KD
Ik zag hem niet veel want hij woonde niet in de buurt maar we speelden elke dag samen op fb spelletjes. En nu nu blijft het zo stil op mijn fb.......
Zijn kindjes, zijn vrouw......
kleurdoos, hoe is 't inmiddels met jou?
Ik kan het gewoon niet bevatten. Vlak voordat het gebeurde stuurde ie me nog een uitnodiging voor de dag erna om een spel te spelen. En terwijl ik zat te wachten belde mijn moeder om te zeggen dat ie "slecht" was. Toen wisten we nog niet wat we nu weten
KD, hoe is het nu inmiddels?
KD ik lees het verhaal nu pas. Schrikken zeg en klinkt akelig. Ben ook benieuwd hoe het nu gaat?
Op school,in de klas, zijn er nog geen klachten en is zijn schoolrapport zijn goed.
Iemand met een advies want ik heb het gevoel dat dit gedrag weleens een voorbode kan zijn voor latere ellende op school (dalende cijfers en dat dit dan naar school overslaat.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 23-01-2012 12:55:11 ]
Iwanius, misschien kun je beter in hte kleutertopic terecht. Dit topic is meer hoe het met de ouders gaat zeg maar. Succes in elk geval, zijn geen leuke dingen!
[ Bericht 90% gewijzigd door MeNicole2 op 26-01-2012 13:42:57 ]
voor mezelf 
.Als het nu verder ook wat positiever wordt, zou mooi zijn.
SPOILERMet mezelf schiet ik nog niet zo hard op als ik zou willen. Er is heel veel in gang gezet en dat is fijn, maar maakt ook dat soms de hele wereld op zn kop staat. Ik ben er nog lang niet, maar er gebeurd een heleboel, ik hoop ten goede.
Nijna,
kleine stapjes....Zelf heb ik afgelopen week de diagnose astma gekregen. Het is even omschakelen en vooral ook accepteren. Inmiddels nu bijna een week aan de medicijnen en ik merk al verschil. Met een beetje mazzel ben ik straks minder moe en lukt sporten dan ook beter.
Ik ben inderdaad vorige week op controle geweest voor de borstabces. Ze hebben een mammografie gemaakt. Dat is standaard, er wordt gecontroleerd of er toch niet ook een andere reden voor de abces was. Aangezien mijn moeder en tante borstkanker met uitzaaingen hebben gehad is ook de andere borst gelijk geplet
(in totaal 6x geplet, toch vond ik het niet heel erg pijnlijk).Alles was goed. Daarna ook nog echo gehad en er is ook geen restmateriaal in de abces achter gebleven, oftewel ik heb wekenlang heel goed gespoeld
Abces hoofdstuk is afgesloten, slotje
Trombose nog geen slotje jammergenoeg, dat duurt nog wel even. Moet deze keer een jaar bloedverdunners gebruiken. Er is wel gekeken of ik een of ander syndroom (volgens mij het antifosfolipiden syndroom) heb, maar de uitslag was niet betrouwbaar want bloed was te dun. De hematoloog vindt het eigenlijk niet nodig om dit opnieuw te onderzoeken als ik van de antistolling af ben aangezien ik niet van plan ben nogmaals zwanger te worden.
Hier ben ik mee akkoord gegaan maar ik moet toegeven dat het toch aan me knaagt. Ik wil toch stiekem wel uitsluitsel over wat het geweest is. Ik wil het straks kunnen afsluiten, en daarmee ook een soort van antwoord wat er in godsnaam 2x ontzettend fout is gegaan in mijn lichaam.
Ik denk dat ik er een goed gesprek met de huisarts over ga hebben.
Die specialisten vergeten weleens wat voor impact het kan hebben op een patient.
Ook zijn mijn leverwaardes nog steeds verstoord (vervette lever door zwangerschap). In maart heb ik daar weer controle voor. Ook daar doen ze altijd heel vaag over. Hoe en waarom weten ze ook niet.
Ach.. Ik voel me een stuk beter dan na Mette's geboorte. Ben inmiddels alweer 4 weken aan het werk en dat gaat goed. Ook het leven met 2 kids gaat goed.
Al wens ik ons nu een rustig jaar toe, na ook alle problemen met Wies vind ik wel dat dat mag
Oja en de huisarts heeft een soort van sorry voor alles gezegd, ze heeft iniedergeval toegegeven dat ze het fout had ingeschat.
Kan me wel voorstellen dat het blijft knagen, een gesprek is misschien toch wl fijn inderdaad
Ik wens jullie ook eindelijk veel rust toe
Appelsap, ik moest van de week ineens aan je denken, hoe is het nu met jou en met jullie?
Tussen mij en Damian gaat het best goed en dat is fijn. Voor hem een heftige periode, want 1,5 maand geleden ben ik verhuisd, dus er is het een en ander veranderd. Ben blij dat ik er gevoelsmatig weer voor hem kan en wil zijn.
) maar jee, dat is niet niks. goed om te lezen dat het wel goed gaat, die weken samen. succes met het vinden van een nieuw evenwicht (en met het voortzetten daarvan voor zover je het al gevonden hebt ).[ Bericht 15% gewijzigd door trui op 14-03-2012 10:51:15 ]
Zou ik ook ergens een compleet andere persoonlijkheid kunnen kopen?
Ik schreef dit net in de auto, onderweg mee met F die ging duiken, konden zij daar even uitrazen met hun fietsjes. Helaas ging er een lampje van de 'nieuwe' auto branden en dus zijn we nu weer thuis en rijdt F even naar de garage.
Ik ga zo wel even met de heren naar de stad, zij op de fiets en ik lopen. Kunnen ze tegen elkaar aan kakelen.
Mja, mijn situatie is ook weer anders want ik zit gevangen in huis..kom nergens wat ik niet met de auto kan bereiken en minder dan 100 meter lopen is.
Geeft ook best wel wat frustratie
Ik kan iig nog gaan wandelen als ik het niet meer trek.
Moet ik nog wel weg zien te komen, want inmiddels zit er al weer eentje boven omdat hij dacht dat het ok was om zand door de hele tuin te gooien.
En het ergste is, ik wéét dat ze het alleen maar doen om aandacht te krijgen, maar ik kan mezelf vandaag op de een of andere manier niet over mezelf heen zetten en krijg het dus ook niet voor elkaar om leuk of gezellig te doen.
Alles valt verkeerd en dat hebben de heren feilloos door. Er wordt alleen maar herrie gemaakt, rare liedjes gezongen, door de woonkamer gestampt onder het mom van 'we zijn aan het schaatsen' en zo kan ik nog l 20 dingen noemen. Stuk voor stuk helemaal niet erg, maar mèn wat zit mijn emmertje vol op het moment.
Nu komt Sasha net zonder dat ik wat zeg naar beneden, legt zijn hoofd tegen mijn arm bij wijze van excuus en vertrekt vervolgens huppelend naar buiten en ik laat het gaan want ik heb geen flauw idee hoe ik daar anders op zou moeten reageren.
Heerlijk pedagogisch 'ik heb liever niet dat je zand door de tuin strooit want daar wordt alles vies van en dat vind ik jammer' krijg ik echt niet uit mijn strot, plus dat het totaal geen zoden aan de dijk zet want het is ene oor in en andere oor uit.
Tuurlijk, loeipissig een kind naar de gang sleuren heeft ook totaal geen zin overigens hoor. Maar daar komt dan die persoonlijkheid weer om de hoek kijken...
En ja... Veel te eerlijk dit allemaal, maar soms moet het er even uit.
Is het een idee ze in de auto te gooien in hun oude goed en mee te nemen naar een natuurspeeltuin van de een of andere soort? Daar kunnen ze met zand smijten zoveel ze willen, en mochten er er ruzie om krijgen met een ander kindje weten ze meteen dat dat toch niet de bedoeling is
F is inmiddels terug, we gaan nu poging 2 doen om naar de stad te gaan.
Indien enigszins mogelijk probeer ik op dat soort dagen weg te gaan uit de situatie. Dat is voor mij natuurlijk wat makkelijker omdat de kinderen wat groter zijn.
TF, ik wou dat ik iets zinnigs kon zeggen. Het is gewoon zwaar k*t lijkt me. En ik vind het al een wonder dat je dat gevoel nog zo vaak van je af kan schudden.
hoop dat je gauw weer wat meer kan hebben.TF, bij huis zitten noodgedwongen... benauwend lijkt me
Hier gaat het nog niet zoals het zou moeten. Vorig weekend was ik alleen maar op oorlogspad... gelukkig nu weer wat rustiger. Maar oh wat frustrerend om te zien dat ik in een half jaar nog eigenlijk maar weinig ben opgeschoten met mezelf...
Oi!quote:Op zaterdag 17 maart 2012 11:55 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Mja, mijn situatie is ook weer anders want ik zit gevangen in huis..kom nergens wat ik niet met de auto kan bereiken en minder dan 100 meter lopen is.
Geeft ook best wel wat frustratie
Ik heb wat gemist geloof ik. Heftig...BE, sterkte, hopelijk blijft het bij één dagje.
Appelsap.... Pittige ontwikkelingen. Ik hoop dat jullie drieën er goed doorheen komen.
Nijna... Dat oorlogspad had ik opgemerkt vorig weekend...
