R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoe hoger de gelukslat hoe meer depressies?
Ik zat zo eens te denken (ja dat doe ik wel eens)
Over de laatste decennia wordt de gelukslat steeds hoger gelegd, onze maatschappij eist bijna dat je steeds gelukkiger moet worden vergeleken met "vroeger". Wellness & Health, sociale en maatschappelijke interactie, een goed, rijk leven met alle voordelen, het streven naar meer geluk wordt steeds hoger.
Aangezien deze lat steeds hoger gelegd wordt heeft dat ook zijn bijwerkingen natuurlijk, iemand die niet al die dingen nastreeft of ze niet kan bereiken wordt al snel een etiketje opgeplakt van (beginnende of milde) depressie of angststoornis, terwijl dat eigenlijk voorheen als de normale standaard werd gezien. Je had minder streven dus minder te willen en hoefde dus ook minder te missen.
Dus eigenlijk is de maatschappij zelf verantwoordelijk
Klopt dit een beetje?
Over de laatste decennia wordt de gelukslat steeds hoger gelegd, onze maatschappij eist bijna dat je steeds gelukkiger moet worden vergeleken met "vroeger". Wellness & Health, sociale en maatschappelijke interactie, een goed, rijk leven met alle voordelen, het streven naar meer geluk wordt steeds hoger.
Aangezien deze lat steeds hoger gelegd wordt heeft dat ook zijn bijwerkingen natuurlijk, iemand die niet al die dingen nastreeft of ze niet kan bereiken wordt al snel een etiketje opgeplakt van (beginnende of milde) depressie of angststoornis, terwijl dat eigenlijk voorheen als de normale standaard werd gezien. Je had minder streven dus minder te willen en hoefde dus ook minder te missen.
Dus eigenlijk is de maatschappij zelf verantwoordelijk
Klopt dit een beetje?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Je moet vaker denken 
Interessant topic.
Wellicht dat daar ook de faalangst 'hype' uit voort komt, want ik kan me zo voorstellen dat mensen steeds sneller het idee hebben te falen omdat ze niet aan de (te) hoge standaarden van tegenwoordig (kunnen) voldoen. Met als eventueel gevolg (milde) depressie?
Interessant topic.Wellicht dat daar ook de faalangst 'hype' uit voort komt, want ik kan me zo voorstellen dat mensen steeds sneller het idee hebben te falen omdat ze niet aan de (te) hoge standaarden van tegenwoordig (kunnen) voldoen. Met als eventueel gevolg (milde) depressie?
ja, ik had idd ook angststoornissen toegevoegd omdat dit er volgens mij ook mee heeft te maken, faalangst, sociale fobieen etc. Niet gezegd natuurlijk dat dit allemaal niet echt is maar meer de waarneming dat een en ander voorkomen zou kunnen worden als die lat niet steeds hoger gelegd wordt
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Kan je een concrete voorbeeld geven? Dus een voorbeeld van hoe de lat hoger wordt opgelegd en hoe mensen die dat niet nastreven een labeltje depressie of angst krijgen?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ah nu zie ik het, had zo snel niet in de gaten dat angststoornissen er al bij stond.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 13:41 schreef Re het volgende:
ja, ik had idd ook angststoornissen toegevoegd omdat dit er volgens mij ook mee heeft te maken, faalangst, sociale fobieen etc. Niet gezegd natuurlijk dat dit allemaal niet echt is maar meer de waarneming dat een en ander voorkomen zou kunnen worden als die lat niet steeds hoger gelegd wordt
Dat de Nederlandse maatschappij zelf best fucked up is waardoor veel mensen last krijgen van psychische klachten, ja dat kan ik wel geloven.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
nou ja, kijk om je heen, we moeten steeds meer, meer dromen moeten verwezenlijkt worden, meer succes, meer geld, meer aanzien en daarnaast een gezond en in evenwicht zijnde geest en lichaam (zie de explosie van wellness en health bijvoorbeeld). Dus als je vroeger gewoon tevreden was omdat het geluk dichterbij lag, ligt dat streven voor sommigen steeds verder weg of is onhaalbaar, een grotere berg om te beklimmen terwijl het in het dal toch ook mooi vertoeven wasquote:
Kan je een concrete voorbeeld geven? Dus een voorbeeld van hoe de lat hoger wordt opgelegd en hoe mensen die dat niet nastreven een labeltje depressie of angst krijgen?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik moet wel toegeven dat het vaak erg vervelend is dat er steeds meer wordt geeist om in elk onderdeel van je leven uit te blinken.
Middelmatigheid heeft voor mijn gevoel steeds minder plaats binnen onze maatschappij. Daarnaast is het door het groeiend aantal verantwoordelijkheden steeds lastiger om tijd te vinden voor jezelf.
Middelmatigheid heeft voor mijn gevoel steeds minder plaats binnen onze maatschappij. Daarnaast is het door het groeiend aantal verantwoordelijkheden steeds lastiger om tijd te vinden voor jezelf.
"Not just in commerce but in the world of ideas too our age is putting on a veritable clearance sale. Everything can be had so dirt cheap that one begins to wonder whether in the end anyone will want to make a bid." - Soren Kierkegaard
Ja, tuurlijk veroorzaakt dat depressie en angst. Een generatie terug was het geen probleem als je geen hoge diploma had, je zou altijd een relaxte baan kunnen vinden waarmee je je familie zou kunnen opvoeden. Alles was minder complex en de competitie gedrag was veel minder erg dan nu.quote:
[..]
nou ja, kijk om je heen, we moeten steeds meer, meer dromen moeten verwezenlijkt worden, meer succes, meer geld, meer aanzien en daarnaast een gezond en in evenwicht zijnde geest en lichaam (zie de explosie van wellness en health bijvoorbeeld). Dus als je vroeger gewoon tevreden was omdat het geluk dichterbij lag, ligt dat streven voor sommigen steeds verder weg of is onhaalbaar, een grotere berg om te beklimmen terwijl het in het dal toch ook mooi vertoeven was
Er zijn een groot groep mensen die daar gewoon geen zin in hebben of nog sterker die dat niet eens aankunnen. En ja, die worden dan depressief want die worden als je verliezers gezien.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Interessant topic inderdaad.
@ Murvgeslagen: ik zie het zo, iedereen word gepushed om uit te blinken in elk onderdeel van zijn leven. Een situatie is nooit mooi, het kan immers altijd beter.
In theorie is dit een mooie gedachte, maar met de dagelijkse sleur om je heen word het al snel een gevecht. Mensen raken onzeker over wat ze wel en ( vooral! ) niet kunnen...
Hmm....
@ Murvgeslagen: ik zie het zo, iedereen word gepushed om uit te blinken in elk onderdeel van zijn leven. Een situatie is nooit mooi, het kan immers altijd beter.
In theorie is dit een mooie gedachte, maar met de dagelijkse sleur om je heen word het al snel een gevecht. Mensen raken onzeker over wat ze wel en ( vooral! ) niet kunnen...
Hmm....
Dit had ik niet verwacht.
Ik denk dat veel mensen hun geluk willen halen uit de verkeerde dingen.
'Als we straks eindelijk onze eigen sauna hebben, dan zijn we pas echt gelukkig!' of 'Als ik straks 10 kg ben afgevallen, dan kan ik pas echt mezelf zijn'.
We stellen ons geluk constant uit met (niet haalbare) doelen, die vaak ook nog eens gebaseerd zijn op (materiële) zaken die ons per definitie niet gelukkig gaan maken. Uiteindelijk is dat niet echt gunstig voor je gemoedstoestand.
'Als we straks eindelijk onze eigen sauna hebben, dan zijn we pas echt gelukkig!' of 'Als ik straks 10 kg ben afgevallen, dan kan ik pas echt mezelf zijn'.
We stellen ons geluk constant uit met (niet haalbare) doelen, die vaak ook nog eens gebaseerd zijn op (materiële) zaken die ons per definitie niet gelukkig gaan maken. Uiteindelijk is dat niet echt gunstig voor je gemoedstoestand.
Hey, learn to take a compliment.
[i]Thanks. [/i]
[i]Thanks. [/i]
Ik ben het wel eens met de stelling. Je 'moet' tegenwoordig welhaast een perfect leven leiden, anders ben je mislukt.
Dus een goede baan, een heel goed uiterlijk, een perfecte relatie, gezonde en leuke kinderen en volop tijd over om allerlei interessante en boeiende reizen te maken. Zo wordt het ons in de reclame en op TV voorgespiegeld.
Dat het leven voor 90% van de mensheid toch min of meer ploeteren is, daar wordt geen aandacht aan besteed. Dan zie je daar zo'n vrouw (vrouwen zijn hier nu eenmaal gevoeliger voor), die een interessante goed-betaalde baan heeft als modeontwerpster oid, komt ze thuis in een heel groot huis dat wonderbaarlijk genoeg perfect opgeruimd is. Die kinderen zijn er al, hartstikke blij en vrolijk en nergens op de vloer ligt een pluisje. Drie minuutjes koken en een complete maaltijd met zalm is gereed. Tijd om aan de damasten tafel te gaan. Manlief komt ook thuis (knappe man) van zijn 5x modaal bankjob. Als vanzelf liggen die kinderen dan in bed en is er nog een romantisch onderonsje.
De werkelijkheid is natuurlijk dat mensen in de regen naar hun werk fietsen of op de bus staan te wachten, of in de file natuurlijk. Dan hobbelt het op dat werk allemaal een beetje aan, er is altijd wel een frustratie van een chef die het niet begrijpt of collega's die afgunstig zijn. Moe richting huis moeten eerst nog kinderen uit de opvang worden gehaald, want die zijn moe en lastig ondertussen. Thuisgekomen branden de aardappels aan, waardoor het eten te laat op tafel staat. De jongste gooit het bord met eten over de vloer en de oudste begint te janken dat ze niet naar bed wil. Om acht uur liggen ze na veel gedoe op bed. Nog net een uurtje om de was te strijken en dan naar bed, want morgen vroeg op vanwege de files.
Vroeger werd het -aardse- leven als een lijdensweg gezien. Als het allemaal niet al te veel pijn deed dan had je geluk gehad. Tegenwoordig moet het allemaal perfect zijn.
Als je het verwachtingspatroon hebt uit de reclame en je komt net als de meeste mensen terecht in de realiteit uit het tweede deel, dan kan het zo tegenvallen dat je aan de anti-depressieva moet.
Dus een goede baan, een heel goed uiterlijk, een perfecte relatie, gezonde en leuke kinderen en volop tijd over om allerlei interessante en boeiende reizen te maken. Zo wordt het ons in de reclame en op TV voorgespiegeld.
Dat het leven voor 90% van de mensheid toch min of meer ploeteren is, daar wordt geen aandacht aan besteed. Dan zie je daar zo'n vrouw (vrouwen zijn hier nu eenmaal gevoeliger voor), die een interessante goed-betaalde baan heeft als modeontwerpster oid, komt ze thuis in een heel groot huis dat wonderbaarlijk genoeg perfect opgeruimd is. Die kinderen zijn er al, hartstikke blij en vrolijk en nergens op de vloer ligt een pluisje. Drie minuutjes koken en een complete maaltijd met zalm is gereed. Tijd om aan de damasten tafel te gaan. Manlief komt ook thuis (knappe man) van zijn 5x modaal bankjob. Als vanzelf liggen die kinderen dan in bed en is er nog een romantisch onderonsje.
De werkelijkheid is natuurlijk dat mensen in de regen naar hun werk fietsen of op de bus staan te wachten, of in de file natuurlijk. Dan hobbelt het op dat werk allemaal een beetje aan, er is altijd wel een frustratie van een chef die het niet begrijpt of collega's die afgunstig zijn. Moe richting huis moeten eerst nog kinderen uit de opvang worden gehaald, want die zijn moe en lastig ondertussen. Thuisgekomen branden de aardappels aan, waardoor het eten te laat op tafel staat. De jongste gooit het bord met eten over de vloer en de oudste begint te janken dat ze niet naar bed wil. Om acht uur liggen ze na veel gedoe op bed. Nog net een uurtje om de was te strijken en dan naar bed, want morgen vroeg op vanwege de files.
Vroeger werd het -aardse- leven als een lijdensweg gezien. Als het allemaal niet al te veel pijn deed dan had je geluk gehad. Tegenwoordig moet het allemaal perfect zijn.
Als je het verwachtingspatroon hebt uit de reclame en je komt net als de meeste mensen terecht in de realiteit uit het tweede deel, dan kan het zo tegenvallen dat je aan de anti-depressieva moet.
The End Times are wild
Dit topic heeft trouwens wel veel raakvlakken met: Documentaire: "Alles wat we wilden"
Hey, learn to take a compliment.
[i]Thanks. [/i]
[i]Thanks. [/i]
Aan de andere kant is de vraag of je echt moet voldoen aan die eisen. Als ik met een heel modaal inkomen een gezinnetje zou onderhouden, en zou instellen om zoveel mogelijk vreugde te halen uit de zaken die ik wel heb zou dat denk ik tot een veel groter geluk leiden.
Het heeft denk ik ook te maken met je instelling. Geluk hangt in principe niet af van je omstandigheden, maar is afhankelijk van je mindset.
laten we ons misschien gek maken door alles wat op ons afkomt?
Het heeft denk ik ook te maken met je instelling. Geluk hangt in principe niet af van je omstandigheden, maar is afhankelijk van je mindset.
laten we ons misschien gek maken door alles wat op ons afkomt?
"Not just in commerce but in the world of ideas too our age is putting on a veritable clearance sale. Everything can be had so dirt cheap that one begins to wonder whether in the end anyone will want to make a bid." - Soren Kierkegaard
Ja, veel mensen doen dat.quote:
Aan de andere kant is de vraag of je echt moet voldoen aan die eisen. Als ik met een heel modaal inkomen een gezinnetje zou onderhouden, en zou instellen om zoveel mogelijk vreugde te halen uit de zaken die ik wel heb zou dat denk ik tot een veel groter geluk leiden.
Het heeft denk ik ook te maken met je instelling. Geluk hangt in principe niet af van je omstandigheden, maar is afhankelijk van je mindset.
laten we ons misschien gek maken door alles wat op ons afkomt?
Helemaal erg wordt het wanneer ze gaan geloven dat ze dit soort geluk kunnen kopen via een flatscreen, dure kleding of all-inclusive vakantie en dat geld niet eens hebben. Dan gaan ze lenen en dan is het einde helemaal zoek.
The End Times are wild
ik vermoed dat het relatief is....de gelukslat ligt waarschijnlijk wel hoger, inderdaad...maar de gemiddelde kwaliteit van leven en wat er voor iemand mogelijk is is ook gestegen, dus in verhouding daartoe is de gelukslat gelijk gebleven...
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Eens met het topic.
De kunst is om alles los te laten en voor jezelf te bepalen wat jij nodig denkt te hebben om echt gelukkig te zijn.
Persoonlijk heb ik daar maar heel weinig voor nodig, godzijdank.
De kunst is om alles los te laten en voor jezelf te bepalen wat jij nodig denkt te hebben om echt gelukkig te zijn.
Persoonlijk heb ik daar maar heel weinig voor nodig, godzijdank.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
ik zie dat niet zo. In mijn omgeving zijn mensen blij met kleine dingen, en natuurlijk verdient de één wat meer dan de ander, en natuurlijk is de één wat gelukkiger in de liefde dan de ander, of met kindjes maken etc, maar als het ff tegenzit worden die personen niet gelijk een depressie aangepraat.
Sowieso wordt er in mijn omgeving meer gekeken naar hoe je je gedraagt, en hoe je je vrienden en familie behandelt, niet naar materiële zaken. Maar natuurlijk ben ik wel eens jaloers op het feit dat 2 vrienden van mij in een geweldig mooi nieuwbouwhuis samen gaan wonen of als een vriend van me zijn nieuwe Audi showt, maar aan de andere kant nemen ze mij ook om hoe ik ben en niet om mijn huurappartement of om mijn auto van 2000,- uit 1995
.
En als ik dan kijk naar wat mij zelf gelukkig maakt, dan zijn het van die kleine dingen zoals het zonnetje dat schijnt tijdens de optocht met carnaval, schaars geklede meiskes, schattige kinderen, oude vrienden die ik weer zie met carnaval en dat alles weer zoals toen is, of een lekker glas bier. Maar het zijn dan ook kleine dingen die me 'off the balance' gooien, zoals dat ik vanavond aan mijn ouders moet uitleggen dat ik afgelopen weekend een lullige no-show had bij een date met een meiske dat ik heel erg leuk vind, dan denk ik waarom heb ik dat afgelopen donderdag terloops laten vallen? 
. En dat ik rare dingen heb gedaan in een kroeg tijdens carnaval 
. Maar da's van minder zorg.
Sowieso wordt er in mijn omgeving meer gekeken naar hoe je je gedraagt, en hoe je je vrienden en familie behandelt, niet naar materiële zaken. Maar natuurlijk ben ik wel eens jaloers op het feit dat 2 vrienden van mij in een geweldig mooi nieuwbouwhuis samen gaan wonen of als een vriend van me zijn nieuwe Audi showt, maar aan de andere kant nemen ze mij ook om hoe ik ben en niet om mijn huurappartement of om mijn auto van 2000,- uit 1995
.En als ik dan kijk naar wat mij zelf gelukkig maakt, dan zijn het van die kleine dingen zoals het zonnetje dat schijnt tijdens de optocht met carnaval, schaars geklede meiskes, schattige kinderen, oude vrienden die ik weer zie met carnaval en dat alles weer zoals toen is, of een lekker glas bier
. Maar het zijn dan ook kleine dingen die me 'off the balance' gooien, zoals dat ik vanavond aan mijn ouders moet uitleggen dat ik afgelopen weekend een lullige no-show had bij een date met een meiske dat ik heel erg leuk vind, dan denk ik waarom heb ik dat afgelopen donderdag terloops laten vallen? . En dat ik rare dingen heb gedaan in een kroeg tijdens carnaval . Maar da's van minder zorg.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik denk niet dat de gelukslat hoger is gelegd.
Wel de prestatielat. We willen allemaal die topper zijn die excelleert, een bijzondere hobby heeft en een grote vriendenkring. Tenmiste, dat idee heb ik als ik om me heen kijk.
Ook heb ik het idee dat veel mensen leven van een modaal salaris (of minder) als rampscenario zien (heb ik zelf nooit zo gesnapt). En met zoveel concurrentie om je heen moet je om dat te vermijden ook wel boven de rest uitsteken.
Misschien worden mensen daar faalangstig van?
Moet wel zeggen dat ik vooral studenten ken, die allemaal het verhaaltje gevoerd zijn 'dat het niet uitmaakt wat je leent, van je ruim bovenmodale salaris betaal je alles zo terug'.
Wel de prestatielat. We willen allemaal die topper zijn die excelleert, een bijzondere hobby heeft en een grote vriendenkring. Tenmiste, dat idee heb ik als ik om me heen kijk.
Ook heb ik het idee dat veel mensen leven van een modaal salaris (of minder) als rampscenario zien (heb ik zelf nooit zo gesnapt). En met zoveel concurrentie om je heen moet je om dat te vermijden ook wel boven de rest uitsteken.
Misschien worden mensen daar faalangstig van?
Moet wel zeggen dat ik vooral studenten ken, die allemaal het verhaaltje gevoerd zijn 'dat het niet uitmaakt wat je leent, van je ruim bovenmodale salaris betaal je alles zo terug'.
Ik weet niet of het daar mee te maken heeft, of dat depressie meer een modeverschijnsel is geworden. Laten we wel wezen, depressie heeft altijd bestaan, maar er is nooit zoveel aandacht aan gegeven. Iedereen is tegenwoordig depressief en het is veeeel te makkelijk om daar even een pilletje bij voor te schrivjen, vooral onder huisartsen die er niet bepaald kaas van hebben gegeten. "Oh!!" *pakt grote rode stempel* "Depressie!! Ja dat moet wel, want je bent een tikje down ". *MARKED*
Ik denk dat je je beter af kunt vragen of mensen tegenwoordig wel écht depressief zijn (en zo ja, dan zal dit niet veel verschil maken met vroeger) of dat het meer zo is dat het stempel depressie te pas en te onpas op iemand wordt geplakt, met als verklaring dat de norm voor geluk tegenwoordig zo hoog ligt.
