters en mijn zwager en schoonzus zullen voogd worden als wij er niet meer zouden zijn.
Ben ook beschreven voogd van het zoontje van een vriendin van me als er iets met haar zou gebeuren.
shravani, heftig joh! Hoe oud was hij toen en hoe oud was jij?
[ Bericht 7% gewijzigd door snakelady op 05-06-2012 19:08:26 ]
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Als je het kind in huis neemt zonder het te adopteren krijg je een paar honderd euro per maand van de staat, dus dat zou ik prefereren.
hij 12 en ik 35quote:
Ja, en mijn broer heeft er vier, maar ze zouden hier welkom zijn.
Zou wel een drukke bedoeling zijn, die kinderen zijn 10, 7 en de twee jongste 5, mijn dochters zijn 7 en bijna 4.
We hebben zelf dus twee dochters en mijn zwager en schoonzus zullen voogd worden als wij er niet meer zouden zijn.
Ben ook beschreven voogd van het zoontje van een vriendin van me als er iets met haar zou gebeuren.
shravani, heftig joh! Hoe oud was hij toen en hoe oud was jij?
Moeilijk hoor, zeker met die leeftijd.quote:
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Nee, want zou eerst over de schok moeten heenkomen dat ik een broer of zus zou blijken te hebben .
.
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
het lastige was die pubertijd, om daar zo middenin te vallen, maar we hebben het overleefd, nog steeds een goede band, en hij woont nu begeleid op kamersquote:
[..]
Moeilijk hoor, zeker met die leeftijd.
Fijn dat jij er voor hem was dan!quote:
[..]
het lastige was die pubertijd, om daar zo middenin te vallen, maar we hebben het overleefd, nog steeds een goede band, en hij woont nu begeleid op kamers
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik twijfel enorm. Ik zou graag ja zeggen. Maar als ik er even over nadenk dan vraag ik me af of zijn dochtertje bij mij wel een goede plaats zou hebben. Hij heeft nu een dochtertje van een jaar en ik ben alleen (man) leuk kind maar ik hoop echt dat er anderen zijn die het willen/kunnen doen. Als de keuze zou zijn dat ze anders bij vreemden wordt ondergebracht zou ik het waarschijnlijk wel doen. Maar ik twijfel enorm.
Ik zou het wel doen, als het aan de orde was. Maar gezien het feit dat ik 2 zussen heb die toch een paar jaartjes ouder zijn en allebei kinderen hebben (ik niet) en in hetzelfde dorp wonen (net als m'n ouders), ligt het niet voor de hand dat ik de zorg op me zou nemen.
Nee. Mijn broer en ik zullen elkaar zo veel mogelijk uit ons leven houden. Mocht hij ooit kinderen krijgen dan zullen die mij hooguit zien tijdens de kerst met familie.
|
|
zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
