R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kan er niet over meepraten, maar ik zou het niet meteen en te vlug vertellen.quote:Op maandag 22 augustus 2011 19:14 schreef Vluchtdeur het volgende:
Ik had trouwens een vraag, hoe open zijn jullie om andere mensen te vertellen dat jullie Auti's zijn? Doen jullie dat pas na lange tijd vertellen, of zeggen jullie het vrijwel in het begin zodat andere rekening met je kan houden?
Zo maar even een vraag.
"Fifty years ago the Leningrad street taught me a rule - if a fight is inevitable, you have to throw the first punch."
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Ik wil niet de indruk wekken dat ik een zielig ventje ben, dus ik hou het standaard gewoon voor me. Pas als het gesprek daartoe aanleiding biedt zeg ik dat ik het heb en wat voor implicatie's het voor mijn leven heeft. Maar om te voorkomen dat mensen van mij gaan denken: "hij vindt zichzelf wel erg zielig" zeg ik er altijd bij dat ik m'n beperkingen ken, maar daardoor juist wel heel goed kan inschatten wat ik wél in m'n mars heb.quote:
Ik had trouwens een vraag, hoe open zijn jullie om andere mensen te vertellen dat jullie Auti's zijn? Doen jullie dat pas na lange tijd vertellen, of zeggen jullie het vrijwel in het begin zodat andere rekening met je kan houden?
Ik vertel het meestal pas na een tijdje, en als mensen zich dan in ene raar gaan gedragen zijn het nooit echte vrienden geweest.quote:
Ik had trouwens een vraag, hoe open zijn jullie om andere mensen te vertellen dat jullie Auti's zijn? Doen jullie dat pas na lange tijd vertellen, of zeggen jullie het vrijwel in het begin zodat andere rekening met je kan houden?
Zo maar even een vraag.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Nee, dat zijn snelheidscontrole's en wegafsluitingen die hij in dat scherm aangeeft.quote:Op maandag 22 augustus 2011 19:15 schreef phpmystyle het volgende:
[..]
Volgens mij is de navigatie ook pas later ingebouwd. Maar geeft jouw navigatie ook de richting aan dmv van tekst?
Overigens projecteert ie de belangrijkste aanwijzingen ook in de voorruit, dan hoef je helemaal je blik niet meer van de weg te halen:
Dit is eventjes een oude softwareversie, maar het ziet er hetzelfde uit. Je hebt gewoon rechts de afstand tot de volgende kruising en welke kant je dan op moet, terwijl je links de kaart hebt. Maar in het scherm heb je ook weer talloze andere mogelijkheden (bijv. 1 grote kaart) etc.
Ik vraag me wel af als het slim is om zoiets te vertellen bij essentiele momenten in je leven, en daaronder versta ik intake's voor je volgende opleiding/studie, sollicitatie gesprek, eventuele date etc.
"Fifty years ago the Leningrad street taught me a rule - if a fight is inevitable, you have to throw the first punch."
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Dat is inderdaad een goede vraag. Aan de ene kant wel want dan kan iemand rekening met je houden. Aan de andere kant kunnen ze ook gelijk heel stereotype over je gaan denken.quote:
Ik vraag me wel af als het slim is om zoiets te vertellen bij essentiele momenten in je leven, en daaronder versta ik intake's voor je volgende opleiding/studie, sollicitatie gesprek, eventuele date etc.
Blijft lastig om die situaties in te schatten. (althans bij mij)
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Bij mij is vandaag de diagnose pdd - nos gegeven.
Zit er nog wel enigszins over te twijfelen, maar herken ook wel weer veel dingen als ik het kenmerkenlijstje zo eens doorlees.
Nou, we zullen wel zien.
Zit er nog wel enigszins over te twijfelen, maar herken ook wel weer veel dingen als ik het kenmerkenlijstje zo eens doorlees.
Nou, we zullen wel zien.
Bij een sollicitatiegesprek zou ik het vertellen, op de eerste date zou ik het voor me houden. Ik vertel het wel op de tweede of de derde.quote:
Ik vraag me wel af als het slim is om zoiets te vertellen bij essentiele momenten in je leven, en daaronder versta ik intake's voor je volgende opleiding/studie, sollicitatie gesprek, eventuele date etc.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Welkom bij de club!quote:
Bij mij is vandaag de diagnose pdd - nos gegeven.
Zit er nog wel enigszins over te twijfelen, maar herken ook wel weer veel dingen als ik het kenmerkenlijstje zo eens doorlees.
Nou, we zullen wel zien.
Ik heb zelf ook PDD-NOS.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Ook welkom bij de club.quote:
Bij mij is vandaag de diagnose pdd - nos gegeven.
Zit er nog wel enigszins over te twijfelen, maar herken ook wel weer veel dingen als ik het kenmerkenlijstje zo eens doorlees.
Nou, we zullen wel zien.
Ben zelf ook Autist.
Hoe oud ben je als ik vragen ben?
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
ja best wel een aantal, alhoewel het best lastig is om die dingen in jezelf te herkennen vind ik. Wel een gave poster trouwens. Zo duidelijk dat zelfs autisten hem kunnen begrijpenquote:
Ik had vandaag weer school en kwam deze poster in de gangen tegen:
[ afbeelding ]
Ik herken wel een paar dingen in mijzelf, zoals 'Heeft een eigen logica' en 'Kan veel feiten reproduceren'.
Herkennen jullie jezelf ook in sommige dingen?
(nofi) Off course. Weet iemand hoe dat zit met eigen bijdragen bij de psycholoog. Ik hoorde vandaag van mij behandelaar dat je vanaf volgend jaar bovenop je eigen risico nog eens een eigen bijdrage moet gaan betalen. Hoe zit dat?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Bij een sollicitatie zou ik het juist niet vertellen, de meeste mensen zijn niet bekend met wat autisme precies inhoud en zouden daardoor juist afgeschrikt kunnen worden omdat ze het stigma: "bij hem zal wel iets niet goed zijn" meegeven.quote:
[..]
Bij een sollicitatiegesprek zou ik het vertellen, op de eerste date zou ik het voor me houden. Ik vertel het wel op de tweede of de derde.
Dan liever niets zeggen, mezelf kunnen bewijzen, en op prestatie's worden beoordeeld i.p.v. op labels.
Ja ik heb dat ook gehoord ja, ik ben zelf Klinisch opgenomen in een instelling... Vraag me af hoeveel dat gaat kosten, dit geintje.quote:
[..]
ja best wel een aantal, alhoewel het best lastig is om die dingen in jezelf te herkennen vind ik. Wel een gave poster trouwens. Zo duidelijk dat zelfs autisten hem kunnen begrijpen
Weet iemand hoe dat zit met eigen bijdragen bij de psycholoog. Ik hoorde vandaag van mij behandelaar dat je vanaf volgend jaar bovenop je eigen risico nog eens een eigen bijdrage moet gaan betalen. Hoe zit dat?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Dank je.quote:
[..]
Welkom bij de club!
Ik heb zelf ook PDD-NOS.
Vind het wel een beetje eng nog. Maar het verklaart wel veel wat betreft dingen die in het verleden 'verkeerd' / 'anders' zijn gegaan.
Zat zelf altijd te denken in de hoek van de sociale fobie of ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ofzo. Maar herken ook wel weer veel dingen van PDD - NOS.
Ja, dat is ook een mogelijkheid inderdaad. Ja, dat is eigenlijk wel slimmer.quote:
[..]
Bij een sollicitatie zou ik het juist niet vertellen, de meeste mensen zijn niet bekend met wat autisme precies inhoud en zouden daardoor juist afgeschrikt kunnen worden omdat ze het stigma: "bij hem zal wel iets niet goed zijn" meegeven.
Dan liever niets zeggen, mezelf kunnen bewijzen, en op prestatie's worden beoordeeld i.p.v. op labels.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Ik ben 24.quote:
[..]
Ook welkom bij de club.
Ben zelf ook Autist.
Hoe oud ben je als ik vragen ben?