Houd moed.sry voor brakkr schrijfstijl... mobirltje
Een
voor iedereen die hem nodig heeft! voor mij hielp het om juist mijzelf als basis te nemen en niet een boek of mijn beeld hoe een moeder 'hoort' te zijn. Natuurlijk kan je dingen leren, jezelf stroomlijnen maar moeder Theresa zal ik niet worden. Dus de dagen dat ik echt alleen maar boos kon stampen, zeuren, krijsen en tieren heb ik dat ook tegen de jongens gezegd. Ik kan vandaag weinig hebben, ik ben snel boos, sorry alvast. Op de een of andere manier haalde dat de angel er al wat uit. Alsof kinderen altijd op zoek zijn naar je ware bui, en gaan klieren als ze merken dat 'binnen' en 'buiten' niet met elkaar klopt. Door dus je 'binnen' uit te spreken werd dat al makkelijker. En het je dan makkelijk maken.meer tv, met je rug naar de kinderen en dingen die je boos maken laten tot je wel weer kunt incasseren. Of ze bezig laten zijn (gestrooid zand laten opvegen) maar vooral jezelf toestaan mens te zijn. Niet je hele opvoeding is naar de maan door een slechte dag. Morgen is er een nieuwe dag. En anders volgende week wel. En verder vind ik de woorden van de buurvrouw zeer waar. Ik zeg het ook tegen Tobias; ik heb heel slecht geslapen en ben dus heel erg moe en vind vanalles vervelend nu. Proberen we er samen een leuke dag van te maken?
Zoiets...
En sterkte
dat klinkt zo bekend !! Ik kan nu in de weekenden dat ze er niet zijn ongestoord doen waar ik zin in heb !! Voor niet gescheiden ouders klinkt dit misschien heel vreemd, maar omdat ik altijd moeder of docent was, is het nu mezelf kunnen zijn gewoon weer wennen !quote:
Ik merk dat nu ik niet meer elke dag mama hoef te zijn maar dat ik gewoon m'n eigen dagen en nachten heb, die ik helemaal kan invullen zoals ik dat wil, niet hoef te plannen met de kinderen of wat dan ook dat dat emmertje eindelijk wat leger raakt. Eerlijk gezegd bevalt me deze situatie met de kinderen me heel goed, en kan ik ook eindelijk veel mee de moeder zijn die ik wil zijn.
of LATTENhopenlijk niet maar ik denk dat in een goed huwelijk/relatie er ook tijd voor jezelf is...quote:
Dus eigenlijk zouden we gewoon allemaal moeten scheiden
Zo ziet onze zondagochtend er altijd hetzelfde uit (ja, ja, structuur en regelmaat). Eerst gaat J. hardlopen en heeft hij tijd voor zichzelf en als hij terugkomt gaat hij met de kinderen zwemmen en heb ik tijd voor mezelf. Heerlijk hoor.
Althans, ik merk zelf dat ik heel erg behoefte heb aan tijd voor mezelf en dan het liefst me even terug trek op bv de zolder, zodat ik ook niet gestoord wordt.
Wil de zolder nog een beetje pimpen, dat het er iets gezelliger uitziet... maar dan hebben we nog een hoop opruimwerk te doen eerst...
Van.mij mag het snel zomer worden! Hoop dat de zon wat aan mijn humeur zal doen...
Ik vind het herlijk om 4x per week even een uurtje mezelf helemaal "leeg te gooien" in de sportschool...
Maar sommige kunnen zich nog herinneren dat ik auto immuun ziekte vd lever heb,de kans dat ik langer dan 5 jaar zou leven is 5%. Nu 4 jaar na diagnose hebben we weer bloed onderzoek gedaan. Doodsbang voor de uitslag vrijdag toch gebeld. Vergeleken met 4 jaar terug is hij op 2 punten gelijk gebleven en op 1 punt zelfs verbeterd!!! Ik hoor dus bij de 5% die het gaat redden!!! Ik mag weer leven!!!
Ga vanaf nu elk moment genieten!
Ik ben inmiddels naar mn ontslag aan het toewerken over een maand of anderhalf... Spannend, maar de hoogste tijd denk ik ook. We slaan nog een nieuw diagnostiek paadje in, afwachten dus nog even.
En verder hoop en denk ik dat ik genoeg hulp heb straks...
Nijna, je klinkt lekker hoopvol. Ook al goed nieuws dus!
Nijna, klinkt goed!
En voor Nijna ook! Klinkt goed
Nijna, fijn dat je naar je ontslag toe kunt leven! Houden zo
Hier gaat alles zo ontzettend lekker
ik ben zó blij dat ik de stap heb genomen om te gaan studeren, ik voel me zo enorm op mn plaats en het is zo leuk allemaal Het is allemaal een beetje pas op de plaats maken, een beetje passen en meten zowel qua geld als qua tijd maar het is het meer dan waard. en ontzettende lof voor mn lief dat hij zichzelf nu die paar jaar wegcijfert om dit mogelijk te maken!!Aanvankelijk was ik een beetje benauwd dat ik het allemaal een beetje eng zou vinden, of de harde/zware kanten van het vak niet aan zou kunnen. Of nog veel erger, dat ik het helemaal niet leuk zou vinden als k eenmaal begonnen was
maar niets is minder waar! Ik kan me nu al niet meer voorstellen dat k ooit ergens anders net zoveel voldoening uit zou halen, en hell ik ben nog niet eens klaar met mn eerstejaar waarvoor ik overigens keurig op schema lig, kom maar door met die propedeuse 
/happy-rant
En ik heb echt heel veel bewondering voor alle energie die je overal in steekt Mignone dat klinkt super!!!
Dank jullie voor de lieve woorden!
De laatste 4 jaar en vooral het laatste jaar had ik nergens puf meer voor,werd behoorlijk depressief en was aan het aftellen ik heb daardoor zoveel gemist. Ga nu van alles genieten! En weer een leven opbouwen,lig nog wel 24/7 plat,maar ga mij niet meer verstoppen. Ik ga weer leven!!! Iedereen bedankt voor al die jaren steun!De uitslag wil niet zeggen dat ik beter ben,maar in 4 jaar is het niet slechter geworden en dat is zo'n mooi wonder! Het is nog steeds niet te bevatten. Dank jullie
mignonne, ik vind 't ook hartstikke knap hoe je 't allemaal weet te combineren. heerlijk dat het zo'n goede keuze is gebleken!
nijna, jij bent dus ook een periode aan 't afsluiten. succes deze laatste loodjes en ook met 't weer hervinden van een nieuwe balans thuis!
fijn dat je je daar gesteund weet! Wat een heftig bericht... Nou ja, van die 5 jaar dan. Dat jij er nu beter voor staat is natuurlijk geweldig!Hoe is het met je oudste? (Wellicht een update in het betreffende topic?)
Nijna, succes op het nieuwe pad dat je gaat inslaan.
Mignonne, jubel!
Waar ik sinds gister mee zit is dat ik het nog niet passend krijg in mijn hoofd. Ondanks het goede nieuws en wegvallen van de 5 jaar grens blijft alles hetzelfde. Komt ook wel weer goed,maar dat laat me ff niet los.
Wat puber betreft (anders moet ik weer inbreken in een topic
) die is momenteel thuis tot ze opgenomen word voor diagnose in een klinkiek,volgens oxymoron 1 vd beste,dus we hebben goede hoop. Het laatste huis waar ze zat heeft ze veel geleerd,alleen is ze flink in elkaar getrapt door een medebewoonster zonder reden. Ze heeft aangifte gedaan en leiding getuigt. Maar heeft wel veel impact op haar gehad. Woensdag intake in de kliniek en hopelijk voor haar komt er een diagnose uit waar we mee aan de slag kunnen. En toch ook wel een heftig traject dus voor je oudste. Hoe lang moet ze in de kliniek blijven? Voor Job was het minimaal 3 maanden en maximaal 9 maanden. Moet ik daar ook aan denken voor je oudste?
en dinsdagmiddag is de opname al ze heeft er zelf een goed gevoel over.2 afzonderlijke medewerkers zeiden dat ze het eigenlijk niet mochten zeggen,maar alles wijst op een vorm van autisme. Dat roep ik al ruim 10 jaar en werd ik stom aangekeken. Het voelt goed deze opname,eindelijk hulp,eindelijk uitzicht op een goede diagnose en behandeling. Ja het gaat nu ten koste van school,maar ze kan daar deel certificaten halen. Maandag gaan we met gezin naar pinkpop,blijven daar slapen en daarna met het gezin haar weg brengen. Heftig maar dit is goed zo en hopelijk krijgt ze dan rust en vrede met zichzelf!Moedergevoel... het klopt toch best vaak! sprak ze uit eigen ervaring...
Oi, hoe frustrerend als je al zo lang niet gehoord wordt...quote:
Ehm niks 6 weken, een jaar waarschijnlijk
En och, ten koste van school... Als zij beter in haar vel zit, komt dat vast wel weer goed. Lijkt me.
het ís ook heerlijk!Dat zal wel erg spannend zijn Nijna! Heb vertrouwen in jezelf!
75% ingepakt nog 3 weekjes en dan is het zover Wel pittig in mijn eentje met twee kindekes maar ik kan dat
Verders hoop gedoe maar niet voor hier.. Maar ik ben zo af en toe met inpakken tripjes down memorylane aan het maken.. En hoe narcistisch het misschien klinkt : maar wat ben in RETE TROTS op mezelf!!
Emigreren is geen vluchten of een nieuw begin.. Maar een voortzetting van al het fijne in mijn leven en een pad om het nog geweldiger te maken
Wel moeilijke concessies ook, maar vrienden en familie zijn in mijn hart en hoofd en het is niet zo ver weg
!! Maar soms moet je iets "opgeven" om iets te kunnen verwezenlijken.
Fijn dat het zo goed gaat met ze Sjak!!
Nijna
Sjak, een goede flow is altijd fijn! Geniet er van
Evenstar, ik ken je verhaal niet helemaal, maar het klinkt als een grote, fijne stap die je gaat maken.
Sjak, klinkt goed!
en om te melden dat de komende verjaardag de laatste gaat zijn die we met familie vieren en dat we er direct na een familievrije maand tegenaan gooien
weer. tsja. och. de fluwelen scheiding werd toch maar een vechtscheiding. ik ben volwassen en mij kwetst het nog. laat staan hoe een kind hieronder afbreektWel positief alleen doen ze de procedure liever niet als je bv geeft. Na een telefonisch overleg met andere gyn, lijkt het nu dan wel te kunnen/mogen na een half jaar, maar daarover gaat nog gebeld worden met een expert.
