Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #103

Klopt sproet, ik had dinsdag een tp. Een mooie emmy... Blastodinges. Duimerdeduim!

Lieve inca, wat heftig. Hopelijk geeft het de rust die je zo nodig hebt.

[ Bericht 33% gewijzigd door prinseszondererwt op 01-09-2011 21:10:24 ]

Inca Pff heftig hoor, maar wel fijn dat er iemand is waarbij je vertrouwd voelt en die jou kan helpen met deze gevoelens.. Ik hoop dat er snel rust krijgt die je nodig hebt en je alles een plaatsje kan geven

Bianca hoe gaat het met jou??

PZE spannend *in duimmodus*

Incapopje, wat een dapper mens ben je ook.... ik denk dat jouw goede verstand je zeker helpt om ermee om te gaan, met eventueel wat hulp van het 'mensje'.

Inca meiske

_{Ik gebruik fluoxetine, ik wens je net zoveel rust toe als het mij gebracht heeft}

PZE ik duim!

Thnx lieverds Echt thnx, voor alles hier.. Jullie zijn schatten, stuk voor stuk

_{Fluugs, die ja En dank je wel, dat klinkt heel hoopgevend}

Inca, inderdaad zo mooi verwoord Sorboo.
Van mij ook een Kus, gewoon omdat je het heel hard nodig hebt en verdiend!

Iedereen hier trouwens!! Dus bij deze voor jullie allemaal

Inca fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad. Ik hoop dat de medicatie je rust kan geven.

Pze!!!!!! Ik begin met duimen, deze moet blijven plakken!!

Ophelia, spannend dat je het toch gaat doen. Wanneer hoor je meer?

Isla even een vraagje. Ben jij gewoon doorgegaan met de vit b en tarwekiemolie toen je zwanger was?

Trui en Isla ik ben hier...
inca...
sproet, prachtig!
En hier geen nieuws. Voor de vakantie hebben we een nieuwe tp met een maand uitgesteld, omdat de echo's niet uitkwamen met dat we in Zweden waren. Sinds een paar jaar konden we eindelijk weer eens echt op vakantie in de zomervakantie. Daarna werd ik opeens 5 (!) dagen te vroeg ongesteld, daar was ik niet op ingesteld, dus nog een maand opschuiven. Dit deed wel veel met me, ik heb het gevoel dat ik nu 2 maanden heb weggegooid, al weet ik qua gevoel dat het ook wel even goed voor ons kan zijn, de rust. Lang verhaal kort dus geen tp geweest hier, en dat zeker nog een maand niet... Tot die tijd kruip ik ook weer lekker weg onder m'n steentje. Die is toch wel heel comfortabel ondertussen...
gewoon ook even een dikke voor iedereen, gewoon omdat het kan...

Lieve Incantrix en lief mijsje, jullie zijn me beiden lief, een virtuele kus voor jullie nu. Een knuffel hoop ik jullie beiden binnenkort (weer) te geven.

quote:

Op donderdag 1 september 2011 22:16 schreef Vlindur het volgende:
Lieve Incantrix en lief mijsje, jullie zijn me beiden lief, een virtuele kus voor jullie nu. Een knuffel hoop ik jullie beiden binnenkort (weer) te geven.

Sorry dat ik met je mooie woorden aan de haal ga maar: +1!

PZE, mijn duimen draaien voor je!

Mijsje

Inca, wat fijn dat je dat gesprek hebt gehad en dat je nu met medicatie je je hopelijk wat beter gaat voelen.

Mijsje wat duurt het toch allemaal lang op deze manier...Ik hoop dat je wel van je vakantie hebt kunnen genieten. Kruip maar weer lekker onder je steen. Jouw tijd komt echt nog wel.

PZE een blastocycst!! Dat is echt een geweldig embryootje! Oeh ik ga weer heel hard duimen!!!!

Sproet, ik ben met de tarwekiemolie nog anderhalve week doorgegaan na de positieve test, tot de derde hcg-test, toen het goed bleek te zitten ben ik gestopt. Vit b complex ben ik blijven slikken, (is gewoon goed) B6 sporadisch(tegen ochtendmisselijkheid, dus hoeft niet meer persé)

Bedankt allemaal.

