R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Originele OP:
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Depressie & Angst #12
Depressie & Angst #13
Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
[ Bericht 1% gewijzigd door Madame_Paon op 06-01-2012 01:06:52 ]
Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Depressie & Angst #12
Depressie & Angst #13
Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
[ Bericht 1% gewijzigd door Madame_Paon op 06-01-2012 01:06:52 ]
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Een positieve noot bij de aanvang van dit topic. Het is nog pril maar mijn depressies lijken als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Na mijn post hier (wat me enórm heeft opgelucht), tussen kerst en oud en nieuw, viel eindelijk het kwartje, ik weet de oorzaak, het waarom van al die jaren depressie, zelfhaat, verdriet, eenzaamheid en de drank en drugs ten gevolg. Het lag niet eens aan mij...
Nu kan ik dan eindelijk stappen gaan ondernemen! De eerste stap was stoppen met roken, en dat gaat voorspoedig. De volgende wordt, terug naar school! Als klein meisje zei ik al, later als ik groot ben, wil ik dierenarts worden. Mijn moeder zei me dat ik dat niet kon, en ik geloofde haar. In retrospect heeft mijn leven uit zulke ontmoedigende uitspraken bestaan, zij het dat het meestal veel subtieler was. Nu, dankzij wat incidenten rond kerst en oudjaar (waarbij o.a. de veiligheid van mijn diertje in het geding was), geloof ik niks meer van wat er uit haar piehole komt rollen, ik kán haar gewoon niet meer serieus nemen, en dat voelt zo bevrijdend.
Maandag ga ik een afspraak maken bij Avans, HBO geneeskunde, voor een toelatingsexamen, en als ik mijn propedeuse heb, op naar Gent, diergeneeskunde!
Ik moet natuurlijk oppassen dat ik niet te hard van stapel loop, maar dit jaar begint al beter dan de afgelopen 15 jaar bij elkaar waren. Hopelijk blijf ik voorlopig in deze flow, maar ongetwijfeld kom ik mezelf hier en daar nog eens tegen, aangezien ik natuurlijk best een puinzooi van mijn leven heb gemaakt tot nu toe, dat is niet van de ene op de andere dag opgelost.
Het lichtpuntje aan het einde van de tunnel blijkt in ieder geval geen goederentrein te zijn, en het wordt gestaag groter.
Ik zing zelfs weer. En wel dit liedje, oh my.
Nu kan ik dan eindelijk stappen gaan ondernemen! De eerste stap was stoppen met roken, en dat gaat voorspoedig. De volgende wordt, terug naar school! Als klein meisje zei ik al, later als ik groot ben, wil ik dierenarts worden. Mijn moeder zei me dat ik dat niet kon, en ik geloofde haar. In retrospect heeft mijn leven uit zulke ontmoedigende uitspraken bestaan, zij het dat het meestal veel subtieler was. Nu, dankzij wat incidenten rond kerst en oudjaar (waarbij o.a. de veiligheid van mijn diertje in het geding was), geloof ik niks meer van wat er uit haar piehole komt rollen, ik kán haar gewoon niet meer serieus nemen, en dat voelt zo bevrijdend.
Maandag ga ik een afspraak maken bij Avans, HBO geneeskunde, voor een toelatingsexamen, en als ik mijn propedeuse heb, op naar Gent, diergeneeskunde!
Ik moet natuurlijk oppassen dat ik niet te hard van stapel loop, maar dit jaar begint al beter dan de afgelopen 15 jaar bij elkaar waren. Hopelijk blijf ik voorlopig in deze flow, maar ongetwijfeld kom ik mezelf hier en daar nog eens tegen, aangezien ik natuurlijk best een puinzooi van mijn leven heb gemaakt tot nu toe, dat is niet van de ene op de andere dag opgelost.
Het lichtpuntje aan het einde van de tunnel blijkt in ieder geval geen goederentrein te zijn, en het wordt gestaag groter.
Ik zing zelfs weer. En wel dit liedje, oh my.
power to the people
Ja, zó goed, zó blij, 't is bizar. 
Nu nog 'even' waarmaken en das toch wel een beetje boel eng.
Nu nog 'even' waarmaken en das toch wel een beetje boel eng.
power to the people
@Beestjuh
Wat fijn dat het zo goed gaat...nu nog vasthouden dat gevoel hè!
Hier gaat het wel maar tegelijkertijd ook niet. Zolang ik niks hoef te doen en maar wat door huis kan slenteren.
Maar zodra ik iets moet doen gaat het gewoon mis.
Die buien waar ik vorige week last van had zijn weg, maar zijn nu omgezet in een soort lusteloosheid.
Ik heb nergens zin in en niks interesseert me eigenlijk.
En die lusteloosheid heb ik eigenlijk al sinds tiener..ik doe dingen omdat ze moeten maar zonder belangstelling en dat maakt alles weer zo zwaar.
En nu heb ik 's avonds wel wat meer rust in mijn hoofd.
Maar het enige dat constant blijft malen is school..ik moet volgende week dinsdag weer beginnen en mijn gedachtes proberen allerlei "smoesjes" en redenen te bedenken om niet te gaan.
En ik weet gewoon niet wat te doen ermee...en ik moet het voorlopig echt zelf uitzoeken.
En dan mag ik over 2 weken weer naar de psych maar deels gaat die zoiets hebben van tja je moet zelf kiezen wat je gaat doen..
Wat fijn dat het zo goed gaat...nu nog vasthouden dat gevoel hè!
Hier gaat het wel maar tegelijkertijd ook niet. Zolang ik niks hoef te doen en maar wat door huis kan slenteren.
Maar zodra ik iets moet doen gaat het gewoon mis.
Die buien waar ik vorige week last van had zijn weg, maar zijn nu omgezet in een soort lusteloosheid.
Ik heb nergens zin in en niks interesseert me eigenlijk.
En die lusteloosheid heb ik eigenlijk al sinds tiener..ik doe dingen omdat ze moeten maar zonder belangstelling en dat maakt alles weer zo zwaar.
En nu heb ik 's avonds wel wat meer rust in mijn hoofd.
Maar het enige dat constant blijft malen is school..ik moet volgende week dinsdag weer beginnen en mijn gedachtes proberen allerlei "smoesjes" en redenen te bedenken om niet te gaan.
En ik weet gewoon niet wat te doen ermee...en ik moet het voorlopig echt zelf uitzoeken.
En dan mag ik over 2 weken weer naar de psych maar deels gaat die zoiets hebben van tja je moet zelf kiezen wat je gaat doen..
Ik heb ook wel vooruitgang behaald alleen omdat ik beslist heb om het zonder een medicatie te willen want ik wil gewoon niet een AD of wat dan ook en dan zeggen al die vrolijke lui, Tja dan kunnen we jou niet helpen. En dat is gewoon vervelend...
Ik geloof dat het hier ook wel goed gaat.
Na alle tegenslagen begin deze week ben ik op een of andere manier weer in de stemming gekomen om wat dingen te doen en wat minder uit te stellen en dat is fijn.
Gisteren bij de psych wat opstartacties voor het aanpakken van die angststoornis en voor schematherapie over een tijdje. Vandaag heb ik voor dat laaste een paar vragenlijsten zitten invullen. (damn die waren lang!)
Komende 4 - 5 dagen zijn wel druk, want ik ga morgen tm zondag naar eindhoven en dan dinsdag weer. En dan moeten andere mensen Sem zn pillen geven, dat is ook wel eng, maar ja. Ik probeer het maar...hopen dat t lukt allemaal
Na alle tegenslagen begin deze week ben ik op een of andere manier weer in de stemming gekomen om wat dingen te doen en wat minder uit te stellen en dat is fijn.
Gisteren bij de psych wat opstartacties voor het aanpakken van die angststoornis en voor schematherapie over een tijdje. Vandaag heb ik voor dat laaste een paar vragenlijsten zitten invullen. (damn die waren lang!)
Komende 4 - 5 dagen zijn wel druk, want ik ga morgen tm zondag naar eindhoven en dan dinsdag weer. En dan moeten andere mensen Sem zn pillen geven, dat is ook wel eng, maar ja. Ik probeer het maar...hopen dat t lukt allemaal
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Mooi dat het met meerdere mensen wat beter gaat.
Hier niet ... ik heb gister zulke heftige emoties ervaren, dat ik het gevoel heb alsof ik een enorme kater heb, terwijl ik amper gedronken heb (2 glazen).
Herkennen jullie dat, een kater door emoties?
Hier niet ... ik heb gister zulke heftige emoties ervaren, dat ik het gevoel heb alsof ik een enorme kater heb, terwijl ik amper gedronken heb (2 glazen).
Herkennen jullie dat, een kater door emoties?
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Ja hoor, Als ik mijn vreselijke nachtmerries heb gehad dan voel ik me echt niet goed en kan het dagen duren voor ik er weer een beetje bovenop benquote:Op vrijdag 6 januari 2012 18:37 schreef Madame_Paon het volgende:
Mooi dat het met meerdere mensen wat beter gaat.
Hier niet ... ik heb gister zulke heftige emoties ervaren, dat ik het gevoel heb alsof ik een enorme kater heb, terwijl ik amper gedronken heb (2 glazen).
Herkennen jullie dat, een kater door emoties?
@Murmeli
Sem is je huisdier?
@Madame_peon
Kater door emoties..spreek me der niet over.
Bij mij zijn deze 9 van de 10 keer erger dan een normale kater.en het is dan ook op dat moment alsof ik ineen soort trance zit..heb dan die emotie kater maar voel op dat moment niks anders dan dat..
Sem is je huisdier?
@Madame_peon
Kater door emoties..spreek me der niet over.
Bij mij zijn deze 9 van de 10 keer erger dan een normale kater.en het is dan ook op dat moment alsof ik ineen soort trance zit..heb dan die emotie kater maar voel op dat moment niks anders dan dat..
Zijn hier meer mensen die lyrica slikken tegen de angst?
Heb een rotdag, kwam thuis en het vloog me gelijk zo aan dat ik meteen weer ben gaan lopen...
Daarna kon ik alleen nog maar huilen.
Maar goed, we zien wel wat het weekend verder gaat brengen, ik hoop op een rustig en lui weekend.
Heb een rotdag, kwam thuis en het vloog me gelijk zo aan dat ik meteen weer ben gaan lopen...
Daarna kon ik alleen nog maar huilen.
Maar goed, we zien wel wat het weekend verder gaat brengen, ik hoop op een rustig en lui weekend
.
Fake it till you make it...
Hebben jullie al therapie gehad trouwens>?
Ik begin straks aan een nieuwe therapie.
Begin wel beetje wanhopig te worden in de hulpverlening.
Hebben jullie ook dat je op den duur gewoon echt praat moe bent? Ik weet niet wat ik nog op die nieuwe therapie moet, ik heb alles al verteld. En moet ik WEER alles vertellen.
Ik begin straks aan een nieuwe therapie.
Begin wel beetje wanhopig te worden in de hulpverlening.
Hebben jullie ook dat je op den duur gewoon echt praat moe bent? Ik weet niet wat ik nog op die nieuwe therapie moet, ik heb alles al verteld. En moet ik WEER alles vertellen.
Dat malen over school is momenteel zo herkenbaar! Sorry dat ik hiermee ineens zo kom binnenvallen, lees wel al een tijdje mee en heb ooit ook wel eens wat gepost geloof ik.quote:Op vrijdag 6 januari 2012 16:10 schreef cafpow het volgende:
@Beestjuh
Wat fijn dat het zo goed gaat...nu nog vasthouden dat gevoel hè!
Hier gaat het wel maar tegelijkertijd ook niet. Zolang ik niks hoef te doen en maar wat door huis kan slenteren.
Maar zodra ik iets moet doen gaat het gewoon mis.
Die buien waar ik vorige week last van had zijn weg, maar zijn nu omgezet in een soort lusteloosheid.
Ik heb nergens zin in en niks interesseert me eigenlijk.
En die lusteloosheid heb ik eigenlijk al sinds tiener..ik doe dingen omdat ze moeten maar zonder belangstelling en dat maakt alles weer zo zwaar.
