F&S Films & Series
Flitsende films en spannende series, bespreek het hier met elkaar!
The Killer Inside Me (2010, VS, Michael Winterbottom)
Een film over een moordenaar is al erg controversieel. Deze film met enkele niets verhullende gewelddadige scene's waarin vrouwen tot pulp worden geslagen is daar geen uitzondering op. Het opmerkelijke is dat de film compleet mee gaat met de moordenaar. Het regisseert en oordeelt niet. Zelfs de gebruikelijke berouw dat een moordenaar hoort te hebben als hij de protagonist is blijft uit. De film laat de interpretatie van het waarom geheel aan de kijker over, omdat de verteller/hoofdpersoon zelf ook het antwoord niet weet.
Casey Affleck is perfect gecast, hij heeft gewoon het uiterlijk van een brave hendrik met een verborgen sinistere kant.
De film heeft ook een lekkere soundtrack met ouderwetse jazz en country.
cijfer: 7
The Green Hornet (2011, VS, Michel Gondry)
Na de erg matige ontvangsten had ik lage verwachtingen toen ik de film inging. Maar mij viel die (misschien juist daarom) reuze mee. Gondry weet op enkele scene's na (het gekus in verschillende auto's, het rood oplichten van wapens door Kato en splitscreen-overzicht scene) niet z'n stempel op de film te drukken. De film is een stuk conventioneler dan je van een regisseur met zo'n excentrieke stijl zou hebben verwacht. Seth Rogen zelf viel me best mee. Toegegeven hij doet wel erg hetzelfde als wat we van hem gewend zijn, maar doet dat wel prima. Het zijn echter twee andere troefkaarten die de film echt tot een redelijk succes maken. Ten eerste Christoph Waltz als een heerlijke slechterik. Ten tweede Jay Chou die echt major ass kickt. Net als z'n legendarische voorganger Bruce Lee is hij de echte ster van de show.
cijfer: 7
Een film over een moordenaar is al erg controversieel. Deze film met enkele niets verhullende gewelddadige scene's waarin vrouwen tot pulp worden geslagen is daar geen uitzondering op. Het opmerkelijke is dat de film compleet mee gaat met de moordenaar. Het regisseert en oordeelt niet. Zelfs de gebruikelijke berouw dat een moordenaar hoort te hebben als hij de protagonist is blijft uit. De film laat de interpretatie van het waarom geheel aan de kijker over, omdat de verteller/hoofdpersoon zelf ook het antwoord niet weet.
Casey Affleck is perfect gecast, hij heeft gewoon het uiterlijk van een brave hendrik met een verborgen sinistere kant.
De film heeft ook een lekkere soundtrack met ouderwetse jazz en country.
cijfer: 7
The Green Hornet (2011, VS, Michel Gondry)
Na de erg matige ontvangsten had ik lage verwachtingen toen ik de film inging. Maar mij viel die (misschien juist daarom) reuze mee. Gondry weet op enkele scene's na (het gekus in verschillende auto's, het rood oplichten van wapens door Kato en splitscreen-overzicht scene) niet z'n stempel op de film te drukken. De film is een stuk conventioneler dan je van een regisseur met zo'n excentrieke stijl zou hebben verwacht. Seth Rogen zelf viel me best mee. Toegegeven hij doet wel erg hetzelfde als wat we van hem gewend zijn, maar doet dat wel prima. Het zijn echter twee andere troefkaarten die de film echt tot een redelijk succes maken. Ten eerste Christoph Waltz als een heerlijke slechterik. Ten tweede Jay Chou die echt major ass kickt. Net als z'n legendarische voorganger Bruce Lee is hij de echte ster van de show.
cijfer: 7
Closer
Deze stond al heel lang op het lijstje om te zien. Onverwacht niks te doen vanavond dus toen ik ging kijken of er een filmpje was waar ik zin in had kwam deze boven drijven. Romantisch drama over 4 mensen die in een nogal ingewikkelde vierhoeksverhouding zitten. De moraal van het verhaal zou kunnen zijn niets blijft lang geheim of Sommige dingen kun je beter maar niet weten, daar wordt het alleen maar erger van.
