Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CLXXXI

Voor de liefhebbers, making of Paul op Veronica nu.

The Killer Inside Me (2010, VS, Michael Winterbottom)
Een film over een moordenaar is al erg controversieel. Deze film met enkele niets verhullende gewelddadige scene's waarin vrouwen tot pulp worden geslagen is daar geen uitzondering op. Het opmerkelijke is dat de film compleet mee gaat met de moordenaar. Het regisseert en oordeelt niet. Zelfs de gebruikelijke berouw dat een moordenaar hoort te hebben als hij de protagonist is blijft uit. De film laat de interpretatie van het waarom geheel aan de kijker over, omdat de verteller/hoofdpersoon zelf ook het antwoord niet weet.
Casey Affleck is perfect gecast, hij heeft gewoon het uiterlijk van een brave hendrik met een verborgen sinistere kant.
De film heeft ook een lekkere soundtrack met ouderwetse jazz en country.
cijfer: 7

The Green Hornet (2011, VS, Michel Gondry)
Na de erg matige ontvangsten had ik lage verwachtingen toen ik de film inging. Maar mij viel die (misschien juist daarom) reuze mee. Gondry weet op enkele scene's na (het gekus in verschillende auto's, het rood oplichten van wapens door Kato en splitscreen-overzicht scene) niet z'n stempel op de film te drukken. De film is een stuk conventioneler dan je van een regisseur met zo'n excentrieke stijl zou hebben verwacht. Seth Rogen zelf viel me best mee. Toegegeven hij doet wel erg hetzelfde als wat we van hem gewend zijn, maar doet dat wel prima. Het zijn echter twee andere troefkaarten die de film echt tot een redelijk succes maken. Ten eerste Christoph Waltz als een heerlijke slechterik. Ten tweede Jay Chou die echt major ass kickt. Net als z'n legendarische voorganger Bruce Lee is hij de echte ster van de show.
cijfer: 7

Closer


Deze stond al heel lang op het lijstje om te zien. Onverwacht niks te doen vanavond dus toen ik ging kijken of er een filmpje was waar ik zin in had kwam deze boven drijven. Romantisch drama over 4 mensen die in een nogal ingewikkelde vierhoeksverhouding zitten. De moraal van het verhaal zou kunnen zijn niets blijft lang geheim of Sommige dingen kun je beter maar niet weten, daar wordt het alleen maar erger van.
Het verhaal is onderhoudend en hoewel je (ik in elk geval) niet altijd snapt waarom ze doen wat ze doen (het zal wel liefde zijn) wordt er wel goed geacteerd. Ik ben normaal niet zo van Julia Roberts maar hier past ze best goed. Ook de heren passen er goed in het plaatje, maar en je mag me bevooroordeeld noemen de drie acteurs staan hier in dienst van het enorme talent van Natalie Portman. Vanaf de eerste scene pakt ze je en laat ze je niet meer los. Het ene moment kinderlijk en ontwapenend als in Leon het andere moment het bijna panische, doorgeslagene van Black Swan, en alles er tussen in. Meer dan verdiende Oscarnominatie dan ook.

Een 8 van mijn is meer dan de 7,4 van IMDB.

http://www.imdb.com/title/tt0110308/

quote:

Op zaterdag 16 april 2011 18:32 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Zo zie je maar weer dat smaken erg verschillen, dit is 1 van mijn favoriete films

De diepgang zit er voor mijn gevoel zeker in en uit zich door geweldig acteerwerk. Met name de gezichtsuitdrukkingen van de meeste acteurs vond ik ontzettend sprekend en ook erg geloofwaardig. Toen ik de film voor het eerst keek werd ik helemaal meegezogen in het verhaal, in die tijd en in de wreedheid van de Maya samenleving.

Vooral deze gozer vond ik zo fucking geweldig:

[ afbeelding ]

Ik denk dat niemand een betere Maya bad-ass had kunnen neerzetten. Ik geloofde zonder enige twijfel dat hij een meedogenloze maya-krijger/generaal was

Helemaal mee eens. De film is een fantastische aaneenschakeling van spanning en originaliteit.

quote:

Op zaterdag 16 april 2011 23:56 schreef Tamashii het volgende:
The Ride.