En nu heb ik 's avonds wel wat meer rust in mijn hoofd.
Maar het enige dat constant blijft malen is school..ik moet volgende week dinsdag weer beginnen en mijn gedachtes proberen allerlei "smoesjes" en redenen te bedenken om niet te gaan.
En ik weet gewoon niet wat te doen ermee...en ik moet het voorlopig echt zelf uitzoeken.
En dan mag ik over 2 weken weer naar de psych maar deels gaat die zoiets hebben van tja je moet zelf kiezen wat je gaat doen..
Ik ben intussen na drie mislukte opleidingen, aan mijn vierde poging bezig, maar het gaat wéér niet goed. Resultaten zijn tot dusver wel goed, maar alles eromheen trek ik niet.
Mijn omstandigheden zijn heel anders dan die van jou, maar dat gepieker over het wel of niet gaan na de vakantie heb ik nu dus ook zo erg. Dat is echt slopend hè!
In principe wil ik ook echt niet meer gaan, want ik weet toch zeker dat ik het op deze manier niet ga afmaken. Maar ik wil eerst een goed alternatief hebben en die heb ik helaas nog niet. Had ik maar een plan B gehad
Nouja, dat was even een korte ´bijdrage´ van mijn kant
Sem is 1 van mijn katten. Die heeft HCM (een hartkwaal) weet ik sinds dinsdag. Andere kan kan het ook hebben, want het is erfelijk en ik heb broer en zus.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
@Crystal 86
Tja ik heb dit al vaker gehad onder normale omstandigheden...en meestal kreeg ik een schop onder m'n kont en ging dan al struikelend verder en zo heb ik de havo en mbo gehaald..maar echt met vallen en opstaan.
Op dit moment voel ik niks anders dan zenuwen...want we hebben een loge. Een kan die voor onze huisdeur stond te mauwen is naar binnengerend en we weten niet van wie het is. Dus gaan morgen even rondvragen hier..want het beestje ziet er te schoon uit om een straatkat te zijn.
Dus nu ligt ie in de woonkamer met wat melk...
Maar goed dat is weer off topic..
Tja ik heb dit al vaker gehad onder normale omstandigheden...en meestal kreeg ik een schop onder m'n kont en ging dan al struikelend verder en zo heb ik de havo en mbo gehaald..maar echt met vallen en opstaan.
Op dit moment voel ik niks anders dan zenuwen...want we hebben een loge. Een kan die voor onze huisdeur stond te mauwen is naar binnengerend en we weten niet van wie het is. Dus gaan morgen even rondvragen hier..want het beestje ziet er te schoon uit om een straatkat te zijn.
Dus nu ligt ie in de woonkamer met wat melk...
Maar goed dat is weer off topic..
When you want it - goes away too fast
Times you hate it - always seem to last
Jammer dat de paniek en twijfel alweer toeslaat nog vóórdat ik de eerste echte stap naar mijn toekomst heb kunnen zetten. Terwijl ik echt heel positieve reacties krijg van mensen om me heen, en ook hier, kan één onhandige opmerking me weer helemaal uit evenwicht brengen. Blegh.
Cafpow, wat goed dat je de kleine zwerver weer veilig thuis af hebt kunnen leveren.
Justme1234, ik heb meerdere malen getracht in therapie te gaan. Bleek niet echt een succes. Als ik jou was, zou ik wat je in je post schrijft ook even tegen je nieuwe therapeut zeggen. Maar als je echt praat-moe bent, zijn er toch andere opties? Ik heb er geen ervaring mee, maar er bestaan creatieve, sport- en drama-therapieën, misschien werkt dat beter voor je?
Times you hate it - always seem to last
Jammer dat de paniek en twijfel alweer toeslaat nog vóórdat ik de eerste echte stap naar mijn toekomst heb kunnen zetten. Terwijl ik echt heel positieve reacties krijg van mensen om me heen, en ook hier, kan één onhandige opmerking me weer helemaal uit evenwicht brengen. Blegh.
Cafpow, wat goed dat je de kleine zwerver weer veilig thuis af hebt kunnen leveren.
Justme1234, ik heb meerdere malen getracht in therapie te gaan. Bleek niet echt een succes. Als ik jou was, zou ik wat je in je post schrijft ook even tegen je nieuwe therapeut zeggen. Maar als je echt praat-moe bent, zijn er toch andere opties? Ik heb er geen ervaring mee, maar er bestaan creatieve, sport- en drama-therapieën, misschien werkt dat beter voor je?
power to the people
Stay in the highs beestje 
Alleen niet zo high dat het in het echt alleen maar weer kan tegenvallen.
*hug*
Alleen niet zo high dat het in het echt alleen maar weer kan tegenvallen.
*hug*
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
@beestjuh
Helemaal waar die 2 zinnen. Hoewel ik ze liever andersom zou zie.
Kan je anders niet met je HA gaan praten over andere opties? Zoals in de post hierboven word genoemd?
Hier voel ik me raar...enorm emotioneel en zin om te huilen maar tegelijk voel ik niks.
En ik moet zeggen ik ben dolblij dat de kat weer veilig thuis is maar nu besef ik zelf hoe erg ik eigenlijk zon diertje mis in mijn leven.
En door omstandigheden kunnen we er geen nemen. En dan ga ik weer naar toen ik klein was en hoeveel steun ik had in moeilijke tijden aan mijn eigen beestje..
Maar ik voel mij nu gewoon weer minder. En dankzij de pillen slaap ik wel beter maar ik moet nog 1,5 week volhouden tot ik weer bij de psych terechtkan.
En 1 week daarvan moet ik weer naar school en de hele dag gaan gedachten door mijn hoofd van niet gaan, maar ik voel me toch verplicht.
En ik kan niet eens mijn kleren opbergen in mijn kast laat staan naar school gaan..
Maar het is denk ik bedtijd want ik begin weer helemaal overstuur te raken..en ik heb niemand om erover te praten behalve mijn moeder..maar zij kan er ook niet goed meer tegen en weet ook niet wat te doen
Helemaal waar die 2 zinnen. Hoewel ik ze liever andersom zou zie.
Kan je anders niet met je HA gaan praten over andere opties? Zoals in de post hierboven word genoemd?
Hier voel ik me raar...enorm emotioneel en zin om te huilen maar tegelijk voel ik niks.
En ik moet zeggen ik ben dolblij dat de kat weer veilig thuis is maar nu besef ik zelf hoe erg ik eigenlijk zon diertje mis in mijn leven.
En door omstandigheden kunnen we er geen nemen. En dan ga ik weer naar toen ik klein was en hoeveel steun ik had in moeilijke tijden aan mijn eigen beestje..
Maar ik voel mij nu gewoon weer minder. En dankzij de pillen slaap ik wel beter maar ik moet nog 1,5 week volhouden tot ik weer bij de psych terechtkan.
En 1 week daarvan moet ik weer naar school en de hele dag gaan gedachten door mijn hoofd van niet gaan, maar ik voel me toch verplicht.
En ik kan niet eens mijn kleren opbergen in mijn kast laat staan naar school gaan..
Maar het is denk ik bedtijd want ik begin weer helemaal overstuur te raken..en ik heb niemand om erover te praten behalve mijn moeder..maar zij kan er ook niet goed meer tegen en weet ook niet wat te doen
Thanks Puntenjager, je hebt ook wel gelijk. Ik kan me ook zó mee laten slepen, meestal in het negatieve, maar dus ook als het goed gaat, en idd, dan is de kans groot dat er iets tegenvalt.
Daarbij maak ik me al zorgen om dingen die nu helemaal nog niet relevant zijn. Als ik idd in België ga studeren, hoe doe ik dat in vredesnaam met al mijn diertjes? Het zijn er nogal wat om mee op kot te nemen. En kan ik het financieel allemaal wel rondgebreid krijgen? Ik ben er juist zo trots op dat ik geen schulden heb. Nu moet ik daar waarschijnlijk toch aan geloven, terwijl de economie er zó voor staat als nu, wie weet hoeveel erger dat nog wordt? En mijn geweldige huis, een echt thuis, moet ik dat dan opgeven?
Ho, stop.
Laat ik eerst maandag eens contact met Avans opnemen en zien of het balletje überhaupt gaat rollen. De huisarts blijft een laatste optie, hij is nogal van de antidepressiva, ik niet.
Cafpow, is een uitlaat- of oppashondje geen idee? Of ben je geen hondenmens, dat kan natuurlijk. Er zijn genoeg mensen die om wat voor reden dan ook, hun hond niet zo vaak of ver uit kunnen laten als ze zouden willen, of die hun dier de hele dag alleen moeten laten, in dierenwinkels of op marktplaats zijn wel es advertenties te vinden. Het is natuurlijk niet hetzelfde als een eigen dier, maar misschien is het beter dan niks. Zeker zoals je er nu bij zit en nog anderhalve week moet wachten om je ei kwijt te kunnen, terwijl een dier altijd klaar staat om naar je te luisteren. Zelfs zonder woordelijke reactie lucht dat toch op...
Daarbij maak ik me al zorgen om dingen die nu helemaal nog niet relevant zijn. Als ik idd in België ga studeren, hoe doe ik dat in vredesnaam met al mijn diertjes? Het zijn er nogal wat om mee op kot
te nemen. En kan ik het financieel allemaal wel rondgebreid krijgen? Ik ben er juist zo trots op dat ik geen schulden heb. Nu moet ik daar waarschijnlijk toch aan geloven, terwijl de economie er zó voor staat als nu, wie weet hoeveel erger dat nog wordt? En mijn geweldige huis, een echt thuis, moet ik dat dan opgeven? Ho, stop.
Laat ik eerst maandag eens contact met Avans opnemen en zien of het balletje überhaupt gaat rollen.
De huisarts blijft een laatste optie, hij is nogal van de antidepressiva, ik niet.Cafpow, is een uitlaat- of oppashondje geen idee? Of ben je geen hondenmens, dat kan natuurlijk. Er zijn genoeg mensen die om wat voor reden dan ook, hun hond niet zo vaak of ver uit kunnen laten als ze zouden willen, of die hun dier de hele dag alleen moeten laten, in dierenwinkels of op marktplaats zijn wel es advertenties te vinden. Het is natuurlijk niet hetzelfde als een eigen dier, maar misschien is het beter dan niks. Zeker zoals je er nu bij zit en nog anderhalve week moet wachten om je ei kwijt te kunnen, terwijl een dier altijd klaar staat om naar je te luisteren. Zelfs zonder woordelijke reactie lucht dat toch op...
power to the people
overload-alarm!
Er gebeuren op dit moment zoveel (leuke) dingen in mn leven dat ik merk dat ik dreig te veel van mezelf te vragen, 4e dagop rij dat ik hartkloppingen heb en dat lijkt mij een teken, ikmoet even een stappie terug!
Het plannen en bedenken van onze bruiloft is superleuk, ik moet me alleen bedenken dat ik nog meer dan genoeg tijd heb! Verder zou ik pas na het huwelijk gaan samenwonen want ik vind die traditie mooi maar mijn hart wil iets anders, dus dat speelt ook nog mee! en daadnaast heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gaan solliciteren, heb er vandaag 2 mailtjes uit gedaan! pfft
nu eerst maar eens slapen, een dikke knuf voor iedereen die hem kan gebruiken
Er gebeuren op dit moment zoveel (leuke) dingen in mn leven dat ik merk dat ik dreig te veel van mezelf te vragen, 4e dagop rij dat ik hartkloppingen heb en dat lijkt mij een teken, ikmoet even een stappie terug!
Het plannen en bedenken van onze bruiloft is superleuk, ik moet me alleen bedenken dat ik nog meer dan genoeg tijd heb! Verder zou ik pas na het huwelijk gaan samenwonen want ik vind die traditie mooi maar mijn hart wil iets anders, dus dat speelt ook nog mee! en daadnaast heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gaan solliciteren, heb er vandaag 2 mailtjes uit gedaan! pfft
nu eerst maar eens slapen, een dikke knuf voor iedereen die hem kan gebruiken
S. 2014
J. 2016
J. 2016
@Gewoonmezelf
Wat fijn al dat positieve nieuws. Maar wel je grenzen in de gaten houden hè ! Want hartkloppingen zijn niet fijn en positief.