Het verhaal is onderhoudend en hoewel je (ik in elk geval) niet altijd snapt waarom ze doen wat ze doen (het zal wel liefde zijn) wordt er wel goed geacteerd. Ik ben normaal niet zo van Julia Roberts maar hier past ze best goed. Ook de heren passen er goed in het plaatje, maar en je mag me bevooroordeeld noemen de drie acteurs staan hier in dienst van het enorme talent van Natalie Portman. Vanaf de eerste scene pakt ze je en laat ze je niet meer los. Het ene moment kinderlijk en ontwapenend als in Leon het andere moment het bijna panische, doorgeslagene van Black Swan, en alles er tussen in. Meer dan verdiende Oscarnominatie dan ook.
Een 8 van mijn is meer dan de 7,4 van IMDB.
Deze stond al heel lang op het lijstje om te zien. Onverwacht niks te doen vanavond dus toen ik ging kijken of er een filmpje was waar ik zin in had kwam deze boven drijven. Romantisch drama over 4 mensen die in een nogal ingewikkelde vierhoeksverhouding zitten. De moraal van het verhaal zou kunnen zijn niets blijft lang geheim of Sommige dingen kun je beter maar niet weten, daar wordt het alleen maar erger van.
Het verhaal is onderhoudend en hoewel je (ik in elk geval) niet altijd snapt waarom ze doen wat ze doen (het zal wel liefde zijn) wordt er wel goed geacteerd. Ik ben normaal niet zo van Julia Roberts maar hier past ze best goed. Ook de heren passen er goed in het plaatje, maar en je mag me bevooroordeeld noemen de drie acteurs staan hier in dienst van het enorme talent van Natalie Portman. Vanaf de eerste scene pakt ze je en laat ze je niet meer los. Het ene moment kinderlijk en ontwapenend als in Leon het andere moment het bijna panische, doorgeslagene van Black Swan, en alles er tussen in. Meer dan verdiende Oscarnominatie dan ook.
Een 8 van mijn is meer dan de 7,4 van IMDB.
"A push and a rush and the land we stand on is ours" - Turrican
Whiskyplankje
Whiskyplankje
Helemaal mee eens. De film is een fantastische aaneenschakeling van spanning en originaliteit.quote:Op zaterdag 16 april 2011 18:32 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Zo zie je maar weer dat smaken erg verschillen, dit is 1 van mijn favoriete films
De diepgang zit er voor mijn gevoel zeker in en uit zich door geweldig acteerwerk. Met name de gezichtsuitdrukkingen van de meeste acteurs vond ik ontzettend sprekend en ook erg geloofwaardig. Toen ik de film voor het eerst keek werd ik helemaal meegezogen in het verhaal, in die tijd en in de wreedheid van de Maya samenleving.
Vooral deze gozer vond ik zo fucking geweldig:
[ afbeelding ]
Ik denk dat niemand een betere Maya bad-ass had kunnen neerzetten. Ik geloofde zonder enige twijfel dat hij een meedogenloze maya-krijger/generaal was
The only limit is your own imagination
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Het heeft mij even wat moeite gekost om er achter te komen dat je 'The Rite' bedoelde...quote:Op zaterdag 16 april 2011 23:56 schreef Tamashii het volgende:
The Ride.
Mooie film met een aantal schrikmomenten waar Scream nog wat van kan leren. Desalniettemin, vind ik dat Anthony Hopkins wederom een prachtrol neerzet.
Newton is dood, Einstein is overleden en ik voel me ook niet lekker..
Leuk geprobeerd maar toch net niet. Hij keek wel goed weg maar vond het toch allemaal wat te vaag. Deed me een beetje aan Triangle denken alleen is die dan beter.
Life is a waste of time. Time is a waste of life.
So let's get wasted and have the time of our lives.
So let's get wasted and have the time of our lives.
Tortilla Flat (1942) - 8/10
Goede film, met o.a. Spencer Tracy (Bad Day at Black Rock, Inherit the Wind, Judgment at Nuremberg) in een van de hoofdrollen. Verhaal zit goed in elkaar en is soms wel voorspelbaar, maar dat maakt de film er niet minder om. Zitten grappige stukjes en ook trieste stukjes in de film. In ieder geval een aanrader voor iedereen die wel eens een film van Spencer Tracy heeft gezien en die hij goed vond.
Goede film, met o.a. Spencer Tracy (Bad Day at Black Rock, Inherit the Wind, Judgment at Nuremberg) in een van de hoofdrollen. Verhaal zit goed in elkaar en is soms wel voorspelbaar, maar dat maakt de film er niet minder om. Zitten grappige stukjes en ook trieste stukjes in de film. In ieder geval een aanrader voor iedereen die wel eens een film van Spencer Tracy heeft gezien en die hij goed vond.
Millers Crossing
Tom Reagan is de adviseur van Leo, een misdaadbaas tijdens de drooglegging van de jaren 30. Wanneer Leo en zijn rivaal Johnny Caspar ruzie krijgen over een bookie die Caspar bedrogen heeft, probeert Tom om de vrede te bewaren. Hij raakt echter betrokken bij een oorlog van aanslagen een wisselende bondgenootschappen, waarin niets is wat het lijkt.
Dit geroemde werk als een van de beste gangsterfilms aller tijden heeft het niet helemaal waar gemaakt bij mij. Ik kan helaas niet inzien waardoor deze film zich onder films als Goodfellas en Casino kan scharen. Ik moet zeggen dat de acteerprestaties erg strak zijn en dat de sfeer uitstekend is neergezet, maar de film kan mij niet bekoren. Een écht verhaal is namelijk afwezig, dit is meer een korte gebeurtenis van enkele dagen. Ook komt de film na de 1e helft erg traag over waardoor het mijn interesse verliest. Zo vond ik de stukken op Millers Crossing wel erg sterk. De film heeft zo zijn momenten maar beschikt over weinig diepte ~~ oppervlakkig . Ik ben sowieso al geen fan van de gebroerders Coen maar mijn lievelingsfilm van hun blijft toch Fargo.
6,5
Tom Reagan is de adviseur van Leo, een misdaadbaas tijdens de drooglegging van de jaren 30. Wanneer Leo en zijn rivaal Johnny Caspar ruzie krijgen over een bookie die Caspar bedrogen heeft, probeert Tom om de vrede te bewaren. Hij raakt echter betrokken bij een oorlog van aanslagen een wisselende bondgenootschappen, waarin niets is wat het lijkt.
Dit geroemde werk als een van de beste gangsterfilms aller tijden heeft het niet helemaal waar gemaakt bij mij. Ik kan helaas niet inzien waardoor deze film zich onder films als Goodfellas en Casino kan scharen. Ik moet zeggen dat de acteerprestaties erg strak zijn en dat de sfeer uitstekend is neergezet, maar de film kan mij niet bekoren. Een écht verhaal is namelijk afwezig, dit is meer een korte gebeurtenis van enkele dagen. Ook komt de film na de 1e helft erg traag over waardoor het mijn interesse verliest. Zo vond ik de stukken op Millers Crossing wel erg sterk. De film heeft zo zijn momenten maar beschikt over weinig diepte ~~ oppervlakkig . Ik ben sowieso al geen fan van de gebroerders Coen maar mijn lievelingsfilm van hun blijft toch Fargo.