Uhu, maar dat zal per persoon, per situatie, en per setting verschillen. Wellicht dat jij iets beter kan verbloemen dan vluchtdeur om maar even een voorbeeld te noemen.quote:
[..]
Bij een sollicitatie zou ik het juist niet vertellen, de meeste mensen zijn niet bekend met wat autisme precies inhoud en zouden daardoor juist afgeschrikt kunnen worden omdat ze het stigma: "bij hem zal wel iets niet goed zijn" meegeven.
Dan liever niets zeggen, mezelf kunnen bewijzen, en op prestatie's worden beoordeeld i.p.v. op labels.
En om het maar een heel cru te verwoorden, voor sommige zal dat stigma juist nog bescherming kunnen bieden.
"Fifty years ago the Leningrad street taught me a rule - if a fight is inevitable, you have to throw the first punch."
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
quote:
[..]
Ja ik heb dat ook gehoord ja, ik ben zelf Klinisch opgenomen in een instelling... Vraag me af hoeveel dat gaat kosten, dit geintje.Pff het is erg inderdaad. Van dit kabinet moet ik ook niets hebben.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Jongens, we moeten deze sc niet politiseren heb ik het idee 
"Fifty years ago the Leningrad street taught me a rule - if a fight is inevitable, you have to throw the first punch."
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Vladimir Putin
“To forgive the terrorists is up to God, but to send them there is up to me.”
Vladimir Putin
Moest er toch even uit...quote:
Jongens, we moeten deze sc niet politiseren heb ik het idee
Sorry.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Dit is geen SC.quote:
Jongens, we moeten deze sc niet politiseren heb ik het idee
-weg-
We kunnen de politiek SC wel autiserenquote:
Jongens, we moeten deze sc niet politiseren heb ik het idee
(is dat een woord?) Vandaag op mijn werk hadden een paar collega's het er over dat ik slim ben en veel weet. Dat is ook wel zo maar helaas kan ik de kennis die ik heb niet altijd goed toepassen. Je kan 1000 feiten weten en ze los van elkaar gebruiken. Of 500 feiten in die in verband van elkaar toepassen. Wie is slimmer? Diegene die 500 feiten weet. En dat is precies mijn probleem ik weet veel maar verbanden zien ben ik slecht in
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Anno 2011 is de enige wat lastiger vraag die mensen weleens stellen, wat voor werk ik hiervoor heb gedaan. Dat ik auti ben vertel ik als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Voor mij heeft het weinig toegevoegde waarde.quote:
Ik had trouwens een vraag, hoe open zijn jullie om andere mensen te vertellen dat jullie Auti's zijn? Doen jullie dat pas na lange tijd vertellen, of zeggen jullie het vrijwel in het begin zodat andere rekening met je kan houden?
Zo maar even een vraag.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Pasen en Pinksteren vallen nooit op één dag. Dus je gaat het nooit vertellen maak ik hierop uit?quote:
[..]
Anno 2011 is de enige wat lastiger vraag die mensen weleens stellen, wat voor werk ik hiervoor heb gedaan. Dat ik auti ben vertel ik als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Voor mij heeft het weinig toegevoegde waarde.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Ik ga over 4 minuten weer trouw therapie volgen, tot straks (half 10)
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Succes!quote:
Ik ga over 4 minuten weer trouw therapie volgen, tot straks (half 10)
Ik ga even een stuk fietsen.
Nee, ik denk niet dat ik daarmee prettiger gesprekken heb. Het gaat nu opmerkelijk goed, en dan werk ik nog op misschien wel de meest hippe directie van de organisatie. Daar pluk ik zeker de vruchten van. Natuurlijk zijn er wel verschillen met NT-ers, maar ik zit toch veel dichter bij de NT-ers dan mensen met Asperger. Ik zie er kortom het nut niet van in om het te vertellen. Velen hebben niet eens een diagnose, en hebben dit dilemma dus niet.quote:
[..]
Pasen en Pinksteren vallen nooit op één dag. Dus je gaat het nooit vertellen maak ik hierop uit?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Overigens heb ik vanuit het bedrijfsleven (c.q. een goede vriendin van m'n ouwelui) het goedbedoelde advies gekregen dit soort dingen ook voor me te houden. Daarbij moet ik wel aantekenen dat voor haar "mijn" diagnose onverwacht kwam, omdat ik al eens een half jaar met haar op samengewerkt en ze nooit iets aan mij gemerkt heeft c.q. nooit van anderen (klanten, collega's) een onvertogen woord over mij had gehoord.
Wat me deugd heeft gedaan is dat ze achter de hand van de hoogste directeur te horen gekregen had dat die man een zeer hoge pet van mij op had (tijdens een lange autorit eens een prachtige, diepzinnig gesprek met hem gevoerd). Dat streelt m'n auti-ego dan toch wel een beetje.
Wat me deugd heeft gedaan is dat ze achter de hand van de hoogste directeur te horen gekregen had dat die man een zeer hoge pet van mij op had (tijdens een lange autorit eens een prachtige, diepzinnig gesprek met hem gevoerd). Dat streelt m'n auti-ego dan toch wel een beetje.
Heel verstandig! Dit soort dingen zijn toch wel een beetje privé. Maar was er een reden voor waarom je een diagnose soms beter voor je kan houden?quote:
Overigens heb ik vanuit het bedrijfsleven (c.q. een goede vriendin van m'n ouwelui) het goedbedoelde advies gekregen dit soort dingen ook voor me te houden. Daarbij moet ik wel aantekenen dat voor haar "mijn" diagnose onverwacht kwam, omdat ik al eens een half jaar met haar op samengewerkt en ze nooit iets aan mij gemerkt heeft c.q. nooit van anderen (klanten, collega's) een onvertogen woord over mij had gehoord.
Wat me deugd heeft gedaan is dat ze achter de hand van de hoogste directeur te horen gekregen had dat die man een zeer hoge pet van mij op had (tijdens een lange autorit eens een prachtige, diepzinnig gesprek met hem gevoerd). Dat streelt m'n auti-ego dan toch wel een beetje.
Het hangt er van af hoe je er zelf tegenaan kijkt. Sommige mensen, vooral met Asperger, zijn tegen van alles aangelopen. Na het krijgen van een diagnose kunnen ze het roer flink omgooien (alsof ze tot geloof zijn gekomen), soms zelfs een ambivalente houding hebben tegenover mensen zonder autisme. Ze hebben dan ook het gevoel dat ze op de verkeerde planeet leven. Dat wij-zij gevoel heb ik helemaal niet.
Edit: mensen met PDD-NOS hebben evenveel moeilijkheden, alleen van Aspergers heb ik het idee dat ze vaker trots zijn op hun diagnose e.d.
[ Bericht 2% gewijzigd door schaal_9 op 22-08-2011 20:21:01 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Dat gevoel had ik juist voor ik mijn diagnose kreeg. Daarna kwam ik achter dat er wel meer mensen met de zelfde probleempjes rondlopen.
Overigens heb ik het nooit verteld op mijn werk. Ik zag er ook niet de meerwaarde van.
Overigens heb ik het nooit verteld op mijn werk. Ik zag er ook niet de meerwaarde van.
signatuurloos
Omdat als je bij een potentiële werkgever gaat verkondigen dat je een handicap hebt, dit een risico voor een werkgever kan vormen. In dat geval gaat een werkgever liever op zoek naar een "normale" kandidaat waar ze dat risico niet bij hebben. En als je voor bepaalde werkzaamheden geen beperking door je handicap ervaart, dan heeft het net zoals captain_maximum zegt ook totaal geen meerwaarde om het te vertellen.quote:
[..]
Heel verstandig! Dit soort dingen zijn toch wel een beetje privé. Maar was er een reden voor waarom je een diagnose soms beter voor je kan houden?
Overigens vind ik het "trots" zijn op Asperger erg raar, hoe kan je nu op een handicap trots zijn? In mijn optiek helpt het je alleen om te leren waar je beperkingen liggen en hoe je daarmee om kan gaan. Maar er trots op zijn vind ik behoorlijk verknipt, je bent immers ook niet trots op het feit dat je kanker hebt.