Hier ging het de afgelopen dagen wat beter, maar nu gaat het weer helemaal mis. Gisteren weer een groot deel van de dag compleet overstuur op bed gelegen.
En daarna weer een standaard discussie met ma nav haar psychologische analyse over mij.
En voor de 3e nacht op een rij teveel en onprettig gedroomd.
En wakker met een enorm rotgevoel en moet toch doorgaan en het niet laten merken.
En kreeg 's ochtends weer de standaard negatieve lading over de familie binnen...dat het egoïsten zijn, dat ze niet bellen..maar m'n ma zoiets niet in dat zij vanwege mega kosten niet zullen bellen en dat als je contct wilt ze zelf moet bellen.
Maar nee hoor daar is ze weer te trots voor.
En mijn rotgevoel loopt alleen maar op en ik wil weer m'n bed in..maar mag en kan dat niet omdat er dan weer gezeik gaat komen ...pfff
Morgen weer 1e lesdag maar zoals het ernaar uitziet blijf ik gewoon thuis. En komen de gedachten om gewoon maar de hele week thuis te blijven totdat ik met de psych kan kijken wat te doen.
En de manier waarop ik slaap helpt ook niet mee..de uren die ik slaap..slaap ik ook. Alleen ik droom teveel.
Wat fijn al dat positieve nieuws. Maar wel je grenzen in de gaten houden hè ! Want hartkloppingen zijn niet fijn en positief.
Hier ging het de afgelopen dagen wat beter, maar nu gaat het weer helemaal mis. Gisteren weer een groot deel van de dag compleet overstuur op bed gelegen.
En daarna weer een standaard discussie met ma nav haar psychologische analyse over mij.
En voor de 3e nacht op een rij teveel en onprettig gedroomd.
En wakker met een enorm rotgevoel en moet toch doorgaan en het niet laten merken.
En kreeg 's ochtends weer de standaard negatieve lading over de familie binnen...dat het egoïsten zijn, dat ze niet bellen..maar m'n ma zoiets niet in dat zij vanwege mega kosten niet zullen bellen en dat als je contct wilt ze zelf moet bellen.
Maar nee hoor daar is ze weer te trots voor.
En mijn rotgevoel loopt alleen maar op
en ik wil weer m'n bed in..maar mag en kan dat niet omdat er dan weer gezeik gaat komen ...pfffMorgen weer 1e lesdag maar zoals het ernaar uitziet blijf ik gewoon thuis. En komen de gedachten om gewoon maar de hele week thuis te blijven totdat ik met de psych kan kijken wat te doen.
En de manier waarop ik slaap helpt ook niet mee..de uren die ik slaap..slaap ik ook. Alleen ik droom teveel.
Weer hele erge nachtmerries gehad als er iets is waar ik gek van word is het dat wel, Durf gewoon bijna niet meer mijn ogen dicht te doen. Heeft iemand anders hier last van gehad en heeft die misschien hints en tips?
Want dit trek ik bijna toch echt niet meer
Want dit trek ik bijna toch echt niet meer
Ik heb ook erg last van nachtmerries. Sinds ik voor het slapen Seroquel inneem is het wel wat minder geworden. Is naast een antipsychoticum ook een angstremmer. Maar verder heb ik geen tips.
Hier gaat het vandaag niet zo goed, lig nog steeds in bed en lukt mr nog niet om eruit te komen. Morgen is mn behandelplanbespreking en daar zie ik toch wel een beetje tegenop. Vind het toch wel spannend wat ze vinden en willen.
Hier gaat het vandaag niet zo goed, lig nog steeds in bed en lukt mr nog niet om eruit te komen. Morgen is mn behandelplanbespreking en daar zie ik toch wel een beetje tegenop. Vind het toch wel spannend wat ze vinden en willen.
Daar ben ik weer eens. Hier gaat het wisselend geloof ik. Ik ben nu 4 weken aan de sertraline en of ik er echt iets van merk, weet ik eigenlijk niet. Ik voel me wel wat rustiger geloof ik, maar anderzijds heb ik de laatste tijd ook soms wat minder zin om dingen te doen. Maar dat kan overal aan liggen. Dus ik slik rustig verder en vrijdag langs de psychiater.
Verder werd ik vorige week opeens overspoeld door een heel sterk verlangen naar een mama. Ik voelde opeens zo'n ontzettend groot gat. Ik realiseerde me dat ik daarom misschien in relaties met vriendinnen toch al weet dat ik me teleurgesteld ga voelen ofzo, omdat ik misschien verwacht ergens een soort moederliefde te kunnen vinden. En dat is niet zo handig natuurlijk en ook niet mogelijk.
Klinkt allemaal wat dramatisch en stom nu ik het zo lees, maar hoe dan ook, ik voelde opeens zo sterk dat gemis. Ik kan soms ook best jaloers zijn als ik zie wat vriendinnen met hun moeder doen en met ze kan praten of hoe het vroeger ging. En dan mis ik het opeens zo en realiseer me dat dat gemis er altijd al zit.
Misschien is het wel versterkt zo na de feestdagen ofzo, dat je dan bij je ouders en rest van de familie komt en het dan weer meer merkt.
Verder werd ik vorige week opeens overspoeld door een heel sterk verlangen naar een mama. Ik voelde opeens zo'n ontzettend groot gat. Ik realiseerde me dat ik daarom misschien in relaties met vriendinnen toch al weet dat ik me teleurgesteld ga voelen ofzo, omdat ik misschien verwacht ergens een soort moederliefde te kunnen vinden. En dat is niet zo handig natuurlijk en ook niet mogelijk.
Klinkt allemaal wat dramatisch en stom nu ik het zo lees, maar hoe dan ook, ik voelde opeens zo sterk dat gemis. Ik kan soms ook best jaloers zijn als ik zie wat vriendinnen met hun moeder doen en met ze kan praten of hoe het vroeger ging. En dan mis ik het opeens zo en realiseer me dat dat gemis er altijd al zit.
Misschien is het wel versterkt zo na de feestdagen ofzo, dat je dan bij je ouders en rest van de familie komt en het dan weer meer merkt.
Zit je aan de seroquel?quote:
Weer hele erge nachtmerries gehad als er iets is waar ik gek van word is het dat wel, Durf gewoon bijna niet meer mijn ogen dicht te doen. Heeft iemand anders hier last van gehad en heeft die misschien hints en tips?
Want dit trek ik bijna toch echt niet meer
Wie dit leest is een lezer van dit.
En dat had ik ook al gepost, dus we zijn het wel met elkaar eensquote:
Ben benieuwd.@seasushi, hoe gaat het thuis?
Fijn om weer thuis te zijn, en min of meer rust in mijn hoofd te hebben. het tijdje dat ik opgenomen geweest ben, is wel een groot zwart gat. Ik moet terug lezen wat ik in die tijd allemaal gepost heb.quote:Op maandag 9 januari 2012 16:45 schreef Sylvana het volgende:
[..]
En dat had ik ook al gepost, dus we zijn het wel met elkaar eens
@seasushi, hoe gaat het thuis?
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ik krijg overigens meer nachtmerries van de seroquel. Ook met een drastisch verlaagde dosis.
Ik neem ze maar voor lief. Blijkbaar moet er het een en ander op deze manier ook nog verwerkt worden.
Ik neem ze maar voor lief. Blijkbaar moet er het een en ander op deze manier ook nog verwerkt worden.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Heb het een week op 25mg gedaan, kreeg zulke ongelooflijk levendige nachtmerries dat ik moeier wakker werd dan dat ik naar bed ging. Toen ben ik gestopt en ben weer op de pammetjes overgegaan. Volgende week even vragen of er wat anders is want ik word niet blij van dat spul.quote:
Ik krijg overigens meer nachtmerries van de seroquel. Ook met een drastisch verlaagde dosis.
Ik neem ze maar voor lief. Blijkbaar moet er het een en ander op deze manier ook nog verwerkt worden.
Wie dit leest is een lezer van dit.
Ik slikte 300 mg Seroquel op een dag en had niet meer nachtmerries dan nu ik het niet meer slik. 
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Ik moet ook maar weer eens even van me laten horen. Ik krop het de laatste tijd op, en het wordt tijd het weer eens van me af te schrijven.
Hier ging het de afgelopen paar weken echt waardeloos. De eerste feestdagen zonder mijn moeder (in mei vorig jaar overleden) zijn een feit, en ik ben blij dat ze er op zitten. Vlak voor de kerst en oud en nieuw ook nog jarig geweest, en ook dit was een moeilijk moment.
Ik woon momenteel bij mijn vader, maar ik baal van zijn instelling. Hij was nooit echt een spontane man, maar ik irriteer me steeds meer aan hem en zijn gedrag. Hij zit maar een beetje in z'n stoel, kijkt zo af en toe naar buiten, en doet bijna iedere dag boodschappen. Dat is ook het enige moment dat hij het huis uitkomt. Hij heeft geen sociale contacten, toont geen initiatief om samen iets te doen, en toont weinig tot geen interesse in me. Naast dat heb ik het idee dat 'ie een alcoholist is of wordt. Die vent heeft niets omhanden, want is met vervroegd pensioen gegaan vanwege zijn afnemende gezondheid, en dus is grijpen naar de fles misschien wel een hoogtepunt voor hem. Ik weet het niet. Hij is sociaal niet bepaald vaardig, om het maar zacht uit te drukken. Het lijkt me vreselijk om zijn leven te moeten leiden (of is het in dit geval lijden?), en ik hoop ook van harte dat ik in dat opzicht niet op hem lijk.
De afgelopen weken ook problemen gehad met mijn vriendin. Inmiddels lijkt het weer de goede kant op te gaan, maar het heeft heel wat bloed, zweet en vooral tranen gekost. Sinds mijn moeder is overleden ben ik echt een emotioneel wrak. Vroeger huilde ik nooit, of zelden. Nu kan ik om het minste of geringste al in huilen uitbarsten. Het is vast nodig, maar het irriteert me mateloos.
Ik ben ook al maanden niet bij de psycholoog geweest. Het begon met het vergeten om een nieuwe afspraak te maken, maar inmiddels stel ik mezelf steeds vaker de vraag: Wat voor zin heeft het?
Het is fijn om even een uurtje met iemand die er voor geleerd heeft te praten, maar onderweg naar huis gaat het alweer kut, en lijkt die opluchting helemaal geen zin te hebben.
Iedere sessie lucht het op, maar dat is ook alles. Er zit niet echt vooruitgang in. Ik loop al sinds februari vorig jaar bij de psycholoog, maar om nou te zeggen dat ik vooruitgang boek, niet echt.
Ik vindt het zinloos, en zie de meerwaarde er niet van in.
Weet iemand wat ik hier mee aan moet?
Zo, dit opschrijven lucht al een beetje op. Maar nogmaals, op de lange termijn schiet ik er niets mee op. Ik denk niet dat ik er iets mee gewonnen heb. Zo maar eens een uur lang stoom afblazen op de bokszak tijdens het kickboksen. Misschien helpt dat om mijn hoofd leeg te maken.
Hier ging het de afgelopen paar weken echt waardeloos. De eerste feestdagen zonder mijn moeder (in mei vorig jaar overleden) zijn een feit, en ik ben blij dat ze er op zitten. Vlak voor de kerst en oud en nieuw ook nog jarig geweest, en ook dit was een moeilijk moment.
Ik woon momenteel bij mijn vader, maar ik baal van zijn instelling. Hij was nooit echt een spontane man, maar ik irriteer me steeds meer aan hem en zijn gedrag. Hij zit maar een beetje in z'n stoel, kijkt zo af en toe naar buiten, en doet bijna iedere dag boodschappen. Dat is ook het enige moment dat hij het huis uitkomt. Hij heeft geen sociale contacten, toont geen initiatief om samen iets te doen, en toont weinig tot geen interesse in me. Naast dat heb ik het idee dat 'ie een alcoholist is of wordt. Die vent heeft niets omhanden, want is met vervroegd pensioen gegaan vanwege zijn afnemende gezondheid, en dus is grijpen naar de fles misschien wel een hoogtepunt voor hem. Ik weet het niet. Hij is sociaal niet bepaald vaardig, om het maar zacht uit te drukken. Het lijkt me vreselijk om zijn leven te moeten leiden (of is het in dit geval lijden?), en ik hoop ook van harte dat ik in dat opzicht niet op hem lijk.
De afgelopen weken ook problemen gehad met mijn vriendin. Inmiddels lijkt het weer de goede kant op te gaan, maar het heeft heel wat bloed, zweet en vooral tranen gekost. Sinds mijn moeder is overleden ben ik echt een emotioneel wrak. Vroeger huilde ik nooit, of zelden. Nu kan ik om het minste of geringste al in huilen uitbarsten. Het is vast nodig, maar het irriteert me mateloos.
Ik ben ook al maanden niet bij de psycholoog geweest. Het begon met het vergeten om een nieuwe afspraak te maken, maar inmiddels stel ik mezelf steeds vaker de vraag: Wat voor zin heeft het?
Het is fijn om even een uurtje met iemand die er voor geleerd heeft te praten, maar onderweg naar huis gaat het alweer kut, en lijkt die opluchting helemaal geen zin te hebben.
Iedere sessie lucht het op, maar dat is ook alles. Er zit niet echt vooruitgang in. Ik loop al sinds februari vorig jaar bij de psycholoog, maar om nou te zeggen dat ik vooruitgang boek, niet echt.
Ik vindt het zinloos, en zie de meerwaarde er niet van in.
Weet iemand wat ik hier mee aan moet?
Zo, dit opschrijven lucht al een beetje op. Maar nogmaals, op de lange termijn schiet ik er niets mee op. Ik denk niet dat ik er iets mee gewonnen heb. Zo maar eens een uur lang stoom afblazen op de bokszak tijdens het kickboksen. Misschien helpt dat om mijn hoofd leeg te maken.
Ook maar even een update van mijn kant.
Het gaat super Cymbalta is echt een wondermiddel voor mij Met de kerst was ik de medicijnen vergeten mee te nemen naar mijn ouders waardoor ik het een paar dagen niet kon slikken, nou dat heb ik geweten 
Meteen weer misselijk en duizelig 
Een goede les dus dat ik mijn medicijnen altijd mee moet nemen want zolang ik ze gewoon goed inneem heb ik nergens last van
Het gaat super
Cymbalta is echt een wondermiddel voor mij Met de kerst was ik de medicijnen vergeten mee te nemen naar mijn ouders waardoor ik het een paar dagen niet kon slikken, nou dat heb ik geweten Meteen weer misselijk en duizelig Een goede les dus dat ik mijn medicijnen altijd mee moet nemen want zolang ik ze gewoon goed inneem heb ik nergens last van
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Yayyy ik heb pillen tegen de bijwerkingen van de AD...
mijn hele lijf wordt zo gespannen van die paroxetine, daar heb ik over geklaagd bij de psychiater en zij dacht dat betablokkers daartegen helpen, dus die heb ik nu gehaald.
Ze vertelde dat die bijwerking meer voorkomt bij AP maar ook wel eens bij paroxetine. Ik heb vanmiddag zo'n ding genomen maar of het nou echt werkte weet ik niet. Denk dat het wel iets minder werd. Misschien moet ik meer ofzo
Als ik morgenvroeg weer wakker word van een gespannen en druk lijf neem ik ze weer, dan merk ik misschien beter of het wat helpt. Ik hoop het wel, anders moet ik weer andere pillen, want zo;n stresslijf is klote, en helpt ook niet bepaald tegen stress/piekeren/angst etc.
Verder gaat het best goed. Minder depri, en minder aan het piekeren. yay!
mijn hele lijf wordt zo gespannen van die paroxetine, daar heb ik over geklaagd bij de psychiater en zij dacht dat betablokkers daartegen helpen, dus die heb ik nu gehaald.
Ze vertelde dat die bijwerking meer voorkomt bij AP maar ook wel eens bij paroxetine. Ik heb vanmiddag zo'n ding genomen maar of het nou echt werkte weet ik niet. Denk dat het wel iets minder werd. Misschien moet ik meer ofzo
Als ik morgenvroeg weer wakker word van een gespannen en druk lijf neem ik ze weer, dan merk ik misschien beter of het wat helpt. Ik hoop het wel, anders moet ik weer andere pillen, want zo;n stresslijf is klote, en helpt ook niet bepaald tegen stress/piekeren/angst etc.
Verder gaat het best goed. Minder depri, en minder aan het piekeren. yay!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
@brawler
Die gebeurtenissen in je post heb je die al goed verwerkt? En als je het nut van de terapie niet ziet waarom ga je dan? En ga je niet naar je ha en kijkt naar andere mischien intensievere terapie?
En dat het als je onderweg naar huis bet het weer kut gaat betekend dat de terapie wat met je doet..
Want hetzelfde ervaar ik...
Maar goed verder weet ik ook niet wat te zeggen erop.
@Majo
Ze zeggen dat je AD altijd heel structureel moet slikken omdat je anders nare effecten ervaart zoals jij.
Mischien handig om een extra strip of doosje ofzo altijd in je jas of tas te laten zitten??
@Murmeli
Fijn dat er naar een goede oplossing gezocht word. En helemaal fijn dat het wat beter gaat.
Hier zit ik met wat stress ..morgen mijn 1e lesdag na de vakantie en zie er dusdanig tegenop dat er een grote kans is dat ik het maar oversla..
Maar eigenlijk wil ik alles stopzetten, dus stoppen met de opleiding..maar tegelijk ook niet.
Maar ik heb nu echt het gevoel dat het allemaal teveel is nu.
Ik krijg me met wat getrek en geduw uit bed, zit mer gevoelens vanwege verlies oma, heb sowieso al stress door school, tentamens komen eraan, thuis loopt het ook niet al te lekker. En mijn "depressieve gedrag" leidt tot nog meer conflicten omdat ma mij eruit wil en probeert te duwen en trekken..
Maar goed ik zie morgen wel weer.
Trouwens na een paar dagen heb ik moeten stoppen met de alprazolam omdat ik er hoofdpijn van krijg..
Dus ik ga even afwachten tot woensdag het gepsprek met de decaan en ga kijken of ik de psych of een vervanger kan regelen als er geen klein mini beetje vooruitgang is.
Maar nu maar proberen te slapen om te kijken of ik toch naar school kan morgen!
Die gebeurtenissen in je post heb je die al goed verwerkt? En als je het nut van de terapie niet ziet waarom ga je dan? En ga je niet naar je ha en kijkt naar andere mischien intensievere terapie?
En dat het als je onderweg naar huis bet het weer kut gaat betekend dat de terapie wat met je doet..
Want hetzelfde ervaar ik...
Maar goed verder weet ik ook niet wat te zeggen erop.
@Majo
Ze zeggen dat je AD altijd heel structureel moet slikken omdat je anders nare effecten ervaart zoals jij.
Mischien handig om een extra strip of doosje ofzo altijd in je jas of tas te laten zitten??
@Murmeli
Fijn dat er naar een goede oplossing gezocht word. En helemaal fijn dat het wat beter gaat.
Hier zit ik met wat stress ..morgen mijn 1e lesdag na de vakantie en zie er dusdanig tegenop dat er een grote kans is dat ik het maar oversla..
Maar eigenlijk wil ik alles stopzetten, dus stoppen met de opleiding..maar tegelijk ook niet.
Maar ik heb nu echt het gevoel dat het allemaal teveel is nu.
Ik krijg me met wat getrek en geduw uit bed, zit mer gevoelens vanwege verlies oma, heb sowieso al stress door school, tentamens komen eraan, thuis loopt het ook niet al te lekker. En mijn "depressieve gedrag" leidt tot nog meer conflicten omdat ma mij eruit wil en probeert te duwen en trekken..
Maar goed ik zie morgen wel weer.
Trouwens na een paar dagen heb ik moeten stoppen met de alprazolam omdat ik er hoofdpijn van krijg..
Dus ik ga even afwachten tot woensdag het gepsprek met de decaan en ga kijken of ik de psych of een vervanger kan regelen als er geen klein mini beetje vooruitgang is.
Maar nu maar proberen te slapen om te kijken of ik toch naar school kan morgen!
Nee, ik heb de dood van mijn moeder absoluut nog niet helemaal verwerkt. En juist daarom is het fijn om er over te praten. Of dat nou met mijn vriendin, met de psycholoog of met iemand anders is.quote:
@brawler
Die gebeurtenissen in je post heb je die al goed verwerkt? En als je het nut van de terapie niet ziet waarom ga je dan? En ga je niet naar je ha en kijkt naar andere mischien intensievere terapie?
En dat het als je onderweg naar huis bet het weer kut gaat betekend dat de terapie wat met je doet..
Want hetzelfde ervaar ik...
Maar goed verder weet ik ook niet wat te zeggen erop.
Het is niet dat ik het nut niet zie van mijn sessies bij de psych, ik verwoorde het verkeerd. Ik voel me op dat moment wel even opgelucht, alsof er een last van mijn schouders is. Maar kort daarna voel ik me weer waardeloos, en dan lijkt dat gevoel van opluchting daar niet tegen op te wegen of zo.
Ik heb nooit nagedacht over eventuele intensievere therapie. Waarom weet ik niet, eigenlijk. Misschien is dat wel de oplossing. Maar waar moet ik dan aan denken? Ik weet niet zo goed wat ik me er bij voor moet stellen, en misschien vind ik het ook wel eng.
Dus het kan kloppen dat ik me onderweg naar huis al weer slecht voel? Dat is eigenlijk een goed teken? Het klinkt paradoxaal, maar als jij het zelfde ervaart, zou het kunnen toch?
Ik zelf zou ook niet goed weten waaraan te denken bij intensievere terapie, mishcien verschillende vormen mengen ofzo. Geen idee, dat moet je echt met je behandelaar bespreken, want die weet ook wat mogelijkheden zijn.quote:
[..]
Nee, ik heb de dood van mijn moeder absoluut nog niet helemaal verwerkt. En juist daarom is het fijn om er over te praten. Of dat nou met mijn vriendin, met de psycholoog of met iemand anders is.
Het is niet dat ik het nut niet zie van mijn sessies bij de psych, ik verwoorde het verkeerd. Ik voel me op dat moment wel even opgelucht, alsof er een last van mijn schouders is. Maar kort daarna voel ik me weer waardeloos, en dan lijkt dat gevoel van opluchting daar niet tegen op te wegen of zo.
Ik heb nooit nagedacht over eventuele intensievere therapie. Waarom weet ik niet, eigenlijk. Misschien is dat wel de oplossing. Maar waar moet ik dan aan denken? Ik weet niet zo goed wat ik me er bij voor moet stellen, en misschien vind ik het ook wel eng.
Dus het kan kloppen dat ik me onderweg naar huis al weer slecht voel? Dat is eigenlijk een goed teken? Het klinkt paradoxaal, maar als jij het zelfde ervaart, zou het kunnen toch?
En dat je je onderweg naar huis slecht voelt, tja ik weet ook niet echt wat dat betekend. Maar het betekend dat dat gesprek toch iets met je doet..of dat positief of negatief is zou ik niet weten, maar het raakt iets en dat betekend dat je bezig bent met een van de gevoelige snaren. En dat lijkt mij juist positief...
Maar goed ik weet het ook niet helemaal hoor..
Vanuit mijn kant ben ik vandaag niet naar school gegaan, kon gisterenavond absoluut niet slapen en ben na 3 uur in slaap gevallen. Heb me wel netjes afgemeld alleen volgens mij kwam de situatie in de mail een beetje erg extreem over...en dus erger dan het is. Maar dat kan ik morgen alsnog met de decaan bespreken...
Verder zit ik te twijfelen tussen wel of niet de psych bellen, want er zit enige verbetering in de situatie maar ook niet al te veel.
Maar nu ben ik alleen thuis en voel ik gewoon veel minder spanning..en ben ik een heel klein beetje schoolwerk aan het doen. Maar als mijn ma thuis is dan krijg ik niks voor elkaar..zeer raar..maar goed ik doe het lekker rustig aan, en wacht het gesprek met de decaan morgen af.
Hoe gaat het met iedereen?
Hier op en af en ben doodop. Maar ik heb een vraag, voor degene die naar een psycholoog gaan en AD krijgen. Hoe is dat gelopen? Want een psycholoog mag zelf geen AD geven, toch?
Hier op en af en ben doodop. Maar ik heb een vraag, voor degene die naar een psycholoog gaan en AD krijgen. Hoe is dat gelopen? Want een psycholoog mag zelf geen AD geven, toch?
De psychiater schrijft dat meestal voor.quote:
Hoe gaat het met iedereen?
Hier op en af en ben doodop. Maar ik heb een vraag, voor degene die naar een psycholoog gaan en AD krijgen. Hoe is dat gelopen? Want een psycholoog mag zelf geen AD geven, toch?
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
ik heb mijn AD gekregen bij de huisarts en daarbij volg ik therapie, voor mij werkt het wel goed
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Mijn therapeute heeft me op een gegeven moment doorgestuurd naar de psychiater en hij heeft m'n ad's dan ook voorgeschreven.
Morgen overigens weer een afspraak met de beste man. Zit nu 4,5 week aan de pillen en ik ben wat rustiger, nog steeds. Gisteren zelfs zowaar wat meer van mezelf aan een vriendin laten zien. Dat is namelijk iets wat ik heel moeilijk vind om te doen. Ik had er wel een uur of 5 voor nodig, maar uiteindelijk gewoon gepraat over 'echte' dingen in plaats van het oppervlakkige geouwehoer.
Klein stapje, maar ben er wel blij mee geloof ik Niet dat het heel veel veranderd..
Morgen overigens weer een afspraak met de beste man. Zit nu 4,5 week aan de pillen en ik ben wat rustiger, nog steeds. Gisteren zelfs zowaar wat meer van mezelf aan een vriendin laten zien. Dat is namelijk iets wat ik heel moeilijk vind om te doen. Ik had er wel een uur of 5 voor nodig, maar uiteindelijk gewoon gepraat over 'echte' dingen in plaats van het oppervlakkige geouwehoer.
Klein stapje, maar ben er wel blij mee geloof ik
Niet dat het heel veel veranderd..
Ik vind het logisch dat je op weg naar huis je je rotter voelt dan daarvoor, je hebt het over iets ingrijpends en pijnlijks wat gewoon tijd kost om er beter mee om te kunnen gaan.quote:
[..]
Nee, ik heb de dood van mijn moeder absoluut nog niet helemaal verwerkt. En juist daarom is het fijn om er over te praten. Of dat nou met mijn vriendin, met de psycholoog of met iemand anders is.
Het is niet dat ik het nut niet zie van mijn sessies bij de psych, ik verwoorde het verkeerd. Ik voel me op dat moment wel even opgelucht, alsof er een last van mijn schouders is. Maar kort daarna voel ik me weer waardeloos, en dan lijkt dat gevoel van opluchting daar niet tegen op te wegen of zo.
Ik heb nooit nagedacht over eventuele intensievere therapie. Waarom weet ik niet, eigenlijk. Misschien is dat wel de oplossing. Maar waar moet ik dan aan denken? Ik weet niet zo goed wat ik me er bij voor moet stellen, en misschien vind ik het ook wel eng.
Dus het kan kloppen dat ik me onderweg naar huis al weer slecht voel? Dat is eigenlijk een goed teken? Het klinkt paradoxaal, maar als jij het zelfde ervaart, zou het kunnen toch?
Zelf heb ik inmiddels alweer bijna 4 jaar geleden mijn vorige vriendin verloren en al gaat het nu het merendeel van de dagen goed en heb ik daar geen therapie meer voor, zelfs nu breekt het me geregeld nog op en voel ik me nog steeds extra rot na feestdagen, haar verjaardag etc.
Dus zo vreemd vind ik het niet, al herken ik het 'nutteloze' gevoel wel hoor, je voelt je een dag redelijk en zodra je daar weg bent voel je je enkel rotter, dan vraag je je af en toe wel af waarom je in godsnaam gaat.
Ik hoor zelf vaak dat ik het niet verwerkt zou hebben, vraag me in godsnaam af hoe je iets dergelijks verwerkt en of dat wel te doen valt.
Hier ook maar gelijk een update, mede door m'n directe omgeving heb ik me eigenlijk laten omlullen om niet naar een psych te gaan, want het viel allemaal wel mee, het is gewoon wat stress, daar ben je veel te vrolijk voor en ga zo maar door, lekker kut moment als je denkt serieus iets aan te kunnen kaarten en de reactie is als volgt.
En m'n huidige vriendin zit ook aan de AD en de bijwerkingen maken het er voor mij ook niet makkelijker op als chronisch zieke, maar al met al ben ik nog geen reet opgeschoten.
Ik praat ondertussen wel meer met m'n omgeving over de 'dingen' die spelen, maar echt concreet kan ik daar ook weer niet in worden op een of andere manier omdat er geen tastbare zaken zijn waarvan ik zeker weet dat die voor de onrust en chaos in m'n hoofd zorgen.
Als ik terugblik op de afgelopen 5 jaar is er zoveel gebeurt dat praktisch alles wel toepasbaar is, maar ik vind het lastig om te zeggen wat het nou veroorzaakt.
Volgens mij heb ik echt random last van veranderingen in m'n humeur, ben sinds een aantal jaar echt labiel geworden, kan nog janken om een tekenfilm waarbij de hamster in een kooitje wordt gestopt en de ene dag gaat het prima en stroomt het glas haast over en op andere momenten is ie praktisch leeg terwijl de dag hetzelfde brengt.
Sport weer meer, pak m'n hobbies op, spreek vaker weer met vrienden af en probeer te genieten maar het komt niet veel verder als "Ik ga door, want ik geniet, ook al heb ik er geen zin ... dit is genieten!', dat idee.
Samenvatting: Voel me al jaren kut naar omstandigheden, omgeving lacht het weg en als chronisch vermoeide kan ik deze onzin er nou net niet bij gebruiken.
Wat fijn!!! Super voor je! En wat als je daar weer weg bent, weer 1x per week naar de psych? Of wat?quote:
geniet er van!
Yayyy voor Sylvana!
En yayy voor nyota ook trouwens maar dat had ik stiekem al gezegd
Ik ben echt een enorme muts maar ik heb mezelf maar meteen min of meer vergeven. Vroegah voor ik aan de AD's zat en voordat ik aan de concerta zat was ik nogal een feestbeest. Alcohol, drugs, alles kon er wel in en dan trok ik soms een hele nacht door.
Nu ben ik natuurlijk van de concerta af en dinsdag werd een vriend van me gecremeerd die vorige week zelfmoord had gepleegd en daarna had ik best wel behoefte om me klem te zuipen en dat liep uit in een nachtje doorhalen met niet alleen drank. Lekker stom met AD's, daar had ik juist wel eens iemand voor uitgescholden dat die dat had gedaan, maar ik kon het niet laten.
Gelukkig is er niks misgegaan, ik ben nu alleen heel erg brak (koppijn, niet normaal meer en kramp aan mijn kaken) maar gelukkig niet depressief. Zou kunnen dat dat een dezer dagen nog komt. Maar ja, eigen schuld. Blond kind dat ik ben. niet meer doen dus....
En yayy voor nyota ook trouwens
maar dat had ik stiekem al gezegd Ik ben echt een enorme muts maar ik heb mezelf maar meteen min of meer vergeven. Vroegah voor ik aan de AD's zat en voordat ik aan de concerta zat was ik nogal een feestbeest. Alcohol, drugs, alles kon er wel in en dan trok ik soms een hele nacht door.
Nu ben ik natuurlijk van de concerta af en dinsdag werd een vriend van me gecremeerd die vorige week zelfmoord had gepleegd en daarna had ik best wel behoefte om me klem te zuipen en dat liep uit in een nachtje doorhalen met niet alleen drank. Lekker stom met AD's, daar had ik juist wel eens iemand voor uitgescholden dat die dat had gedaan, maar ik kon het niet laten.
Gelukkig is er niks misgegaan, ik ben nu alleen heel erg brak (koppijn, niet normaal meer en kramp aan mijn kaken) maar gelukkig niet depressief. Zou kunnen dat dat een dezer dagen nog komt. Maar ja, eigen schuld. Blond kind dat ik ben. niet meer doen dus....
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Thnx iedereen
Thnx en nee dan ga ik een aantal dagen in de week naar de structurele deeltijdgroep. Daar krijg ik nog een intakegesprek van. En zodra de uitslag van mijn persoonlijkheidsonderzoek binnen is ga ik samen met psych kijken welke therapie ik nog meer kan doen. Maar ben iig blij dat ik naar huis mag en gewoon weer lekker thuis kan slapen enzoquote:
[..]
Wat fijn!!! Super voor je! En wat als je daar weer weg bent, weer 1x per week naar de psych? Of wat?
Sylvana Nyota Beide zo goed bezig...Lastpost, heb al eens vaker posts van je gelezen en zou je dan zo graag beet willen pakken en een dikke kusknufkroel willen geven... Al zal het waarschijnlijk weinig helpen, bij deze...
Zulke verschrikkelijke gebeurtenissen zijn voor de meeste mensen zo ongrijpbaar (en da's maar goed ook, eigenlijk), zeker na enige tijd gaat iedereen (ogenschijnlijk) weer verder met hun leven terwijl de leegte voor jou nooit echt op te vullen is, je blijft dingen ervaren waar anderen niet door belemmerd worden, ik snap enigszins hoe je je in gezelschap van vrienden toch zo eenzaam kan voelen. Ik herken ook hoe mensen je verdriet bagatelliseren omdat je zij gewend bent zijn geraakt aan het masker wat je ophoudt. Weet alleen niet goed wat ik kan zeggen om je een hart onder de riem te steken.
Wees lief voor jezelf, als anderen dat verzuimen. De buitengewone kracht die mensen zoals jij tentoon spreiden, sleept mensen zoals ik er weer doorheen.
.
power to the people
Is die uitsla er nog steeds niet?? Wanneer krijg je die?quote:
Thnx iedereen
[..]
Thnx en nee dan ga ik een aantal dagen in de week naar de structurele deeltijdgroep. Daar krijg ik nog een intakegesprek van. En zodra de uitslag van mijn persoonlijkheidsonderzoek binnen is ga ik samen met psych kijken welke therapie ik nog meer kan doen. Maar ben iig blij dat ik naar huis mag en gewoon weer lekker thuis kan slapen enzo
Het onderzoek is 4 weken geleden en uitslag zou er binnen 6 weken zijn. Dus als het goed is nog maximaal 2 weken wachten.quote:
[..]
Is die uitsla er nog steeds niet?? Wanneer krijg je die?
Heel, heel soms is dat wel goed voor je. Even een keer uit de band springen en even doen als vroeger. Dan weet je meteen weer wat het ook al weer was, waarom je het niet te vaak moet doen, maar even niet bewust met je geest bezig zijn en de middelen kiezen om je even te latengaan.quote:
Yayyy voor Sylvana!
En yayy voor nyota ook trouwens
Ik ben echt een enorme muts maar ik heb mezelf maar meteen min of meer vergeven. Vroegah voor ik aan de AD's zat en voordat ik aan de concerta zat was ik nogal een feestbeest. Alcohol, drugs, alles kon er wel in en dan trok ik soms een hele nacht door.
Nu ben ik natuurlijk van de concerta af en dinsdag werd een vriend van me gecremeerd die vorige week zelfmoord had gepleegd en daarna had ik best wel behoefte om me klem te zuipen en dat liep uit in een nachtje doorhalen met niet alleen drank. Lekker stom met AD's, daar had ik juist wel eens iemand voor uitgescholden dat die dat had gedaan, maar ik kon het niet laten.