Orea, ik dacht net aan je! Veel succes straks, fijn dat het ontdooien weer goed is gegaan. Ik duim voor plakkertjes.

Even voorstellen..
Wij zijn nu ongeveer 2 jaar bezig met zwanger worden, maar helaas nog zonder resultaat. In het begin hebben we het overgewicht van mijn vrouw de schuld gegeven, dus is zij op eigen kracht 50+ kg afgevallen. Vervolgens een tijdje rust aangehouden om het lichaam toch ook de kans te geven wat te herstellen. Na ongeveer een maand of 6 zijn we weer volle bak aan het klussen, maar nog steeds zonder resultaat. Af en toe wel een paar dagen over tijd, maar iedere keer nog zonder resultaat. De keren dat ze over tijd was, was de menstruatie wel extremer dan normaal. Enorme bloedingen met dikke proppen; dat wat het normaliter niet is. Na een paar maanden zijn we naar de huisarts gegaan, daar een verwijzing gekregen en zodoende bij de gynaecoloog terecht gekomen.

Na een teleurstellend intakegesprek (het "gesprek" duurde ongeveer 10 minuten, waarvan het merendeel bestond uit het lezen van de vragenlijst en het stellen van losse vragen) werden we weggestuurd met de boodschap "als je zwanger bent moet je maar even bellen, en als je niet zwanger bent ook". Onervaren en een beetje afgeschrikt weer op huis aan.

Bij de menstruatie die daarop volgde hebben we weer contact gehad met de gynaecoloog voor de eerste follikelmeting. Aangekomen in het ziekenhuis ging het allemaal vrij snel ("Gaat u daar maar liggen" en hups een inwendig-echo-apparaat naar binnen) en dat had ook z'n weerslag op mijn vrouw. De inwendige echo was absoluut niet prettig en dat bracht ook al gelijk vrees voor de rest van het traject. Gelukkig was de assistent begripvol en probeert het nu eerst uitwendig (wat nu in de meeste gevallen goed gaat) voordat ze het inwendig probeert.

Na de laatste eisprong is bij vrouwlief bloed geprikt voor de hormoonspiegel en hebben we afgedwongen dat er bij mij een semenonderzoek zou plaatsvinden. Dit laatste omdat ik van mening ben dat het onderzoek bij mij toch wel iets of wat makkelijker gaat dan bij mijn vrouw en als het probleem bij mij ligt vind ik het onzin om iedere keer m'n vrouw te zien janken op een tafel wat misschien voor niets is.
De onderzoeksresultaten tot zover zijn allemaal goed; mijn sperma is in orde (de gynaecoloog zei zelfs "zelden zulk goed zaad gezien", wat dan wel weer een opstekertje voor mijn ego is ) en de hormoonspiegel van vrouwlief is ook prima.

Nu gaan we a.s. dinsdag weer een follikelmeting doen en daarna de samenlevingstest.

Onze ervaring is wel dat je alles moet vragen over het hoe / wat / waar van een onderzoek. We hebben ons wel ingelezen in welke onderzoeken er allemaal zijn, maar je komt toch veel verschillende verhalen tegen en zodoende weet je nog niet waar je aan toe bent.

Daarnaast ervaren we weinig (lees: geen) steun vanuit onze omgeving. Mijn ouders kunnen er moeilijk over praten, haar ouders steken hun kop in het zand, mijn broer begon te lachen bij het horen dat we naar de gynaecoloog zijn geweest en haar zus doet heel blasé over de onderzoeken.
Ik snap ook wel dat het voor mensen moeilijk is om over te praten en we willen zelf ook niet dat het alleen maar daar over gaat, maar het is toch ook wel fijn als je met iemand anders dan alleen je partner hier over kan praten. Al is het maar dat iemand anders tegen je zegt "Vervelend, maar het komt vast goed".

Enfin, we wachten in spanning af zullen maar zeggen. Ik heb er nog steeds goede hoop op, al is dat niet meer dan een gevoel

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 10:02 schreef Orea het volgende:
PZE, ik duim keihard voor je! Kom samen op de bank zitten met je straks..!

