SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Jess dit ziet er nog makkelijker, heel erg bedankt!quote:Op woensdag 2 november 2011 17:31 schreef Riparius het volgende:
[..]
Ik zou het zo doen. De vergelijking van de curve is:
(1) y3 + 3x2y = 13
Impliciet differentiëren naar x geeft:
(2) 3y2y' + 6xy + 3x2y' = 0
Substitutie van x = 2 en y = 1 geeft:
(3) 3y' + 12 + 12y' = 0
En dus krijgen we:
(4) y' = -12/15 = -4/5.
Eenvoudig toch?
| 1 | 〖10〗^(-6)=A^(k/x)+B^(k/y)+C^(k/z) |
Kan iemand deze formule herschrijven zodat ik k kan berekenen?
Alvast bedankt.
je bedoelt dat x,y, en z bekenden zijn? of wat bedoel je met k berekenen?quote:Op woensdag 2 november 2011 21:52 schreef pfffffffff het volgende:
[ code verwijderd ]
Kan iemand deze formule herschrijven zodat ik k kan berekenen?
Alvast bedankt.
goedemorgen,
hoe los ik
100 = 97,5eR*0,5 op?
ik kan beide kanten door 97,5 delen, maar hoe los ik dan die logarithmische fucker op?
hoe los ik
100 = 97,5eR*0,5 op?
ik kan beide kanten door 97,5 delen, maar hoe los ik dan die logarithmische fucker op?
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
beide kanten de Ln nemenquote:
goedemorgen,
hoe los ik
100 = 97,5eR*0,5 op?
ik kan beide kanten door 97,5 delen, maar hoe los ik dan die logarithmische fucker op?
~Si vis amari, ama~
Ja,quote:
[..]
Dan zou de e op rechts weggaan?
fuck, dan kom ik er nog niet uit 
Dus;
100 = 97,5eR*0,25
ln 100 = 97,5R*0,25 ?
dan krijg ik dus links 4,605etc, maar hoe kom ik dan bij R = ....
Dus;
100 = 97,5eR*0,25
ln 100 = 97,5R*0,25 ?
dan krijg ik dus links 4,605etc, maar hoe kom ik dan bij R = ....
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
en als je eest die 97,5 wegdeelt?quote:
fuck, dan kom ik er nog niet uit
Dus;
100 = 97,5eR*0,25
ln 100 = 97,5R*0,25 ?
dan krijg ik dus links 4,605etc, maar hoe kom ik dan bij R = ....
dus 100/97,5 = eR*0,25
ln (100/97,5) = lner*0,25
ln (100/97,5) = r*0,25
R = ln(100/97,5) / 0,25
?
Ik heb een vraag over variabelensubstitutie (om een integraal te vereenvoudigen of anders op te schrijven). Volgens mij is de methode die ik gebruik een beetje omslachtig, ik zoek eigenlijk een ezelsbruggetje of een korte regel of uitleg zodat in één stap een variabele voor een andere kan substitueren. Hoe ik het normaal noteer (met een voorbeeldje):
die je anders wil opschrijven. Dan substitueer ik:
En probeer ik te beredeneren wat ik voor dt moet invullen, op deze manier:
En dan door aan allebei de kanten te vermenigvuldigen met
, concludeer ik:
Dus als ik vervolgens formule 2. en 3. invul in 1., krijg ik:
(Dit kan dan vervolgens vereenvoudigd en uitgewerkt worden, maar dat doe ik hier even niet want dan ben ik nog wel even bezig). Ik hoop dat iemand me kan helpen.
[ Bericht 0% gewijzigd door kutkloon7 op 03-11-2011 16:12:59 ]
die je anders wil opschrijven. Dan substitueer ik:
En probeer ik te beredeneren wat ik voor dt moet invullen, op deze manier:
En dan door aan allebei de kanten te vermenigvuldigen met
Dus als ik vervolgens formule 2. en 3. invul in 1., krijg ik:
(Dit kan dan vervolgens vereenvoudigd en uitgewerkt worden, maar dat doe ik hier even niet want dan ben ik nog wel even bezig). Ik hoop dat iemand me kan helpen.
[ Bericht 0% gewijzigd door kutkloon7 op 03-11-2011 16:12:59 ]
Je kan u = wortel(t-1) ook meteen omschrijven tot t = u2+1 en daaruit direct dt = 2u du afleiden.quote:
Ik heb een vraag over variabelensubstitutie (om een integraal te vereenvoudigen of anders op te schrijven). Volgens mij is de methode die ik gebruik een beetje omslachtig, ik zoek eigenlijk een ezelsbruggetje of een korte regel of uitleg zodat in één stap een variabele voor een andere kan substitueren. Hoe ik het normaal noteer (met een voorbeeldje):
die je anders wil opschrijven. Dan substitueer ik:
En probeer ik te beredeneren wat ik voor dt moet invullen, op deze manier:
En dan door aan allebei de kanten te vermenigvuldigen met, concludeer ik:
Dus als ik vervolgens formule 2. en 3. invul in 1., krijg ik:
(Dit kan dan vervolgens vereenvoudigd en uitgewerkt worden, maar dat doe ik hier even niet want dan ben ik nog wel even bezig). Ik hoop dat iemand me kan helpen.
Overschrijffoutje, nu gefixt, excuses.quote:
[ afbeelding ]
en deze laatste = klopt niet
Dat lukt in het algemeen niet, hooguit numeriek.quote:
a,b,c,x,y en z zijn bekend, ik wil k graag weten.
k=....
De clou is dat je de uitdrukking onder het wortelteken wil schrijven als een kwadraat, omdat de wortel uit het kwadraat van een grootheid die grootheid zelf is, of het tegengestelde daarvan. Zo kom je direct op t - 1 = u2 en dus t = u2 + 1 en dus dt = 2udu (zoals Thabit al aangeeft). Als je een bepaalde integraal hebt wel nog even opletten met de integratiegrenzen bij je nieuwe variabele.quote:
Ik heb een vraag over variabelensubstitutie (om een integraal te vereenvoudigen of anders op te schrijven). Volgens mij is de methode die ik gebruik een beetje omslachtig, ik zoek eigenlijk een ezelsbruggetje of een korte regel of uitleg zodat in één stap een variabele voor een andere kan substitueren.