Gelukkig is er niks misgegaan, ik ben nu alleen heel erg brak (koppijn, niet normaal meer en kramp aan mijn kaken) maar gelukkig niet depressief. Zou kunnen dat dat een dezer dagen nog komt. Maar ja, eigen schuld. Blond kind dat ik ben. niet meer doen dus....
Mijn psych is voor een keer per jaar akkoord
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
@Sylvana
Wat fijn dat je met onslag mag! Heerlijk.
@Murmeli
Iedereen heeft wel zulke nachten. En zolang je het niet te vaak doet kan is het niet erg. Soms is het even nodig..
Hier gaat het dubbel. Zit overduidelijk met pieken en dalen die duidelijk merkbaar zijn.
School maak ik me niet meer te druk om, als ik eind van het jaar mijn punten niet haal maar deze de enige slechte periode is..heb ik steun van de decaan. Dus dat neemt de paniek wat af.
Verder kost 1 dag les me nu echt mega
moeite en ben ik eind van de dag gebroken..en dus super depri. Wat ik overdag nog ben. Maar ik kan mezelf een beetje rondslepen overdag.
En nu heb ik 4 dagen weekend..moet wel studeren..maar wil ook meer dan voldoende rust nemen.
En ik wil over een tijdje een hanger laten maken met de foto van oma erin gegraveerd! Het kost wel wat..maar voor mij is dat het meer dan waard! Maar dat wil ik pas doen als het beter gaat en ik wat meer geld heb
Wat fijn dat je met onslag mag! Heerlijk.
@Murmeli
Iedereen heeft wel zulke nachten. En zolang je het niet te vaak doet kan is het niet erg. Soms is het even nodig..
Hier gaat het dubbel. Zit overduidelijk met pieken en dalen die duidelijk merkbaar zijn.
School maak ik me niet meer te druk om, als ik eind van het jaar mijn punten niet haal maar deze de enige slechte periode is..heb ik steun van de decaan. Dus dat neemt de paniek wat af.
Verder kost 1 dag les me nu echt mega
moeite en ben ik eind van de dag gebroken..en dus super depri. Wat ik overdag nog ben. Maar ik kan mezelf een beetje rondslepen overdag.
En nu heb ik 4 dagen weekend..moet wel studeren..maar wil ook meer dan voldoende rust nemen
.En ik wil over een tijdje een hanger laten maken met de foto van oma erin gegraveerd! Het kost wel wat..maar voor mij is dat het meer dan waard! Maar dat wil ik pas doen als het beter gaat en ik wat meer geld heb
Mooi om te horen Sylvana.
Sterkte voor iedereen en hopen dat 2012 een goed jaar wordt.
Post 1000 in R&P.
Sterkte voor iedereen en hopen dat 2012 een goed jaar wordt.
Post 1000 in R&P.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Door de FOK!statstool.quote:
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Ik denk dat ik er veel meer heb, hoe zie je dat?quote:Op zaterdag 14 januari 2012 05:32 schreef Madame_Paon het volgende:
Mooi om te horen Sylvana.
Sterkte voor iedereen en hopen dat 2012 een goed jaar wordt.
Post 1000 in R&P.
Rustig aan.
http://www.thuisserver.net/fokdagcijfers/quote:
[..]
Ik denk dat ik er veel meer heb, hoe zie je dat?
Onder "aantal (per subforum)".
Maar je kunt het maar voor maximaal een periode van 365 dagen berekenen.
/offtopic
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
mja daar zit ook wat in maar het is ook gewoon gevaarlijk, drugs met antidepressiva. zonder de drugs moet het inderdaad wel kunnen afentoe. veel zuipen is ook niet goed, maar iets minder link.quote:
[..]
Heel, heel soms is dat wel goed voor je. Even een keer uit de band springen en even doen als vroeger. Dan weet je meteen weer wat het ook al weer was, waarom je het niet te vaak moet doen, maar even niet bewust met je geest bezig zijn en de middelen kiezen om je even te latengaan.
Mijn psych is voor een keer per jaar akkoord
ik voel me ook pas sinds gisteren/vandaag weer normaal. heeft dus 5 dagen geduurd. moet ik maar niet meer doen.
al heb ik het mezelf wel vergeven....dat is al heel wat voor mij
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik ben met ontslag
Heb alleen nog geen ontslaggesprek gehad Psychiater had crisisdienst en moest weg naar een crisis. Gesprek is nu donderdag.
Tot die tijd dus ook 2 mgr Risperdal blijven slikken. Zou eigenlijk vanaf vandaag naar 1 mg gaan, maar dat ging dus niet door.
Heb nog geen idee wanneer ik intake heb voor de deeltijdbehandeling, dus de eerste paar dagen gewoon thuis. Dat vind ik wel een beetje spannend, want heb alleen 1 keer een uurtje alleen thuis gezeten.
Maar maar gewoon denken dat het goed gaat en anders kan ik altijd naar mn schoonouders of schoonzusje, dus dat scheelt
Heb alleen nog geen ontslaggesprek gehad
Psychiater had crisisdienst en moest weg naar een crisis. Gesprek is nu donderdag. Tot die tijd dus ook 2 mgr Risperdal blijven slikken. Zou eigenlijk vanaf vandaag naar 1 mg gaan, maar dat ging dus niet door.
Heb nog geen idee wanneer ik intake heb voor de deeltijdbehandeling, dus de eerste paar dagen gewoon thuis. Dat vind ik wel een beetje spannend, want heb alleen 1 keer een uurtje alleen thuis gezeten.
Maar maar gewoon denken dat het goed gaat en anders kan ik altijd naar mn schoonouders of schoonzusje, dus dat scheelt
@Sylvana,
wat fijn, dat je weer naar huis kunt. Het word denk ik wel even wennen. Maar het weer thuis zijn is alleen positief.
@murmeli
Volgende keer dan maar de drugs iig achterwege laten!! Dat zal die enorme "kater" wel veel doen minderen.
Hier wat dubbele daagjes achter de rug. Wel wat aan school gedaan en verder neit veel. Behalve opppas voor een baby, en dat is gewoon leuk. Vooral nu die baby heel veel mompelt, praat ed. Maar er niks van te verstaan is..dat is zo lief
Gisteren alleen bankgehangen en een beetje gestudeerd voor tentamens.
Maar verder is het hier nog op en af kwa stemmingen...maar is het al iets beter beheersbaar!
wat fijn, dat je weer naar huis kunt. Het word denk ik wel even wennen. Maar het weer thuis zijn is alleen positief.
@murmeli
Volgende keer dan maar de drugs iig achterwege laten!! Dat zal die enorme "kater" wel veel doen minderen.
Hier wat dubbele daagjes achter de rug. Wel wat aan school gedaan en verder neit veel. Behalve opppas voor een baby, en dat is gewoon leuk. Vooral nu die baby heel veel mompelt, praat ed. Maar er niks van te verstaan is..dat is zo lief
Gisteren alleen bankgehangen en een beetje gestudeerd voor tentamens.
Maar verder is het hier nog op en af kwa stemmingen...maar is het al iets beter beheersbaar!
Zoo sinds anderhalve week merk ik dat ik duidelijk boven de nullijn ben gekomen, mijn stemming is een stuk beter en heb het gevoel uit de depressie te zijn. Niet dat ik er al ben maar het kan nu alleen nog maar omhoog.
Jammer genoeg is de vermoeidheid nog steeds aanwezig en krijg ik enorme last van spanningen, hartkloppingen, beetje angstig, hoofdpijn en druk op de borst als ik teveel doe op een dag. Gelukkig leer ik steeds beter naar mijn lichaam te luisteren door meteen rust te nemen en is de hersteltijd niet meer zo lang. Toch blijft een psychose het meest enge en kutte dat me ooit is overkomen. Dat gun je je ergste vijand niet.
Zaterdag heb ik het zelfs tot 2 uur volgehouden met stappen, wel met alcohol dus niet zo verstandig. Dat maakte gister ook dubbel kut. Maar vandaag weer een goede dag gehad jeuj.
Jammer genoeg is de vermoeidheid nog steeds aanwezig en krijg ik enorme last van spanningen, hartkloppingen, beetje angstig, hoofdpijn en druk op de borst als ik teveel doe op een dag. Gelukkig leer ik steeds beter naar mijn lichaam te luisteren door meteen rust te nemen en is de hersteltijd niet meer zo lang. Toch blijft een psychose het meest enge en kutte dat me ooit is overkomen. Dat gun je je ergste vijand niet.
Zaterdag heb ik het zelfs tot 2 uur volgehouden met stappen, wel met alcohol dus niet zo verstandig. Dat maakte gister ook dubbel kut. Maar vandaag weer een goede dag gehad jeuj.
Wie dit leest is een lezer van dit.
Van harte! Natuurlijk is het weer spannend, dat vond ik ook na de opname. Kost een paar weekjes maar dan ben je wel weer gewend.quote:
Ik ben met ontslag
Heb alleen nog geen ontslaggesprek gehad
Tot die tijd dus ook 2 mgr Risperdal blijven slikken. Zou eigenlijk vanaf vandaag naar 1 mg gaan, maar dat ging dus niet door.
Heb nog geen idee wanneer ik intake heb voor de deeltijdbehandeling, dus de eerste paar dagen gewoon thuis. Dat vind ik wel een beetje spannend, want heb alleen 1 keer een uurtje alleen thuis gezeten.
Maar maar gewoon denken dat het goed gaat en anders kan ik altijd naar mn schoonouders of schoonzusje, dus dat scheelt
Wie dit leest is een lezer van dit.
dat heb ik dus ook en als ik eigenwijs door blijf rennen volgt gegarandeerd een paniekaanval!quote:
Zoo sinds anderhalve week merk ik dat ik duidelijk boven de nullijn ben gekomen, mijn stemming is een stuk beter en heb het gevoel uit de depressie te zijn. Niet dat ik er al ben maar het kan nu alleen nog maar omhoog.
Jammer genoeg is de vermoeidheid nog steeds aanwezig en krijg ik enorme last van spanningen, hartkloppingen, beetje angstig, hoofdpijn en druk op de borst als ik teveel doe op een dag. Gelukkig leer ik steeds beter naar mijn lichaam te luisteren door meteen rust te nemen en is de hersteltijd niet meer zo lang. Toch blijft een psychose het meest enge en kutte dat me ooit is overkomen. Dat gun je je ergste vijand niet.
Zaterdag heb ik het zelfs tot 2 uur volgehouden met stappen, wel met alcohol dus niet zo verstandig. Dat maakte gister ook dubbel kut. Maar vandaag weer een goede dag gehad jeuj.
Is het voor iemand herkenbaar dat je zelfvertrouwen een deuk oploopt na een burn-out?
Ik heb gesoliciteerd, en hoewel ik weet dat ik goed ben in wat ik doe, merk ik ook dat ik twijfel aan mezelf, Vrijdag maar eens bespreken met mijn psych!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ja, is herkenbaar. Heb ik ook erg last van gehad toen ik in m'n burn-out zat. Maar misschien is dat wel een algemeen trekje van me.... Hopelijk kan de psych je even een zetje gevenquote:
[..]
Is het voor iemand herkenbaar dat je zelfvertrouwen een deuk oploopt na een burn-out?
Ik heb gesoliciteerd, en hoewel ik weet dat ik goed ben in wat ik doe, merk ik ook dat ik twijfel aan mezelf, Vrijdag maar eens bespreken met mijn psych!
Hier gaat het wel ok. Ik kan waarschijnlijk wat werk gaan doen bij het bedrijf waar een vriend van me werkt. Is echt chill
Ga van de week nog even langs om te babbelen, maar ik heb z'n baas al wel eens eerder ontmoet.En vandaag heerlijk heel de middag buiten geweest! Echt fijn die zon! En straks nog naar de psych. Die zal me wel weer even met beide benen op de grond zetten (lees: dat ik nu niet meer denk dat ik heel de wereld weer aan kan omdat ik alles hard weg duw...)
