Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar de bioscoop. Vind ik juist heel fijn, omdat ik ook wel eens had meegemaakt dat iemand continu door de film zat te praten. Daar kan ik dan echt niet tegen.quote:Op woensdag 24 augustus 2011 17:58 schreef Pandora73 het volgende:
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
Nee, ik zoek geen herkenning.quote:Op dinsdag 23 augustus 2011 22:57 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Ik kan me wel vinden in je punten over vakantie en kinderen. Vakantie kost meer moeite voor een alleenstaande. Alleen op vakantie gebeurt wel hoor, ik zou dan eerder voor een grote stad als Rome gaan maar geen strandbestemming.
Mar... je hebt volgens mij het idee dat ik het niet of niet goed aan zou kunnen, een vriendin. Je zoekt toch geen herkenning? We hebben het weleens over werk gehad en toen stelde je al dat ik weleens in moeilijk vaarwater terecht zou kunnen komen als er bijvoorbeeld een nieuwe directeur komt (die niet van mijn tekortkoming weet).
Alleen naar een bruiloft moeten, waar je alleen het trouwpaar kent? Dan zou ik niet eens gaan.quote:Op woensdag 24 augustus 2011 17:58 schreef Pandora73 het volgende:
En nog @EchtGaaf en @Schaal_9:
Waarom vinden jullie het zo vreselijk om in je eentje ergens naartoe te gaan? Het lijkt er eerder op dat je eerder iemand mee wilt om je aan vast te klampen, dan om je samen te vermaken... Je krijgt echt niet eerder aanspraak met andere bruilofts- of vakantiegangers omdat je met zijn tweeën komt hoor. Gezelschap leidt alleen maar af als je geen aanspraak hebt, maar zorgt niet voor aanspraak.
Ik ga zelf regelmatig in mijn eentje naar een restaurant of bioscoop/theater, ik vermaak me prima in mijn eentje. In een restaurant kom ik om te genieten van het eten, in een bioscoop/theater om te genieten van wat er op het doek/podium gebeurt. En tijdens een voorstelling kun je ook moeilijk met iemand gaan zitten praten, dus dan is het hoogstens gesprekjes in de pauze/achteraf. Tja, dan kan ik dus wat ik gezien heb lekker op me laten inwerken, in plaats van gesprekken te moeten voeren. Ik vind in mijn eentje gaan vaak zelfs ontspannender dan samen gaan. (Want stel je nou voor dat de andere er helemaal niks aan vindt! Wat zegt dat over diegene? Wat zegt dat over "ons", zijn we dan eigenlijk wel geschikt om vrienden te zijn als hij/zij iets wat ik leuk vind, niks vindt? En en en...)
En om terug te komen op bruiloften en vakanties: ook als ik met gezelschap op een bruiloft ben zit ik langs de muur mensen te kijken; het zijn toch al te veel indrukken voor mij. Plus meestal ken ik alleen het bruidspaar, en die hebben ook niet de hele dag tijd voor mij, dus zit ik toch al verloren. En op vakantie is het juist heerlijk om nou eens precies dáárheen te kunnen gaan waar ík heen wil gaan, op momenten dat ík daar zin in heb, en te kunnen rusten als ík wil rusten, en lui een boek te kunnen lezen als ík een boek wil lezen... zonder constant rekening te moeten houden met een reisgenoot.
Maar goed, da's dus mijn beleving, kunnen jullie uitleggen wat jullie er nou zo verschrikkelijk aan vinden om dat alleen te moeten doen?
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Schijt aan de rest.quote:Op donderdag 25 augustus 2011 00:28 schreef Pandora73 het volgende:
Och, ik denk altijd maar van die mensen: "Als het interessantste wat jullie op dit moment te doen hebben, naar mij kijken is, dan zou ik toch eens hard gaan nadenken over een wat zinvollere invulling van je leven". Bovendien ken ik die mensen niet, en interesseert het me dus helemaal niets wat ze van me denken. Ik doe niets verkeerds, bezorg geen overlast (en dat kunnen heel veel gezinnen met rondlopende jengelende schreeuwende protesterende kinderen niet eens zeggen), dus wat is er zo boeiend aan dat ik in mijn eentje van een lekkere maaltijd geniet? Heb ik geen "recht" om een goed restaurant te bezoeken?
Er zijn wat dingen waar ik al mijn hele leven lang met mijn pet niet bij kon, en waar ik me dus niet aan wens te houden, en "Gij zult in uw eentje geen restaurant bezoeken" is er daar een van.