". *MARKED*Ik denk dat je je beter af kunt vragen of mensen tegenwoordig wel écht depressief zijn (en zo ja, dan zal dit niet veel verschil maken met vroeger) of dat het meer zo is dat het stempel depressie te pas en te onpas op iemand wordt geplakt, met als verklaring dat de norm voor geluk tegenwoordig zo hoog ligt.
Sarcasme. Herken het.
Wat ik mis in het OP is het idee van markt. Het is niet zo dat je aan deze eisen moet voldoen om tevreden te kunnen zijn. Je wordt ook door anderen daarop beoordeeld.
Mijn srelling is:
Er is sprake van een grenzeloze selectie van de ene mens tov de andere.
Dat geldt bij dating, op de arbeidsmarkt, etc. Ook als je jezelf daar niets van aantrekt, er boven gaat staan, kan het je grote problemen opleveren. Je bent gewoon uitlevert aan de meute die je zelf met elkaar vormt. Je enige redding is je marktpositie vergroten.
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-03-2011 14:37:05 ]
Mijn srelling is:
Er is sprake van een grenzeloze selectie van de ene mens tov de andere.
Dat geldt bij dating, op de arbeidsmarkt, etc. Ook als je jezelf daar niets van aantrekt, er boven gaat staan, kan het je grote problemen opleveren. Je bent gewoon uitlevert aan de meute die je zelf met elkaar vormt. Je enige redding is je marktpositie vergroten.
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-03-2011 14:37:05 ]
The view from nowhere.
Ik denk bovendien dat we niet alleen "gelukkiger" moeten zijn voor onze omgeving, maar dat er ook geen ruimte meer is om een tijdje "ongelukkig", "somber" of "verdrietig" te zijn. Bijvoorbeeld dat als mensen in een rouwproces zitten door het verlies van een dierbare of van een relatie veel sneller te horen krijgen van "kop op, het gaat vanzelf weer beter", of "dat hoort bij het leven"; en dus geen ruimte krijgen om hun verlies te verwerken.
"There is only one good, knowledge, and one evil, ignorance. " - Socrates
"Envy is the ulcer of the soul." - Socrates
"Wie met beide benen op de grond staat, komt niet ver" - Loesje
"Envy is the ulcer of the soul." - Socrates
"Wie met beide benen op de grond staat, komt niet ver" - Loesje
Ik hoop iig dat die stempel niet zo snel meer wordt gebruikt. Want daarmee wordt het stempel al snel zelf een lachertje. Maar ik ben bang dat het tegenwoordig net zo is alsof je je auto naar de garage brengt; heb je niets dan vinden ze toch wel iets.quote:
Ik weet niet of het daar mee te maken heeft, of dat depressie meer een modeverschijnsel is geworden. Laten we wel wezen, depressie heeft altijd bestaan, maar er is nooit zoveel aandacht aan gegeven. Iedereen is tegenwoordig depressief en het is veeeel te makkelijk om daar even een pilletje bij voor te schrivjen, vooral onder huisartsen die er niet bepaald kaas van hebben gegeten. "Oh!!" *pakt grote rode stempel* "Depressie!! Ja dat moet wel, want je bent een tikje down
Ik denk dat je je beter af kunt vragen of mensen tegenwoordig wel écht depressief zijn (en zo ja, dan zal dit niet veel verschil maken met vroeger) of dat het meer zo is dat het stempel depressie te pas en te onpas op iemand wordt geplakt, met als verklaring dat de norm voor geluk tegenwoordig zo hoog ligt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
gelukslat, welzijnslat, levensstandaardlat, prestatielat, ik denk dat het allemaal wel met elkaar te maken heeft en wordt (ongezien) door de maatschappij opgelegd of je het nu wil of niet en natuurlijk zijn er heel veel mensen die sterk in hun schoenen staan maar ik denk ook een grote groep die de moed hierdoor in de schoenen zaktquote:
Ik denk niet dat de gelukslat hoger is gelegd.
Wel de prestatielat. We willen allemaal die topper zijn die excelleert, een bijzondere hobby heeft en een grote vriendenkring. Tenmiste, dat idee heb ik als ik om me heen kijk.
Ook heb ik het idee dat veel mensen leven van een modaal salaris als rampscenario zien (heb ik zelf nooit zo gesnapt). En met zoveel concurrentie om je heen moet je om dat te vermijden ook wel boven de rest uitsteken.
Misschien worden mensen daar faalangstig van?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik zie het heel anders!
Volgens mij is er een groeiende openheid om over (negatieve) gedachten en gevoelens te praten, en een bereidheid om een depressie te behandelen.
Ik denk dat men vroeger net zo doodongelukkig was, of erger. Vrouwen als kindermachines, en mannen als koempels in de mijnen (7 dagen per week natuurlijk) of de facto slaven van hun fabrieksbaas of broodheer. Iedereen zwichtend onder het juk van religie: naar de hel als je masturbeert of gevoelens hebt voor het eigen geslacht. Gevangen in het huwelijk. Alleen daar werd natuurlijk niet gepraat over wat zo'n omgeving met je doet, want dan werd je uitgestoten. Nogal wiedes dat daar alle klachten onder de pet gehouden worden...
Daardoor hebben we geen (kwantitatieve) gegevens, en lijkt het tegenwoordig misschien erger, omdat we alleen van de laatste paar jaar gegevens hebben. Die ook al twijfelachtig zijn (van veel depressie scales kun je afvragen of ze nog valide zijn gezien huidige ontwikkelingen)
Ik geloof er dus geen bal van dat de huidige maatschappij veeleisender is. Vroeger was je straf ziekte en de hongerdood. Tweede helft vorige eeuw, excommunicatie van je zuil. Nu heb je het 'gevoel dat je er niet bij hoort' of 'dat je je potentieel niet maximaliseert'. Die zorgen zijn buitengewoon valide, maar ze zijn vooral intern opgelegd. De maatschappij interesseert het geen bal wat je doet!
Het is natuurlijk wel treurig dat we met al de beschikbare psychofarmaca nog niet echt een bres hebben kunnen slaan in het aantal mensen met depressies.
Volgens mij is er een groeiende openheid om over (negatieve) gedachten en gevoelens te praten, en een bereidheid om een depressie te behandelen.
Ik denk dat men vroeger net zo doodongelukkig was, of erger. Vrouwen als kindermachines, en mannen als koempels in de mijnen (7 dagen per week natuurlijk) of de facto slaven van hun fabrieksbaas of broodheer. Iedereen zwichtend onder het juk van religie: naar de hel als je masturbeert of gevoelens hebt voor het eigen geslacht. Gevangen in het huwelijk. Alleen daar werd natuurlijk niet gepraat over wat zo'n omgeving met je doet, want dan werd je uitgestoten. Nogal wiedes dat daar alle klachten onder de pet gehouden worden...