Vooralsnog staat eea gepland op 15 nov...
Simmu, scheiden?
Asy, wat kost zo' 'grapje' je? Ik was er ook voor maar moet er teveel bij leggen dus was benieuwd...
asy, waarom wil je gesteriliseerd worden?
hoe gaat het met mula?
uhm, niks dankzij de aanvullende verzekering.quote:
Asy, wat kost zo' 'grapje' je? Ik was er ook voor maar moet er teveel bij leggen dus was benieuwd...
Bij FBTO kun je modules afsluiten waaronder gezinsplanning (ofzoiets). van daaruit wordt het volledig vergoed mits in het ziekenhuis uitgevoerd...
Kun je ook afsluiten als je je basisverzekerig elders hebt lopen. Kost je alleen eenmalig een euro of 15 aan administratiekosten.
Davinia, omdat wij geen kinderen meer willen.
hoewel ze wel heel graag wil scheiden van bepaalde familieleden
Asy, doe je de Essure poliklinisch of klinisch? Het scheelt nogal in de kosten, maar ik zou er niet aan moeten denken om het poliklinisch te doen (al zou ik klinisch volgens mij nog niet durven).
Hier gaat het niet goed. Ik ben gewoonweg doodop. Lichamelijk en geestelijk. En ik ben er ook nog zo klaar mee ook. Dinsdag naar de huisarts, ik hoop dat ze me laat bloedprikken zodat ik iig weet of er in de hormoonhuishouding/schildklier nog wat mis is.
Overigens gaat hier mijn man onder het mes, ook hier geen kinderen meer. En daarvoor ook extra verzekerd dit jaar, extra premie was goedkoper dan de operatie zelf betalen.
Mefke, wat rot dat het zo slecht gaat.
Hier in Heerlen is er een wachtlijst voor. Ik kan dus pas in nov terecht. Komt mooi uit ivm geven van bv.
Je krijgt de pil voorgeschreven om je cyclus even stil te leggen en je moet op de dag zelf 2x50g diclofenac nemen. Als je je achteraf niet goed zou voelen, regelen ze een rustig plekje voor je.
De reden om voor mij te kiezen was het risico op complicaties bij vasectomie en de kans op 'mislukken' is groter (1%).
het zijn andere familieleden die er een zooi van makenen sommigen zijn ook van mij gescheiden geloof ik. denk ik. merk ik. gewoon opeens na een leven vol betrokkenheid dan toch een dead beat daddy zeg maar. en als je ze dan al spreek is het enkel "als je moeder komt, dan kom ik niet"quote:Op donderdag 2 augustus 2012 22:38 schreef Asyniur het volgende:
en simmu gaat niet scheiden
hoewel ze wel heel graag wil scheiden van bepaalde familieleden
Kon je gewoon ook werken de volgende dag? Ik wil het graag op een rije dag laten doen en de volgende dag werken, zodat ze er daara geen last van hebben.quote:Op donderdag 2 augustus 2012 22:44 schreef YPPY het volgende:
Essure is toch alleen poliklinisch? Ik kon na 10 seconden (mocht niet , moest 10 min. wachten) echt wel weer weg. Bij mij werd alles vergoed, ook aanvullend.
Mefke, wat rot dat het zo slecht gaat.
quote:
Oh maar BE, alleen de half-heiligen zullen dit niet herkennen denk ik hoor
blij om dit te lezen. dat ik niet de enige ben. 
En ik zou het klinisch willen omdat mijn baarmoeder zo raar ligt dat een uitstrijkje al een probleem is, een waterecho een ramp werd en dus wil ik niet weten wat Essure zou opleveren
Heb ik weer..
Zoals ik zei kost het je eenmalig ¤15 administratiekosten en iets van ¤5 per maand voor het pakket. Je kunt het pakket maandelijks aan/uitzetten maar zelfs als je het een jaar laat lopen dan ben je nog goedkoper uit
Mefke, je krijgt eerst een intake en daarbij kreeg ik een uitstrijkje (ivm oproep tijdens zwangerschap) en een inwendig onderzoek (dat bestond uit een inwendige echo, verder niks).
Als het niet kan bij je, dan zal de arts dat ook aangeven.
Ik hoop in elk geval dat je 'gewoon' wat ijzertekort hebt wat makkelijk op te lossen is
miss_sly, de gyn zei tegen mij dat de meeste vrouwen er 's avonds nog een beetje last van hebben en de andere morgen en dan niet meer.
Hier gebeurt het trouwens op een vaste dag in de week en kun je niet 'kiezen' welke dag. Het is gewoon altijd op een donderdag.
De enige 'domper' voor mij was dat ze in eerste instantie zei dat het niet mocht bij bv. Hoe lang ik nog bv ging geven. Nou uhm, gewoon nog een hele poos.
Na een telefoontje met een collega werd het minimaal een half jaar na de bevalling. Dat kwam goed uit ook ivm de wachtlijst. Maar ze gaat het dus nog navragen aan de expert.
En ik hoop dat de pil mijn productie niet om zeep helpt
ik hoefde niet aan de pil. Ik was er op donderdag en kon in principe de dinsdag erna worden geholpen, ware het niet dat ik niet aanvullend verzekerd was. Dit was in december, dus ik heb het toen afgezegd en eerst de verzekering opgehoogd. Alleen moet ik nu nog steeds een nieuwe afspraak maken
miss_sly, FBTO keert alleen uit bij Essure als het in het ziekenhuis gebeurt. Daar heb ik speciaal voor gebeld om niet voor verrassingen te staan.
nou simmu, de rest is gewoon naar tevredenheid. ik hoop alleen dat die pil niks om zeep helpt, wat dat zou de enige reden van spijt zijn...
De reden dat je diclofenac voorschreven krijgt, is om de eileiders te ontspannen en niet zo zeer als pijnstiller.
Al die verschillen, best vreemd, eigenlijk.
Dat kon prima. Ik had wat buikpijn, maar dat was minder erg dan de maandelijkse pijn.quote:
[..]
Kon je gewoon ook werken de volgende dag? Ik wil het graag op een rije dag laten doen en de volgende dag werken, zodat ze er daara geen last van hebben.
Mijn menstruatie is niet stilgelegd oid, de enige 'voorwaarde' was niet tijdens de menstruatie, omdat het dan zo'n bende wordt.
haha, ook weer vreemd, want bij mij moest het juist ongeveer op de derde dag van de menstruatiequote:
[..]
Dat kon prima. Ik had wat buikpijn, maar dat was minder erg dan de maandelijkse pijn.
Mijn menstruatie is niet stilgelegd oid, de enige 'voorwaarde' was niet tijdens de menstruatie, omdat het dan zo'n bende wordt.
Nou ja, na de vakantie ga ik maar een afspraak maken, het is nu wel mooi geweest met dat uitstellen
Ja, waarschijnlijk!quote:
Nou was ik ook wel bij een grondlegger van de essure, met gigantisch veel ervaring. Misschien maakt dat nog uit.
Nou ja, ik maak me maar geen zorgen over pijn, doe het maar gewoon en dan kunnen we 2013 goed beginnen
maar goed, yppy is al jaren geleden geweest en miss_sly jij bent vorig jaar op intake geweest. Je weet nooit wat er allemaal veranderd is in de tussentijd...
Wel fijn dat je snel terecht kan.
Op basis van haar ervaring zou ik zeggen dat je de volgende dag wel kunt gaan werken, dus.nu weet ik dat ongesteldheid een tijd uit kan blijven maar ik vermoed zelf dat ik wel een soortement van cyclus heb (ik pik wel de symptomen op per maand die ik normaal zou hebben als ik zou ovuleren of ongesteld zou worden) zou iik dan ook gewoon vruchtbaar kunnen zijn zonder te bloeden? In de regel toch niet?
Ga daar niet blind vanuit! Ik werd zwanger van Wolf en ben daarvoor 9 maanden niet ongesteld geweest. Je cyclus en dus eisprong zou op elk moment gewoon weer op gang kunnen komen.quote:
zou iik dan ook gewoon vruchtbaar kunnen zijn zonder te bloeden? In de regel toch niet?
Maar erg handig is het natuurlijk niet
dan zou ik waarschijnlijk moeten tempen
(of gewoon heel veel voorbehoedsmiddelen gebruiken just in case )
ik heb de cerazette voorgeschreven gekregen...quote:
Asy, gezien je graag wilt blijven voeden is het misschien wel wijs om het gesprek over die pil nog maar eens te openen of een second opinion elders. Het klinkt mij ook vreemd in de.oren.
yppy, door wie ben jij indertijd geholpen?
Dat moet ik even opzoeken. Kan even duren. Het was in ieder geval in het St. Antonius in Nieuwegein en daar het 'hoofd' essure.quote:
[..]
ik heb de cerazette voorgeschreven gekregen...
yppy, door wie ben jij indertijd geholpen?
Ik reageer er (de pil) ook heel slecht op de laatste jaren. Zelfs op een 3-fasenpil.
Een mailtje via de essure site maakte duidelijk dat het het best geplaatst kan worden in de eerste 10 dagen van de cyclus. Als mijn cyclus zo blijft zoals hij nu is, dan zou dat precies goed uitkomen.
Tegen die tijd nog maar eens met de gyn bespreken of ik werkelijk aan de pil moet.
Wahaha, ik hoop niet dat ze voorspellende gaven heeftquote:
Ik zou idd maar opschieten, Miss. L zit haar te verkondigen dat S een babyzusje heeft.