-- Oeps, geen SC --
[ Bericht 47% gewijzigd door Vluchtdeur op 22-08-2011 21:25:00 (SC reactie.) ]
[ Bericht 47% gewijzigd door Vluchtdeur op 22-08-2011 21:25:00 (SC reactie.) ]
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Je bent inderdaad niet de enigequote:
Dat gevoel had ik juist voor ik mijn diagnose kreeg. Daarna kwam ik achter dat er wel meer mensen met de zelfde probleempjes rondlopen.
Overigens heb ik het nooit verteld op mijn werk. Ik zag er ook niet de meerwaarde van.
Sommige mensen hebben met een diagnose een bevestiging dat ze veel overvraagd zijn. Waardoor ze in het vervolg ineens bepaalde dingen gaan doen of laten. Aan de ene kant begrijpelijk, aan de andere kant kunnen mensen zich bv. afvragen: waarom gaat hij of zij niet meer mee uit eten.
Een risico is dat je je ermee gaat identificeren. Volgens veel Aspergers van ‘gereformeerde gezindte’ maakt het zelfs wie je bent. Heb je het idee ook dat je de meerwaarde niet ziet vanwege dat risico?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Alleen zijn heeft zeker ook grote nadelen, terecht wat je noemt is de vakantie....Alleen is dan niks aan. Ik kan mij daarom moeilijk voorstellen dat sommigen het leuk vinden om alleen op vakantie gaan, ik zou daar zelf echt geen zin in hebben.quote:
[..]
In de ogen van een gemiddelde ASS-er heeft het misschien enorme voordelen. Ik denk dat het zijn voordelen heeft, maar in de praktijk ook duidelijke nadelen. De meeste werkenden hebben wel een relatie, gaan gemakkelijker op vakantie (bijvoorbeeld even een weekendje Brugge of Rome) en kunnen meepraten als het over kinderen gaat. Facebook staat in augustus vol met vakantieverhalen. Als alleenstaande voel het voor mij soms toch een beetje als de eindjes aan elkaar knopen.
Maar ik sluit een relatie niet uit nu ik al 2 jaar economisch zelfstandig ben en ik ook de nodige levenservaring aan het opdoen ben.
Verder is het bijvoorbeeld veel prettiger om met een partner naar een bruiloft te moeten. Het is zo ongeveer de meest verschrikkelijke sociale aangelegenheid als je daar in je eentje naar toe zou moeten... Ik ga in dat geval nog liever naar een begrafenis.
Praten over kinderen vind ik dan weer verschrikkelijk, zeker als je ze niet hebt... Ik word altijd allergisch als ouders hun kinderen weer een ophemelen. Helemaal erg vind ik de ouders die zichzelf "meer" vinden dan mensen die geen kinderen hebben (die kinderen als een soort statussymbool beschouwen.
Het zou erg mooi zijn als jij een vriendin aan de haak zou slaan. Diep in je hart wil je dat ook volgens mij. Maar zou je het ook aankunnen?
Ik kan me wel vinden in je punten over vakantie en kinderen. Vakantie kost meer moeite voor een alleenstaande. Alleen op vakantie gebeurt wel hoor, ik zou dan eerder voor een grote stad als Rome gaan maar geen strandbestemming.quote:
[..]
Het zou erg mooi zijn als jij een vriendin aan de haak zou slaan. Diep in je hart wil je dat ook volgens mij. Maar zou je het ook aankunnen?
Mar... je hebt volgens mij het idee dat ik het niet of niet goed aan zou kunnen, een vriendin. Je zoekt toch geen herkenning? We hebben het weleens over werk gehad en toen stelde je al dat ik weleens in moeilijk vaarwater terecht zou kunnen komen als er bijvoorbeeld een nieuwe directeur komt (die niet van mijn tekortkoming weet).
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Goedenavond, kom even jullie topic incrashen.
Mag ik wat raad vragen?
Ik vermoed dat mijn baas autistisch is of in ieder geval een aantal autistische kenmerken heeft. In gesprekken waarbij ik ironie of sarcasme gebruik vat hij alles letterlijk op. Hij gaat dus voorbij aan intonaties en gezichtsuitdrukkingen. Dit zorgt voor een nogal verstoorde werkverhouding. Hij vertrouwt mij niet, en heeft het gevoel dat ik een soort hetze tegen hem voer achter zijn rug om. Tegelijkertijd is het voor mij enorm vermoeiend om bij elk contact met hem mezelf te moeten aanpassen om de boodschap helder door te krijgen. Van de suggestie dat er iets van autisme speelt, wil ie niets weten. Heb eerder zoiets laten vallen en dat heeft me bijna m'n baan gekost (en erg veel gesprekken met een mediator erbij opgeleverd).
Inmiddels kost het me zoveel moeite, dat ik elke dag met hoofdpijn opsta en naar bed ga. Omdat mijn baas aandeelhouder is, is er niemand boven hem die ik kan inschakelen.
Is er een 'geheim wapen' wat ik kan inzetten om voor ons beide de samenwerking soepeler te laten gaan?
Bij voorbaat mijn excuses als deze vraag als storend wordt ervaren.
Mag ik wat raad vragen?
Ik vermoed dat mijn baas autistisch is of in ieder geval een aantal autistische kenmerken heeft. In gesprekken waarbij ik ironie of sarcasme gebruik vat hij alles letterlijk op. Hij gaat dus voorbij aan intonaties en gezichtsuitdrukkingen. Dit zorgt voor een nogal verstoorde werkverhouding. Hij vertrouwt mij niet, en heeft het gevoel dat ik een soort hetze tegen hem voer achter zijn rug om. Tegelijkertijd is het voor mij enorm vermoeiend om bij elk contact met hem mezelf te moeten aanpassen om de boodschap helder door te krijgen. Van de suggestie dat er iets van autisme speelt, wil ie niets weten. Heb eerder zoiets laten vallen en dat heeft me bijna m'n baan gekost (en erg veel gesprekken met een mediator erbij opgeleverd).
Inmiddels kost het me zoveel moeite, dat ik elke dag met hoofdpijn opsta en naar bed ga. Omdat mijn baas aandeelhouder is, is er niemand boven hem die ik kan inschakelen.
Is er een 'geheim wapen' wat ik kan inzetten om voor ons beide de samenwerking soepeler te laten gaan?
Bij voorbaat mijn excuses als deze vraag als storend wordt ervaren.
What the superior man seeks is in himself; what the small man seeks is in others - Confucius
Zo, ik was er ook weer eens... 
Over de meet: Utrecht lijkt mij helemaal prima.
Over treinreizen: gaat prima zolang ik het vantevoren allemaal plan en weet hoe laat ik op welk perron moet zijn (en op het betreffende station natuurlijk wel de borden in de gaten houden). Van vertraging word ik echter wel zenuwachtig. Voor de rest heb ik in mijn studietijd te veel met het OV moeten reizen om me te kunnen veroorloven er last van te hebben (ieder weekend 3 1/2 uur heen en 3 1/2 uur terug tussen studiestad en ouderlijk huis).
Over de poster van het Centrum Autisme: ik herken me in vrijwel alle plaatjes. Heb ze ergens in mijn leven allemaal wel eens meegemaakt. Zelfs de wasmachine... Niet dat ik iedere dag naar de wasmachine ga zitten staren, maar ik kan me voorstellen dat als ik ernaar zou gaan zitten kijken, ik er inderdaad wel een uur voor zou kunnen zitten.
Wel stoort het me dat het een redelijk kinderachtige boodschap is, wederom met een "ze hebben ook heus wel goede kanten hoor!" ondertoon. Plus dat alle vormen (van klassiek tot HFA) op één hoop worden gegooid.
Over vertellen dat ik Asperger heb: slechts aan heel weinig mensen, en ook bewust aan bepaalde andere mensen absoluut niet. Ouders en goede vrienden wel, sommige mensen op mijn werk ook. Veel mensen denken toch gelijk aan Rain Man of aan de Klassieke Autisten die kwijlend in een hoekje zitten (om even te stereotyperen). Als ik vermoed dat mensen dat beeld niet van zich af kunnen zeggen, zeg ik het gewoon niet. Want dan krijg je ófwel "Jij kan geen autist zijn want jij bent best normaal" (
) of ze kijken je nooit meer hetzelfde aan en gaan op ieder ding wat hen niet bevalt iets roepen over autisten. Bovendien ben ik er ook al een keer ongelofelijk mee genaaid door een ex-leidinggevende en dus kijk ik daar nu wel goed mee uit.
Heb nu ook een pracht van een vacature gezien, die mij op het lijf geschreven is, maar ga daar echt niet vertellen over autisme, geeft alleen maar misverstanden. (Zeker omdat het een baan is waar workshops gegeven moeten worden, wat de meeste mensen nou niet direct associëren met autistische vaardigheden
)
Zo, dat was mijn reactie in sneltreinvaart... Ik huppel weer even naar het volgende regeltje in MyAT.
Over de meet: Utrecht lijkt mij helemaal prima.
Over treinreizen: gaat prima zolang ik het vantevoren allemaal plan en weet hoe laat ik op welk perron moet zijn (en op het betreffende station natuurlijk wel de borden in de gaten houden). Van vertraging word ik echter wel zenuwachtig. Voor de rest heb ik in mijn studietijd te veel met het OV moeten reizen om me te kunnen veroorloven er last van te hebben (ieder weekend 3 1/2 uur heen en 3 1/2 uur terug tussen studiestad en ouderlijk huis).
Over de poster van het Centrum Autisme: ik herken me in vrijwel alle plaatjes. Heb ze ergens in mijn leven allemaal wel eens meegemaakt. Zelfs de wasmachine... Niet dat ik iedere dag naar de wasmachine ga zitten staren, maar ik kan me voorstellen dat als ik ernaar zou gaan zitten kijken, ik er inderdaad wel een uur voor zou kunnen zitten.
Wel stoort het me dat het een redelijk kinderachtige boodschap is, wederom met een "ze hebben ook heus wel goede kanten hoor!" ondertoon. Plus dat alle vormen (van klassiek tot HFA) op één hoop worden gegooid.
Over vertellen dat ik Asperger heb: slechts aan heel weinig mensen, en ook bewust aan bepaalde andere mensen absoluut niet. Ouders en goede vrienden wel, sommige mensen op mijn werk ook. Veel mensen denken toch gelijk aan Rain Man of aan de Klassieke Autisten die kwijlend in een hoekje zitten (om even te stereotyperen). Als ik vermoed dat mensen dat beeld niet van zich af kunnen zeggen, zeg ik het gewoon niet. Want dan krijg je ófwel "Jij kan geen autist zijn want jij bent best normaal" (
) of ze kijken je nooit meer hetzelfde aan en gaan op ieder ding wat hen niet bevalt iets roepen over autisten. Bovendien ben ik er ook al een keer ongelofelijk mee genaaid door een ex-leidinggevende en dus kijk ik daar nu wel goed mee uit. Heb nu ook een pracht van een vacature gezien, die mij op het lijf geschreven is, maar ga daar echt niet vertellen over autisme, geeft alleen maar misverstanden. (Zeker omdat het een baan is waar workshops gegeven moeten worden, wat de meeste mensen nou niet direct associëren met autistische vaardigheden
)Zo, dat was mijn reactie in sneltreinvaart... Ik huppel weer even naar het volgende regeltje in MyAT.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
De vraag is niet storend, maar roept bij mij wel gelijk de wedervraag op: ben jij de enige die dit zo ervaart? Zo ja, dan zou er ook gewoon sprake kunnen zijn van botsende karakters of een ooit eens gekwetst ego.quote:
Goedenavond, kom even jullie topic incrashen.
Mag ik wat raad vragen?
Ik vermoed dat mijn baas autistisch is of in ieder geval een aantal autistische kenmerken heeft. In gesprekken waarbij ik ironie of sarcasme gebruik vat hij alles letterlijk op. Hij gaat dus voorbij aan intonaties en gezichtsuitdrukkingen. Dit zorgt voor een nogal verstoorde werkverhouding. Hij vertrouwt mij niet, en heeft het gevoel dat ik een soort hetze tegen hem voer achter zijn rug om. Tegelijkertijd is het voor mij enorm vermoeiend om bij elk contact met hem mezelf te moeten aanpassen om de boodschap helder door te krijgen. Van de suggestie dat er iets van autisme speelt, wil ie niets weten. Heb eerder zoiets laten vallen en dat heeft me bijna m'n baan gekost (en erg veel gesprekken met een mediator erbij opgeleverd).
Inmiddels kost het me zoveel moeite, dat ik elke dag met hoofdpijn opsta en naar bed ga. Omdat mijn baas aandeelhouder is, is er niemand boven hem die ik kan inschakelen.
Is er een 'geheim wapen' wat ik kan inzetten om voor ons beide de samenwerking soepeler te laten gaan?
Bij voorbaat mijn excuses als deze vraag als storend wordt ervaren.
Als er meerdere mensen last van hebben, dan lijkt het me dat jullie samen eens met die baas om de tafel moeten.
Kan me voorstellen dat iemand die zich nooit in autisme verdiept heeft, met de stereotype belevingen die mensen nou eenmaal over autisme hebben (Rain Man, kwijlend in een hoekje) zich niet echt aangesproken gaat voelen door de suggestie van iemand met wie hij klaarblijkelijk toch al problemen heeft, dat hij wellicht een autist is. Hoezeer je het ook oprecht bedoeld, dat kan als ofwel een forse belediging ofwel botweg uitschelden aankomen.
Echter, als er meerdere mensen zijn die dezelfde problemen hebben, wordt het niet meer jouw beschuldiging, maar een algemene(re) mening, en zal het wellicht toch anders worden opgevat.
Maar verder denk ik dat je er misschien maar niet te veel energie in moet steken, als het jou zo vreselijk veel energie kost. Dan kun je beter ergens anders gaan werken... Want hier word je ook niet gelukkig van!
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
En nog @EchtGaaf en @Schaal_9:
Waarom vinden jullie het zo vreselijk om in je eentje ergens naartoe te gaan? Het lijkt er eerder op dat je eerder iemand mee wilt om je aan vast te klampen, dan om je samen te vermaken... Je krijgt echt niet eerder aanspraak met andere bruilofts- of vakantiegangers omdat je met zijn tweeën komt hoor. Gezelschap leidt alleen maar af als je geen aanspraak hebt, maar zorgt niet voor aanspraak.
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
En om terug te komen op bruiloften en vakanties: ook als ik met gezelschap op een bruiloft ben zit ik langs de muur mensen te kijken; het zijn toch al te veel indrukken voor mij. Plus meestal ken ik alleen het bruidspaar, en die hebben ook niet de hele dag tijd voor mij, dus zit ik toch al verloren. En op vakantie is het juist heerlijk om nou eens precies dáárheen te kunnen gaan waar ík heen wil gaan, op momenten dat ík daar zin in heb, en te kunnen rusten als ík wil rusten, en lui een boek te kunnen lezen als ík een boek wil lezen... zonder constant rekening te moeten houden met een reisgenoot.
Maar goed, da's dus mijn beleving, kunnen jullie uitleggen wat jullie er nou zo verschrikkelijk aan vinden om dat alleen te moeten doen?
Waarom vinden jullie het zo vreselijk om in je eentje ergens naartoe te gaan? Het lijkt er eerder op dat je eerder iemand mee wilt om je aan vast te klampen, dan om je samen te vermaken... Je krijgt echt niet eerder aanspraak met andere bruilofts- of vakantiegangers omdat je met zijn tweeën komt hoor. Gezelschap leidt alleen maar af als je geen aanspraak hebt, maar zorgt niet voor aanspraak.
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
En om terug te komen op bruiloften en vakanties: ook als ik met gezelschap op een bruiloft ben zit ik langs de muur mensen te kijken; het zijn toch al te veel indrukken voor mij. Plus meestal ken ik alleen het bruidspaar, en die hebben ook niet de hele dag tijd voor mij, dus zit ik toch al verloren. En op vakantie is het juist heerlijk om nou eens precies dáárheen te kunnen gaan waar ík heen wil gaan, op momenten dat ík daar zin in heb, en te kunnen rusten als ík wil rusten, en lui een boek te kunnen lezen als ík een boek wil lezen... zonder constant rekening te moeten houden met een reisgenoot.
Maar goed, da's dus mijn beleving, kunnen jullie uitleggen wat jullie er nou zo verschrikkelijk aan vinden om dat alleen te moeten doen?
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar de bioscoop. Vind ik juist heel fijn, omdat ik ook wel eens had meegemaakt dat iemand continu door de film zat te praten. Daar kan ik dan echt niet tegen.quote:
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
signatuurloos
Nee, ik zoek geen herkenning.quote:
[..]
Ik kan me wel vinden in je punten over vakantie en kinderen. Vakantie kost meer moeite voor een alleenstaande. Alleen op vakantie gebeurt wel hoor, ik zou dan eerder voor een grote stad als Rome gaan maar geen strandbestemming.
Mar... je hebt volgens mij het idee dat ik het niet of niet goed aan zou kunnen, een vriendin. Je zoekt toch geen herkenning? We hebben het weleens over werk gehad en toen stelde je al dat ik weleens in moeilijk vaarwater terecht zou kunnen komen als er bijvoorbeeld een nieuwe directeur komt (die niet van mijn tekortkoming weet).
Ik kan niet beoordelen of je een vriendin wel of niet zou aankunnen. Ik hoop het natuurlijk wel voor je, omdat ik de indruk heb dat je het graag zou willen.
Bij verwisseling van een leidinggevende heeft een "tripple A" medewerker heeft minder te vrezen voor zijn/haar baan dan eentje met een "junk status". Ik weet niet waar jij precies in dat spectrum zit...ik hoop maar op een degelijke basis.
Mensen met een handicap worden door leidinggevenden meestal niet als "tripple A" laat staan als "sexy" gezien. Grosso modo lopen ze bij een reorganisatie of leiderschapswisseling meer risico op het verlies van baan.
[ Bericht 7% gewijzigd door EchtGaaf op 24-08-2011 21:50:50 ]
Alleen naar een bruiloft moeten, waar je alleen het trouwpaar kent? Dan zou ik niet eens gaan.quote:
En nog @EchtGaaf en @Schaal_9:
Waarom vinden jullie het zo vreselijk om in je eentje ergens naartoe te gaan? Het lijkt er eerder op dat je eerder iemand mee wilt om je aan vast te klampen, dan om je samen te vermaken... Je krijgt echt niet eerder aanspraak met andere bruilofts- of vakantiegangers omdat je met zijn tweeën komt hoor. Gezelschap leidt alleen maar af als je geen aanspraak hebt, maar zorgt niet voor aanspraak.
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
En om terug te komen op bruiloften en vakanties: ook als ik met gezelschap op een bruiloft ben zit ik langs de muur mensen te kijken; het zijn toch al te veel indrukken voor mij. Plus meestal ken ik alleen het bruidspaar, en die hebben ook niet de hele dag tijd voor mij, dus zit ik toch al verloren. En op vakantie is het juist heerlijk om nou eens precies dáárheen te kunnen gaan waar ík heen wil gaan, op momenten dat ík daar zin in heb, en te kunnen rusten als ík wil rusten, en lui een boek te kunnen lezen als ík een boek wil lezen... zonder constant rekening te moeten houden met een reisgenoot.
Maar goed, da's dus mijn beleving, kunnen jullie uitleggen wat jullie er nou zo verschrikkelijk aan vinden om dat alleen te moeten doen?
Als je samen zou gaan, dan heb je elkaar nog in het geval dat je geen aansluiting zou hebben met anderen.
Samen met iemand gaan voelt een stuk veiliger.
Ik denk dat ik wel alleen naar een bioscoop zou kunnen gaan.
Een terras of een restaurant ofzo lijkt me alweer een stuk lastiger. Al die mensen die je dan aankijken...
Een terras of een restaurant ofzo lijkt me alweer een stuk lastiger. Al die mensen die je dan aankijken...
Och, ik denk altijd maar van die mensen: "Als het interessantste wat jullie op dit moment te doen hebben, naar mij kijken is, dan zou ik toch eens hard gaan nadenken over een wat zinvollere invulling van je leven". Bovendien ken ik die mensen niet, en interesseert het me dus helemaal niets wat ze van me denken. Ik doe niets verkeerds, bezorg geen overlast (en dat kunnen heel veel gezinnen met rondlopende jengelende schreeuwende protesterende kinderen niet eens zeggen), dus wat is er zo boeiend aan dat ik in mijn eentje van een lekkere maaltijd geniet? Heb ik geen "recht" om een goed restaurant te bezoeken?
Er zijn wat dingen waar ik al mijn hele leven lang met mijn pet niet bij kon, en waar ik me dus niet aan wens te houden, en "Gij zult in uw eentje geen restaurant bezoeken" is er daar een van.
(Een andere is "Gij zult geen liefde voelen voor iemand die prachtig, lief, zorgzaam, intelligent, ... nou ja in ieder geval enorm goed bij je past dus, wanneer die persoon toevallig van hetzelfde geslacht is". Dat vind ik namelijk gewoon een rotstreek: als mijn ideale partner toevallig een vrouw zou zijn, dan zou het niet mogen? Dat is wel bijzonder gemeen van het universum / God / karma / whatever. Ik vind het niet acceptabel dat het leven me zo'n loer zou mogen draaien )
Er zijn wat dingen waar ik al mijn hele leven lang met mijn pet niet bij kon, en waar ik me dus niet aan wens te houden, en "Gij zult in uw eentje geen restaurant bezoeken" is er daar een van.
(Een andere is "Gij zult geen liefde voelen voor iemand die prachtig, lief, zorgzaam, intelligent, ... nou ja in ieder geval enorm goed bij je past dus, wanneer die persoon toevallig van hetzelfde geslacht is". Dat vind ik namelijk gewoon een rotstreek: als mijn ideale partner toevallig een vrouw zou zijn, dan zou het niet mogen? Dat is wel bijzonder gemeen van het universum / God / karma / whatever. Ik vind het niet acceptabel dat het leven me zo'n loer zou mogen draaien
)
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Schijt aan de rest.quote:Op donderdag 25 augustus 2011 00:28 schreef Pandora73 het volgende:
Och, ik denk altijd maar van die mensen: "Als het interessantste wat jullie op dit moment te doen hebben, naar mij kijken is, dan zou ik toch eens hard gaan nadenken over een wat zinvollere invulling van je leven". Bovendien ken ik die mensen niet, en interesseert het me dus helemaal niets wat ze van me denken. Ik doe niets verkeerds, bezorg geen overlast (en dat kunnen heel veel gezinnen met rondlopende jengelende schreeuwende protesterende kinderen niet eens zeggen), dus wat is er zo boeiend aan dat ik in mijn eentje van een lekkere maaltijd geniet? Heb ik geen "recht" om een goed restaurant te bezoeken?
Er zijn wat dingen waar ik al mijn hele leven lang met mijn pet niet bij kon, en waar ik me dus niet aan wens te houden, en "Gij zult in uw eentje geen restaurant bezoeken" is er daar een van.
(Een andere is "Gij zult geen liefde voelen voor iemand die prachtig, lief, zorgzaam, intelligent, ... nou ja in ieder geval enorm goed bij je past dus, wanneer die persoon toevallig van hetzelfde geslacht is". Dat vind ik namelijk gewoon een rotstreek: als mijn ideale partner toevallig een vrouw zou zijn, dan zou het niet mogen? Dat is wel bijzonder gemeen van het universum / God / karma / whatever. Ik vind het niet acceptabel dat het leven me zo'n loer zou mogen draaien
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Schijt aan de rest, vind ik weer wat erg sterk uitgedrukt hoor.