6,5
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Aparte film was dit inderdaad...quote:
Millers Crossing
[ afbeelding ]
Tom Reagan is de adviseur van Leo, een misdaadbaas tijdens de drooglegging van de jaren 30. Wanneer Leo en zijn rivaal Johnny Caspar ruzie krijgen over een bookie die Caspar bedrogen heeft, probeert Tom om de vrede te bewaren. Hij raakt echter betrokken bij een oorlog van aanslagen een wisselende bondgenootschappen, waarin niets is wat het lijkt.
Dit geroemde werk als een van de beste gangsterfilms aller tijden heeft het niet helemaal waar gemaakt bij mij. Ik kan helaas niet inzien waardoor deze film zich onder films als Goodfellas en Casino kan scharen. Ik moet zeggen dat de acteerprestaties erg strak zijn en dat de sfeer uitstekend is neergezet, maar de film kan mij niet bekoren. Een écht verhaal is namelijk afwezig, dit is meer een korte gebeurtenis van enkele dagen. Ook komt de film na de 1e helft erg traag over waardoor het mijn interesse verliest. Zo vond ik de stukken op Millers Crossing wel erg sterk. De film heeft zo zijn momenten maar beschikt over weinig diepte ~~ oppervlakkig . Ik ben sowieso al geen fan van de gebroerders Coen maar mijn lievelingsfilm van hun blijft toch Fargo.
6,5
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Millers Crossing tijdje terug voor het eerst gezien en vond hem verrassend goed en origineel, niet de beste maffiafilm maar ook zeker niet de minste.
The Next Three Days
Russel Crowe's leven wordt uit het niets compleet onderuit gehaald als zijn vrouw achter tralies verdwijnt voor een moord waar ze niets vanaf weet. Manlief Crowe kan niet geloven dat ze ook maar iets met de moord te maken heeft en na het laatste beroep wil hij haar uit gaan breken, op welke manier dan ook. Een vakkundig gemaakte thriller waarbij je mee wordt gezogen in de wanhopige situatie en je oprecht hoopt dat het allemaal goed komt. Mooi gefilmd, goed tempo, uitstekende cast en boeiend verhaal. Ondankse de speelduur van 135 minuten verveelt ie geen moment. 8.0
The Next Three Days
Russel Crowe's leven wordt uit het niets compleet onderuit gehaald als zijn vrouw achter tralies verdwijnt voor een moord waar ze niets vanaf weet. Manlief Crowe kan niet geloven dat ze ook maar iets met de moord te maken heeft en na het laatste beroep wil hij haar uit gaan breken, op welke manier dan ook. Een vakkundig gemaakte thriller waarbij je mee wordt gezogen in de wanhopige situatie en je oprecht hoopt dat het allemaal goed komt. Mooi gefilmd, goed tempo, uitstekende cast en boeiend verhaal. Ondankse de speelduur van 135 minuten verveelt ie geen moment. 8.0
Closer is wel één van mijn favoriete films, 8,5 van mij.
Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.
[ Bericht 4% gewijzigd door JDx op 17-04-2011 13:09:30 ]
Wow, is die nog maar van 2005? Zou toch zweren dat die ouder was... ik heb die ooit gezien op een verjaardag ofzo, vond het een geweldige film!quote:
Domino (2005)
Heerlijke actiefilm, goeie muziek en openingsscene, beetje thriller, Mickey Rourke, Keira Knightley (ondanks veel te dun toch erg knap), (helaas) klein rolletje voor Christopher Walken en gewoon heerlijk 2 uur tieten-schieten-helicopters. En WAT een quotes.
Bizar laag gewaardeerd op IMDB.
Wat levert Tony Scott toch afwisselend werk. Zijn pareltje True Romance is mijn op 1 na meest favoriete film allertijden, maar Unstoppable en Deja Vu waren bagger. Dit is weer een goeie van hem.
8.6/10 (IMDB: 5.9/10)
Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.