Daardoor hebben we geen (kwantitatieve) gegevens, en lijkt het tegenwoordig misschien erger, omdat we alleen van de laatste paar jaar gegevens hebben. Die ook al twijfelachtig zijn (van veel depressie scales kun je afvragen of ze nog valide zijn gezien huidige ontwikkelingen)
Ik geloof er dus geen bal van dat de huidige maatschappij veeleisender is. Vroeger was je straf ziekte en de hongerdood. Tweede helft vorige eeuw, excommunicatie van je zuil. Nu heb je het 'gevoel dat je er niet bij hoort' of 'dat je je potentieel niet maximaliseert'. Die zorgen zijn buitengewoon valide, maar ze zijn vooral intern opgelegd. De maatschappij interesseert het geen bal wat je doet!
Het is natuurlijk wel treurig dat we met al de beschikbare psychofarmaca nog niet echt een bres hebben kunnen slaan in het aantal mensen met depressies.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Hoe wordt het volgens jou door de maatschappij opgelegd?quote:
[..]
gelukslat, welzijnslat, levensstandaardlat, prestatielat, ik denk dat het allemaal wel met elkaar te maken heeft en wordt (ongezien) door de maatschappij opgelegd of je het nu wil of niet en natuurlijk zijn er heel veel mensen die sterk in hun schoenen staan maar ik denk ook een grote groep die de moed hierdoor in de schoenen zakt
The view from nowhere.
Een omgeving die jou iets op probeert te leggen, is toch iets van alle tijden?
Is het nou dat scheiden taboe is (enkele decennia terug) of dat je minimaal in een huis van 2 ton moet wonen om gelukkig te zijn.
Is het nou dat scheiden taboe is (enkele decennia terug) of dat je minimaal in een huis van 2 ton moet wonen om gelukkig te zijn.
Maar is Nederland wel ongelukkiger dan 40 jaar geleden? Komen depressief werkelijk meer voor nu, dan vroeger?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Vroeger moest je vooral dingen kunnen verdragen en ermee leren leven. Tegenwoordig moet je jezelf voordurend bewijzen (en nergens mee leren leven). Het is een ander soort probleem.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:31 schreef eleusis het volgende:
Ik zie het heel anders!
Volgens mij is er een groeiende openheid om over (negatieve) gedachten en gevoelens te praten, en een bereidheid om een depressie te behandelen.
Ik denk dat men vroeger net zo doodongelukkig was, of erger. Vrouwen als kindermachines, en mannen als koempels in de mijnen (7 dagen per week natuurlijk) of de facto slaven van hun fabrieksbaas of broodheer. Iedereen zwichtend onder het juk van religie. Alleen daar werd natuurlijk niet gepraat over wat zo'n omgeving met je doet, want dan werd je uitgestoten. Nogal wiedes dat daar alle klachten onder de pet gehouden worden...
Daardoor hebben we geen (kwantitatieve) gegevens, en lijkt het tegenwoordig misschien erger, omdat we alleen van de laatste paar jaar gegevens hebben. Die ook al twijfelachtig zijn (van veel depressie scales kun je afvragen of ze nog valide zijn gezien huidige ontwikkelingen)
Ik geloof er dus geen bal van dat de huidige maatschappij veeleisender is. Vroeger was je straf ziekte en de hongerdood. Tweede helft vorige eeuw, excommunicatie van je zuil. Nu heb je het 'gevoel dat je er niet bij hoort' of 'dat je je potentieel niet maximaliseert'. Die zorgen zijn buitengewoon valide, maar ze zijn vooral intern opgelegd. De maatschappij interesseert het geen bal wat je doet!
The view from nowhere.
Ik heb het idee van wel. Vraag aan je ouders maar eens of er vroeger op het werk veel mensen ziek waren omdat ze met psychische problemen kampten.quote:
Maar is Nederland wel ongelukkiger dan 40 jaar geleden? Komen depressief werkelijk meer voor nu, dan vroeger?
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Al die maatstaven blijven een surrogaat. Als jij geen ontslagbescherming hebt, dan meld je je niet zo snel ziek. In de recessie sinds vorig jaar is men ook minder ziek (angst voor ontslag).quote:
Ik heb het idee van wel. Vraag aan je ouders maar eens of er vroeger op het werk veel mensen ziek waren omdat ze met psychische problemen kampten.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Objectief gezien zouden mensen nu veel gelukkiger moeten zijn. Daar is alle reden toe (hogere welvaart, betere medische zorg, meer inzicht, meer vrijheid). Dat valt dus toch tegen.quote:
Maar is Nederland wel ongelukkiger dan 40 jaar geleden? Komen depressief werkelijk meer voor nu, dan vroeger?
The view from nowhere.
Ik denk geluk en de prestatielat zeker samenhangen, maar toch verschillende dingen zijn.quote:
[..]
gelukslat, welzijnslat, levensstandaardlat, prestatielat, ik denk dat het allemaal wel met elkaar te maken heeft en wordt (ongezien) door de maatschappij opgelegd of je het nu wil of niet en natuurlijk zijn er heel veel mensen die sterk in hun schoenen staan maar ik denk ook een grote groep die de moed hierdoor in de schoenen zakt
De prestatielat is wat je gedaan moet hebben om geen 'loser' te heten.
De gelukslat sja, ik vind het wel goed dat die zo hoog is gelegd. Vroeger hadden mensen een kutleven, maar deden daar niks aan want 'niet klagen maar dragen'. Nu is jezelf ongelukkig voelen een reden om je leven te veranderen.
Je bent gelukkig, redelijk gelukkig of niet gelukkig? Maar wanneer ben je niet gelukkig? Als je er niet gelukkig met je geluk bent! Dat was vroeger ook al zo.
Wel denk ik dat mensen zich sneller ongelukkig voelen door de hogere eisen.
Maar aan de andere kant: Ik ken het ongeluk van leven in een plek waar je niet past. Nu kan ieder zijn eigen plek vinden. Ben je een slimme nerd, dan ga je gewoon aan een universiteit in de grote stad werken. Vroeger woonde je je leven lang in Schubbekutteveen waar je 'die wijsneus' genoemd werd. Zelfde geld voor homo's, kunstenaars, excentriekelingen.
Ik denk dat dat ook wel bijdraagt aan het geluk van mensen. Wel aan dat van mij, iig
Maar dat is het hem nou juist met een depressie, da's niet te vergelijken met een griepje waarmee je vroeger door bleef werken en nu voor ziekmeldt; Als je echt depressief bent dan geef je ook echt niets meer om je werk en om je ontslag. Dus ontslagbescherming is niet van toepassing als reden om je wel/niet ziek te melden.quote:
[..]