(Een andere is "Gij zult geen liefde voelen voor iemand die prachtig, lief, zorgzaam, intelligent, ... nou ja in ieder geval enorm goed bij je past dus, wanneer die persoon toevallig van hetzelfde geslacht is". Dat vind ik namelijk gewoon een rotstreek: als mijn ideale partner toevallig een vrouw zou zijn, dan zou het niet mogen? Dat is wel bijzonder gemeen van het universum / God / karma / whatever. Ik vind het niet acceptabel dat het leven me zo'n loer zou mogen draaien)
Het gaat om het functioneren in verhouding tot de inschaling van de betreffende medewerker. Aan iemand in een hogere schaal worden andere eisen gesteld dan aan een medewerker in een minder hoge schaal. Daar komt bij dat ik geen zolderkamerautist ben. Nu gaan mensen vaak op hun eigen ervaring af, wat een vertekend beeld kan geven. Gedegen onderzoek naar de arbeidsmarktpositie van bijvoorbeeld Wajongers geeft dan een beter beeld. Ik vind het nog steeds knap hoe je de tijd doorkomt, of doe je vrijwilligerswerk?quote:Op woensdag 24 augustus 2011 21:41 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Nee, ik zoek geen herkenning.![]()
Ik kan niet beoordelen of je een vriendin wel of niet zou aankunnen. Ik hoop het natuurlijk wel voor je, omdat ik de indruk heb dat je het graag zou willen.
Bij verwisseling van een leidinggevende heeft een "tripple A" medewerker heeft minder te vrezen voor zijn/haar baan dan eentje met een "junk status". Ik weet niet waar jij precies in dat spectrum zit...ik hoop maar op een degelijke basis.
Mensen met een handicap worden door leidinggevenden meestal niet als "tripple A" laat staan als "sexy" gezien. Grosso modo lopen ze bij een reorganisatie of leiderschapswisseling meer risico op het verlies van baan.
Ergens alleen in je eentje gaan uit eten is ook niet zo gezellig. Daar zie ik het nut ook niet erg van in. Want uit eten gaan doe je vooral ook voor de gezelligheid.quote:Op donderdag 25 augustus 2011 10:40 schreef Auti het volgende:
Zo, wat is er veel gepost.
Ik stuiter weer eens alle kanten op van alle processen die lopen en dingetjes.
Ik zou ook wel in mijn eentje naar een bioscoop gaan of ook een restaurant, maar ik zie het nut er niet zo van in. Film kan ik ook thuis kijken en ik hou niet zo van restaurants want ik ben best wel een moeilijke eter en het duurt ook allemaal lang en ik kom er om te eten, dus al dat gedoe om het eten heen dat is niet aan mij besteed. En ik hou niet van die drukte, dat drukke van overal gesprekken maar ook het geluid van servies en bestek is voor mij heel hinderlijk, dat doet echt pijn aan mijn oren en ik raak daar helemaal geflipt van.
Maar ik zou wel alleen gaan, daar zie ik geen probleem mee.
Ik ben net terug van mijn eerste intake bij nieuwe hulpverlener. Ik denk dat het wel een goede is.
Ik heb veel verteld en er is mij veel gevraagd en we zijn nog niet klaar, ik heb dinsdag nog een vervolg en meteen daarna een uitvoerig gesprek/onderzoek met de psychiater. Maar ze zei dat ik het goed had gedaan.
En ik ben helemaal in mijn nopjes omdat ik gisteren mijn nieuwe computer heb besteld en nu zit ik af te wachten op het bericht dat het verzonden is. Misschien krijg ik het wel morgen of overmorgen binnen en ik kan niet wachten.. Ik hoop echt dat ik niet hoef te wachten tot volgende week, ik wil hem in elkaar zetten en dan zwaar gaan benchmarken en alles. En daarna is het wachten op de beta van BF3.
Stuiter de stuiter.
Je hebt een zeer goed punt dat het gaat om de verhouding van presteren en loonkosten wat de positie van een werknemer bepaalt.quote:Op donderdag 25 augustus 2011 19:54 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Het gaat om het functioneren in verhouding tot de inschaling van de betreffende medewerker. Aan iemand in een hogere schaal worden andere eisen gesteld dan aan een medewerker in een minder hoge schaal. Daar komt bij dat ik geen zolderkamerautist ben. Nu gaan mensen vaak op hun eigen ervaring af, wat een vertekend beeld kan geven. Gedegen onderzoek naar de arbeidsmarktpositie van bijvoorbeeld Wajongers geeft dan een beter beeld. Ik vind het nog steeds knap hoe je de tijd doorkomt, of doe je vrijwilligerswerk?
Ik kwam per toeval nog dit stukje tegen:
De zorgen van een wanhopige Wajonger met ASS
De persoon in kwestie ziet het wel heel somber in, maar ik weet nu in ieder geval op welke manier UWV de netto uitkering berekent...
Ik kon destijds nog rondkomen met een bijstandsuitkering. En die is lager dan de Wajong: 877,70 euro per maand.
Mooi zo. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Wat verwacht je concreet?quote:Op donderdag 25 augustus 2011 22:46 schreef tijnbrein het volgende:
Het heeft even geduurd ongeveer een jaar maar de aanmelding van bij het SARR is binnen. Over 2 weken intakegesprek
Tja, mijn primaire desktop was ook een beetje verouderd en heeft nu ook min of meer de geest gegeven. En er komen mooie spellen aan en de nieuwe techniekjes zijn ook erg ok dus tijd voor een nieuwequote:Op vrijdag 26 augustus 2011 11:46 schreef EchtGaaf het volgende:
Ergens alleen in je eentje gaan uit eten is ook niet zo gezellig. Daar zie ik het nut ook niet erg van in. Want uit eten gaan doe je vooral ook voor de gezelligheid.