[ Bericht 4% gewijzigd door JDx op 17-04-2011 13:09:30 ]
Het stop-lossbeleid van het Amerikaanse leger houdt in dat soldaten die hun diensttijd hebben uitgediend, onvrijwillig toch in dienst blijven. Stop-loss is een film waarin sergeant Brandon King na een diensttour in Irak tegen zijn wil in wordt teruggestuurd naar het front.....
Een realistische verfilming over het leven na terugkomst uit Irak dacht ik. Op momenten is het spannend maar andere momenten zijn weer emotioneel hierdoor krijg je vanzelf een band met hun wat altijd een pluspunt is in een film. De film is zeer onderhoudend, heb me geen minuut verveeld eigenlijk en best meeslepend te noemen. Ik heb me zeker niet gestoord aan de acteurs behalve een klein beetje aan die hill-billy stem van die vriendin. Het is zeker niet de beste oorlogsfilm over Irak denkend aan Redacted en Rendition, maar hij is best goed te noemen.
7,5 (aanrader)
ps. let trouwens niet op dat MTV logo
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Bedoel je niet Swordfish? Ook een goeie!quote:
Closer is wel één van mijn favoriete films, 8,5 van mij.
[..]
Wow, is die nog maar van 2005? Zou toch zweren dat die ouder was... ik heb die ooit gezien op een verjaardag ofzo, vond het een geweldige film!
Edit: nee dat kan nooit, die verjaardag was in 1999, dus ik denk dat het een andere was, ook iets met een meid in het leger, in een tank ofzo... vonden we toen iig geweldig.
http://www.imdb.com/title/tt0244244/
The only limit is your own imagination
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Iron Man
Ik hou wel van het hele stipboekverfilminggebeuren. De beteren (Spiderman 1, de meeste Batmans) hebben een goede combinatie van simpele actie en droge humor. Iron Man kan zich absoluut bij de beteren scharen. Robert Downey Jr. is ontzéttend leuk, en draagt de hele film. De ontwikkeling van platte rijke vent naar superheld gaat wat snel, maar dat deert niet. De film heeft een prima tempo, scherpe dialogen, en aan het einde een mooi stukje actie. Enige minpunt is Gwyneth Palthrow. Niet omdat ze slecht acteert, maar gewoon omdat ik d'r irritant vindt, waar ze ook in speelt.
IMDB: 7.9
Ik: 7.7
Iron Man 2
Deel twee begint met een wat irritante Stark, die wel érg vol van zichzelf is. Robert Downey Jr. doet dit wederom erg vermakelijk, en heeft een aantal erg grappige momenten. Al snel begint het actie-element van de film, wat eigenlijk de rest van de film doorgaat. Meer actie dan in het eerste deel, waar het vooral over de totstandkoming van Iron Man ging, maar het is geen overkill. De film ziet er gelikt uit, de special effects zijn prima, en net als in de eerste film zit er erg lekkere muziek in. Oh, en Samuel L. Jackson natuurlijk
. Ik kan me trouwens zo voorstellen dat Scarlett Johansson bloedjegeil is in deze film, als je op meiden valt, maar ik vond d'r vooral tweedimensionaal en slecht acteren.
Iets minder dan deel 1, maar nog steeds een aanradertje.
IMDB: 7.1
Ik: 7.5
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2011 19:32:06 ]
Ik hou wel van het hele stipboekverfilminggebeuren. De beteren (Spiderman 1, de meeste Batmans) hebben een goede combinatie van simpele actie en droge humor. Iron Man kan zich absoluut bij de beteren scharen. Robert Downey Jr. is ontzéttend leuk, en draagt de hele film. De ontwikkeling van platte rijke vent naar superheld gaat wat snel, maar dat deert niet. De film heeft een prima tempo, scherpe dialogen, en aan het einde een mooi stukje actie. Enige minpunt is Gwyneth Palthrow. Niet omdat ze slecht acteert, maar gewoon omdat ik d'r irritant vindt, waar ze ook in speelt.