Mooie film met een aantal schrikmomenten waar Scream nog wat van kan leren. Desalniettemin, vind ik dat Anthony Hopkins wederom een prachtrol neerzet.

Het heeft mij even wat moeite gekost om er achter te komen dat je 'The Rite' bedoelde...

Leuk geprobeerd maar toch net niet. Hij keek wel goed weg maar vond het toch allemaal wat te vaag. Deed me een beetje aan Triangle denken alleen is die dan beter.

Tortilla Flat (1942) - 8/10



Goede film, met o.a. Spencer Tracy (Bad Day at Black Rock, Inherit the Wind, Judgment at Nuremberg) in een van de hoofdrollen. Verhaal zit goed in elkaar en is soms wel voorspelbaar, maar dat maakt de film er niet minder om. Zitten grappige stukjes en ook trieste stukjes in de film. In ieder geval een aanrader voor iedereen die wel eens een film van Spencer Tracy heeft gezien en die hij goed vond.

quote:

Op zondag 17 april 2011 12:22 schreef Roces18 het volgende:
Millers Crossing
[ afbeelding ]
Tom Reagan is de adviseur van Leo, een misdaadbaas tijdens de drooglegging van de jaren 30. Wanneer Leo en zijn rivaal Johnny Caspar ruzie krijgen over een bookie die Caspar bedrogen heeft, probeert Tom om de vrede te bewaren. Hij raakt echter betrokken bij een oorlog van aanslagen een wisselende bondgenootschappen, waarin niets is wat het lijkt.

Dit geroemde werk als een van de beste gangsterfilms aller tijden heeft het niet helemaal waar gemaakt bij mij. Ik kan helaas niet inzien waardoor deze film zich onder films als Goodfellas en Casino kan scharen. Ik moet zeggen dat de acteerprestaties erg strak zijn en dat de sfeer uitstekend is neergezet, maar de film kan mij niet bekoren. Een écht verhaal is namelijk afwezig, dit is meer een korte gebeurtenis van enkele dagen. Ook komt de film na de 1e helft erg traag over waardoor het mijn interesse verliest. Zo vond ik de stukken op Millers Crossing wel erg sterk. De film heeft zo zijn momenten maar beschikt over weinig diepte ~~ oppervlakkig . Ik ben sowieso al geen fan van de gebroerders Coen maar mijn lievelingsfilm van hun blijft toch Fargo.

6,5

Aparte film was dit inderdaad...

Millers Crossing tijdje terug voor het eerst gezien en vond hem verrassend goed en origineel, niet de beste maffiafilm maar ook zeker niet de minste.

The Next Three Days

Russel Crowe's leven wordt uit het niets compleet onderuit gehaald als zijn vrouw achter tralies verdwijnt voor een moord waar ze niets vanaf weet. Manlief Crowe kan niet geloven dat ze ook maar iets met de moord te maken heeft en na het laatste beroep wil hij haar uit gaan breken, op welke manier dan ook. Een vakkundig gemaakte thriller waarbij je mee wordt gezogen in de wanhopige situatie en je oprecht hoopt dat het allemaal goed komt. Mooi gefilmd, goed tempo, uitstekende cast en boeiend verhaal. Ondankse de speelduur van 135 minuten verveelt ie geen moment. 8.0

Closer is wel één van mijn favoriete films, 8,5 van mij.

quote:

Op vrijdag 15 april 2011 10:35 schreef El_Matador het volgende:
Domino (2005)
Heerlijke actiefilm, goeie muziek en openingsscene, beetje thriller, Mickey Rourke, Keira Knightley (ondanks veel te dun toch erg knap), (helaas) klein rolletje voor Christopher Walken en gewoon heerlijk 2 uur tieten-schieten-helicopters. En WAT een quotes.
Bizar laag gewaardeerd op IMDB.

Wat levert Tony Scott toch afwisselend werk. Zijn pareltje True Romance is mijn op 1 na meest favoriete film allertijden, maar Unstoppable en Deja Vu waren bagger. Dit is weer een goeie van hem.
8.6/10 _{(IMDB: 5.9/10)}

Wow, is die nog maar van 2005? Zou toch zweren dat die ouder was... ik heb die ooit gezien op een verjaardag ofzo, vond het een geweldige film!

Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.

[ Bericht 4% gewijzigd door JDx op 17-04-2011 13:09:30 ]

quote:

Op zondag 17 april 2011 12:54 schreef JDx het volgende:
Closer is wel één van mijn favoriete films, 8,5 van mij.

[..]

Wow, is die nog maar van 2005? Zou toch zweren dat die ouder was... ik heb die ooit gezien op een verjaardag ofzo, vond het een geweldige film!

Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.

Bedoel je niet Swordfish? Ook een goeie!
http://www.imdb.com/title/tt0244244/

Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere

"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.

"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.

"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."

Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.

Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!

En wat vond je van de film Mainport?

Hey Mainport, ik heb recentelijk ook een review voor FOK! geschreven. Wil je die even tot op het bot analyseren? Hij gaat over de film Mamma Mia!.

Bij voorbaat dank!

quote:

Op zondag 17 april 2011 21:14 schreef Mainport het volgende:
Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere

"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.

"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.

"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."

Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.

Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!

haha, Goeie analyse

Vanmiddag weer eens herkeken, nu op Criterion blu-ray:

Pierrot Le Fou
Het verhaal rond "cinema`s last romantic couple", zoals Godard Belmondo en Karina`s personages noemde, wordt door Godard vooral gebruikt als kapstok om zijn (of Belmondo`s Ferdinand`s) kijk op film, literatuur en vooral kunst met ons te delen. Tussendoor volgen we ook het koppel dat op de vlucht is voor een aantal misdrijven, waaronder moord. Qua structuur zien we hier al de eerste tekenen van Godard`s latere, vaak minder toegankelijke werk.
Voor mensen die niet heel bekend zijn met het werk van Godard zal `t misschien als verwarrend of fragmentarisch aandoen. Maar als je wel er mee bekend bent en/of je er wat verder in verdiept (en de film vaker kijkt) dan zie je een prachtig werk dat goed in elkaar zit en helemaal niet zo verwarrend en fragmentarisch is als dat `t op `t eerste gezicht lijkt.

IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 9,0/10

quote:

Op zondag 17 april 2011 21:14 schreef Mainport het volgende:
Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere

"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.

"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.

"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."

Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.

Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!

Teveel azijn gedronken bij je ontbijt ofzo? :s

quote:

Op zondag 17 april 2011 21:59 schreef vinnypassy het volgende:

[..]

Teveel azijn gedronken bij je ontbijt ofzo? :s

Hij geeft toch gewoon zijn mening

The Rite



Verenigde Staten
Drama / Horror
114 minuten

geregisseerd door Mikael Håfström
met Anthony Hopkins, Colin O'Donoghue en Alice Braga

'The Rite' volgt de sceptische seminariestudent Michael Kovak (Colin ODonoghue), die de VS verlaat om een studie te gaan volgen op een uitdrijvingsschool aan het Vaticaan. Tijdens zijn studie in Rome, ontmoet hij een onorthodoxe priester; Vader Lucas (Anthony Hopkins). Deze leidt hem al snel naar ''de donkere zijde'' van zijn geloof...

best toffe film, prima voor een avondje vermaak. A.Hopkins zet een erg sterke rol neer. En er zitten een aantal best spannende momenten in.
Gewoon leuk om een keer gezien te hebben, maar verder geen film die me nog lang bij zou blijven ofzo. Gewoon een leuk ''tussendoortje''
een 6.5

Tja, mevrouw Clown. Ik lees uw recensies altijd wel op de letter. Meerdere malen. Maar die spreken voor zich.

quote:

Op vrijdag 15 april 2011 22:55 schreef clumsy_clown het volgende:
Zojuist [REC] gezien. Ik twijfelde nog of ik 'm op zou zetten, omdat ik niet zo'n hele enorme held ben met schrikmomenten. Misschien onderschat ik mezelf, of misschien is de film inderdaad gewoon een tegenvaller, maar ik heb me eerlijk gezegd ronduit verveeld. Het begon nog wel hoopgevend met een redelijk leuk meisje, die heel natuurlijk overkwam als journaliste. Helaas verviel ze al veel te snel in het schreeuwende hysterische kutwijfkarakter die elke matige horror compleet maakt. Vervolgens werd halverwege het verhaal duidelijk wat er aan de hand was en hoe het zou eindigen, en was het een kwestie van de rit uitzitten. Nee, ik snap alle lof niet, en hoef de Amerikaanse remake niet zo nodig te zien.