Al die maatstaven blijven een surrogaat. Als jij geen ontslagbescherming hebt, dan meld je je niet zo snel ziek. In de recessie sinds vorig jaar is men ook minder ziek (angst voor ontslag).
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.quote:
Ik moet wel toegeven dat het vaak erg vervelend is dat er steeds meer wordt geeist om in elk onderdeel van je leven uit te blinken.
Middelmatigheid heeft voor mijn gevoel steeds minder plaats binnen onze maatschappij. Daarnaast is het door het groeiend aantal verantwoordelijkheden steeds lastiger om tijd te vinden voor jezelf.
Dat gapende gat wordt opgevuld met stupide lifestyle geleuter waar de grauwe massa (de grootste gemene deler en al die schapen die hard hun best doen zich hier aan te conformeren in een poging hun uniciteit tentoon te spreiden - hoe ironisch) klaarblijkelijk best tevreden mee is.
My heart is broke
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
Dat is ook een gevolg van de markt. Eindeloze specialisatie en arbeidsdeling zodat je zelf de controle volledig kwijt bent.quote:
[..]
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.
Dat gapende gat wordt opgevuld met stupide lifestyle geleuter waar de grauwe massa (de grootste gemene deler en al die schapen die hard hun best doen zich hier aan te conformeren in een poging hun uniciteit tentoon te spreiden - hoe ironisch) klaarblijkelijk best tevreden mee is.
The view from nowhere.
ik vind dat je sociale uitsluiting min of meer vergeet. en dat is voor zover ik weet nog veel ernstiger dan depressie of een angststoornis (denk aan killing spree, wat ook sociale uitsluiting ten grondslag heeft).
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.quote:
[..]
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.
"Not just in commerce but in the world of ideas too our age is putting on a veritable clearance sale. Everything can be had so dirt cheap that one begins to wonder whether in the end anyone will want to make a bid." - Soren Kierkegaard
welnee, niemand verwacht van mij dat ik ergens in excelleer.quote:
[..]
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Nee, er wordt in veel gevallen gevraagd bepaalde resultaten te behalen op een bepaalde voorgeschreven manier.quote:
[..]
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.
Dat is toch iets anders dan excelleren in allerlei terreinen van het leven. Dat is een prachtige term, maar ik vind het niet van toepassing op waar de bovengemiddelde persoon zich mee bezig houdt.
Als je dan ziet hoe het honderden jaren geleden ging...
My heart is broke
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
Klopt.quote:
ik vind dat je sociale uitsluiting min of meer vergeet. en dat is voor zover ik weet nog veel ernstiger dan depressie of een angststoornis (denk aan killing spree, wat ook sociale uitsluiting ten grondslag heeft).
Vroeger leefden mensen veel meer in gemeenschappen. Tussen die gemeenschappen en klassen was er veel sociale uitsluiting.
De hedendaagse samenleving is opgesplitst in individuen. Het individu is opgesplitst over leefsferen, waarbinnen hij strak afgebakende rollen vervult. Iedere leefsfeer stelt zich eisend op naar het individu, en de integratie van al deze eisen is de verantwoordelijkheid van het individu zelf. Maar als het niet lukt, dan stapelen de problemen zich op, en blijk je gemakkelijk buiten de samenleving te kunnen vallen (veel gemakkelijker dan vroeger).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 08-03-2011 15:13:13 ]
The view from nowhere.
sociale isolatie was hier ten grondslag aan kan liggen is inderdaad ook een groot puntquote:
ik vind dat je sociale uitsluiting min of meer vergeet. en dat is voor zover ik weet nog veel ernstiger dan depressie of een angststoornis (denk aan killing spree, wat ook sociale uitsluiting ten grondslag heeft).
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Aan de andere kant was het gebrek aan vrouwelijke emancipatie en het min of meer uithuwelijken van mensen vroeger voor veel mensen misschien ook wel een uitkomst .
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
De gelukslat moet duidelijk omlaag. We moeten af van het "ik kom armen tekort" concept en ons meer begeven in de "neem een arm van me, 'k heb er toch twee" zone.
My heart is broke
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
Nee, niet de maatschappij is verantwoordelijk, maar het individu zelf.quote:Dus eigenlijk is de maatschappij zelf verantwoordelijk
Klopt dit een beetje?
Een perfecte illustratie van wat er in de OP genoemd wordt zag ik in deze docu:
http://www.hollanddoc.nl/(...)s-wat-we-wilden.html
Jonge, slimme en succesvolle mensen die alleen maar meer wilden en terecht kwamen in een zwart gat.
Maar ik mag toch hopen dat je niet denkt dat wat in die docu uiteen wordt gezet de voornaamste verklaring is van de ogenschijnlijke toename van de problemen?quote:
[..]
Nee, niet de maatschappij is verantwoordelijk, maar het individu zelf.
Een perfecte illustratie van wat er in de OP genoemd wordt zag ik in deze docu:
http://www.hollanddoc.nl/(...)s-wat-we-wilden.html
Jonge, slimme en succesvolle mensen die alleen maar meer wilden en terecht kwamen in een zwart gat.
My heart is broke
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
Nee, absoluut niet. De docu is een voorbeeld van een groep jonge mensen die kampen met verminderd geestelijk welzijn (ik mijd het woord depressie even omdat het niet duidelijk is of de mensen in de docu eraan lijden) doordat ze de lat steeds hoger legden. Ik denk wel dat we steeds meer kunnen en dat je in deze tijd van maakbaarheid, je de lat hoog kunt leggen.quote:
[..]
Maar ik mag toch hopen dat je niet denkt dat wat in die docu uiteen wordt gezet de voornaamste verklaring is van de ogenschijnlijke toename van de problemen?
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
Ja... En dan komen we weer terug op de grootste gemene deler waar we steeds minder omheen kunnenquote:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
My heart is broke
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
May I have some glue?
Help me inhale
And mend it with you
onzin. Vroeger had je toch ook dorpsgekken en mensen die uitgesloten werden omdat ze bestempeld werden als gestoord? het is alleen wel zo dat mensen steeds vaker zichzelf als een kapotte auto zien, dat er altijd wel iets is om te repareren met een labeltje, ad's of met therapie, terwijl je vaker gewoon zelf op de oplossing moet komen.quote:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
En dat wordt dus wel door de maatschappij, media en andere instituties aangepraat. Maar zoals gezegd, het is aan het individu daar niks of wel iets mee te doen.quote:
[..]
onzin. Vroeger had je toch ook dorpsgekken en mensen die uitgesloten werden omdat ze bestempeld werden als gestoord? het is alleen wel zo dat mensen steeds vaker zichzelf als een kapotte auto zien, dat er altijd wel iets is om te repareren met een labeltje, ad's of met therapie, terwijl je vaker gewoon zelf op de oplossing moet komen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Culthit. op 08-03-2011 17:02:25 ]
Maar 'de maatschappij' is geen entiteit die een individu van die maatschappij iets kan vertellen. Het zijn allemaal mensen met meningen, een minderheid van specialisten die een meerderheid van niet-specialisten domineert.quote:
En dat wordt dus wel door de maatschappij, media en andere instituties aangepraat. Maar zoals gezegd, het is aan het individu daar niks of wel iets mee te doen.
Diezelfde groep ziet meer oplossingen voor depressies e.d. in het bijstellen van die chemische reacties via chemische middelen (medicatie e.d.) dan via praten/educatie. Dit is voornamelijk vanwege de vele informatie die de afgelopen decennia is verkregen over het menselijk lichaam en dan vooral het brein en die stroom informatie wordt alleen maar meer door de toenemende technologieen die het mogelijk maken het brein in kaart te brengen en daarmee de psyche van de mens.
Ook het idee dat men een ander niet mag vertellen hoe men om moet gaan met moeilijke thema's en hierin neutraal moet blijven speelt een rol vooral omdat indoctrinatie een negatieve associatie heeft gezien het religieuze verleden van de hedendaagse mens, de strijd om de waarheid waar zoveel macht bij komt kijken.
En ondertussen verdwijnen die mensen in de samenleving die allerlei 'wijsheden' bedachten uit noodzaak omdat er niet veel andere mogelijkheden waren. Met wijsheden bedoel ik ideeën of simpele gezegdes/uitspraken die destijds misschien overtuigend genoeg waren voor mensen om verder te gaan met hun leven maar nu meer als bijgeloof of absurd lijken.
Maar wat is dan een oplossing? Deze mensen al bij de huisarts afvangen lijkt me wel een goed idee, maar is dat ook werkbaar?quote:
[..]
En dat wordt dus wel door de maatschappij, media en andere instituties aangepraat. Maar zoals gezegd, het is aan het individu daar niks of wel iets mee te doen.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
De gelukslat wordt steeds hoger? De maatschappij lijkt meer op een ratrace.
Als je vroeger met iemand kennis maakte was 't meer: Hallo! Hoe heet je? En hoe oud ben je?
Tegenwoordig begint 't meer hierop te lijken: Hallo! Wat is je opleiding? Hoeveel uur per week werk je?
De maatschappij begint steeds meer op een maatschappij te lijken waarbij je hoe dan ook moet consumeren en produceren.
Ben je gezond? Dan moet je hard werken, geld verdienen! Oh, je hebt kinderen? Breng die maar naar een oppas! Wat? Je kinderen missen de ouders? Misschien heeft het een anti depressievum nodig, hier is alvast je recept!
Geen tijd om te koken? gewoon kant en klaar bestellen! Te duur? Meer werken! Haha, ja tis toch simpel man!
Te moe/ziek/oud om te werken? Ow, maar dan tel je niet meer mee! Dan kost je alleen maar en ben je een ballast voor de samenleving! Een aanhangsel, een parasiet!
Wil je geen ballast zijn voor al die hard werkenden? Dan zie je maar hoe je aan je centjes komt!
Watte? Je had al 40 jaar gewerkt? Dat is dus het kernwoord joh, had! En om 't te vervolgen, wat kun je nu nog wel?
Hoezo pensioen? nee nee, dat geld is allang alweer op joh! In welke grot heb jij gezeten?
Hoezo je bent je huis uitgezet? Dan ga je toch gewoon naar de woni...5 jaar wachten? Dan moet je dus kopen of in onderhuur! Kun je niet betalen? Maar dan ben je gewoon niet goed genoeg! Haha, looooser!
Als je vroeger met iemand kennis maakte was 't meer: Hallo! Hoe heet je? En hoe oud ben je?
Tegenwoordig begint 't meer hierop te lijken: Hallo! Wat is je opleiding? Hoeveel uur per week werk je?
De maatschappij begint steeds meer op een maatschappij te lijken waarbij je hoe dan ook moet consumeren en produceren.
Ben je gezond? Dan moet je hard werken, geld verdienen! Oh, je hebt kinderen? Breng die maar naar een oppas! Wat? Je kinderen missen de ouders? Misschien heeft het een anti depressievum nodig, hier is alvast je recept!
Geen tijd om te koken? gewoon kant en klaar bestellen! Te duur? Meer werken! Haha, ja tis toch simpel man!
Te moe/ziek/oud om te werken? Ow, maar dan tel je niet meer mee! Dan kost je alleen maar en ben je een ballast voor de samenleving! Een aanhangsel, een parasiet!
Wil je geen ballast zijn voor al die hard werkenden? Dan zie je maar hoe je aan je centjes komt!
Watte? Je had al 40 jaar gewerkt? Dat is dus het kernwoord joh, had! En om 't te vervolgen, wat kun je nu nog wel?
Hoezo pensioen? nee nee, dat geld is allang alweer op joh! In welke grot heb jij gezeten?
Hoezo je bent je huis uitgezet? Dan ga je toch gewoon naar de woni...5 jaar wachten? Dan moet je dus kopen of in onderhuur! Kun je niet betalen? Maar dan ben je gewoon niet goed genoeg! Haha, looooser!
Ik vind hier wel wat inzitten. Soms heb ik enorm het gevoel te verdrinken in de verwachtingen en mogelijkheden en "wat ga ik van mijn leven maken"/ "ben ik wel leuk/goed genoeg?" van de huidige maatschappij.
Dank, mooie docuquote:
[..]
Nee, niet de maatschappij is verantwoordelijk, maar het individu zelf.
Een perfecte illustratie van wat er in de OP genoemd wordt zag ik in deze docu:
http://www.hollanddoc.nl/(...)s-wat-we-wilden.html
Jonge, slimme en succesvolle mensen die alleen maar meer wilden en terecht kwamen in een zwart gat.
Vooral die ene vrouw die zegt: soms wil ik weer terug naar de kindertijd. Dat idee denk ik ook vaak. Ben niet de enige dus
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ja, klopt. Hele slimme mensen zitten nu thuis omdat ze het etiket 'autisme' opgeplakt hebben gekregen. De maatschappij ziet dat als ziekte en daarom is men huiverig zo'n 'zieke' aan te nemen. Daar zit je dan, hoogopgeleid, met zo je eigen dromen op 900 euro pm! Frustratie ten top.quote:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
Ik denk dat veel van deze mensen niet ziek maar gewoon 'anders' zijn. Zelfde geldt voor ADHD. Het lijkt me wel een goed idee om deze dingen niet langer als ziekte te behandelen, om zo een mentaliteitsverandering tot stand te doen komen. Homoseksualiteit was ook ooit een ziekte.
Schrap het maar uit die DSM.Ook mensen die niet al te slim zijn maak deze maatschappij graag tot patient. Met een IQ dat 15 punten onder het gemiddelde ligt ben je al 'licht verstandelijk gehandicapt'. Dat is 15% van de bevolking!
Zelfs hoogbegaafdheid wordt hier als 'probleem' gezien, de lobby voor hoogbegaafden probeert ons vooral ervan te overtuigen hoe 'zielig' ze wel niet zijn.
Pffff...nu voel ik me dus best wel persoonlijk geraakt ja.quote:
[..]
Ja, klopt. Hele slimme mensen zitten nu thuis omdat ze het etiket 'autisme' opgeplakt hebben gekregen. De maatschappij ziet dat als ziekte en daarom is men huiverig zo'n 'zieke' aan te nemen. Daar zit je dan, hoogopgeleid, met zo je eigen dromen op 900 euro pm! Frustratie ten top.
Het wordt in deze maatschappij de mensen die bij de (steeds groter wordende) groep loooosers horen steeds onmogelijker gemaakt om zelf een leven op te bouwen.
Heb ik een andere docu over gezien, "De Onrendabelen"
Idd. Diep in mijn hart geloof ik dat deze mensen helemaal niet onrendabel zijn. Maar ze worden wel zo gezien.quote:
[..]
Pffff...nu voel ik me dus best wel persoonlijk geraakt ja.
Het wordt in deze maatschappij de mensen die bij de (steeds groter wordende) groep loooosers horen steeds onmogelijker gemaakt om zelf een leven op te bouwen.
Heb ik een andere docu over gezien, "De Onrendabelen"
En dat verhelp je niet door meer sociale voorzieningen (want je bent zielig) of juist minder (hup aan het werk jullie).
We moeten anders gaan denken over de mensen die afwijken van de rest.
Rubber Johnnie for president!!!quote:
De kernvraag moet eigenlijk luiden: Wat willen we met Nederland? Wat voor soort land moet 't gaan worden?quote:
[..]
Idd. Diep in mijn hart geloof ik dat deze mensen helemaal niet onrendabel zijn. Maar ze worden wel zo gezien.
En dat verhelp je niet door meer sociale voorzieningen (want je bent zielig) of juist minder (hup aan het werk jullie).
We moeten anders gaan denken over de mensen die afwijken van de rest.
quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:47 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.
Dat gapende gat wordt opgevuld met stupide lifestyle geleuter waar de grauwe massa (de grootste gemene deler en al die schapen die hard hun best doen zich hier aan te conformeren in een poging hun uniciteit tentoon te spreiden - hoe ironisch) klaarblijkelijk best tevreden mee is.
Ik zou juist denken dat na de totale bezetting van specialisatie en hoger opgeleiden door marktdenken en producten, toonbeelden van 'stupide' juist inspringen op een markt van laag opgeleiden, omdat die bij wijze van spreken niets meer hadden om zich tegen af te zetten.quote:
[..]
Dat is ook een gevolg van de markt. Eindeloze specialisatie en arbeidsdeling zodat je zelf de controle volledig kwijt bent.
De markt reageert immers op het kunnen verkopen van een bepaalde grondstof als product, niet op het daadwerkelijk verkopen van intellect of rancune (tegen intellect bijvoorbeeld), ondanks dat dit er wel mee gaat samenhangen.
Het is heus niet alsof half Nederland net zo extravert is met het etaleren van weinig intellect (niet per se onkunde. Iemand moet tuinen maken immers
) is als de deelnemers van oh oh cherso of hoe dat programma ook heet. En deels is dat natuurlijk vooral omdat er een camera op staat. Youtube bewijst nog altijd dat mensen hele gekke dingen gaan doen voor een camera.Wat de gelukslat betreft denk ik dat we vooral leven in tijden waarin we worden geacht onmogelijke wensen te hebben en ons gebrek aan verwezenlijking daarvan vooral vermijden met de hedonistische 'behoefte' (wat dus geen behoefte is) van instant gratification.
En omdat Calvin & Hobbes dat beter kan uitleggen:
quote:
[..]
Rubber Johnnie for president!!!
Waarom niet weer gewoon zoals vroeger? "Wees blij met wat je hebt, verzorg en kom op voor je familie, en ga werken lul anders ben je lui"quote:
[..]
Idd. Diep in mijn hart geloof ik dat deze mensen helemaal niet onrendabel zijn. Maar ze worden wel zo gezien.
En dat verhelp je niet door meer sociale voorzieningen (want je bent zielig) of juist minder (hup aan het werk jullie).
We moeten anders gaan denken over de mensen die afwijken van de rest.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
En natuurlijk verplicht blijven lachen. Niet echt lachen, maar 'I don't a fuck, oh god I'm so depressed' lachen.quote:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
Vroeger is niet altijd beter. Nu trouwens ook niet. De vraag is, wat voor land willen we met z'n allen van Nederland maken? Hoe krijgen we in Nederland de meeste mensen gelukkig?quote:
[..]
Waarom niet weer gewoon zoals vroeger? "Wees blij met wat je hebt, verzorg en kom op voor je familie, en ga werken lul anders ben je lui"
Vroeger was het wel beter in dat opzicht.quote:
[..]
Vroeger is niet altijd beter. Nu trouwens ook niet. De vraag is, wat voor land willen we met z'n allen van Nederland maken? Hoe krijgen we in Nederland de meeste mensen gelukkig?
En wat voor land ik van nederland wil maken? Een land waar WORK HARD PLAY HARDER geldt. Dus dat houdt ook in dat je je verantwoordelijkheden moet nemen en moet werken én je familie moet verzorgen.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Omdat je een stempel hebt. De maatschappij ziet je als ziek, en dat weerspiegelt zich in je kansen op een baan.quote:
[..]
Waarom niet weer gewoon zoals vroeger? "Wees blij met wat je hebt, verzorg en kom op voor je familie, en ga werken lul anders ben je lui"
Er is veel dat we zelf kunnen doen aan onze situatie. En dat doen we ook, ik probeer alles om zo boven de rest uit te steken dat mijn afwijking geen probleem meer is.
Maar dingen van de andere kant proberen te veranderen is net zo goed 'iets doen'
@ mods Nu hebben die verrekte autisten het topic weer gekaapt
. Zal ik vanavond een eigen topic hierover openen?
En wat als de maatschappij 't je uiteindelijk onmogelijk maakt om zelf je verantwoordelijkheden te nemen?quote:
[..]
Vroeger was het wel beter in dat opzicht.
En wat voor land ik van nederland wil maken? Een land waar WORK HARD PLAY HARDER geldt. Dus dat houdt ook in dat je je verantwoordelijkheden moet nemen en moet werken én je familie moet verzorgen.
Je bedoelt dat de maatschappij het je wel errug makkelijk maakt om je verantwoordelijkheden niet te hoeven nemenquote:
[..]
En wat als de maatschappij 't je uiteindelijk onmogelijk maakt om zelf je verantwoordelijkheden te nemen?
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
|
|
Hoe hoger de gelukslat hoe meer depressies?