IMDB: 7.9
Ik: 7.7
Iron Man 2
Deel twee begint met een wat irritante Stark, die wel érg vol van zichzelf is. Robert Downey Jr. doet dit wederom erg vermakelijk, en heeft een aantal erg grappige momenten. Al snel begint het actie-element van de film, wat eigenlijk de rest van de film doorgaat. Meer actie dan in het eerste deel, waar het vooral over de totstandkoming van Iron Man ging, maar het is geen overkill. De film ziet er gelikt uit, de special effects zijn prima, en net als in de eerste film zit er erg lekkere muziek in. Oh, en Samuel L. Jackson natuurlijk
. Ik kan me trouwens zo voorstellen dat Scarlett Johansson bloedjegeil is in deze film, als je op meiden valt, maar ik vond d'r vooral tweedimensionaal en slecht acteren. Iets minder dan deel 1, maar nog steeds een aanradertje.
IMDB: 7.1
Ik: 7.5
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2011 19:32:06 ]
Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere
"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.
"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.
"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."
Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.
Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!
"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.
"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.
"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."
Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.
Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!
Graag op anoniem
Hey Mainport, ik heb recentelijk ook een review voor FOK! geschreven. Wil je die even tot op het bot analyseren? Hij gaat over de film Mamma Mia!.
Bij voorbaat dank!
Bij voorbaat dank!
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
haha, Goeie analysequote:
Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere
"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.
"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.
"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."
Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.
Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Vanmiddag weer eens herkeken, nu op Criterion blu-ray:
Pierrot Le Fou
Het verhaal rond "cinema`s last romantic couple", zoals Godard Belmondo en Karina`s personages noemde, wordt door Godard vooral gebruikt als kapstok om zijn (of Belmondo`s Ferdinand`s) kijk op film, literatuur en vooral kunst met ons te delen. Tussendoor volgen we ook het koppel dat op de vlucht is voor een aantal misdrijven, waaronder moord. Qua structuur zien we hier al de eerste tekenen van Godard`s latere, vaak minder toegankelijke werk.
Voor mensen die niet heel bekend zijn met het werk van Godard zal `t misschien als verwarrend of fragmentarisch aandoen. Maar als je wel er mee bekend bent en/of je er wat verder in verdiept (en de film vaker kijkt) dan zie je een prachtig werk dat goed in elkaar zit en helemaal niet zo verwarrend en fragmentarisch is als dat `t op `t eerste gezicht lijkt.
IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 9,0/10
Pierrot Le Fou
Het verhaal rond "cinema`s last romantic couple", zoals Godard Belmondo en Karina`s personages noemde, wordt door Godard vooral gebruikt als kapstok om zijn (of Belmondo`s Ferdinand`s) kijk op film, literatuur en vooral kunst met ons te delen. Tussendoor volgen we ook het koppel dat op de vlucht is voor een aantal misdrijven, waaronder moord. Qua structuur zien we hier al de eerste tekenen van Godard`s latere, vaak minder toegankelijke werk.
Voor mensen die niet heel bekend zijn met het werk van Godard zal `t misschien als verwarrend of fragmentarisch aandoen. Maar als je wel er mee bekend bent en/of je er wat verder in verdiept (en de film vaker kijkt) dan zie je een prachtig werk dat goed in elkaar zit en helemaal niet zo verwarrend en fragmentarisch is als dat `t op `t eerste gezicht lijkt.
IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 9,0/10
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Teveel azijn gedronken bij je ontbijt ofzo? :squote:
Als je een recente film gezien hebt is het altijd de moeite waard de recensie van FOK! ernaast te leggen. Vandaag analyseren we de analyse van CoJackso's Somewhere. Film: Somewhere
"[...] grijpt Coppola ditmaal terug naar de werkwijze waarmee de Oscarwinnende film Lost in Translation uitgroeide tot een groot succes bij met name filmhuisliefhebbers." Gezien de honderd miljoen die Lost in Translation bijna opgebracht heeft vind ik dit een interessante uitspraak.
"Johnny Marco is het prototype filmster, en Coppola doet geen moeite om enkele vooroordelen te ontkrachten. Zo valt Johnny praktisch in slaap tijdens een striptease van een tweeling die ontsnapt lijkt uit de Playboy Mansion." De hele film is een karakterstudie van Johnny Marco als depressieve acteur die zich geen weg meer ziet in het leven, maar CoJackso denkt dat Coppola een doorsnee filmster wil neerzetten, en wat voor bespottelijk leven die leidt. Op dit moment is de recensie in feite al helemaal afgedaan, omdat CoJackso de hele pointe verkeerd begrijpt. Maarja, omdat CoJackso alle conventies en jargon uit de handleiding Recenseren voor Dummies navolgt, lijkt het allemaal net wat.
"Om hier van te kunnen genieten, is het noodzakelijk om als kijker geboeid te zijn door het karakter Johnny en zijn levenswijze. Het is best voor te stellen dat mensen Johnny vanaf het begin een zielloos en saai karakter vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt." Hier probeert de recensent iedereen te vriend te houden. "We zitten wel op FOK! tenslotte", zullen ze denken. Maar misschien werd er twintig jaar geleden ook wel geschreven: "Het is best voor te stellen dat mensen Andy Dufresne vanaf het begin een saaie nerd vinden, waardoor de film al snel een lange zit wordt."
Enfin. Verder noemt CoJackso het uitgangspunt simpel (?), maar roemt hij de gelaagdheid van de karakters (dat heeft hij in andere recensies gelezen) en noemt de zoektocht van Johnny naar zichzelf "geloofwaardig". Dat is er ook een uit het recensiewoordenboek. Hij had het ook "onderhoudend" of "goed acteerwerk" kunnen noemen.
Deze recensie krijgt van mij een 6,1, want er zit al wel voortgang in op FOK!
Hij geeft toch gewoon zijn meningquote:
[..]
Teveel azijn gedronken bij je ontbijt ofzo? :s
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Goddank kan je die gewoon doorscrollen.quote:
[..]
Hij geeft toch gewoon zijn mening
The Rite
Verenigde Staten
Drama / Horror
114 minuten
geregisseerd door Mikael Håfström
met Anthony Hopkins, Colin O'Donoghue en Alice Braga
'The Rite' volgt de sceptische seminariestudent Michael Kovak (Colin ODonoghue), die de VS verlaat om een studie te gaan volgen op een uitdrijvingsschool aan het Vaticaan. Tijdens zijn studie in Rome, ontmoet hij een onorthodoxe priester; Vader Lucas (Anthony Hopkins). Deze leidt hem al snel naar ''de donkere zijde'' van zijn geloof...
best toffe film, prima voor een avondje vermaak. A.Hopkins zet een erg sterke rol neer. En er zitten een aantal best spannende momenten in.
Gewoon leuk om een keer gezien te hebben, maar verder geen film die me nog lang bij zou blijven ofzo. Gewoon een leuk ''tussendoortje''
een 6.5
Verenigde Staten
Drama / Horror
114 minuten
geregisseerd door Mikael Håfström
met Anthony Hopkins, Colin O'Donoghue en Alice Braga
'The Rite' volgt de sceptische seminariestudent Michael Kovak (Colin ODonoghue), die de VS verlaat om een studie te gaan volgen op een uitdrijvingsschool aan het Vaticaan. Tijdens zijn studie in Rome, ontmoet hij een onorthodoxe priester; Vader Lucas (Anthony Hopkins). Deze leidt hem al snel naar ''de donkere zijde'' van zijn geloof...
best toffe film, prima voor een avondje vermaak. A.Hopkins zet een erg sterke rol neer. En er zitten een aantal best spannende momenten in.
Gewoon leuk om een keer gezien te hebben, maar verder geen film die me nog lang bij zou blijven ofzo. Gewoon een leuk ''tussendoortje''
een 6.5