Bedankt, dit is duidelijk. Ik wist dat ik een domme vraag stelde, maar ik ben al een tijd aan het leren en daardoor een beetje dufquote:
[..]
De clou is dat je de uitdrukking onder het wortelteken wil schrijven als een kwadraat, omdat de wortel uit het kwadraat van een grootheid die grootheid zelf is, of het tegengestelde daarvan. Zo kom je direct op t - 1 = u2 en dus t = u2 + 1 en dus dt = 2udu (zoals Thabit al aangeeft). Als je een bepaalde integraal hebt wel nog even opletten met de integratiegrenzen bij je nieuwe variabele.
.
Het is me wel gelukt, wortel van maken, logaritme alle termen nemen, dan komt de exponent voor de logaritme. etc.quote:
[..]
Dat lukt in het algemeen niet, hooguit numeriek.
dan doe je wat foutquote:
[..]
Het is me wel gelukt, wortel van maken, logaritme alle termen nemen, dan komt de exponent voor de logaritme. etc.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Iemand nog into mathematical statistics?
http://dl.dropbox.com/u/13615911/Stat.PNG
Ik snap niet hoe ik de CLT toepas op de situatie.
http://dl.dropbox.com/u/13615911/Stat.PNG
Ik snap niet hoe ik de CLT toepas op de situatie.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Je hebt door de CLT iets staan met Y_n op de plek waar straks f(x_n) komt te staan. Je wilt daar de momentenschatter theta_MM hebben staan. Een logische keuze is dan:
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
klopt
ik kan 't niet controleren verder zonder i te weten, maar het lijkt allemaal goed te gaan
ik kan 't niet controleren verder zonder i te weten, maar het lijkt allemaal goed te gaan
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Docent heeft het antwoord bijgevoegd:
En op deze manier kom ik daar niet op uit, in ieder geval bedankt voor je hulp steeds!
En op deze manier kom ik daar niet op uit, in ieder geval bedankt voor je hulp steeds!
Daar kom ik wel op uit. Wat krijg je voor f'(c)?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
En als ik dan verder ga kom ik beetje vast te zitten. Als ik labda 1 wegwerk en dan omschrijf naar iets voor labda 2 en dat weer substitueer kom ik op iets compleet nutteloos (bv x2x3=x2x3).
Aan 1e restrictie kan ik zien dat bv. 2 xi positief zijn en 1 xi negatief is.
Mijn ''intuitie'' zegt dat het min te vinden is voor x1=x2=-0.5x3, maar iemand suggestie waarom ik dit hieruit kan afleiden?
Beneath the gold, bitter steel
Om te beginnen zou ik die Lagrange functie schrijven als Λ(x1,x2,x3,λ1,λ2), je hebt tenslotte vijf variabelen, en dus vijf partiële afgeleiden die nul moeten zijn (de drie partiële afgeleiden naar x1,x2 en x3 die je geeft en de twee partiële afgeleiden naar λ1 en λ2 die je voorwaarden leveren). We hebben zo dus een stelsel van vijf vergelijkingen met vijf onbekenden. Maar nu zie je gemakkelijk dat een permutatie van x1, x2 en x3 in hetzelfde stelsel vergelijkingen resulteert, zodat we ook zonder rekenwerk al kunnen vermoeden dat er 3∙2∙1 = 6 oplossingen zijn (waarvan drie een minimum en drie een maximum opleveren). Een snelle controle met WolframAlpha leert dat dat klopt (minima en maxima).quote:
[ afbeelding ]
En als ik dan verder ga kom ik beetje vast te zitten. Als ik labda 1 wegwerk en dan omschrijf naar iets voor labda 2 en dat weer substitueer kom ik op iets compleet nutteloos (bv x2x3=x2x3).
Aan 1e restrictie kan ik zien dat bv. 2 xi positief zijn en 1 xi negatief is.
Mijn ''intuitie'' zegt dat het min te vinden is voor x1=x2=-0.5x3, maar iemand suggestie waarom ik dit hieruit kan afleiden?
Maar goed, je wil dit uiteraard met pen en papier verifiëren. Uit ∂Λ/∂x1 = ∂Λ/∂x2 = 0 volgt dat het verschil van deze afgeleiden ook nul moet zijn en dat levert:
(x2 - x1)x3 - 2λ2(x1 - x2) = 0,
waarvoor we ook kunnen schrijven:
(x2 - x1)(x3 + 2λ2) = 0
Aan deze voorwaarde is voldaan als x2 = x1 of als x3 = -2λ2. Elk van deze beide substituties afzonderlijk resulteert erin dat je nog maar vier vergelijkingen met vier onbekenden overhoudt, omdat er dan twee vergelijkingen samenvallen (ga dit na). Rekenen we even verder met x2 = x1 dan volgt door substitutie daarvan in je beide voorwaarden gemakkelijk dat x12 = x22 = 1/6. Nu kun je het verder zelf wel uitwerken. Vanwege het feit dat elke permutatie van x1, x2 en x3 ook voldoet komt het erop neer dat het product x1x2x3 een minimum -(1/3)∙√(1/6) bereikt onder de gegeven voorwaarden als twee van de drie variabelen gelijk zijn aan √(1/6) en de derde gelijk is aan -2√(1/6) = -√(2/3).
Idd, toevallig kwam het excelvoorbeeld wat ik had berekend afgerond op hetzelfde antwoord uit.quote:
Hoe kan ik het numeriek doen?
Ben er uiteindelijk wel uitgekomen, dankjewel!quote:Op donderdag 3 november 2011 21:48 schreef GlowMouse het volgende:
Daar kom ik wel op uit. Wat krijg je voor f'(c)?
Zij X de verzameling van functies van de natuurlijke getallen naar zichzelf. Zij A een deelverzameling van X, met de eigenschap dat er voor iedere functie f: N -> N een functie g in A bestaat, zodanig dat er voor ieder natuurlijk getal n een getal 
bestaat, zodanig dat f(m)<g(m).