Gevonden, door dhr. Veersema, je kunt hem op tv zien: http://www.rtl.nl/(/gezondheid/ondercontrole/home/)/gezondheid/ondercontrole/components/uitzendingen/2005/09/articles/sterilisatie.xmlquote:
[..]
ik heb de cerazette voorgeschreven gekregen...
yppy, door wie ben jij indertijd geholpen?
wie zei ook alweer dat je met spiraal nooit meer ongesteld wordt?
mag ik die ritueel slachten?
Ik heb de gynefix en die is al de kleinste en zonder T-vorm of wat dan ook.
Maar ik ben al 2 keer door de pil heen zwanger geworden en ik raak er zo van uit balans dat dit ook geen optie is. De prikpil was helemaal een ramp. En nu het spiraaltje ook.
Aargghh het doet gewoon echt pijn en hij moet er eigenlijk uit.. Maar wat dan?
ik ben zo klaar met die afdeling gynaecologie
Ik wil hem er uit hebben hij moet er voor mijn gevoel ook uit maar ik heb dan geen optie's meer.
En geen seks of een sterilisatie is geen optie
Dank!quote:
[..]
Gevonden, door dhr. Veersema, je kunt hem op tv zien: http://www.rtl.nl/(/gezondheid/ondercontrole/home/)/gezondheid/ondercontrole/components/uitzendingen/2005/09/articles/sterilisatie.xml
Misschien dat ik nog een telefoontje naar hem toe waag...
quote:
Vervelend als je er zoveel last van hebt. De optie van Claudia lijkt me wel ok. Voor de zekerheid een MAP na elke keer? En ondergoed gescheiden wassen!
Komt mij absoluut niet ten goede en zonder hormonen ben ik een stuk gelukkiger.
Condoom is wel een optie en geen seks op vruchtbare dagen ook..
Maar dat is nou juist ook weer de reden dat ik mijn spiraaltje heb laten zetten ik ben er dan zo erg mee bezig en dat wil ik ook niet..
Eigenlijk is er geen optie waar ik tevreden mee zal zijn
Ja het spiraaltje zou de oplossing zijn maar ik heb gewoon zo erg veel pijn.
Ondergoed wassen we al gescheiden
en het staafje is dat geen optie?quote:
Ja ik heb hem dus niet eens zo lang geleden laten zetten en de controle was ook een paar maand terug nog prima. Maar ik voel hem nu gewoon pijn doen. Als ik heel hard hoest, nies, buk etc.
Ik wil hem er uit hebben hij moet er voor mijn gevoel ook uit maar ik heb dan geen optie's meer.
En geen seks of een sterilisatie is geen optie
Ik ben er nog steeds erg blij mee.
word je dan ook niet ongesteld?quote:
[..]
en het staafje is dat geen optie?
Ik ben er nog steeds erg blij mee.
Ik draag hem nu nog een jaar en dan moet hij vervangen worden.
In die paar jaar ben ik tot op heden 3 x ongesteld geweest, en dat was eigenlijk maar 2 dagen en heel weinig.
dat lijkt me wel watquote:
heel licht en soms, maar ik voel dat wel weer aankomen.
Ik draag hem nu nog een jaar en dan moet hij vervangen worden.
In die paar jaar ben ik tot op heden 3 x ongesteld geweest, en dat was eigenlijk maar 2 dagen en heel weinig.
ik ben in een jaar geloof ik 3 dagen niet ongesteld geweest
implanon heb ik dat is het staafjequote:
Nuvaring mag niet met de vorm van migraine die ik heb
ik heb het kaartje erbij gepakt ik heb hem van 19/10/2010quote:
[..]
dat lijkt me wel wat
ik ben in een jaar geloof ik 3 dagen niet ongesteld geweest
en in de herfst van 2013 gaat hij er weer uit.
want 90 % heeft dan geen bloedverlies meer
ik zei nog zo: zal je zien dat ik bij die 10% zit
nou ja, het kon nog 3 maanden duren voordat het zover was
En het is niet iets wat je zomaar even uit gaat testen.
Het is gewoon lastig allemaal ik wil wel anticonceptie en niet een ongelukkig wrak zijn.
En niet nog meer migraine en hoofdpijn dan ik al heb.
Plus dat ik wel gewoon een eisprong heb bij o,a de microgynon en dan moet hij zwaarder maar dat is lichamelijk helemaal geen optie
Ik denk dat ik maar gewoon pijn moet blijven hebben en bij de gynefix blijf
of je bent de gelukkige die hem gewoon tig keer verliestquote:
potverdorie. nu hebben ze me opgescheept met een mirena
want 90 % heeft dan geen bloedverlies meer
ik zei nog zo: zal je zien dat ik bij die 10% zit
nou ja, het kon nog 3 maanden duren voordat het zover was
Dat had ik dus.
Kon ik weer terug.
Dus na de curricatie en gesprek met de gyn afgesproken dat ik absoluut geen spiraal meer wilde, en toen kwam ze hiermee.
En ik ben er nog steeds blij mee.
Wat me vooral naar lijkt is telkens weer die onzekerheid. Ookal verklein je de risico's, er zijn gewoon geen garanties. En als je je daar dan elke keer weer van bewust moet zijn...
Bang dat het net die ene keer is dat het condoom scheurt raak is.
En dan na de seks elke keer condoom bekijken.. Want anders weet je het nog niet
En een morning afterpil voorkomt bevruchting maar breekt niets af..
En wie zegt dat ik 1 eisprong heb en niet soms er 2 en dat ik denk veilig te zijn maar dat niet te zijn..
Ik baal er gewoon van.
Waarom is er niet gewoon een knopje waarmee we een eisprong aan en uit kunnen zetten.
Je navel ofzo
Persona al eens overwogen voor erbij?quote:
Nou eigenlijk vooral dat laatste is hetgeen waar ik mee zit.
Bang dat het net die ene keer is dat het condoom scheurt raak is.
En dan na de seks elke keer condoom bekijken.. Want anders weet je het nog niet
En een morning afterpil voorkomt bevruchting maar breekt niets af..
En wie zegt dat ik 1 eisprong heb en niet soms er 2 en dat ik denk veilig te zijn maar dat niet te zijn..
Ik baal er gewoon van.
Waarom is er niet gewoon een knopje waarmee we een eisprong aan en uit kunnen zetten.
Je navel ofzo
Daar weet ik ook nog wel een fijne oplossing meequote:Op woensdag 8 augustus 2012 23:04 schreef Claudia_x het volgende:
Je kunt ook wat creatiever omspringen met seks, wellicht.
quote:
[..]
Daar weet ik ook nog wel een fijne oplossing mee
Nu zit mn koffie tegen mn scherm...quote:
Vervelend als je er zoveel last van hebt. De optie van Claudia lijkt me wel ok. Voor de zekerheid een MAP na elke keer? En ondergoed gescheiden wassen!
Voorbehoedsmiddelen..Voor we die nodig hebben, eerst seks hebben
na 3maanden nog erg pijnlijk na m'n subtotaal ruptuur En nu is er natuurlijk meer dan de daad alleen,.. Maar dat is ook pijnlijk. Het hele gebied.
Op aanraden in het babytopic een tijdje geleden wil ik hier ook gaan posten.
Merk dat ik mijn verhaal kwijt moet & met bekenden lukt dat niet.
Eigenlijk niemand begrijpt wat het is om bekkeninstabiliteit te hebben.. Wel van horen zeggen 'vervelend' maar niet uit eigen ervaring (gelukkig voor hun!)
onder spoiler want lang verhaal..
Vergeleken met veel andere stelt het niet zoveel voor & het is een enorme klaagpost maar ik moest het van me afschrijven..SPOILEROok de bevalling was best pittig, redelijk snel na de bevalling deze gepost in het topic, maar als ik hem terug lees mist er toch een groot deel.
De mensen om me heen vinden me blij/positief enz en zo voel ik me ook. Heb niets te klagen mbt werk (vaste baan gekregen tijdens verlof), vriend & familie zijn super lief, met S gaat alles goed en we wonen in een mooi huis etc, ben met alles erg blij.
De arts van het cb vond me na de bevalling positief (we hadden het over de zw.schap, na 7weken al bekkenpijn en 2uren15min geperst+sub totaal ruptuur + blijvende bekkenproblemen na de bevalling) maar ik zie/zag het zo.. De pijn gaat door.. Het is elke dag zo, de pijn van de ruptuur kon er ook wel bij, want pijnvrij was ik toch al niet.
Maar toch voel ik me klote want veel van wat ik kon, kan ik nu niet meer. Ik ben blij dat ik voor S kan zorgen maar meer lukt me bijna niet. Haar in bad doen enz lukt me niet maar sinds een tijdje kunnen we wel wandelen en nu al 2x alleen. (eerder durfte ik dat niet omdat ik door m'n been zakte)
Eerder had ik 2 banen, een jongen met ADHD helpen zijn school te halen (is gelukt!) en mijn werk in de psychiatrie. Ik werkte bijna 60uren en ik sportte ook. Ik had veel buikpijn en op aanraden van de arts minder gaan werken & niet meer sporten. Rust nemen kon ik bijna niet maar toen ik zwanger werd en al snel niet meer goed kon lopen.. Moest ik wel.
Ik mis het gewoon, wil graag anderen helpen, er voor anderen zijn.. Dat mis ik.
Uren wandelen, kletsen met mijn moeder of zus, mis ik ook. Ik zit bijna altijd en als ik wil schoonmaken of even een stukje lopen..krijg ik de opmerking 'zou je dat nu wel doen?'
Ik ga regelmatig naar de fysio maar hoe meer ik oefen, hoe meer pijn ik heb, zie er soms echt tegenop.
Ik hoop dat t helpt om e.e.a. hier van je af te schrijven
hoop ik ook.Schrijf gerust!
SPOILERDiagnose ass (autistisch spectrum stoornis) was voor mij geen verrassing, verklaart best veel.