Overigens vond ik de handheldcamerabeelden dan wél weer prima, en veel minder irritant dan bij bijvoorbeeld The Blair Witch Project.

IMDB: 7.7
Ik: 5

quote:

Op zondag 17 april 2011 21:14 schreef Mainport het volgende:
Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.

Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!

Want 'geloofwaardig' is een woord dat leken nooooit zouden gebruiken natuurlijk.

Het is een woord dat in die context totaal niet op zijn plaats is.

Spijsverteringskanaal, nog zo'n woord dat in die context totaal niet op zijn plaats is.

Old Dogs (2009) - 7.5/10

Op een van de film1 kanalen vandaag Old Dogs gezien. Redelijk goede komedie film met Robin Williams and John Travolta in de hoofdrollen. Film kijkt lekker makkelijk weg, maar het is geen super komedie (zoals ik b.v. vind van The Hangover). Toch wel een boven gemiddelde komedie film, dus zeker wel geslaagd. Een aanrader is het zeker!

Men of Honor (2000) - 7.7/10

Ik heb al heel veel films van Robert De Niro gezien, maar deze film sloeg ik altijd over. Ik had altijd het gevoel dat ik deze film eerder al gezien had, maar dat ik hem toen niets vond. Dat was de reden dat ik deze film nooit gekocht heb. Vandaag kwam de film op tv, dus keek ik toch maar weer eens een keer, althans, dat dacht ik. Deze film heb ik namelijk nooit eerder gezien en de film beviel mij zeker wel. De film zit goed in elkaar en er zit ook echt een boodschap in. Voornamelijk dat de zwarte gemeenschap in de VS tot voor kort nog zwaar gediscrimineerd werd binnen de strijdkrachten. Dit wist ik al wel, omdat ik al meer dan 10 jaar elke dag met WW2 bezig ben, maar er zijn hier nou eenmaal niet zoveel films over gemaakt. Acteer prestaties waren zeer goed, maar dat is wel te verwachten met Robert De Niro in één van de hoofdrollen. Nu ik deze film gezien heb, bestel ik hem meteen. Ik heb al een grote dvd-collectie, dus deze kan er zeker wel bij. Aanrader!

Tucker & Dale vs Evil

Heerlijke komedie over 2 hillbilly's die gaan vissen bij hun hutje in het bos en daar studenten tegenkomen waarmee ze het ene na het andere misverstand te verwerken krijgen. Grappig en origineel hoe ze de horrorfilms en slasher op de hak nemen.

8.0

Met afstand nu al de slechtste film van 2011 gezien: Sucker Punch. Mijn God, wat een wanstaltige onzin. Super platte karakters, lachwekkende dialogen, een cast die stuk voor stuk super suf uit hun ogen kijken (de hoofdrolspeelster voorop), matige effecten en bizarre (en dat bedoel ik niet positief ) plotwendingen en einde. Het verhaal kon me totaal niet boeien en voelde me op geen enkel moment verbonden met welke hoofdrolspeler dan ook. Wel mooie shots van de dames, dus misschien zou ik toch gewoon een hormonaal 17-jarig knulletje moeten zijn om deze film te waarderen. Ik geef hem een 2.

quote:

Op zondag 17 april 2011 12:54 schreef JDx het volgende:
Wow, is die nog maar van 2005? Zou toch zweren dat die ouder was... ik heb die ooit gezien op een verjaardag ofzo, vond het een geweldige film!

Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.

Tank Girl?

quote:

Op zondag 17 april 2011 23:55 schreef Miss-MacPhisto het volgende:
Met afstand nu al de slechtste film van 2011 gezien: Sucker Punch. Mijn God, wat een wanstaltige onzin. Super platte karakters, lachwekkende dialogen, een cast die stuk voor stuk super suf uit hun ogen kijken (de hoofdrolspeelster voorop), matige effecten en bizarre (en dat bedoel ik niet positief ) plotwendingen en einde. Het verhaal kon me totaal niet boeien en voelde me op geen enkel moment verbonden met welke hoofdrolspeler dan ook. Wel mooie shots van de dames, dus misschien zou ik toch gewoon een hormonaal 17-jarig knulletje moeten zijn om deze film te waarderen. Ik geef hem een 2.

Crazy Heart: Film uit 2009 met Jeff Bridges. De film gaat over een uitgerangeerde, aan alcohol verslaafde country&western zanger waarvan zijn carrière zich in het slop bevindt. Om in zijn magere levensonderhoud te voorzien treedt hij op in uitzichtloze, verlopen bars en gehuchten om voor de 10.000ste keer zijn oudere hits ten gehore te brengen. Op persoonlijk vlak gaat het al net zo beroerd met 5 kapot gelopen huwelijken, een zoon die hem niet wil zien en de competitie met een jongere c&w zanger waarvan de carrière veel beter gaat. Op een gegeven moment komt hij iemand tegen met wie hij meer wil dan een ONS. Zijn alchoholverslaving blijft echter een probleem. De film gaat over alle ups en downs die hij meemaakt.

Alhoewel Jeff Bridges het helemaal niet verkeerd speelt (en zingt) raakt de film je nergens en blijft het allemaal aan de oppervlakte. Van enige diepgang is geen sprake. Colin Farell is vreselijk slecht gecast als de jongere concurrent van de zanger en niet op zijn plaats in deze film. De film moet een drama zijn maar je kijkt er vrijwel onbewogen naar. Er is (logisch) veel country&western te horen en daar moet je van houden, maar de liefhebber zal dit wel waarderen. Dat is dan het enige wat te waarderen is: een 5 voor de moeite...

PineApple Express: grappig bedoelde stonerfilm over een stel dopeheads die gedonder krijgen met hun dealer als 1 van hun toevallig de toeschouwer is van een misdaad die door de dealer is gepleegd. Ze slaan op de vlucht als de dealer achter ze aangaat.

Je moet houden van dit soort films waar om de haverklap een joint wordt opgestoken. Mij boeit dat niet zo, maar er zaten hier en daar wel wat grappige scenes in. Seth Rogen (Zack and Mimi make a porn) speelt op zijn bekende overdreven manier, James Franco (127hrs) loopt de hele film als een verdoofde zombie rond maar doet het toch beter. Geen topper maar redelijke wegkijker. Misschien is de film beter te verteren als je zelf ook een joint opsteekt. Een 6-.

[ Bericht 23% gewijzigd door mister_white op 18-04-2011 08:57:23 ]

Scream 4

Tsja, nadat in de opening-scene al bleek dat de film ''slim'' gebruik maakte van alle vooroordelen, clichés e.d. kreeg ik al het gevoel dat het niks zou worden. Toen later bleek dat het echt weer exact hetzelfde is als de vorige delen zijn we in de pauze naar huis gegaan.

1/10

Due date

Best vermakelijke film. In ieder geval prima om een zondagavond mee door te komen. Had gehoopt op net zo'n leuke film als the hangover, maar dat haalde de film naar mijn mening toch net niet.

Ik geef de film wel een 7

Menschen am Sonntag (People on Sunday) (1930, Dl, Curt Siodmak, Robert Siodmak, Edgar G. Ulmer, Fred Zinnemann & Rochus Gliese)
Deze film kan je natuurlijk moeilijk op een andere dag dan een zondag kijken.
Het laat zien wat mensen in Duitsland anno 1929 deden op een zondag. Het is de eerste Duitse film die gebruikt maakt van echte mensen als amateur-acteurs i.p.v. professionele acteurs. De film is compleet geschoten op locatie. Daarmee is de film een grote invloed geweest op latere Franse nouvelle vague en vooral het Italiaans neorealisme. Bovendien is het (één van de) eerste werk(en) van Billy Wilder (The Apartment), Fred Zinneman (High Noon) Robert (The Killers) en Curt Siodmak (The Wolf Man) en Edgar G Ulmer (Detour). Dat de film voor de geïnteresseerden in filmhistorie interessant is moge duidelijk zijn. Het is ook een interessante film voor degenen die dus willen zien hoe mensen vroeger hun vrije tijd besteedden. Alleen het plot zelf over twee jonge paartjes op een dubbel date gedurende de zondag is niet bijster interessant. Al maakt de film wel mooi duidelijk dat qua emoties als verliefdheid, irritatie, jaloezie enz er weinig is verandert sindsdien. De beste momenten in de film vond ik echter als het zich gericht op het algemene publiek op die locatie. Zoals een scene waarin verschillende mensen voor de camera poseren voor een foto.
cijfer: 6

Howl (2010, VS, Rob Epstein & Jeffrey Friedman)
De film gaat over één van de bekendste dichters van de twintigste eeuw Allen Ginsberg en z'n bekendste gedicht Howl. Er lopen verschillende lijnen door elkaar in de film; eentje waar Ginsberg voor het eerst Howl voordraagt in een café, eentje waar hij thuis met een recorder een interview met zichzelf afneem, eentje over de rechtzaak tegen de publicatie van Howl en dat wordt dan ook nog eens onderbroken allemaal met een geanimeerde interpretatie van het gedicht Howl. Hierdoor is de film erg fragmentarisch. Waardoor de interessantste lijnen, die over de rechtzaak en het interview waarin we meer van Allens leven leren, niet tot hun volledige recht komen. En de film me wat onbevredigend achter liet.
James Franco weet ondanks dat hij wel erg veel knapper is dan de echte te overtuigen als Ginsberg. Hij maakt van hem een gevoelig en zeer kwetsbare man i.p.v. alleen maar een icoon. Jon Hamm en David Stathairn doen enigszins op de automatische piloot het prima als respectievelijk de verdediger en aanklager in de rechtzaak. Maar bij verschillende andere acteurs die kleine optredens hebben als getuigen in de rechtzaak (o.a. Mary-Louise Parker en Jeff Daniels) en helemaal bij de rechter (Bob Balaban) kreeg ik het gevoel dat ze meer wilden laten blijken hoe cultuur verantwoord ze zijn door te spelen in deze film dan dat ze een goede prestatie wilden neerzetten.
cijfer: 6.5

quote:

Op maandag 18 april 2011 00:10 schreef Karstman het volgende:

[..]

Tank Girl?

lol die heb ik ooit eens op canal+ gezien. Kan me er niet meer veel van herinneren behalve een chick die een tank had

quote:

Op maandag 18 april 2011 11:45 schreef planethugo het volgende:

[..]

lol die heb ik ooit eens op canal+ gezien. Kan me er niet meer veel van herinneren behalve een chick die een tank had

en die konijnen

eentje wordt zelfs gespeeld door Ice-T

quote:

Op zondag 17 april 2011 23:55 schreef Miss-MacPhisto het volgende:
Met afstand nu al de slechtste film van 2011 gezien: Sucker Punch. Mijn God, wat een wanstaltige onzin. Super platte karakters, lachwekkende dialogen, een cast die stuk voor stuk super suf uit hun ogen kijken (de hoofdrolspeelster voorop), matige effecten en bizarre (en dat bedoel ik niet positief ) plotwendingen en einde. Het verhaal kon me totaal niet boeien en voelde me op geen enkel moment verbonden met welke hoofdrolspeler dan ook. Wel mooie shots van de dames, dus misschien zou ik toch gewoon een hormonaal 17-jarig knulletje moeten zijn om deze film te waarderen. Ik geef hem een 2.

Ben ik niet met je eens! Ik vond het een vermakelijke film om te kijken.. Wie verzint het nou... een huge samurai met een minigun die in slowmotion gekilled wordt.... toch geweldig???

Rio



Verenigde Staten
Animatie / Avontuur
96 minuten

geregisseerd door Carlos Saldanha
met de stemmen van Anne Hathaway, Jesse Eisenberg en Leslie Mann

Blu is een zeldzame Macaw papegaai die denkt dat hij de laatste van zijn soort is. Wanneer hij echter ontdekt dat dit helemaal niet zo is, besluit hij zijn kooi in Minnesota te verlaten en op reis te gaan naar Rio de Janeiro. Samen met Jewel, de andere zeldzame papegaai van zijn soort, komt Blu in een onverwacht avontuur terecht.

hele leuke en gezellige animatie film, die vermaakt van het begin tot het eind. Voor alle leeftijden geschikt. Zit leuke humor in en ook leuke personages. En ook een aantal leuke muziek nummers!
Heb me er erg mee vermaakt, aanrader om te zien
7.5

The Jungle Book
Altijd een goede keuze wanneer je eens lekker opgevrolijkt wilt worden, deze laatste film waar Walt Disney zich mee heeft bemoeit.
Zelfs voor een Disney film is ie uitermate vrolijk, wat alleen nog maar wordt versterkt door de tal van liedjes die de film rijk is.
En puur uit nostalgisch oogpunt heb ik `m nog eens gekeken in de Nederlandse versie.
Wat een heerlijke Disney klassieker blijft dit.

IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Net Sanctum gezien.

Kanker aan mijn ogen, wat een schijt film.

quote:

Op zondag 17 april 2011 00:42 schreef Karstman het volgende:
Closer
[ afbeelding ]

Deze stond al heel lang op het lijstje om te zien. Onverwacht niks te doen vanavond dus toen ik ging kijken of er een filmpje was waar ik zin in had kwam deze boven drijven. Romantisch drama over 4 mensen die in een nogal ingewikkelde vierhoeksverhouding zitten. De moraal van het verhaal zou kunnen zijn niets blijft lang geheim of Sommige dingen kun je beter maar niet weten, daar wordt het alleen maar erger van.
Het verhaal is onderhoudend en hoewel je (ik in elk geval) niet altijd snapt waarom ze doen wat ze doen (het zal wel liefde zijn) wordt er wel goed geacteerd. Ik ben normaal niet zo van Julia Roberts maar hier past ze best goed. Ook de heren passen er goed in het plaatje, maar en je mag me bevooroordeeld noemen de drie acteurs staan hier in dienst van het enorme talent van Natalie Portman. Vanaf de eerste scene pakt ze je en laat ze je niet meer los. Het ene moment kinderlijk en ontwapenend als in Leon het andere moment het bijna panische, doorgeslagene van Black Swan, en alles er tussen in. Meer dan verdiende Oscarnominatie dan ook.

Een 8 van mijn is meer dan de 7,4 van IMDB.

Volgensmij heb ik die film een hele tijd terug gezien. Toen was ik te jong om het me echt te laten boeien, dus vandaag nog maar een keer bekijken.

quote:

De Berlijnse elektronica componist Martin (Paul Kalkbrenner), genaamd DJ Ickarus vliegt met zijn manager en vriendin naar clubs over de hele wereld. Als Ickarus na een optreden na te veel drugsgebruik in een zenuw-kliniek in Berlijn terechtkomt, verstoort dat alle grootse plannen die hij had.

Paar jaar geleden gezien op lowlands toen zonder ondertiteling. Kon me er ook weinig tot niks van herinneren dus net weer gekeken. De heerlijke muziek maakt hem voor mij al heel goed en Paul doet het helemaal niet slecht als acteur. Leuk filmpje

TOPfilm!

En de muziek natuurlijk...

Zelf Che Parte 2 gezien, morgen verslagje.

Vandaag een dagje naar het Imagine Amsterdam Fantastic Film Festival geweest. Daar de volgende films gezien:

Kim Bok-nam salinsageonui jeonmal (Bedevilled) (2010,ZK, Chul-soo Yang)
Het dagje begon verrassend goed met de film waar ik van te voren het minst over wist en erbij gekozen had omdat ik afreizen naar Amsterdam voor maar twee films net wat weinig vond.
Het betreft een Zuid-Koreaanse wraakfilm. Dat was ook alles wat ik wist van te voren. De film bleek te gaan over een vrouw, Bok-nam, die door haar man en heel de kleine gemeenschap op een eilandje wordt mishandeld en misbruikt heeft en dan uiteindelijk knapt.
De opbouw van de film was echt ontzettend goed. Ten eerste is de introductie van Bok-nam al heel goed gedaan. De film begint namelijk door te focussen op haar oude jeugdvriendin Hae-won, een succesvolle, knappe, jonge, in Seoul wonende, maar ook een enigzins afstandelijke en arrogante vrouw, die na ontslag op vakantie gaat naar het eilandje waar ze opgroeide. Op deze manier komt de kijker samen met Hae-won als een moderne buitenstaander binnen in een heel ouderwetse gemeenschap. Daar maken we kennis met Bok-nam. Langzaam verschuift de aandacht in de film dan steeds meer naar haar toe. We komen te weten hoe alle mannen (er zijn er vier op het eiland plus nog een opaatje) haar seksueel misbruiken, hoe haar man haar mishandelt en vooral hoe de rest van de bejaarde vrouwen (Bok-nam is kennelijk de enige niet bejaarde vrouw op het eiland) dat toestaan uit zeer ouderwetse opvattingen over man-vrouw verhouding. Mijn haren gingen hierdoor steeds verder overeind staan en het bloed in mijn aderen steeds meer te koken. Tot dat na een afschuwelijk gebeurtenis het kookpunt bij Bok-nam en mij bereikt was. Als Bok-nam dan voor het eerst het hakmes in iemand zet uit wraak en op haar killing spree begint voelde ik de ontlading van al die spanning die zich had opgekropt in me.
De film heeft heel goed uitgewerkte karakters. Hoewel de mannen en bejaarden duidelijk de slechteriken zijn van de film. Zijn ook hun motivatie en opvattingen hoe ouderwets ook te begrijpen uit het intact houden van een gesloten gemeenschap. Maar vooral de twee vriendinnen Bak-nam en Hae-won zijn pracht voorbeelden van realistische karakters die in een moreel grijs gebied opereren i.p.v. duidelijke goed- of slechterik uit mindere films. Dat actrices en acteurs dan ook nog eens sterk spelen helpt ook een heel eind.
De film is imo een kritiek op de geslotenheid van Koreanen, hun instelling om zich volledig niet met problemen van anderen te bemoeien en zelfs figuurlijk hun ogen te sluiten i.p.v. te helpen als er het zich voor neus afspeelt. Dat zeg ik omdat niet alleen de gemeenschap het toelaat, maar ook Hae-won haar ogen sluit voor het leed van haar vriendin en geen gehoor wil geven aan haar smeekbeden om hulp. Daarnaast ook omdat Hae-won in het begin van de film niet mee wil werken aan onderzoek naar een mishandeling van een meisje waar ze getuige van was.
Dat dit pas het debuut is van Chul-soo Yang is bijna niet te geloven. Nog een Koreaan om in de gaten te houden dus komende jaren.
cijfer: 8

Trolljegeren (The Troll Hunter) (2010, Noorwegen, André Øvredal)
Gevalletje idee is beter dan de uitwerking. Het idee van een film waarin trollen in onze echte wereld voorkomen is leuk, maar de uitwerking ervan is matig gedaan. Die Blair Witch-achtige opzet is zo ontzettend passé. Zo'n verklaring aan het begin van een film dat die gebaseerd is op authentieke gevonden beelden maakt een film eerder nog nepper dan dat je gaat twijfelen over de echtheid ervan. Daarnaast wordt die zogenaamde documentaire geschoten door een stel studenten die hun camera nog geen seconde recht kunnen houden, ook niet als de docu nog gewoon gaat over een stroper op beren. Wat ontzettend irritant is. En het realisme van de film ook niet helpt. Als Øvredal er een soort horror-mockumentary van wilde maken (en dat is volgens mij toch echt de opzet) had hij beter andere goede mockumentaries als voorbeeld kunnen nemen dan the Blair Witch. Nu lijkt het net alsof hij de film al 11 jaar op de plank had liggen, maar nu pas tot het maken ervan toe kwam. Niet beseffend dat wat 11 jaar geleden fris was en werkte dat nu niet meer is.
Dat de film eigenlijk toch nog best te doen is, komt door twee dingen. Door het karakters van Hans, de mysterieuze stroper/trollenjager, die i.t.t. de studenten cool is en niet irritant. De voornaamste reden zijn de trollen zelf. Die er heel realistisch en daardoor heel angstaanjagend uitzien. De paar momenten dat het met een confrontatie met trollen komt is de film wel degelijk best spannend.
cijfer: 6.5

Hobo with a Shotgun (2011, Can, Jason Eisener)
De titel klinkt jammer genoeg gaver dan de uiteindelijke film is geworden. Het is de tweede van de befaamde Grindhouse trailers die is uitgewerkt tot een volledige film. Maar waar Machette, Planet Terror en Death Proof ondanks dat ze beïnvloed zijn door B cult films, goed gemaakt zijn is Hobo with a Shotgun gewoon een matige film geworden. Het is het allemaal, de muziek, de regie, het verhaal, net niet. Daarnaast zat er ook nog een heel erg irritante kleurenfilter over de film heen. Natuurlijk valt er hier en daar nog best wat te genieten. Dus een complete ramp is het ook weer niet. Aan het voorkomen daarvan helpt Nederlands trots Rutger Hauer ook een heel stuk mee.
cijfer: 6