Stel dat ik naturist zou zijn, dan zou ik toch echt wel kleren aantrekken voor ik de deur uit ga, omdat ik weet dat ik daar anderen mee choqueer en aanstoot veroorzaak (nog even afgezien van het feit dat ik niet echt het lijf heb om openlijk in het bloot te vertonen , en het ook nog eens strafbaar is ook om in je blootje rond te lopen op straat). Dat geldt wat mij betreft voor alle dingen die overlast (in de ruime zin des woords) veroorzaken, of die zoals in het voorbeeld tegen de wet zijn. We moeten tenslotte wel allemaal samen leven in dit land.
Echter, zolang ik niemand stoor, en geen overlast bezorg, en me netjes aan wetten en andere geschreven en ongeschreven regels hou, dan interesseert het me inderdaad niet zo veel. Zeker wanneer het mensen betreft waar ik helemaal geen enkele relatie mee heb (zoals andere restaurantbezoekers). In kringen waar je wel regelmatig mee te maken hebt (familie, vrienden, werk) zal je je ook daar echter wel een beetje aan moeten aanpassen.
Of ik dat nou leuk vind of niet, maar het maakt het leven op zich wel een stuk makkelijker.
Stel dat ik naturist zou zijn, dan zou ik toch echt wel kleren aantrekken voor ik de deur uit ga, omdat ik weet dat ik daar anderen mee choqueer en aanstoot veroorzaak (nog even afgezien van het feit dat ik niet echt het lijf heb om openlijk in het bloot te vertonen
, en het ook nog eens strafbaar is ook om in je blootje rond te lopen op straat). Dat geldt wat mij betreft voor alle dingen die overlast (in de ruime zin des woords) veroorzaken, of die zoals in het voorbeeld tegen de wet zijn. We moeten tenslotte wel allemaal samen leven in dit land.Echter, zolang ik niemand stoor, en geen overlast bezorg, en me netjes aan wetten en andere geschreven en ongeschreven regels hou, dan interesseert het me inderdaad niet zo veel. Zeker wanneer het mensen betreft waar ik helemaal geen enkele relatie mee heb (zoals andere restaurantbezoekers). In kringen waar je wel regelmatig mee te maken hebt (familie, vrienden, werk) zal je je ook daar echter wel een beetje aan moeten aanpassen.
Of ik dat nou leuk vind of niet, maar het maakt het leven op zich wel een stuk makkelijker.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Zo, wat is er veel gepost.
Ik stuiter weer eens alle kanten op van alle processen die lopen en dingetjes.
Ik zou ook wel in mijn eentje naar een bioscoop gaan of ook een restaurant, maar ik zie het nut er niet zo van in. Film kan ik ook thuis kijken en ik hou niet zo van restaurants want ik ben best wel een moeilijke eter en het duurt ook allemaal lang en ik kom er om te eten, dus al dat gedoe om het eten heen dat is niet aan mij besteed. En ik hou niet van die drukte, dat drukke van overal gesprekken maar ook het geluid van servies en bestek is voor mij heel hinderlijk, dat doet echt pijn aan mijn oren en ik raak daar helemaal geflipt van.
Maar ik zou wel alleen gaan, daar zie ik geen probleem mee.
Ik ben net terug van mijn eerste intake bij nieuwe hulpverlener. Ik denk dat het wel een goede is.
Ik heb veel verteld en er is mij veel gevraagd en we zijn nog niet klaar, ik heb dinsdag nog een vervolg en meteen daarna een uitvoerig gesprek/onderzoek met de psychiater. Maar ze zei dat ik het goed had gedaan.
En ik ben helemaal in mijn nopjes omdat ik gisteren mijn nieuwe computer heb besteld en nu zit ik af te wachten op het bericht dat het verzonden is. Misschien krijg ik het wel morgen of overmorgen binnen en ik kan niet wachten
.. Ik hoop echt dat ik niet hoef te wachten tot volgende week, ik wil hem in elkaar zetten en dan zwaar gaan benchmarken en alles. En daarna is het wachten op de beta van BF3.
Stuiter de stuiter.
Ik stuiter weer eens alle kanten op van alle processen die lopen en dingetjes.
Ik zou ook wel in mijn eentje naar een bioscoop gaan of ook een restaurant, maar ik zie het nut er niet zo van in. Film kan ik ook thuis kijken en ik hou niet zo van restaurants want ik ben best wel een moeilijke eter en het duurt ook allemaal lang en ik kom er om te eten, dus al dat gedoe om het eten heen dat is niet aan mij besteed. En ik hou niet van die drukte, dat drukke van overal gesprekken maar ook het geluid van servies en bestek is voor mij heel hinderlijk, dat doet echt pijn aan mijn oren en ik raak daar helemaal geflipt van.
Maar ik zou wel alleen gaan, daar zie ik geen probleem mee.
Ik ben net terug van mijn eerste intake bij nieuwe hulpverlener. Ik denk dat het wel een goede is.
Ik heb veel verteld en er is mij veel gevraagd en we zijn nog niet klaar, ik heb dinsdag nog een vervolg en meteen daarna een uitvoerig gesprek/onderzoek met de psychiater. Maar ze zei dat ik het goed had gedaan.
En ik ben helemaal in mijn nopjes omdat ik gisteren mijn nieuwe computer heb besteld en nu zit ik af te wachten op het bericht dat het verzonden is. Misschien krijg ik het wel morgen of overmorgen binnen en ik kan niet wachten
.. Ik hoop echt dat ik niet hoef te wachten tot volgende week, ik wil hem in elkaar zetten en dan zwaar gaan benchmarken en alles. En daarna is het wachten op de beta van BF3. Stuiter de stuiter.
-weg-
Het gaat om het functioneren in verhouding tot de inschaling van de betreffende medewerker. Aan iemand in een hogere schaal worden andere eisen gesteld dan aan een medewerker in een minder hoge schaal. Daar komt bij dat ik geen zolderkamerautist ben. Nu gaan mensen vaak op hun eigen ervaring af, wat een vertekend beeld kan geven. Gedegen onderzoek naar de arbeidsmarktpositie van bijvoorbeeld Wajongers geeft dan een beter beeld. Ik vind het nog steeds knap hoe je de tijd doorkomt, of doe je vrijwilligerswerk?quote:
[..]
Nee, ik zoek geen herkenning.
Ik kan niet beoordelen of je een vriendin wel of niet zou aankunnen. Ik hoop het natuurlijk wel voor je, omdat ik de indruk heb dat je het graag zou willen.
Bij verwisseling van een leidinggevende heeft een "tripple A" medewerker heeft minder te vrezen voor zijn/haar baan dan eentje met een "junk status". Ik weet niet waar jij precies in dat spectrum zit...ik hoop maar op een degelijke basis.
Mensen met een handicap worden door leidinggevenden meestal niet als "tripple A" laat staan als "sexy" gezien. Grosso modo lopen ze bij een reorganisatie of leiderschapswisseling meer risico op het verlies van baan.
Ik kwam per toeval nog dit stukje tegen:
De zorgen van een wanhopige Wajonger met ASS
De persoon in kwestie ziet het wel heel somber in, maar ik weet nu in ieder geval op welke manier UWV de netto uitkering berekent...
Ik kon destijds nog rondkomen met een bijstandsuitkering. En die is lager dan de Wajong: 877,70 euro per maand.
[ Bericht 1% gewijzigd door schaal_9 op 25-08-2011 20:08:09 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Het heeft even geduurd ongeveer een jaar maar de aanmelding van bij het SARR is binnen. Over 2 weken intakegesprek
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ergens alleen in je eentje gaan uit eten is ook niet zo gezellig. Daar zie ik het nut ook niet erg van in. Want uit eten gaan doe je vooral ook voor de gezelligheid.quote:
Zo, wat is er veel gepost.
Ik stuiter weer eens alle kanten op van alle processen die lopen en dingetjes.