Waarschijnlijk erg lang op mijn tenen gelopen en uiteindelijk omgevallen. Nu aan het proberen om weer op zo'n niveau te komen waarop ik redelijk functioneer, maar dat valt nog niet mee.
Ik vermoed nog een lange weg te gaan en daar zie ik erg tegenop...
Voelt het wel fijn om een diagnose te hebben? Dat je weet dat het een 'oorzaak' heeft? (beetje stom gevraagd misschien, maar mij lijkt het fijn te weten dat het gewoon iets is, buiten jou om, dat het veroorzaakt).Zoë, hier dan wel geen instabiliteit, maar pijnvrij ben ik niet en ik vraag me af of dat ook ooit nog komt. Tuurlijk baal je daar van, dat is menselijk. Ik weet dat je heel lastig zit met je locatie in het land en met vervoer, maar is het geen idee om eens een second opinion aan te vragen bij een bekkenbodemspecialist? Het is eigenlijk raar dat je alleen maar meer pijn krijgt. Is er niets anders beschadigd tijdens de bevalling wat nu het herstel vertraagd? En hoe zit het met je ruptuur? Is die helemaal hersteld? Is het niet toevallig littekenweefsel dat nu ligt te vervelen?
En eigenlijk zou ik je ook aanraden om eens met de huisarts te overleggen. Leg hem uit hoe je je voelt, misschien weet hij iemand die je op weg kan helpen. Sterkte!
En zelf...de huisarts wijt mijn klachten eigenlijk aan vermoeidheid. En aangezien die ontstaat door het niet slapen van Tienus, wordt dat nu aangepakt. Ik hoop maar dat het ook wat gaat doen. Daarnaast ben ik naar de gyn gestuurd ivm de pijn in mijn buik. Ik dacht aan galstenen, maar de huisarts denkt aan een cyste, dus nu over twee weken een echo. Dat tegelijkertijd mijn man een chronische voorhoofdsholte ontsteking lijkt te hebben en Driekus alleen maar opstandiger wordt, maakt het allemaal niet makkelijker. Hopelijk kijken we over een half jaar terug en denken dan: pff wat was het toen zwaar.
Kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet, aan de ene kant lijkt het me fijn dat je weet wat er is, aan de andere kant, dan ben je er nog niet.
Mefke
Laatste 2x ben ik bij een andere fysio geweest, deze heeft het e.e.a geconstateerd wat de andere fysio waar ik al een hele tijd bij loop, niet heeft gedaan. Dat geeft me opzich wel moed
Ik zal met mijn fysio bespreken wat de mogelijkheden zijn, het is een mensendieck therapeut met zelf ook bekkeninstabiliteit ervaring. Leek me wel goed.
Mijn ruptuur is hersteld (zo lijkt het voor mij, het ziet er netjes uit) doet in het dagelijks leven geen pijn, alleen met seks dus. Littekenweefsel lijkt me het probleem, ik was ook uitgescheurd naar de zijkant en naar beneden dus ook niet echt gunstig..
Bedankt
Jeetje dat is ook pittig! Hoop dat deze zware periode snel voorbij gaat
. Nou moet ik zeggen, ik ben maar een beetje uitgescheurd (paar inwendige en uitwendige hechtingen), maar aan seks moet ik toch nog even niet denken... Als ik zo ongeveer een half uur tot een uur gewandeld heb, voelt de onderkant nog steeds wat beurs en 'zwaar'. Maar daarnaast heb ik er gewoon de energie nog niet voor. Ik vind het echt al heel wat dat je het probeert
. Ik hoop dat het snel beter gaat, ook met de andere dames
.Het heeft bij mij echt heel lang geduurd voordat ik weer meer kon. Het werd eerst erger voordat het beter werd.
Bij mij betrof het dan mijn stuitje en bekkenbodem. Ik heb een hele tijd in de ziektewet gezeten hierdoor. Niet leuk maar noodzakelijk.
Toen ik toch weer werkuren op moest gaan bouwen kreeg ik ook last van mijn bekken. Dit gaat met pieken en dalen. Soms kan ik de hele wereld op mijn schouders nemen zonder last en soms is een paar keer Puck op tillen genoeg om een rotnacht qua pijn te hebben.
In ieder geval is het meeste na1,5 jaar nu hersteld maar het was een lang proces.
Sex is nog steeds wel een pijnlijk iets maar dat heeft ook heel lang op een vrij laag pitje gestaan door alles (en kind wat niet doorsliep
) dus dat komt met veel oefening vast ook wel goed.Ik kan vooral aanraden de tijd er voor te nemen en te hopen dat je werkgever je die ook geeft. En toch voor nu juist dingen uit handen laten nemen om je klachten niet te verergeren. Ik herken in ieder geval het eerst erger worden voordat het beter wordt wel.
Is het een idee om je HA toch je litteken te laten checken? Tevens kan dat ook nog wel aan je bekkenbodem liggen. Dat je teveel aanspant maar ook dat is iets wat je met je huisarts kan bespreken.
Maar ook wel confronterend om te horen dat veel dingen waar ik tegenaan liep/loop te verklaren zijn door de ass. En dat het wellicht heel anders was gelopen als ik er eerder hulp mee had gehad, maar goed... tijd kan je niet terugdraaien
Zoë, als je bekken vast zat en het komt nu los, dan kan dat goed pijnlijk zijn ja
Ik heb me destijds, toen Tienus een maand of drie/vier was 'recht' laten zetten door de osteopaat. Geen idee hoe het werkte, maar het werkte en dat zonder heel veel pijn. Misschien nog een tip? Heb je een bekkenband gebruikt tijdens je zwangerschap? Zo ja, gebruik em nu dan ook als je pijn hebt, dat ondersteunt toch best goed. En vergeet niet, door de borstvoeding zijn je hormoonlevels ook nog niet normaal en dat helpt niet bij het weer 'hard' worden van je banden.En wat betreft je bekkenproblemen: same here. Ik ben nooit pijnvrij, nog steeds niet, maar het gaat wel steeds beter. Ik kan wel mijn jongens weer tillen en gewoon het huishouden doen, op het stofzuigen en dweilen na. Dat laat ik dus allemaal aan mijn man over. Lange stukken wandelen durf ik niet, want ik ben bang dat ik een terugval krijg en ik wil in september graag weer aan het werk
Ik hoop dat jij ook snel verbetering merkt.
Nijna, 'fijn' dat je nu een diagnose hebt. Ik hoop dat het vanaf nu voor jou alleen nog maar bergopwaarts gaat
mef, wat gaan ze nu doen met Tienus dan?
En spannend hoor, zo'n echo...
Zoë, ik sluit me bij Mefke aan, met de kanttekening dat je waarschijnlijk niet non-stop die bekkenbank moet dragen omdat je zo de spieren niet traint. Die worden dan slapper omdat ze minder moeten doen en dat kan ervoor zorgen dat je meer klachten krijgt. Ik zou hem gebruiken als je wat doet (wandelen, huishouden, werk) en zodra je gaat zitten en kleine stukjes loopt (naar het toilet ofzo) hem niet gebruiken.quote:
Nijna, ik snap wat je bedoelt ja, het lijkt me nogal dubbel zo.
Zoë, als je bekken vast zat en het komt nu los, dan kan dat goed pijnlijk zijn ja
Ook ik loop bij een osteopaat. Na mijn bevalling kon ik alleen op mijn rug liggen, ik ging kapot van de pijn in mijn schaambeen. Na een week of twee was dat dragelijk, maar ik had nog steeds klachten. Hij heeft me toen uitgelegd hoe alles werkt, hoe het zou moeten zijn en hoe het bij mij zit. Wat ik niet wist (misschien blond, maar volgens mij weten veel mensen dat niet) is dat je schaambeen uit 2 delen bestaat, een linker en een rechter. Die liggen parallel met elkaar. Bij mij stonden ze gekanteld van elkaar, wat ervoor zorgde dat ze langs elkaar schuurden bij het draaien naar mijn zij
Ook bleef ik last houden van mijn been wat steeds uit mijn heup leek te schieten. Dat heeft hij even goed erin gepropt
en nu nergens meer last van. Jaren lang ongelijke benen gehad qua lengte....ff aan het kortste been trekken en het stond weer goed
Nou ja, je snapt mijn punt.
Misschien is een afspraak bij een osteopaat een goed idee? Ik zweer bij die man!
Wat betreft je litteken...Ik had een klein scheurtje en zo'n 6 hechtingen, maar ik merk op sommige momenten tijdens de seks ook dat dat stukje niet flexibel is. Dus kan me voor jou goed voorstellen dat het niet fijn is.
Een vriendin van mij heeft bij de eerste een totaalruptuur gehad en had ook veel pijn bij (en dus geen) seks. Zij is daarvoor behandeld bij een bekkenbodemfysio, onder andere door massage van het littekenweefsel.
Moet je zin in hebben denk ik, maar hey als het helpt
Meis, een heel pleidooi, maar ik hoop dat je de juiste specialist kan vinden die je kan helpen
Vermoeidheid is killing!
Mefke
Ja dat had ik ook gehoord dat bv niet echt bevordelijk is en het lichaam echt hersteld na bv.
DML
Ja mijn werkgever is gelukkig begripvol en de arboarts ook, die belt me vanmiddag weer omdat ik daar niet kan komen met de auto (te ver rijden voor mij)
En het litteken, dat zou goed kunnen! De vk vond het na 2mnd niet nodig om te kijken.
Nu heb ik niet heel erg veel behoefte aan seks maar ik wil wel graag dat het allemaal weer normaal is.
Ik vind het wel lastig om naar afspraken te gaan omdat auto rijden enz pijn doet en ik oppas moet vragen voor S omdat ik de maxi Cosi enz niet kan tillen. Voelt als een drempel.. Maar daar moet ik me ook overheen zetten.
Bedankt danic, en fijn dat de osteopaat dat zo goed heeft gekregen
Asy
hoop dat je in sept aan het werk kunt & goed om te horen dat het beter gaat. Had van jou de tip gekregen om te gaan fietsen toch? Heb het laatst geprobeerd en dat ging goed! Veel minder pijnlijk dan tijdens mn zw.schap. Nu fiets ik korte stukjes naar een vriendin bijv.(Posts lopen wat door elkaar heen misschien, maar heb zeker wat aan jullie tips!)
Goed om te horen!
kon je wel aan het werk of gedeeltelijk?Ik ben thuismoeder dus ik moet hele dagen achter mn kind aanrennen. Soms had ik dan in bed ontzettend veel pijn (mn bij eisprongquote:
Pessie
Goed om te horen!
) en soms ging het beter.Nu ik zwanger ben en merk dat mn bekken dit nu al niet al te leuk vind ga ik tussen de middag een tijdje in bed liggen en als ik iets te veel heb gedaan ga ik ook even liggen.
Goed dat je je rust neemt.
Pardon?quote:
De vk vond het na 2mnd niet nodig om te kijken.
Wat raar, als je aangeeft dat je er nog veel pijn aan hebt.Hier ook een subtotaal ruptuur die vervolgens besloot 5 dagen na de bevalling nog een keer te scheuren, vele jaren geleden, en het heeft heel lang geduurd voor sex weer enigszins prettig was. Ik kan maar 1 dingen zeggen: glijmiddel, glijmiddel en nog meer glijmiddel. Mijn gyn heeft me Crisco aanbevolen, een soort plantaardig vet (ja, om mee te koken/bakken), maar ik weet niet in hoeverre dat in NL verkrijgbaar is. Het werkte wel uitstekend, want wat dikker dan normaal glijmiddel.
Ik ben zeer dankbaar voor slechts 4 hechtinkjes als ik jullie zo hoor.
Oh, en ik stofzuig niet meer zo uitbundig, dat doet manlief nu, ik stofzuig alleen het meest noodzakelijke zodat het nog een beetje netjes lijkt.
crisco gebruiken ze ook bij het taartenmaken volgens mij. vraag het even in het taartentopic andersquote:
[..]
Pardon?
Hier ook een subtotaal ruptuur die vervolgens besloot 5 dagen na de bevalling nog een keer te scheuren, vele jaren geleden, en het heeft heel lang geduurd voor sex weer enigszins prettig was. Ik kan maar 1 dingen zeggen: glijmiddel, glijmiddel en nog meer glijmiddel. Mijn gyn heeft me Crisco aanbevolen, een soort plantaardig vet (ja, om mee te koken/bakken), maar ik weet niet in hoeverre dat in NL verkrijgbaar is. Het werkte wel uitstekend, want wat dikker dan normaal glijmiddel.
zoe bij mij heeft het met bekkeninstabiliteit heel lang geduurd voor ik weer alles kon wat ik er voor ook kon. de jongste is 13 maand en ik heb nu nog veel pijn vooral als ik ongesteld moet worden.
laat echt naar je hechtingen kijken want een vriendin van mij had ook een ruptuur en nu ze een vervangende gyn had die kwam er achter dat er iets niet goed gehecht was waardoor ze nu al 15 maand met flinke pijn loopt en geen gemeenschap kan hebben door dit en haar eigen gyn. wil het niet oplossen.
[ Bericht 83% gewijzigd door Popples op 15-08-2012 16:32:14 ]
quote:
[..]
Pardon?
Hier ook een subtotaal ruptuur die vervolgens besloot 5 dagen na de bevalling nog een keer te scheuren, vele jaren geleden, en het heeft heel lang geduurd voor sex weer enigszins prettig was. Ik kan maar 1 dingen zeggen: glijmiddel, glijmiddel en nog meer glijmiddel. Mijn gyn heeft me Crisco aanbevolen, een soort plantaardig vet (ja, om mee te koken/bakken), maar ik weet niet in hoeverre dat in NL verkrijgbaar is. Het werkte wel uitstekend, want wat dikker dan normaal glijmiddel.
En waar we op dat moment woonden was het erg simpel aan Crisco komen
enorm lang niet aan gedacht, maar we lachten er maar om: "pak jij even de boter?", bij zin in sex, enzo
misschien komt het daar wel vandaanquote:
Geeft een nieuwe betekenis aan botergeil
Ook ik heb bekkentherapie gehad de eerste keer, en die oefeningen doe ik nu ook weer. Maar tot dusver met wisselend succes.
wat ook wel opmerkelijk is: juist als ik minder sport (zoals nu, nu het zomerstop is van volleybal) heb ik meer last. Denk dat dat met spieren te maken heeft....
Vk heeft niet naar de ruptuur gekeken omdat ik toen nog geen seks had gehad en nog niet had ontdekt hoeveel pijn het deed. Inwendige echo (voor controle baarmoeder ivm bloedstolsels) deed trouwens geen pijn, misschien kwam dat wel door de hoeveelheid glijmiddel?
Kan het altijd eens met een goede hoeveelheid proberen
Popples
Heftig dat haar eigen gyn het niet wil oplossen zeg
Vanmorgen naar de fysio geweest (stukje ook in het babytopic gepost)
ze is terug van vakantie. Verteld over hoe het ging. Ze was zo gericht op het aanspannen van mijn onderbuik (doe ik uit mezelf, heb er ook veel buikpijn van gehad in het begin vd zwangerschap, te bang om 'dik' te worden onbewust, geaccepteerd, iets mee gedaan en nu haalt ze het weer aan.) Doe het nu soms uit gewoonte maar al snel ontspan ik dan weer.
Ze heeft niet gevoeld/gekeken ze heeft alleen vragen gesteld. Ik heb de hele dag pijn, ook tijdens rust en snachts ligt ik er wakker van
Dat aanspannen is echt niet de oorzaak van mijn dagelijkse bekkenpijn en ik irriteer me eraan dat ze alleen een gesprek aan gaat en niet kijkt of mijn lichaam oke is.
Andere fysio had ontdekt dat mijn bekken aan de rechterkant vast zat, dit heeft zij dus nooit opgemerkt. Na het losmaken ervan heb ik nu nog veel meer pijn.
Ook vraagt ze of ik er tegenop zie om te werken enz alsof ze emotionele drempels wil ontdekken voor mijn herstel. Ik heb oppas goed geregeld met familie en ben daar juist erg blij mee. Heb ook zin om te werken maar die 10km kan ik niet eens autorijden.
Voel me niet serieus genomen en heb het idee dat ze gewoon niet meer weet wat ze moet doen (loop al sinds okt bij haar). Ze wil dat ik naar de ha ga om te kijken of ik geen ontsteking heb..
Hier gelukkig tips gekregen over de osteopaat bijv.
Misschien idd eens langs de huisarts om te kijken of die nog ideeen heeft...
Maar kijken naar een eventuele ontsteking vind ik wel een goed idee
Wat ik niet begrijp is dat er eerst bekkeninstabiliteit is geconstateerd door de fysio, dan ziet de ander dat mijn bekken vast zit, en na haar vakantie weet ze niet meer wat te doen omdat het met oefeningen niet snel beter gaat.
Herstel heeft toch tijd nodig? Waarom afschuiven op de buikspieren?
Dat begrijp ik niet.
Jammer dat vragen meestal achteraf komen
( ik had ook aardig wat pijn bij mn bekken tijdens en na de bevalling, ben daarmee naar de huisarts gegaan. Heb voor een ander probleem toen ook antibiotica gekregen, maar daarmee ging de pijn in mn bekken dus ook weg?????? Heel apart)
En zoek alsjeblieft een andere praktijk/fysio op. Manueel therapeut?
sorryHet is wel bekkeninstabiliteit dat is al sinds okt aan de orde & ook bevestigd door de andere fysio.
Maar naar de rest laat ik kijken door ha en een goede therapeut ga ik achteraan zoals gezegd
Ik lees dat jij 10 km. van je werk woont, wellicht zou je het ook op de fiets kunnen proberen?
Livelink
Ik oefen kleine stukjes op de fiets dat gaat redelijk (beter dan autorijden) zou fijn zijn als dat een optie is om op het werk te komen. bedankt voor je tip
M'n baas kijkt ook of ik eventueel met iemand mee kan rijden (nieuwe afd voor mij dus ik ken nog geen collega's) zodat ik administratief werk kan doen ipv het zware werk wat ik anders zou moeten doen. zou fijn zijn om weer iets van werk te kunnen doen iig
Inmiddels zit ik op 3x15 per kant schuine buikspieren en dan nog een of andere oefeningen voor mijn billen en dan mijn bekken optillen met 1 been plat. Dat gaat nu goed.
Fietsen it isDie diclofenac snap ik wel. Het zorgt ervoor dat je minder pijn hebt en dus vrijer beweegt. Je bekken zat vast, is nu weer effe los, maar als je pijn hebt meet je jezelf een houding aan die het minste pijn oplevert. Je beweegt te weinig en tada, gaat het weer vast zitten.quote:
Mijn ha wilde me diclofenac laten slikken tegen bekkenpijn
Maar kijken naar een eventuele ontsteking vind ik wel een goed idee
Wat ik niet begrijp is dat er eerst bekkeninstabiliteit is geconstateerd door de fysio, dan ziet de ander dat mijn bekken vast zit, en na haar vakantie weet ze niet meer wat te doen omdat het met oefeningen niet snel beter gaat.
Herstel heeft toch tijd nodig? Waarom afschuiven op de buikspieren?
Dat begrijp ik niet.
Jammer dat vragen meestal achteraf komen
Ik snap eerlijk gezegd dat stukje over je buikspieren niet. Wat de rest ook al zegt. Als je bekken niet stabiel is (door verweking banden) dan moeten je rug en buikspieren + je bekkenbodemspier je romp stabiliteit geven. Dit doe je door oa je schuine buikspieren aan te spannen. Dus waarom jij dan te horen krijgt dat je buik niet moet aanspannen...geen idee. Bedoelt ze niet dat je je bekkenbodemspier te strak aanspant? Want dat is inderdaad een bekende valkuil. Dat gaat wel tijdelijk, maar is op de langere termijn uiterst onhandig.