Nu wil ik bewijzen dat A niet aftelbaar is.
Het lukt me niet om te bewijzen dat A niet aftelbaar moet zijn, maar het is wel duidelijk dat A niet eindig mag zijn. Stel A is eindig. Definieer de functie
.
Deze functie is goed gedefinieerd omdat A eindig is. Beschouw nu de functie M'(n) = M(n)+1. Voor iedere n in N geldt dan M'(n) > M(n), en dus ook M'(n) > g(n) voor alle g in A. Dus een eindige A kan niet aan de gewenste eigenschap voldoen.
Volgens mij mis ik iets eenvoudigs maar het lukt me niet om een dergelijk bewijs te voeren voor aftelbare verzamelingen. Iemand een idee? Het keuze-axioma mogen we aannemen, mocht die van pas komen.
Nu wil ik bewijzen dat A niet aftelbaar is.
Het lukt me niet om te bewijzen dat A niet aftelbaar moet zijn, maar het is wel duidelijk dat A niet eindig mag zijn. Stel A is eindig. Definieer de functie
Deze functie is goed gedefinieerd omdat A eindig is. Beschouw nu de functie M'(n) = M(n)+1. Voor iedere n in N geldt dan M'(n) > M(n), en dus ook M'(n) > g(n) voor alle g in A. Dus een eindige A kan niet aan de gewenste eigenschap voldoen.
Volgens mij mis ik iets eenvoudigs maar het lukt me niet om een dergelijk bewijs te voeren voor aftelbare verzamelingen. Iemand een idee? Het keuze-axioma mogen we aannemen, mocht die van pas komen.
Stel A is aftelbaar. Dan kunnen we dus voor elke n in N een gn in A kiezen. Kies nu f(m) = maxn<=mgn(m). Er is een gn in A zdd er oneindig veel m zijn met f(m) < gn(m), per definitie van A. Maar als m >= n, dan geldt, per definitie van f, dat f(m) >= gn(m); tegenspraak.
Bedankt! ik zat toch in de goede richting alleen ik kwam niet op die functie van f(m), ook al is die bijna hetzelfde als wat ik gebruikte bij M(n).
'Laat a een natuurlijk getal zijn, en [cn,...,c0] de tientallige notatie van a zijn.
Bewijs dat a en cn+...+c0 dezelfde rest geven met deling door 9.'
Ik zie werkelijk niet in hoe ik dit moet bewijzen, heeft iemand een hint?
Bewijs dat a en cn+...+c0 dezelfde rest geven met deling door 9.'
Ik zie werkelijk niet in hoe ik dit moet bewijzen, heeft iemand een hint?
Laten we even modulo 9 gaan denken.
0 = 9
1 = 10
2 = 11
3 = 12
4 = 13
etc
Merk op dat de som van de cijfers links steeds hetzelfde is als de som van de cijfers rechts, behalve bij 0=9.
Dus als het getal bijvoorbeeld eindigt op 23, dan kan je er rustig 9 vanafhalen en dan krijg je 14. Nog steeds geldt dan 2+3 = 1+4 dus cn+...+c0 blijft hetzelfde.
0 = 9
1 = 10
2 = 11
3 = 12
4 = 13
etc
Merk op dat de som van de cijfers links steeds hetzelfde is als de som van de cijfers rechts, behalve bij 0=9.
Dus als het getal bijvoorbeeld eindigt op 23, dan kan je er rustig 9 vanafhalen en dan krijg je 14. Nog steeds geldt dan 2+3 = 1+4 dus cn+...+c0 blijft hetzelfde.
Ik weet niet zeker of dit een bewijs is, of juist iets wat uit de stelling die ik moet bewijzen volgt.quote:
Laten we even modulo 9 gaan denken.
0 = 9
1 = 10
2 = 11
3 = 12
4 = 13
etc
Merk op dat de som van de cijfers links steeds hetzelfde is als de som van de cijfers rechts, behalve bij 0=9.
Dus als het getal bijvoorbeeld eindigt op 23, dan kan je er rustig 9 vanafhalen en dan krijg je 14. Nog steeds geldt dan 2+3 = 1+4 dus cn+...+c0 blijft hetzelfde.
En ik weet niet zeker in hoevere ik modulo mag/kan rekenen en hoe dit samenhangt met wat ik nu ben het behandelen, dus ik zal er nog eens naar kijken.
Bedankt in ieder geval.
Het bewijst nog niks; het was een hint, daar vroeg je immers om. Ik zal het iets verder uitleggen.quote:
[..]
Ik weet niet zeker of dit een bewijs is, of juist iets wat uit de stelling die ik moet bewijzen volgt.
En ik weet niet zeker in hoevere ik modulo mag/kan rekenen en hoe dit samenhangt met wat ik nu ben het behandelen, dus ik zal er nog eens naar kijken.
Bedankt in ieder geval.
De getallen a en b hebben dezelfde rest na deling door 9 d.e.s.d.a. a = b (mod 9). Dus wat je kan doen is laten zien dat a gelijk is aan de som van ci modulo 9 en dan ben je klaar.
Het idee is als volgt. Stel je hebt een getal a (echt een willekeurige a, niet per se diegene waarvan we iets willen bewijzen). Noem de som van de cijfers in a voor het gemak C. Als je nu a+9 bekijkt, dan is de som van de cijfers in a+9 gelijk aan C of gelijk aan C+9 (zie vorige post). Als je modulo 9 rekent, is de som van de cijfers in a+9 gelijk aan C. Met inductie geldt dus voor iedere natuurlijk getal N dat a + 9n = Cn (mod 9) ofwel a = Cn (mod 9), waarbij Cn staat voor de som van de getallen in a + 9n.
Als je nu in plaats van a de rest r neemt, dan kan je het bewijzen.
[ Bericht 4% gewijzigd door thenxero op 05-11-2011 20:17:48 ]
Ik probeer de term modulo even te vermijden:quote:
[..]
Het bewijst nog niks; het was een hint, daar vroeg je immers om. Ik zal het iets verder uitleggen.
De getallen a en b hebben dezelfde rest na deling door 9 d.e.s.d.a. a = b (mod 9). Dus wat je kan doen is laten zien dat a gelijk is aan de som van ci modulo 9 en dan ben je klaar.
Het idee is als volgt. Stel je hebt een getal a (echt een willekeurige a, niet per se diegene waarvan we iets willen bewijzen). Noem de som van de cijfers in a voor het gemak C. Als je nu a+9 bekijkt, dan is de som van de cijfers in a+9 gelijk aan C of gelijk aan C+9 (zie vorige post). Als je modulo 9 rekent, is de som van de cijfers in a+9 gelijk aan C. Met inductie geldt dus voor iedere natuurlijk getal N dat a + 9n = Cn (mod 9) ofwel a = Cn (mod 9), waarbij Cn staat voor de som van de getallen in a + 9n.
Als je nu in plaats van a de rest r neemt, dan kan je het bewijzen.
Gegeven a natuurlijk getal, met C als som van de cijfers in a.
a is deelbaar met rest door 9,dwz voor een x en een r (beide natuurljke getallen): a=x9+r
Dan heeft a+9n, voor elke n natuurlijk getal, dezelfde r, want:
a+9n=(x+n)9+r
Hetzelfde voor C, stel C heeft rest r met deling door 9:
C=9x+r
dan..(hetzelfde bewijs)
Dus rest van C is gelijk aan de rest van 'C+9n' voor elke n natuurlijk getal.
Maar hoe verbind ik ze nu (met inductie)?
[ Bericht 0% gewijzigd door Siddartha op 06-11-2011 13:27:40 ]
Als je rest niet nul is dan zeg je toch niet a is deelbaar door 9?
Hoe dan ook... De rest r is altijd in {0,...,9}. Informeel kan je daar dus 9 bij optellen totdat je bij a komt (zeg dat je n keer 9 moet optellen). Je kan ook alle cijfers van r nemen en daar steeds negen bij optellen en dat n keer doen. Dan zijn die twee getallen hetzelfde modulo 9. Volgens mij heb je daar geen inductie voor nodig. Het kan wel natuurlijk. Probeer het maar zelf af te maken zoals je zelf wil.
[ Bericht 6% gewijzigd door thenxero op 06-11-2011 12:37:16 ]
Hoe dan ook... De rest r is altijd in {0,...,9}. Informeel kan je daar dus 9 bij optellen totdat je bij a komt (zeg dat je n keer 9 moet optellen). Je kan ook alle cijfers van r nemen en daar steeds negen bij optellen en dat n keer doen. Dan zijn die twee getallen hetzelfde modulo 9. Volgens mij heb je daar geen inductie voor nodig. Het kan wel natuurlijk. Probeer het maar zelf af te maken zoals je zelf wil.
[ Bericht 6% gewijzigd door thenxero op 06-11-2011 12:37:16 ]
Als Psi(x,t=0) = B sin (2*pi*x/2a) cos (7*pi*x/2a)
Hoe kom ik dan naar Psi(x,t=0) = B / 2 * [sin (4*pi*x/a) - sin (3*pi*x/a)] ????
Hoe kom ik dan naar Psi(x,t=0) = B / 2 * [sin (4*pi*x/a) - sin (3*pi*x/a)] ????
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
ln ( p * 110 + (1-p) * 92.5) / 100 = 0.05
kan iemand mij laten zien hoe ik p oplos? In redelijk detail aub
kan iemand mij laten zien hoe ik p oplos? In redelijk detail aub
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Links en rechts met 100 vermenigvuldigen:
![ln[110p+92,5(1-p)] = 5](https://forum.fok.nl/lib/mimetex.cgi?%20ln%5B110p%2B92%2C5%281-p%29%5D%20%3D%205%20)
Dan e-macht nemen aan beide kanten:
![[110p+92,5(1-p)] = e^5](https://forum.fok.nl/lib/mimetex.cgi?%20%5B110p%2B92%2C5%281-p%29%5D%20%3D%20e%5E5%20)
Dan haakjes uitwerken:
![[110p+92,5 - 92,5p] = e^5](https://forum.fok.nl/lib/mimetex.cgi?%20%5B110p%2B92%2C5%20-%2092%2C5p%5D%20%3D%20e%5E5%20)
Dus
![[17,5p+92,5] = e^5](https://forum.fok.nl/lib/mimetex.cgi?%20%5B17%2C5p%2B92%2C5%5D%20%3D%20e%5E5%20)
Oftewel
Dus
Reken maar ff na op rekenfouten, goeie oefening
Dan e-macht nemen aan beide kanten:
Dan haakjes uitwerken:
Dus
Oftewel
Dus
Reken maar ff na op rekenfouten, goeie oefening
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Er gelden rekenregels: sin(a±b) = sin(a)cos(b) ± cos(a)sin(b). Tel dit voor + en - in ± bij elkaar op, dan staat er bijna al wat je hebben moet.quote:
Als Psi(x,t=0) = B sin (2*pi*x/2a) cos (7*pi*x/2a)
Hoe kom ik dan naar Psi(x,t=0) = B / 2 * [sin (4*pi*x/a) - sin (3*pi*x/a)] ????
Maarrr, hoe krijg ik e5 uit mijn calculator?quote:
Dus
Reken maar ff na op rekenfouten, goeie oefening
Als dat 148 nog wat wordt, dan kom ik niet uit op de verwachte
ln{[px110 + (1-p)x92.50]/100} = 5%. -> p = 0.7215 (and: [1-p] = 0.2785)
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Bij jou staat 100 nu opeens binnenin de ln. De afleiding wordt dan anders. Kijk maar eens of je eruit komt, nu je een voorbeeld hebt gezien.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
oepsie 
haakje vergeten. maar het voorbeeld verheldert veel inderdaad.
Baie dankie Haus.
haakje vergeten. maar het voorbeeld verheldert veel inderdaad.Baie dankie Haus.
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
In dat geval moet je gebruiken datquote:
oepsie
Baie dankie Haus.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
ln{[px110 + (1-p)x92.50]/100} = 5%. -> p = 0.7215 (and: [1-p] = 0.2785)
Kom er toch grotendeels niet uit
Help aub
Kom er toch grotendeels niet uit
Help aub
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Komop, gewoon de elementaire regels voor het werken met logaritmen en exponenten toepassen. En gebruik niet de letter x om vermenigvuldiging aan te geven. Wel het Andreaskruis (×) of de asterisk (*) of - bij voorkeur - de bullet operator (∙).quote:
ln{[px110 + (1-p)x92.50]/100} = 5%. -> p = 0.7215 (and: [1-p] = 0.2785)
Kom er toch grotendeels niet uit
Help aub
dat weet ik, maar zo gekopieerd, eerder had ik em wel met * maar toen vergat ik eem haakje.
Elementaire wiskunde heb ik nooit echt gehad En wat ik heb gehad is zeer roestig...
edit; Maar je moet niets ej.
Elementaire wiskunde heb ik nooit echt gehad
En wat ik heb gehad is zeer roestig...edit; Maar je moet niets ej.
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
We beginnen dus met:quote:
ln{[px110 + (1-p)x92.50]/100} = 5%. -> p = 0.7215 (and: [1-p] = 0.2785)
Kom er toch grotendeels niet uit
Help aub
We nemen nu aan beide kanten de e-macht:
Dan werken we de haakjes weg:
Uitwerken levert:
Dan kunnen we p eenvoudig oplossen:
The biggest argument against democracy is a five minute discussion with the average voter.
ah, bij mijn eigen werkte ik de / 100 verkeerd weg. Vraag niet hoe
Bedankt
Bedankt
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Hoi, ik heb morgen een wiskundetoets en ik heb een eenvoudige vraag. Bij deze ongelijkheid:
16 - 1,5x < 12
-1,5x < -4
x > 2,67
Volgens mijn antwoordenboek. Mijn probleem is dat > soms naar < veranderd en andersom. Soms ook weer niet. Waar ligt dat aan? Dit staat nergens in mijn boek uitgelegd. Ik heb het geweten maar ben het nu kwijt.
16 - 1,5x < 12
-1,5x < -4
x > 2,67
Volgens mijn antwoordenboek. Mijn probleem is dat > soms naar < veranderd en andersom. Soms ook weer niet. Waar ligt dat aan? Dit staat nergens in mijn boek uitgelegd. Ik heb het geweten maar ben het nu kwijt.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Of je vermenigvuldigt/deelt door een negatief getal. Je kunt je antwoord makkelijk controleren: vul x=0 in.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Wacht, ik weet het weer denk ik
-1,5x < -4
Als het links een grotere waarde heeft dan rechts, is er in deze formule een < teken
x > 2,67
Hier is er links een kleinere waarde dan rechts dus moet het teken worden omgeswitchet.
-1,5x < -4
Als het links een grotere waarde heeft dan rechts, is er in deze formule een < teken
x > 2,67
Hier is er links een kleinere waarde dan rechts dus moet het teken worden omgeswitchet.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Wat dan? Ik begrijp niet wat je net zei. Waarom zou ik een 0 invullen?quote:
Op
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Ziet iemand hoe ik de volgende matrix in row echelon form krijg? Ik krijg rij 1 en rij 2 niet tegelijk goed.
(2 + i, 1, 1 + i)
(2, 1 -3i, 3 -5i)
Ik kom zelf niet verder dan:
(1, 3, 2i + 6)
(0, 5 + 3i, 9i +9)
[ Bericht 20% gewijzigd door Anoonumos op 08-11-2011 22:27:11 ]
(2 + i, 1, 1 + i)
(2, 1 -3i, 3 -5i)
Ik kom zelf niet verder dan:
(1, 3, 2i + 6)
(0, 5 + 3i, 9i +9)
[ Bericht 20% gewijzigd door Anoonumos op 08-11-2011 22:27:11 ]
Leuke smiley naast je antwoordquote:
Als je nou aan beide kanten +4 en + 1,5x doet wat krijg je dan?quote:
[..]
Wat dan? Ik begrijp niet wat je net zei. Waarom zou ik een 0 invullen?
En je ze dan weer wilt omdraaien? (dus eerst van x<0 naar 0>x )?
Beneath the gold, bitter steel
Wat je hier zegt kan ik niet volgen, en in ieder geval is wat je zegt zo verwarrend dat je onherroepelijk fouten zult gaan maken. Onthoud nu maar dat het ongelijkheidsteken omklapt als je beide leden van je ongelijkheid met een negatief getal vermenigvuldigt.quote:
Wacht, ik weet het weer denk ik
-1,5x < -4
Als het links een grotere waarde heeft dan rechts, is er in deze formule een < teken
x > 2,67
Hier is er links een kleinere waarde dan rechts dus moet het teken worden omgeswitchet.
Oké, duidelijk, bedankt. Ik vind wiskunde geen moeilijk vak, maar als je vier jaar geen wiskunde hebt gehad en dan weer instapt staat niet alles kant en klaar weer voor je uitgelegd.quote:
[..]
Wat je hier zegt kan ik niet volgen, en in ieder geval is wat je zegt zo verwarrend dat je onherroepelijk fouten zult gaan maken. Onthoud nu maar dat het ongelijkheidsteken omklapt als je beide leden van je ongelijkheid met een negatief getal vermenigvuldigt.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Zij f' continue, laat zien d.m.v. L'Hospital dat
=f'(x)
Na de eerste stap staat in een uitwerking d/dx (f(x+h)-f(x-h)) = f ' (x+h)+f ' (x-h). Alleen het lijkt me sterk dat dit klopt?
Na de eerste stap staat in een uitwerking d/dx (f(x+h)-f(x-h)) = f ' (x+h)+f ' (x-h). Alleen het lijkt me sterk dat dit klopt?
De clou is dat je hier een limiet bepaalt voor h naar 0. Dus h is je variabele, niet x.quote:
Zij f' continue, laat zien d.m.v. L'Hospital dat
Na de eerste stap staat in een uitwerking d/dx (f(x+h)-f(x-h)) = f ' (x+h)+f ' (x-h). Alleen het lijkt me sterk dat dit klopt?
Dus d/dh(f(x+h)-f(x-h)) en d/dh (-h) = -1, ofwel d/dh -f(x-h) = f'(x-h)? Thanks!quote:
[..]
De clou is dat je hier een limiet bepaalt voor h naar 0. Dus h is je variabele, niet x.
Edit: yep kom nu ook uit op f'(x)
Ja, dat is het. Je quotiënt is onbepaald voor h = 0, omdat teller en noemer dan beide 0 zijn, dus om de regel van L'Hôpital toe te passen differentieer je teller en noemer naar h.quote:
[..]
Dus d/dh(f(x+h)-f(x-h)) en d/dh (-h) = -1, ofwel d/dh -f(x-h) = f'(x+h)? Thanks!
Ik mag geen modulo gebruiken (dus ook niet de eigenschappen daarvan).quote:
Bedenk eerst:voor elk natuurlijk getal k.
en dan:
=
=
Maar ik kwam daarmee wel op het volgende:
Ik twijfel nog op de manier waarop ik de inductie toepas, maar ik denk wel dat dit de juiste manier is:
Als eerste geld:
Voor elke k kleiner gelijk dan n geld (k en n natuurlijke getallen):
[cn,...,ck] = 10[cn,...,ck+1] + ck
=9[cn,...,ck+1] + [cn,...,ck+1] + ck
Bekijken we dit met deling door negen naar de rest, dan blijft over:
[cn,...,ck+1] + ck
Dit principe kunnen we dus herhaald toepassen op elk natuurlijk getal a van de vorm [cn,...,c0] (met deling door 9):
[cn,...,c1]+c0
geeft
[cn,...,c2] +c1 +c0
Etc, totdat de gehele som er staat en dan ben ik klaar.
Aha met inductie kan het natuurlijk ookquote:
[..]
Ik mag geen modulo gebruiken (dus ook niet de eigenschappen daarvan).
Maar ik kwam daarmee wel op het volgende:
Ik twijfel nog op de manier waarop ik de inductie toepas, maar ik denk wel dat dit de juiste manier is:
Als eerste geld:
Voor elke k kleiner gelijk dan n geld (k en n natuurlijke getallen):
[cn,...,ck] = 10[cn,...,ck+1] + ck
=9[cn,...,ck+1] + [cn,...,ck+1] + ck
Bekijken we dit met deling door negen naar de rest, dan blijft over:
[cn,...,ck+1] + ck
Dit principe kunnen we dus herhaald toepassen op elk natuurlijk getal a van de vorm [cn,...,c0] (met deling door 9):
[cn,...,c1]+c0
geeft
[cn,...,c2] +c1 +c0
Etc, totdat de gehele som er staat en dan ben ik klaar.
eerst laten zien dat het voor het kleinste geval klopt. Dit is vrij triviaal, want [c0] is precies hetzelfde als c0.
Volgende stap. Veronderstel dat jouw bewering geldt voor een zekere n.
dus [cn,...,c0] = cn10n+cn-110n-1+...+c0100= 9k+r
en cn+cn-1+...+c0=9m+r.
Dan
[cn+1,...,c0] = cn+110n+1+cn10n+...+c0100= (*)9k+r + cn+110n+1
en
cn+1+cn+...+c0=(*)9m+r+cn+1 (1)
(*) volgt, omdat je de veronderstelt dat de stelling waar is voor n, het principe van inductie.
Dan doe ik feitelijk dezelfde stap als jij doet (en die eigenlijk ook bij modulo rekenen wordt gebruikt)
9k+r + cn+110n+1 = 9k+r + cn+110n(9+1)
= 9k+r + cn+1(10n9+10n)
= 9k+r + cn+1(10n*9+10n-1*9+10n-2)
.
.
.
= 9k+r + cn+1(10n*9+10n-1*9+...+101*9+100)
= 9k+r + 9*cn+1(10n+10n-1+...+101)+cn+1100 (2)
(1) en (2) hebben dezelfde rest, dus blijkbaar als het waar is voor een bepaalde waarde voor n, betekent dat dat het ook waar is voor n+1.
En klaar is je inductie. Technisch gezien hetzelfde als modulair rekenen, maar dan met behulp van eenvoudige rekenregels..
Ik twijfelde over het gebruik van normale inductie, zoals jij hier gebruikt, omdat ik die factor 10n+1 niet weg wist te werken. Bedankt!quote:
[..]
Aha met inductie kan het natuurlijk ook
eerst laten zien dat het voor het kleinste geval klopt. Dit is vrij triviaal, want [c0] is precies hetzelfde als c0.
Volgende stap. Veronderstel dat jouw bewering geldt voor een zekere n.
dus [cn,...,c0] = cn10n+cn-110n-1+...+c0100= 9k+r
en cn+cn-1+...+c0=9m+r.
Dan
[cn+1,...,c0] = cn+110n+1+cn10n+...+c0100= (*)9k+r + cn+110n+1
en
cn+1+cn+...+c0=(*)9m+r+cn+1 (1)
(*) volgt, omdat je de veronderstelt dat de stelling waar is voor n, het principe van inductie.
Dan doe ik feitelijk dezelfde stap als jij doet (en die eigenlijk ook bij modulo rekenen wordt gebruikt)
9k+r + cn+110n+1 = 9k+r + cn+110n(9+1)
= 9k+r + cn+1(10n9+10n)
= 9k+r + cn+1(10n*9+10n-1*9+10n-2)
.
.
.
= 9k+r + cn+1(10n*9+10n-1*9+...+101*9+100)
= 9k+r + 9*cn+1(10n+10n-1+...+101)+cn+1100 (2)
(1) en (2) hebben dezelfde rest, dus blijkbaar als het waar is voor een bepaalde waarde voor n, betekent dat dat het ook waar is voor n+1.
En klaar is je inductie. Technisch gezien hetzelfde als modulair rekenen, maar dan met behulp van eenvoudige rekenregels..
Maar je kan inductie toch ook gebruiken als je een grootste en kleinste element in een verzameling hebt? Zoals ik op het laatste doe, omdat ik aangetoond heb dat voor elke k kleiner gelijk dan n dat 'principe' geld. Al weet ik niet goed hoe ik dat wat formeler op moet schrijven.
Je pakt de limiet voor h naar 0 van f ' (x+h), dus f' moet continu zijn in x anders krijg je niet f'(x).quote:
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
als f' bestaat, hoeft f' niet continu te zijn (f is wel continu)quote:
Alleen het feit dat de afgeleide bestaat, zegt toch al dat f differentieerbaar is?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ja. Maar om te bewijzen wat Physics moest bewijzen heb je L'Hôpital niet nodig en dus ook niet dat f' continu is, want het gevraagde volgt ook direct uit de definitie van de afgeleide (maar inderdaad, de opdracht was om wél de regel van L'Hôpital te gebruiken).quote:
Vreemd is dat... maar Google kon inderdaad een tegenvoorbeeld geven.
Zeker niet, pak f(x) = 1 als x != 0, f(0) = 0. Dan zou je krijgen f'(0) = 0.quote:
[..]
het gevraagde volgt ook direct uit de definitie van de afgeleide
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Maar dat probleem heb je toch ook als je het met L'Hopital wil bewijzen?quote:
[..]
Zeker niet, pak f(x) = 1 als x != 0, f(0) = 0. Dan zou je krijgen f'(0) = 0.
Het punt van de opgave is om te laten zien dat: als f continu differentieerbaar is, dan is die limiet equivalent met de definitie van de afgeleide. Maar jouw functie is niet differentieerbaar in x=0.
Je had ook de volgende substituties kunnen doen:
y = x + h/2
Dan krijg je
En dan k=h/2 geeft
Klopt, maar onder de aanname dat f cont.diff.baar is, is f continu, en heb je het genoemde probleem niet meer.quote:
[..]
Maar dat probleem heb je toch ook als je het met L'Hopital wil bewijzen?
Met jouw voorbeeld bereken je na substitutie niet meer de afgeleide in x. Je kunt niet zomaar dingen lopen vervangen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Dit is misschien voor jullie simpel, maar voor mij erg moeilijk. Ik en de leraar kwamen allebei op een ander antwoord dan het programma waarin we werken, en nu vroeg ik me af op wat voor antwoord anderen komen..
Vraag: Reken uit op maximaal vijf cijfers achter de komma (het vijfde cijfer niet afronden) en rond dan af op twee cijfers achter de komma.
Som:
137:15 =
Volgens het programma moet dit het antwoord zijn: 9,13333 en afgerond op twee cijfers is dat 9,13. Kan iemand mij vertellen of het programma het misschien fout heeft? Zelfs de leraar kwam op een ander antwoord uit. En mocht het programma het wel goed hebben, iemand die mij een goede methode kan delen voor dit soort sommen?
Vraag: Reken uit op maximaal vijf cijfers achter de komma (het vijfde cijfer niet afronden) en rond dan af op twee cijfers achter de komma.
Som:
137:15 =
Volgens het programma moet dit het antwoord zijn: 9,13333 en afgerond op twee cijfers is dat 9,13. Kan iemand mij vertellen of het programma het misschien fout heeft? Zelfs de leraar kwam op een ander antwoord uit. En mocht het programma het wel goed hebben, iemand die mij een goede methode kan delen voor dit soort sommen?
Intypen op google geeft: 137 / 15 = 9,13333333. Als je het met de hand wil doen: staartdeling.quote:
Dit is misschien voor jullie simpel, maar voor mij erg moeilijk. Ik en de leraar kwamen allebei op een ander antwoord dan het programma waarin we werken, en nu vroeg ik me af op wat voor antwoord anderen komen..
Vraag: Reken uit op maximaal vijf cijfers achter de komma (het vijfde cijfer niet afronden) en rond dan af op twee cijfers achter de komma.
Som:
137:15 =
Volgens het programma moet dit het antwoord zijn: 9,13333 en afgerond op twee cijfers is dat 9,13. Kan iemand mij vertellen of het programma het misschien fout heeft? Zelfs de leraar kwam op een ander antwoord uit. En mocht het programma het wel goed hebben, iemand die mij een goede methode kan delen voor dit soort sommen?
9,13 is juist. Hoe kom je ergens anders op uit?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Jawel, wat thenxzero doet klopt onder de voorwaarde dat f differentieerbaar is. Hier wordt nergens gebruikt dat de afgeleide functie f' zelf ook continu zou moeten zijn.quote:
[..]
Klopt, maar onder de aanname dat f cont.diff.baar is, is f continu, en heb je het genoemde probleem niet meer.
Met jouw voorbeeld bereken je na substitutie niet meer de afgeleide in x. Je kunt niet zomaar dingen lopen vervangen.
Je zou ook kunnen zeggen dat je
(1) (f(x+h) - f(x-h))/2h
Kunt herschrijven als:
(2) ½∙(f(x+h) - f(x))/h + ½∙(f(x-h) - f(x))/(-h)
Als nu f differentieerbaar is dan bestaat de limiet voor h → 0 van elk van beide termen in (2) en zijn deze limieten elk gelijk aan ½∙f'(x). Maar daaruit volgt dat de limiet voor h → 0 van de som (1) ook bestaat en gelijk is aan f'(x).
Ja klopt, maar je hebt wel een aanname nodig.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ja, dat f differentieerbaar is, niet dat de afgeleide f' continu is, terwijl die tweede aanname wel nodig is als je hier met L'Hôpital wil werken. Ik begrijp je kritiek op mijn opmerking hierboven dan ook niet, en thenxzero kennelijk ook niet. Je lijkt te denken dat het bestaan van de limiet van uitdrukking (1) voor h → 0 impliceert dat de limieten voor elk van de beide uitdrukkingen in (2) voor h → 0 ook moeten bestaan, en dat dus ook de afgeleide f'(x) moet bestaan, maar dat is niet zo. Het omgekeerde geldt echter wel. Als de afgeleide f'(x) bestaat, dan bestaan de limieten voor h → 0 van elk van beide termen in (2) en daarmee ook de limiet voor h → 0 van de som (1).quote:
Ja klopt, maar je hebt wel een aanname nodig.
Dan moet je er niet zonder meer een gelijkheidsteken tussenzetten. Zonder de onvermelde aanname van differentieerbaarheid zou de linkerkant wel, en de rechterkan niet gedefinieerd zijn.quote:
[..]
Je lijkt te denken dat het bestaan van de limiet van uitdrukking (1) voor h → 0 impliceert dat de limieten voor elk van de beide uitdrukkingen in (2) voor h → 0 ook moeten bestaan, en dat dus ook de afgeleide f'(x) moet bestaan
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Nee, dat is niet het probleem. Ik herschijf het quotiënt, niet de limiet van dat quotiënt. De uitdrukkingen (1) en (2) zijn aan elkaar gelijk als de functiewaarden zijn gedefinieerd en h ongelijk is aan 0 (want voor h = 0 zijn de uitdrukkingen ongedefinieerd). Ik zeg niet dat de limiet van een uitdrukking die je als een som van twee termen kunt schrijven gelijk is aan de som van de limieten van die twee termen, want dat hoeft nu juist niet zo te zijn (terwijl het omgekeerde wel geldt).quote:
[..]
Dan moet je er niet zonder meer een gelijkheidsteken tussenzetten. Zonder de onvermelde aanname van differentieerbaarheid zou de linkerkant wel, en de rechterkan niet gedefinieerd zijn.
Het ging hierom:
=f'(x)
daarover zeg jij:
daarover zeg jij:
en dat klopt niet. En ik ben er klaar mee.quote:
[..]
Ja. Maar om te bewijzen wat Physics moest bewijzen [wat hierboven staat dus] heb je L'Hôpital niet nodig en dus ook niet dat f' continu is, want het gevraagde volgt ook direct uit de definitie van de afgeleide (maar inderdaad, de opdracht was om wél de regel van L'Hôpital te gebruiken).
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik zie nog steeds niet waarom hetgeen ik beweerde niet zou kloppen. Om te beginnen laat je in het citaat van Physics nu wel de eerste regel weg en die is essentieel:quote:
Het ging hierom:
daarover zeg jij:
[..]
en dat klopt niet. En ik ben er klaar mee.
Zij f' continu, laat zien d.m.v. L'Hospital dat ...
Aangezien het betekenisloos is te spreken over de afgeleide f' (laat staan te zeggen dat f' continu is) als f' niet bestaat en aangezien hetgeen aangetoond moet worden ook geen betekenis heeft als f'(x) niet is gedefinieerd is dus wel degelijk gegeven dat de afgeleide van f bestaat. Je kunt namelijk onmogelijk de juistheid of onjuistheid bewijzen van een uitspraak die betekenisloos is. Ik doe dus geen additionele aannames. Mijn argument was alleen dat het niet nodig is te veronderstellen dat de afgeleide f' continu is als we geen gebruik maken van de regel van L'Hôpital omdat het gevraagde ook direct uit de definitie van de afgeleide volgt.
Aangezien f'(x) bestaat volgt uit definitie van de afgeleide:
(1) limh→0 (½∙(f(x+h) - f(x))/h) = ½∙f'(x)
En aan de hand van de ε,δ definitie van de limiet is eenvoudig aan te tonen dat dan ook geldt:
(2) limh→0 (½∙(f(x-h) - f(x))/(-h)) = ½∙f'(x)
En aangezien de limiet van een som gelijk is aan som van de limieten van de termen mits die bestaan volgt uit (1) en (2) dat ook geldt:
(3) limh→0 ((½∙(f(x+h) - f(x))/h) + (½∙(f(x-h) - f(x))/(-h))) = f'(x)
En dus:
(4) limh→0 ((f(x+h) - f(x-h))/2h) = f'(x)
QED
We kunnen dit echter niet omkeren: uit het bestaan van de limiet in het linkerlid van (4) volgt niet het bestaan van de limieten in het linkerlid van (1) en (2) en daarmee ook niet het bestaan van de afgeleide f'(x).
Dat is wel een net bewijsje, ja. Ik ging er ook vanuit dat f differentieerbaar was, anders is het vreemd om over f ' te spreken.
Consider [tex]A = \begin{pmatrix} 0 & 0 &0 &0 &0 &1\\
0 &0 &0 &0 &1&1\\
0 &1 &0 &0 &0 &0\\
1&1&0 &0 &0 &0\\
0 &0 &0 &1&0&0\\
0 &0 &1 & 1&0&0 \end{pmatrix} [/tex]
Is deze matrix primitief? Hij is niet primitief, maar hoe bewijs ik dat?
0 &0 &0 &0 &1&1\\
0 &1 &0 &0 &0 &0\\
1&1&0 &0 &0 &0\\
0 &0 &0 &1&0&0\\
0 &0 &1 & 1&0&0 \end{pmatrix} [/tex]
Is deze matrix primitief? Hij is niet primitief, maar hoe bewijs ik dat?
Een matrix waarvoor geldt dat A^m is postitief voor een zeker m 
Verder zijn er nog theorieën dat als A irreduceerbaar is en de Trace van A > 0, A dan primitief is, maar Tr(A) is in dit geval 0.
Verder zijn er nog theorieën dat als A irreduceerbaar is en de Trace van A > 0, A dan primitief is, maar Tr(A) is in dit geval 0.
Als je het echt niet weet kan je altijd proberen de matrix een paar keer met zichzelf te vermenigvuldigen en kijken wat er gebeurt. Misschien dat je het dan wel ziet.
Bedoel je trouwens met een positieve matrix dat ieder element positief is? Of bedoel je positief definiet.
Bedoel je trouwens met een positieve matrix dat ieder element positief is? Of bedoel je positief definiet.
Dan krijg je wel een vermoeden, maar geen bewijsquote:
Als je het echt niet weet kan je altijd proberen de matrix een paar keer met zichzelf te vermenigvuldigen en kijken wat er gebeurt. Misschien dat je het dan wel ziet.
Niet direct maar misschien vind je een formule voor A^m bijvoorbeeld.quote:
[..]
Dan krijg je wel een vermoeden, maar geen bewijs
Bedoel je trouwens met een positieve matrix dat ieder element positief is? Of bedoel je positief definiet.