Ik zou ook wel in mijn eentje naar een bioscoop gaan of ook een restaurant, maar ik zie het nut er niet zo van in. Film kan ik ook thuis kijken en ik hou niet zo van restaurants want ik ben best wel een moeilijke eter en het duurt ook allemaal lang en ik kom er om te eten, dus al dat gedoe om het eten heen dat is niet aan mij besteed. En ik hou niet van die drukte, dat drukke van overal gesprekken maar ook het geluid van servies en bestek is voor mij heel hinderlijk, dat doet echt pijn aan mijn oren en ik raak daar helemaal geflipt van.
Maar ik zou wel alleen gaan, daar zie ik geen probleem mee.
Ik ben net terug van mijn eerste intake bij nieuwe hulpverlener. Ik denk dat het wel een goede is.
Ik heb veel verteld en er is mij veel gevraagd en we zijn nog niet klaar, ik heb dinsdag nog een vervolg en meteen daarna een uitvoerig gesprek/onderzoek met de psychiater. Maar ze zei dat ik het goed had gedaan.
En ik ben helemaal in mijn nopjes omdat ik gisteren mijn nieuwe computer heb besteld en nu zit ik af te wachten op het bericht dat het verzonden is. Misschien krijg ik het wel morgen of overmorgen binnen en ik kan niet wachten
Stuiter de stuiter.
Gelukkig dat je een positieve eerst indruk hebt opgedaan bij je nieuwe hulpverlener. Hopelijk komt het zo ook uiteindelijk uit.
Ik wil ook een nieuwe computer. Ding wat ik nu heb is nogal oud.
Ik wacht op Windows 8
Je hebt een zeer goed punt dat het gaat om de verhouding van presteren en loonkosten wat de positie van een werknemer bepaalt.quote:
[..]
Het gaat om het functioneren in verhouding tot de inschaling van de betreffende medewerker. Aan iemand in een hogere schaal worden andere eisen gesteld dan aan een medewerker in een minder hoge schaal. Daar komt bij dat ik geen zolderkamerautist ben. Nu gaan mensen vaak op hun eigen ervaring af, wat een vertekend beeld kan geven. Gedegen onderzoek naar de arbeidsmarktpositie van bijvoorbeeld Wajongers geeft dan een beter beeld. Ik vind het nog steeds knap hoe je de tijd doorkomt, of doe je vrijwilligerswerk?
Ik kwam per toeval nog dit stukje tegen:
De zorgen van een wanhopige Wajonger met ASS
De persoon in kwestie ziet het wel heel somber in, maar ik weet nu in ieder geval op welke manier UWV de netto uitkering berekent...
Ik kon destijds nog rondkomen met een bijstandsuitkering. En die is lager dan de Wajong: 877,70 euro per maand.
Wat dat betreft kan het best zo zijn dat je zowaar een sterke positie geniet in je huidige baan. (ik meen dat je 2 schalen lager bent ingeschaald ) Als je dan ook nog eens bovenverwachting presteert, dan ben je een goede werknemer voor je organisatie! Volgens mij ben je wel een loyaal werknemer
Het lijkt je goed af te gaan, want ik hoor je nooit over de dingen waar je tegen aan loopt in je werk. Volgens mij kan je het gewoon prima vinden met de mensen om je heen. Ik vind bovendien dat je je vaste aanstelling in een korte tijd binnen hebt binnengesleept. Het zou mooi zijn als je schaal 11 nog ooit kan bereiken. Maar ik hoop niet voor je dat het een afgod voor je wordt. Het gaat erom dat je gelukkig bent in je werk en volgens mij ben je dat wel.
Natuurlijk heb je vast zelf wel een beeld hoe je positie is in je werkkring en uiteraard kan dat ietwat vertekend zijn. Maar dat geld ook voor NT-ers hoor. Het blijft altijd een inschatting. Maar belangrijk is wel dat je zelf een goed gevoel hebt, dat heb je kennelijk ook. Dat geeft immers zelfvertrouwen en dat komt presteren natuurlijk wel ten goede. Vergeet ook niet vooral het self-fulfilling prophecy element dat 2 kanten kan uitwerken...
Ik weet niet of het knap is dat iemand zijn tijd kan doorkomen. Maar het natuurlijk wel erg gelukkig. Niks is zo erg als de tijd niet vooruit gaat. Ik doe geen vrijwilligerswerk.
Wel een heel heftig verhaal in dat linkje....Word je echt niet vrolijk van. Moet je misschien maar niet teveel lezen hoor, het gaat nu tenslotte erg goed met jou.
Mooi zo. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Wat verwacht je concreet?quote:
Het heeft even geduurd ongeveer een jaar maar de aanmelding van bij het SARR is binnen. Over 2 weken intakegesprek
Uit eten gaan doe je voor de gezelligheid? Hm, ik doe het toch vooral vanwege het genieten van een maaltijd die ik zelf nooit zo gekookt krijg... Maar ieder zijn ding natuurlijk!
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Tja, mijn primaire desktop was ook een beetje verouderd en heeft nu ook min of meer de geest gegeven. En er komen mooie spellen aan en de nieuwe techniekjes zijn ook erg ok dus tijd voor een nieuwequote:
Ergens alleen in je eentje gaan uit eten is ook niet zo gezellig. Daar zie ik het nut ook niet erg van in. Want uit eten gaan doe je vooral ook voor de gezelligheid.
Gelukkig dat je een positieve eerst indruk hebt opgedaan bij je nieuwe hulpverlener. Hopelijk komt het zo ook uiteindelijk uit.
Ik wil ook een nieuwe computer. Ding wat ik nu heb is nogal oud.
Ik heb een deel van mijn pensioen uit laten betalen en zo kon ik nog best wat aardigs samenstellen. Helemaal blij.
-weg-
Dat hoop ik ook. Handvatten om beter mee te kunnen komen op sociaal gebied.quote:
[..]
Mooi zo. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Wat verwacht je concreet?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Het valt allemaal wel mee hoor. Behoud van werk staat bij mij voorop. Verder hoop ik helemaal niets wat in- of opschaling betreft, en ik ben gewoon ingeschaald volgens het functieprofiel. Liefde is niet te koop. Maar sinds ik werk heb praat ik een stuk gemakkelijker met vrouwen dan in de tijd daarvóór. Ik kom regelmatig bij een broodjeszaak en daar werkt een vrolijke, jonge vrouwquote:
[..]
Je hebt een zeer goed punt dat het gaat om de verhouding van presteren en loonkosten wat de positie van een werknemer bepaalt.
...
Wel een heel heftig verhaal in dat linkje....Word je echt niet vrolijk van. Moet je misschien maar niet teveel lezen hoor, het gaat nu tenslotte erg goed met jou.
Wat me trouwens een rijk gevoel geeft, is het met vakantie gaan. Veel liever zie ik dat we allebei werken. Zonder werk of vrijwilligerswerk zou ik eigenlijk niet weten wat ik met zoveel vrije tijd aanmoet. Aan de andere kant: misschien went het ook wel.
Dat linkje... mijn werk draait zo ongeveer om de sociale zekerheid. Met Asperger en een Wajong-toekenning op 44-jarige leeftijd wordt het wel lastig om werk te vinden. En zie bijvoorbeeld maar eens iemand aan het werk te krijgen die autisme heeft en heel snel hyper wordt.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Eindelijk weer eens een vrije dag
Tijd om een loopband aan te schaffen met al die regen...
En, we hebben weer even opschaling gekregen
Tijd om een loopband aan te schaffen met al die regen...
En, we hebben weer even opschaling gekregen
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Heel verstandig van je om consolidatie van je baan voorop te stellen! Dat je het kan volhouden is verreweg het belangrijkste.quote:
[..]