Door de spieren van je romp te trainen zonder je bekkenbodemspier over te belasten kan je uiteindelijk je romp stabiliseren en daarmee de functie van de banden in je bekken overnemen.
En een ontsteking? Waar zou je dan een ontsteking aan moeten hebben? Aan het litteken van je ruptuur? Dat merk je echt wel, dat doet pijn en dan zou je ook koorts moeten hebben. Ook andere ontstekingen leveren uiteindelijk koorts op.
Fietsen it is! Maar wel effe goed alles afstellen he. Zorgen dat je goed met je voeten bij de grond kan, dat je netjes rechtop kan zitten en je knie niet hoeft te overstrekken.
Ze dacht aan slijmbeurs ontsteking omdat het voor haar niet logisch klonk dat ik meer pijn had na het losmaken van mijn bekken en ze kon geen oorzaak voor mijn pijn vinden, terwijl ze die afspraak niet keek en niet gecontroleerd heeft of het losmaken van mijn bekken door de andere fysio voldoende was.
Ook mijn schuld maar ik voelde me wat emo door haar opmerkingen dat het aan m'n buikspieren moest liggen of een eventuele ontsteking, voelde me niet meer serieus genomen.
Dat van de buikspieren vind ik ook raar, want ik beweeg voldoende (mocht niet veel rusten omdat spieren dan lui worden) (je kunt ook niet anders met een kleine en met een vriend die veel weg is voor werk, ook svonds en snachts) + ik doe oefeningen en ik loop of probeer een kort stukje op de fiets (dit als m'n vriend thuis is) sinds de tip van asy die ik een tijdje geleden kreeg. Toen heb ik mijn fiets laten repareren zodat hij minder zwaar fietste. Zadel heb ik ook laten afstellen dus dat is gelukkig goed!
Ze vroeg specifiek mijn buikspieren of bekkenbodemspier en ik benoemde dat het echt mijn buikspier is. Dat kun je ook goed voelen als ik zit. Bekkenbodemspier begrijp ik, hebben we het voor en na de bevalling ook vaak over gehad en heb daar ook oefeningen voor.
Je schuine buikspieren en je diepe dwarse buikspier zijn dé spieren die alles op z`n plek houden, en je kunt die zelf trainen dus in zoverre heeft je fysio wel gelijk.
Je rechte buikspieren trekken aan je bekken wat voor meer pijn zorgt, dus bij BI moet je daar kracht op zien te vermijden.
Je fysio zou je moeten leren hoe je je spieren bewust ontspant, en tevens spierversterkende oefeningen doen om zo een spiercorset te kweken waar je je stabiliteit uit haalt.
Idd mijn rechte buikspieren, ik heb in het begin oefeningen gekregen om te ontspannen. Dit lukt me ook wel, alleen op haar stoel niet (die is van plastic en loopt in een 'kuip' waardoor je onderrug wat naar beneden zakt ofzo) dus als ik daar zit kan ik niet goed zitten en span ik ze aan. En in sommige situaties verval ik ook in die slechte gewoonte maar ik voel het wel.
Heb sinds aprl nieuwe eetkamerstoelen en sinds juli een nieuwe bank zodat ik thuis goed kan zitten, doe er in ieder geval alles aan.
De fysio doet helaas alsof ik altijd die spieren aanspan en dat het probleem is en verder niets meer (ja of een eventuele ontsteking) Wat ik niet terecht vind, maar dat moet ik haar ook laten weten
Toen ik de 2e keer bij de bekkenfysio kwam, zei ik dat ik ook wat aan mijn buik wilde doen en toen heeft ze me verboden om buikspieroefeningen te doen. Eerst je bekken goed kunnen optillen, dan pas de rest.
Haar uitleg: over het algemeen gebruik je maar een heel klein percentage van je buikspieren en de spieren die je nu hebt, zijn voldoende om het werk te doen waar ze nu voor bedoeld zijn.
Met fietsen hoef je helemaal niet goed rechtop te zitten. Je moet kijken wat jij fijn vindt en wat het minste pijn doet. Ik vind rechtop fietsen het fijnst, maar er zijn genoeg mensen die liever een beetje voorover zitten. Ik heb dit samen met de bekkenfysio uitgeprobeerd op 2 hometrainers die bij hun stonden. Wat wel belangrijk is, is de afstand tot de trapas en de grond.
Maar de fysio haalt dat probleem wat ik begin vd zwangerschap had terug, terwijl ik dat nu bijna niet meer doe & me er bewust van ben.
zijn dat deze?
Ik heb vorige week bij de Wibra (of map het Zeeman) een fijne gekocht. Fijner omdat deze spaghettibandjes heeft. Die van de Hema hebben, naar mijn weten, brede schouderbandjes. Tenminste, die ik heb.quote:
correctiehemdjes van hema op boodschappenlijstje schrijft...
zijn dat deze?
voor sommige mensen is dat een voordeelquote:
ja sorrie, ik kan het niet laten
ligt het dus niet aan mijquote:
daar heb ik nou nooit last van..quote:
Daarom draag ik ze alleen als het nodig is. Blijft beter dan een opkruipend hemd.
Komt eraan!
Moet je er zo'n bijpassend broekje overheen doen, helpt écht!quote:
Daarom draag ik ze alleen als het nodig is. Blijft beter dan een opkruipend hemd.
Nee, niet charmant, maar soit.
niet dus he?
Ze maken het mooier dan het werkelijk is. heb je hem al langer?quote:
wie zei er ook alweer dat je met een spiraaltje 5 jaar niet ongesteld wordt?
niet dus he?
Mijn tante heeft het 3 dagen voor mij gezet en die klaagt over veel pijn en ongesteldheid enz.
Bij mij valt het mee maar zodra ik vloei dan krijg ik buikpijn net of alles eruit getrokken word.
3 wekenquote:
[..]
Ze maken het mooier dan het werkelijk is. heb je hem al langer?
Mijn tante heeft het 3 dagen voor mij gezet en die klaagt over veel pijn en ongesteldheid enz.
Bij mij valt het mee maar zodra ik vloei dan krijg ik buikpijn net of alles eruit getrokken word.
en het is al 2 weken feest
Mijn tante heeft het zelfde en wij hebben hem nu 6 weken. Ik vloei ook vaker terwijl ik hem daar juist daar voor gehaald had.
Ik gebruik nu eigenlijk niks, want ik moet nog een afspraak maken voor de Essure. En ik merk dat ik toch enorm baal van die ongesteldheid en bijbehorende hoofdpijn (die ik dus ook niet had met de Implanon). Maar ja, ik moet toch een keer een besluit nemen.
mij werd beloofd dat het misschien wat spotting zou zijn voor de eerste 5 maanden.
nou niks spotting, wederom dweilen met de kraan open.
nou ja, als het weer minder is maar weer eens een controle vragen.
nu moet ik me eerst gaan concentreren op de tandarts.
woensdag worden er twee oude amalgaamvullingen uit mijn tanden verwijderd en vervangen door hippe witte
niet omdat ik zonodig hip wil zijn hoor, er is er één lek en als er dan toch in mijn gezicht verdoofd moet worden, dan maar meteen doorpakken met die hap.
Deed echt veel pijn en had daarna het gevoel alsof ik flauwviel maar ik ben thuis gekomen
Mijn vriend heeft de dag erna een verlofdag opgenomen om me wat rust te geven.
Had echt het gevoel dat ik niet meer wist hoe ik alles hebben moest. Moe,pijn,S verzorgen,. (die wilde overdag niet meer slapen)
De pijn voelde anders en heb rustig aan gedaan.. Langzaam weer dingen oppakken maar het is zo moeilijk.
Ben zo bang dat het weer slechter gaat en als ik nadenk over wandelen met S (wat heel fijn is als ze overdag niet wil slapen maar wel moe is) opruimen of even iets schoonmaken dan voel ik me echt moedeloos(?) .. Ik krijg het niet voor elkaar.
Niet dat het moet, maar ik zit al zo lang thuis (sinds feb) dat is niet echt goed voor me
Emotioneel gaat het niet echt top en ik krijg niet echt begrip.. Het is voor m'n omgeving ook lastig, voel me al zo lang min.. Maar dat mensen zeggen: gaat al weer beter met je of niet? (leg ik uit hoe ik me voel+emotioneel gezien) oh nou je ziet er juist vrolijker uit enz enz.
Voel me gewoon klote, heb het gevoel dat het niet beter gaat en ik wil zo graag. Het is zo makkelijk zeggen dat ik geduld moet hebben & het ooit wel beter gaat maar zo is het nu niet,. Het ging iets beter & daarna weer echt slecht. De dag voordat ik naar de osteopaat moest zat ik er echt doorheen.
En natuurlijk heb ik geluk met lieve familie,vrienden, lieve vriend en m'n grootste
S.Maar dat betekend toch niet dat ik me niet rot mag voelen?
En je hebt al bloed laten prikken ook omdat je je zo moe en klote blijft voelen?quote:
Vorige week de 1e afspraak met de osteopaat gehad
Deed echt veel pijn en had daarna het gevoel alsof ik flauwviel maar ik ben thuis gekomen
Mijn vriend heeft de dag erna een verlofdag opgenomen om me wat rust te geven.
Had echt het gevoel dat ik niet meer wist hoe ik alles hebben moest. Moe,pijn,S verzorgen,. (die wilde overdag niet meer slapen)
De pijn voelde anders en heb rustig aan gedaan.. Langzaam weer dingen oppakken maar het is zo moeilijk.
Ben zo bang dat het weer slechter gaat en als ik nadenk over wandelen met S (wat heel fijn is als ze overdag niet wil slapen maar wel moe is) opruimen of even iets schoonmaken dan voel ik me echt moedeloos(?) .. Ik krijg het niet voor elkaar.
Niet dat het moet, maar ik zit al zo lang thuis (sinds feb) dat is niet echt goed voor me
Emotioneel gaat het niet echt top en ik krijg niet echt begrip.. Het is voor m'n omgeving ook lastig, voel me al zo lang min.. Maar dat mensen zeggen: gaat al weer beter met je of niet? (leg ik uit hoe ik me voel+emotioneel gezien) oh nou je ziet er juist vrolijker uit enz enz.
Voel me gewoon klote, heb het gevoel dat het niet beter gaat en ik wil zo graag. Het is zo makkelijk zeggen dat ik geduld moet hebben & het ooit wel beter gaat maar zo is het nu niet,. Het ging iets beter & daarna weer echt slecht. De dag voordat ik naar de osteopaat moest zat ik er echt doorheen.
En natuurlijk heb ik geluk met lieve familie,vrienden, lieve vriend en m'n grootste
Maar dat betekend toch niet dat ik me niet rot mag voelen?
S slaapt sinds 1.5 week echt slecht. Weet soms niet wat ze wil, geen borst, niet knuffelen, spelen, slapen, etc. Ik kan niet lang genoeg wandelen zodat ze zo even kan slapen. Leg ik dr na de borst in haar bed, is ze weer wakker (was eerst niet zo)
Ik merk dat ik het lastig vind dat ik weinig voor haar kan doen (wandelen,in bad,haar in de draagdoek doen)
Dat maakt ook wel dat ik meer moe ben.
Ik wil niet dramatisch gaan lopen doen, maar zou het misschien kunnen dat je tegen een postnatale depressie aanzit? En dat dat al een tijdje sluimert?
Heb ik ook al eens een pm van iemand over gehad dus zo raar klinkt het voor mij niet. Had zaterdag een tijdschrift van mijn zus gekregen, stond toevallig ook iets over het onderwerp in en ook een aantal symptomen.quote:
Ik lees wel meer posts van je, en wat er altijd doorheen schemert is dat je je zo moe voelt, niet ziet zitten enz enz..
Ik wil niet dramatisch gaan lopen doen, maar zou het misschien kunnen dat je tegen een postnatale depressie aanzit? En dat dat al een tijdje sluimert?
Wat ik herken zijn; vermoeidheid, gespannenheid, hyperventilatie. Er staat ook "onverklaarbare pijn" maar die van mij is wel verklaarbaar en al sinds vorig jaar aanwezig.
Ik ben eigenlijk overal wel Gelukkig/tevreden mee (geen diepe ongelukkige gevoelens bedoel ik dan), behalve mijn lichamelijk kunnen en de pijn
Bespreek dit met je huisarts en laat je door verwijzen om er over te praten en wellicht aan de medicijnen te gaan.
Ik heb het eerste jaar echt moeten leren accepteren dat de pijn invloed heeft op je leven maar het niet zo ernstig je gemoedstoestand moet beinvloeden.
Ik moest van de arbo het boekje wie heeft mijn kaas gepikt? lezen.
Eerst vond ik het stom maar het heeft wel degelijk goede punten hoe je het beste van je pijn en je beperkingen kan maken.
Je mag het boekje van me lenen als je wilt
Vind het wel lastig want ook naar de dokter en andere afspraken kan ik niet alleen. Nu heb ik wel lieve mensen om me heen, maar ze hebben ook hun eigen leven en nu mijn moeder op mijn nichtje past heeft ze ook minder tijd.
wil gewoon weer dat alles oke is Maar dan is het ook zaak, dat je je leert redden met je beperkingen.. Dat klinkt misschien heel zuur. Maar wat nou, als het niet beter wordt en dit het is?quote:
Dat is aardig van je, zal je zo even een pm sturen DML
Vind het wel lastig want ook naar de dokter en andere afspraken kan ik niet alleen. Nu heb ik wel lieve mensen om me heen, maar ze hebben ook hun eigen leven en nu mijn moeder op mijn nichtje past heeft ze ook minder tijd.
Bij mij werd het wel degelijk beter uiteindelijk hoor maar nog steeds ups en downs en het maakt het allemaal wat makkelijker als je het niet zo zwaar meer inziet, je handreikingen krijgt om het beste te maken van je beperkingen maar bovenal je hart af en toe te kunnen luchten en erkenning te krijgen dat het voor nu kut is. Laat je een keertje helemaal gaan bij zo iemand en ga dan bouwen aan de toekomst.
Ja dan is het zo. Zal wel een verwerkingsproces aan voorafgaan.quote:
[..]
Maar dan is het ook zaak, dat je je leert redden met je beperkingen.. Dat klinkt misschien heel zuur. Maar wat nou, als het niet beter wordt en dit het is?
Voel me ook wel een mietje, omdat ik weinig kan, dan denk ik, waar is m'n doorzettingsvermogen gebleven? Gezien m'n opleiding/werk.. 'ik kon het niet' hoorde ik en toch voor elkaar gekregen. Bevalling ook geen eitje, maar toch bleef ik de hele bevalling positief.
Ben nu verantwoordelijk voor m'n kleine boefje en als ik dan nog meer pijn heb omdat ik toch perse iets wilde doen, voel ik me ook schuldig.
't is lastig.. Omgaan met beperking is zo moeilijk. Heeft ook tijd nodig natuurlijk
Klinkt goedquote:
Precies wat Tico zegt. En om dat te leren accepteren/mee om te gaan heb je hulp nodig.
Bij mij werd het wel degelijk beter uiteindelijk hoor maar nog steeds ups en downs en het maakt het allemaal wat makkelijker als je het niet zo zwaar meer inziet, je handreikingen krijgt om het beste te maken van je beperkingen maar bovenal je hart af en toe te kunnen luchten en erkenning te krijgen dat het voor nu kut is. Laat je een keertje helemaal gaan bij zo iemand en ga dan bouwen aan de toekomst.
Bedankt
Zoek hulp. Huisarts lijkt me een goede 1e...quote:
[..]
Ja dan is het zo. Zal wel een verwerkingsproces aan voorafgaan.
Voel me ook wel een mietje, omdat ik weinig kan, dan denk ik, waar is m'n doorzettingsvermogen gebleven? Gezien m'n opleiding/werk.. 'ik kon het niet' hoorde ik en toch voor elkaar gekregen. Bevalling ook geen eitje, maar toch bleef ik de hele bevalling positief.
Ben nu verantwoordelijk voor m'n kleine boefje en als ik dan nog meer pijn heb omdat ik toch perse iets wilde doen, voel ik me ook schuldig.
't is lastig.. Omgaan met beperking is zo moeilijk. Heeft ook tijd nodig natuurlijk
Doe ik! Bedanktquote:
[..]
Zoek hulp. Huisarts lijkt me een goede 1e...
Heb je wel het idee dat de behandeling van de osteopaat iets gedaan heeft?
Weet je of ook je schildklierwaarden geprikt zijn? Die kunnen ook te laag (of te hoog?) zijn waardoor je je rot gaat voelen. Dit komt vaker voor na een bevalling.
Ik hoop dat je je sneller wat beter gaat voelen, niet alleen letterlijk maar ook in je humeur etc. Sterkte!
Net gelijk de ha maar gebeld om het te vragen, schildklierwaarden waren goed.
Heb over iets meer dan 2 weken een afspraak met "een mevrouw die vaker over dit soort problemen praat
" aldus de assistente Ik heb wel het idee dat de behandeling van de osteopaat iets gedaan heeft, de pijn voelt anders, en ik heb het idee dat mijn buik/benen moeilijker te ontspannen zijn (lastig uit te leggen) en mijn onderrug voelt alsof het vast zit.
..Leren omgaan met beperkingen zoals ticootje ook zei
Dit kan met behulp van een haptonoom en ze konden me doorverwijzen naar een andere bekken therapeut maar ik wil eerst kijken hoe het gaat nu ik naar de osteopaat ga.
Aan een postnatale depressie oid dacht ze niet.
Wel aan hormonen na de bevalling, wat logisch is natuurlijk, en de emoties van het minder kunnen door de pijn enz.
Had je dat boekje nog te leen DML?quote:
Ik moest van de arbo het boekje wie heeft mijn kaas gepikt? lezen.
Eerst vond ik het stom maar het heeft wel degelijk goede punten hoe je het beste van je pijn en je beperkingen kan maken.
Je mag het boekje van me lenen als je wilt
Ah ja! Goed dat je het zegt.quote:
Ik ga je pm met adres opsnorren en het je opsturen
bedankt!SPOILERHier niet zo lekker, moet een lange adem hebben geloof ik...
Ik heb te horen gekregen dat ik last heb van hypermobiliteit, en dat het door de zwangerschap dus erger is geworden.
Moest nog meer rust nemen en dat heb ik gedaan, voel me lichamelijk iets beter.
Ik vraag niet meer zoveel van mezelf en het huis is ook weleens iets wat rommelig of stoffig, wat ik eerder echt niet prettig vond.
Nu ga ik op de grond zitten spelen met S
(en maar kijken hoe ik omhoog moet komen ) daar heb ik liever 'pijn' door dan alle onzinnige dingen als opruimen of afstoffenquote:
Hmmm meldt.... Sinds di zit ik thuis met de diagnose burn-out... :-( niet leuk, heel naar en het moet nog even landen, ofzo...
Voor jou ook...quote:
sterkte meis.Zoë, lang verhaal. Ik zit al lang niet lekker in mn vel. Inmiddels is er wel een diagnose waar ik me in kan vinden, maar daarmee zijn de klachten helaas niet weg... Ben er wel druk mee bezig, maar het schiet nog niet zo hard op als ik had gehoopt... zoiets.