Leers: asielzoeker Mauro moet terug naar Angola #6

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:14 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Al eerder behandeld. De argumentatie was toen anders dan nu, de situatie van Mauro ook. Toen ging het slechts om een asielaanvraag van iemand die 4 jaar in Nederland was. Nu is het iemand die 8 jaar in Nederland is, gehecht in een pleeggezin en speelt niet alleen die asielaanvraag, maar ook zijn recht op een gezinsleven. De situatie Mauro-2007 en Mauro-2011 is dus niet vergelijkbaar. Overigens heeft PvdA'er Spekman toen ook protest aangetekend, dus als fractie is de partij consequent.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:37 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik zou het geen racisme willen noemen, maar ik begrijp ook bar weinig van bepaalde euforische reacties. Dat je het eens bent met deze besluitvorming is tot daar aan toe, maar er verder weinig vrolijks of leuks aan deze zaak, die eigenlijk alleen maar verliezers kent.

Bijvoorbeeld de pleegouders van die jongen:

[ afbeelding ]
Foto: Richard Mulder, via nu.nl

Maar die mensen hebben natuurlijk een enorme fout gemaakt. Ze hadden zich niet moeten hechten aan iemand die 8 jaar bij ze in huis woont en hen als zijn ouders ziet. En ze hadden niet in het Nederlands tegen hem moeten praten, waardoor die jongen nu met zo'n verrotte zachte-g zit opgescheept, maar ze hadden hem met het mes op de keel een woordenboek Portugees moeten laten lezen.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:41 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Uiteraard had ik dit rechtse rampenkabinet liever niet, maar daar was bij mij geen zaak-Mauro voor nodig om dat te vinden.

[..]

Ze hebben er in de peiling samen 61. Met het CDA erbij 72. Maar die constructie gaat dan toch niet verder.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:19 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Waar haal je in vredesnaam dat "miljoentje" vandaan? Wil je bronnen geven waaruit dat blijkt? De definitie die de overheid voor gevallen als Mauro hanteert, behelst maximaal 75 jongeren. Dat zijn dus jongeren die voor hun 12e (buiten hun schuld) alleen in Nederland aankwamen, hier langere tijd zijn en al die tijd aantoonbaar in pleeggezinnen verbleven. Van die groep zijn er slechts twintig die al op 9- of 10-jarige leeftijd in Nederland aankwamen (waaronder dus Mauro).

quote:

In Angola stond Nederland lange tijd bekend als luilekkerland. Succesverhalen van pioniers, over gratis onderwijs en huisvesting, maakten dat ouders uit de relatief rijke middenklasse hun kinderen voor een opleiding naar Nederland stuurden.

'Angolese jongeren zien Nederland als paradijs', kopte de Volkskrant in 2002 op de voorpagina. In de reportage komen jongeren aan het woord die hun treurige geboorteland maar wat graag zouden verruilen voor 'Holanda', waar eten, kleding, zorg en scholing gratis zouden zijn.

Nederland als hype
Het is wat criminoloog Joris van Wijk in zijn proefschrift 'radio trottoir' noemt. 'In de hoofdstad Luanda was het op een gegeven moment een hype, iedereen vertelde elkaar verhalen over Nederland.'

Van Wijk onderzocht waarom rond de eeuwwisseling een enorme piek ontstond in het aantal Angolese asielzoekers, vaak alleenstaande minderjarigen. Enerzijds was het land in burgeroorlog. 'De groep die kinderen op het vliegtuig zette, bestond voor een belangrijk deel uit ouders uit de middenklasse, die in Luanda relatief weinig last hadden van de oorlog.'

Gunstig asielsysteem
Het is niet ongebruikelijk voor Angolese ouders om hun kinderen alleen naar het buitenland te sturen voor studie, zegt Van Wijk. Dat gebeurde al langer, naar Zuid-Afrika en oud-kolonisator Portugal. Op een gegeven moment verspreidde zich het idee dat Nederland ook een gunstig asielsysteem had. Via familieleden in Portugal was een visum vaak makkelijk te regelen, 'en van daaruit vertrek je eenvoudig met de bus. Voor zo'n 1.600 euro lag Nederland binnen bereik.'

Succesverhalen van pioniers brachten de stroom op gang: in 2003, het jaar waarin Mauro binnenkwam, verbleven er rond de 4.500 Angolese alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) in Nederland. Tot 2008 vormden zij de grootste ama-groep.

Vluchtverhaal
Ook volwassenen konden maar het beste doen alsof ze minderjarig waren, ging het verhaal: dan maakte je de meeste kans op een verblijfsvergunning. Vele Angolezen verzwegen hun economische motief en bedachten een vluchtverhaal waarin zij zonder ouders waren achtergebleven.

Pieter Maas van de Internationale Organisatie voor Migratie, die ama's begeleidt bij hun terugkeer, bevestigt dat die verhalen voor het merendeel niet waar zijn. In 2003 werd met Nederlands overheidsgeld het weeshuis Mulemba in Luanda gerenoveerd, waar terugkerende minderjarige asielzoekers zonder ouders kunnen worden opgevangen.

Enthousiaste jongeren
'Tot op de dag van vandaag heeft daar geen enkele ama verbleven', zegt Maas. 'Ook al houden zij tot hun vertrek uit Nederland vol geen familie te hebben, bij aankomst blijken de ouders gewoon op het vliegveld te staan.'

Honderden Angolese (ex-)ama's zijn de afgelopen jaren teruggekeerd naar hun land van herkomst, al dan niet vrijwillig. Volgens Maas zijn de vrijwillige vertrekkers die hij begeleidt overwegend jongeren die langere tijd in Nederland hebben verbleven en de taal goed spreken. 'Enthousiaste jongeren die positief in het leven staan, is mijn indruk.' Ze keren terug omdat ze niet in Nederland mogen blijven, omdat een familielid ziek is of omdat ze een bedrijf willen opstarten in Angola.

Minder paradijselijk
De aanwas van minderjarige Angolezen is tot staan gebracht. Dat komt volgens Van Wijk ten dele doordat Nederland voor migranten minder paradijselijk bleek dan gedacht. Het onderwijssysteem sloot niet aan op de verwachtingen en de kans op een verblijfsvergunning is sinds het beëindigen van de burgeroorlog in het land ook verkeken.

En dankzij de vrede is er weinig reden meer tot vertrek. Van Wijk: 'Jongeren hebben nu veel meer kansen in eigen land. Angola groeit als kool, het is een van de snelst rijzende economieën van Afrika.'

quote:

Malou van Hintum: 'Morele superioriteit van Mauro-beschermers is stuitend'
Malou van Hintum − 01/11/11, 11:08


Mauro moet blijven, gonst, nee schreeuwt het in oude en nieuwe media. De Angolese 18-jarige mbo-scholier met zijn Limburgse accent wordt van hot naar her gesleept en aan het volk getoond. Moet deze schat van een jongen weg? Natuurlijk niet! En wie hem wel weg wil, is een barbaar van het zuiverste soort.

Ook ik heb de petitie 'Mauro moet blijven' ondertekend. Maar ik krijg zo langzamerhand wel een nare smaak in mijn mond van de gretigheid waarmee hij wordt ingezet in een gevecht van goed tegen kwaad. Want o, wat zijn ze goed, de mensen die het voor hem opnemen. Wat zeg ik - moreel superieur. En o, wat zijn de anderen toch in en in slecht. Zij kennen geen genade en barmhartigheid, ze geven de voorkeur aan 'in beton gegoten regels' in plaats van een warm hart.

Gezicht
Dat de toenmalige PvdA-staatssecretaris Nebahat Albayrak in 2007 geen gebruik heeft gemaakt van haar discretionaire bevoegdheid en zo het probleem heeft gecreëerd waar Gerd Leers nu voor staat, daar worden maar weinig woorden aan vuil gemaakt. Dat het een correct uitgangspunt is om regels niet willekeurig toe te passen, is al helemaal geen argument. Terwijl het natuurlijk van de gekke zou zijn als voor Mauro een uitzondering wordt gemaakt, terwijl nog zo'n 800 jongeren in een vergelijkbare situatie verkeren als hij. Maar ja, die zitten niet bij Pauw en Witteman aan tafel zitten en niet bij een zingende Paul de Leeuw op de bank. Hun drama is niet kleiner of minder; hun 'fout' is alleen dat ze geen gezicht hebben.

Mauro laat zien dat het beleid niet deugt, zult u tegenwerpen. Het gaat heus niet alleen om hem, maar ook om al die anderen. Maar die anderen staan in de coulissen, en het is maar afwachten of ze ook in het volle licht van de schijnwerpers terechtkomen. Want Mauro is een perfect instrument geworden om politieke tegenstanders persoonlijk af te fakkelen. Het is niet meer zo dat hun beleid niet deugt; nee, ze deugen zélf niet, als mens.

Dat Henk Bleker bij Pauw en Witteman tegenover deze jongen ging zitten, iets wat ik zelf van moed vind getuigen en waar menig politicus voor zou terugschrikken, telt niet. Wanneer hij uitlegt dat hij als persoon anders over deze zaak denkt dan als politicus, iets wat voor een bewindspersoon een correct en noodzakelijk onderscheid is, wordt daarover geschamperd.

Voetbalwedstrijd
Het briefje met de uitnodiging voor een voetbalwedstrijd dat Bleker Mauro toeschoof, wordt beschouwd als een 'schandalige' handeling. Politiek gezien is dat zo. Bleker viel uit zijn rol met deze, tegenover Mauro buitengewoon onhandige en voor het oog van de camera bepaald niet slimme, actie - die precies het onderscheid tussen mens en politicus illustreert.

Dat Gerd Leers zich in allerlei bochten gaat wringen om te proberen het besluit van Albayrak ongedaan te maken door in de vorm van een studievisum een opening te zoeken - het geeft alleen maar aan hoe hypocriet de man is. Kan hij nog wel slapen, kan hij zichzelf nog wel aankijken in de spiegel?

De politieke vendetta wordt steeds persoonlijker, met Mauro als icoon voor de kant die deugt. Zo onschuldig en aaibaar als een jong zeehondje; daar kan de aangevallen partij niets tegenover zetten. Ja, regels. Dat werkt natuurlijk niet. Een regel kan nooit op tegen een jongen van vlees en bloed.

Behalve de gretigheid en de morele superioriteit, valt ook het leedvermaak op. Het CDA moet eindelijk boete doen en zakt in een peiling naar elf zetels. Alle woede en frustratie over het feit dat er destijds gemene zaak is gedaan met de PVV, kan er nu uit. De messen waren al geslepen, maar stonden werkloos in de hoek. Nu kan er zonder enig voorbehoud in de zwakke plek worden gestoken. Hoe onmacht dankzij zieligheid daadkracht kan worden - met dank aan Mauro.

Dat is politiek, ja, ik weet het. En ik hou er niet van. Mauro moet blijven, en al die 800 andere jongeren ook. Er zijn snelle, heldere procedures nodig. Die zijn er nu niet, en daarvoor is de politiek verantwoordelijk. Daarom verdienen alle 800 een generaal pardon, want het is hun schuld niet dat ze inmiddels zijn ingeburgerd. Dat is juist hun verdienste.

Politici moeten als de wiedeweerga gaan discussiëren over ander beleid, en niet over één individu. En ophouden elkaar over deze kwestie persoonlijk de maat te nemen. Zet een paar stappen terug, en probeer zakelijk te blijven. Dat sluit een humaan beleid dat mensen insluit in plaats van buitensluit geenszins uit.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:50 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik deel niet de opvatting dat je de situatie van Mauro 2007 zonder meer kunt vergelijken met die in 2011. Hij is nu veel meer gehecht en ingeburgerd dan toen. Ook volgt hij hier een opleiding en zijn er verwachtingen gewekt.

Verder houden wetten, regels en procedures altijd hun nut. Mijn klacht is dan ook niet dat Leers in deze kwestie oog heeft voor de wetten, regels en procedures. Prima; want die vormen altijd het uitgangspunt. Waar het om gaat, is gebrek aan politieke moed om vanuit humaan oogpunt een uitzondering te maken in deze situatie. En dat alles uit angst voor de gedoogpartner.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:50 schreef Elfletterig het volgende:

Prima; want die vormen altijd het uitgangspunt. Waar het om gaat, is gebrek aan politieke moed om vanuit humaan oogpunt een uitzondering te maken in deze situatie.

quote:

En dat alles uit angst voor de gedoogpartner.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:46 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ach, België zit al bijna anderhalf jaar met een demissionaire regering, dus ik zie het probleem niet. Merkozy stippelt het Europese beleid uit, landen als Nederland mogen alleen ja knikken en uit beleefdheid knikt Merkozy soms beleefd ja terug; meer niet.

En het gaat hier om meer dan die ene persoon; jammer dat je zo kortzichtig bent. Het gaat ten eerst om een groep AMV's (circa 75 man) waarvoor Mauro symbool staat. Ten tweede legt deze kwestie de interne verdeeldheid binnen het CDA enorm bloot, waardoor opnieuw vragen rijzen over de stabiliteit van het CDA als regeringspartij. Ten derde zegt dit alles over de machtsverhoudingen in de Nederlandse politiek. De manier waarop Leers elke keer door het stof moet en vorige week zelfs bij Wilders op het matje moest komen.

Het gaat dus over "Mauro", maar tegelijk over de verhoudingen in de politiek en het functioneren van de huidige gedoogconstructie.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:52 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Dus op basis van 'verwachtingen die gewekt zijn' (door hun EIGEN gerek!) zou je iemand toe moeten laten en gelden de wetten niet meer? Zie je nou zelf niet in wat voor totale onzin dit allemaal is?

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:52 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Dus op basis van 'verwachtingen die gewekt zijn' (door hun EIGEN gerek!) zou je iemand toe moeten laten en gelden de wetten niet meer? Zie je nou zelf niet in wat voor totale onzin dit allemaal is?

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:53 schreef Caland het volgende:
[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:54 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Indeed. Die verwachtingen creeeren ze zelf, en dan opeens miepen als die niet uit blijken te komen...nogal apart.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:56 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Sterker nog, het zegt het volgende: Als je maar lang genoeg rekt en zeurt en de regels niet opvolgt, dan wordt je daarvoor beloont.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:24 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Sowieso heeft hij alle kansen om er wat van te maken, gezien het feit dat hij gewoon een zak geld mee krijgt.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:58 schreef fruityloop het volgende:

[..]

Hij kan met zijn westerse kennis en kunde natuurlijk de lokale bevolking helpen om grote stappen vooruit te zetten op het gebied van hygiëne etc.