Andere dames

Hier om half 2 weer pupo.. weer beide embryootjes goed ontdooit... daaraan ligt het niet, maar dat plakken..

* stuurt wat plakhormonen richting Orea

Ik hoop zo dat ze deze keer gewoon lekker blijven plakken....

Userpia

Ik zou Welkom willen zeggen, maar dat suggereert bijna dat het 'leuk' is om hier mee te posten. Onbegrip vanuit de omgeving is erg klote, praat maar gewoon hier mee en stel je vragen, helaas zijn er hier genoeg ervaringsdeskundigen te vinden....

Orea & PZE ik ga voor jullie duimen

Userpia, hopelijk kun je hier de boel een beetje van je af schrijven. Het is niet niks.

Isla... jij kwam met goede raad over ananas voor de innesteling, maar jij bent de enige die dat zegt voor zover ik kan vinden. Via google kom ik alleen enge miskraamverhalen tegen. Heb jij het van de gyn of van een betrouwbare bron? (Niet dat ik je wantrouw, ben gewoon nieuwsgierig.)

Inca, dikke ik hoop dat je je gauw beter zult voelen

voor Sproetje! Gefeliciteerd!

PZE en Orea, wat spannend(ook vast zenuwslopend die wachttijd na terugplaatsing...) dik duim heel hard voor jullie

@flugeltje & prinseszondererwt: dank je wel Leuk is het misschien niet, maar het is wel prettig dat je je verhaal kunt delen met gelijkgestemden. Ik merk dat gedurende het traject er toch ook een opbouw is van frustraties; van de communicatie vanuit het ziekenhuis, maar ook irritaties vanwege de reacties uit de omgeving of andere dingen.

Simpel voorbeeld: wij ergeren ons bijvoorbeeld aan mensen/stellen die het hebben / "nemen" van een kind maar vanzelfsprekend vinden. Overigens staat nemen hier bewust tussen aanhalingstekens omdat ik van mening ben dat je een kind niet neemt, maar krijgt (maar dat terzijde). Wij hebben dan wellicht de ouderwetse opvatting dat als je een kind krijgt, je je leven daarop moet aanpassen. Zaken als uit eten met z'n tweetjes of naar bioscoop zit er dan gewoon een tijdje niet meer in. En als het kind dan oud genoeg is kan het dan wel eens een keer gaan logeren bij opa & oma, maar niet bij elke poep of scheet wegbrengen "omdat dat handiger is". Juist omdat het nu bij ons meer moeite kost, wordt die frustratie groter.

Het is nu (vooral voor mij) de truc om de rand-irritaties zoveel mogelijk los te laten en me te focussen op alles wat te wachten staat in het ziekenhuis. Het is alleen de ellende dat het onderzoek er voor mij eigenlijk al wel op zit. M'n zaad is goed, dusjah, weinig meer aan te onderzoeken. En aangezien de onderzoeken bij mijn vrouw niet echt vanzelf verlopen heb ik ook angst dat de samenlevingstest ook behoorlijk intens zal zijn voor haar.

De pest is gewoon dat zij nare sexuele ervaringen heeft gehad in het verleden (ik ben haar 2e en de eerste was niet bepaald delicaat) waardoor inwendige onderzoeken moeizaam verlopen. Zodra 'daar' iets gebeurd wat voor haar vervelend voelt, schiet alles op slot. D'r benen gaan dicht en er komt niets meer tussen. Het is een onbewuste reactie waar ze dan geen controle meer over heeft met als gevolg dat het inwendig onderzoek alleen nog maar vervelender wordt. Daarnaast worden de dagen voordat je weer een onderzoek hebt ook weer vrij beladen met spanning en zenuwen voor wat er komen gaat. Combineer dat met niet weten wat je te wachten staat en de spanning is om te snijden. Ook niet bevorderlijk lijkt me.

Dinsdag weten we in ieder geval weer meer...