Het valt allemaal wel mee hoor. Behoud van werk staat bij mij voorop. Verder hoop ik helemaal niets wat in- of opschaling betreft, en ik ben gewoon ingeschaald volgens het functieprofiel. Liefde is niet te koop. Maar sinds ik werk heb praat ik een stuk gemakkelijker met vrouwen dan in de tijd daarvóór. Ik kom regelmatig bij een broodjeszaak en daar werkt een vrolijke, jonge vrouw
Wat me trouwens een rijk gevoel geeft, is het met vakantie gaan. Veel liever zie ik dat we allebei werken. Zonder werk of vrijwilligerswerk zou ik eigenlijk niet weten wat ik met zoveel vrije tijd aanmoet. Aan de andere kant: misschien went het ook wel.
Dat linkje... mijn werk draait zo ongeveer om de sociale zekerheid. Met Asperger en een Wajong-toekenning op 44-jarige leeftijd wordt het wel lastig om werk te vinden. En zie bijvoorbeeld maar eens iemand aan het werk te krijgen die autisme heeft en heel snel hyper wordt.
Er is veel te koop. Helaas een aantal dingen niet: veel dingen die maken hebben met het intermenselijk verkeer waarin mensen elkaar uitkiezen. Dat kan zijn: een baan of een partner. Geluk is niet te koop, liefde evenmin. Voor een deel wordt dat door het lot bepaald. Je wordt geboren met een zekere blauwdruk, genen, die al veel voor je uitstippelen. Uiteraard heb je binnen de hoofdlijnen dan weer wat keuzevrijheid. (wat men ook wel het afdwingen van geluk noemt).
Mooi is om te zien hoe jij de afgelopen jaren toch een bloei doormaakt. Niet alleen je werk, wat je met mensen in contact brengt. Het mooi is dat je een werkkring hebt van mensen op jouw intellectuele niveau.
Je staat kennelijk ook best open voor contact met vrouwen. Ik proef dat je het zelf een beetje uitdagend vindt om een praatje met vrouwen aan te gaan in, vooral in winkels. Dat is erg goed, je oefent daarmee in het contact. Misschien heeft je werksituatie je ook wat vrijer gemaakt in het contact.
Je waardeert gelukkig ook de immateriële kant van het leven. Ik kan me best voorstellen dat vakantie je een rijk gevoel kan geven. En dat is mooi dat dit kan, zeker nu je een baan hebt waardoor je tenminste een normaal inkomen hebt.
Het klopt dat de situatie je een andere beleving van tijd hebt. Het went dus inderdaad, je weet immers niet beter.
Tja, die 44 jarige komt waarschijnlijk nooit meer aan de bak. Alleen al vanwege zijn leeftijd, geen werkgever die daarop zit te wachten.
Het systeem deugt wat betreft ook van geen kant . 
Het weer is inderdaad echt bizar slecht....quote:
Eindelijk weer eens een vrije dag
Tijd om een loopband aan te schaffen met al die regen...
En, we hebben weer even opschaling gekregen
ik weet ook niet of dit nog goed komt
Wie weet joh, dan heb je het tenminste geprobeerd.quote:
[..]
Dat hoop ik ook. Handvatten om beter mee te kunnen komen op sociaal gebied.
Waarom zijn vragenlijsten zo moeilijk om in te vullen. Voor dat intakegesprek bij het SARR moet ik een vragenlijst invullen. Aantal vragen zijn moeilijk om te beantwoorden. Zoals hulpvraag
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Als ik iets lastig vind om uit te zoeken dan is het wel een pc....quote:
[..]
Tja, mijn primaire desktop was ook een beetje verouderd en heeft nu ook min of meer de geest gegeven. En er komen mooie spellen aan en de nieuwe techniekjes zijn ook erg ok dus tijd voor een nieuwe
Tja, die van mij moet ook zo snel mogelijk worden vervangen.
Dat dwingt je nl. om goed na te denken over je hulpvraag. Hoe concreter jij die kan formuleren, des te beter zij op je hulpvraag kunnen inspelen.quote:
Waarom zijn vragenlijsten zo moeilijk om in te vullen. Voor dat intakegesprek bij het SARR moet ik een vragenlijst invullen. Aantal vragen zijn moeilijk om te beantwoorden. Zoals hulpvraag
Dat is logisch maar laat zoiets nu niet echt mijn sterke punt zijn.quote:Op zaterdag 27 augustus 2011 13:41 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Dat dwingt je nl. om goed na te denken over je hulpvraag. Hoe concreter jij die kan formuleren, des te beter zij op je hulpvraag kunnen inspelen.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Het is ook best lastig...quote:
[..]
Dat is logisch maar laat zoiets nu niet echt mijn sterke punt zijn.
Rustig de vragen goed lezen. Denk er rustig over na. Vragen goed op je in laten werken en dan proberen zo goed mogelijk te formuleren. Soms kan het helpen, de vragen even een paar uur aan de kant te leggen.
Ik heb de vragen die wel makkelijk zijn al ingevuld. De rest komt nog wel.quote:
[..]
Het is ook best lastig...
Rustig de vragen goed lezen. Denk er rustig over na. Vragen goed op je in laten werken en dan proberen zo goed mogelijk te formuleren. Soms kan het helpen, de vragen even een paar uur aan de kant te leggen.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Dan heb je in ieder geval al een begin.quote:
[..]
Ik heb de vragen die wel makkelijk zijn al ingevuld. De rest komt nog wel.
Ik vind het echt enorm leuk om te doen, al maakt een groter budget het nog leuker maar het is dan ook weer de kunst om binnen een bepaald budget iets knaps te bouwen.quote:
Als ik iets lastig vind om uit te zoeken dan is het wel een pc....
Tja, die van mij moet ook zo snel mogelijk worden vervangen.
Ik vind het ook leuk om te lezen over de nieuwe ontwikkelingen en dingetjes.
-weg-
hoi..zoals gemerkt post ik hier heel sporadisch wat, vooral als ik even klem zit omdat ik nergens anders echt terecht kan op de momenten dat het echt nodig is.
Maar goed, ik ben(/ga) beginnen aan een studie op hbo niveau, en heb pdd-nos. Nu heb ik altijd enorme moeite gehad met oa. het voldoen aan lesroosters, mijn doel als ik op school was was zsm weer naar huis.
Maar nu zijn pas de 2 introdagen geweest, en ik sta hier al 2 dagen constant door te draaien...en ik hou het even niet uit.
Er is voor mij teveel onduidelijkheid en ik stress uit het niets, heb 's ochtends als ik naar school moet helemaal geen zin om naar school te gaan..en moet me dus mijn bed uit slepen en op school op slepen.
En dit tijdens de "leuke" dagen...met activiteiten en sociabiliteit.
Maar nu na 2 dagen ben ik al een wrak en nu vraag ik me echt af hoe ik met doen tijdens de normale studiedagen
En mijn pdd-nos maakt het niet veel makkelijker nu, want ik heb nog totaal geen aansluiting kunnen vinden bij de jaargenoten(want er zijn nog geen klassen) en al meerdere malen is mij gevraagd waarom ik zo"vaag/raar" kijk en doe...maar ik merk dat dus niet want ik ben gewoon mezelf.
Maar goed, ik ben(/ga) beginnen aan een studie op hbo niveau, en heb pdd-nos. Nu heb ik altijd enorme moeite gehad met oa. het voldoen aan lesroosters, mijn doel als ik op school was was zsm weer naar huis.
Maar nu zijn pas de 2 introdagen geweest, en ik sta hier al 2 dagen constant door te draaien...en ik hou het even niet uit.
Er is voor mij teveel onduidelijkheid en ik stress uit het niets, heb 's ochtends als ik naar school moet helemaal geen zin om naar school te gaan..en moet me dus mijn bed uit slepen en op school op slepen.
En dit tijdens de "leuke" dagen...met activiteiten en sociabiliteit.
Maar nu na 2 dagen ben ik al een wrak en nu vraag ik me echt af hoe ik met doen tijdens de normale studiedagen
En mijn pdd-nos maakt het niet veel makkelijker nu, want ik heb nog totaal geen aansluiting kunnen vinden bij de jaargenoten(want er zijn nog geen klassen) en al meerdere malen is mij gevraagd waarom ik zo"vaag/raar" kijk en doe...maar ik merk dat dus niet want ik ben gewoon mezelf.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |