R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
Ik had laatst een discussie met een collega van me en ben benieuwd naar jullie mening. Wij hadden het er dus over van 'zou jij het kind(eren) van je broer/zus adopteren als deze komt te overlijden? En tot hoever ben je bereid te gaan?
Stel nu dat je samenwoont met een vriend/vriendin en en je broer heeft drie kinderen. Je broer en zijn vrouw gaan dood en aan jouw word gevraagd of je de kinderen wilt adopteren. Zeg je dan meteen ja of ga je eerst nadenken over de financiële kosten, om hoeveel kinderen het gaat en wat doe je als je partner er niet mee eens is? En wat nu als je broer/zus zeg maar 5 kinderen heeft en jij hebt er zelf al 3? Zou je dan nee zeggen of ga je ze dan toch maar in huis nemen.
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren. Zelfs al heb ik zelf kinderen. Ik vind namelijk dat het de plicht is van de familie om voor de kinderen te zorgen. Ik zou zelf ook willen dat mijn kinderen door de rest van de familie opgevangen worden als ik kom te overlijden.
Verder vind ik ook dat de kinderen van mijn broer voor mijn partner gaan indien de kinderen wees zijn geworden. Dus stel nu dat mijn partner niet wil dat ik voor de kinderen ga zorgen dan kies ik waarschijnlijk toch voor de kinderen. Voornamelijk omdat ik een moraalridder ben die gericht is op familie.
Stel nu dat je samenwoont met een vriend/vriendin en en je broer heeft drie kinderen. Je broer en zijn vrouw gaan dood en aan jouw word gevraagd of je de kinderen wilt adopteren. Zeg je dan meteen ja of ga je eerst nadenken over de financiële kosten, om hoeveel kinderen het gaat en wat doe je als je partner er niet mee eens is? En wat nu als je broer/zus zeg maar 5 kinderen heeft en jij hebt er zelf al 3? Zou je dan nee zeggen of ga je ze dan toch maar in huis nemen.
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren. Zelfs al heb ik zelf kinderen. Ik vind namelijk dat het de plicht is van de familie om voor de kinderen te zorgen. Ik zou zelf ook willen dat mijn kinderen door de rest van de familie opgevangen worden als ik kom te overlijden.
Verder vind ik ook dat de kinderen van mijn broer voor mijn partner gaan indien de kinderen wees zijn geworden. Dus stel nu dat mijn partner niet wil dat ik voor de kinderen ga zorgen dan kies ik waarschijnlijk toch voor de kinderen. Voornamelijk omdat ik een moraalridder ben die gericht is op familie.
Ik zou dit ook doen zonder te twijfelen. Als ik dan niet een geschikte ouder blijk of kan het financieel niet redden zou ik dit met mijn familie proberen op te lossen.
Ik zou in ieder geval niet mijn neefjes en nichtjes in een opvanghuis laten plaatsen o.i.d.
Ik zou in ieder geval niet mijn neefjes en nichtjes in een opvanghuis laten plaatsen o.i.d.
Thinking about thinking of you. ♫
Ja dat zou ik doen. Ik vind het geen plicht maar gevoelsmatig wel logisch dat ik dat zou doen als enige broer.
fok you ja!
Wij zijn aangewezen als voogd van de kinderen van mijn zwager mocht het noodlot bij hen toeslaan.
Dus volmondig JA!
[ Bericht 1% gewijzigd door Rekkie op 26-03-2012 16:09:02 ]
Dus volmondig JA!
[ Bericht 1% gewijzigd door Rekkie op 26-03-2012 16:09:02 ]
Hm.. in basis wel. Niet als mn partner het niet wil trouwens. Je leeft met je partner samen, niet met je familie. Dit soort belangrijke dingen doe je alleen als je daar alle 2 achter staat.
Ik voel mij trouwens verder niet moreel verplicht ofzo. Het zijn mijn kinderen niet. Er is ook niet met mij overlegd bij de verwekking ervan.
Ik voel mij trouwens verder niet moreel verplicht ofzo. Het zijn mijn kinderen niet. Er is ook niet met mij overlegd bij de verwekking ervan.
Met tegenzin denk ik. Op het moment heb ik helemaal geen behoefte aan kinderen, later misschien wel. Maar kinderen adopteren ben ik sinds ik case 39, orphan en the omen heb gezien niet meer zo'n fan van.
It's not too late to change your hikikomori ways!
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen? 
blablablablablablablablablablablablablabla
Ik kan me heel moeilijk in de situatie verplaatsen... Ik heb geen broers of zussen. Mijn vriend wel, maar ze hebben niet zo veel contact. Ik kan me dus totaal niet voorstellen dat wij, zelfs als we allemaal kinderen hadden, voor elkaars kinderen zouden zorgen (ook niet om op te passen ofzo).
Nee. Ik heb al aan mijn broertje aangegeven dat hij iemand anders moet zoeken om die voogdij op zich te nemen.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Als je de vraag stelt, wat is het beste voor het kind...? Als je het met tegenzin doet, en dan bijvoorbeeld toch meer van je eigen kinderen houdt dan van de geadopteerde, is het dan nog zo een prettige omgeving om in op te groeien? Of is het misschien toch beter bij mensen die geen familie zijn, maar wel graag kinderen willen?quote:Op maandag 26 maart 2012 15:59 schreef Schunckelstar het volgende:
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen?
Ja ik zou het zeker doen, het is natuurlijk wel een verantwoordelijkheid maar zou niet willen dat mijn nichtjes en neefjes ineens bij een vreemd gezin terecht komen
Dat ligt eraan, ik heb geen idee hoe mijn schoonbroertje en zijn vriendin het graag zouden zien... Wij hebben een voogd voor onze dochter die bekijkt wat het beste voor haar is op dat moment.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik heb jaren geleden met mijn broer afgesproken dat, mochten hij en zijn vrouw komen te overlijden, ik de zorg over hun twee kinderen op me zou nemen.
Gelukkig hebben ze het een en ander doorstaan zonder te overlijden en is de oudste inmiddels volwassen en de jongste bijna uitgepuberd.
Gelukkig hebben ze het een en ander doorstaan zonder te overlijden en is de oudste inmiddels volwassen en de jongste bijna uitgepuberd.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
ik zou dit zeker doen, maar ook kijken naar een betere oplossing mocht die er zijn 
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Uhm.. Die kinderen zijn niet jouw keuze. Je hebt andere plannen met je leven? Nogal simpel eigenlijk.quote:
Hoe kun je het over je hart verkrijgen om dat niet te doen?
hmm ja... moeilijk.quote:Op maandag 26 maart 2012 16:04 schreef sheonlydreams86 het volgende:
[..]
Als je de vraag stelt, wat is het beste voor het kind...? Als je het met tegenzin doet, en dan bijvoorbeeld toch meer van je eigen kinderen houdt dan van de geadopteerde, is het dan nog zo een prettige omgeving om in op te groeien? Of is het misschien toch beter bij mensen die geen familie zijn, maar wel graag kinderen willen?
ik zou er iig geen seconde over twijfelen, ondanks dat ik zelf geen kinderen wil
en ik zou er alles aan doen om ze met veel liefde op te voeden, en ze alles geven wat ze nodig hebben...
blablablablablablablablablablablablablabla
ja dan nog..quote:
[..]
Uhm.. Die kinderen zijn niet jouw keuze. Je hebt andere plannen met je leven? Nogal simpel eigenlijk.
ik zou het echt niet kunnen weigeren
blablablablablablablablablablablablablabla
Beetje raar. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om iets te regelen voor dat soort situaties. Ik ga niet een kind opvoeden omdat mijn broer/zus zo graag een kind wilde maar niet zo slim was om zijn zaakjes goed te regelen.quote:Op maandag 26 maart 2012 17:49 schreef Schunckelstar het volgende:
[..]
ja dan nog..
ik zou het echt niet kunnen weigeren
ik snap je punt wel, maar toch.. ik zou het echt niet over mijn hart verkrijgen om te weigerenquote:
[..]
Beetje raar. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om iets te regelen voor dat soort situaties. Ik ga niet een kind opvoeden omdat mijn broer/zus zo graag een kind wilde maar niet zo slim was om zijn zaakjes goed te regelen.
bovendien is het niet de schuld van de kinderen als mijn zusje haar zaakjes niet goed geregeld zou hebben, en lijkt het me voor de kinderen sowieso het beste om in een vertrouwde omgeving op te groeien...
blablablablablablablablablablablablablabla
Ligt denk ik ook aan hoe sterk je band met broer/zus en die kinderen is. Ik heb een broer, maar die heeft geen kinderen. Misschien had ik iets anders gezegd als hij dat wel had.quote:
[..]
ik snap je punt wel, maar toch.. ik zou het echt niet over mijn hart verkrijgen om te weigeren
bovendien is het niet de schuld van de kinderen als mijn zusje haar zaakjes niet goed geregeld zou hebben, en lijkt het me voor de kinderen sowieso het beste om in een vertrouwde omgeving op te groeien...
oei moeilijk, aan de ene kant zeg ik ja, aan de andere kant, als het van zijn huidige vriendin is laat maar zitten, met die familie (die je er dan toch bij krijgt) hoef ik niets te maken te hebben...
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Zonder twijfel ja, al heeft (en wil, zegt hij) mijn broertje geen kinderen. Ik zou ook de kinderen van mijn schoonzus opnemen mocht dat nodig zijn en ook mijn 10 jaar oude nichtjes en neefje, de kinderen van mijn ooms. Ik hou van kinderen en wil ze zelf ook, en ik zie het ook een beetje als mijn plicht. Ik zou de kinderen zoveel mogelijk in hun familie willen houden, mijn neefjes en nichtjes in een pleeggezin gaat niet gebeuren als ik het enigszins kan voorkomen. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over, ik weet niet hoe ik het zou doen als ik een partner had die zoiets niet zou willen.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Alleen mijn schoonzusje heeft een kind, maar ik zou het zeker doen. Die keuze is ook niet heel moeilijk aangezien zij en mijn vrouw een eeneiige tweeling zijn. Ik herken veel van hun dochter in de mijne, ze zouden zusjes kunnen zijn (en genetisch zitten ze ook zo dicht bij elkaar)
* Muffle voelt zich vereerdquote:
Ik had laatst een discussie met een collega van me en ben benieuwd naar jullie mening. Wij hadden het er dus over van 'zou jij het kind(eren) van je broer/zus adopteren als deze komt te overlijden? En tot hoever ben je bereid te gaan?
<Knip>
Mijn zus en zwager hebben me dat 2 jaar geleden gevraagd. Ze hebben 2 kinderen. Hoewel ik op dat moment pas een paar maanden een relatie had, zei ik direct volmondig "ja".
Met de kanttekening dat ik ze niet zou adopteren, want ze hebben al ouders, ook al zijn ze
(hypothetisch) overleden. Ik zou hun pleegmoeder worden.
Toen ik het daarna mijn vriend vertelde, zei hij direct "tuurlijk. We krijgen ze wel groot".
Ik moet er niet aan denken dat ze naar een vreemd gezin zouden gaan. Ze zijn ook mijn bloed. En ik ken ze en heb al 5 en 3 jaar hun levens gevolgd, ken hun karakter en hun mogelijkheden en beperkingen.
Ik zou ze ook van alles over hun ouders kunnen vertellen, of ze op hen lijken en bv ook de opa's en oma's bij hun levens kunnen betrekken.
Ik zou ze kunnen helpen bij hun rouwproces, want ik ben dan ook in rouw.
En ik denk dat het voor de kinderen makkelijker zou zijn om bij een bekende terecht te komen.
Moeilijk onderwerp wel, waar je eigenlijk liever niet over na zou willen denken. Maar het kan maar beter goed geregeld zijn.
Met de kanttekening dat ik ze niet zou adopteren, want ze hebben al ouders, ook al zijn ze
(hypothetisch) overleden. Ik zou hun pleegmoeder worden.
Toen ik het daarna mijn vriend vertelde, zei hij direct "tuurlijk. We krijgen ze wel groot".
Ik moet er niet aan denken dat ze naar een vreemd gezin zouden gaan. Ze zijn ook mijn bloed. En ik ken ze en heb al 5 en 3 jaar hun levens gevolgd, ken hun karakter en hun mogelijkheden en beperkingen.
Ik zou ze ook van alles over hun ouders kunnen vertellen, of ze op hen lijken en bv ook de opa's en oma's bij hun levens kunnen betrekken.
Ik zou ze kunnen helpen bij hun rouwproces, want ik ben dan ook in rouw.
En ik denk dat het voor de kinderen makkelijker zou zijn om bij een bekende terecht te komen.
Moeilijk onderwerp wel, waar je eigenlijk liever niet over na zou willen denken. Maar het kan maar beter goed geregeld zijn.
Hij zegt pleegouders en niet vreemden.quote:Op donderdag 29 maart 2012 00:44 schreef Sneezeechu het volgende:
[..]
Dus je eigen bloedeigen familie bij vreemden parkeren? Hoezo gemakzuchtig?
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Ja
Het is mij ook ooit gevraagd en heb geen moment getwijfeld. Ze hadden er goed over nagedacht ook.
Gelukkig is het niet nodig geweest.
Het is mij ook ooit gevraagd en heb geen moment getwijfeld. Ze hadden er goed over nagedacht ook.
Gelukkig is het niet nodig geweest.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Vanzelfsprekend, geen idee hoe mijn vriendin er nu over denkt (zijn nog niet zolang bij mekaar). Maar als ik nodig ben voor mijn familie ben ik daar.
Als er wat mocht gebeuren met mijn zus en haar man ga ik voor hun kinderen zorgen, hoefde eigenlijk helemaal niet over na te denken.
Vond het ook wel een eer dat ze mij dat toevertrouwen.
Vond het ook wel een eer dat ze mij dat toevertrouwen.
Better to reign in Hell then serve in Heaven.
En als je besluit dat je ze niet het leven kan geven dat ze nodig hebben? Denk je dat ze dan in een weeshuis of pleeggezin ofzo beter af zijn? Ik vind het zo'n rare zin, wat bedoel je er precies mee?quote:
Voor ieder die het wilt weten: stel dat mijn broer komt te overlijden en hij heeft kinderen die verder nergens anders terecht kunnen. Ik zal me dan ten eerste afvragen of ik de kinderen wel het leven kan bieden dat ze nodig hebben en als dat zo is dan zal ik ze adopteren.
Overigens; ja. Ook al ben ik niet de meest geschikte persoon, als er niemand anders zou zijn en het op mij neer zou komen zou ik het uit liefde en respect voor mijn broer/zus doen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Northside op 29-03-2012 14:59:43 ]
Ja, ik generaliseer.
Ik denk het wel, tenzij het met mijn eigen situatie zo is gesteld dat het me niet zal lukken een veilige, gezonde leefomgeving te bieden zonder al te veel financiële zorgen. Er moet uiteraard gekeken worden naar wat het beste is voor het kind. Ook telt de mening van mijn partner hierin mee, maar zoals ik hem ken zal hij hier geen problemen mee hebben. (ik ga het hem gewoon vragen, ben nu toch wel nieuwsgierig)
Dat zelfde geld trouwens ook voor de kinderen van de zus van mijn vriend. Dat zou hij me geen twee keer hoeven vragen.
Dat zelfde geld trouwens ook voor de kinderen van de zus van mijn vriend. Dat zou hij me geen twee keer hoeven vragen.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Probleem is dat je er achter de computer rationeel over nadenkt. Eerste wat mij te binnen schiet is dat als ik zelf een kinderwens heb (op de korte termijn) dat deze niet in het gedrang moet komen.
Maar goed, dat is rationeel gezien. Denk eerlijk gezegd dat je die dingen zo wegwuift als het eenmaal zo ver is. Maar kan mij wel voorstellen dat ik nee zou zeggen.
Maar goed, dat is rationeel gezien. Denk eerlijk gezegd dat je die dingen zo wegwuift als het eenmaal zo ver is. Maar kan mij wel voorstellen dat ik nee zou zeggen.
Het zou dan om de eventuele kinderen van mijn schoonzus en zwager gaan, aangezien mijn broer nooit kinderen zal krijgen... en zo vanachter de computer zeg ik "uiteraard". Ik zou ze niet naar mijn schoonouders willen laten gaan (om meerdere totaal niet relevante redenen). Ze zouden an sich ook goed ondergebracht kunnen worden bij de zus van mijn zwager, maar die zouden dat kwa ruimte niet passend krijgen... dus wij zijn wel de meest aangewezenen om te doen wat moet gebeuren, aangezien wij wel veel ruimte hebben en de financiële middelen ook geen probleem zullen vormen.
En nu maar hopen dat het een "what if" blijft.
En nu maar hopen dat het een "what if" blijft.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Ik zou zover mogelijk eerst eens bij die kinderen vragen wat ze willen. Ik woon tegen die tijd waarschijnlijk aan de andere kant van de wereld, maar als ze willen en ik kan het trekken zijn ze meer dan welkom.
Afhankelijk van op welk punt ik me leven ik dan ben wil ik misschien zelfs voor ze terug komen.
Afhankelijk van op welk punt ik me leven ik dan ben wil ik misschien zelfs voor ze terug komen.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Nee. Ik wil zelf zeker geen kinderen en heb er helemaal niets mee. Hoe zuur en egoistisch het ook klinkt, het opvoeden van kinderen past niet binnen het leven dat ik zelf wil leiden. Ik denk daarom ook niet dat ik de kinderen van mijn zus het leven kan geven dat ze verdienen.
Mijn broer en broertje hebben geen kinderen, maargoed, mocht dat wel het geval zijn en er zou sprake zijn van adoptie dan zeer zeker niet.quote:zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
OMDAT HET KINDEREN BETREFT!quote:
Je weet wel. Van die dingen die geld kosten. Bergen met geld. En waar je je klaarblijkelijk heel je leven zorgen om behoort te maken. En die je snachts wakker krijsen omdat ze honger hebben. Smeer een boterham en laat mij met rust godverdomme!
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Geen niks drenz; ik ben niet boos op je hoor 
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Mijn broer heeft 2 kinderen en die zou ik zonder twijfel in huis nemen. Als er financiele problemen komen dan denk ik dat die wel met beide families op te lossen zijn.
Zelf wil ik geen kinderen, maar mocht deze situatie voorvallen, dan zou ik het zeker wel doen. Mits die kinderen dat natuurlijk zelf ook willen.
signatuurloos
|
|
zou jij het kind van je broer/zus adopteren?