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 11:46 schreef UsurPia het volgende:
Simpel voorbeeld: wij ergeren ons bijvoorbeeld aan mensen/stellen die het hebben / "nemen" van een kind maar vanzelfsprekend vinden. Overigens staat nemen hier bewust tussen aanhalingstekens omdat ik van mening ben dat je een kind niet neemt, maar krijgt (maar dat terzijde). Wij hebben dan wellicht de ouderwetse opvatting dat als je een kind krijgt, je je leven daarop moet aanpassen. Zaken als uit eten met z'n tweetjes of naar bioscoop zit er dan gewoon een tijdje niet meer in. En als het kind dan oud genoeg is kan het dan wel eens een keer gaan logeren bij opa & oma, maar niet bij elke poep of scheet wegbrengen "omdat dat handiger is". Juist omdat het nu bij ons meer moeite kost, wordt die frustratie groter.

DAT! Precies dat! De zus van mijn man is wel zo
Vanavond gaan de kinderen naar mijn schoonouders.. En waarom? Dan kunnen ze morgen eens uitslapen

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 14:24 schreef Tally het volgende:

[..]

DAT! Precies dat! De zus van mijn man is wel zo
Vanavond gaan de kinderen naar mijn schoonouders.. En waarom? Dan kunnen ze morgen eens uitslapen

mja... ik neem die van mij eigenlijk overal mee naar toe Dus ook uit eten...

Oeh deze discussie ga ik maar niet voeren, ik breng Willem ook nogal makkelijk weg wat dat betreft. Hij is er zelf ook zo makkelijk in dus dat maakt dat het niet zoveel moeite kost om die stap te nemen... Als we uit eten gaan vind ie dat niet leuk, bij oma logeren is het einde.... Keus is dan vrij simpel.

Enfin; ik ben er van overtuigd dat iedereen op z'n eigen manier het beste voor z'n kind wil

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 14:28 schreef Sjeen het volgende:

[..]

mja... ik neem die van mij eigenlijk overal mee naar toe Dus ook uit eten...

Is ook een makkelijk en heerlijk kind die van jou. Die KAN je ook overal mee naar toe nemen

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 14:29 schreef flugeltje het volgende:
Oeh deze discussie ga ik maar niet voeren, ik breng Willem ook nogal makkelijk weg wat dat betreft. Hij is er zelf ook zo makkelijk in dus dat maakt dat het niet zoveel moeite kost om die stap te nemen... Als we uit eten gaan vind ie dat niet leuk, bij oma logeren is het einde.... Keus is dan vrij simpel.

Enfin; ik ben er van overtuigd dat iedereen op z'n eigen manier het beste voor z'n kind wil

Als je eens uit eten gaat ja. Mijn schoonzus brengt ze 3 keer in de maand een weekend weg. Maar dit is inderdaad een discussie die hier niet hoort

quote:

DAT! Precies dat! De zus van mijn man is wel zo
Vanavond gaan de kinderen naar mijn schoonouders.. En waarom? Dan kunnen ze morgen eens uitslapen

LOL Ik ben blij dat ik niet de enige ben met deze frustratie (welk topic kan ik wel gebruiken om dat te ventileren?)

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:05 schreef UsurPia het volgende:

[..]

LOL Ik ben blij dat ik niet de enige ben met deze frustratie (welk topic kan ik wel gebruiken om dat te ventileren?)

Zelf een topic knutselen uiteraard.

En dan wachten tot maandag, ben er dit weekend niet gooi ik mezelf maandag ook wel in de discussie

Zo. Even op een zijspoort: Het "ik irriteer me aan andere ouders" topic

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:26 schreef Orea het volgende:
Ik heb een mooie 7 cellige en een mooie 8 cellige embryo in mijn buik! Nu mijn steen opzoeken, broeden en heel hard duimen...

Ik duim met je mee...

Super! Kaarsjes aan en broeden maar! En wat zijn de werknamen geworden Orea?

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:26 schreef Orea het volgende:
Ik heb een mooie 7 cellige en een mooie 8 cellige embryo in mijn buik! Nu mijn steen opzoeken, broeden en heel hard duimen...

ik duim en brand-kaarsen mee

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:26 schreef Orea het volgende:
Ik heb een mooie 7 cellige en een mooie 8 cellige embryo in mijn buik! Nu mijn steen opzoeken, broeden en heel hard duimen...

een 'mam'pak voor jou



ik opteer voor Phineas en Ferb

Dan stem ik voor Pritt en Pattex

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:26 schreef Orea het volgende:
Ik heb een mooie 7 cellige en een mooie 8 cellige embryo in mijn buik! Nu mijn steen opzoeken, broeden en heel hard duimen...

Zal heeeeel hard voor je duimen lieverd

sproet-je, van harte gefeliciteerd!

De duimen draaien weer Orea! Nu lekker broeden.

Sproetje, gefelciteerd!! Wat een mooie, duidelijke test!

PZE, heel veel succes met de wachtweken... wat spannend weer!

Mijsje...

Incantrix, jeetje...ik kan me voorstellen dat het heel heftig moet zijn geweest voor je. Hopelijk krijg je nu wat rust van binnen en kun je het allemaal beter een plekje geven en er beter mee om gaan...

Orea, ik duim weer voor je mee!!

PZE, ik heb de ananas-tip van het forum van Fertilityfriends.com.
Als je "implantation" (innesteling) en "bromelain" (de stof waar het om gaat in ananas) even googelt kun je behoorlijk wat info vinden. Het is niet onomstotelijk bewezen dat het werkt...maar you never know!

Orea PUPO!!!!!!! Yeaaaaah ik duim weer mega mega hard!!!

Orea PUPO

* droomvrouwtje gooit pattex het topic in Orea PUPO spannend mijn duimen draaien

UserPia ''welkom'' ti's jammer dat je hier moet melden. Ik las dat jullie zoveel problemen hebben met het ziekenhuis, is het niet misschien niet handig om naar een ander ziekenhuis te gaan, desnoods gooi je het op een second opinion. Ik zou het niet pikken als het zo met mij om werd gegaan en er niet rekening werd gehouden met mij. Heel succes verder

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 15:37 schreef flugeltje het volgende:
Dan stem ik voor Pritt en Pattex

Verder sluit ik me aan bij alle goede wensen voor PZE & Orea, lekker broeden inderdaad!!
Incantrix, wat goed om te lezen dat je medicijnen hebt gekregen om je te helpen om alles wat meer los te laten.
Usurpia, welkom hier, ook al is het natuurlijk helemaal niet leuk... nouja you know. Wel interessant om de beleving van een man te lezen. En wat ontzettend naar voor je vrouw dat de onderzoeken zo confronterend zijn Hoop dat er niet al te veel meer nodig zijn!
En dan nog een voor mijsje onder dr steen... hopelijk heb je een fijne vakantie gehad en heeft de rust jullie goed gedaan.

Hier is de week voorbijgevlogen, ondanks dat ik alleen thuis was, dus heb geen contact met de huisarts gehad. Dit weekend eens even met vriendje praten hoe hij het de komende tijd voor zich ziet, en dan eventueel volgende week informeren of er alvast een bloedonderzoek bij mij gedaan kan worden. Stom eigenlijk, dat ik dat niet zomaar durf, moet me er wel echt toe zetten

@UsurPia: welkom. Leuk om hier weer eens een man te zien.
Hopelijk ben je snel weer weg hier.
Naar dat je vrouw zo'n moeite heeft met de onderzoeken.
Zegt ze dat wel zodat ze extra voorzichtig zijn?
Bij mij staat kennelijk in het systeem dat ik niet dol ben op die vogelbekdingen, dus daar zijn ze altijd extra rustig mee (en mogen altijd blijven zitten als insemineren niet lukt en er iemand bijgehaald moet worden).

Orea met 15 cellen PUPO.
Broed ze.

ican en Mijs:

@LB: volgens mij zou jij veel meer rust hebben als je een planning zou hebben.
Zou een goede planning niet fijn zijn, zelfs als dat een paar maanden uitstel betekent?

Isla:
Alles ok en barst je al uit je broeken?

LB, ben het met Koloon eens hoor..en je kunt altijd iets plannen en er uiteindelijk vanaf zien, of uitstellen. Maar de hele MMM duurt onwijs lang, je"groeit" er als het ware in mee. Niets gaat snel daar. Dus begin toch maar de eerste stappen te zetten... afbellen kan altijd nog!

Usurpia: Welkom (helaas) en snel weer wegwezen jij! (niet alleen jij hoor, ik wil iedereen weg hebben hier)

Koloon, alles ok hier en ik ben de afgelopen week wel ontploft ja. Al durven onbekenden niets te zeggen, ik zie ze wel staren naar mn pensje. Durf bijna geen patatje meer te eten in het openbaar haha. Oh ik gun jullie allemaal zo'n pensje!!!
Wanneer begint je IVFcyclus ook alweer? Ben t even kwijt...

Kolonia en Isla, jullie hebben allebei gelijk denk ik beter snel gepland en dan afgezegd dan steeds maar wachten en ondertussen mezelf opvreten... planning = rust, dat is sowieso waar. Thx

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 22:50 schreef IslaBonita het volgende:
Koloon, alles ok hier en ik ben de afgelopen week wel ontploft ja. Al durven onbekenden niets te zeggen, ik zie ze wel staren naar mn pensje. Durf bijna geen patatje meer te eten in het openbaar haha. Oh ik gun jullie allemaal zo'n pensje!!!
Wanneer begint je IVFcyclus ook alweer? Ben t even kwijt...

Woensdag begin ik met spuiten.

Oh woensdag al!!!! Wat spannend! Beetje "zin" in? Klinkt stom, maar had ik wel. Had het gevoel van "er gaat nu eindelijk iets gebeuren"!

LB, maandag meteen bellen dus!

Even . Mijn man vertelde gister de buurvrouw dat hij graag een 2de wil. Dus misschien gaan we WEL nog eens de medische molen in
Klinkt gek maar ik heb er zin an Maar ik geloof dat het niet de bedoeling is dat ik dit rond ga schreeuwen. Maar moest het even kwijt

Woensdag al Koloon! You go girl.

Spannend Tally. Hadden jullie het al over een tweede gehad samen? Wel heel leuk iig.

quote:

Op zaterdag 3 september 2011 16:52 schreef prinseszondererwt het volgende:
Woensdag al Koloon! You go girl.

Spannend Tally. Hadden jullie het al over een tweede gehad samen? Wel heel leuk iig.

Ja hadden we het al heel snel over. Hubbie ziet/zag alleen dat medisch trajcet niet zitten. Maar sprak daarom nooit hardop over een tweede. Gister voor het eerst. En doet me onwijs goed.
Nu even laten rusten en dan eens hebben over dat medische traject.
Of hij dat echt niet meer ziet zitten.

quote:

Op zaterdag 3 september 2011 10:18 schreef IslaBonita het volgende:
Oh woensdag al!!!! Wat spannend! Beetje "zin" in? Klinkt stom, maar had ik wel. Had het gevoel van "er gaat nu eindelijk iets gebeuren"!

Ja, inderdaad heel erg zin in!
Kom maar op met die spuiten!
Beetje jammer dat de eerste spuit woensdag bij mijn ex gezet moet worden, maar hij maakt er zo'n potje van dat ik daar echt moet zijn.
Exen, ik begin er nooit meer aan,.

Wat een ramp, dat wachten.

Orea, extra duimen voor deze twee dan. Wat confronterend zo'n echo, lijkt me.

Orea, ik hoop op 2 mooie plakketjes!

Sproet een hele dikke (!) felicitatie, wat een fantastisch nieuws!

Orea, mijn duimen draaien overuren meis! Hopelijk zit je er helemaal naast met je voorgevoel!!

PZE, ook voor jou duimgedraai!!

Kolonia, actie! Fijn!

Tally dat biedt perspectie-hief!

Inca & Mijsje, voor jullie een hele dikke knuffel meiden. Ik hoop zo dat jullie de wind snel eens heel erg mee gaan krijgen!

En ook voor alle andere meisjes hier een dikke .