Dat van zelfvertrouwen is ook wel herkenbaar. En lijkt mij ook vrij logisch want je moet als het ware weer helemaal op nieuw beginnen en dat is veel leren enzo.
Hier ben ik moe, ik ben blij als deze periode voorbij is. En ik de tentamens gehad heb. Bij 1 vak ga ik 100% voor de herkansing. En de andere twee even wat aan doen deze week en hopelijk haal ik het.
Verder is het nog op en af, ene moment barst ik van de energie en heb ik er zin in, en het andere moment wil ik gewoon nisk behalve dat de wereld vergaat.
Vanmiddag ben ik gebeld dat de psych ziek is, en dat de afspraak voor nog onbekende tijd is opgeschort.
Hier ben ik moe, ik ben blij als deze periode voorbij is. En ik de tentamens gehad heb. Bij 1 vak ga ik 100% voor de herkansing. En de andere twee even wat aan doen deze week en hopelijk haal ik het.
Verder is het nog op en af, ene moment barst ik van de energie en heb ik er zin in, en het andere moment wil ik gewoon nisk behalve dat de wereld vergaat.
Vanmiddag ben ik gebeld dat de psych ziek is, en dat de afspraak voor nog onbekende tijd is opgeschort.
Cafpow, wat klote dat die afspraak dan voor onbekende tijd is opgeschort. Zo irritant, want je kunt je er dan helemaal niet op instellen. Is het bekend wat hij/zij heeft?
Hier was ik gisterenavond weer bij m'n psych en was een heftige sessie. Dat kwam geloof ik meer omdat ik mezelf eindelijk eens wat meer durf te laten zien. Haar verteld dat ik me nu zo besef dat ik zo'n intens verlangen heb naar een mama en dat ik weet dat dat nooit meer kan en nooit kan krijgen. En dat maakt me echt verdrietig...Ik zat zowaar bijna te huilen (en ik huil nooit bij iemand, ook niet bij m'n psych).
Hoe dan ook,dat was weer een stap. Verder gaat het redelijk ok. De pillen lijken steeds meer te werken en ga morgen een afspraak maken bij een haptonoom. Wel eens eerder bij geweest, maar volgens m'n psych zou het weer handig kunnen zijn om oude pijn eens uit m'n lichaam te krijgen (want het is duidelijk te merken dat dat er nog erg in zit).
Verder zei m'n psych dat het alles nog wel even gaat duren. Eigenlijk gaat het om het maken van nieuwe patronen en dat dat in mijn geval wellicht wat moeilijk was dan bij anderen. Jippie
Hier was ik gisterenavond weer bij m'n psych en was een heftige sessie. Dat kwam geloof ik meer omdat ik mezelf eindelijk eens wat meer durf te laten zien. Haar verteld dat ik me nu zo besef dat ik zo'n intens verlangen heb naar een mama en dat ik weet dat dat nooit meer kan en nooit kan krijgen. En dat maakt me echt verdrietig...Ik zat zowaar bijna te huilen (en ik huil nooit bij iemand, ook niet bij m'n psych).
Hoe dan ook,dat was weer een stap. Verder gaat het redelijk ok. De pillen lijken steeds meer te werken en ga morgen een afspraak maken bij een haptonoom. Wel eens eerder bij geweest, maar volgens m'n psych zou het weer handig kunnen zijn om oude pijn eens uit m'n lichaam te krijgen (want het is duidelijk te merken dat dat er nog erg in zit).
Verder zei m'n psych dat het alles nog wel even gaat duren. Eigenlijk gaat het om het maken van nieuwe patronen en dat dat in mijn geval wellicht wat moeilijk was dan bij anderen. Jippie
@Nyota, tja het is niet bekend wat ze heeft. Maar ik krijg het idee dat de psych redelijk zwak is ofzo. Want de psych is echt om de paar maandjes ziek.quote:
Cafpow, wat klote dat die afspraak dan voor onbekende tijd is opgeschort. Zo irritant, want je kunt je er dan helemaal niet op instellen. Is het bekend wat hij/zij heeft?
Hier was ik gisterenavond weer bij m'n psych en was een heftige sessie. Dat kwam geloof ik meer omdat ik mezelf eindelijk eens wat meer durf te laten zien. Haar verteld dat ik me nu zo besef dat ik zo'n intens verlangen heb naar een mama en dat ik weet dat dat nooit meer kan en nooit kan krijgen. En dat maakt me echt verdrietig...Ik zat zowaar bijna te huilen (en ik huil nooit bij iemand, ook niet bij m'n psych).
Hoe dan ook,dat was weer een stap. Verder gaat het redelijk ok. De pillen lijken steeds meer te werken en ga morgen een afspraak maken bij een haptonoom. Wel eens eerder bij geweest, maar volgens m'n psych zou het weer handig kunnen zijn om oude pijn eens uit m'n lichaam te krijgen (want het is duidelijk te merken dat dat er nog erg in zit).
Verder zei m'n psych dat het alles nog wel even gaat duren. Eigenlijk gaat het om het maken van nieuwe patronen en dat dat in mijn geval wellicht wat moeilijk was dan bij anderen. Jippie
Maar het voordeel is dat van onderweg naar school kan zien of de lichten in de spreekkamer aan staan, dus weet gelijk of ze aanwezig is...
wel een voordeeltje Afgelopen dagen slaap ik beter, maar ik ben echt heel snel bekaf. En dan is het naar mijn vingers genoeg om mij compleet overstuur te maken.
En dan val ik in slaap alsof ze me knock out hebben geslagen..en 's ochtends word ik wakker een half uur of meer nadat ik opgestaan ben.
En verder, tja overleefmodus hier. Ik hoef maar iets triest te horen of te zien en ik zit in tranen.
Tja, fijn dat het een heftige sessie was en dat je jezelf goed kon laten gaan..dat is denk ik nog wel het meest lastige
en zwaar..maar dat zal uiteindelijk wel positief uitpakken denk ik..Verder veel succes bij de haptonoom!
Hier een update van mijn kant, ik lees nog steeds af en toe mee. Het gaat hier af en aan, heb een enorme terugval gehad eind december, maar sinds vorige week gaat het weer wat beter. Baal gewoon van dat alles zo langzaam gaat qua me beter voelen. Dat maakt het niet makkelijker, want doordoor ben ik veel gefrustreerd. Wil heel graag van alles, maar het lukt gewoon nog niet blijkbaar.
Ga nu lekker op bed liggen lezen, hoop dat het met jullie ook allemaal wel goed gaat.
Xx
Ga nu lekker op bed liggen lezen, hoop dat het met jullie ook allemaal wel goed gaat.
Xx
Toch jammer dat het altijd met terugvallen moet.
Was er maar een middel waar alles meteen goed van werd en goed van bleef.
Ik krijg een hersenscan.
Om te kijken wat voor afwijkingen er te zien zijn.
Lijkt me wel eng eigenlijk ...
Was er maar een middel waar alles meteen goed van werd en goed van bleef.
Ik krijg een hersenscan.
Om te kijken wat voor afwijkingen er te zien zijn.Lijkt me wel eng eigenlijk ...
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Oei, dat lijkt me ook wel eng... Wanneer mag je?quote:
Toch jammer dat het altijd met terugvallen moet.
Was er maar een middel waar alles meteen goed van werd en goed van bleef.
Ik krijg een hersenscan.
Lijkt me wel eng eigenlijk ...
Dat is nog niet duidelijk. Ik moet dan naar het AMC (3 uur rijdenquote:
[..]
Oei, dat lijkt me ook wel eng... Wanneer mag je?
), maar daar hebben ze wel lange wachtlijsten.Hopelijk wel binnen een paar maanden.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
@Gewoonmezelf,
Balen, dat het weer minder gaat. Maar goed, je krijgt hulp ga ik vanuit, dus dan zal het op den duur wel weer beter gaan.
@Nyota,
Spannend, ik heb ooit iets een resonantie gehad, en dat vond ik al eng, dus een MRI lijkt me nog enger
Veel succes allemaal.
Hier is het nog op en af..heen en weer. En de zenuwen voor tentamens ed. maken het er niet makkelijker op. En dat zie ik aan mijn nagels Want altijd als ik onder druk sta ga ik nagelbijten, terwijl als ik niet onder druk sta tja, dan groeien tot een zekere lengte tot ik ze er weer afpulk... 
Maar ook het ene moment gaat het wel redelijk en sleep ik me wat rond, en het andere moment wil ik niks meer dan op bed liggen en alles vergeten.
Maar ondanks alles, ben ik toch tentamens aan het voorbereiden, ik verwacht minimaal 2 van de 3 te moeten herkansen..maar puur uit gebrek aan tijd en energie. Maar ik doe gewoon wat ik kan op dit moment.
Balen, dat het weer minder gaat. Maar goed, je krijgt hulp ga ik vanuit, dus dan zal het op den duur wel weer beter gaan.
@Nyota,
Spannend, ik heb ooit iets een resonantie gehad, en dat vond ik al eng, dus een MRI lijkt me nog enger
Veel succes allemaal.
Hier is het nog op en af..heen en weer. En de zenuwen voor tentamens ed. maken het er niet makkelijker op. En dat zie ik aan mijn nagels
Want altijd als ik onder druk sta ga ik nagelbijten, terwijl als ik niet onder druk sta tja, dan groeien tot een zekere lengte tot ik ze er weer afpulk... Maar ook het ene moment gaat het wel redelijk en sleep ik me wat rond, en het andere moment wil ik niks meer dan op bed liggen en alles vergeten.
Maar ondanks alles, ben ik toch tentamens aan het voorbereiden, ik verwacht minimaal 2 van de 3 te moeten herkansen..maar puur uit gebrek aan tijd en energie. Maar ik doe gewoon wat ik kan op dit moment.
Om maar weer eens positief te zijn ondanks alle klote kwaaltjes waar ik nog steeds mee kamp. Het valt me op dat na drie kwart jaar na mijn psychose ik eindelijk weer namen kan onthouden.
Spreek vanzelf mensen aan met hun voornaam, terwijl ik dat een aantal maandjes terug echt niet kon onthouden. Haalde iedereen en alles door elkaar. Dat is goed.
Nadeel is dat ik nog steeds het gevoel heb in een vecht-vlucht stand te staan, constant totdat ik mn slaappillen neem en kan slapen. Ontspanning is er niet echt bij, meer rustig proberen te blijven.
Spreek vanzelf mensen aan met hun voornaam, terwijl ik dat een aantal maandjes terug echt niet kon onthouden. Haalde iedereen en alles door elkaar. Dat is goed.
Nadeel is dat ik nog steeds het gevoel heb in een vecht-vlucht stand te staan, constant totdat ik mn slaappillen neem en kan slapen. Ontspanning is er niet echt bij, meer rustig proberen te blijven.
Wie dit leest is een lezer van dit.
@b4kl4p
Het is normaal dat er dingen zij die minder goed lopen en anderen die juist wel goed lopen.
Heb je al geprobeerd ontspannigsoefeningen te doen? Of wat ik soms doe voor rust is woordpuzzels doen..
Hoe is 't Verder met iedereen?
Het is normaal dat er dingen zij die minder goed lopen en anderen die juist wel goed lopen.
Heb je al geprobeerd ontspannigsoefeningen te doen? Of wat ik soms doe voor rust is woordpuzzels doen..
Hoe is 't Verder met iedereen?
Hier nog steeds aan het wachten tot ik met de deeltijdbehandeling kan beginnen. Hoop dat ik snel kan beginnen, want nu ik weer de hele dag alleen thuis zit kom ik weer tot niks.
Lig weer de hele dag op bed en doe amper wat in het huishouden. En pieker me weer suf over een aantal dingen.
Donderdag heb ik gelukkig weer een afspraak bij de psych. Hoop dat ze dan ook kan vertellen of de uitslag van mn psychologisch onderzoek een keer binnen is. Want dat duurt ook wel erg lang
Lig weer de hele dag op bed en doe amper wat in het huishouden. En pieker me weer suf over een aantal dingen.
Donderdag heb ik gelukkig weer een afspraak bij de psych. Hoop dat ze dan ook kan vertellen of de uitslag van mn psychologisch onderzoek een keer binnen is. Want dat duurt ook wel erg lang
Sylvana, weet ik al wanneer die behandeling gaat starten dan? Dit is ook niks natuurlijk. En heb je die uitslag nou nog steeds niet? Hoeveel testjes heb je wel niet gemaakt?
Hoe is het trouwens met jou Cafpow?
Hier wat wisselend. De medicatie lijkt wel wat te doen, maar misschien heb ik toch iets meer mg nodig. Therapie is om dit moment ook erg zwaar en morgen ga ik starten met een haptonoom
En ook druk bezig met opdrachten van mijn loopbaancoach en nog aan het hardlopen Naar het asiel even niet geweest, want m'n lichaam stribbelt weer tegen (ontstekingen in arm).
Wel ga ik misschien beginnen bij een bedrijfje met een soort leertraject Een vriend van mij werkt er en ze konden nog wel iemand gebruiken. Dat worden dus klusjes doen die vaak blijven liggen en kan met 4 uurtjes beginnen. Wel spannend. Onbetaald, maar dat maakt niet uit. Het ligt in ieder geval redelijk in mijn straatje. Nu nog afwachten of mijn arbeidsdeskundige het ook goed vindt.
Kortom, ben hard bezig, maar ben zo verdomde ongeduldig. En die hoofdpijn werkt ook niet mee
Hoe is het trouwens met jou Cafpow?
Hier wat wisselend. De medicatie lijkt wel wat te doen, maar misschien heb ik toch iets meer mg nodig. Therapie is om dit moment ook erg zwaar en morgen ga ik starten met een haptonoom
En ook druk bezig met opdrachten van mijn loopbaancoach en nog aan het hardlopen
Naar het asiel even niet geweest, want m'n lichaam stribbelt weer tegen (ontstekingen in arm).Wel ga ik misschien beginnen bij een bedrijfje met een soort leertraject
Een vriend van mij werkt er en ze konden nog wel iemand gebruiken. Dat worden dus klusjes doen die vaak blijven liggen en kan met 4 uurtjes beginnen. Wel spannend. Onbetaald, maar dat maakt niet uit. Het ligt in ieder geval redelijk in mijn straatje. Nu nog afwachten of mijn arbeidsdeskundige het ook goed vindt.Kortom, ben hard bezig, maar ben zo verdomde ongeduldig. En die hoofdpijn werkt ook niet mee
Ik moet gewoon wachten tot er een plekje vrij is. En ik heb heel veel testjes gemaakt. Nouja volgende week zijn de 6 weken pas voorbij.
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 24-01-2012 16:54:56 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 24-01-2012 16:54:56 ]
Ik heb een aantal jaren fluoxetine geslikt (vanwege angststoornissen) en ben een tijdje geleden gestopt vanwege haarproblemen. Het viel uit, brak af, lengteverschil links en rechts wat steeds erger werd, (echt een heel gek gezicht, ik heb het op een gegeven moment maar op 1 lengte laten knippen) en ook nog het probleem dat het niet meer leek te groeien. Er is nog steeds (of weer?) verschil tussen links en rechts maar wil het echt niet laten knippen voorlopig.
In de eerste week dat ik gestopt was leek het nogal mee te vallen maar daarna begon ik heel goed te merken dat ik gestopt was. En ik voel me behoorlijk huilerig de laatste tijd. Terwijl dat tijdens het medicijngebruik amper het geval was volgens mij.
In de eerste week dat ik gestopt was leek het nogal mee te vallen maar daarna begon ik heel goed te merken dat ik gestopt was. En ik voel me behoorlijk huilerig de laatste tijd.
Terwijl dat tijdens het medicijngebruik amper het geval was volgens mij.
Ik zit met nyota in de kroeg. Tijd voor een hapje eten en wat fris.....
Tralalalala!
Oh en ik ga mn ad's weer wisselen..... nu paroxetine afbouwen en over 2 weken beginnen met efexor/venlanogwat
Tralalalala!
Oh en ik ga mn ad's weer wisselen..... nu paroxetine afbouwen en over 2 weken beginnen met efexor/venlanogwat
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
En waar zitten jullie in de kroeg? We zouden nog een meet plannen? Hebben jullie er nog zin in?quote:
Ik zit met nyota in de kroeg. Tijd voor een hapje eten en wat fris.....
Tralalalala!
Oh en ik ga mn ad's weer wisselen..... nu paroxetine afbouwen en over 2 weken beginnen met efexor/venlanogwat
Sorry als ik niet veel reageer maar heb deze week 3 tentamens en volgende week nog 1 en een portfolio..
Dus ik zit makkelijk 3 uur per dag in de boeken
(wel mijn eigen schuld door niks te doe. De rest vd periode
)
Utrecht deze keer, is dat ook n optie?quote:
[..]
En waar zitten jullie in de kroeg? We zouden nog een meet plannen? Hebben jullie er nog zin in?
Sorry als ik niet veel reageer maar heb deze week 3 tentamens en volgende week nog 1 en een portfolio..
Dus ik zit makkelijk 3 uur per dag in de boeken
(wel mijn eigen schuld door niks te doe. De rest vd periode
Als het niet te laat is zowat heel nl een optie ?quote:
[..]
Utrecht deze keer, is dat ook n optie?
Gezellig!
Na deze week heb ik t wat rustiger dus kan ik wel.
Ik ben voor rdam
Na deze week heb ik t wat rustiger dus kan ik wel.
Ik ben voor rdam
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik ben ook voor R'dam.quote:
Gezellig!
Na deze week heb ik t wat rustiger dus kan ik wel.
Ik ben voor rdam
Alleen ik kan pas over 2 weken....door die tentamens
Ik heb veel liever opdrachten die je maakt en die beoordeeld worden.. 
Sorry als ik heel selectief reageer, en anderen oversla..maar ik heb weinig/geen tijd over..Moet voor volgende week meer dan 200 pagina's bestuderen..
Maar ik sta er imo behoorlijk negatief voor, hoewel dat puur mentaal is, want ik ben wel hard bezig geweest de afgelopen weekjes...
maar verder zou ik ook niet echt weten hoe ik me voel, ja het varieert van moment tot moment. Maar ik ben gewoon veel bezig met tentamens..En sta gewoon echt nergens bij stil, ben veel te druk en onrustig.
Maar goed, ik ga nu slapen, morgenochtend vroeg 1e tentamen van deze periode
Succes met je tentamens, en dan kijken we daarna ff voor een datum. Heb je vast iets om naar uit te kijken
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Voor mij part kan het in principe al na volgende week woensdag...want dan heb ik het laatste tentamen en een weekend van bijna 4 dagenquote:
Succes met je tentamens, en dan kijken we daarna ff voor een datum. Heb je vast iets om naar uit te kijken
Had vanochtend een date met de haptonoom en dat gaat allemaal moeilijk worden. Maar wel goed denk ik. Het voelde ( ) in ieder geval goed. Hij gaf aan dat er een hoop is om mee te werken...
Ben nu toch al bezig met vanalles, dus kom maar op. Wel bizar weer wat het met me deed toen ik weer thuis kwam. Jammer dat m'n zorgverzekering niet alles dekt, maar dat ben ik wel waard
Ik zal ff kijken wanneer ik zal aanschuiven. Ik begin volgende week ook een beetje met werken; even kijken hoe dat gaat enzo.
) in ieder geval goed. Hij gaf aan dat er een hoop is om mee te werken...Ben nu toch al bezig met vanalles, dus kom maar op. Wel bizar weer wat het met me deed toen ik weer thuis kwam. Jammer dat m'n zorgverzekering niet alles dekt, maar dat ben ik wel waard
Ik zal ff kijken wanneer ik zal aanschuiven. Ik begin volgende week ook een beetje met werken; even kijken hoe dat gaat enzo.
Ik sluit mij maar even aan bij dit topic.
Dus bij deze:
Hoi
Dus bij deze:
Hoi
What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Hoi! Als je iets kwijt wil, horen we t wel hè?quote:
Ik sluit mij maar even aan bij dit topic.
Dus bij deze:
Hoi
Dat komt vanzelfquote:
[..]
Hoi! Als je iets kwijt wil, horen we t wel hè?
Eerst even de kat uit de boom kijken
What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik heb vanmiddag om 16 uur gesprek met de psych. Maar even vertellen dus dat ik sinds mn ontslag weer hele dagen in bed lig en niks doe. En ontzettend veel pieker. Aan de ene kant fijn om thuis te zijn, aan de andere kant had ik gehoopt dat ik toch wat minder depressief zou zijn thuis. En mezelf iig tot dingen kon zetten om te doen. Maar nu doe ik niks in het huishouden (alleen eten koken, afwassen en boodschappen doen) en als ik wakker ben zit ik achter de pc of hang ik een beetje op de bank tv te kijken.
Ik heb nog steeds niks gehoord over wanneer ik intake voor de deeltijdbehandeling heb of wanneer die uitslag van mn persoonlijkheidsonderzoek er is. Zit dus ook nog eens in onzekerheid over die dingen. Hoop vooral dat ik snel met die deeltijdbehandeling kan beginnen, want de hele dag alleen thuis zitten werkt dus alleen maar averechts op het moment.
Ik heb nog steeds niks gehoord over wanneer ik intake voor de deeltijdbehandeling heb of wanneer die uitslag van mn persoonlijkheidsonderzoek er is. Zit dus ook nog eens in onzekerheid over die dingen. Hoop vooral dat ik snel met die deeltijdbehandeling kan beginnen, want de hele dag alleen thuis zitten werkt dus alleen maar averechts op het moment.
Ik moet wel zeggen, ik weet niet of het bij mij om een depressie of angststoornis gaat. Maar het gaat niet lekker, ik ben op zoek naar een psycholoog (al een aantal gemaild) en ik wil gewoon ergens mijn verhaal kwijt kunnen bij mensen waar ik verder niets mee heb. Ik denk wel dat ik hier goed zit dan, toch?
What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ja dan zit je hier wel goed jaquote:
Ik moet wel zeggen, ik weet niet of het bij mij om een depressie of angststoornis gaat. Maar het gaat niet lekker, ik ben op zoek naar een psycholoog (al een aantal gemaild) en ik wil gewoon ergens mijn verhaal kwijt kunnen bij mensen waar ik verder niets mee heb. Ik denk wel dat ik hier goed zit dan, toch?
Fijn.quote:
En ik hoop natuurlijk dat ik eventuele steun of tips kan geven aan anderen
What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Succes zo Sylvana. Hopelijk kan hij/zij je weer een beetje op weg helpen. Want nu ook zo weer in bed blijven hangen, is natuurlijk ook niet goed en je wil natuurlijk niet heen waar je net uitgeklommen bent.
En girlnextdoor: je zit hier prima Hopelijk heb je snel een psycholoog gevonden waar het mee klikt
Hier een niks doen dag. Ik merkte dat ik de afgelopen tijd veel te hard heb rondgerend. Ik denk omdat dat m'n psych 2 weken geleden een snaar had geraakt en ik vooral niet wilde voelen verder en dus maar vanalles ben gaan doen. En vooral ook om me heen laten zien dat ik zo goed bezig was met vanalles.
Wat ben ik toch een muts soms. De haptonoom gisterenn maakte dat besef nog wat duidelijker, dus vandaag niet zo veel aan het doen en gewoon eens proberen echt te voelen. Ik vind er niks aan
En girlnextdoor: je zit hier prima
Hopelijk heb je snel een psycholoog gevonden waar het mee klikt Hier een niks doen dag. Ik merkte dat ik de afgelopen tijd veel te hard heb rondgerend. Ik denk omdat dat m'n psych 2 weken geleden een snaar had geraakt en ik vooral niet wilde voelen verder en dus maar vanalles ben gaan doen. En vooral ook om me heen laten zien dat ik zo goed bezig was met vanalles.
Wat ben ik toch een muts soms. De haptonoom gisterenn maakte dat besef nog wat duidelijker, dus vandaag niet zo veel aan het doen en gewoon eens proberen echt te voelen. Ik vind er niks aan
