Gelukkig weet jij alles van de thuissituatie en wat er precies door elk lid van het gezin gedaan wordt. Misschien kom je er pas jaaaaaaren later achter dat je ook te snel kunt oordelenquote:Op zaterdag 7 januari 2012 14:14 schreef Teslynd het volgende:
En ook nooit boodschappen doen?
Nooit op het idee gekomen dat in een gezin alle leden hun steentje mogen bijdrgen aan het huishouden en dat dat voor de kinderen meer worden mag naarmate ze ouder worden?
Realiseer ik me ook nu pas, maar ik heb er dan ook nooit echt bij nagedacht.quote:Op zaterdag 7 januari 2012 17:15 schreef KaheemSaid het volgende:
Ik kwam er laatst achter dat de pannetjes van "het regent, het regent, de pannetjes worden nat..." dakpannen zijn. Vond het al zo'n dom liedje.
quote:Op zaterdag 7 januari 2012 20:30 schreef Gwywen het volgende:
Vroeger, op een warme dag, hoorde je 's avonds soms een muziekje door stille avondlucht klinken. Een soort speeldoosje, heel mysterieus. Ik kon de bron nooit herleiden en dacht dat ik droomde. Hoorden de anderen het ook? Waar kwam dat mooie muziekje toch vandaan? Ik vond het betoverend...
...tot ik ontdekte dat dat het melodietje van de ijscoman is.
Ik dacht altijd dat het stiekum géén dakpannetjes zijn. Alhoewel dat natuurlijk een leuke tweede betekenis is die het liedje een wat onschuldiger maakte was dit (voorzover ik weet) van oorsprong geuzenliedje een stukje propaganda tegen de Spanjaarden in de tachtigjarige oorlog.quote:Op zaterdag 7 januari 2012 17:15 schreef KaheemSaid het volgende:
Ik kwam er laatst achter dat de pannetjes van "het regent, het regent, de pannetjes worden nat..." dakpannen zijn. Vond het al zo'n dom liedje.
En ik kom er nu voor het eerst achter dat er 2 versies zijn!quote:Op zaterdag 7 januari 2012 23:30 schreef Alecks het volgende:
Ik dacht altijd dat het stiekum géén dakpannetjes zijn. Alhoewel dat natuurlijk een leuke tweede betekenis is die het liedje een wat onschuldiger maakte was dit (voorzover ik weet) van oorsprong geuzenliedje een stukje propaganda tegen de Spanjaarden in de tachtigjarige oorlog.
De pannetjes die nat worden zijn de kruitpannetjes van de geweren van de (Spaanse) soldaten die langskomen. Doordat ze nat zijn brandt het kruit niet en kunnen ze dus niet schieten. Het kruit van de geuzen die in de hinderlaag liggen is natuurlijk wel droog gebleven waardoor de Spaanse soldaten makkelijk op hun gat vallen.... en nooit meer opstaan.
Volledig begrijpelijk. Die gast zing zo onduidelijkquote:Op zaterdag 7 januari 2012 20:15 schreef Aliana het volgende:
In zo'n liedje hoorde ik altijd: This years love in Adelaide (stad in Australië jaja)
Bij 0:17-0:18 ongeveer.
Nu zag ik pas dat het compleeeet anders is.![]()
Kutliedje verder
quote:Op zondag 8 januari 2012 11:00 schreef Tezz het volgende:
Ik begreep vroeger als kind nooit dat mijn vader altijd o-ve-ral de weg wist. Hij kon feilloos de weg naar oma, de winkels, school etc. etc. vinden. Iedere keer opnieuw. Zonder op een kaart te kijken.
Ik kan me nog herrinneren dat ik dat als kind echt heeeeeeel knap vond.
Ik weet nog dat mijn papa mij ging uitleggen hoe een tv-gids werkte en hoe je dat dan moest lezenquote:Op zondag 8 januari 2012 11:05 schreef Isabeau het volgende:
Duurde een aantal jaar voor ik ontdekte wat een tv-gids was
Bij de versie die ik ken vallen de boerinnetjes op hun kinnetjes.quote:Op zondag 8 januari 2012 10:43 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En ik kom er nu voor het eerst achter dat er 2 versies zijn!
• "Het regent , het regent de pannetjes worden nat. Er komen twee soldaatjes aan die vallen op hun gat" (deze past bij jouw verklaring)
• "Het regent, de pannetjes worden nat. Het regent, het regent, de pannetjes worden nat. Daar kwamen twee boerinnetjes die vielen op hun gat"
Dat had ik ook ja. Gingen we naar kennissen die wel een uur verderop woonden, en m'n moeder wist gewoon uit haar hoofd hoe ze daar moest komen! Zo knap! Ik dacht dat dat mij nooit zou gaan lukken.quote:Op zondag 8 januari 2012 11:00 schreef Tezz het volgende:
Ik begreep vroeger als kind nooit dat mijn vader altijd o-ve-ral de weg wist. Hij kon feilloos de weg naar oma, de winkels, school etc. etc. vinden. Iedere keer opnieuw. Zonder op een kaart te kijken.
Ik kan me nog herrinneren dat ik dat als kind echt heeeeeeel knap vond.
Ik ben eens op de open dat van een Scouting geweest (ik was7 ofzo) en een van de activiteiten was flensjes bakken boven een waxinelichtje. Ik was toen al helder genoeg om te denken 'wat een complete bullshit', maar een meisje verzekerde dat het normaal was. "Het zijn toch baksinelichtjes?"quote:Op vrijdag 6 januari 2012 17:51 schreef fotostarter het volgende:
[..]
Hahahaha, maar dit is toch wel een woord, wat al een hele duidelijkheid verklapt toch?
Hier misschien wat leuke info. Ik wist eerlijk waar ook niet waar waxine vandaan kwam.
Zei vroeger steeds, baksinelichtje. Het zat toch in een bakje
Ik woon in Groningen maar heb nog nooit iemand na het eten om de nota horen vragen.quote:Op zondag 8 januari 2012 15:01 schreef Miss-Paraplu het volgende:
Dat het woord nota blijkbaar echt uit het noorden komt. We zaten met oud en nieuw in Rotterdam, en overal waar we gingen eten vroegen we om de nota ( rekening) nergens snapten ze ons..
En niet alleen Rotterdam, ook Noordwijk en Amsterdam, kenden ze het niet,.. het kan ook aan toevallig die mensen liggen. Ik dacht echt dat het gewoon normaal Nederlands woord was.
Mijn vader kon in het donker toch nog de weg zien, terwijl ik zelf alleen maar duisternis zag.quote:Op zondag 8 januari 2012 11:00 schreef Tezz het volgende:
Ik begreep vroeger als kind nooit dat mijn vader altijd o-ve-ral de weg wist. Hij kon feilloos de weg naar oma, de winkels, school etc. etc. vinden. Iedere keer opnieuw. Zonder op een kaart te kijken.
Ik kan me nog herrinneren dat ik dat als kind echt heeeeeeel knap vond.
Wie vraagt er nou om de nota als je uit eten gaat? Dan vraag je toch om de rekening?quote:Op zondag 8 januari 2012 15:01 schreef Miss-Paraplu het volgende:
Dat het woord nota blijkbaar echt uit het noorden komt. We zaten met oud en nieuw in Rotterdam, en overal waar we gingen eten vroegen we om de nota ( rekening) nergens snapten ze ons..
En niet alleen Rotterdam, ook Noordwijk en Amsterdam, kenden ze het niet,.. het kan ook aan toevallig die mensen liggen. Ik dacht echt dat het gewoon normaal Nederlands woord was.
Hee weer wat geleerdquote:Op zondag 8 januari 2012 15:26 schreef Ssserpente het volgende:
Dat dit topic nog steeds bestaat.
En toen mijn schoonvader me van de week na het eten vroeg of ik nog iets 'toe' wilde, snapte ik ineens waar het woord 'toetje' vandaan kwam.
Zo herkenbaar.quote:Op zondag 8 januari 2012 11:00 schreef Tezz het volgende:
Ik begreep vroeger als kind nooit dat mijn vader altijd o-ve-ral de weg wist. Hij kon feilloos de weg naar oma, de winkels, school etc. etc. vinden. Iedere keer opnieuw. Zonder op een kaart te kijken.
Ik kan me nog herrinneren dat ik dat als kind echt heeeeeeel knap vond.
In Friesland heb ik het ook nog nooit iemand horen vragen.quote:Op zondag 8 januari 2012 15:13 schreef 9611Niels het volgende:
[..]
Ik woon in Groningen maar heb nog nooit iemand na het eten om de nota horen vragen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |