Waarom is automutilatie slecht?

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 03:04 schreef Staal het volgende:
Het is niet normaal daar gaat het mij om. Het wordt hier vergeleken met het drinken van een biertje.

Ik zou juist willen benadrukken dat het voortkomt uit gestoord denken. Dat gaat nog veel verder dan iets doen voor de aandacht.

Het drinken van een biertje daarentegen is een volkomen normale en onschuldige bezigheid. En al helemaal niets iets waar een serieus probleem aan ten grondslag ligt.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 02:29 schreef Staal het volgende:
We zijn het er in ieder geval dan we over eens dat als je in jezelf gaat lopen snijden dat er een steekje loszit?

Het snijden is net als elk ander gedrag te begrijpen en om te vormen naar gezonder gedrag wanneer je de achterliggende problematiek oplost. Roepen dat er een steekje los zit gaat nergens over aangezien er duidelijk redenen zijn, het zijn misschien niet jouw redenen en argumenten maar daar gaat het ook niet om, het gaat om de redenen en argumenten van diegene die snijdt want daar zitten ook de antwoorden in.

quote:

Serieus, ik zou me de ogen uit mijn kop schamen. Ik ken namelijk een kind dat doodziek is, kan niet eens meespelen met andere kinderen en dan hoef je echt niet dit soort verwende westerse kul aan te komen. Want dat is het gewoon. Verwende kul die gewoon niet voorkomt bij mensen die iedere dag moeten overleven.

Snijden is overlevingsgedrag, het is coping en daar zit een hoop achter.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 02:46 schreef Staal het volgende:

[..]

Nou voornamelijk bij vrouwen. Ook die ouder zijn. Maar ik maakte me boos over de OP.
Jah, tis allemaal niet erger dan het drinken van een biertje. Sorry.

Ik moet dat soort mensen ook niet in mijn omgeving hebben. Ik heb het geduld niet. En ik had dit topic ook gewoon niet eens moeten aanklikken. Ik vind de vraag echt van de pot gerukt. Het is niet normaal, je bent gestoord als je in je lichaam gaat snijden.

Waarom zou iemand die zichzelf vanuit emotionele problemen snijdt zichzelf vergelijken met zieke kinderen? Wat hebben die 2 met elkaar te maken? Het gaat toch om ieder zijn eigen persoonlijke beleving van zichzelf en het leven? Er zijn daar geen vergelijkingen in te trekken en het lost ook niks op; de 1 is de ander niet.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 02:30 schreef Staal het volgende:
Wat mij betreft ben je van het padje af als je in jezelf gaat lopen krassen ja.
Prima dat het voorkomt en er is hulp voor. En niet erg veel begrip van mij. Sorry. Ik heb wel wat meer van de wereld gezien.

Als je veel van de wereld hebt gezien maar iets als het snijden niet begrijpt dan heb je misschien veel gezien maar had je je beter kunnen richten op leren en dingen begrijpen.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 02:42 schreef Staal het volgende:
Jah, nog even he? En het wordt doodnormaal hier. En de vergelijking met een hamster in een kooitje of een papagaai is werd bejubeld maar die vergelijking is natuurlijk van de zotte. Die zitten in een kooi. Een mens kan overal leven waar hij of zij wil. Alleen kun je niet zo makkelijk boven op een berg een spabron oppompen.

Mensen kunnen door emotionele problematiek gevangen zitten in zichzelf, maakt het dan uit waar je naartoe gaat? Je hebt het altijd bij je en dan kan er zich een hoop ontwikkelen om dat niet te hoeven voelen, dat is ook overleven.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 02:46 schreef Staal het volgende:
Nou voornamelijk bij vrouwen. Ook die ouder zijn. Maar ik maakte me boos over de OP.
Jah, tis allemaal niet erger dan het drinken van een biertje. Sorry.

Ik moet dat soort mensen ook niet in mijn omgeving hebben. Ik heb het geduld niet. En ik had dit topic ook gewoon niet eens moeten aanklikken. Ik vind de vraag echt van de pot gerukt. Het is niet normaal, je bent gestoord als je in je lichaam gaat snijden.

Waarom zou jij je boos maken over wat een ander vind? Jij hebt jouw mening, een ander de zijne, dus waarom boos worden en dat zo willen veroordelen? Mensen gestoord noemen, wat heb jij daaraan?

Als je al per se iets slecht wil vinden vind dan het feit dat mensen dingen kunnen meemaken waardoor ze gaan snijden slecht, daar is het allemaal een uiting van.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 03:19 schreef Wereldpijn het volgende:
Ik zou juist willen benadrukken dat het voortkomt uit gestoord denken. Dat gaat nog veel verder dan iets doen voor de aandacht.

Dit heeft niks te maken met dat iemand gestoord is, maar dat iemand niet op een gezonde manier met emoties om kan gaan.

Als iemand zichzelf heeft geleerd om emoties te verbergen en op te kroppen, gaat het op den duur mis. Want de stress loopt op en een mens zit zo in elkaar dat je op een of andere manier toch uiting aan je emoties moet geven om jezelf te kunnen ontladen. Je krijgt dan angst, depressies of derealisatie/depersonalisatie-gevoelens.

De meeste mensen krijgen woede- of paniekaanvallen en op die manier kunnen ze zich ontladen. Maar dat richt zich naar buiten. Als mensen zichzelf dat nog steeds niet toestaan, gaan ze het zich op zichzelf richten.

Als mensen automutileren, doen ze dat om van hun innerlijke pijn af te komen. Ze kunnen zich bijvoorbeeld onwerkelijk voelen, alsof ze niet in de realiteit staan. Of ze voelen hun hele lijf niet meer. Om daarvan af te komen, gaan ze zichzelf verwonden. Door de pijn die ze daarmee voelen, gaan die gevoelens van derealisatie of depersonalisatiegevoelens weg.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 08:36 schreef Pulzzar het volgende:
Dit heeft niks te maken met dat iemand gestoord is, maar dat iemand niet op een gezonde manier met emoties om kan gaan.

Precies, het is verstoord gedrag maar er is niks gestoords aan, het is te begrijpen, te herleiden, te verklaren en daarmee is het logisch.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 08:41 schreef Canillas het volgende:

[..]

Precies, het is verstoord gedrag maar er is niks gestoords aan, het is te begrijpen, te herleiden, te verklaren en daarmee is het logisch.

Ik vind het moeilijk om achter jouw persoonlijke mening te komen. Vind jij dat het te vergelijken is met alcoholmisbruik?

quote:

Op maandag 3 oktober 2011 18:59 schreef Mr.117 het volgende:

Nee ik wil geen aandacht, ik wil er ook vanaf. Ik heb zoals ik al eerder zei al een afspraak bij een psycholoog.

Je hebt zelfstandig de stap gezet naar misschien een wat beter leven. Daar mag je best trots op zijn. Ik wens je heel veel succes.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 08:51 schreef Heinlein het volgende:

[..]

Ik vind het moeilijk om achter jouw persoonlijke mening te komen. Vind jij dat het te vergelijken is met alcoholmisbruik?

Bij alcohol gebruik/misbruik gaat het mij niet om het drinken van alcohol maar om de achterliggende motivatie, er is nogal een verschil tussen op een zomerse dag denken ''Hey lekker een koud pilsje'' en ''ik voel me klote/gespannen/verdriet laat ik dat met een biertje dempen''. Ook de hoeveelheid maakt me dan niet veel uit, bij wijze van iemand die erg gelukkig is en 20 bier drinkt is lichamelijk slecht bezig, iemand die 10 bier drinkt om te dempen is zichzelf aan het wegstoppen en van zichzelf aan het weglopen en dat zou mij meer zorgen baren. Nu is het wel zo dat iemand die echt gelukkig is waarschijnlijk geen behoefte heeft om zoveel te drinken omdat diegene genoeg plezier haalt uit het zijn van zichzelf.

Elk gedrag wat gebruikt wordt als coping is in dat opzicht te vergelijken al kunnen de achterliggende redenen voor iedereen anders zijn. Als ik er een mening over heb dan is dat met wat achter de coping zit de antwoorden liggen en je daarmee aan de slag kan gaan om zo het coping gedrag zijn functie te laten verliezen, zou helemaal mooi zijn als dat dan gebeurt vanuit de motivatie dat iemand graag als persoon heel wil zijn en niet omdat het gedrag slecht zou zijn want als je het echt voor jezelf doet dan betekent het meer.

Wellicht even onderstaand topic doorlezen?

Ik heb mezelf gesneden en ik ben doodsbang

Het blijft gewoon een feit dat je jezelf voor het leven verminkt voor iets wat, naar alle waarschijnlijkheid, een tijdelijke situatie is. Die 10 bier waar jij het zo graag mee vergelijkt is een stuk minder schadelijk dan jezelf snijden / branden / krassen. Je belandt in een cirkel waar je niet uitkomt tenzij je hulp gaat zoeken. Maar dat kan je ook niet omdat je je gevoelens wegstopt, anders was je niet begonnen met snijden..

Ik ben het helemaal eens met Staal. Ga naar een psych en zorg ervoor dat je de onderliggende problemen aanpakt. Ga in geen geval beginnen met jezelf te straffen voor zaken waar je op dat moment zelf geen oplossing voor hebt.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 08:36 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Dit heeft niks te maken met dat iemand gestoord is, maar dat iemand niet op een gezonde manier met emoties om kan gaan.

Als ik de rest van je post lees dan snap je denk ik niet wat er bedoeld wordt met 'gestoord denken' - je maakt er for some reason ook maar even van dat iemand 'gestoord is' -, want juist bijna alles wat je noemt komt precies daaruit voort.

[ Bericht 2% gewijzigd door Wereldpijn op 04-10-2011 10:55:23 ]

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 03:06 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Wordt hier dan beweerd dat het normaal is? Behalve door de TS dan?
Je bent geestelijk niet gezond als je het doet.

Ik ga natuurlijk niet over de posts van TS heenlezen in een topic. Zag jullie er ook absoluut niet tegenin gaan namelijk en voordat je er erg in hebt zit men net zo gezellig te keuvelen over snijden zoals die Pro Annas doen over hoeveel ze die dag hebben zitten hongeren. Net alsof het normaal is.

Want dat is wel de insteek van TS met dit topic.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 08:41 schreef Canillas het volgende:

[..]

Precies, het is verstoord gedrag maar er is niks gestoords aan, het is te begrijpen, te herleiden, te verklaren en daarmee is het logisch.

Dat het vaak voortkomt uit emoties waar men niet mee om kan gaan is 1, maar dat betekent absoluut niet dat die emoties altijd te begrijpen zijn en al helemaal niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak voor is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Wereldpijn op 04-10-2011 11:05:17 ]

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 10:58 schreef Wereldpijn het volgende:

[..]

Dat het vaak voortkomt uit emoties waar men niet mee om kan gaan is 1, maar dat betekenit absoluut niet dat die emoties altijd te begrijpen zijn en al helemaal niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak voor is.

Dit is ook 1 van mijn issues met de methode Canillas. Je kunt jaren graven naar een oorzaak en niets vinden, ondertussen is je lichaam permanent onherstelbaar beschadigd op een dusdanige manier dat het ontzettend veel dagelijkse ongemakken met zich meebrengt.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:01 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dit is ook 1 van mijn issues met de methode Canillas. Je kunt jaren graven naar een oorzaak en niets vinden, ondertussen is je lichaam permanent onherstelbaar beschadigd op een dusdanige manier dat het ontzettend veel dagelijkse ongemakken met zich meebrengt.

Het klinkt op papier wel heel mooi en zelfs hoopgevend, maar de realiteit is dat het voor een groot deel van de mensen at best maar voor een gedeelte werkt en ook kan werken. Als je werkelijk denkt dat qua emoties en gedachtepatronen oorzaak en gevolg zo duidelijk zijn, dan benader je het allemaal veels te eenzijdig / simplistisch.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 10:58 schreef Wereldpijn het volgende:

[..]

Dat het vaak voortkomt uit emoties waar men niet mee om kan gaan is 1, maar dat betekent absoluut niet dat die emoties altijd te begrijpen zijn en al helemaal niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak voor is.

Uiteraard is die er. Dingen gebeuren niet vanzelf...

Of je de oorzaak ook kunt vinden is een tweede.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:12 schreef BASBRO het volgende:

[..]

Uiteraard is die er. Dingen gebeuren niet vanzelf...

Of je de oorzaak ook kunt vinden is een tweede.

Ik denk dat je over het woord 'aanwijsbare' heenlas.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 10:58 schreef Wereldpijn het volgende:
Dat het vaak voortkomt uit emoties waar men niet mee om kan gaan is 1, maar dat betekent absoluut niet dat die emoties altijd te begrijpen zijn en al helemaal niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak voor is.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:01 schreef Maanvis het volgende:
Dit is ook 1 van mijn issues met de methode Canillas. Je kunt jaren graven naar een oorzaak en niets vinden, ondertussen is je lichaam permanent onherstelbaar beschadigd op een dusdanige manier dat het ontzettend veel dagelijkse ongemakken met zich meebrengt.

Het gaat niet alleen om begrijpen het gaat in de 1e plaats om voelen, gewoon voelen wat je voelt en daar volledig bekend mee raken, je kan dan ontdekken wat je voelt en waarom maar je kan ook gewoon voelen en wanneer je gevoelens volledig durft te voelen hoef je je tegen je gevoelens niet meer te verzetten.

Je redeneert alsof 'graven' een stilstaand proces is en dat is het niet, het is juist heel actief leren over jezelf en ontdekken dat je dingen anders kan doen dan je deed, voorbeeld met het snijden; ipv je gevoelens wegsnijden omdat je gelooft dat het je anders teveel wordt juist blijven voelen en leren dat niks je teveel kan worden ook al schreeuwen je gedachten van wel. Of als je ergens angstig voor bent het toch doen met dat gevoel van angst zonder daar eerst vanaf te willen. Hoe jij met jezelf en je gevoel omgaat veranderen is al een gedragverandering.

En als je gelooft dat jij niet kan ontdekken waarom je voelt wat je voelt welk gevoel in welke situatie dat ook is dan heb je dat simpelweg nog niet geleerd en dat is prima maar geen reden om te zeggen dat het niet zou kunnen. Het vinden van iets is geen doel op zich, het gaat om ruimte creeren om vrij jezelf in te zijn, dat heb je niet zolang je je (onbewust) verzet tegen wat je voelt.

De claim dat emoties altijd te herleiden zijn is simpelweg onjuist. Het is een stuk zinvoller om te redeneren: het feit dat het in bepaalde gevallen wel mogelijk is, betekent niet dat die methode een garantie voor wat dan ook is.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:09 schreef Wereldpijn het volgende:
Het klinkt op papier wel heel mooi en zelfs hoopgevend, maar de realiteit is dat het voor een groot deel van de mensen at best maar voor een gedeelte werkt en ook kan werken. Als je werkelijk denkt dat qua emoties en gedachtepatronen oorzaak en gevolg zo duidelijk zijn, dan benader je het allemaal veels te eenzijdig / simplistisch.

Je sluit hier iets uit omdat het iets is waar je zelf geen ervaring mee hebt, ik zie geen argumenten voor je conclusie, je kruist hier alleen een mogelijkheid weg zonder reden. Al zou je alleen maar de (onbewuste) angst voor gevoelens omzetten naar acceptatie ervan, zou dat al niet heel veel schelen? Geen dingen meer doen om van gevoel af te komen?

Het wordt duidelijker naarmate je meer tijd aan besteed en dat is een heel lang proces, misschien wel zonder eind maar elke beetje vrijheid is mooi meegenomen lijkt me.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:14 schreef Canillas het volgende:

[..]

[..]

Het gaat niet alleen om begrijpen het gaat in de 1e plaats om voelen, gewoon voelen wat je voelt en daar volledig bekend mee raken, je kan dan ontdekken wat je voelt en waarom maar je kan ook gewoon voelen en wanneer je gevoelens volledig durft te voelen hoef je je tegen je gevoelens niet meer te verzetten.

Je redeneert alsof 'graven' een stilstaand proces is en dat is het niet, het is juist heel actief leren over jezelf en ontdekken dat je dingen anders kan doen dan je deed, voorbeeld met het snijden; ipv je gevoelens wegsnijden omdat je gelooft dat het je anders teveel wordt juist blijven voelen en leren dat niks je teveel kan worden ook al schreeuwen je gedachten van wel. Of als je ergens angstig voor bent het toch doen met dat gevoel van angst zonder daar eerst vanaf te willen. Hoe jij met jezelf en je gevoel omgaat veranderen is al een gedragverandering.

En als je gelooft dat jij niet kan ontdekken waarom je voelt wat je voelt welk gevoel in welke situatie dat ook is dan heb je dat simpelweg nog niet geleerd en dat is prima maar geen reden om te zeggen dat het niet zou kunnen. Het vinden van iets is geen doel op zich, het gaat om ruimte creeren om vrij jezelf in te zijn, dat heb je niet zolang je je (onbewust) verzet tegen wat je voelt.

Kun je die post aub wat verduidelijken, ik begrijp niet wat je nou probeert te zeggen.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:17 schreef Wereldpijn het volgende:
De claim dat emoties altijd te herleiden zijn is simpelweg onjuist. Het is een stuk zinvoller om te redeneren: het feit dat het in bepaalde gevallen wel mogelijk is, betekent niet dat die methode een garantie voor wat dan ook is.

Zinvoller om van het negatieve uit te gaan?

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:17 schreef Canillas het volgende:

[..]

Je sluit hier iets uit omdat het iets is waar je zelf geen ervaring mee hebt, ik zie geen argumenten voor je conclusie, je kruist hier alleen een mogelijkheid weg zonder reden. Al zou je alleen maar de (onbewuste) angst voor gevoelens omzetten naar acceptatie ervan, zou dat al niet heel veel schelen? Geen dingen meer doen om van gevoel af te komen?

Het wordt duidelijker naarmate je meer tijd aan besteed en dat is een heel lang proces, misschien wel zonder eind maar elke beetje vrijheid is mooi meegenomen lijkt me.

Het zou zeker schelen, maar dat emoties per definitie te herleiden zijn, is onzin. Ik heb je afgelopen zaterdag ook al uitgelegd dat je dan ook een zeer goed inzicht moet hebben in bijvoorbeeld de kritische 1e levensfase en laat dat nou net erg lastig zijn. En zelfs dan is oorzaak en gevolg niet zo simpel als jij denkt.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:18 schreef Canillas het volgende:

[..]

Zinvoller om van het negatieve uit te gaan?

Nee, je houden bij de feiten en jezelf en anderen geen rad voor ogen draaien.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:20 schreef Wereldpijn het volgende:
Het zou zeker schelen, maar dat emoties per definitie te herleiden zijn, is onzin. Ik heb je afgelopen zaterdag ook al uitgelegd dat je dan ook een zeer goed inzicht moet hebben in bijvoorbeeld de kritische 1e levensfase en laat dat nou net erg lastig zijn. En zelfs dan is oorzaak en gevolg niet zo simpel als jij denkt.

Lastig? Niet simpel? Zeker. Daarom geen mogelijkheid? Zeker niet.

Ik vind dingen uitsluiten onzin, vooral als je het nergens opbaseert. Jij hebt mij niks uitgelegd je hebt jouw kijk hierop verteld en dat is prima maar dat verandert voor mij verder niets.Jij hebt jouw kijk, ik de mijne, er is geen 'gelijk', laat iedereen zelf beslissen waar hij of zij iets mee doet.

Jij praat alsof je iets weet en dat het daarmee dan zeker zo is en vast staat, lijkt me geen fijne houding om aan te nemen want zo werkt het niet. Wat jij zegt spreekt mij bijv niet aan dus laat ik het voor wat het is, die keuze heb ik, en die heb jij ook.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:22 schreef Wereldpijn het volgende:
Nee, je houden bij de feiten en jezelf en anderen geen rad voor ogen draaien.

Dit is wederom maar hoe je het bekijkt, ik zie mogelijkheden uitsluiten als jezelf en anderen een rad voor de ogen draaien, en je baseren op feiten die niet vast staan en betrekking hebben tot een gebied wat altijd in ontwikkeling is vind ik ook jezelf in de maling nemen.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:18 schreef Maanvis het volgende:
Kun je die post aub wat verduidelijken, ik begrijp niet wat je nou probeert te zeggen.

Zolang er een (onbewuste) angst is om te ervaren wat je voelt zit je voor een deel in je hoofd, in je gedachten, en ben je niet in het moment.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:51 schreef Canillas het volgende:

[..]

Zolang er een (onbewuste) angst is om te ervaren wat je voelt zit je voor een deel in je hoofd, in je gedachten, en ben je niet in het moment.

Dit klinkt ook wel te zweverig/spiritueel.
Ken jij mensen die geen onbewuste angsten hebben en altijd ervaren wat ze voelen, niet in hun hoofd zitten en wel in het moment zijn?

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 11:57 schreef Maanvis het volgende:
Dit klinkt ook wel te zweverig/spiritueel.
Ken jij mensen die geen onbewuste angsten hebben en altijd ervaren wat ze voelen, niet in hun hoofd zitten en wel in het moment zijn?

Al zou ik er 100 kennen of geen, dat is het punt niet, het gaat er ook niet omdat je geen angsten meer zou hebben, het gaat erom dat je bewust van van wat er speelt, zowel in je hoofd als in het moment en jijzelf de keuzes voor je handelen maakt zodat je kan leven op een leuke, vrije manier die bij je past.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 12:02 schreef Canillas het volgende:

[..]

Al zou ik er 100 kennen of geen, dat is het punt niet, het gaat er ook niet omdat je geen angsten meer zou hebben, het gaat erom dat je bewust van van wat er speelt, zowel in je hoofd als in het moment en jijzelf de keuzes voor je handelen maakt zodat je kan leven op een leuke, vrije manier die bij je past.

Wie leven er op zo'n manier? Ik ken niemand die op zo'n manier leeft. Behalve dan die kale boedisten met die oranje jurken.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 12:11 schreef Maanvis het volgende:
Wie leven er op zo'n manier? Ik ken niemand die op zo'n manier leeft. Behalve dan die kale boedisten met die oranje jurken.

Is het feit dat je iets niet kent een reden om vasthouden aan wat je wel kent?

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 12:16 schreef Canillas het volgende:

[..]

Is het feit dat je iets niet kent een reden om vasthouden aan wat je wel kent?

Ik hou er niet krampachtig aan vast, als je dat bedoelt. Maar ik heb wel wat overtuiging nodig, zoals iedereen.

Nee bedoel niet krampachtig, meer in het algemeen, en idd zonder overtuiging geen verandering want je laat dat wat je kent niet zomaar los, loslaten forceer je niet.