Gelukkig dat je een positieve eerst indruk hebt opgedaan bij je nieuwe hulpverlener. Hopelijk komt het zo ook uiteindelijk uit.
Ik wil ook een nieuwe computer. Ding wat ik nu heb is nogal oud.Ik wacht op Windows 8
Dat hoop ik ook. Handvatten om beter mee te kunnen komen op sociaal gebied.quote:Op vrijdag 26 augustus 2011 12:06 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Mooi zo. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Wat verwacht je concreet?
Het valt allemaal wel mee hoor. Behoud van werk staat bij mij voorop. Verder hoop ik helemaal niets wat in- of opschaling betreft, en ik ben gewoon ingeschaald volgens het functieprofiel. Liefde is niet te koop. Maar sinds ik werk heb praat ik een stuk gemakkelijker met vrouwen dan in de tijd daarvóór. Ik kom regelmatig bij een broodjeszaak en daar werkt een vrolijke, jonge vrouwquote:Op vrijdag 26 augustus 2011 12:01 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Je hebt een zeer goed punt dat het gaat om de verhouding van presteren en loonkosten wat de positie van een werknemer bepaalt.Wat dat betreft kan het best zo zijn dat je zowaar een sterke positie geniet in je huidige baan. (ik meen dat je 2 schalen lager bent ingeschaald ) Als je dan ook nog eens bovenverwachting presteert, dan ben je een goede werknemer voor je organisatie!
...
Wel een heel heftig verhaal in dat linkje....Word je echt niet vrolijk van. Moet je misschien maar niet teveel lezen hoor, het gaat nu tenslotte erg goed met jou.
Heel verstandig van je om consolidatie van je baan voorop te stellen! Dat je het kan volhouden is verreweg het belangrijkste.quote:Op vrijdag 26 augustus 2011 21:46 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Het valt allemaal wel mee hoor. Behoud van werk staat bij mij voorop. Verder hoop ik helemaal niets wat in- of opschaling betreft, en ik ben gewoon ingeschaald volgens het functieprofiel. Liefde is niet te koop. Maar sinds ik werk heb praat ik een stuk gemakkelijker met vrouwen dan in de tijd daarvóór. Ik kom regelmatig bij een broodjeszaak en daar werkt een vrolijke, jonge vrouw
Wat me trouwens een rijk gevoel geeft, is het met vakantie gaan. Veel liever zie ik dat we allebei werken. Zonder werk of vrijwilligerswerk zou ik eigenlijk niet weten wat ik met zoveel vrije tijd aanmoet. Aan de andere kant: misschien went het ook wel.
Dat linkje... mijn werk draait zo ongeveer om de sociale zekerheid. Met Asperger en een Wajong-toekenning op 44-jarige leeftijd wordt het wel lastig om werk te vinden. En zie bijvoorbeeld maar eens iemand aan het werk te krijgen die autisme heeft en heel snel hyper wordt.
Het weer is inderdaad echt bizar slecht....quote:Op zaterdag 27 augustus 2011 13:16 schreef schaal_9 het volgende:
Eindelijk weer eens een vrije dag
Tijd om een loopband aan te schaffen met al die regen...
En, we hebben weer even opschaling gekregen
Wie weet joh, dan heb je het tenminste geprobeerd.quote:Op vrijdag 26 augustus 2011 18:41 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat hoop ik ook. Handvatten om beter mee te kunnen komen op sociaal gebied.
Als ik iets lastig vind om uit te zoeken dan is het wel een pc....quote:Op vrijdag 26 augustus 2011 14:29 schreef Auti het volgende:
[..]
Tja, mijn primaire desktop was ook een beetje verouderd en heeft nu ook min of meer de geest gegeven. En er komen mooie spellen aan en de nieuwe techniekjes zijn ook erg ok dus tijd voor een nieuwe![]()
Dat dwingt je nl. om goed na te denken over je hulpvraag. Hoe concreter jij die kan formuleren, des te beter zij op je hulpvraag kunnen inspelen.quote:Op zaterdag 27 augustus 2011 13:39 schreef tijnbrein het volgende:
Waarom zijn vragenlijsten zo moeilijk om in te vullen. Voor dat intakegesprek bij het SARR moet ik een vragenlijst invullen. Aantal vragen zijn moeilijk om te beantwoorden. Zoals hulpvraag
Dat is logisch maar laat zoiets nu niet echt mijn sterke punt zijn.quote:Op zaterdag 27 augustus 2011 13:41 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Dat dwingt je nl. om goed na te denken over je hulpvraag. Hoe concreter jij die kan formuleren, des te beter zij op je hulpvraag kunnen inspelen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |